Your cart is currently empty!
Category: Jongeren
-
“Wij zijn niet van plan te zwijgen”. Gentse scholieren staken elke vrijdag voor Palestina
In de nasleep van de studentenbezettingen komen nu ook scholieren in beweging. Geïnspireerd door de internationale solidariteitsacties met Palestina en de historische scholierenstakingen voor het klimaat in 2019, kondigden enkele Gentse jongeren aan om voortaan elke vrijdag te staken. “We willen geen symbolisch protest. We zullen actie voeren tot er verandering is, de horror in Palestina moet stoppen” zegt Asra, leerling aan de Hotelschool en mede-initiatiefnemer van de actie.
door Arne Lepoutre
Na studentenbezettingen, scholierenstakingen
Sinds het begin van de genocide in Gaza zijn wereldwijd jongeren opgestaan. In elke regio van de wereld kwamen jongeren op straat of bezetten ze hun universiteit of hogeschool uit protest tegen de medeplichtigheid van regeringen en instellingen met het Israëlisch apartheidsregime.
“De bezetting door studenten heeft veel losgemaakt. Mensen zijn bewuster geworden, ze volgen de gebeurtenissen nauwer op. Je werd er ook gewoon elke dag mee geconfronteerd wanneer je de bezetting zag, dat deed je denken aan de beelden, de verhalen, de stilte in de politiek.” vertelt Louise.
“Zelfs al houden de UGent en Stad Gent de schijn vooral hoog als het gaat om hun steun voor Palestina, we hebben toen gezien dat directe actie iets in beweging kan zetten” zegt Boom, student aan de UGent. “Daarom is het zo belangrijk om te zien dat nu de scholieren in actie willen komen, dat wil ik steunen.”
Het voortzetten van de genocide door het Israëlisch apartheidsregime laat inderdaad niets aan de verbeelding over, de strijd moet blijven duren. Tegelijkertijd is het voor deze Palestina stakers duidelijk dat het niet zomaar om het even is, hoe strijd gevoerd wordt.
De jongeren willen namelijk niet zomaar een zoveelste signaal geven, ze willen macht opbouwen. “De overheid is het gewoon om om de paar weken wat protest weg te wuiven,” zegt Asra. “Daarom beseffen we dat als we echt impact willen hebben, we de ambitie moeten hebben om net zoals met de klimaatstakingen, opnieuw met enkele duizenden in Brussel te staan.”
Fridays For Falastin
Zelfs al was er van een staakt-het-vuren nooit echt sprake, voor veel jongeren voelde het volledig breken ervan door het Israëlische leger als een klap in het gezicht. “Die ochtend werd ik wakker met zo’n boosheid,” zegt Asra. “Hoezo nog een keer? Ik voelde me medeplichtig als ik niks deed. Toen besloten we het initiatief te nemen voor Fridays For Falastin”
Op de tweede stakingsdag tekenden al zo’n 20 scholieren present, maar de activisten willen bouwen aan een veel grotere beweging. “We gingen al flyeren op de Korenmarkt om zoveel mogelijk jongeren te overtuigen om mee te doen. Er was veel steun, maar er is ook nog twijfel.”
“School moet zogezegd neutraal blijven,” zegt mede-initiatiefnemer Edith (Steinerschool), “maar dat is bullshit. Voor het klimaat werd de deur wel opengezet. Waarom nu niet?” Asra knikt: “Dit is een grote stap. Veel jongeren vinden het eng om iets te doen dat eigenlijk ‘niet mag’. Maar ze doen het. De drempel om school te skippen, die zal ook nu opnieuw verdwijnen.”
De scholieren voelen zich gesterkt door de precedent van de klimaatstakingen in 2019 – ook wel gekend als de Fridays For Future – toen tienduizenden jongeren week na week op straat kwamen. “Toen vonden scholen het ‘educatief’ dat we staakten. Waarom nu niet?” vraagt Edith zich af. “Wat is er educatiever dan opkomen voor mensenlevens?”
Ook onze scholen hebben een verantwoordelijkheid
De eisen van de Palestinastakers zijn helder: erkenning van de genocide, het opnemen van Palestina in het lessenpakket, en actieve steun van scholen aan de strijd voor bevrijding. Ze hekelen de hypocrisie van het zogenaamde neutraliteitsprincipe, waar scholen zich achter verstoppen: “waarom mochten we in 2019 allemaal de straat op en wordt er nu gezwegen?”
“Er wordt gedaan alsof we te jong zijn om wat in Palestina gebeurt te begrijpen. Maar we zien alles. De bombardementen, de hongersnood, het zwijgen van Europa. En we weten: als we niets doen, zijn we medeplichtig,” aldus Haas.
De jongeren zijn vastberaden. “Elke vrijdag. Tot we gehoord worden,” zegt Asra. “Wij zijn niet van plan te zwijgen.”
-
27 maart: neem deel aan de antifascistische betoging in Gent!
Op 27 maart plant de extreemrechtse NSV (Nationalistische Studentenvereniging) een mars door Gent. Rond het thema van ‘remigratie’ wil ze honderden fascisten en neonazi’s verzamelen om racistische en seksistische slogans te roepen in de straten van Gent. De groei in zelfvertrouwen bij extreemrechts schemert door in de oproep van de NSV. Het is de meest platte fascistische oproep in jaren.
door Kenzo (Gent)
Van samenzweringstheorieën tot geweld
Het Vlaams Belang en haar neofascistische studentenverenigingen zijn al een tijdje bezig om de nazistische samenzweringstheorie van omvolking te verspreiden. Enkele jaren terug publiceerde Filip Dewinter (oud-lid van de NSV) een boek over “omvolking”. Het KVHV, dat ook aanwezig zal zijn op de mars van de NSV, organiseerde daarop een lezing waar Dewinter uitgenodigd was om over zijn boek te vertellen.
Toen het KVHV de lezing over omvolking in de Blandijn wilde organiseren, werd er onmiddellijk opgeroepen tot een blokkade van de Blandijn om te verhinderen dat zulke haatlezingen zouden doorgaan. Het KVHV was verplicht haar lezing te verplaatsen naar een andere locatie.
De samenzweringstheorie van “omvolking” stelt dat de ‘Vlaamse’ bevolking vervangen wordt door migranten en dat dit enkel kan gestopt worden door massale deportaties. Dat noemen ze dan “remigratie”. Toen de Duitse AfD met neonazi’s als de Oostenrijker Martin Sellner plannen besprak om miljoenen mensen te deporteren, leidde dit tot massaal protest. Sellner mag Duitsland niet meer binnen, maar was eerder te gast op een NSV-meeting.
Nu komt de NSV met een betoging voor ‘remigratie’. De omvolkingstheorie is de ideologische basis waarop extreemrechts de conclusie trekt dat alle migranten buiten moeten. Het is een aanzet tot racistisch geweld.
Trump en de dictatuur van de miljardairs
De verkiezing van Trump betekent een nieuw keerpunt voor de positie van extreemrechts internationaal. Trump wil een einde maken aan ‘birthright citizenship’. Dit zal ertoe leiden dat kinderen van miljoenen migranten gecriminaliseerd worden. Daarnaast heeft hij gezworen om 11 miljoen van hen te deporteren. Mensen-zonder-papieren leven nu in angst. Op elk moment van de dag kunnen zij en hun families opgepakt en gedeporteerd worden. Op deze manier worden ze volledig uitgesloten van het publieke leven in de Verenigde Staten. Hierdoor worden mensen-zonder-papieren nog dieper in de illegaliteit geduwd. Voor hun inkomen zijn ze afhankelijk van zwartwerk, wat toevallig de allerrijksten goed uitkomt. Zwartwerk is voor hen een ontzettend goedkope vorm van arbeid, waarbij de werkende helemaal geen rechten heeft en tot alles bereid is omdat de dreiging van deportatie steeds boven het hoofd hangt.
Trump giet de ontkenning van non-binariteit in een wet en ontneemt mensen de toegang tot genderbevestigende zorg. Trump heeft gezworen om “mannen uit vrouwensporten te houden” en Medicare- en Medicaid-middelen te onthouden aan ziekenhuizen die minderjarigen genderbevestigende zorg geven. Scholen zullen hun subsidies verliezen als ze beschuldigd worden van het “promoten van genderideologie” en leerkrachten zullen bestraft worden.
Dergelijke discriminerende maatregelen heeft de rechterzijde nodig om een valse zondebok te creëren. Voor hen is het de schuld van “woke” dat de wereld om zeep gaat. Ondertussen voert Trump harde aanvallen uit op de werkende klasse. Dat doet hij met zijn kabinet van miljardairs. Elon – Hitlergroet – Musk wil samen met andere miljardairs voor 2000 miljard dollar besparingen uitvoeren. Waar denken ze dat te vinden? Voornamelijk in de sociale zekerheid, Medicare en Medicaid.
Arizona in het spoor van het Trumpisme
De asociale maatregelen die Trump wil nemen, lijken deels op de maatregelen van de nieuwe Belgische regering. De Arizonacoalitie onder Bart De Wever wil vooral besparen in de sociale zekerheid, onder meer door de reële pensioenleeftijd te verhogen, de pensioenen te verlagen en de langdurig zieken en werklozen te straffen.
Niet toevallig schreef Bart De Wever een paar jaar terug het boek “Over Woke”. Daarin stelde de premier dat woke staat voor “irrationele zelfafbraak van het economische systeem en de wetenschap van het Westen.” Kortom, niet de winsthonger van de superrijken en de daaruit voortvloeiende toenemende ongelijkheid leidt tot economische problemen, maar het feit dat er mensen zijn die actief ingaan tegen racisme, seksisme en alles wat ons verdeelt. Het verdacht maken van elk verzet tegen onderdrukking dient enkel om de ongelijkheid te verdedigen.
Wat wil de NSV bereiken?
De NSV zegt vooral onder studenten te willen mobiliseren. Ze wil laten uitschijnen dat er een breed draagvlak voor haar ideeën is. Dit wordt natuurlijk mee aangedreven door de hoge scores voor het Vlaams Belang in de recente verkiezingen.
Zulke betogingen zijn voor extreemrechts altijd een test. Naast een electorale strategie wil extreemrechts ook krachten op straat opbouwen. Die dienen als stoottroepen om de politiek van haat en verdeeldheid kracht bij te zetten en elke tegenstand monddood te maken. NSV-betogingen dienen altijd om te testen hoe ver extreemrechts kan gaan, welke tegenstand er is en om het zelfvertrouwen van de achterban op te krikken. Dat laatste moet ertoe leiden dat de (geweld)daden bij het woord gevoegd worden.
De NSV-betoging heeft daarnaast drie directe doelstellingen: (1) het publieke debat over remigratie laten gaan, (2) laten uitschijnen dat de Gentse studentenbevolking remigratie ondersteunt en (3) provocatie en machtsvertoon in de studentenbuurt en de Overpoort in het bijzonder als voorbode op toekomstige agressie.
Als de NSV zomaar kan betogen en vervolgens naar de cafés van de Overpoort afzakt, kan dit ertoe leiden dat de media het hebben over een betoging van “studenten” voor remigratie, met de redenen die extreemrechts daarvoor geeft. Een dergelijke aanwezigheid in de studentenbuurt zorgt ervoor dat veel studenten zich onveilig voelen wanneer dronken fascisten met Vlaamse vlaggen racistische en seksistische leuzen roepen in de Overpoort. Als extreemrechtse organisaties en individuen zich gesterkt voelen, zullen ze niet aarzelen om hun haat om te zetten in fysiek geweld.
No Pasaran!
Een dynamische betoging voor solidariteit en tegen fascisme is het enige dat dit kan tegenhouden. Door te betogen zal de NSV niet alle mediabelangstelling kunnen opeisen om een oproep tot massale deportaties te verspreiden. Bovendien zorgt een antifascistische betoging ervoor dat ook onder studenten actief wordt gemobiliseerd voor een antwoord op haat en verdeeldheid. Het is belangrijk dat de antifascistische betoging doorheen de studentenbuurt gaat om te beletten dat extreemrechts kan claimen de vertegenwoordiger van de studenten te zijn, maar ook om te beletten dat de fascisten überhaupt de studentenbuurt kunnen betreden.
Enkele recente gebeurtenissen na verschillende fascistische marsen internationaal tonen dat een toename van geweld niet gewoon een ‘worst case scenario’ is, maar een onmiddellijk effect van de normalisering van extreemrechts, de groeiende politieke invloed en het grotere zelfvertrouwen. In Parijs vielen twintig neonazi’s een activiteit van een Koerdische jongerenorganisatie aan in een cultureel centrum. Ze deden dit met flessen en messen. Nadien liepen ze door de straten terwijl ze ‘Paris est nazi’ (Parijs is nazi) riepen.
De opgang van de AfD in Duitsland gaat gepaard met grotere extreemrechts acties, die telkens weer grotere tegenbetogingen op de been brengen. Vlak voor de verkiezingen waren er in Berlijn alleen al 300.000 betogers tegen de fascistische haatmarsen en tegen de groei van de AfD. Op basis van het antifascistisch protest kende Die Linke overigens een opmerkelijke groei.
De voorbije jaren gingen we van de ene crisis naar de andere, van de ene politieke naar de andere humanitaire ramp. De ongestrafte genocide op de Palestijnen gaat door en inspireert Trump om van Gaza een immoproject te willen maken. De verkiezingsoverwinningen van extreemrechts in de VS, Frankrijk en Duitsland normaliseren racisme, seksisme en de queerfobie in de samenleving, met een toename van geweld en haat als gevolg. De erfgenamen van het fascisme zijn terug. In België brak het cordon sanitaire en kwam Vlaams Belang voor het eerst lokaal aan de macht. Nu proberen de extreemrechtse straatvechters van NSV de Gentse straten in te nemen. Wij zeggen: No Pasarán!
Betoog met ons mee tegen de fascisten: 27 maart om 18u30 Rabotpark Gent
https://www.facebook.com/events/1467999690827559
-
Waarom 8 maart voor jongeren een dag van strijd is
Het discours dat genderstereotypen aanwakkert, gaat gepaard met een radicalisering van jongeren. Dit wordt vaak beïnvloed door politieke en mediafiguren die genderongelijkheid en -discriminatie goedpraten of bagatelliseren. Jongeren zijn de eerste doelwitten van de backlash op sociale netwerken.
door Laurine (Luik) uit maandblad De Linkse Socialist
Vooral op TikTok, het meest hippe sociale netwerk van dit moment, heeft de ‘tradwives’-trend veel ruimte ingenomen op onze startpagina’s. Het gaat om huisvrouwen die zichzelf filmen terwijl ze het huishouden doen, koken en voor de kinderen zorgen. Ze vertellen over hun dag op een aantrekkelijke muzikale achtergrond.
Deze beweging wil jongeren warm maken voor een zogenaamd gezondere, meer ontspannen manier van leven. Daartoe wordt beroep gedaan op pseudo-nostalgie over “hoe het vroeger was”. Helaas is dit niet zo mooi als het ons wil doen geloven. Deze beroemde tradwives zijn anti-feministisch, lgbtqia+foob en anti-abortus. Voor hen maakt feminisme de mentale last van vrouwen alleen maar zwaarder. Alleen door zich te concentreren op het huishouden zouden ze zichzelf kunnen emanciperen.
Een treffend voorbeeld is dat van influencer Hanéia Maurer. Deze jonge vrouw, die aanvankelijk deelnam aan een reality-tv-programma, besloot naar de Verenigde Staten te verhuizen om “het juiste pad te vinden”, in de sekte van de Mormonen. In haar video’s beweert ze een eenvoudige thuis te hebben gevonden, een terugkeer naar haar wortels, ver weg van de kapitalistische omgeving waarvan ze vervreemd was geraakt. De commentaren onder haar video’s zijn angstaanjagend. Jongeren van vaak 13 of 14 jaar schrijven over het verlangen om hun leven te veranderen en deze eenvoud te ontdekken. Ze benadrukken dat lid zijn van een sekte “zo slecht nog niet is”.
Tegelijkertijd is de toename van masculinistisch commentaar op platforms net zo zorgwekkend. Met Andrew Tate als boegbeeld promoten veel influencers de mythe van de “alfamannetjes” en de “self made man”, die een kapitalistische en vrouwonvriendelijke levensstijl voorstaan. Deze mannen baseren zich op valse historische feiten om te pleiten voor een terugkeer naar zogenaamde ‘traditionele waarden’ van het gezin waarbij de vrouw onderdanig is. Velen brengen op hun sociale media straatgesprekken, waarbij ze willekeurige vrouwen vragen naar hun ‘body-count’ (aantal seksuele partners), hun gewicht en lichaamsbouw. Wie niet voldoet aan hun criteria van perfectie wordt denigrerend behandeld. Dit fenomeen, dat zijn oorsprong vindt in de Verenigde Staten, wordt steeds populairder onder jonge mannen die op zoek zijn naar een identiteit en zich laten verleiden door influencers.
De opkomst van deze fenomenen die dominant worden op sociale netwerken, is het bewijs van een zorgwekkende extreemrechtse trend onder de jongere generaties. Deze stromingen, die conservatieve en misogyne idealen voorstaan, promoten het idee dat het kapitalisme een toevluchtsoord kan zijn voor een samenleving die als te complex of vervreemdend wordt beschouwd. De influencers die deze boodschappen uitdragen, verleiden jongeren vaak door hen een vereenvoudigd en geïdealiseerd beeld van een terugkeer naar traditionele rollen voor te houden. Achter deze façade voeden deze boodschappen echter een vernederende visie op vrouwen en dragen ze bij aan de radicalisering van jonge mannen in de richting van waarden van dominantie en onderwerping.
Tegenover deze ideologische drift is het van vitaal belang om te benadrukken dat de fundamenten van onze samenleving grondig moeten veranderen. 8 maart is een essentiële dag om onze eenheid te tonen tegenover het aanhoudende onrecht en ongelijkheid. Ver weg van de ideologische valstrikken van een kapitalisme dat deze destructieve discoursen voedt, is een diepgaandere sociale transformatie de enige weg naar een werkelijk egalitaire toekomst.
-
Extreemrechts is en blijft onaanvaardbaar!
Op 13 november kwamen meer dan 1500 mensen samen in Brussel om te protesteren tegen het bezoek van Jordan Bardella, de voorzitter van het extreemrechtse Rassemblement National (Frankrijk), die zijn nieuwe boek kwam voorstellen en signeren. De betoging liet duidelijk zien dat extreemrechts niet welkom is in België of waar dan ook…
door Aline (Luik)
We betoogden in Brussel tegen het normaliseren van extreemrechts, op een ogenblik dat het cordon sanitaire in België gebroken wordt en extreemrechtse partijen overal ter wereld in opmars zijn. Meloni in Italië, Orban in Hongarije, de PVV in Nederland en nu Trump in de Verenigde Staten: de tijd van het waarschuwen voor het gevaar van extreemrechts is voorbij. Extreemrechts is in een groot aantal landen aan de macht.
Liberale medeplichtigheid
Concessie na concessie, zo komen extreemrechtse partijen aan de macht. Laten we niet vergeten dat het de traditionele partijen zijn die extreemrechts overal voet aan de grond laten krijgen, door wat ze zeggen te normaliseren en zelf over te nemen. We kunnen extreemrechts niet bestrijden met een liberaal programma dat verdeeldheid en concurrentie tussen werkenden aanmoedigt om onze aandacht af te leiden van de sociale en economische crisis die zich ontvouwt.
Met rechts dat bijzonder zelfverzekerd uit de verkiezingen kwam en de maatregelen die De Wever en zijn Arizona-partners willen doorvoeren, is het duidelijk dat strijd erg nodig zal zijn. Ze willen de openbare diensten, de sociale zekerheid, de politieke en vakbondsoppositie, enz. vernietigen. Ze willen ons overleveren aan de kapitalistische klasse en het maakt hen niet uit of ze daarvoor de sleutels van het land aan extreemrechts moeten overhandigen.
Het doel van deze mobilisatie was daarom ook om duidelijk te maken dat we ons verzetten tegen de projecten die nu opgezet worden door de verschillende regeringen. We moeten voorkomen dat extreemrechts voortbouwt op de sociale ellende die is veroorzaakt door rechtse regeringen en zogenaamd liberaal links, dat niets anders hebben gedaan dan buigen voor de vijanden van ons sociale kamp.
Medeplichtigheid van de politie
Tijdens de protestactie werd de politie door de autoriteiten ingezet om een gebied rond het extreemrechtse evenement af te zetten. Eens te meer wordt dit soort conferenties zonder voorbehoud toegestaan en beschermd door de autoriteiten.
Tijdens de bijeenkomst probeerden activisten verschillende keren door de politieblokkade heen te komen. Zware repressie van de politie volgde, met traangas, wapenstokken en een waterkanon. Uiteindelijk viel de politie de menigte aan en arresteerde een veertigtal mensen.
Na deze gebeurtenissen lanceerde de Coördinatie van Antifascisten in België (CAB) een oproep voor getuigen. Wat naar buiten kwam was brutaal: racistisch geweld, islamofobe, seksistische, homofobe en transfobe beledigingen en opmerkingen, evenals willekeurige en ongerechtvaardigde aanklachten en het gebruik van traangas. De getuigenissen maken duidelijk dat de haatdragende taal van extreemrechts gemeengoed is geworden binnen de gevestigde partijen en de politie.
Welke toekomst voor de strijd?
Het standpunt van de Coördinatie van Antifascisten in België (CAB) is duidelijk: dit is niet langer een tijd van alarm, maar van actie. Meer dan ooit moeten we ons collectief mobiliseren om extreemrechts terug te dringen, want op de traditionele partijen kunnen we zeker niet rekenen om het in bedwang te houden.
De opkomst en de normalisering van extreemrechts in België en de rest van de wereld tonen aan dat de antifascistische strijd onvermijdelijk is als we minderheden en onze sociale verworvenheden willen beschermen.
In Wallonië heeft het antifascistische werk de groei van de extreemrechtse partij Chez Nous al verhinderd. Dankzij de niet aflatende strijd van lokale antifascistische fronten is deze partij zelfs bijna ontbonden. Het toont aan dat antifascistische organisatie op sommige plaatsen vruchten afwerpt. Verzet en overwinningen zijn nog steeds mogelijk tegenover het reactionaire beleid dat op zoveel mensen wordt losgelaten. We moeten hier en wereldwijd laten zien dat extreemrechts onaanvaardbaar is en blijft!
-
Epidemie van spiking en seksueel geweld. Solidariteit en actie nodig!
Op 14 november werd bekend dat er in Kortrijk zeven vrouwen slachtoffer werden van spiking – het doelbewust toedienen van middelen zonder toestemming. De zeven slachtoffers bestelden telkens een gelijkaardig drankje, waarna het licht volledig uitging. Vervolgens werden ze ‘s anderendaags wakker, met een black-out en aanwijzingen van seksueel geweld. Intussen loopt het slachtofferaantal binnen de Kortrijkse uitgaansbuurt al op tot 11.
Geschreven door een begeleider van slachtoffers van seksuele uitbuiting
Verkrachting wordt ‘ongewilde seks’, iets waarvoor je zelf ‘alert’ moet zijn… Dit is slechts één voorbeeld van het minimaliseren van de epidemie van spiking en seksueel geweld. Schokkend genoeg werd ten minste één slachtoffer na haar verkrachting door de politie aangetroffen, gearresteerd en opgesloten wegens “openbare dronkenschap”! Dit illustratieve, maar helaas niet unieke, voorbeeld toont hoe slachtoffers van seksueel geweld niet alleen moeten opboksen tegen daders, maar ook tegen autoriteiten met een seksistisch en repressief discours. ‘Meisjes moeten beter op hun drankje letten als ze ‘ongewilde seks’ willen vermijden,’ dixit het Kortrijks parket en diverse media. Wij eisen gerechtigheid voor alle slachtoffers van seksueel geweld en een einde aan de normalisatie van seksueel geweld, die in stand wordt gehouden door deze kapitalistische maatschappij!
In hun onderzoek omtrent het fenomeen van spiking geeft het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie (NICC) aan dat alcohol het meest voorkomende spikingmiddel is. Slachtoffers worden het vaakst bewust dronken gemaakt waarna ze worden aangerand of verkracht. Het toedienen van verdovende middelen kan via drank, een naald, of zelfs inhalatie door een ballon, vape, sigaret of voedsel. Zo zijn er de afgelopen twee jaar tientallen meldingen geweest van “needle spiking”, waarbij slachtoffers op openbare evenementen, waaronder de Pride, plots een prik voelden. Vaak meldden de slachtoffers zich pas enkele dagen na het incident, waarna detectie van verdovende middelen niet meer mogelijk was en ze naar huis werden gestuurd met enkel een onverklaarbare naaldprik en blijvende schrik.
Aangezien middelen zoals GHB, ketamine en rohypnol slechts 24 uur tot enkele dagen detecteerbaar zijn in bloed en slachtoffers zich vaak niet of pas later durven melden, zijn sporen vrijwel altijd verdwenen. Lachgas is zelfs helemaal niet op te sporen. Na enkele dagen is een haarstaal de enige manier om spikingmiddelen te detecteren — maar dit kan alleen op bevel van een onderzoeksrechter in een strafrechtelijk onderzoek. Daardoor blijven veel gevallen onder de radar, aangezien niet elk zedenonderzoek automatisch een strafrechtelijk onderzoek wordt.
Daarnaast zijn er nog gevallen bekend waarin slachtoffers werden tegengewerkt door de autoriteiten die hen juist zouden moeten beschermen. Zo werd een zaak van een minderjarige, die door loverboys op een sekswerkplatform was gezet, door een onderzoeksrechter geseponeerd met de opmerking dat de 15-jarige “toch een hoer is” omdat zij zichzelf online aanbood. Het feit dat deze minderjarige zich niets meer herinnerde van de foto’s die van haar waren gemaakt, werd terzijde geschoven, evenals het juridische feit dat een 15-jarige wettelijk geen toestemming kan geven tot prostitutie.
Spiking is het ultieme drukkingsmiddel om de zelfbeschikking te ontnemen van slachtoffers van seksueel geweld. Daarbij zorgt het ontbreken van herinneringen voor heel veel angst, schaamte en schuldgevoel bij het slachtoffer. In het geval van een rechtszaak zal de verdediging van de dader zelfs gebruik maken van deze gaten in het geheugen, en de geloofwaardigheid van het slachtoffer in twijfel proberen trekken.
Deze herhaalde negatieve, traumatische ervaringen met instanties — instanties die zouden moeten bestaan om slachtoffers te beschermen — vergroten de kans op PTSS (post-traumatisch stress syndroom) bij slachtoffers. Onze rechtsstaat onder het kapitalisme functioneert niet als bescherming van slachtoffers, maar als een systeem vol seksisme, bureaucratische obstakels en willekeurige beslissingen, waarin het vonnis afhankelijk is van de persoonlijke overtuigingen van agenten, rechters en aanklagers. Zo bepaalt een rechter of een incident als spiking wordt gezien, en niet het slachtoffer of de forensisch adviseur en het toxicologisch instituut. Een agent trof een minderjarig meisje in bed aan bij een meerderjarige man en rapporteerde alsnog geen zedendelict. Als hulpverleners hier vragen over stelden, luidde de repliek: “Het meisje zag er volwassen uit met die wimpers en make-up; ik kan meneer niets kwalijk nemen.”
Alhoewel bovenstaande getuigenissen eerder anekdotisch zijn, is de aanwezigheid van seksueel geweld in de maatschappij onmiskenbaar en alomtegenwoordig! Zo blijkt uit een nationaal representatieve bevolkingssteekproef uit 2021 dat bijna 80% van de vrouwen in hun leven slachtoffer worden van seksueel geweld (1), waarvan 16% vrouwelijke slachtoffers van verkrachting. (2) “Het risico op seksueel slachtofferschap lag ongeveer twee keer hoger voor niet-heteroseksuelen in vergelijking met wie zichzelf als heteroseksueel identificeert.” Bij mannen wordt 48% ooit slachtoffer van seksueel geweld, waarvan 5% slachtoffer van verkrachting. Er is een reden waarom zo goed als elk jong meisje gewaarschuwd wordt voor het gevaar van spiking. Terwijl iedereen het probleem blijkt te kennen, zegt het parket in Kortrijk nu dat het “de eerste keer is” dat het “op zo’n grote schaal met het fenomeen spiking te maken krijgt.”
Het is tijd om een eind te maken aan deze vicieuze cirkel van victim-blaming en geweld: zowel in de samenleving, als in de rechtszaal, als in gemeenschappen en gezinnen. We eisen meer middelen voor de begeleiding van slachtoffers van seksueel geweld en voor preventie. Zo komen we op voor massale publieke investeringen in vluchthuizen, zorgcentra na seksueel geweld en meldpunten om elk slachtoffer te ondersteunen. Als socialistisch feministen strijden wij voor een maatschappij die een eind maakt aan de (seksuele) uitbuiting van de gehele werkende klasse, waarin racisme, seksisme en onderdrukking verleden tijd zijn.
- Definitie volgens het WHO: “elke seksuele handeling, gepleegd tegen iemands wil” (Centers for Disease Control and Prevention, 2014) en kan het worden gepleegd “door elke persoon, ongeacht hun relatie tot het slachtoffer en in elke omgeving” (WHO, 2002). “Seksueel geweld omvat, maar is geenszins beperkt tot, verkrachting, poging tot verkrachting en seksuele slavernij, evenals ongewenste aanrakingen, bedreigingen met seksueel geweld en seksuele intimidatie” (Arsanjani, 1999)
- Verkrachting wordt gedefinieerd als het ongewenst penetreren (of poging tot penetratie) van de vagina, mond of anus door de penis, één of meerdere vingers of objecten.
-
Protest in Brussel gepland tegen komst Bardella
Jordan Bardella is de voorzitter van het Franse extreemrechtse Rassemblement National. Hij wordt gezien als de opvolger van Marine Le Pen. Delen van het establishment stellen hem voor als meer salonfähig. Het is echter niet omdat extreemrechts vandaag steeds meer welkom is in de salons van het establishment, dat antifascisten hun haat en verdeeldheid aanvaarden.
De uitgeverij Fayard is opgekocht door de mediaketen Bolloré, waarvan topman Vincent Bolloré bekend staat om zijn extreemrechtse standpunten en activisme. Zo gaf hij expliciete steun aan Eric Zemmour en zorgt hij ervoor dat extreemrechtse militanten op alle mogelijke platformen van zijn mediagroep prominent aan bod komen. Het is op deze manier dat hij uitgeverij Fayard dwong om een nieuw boek van Jordan Bardella uit te brengen, tot ongenoegen van heel wat personeelsleden.
Komende woensdag wil Bardella zijn boek in Brussel voorstellen. Dat gebeurt in het Hongaars Huis in de Wetstraat 9. De regering van Orban heeft daar een uitvalsbasis in Brussel gecreëerd in het kader van het voorzitterschap van de EU op dit ogenblik, maar dus ook als propagandaplaats voor extreemrechts uit heel Europa. Orban, die meteen zijn Amerikaanse vriend Trump feliciteerde met diens overwinning, gebruikt zijn Europees voorzitterschap om zijn eigen positie binnen extreemrechts te versterken.
Ondertussen is er opnieuw in Brussel-stad een extreemrechtse bijeenkomst. Het is geen toeval dat extreemrechts voor die gemeente kiest. Er is niet alleen de centrale ligging, maar ook de vaststelling dat burgemeester Philippe Close en de Brusselse PS stelselmatig toelating geven voor dit soort evenementen en zelfs de politie mobiliseren om het vlot te laten verlopen. Dit is medeplichtige passiviteit.
Antifascisten organiseren zich om te protesteren. Extreemrechts dat op diverse plaatsen aan de macht komt, nu ook opnieuw in de VS, is een gevaar voor alle mensen van kleur, migranten, vrouwen, LGBTQIA+ personen, syndicalisten … Onder het extreemrechtse beleid van Milei in Argentinië is voor het eerst meer dan de helft van de bevolking officieel arm. Trump wil miljoenen mensen deporteren en in kampen opsluiten. Orban, Meloni en Bardella staan klaar om dat beleid ook in Europa verder aan te scherpen. Ze richten zich tegen de meest kwetsbaren, omdat ze zelf aan de kant van de superrijken en oligarchen staan. De nauwe connecties tussen Bardella en de Bolloré-groep zijn daar overigens een zichtbaar resultaat van.
Woensdag is er een antifascistisch protest gepland door de Coördinatie van Antifascisten in België (CAB). Bij elke extreemrechtse activiteit in Brussel wordt er geprotesteerd. Dat is nu niet anders. We kunnen enkel op onszelf rekenen om het protest te organiseren tegen extreemrechts. Op een ogenblik dat ook in België een rechtse regering dreigt aan de macht te komen, het cordon sanitaire wordt doorbroken langs Nederlandstalige kant en de Franstalige liberalen steeds meer flirten met extreemrechtse standpunten, is dergelijk protest meer dan belangrijk.
Afspraak woensdag 13 november om 18u aan het kruispunt Kunst/Wet.
-
Solidariteit, geen haat. 300 antifascisten betogen in Antwerpen
300 antifascisten betoogden vandaag door Antwerpen Noord. We protesteerden tegen een optocht van het extreemrechtse Voorpost, dat op het Conscienceplein de campagne van Dewinter wilde ondersteunen met racisme en haat. De antifascisten waren met dubbel zoveel als extreemrechts!
We trokken door de levendige wijk van Antwerpen 2060 met activisten van verschillende organisaties en antifascisten die geen deel zijn van een organisatie. Er was een opmerkelijke en erg welkome versterking van Franstaligen. De groeiende Coördinatie van Antifascisten in België (CAB) leidt effectief tot meer coördinatie waarbij we elkaar versterken. Blokbuster en Campagne ROSA waren aanwezig met zowel een ‘oude garde’ strijdbare syndicalisten als jonge activisten.
Op het einde was er een open mic waarbij gesproken werd door activisten van Actief Linkse Studenten, Anarchistisch Collectief Antwerpen, CAB, Antwerp for Palestine en LSP.
Op een ogenblik dat extreemrechts en rechts wereldwijd in het offensief gaan tegen migranten en vluchtelingen (van Trump over Orban tot de Duitse regering die terug grenscontroles invoert en Europese regeringen die brutaal geweld bepleiten met onder meer Frontex en gesloten asielcentra), is een antwoord vanuit de arbeidersbeweging nodig. Wij zeggen: blame the system, not its victims.
We staan voor solidariteit met vluchtelingen en staan mee vooraan in bijvoorbeeld het protest tegen de genocide in Gaza, terwijl extreemrechts zeker in Antwerpen die genocide openlijk steunt. Hoe hypocriet kan je zijn: steun geven aan het platbombarderen van Palestijnse gebieden en vervolgens eisen dat Palestijnse vluchtelingen teruggestuurd worden!?
Het besparingsbeleid dat de afgelopen jaren gevoerd is en die de N-VA nu een versnelling hoger willen schakelen, richt zich eveneens tegen migranten en vluchtelingen als onderdeel van een verdeel-en-heerspolitiek waarbij de levensstandaard van de volledige werkende klasse onder vuur ligt. Daar is strijd tegenover nodig!
Antifascistisch protest zoals vandaag in Antwerpen draagt daartoe bij!
Onder de foto’s kan je het pamflet lezen dat we vandaag verdeelden. (Foto’s door Laurent)
Stop racisme en fascisme!
Vandaag organiseert Voorpost een actie in Antwerpen voor ‘remigratie’ en tegen ‘omvolking’. Dit is niets minder dan een poging om de verkiezingscampagne van Vlaams Belang te versterken met racistische propaganda. Filip Dewinter, die het moeilijk heeft in Antwerpen, kan de extra steun van deze extreemrechtse groep goed gebruiken. Bij de laatste parlementsverkiezingen haalde Dewinter weinig voorkeurstemmen, het VB moest de PVDA voor zich dulden in hun historisch bastion. Het Vlaams Belang pompt nu extra middelen in de campagne om gezichtsverlies te voorkomen, en de Voorpost-betoging maakt hier deel van uit.
De gewelddadige racistische rellen in Groot-Brittannië laten overduidelijk het gevaar zien van dergelijke acties. Door het electorale succes van het Vlaams Belang krijgen groeperingen als Voorpost steeds meer zelfvertrouwen. Ze gebruiken termen als ‘omvolking’ en roepen op tot remigratie, maar dit is niets anders dan een strategie om de werkende klasse te verdelen en af te leiden van de echte oorzaken van de problemen in onze maatschappij.
Wij verzetten ons krachtig tegen de repressieve migratiepolitiek van Frontex (Europees Grens- en kustwachtagentschap) en tegen gesloten centra. Wij pleiten voor een humane aanpak die de rechten van migranten respecteert en hen niet criminaliseert. Migratie is vaak het gevolg van oorlogen, economische uitbuiting en klimaatverandering, problemen die één voor één veroorzaakt worden door het kapitalistische systeem.
Vlaams Belang zwijgt met klem over de oorzaken waarom mensen vluchten. Het staat immers aan de kant van het grootkapitaal, wat garen spint bij de talloze conflicten. Terwijl er een genocide aan de gang is in Gaza, steunt het VB het Israëlische regime onvoorwaardelijk. Niet omdat ze bij het Vlaams Belang nu ineens wel bekommerd zouden zijn om joodse mensen, maar om hun islamofobie nog wat meer in de verf te zetten.
Het zijn niet de migranten die De Lijn kapot besparen of die ervoor zorgen dat minister Diependaele (N-VA) sociale woningbouw verwaarloost. De tekorten aan publieke diensten, betaalbare woningen en sociale zekerheid worden veroorzaakt door een kapitalistisch systeem dat winst boven de noden van de bevolking stelt. Racistische groepen als Voorpost willen ons wijsmaken dat de schuld ligt bij migranten of andere kwetsbare groepen, terwijl de rijkste 10% van de Belgen maar liefst 55% van het totale vermogen in handen heeft.
Bedrijven zoals Audi, die miljardenwinsten maken, sluiten winstgevende fabrieken zonder enige verantwoordelijkheid voor de gemeenschappen die ze achterlaten. Over die vorm van ‘migratie’ zwijgen groepen als Voorpost. Ze hebben er geen boodschap aan zolang ze hun verdeel-en-heerspolitiek kunnen spelen.
De echte oplossing ligt in het samen organiseren van een strijd voor een samenleving gebaseerd op onze behoeften, niet op tekorten. Zolang er armoede, wachtlijsten voor sociale woningen en onzekerheid blijven bestaan, kunnen extreemrechtse groepen deze problemen misbruiken om mensen tegen elkaar op te zetten.
Strijd daarom samen met LSP tegen extreemrechts, racisme en het kapitalistische systeem, een systeem dat winst boven de mensen plaatst. De beschikbare rijkdom moet democratisch ingezet worden om tekorten in de maatschappij aan te pakken. Enkel zo kunnen we de voedingsbodem voor extreemrechts wegnemen en de basis leggen voor een socialistische samenleving zonder alle kapitalistische barbarij.
[leform id=’2′ name=’Lid worden’] -
Jongeren in actie! Terugblik op een jaar antifascistische actie
Na discussies over de politieke situatie in België en de rest van de wereld beslisten we om de afgelopen maanden heel wat nadruk te leggen op strijd tegen extreemrechts. Samen met acties in solidariteit met de Palestijnse massa’s was dit een van de meest mobiliserende kwesties. We begonnen het vorige academiejaar met meetings van ALS en ROSA hierover, waarbij we in Luik en Brussel Nederlandstalige antifascisten uitnodigden om hun ervaringen te delen.
door Clément T (Luik) uit maandblad De Linkse Socialist
Tegen fascisme en ellende is de sociale strijd noodzakelijk!
Onze leden waren in heel het land betrokken bij discussies en acties, in hun buurten en op hun werk, maar ook via bredere fronten en actieplatformen in hun steden en in de vakbonden. Op nationaal vlak was er in februari de oprichting van de Coördinatie van Antifascisten in België (CAB), waar we ons enthousiast in engageren. We nemen deel aan de debatten over de politieke inhoud van de coördinatie, maar ook door middelen en militanten in te zetten om projecten van CAB uit te voeren: het ontwerpen en verspreiden van affiches, opstellen en verdelen van pamfletten, oproepen tot mobilisatie, logistiek en administratie.
Samen met andere antifascistische activisten beantwoordden we in Wallonië elke poging van de nieuwe partij Chez Nous om zich publiek te manifesteren. Telkens weer waren er acties: in Luik, Bergen, Charleroi, Namen, Hoei … Hun meetings, straatactiviteiten of campagnemomenten op markten werden verstoord. We voerden actie tot aan het hoofdkwartier van deze partij.
In Vlaanderen waren we een drijvende kracht in de strijd tegen extreemrechts. We protesteerden tegen het sociaal-economisch congres van het Vlaams Belang. Enkele syndicalisten lanceerden een mobilisatie in Aalst om het Vals Belang te ontmaskeren. Vervolgens betoogden we tijdens het migratiecongres van het VB in Gent. De delegatie van Campagne ROSA en ALS was erg levendig en groot. Daarna stonden we vooraan in de strijd tegen de NSV, de Nationalistische Studentenvereniging die traditioneel met het Vlaams Belang verbonden is. Een mobilisatie tegen een haatmeeting met Van Langenhove in Leuven droeg bij tot de schorsing van NSV aan de universiteit. Nadien namen we deel aan een platform in Antwerpen om samen met anderen, waaronder vakbonden en anarchistische militanten, een antifascistische betoging te houden. Deze betoging was eens te meer groter dan de extreemrechtse optocht dezelfde avond. Bovendien toonde deze betoging een diversiteit van jongeren en werkenden in verzet tegen extreemrechts, neoliberale sociale afbraak en alle vormen van onderdrukking.
Na een online oproep van de CAB en een mobilisatie op het terrein moest de internationale extreemrechtse bijeenkomst NatCon tot twee keer toe verplaatst worden. Uiteindelijk konden de extreemrechtse kopstukken pas vergaderen na een tussenkomst van de Raad van State. Op 11 en 16 juni volgden betogingen met duizenden deelnemers tegen rechts en extreemrechts. Het initiatief hiervoor ging opnieuw van de CAB uit. Zonder dit alles zou het antifascistisch landschap in België niet geweest zijn wat het is.
Siamo tutti antifascisti
In mei, juni en augustus voerden we onze campagne “Pride is a protest” ter verdediging van LGBTQIA+rechten, met dit jaar een bijzondere antifascistische nadruk, wat niet meer dan logisch was gezien de aanvallen van conservatief rechts en extreemrechts. Eerder in het jaar, eind september, was Campagne ROSA ook de enige kracht die een protestactie in Luik organiseerde naar aanleiding van de brandstichting en het vandalisme op scholen wegens de nieuwe lessen seksuele opvoeding. Eind maart organiseerden we een reeks meetings in heel het land om het internationalisme van de antifascistische en socialistisch-feministische strijd te benadrukken. Een Braziliaanse activiste sprak over het verzet tegen Bolsonaro en extreemrechts daar.
Voor ons is het essentieel dat de beweging democratisch gestructureerd en gepolitiseerd wordt. We doen dit door systematisch sociale, antikapitalistische, antiracistische, feministische en queer inhoud in de beweging te brengen. We doen het ook door een strategie voor te stellen die het probleem bij de wortels aanpakt, met een analyse van het systeem, zijn actoren en instrumenten, om vervolgens een methode voor te stellen die overeenkomt met onze doelstellingen. Dit was des te duidelijker waar we in bredere samenwerkingsverbanden actief waren, waarbij het niet altijd vanzelfsprekend was om tot akkoorden over inhoud en actiemethoden te komen.
Dit is maar een begin, wij gaan door met de strijd!
In de komende weken zal verzet tegen de asociale plannen van de regeringen op alle niveaus nodig zijn. We staan voor vijf jaar van pogingen tot sociale afbraak. Vijf jaar van collectieve afstraffing van vooral de zwaksten voor het falen van het kapitalisme. Hiertegen in verzet komen, is een integraal onderdeel van het antifascisme. Doorheen strijd komen we op voor een samenleving waar niemand aan zijn lot wordt overgelaten en waar de woede niet afgeleid wordt naar haat tegen andere slachtoffers van het systeem. De vakbonden hebben een belangrijke rol te spelen in de mobilisaties. Zij kunnen de werkenden samenbrengen in acties die een krachtige oppositie en tegenoffensief vormen, ook op het vlak van antifascisme.
-
Solidariteit, geen haat. Betoging tegen Voorpost op 21 september
Zaterdag 21 september. 14u De Coninckplein Antwerpen
Oproep van de organisaties en individuen die de betoging organiseren
Tegen wie betogen we?
Op 21 september betoogt Voorpost in Antwerpen voor “remigratie” (= massale deportaties) en tegen “omvolking” (een nazistische complottheorie).
Voorpost is de ‘ordedienst’ van het Vlaams Belang. Het wil de racistische rellen van deze zomer uit Groot-Brittannië naar hier importeren. Op 30 juni viel het een opvang voor asielzoekers in Zutendaal (Limburg) binnen. Ze intimideerden de aanwezigen gezinnen met kinderen met vuurpijlen en rookbommen.
In 2019 was er in Bilzen effectief brand in een toekomstig asielcentrum. De man die opgepakt werd op verdenking van brandstichting was een lokale verantwoordelijke van Voorpost en minstens tot in 2006 actief bij het Vlaams Belang in Zutendaal.
Waarom betogen we?
Tegenover de haat van extreemrechts plaatsen we een krachtige boodschap van solidariteit. Daarmee gaan we in tegen de voedingsbodem van het VB. Solidariteit betekent ingaan tegen het systeem van steeds meer ongelijkheid en sociale problemen. We organiseren ons in protest voor een samenleving die niemand achterwege laat.
We staan voor solidariteit met vluchtelingen, migranten, alle die racisme ervaren, en met protest tegen de genocide in Gaza.
We staan voor massale investeringen in publieke middelen: sociale huisvesting, openbare diensten (zoals onderwijs, zorg, openbaar vervoer) en opleidingen voor leerkrachten (om in te gaan tegen seksisme, racisme en LGBTQIA+fobie en aandacht voor genderinclusiviteit); en een verhoging van het minimumloon tot minstens €17 per uur.
Wie organiseert dit protest?
We zijn antifascisten (al dan niet) verbonden aan verschillende organisaties. Op 25 april 2024 organiseerden we al samen een betoging in Antwerpen tegen een optocht van de extreemrechtse studentenclub NSV.
We staan open voor iedereen die zich in onze benadering herkent.
-
Stop racisme, stop fascisme! Organiseer antifascistisch verzet
De racistische rellen in Groot-Brittannië deze zomer toonden het gevaar van extreemrechts. Na een vreselijk incident in Southport, waarbij drie kinderen om het leven kwamen, waren er in tal van Britse steden rellen aangevuurd door extreemrechtse militanten en hooligans. De veroordeelde stalker en fraudeur Tommy Robinson wierp zich met zijn English Defence League op als gangmaker en bracht tot 30.000 op straat in Londen op 27 juli.
Dit gaat samen met de opgang van extreemrechtse politici die steeds openlijker voor een brutaal gewelddadig beleid pleiten. Begin dit jaar werd in Duitsland geprotesteerd tegen de massale deportatieplannen die verdedigd werden door het extreemrechtse AfD. Ondertussen maakt Trump van soortgelijke plannen een centraal thema van zijn kiescampagne.
Dichter bij huis plant de officieuze ordedienst van het Vlaams Belang op 21 september een betoging voor ‘remigratie’ (lees: deportaties) en tegen ‘omvolking’. De groep in kwestie, Voorpost, wil de slabakkende campagne van Dewinter in Antwerpen steunen. Bij de parlementsverkiezingen van juni haalde Dewinter in het kanton Antwerpen, het voormalige bastion van extreemrechts, slechts 2500 voorkeurstemmen. De partij pompt 100.000 euro extra in de campagne om het vel van Dewinter te redden. Voorpost levert een eigen bijdrage met een betoging. Daarmee wil de groep die bewonderend naar de Britse rellen keek meteen ook de basis leggen om dat racistisch geweld bij ons te importeren.
Een dergelijk scenario is minder onrealistisch dan we hopen. Kijk maar naar de plaag van extreemrechtse invloeden onder voetbalsupporters. Tientallen ultra’s van de North Fanatics werden door Club Brugge uitgesloten nadat ze neonazistische gebaren maakten achter een spandoek met de slogan ‘FCK antifa’ die naast een Vlaamse leeuwenvlag hing.
Extreemrechts voelt zich sterk vandaag en dat straalt ook af op groepen die voor een meer gewelddadige politiek staan. Waar extreemrechts mee regeert, voert het de repressie op. De Nederlandse minister van Migratie, Marjolein Faber (PVV) besliste bijvoorbeeld om niet tussen te komen bij de dreigende uitzetting van een 11-jarige Armeense jongen die in Nederland geboren is. Wilders was enthousiast: “Eindelijk een minister met een rechte rug.” Iets doen aan de koopkrachtcrisis, de ineenstortende openbare diensten of het gebrek aan toekomstperspectief voor steeds bredere lagen, staan niet op de agenda van extreemrechts. Het blijft bij de ‘trofee’ van de deportatie van kinderen!
De lokale verkiezingen van 13 oktober dreigen het gevaar van extreemrechts in België opnieuw op de agenda te zetten. Met Forza Ninove van Guy D’haeseleer hoopt het VB een absolute meerderheid te halen. Elders kan het cordon sanitaire onder druk staan. Langs Franstalige kant trekt de MR na haar overwinning in juni ook extreemrechtse sympathisanten aan. Zelfs indien de Luikse lijsttrekker van Chez Nous werd geweigerd als MR-lid, is het een teken aan de wand dat extreemrechts naar de MR kijkt.
Is de situatie hopeloos? Uiteraard niet! De antiracistische protesten in Groot-Brittannië in de nasleep van de rellen waren immens groot. De publieke steun voor geweld is beperkt, het aantal relschoppers was relatief klein. Zelfs indien 30.000 extreemrechtse betogers in Londen een pak minder is dan wat bijvoorbeeld de Gaza-betogingen mobiliseren, blijft het echter een ernstige waarschuwing voor antifascisten. We moeten onze strijd opvoeren. Dat doen we niet door het establishment en de verantwoordelijken voor het asociale beleid achterna te lopen, maar door ons te organiseren voor echte verandering in de vorm van toegankelijke diensten, betaalbaar wonen, leefbare lonen en uitkeringen en een beleid dat het geld zoekt waar het zit, bij de superrijken die rijk worden op basis van onze arbeid. Die superrijken kiezen vandaag steeds meer kant. Elon Musk schaart zich achter Trump omdat hij weet dat die zijn winsten zal verdedigen. Verdeeldheid en haat onder de werkende klasse en de onderdrukten stimuleren en aanwakkeren, komt enkel die superrijke elite goed uit.
Samen met anderen neemt LSP enthousiast deel aan de Coördinatie van Antifascisten in België (CAB) en nemen we daarnaast ook eigen initiatieven in de strijd tegen alles wat ons verdeelt. We koppelen dat aan een programma gericht op het versterken van de solidariteit in de strijd tegen de toenemende tekorten en bijhorende sociale spanningen, een strijd die zich uiteindelijk richt tegen de winstmachines van de kapitalisten.
21 september: antifascistische actie tegen Voorpost in Antwerpen. Meer info later deze week.