Category: Foto’s

  • De prijzen verstikken ons: onze woede organiseren!

    Antwerpen

    Betoging op 20 juni als opstap naar acties in het najaar

    Het begon met spontane acties bij Audi, Safran Aero Boosters, Sonaca en FN Herstal. De vaststelling is immers dat alles duurder wordt, maar onze lonen niet meestijgen. In verschillende bedrijven kwamen er onder druk van onderuit eisenbundels. Op 24 maart werd er op Equal Pay Day actie gevoerd in Brussel en was er tevens een betoging in Luik met 3000 aanwezigen. Daar werd aangekondigd: “We hebben jullie gehoord, er moet een actieplan komen dat effectief een actieplan is.” Een paar dagen later gingen de arbeiders van Industeel in Charleroi in staking.

    Door een ABVV-delegee

    Eind maart waren de volgende actiedata al bekend: 22 april en 20 juni. Op 22 april kwamen duizenden activisten op straat voor acties in bedrijven, aan de poorten van het Verbond van Belgische Ondernemingen (Brussel), voor de zetel van het energiebedrijf ORES (Charleroi), voor betogingen (in Luik, Antwerpen en Namen) of een staande actie (in Gent). Met 7.000 betogers in Antwerpen was het duidelijk dat deze protestgolf tegen de hoge facturen in alle delen van het land aangroeit. In de aanloop naar 20 juni zullen er wellicht nog verschillende acties zijn.

    Het valse dilemma van de bazen: de index of de wet van 96

    De media brachten getuigenissen van collega’s die zich ziek melden omdat ze de brandstof om op het werk te geraken niet konden betalen. “We werken, maar redden het niet. Zelfs als we met twee werken is het moeilijk.” De bazen willen loonstijgingen vermijden en verschuilen zich daarvoor achter het mechanisme van de automatische indexering van lonen en sociale uitkeringen. Tegelijk doen ze er alles aan om die index verder te ondermijnen. Ze verzetten zich nochtans niet tegen alle loonsverhogingen: de CEO’s van beursgenoteerde bedrijven gingen er vorig jaar met gemiddeld 14,4% op vooruit. Tegelijk zeggen ze dat een loonmarge van meer dan 0,4% in 2021-2022 (in het kader van het Interprofessioneel Akkoord) ‘onverantwoord’ zou zijn. Voor de gewone werkenden gelden andere regels…

    Tijdens de onderhandelingen voor dit laatste IPA werden de actie-oproepen goed opgevolgd, ondanks de moeilijkheden verbonden met de pandemie. Desondanks kwam er een ellendig akkoord en kon het keurslijf van de loonwet van 1996 niet doorbroken worden. We moeten discussiëren over hoe dit kwam. Veel militanten hebben veel werk verricht bij de bewustmaking en mobilisering, wat zijn vruchten afwierp met geslaagde acties. De dynamiek bleef echter uit omdat een deel van de vakbondsleiding geen andere initiatieven wilde nemen. Ze volgden de logica van de PS, die beweerde dat aan een aanpassing van de wet van 1996 door de rechtse coalitiepartners zou aangegrepen worden om een aanval op de index in te zetten.

    Eind dit jaar zijn er nieuwe onderhandelingen voor een interprofessioneel akkoord. Met een inflatie van ongeveer 8% zijn er met vertraging vier indexaanpassingen. Dit betekent wellicht dat er op basis van de criteria van de loonwet van 1996 geen enkele ruimte zal zijn voor loonsverhogingen.

    Door de index en de loonwet tegen elkaar uit te spelen, hopen de bazen dat er niet gekeken wordt naar een ander essentieel element: hun winsten. In veel sectoren zijn er de afgelopen jaren grote winsten geboekt. De bron van deze winsten is onze arbeid. Met onze mobilisaties moeten we ervoor zorgen dat we de resultaten van onze arbeid collectief recupereren.

    Luik

    Concurrentie is het wapen van de bazen, solidariteit is het onze

    Eén ding is zeker: alleen wanneer ze geconfronteerd wordt met een massale beweging op straat en in de bedrijven, zal deze regering terugkrabbelen. We hebben tot 20 juni de tijd om onze collega’s te mobiliseren voor de nationale betoging. In de tussentijd moet de dynamiek versterkt worden met regelmatige personeelsvergaderingen en verdeling van pamfletten, maar ook met acties op lokaal niveau of op bedrijfsvlak. De personeelsvergaderingen zijn de ideale plaats om de modaliteiten te bespreken.

    Na 20 juni zal verdere strijd tegen de loonwet van 1996 en voor het herstel van de volledige index noodzakelijk zijn. Het is gemakkelijker om een positieve dynamiek van strijd op te bouwen op basis van een actieplan waarin de data ruim op voorhand bekend zijn. Het moet een actieplan zijn dat opbouwt om een krachtsverhouding te creëren. Dat moet het uitgangspunt van onze actiekalender zijn, niet de agenda van de parlementen.

    Er is ook een alternatief programma nodig als antwoord op de oude neoliberale recepten. Het idee dat de markt betere diensten tegen een goedkopere prijs aanbiedt, is ondermijnd. Wat we niet bezitten met de gemeenschap, kunnen we echter ook niet controleren. De energiesector moet in publieke handen komen om een energietransitie naar een koolstofarme economie voor te bereiden en om de bevolking tegen een betaalbare prijs van groene energie te voorzien. Met die benadering kunnen de georganiseerde arbeidersbeweging en de klimaatjongeren elkaar in actie vinden.

    De gezondheidscrisis heeft aangetoond dat dit systeem niet in staat is tot rationeel crisisbeheer. Daar komen nu oorlog en inflatie bovenop. We moeten nagaan hoe we de productie op andere grondslagen dan het privaat bezit van de productiemiddelen kunnen organiseren. Het is hoog tijd om te strijden voor een democratisch socialistisch alternatief.

    Foto’s van de betoging in Luik door Emily:

    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/pu6ETKZiFiwuWZ6X7]

    Foto’s van de betoging in Namen door Dominique Botte:

    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/6VbyDKy2ZZPNzVj99]

  • Kinderverzorgsters in actie. Noodkreet voor meer middelen!

    Lees hier het pamflet dat we verdeelden

     

    De Belgische kinderopvang staat al langer onder zware druk. Het is schandalig dat de regering en het kabinet van Wouter Beke blijft falen om de nodige middelen te voorzien voor de opvang en de pedagogische omkadering van de jongsten in onze samenleving. Het personeel dat die opvang en pedagogische taken op zich neemt blijft ondergewaardeerd en onderbemand. Vorige week, op 25 Maart voerden er al 500 kinderverzorgster actie onder de stadshal in Gent. Vandaag trotseerden honderden kinderverzorgers van over heel het land het winterweer om hun stem te laten horen.

    Verslag en foto’s door Rebekka

    Het is duidelijk: hun energiepijl staat in het rood. Kinderverzorgsters zijn overwerkt. Dat is niet abnormaal: de norm voor hen ligt op 9 kinderen per verzorgster, terwijl in Nederland en Engeland slechts 3 kinderen per verzorgster de norm is. De hoge werkdruk leidt tot veel burn-ourts waardoor er meer druk komt op de schouders die overblijven. Voor verlof is er vaak weinig ruimte. Er is te weinig tijd en ruimte om stagiairs de grondige vorming te geven die ze nodig hebben en ook het personeel zelf heeft geen mogelijkheid om zich permanent te vormen. De laissez-faire mentaliteit van Beke leidt tot gevaarlijke situaties in de crèches: dit is geen banaal beroep dat iedereen vanzelf kan uitoefenen, en we moeten stoppen om het zo te behandelen: er is een serieuze omkadering nodig!

    Het structureel personeelstekort wordt in de hand gewerkt door lage lonen en flexibele uren. Het is het is dan ook niet verwonderlijk dat de job nu een knelpuntberoep is geworden. Er is te weinig maatschappelijke en politieke waardering voor onze kinderverzorgsters, en dat leidt tot onderinvestering. Een beroep dat zo mooi is, wordt volledig uitgehold. Het is schandalig dat er nog zoveel medewer(st)ers minder dan het minimumloon van €15/u verdienen of met onzekere contracten moeten werken. De onderwaardering treft niet enkel de kinderverzorgsters zelf, maar ook de gebruikers van de kinderopvang: de ouders en vooral de kinderen.

    De sfeer op de acties was duidelijk: ‘wij staan hier niet voor ons, wij staan hier voor onze kinderen, de eerste 1000 dagen van een jong kind zijn leven zijn cruciaal in de verdere vorming van dat kind en door de structurele tekorten kunnen de verzorgsters de kinderen niet geven wat ze verdienen en nodig hebben. Het wordt hoog tijd dat hier verandering in komt. Minister Beke, het moet een Beke meer!’

    Campagne Rosa en de Linkse Socialistische Partij steunen de strijd van de kinderverzorgsters. We denken dat het belangrijk is dat ze op straat blijven komen tot de regering en het kabinet van Wouter Beke hen serieus neemt en de opwaardering geeft die ze verdienen!

    De eisen die we voorstellen:

    • Structurele veranderingen in de kinderopvang, vertrekkende vanuit de noden van het kind en de ouder. 9 kinderen per begeleider is te veel, we eisen maximum 5 kinderen per begeleider met daar bovenop genoeg middelen voor de verantwoordelijke en personeel voor schoonmaak, keuken en pedagogische begeleiding
    • Meer publieke middelen voor kinderopvang, werk een publiek opvangplan uit dat vertrekt vanuit de noden van het kind en voldoende pedagogische omkadering voor het personeel
    • Investering in goede basisopleiding en ruimte voor sterke begeleiding voor iedereen die in een kinderdagverblijf begint te werken
    • Waardering voor de functie van de kinderbegeleider, niet enkel in woorden maar ook in loon-en arbeidsvoorwaarden
    • Minimumloon van €15/ u of 2465€/maand voor iedereen werkzaam in de kinderopvang
    • Een volwaardig werknemersstatuut voor iedereen in de kinderopvang, ook de onthaalouders moeten van dezelfde voorwaarden kunnen genieten als andere collega’s in de kinderopvang.

    Foto’s:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/nWc7GGHiGD6KTZAN9]

  • Anti-oorlogsbetoging in Brussel: belangrijk om te bouwen aan protest tegen oorlog


    De anti-oorlogsbetoging in Brussel gisteren was belangrijk. De omvang ervan bleef beperkt omdat er onder bredere lagen van de bevolking heel wat onduidelijkheid is over wat nodig is om de slachtoffers van Poetins oorlog te ondersteunen.

    In ons anti-oorlogsmateriaal leggen we uit dat er nood is aan een massabeweging die de belangen van de werkenden en hun gezinnen centraal stelt. We verdedigen uiteraard het recht van de Oekraïense bevolking om zelf over haar lot te beslissen en zich te verdedigen tegen de vreselijke invasie. We verdedigen de noodzaak van een anti-oorlogsbeweging in Rusland en van internationale solidariteit in een beweging die ingaat tegen oorlog en het kapitalistisch systeem dat oorlog voortbrengt.

    Aan de betoging in Brussel nam een grote groep van LSP deel. We vervroegden het einde van ons nationaal congres om in groep naar de betoging te gaan. Onze militanten verkochten tientallen exemplaren van onze anti-oorlogskrant en haalden heel wat steun op met onze badges en ander materiaal.

    Onze eisen:

    • Stop oorlog in Oekraïne! Trek de Russische troepen nu terug!
    • Voor het recht van de Oekraïners om over hun eigen toekomst te beslissen, inclusief het recht op zelfbeschikking voor minderheden!
    • Geen vertrouwen in het imperialisme en de wapenwedloop van de VS/NAVO
    • Nee tegen het racistische vluchtelingenbeleid van de EU! Open veilige en legale routes voor alle vluchtelingen. Toegang tot fatsoenlijke huisvesting, gezondheidszorg en werk of uitkeringen voor iedereen!
    • Geen illusies in de diplomatie van de oorlogszuchtigen. Voor een internationale massabeweging tegen oorlog en imperialisme!
    • Steun aan het Russische protest tegen de oorlog en het regime van Poetin
    • Voor een internationalistisch socialistisch alternatief voor kapitalistische conflicten die leiden tot oorlog en vernietiging.

    Hieronder een reeks foto’s door James

    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/b8QH774aaSkPWqkcA]

    En een fotoreeks door Jean-Marie
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/uJmoE2jLQUKK8H186]

  • 8 maart groeit uit tot grote actiedag. Campagne ROSA protesteerde tegen seksisme en oorlog

    Betoging in Brussel (Foto door James)

    In 2017 organiseerde Campagne ROSA in Gent de eerste Mars tegen Seksisme op 8 maart. Het was het startschot van Campagne ROSA, maar ook van een actiedag die ondertussen uitgegroeid is tot een vaste waarde. Vlak voor het uitbreken van de pandemie in 2020 was er een grote nationale betoging met 10.000 aanwezigen in Brussel. Dit jaar waren er naast een lokale betoging met 8000 aanwezigen in Brussel stevige betogingen in onder meer Gent, Antwerpen, Leuven, Luik, Brugge, Aalst en Kortrijk.

    Campagne ROSA vormde met meer dan duizend betogers een stevig blok op de Brusselse actie georganiseerd door de Internationale Vrouwenmars, een collectief waar Campagne ROSA deel van uitmaakt. In Gent lag Campagne ROSA aan de basis van een sterke betoging die uitdrukkelijke syndicale steun kreeg. In Luik organiseerden we samen met Koerdische vrouwen een betoging met 200 aanwezigen. In Brugge waren er 100 aanwezigen op de actie van Campagne ROSA. In Aalst waren er 75 betogers en in Kortrijk een 20-tal. In Antwerpen en Leuven vormde Campagne ROSA een strijdbaar blok op de betoging van het Collecti.e.f 8 maars. In Antwerpen namen 600 mensen deel aan de betoging, het jonge blok van Campagne ROSA en LSP werd versterkt door een delegatie van de Tamil gemeenschap in de stad. In Leuven waren er 250 betogers waarvan een 50-tal in ons dynamisch blok.

    Betoging in Antwerpen (foto door Liesbeth)

    We deden er alles aan om van deze 8 maart ook een anti-oorlogsactie te maken. Zoals het pamflet van Campagne ROSA opmerkte zijn vrouwen vaak het eerste slachtoffer van oorlog, maar ook de eersten die ertegen protesteren. “Stop de invasie van Oekraïne” en “Voor een massale internationale anti-oorlogsbeweging” stond op onze bordjes. In Gent wees Angeline Van de Rijse van ABVV terecht op de rol van Clara Zetkin, “socialiste, marxiste en vredesactiviste”, in het ontstaan van de traditie van 8 maart. Ze wees ook op de enorme ongelijkheid en de aanvallen op onze levensstandaard. “Als er al iets te annexeren valt, dan is het niet Oekraïne maar wel die miljarden euro’s in die belastingparadijzen. Die winsten. Die 266 miljard euro (geld dat Belgische bedrijven in 2020 naar belastingparadijzen hebben gestort). Dat is het gevolg van onderbetaalde arbeid. Dat geld is dus van ons. Niet van hen.” Een andere spreker was Ludo De Brabander van vzw Vrede. Waar Campagne ROSA de acties (mee) organiseerde, waren er meerdere sprekers en open micro’s waarbij onze sprekers ingingen op de noodzaak van een massale beweging tegen oorlog en kapitalisme.

    Doe mee met Campagne ROSA: sluit je aan!

    Foto’s uit Brussel door James:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/5DnZh5zEyiWBHXiR6]

    Video van de betoging in Brussel:

    Foto’s uit Antwerpen door Liesbeth:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/X5FjwfbxTPqvKyjA9]

    Foto’s van de betoging in Gent door Jean-Marie:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/JWntpYEBKsi43x6H6]

    Video van de betoging in Leuven:

    Foto’s van de betoging in Luik door Jeremiah:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/yC6vFm8KhRr6MrVp6]

    Aalst
    Brugge
  • Strijdbare betoging tegen besparingen aan UGent

    Ruim 800 personeelsleden, sympathisanten en solidaire studenten betoogden op woensdag 23 februari door Gent uit protest tegen het rechtse besparingsplan aan de universiteit. De jarenlange besparingen opgelegd door de Vlaamse regering maken dat het bestuur van de UGent de aanval op het personeel, en hiermee uiteindelijk ook op de studenten, inzet. De hardst getroffen personeelsleden zijn net de helden die de universiteit draaiende hielden tijdens de coronacrisis, onder meer in de kinderopvang.

    De aanvallen zijn deel van een breder beleid: als dit passeert, zullen er nog volgen. Het optrekken van het inschrijvingsgeld voor doctoraatstudenten kan dan bijvoorbeeld een opstap zijn naar een algemene verhoging van het inschrijvingsgeld. Het optrekken van de prijzen voor het personeel in de restaurants kan een opstap zijn naar een volledige afbouw van die restaurants. Aan andere universiteiten en hogescholen zullen gelijkaardige maatregelen op de agenda staan. Voor personeel en studenten is het dan ook belangrijk om het verzet te organiseren

    De betoging van 23 februari was een belangrijke stap om met de UGent-gemeenschap op straat te komen en aan het bestuur duidelijk te maken dat er geen draagvlak is voor de besparingen. Met ruim 800 deelnemers was dit één van de grootste betogingen van universiteitspersoneel sinds erg lang. Het personeel van de kinderopvang liep vooraan, maar ook andere getroffen diensten zoals restaurant ’t Pand en de transportdiensten waren aanwezig.

    Reportage op lokale zender AVS:

    Er was solidariteit van militanten aan andere universiteiten en hogescholen, maar ook van andere sectoren. De Actief Linkse Studenten en Campagne ROSA hadden een mooie jongerendelegatie op de been gebracht. Ze voerden campagne onder studenten om de besparingen bekend te maken en de solidariteit te organiseren. Dit zal essentieel zijn: samen staan we sterk.

    Op het einde van de betoging spraken vertegenwoordigers van de drie vakbonden en sympathiserende organisaties zoals Campagne ROSA en Women’s Strike UGent. Er werd bijzondere aandacht gegeven aan de meest getroffen personeelsleden met een mooie toespraak door een vertegenwoordiger van het personeel bij de kinderopvang, met heel wat collega’s die mee op het podium stonden. Eerst sprak Tim Joosen van ACOD UGent. Hij bedankte de aanwezigen en zei dat hun verder engagement in deze strijd noodzakelijk is. Deze betoging eist dat de rector terug gaat onderhandelen, ook over de alternatieven die de vakbonden naar voren schoven. Nu rector Van de Walle zijn exit van Twitter aankondigde, zal hij daar ongetwijfeld de nodige tijd voor hebben. Tegelijk zal verder actie gevoerd worden, met als eerstvolgende data 8 maart (internationale vrouwendag) en 18 maart (dies natalis). Op de betoging werd duidelijk gemaakt dat deze acties zullen opbouwen naar stakingsdagen indien het bestuur vasthoudt aan de aanvallen.

    Deze strijd aan de UGent heeft nood aan bredere solidariteit. De inzet is immers een breuk in het beleid van de Vlaamse regering van onderwijsminister Weyts en minister-president Jambon. Het rechtse beleid leidt tot besparingen en aanvallen op het (hoger) onderwijs. De aanvallen kunnen we enkel stoppen door dat rechtse beleid door strijd een halt toe te roepen.

    Hieronder een fotoreeks door Liesbeth:

    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/GReSKqe4gnVfgPR89]

  • [Foto’s] Duizenden syndicalisten betogen voor recht op collectieve actie en voor meer koopkracht


    Enkele duizenden mensen betoogden maandag na een oproep van ABVV en ACV. De betoging was gericht op de verdediging van onze syndicale vrijheden en voor onze koopkracht. De arbeidersbeweging moet offensief handelen. Onder de betogers was er heel wat steun voor het idee dat er meer nodig is, een ernstig actieplan. Heel wat van de discussies die onze militanten hadden, gingen over het antwoord van links op de gezondheidscrisis.

    Foto’s: Nico en Simon

    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/9Lfxijhf9xyd9RrF6]

  • Campagne ROSA sterk aanwezig op nationale betoging tegen geweld op vrouwen


    Op zondag 28 november vond in Brussel een betoging tegen geweld op vrouwen plaats. Na de lokale acties van afgelopen donderdag met ruim 500 aanwezigen, georganiseerd door Campagne ROSA, trokken nu duizenden mensen door de straten van Brussel. Ook op deze betoging was Campagne ROSA sterk aanwezig. In onze delegatie werd luidkeels meegeroepen met onze feministische slogans. We verdeelden duizenden pamfletten met onze standpunten. “Seksistisch geweld is overal. Het is een maatschappelijk probleem, diep geworteld in het DNA van het kapitalistische systeem, met verschrikkelijke persoonlijke gevolgen. Maar er zijn steeds meer acties: seksisme wordt niet langer geaccepteerd.”

    Lees hier het standpunt van Campagne ROSA

    Video vanop de betoging

    Hieronder een fotoreeks door Liesbeth

    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/Kez4W57FUpeXToWg7]

  • 500 op acties tegen seksistisch en LGBTQIA+foob geweld

    Campagne ROSA nam het initiatief voor lokale acties op 25 november, de internationale dag tegen geweld op vrouwen. De afgelopen weken was er protest tegen seksistisch geweld in het uitgaansleven. Strijd zet de kwestie van geweld op de agenda. Dankzij de feministische strijd van de afgelopen jaren begint de schaamte van kant te veranderen.

    De acties op 25 november waren dan ook belangrijk om deze strijd verder op te voeren en te koppelen aan een programma met sociale eisen. In Gent betoogden 250 mensen. Elders waren er staande acties met 100 aanwezigen in Luik, 55 in Antwerpen, 50 in Brussel en telkens enkele tientallen in Leuven, Brugge en Kortrijk. Er waren veel jongeren op de acties met ook een mooie deelname aan de open micro’s. Met ruim 500 aanwezigen op de acties werd een goede stap gezet om ook op 8 maart te betogen.

    Dat protest nodig is, blijkt uit de cijfers. Jaarlijks zijn er 75.000 gevallen van seksueel geweld. Dat leidt tot 8000 klachten en 900 veroordelingen. Campagne ROSA verzet zich tegen het kapitalisme dat het lichaam van vrouwen tot handelswaar maakt en de onderdrukking en tekorten versterkt. De concentratie van rijkdom onder een kleine elite gaat gepaard met sociale problemen langs de andere kant. Seksisme en LGBTQIA+fobie stoppen, betekent dan ook ingaan tegen het volledige systeem.

    Met de acties werd de noodzaak van massale publieke investeren in degelijke slachtofferhulp op basis van de noden verdedigd. Daarnaast eist Campagne ROSA voldoende noodopvang en sociale huisvesting zodat alle slachtoffers opgevangen worden. Tot slot werden ook eisen gesteld rond financiële onafhankelijkheid: degelijke jobs en een minimumloon van 14 euro per uur (2300 euro bruto per maand).

    De strijd is uiteraard nog niet gestreden. Zondag is er een nationale betoging en de activiteiten worden ook daarna verdergezet, met onder meer 8 maart als volgende belangrijke actiedag. Doe mee met Campagne ROSA om een strijdbaar socialistisch feminisme te versterken!

    Video vanuit Gent

    Video vanuit Antwerpen

    Foto’s:

    Brussel
    Brussel
    Brussel
    Brussel
    Antwerpen
    Antwerpen
    Antwerpen
    Brugge
    Luik
    Luik
    Luik
    Luik
    Gent
    Gent
    Gent
    Leuven
  • International Socialist Alternative laat socialistisch verzet tegen kapitalistische verspilling weerklinken tijdens COP26

    “Een man heeft zich ten doel gesteld om over 29 jaar, in 2050, te stoppen met alcohol. Hij maakt gebruik van een stapsgewijze methode waarbij hij 20 jaar lang niets verandert, alcoholtegoeden krijgt voor de jaren dat hij niet dronk, en zo zijn einddatum kan opschuiven naar 2065. Intussen heeft hij zich al een tweede bierkoelkast aangeschaft, die hij omschrijft als een methode van ‘opvang en opslag’.” De grap circuleert in verschillende talen op internet en vat perfect het huidige dominante ‘beleid’ inzake de aanpak van de klimaatcrisis samen. Het zou inderdaad grappig zijn als de situatie niet zo dramatisch was.

    In een toespraak na de jongerenbetoging in Glasgow op vrijdag 5 november, beschreef Greta Thunberg COP26 als een mislukking, een “viering van ‘business as usual’ en blah blah blah”, een “festival van greenwashing.” Zes jaar na de overeenkomst van Parijs om de opwarming van de aarde te beperken tot ver onder +2°C, zo mogelijk +1,5°C, stevenen we volgens de VN af op een catastrofale +2,7°C. Deze 6 jaar zijn de warmste ooit geweest en de ene waarschuwing na de andere klinkt. Maar de criminele inactiviteit van de wereldleiders gaat door.

    Tijdens de eerste week van COP26 regende het optimistische verklaringen over ontbossing, het afstappen van steenkool of het bijeenbrengen van miljarden dollars voor groene investeringen. Zoals Mohamed Adow, directeur van de in Nairobi gevestigde klimaatdenktank Power Shift Africa, uitlegt, zijn er “twee realiteiten”: “De ene is de wereld van persberichten van de Britse regering waarin een hele reeks initiatieven worden aangekondigd en waarin wordt gesuggereerd dat alles goed gaat en we de klimaatcrisis bijna hebben opgelost. De andere realiteit bevindt zich buiten deze PR-zeepbel. Klimaat gaat over feiten.”

    Ter illustratie van de hypocrisie van de top: de grootste delegatie op COP26 is die van de fossiele brandstofindustrie met 503 vertegenwoordigers, wat meer is dan het aantal vertegenwoordigers van de meest getroffen landen. Er werden meer dan 400 privéjets beschikbaar gesteld om diverse VIP’s naar Glasgow te brengen. Onder hen de miljardair Jeff Bezos, die onlangs zijn oplossing voor het klimaat deelde: “We moeten alle zware industrie, alle vervuilende industrie naar de ruimte verplaatsen.” Dat zo iemand wordt uitgenodigd om deel te nemen aan de VN-klimaattop is op zich al een illustratie van wat we kunnen verwachten. De vervuiling door deze ultrarijken en VIP-kapitalisten zal meer broeikasgassen produceren dan 1.600 Schotten in één jaar… alleen al voor hun komst naar de klimaattop! In tegenstelling tot wat beleidsmakers en de mainstream media ons willen doen geloven, zijn we niet allemaal gelijk als het gaat om de klimaatcrisis. Ook hier zijn er twee realiteiten.

    Aan de ene kant zijn er de klimaatcriminelen die de touwtjes van de economie in handen hebben en die willens en wetens besluiten de aarde en de mensheid te blijven opofferen ten bate van de aandeelhouders. Anderzijds zijn er degenen die het meest te lijden hebben en zullen hebben onder de gevolgen van de klimaatcrisis, ook al zijn zij degenen wier werk, samen met de natuur, de bron is van alle rijkdom.

    Tegen de verspilling van de markteconomie, democratisch socialistische planning

    International Socialist Alternative (ISA, waarvan LSP/PSL de Belgische afdeling is) bracht een indrukwekkende delegatie op de been in Glasgow met ongeveer 300 activisten. We verdedigden een alternatief voor de chaos en de verspilling van de markteconomie. Een democratisch geplande socialistische economie zou de situatie heel snel drastisch kunnen veranderen. Enkele voorbeelden:

    • 12% van de totale CO2-uitstoot is afkomstig van het wegvervoer. Door massaal te investeren in gratis openbaar vervoer, door goederen per spoor te vervoeren en door te voorkomen dat de wereldzeevaart wordt gebruikt als middel om de arbeidskosten te drukken, zouden deze emissies drastisch worden teruggedrongen.
    • 6% van de uitstoot is afkomstig van ontbossing en bosbranden. Ontbossing zou snel in zijn tegendeel kunnen worden omgezet, terwijl bosbranden kunnen worden teruggedrongen door bosbeheer, meer verantwoorde stadsplanning en overheidsinvesteringen in brandweer.
    • Inefficiënte processen in de industrie en energiesector zijn goed voor ongeveer 10% van alle emissies. Een planeconomie die onnodige verspilling tegengaat en energiebesparende investeringen zouden deze emissies drastisch verminderen.
    • 17,5% van de emissies is afkomstig van energie in gebouwen. Een ambitieus publiek plan om gebouwen wijk per wijk te isoleren zou zorgen dat er daar bijna niets van overblijft.
    • Hele kapitalistische structuren en extreem destructieve sectoren kunnen worden ontmanteld: de wapenindustrie, de extreem buitensporige reclame-industrie, financiële speculatie.
    Volle zaal voor onze internationale meeting. En die volstond dan nog niet: een andere zaal een verdieping hoger was nodig om de andere aanwezigen via een videoverbinding te laten volgen.

    Het failliet van het kapitalisme wordt steeds meer aanvaard

    ISA-activisten waren druk in de weer om deze boodschap in Schotland te laten horen tijdens de twee grote betogingen in Glasgow op 5 en 6 november, en op een actie in Edinburgh op 4 november. We hadden stands, verkochten de krant van Socialist Alternative (ISA in Engeland, Schotland en Wales), verdeelden flyers, hadden een grote meeting en uiteraard ook grote delegaties in de betogingen.

    In Glasgow was de ‘schoolstaking voor onze toekomst’ op vrijdag met tienduizenden deelnemers een perfecte opwarmer voor de betoging van zaterdag waaraan minstens 100.000 mensen deelnamen. In deze twee betogingen was het moeilijk om onze dynamische delegaties te missen. Die brachten telkens enkele honderden betogers bijeen. Het enthousiasme en de vastberadenheid van de delegaties kwamen ook tot uiting in een uitstekende media-aandacht voor onze spandoeken, slogans en militanten. Anderzijds leidde het ook tot heel wat hese stemmen op de bus terug… We probeerden zoveel mogelijk om onze ideeën te verdedigen en onze stempel op de acties te drukken. Dit heeft zijn vruchten afgeworpen.

    Op de bus naar Glasgow

    Na de betoging op vrijdag waren er verschillende sprekers vanop het hoofdpodium, onder wie Greta Thunberg. Wij mochten ook een spreker leveren. Amy Ferguson, een vakbondsactiviste uit Noord-Ierland, gaf een uitstekende speech waarin de rol van de werkende klasse in de aanpak van de klimaatcrisis werd benadrukt. Op dezelfde dag betoogden we ook in Edinburgh en sloten ons aan bij stakende scholieren voor het Schotse parlement, waar de Schotse regering (net als kapitalistische politici over de hele wereld) de grote vervuilers met rust blijft laten. Na de massale betoging op zaterdag was er een internationale meeting van ISA onder de titel “Capitalism is killing the planet, let’s fight for a socialist transformation of society.” Daarop waren er opnieuw enkele honderden aanwezigen. Bij al deze activiteiten viel het op dat het inzicht in het onvermogen van het kapitalisme om een uitweg uit de crisis te bieden is gegroeid en in bredere kringen ingang vond.

    Deze historische interventie van onze internationale organisatie zal nog lang bijblijven onder de deelnemers en al wie de beelden zag. Naast onze tussenkomst in de klimaatbeweging om deze te richten op de werkende klasse en te overtuigen van een oplossing in de vorm van socialistische maatschappijverandering, zijn er ook grote stappen gezet om onze internationale organisatie verder effectief te internationaliseren met uitwisselingen tussen leden van verschillende afdelingen, na maanden die gekenmerkt werden door beperkingen en lockdowns. We bedanken alle kameraden die met hun inspanningen dit schitterende succes mogelijk maakten. We nodigen de lezers uit om bij te dragen aan ons ‘Glasgowfonds’ waarmee we hielpen om bijna 80 jongeren vanuit België op de Schotse protesten te krijgen.

    Betoging van 5 november in Glasgow

    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/ex8KKr4ibxwoSwMi7]

    Betoging van 6 november in Glasgow

    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/j6Qbp9Csyo2bBhbr6]

    Actie in Edinburgh op 5 november

    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/EigML5EWB66pVupf7]

  • Klimaatprotest in Glasgow: International Socialist Alternative sterk aanwezig

    Momenteel wordt in Glasgow geprotesteerd tijdens de klimaattop. We kunnen niets verwachten van de wereldleiders die onderhandelen, maar al jarenlang falen om ernstige maatregelen te nemen. Zelfs over eenvoudige klimaatmaatregelen raken ze het niet eens. Dat is geen toeval: het zit in de aard van het kapitalistisch systeem.

    International Socialist Alternative is sterk aanwezig op de acties in Schotland. Driehonderd militanten uit verschillende landen nemen er deel aan het protest en bouwen mee aan een sterkere beweging. Op de jongerenbetoging vrijdag in Glasgow sprak Amy Ferguson, een syndicaliste en socialiste uit Noord-Ierland namens ISA vanop het hoofdpodium. Op hetzelfde ogenblik stonden militanten van ISA vooraan in het jongerenprotest in Edinburgh. Vandaag is er een grote betoging in Glasgow met duizenden aanwezigen. De regen houdt onze delegatie niet tegen om een strijdbare boodschap te brengen.

    Hieronder enkele video’s en beelden van de protestacties.

    Foto’s van de betoging vandaag:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/j6Qbp9Csyo2bBhbr6]

    Video van het ISA-blok op de betoging vandaag:

    Video met de toespraak van Amy Ferguson in Glasgow op vrijdag:

    Video van een tussenkomst van een voormalige olie-arbeider op het protest in Edinburgh gisteren:

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop