Category: Blokbuster

  • Samen tegen racisme en al wat ons verdeelt

    Tijdens de lockdown en bij de start van de Black Lives Matter beweging zat extreemrechts in het defensief. Het coronavirus kon moeilijk aan migranten toegeschreven worden. Bovendien was er interne verdeeldheid: van een harde militaristisch lockdown tot samenzweringstheorieën die stellen dat Covid-19 niet echt is. Het conflict op het strand in Blankenberge werd aangegrepen om het publiek debat opnieuw te brengen waar het Vlaams Belang het graag heeft: bij racisme en haat.

    door Kenzo (Gent)

    Terecht wantrouwen tegen establishment, maar geen alternatief

    Extreemrechts speelt in op het terechte wantrouwen tegenover het establishment met schijnbaar eenvoudige ‘antwoorden’. Na een verboden mars met 300 aanwezigen in Oostende op 30 augustus volgden een poging tot actie in Mechelen op 13 september en een autokaravaan van het Vlaams Belang op 27 september. Het protest was gericht tegen jongeren met een migratie-achtergrond of nog tegen de zogenaamd ‘linkse’ regering die er met Vivaldi zou komen. Eigenlijk is er altijd één centrale boodschap: racisme en haat. Dat bleek onder meer uit de slogans die in Oostende geroepen werden, zoals ‘Islamieten parasieten.’

    N-VA-voorzitter Bart De Wever beweerde dat er een “Chinese Muur” tussen N-VA en het Vlaams Belang staat, maar in de praktijk is er aan de basis toenemende samenwerking. Het Vlaams Belang doet er alles aan om dit te versterken: het is de enige manier om het cordon sanitaire te doorbreken. Dat is de basis voor het pleidooi voor een ‘Vlaams Front’ tegen de federale regering. Die regering wordt als ‘links’ weggezet, alsof een regering met alle voormalige coalitiepartners van N-VA in de Zweedse regering ‘links’ kan zijn. Mogelijks was het voornaamste doel van het VB met de ‘protestrit’ naar Brussel op 27 september om een deel van de N-VA-basis mee te krijgen in een ‘Vlaams Front’ en eigenlijk achter de kar van het VB te spannen. Elke stap in die richting zal het zelfvertrouwen van extreemrechts versterken.

    De N-VA zat in een onmogelijke spreidstand: de Thatcheriaanse rechtse besparingspolitici moesten zich tegelijk als anti-establishment voordoen. Migratie werd gebruikt als een afleiding om de mensen bang te maken terwijl de regering met de botte bijl door de publieke uitgaven ging. Andere traditionele partijen gaan daarin mee. Het maakt racisme mainstream. Extreemrechts beweert in te gaan tegen het establishment, maar surft op de golven die door datzelfde establishment gecreëerd zijn. Om het verschil met N-VA te maken, probeert het VB zich soms ‘sociaal’ voor te doen. Dat is natuurlijk nonsens. Wie is er verantwoordelijk voor de tekorten in de zorg of de lage pensioenen: de vluchtelingen of big business voor wie enkel de winsten tellen en die daarvoor kunnen rekenen op trouwe politieke marionetten? Extreemrechts keert zich niet tegen de echte verantwoordelijken voor het huidige asociale beleid. Terwijl links met het zorgpersoneel op 13 september in Brussel betoogde voor meer en betere zorg, trok extreemrechts in Mechelen met 150 van leer tegen vluchtelingen. Om de echte parasieten te sparen, schopt extreemrechts naar beneden!

    Actie nodig

    Het is belangrijk dat jongeren en werkenden in actie komen in de strijd tegen extreemrechts. De huidige crisis biedt een basis voor het Vlaams Belang om frustratie om te zetten in haat tegenover diegenen die het meest slachtoffer zijn. Sociale strijd is meer dan ooit nodig om mensen te verenigen achter een programma voor massale herinvestering in onderwijs, gezondheidszorg, deftige lonen en jobs, etc. In zo’n strijd is er geen ruimte voor racisme: dat verzwakt ons als we een krachtsverhouding willen uitbouwen tegenover de kapitalisten en superrijken.

    We moeten ook actie voeren om de activiteiten van extreemrechts te beperken. Als het zelfvertrouwen van allerhande neofascisten toeneemt, dan leidt dit steeds tot meer geweld en incidenten. Antifascistische acties zijn nodig om ons numeriek overwicht op straat te gebruiken en om het vertrouwen van extreemrechts de kop in te drukken. Daarnaast is mobilisatie nodig om een alternatief te verdedigen: een oppositie tegen het huidige beleid die vertrekt vanuit de noden van de meerderheid van de bevolking.

  • Overwinning voor antifascistische beweging: Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad veroordeeld!

    7 oktober zal de geschiedenis ingaan als de dag waarop Gouden Dageraad werd veroordeeld. Dat is een overwinning voor de Griekse en de Europese antifascistische bewegingen. Deze morgen kondigde de rechter in Athene aan dat zeven topfiguren van Gouden Dageraad schuldig zijn aan het leiden van een criminele organisatie. Onder hen partijvoorzitter Michaloliakos en voormalig Europees Parlementslid Yiannis Lagos.

    Door Marina (Brussel)

    Daarnaast zijn 19 mensen schuldig bevonden aan betrokkenheid bij een criminele organisatie. Nog eens 48 mensen worden berecht, op het ogenblik van schrijven zijn nog niet alle vonnissen bekend. Wel bekend is dat 16 van de 18 mensen die beschuldigd werden van betrokkenheid bij de moord op Pavlos Fyssas en alle 9 de neonazi’s die beschuldigd werden op communistische vakbondsleden en Egyptische vissers effectief schuldig zijn bevonden. De straffen kunnen oplopen van 5 tot 15 jaar gevangenis, mogelijk zelfs meer.

    Dit is een historische dag, niet alleen omwille van de uitspraak waarmee Gouden Dageraad wordt veroordeeld en de leiders naar de gevangenis worden verwezen. Het is ook een historische dag wegens de indrukwekkende acties van antifascisten in Griekenland. In Athene waren er voor de gebouwen van de rechtbank minstens 20.000 betogers. In Thessoloniki waren dat er meer dan 5000 en in Patras 2000. Elders in Griekenland waren er kleinere acties.

    Een iconische figuur van de beweging, Pavlos Fyssas’ moeder Magda, schreeuwde toen ze de rechtbank verliet: “We hebben gewonnen, mijn zoon!” Dat was wat veel antifascisten voelden toen de uitspraak werd aangekondigd. Het weerklonk door de straten van Athene: “Pavlos leeft, verpletter de nazi’s.”

    Amper enkele seconden na de aankondiging van de veroordeling van Gouden Dageraad als criminele organisatie, op een ogenblik dat betogers vol vreugde slogans riepen, viel de politie hen aan met traangas en het waterkanon. Dit maakt het wel heel duidelijk dat er onder de Griekse politie nog steeds aanhangers van Gouden Dageraad en het fascisme bevinden, extreemrechtse agenten die blijkbaar niet opgezet waren met de uitspraak van de rechtbank.

    Dit verandert niets aan het feit dat de antifascistische beweging vandaag een overwinning heeft behaald. We kunnen allemaal genieten van deze dag van vreugde. Tegelijk is er het besef dat de strijd niet voorbij is. We zijn vastbesloten om verder te strijden tegen het fascisme en het kapitalisme, het systeem dat extreemrechts voedt.

    Lees ook:

    Komt er in ons land een onderzoek naar de banden tussen het VB en de veroordeelde criminele organisatie Gouden Dageraad?

    In 2016 was een delegatie van het Vlaams Belang onder leiding van Filip Dewinter op bezoek bij Gouden Dageraad. Ze werden onder meer ontvangen door partijleider Michaloliakos met wie ze trots op de foto gingen. Dit bezoek leidde tot enige ophef in het Vlaams Belang, maar zodra de media-aandacht hiervoor ging liggen werd er ook in het VB niet meer over gesproken. Nu is de situatie gewijzigd: er blijken nauwe banden te zijn tussen verkozen parlementsleden van het Vlaams Belang en een organisatie waarvan de Griekse rechter vaststelt dat het om een criminele bende gaat. Dit lijkt ons op zijn minst een ernstig onderzoek waard.

  • Antifascistisch protest tegen Gouden Dageraad én tegen extreemrechts bij ons


    Bijna 200 mensen kwamen zaterdagnamiddag samen aan het Centraal Station in Brussel voor een antifascistisch protest dat werd ondersteund door een twintigtal vakbonden en organisaties. De actie kaderde in de mobilisaties gericht op de laatste zitting in het proces tegen de Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad.

    Door Marina

    Op woensdag 7 oktober wordt verwacht dat er een uitspraak in dat proces komt. De antifascistische beweging en brede lagen van de Griekse bevolking eisen dat de 68 beklaagden, allemaal leden en militanten van Gouden Dageraad, veroordeeld worden voor hun misdaden. Ze hopen tevens dat Gouden Dageraad op zich veroordeeld wordt als criminele organisatie.

    Het was de tweede actie in Brussel in het kader van het proces tegen Gouden Dageraad. Twee weken geleden was er een eerste actie aan het Europees Parlement. De actie van deze zaterdag had als doel om een link te maken met de Belgische antifascistische beweging, in het bijzonder na de autokaravaan van het Vlaams Belang vorige week.

    Naast de centrale eis van de Griekse antifascisten, toonden de aanwezigen hun verzet tegen het Vlaams Belang en de verdelende, racistische en seksistische retoriek van extreemrechts. Er werd tevens op gewezen dat het Vlaams Belang nauwe contacten onderhield met Gouden Dageraad. Extreemrechtse ideeën kunnen vandaag een opgang kennen op basis van afkeer tegen het systeem in crisis. Extreemrechts biedt echter geen antwoorden, enkel geweld en haat.

    Op de actie aan het Centraal Station was er een open micro. Er werd gesproken door woordvoerders van organisaties die de oproep ondertekenden, waaronder Blokbuster en campagne Solidarity, maar ook door werkenden zonder papieren, de nieuwe ABVV-voorzitter Thierry Bodson en Mamadou Bah, zelf een slachtoffer van geweld door Gouden Dageraad in Griekenland.

    De actie was erg dynamisch en onder de 200 aanwezigen waren er veel jongeren en vrouwen. Het protest zal doorgaan. Extreemrechts kan immers enkel door mobilisatie en strijd teruggedrongen worden.

    Foto’s door Liesbeth:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/46hRV9jeDXG8HB2p7]

    Foto’s door Marina:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/zFHRCdNfqALx6Bho8]

  • Antifascistisch protest komende zaterdag. Extreemrechts is niet onschuldig, maar crimineel!

    In maatpak of bruinhemd; in het Frans, het Nederlands of het Grieks; in België of Griekenland: extreemrechts is crimineel!

    Oproep voor de protestactie – Blokbuster heeft deze oproep onderschreven

    Op zondag 27 september organiseert het Vlaams Belang een autokaravaan naar Brussel. Terwijl vele sociale bewegingen verboden of beperkt werden in hun recht op vrijheid van meningsuiting en de mars van “Oostende tegen racisme” op dezelfde dag verboden is, heeft het Vlaams Belang toestemming gekregen om zijn misselijkmakende ideeën zo dicht mogelijk bij de hoofdstad te verspreiden, en dit slechts enkele dagen nadat het zich in de neutrale zone had opgesteld op een moment dat de coördinatie van mensen zonder papieren demonstreerde voor gelijkheid in waardigheid en rechten. De extreemrechtse partij stelt zich voor als verdediger van de Vlaamse kiezer tegenover een Franstalige regering en roept op tot nieuwe verkiezingen. Ondanks haar inspanningen om zich te profileren als een “normale” democratische formatie, moeten we eraan herinneren wat deze partij werkelijk is. De Griekse neonazistische zusterpartij Gouden Dageraad, die ervan wordt beschuldigd een criminele organisatie te zijn en waarvan het proces bijna is afgerond, illustreert waar de bagatellisering van extreemrechts toe kan leiden.

    Na een proces van vijf en een half jaar zal het vonnis op 7 oktober worden uitgesproken. Zeven jaar na de moord op de antifascistische rapper Pavlos Fyssas, die in de wijk Keratsini in Piraeus werd neergestoken door een lid van Gouden Dageraad, hoopt de Griekse en Europese antifascistische beweging dat er recht zal worden gedaan aan deze moord, evenals aan die op de migrant Sahzad Lukman, en aan de tientallen slachtoffers van martelingen en aanvallen door neonazistische partijbendes op migranten, vakbondsleden, antifascistische activisten en LGBTQI-ers. Tijdens het proces werd nauwgezet aangetoond dat de doodseskaders orders gehoorzaamden volgens een zeer strikte hiërarchie die tot aan de top van de partijhiërarchie gaat. Het is van cruciaal belang dat de oude en nieuwe leiders van deze kleine groep, die een politieke partij is geworden, ter verantwoording worden geroepen voor hun misdaden.

    Gouden Dageraad is zowel een neofascistische groepering als een politieke partij. De banden tussen een politieke partij in pak en stropdas en een occulte en gewelddadige structuur doen denken aan de banden tussen het VB en Schild & Vrienden van het ondertussen VB-parlementslid Dries van Langenhoven. Ter herinnering: Schild & Vrienden is een organisatie die aanzet tot geweld, haatdragend racisme, ongecompliceerd antisemitisme en vreselijk seksisme. Bovendien heeft in 2016 een officiële delegatie van de VB (met inbegrip van een lid van hun nationale leiding) een ontmoeting gehad met de parlementaire groep van Gouden Dageraad in Athene. Filip Dewinter, die nog steeds in het Vlaamse parlement zit, heeft zelfs een openlijk racistische solidariteitstoespraak gehouden met Gouden Dageraad namens de VB, voor een vergadering van neonazi’s. In het licht van het mediaschandaal dat daarop volgde, probeerde het VB afstand te nemen van dit bezoek, maar daar hoorden we nadien niets meer van. Van de VB-delegatie die Gouden Dageraad in 2016 bezocht, zitten verschillende leden nog steeds in het parlement voor het VB.

    In 2016 bracht een delegatie van het Vlaams Belang onder leiding van Dewinter een bezoek aan de Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad.

    Het proces tegen Gouden Dageraad maakt duidelijk dat achter de zorgvuldige communicatie van het Vlaams Belang nog steeds dezelfde gewelddadige en criminele organisaties schuilgaat. Zij gebruiken de economische crises als instrument voor haat en geweld. Door zich te baseren op woede en sociale ellende probeert extreemrechts zich te profileren als een antwoord – op basis van ongelijkheid, geweld en uitsluiting – op de problemen van de samenleving. Daarom is het des te belangrijker om een alternatief, solidair en egalitair samenlevingsmodel te verdedigen.

    Vandaag nog meer dan gisteren moeten we hun ware gezicht laten zien. Of het nu gaat om een pak of een bruinhemd, in het Frans, Nederlands of Grieks, in België of Griekenland, extreemrechts is crimineel. Terwijl ze naar Brussel rijden, nodigen we uit om naar Griekenland te kijken, waar deze realiteit aan het licht komt. Wij zullen ons aanstaande zaterdag 3 oktober om 14.00 uur op het Centraal Station bij de Griekse antifascisten voegen om hen te steunen in hun strijd voor gerechtigheid, want deze strijd is de onze. We zullen met hen roepen: ‘Ze zijn niet onschuldig! Nazi’s in de gevangenis!”

  • Brussel: solidariteitsactie met Griekse antifascisten

    Nu het proces tegen de Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad op zijn einde loopt, kwam er zondag een groep Griekse en Belgische antifascisten samen voor de zetel van de Europese Commissie in Brussel. Het doel was om solidariteit te betuigen met de huidige ontwikkelingen in Griekenland. Het spandoek was duidelijk: “Ze zijn niet onschuldig – de nazi’s in de gevangenis.” Die slogan stond in het Grieks en het Frans op het spandoek. De actie was niet op voorhand aangekondigd en komt er in aanloop naar een groter protest begin oktober.

    Door Marina (Brussel)

    Met het protest beantwoordden de Griekse en Belgische antifascisten in Brussel de oproep van de familie van de door neonazi’s vermoorde rapper Pavlos Fyssas en de Griekse antifascistische coördinatiegroep ‘Ze zijn niet onschuldig’. Zij vroegen om publieke acties te organiseren zodat de fysieke en morele daders tot zware straffen worden veroordeeld en Gouden Dageraad als criminele organisatie wordt erkend en veroordeeld.

    De rol van de Europese Unie

    De keuze van de plaats van actie was geenszins willekeurig: de actievoerders zijn van mening dat de verantwoordelijkheid van de Europese Unie en de internationale gemeenschap bij de opkomst van het fascisme en extreemrechts in Europa niet verwaarloosbaar is. Het Europese politieke establishment heeft een opmerkelijke tolerantie getoond ten opzichte van de vertegenwoordigers van Gouden Dageraad in het Europees Parlement of ten opzichte van regeringen zoals die van Orban in Hongarije.

    De politieke beslissingen van de EU om de vluchtelingen te vervolgen, doen denken aan het programma van extreemrechts. Het Europees Parlement nam bovendien bewust een motie aan waarin het communisme en nazisme op gelijke voet stelt.

    In België

    Dat extreemrechts ook in België niet verdwenen is, blijkt de afgelopen maanden heel duidelijk. Zo was er de dood van Jozef Chovanek als gevolg van politiegeweld op de luchthaven van Charleroi. Dit lokte reacties en mobilisaties in het land uit. Beeldmateriaal toonde hoe een agent de nazigroet bracht terwijl andere agenten de Slowaakse man met geweld (en uiteindelijk met dodelijke afloop) immobiliseren.

    Tegelijk wil het extreemrechtse Vlaams Belang op 27 september een autokaravaan naar Brussel organiseren. Daarmee wil het protesteren tegen wat het de linkse Vivaldi-regering noemt. Het probeert deze autokaravaan voor te stellen als een ‘mars op Brussel’ onder de slogan ‘Niet mijn regering’.

    Antifascistisch protest

    In deze context zou een krachtige veroordeling van Gouden Dageraad zowel symbolisch als in werkelijkheid een belangrijke stap zijn in de strijd tegen extreemrechts.

    Om extreemrechts op straat te bestrijden, is er uiteraard nood aan een massabeweging. Het is deze beweging die de rechtbank kan dwingen om de criminele organisatie Gouden Dageraad duidelijk en hard te veroordelen. Daarnaast zal de beweging zich moeten blijven verzetten tegen elke uiting van fascisme op alle gebieden.

    In de aanloop naar de datum waarop de rechtbank zal oordelen (7 oktober) wordt een actie in Brussel gepland. Contacteer ons om daaraan mee te werken.

  • Stop de doofpotten! Stop politiegeweld! Protesteer na de dood van Jozef Chovanec

    Protest in Charleroi afgelopen weekend. Toen trokken we met een 20-tal naar het Justitiepaleis. Komende zaterdag volgt een actie in Brussel.

    Afgelopen zaterdag voerden campagne Solidarity en Blokbuster een eerste prikactie in Charleroi om te protesteren tegen zowel het politiegeweld, de nazigroet tijdens dat geweld als de doofpotoperatie waarin de dood op Jozef Chovanec na de feiten verdween.

    Toen de weduwe van de overleden man de beelden van het politiegeweld publiek maakte, waren teveel mensen geschokt om het incident in de doofpot te houden. Toch blijven nog veel vragen: wie wist wat op welk ogenblik? Zijn er nog gevallen van dergelijk politiegeweld? Waarom is niet harder opgetreden tegen de agente die de Hitlergroet bracht? En ook: zal geprobeerd worden om de feiten straks in een tweede doofpot te steken?

    Na het dodelijke politiegeweld op George Floyd in de VS en het daaropvolgende protest, verklaarden heel wat politici en journalisten dat dit een specifiek Amerikaans incident was en dat zoiets bij ons niet kan. Dat Jonathan Jacob tien jaar geleden in een cel om het leven kwam na politiegeweld, was de uitzondering die de regel zou bevestigen. Nu blijkt dat die uitzondering niet zo eenmalig was. Opnieuw werd geen medische hulp ingeroepen terwijl dit duidelijk noodzakelijk was, maar werd voor harde repressie gekozen. Opnieuw kwam het geweld pas naar buiten toen de nabestaanden van het slachtoffer de schokkende beelden lieten zien. Opnieuw was er een duidelijke poging tot doofpot waarbij niemand van iets wist, maar iedereen eigenlijk alles had kunnen en moeten weten.

    Dit werpt natuurlijk de vraag op of er nog gelijkaardige incidenten zijn. Als het toezicht op de politie wordt overgelaten aan het Comité P, waarvan de onafhankelijkheid vrij algemeen betwist wordt in mensenrechtenmiddens, zullen we wellicht nooit weten hoeveel andere incidenten er zijn. Het politiegeweld duikt blijkbaar enkel in de media op als de nabestaanden schokkende beelden in hun bezit hebben.

    Op 26 februari 2018, meteen na de feiten, vroeg de Slovaakse overheid naar tekst en uitleg over het politiegeweld in Charleroi. Er waren mails tussen de FOD Buitenlandse Zaken het Comité P. Toenmalig minister van Buitenlandse Zaken was Didier Reynders, de minister van Binnenlandse Zaken die mee bevoegd is voor toezicht op de politie was Jan Jambon.

    Uiteraard en gelukkig is het politiegeweld hier niet zo breed verspreid als in de VS, maar wie er zich tegen verzet kan wel veel leren uit de VS. Jarenlang maakten politici beloften over toezicht en maatregelen om het geweld in te dijken. Daar kwam niets van in huis. Het was enkel door het aanhoudend massaprotest dat de agenten die bij de moord op George Floyd betrokken waren, geschorst en vervolgd werden. Niet dat dit volstond om het geweld te stoppen: deze week viel opnieuw een zwart slachtoffer bij politiegeweld in Wisconsin. Het was door het massaprotest dat eisen als een stevige vermindering van de middelen voor repressie en politie op de politieke agenda kwamen. De Amerikaanse betogers zeggen: investeer in zorg en onderwijs, niet in dodelijke repressie. Ze stellen dat het hele systeem schuldig is.

    In de strijd tegen politiegeweld moeten we niet rekenen op de politici of zogenaamde controlediensten, we moeten het zelf op de agenda zetten. Daarom was het belangrijk dat we vorig weekend een eerste protestactie hielden in Charleroi. Zaterdag volgt een nieuwe actie in Brussel aan de FOD Justitie (Waterloolaan 115, metro Munthof).

    We doen dit met de boodschap dat racisme moet bestreden worden met solidariteit. Dat sociale eisen moeten afgedwongen worden zoals degelijke jobs voor iedereen, een minimumloon van 14 euro per uur, betaalbare huisvesting, massale bouw van sociale woningen en een radicaal investeringsplan in openbare diensten, onderwijs en zorg. Het kapitalisme in crisis leidt tot meer verdeeldheid zoals racisme en tot meer geweld. Een andere samenleving is nodig om een einde te maken aan dodelijk politiegeweld!

  • Protest tegen politiegeweld beantwoord met repressie in Antwerpen

    Grote politiemacht op de Meir: honderden agenten werden ingezet om 50 betogende jongeren te stoppen.

    De dood van Akram, een man van Algerijnse afkomst, afgelopen zondag zorgt voor ophef. Beelden van zijn arrestatie door de Antwerpse politie gingen de ronde op sociale media. De man werd hardhandig aangepakt, raakte onwel en overleed nadien. De  repressieve benadering door de politie werd door velen ervaren als een voorbeeld van politiegeweld. De autoriteiten deden er alles aan om het incident toe te schrijven aan het druggebruik van de overleden man.  Een volledig onafhankelijk onderzoek, onder controle van jongeren en werkenden, is noodzakelijk.

    Dat de Antwerpse politie zo’n onderzoek niet zomaar zal toelaten, werd vandaag duidelijk. Jongeren hadden opgeroepen tot vreedzaam protest tegen het politiegeweld. Ze wilden verzamelen voor het politiekantoor aan de Oudaan. Daar was alles hermetisch afgesloten met Friese ruiters. Tientallen overvalwagens en een waterkanon maakten het beeld compleet. Jongeren werden aangeraden om niet te betogen en niet opgepakt te worden. Er was met andere woorden een verbod om te protesteren tegen politiegeweld. Wie wel protesteerde, werd zelf het slachtoffer van politierepressie.

    Een groep jongeren verzamelde en trok over de Meir terwijl ze slogans riepen. ‘No justice, no peace,’ klonk het. De politie kwam met grote middelen tussen om de jongeren in te sluiten. Voorbijgangers die dicht bij de groep kwamen en toevallig jongeren met een niet-witte huidskleur waren, werden al snel door de ordediensten als ‘betogers’ gezien. Een witte veertiger zoals de auteur van dit verslagje kon probleemloos uit de omsingeling weg geraken.

    Het is opmerkelijk dat zelfs protest tegen politiegeweld op deze manier wordt behandeld. Het is een inbreuk op het democratisch recht op protest dat deze actie manu militari onmogelijk werd gemaakt. De autoriteiten verstoppen zich achter het excuus dat het geen toegelaten actie was en roepen ook de Corona-maatregelen in.

    Op de actie zagen we dat de jongeren bijzonder gevoelig waren voor zaken als sociale afstand. Op het begin van de Meir stopten ze even voor toespraken. Meteen werd iedereen opgeroepen om afstand te bewaren. De toespraken konden niet doorgaan omdat de jongeren opgejaagd werden door de politie. Bij hun insluiting werden de jongeren dicht op elkaar geduwd. Nu was er geen mogelijkheid meer om de regels van sociale afstand na te komen. Dat toont de hypocrisie van het argument dat collectief protest niet mag wegens de Corona-maatregelen: het protest zelf was veilig, de repressie ertegen was dat niet.

    Het schandalig machtsvertoon vandaag is olie op het vuur. Het protest zal hiermee niet gaan liggen. Het versterkt het beeld dat de Antwerpse politie zinloos en overdreven geweld gebruikt, waarbij mensen met een migratie-achtergrond harder aangepakt worden. Dat is niet nieuw. Een studie naar de houding van jongeren tegenover de Antwerpse politie eerder dit jaar – nog voor het Black Lives Matter protest – gaf aan dat 7% van de witte jongeren ooit al aan een identiteitscontrole was onderworpen, terwijl dit onder jongeren met een migratieachtergrond 14% was. Etnische profilering is dus wel degelijk een feit. De politie zal de woede daarover niet stoppen door protest repressief aan te pakken. Dit kan integendeel olie op het vuur zijn.

    Er is nood aan een nieuwe afspraak om te betogen, waarbij breed gemobiliseerd wordt en eisen verdedigd worden tegen politiegeweld en tegen het systeem dat leidt tot racisme en politiegeweld. Het eerdere succes van de actie rond Black Lives Matter toont het potentieel voor protest in Antwerpen. In de VS riepen betogers: ‘Het hele systeem is schuldig.’ Dat is ook bij ons het geval. Nieuwe acties dringen zich op! #JusticeForAkram

    De betogers zelf hielden rekening met de regels van sociale afstand

     

    Op de Meir werd verdere doorgang voor de betogers afgesloten
    Na de insluiting was er van sociale afstand geen sprake meer
    De politie beschermt het eigen hoofdkwartier aan de Oudaan.

     

    De betogers werden in een zijstraat gedreven en uit elkaar gejaagd

     

     

  • Actie in Namen: racisme bestrijden met solidariteit

    Ook in Namen komt de solidariteit tot uiting. Na reeds op 1 juni in Gent een gelijkaardige actie met 500 deelnemers te hebben georganiseerd en deel te hebben genomen aan een reeks acties in het hele land, wilden we met LSP-Namen een lokale actie houden tegen racisme en politiegeweld.

    Zo’n zestig mensen kwamen op zondag 21 juni bijeen op de Place d’Armes. Ze kwamen ondanks de aankondiging in de pers door burgemeester Maxime Prévot (CdH) van een verbod op deze solidariteitsactie, ook al waren de gesprekken met de politie nog maar net begonnen toen Prévot naar de media stapte. Iets meer dan 60 mensen lijkt misschien niet veel in vergelijking met het protest in Brussel, maar het is van cruciaal belang dat ook mensen uit kleinere steden zich kunnen mobiliseren, op hun eigen niveau, en dat deze strijd zich over het hele land verspreidt.

    Dit is een historische massabeweging tegen racisme en politiegeweld, maar ook tegen sociale ellende, werkloosheid en armoede. Kortom, tegen het gebrek aan toekomstperspectieven onder het kapitalisme. Alain Mandiki (LSP Namen) herinnerde tijdens de actie aan de woorden van Fred Hampton, lid van de Black Panthers Party en burgerrechtenactivist in de VS: “Je bestrijdt racisme niet met racisme, maar je bestrijdt het met solidariteit.” De kapitalisten en hun politici vrezen onze eenheid in de strijd tegen ongelijkheid. Ze willen ons verdelen en tegenwerken op basis van onze huidskleur, onze afkomst, ons geslach, …

    Racisme is ook in België een dagelijkse realiteit. Het Vlaams Belang krijgt 27% van de stemintenties in de laatste peiling en als je de resultaten van de extreemrechtse lijsten in Wallonië optelt, komt dit op 5 tot 10%! Discriminatie op de arbeidsmarkt, op de werkplek, op de huurmarkt … maar ook etnische profilering door de politie, intimidatie, pesterijen en racistisch politiegeweld zijn dagelijkse kost. Dit politiegeweld leidt ook tot doden. Wij eisen gerechtigheid voor Semira, Mawda, Mehdi, Adil en vele andere slachtoffers van racisme en onderdrukking. We hebben sociale antwoorden nodig op sociale problemen: geen repressie door de politie, maar een plan voor massale investeringen in onderwijs, gezondheidszorg en degelijke jobs. Doe de rijken betalen voor de crisis!

    Zestig jaar na de onafhankelijkheid is de publieke ruimte nog steeds niet gedekoloniseerd. LSP roept op om geen standbeelden en straatnamen als eerbetoon aan kolonisten en racisten te aanvaarden in onze publieke ruimte. De misdaden van het kolonialisme moeten erkend worden. In dit verband steunen wij uiteraard de petitie die door JOC-Namur is opgezet om een standbeeld van Leopold II weg te halen. Laten we naar onze geschiedenis kijken door de ogen en de strijd van de meerderheid van de bevolking: de uitgebuitenen en onderdrukten. Het debat over de standbeelden is een stap, niet het doel. Waar er tekorten zijn, is er sprake van discriminatie. We eisen betaalbare huisvesting en degelijks jobs van minstens 14 euro per uur voor iedereen: dat is ook de strijd tegen discriminatie. Malcolm X zei: “Er is geen kapitalisme zonder racisme.” We hebben een samenleving nodig die geen verdeeldheid zaait, een samenleving zonder onderdrukking of uitbuiting. Laten we strijden tegen de kapitalistische hebzucht en voor een maatschappij gebaseerd op internationale solidariteit: een socialistische maatschappij.

    Laten we ons organiseren om racisme te bestrijden door middel van solidariteit! Solidariteit tussen alle onderdrukte gemeenschappen in deze kapitalistische samenleving. Solidariteit tussen alle werknemers, werkenden en werklozen, ongeacht hun afkomst, in een gemeenschappelijke strijd voor echte jobs en degelijk lonen. Eenheid in de strijd stelt ons in staat om dit kapitalistische systeem van uitbuiting en imperialisme effectief te bestrijden en zo de wortels van het racisme uit te roeien.

     

  • GET ORGANIZED. Racisme en verdeeldheid bestrijden met solidariteit

    Actie afgelopen maandag in Gent. Foto: Jean-Marie Versyp

    Het protest na het racistisch politiegeweld in de VS bereikt ook ons land. Dat is geen toeval: racisme is hier schering en inslag. Dodelijk racisme is ook hier bekend: op 10 april nog kwam de 19-jarige Adil om het leven toen hij aan een identiteitscontrole door de politie probeerde te ontsnappen. In 2018 kwam het meisje Mawda om nadat de politie schoot op een busje met vluchtelingen. En dan is er nog het dagelijkse racisme.

    Toename racisme

    Ongelijkheid in het onderwijs, meer kans op armoede, minder mogelijkheden om werk te vinden … Dat is de dagelijkse realiteit voor mensen met een migratieachtergrond. Op al deze vlakken is de ongelijkheid in België bij de grootste in Europa. Het besparingsbeleid maakt dit enkel nog erger. Alle werkenden en hun gezinnen worden hierdoor getroffen, maar wie het al moeilijk had nog meer. Om het falen van dit beleid weg te moffelen, profileerde N-VA zich de afgelopen jaren steeds meer rond kwesties als vluchtelingen. Theo ‘Trump’ Francken zorgde mee voor een terugkeer van het Vlaams Belang door racisme aanvaardbaar te maken.

    De opgang van extreemrechts leidt tot meer bedreigingen en openlijk racisme. Denk maar aan de jonge nazi’s van de club van VB-parlementslid Van Langenhove die op Pukkelpop zwarte jongeren intimideerden door te roepen: “Handjes kappen, de Congo is van ons.” Of nog de dreigbrief die een VB-kiezer in Aalst verspreidde na de laatste verkiezingen waarin hij mensen met een migratieachtergrond omschreef als “halve beesten”. Of nog de racistische brandstichting in een toekomstig asielcentrum in Bilzen eind 2019.

    Racisme is helaas niet op een terugweg. Tegen een achtergrond van economische recessie dreigen alle vormen van verdeeldheid nog meer uitgespeeld te worden. Nu reeds gaan heel wat jobs verloren. In plaats van de inhalige kapitalisten aan te pakken die mensen afdanken om hun winsten veilig te stellen, zal extreemrechts de verantwoordelijkheid opnieuw bij migranten of vluchtelingen leggen. Dezelfde mensen die in België, vooral in Vlaanderen overigens, nog minder kansen genieten dan in de meeste andere Europese landen.

    Solidariteit

    Zoals Fred Hampton van de Amerikaanse Black Panthers destijds opmerkte: “Je kan vuur niet met vuur bestrijden. Je moet vuur met water bestrijden. We zullen racisme met solidariteit bestrijden. We bestrijden het kapitalisme niet met zwart kapitalisme. We bestrijden kapitalisme met socialisme.”

    Solidariteit is iets wat we moeten opbouwen. Doorheen actie doen we samen ervaring op. Deze acties kunnen we aangrijpen om onze eenheid te versterken en banden te smeden met andere lagen in de samenleving die in actie komen. Denk aan het zorgpersoneel dat meer collega’s, meer middelen en betere zorg eist. Of aan de mensen-zonder-papieren die al verschillende acties deden tijdens de Covid-19 crisis en slachtoffer zijn van institutioneel en ander racisme. Solidariteit betekent dat we samen sterker staan. Een inclusieve benadering die rekening houdt met alle gevoeligheden versterkt onze strijd.

    We mogen het initiatief niet overlaten aan het establishment dat ons hier gebracht heeft. Ze zullen er snel bij zijn om ons protest ofwel te criminaliseren ofwel te recupereren om het te beperken tot louter symbolische maatregelen of vage beloften waar nadien toch niets van komt. Door ons te organiseren, kunnen we zelf onze boodschap bepalen en daar democratisch over discussiëren met al wie de strijd steunt.

    We weten wat we niet willen: racisme, politiegeweld, onderdrukking … Laten we onze acties en organisatie aangrijpen om het ook te hebben over wat we wel willen. Een degelijk leven met betaalbare woningen, toegankelijk onderwijs, goede openbare diensten, jobs met lonen waarvan je deftig kan rondkomen …  en dit voor iedereen, zonder onderscheid op basis van afkomst, huidskleur of seksuele geaardheid. Om dat te bereiken moeten we een einde maken aan dit systeem dat racisme in zich draagt, zoals donkere wolken regen in zich dragen.

    Kapitalisme en racisme zijn twee handen op één buik. Het is bij de verdeling van tekorten dat racisme ingang vindt bij een deel van de bevolking. Daartegenover is er strijd nodig om de beschikbare middelen en rijkdom in te zetten voor de behoeften en noden van de meerderheid van de bevolking, in plaats van een kleine elite van superrijken. Dat is wat een socialistische samenleving inhoudt. Voortrekkers van de zwarte bevrijdingsstrijd in de VS, zoals Martin Luther King en Malcolm X, kwamen vanuit heel verschillende standpunten tegen het einde van hun leven tot antikapitalistische conclusies. Dat maakte hen zo gevaarlijk. Laten we hun conclusies vandaag in onze strijd voor maatschappijverandering meenemen.


     

    #JusticeForGeorgeFloyd. Solidariteit komt ook in ons land op straat

    Op maandag 1 juni vonden de eerste solidariteitsacties in ons land plaats. In Gent kwam het initiatief van campagne ROSA, Actief Linkse Studenten en Blokbuster. Op 24 uur tijd werd een actie met 500 aanwezigen georganiseerd. Er waren afspraken gemaakt met de politie, zelfs indien toelating niet mogelijk was.

    Op anderhalve meter van elkaar werden de Corona-maatregelen gerespecteerd, mondmaskers werden uitgedeeld en ontsmettingsalcohol was er voor iedereen aanwezig. Het was een groot succes: het was een strijdbare actie met 500 aanwezigen. Het Sint-Pietersplein stond vol en slogans werden luid mee gescandeerd. Twee organisatoren kregen elk een GAS-boete van 350 euro. Blijkbaar is het democratisch recht op veilig protest in een erg strenge lockdown gestoken. Nochtans was de kans op besmetting met het corona-virus tijdens de actie kleiner dan op een doorsnee werkplaats of in een supermarkt.

    Op 7 juni is er een eerste nationale actie in Brussel gepland. Het potentieel is groot, maar tegelijk probeert het establishment protest voor te stellen als onveilig of een risico in het kader van Covid-19. We mogen dat niet zomaar als onbelangrijk afdoen. Brede lagen van de bevolking zijn terecht bezorgd om hun gezondheid. Het establishment is in staat om een massale militaire repressie tegen de eigen bevolking in de VS in te zetten, maar niet om die bevolking te beschermen tegen een gezondheidscrisis. Dat toont war de prioriteiten van dit systeem liggen. Onze keuze is niet die tussen protesteren of bescherming van onze gezondheid. Beiden vereisen strijd tegen het systeem.  De steun van zorgpersoneel van ‘La Santé en Lutte’ voor het protest van Black Lives Matter is belangrijk. Dat is hoe solidariteit eruit ziet!

     

    Campagne ROSA, Blokbuster en ALS mee in actie

    De antifascistische campagne Blokbuster heeft een lange traditie van protest tegen racistisch politiegeweld, zowel in de VS als hier. We deden al acties na het politiegeweld tegen Rodney King in 1991, het jaar dat Blokbuster werd opgezet. Campagne ROSA en ALS organiseerden protest tegen de seksistische meeting met Jeff Hoeyberghs aan de UGent en eerder ook tegen de racisten van Schild & Vrienden. Je kan onderdrukking niet efficiënt bestrijden, als je tegelijk wegkijkt van andere vormen van onderdrukking. De strijd tegen racisme, seksisme, LGBTQI+-fobie voeren we best samen!

    We willen samenwerken met al wie in actie komt. Er is immers debat nodig over de eisen van het protest. Daarbij doen wij enkele voorstellen.

    Zo komen we op voor een grootschalig plan van publieke investeringen in zorg, onderwijs en sociale huisvesting. Deze investeringen zouden de tekorten wegwerken en tienduizenden degelijke en maatschappelijk nuttige jobs creëren om iedereen een toekomst te geven. We komen op voor democratisch, kwaliteitsvol en gratis onderwijs en lonen die mensen in staat stellen fatsoenlijk te leven, de invoering van een minimumloon van 14 euro per uur zou een goede eerste stap in die richting zijn.

    Deze eisen botsen op de winstlogica van bedrijven. Het is die logica die mensen zoveel en zo snel mogelijk terug aan de slag wilde terwijl de pandemie nog volop woedde. Voor een toekomst die niet gekenmerkt wordt door wanhoop, ellende en onderdrukking, moeten we strijden tegen het kapitalisme en opkomen voor socialistische maatschappijverandering.

  • #JusticeForGeorgeFloyd. Solidariteit komt ook in ons land op straat

    Naar aanleiding van de zoveelste racistisch geïnspireerde moord door de politie in de VS zijn er al dagenlang massale protesten bezig. Het was de moord op George Floyd, een Afro-Amerikaanse man die 9 minuten lang gestikt werd met een knie in zijn nek, die de vonk gaf.

    Verslag door David, foto’s door Jean-Marie

    Het verzet in de VS leidt ook tot solidariteitsacties, van Berlijn tot Londen maar ook in Gent. Op initiatief van Campagne ROSA, Blokbuster en de Actief Linkse Studenten en Scholieren is er 1 juni een actie doorgegaan op het Sint-Pietersplein. Er waren afspraken gemaakt met de politie, zelfs indien toelating niet mogelijk was.

    Op anderhalve meter van elkaar werden de Corona-maatregelen gerespecteerd, mondmaskers werden uitgedeeld en ontsmettingsalcohol was er voor iedereen aanwezig. Het was een groot succes, het was een strijdbare actie met 500 aanwezigen. Het Sint-Pietersplein stond vol en slogans werden luid mee gescandeerd.

    Het laat zien dat er een enorme verontwaardiging is rond het politiegeweld. In de VS, maar evengoed in België is dit een probleem met Adil en Mawda die nog vers in het geheugen zitten. De strijd is nog niet gestreden, en solidariteitsacties zoals deze zijn een goede aanzet om de strijd verder te bouwen. Tegen politiegeweld, tegen racisme en tegen het systeem dat het in stand houdt: het kapitalisme.

    • All Four! De onmiddellijke arrestatie en berechting van de moordenaars van Floyd. Stop de repressie tegen actievoerders.
    • Sociale oplossingen voor sociale problemen. Investeer in onderwijs, gezondheidszorg en degelijke lonen in plaats van politierepressie. Belast de rijken in plaats van te schieten op de armen.
    • Malcolm X zei: “Geen kapitalisme zonder racisme.” We moeten strijden een kapitalistisch systeem van economische uitbuiting voor de meerderheid en winsten voor een kleine minderheid, willen we duurzame verandering bekomen.

    Video vanop de actie:

    Foto’s door Jean-Marie:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/LWFFvywCLshwmEgQA]

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop