Category: Blokbuster

  • 27 maart: neem deel aan de antifascistische betoging in Gent!

    Op 27 maart plant de extreemrechtse NSV (Nationalistische Studentenvereniging) een mars door Gent. Rond het thema van ‘remigratie’ wil ze honderden fascisten en neonazi’s verzamelen om racistische en seksistische slogans te roepen in de straten van Gent. De groei in zelfvertrouwen bij extreemrechts schemert door in de oproep van de NSV. Het is de meest platte fascistische oproep in jaren.

    door Kenzo (Gent)

    Van samenzweringstheorieën tot geweld

    Het Vlaams Belang en haar neofascistische studentenverenigingen zijn al een tijdje bezig om de nazistische samenzweringstheorie van omvolking te verspreiden. Enkele jaren terug publiceerde Filip Dewinter (oud-lid van de NSV) een boek over “omvolking”. Het KVHV, dat ook aanwezig zal zijn op de mars van de NSV, organiseerde daarop een lezing waar Dewinter uitgenodigd was om over zijn boek te vertellen.

    Toen het KVHV de lezing over omvolking in de Blandijn wilde organiseren, werd er onmiddellijk opgeroepen tot een blokkade van de Blandijn om te verhinderen dat zulke haatlezingen zouden doorgaan. Het KVHV was verplicht haar lezing te verplaatsen naar een andere locatie.

    De samenzweringstheorie van “omvolking” stelt dat de ‘Vlaamse’ bevolking vervangen wordt door migranten en dat dit enkel kan gestopt worden door massale deportaties. Dat noemen ze dan “remigratie”. Toen de Duitse AfD met neonazi’s als de Oostenrijker Martin Sellner plannen besprak om miljoenen mensen te deporteren, leidde dit tot massaal protest. Sellner mag Duitsland niet meer binnen, maar was eerder te gast op een NSV-meeting.

    Nu komt de NSV met een betoging voor ‘remigratie’. De omvolkingstheorie is de ideologische basis waarop extreemrechts de conclusie trekt dat alle migranten buiten moeten. Het is een aanzet tot racistisch geweld.

    Trump en de dictatuur van de miljardairs

    De verkiezing van Trump betekent een nieuw keerpunt voor de positie van extreemrechts internationaal. Trump wil een einde maken aan ‘birthright citizenship’. Dit zal ertoe leiden dat kinderen van miljoenen migranten gecriminaliseerd worden. Daarnaast heeft hij gezworen om 11 miljoen van hen te deporteren. Mensen-zonder-papieren leven nu in angst. Op elk moment van de dag kunnen zij en hun families opgepakt en gedeporteerd worden. Op deze manier worden ze volledig uitgesloten van het publieke leven in de Verenigde Staten. Hierdoor worden mensen-zonder-papieren nog dieper in de illegaliteit geduwd. Voor hun inkomen zijn ze afhankelijk van zwartwerk, wat toevallig de allerrijksten goed uitkomt. Zwartwerk is voor hen een ontzettend goedkope vorm van arbeid, waarbij de werkende helemaal geen rechten heeft en tot alles bereid is omdat de dreiging van deportatie steeds boven het hoofd hangt.

    Trump giet de ontkenning van non-binariteit in een wet en ontneemt mensen de toegang tot genderbevestigende zorg. Trump heeft gezworen om “mannen uit vrouwensporten te houden” en Medicare- en Medicaid-middelen te onthouden aan ziekenhuizen die minderjarigen genderbevestigende zorg geven. Scholen zullen hun subsidies verliezen als ze  beschuldigd worden van het “promoten van genderideologie” en leerkrachten zullen bestraft worden.

    Dergelijke discriminerende maatregelen heeft de rechterzijde nodig om een valse zondebok te creëren. Voor hen is het de schuld van “woke” dat de wereld om zeep gaat. Ondertussen voert Trump harde aanvallen uit op de werkende klasse. Dat doet hij met zijn kabinet van miljardairs. Elon – Hitlergroet – Musk wil samen met andere miljardairs voor 2000 miljard dollar besparingen uitvoeren. Waar denken ze dat te vinden? Voornamelijk in de sociale zekerheid, Medicare en Medicaid.

    Arizona in het spoor van het Trumpisme

    De asociale maatregelen die Trump wil nemen, lijken deels op de maatregelen van de nieuwe Belgische regering. De Arizonacoalitie onder Bart De Wever wil vooral besparen in de sociale zekerheid, onder meer door de reële pensioenleeftijd te verhogen, de pensioenen te verlagen en de langdurig zieken en werklozen te straffen.

    Niet toevallig schreef Bart De Wever een paar jaar terug het boek “Over Woke”. Daarin stelde de premier dat woke staat voor “irrationele zelfafbraak van het economische systeem en de wetenschap van het Westen.” Kortom, niet de winsthonger van de superrijken en de daaruit voortvloeiende toenemende ongelijkheid leidt tot economische problemen, maar het feit dat er mensen zijn die actief ingaan tegen racisme, seksisme en alles wat ons verdeelt. Het verdacht maken van elk verzet tegen onderdrukking dient enkel om de ongelijkheid te verdedigen.

    Wat wil de NSV bereiken?

    De NSV zegt vooral onder studenten te willen mobiliseren. Ze wil laten uitschijnen dat er een breed draagvlak voor haar ideeën is. Dit wordt natuurlijk mee aangedreven door de hoge scores voor het Vlaams Belang in de recente verkiezingen.

    Zulke betogingen zijn voor extreemrechts altijd een test. Naast een electorale strategie wil extreemrechts ook krachten op straat opbouwen. Die dienen als stoottroepen om de politiek van haat en verdeeldheid kracht bij te zetten en elke tegenstand monddood te maken. NSV-betogingen dienen altijd om te testen hoe ver extreemrechts kan gaan, welke tegenstand er is en om het zelfvertrouwen van de achterban op te krikken. Dat laatste moet ertoe leiden dat de (geweld)daden bij het woord gevoegd worden.

    De NSV-betoging heeft daarnaast drie directe doelstellingen: (1) het publieke debat over remigratie laten gaan, (2) laten uitschijnen dat de Gentse studentenbevolking remigratie ondersteunt en (3) provocatie en machtsvertoon in de studentenbuurt en de Overpoort in het bijzonder als voorbode op toekomstige agressie.

    Als de NSV zomaar kan betogen en vervolgens naar de cafés van de Overpoort afzakt, kan dit ertoe leiden dat de media het hebben over een betoging van “studenten” voor remigratie, met de redenen die extreemrechts daarvoor geeft. Een dergelijke aanwezigheid in de studentenbuurt zorgt ervoor dat veel studenten zich onveilig voelen wanneer dronken fascisten met Vlaamse vlaggen racistische en seksistische leuzen roepen in de Overpoort. Als extreemrechtse organisaties en individuen zich gesterkt voelen, zullen ze niet aarzelen om hun haat om te zetten in fysiek geweld.

    No Pasaran!

    Een dynamische betoging voor solidariteit en tegen fascisme is het enige dat dit kan tegenhouden. Door te betogen zal de NSV niet alle mediabelangstelling kunnen opeisen om een oproep tot massale deportaties te verspreiden. Bovendien zorgt een antifascistische betoging ervoor dat ook onder studenten actief wordt gemobiliseerd voor een antwoord op haat en verdeeldheid. Het is belangrijk dat de antifascistische betoging doorheen de studentenbuurt gaat om te beletten dat extreemrechts kan claimen de vertegenwoordiger van de studenten te zijn, maar ook om te beletten dat de fascisten überhaupt de studentenbuurt kunnen betreden.

    Enkele recente gebeurtenissen na verschillende fascistische marsen internationaal tonen dat een toename van geweld niet gewoon een ‘worst case scenario’ is, maar een onmiddellijk effect van de normalisering van extreemrechts, de groeiende politieke invloed en het grotere zelfvertrouwen. In Parijs vielen twintig neonazi’s een activiteit van een Koerdische jongerenorganisatie aan in een cultureel centrum. Ze deden dit met flessen en messen. Nadien liepen ze door de straten terwijl ze ‘Paris est nazi’ (Parijs is nazi) riepen.

    De opgang van de AfD in Duitsland gaat gepaard met grotere extreemrechts acties, die telkens weer grotere tegenbetogingen op de been brengen. Vlak voor de verkiezingen waren er in Berlijn alleen al 300.000 betogers tegen de fascistische haatmarsen en tegen de groei van de AfD. Op basis van het antifascistisch protest kende Die Linke overigens een opmerkelijke groei.

    De voorbije jaren gingen we van de ene crisis naar de andere, van de ene politieke naar de andere humanitaire ramp. De ongestrafte genocide op de Palestijnen gaat door en inspireert Trump om van Gaza een immoproject te willen maken. De verkiezingsoverwinningen van extreemrechts in de VS, Frankrijk en Duitsland normaliseren racisme, seksisme en de queerfobie in de samenleving, met een toename van geweld en haat als gevolg. De erfgenamen van het fascisme zijn terug. In België brak het cordon sanitaire en kwam Vlaams Belang voor het eerst lokaal aan de macht. Nu proberen de extreemrechtse straatvechters van NSV de Gentse straten in te nemen. Wij zeggen: No Pasarán!

    Betoog met ons mee tegen de fascisten: 27 maart om 18u30 Rabotpark Gent

    https://www.facebook.com/events/1467999690827559

  • Extreemrechts is en blijft onaanvaardbaar!

    Op 13 november kwamen meer dan 1500 mensen samen in Brussel om te protesteren tegen het bezoek van Jordan Bardella, de voorzitter van het extreemrechtse Rassemblement National (Frankrijk), die zijn nieuwe boek kwam voorstellen en signeren. De betoging liet duidelijk zien dat extreemrechts niet welkom is in België of waar dan ook…

    door Aline (Luik)

    We betoogden in Brussel tegen het normaliseren van extreemrechts, op een ogenblik dat het cordon sanitaire in België gebroken wordt en extreemrechtse partijen overal ter wereld in opmars zijn. Meloni in Italië, Orban in Hongarije, de PVV in Nederland en nu Trump in de Verenigde Staten: de tijd van het waarschuwen voor het gevaar van extreemrechts is voorbij. Extreemrechts is in een groot aantal landen aan de macht.

    Liberale medeplichtigheid

    Concessie na concessie, zo komen extreemrechtse partijen aan de macht. Laten we niet vergeten dat het de traditionele partijen zijn die extreemrechts overal voet aan de grond laten krijgen, door wat ze zeggen te normaliseren en zelf over te nemen. We kunnen extreemrechts niet bestrijden met een liberaal programma dat verdeeldheid en concurrentie tussen werkenden aanmoedigt om onze aandacht af te leiden van de sociale en economische crisis die zich ontvouwt. 

    Met rechts dat bijzonder zelfverzekerd uit de verkiezingen kwam en de maatregelen die De Wever en zijn Arizona-partners willen doorvoeren, is het duidelijk dat strijd erg nodig zal zijn. Ze willen de openbare diensten, de sociale zekerheid, de politieke en vakbondsoppositie, enz. vernietigen. Ze willen ons overleveren aan de kapitalistische klasse en het maakt hen niet uit of ze daarvoor de sleutels van het land aan extreemrechts moeten overhandigen. 

    Het doel van deze mobilisatie was daarom ook om duidelijk te maken dat we ons verzetten tegen de projecten die nu opgezet worden door de verschillende regeringen. We moeten voorkomen dat extreemrechts voortbouwt op de sociale ellende die is veroorzaakt door rechtse regeringen en zogenaamd liberaal links, dat niets anders hebben gedaan dan buigen voor de vijanden van ons sociale kamp.

    Medeplichtigheid van de politie

    Tijdens de protestactie werd de politie door de autoriteiten ingezet om een gebied rond het extreemrechtse evenement af te zetten. Eens te meer wordt dit soort conferenties zonder voorbehoud toegestaan en beschermd door de autoriteiten. 

    Tijdens de bijeenkomst probeerden activisten verschillende keren door de politieblokkade heen te komen. Zware repressie van de politie volgde, met traangas, wapenstokken en een waterkanon. Uiteindelijk viel de politie de menigte aan en arresteerde een veertigtal mensen. 

    Na deze gebeurtenissen lanceerde de Coördinatie van Antifascisten in België (CAB) een oproep voor getuigen. Wat naar buiten kwam was brutaal: racistisch geweld, islamofobe, seksistische, homofobe en transfobe beledigingen en opmerkingen, evenals willekeurige en ongerechtvaardigde aanklachten en het gebruik van traangas. De getuigenissen maken duidelijk dat de haatdragende taal van extreemrechts gemeengoed is geworden binnen de gevestigde partijen en de politie.

    Welke toekomst voor de strijd? 

    Het standpunt van de Coördinatie van Antifascisten in België (CAB) is duidelijk: dit is niet langer een tijd van alarm, maar van actie. Meer dan ooit moeten we ons collectief mobiliseren om extreemrechts terug te dringen, want op de traditionele partijen kunnen we zeker niet rekenen om het in bedwang te houden. 

    De opkomst en de normalisering van extreemrechts in België en de rest van de wereld tonen aan dat de antifascistische strijd onvermijdelijk is als we minderheden en onze sociale verworvenheden willen beschermen. 

    In Wallonië heeft het antifascistische werk de groei van de extreemrechtse partij Chez Nous al verhinderd. Dankzij de niet aflatende strijd van lokale antifascistische fronten is deze partij zelfs bijna ontbonden. Het toont aan dat antifascistische organisatie op sommige plaatsen vruchten afwerpt. Verzet en overwinningen zijn nog steeds mogelijk tegenover het reactionaire beleid dat op zoveel mensen wordt losgelaten. We moeten hier en wereldwijd laten zien dat extreemrechts onaanvaardbaar is en blijft!

  • Protest in Brussel gepland tegen komst Bardella

    Jordan Bardella is de voorzitter van het Franse extreemrechtse Rassemblement National. Hij wordt gezien als de opvolger van Marine Le Pen. Delen van het establishment stellen hem voor als meer salonfähig. Het is echter niet omdat extreemrechts vandaag steeds meer welkom is in de salons van het establishment, dat antifascisten hun haat en verdeeldheid aanvaarden.

    De uitgeverij Fayard is opgekocht door de mediaketen Bolloré, waarvan topman Vincent Bolloré bekend staat om zijn extreemrechtse standpunten en activisme. Zo gaf hij expliciete steun aan Eric Zemmour en zorgt hij ervoor dat extreemrechtse militanten op alle mogelijke platformen van zijn mediagroep prominent aan bod komen. Het is op deze manier dat hij uitgeverij Fayard dwong om een nieuw boek van Jordan Bardella uit te brengen, tot ongenoegen van heel wat personeelsleden.

    Komende woensdag wil Bardella zijn boek in Brussel voorstellen. Dat gebeurt in het Hongaars Huis in de Wetstraat 9. De regering van Orban heeft daar een uitvalsbasis in Brussel gecreëerd in het kader van het voorzitterschap van de EU op dit ogenblik, maar dus ook als propagandaplaats voor extreemrechts uit heel Europa. Orban, die meteen zijn Amerikaanse vriend Trump feliciteerde met diens overwinning, gebruikt zijn Europees voorzitterschap om zijn eigen positie binnen extreemrechts te versterken.

    Ondertussen is er opnieuw in Brussel-stad een extreemrechtse bijeenkomst. Het is geen toeval dat extreemrechts voor die gemeente kiest. Er is niet alleen de centrale ligging, maar ook de vaststelling dat burgemeester Philippe Close en de Brusselse PS stelselmatig toelating geven voor dit soort evenementen en zelfs de politie mobiliseren om het vlot te laten verlopen. Dit is medeplichtige passiviteit.

    Antifascisten organiseren zich om te protesteren. Extreemrechts dat op diverse plaatsen aan de macht komt, nu ook opnieuw in de VS, is een gevaar voor alle mensen van kleur, migranten, vrouwen, LGBTQIA+ personen, syndicalisten … Onder het extreemrechtse beleid van Milei in Argentinië is voor het eerst meer dan de helft van de bevolking officieel arm. Trump wil miljoenen mensen deporteren en in kampen opsluiten. Orban, Meloni en Bardella staan klaar om dat beleid ook in Europa verder aan te scherpen. Ze richten zich tegen de meest kwetsbaren, omdat ze zelf aan de kant van de superrijken en oligarchen staan. De nauwe connecties tussen Bardella en de Bolloré-groep zijn daar overigens een zichtbaar resultaat van.

    Woensdag is er een antifascistisch protest gepland door de Coördinatie van Antifascisten in België (CAB). Bij elke extreemrechtse activiteit in Brussel wordt er geprotesteerd. Dat is nu niet anders. We kunnen enkel op onszelf rekenen om het protest te organiseren tegen extreemrechts. Op een ogenblik dat ook in België een rechtse regering dreigt aan de macht te komen, het cordon sanitaire wordt doorbroken langs Nederlandstalige kant en de Franstalige liberalen steeds meer flirten met extreemrechtse standpunten, is dergelijk protest meer dan belangrijk.

    Afspraak woensdag 13 november om 18u aan het kruispunt Kunst/Wet.

  • Solidariteit, geen haat. 300 antifascisten betogen in Antwerpen

    300 antifascisten betoogden vandaag door Antwerpen Noord. We protesteerden tegen een optocht van het extreemrechtse Voorpost, dat op het Conscienceplein de campagne van Dewinter wilde ondersteunen met racisme en haat. De antifascisten waren met dubbel zoveel als extreemrechts!

    We trokken door de levendige wijk van Antwerpen 2060 met activisten van verschillende organisaties en antifascisten die geen deel zijn van een organisatie. Er was een opmerkelijke en erg welkome versterking van Franstaligen. De groeiende Coördinatie van Antifascisten in België (CAB) leidt effectief tot meer coördinatie waarbij we elkaar versterken. Blokbuster en Campagne ROSA waren aanwezig met zowel een ‘oude garde’ strijdbare syndicalisten als jonge activisten.

    Op het einde was er een open mic waarbij gesproken werd door activisten van Actief Linkse Studenten, Anarchistisch Collectief Antwerpen, CAB, Antwerp for Palestine en LSP.

    Op een ogenblik dat extreemrechts en rechts wereldwijd in het offensief gaan tegen migranten en vluchtelingen (van Trump over Orban tot de Duitse regering die terug grenscontroles invoert en Europese regeringen die brutaal geweld bepleiten met onder meer Frontex en gesloten asielcentra), is een antwoord vanuit de arbeidersbeweging nodig. Wij zeggen: blame the system, not its victims.

    We staan voor solidariteit met vluchtelingen en staan mee vooraan in bijvoorbeeld het protest tegen de genocide in Gaza, terwijl extreemrechts zeker in Antwerpen die genocide openlijk steunt. Hoe hypocriet kan je zijn: steun geven aan het platbombarderen van Palestijnse gebieden en vervolgens eisen dat Palestijnse vluchtelingen teruggestuurd worden!?

    https://nl.socialisme.be/99707/antifascisme-voorpost-de-sterke-arm-van-het-vlaams-belang

    Het besparingsbeleid dat de afgelopen jaren gevoerd is en die de N-VA nu een versnelling hoger willen schakelen, richt zich eveneens tegen migranten en vluchtelingen als onderdeel van een verdeel-en-heerspolitiek waarbij de levensstandaard van de volledige werkende klasse onder vuur ligt. Daar is strijd tegenover nodig!

    Antifascistisch protest zoals vandaag in Antwerpen draagt daartoe bij!

    Onder de foto’s kan je het pamflet lezen dat we vandaag verdeelden. (Foto’s door Laurent)

    Stop racisme en fascisme!

    Vandaag organiseert Voorpost een actie in Antwerpen voor ‘remigratie’ en tegen ‘omvolking’. Dit is niets minder dan een poging om de verkiezingscampagne van Vlaams Belang te versterken met racistische propaganda. Filip Dewinter, die het moeilijk heeft in Antwerpen, kan de extra steun van deze extreemrechtse groep goed gebruiken. Bij de laatste parlementsverkiezingen haalde Dewinter weinig voorkeurstemmen, het VB moest de PVDA voor zich dulden in hun historisch bastion. Het Vlaams Belang pompt nu extra middelen in de campagne om gezichtsverlies te voorkomen, en de Voorpost-betoging maakt hier deel van uit.

    De gewelddadige racistische rellen in Groot-Brittannië laten overduidelijk het gevaar zien van dergelijke acties. Door het electorale succes van het Vlaams Belang krijgen groeperingen als Voorpost steeds meer zelfvertrouwen. Ze gebruiken termen als ‘omvolking’ en roepen op tot remigratie, maar dit is niets anders dan een strategie om de werkende klasse te verdelen en af te leiden van de echte oorzaken van de problemen in onze maatschappij.

    Wij verzetten ons krachtig tegen de repressieve migratiepolitiek van Frontex (Europees Grens- en kustwachtagentschap) en tegen gesloten centra. Wij pleiten voor een humane aanpak die de rechten van migranten respecteert en hen niet criminaliseert. Migratie is vaak het gevolg van oorlogen, economische uitbuiting en klimaatverandering, problemen die één voor één veroorzaakt worden door het kapitalistische systeem.

    Vlaams Belang zwijgt met klem over de oorzaken waarom mensen vluchten. Het staat immers aan de kant van het grootkapitaal, wat garen spint bij de talloze conflicten. Terwijl er een genocide aan de gang is in Gaza, steunt het VB het Israëlische regime onvoorwaardelijk. Niet omdat ze bij het Vlaams Belang nu ineens wel bekommerd zouden zijn om joodse mensen, maar om hun islamofobie nog wat meer in de verf te zetten.

    Het zijn niet de migranten die De Lijn kapot besparen of die ervoor zorgen dat minister Diependaele (N-VA) sociale woningbouw verwaarloost. De tekorten aan publieke diensten, betaalbare woningen en sociale zekerheid worden veroorzaakt door een kapitalistisch systeem dat winst boven de noden van de bevolking stelt. Racistische groepen als Voorpost willen ons wijsmaken dat de schuld ligt bij migranten of andere kwetsbare groepen, terwijl de rijkste 10% van de Belgen maar liefst 55% van het totale vermogen in handen heeft.

    Bedrijven zoals Audi, die miljardenwinsten maken, sluiten winstgevende fabrieken zonder enige verantwoordelijkheid voor de gemeenschappen die ze achterlaten. Over die vorm van ‘migratie’ zwijgen groepen als Voorpost. Ze hebben er geen boodschap aan zolang ze hun verdeel-en-heerspolitiek kunnen spelen.

    De echte oplossing ligt in het samen organiseren van een strijd voor een samenleving gebaseerd op onze behoeften, niet op tekorten. Zolang er armoede, wachtlijsten voor sociale woningen en onzekerheid blijven bestaan, kunnen extreemrechtse groepen deze problemen misbruiken om mensen tegen elkaar op te zetten.

    Strijd daarom samen met LSP tegen extreemrechts, racisme en het kapitalistische systeem, een systeem dat winst boven de mensen plaatst. De beschikbare rijkdom moet democratisch ingezet worden om tekorten in de maatschappij aan te pakken. Enkel zo kunnen we de voedingsbodem voor extreemrechts wegnemen en de basis leggen voor een socialistische samenleving zonder alle kapitalistische barbarij.

    [leform id=’2′ name=’Lid worden’]
  • Solidariteit, geen haat. Betoging tegen Voorpost op 21 september

    Zaterdag 21 september. 14u De Coninckplein Antwerpen

    Oproep van de organisaties en individuen die de betoging organiseren

    Tegen wie betogen we?

    Op 21 september betoogt Voorpost in Antwerpen voor “remigratie” (= massale deportaties) en tegen “omvolking” (een nazistische complottheorie).

    Voorpost is de ‘ordedienst’ van het Vlaams Belang. Het wil de racistische rellen van deze zomer uit Groot-Brittannië naar hier importeren. Op 30 juni viel het een opvang voor asielzoekers in Zutendaal (Limburg) binnen. Ze intimideerden de aanwezigen gezinnen met kinderen met vuurpijlen en rookbommen.

    In 2019 was er in Bilzen effectief brand in een toekomstig asielcentrum. De man die opgepakt werd op verdenking van brandstichting was een lokale verantwoordelijke van Voorpost en minstens tot in 2006 actief bij het Vlaams Belang in Zutendaal.

    Waarom betogen we?

    Tegenover de haat van extreemrechts plaatsen we een krachtige boodschap van solidariteit. Daarmee gaan we in tegen de voedingsbodem van het VB. Solidariteit betekent ingaan tegen het systeem van steeds meer ongelijkheid en sociale problemen. We organiseren ons in protest voor een samenleving die niemand achterwege laat.

    We staan voor solidariteit met vluchtelingen, migranten, alle die racisme ervaren, en met protest tegen de genocide in Gaza.

    We staan voor massale investeringen in publieke middelen: sociale huisvesting, openbare diensten (zoals onderwijs, zorg, openbaar vervoer) en opleidingen voor leerkrachten (om in te gaan tegen seksisme, racisme en LGBTQIA+fobie en aandacht voor genderinclusiviteit); en een verhoging van het minimumloon tot minstens €17 per uur.

    Wie organiseert dit protest?

    We zijn antifascisten (al dan niet) verbonden aan verschillende organisaties. Op 25 april 2024 organiseerden we al samen een betoging in Antwerpen tegen een optocht van de extreemrechtse studentenclub NSV.

    We staan open voor iedereen die zich in onze benadering herkent.

    https://nl.socialisme.be/99707/antifascisme-voorpost-de-sterke-arm-van-het-vlaams-belang
    https://nl.socialisme.be/98841/antifascisten-met-dubbel-zoveel-als-extreemrechts-in-antwerpen
  • Stop racisme, stop fascisme! Organiseer antifascistisch verzet

    De racistische rellen in Groot-Brittannië deze zomer toonden het gevaar van extreemrechts. Na een vreselijk incident in Southport, waarbij drie kinderen om het leven kwamen, waren er in tal van Britse steden rellen aangevuurd door extreemrechtse militanten en hooligans. De veroordeelde stalker en fraudeur Tommy Robinson wierp zich met zijn English Defence League op als gangmaker en bracht tot 30.000 op straat in Londen op 27 juli. 

    Dit gaat samen met de opgang van extreemrechtse politici die steeds openlijker voor een brutaal gewelddadig beleid pleiten. Begin dit jaar werd in Duitsland geprotesteerd tegen de massale deportatieplannen die verdedigd werden door het extreemrechtse AfD. Ondertussen maakt Trump van soortgelijke plannen een centraal thema van zijn kiescampagne. 

    Dichter bij huis plant de officieuze ordedienst van het Vlaams Belang op 21 september een betoging voor ‘remigratie’ (lees: deportaties) en tegen ‘omvolking’. De groep in kwestie, Voorpost, wil de slabakkende campagne van Dewinter in Antwerpen steunen. Bij de parlementsverkiezingen van juni haalde Dewinter in het kanton Antwerpen, het voormalige bastion van extreemrechts, slechts 2500 voorkeurstemmen. De partij pompt 100.000 euro extra in de campagne om het vel van Dewinter te redden. Voorpost levert een eigen bijdrage met een betoging. Daarmee wil de groep die bewonderend naar de Britse rellen keek meteen ook de basis leggen om dat racistisch geweld bij ons te importeren.

    Een dergelijk scenario is minder onrealistisch dan we hopen. Kijk maar naar de plaag van extreemrechtse invloeden onder voetbalsupporters. Tientallen ultra’s van de North Fanatics werden door Club Brugge uitgesloten nadat ze neonazistische gebaren maakten achter een spandoek met de slogan ‘FCK antifa’ die naast een Vlaamse leeuwenvlag hing. 

    Extreemrechts voelt zich sterk vandaag en dat straalt ook af op groepen die voor een meer gewelddadige politiek staan. Waar extreemrechts mee regeert, voert het de repressie op. De Nederlandse minister van Migratie, Marjolein Faber (PVV) besliste bijvoorbeeld om niet tussen te komen bij de dreigende uitzetting van een 11-jarige Armeense jongen die in Nederland geboren is. Wilders was enthousiast: “Eindelijk een minister met een rechte rug.” Iets doen aan de koopkrachtcrisis, de ineenstortende openbare diensten of het gebrek aan toekomstperspectief voor steeds bredere lagen, staan niet op de agenda van extreemrechts. Het blijft bij de ‘trofee’ van de deportatie van kinderen!  

    De lokale verkiezingen van 13 oktober dreigen het gevaar van extreemrechts in België opnieuw op de agenda te zetten. Met Forza Ninove van Guy D’haeseleer hoopt het VB een absolute meerderheid te halen. Elders kan het cordon sanitaire onder druk staan. Langs Franstalige kant trekt de MR na haar overwinning in juni ook extreemrechtse sympathisanten aan. Zelfs indien de Luikse lijsttrekker van Chez Nous werd geweigerd als MR-lid, is het een teken aan de wand dat extreemrechts naar de MR kijkt. 

    Is de situatie hopeloos? Uiteraard niet! De antiracistische protesten in Groot-Brittannië in de nasleep van de rellen waren immens groot. De publieke steun voor geweld is beperkt, het aantal relschoppers was relatief klein. Zelfs indien 30.000 extreemrechtse betogers in Londen een pak minder is dan wat bijvoorbeeld de Gaza-betogingen mobiliseren, blijft het echter een ernstige waarschuwing voor antifascisten. We moeten onze strijd opvoeren. Dat doen we niet door het establishment en de verantwoordelijken voor het asociale beleid achterna te lopen, maar door ons te organiseren voor echte verandering in de vorm van toegankelijke diensten, betaalbaar wonen, leefbare lonen en uitkeringen en een beleid dat het geld zoekt waar het zit, bij de superrijken die rijk worden op basis van onze arbeid. Die superrijken kiezen vandaag steeds meer kant. Elon Musk schaart zich achter Trump omdat hij weet dat die zijn winsten zal verdedigen. Verdeeldheid en haat onder de werkende klasse en de onderdrukten stimuleren en aanwakkeren, komt enkel die superrijke elite goed uit. 

    Samen met anderen neemt LSP enthousiast deel aan de Coördinatie van Antifascisten in België (CAB) en nemen we daarnaast ook eigen initiatieven in de strijd tegen alles wat ons verdeelt. We koppelen dat aan een programma gericht op het versterken van de solidariteit in de strijd tegen de toenemende tekorten en bijhorende sociale spanningen, een strijd die zich uiteindelijk richt tegen de winstmachines van de kapitalisten. 

    21 september: antifascistische actie tegen Voorpost in Antwerpen. Meer info later deze week.

    https://shop.socialisme.be/product/de-linkse-socialist-september-2024-437-pdf
  • Belgische Antifascistische Coördinatie opgezet

    Persbericht van de Belgische Antifascistische Cördinatie

    Op zaterdag 17 februari 2024, ter gelegenheid van de 5e verjaardag van het Front Antifasciste de Liège 2.0 (FAL), kwamen antifascistische collectieven uit heel België en daarbuiten samen in de Cité Ardente. Aan de vooravond van verkiezingen waarbij onze machtsniveaus herschikt zullen worden, willen zij hun krachten bundelen en samen strijden tegen de opkomst van extreemrechts, zowel in Europa als in België. Ze wijzen op de specifieke gevaren in de Belgische context en stellen een mobilisatieagenda voor.

    Vijf jaar geleden, op 30 januari 2019, kwamen meer dan 250 mensen en een veertigtal organisaties (vakbonden, kleine en grote verenigingen, affiniteitsgroepen, theatergroepen, jeugdorganisaties, enz.) samen om het Front Antifasciste de Liège 2.0 (FAL) op te richten in de Manège de la Caserne Fonck. De bedoeling hiervan was om een tegenwicht te bieden aan de extreemrechtse radicalisering van het politieke veld door “een front te creëren dat zo breed mogelijk de ideeën van het antifascisme verenigt, zonder een waardeoordeel te vellen over methodes of niveaus van engagement, maar met een duidelijk en precies doel: de strijd tegen ideeën en acties van extreemrechtse personen of groeperingen”.

    Al snel na haar oprichting ondernam de FAL een eerste actie: het verhinderen van een extreemrechtse bijeenkomst die doorging onder het mom van een ‘literaire conferentie’ door voormalig staatssecretaris voor migratie, Theo Francken.

    Vandaag, aan de vooravond van cruciale verkiezingen, is het tijd om de balans op te maken en zich te verenigen tegen de opkomst van het fascisme.

    In Franstalig België heeft extreemrechts geen enkele verkozene meer, op enkele geïsoleerde gevallen op gemeentelijk niveau na. De implosie van extreemrechts na de laatste verkiezingen versplinterde het landschap. Een nieuwkomer, gesteund door talrijke structuren van Europees extreemrechts, probeert zich hier en daar echter op te dringen. De verschillende antifascistische initiatieven hebben geholpen om deze nieuwe partij klein te houden (met name door vele van hun openbare evenementen te verhinderen). Vandaag investeert deze partij echter bijzonder veel in communicatie op zogenaamde sociale netwerken en eigen media, wat verstrekkende gevolgen zou kunnen hebben op lange termijn.

    Dat in schril contrast met Vlaanderen, waar Vlaams Belang aan immense populariteit wint. Zo was VB bij de laatste peiling met 27% van de voorkeurstemmen de grootste partij. Ter vergelijking: Vlaams Blok behaalde 6,6% van de stemmen op de Zwarte Zondag in 1991. Parallel met deze verrechtsing zien we ook een normalisering van een extreemrechts discours, wat zich onder meer uit in het overnemen van extreemrechts taalgebruik en standpunten door gevestigde politici en opiniemakers van uiteenlopende politieke strekkingen.

    De inzet voor 2024 is drieledig: de afwezigheid van extreemrechtse verkozenen in Franstalig België behouden en alles in het werk stellen om een zwarte golf in Vlaanderen te voorkomen, maar ook de extreemrechtse radicalisering van de traditionele partijen bestrijden, beginnend bij de MR, die steeds meer extreemrechtse thema’s en taalgebruik overneemt. Helaas staat de MR niet alleen.

    Om deze drie problemen aan te pakken, wordt op zaterdag 17 februari 2024 een Belgische antifascistische coördinatie opgericht met militanten uit de drie gewesten (Wallonië, Brussel en Vlaanderen). Deze coördinatie werd in het leven geblazen ter gelegenheid van de vijfde verjaardag van het Front Antifasciste de Liège 2.0 (met stands, workshops, conferenties en concerten). Antifascistische groepen en personen uit naburige regio’s zoals Duitsland, Frankrijk en Nederland waren ook van de partij.

    Deelnemers van verschillende antifascistische groepen en overtuigingen uit allerlei hoeken van België hebben dus akte genomen van de heropbouw van een interregionale antifascistische coördinatie met een duidelijke politieke dimensie. Het is voor het eerst in 30 jaar dat dit in België gebeurt. Naast  een platform voor  het uitwisselen van informatie en voor het bespreken van de te hanteren strategieën tegen de opkomst van het fascisme wil deze nieuwe coördinatie ook de openbare ruimte en het terrein bezetten om de verschillende sociale krachten tot mobilisatie aan te zetten.

    Deze antifascistische coördinatie van België verklaart dat het fascisme bestrijden ook een strijd is tegen racisme in alle vormen, tegen het kapitalisme en de onderdrukking van de lichamen en de geesten en ook tegen de verdeeldheid die door het kapitalisme in het leven wordt geroepen om verder te bestaan. Deze strijd is ook een strijd tegen het patriarchaal systeem en alle gendergebonden onderdrukkingen.

    Daarom nodigt zij nu al organisaties en personen uit die zich inzetten voor een open en inclusieve samenleving op basis van sociale gelijkheid, en die zich dus verzetten tegen extreemrechtse ideeën (en degenen die deze propageren) om deel te nemen aan de acties die dit jaar georganiseerd worden:

    • Op 8 maart: oproep om alle acties en stakingen te versterken tijdens de internationale dag voor de strijd voor de vrouwenrechten
    • Op 24 maart: oproep om een antifascistisch blok te vormen in de betoging in Brussel naar aanleiding van de jaarlijkse mobilisatie van het Platform tegen racisme
    • Op 1 mei: oproep om de antifascistische toespraken bij de verschillende mobilisaties te versterken
    • Op 5 mei: Mobilisatie en aanwezigheid te Breendonk en dan op 8 mei op een gedecentraliseerde manier bij de acties die door de 8mei-coalitie tot stand zullen worden gebracht om van die dag opnieuw een feestdag te maken

    Vóór de verkiezingen van 9 juni 2024 zal de coördinatie ook bijdragen tot de organisatie van verschillende mobilisaties tegen extreemrechts. Als extreemrechts een grote doorbraak kent, zal de coördinatie klaarstaan om de antifascistische krachten op te roepen om op straat te komen.

    Naast dit alles roept ze ook alle sociale groepen op om zich te verzetten tegen de verspreiding van extreemrechtse ideeën en retoriek en om hierbij alle legitieme middelen gebruiken die ze tot haar beschikking heeft. Gezien de huidige nalatigheid van de partijen en de media om deze rol op te nemen, roepen we zelf om een heus cordon sanitaire te creëren. Laat de groepen die haat zaaien terecht staan. Laat hen telkens opnieuw opbotsen tegen systematisch en vastberaden verzet.

    Vandaag, meer dan ooit, staan we sterk: No Pasaran!

    Huidige ondertekenaars van de Belgische Antifascistische Coördinatie (lijst open voor lidmaatschap):

    • Blokbuster
    • CGSP ALR Bruxelles
    • Coalition Stand-Up contre l’extrême droite
    • Collectif antifasciste Namurois
    • Collectif de Mémoire Coloniale et Lutte contre les Discriminations
    • écolo j
    • Etudiant.e.s Gauche en Action
    • Front antifasciste de Liège 2.0
    • Front antifasciste montois
    • Garance asbl
    • Gauche anticapitaliste
    • Groupe Syndical Antifasciste CEPAG-FGTB Bruxelles
    • Jeunes CSC Bruxelles
    • Jeunes FGTB
    • JOC
    • Mons Antifa
    • MOC Bruxelles
    • MRAX
    • Parti Socialiste de Lutte
    • Platform Antifascistische Activisten Leuven
    • Réseau ADES
    • RésistanceS & Les Amis de RésistanceS
    • Union Syndicale Etudiante
  • Dreiging extreemrechts ook in Wallonië ernstig nemen

    Nieuwe publicatie over Waalse extreemrechtse partij Chez Nous

    Het “Centre de recherche et d’information socio-politiques” (CRISP) publiceert wekelijks een diepgravend dossier over een politiek thema. Zo biedt het achtergrondinformatie op een manier die langs Nederlandstalige kant ongezien is. De nieuwste uitgave is een dossier over de partij ‘Chez Nous’ geschreven door Benjamin Biard die zich wekenlang vastbeet in onderzoek naar deze partij en met verschillende militanten ervan sprak. Het resultaat is een dossier van 55 pagina’s.

    Artikel vanop blokbuster.be

    Terecht gaat dit dossier ervan uit dat Wallonië niet immuun is voor een doorbraak van extreemrechts. In 2019 verdwenen de laatste verkozenen van de Parti Populaire, maar de vele extreemrechtse lijstjes samen kwamen ook toen al aan 9% van de stemmen. Chez Nous is uitdrukkelijk opgezet met als doel om dat potentieel te verenigen in een sterkere partij, die de steun geniet van andere extreemrechtse formaties zoals het Vlaams Belang, Rassemblement National uit Frankrijk, de PVV van Wilders of de AfD uit Duitsland. Dat zijn grote namen om steun te geven aan een klein groepje militanten die er amper in slagen om een publieke bijeenkomst te organiseren. De steun gaat verder dan het lenen van hun naam en reputatie, er is ook materiële steun. Hoe kwam Chez Nous anders aan de ruim 20.000 euro die ondertussen aan sociale media zoals Facebook is uitgegeven? Het Vlaams Belang sloot een akkoord met Chez Nous om zelf geen ‘spooklijsten’ in Wallonië in te dienen, terwijl Chez Nous er zich toe verbond om niet in Brussel op te komen. Nochtans komen enkele kopstukken van Chez Nous, waaronder voorzitter Jérôme Munier, uit Brussel. Het doel van de steun is duidelijk: een betrouwbare partner creëren en inzetten tegen de sterke antifascistische tradities in Wallonië en Brussel. Rassemblement National gaf Chez Nous toelating om de logo’s van RN en voorloper FN in België te gebruiken. Er circuleren affiches met het gezicht van Marine Le Pen gekoppeld aan een oproep om voor Chez Nous te stemmen.

    Het CRISP-dossier van Benjamin Biard is volledig en grondig, maar wij zouden de ideologische basis van extreemrechts op een andere manier beschrijven. Biard vertrekt vanuit de propaganda (tegen migratie, tegen het ‘systeem’, tegen de traditionele partijen, een autoritair antwoord op onveiligheid) en de wijze waarop extreemrechtse formaties omgaan met de democratie. Dat zijn elementen die in rekenschap moeten genomen worden, maar te sterk beperkt zijn tot de politiek ‘politicienne’. Extreemrechts is een uitdrukking van een verwerping van het gevoerde beleid, het speelt in op een gevoel van onbehagen en op een vervreemding van een beleid dat de ongelijkheid en bijhorende sociale spanningen vergroot. Waar de arbeidersbeweging geen collectieve antwoorden biedt op de vele sociale problemen, duiken andere krachten op zoals extreemrechts. Dat staat voor een ‘antwoord’ dat regelrecht ingaat tegen de belangen van de arbeidersbeweging, het staat voor een uitvergroting van nationalisme, racisme en verdeeldheid gekoppeld aan een beleid dat uiteindelijk de belangen van de superrijken verdedigt door op gewelddadige wijze de arbeidersbeweging fysiek uit te schakelen. Om die link met de belangen van het establishment te verdoezelen, heeft extreemrechts een anti-systeemretoriek nodig die vluchtelingen, werklozen, migranten … verantwoordelijk stellen voor de sociale problemen in plaats van naar het volledige kapitalistische systeem te kijken.

    Antifascistische acties lonen

    Los van de discussie ten gronde over het karakter van extreemrechts vandaag, biedt het CRISP-dossier een erg interessante blik op het reilen en zeilen van Chez Nous. Van de lancering in 2021 op de restanten van de vroegere gefaalde extreemrechtse projecten tot de voorbereiding op de verkiezingen van 2024. Aan de basis van Chez Nous staat een handvol figuren met een verleden binnen extreemrechts. Partijvoorzitter Jérôme Munier komt uit de Parti Populaire van Modrikamen en nadien de Listes-Destexhe waarvoor hij in 2019 kandidaat was. Die partij was opgezet door een rechtse dissident van de liberale MR, Alain Destexhe. Gregory Vanden Bruel werkte van 2014 tot 2017 als parlementair medewerker voor de PP in het Waals parlement. Patricia Potigny zat van 2015 tot 2019 in het Waals parlement, eerst namens de MR om in 2019 over te stappen naar de Listes-Destexhe (waardoor MR-CDH haar meerderheid verloor). Anne Maurice was kandidate op de Brusselse lijsten van de Listes-Destexhe. Munier, Potigny en Maurice vormden de vzw La Ruche die samen met de partij Chez Nous werd opgezet. Munier en Vanden Bruel waren samen met Jordan Bardella (RN) en Tom Van Grieken (VB) de gezichten op de persconferentie waarmee Chez Nous werd opgericht in oktober 2021. 

    Opmerkelijk is dat zo goed als elke poging tot publieke bijeenkomst van Chez Nous op antifascistisch verzet botst. Voor de stichtingsconferentie in Herstal waren er naar eigen zeggen 276 inschrijvingen, maar het werd noodgedwongen een persconferentie zonder publiek nadat antifascisten protesteerden en de gemeente de toelating introk. Hetzelfde gebeurde nadien meermaals, tot grote frustratie van Chez Nous. Uit gesprekken van militanten van die partij maakt Biard op dat dit wel degelijk een demoraliserend effect heeft en een rol speelt in het afhaken van enkelen van hen of een verlaagde activiteit van anderen. Het antifascistisch protest en het maatschappelijk isolement, dat mee versterkt wordt door antifascistisch protest, verhogen de drempel om bij extreemrechts actief te zijn. Daar bovenop is er langs Franstalige kant een cordon médiatique, waarbij extreemrechts niet aan het woord wordt gelaten. Jérôme Munier kwam al op VTM en VRT, maar bijna niet op de Franstalige zenders. Als de traditionele media en de gevestigde politici zich zo opstellen, is dat een gevolg van de maatschappelijke druk die aangewakkerd wordt door de arbeidersbeweging en de antifascisten. Zoals langs Nederlandstalige kant blijkt, is het echter iets waar we best niet te hard op rekenen. De groei van het VB maakte al gauw een eind aan de terughoudendheid van de media en zelfs van de traditionele partijen. We kunnen enkel rekenen op ons eigen verzet.

    Bij elke poging tot publieke bijeenkomst was er dus protest. Van 27 oktober 2021 in Herstal bij de oprichting van Chez Nous over de zomeruniversiteit met onder meer VB-parlementslid Filip Brusselmans in juni 2022 in Luik, een winteruniversiteit begin 2023 in Charleroi of een meeting in Charleroi (en vervolgens Mons) in maart 2023. Het maakt dat Chez Nous discreter wordt in aankondigingen en zich meer terugplooit op sociale media, waar het heel wat geld tegenaan gooit. Chez Nous beweert over 250 leden te beschikken, maar de militante kern is beperkt tot enkele tientallen. Daaronder militanten die eerder bij Listes-Destexhe en Parti Populaire actief waren, enkele jongeren die zich in de traditie van elitair extreemrechts in onder meer Vlaanderen steevast ‘deftig’ voordoen in maatpak, maar ook meer traditionele ‘biernazi’s’ die van groepen als Nation komen. De combinatie leidt tot interne spanningen, moet een ex-militant erkennen in een gesprek met Benjamin Biard. Voor de elitaire ex-liberalen is het niet evident om zich volks voor te doen of geloofwaardig een sociale retoriek te hanteren. Daarnaast blijft de nationale kwestie een heet hangijzer. Er is een akkoord met het VB om niet in Brussel op te komen en op 29 mei vorig jaar nam Chez Nous met een delegatie deel aan de Brusselse ‘protestmeeting’ van het Vlaams Belang. Een aanzienlijk deel van Chez Nous is echter Belgicistisch. De affiches met het gezicht van Marine Le Pen die in de grensgemeente Couvin werden geplakt op 22 januari bevatten bijvoorbeeld een Belgische vlag.

    Wat in 2024?

    Het programma van Chez Nous loopt grotendeels gelijk met onder meer het Vlaams Belang, met uitzondering van het communautaire thema dat niet aan bod komt bij Chez Nous. Centraal staat het racisme met nadruk op de christelijke identiteit en verzet tegen migratie. De pogingen om zich sociaal voor te doen zijn erg stuntelig, de retoriek over de zware belastingen op gewone werkenden wordt al gauw gekoppeld aan de eis om vooral de vennootschapsbelasting voor bedrijven verder naar beneden te halen. Het communautaire is afwezig, wel wordt er nadruk gelegd op verzet tegen de gevestigde politici en tegen de ‘elites’ (je weet wel, die ondernemers die wat Chez Nous betreft minder belastingen moeten betalen). Een klein verschil met het VB-programma is de benadering rond ecologie, waarbij Chez Nous zich voordoet als voorstander van een ‘lokaal ecologisme’. Dat dient als opstap om uit te halen naar de neoliberale globalisering, maar ook om de lokale en nabije productie centraler te stellen. Het is een poging om steun te winnen onder kleine producenten en handelaars. Verder wordt ook steeds meer op de conservatieve kar van de anti-woke brigade gesprongen, van diegenen voor wie elk verzet tegen onderdrukking verdacht is.  

    Om aan de verkiezingen deel te nemen, zal Chez Nous handtekeningen moeten ophalen (enkel voor de Kamer kan het handtekeningen van VB-parlementairen gebruiken). Dit wordt niet evident, maar het bereik via sociale media is niet te onderschatten. Bovendien is er een voedingsbodem waarop extreemrechts kan scoren: een opeenstapeling van sociale problemen na jarenlang asociaal beleid waardoor een steeds grotere groep van de bevolking uit de boot viel. Een antwoord daarop moet niet verwacht worden van de traditionele partijen die al jarenlang aan de macht zijn, ook niet van diegenen die moties aannemen om hun gemeente of stad uit te roepen tot ‘antifascistische gemeente’ (Charleroi, Namen, Luik, La Louvière, Bergen). Een antifascistisch antwoord kan niet los gezien worden van een programma dat vertrekt van de noden van de sociale meerderheid, en van strijd om dit programma in te lossen.

    Als extreemrechts moeite heeft om zich te organiseren in Franstalig België komt dit vooral door de aanwezigheid van een sterke arbeidersbeweging die elke poging van extreemrechts om voet aan de grond te krijgen systematisch heeft afgeslagen. Een andere belangrijke, meer recente, factor is het bestaan van een links electoraal alternatief in de vorm van de PVDA waarmee de woede tegen het establishment kan worden geuit. De voedingsbodem voor de groei van extreemrechts is echter eveneens aanwezig. Grotere formaties zoals die van Le Pen, Van Grieken en Wilders willen hun middelen inzetten om het potentieel voor extreemrechts in Wallonië om te zetten in een electorale kracht.

    De arbeidersbeweging moet dat gevaar ernstig nemen. Dit betekent aandacht hebben voor wat er gebeurt bij extreemrechts en het opbouwen van antifascistisch protest. Consequent antifascisme is onlosmakelijk verbonden met fel verzet tegen asociaal beleid en degenen die dit beleid uitvoeren. Niemand vertrouwt op brandstichters om een brand te blussen, en antifascisme is geen uitzondering. Een gedurfd programma voor sociale verandering is een van de pijlers van de strijd tegen extreemrechts.

    Hier kan je het Franstalig dossier van CRISP kopen

  • Antifascistisch protest tegen migratiecongres VB in Gent

    Blame the system, not its victims!

    Het Vlaams Belang stond meteen klaar om de schok van de aanslag in Brussel op 16 oktober te misbruiken om nog meer haat te zaaien. Het vreselijke geweld werd toegeschreven aan een onvoldoende streng asielbeleid. Zowat alle traditionele partijen stapten mee in een racistisch opbod waarin alle vluchtelingen als potentiële terroristen worden bestempeld. Zo wordt extreemrechts slapend groot. Een veiliger wereld zal dat niet opleveren, integendeel!

    Hoe kan extreemrechts een antwoord geven op compleet verwerpelijke uitdrukkingen van blinde haat? Het staat zelf voor nog meer haat en racisme. Fred Hampton van de Amerikaanse beweging Black Panthers vatte het destijds goed samen: “Je kan vuur niet met vuur bestrijden. Je moet vuur met water bestrijden. We zullen racisme met solidariteit bestrijden. We bestrijden het kapitalisme niet met zwart kapitalisme. We bestrijden kapitalisme met socialisme.”

    Pogingen om zich sociaal voor te doen, dienen enkel om des te efficiënter naar beneden te stampen. Racisme en haat zijn geen antwoord op de vele toenemende sociale tekorten. Het zijn integendeel obstakels om samen te strijden tegen de echte verantwoordelijken voor de enorme ongelijkheid, de grote bedrijven en de allerrijksten. Het sociaal imago van het VB is een grote leugen, in werkelijkheid legt die partij de kapitalisten en hun systeem van ongelijkheid niets in de weg. Verdeeldheid zaaien onder de werkende klasse en de armen versterkt de economische machthebbers. 

    Extreemrechts zit vol zelfvertrouwen na goede peilingen en wordt amper van antwoord gediend. Dit zal onvermijdelijk leiden tot letterlijk naar beneden stampen, met fysiek geweld en intimidatie tegen vluchtelingen, queer jongeren of mensen met een migratie-achtergrond. Als extreemrechts daarmee wegkomt, zal het steeds verder gaan. Dat zagen we al in 2019: na de verkiezingsoverwinning van het VB waren er tal van incidenten tot en met brandstichting in een asielcentrum in opbouw in Bilzen. Internationaal stapelen de voorbeelden van dodelijk extreemrechts geweld zich op. 

    Een nog asocialer asielbeleid maakt geen einde aan de redenen waarom mensen vluchten van klimaatrampen, oorlogen en neokoloniale plunderingen die leiden tot uitzichtloosheid. Het VB zal op een migratiecongres in Gent op 12 november pleiten voor een beleid dat zich nog meer keert tegen vluchtelingen. Het zal dit voorstellen als noodzakelijk voor onze veiligheid. 

    De aanslag in Brussel toonde aan dat het in dit land gemakkelijker is om een oorlogsgeweer te kopen dan om papieren en een toekomstperspectief te krijgen. Terreur en haat zijn producten van een systeem in crisis en verval. Ze ontwikkelen zich wanneer mensen geen toekomst meer zien. Dit is geen rechtvaardiging voor onmenselijke daden, het is integendeel een aanzet om het probleem bij de wortel aan te pakken. Ook rond migratie is dit nodig: er is een samenleving nodig waar niemand uit de boot valt. Dat zou er meteen voor zorgen dat niemand gedwongen wordt om alles achter te laten in de hoop elders wel een toekomst te vinden. 

    Tom Van Grieken en het VB eisen het volledig stopzetten van humanitaire hulp aan Gaza. Ze scharen zich achter een beleid van oorlogsmisdaden. Extreemrechts ontkent klimaatverandering. Het staat voor een nog gewelddadiger vorm van kapitalisme. Dit zal het aantal vluchtelingen niet doen verminderen, het doet integendeel de ellende enkel toenemen. 

    Protesteer op 12 november mee in Gent. Beantwoord het racisme van het VB met solidariteit en collectieve strijd van alle werkenden en jongeren, los van huidskleur, religie, seksuele voorkeur of gender, voor degelijke jobs, betaalbare huisvesting en massale publieke investeringen in openbare diensten (waaronder zorg, onderwijs en openbaar vervoer). Tekorten creëren een voedingsbodem voor verdeeldheid. Nochtans is er genoeg rijkdom in de samenleving. Die moeten we met de samenleving zelf in handen nemen zodat we het kunnen richten op onze noden. 

    Afspraak: zondag 12 november om 13u30 op het St Pietersplein in Gent.

  • Neen, het Vlaams Belang is geen sociale partij!

    Op 24 september 2023 houdt Vlaams Belang een sociaaleconomisch congres in Affligem. Hier zal het zichzelf afschilderen als een sociale partij voor Vlamingen. Zo probeert de partij populariteit te winnen onder kiezers van wie de levensomstandigheden onder druk staan door jarenlang neoliberaal beleid: besparingen op sociale voorzieningen, slechtere arbeidswetten en andere maatregelen hebben hun stempel al gedrukt. Van het zelf aangemeten imago van ‘sociale partij’ is echter niks aan. Het daadwerkelijke programma en het stemgedrag van het VB in de parlementen tonen aan dat deze partij op sociaaleconomisch vlak net zo asociaal is als op alle andere vlakken.

    door Nils (Gent) uit maandblad De Linkse Socialist

    https://nl.socialisme.be/97036/actie-tegen-vals-belang-tegen-haat-en-asociaal-beleid

    Van harde neoliberalen…

    In de jaren 1980 en 1990 stelde het VB zich openlijk op als hard neoliberaal. De partij pleitte voor de verhoging van de pensioenleeftijd, de afschaffing van de automatische indexering van de lonen, lagere lonen en meer flexibiliteit voor ons en tegelijkertijd extra fiscale cadeaus voor de grote bedrijven.

    In 2005 omschreef de krant De Tijd – die moeilijk van linkse sympathieën kan verdacht worden – het toenmalig sociaaleconomisch programma van het VB als “Neoliberalisme met Vlaamse onafhankelijkheid als passe-partout.”

    Vooral na de recessie van 2008 paste extreemrechts zich aan. Nu verdedigt het nog steeds de belangen van het patronaat, maar het presenteert dit in een sociaal ogende verpakking.

    … tot vals ‘sociaal’ imago

    Eens je voorbij de verpakking kijkt naar wat het VB echt voorstelt, blijkt dat het asociale karakter nog steeds dominant is. Rond de pensioenen leek het bij de verkiezingen van 2019 alsof het VB tegen de verhoging van de pensioenleeftijd naar 67 jaar en voor een minimumpensioen van 1500 euro was. Dit oogt progressief, maar het VB koppelde de pensioenleeftijd uitdrukkelijk aan het aantal gewerkte jaren en uren. Voor het minimumpensioen werd een loopbaanvereiste van 40 jaar (66.000 gewerkte uren) voorgesteld. Dit betekent dat enkel wie voltijds werkt, recht zou hebben op dit minimumpensioen. Doorgaans zijn er meer vrouwen die deeltijds werken (40,7% van de vrouwelijke werknemers volgens Statbel). Het voorstel van het VB is dus ook sterk discriminerend.

    Vandaag blijft het VB deze loopbaanvereiste verdedigen. Het bedrag voor het minimumpensioen paste het aan tot 1650 euro, een (te lage) correctie aan de inflatie. De recente pensioenhervorming van de regering-De Croo, een directe aanval op de pensioenen van de ambtenaren, bestempelde het VB als ‘donkerrood’. De verstrengde voorwaarden rond het minimumaantal effectieve werkjaren om recht te hebben op een minimumpensioen gaan voor rechts en extreemrechts niet ver genoeg.

    In het belang van de rijken

    Ook op alle andere vlakken wordt het duidelijk dat het Vlaams Belang slechts één deel van de bevolking dient: de rijken! Het stemgedrag in de verschillende parlementen bevestigt dit. In 2017 stemde het VB voor de verstrenging op de beruchte loonnormwet van 1996, die ervoor zorgt dat de lonen bevroren blijven. De partij die zegt voor de koopkracht van de ‘gewone Vlaming’ op te komen, heeft de wet die het grootste obstakel vormt voor het verhogen van de koopkracht, helpen invoeren en zelfs verstrengen! Ondertussen blijft Vlaams Belang de fiscale voordelen van rijken beschermen. Toen het Europees Parlement een wetgeving voorlegde over het opstellen van een zwarte lijst van Europese lidstaten die een fiscaal paradijs zijn en van een kadaster van belastingen betaald door multinationals, stemde Vlaams Belang tegen. Daarnaast stemde Vlaams Belang samen met N-VA als enige Belgische partijen tegen de invoering van een Europees minimumloon. Dit minimumloon zou vooral in Oost-Europa de lonen doen stijgen. Dit zou een verdere delokalisatie van industrie naar die landen of dumpingpraktijken zoals het invoeren van tijdelijke werknemers ontmoedigen. Het VB beweert de Vlamingen voor deze twee zaken te willen beschermen, en koppelt dit graag aan xenofobe fabeltjes, maar ondersteunt in het parlement het voortbestaan van deze praktijken.

    Tegen de arbeidersbeweging

    Het VB doet er niet alleen alles aan om de winsten van de allerrijksten te verzekeren ten koste van onze sociale zekerheid en door hun allerlei fiscale voordelen te verschaffen, maar ook door de belangrijkste verdedigingslinies van de arbeidersbeweging aan te vallen. Vlaams Belang is een uitgesproken anti-vakbondspartij. Het wil zo veel mogelijk de macht van de georganiseerde arbeidersbeweging aan banden leggen, om de patroons vrij spel te geven. Het wil de vakbonden rechtspersoonlijkheid opleggen, waardoor ze onder meer de stakerskassen openbaar zouden moeten maken (tot groot jolijt van de werkgevers natuurlijk). Ook wil het de uitbetaling van werkloosheidsvergoedingen uit handen van de vakbonden halen.

    Tekening door Ximi voor maandblad De Linkse Socialist

    Bij alle problemen wijst het VB naar de ‘buitenlanders’. Migranten zouden het grootste onheil zijn dat onze samenleving treft, terwijl het net als wij slachtoffers van het kapitalistische systeem zijn. Het zwijgt in alle talen over de rol van het systeem en al zeker over de grote profiteurs ervan, de kapitalisten die miljarden opslokken. Achter het ‘volkse’ masker schuilt een partij die de rijken en kapitalistische profiteurs uit de wind zet. Nooit legt het de verantwoordelijkheid voor de crisis bij deze rijke miljonairs. Het VB schopt naar beneden in plaats van de rijke elite aan te pakken. En dat is bewust. Dit komt erop neer dat crises in de samenleving veroorzaakt worden door de mensen die zelf slachtoffers zijn van het systeem. Verschillende groepen slachtoffers van het asociaal systeem worden tegen elkaar opgezet, zodat de kern van het probleem, het kapitalisme, niet in vraag wordt gesteld.

    Als het sociaaleconomisch congres van het VB onbeantwoord blijft, kan het haar misleidend ‘sociaal’ profiel uitspelen om steun te winnen onder werkenden en jongeren. Dat is onderdeel van de strategie om op 9 juni volgend jaar een klinkende verkiezingsoverwinning te halen. Het is essentieel dat de leugens beantwoord worden. De vakbonden en de linkerzijde hebben een centrale rol te spelen in het afrukken van de maskers van het Vals Belang.

    Er is een consequent sociaal alternatief voor het asociale beleid nodig waarbij de rijkdom wordt verdeeld in plaats van de mensen. Om die rijkdom te kunnen herverdelen, moet de werkende klasse de controle erover zelf in handen nemen.

    https://nl.socialisme.be/97036/actie-tegen-vals-belang-tegen-haat-en-asociaal-beleid
0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop