Your cart is currently empty!
Category: Lokaal – West-Vlaanderen
-
Izegem: protest nodig om coalitie met VB te stoppen
Kurt Grymonprez van de lokale lijst Stip+ wil de nieuwe burgemeester van Izegem worden in een coalitie met het Vlaams Belang. Stip+ won de verkiezingen op 13 oktober nadat de N-VA fors terrein verloor. Deze lokale lijst werd getrokken door Grymonprez die in 2017 aftrad als SP.a-schepen omdat hij aan de stadsdiensten zou hebben gevraagd om te helpen bij werken aan zijn privéwoning. Hij ging als onafhankelijke zetelen en vormde in 2018 de lokale lijst Stip met voormalige SP.a’ers. Dit jaar werden de liberalen mee in bad getrokken in de lijst Stip+.
Eerst zou er gesproken zijn met CD&V en Vooruit-Groen om een coalitie te vormen die brak met het onpopulaire vorige bestuur onder leiding van N-VA. Nadat er volgens Stip+ een akkoord was, trok CD&V zich terug om dat het zich aan N-VA had vastgeklonken. Daarop werd er met die partijen onderhandeld. Dat zijn heel veel gesprekken waarbij volgens de mediaberichten de discussie over het aantal schepenposten telkens erg belangrijk was.
Alles liep vast waarop Stip+ naar het Vlaams Belang trok. In ruil voor de propaganda over het doorbreken van het cordon sanitaire, kan Stip+ een extra schepenpost invullen. Dat voormalige ‘socialisten’ en ondertussen ex-liberalen zich daartoe lenen, zegt veel over de machtshonger van deze nieuwe ploeg. De liberalen leverden zelf hun partijkaart van Open Vld in. Op het laatste nippertje werd de voordrachtsakte echter niet ingediend, volgens Stip+ omwille van bedreigingen tegen verkozenen van die partij.
Voor het Vlaams Belang doet de verdeling van postjes er minder toe. De extreemrechtse verkozenen tekenden een charter waarin ze pleiten voor een inclusieve samenleving en beloven om het nationalisme achterwege te laten. VB-kopstuk Stefaan Sintobin, in 2017 verhuisd van Izegem naar Brugge om daar de lijst te trekken, aarzelde niet om de vergelijking met de communautaire diepvries van N-VA te maken. Het maakt duidelijk dat de VB’ers om het even welke verbintenisverklaring zouden ondertekenen om het cordon te doorbreken. Wat zijn intentieverklaringen waard bij de machtsspelletjes van de traditionele politiek?
De aankondiging van het doorbreken van het cordon sanitaire leidde in Izegem meteen tot een protestactie met een honderdtal deelnemers. Dat is positief en belangrijk. We mogen ons niet neerleggen bij extreemrechts bestuur en evenmin bij het hellend vlak waarop de traditionele partijen zich bevinden. Hun steeds grotere aanvaarding van de politiek waar het VB voor staat, gekoppeld aan een machtshonger naar postjes en een wel erg welwillende opstelling van het VB schuiven het cordon sanitaire opzij.
Dat het Vlaams Belang er geen probleem mee heeft om een voormalige socialist die als schepen van belangenvermenging werd beschuldigd in het zadel te hijsen, zegt veel over hoe ‘anti-establishment’ die partij is. Ook bij het VB gaat het om ‘eigen postjes eerst’ en is wat er aan beleid voorgesteld wordt daaraan ondergeschikt. Nadat veel elementen van het extreemrechtse programma genormaliseerd werden en ingang vonden bij zowat alle traditionele partijen, wil het VB nu ook deelname aan de macht normaliseren. Om dat standpunt kracht bij te zetten, wil het in Izegem woensdag een straatactie houden.
Dit afdoen als een lokaal fait divers is verkeerd. Het zet de deur open voor nog rechtser beleid, voor steeds openlijker racisme, seksisme en LGBTQIA+fobie en voor een repressieve aanpak van alle oppositie tegen het beleid. Wie daar het slachtoffer van is organiseren, is cruciaal. Mensen van kleur, activisten, jongeren, LGBTQIA+personen, syndicalisten staan sterker als ze zich organiseren tegen extreemrechts en tegen rechts.
Dat protest wel degelijk een verschil maakt, zagen we de voorbije dagen in Gent. Dat is de enige stad waar het tot grote acties kwam na de verkiezingen. Het resultaat is dat de poging van N-VA om in de meerderheid te geraken, voorlopig is afgewend. Zonder de dagelijkse acties van de afgelopen week zou dit wellicht anders geweest zijn. “De solidariteit die je hier deze week voelde, mag niet verloren gaan,” zei een Gentse betoger in de media. Het is inderdaad in protest en strijd dat solidariteit sterker wordt. We zullen dat nodig hebben tegenover de plannen waar De Wever en zijn Arizona-bende op broeden en met een steeds rechtser beleid op alle niveaus.
Dit artikel werd gisteren gepubliceerd op blokbuster.be en is sindsdien aangepast na de aankondiging dat de voordrachtsakte alsnog niet ingediend wordt. We verwerpen uiteraard de methode van bedreigingen. Tegenover extreemrechtse machtsdeelname en rechts beleid is er nood aan massaal protest van onderuit door al wie de negatieve gevolgen van dergelijk beleid dagelijks ondervindt en al wie actief opkomt voor solidariteit van al wie onderdrukt en uitgebuit wordt.
-
Vlaams Belang wil IJzerwake verjongen met neonazi-concert in Ieper

De afgelopen jaren kende de IJzerwake een terugval qua bezoekers. Het evenement ontstond nadat extreemrechts met slaande deuren de IJzerbedevaart in Diksmuide verliet. In 1996 bestormden militanten van het Vlaams Blok het podium en werden enkele vuistslagen uitgedeeld. Gekende straatvechters als Rob Verreycken lieten zich daarbij niet onbetuigd. Vanaf 2003 organiseerde extreemrechts daarop de IJzerwake in Ieper. Waar de eerste editie nog 3000 aanwezigen lokte, waren dat er vorig jaar minder dan 2000. Bovendien ging het om een steeds grijzer wordend publiek. Om daar verandering in te brengen, wordt dit jaar geprobeerd jongeren te lokken. Dat doet de mantelorganisatie van het Vlaams Belang met een neonaziconcert onder de naam ‘Frontnacht’.Artikel vanop blokbuster.be
Er is heel wat ophef rond die ‘Frontnacht’. Er treden namelijk gekende neonazigroepen op. Bronson is een Italiaanse groep die nauw verbonden is met de fascisten van CasaPound en graag verwijst naar de erfenis van Mussolini. CasaPound aarzelt niet om zichzelf fascistisch te noemen, vertegenwoordigers ervan kwamen al meermaals naar ons land op uitnodiging van NSV (studenten van het VB), Voorpost (ordedienst van het VB) en andere groepen. Flatlander is eigenlijk Harm-Jan Smit, die in zijn muziek pleit voor een “witte revolutie”. Phil van Flak kreeg in 2016 een inreisverbod in Zwitserland toen hij aangekondigd werd voor een concert. Van Flak en Flatlander traden eerder op voor de neonazistisch Hammerskins. Een in 2011 gepland concert van Van Flak in ons land ging niet door toen het gemeentebestuur van Zwijndrecht ging praten met de uitbater van de zaal waar het door de neonazistische groupuscule N-SA geplande concert zou plaatsvinden. Alle nuttige info over de groepen die optreden vind je op Antifascista Siempre (zie: https://affverzet.wordpress.com/tag/frontnacht/)
Er is heel wat ophef over het neonaziconcert in Ieper. Het stadsbestuur stelde voorwaarden bij de toelating, maar dat lijkt op een pleister op een houten been. Met de geplande groepen is het een illusie te denken dat er geen sprake zal zijn van racisme of holocaustontkenning. Vanuit verschillende hoeken zijn er protestbrieven, onder meer gesteund door de West-Vlaamse afdelingen van ABVV en ACV. Dat is belangrijk: een breed gedragen protest tegen extreemrechts en tegen neonazisme is noodzakelijk. Er circuleren oproepen om protestmails naar de burgemeester van Ieper (burgemeester@ieper.be) te sturen met de vraag om de toelating voor het neonaziconcert in te trekken.
Wij steunen die oproepen en vragen onze lezers om een mail te sturen met de vraag om geen toelating te geven voor het concert. Tegelijk denken we dat het vredescollectief@ieper best een protestactie voorbereidt om duidelijk te maken dat fascisme niet aanvaard wordt. Actief verzet is immers noodzakelijk. Extreemrechts probeert jongeren te winnen en te organiseren. Het Vlaams Belang is al langer bezig met een offensief naar jongeren toe, onder meer met de tournee ‘Schild & Pint’ waarbij VB-voorzitter Van Grieken gratis bier uitdeelt onder het roepen van slogans. Het initiatief van ‘Frontnacht’ is een volgende stap in deze poging. Het is bovendien een verdere stap in het normaliseren van neonazisme. Ook daar heeft het Vlaams Belang ervaring mee, denk maar aan de wijze waarop de bende van Van Langenhove werd binnengehaald.
Tot hiertoe bleef het Vlaams Belang redelijk buiten beeld als de organisator achter de schermen van dit neonaziconcert. Nochtans gaat het om een organisatie van de IJzerwake zelf, een door VB’ers gecontroleerd initiatief, op het terrein van die IJzerwake. Waar er in de beginjaren nog enkele eenzame N-VA’ers bij de organisatie van de IJzerwake betrokken waren, gaat het nu enkel nog om VB’ers en figuren uit de marge van extreemrechts. In de aanloop naar de verkiezingen van 2024 zal het VB zich wellicht opnieuw proberen voor te doen als ‘respectabel’ en zelfs een potentiële coalitiepartner. Het zal kiezers proberen te misleiden door zich sociaal voor te doen. In werkelijkheid steekt het Vlaams Belang meer energie in het organiseren van een neonaziconcert dan in het verdedigen van de levensstandaard van de werkende klasse.
-
Antifascistisch protest in Oostende verboden
Het Oostendse stadsbestuur onder leiding van burgemeester Tommelein (VLD) tolereerde een extreemrechtse mars op 30 augustus. Wie tegen extreemrechts wil protesteren, kan niet op zo’n behandeling rekenen. De geplande betoging van ‘Oostende tegen racisme’ komend weekend is volledig verboden en er werd gedreigd met boetes. Zelfs een mensenketting kreeg geen toelating, terwijl dit toch bij uitstek een actie is waarmee afstandsregels kunnen gegarandeerd worden.Artikel vanop blokbuster.be
De corona-maatregelen worden als excuus gebruikt om sociaal protest de kop in te drukken. Terwijl het in Oostende bijzonder druk kan zijn in de centrale winkelstraten en er tijdens de hittegolf nog onwaarschijnlijke drukte aan het station was, is een actie die zelf de sociale afstand regelt niet toegelaten. Het heeft niets met corona te maken, maar alles met de wil van het stadsbestuur om geen protest toe te laten.
Moesten de coronamaatregelen de echte bekommernis geweest zijn, dan was er van het tolereren van het extreemrechtse protest op 30 augustus geen sprake geweest. Op die haatmars werden afstandsmaatregelen overboord gegooid en waren er heel wat mensen zonder mondmasker. Voor alle duidelijkheid: ook die actie had geen toelating. Nu beslisten de organisatoren van de ‘mars voor democratie’ echter om geen verboden actie te houden, zeker na de dreiging van boetes waarvan er bij de extreemrechtse optocht geen sprake was.
Het is opmerkelijk dat de autoriteiten beslissen dat geen enkele collectieve uiting van protest, ook niet tegen het beleid van die autoriteiten, mogelijk is op straat. Zoiets doet eerder denken aan dictatoriale regimes. Het liberalisme van Bart Tommelein is blijkbaar iets voor shows op radio en televisie, maar niet voor het aanvaarden van protest in eigen stad.
Antifascisten mogen zich niet neerleggen bij pogingen om ons recht op protest te muilkorven. Indien overleg met de ordediensten over protest enkel leidt tot verbodsmaatregelen, waarom zouden we dan nog overleg plegen? Misschien moeten we in het vervolg onze acties gewoon aankondigen en gebruik maken van ons grondwettelijk recht op collectief protest, los van wat de autoriteiten daarvan denken. Dat is hoe onze voorouders democratische rechten hebben afgedwongen. Helaas moeten we vaststellen dat er vandaag opnieuw strijd nodig is voor het basisrecht van collectief protest.
-
‘Verboden vluchtelingen te voederen.’ Tijd om asociale voorstellen terug te duwen!

Na het verbod op het voederen van meeuwen, nu ook een oproep om vluchtelingen niet te ‘voederen’. Foto: zeemeeuw in Texel (bron: Wikipedia) In deze tijd van het jaar is de Belgische kust doorgaans bijzonder gemoedelijk. Toch raken de gemoederen er momenteel verhit. Er wordt gevreesd dat de vluchtelingenkampen in Noord-Frankrijk enkele kilometers zullen opschuiven richting België. Het ‘welkomstcomité’ staat al klaar met naast de Koksijdse burgemeester Vanden Bussche (Open Vld) ook gouverneur Decaluwé (CD&V) en de Oostendse partijvoorzitter John Crombez (SP.a). Vanuit Brussel kijkt Theo Francken instemmend toe.
De gevolgen van de anti-asielzoekersretoriek in West-Vlaanderen zijn meteen voelbaar. Vorige week hield de internationale organisatie waartoe LSP behoort een bijeenkomst in Nieuwpoort. Vrijdagavond kwamen vier LSP-militanten van Tamil afkomst op bezoek om te discussiëren met hun kameraden uit Sri Lanka, India, Maleisië, … Ze waren wat vroeger ter plaatse en gingen even wandelen. Op straat werd hen toegesnauwd om terug naar huis te gaan of gewoon weg te gaan. “Erg vriendelijk zijn ze hier niet”, zei één van onze leden achteraf.
De afgelopen weken was er een opbod aan asociale voorstellen. Voormalig LDD’er Vanden Bussche beet de spits af door na een onduidelijk incident in het gemeentelijk zwembad meteen een voorstel tot apartheid op tafel te gooien: een zwembadverbod voor asielzoekers. Het voorstel was blijkbaar vooral voor de media bedoeld, niet als praktische maatregel. Er kwam tegenwind, ook van gouverneur Decaluwé (CD&V) die verklaarde: “We moeten over dit thema vooral redelijk blijven. Sinds Keulen hangt er een jaren dertig-sfeertje en dat zint mij niet.”
Amper een week later deed Decaluwé zelf uitspraken die niet bepaald redelijk zijn. Hij deed een oproep om illegale vluchtelingen geen voedsel te geven. Na het verbod op het voederen van meeuwen, volgt nu dus een oproep om ook vluchtelingen niet te voederen. Nochtans moet ook Decaluwé opmerken: “Het is enorm moeilijk, want het gaat uiteindelijk wel om mensen.” Uiteindelijk wel, ja. Maar toch heeft hij een probleem met voedselbedelingen omdat dit het optreden tegen mensen zonder papieren zou verstoren en asielzoekers zou aantrekken. In januari werden 890 mensen zonder papieren opgepakt in West-Vlaanderen, het grootste deel in Zeebrugge.
De discussie over vluchtelingen aan zee zorgt voor eensgezindheid onder de gevestigde partijen. Van de sheriff van Koksijde over de gouverneur van West-Vlaanderen tot SP.a-voorzitter én Oostendenaar Crombez wordt gepleit voor een hardere opstelling. Het idee van push-backs, het terugsturen van vluchtelingen naar landen als Turkije – en als het van Francken afhangt, gewoon terug op zee – wordt opgepikt. In West-Vlaanderen lijken de lokale politici vooral bezorgd om het toeristisch seizoen. Gouverneur Decaluwé: “We moeten de situatie beheersbaar houden tegen dat het toeristisch seizoen aanbreekt.” Vanden Bussche: “Tegen de zomer zouden die asielzoekers beter weg zijn.”
Crombez werd teruggefloten door zijn partij, maar een antwoord op de vluchtelingencrisis biedt SP.a niet. Jarenlange afbraak van sociale diensten en hulpverlening in alle Europese landen, ook waar de sociaaldemocratie aan de macht is of was, maakt dat een toename van het aantal vluchtelingen meteen tot enorme problemen leidt. Gebrek aan opvangplaatsen leidt tot het ontstaan van mensonwaardige kampen zoals in Noord-Frankrijk met alle gevolgen van dien op vlak van gezondheid en sociale spanningen. Het leidt tot voorstellen zoals het terugsturen van vluchtelingen naar Turkije dat een burgeroorlog voert tegen de eigen Koerdische bevolking. Of het voorstel van Francken om kampen te bouwen in Griekenland om honderdduizenden asielzoekers op te sluiten.
Zonder antwoorden op de oorlog en chaos in het Midden-Oosten, mee veroorzaakt en aangewakkerd door de oorlogspolitiek bij ons, kan er geen oplossing komen voor het vluchtelingenprobleem. De verantwoordelijkheid voor de crisis ligt niet bij de vluchtelingen, het recht op asiel en menswaardige opvang moeten dan ook het minste zijn waarin voorzien wordt.
Asociale voorstellen waarbij asielzoekers als beesten behandeld worden, zullen onvermijdelijk leiden tot nieuwe spanningen. De gevestigde politici misbruiken die spanningen om de verantwoordelijkheid voor hun asociaal beleid in eigen land naar asielzoekers door te schuiven. Als onze lonen, uitkeringen, sociale zekerheid en levensstandaard onder druk staan, komt dit nochtans niet door de asielzoekers. Het zijn de grote aandeelhouders van multinationals die steeds opnieuw miljoenen cadeau krijgen die ons daarvoor laten betalen in de vorm van aanvallen op onze levensstandaard.
Het is hoog tijd dat er een push-backbeleid komt tegen de asociale voorstellen van de gevestigde politici. Dit kan door offensief op te komen voor het recht op asiel, voor menswaardige opvang en dus voor investeringen in sociale voorzieningen en tegen het besparingsbeleid dat alle zwakste lagen in de samenleving eerst treft. Er is nood aan meer sociale zekerheid, sociale huisvesting en werkgelegenheid met degelijke lonen. Dat kunnen we enkel bekomen door in te gaan tegen de dictatuur van de superrijken die om hun concentratie van rijkdom bij een steeds kleinere elite te versterken de levensstandaard van de overgrote meerderheid van de bevolking naar beneden duwen.
We moeten ook ingaan tegen de oorlogspolitiek die de afgelopen decennia niet tot een veilige wereld zonder terrorisme heeft geleid, maar integendeel tot een verdere uitbreiding van geweld en chaos.
Er zijn middelen voor een ander beleid, er zijn miljarden voor gevechtsvliegtuigen of voor steeds nieuwe cadeaus voor multinationals. Wij zeggen: haal het geld waar het zit zodat een beleid kan gevoerd worden dat vertrekt van de belangen van de meerderheid van de bevolking. Dit zou meteen ook de basis leggen voor een samenleving waarin niemand nog moet vluchten.
-
De Keizer van Oostende. Hoe de koningin der badsteden werd uitverkocht
Het boek ‘De keizer van Oostende’ deed heel wat stof opwaaien. In het boek wordt minister Vande Lanotte immers onder vuur genomen. Het SP.a-kopstuk reageerde prompt met een uitgebreide kritiek, waarbij enkele details werden betwist. De journalisten die het boek schreven, werden een tijdlang op non-actief gezet. Nu de storm wat is gaan liggen of toch afgezwakt tot een zeebriesje, wordt het tijd dat een belangrijk onderdeel van het boek in de aandacht wordt geplaatst: de totale uitverkoop van de stad Oostende en dit met praktijken die ook elders schering en inslag zijn.
Het feit dat Johan Vande Lanotte een prominente rol speelt in het Oostendse bestuur, bedrijfsleven, sportwereld en de nationale politiek zorgt ervoor dat het boek op heel wat aandacht kon rekenen. De auteurs klagen aan hoe Vande Lanotte wel heel veel macht bij zich concentreert, ook al schrijven ze nergens dat er iets onwettelijk zou gebeuren. De SP.a en Vande Lanotte doen het boek graag af als het werk van politiek tegenstander Jean-Marie Dedecker. Mogelijk is er effectief informatie van Dedecker gebruikt, maar doet dat iets af van de centrale vaststellingen van het boek? Over Dedecker verscheen eerder een boek waarin de vermenging van diens zakelijke en politieke belangen op de korrel werd genomen (zie onze bespreking van dat boek) en bovendien kan hij als liberaal bezwaarlijk problemen hebben met de uitverkoop van de openbare sector in Oostende.
‘De keizer van Oostende’ beschrijft de politieke keuzes die de afgelopen jaren in Oostende zijn gemaakt. De auteurs concentreren zich op de rol van Vande Lanotte in het garen van constructies met al dan niet private ondernemingen. Tegelijk blijkt dat er in Oostende wel heel ver is gegaan in het uitverkopen van de openbare sector. Het aantal autonome gemeentebedrijven is fors toegenomen, waardoor de mogelijkheid om met de gemeenschap een controle erop uit te oefenen grotendeels wegvalt. De grens tussen autonome gemeentebedrijven en de private sector is erg klein, het grootste verschil zit in de publieke financiering die vaak overeind blijft.
Zo werd het Autonoom Gemeentebedrijf Haven Oostende (AGHO) in 1997 opgericht, een bedrijf verantwoordelijk voor de exploitatie en uitbouw van de haven. Het Autonoom Gemeentebedrijf Stadsvernieuwing Oostende (AGSO) moest het Kursaal renoveren en een winkelcomplex met appartementen bouwen (Nieuw Helmond). Het Autonoom Gemeentebedrijf Vismijn Oostende (AGVO) zag toe op de vismijn. Vanuit de autonome gemeentebedrijven werden nog nieuwe bedrijfjes opgezet als NV of BVBA. In de autonome gemeentelijke bedrijfsstructuur zijn er in Oostende 22 entiteiten.
De auteurs stellen vast: “Deze nieuwe stedelijke bedrijven opereerden zelfstandig, zonder dat de goedkeuring van de gemeenteraad vereist was. Er werden telkens een directiecomité en een raad van bestuur geïnstalleerd. In het directiecomité werden de dossiers besproken en de knopen doorgehakt. In het directiecomité zat telkens een beperkt aantal politici, naast niet-verkozen technici.” Kortom, de beslissingsmacht wordt vanuit de publieke sector overgedragen aan een orgaan waarin vertegenwoordigers van het gemeentebestuur aanwezig zijn maar waarover de gemeenteraad geen beslissingsmacht heeft. Niet-verkozen technocraten nemen het roer over.
Dat principe levert de private partners heel wat mogelijkheden op om met de meest winstgevende delen te gaan lopen, terwijl de publieke sector zonder inspraak opdraait voor verlieslatende onderdelen. Ook bij de vele autonome gemeenteprojecten in Oostende was dit het geval. Zo draaide de renovatie van het Kursaal op een ramp uit. Het aantrekken van een sterrenchef, de samenwerking met Music Hall of nog het aanstellen van Peter Hoogland liepen voor de gemeente allemaal faliekant af. Het toprestaurant is intussen terug weg, de stad bleef met een kater en een schuldenberg zitten. Enkel een aantal private partners werden beter van dit avontuur, zo werd de winstgevende parking verkocht.
Het beleid van de stad Oostende is er vooral op gericht om bevriende bedrijven, onder meer in de bouwsector of de sector van windenergie, ter wille te zijn en tegelijk een beter begoed publiek aan te trekken. Om voldoende stemmen te halen, wordt de uitgebreide oudere bevolking in de watten gelegd met middelen die voor de sociale sector bedoeld zijn en nu vooral dienen voor goedkope maaltijden en uitstapjes – uitstekende aangelegenheden voor de schepen om op de foto te staan. Bij de stadsvernieuwing wordt resoluut gekozen voor meer en meer appartementen, liefst luxe-appartementen. Het Autonoom Gemeentebedrijf Stadsvernieuwing Oostende staat diep in het rood en moet interessante sites van de stad verkopen, private bouwgroepen (de groepen Versluys en Sleuyter) boeren uitstekend. Het vat de uitverkoop van Oostende goed samen.
Een voorbeeld: omdat Dexia de rekening van AGSO blokkeerde, werd een akkoord gesloten waarbij Dexia de grond voor het Mediacenter in handen kreeg en mocht verkopen. Dexia verkocht de grond voor 40 miljoen euro aan bouwgroep Sleuyter die er 650 appartementen op zal zetten. De schuld van de stad (via AGSO) bij Dexia wordt met 40 miljoen afgeschreven, maar wel verminderd met een commissie van 1,6 miljoen euro voor Dexia en vergoeding van eventuele kosten. Dexia verdiende aan deze operatie dus 1,6 miljoen euro, de groep Sleuyter kon de grond goedkoop krijgen en voor de verkoop ervan was geen openbare aanbesteding nodig aangezien het Dexia was die verkocht.
Wanbeheer en speculatie, zoals het geval was bij de Vismijn, werden door het stadsbestuur in de doofpot gestopt. De verantwoordelijke schepen Yves Miroir, voorzitter van het Autonoom Gemeentebedrijf Vismijn Oostende (AGVO), verklaart dat hij wel wilde optreden tegen wanpraktijken door onder meer de directeur van de vismijn maar dat hij niet mocht van Vande Lanotte. Uiteindelijk moest Oostende de vismijn aan het Vlaamse gewest verkopen. De politieke toekomst van Miroir ziet er somber uit, Vande Lanotte verklaart aan de auteurs dat hij het “niet echt goed heeft gedaan”.
Bij een aantal belangrijke private bedrijven in Oostende is er een opmerkelijke steun vanwege de overheid. Minister Vande Lanotte doet er alles aan om steun te krijgen voor “zijn” dossiers zoals de bouw van offshore windenergieparken op de Noordzee. Dat deed hij zowel als bestuurder bij verschillende private bedrijven in de sector als toen hij opnieuw minister van de Noordzee werd. De basketclub van Oostende, waar Vande Lanotte voorzitter van is, kan rekenen op heel wat financiële steun, onder meer van bedrijven waar het stadsbestuur goede zaken mee doet. Is het toeval dat meermaals wordt gewezen op de kapitaalkrachtige liberale ondernemers onder de vrienden van Vande Lanotte?
Oostende is geen alleenstaand geval. Door de gang van zaken in de kuststad grondig uit te spitten, leggen de auteurs de mechanismen van een neoliberaal beleid bloot. Zo’n beleid bestaat uit projecten van citymarketing en prestige, gunsten voor bevriende ondernemers, de totale uitverkoop van de openbare diensten en tegelijk een weigering om iets te doen voor de armste lagen van de bevolking en de groepen die uit de boot vallen. Ook in andere steden gebeurt dit, in Antwerpen werd zelfs het stedelijk onderwijs in een autonoom gemeentebedrijf ondergebracht. De uitverkoop van onze steden kost de gemeenschap geld terwijl de speculanten en grote bedrijven met de lusten gaan lopen.
‘De Keizer van Oostende’ is uitgegeven door Van Halewyck. Meer info op de site van de uitgever
Eerdere RECENSIES op SOCIALISME.be
- “Paria’s van de stad” door Loïc Wacquant
- “The Hunger Games” als weerspiegeling van de huidige brutale wereld
- “De vloek van Osama”. Tien jaar na 11 september
- Een eigenzinnige kijk op 100 jaar Boon
- Opvolger voor controversiële documentaire over oorlogsmisdaden in Sri Lanka
- ‘The Factory’, de revolutie door Arabische ogen
- “Hoe durven ze?”, terechte kritieken op een falend systeem
- Opstandland, de achtergrond van het conflict in Afghanistan, Pakistan en Kasjmir
- Film over Thatcher leidt tot ophef in Groot-Brittannië
- “Just do it. Het verhaal van moderne outlaws”. Documentaire over nieuwe generatie activisten
- De bakermat van de beurs: hoe in het 17de eeuwse Amsterdam de moderne aandelenhandel ontstond
- “The Cage”. Boek over de slachtpartij in Sri Lanka
- Het spook van de vergrijzing verdreven
- Breaking News: journalistiek die breekt, maar niet met de commerciële logica
- “De tuin van Tito”. Is er sprake van verzoening in ex-Joegoslavië?
-
Brugs skinheadcafé terug open. Deze avond optreden van neo-nazigroep
Het Nederlandse AFA (Anti-Fascistische Actie) maakte bekend dat er deze avond in het Brugse skinheadcafé De Kastelein nogmaals een optreden is van een groep uit het circuit van Blood&Honour. De Engelse nazigroep English Rose draait al lang mee in de kringen van Blood&Honour.
English Rose trad al meermaals op voor Blood&Honour Vlaanderen. Dat is de groepering van Blood&Honour die niets te maken heeft met de groep Bloed Bodem Eer Trouw (BBET) die afgelopen najaar in opspraak kwam na wapenvondsten en militaire trainingsoefeningen voor blanke strijders. Blood&Honour Vlaanderen is eerder een drankzuchtige groep skinheads voor wie de drank nog net voor de politiek komt.
Toch valt ook deze groepering niet te onderschatten. Toen in mei Brugge werd opgeschrikt door een laffe racistische aanval op een Afrikaanse man die zwaar werd toegetakeld, werd snel de link gelegd naar het nabijgelegen café ‘De Kastelein’. Wat minder in de media kwam, was het feit dat er bij de arrestatie van de daders ook een reeks kopstukken van Blood&Honour Vlaanderen achter de tralies terecht kwamen.
Toch mocht het skinheadcafé De Kastelein al snel opnieuw de deuren openen. Procureur Berkvens herhaalde nogmaals dat die skinheads weinig overlast bezorgen. Nadat er de afgelopen jaren een schietpartij en een laffe racistische aanslag waren, zouden we dat nochtans in twijfel durven trekken.
Het café is terug open en het heeft niet lang geduurd eer er opnieuw neo-nazi groepjes kwamen optreden. Op 4 november kwam de Turnhoutse band Short Cropped optreden. Dat was symbolisch de eerste groep die aangekondigd stond op de website van De Kastelein na het incident van begin mei. Waarom was dit symbolisch? Eén van de leden van de band Short Cropped werd immers opgepakt wegens deelname aan de aanslag van 6 mei…
Short Cropped is een groep Blood&Honour aanhangers die enige tijd geleden ook in Turnhout voor geweld en vandalisme zorgden. De afgelopen maanden trokken ze geregeld naar Brugge om er vanuit het café ‘De Kastelein’ hun activiteiten verder te zetten met gelijkgezinden. De racistische aanslag van 6 mei was daar een voorbeeld van.
Nu volgt een eindejaarsfeest in ‘De Kastelein’ met de neo-nazigroep English Rose. Die groep brengt teksten over blanke superioriteit, geweld tegen niet-blanken en tegen wat het de ‘rassenvermenging’ noemt. Verschillende leden van de groep zijn veroordeeld voor onder meer geweld tegen vreemdelingen. De frontman van de groep, een Engelsman die zich Jonesy laat noemen, is een gekend figuur uit de neo-nazikringen in Engeland. De groep laat wel eens anderen meespelen, zo zou een lid van de groep Les Vilains eveneens al met English Rose hebben gespeeld op een concert op 26 november 2005. Les Vilains is de groep van de uitbater van De Kastelein. Het groepslid van Les Vilains die met English Rose speelde in november 2005 werd begin mei in Brugge opgepakt naar aanleiding van racistisch geweld.
Het skinheadcafé De Kastelein is dus volledig terug. Er wordt geprobeerd om het eindejaarsconcert wat ludiek in te kleden. Zo worden bezoekers gevraagd om zich te verkleden (wellicht zullen ze dan allemaal een pruik moeten opzetten) en de dag erna is er een buffet met afterparty.
Meer info
Meer materiaal over Blood&Honour in Vlaanderen, BBET en skinheads verbonden aan B&H vind je op deze pagina van Blokbuster
-
Kopman van verboden privé-militie kandidaat voor het VB bij gemeenteraadsverkiezingen
Roger Spinnewyn was één van de kopstukken van de verboden privé-militie VMO (Vlaamse Militanten Orde). Hij belandde meermaals in de cel en was betrokken bij wapenhandel en het geven van een onderduikadres aan gezochte terroristen. In zekere zin was de VMO voor haar verbod begin jaren 1980 vergelijkbaar met de neo-nazi’s van BBET. In 1983 werd de VMO verboden als privé-militie, mogelijk zal BBET straks een gelijkaardig verbod ondergaan. VMO-leider Bert Eriksson verklaarde steevast dat hij trouw bleef aan zijn "führer". Vandaag is Roger Spinnewyn lijstduwer van de VB-lijst in Zedelgem.
Geert Cool
Van links naar rechts: Bert Eriksson, Roger Spinnewyn, Emile Robbe en Leon Degrelle
De Vlaamse Militanten Orde (VMO) was niet bepaald een zachtzinnig groepje nationalisten. Eind jaren 1970 en begin jaren 1980 stond de groep in voor een hele reeks terreurdaden met aanvallen op andersdenkenden, militaire trainingskampen, het aanleggen van wapenvoorraden,… In augustus 1979 namen VMO-leden deel aan een trainingskamp van de terroristische Hoffman-groep in Duitsland. Later werd een kopstuk van die Hoffman-groep opgepakt op zijn onderduikadres, de privé-woning van Roger Spinnewyn.
Toen de VMO-leiding in februari 1982 een bezoek bracht aan de uitgeweken nazi-collaborateur Leon Degrelle was Roger Spinnewyn ook opnieuw van de partij. Op een foto van dat bezoek staat hij naast Bert Eriksson. In 2001 verscheen een opmerkelijk interview met Bert Eriksson in Het Laatste Nieuws. Hij stelde daarin onder meer: "Ja godverdomme, wat kan er nog slechter zijn dan onze huidige democratie. Ik mag hier niet eens vertellen wat ik wil. Ik mag zo’n kleurling niet eens vuile makak noemen of een of andere onverlaat stapt naar de procureur of naar de onderzoeksrechter om mij te laten vervolgen." Over Hitler zegt hij "die man was een profeet".
De Brugse fascisten hebben een "grootse" traditie. De VMO (Vlaamse Militanten Orde) had er een aantal van z’n bekendste leden: de familie Spinnewyn. Roger Spinnewyn richtte in ’60 reeds de Westvlaamse VMO-afdeling op. Hij was betrokken in operatie Brevier (het roven van het lijk van Cyriel Verschaeve uit Oostenrijk om het in "Vlaamsche" grond te begraven). Hij had de leiding over de VMO-commando’s bij de bestorming van het Voerense gemeentehuis (’79) en de inval in de Brugse Halletoren (’80).
Begin jaren 1980 vervoegde een groep jongeren de Spinnewyn-kliek: het NJSV (Nationalistisch Jongstudentenverbond) o.l.v. Dewinter. Frank Vanhecke en Filip Dewinter kregen in het NJSV hun politieke vorming van Roger Spinnewyn. Het NJSV vergaderde in het café van Spinnewyn en kon bij haar acties steeds op VMO-ondersteuning rekenen. Bij een herdenkingsplechtigheid voor Cyriel Verschaeve in ’84 waren er twee sprekers: Roger Spinnewyn en Filip Dewinter die het betreurde dat VMO-fuhrer Eriksson op dat ogenblik in de cel zat.
VMO- en NJSV-leden provoceerden in de jaren 80 herhaaldelijk de linkse cafés, zo werden herhaaldelijk ruiten ingegooid (waarvoor o.a. Martin Van Maele veroordeeld werd). Drie Spinnewyns werden veroordeeld voor slagen en verwondingen aan twee jongeren die een progressief café bezochten. Een café werd zelfs beschoten, net zoals het lokaal van het Masereelfonds. Hierbij werden zeer gevaarlijke dumdum-kogels gebruikt. Iedereen wist dat Alex Van Oeteren en de Spinnewyns de daders waren. Ze werden echter niet vervolgd.
Over de ideeën van het NJSV kon geen twijfel bestaan: in het NJSV-lokaal in Sint-Niklaas ging op 2 maart ’84 een bijeenkomst door waarbij iedereen gekleed was als leden van de Klu Klux Klan. In het Waasland was het NJSV toen overigens ook erg actief: ruiten werden ingegooid, linkse activisten bedreigd,…
Vandaag lijkt het Vlaams Belang er alles aan te doen om zich te distantiëren van Blood&Honour. Zo werd BBET omschreven als "halvegaren", "gestoord clubje neo-nazi’s", "gestoorde bietekwieten",… Nochtans zijn er heel wat raakpunten tussen BBET en de vroegere VMO: het aanleggen van een wapenvoorraad, het gebruik van geweld, een neo-nazistische ideologie, militaire trainingskampen,… Zelfs voormalig VMO-kopstuk Bert Eriksson zag de gelijkenissen en trok maar al te graag naar bijeenkomsten van BBET om er als gastspreker te fungeren.
Vroeger had het VB minder problemen met een radicalere groep zoals de VMO. Integendeel, de leiding maakte er zelf deel van uit. Vandaag liggen de kaarten anders door een grotere electorale steun voor de partij en bijhorende druk. (Zie ook het artikel "Extreem-rechts geweld. Zet Blood&Honour de traditie van VMO verder?" dat ingekort verscheen als opiniestuk in De Standaard op 12 september).
Het VB beweert dat de aanhangers van BBET "gestoorde bietekwieten" zijn, maar plaatst tegelijk gelijkaardige "gestoorde bietekwieten" op de eigen lijsten. Hoe kan men de oproepen van de VB-leiding tegen neo-nazi’s ernstig nemen als de partij dergelijke figuren op de eigen lijsten plaatst?
-
Brugge. VB-traditie van fascistisch geweld verdergezet
Op 6 mei sloegen neo-nazistische skinheads in Brugge een zwarte man in coma. Onder de daders bevonden zich volgens onze informatie figuren die erg actief zijn in neo-nazikringen. Het was echter niet de eerste keer dat Brugge in het nieuws kwam met geweld uit extreem rechtse hoek.
Niet racistisch?
“Het drama van de Afrikaanse landen is dat er gewoon te weinig intelligente mensen rondlopen. Komt daarbij dat van het beperkt gedeelte dat boven de 100 IQ uitkomt, een aantal uitwijkt naar Europa en Noord-Amerika.”
Filip De Man, parlementslid van het VB op zijn website op 8 mei 2006
“De roofdieren hebben tanden en klauwen. De roofdieren hebben messen. Van kleinsaf hebben ze tijdens het jaarlijkse offerfeest geleerd hoe ze warmbloedige kuddedieren moeten kelen. Wij worden misselijk wanneer we bloed zien, maar zij niet. Zij zijn getraind, zij zijn gewapend. (…) Wij zijn de kuddedieren, zij zijn de roofdieren. De kuddedieren hebben de roofdieren zelf in hun biotoop toegelaten.“
Paul Beliën over de Noordafrikaanse daders van de moord op Joe Van Holsbeeck, voor bleek dat het om Polen ging. Beliën is de echtgenoot van VB-parlementslid Alexandra Colen en werkt bovendien geregeld mee aan activiteiten van de VB-studiedienst.
Het was in Brugge dat de VB-kopmannen Vanhecke en Dewinter hun eerste politieke stappen hebben gezet. Ook dat ging gepaard met een gewelddadige campagne tegen andersdenkenden. De beiaardier van de Halletoren werd aangevallen, te links bevonden café’s werden aangevallen en zelfs beschoten!
In 1997 was er in Brugge een bomaanslag gepleegd op een extreem rechtse militant, Jeroen Mol. Die beweerde dat Blokbuster verantwoordelijk was voor de aanslag, maar moest uiteindelijk toegeven dat hij zelf de dader was. Vanhecke distantieerde zich onmiddellijk van Jeroen Mol, maar voormalig VB-parlementslid Rob Verreycken werd wel snel aangesteld als advocaat van Mol…
Het VB beweert dat het niets te maken wil hebben met neo-nazi’s en skinheads. Althans, dat beweert het VB indien er enige ruchtbaarheid wordt gegeven aan problemen met neo-nazi’s en skinheads. Anders blijven die welkom, ook binnen de structuren van het VB. Dat bleek onder meer toen de organisator van een neo-nazioptreden in West-Vlaanderen in de regionale raad van het VB bleek te zitten. Toen dat bekend werd, verdween de naam van de betrokkene onmiddellijk van de website van het VB in Brugge. Het feit dat dezelfde radicale jongerenorganisatie (VJW) ook VB-gemeenteraadslid Dieter Van Parys in haar rangen telt, ging onopgemerkt voorbij. Resultaat: Van Parys staat nog steeds op de lijst van regionale raadsleden van het VB in het Brugse…
Tegenover het geweld van kleine fascistische groepen zoals de neo-nazi’s van Blood&Honour is het noodzakelijk om ons te organiseren, zodat de kleine intimidaties niet ontaarden in verregaander geweld. Zwakheid zet aan tot agressie, ons organiseren is dan ook de beste oplossing.
Dat bleek onder meer in Turnhout waar alternatieve jongeren in 2004 meermaals werden lastiggevallen door neo-nazi’s. Dat leidde ook tot enkele fysieke aanvallen. Wij begonnen onmiddellijk met een campagne tegen fascistisch geweld, waarmee we bredere lagen informeerden en mobiliseerden. Dit leidde tot een betoging in september 2004. Eén van de daders van de recente aanslag in Brugge kwam uit Turnhout en schreef enkele weken voordien op een internetforum dat hij liever niet meer in Turnhout kwam, omdat de neo-nazi’s er nergens aanvaard worden…
-
Geweld in Brugge. Turnhoutse skinhead onder voorwaarden vrij speelt binnenkort op concert in Veldegem
Vorig weekend werden een zwarte man en een vriend met rastakapsel in Brugge in elkaar geslaan nabij het extreem-rechtse skinhead café ‘De Kastelein’. Er werden vijf skinheads opgepakt, twee daarvan kwamen vrij onder voorwaarden. Eén van hen is de 20-jarige Bjorn V. uit Turnhout. Die is betrokken bij de groep ‘Short Cropped’ die begin juni optreedt met ‘Les Vilains’ (de groep van de café-uitbater van ‘De Kastelein’) in een zaal in Veldegem die in handen van de gemeente Zedelgem is.
De Turnhoutse skinhead is geen onbekende. Begin 2004 waren er heel wat problemen met neo-nazi geweld in deze stad. In het lokale jeugdhuis werden Blokbuster-leden aangevallen (6 februari 2004) en was er een aanval op een hiphopfeest (7 februari). Bij dat laatste incident werden 10 skins opgepakt door de politie. Op 20 mei 2004 was het opnieuw zo ver en trok een groep extreem-rechtse skinheads door Turnhout waarbij ze een spoor van vernieling achterlieten. Ook daar werden 7 skins opgepakt. Op 18 september 2004 organiseerden wij een betoging tegen fascistisch geweld in Turnhout. Tevens werd in het jeugdhuis opgetreden tegen de aanwezigheid van de neo-nazi skins.
Een aantal neo-nazi skinheads in Turnhout verzamelden zich rond de groep ‘Short Cropped’ (letterlijk: "kort gesneden", wat over hun haar gaat). Die groep treedt geregeld op in ‘De Kastelein’ in Brugge en heeft nauwe contacten met Blood&honour Midgard. In hun muziekteksten pleiten ze voor een blank Vlaanderen, "Skinheads from Flanders,the patriotic kind,proud to be flemish and proud to be white!!". Omwille van de problemen in Turnhout ("we krijgen toch altijd maar ambras", aldus Bjorn) trokken de mensen van Short Cropped geregeld naar Brugge om de Kastelein te bezoeken.
Deze groep zou op 10 juni optreden in Veldegem (zie affiche). Ze zouden er het podium delen met onder meer ‘Les Vilains’, de groep van ‘suck’, de uitbater van het Brugse skinhead café ‘De Kastelein’. Zal hiertegen worden opgetreden en legt de gemeente Zedelgem er zich bij neer dat in haar sportzaal dergelijke groepen komen optreden?
-
Racistisch geweld in Brugge. “Geen overlast”?
Naar aanleiding van het racistische geweld in Brugge waarbij een zwarte Parijzenaar door rechtse skinheads in coma werd geslaan, verschenen er verschillende artikels over het gevaar van extreem-rechtse skinheads. Daarbij wordt vaak gesteld dat dit slechts een marginale groep is die bovendien weinig “overlast” zou bezorgen. Dat weerklonk zelfs bij procureur Berkvens.
Geert Cool
Motieven van de daders?
Procureur Berkvens is nog steeds aan het raden naar de motieven van de extreem-rechtse daders. Het feit dat er in café De Kastelein geregeld neo-nazi’s over de vloer kwamen die het niet zo begrepen hebben op zwarten of blanken met een rastakapsel, weegt blijkbaar niet sterk genoeg om een aanwijzing van een motief te hebben. Maar helemaal wraakroepend is de stelling dat de rechtse skinheads meestal geen overlast zouden bezorgen en zich terugtrekken in hun eigen groep.
Jeroen Mol, militant van het VB die in 1997 een bomaanslag pleegde op zichzelf om Blokbuster te beschuldigen. Hij vergat evenwel restjes van de touwtjes waarmee hij de granaat aan zijn deur bevestigde te verwijderen uit zijn broekzak… Niet slim, wel gevaarlijk!
Voor een groot aantal skinheads zal dat wel kloppen. Het skinheadmilieu is er erg divers en ook politiek gezien zeker niet eenduidig. Maar een kleine groep van extreem-rechtse skinheads in het Brugse heeft al voor heel wat problemen gezorgd. Dat is overigens niet nieuw, maar een geregeld terugkerend fenomeen sinds verschillende jaren.
Vandaag is procureur Berkvens voorzichtig en trekt hij geen vroegtijdige conclusies over de motieven. Misschien heeft hij dat geleerd uit de blunder die hij in 1997 beging toen een extreem-rechtse bomaanslag in de schoenen van Blokbuster werd geschoven op het radionieuws. De extreem-rechtse militant Jeroen Mol pleegde toen een bomaanslag op zichzelf om Blokbuster te beschuldigen. Hij viel door de mand toen bleek dat enkele restjes van de draad waarmee hij de granaat had bevestigd, nog in zijn broekzak zaten… Toch was de procureur er toen wel erg snel bij om Blokbuster te beschuldigen in de media.
Sindsdien waren er nog verschillende incidenten met extreem-rechts in Brugge. In september 2004 werd er nog geschoten in café De Kastelein. De dader kreeg een celstraf van 5 jaar en moest een schadevergoeding betalen van 87.000 euro. Daarnaast wordt het café De Kastelein gebruikt om neo-nazi’s te organiseren en activiteiten op te zetten. Eén van de Blood&Honour afdelingen in ons land, B&H Midgard, staat er sterk. Het was bij een optreden van deze B&H afdeling dat enkele maanden geleden in Vremde bij Boechout een cameraman werd afgeronseld. Nu volgt dus een nieuwe aanslag op twee mannen, waarbij er één in coma ligt. Dat lijken ons alvast voldoende voorbeelden om minstens te kunnen spreken van “overlast”.
Blood&Honour en De Kastelein
De website van het skinheadcafé ‘De Kastelein’ ging dicht wegens “de leugens in de media”. Ook de uitbaters, ‘Suck’ en zijn vrouw ‘Rianne’, proberen zich op de vlakte te houden: “Alsof wij er wat aan kunnen doen en verantwoordelijk zijn voor de daden van enkele klanten.”
Zo onbesproken zijn de uitbaters van ‘De Kastelein’ nochtans niet. Ze spelen beiden in de groep ‘Les Vilains’ dat enige naam en faam heeft in extreem-rechtse middens. In de teksten van deze groep wordt geregeld aangehaald dat men trots is hooligan te zijn en skinhead. “Se saouler, tout casser. C’est ça notre vérité” (Ons bezatten, alles in elkaar slaan. Dat is onze waarheid), zingen ‘Les Vilains’ in “La loi du plus fort”. Tekstschrijver ‘Suck’ gaat verder: “Méfie-toi toujours de la loi. Et surtout des tribunaux. Avec leurs bêtes policiers. Ils ne ferons pas de cadeaux. Finalement, rien à foutre. Car dehors dans la rue. On fera toujours la loi” (Wantrouw de wet, en zeker het gerecht. Met hun politiebeesten. Ze zullen ons geen cadeaus geven. Maar trek er je niets van aan. Want buiten op straat maken wij altijd de wet).
‘Les Vilains’ trad al meermaals op voor Blood&Honour Midgard. Op 4 juni 2005 was er een internationale bijeenkomst met optredens georganiseerd in de buurt van Brugge. Daar waren naar eigen zeggen “bijna 1000 mensen” aanwezig. Volgens Blood&Honour Midgard brachten ‘Les Vilains’ een goed optreden: “Ze speelden een goeie mix van nummers uit hun album, plus nog enkele nieuwe liedjes zoals “justice de rats”, en “internet warrior”, opgedragen aan de mensen die dit medium misbruiken om andere blanke activisten af te kraken omwille van een ziekelijke jaloezie en frustratie, veilig van achter hun computer. Ook de contingent88 cover “Mohamed” maakte het aanwezige publiek wild!”, aldus de enthousiaste verslaggever van Blood&Honour.
De steun van Blood&Honour is zeker geen toeval. Les Vilains nam deel aan een “Tribute to Skrewdriver” (zie CD-hoes). Skrewdriver was de groep van de verongelukte Ian Stuart die mee aan de basis van Blood&Honour en Combat 18 lag.
Eerder speelden ‘Les Vilains’ nog voor Blood&Honour. Ze deden dat in Doornik onder meer samen met Brigade M, een gekende neo-nazistische band die inmiddels is opgedoekt. Voor wie Brigade M niet kent, hebben we een sfeerbeeld vanop één van hun optredens: foto van Brigade M. In 2005 was er ook nog optreden in Brugge samen met ‘Short Cropped’ uit Turnhout. De groepsleden van ‘Short Cropped’ waren betrokken bij problemen met skinheads in Turnhout, waartegen we destijds een betoging hebben georganiseerd. Ze waren ook mee betrokken in de poging om een afdeling van Blood&Honour op te zetten in Turnhout, waarbij naar verluidt een samenkomst werd gehouden in een café dat nauw aan het VB is gelieerd…
Binnenkort, op 10 juni, is het weer raak. Dan is er een optreden van o.a. Les Vilains en Short Cropped in Veldegem. Dit soort optredens afdoen als “ongevaarlijk” en uitingen van marginaal “puberaal” gedrag, volstaat niet om te antwoorden op reëel geweld zoals afgelopen weekend in Brugge. Het klopt dat de harde kern van neo-nazi’s niet zo groot is en grotendeels marginaal is. Maar dat maakt hen daarom niet minder gevaarlijk.
Wat vinden die neo-nazi’s van het geweld in Brugge?
Op diverse internetfora van extreem-rechts blijkt dat de meningen over de gebeurtenissen in Brugge verdeeld zijn. De meesten proberen het geweld goed te praten. Ene ‘kaalkop’ schreef op Stormfront: “Als blijkt dat er toch nog een beetje verzet en weerbaarheid te vinden is onder Vlaamse jongeren dan moeten we daar soms treurig om zijn?”. ‘Limburg 88’ voegt daaraan toe: “Iedereen pleegt verzet tegen de staat en de allochtonen bezetting op zijn of haar manier. En in mijn ogen verdient een ieder die zich hier tegen verzet respect, dus ook die skinheads in Brugge.” ‘Guderian’, een lid van de Vlaamse Jongeren Westland die recent ontmaskerd werd als lid van de regionale raad van het VB in Brugge stelde op politicsinfo.net: “Ik kom zeer regelmatig in het café en ken er redelijk wat mensen. (…) Ik spaar m’n tranen liever voor mensen van ons volk die slachtoffer worden van vreemdelingegeweld.” Anderen leggen de verantwoordelijkheid bij de slachtoffers: “Als de aanwezigheid van vreemdelingen en rasta ‘s al geen provocatie op zichzelf is in een historische Vlaamse stad weet ik het ook niet meer.”
Veel medeleven of afkeuringen van het geweld valt er niet te zien in de extreem-rechtse hoek. Ook het Vlaams Belang zelf blijft opvallend stil rond het geweld in Brugge, of het nieuwe geval van een brandstichting bij een Marokkaans gezin in Heule.
Een aantal neo-nazi’s lijkt van de gelegenheid gebruik te maken om de rivaliteiten tussen Blood&Honour Midgard en Blood&Honour BBET (Bloed, Bodem, Eer, Trouw) uit te spelen. De Midgard-aanhangers worden door die laatsten steeds ‘Shitgard’ genoemd. Ene Wotanskrieger stelde over het geweld in Brugge: “Misschien dat 2 of 3 van die Sh*tgard mannetjes zich tof voelde en ook echt zonder reden die allochtonen te grazen hebben genomen, want je weet immers maar nooit, met drugsgebruikende biernazi’s.” Ook elders werd negatief uitgehaald naar de figuren die in De Kastelein komen en de aanvallers: “Daar zal niet veel eer mee gemoeid zijn, enkel vele liters bier…”, “Weer een goed voorbeeld van de jongens van Bier en Honger Vlaanderen”.
Dat leidt echter tot verdeeldheid. Een rechtse neo-nazi reageerde met de stelling dat Rusland een beter voorbeeld is: “Daar durven allochtonen tenminste hun kop niet meer op straat tonen”. Het vele neo-nazi geweld in Rusland heeft daar al verschillende slachtoffers geëist.
In Rusland en elders in Oost-Europa is er de afgelopen jaren een sterke toename geweest van racistisch geweld. De crisis van het kapitalisme zorgt er voor dat een groeiend deel van de bevolking geen enkele band meer heeft met de maatschappij en, bij gebrek aan een alternatief, schijnoplossingen opneemt. Dat verklaart de groei van groepen met extreem gewelddadig gedrag en de groei van de steun voor neo-nazistische opvattingen.
De strijd tegen het racistisch geweld moet georganiseerd worden. Dat kan door ons te verdedigen en alle geweld aan te klagen, maar het zal evenzeer moeten gekoppeld worden aan de strijd voor een samenleving waar er geen voedingsbodem is voor uitwassen zoals neo-nazistisch geweld.