Your cart is currently empty!
Category: Foto’s
-
Abortus is een recht, geen politiek spel!

Foto: ODP news Op 15 juli nam campagne ROSA (Reageer tegen Onderdrukking, Seksisme en een Asociaal beleid) het initiatief om een bijeenkomst te organiseren voor het hoofdkwartier van de N-VA in Brussel, om aan te klagen hoe de onderhandelingen tussen politieke partijen gebruikt worden als excuus om de legalisering van de abortuswetgeving uit te stellen.
Het wetsvoorstel voor de versoepeling wordt gebruikt als breekpunt in de vorming van de federale regering. Vrouwen moeten zelf kunnen beslissen over hun lichaam, De Wever & Co hebben er niets over te zeggen!
De dag begon met een actie van de Vrouwenraad onder leiding van een twintigtal deelnemers met de aanwezigheid van campagne ROSA. Vervolgens kwamen ongeveer 70 mensen bijeen voor het N-VA-hoofdkwartier in Brussel na de oproep van campagne ROSA.
Vorige week hebben vier geallieerde partijen (CD&V, CDH, N-VA en het Vlaams Belang) voor de derde keer de wet die abortus volledig depenaliseert doorverwezen naar de Raad van State. Dit heeft geleid tot het uitstel van de stemming dat vorige week donderdag werd verwacht en dat waarschijnlijk ongunstig voor hen zou zijn geweest.
Dit wetsvoorstel is een stap vooruit:
- het voorziet in de afschaffing van alle strafrechtelijke sancties voor abortus (in tegenstelling tot het voorstel van 1990 waarin een gedeeltelijke decriminalisatie voorgesteld werd);
- zij stelt voor de periode waarin we een abortus kunnen uitvoeren, te verlengen. Het zou worden verlengd van de huidige 12 weken tot 18 weken;
- het vermindert de verplichte bedenktijd voordat we een abortus kunnen uitvoeren. Het zou worden teruggebracht van 6 dagen naar 48 uur.
Op deze manier zou de goedkeuring van deze wet een einde kunnen maken aan de situatie waarin vele vrouwen elk jaar naar het buitenland moeten reizen om een abortus te ondergaan (naar schatting doen 500 vrouwen dat).
Dit is een dure oplossing die niet toegankelijk is voor de armste vrouwen. Bovendien is het, gezien de heftigheid van de feministische strijd van de afgelopen jaren, niet onbelangrijk dat sommige traditionele partijen steeds meer progressieve maatregelen met betrekking tot vrouwen voorstellen.
Campagne ROSA heeft altijd een pro-choicebenadering verdedigd, die abortus volledig decriminaliseert, in België en in alle landen. We eisen een echte keuze: het recht op abortus en het recht om kinderen te krijgen zonder armer te worden!
Maar we zijn ons er ook van bewust dat zolang de discussie zich beperkt tot het parlement, zonder echte mobilisatie op straat, de rechten van de vrouw altijd in gevaar zullen zijn en in handen van de cynische politieke spelletjes van de traditionele partijen.
Campagne ROSA roept daarom op om met acties en demonstraties te blijven strijden tegen reactionaire partijen die het recht op abortus in de weg staan. Het is een fundamenteel recht: het recht om vrij over ons lichaam te beschikken.
Onze feministische strijd stopt niet bij het aannemen van wetten in het parlement, maar is ook gericht op het bereiken van een radicale verandering in de samenleving, omdat er geen echte gelijkheid kan zijn in een kapitalistische samenleving die gebaseerd is op ongelijkheid.
Campagne ROSA verdedigt daarom het socialistisch feminisme en de opbouw van een democratische socialistische samenleving zonder de ongelijkheden en de onderdrukking van alle werkende vrouwen en mannen.
De actie was een groot succes, maar we zijn er nog niet. Om echte overwinningen te behalen, moeten we ons organiseren! Doe mee met campagne ROSA!











-
Actie in Namen: racisme bestrijden met solidariteit

Ook in Namen komt de solidariteit tot uiting. Na reeds op 1 juni in Gent een gelijkaardige actie met 500 deelnemers te hebben georganiseerd en deel te hebben genomen aan een reeks acties in het hele land, wilden we met LSP-Namen een lokale actie houden tegen racisme en politiegeweld.
Zo’n zestig mensen kwamen op zondag 21 juni bijeen op de Place d’Armes. Ze kwamen ondanks de aankondiging in de pers door burgemeester Maxime Prévot (CdH) van een verbod op deze solidariteitsactie, ook al waren de gesprekken met de politie nog maar net begonnen toen Prévot naar de media stapte. Iets meer dan 60 mensen lijkt misschien niet veel in vergelijking met het protest in Brussel, maar het is van cruciaal belang dat ook mensen uit kleinere steden zich kunnen mobiliseren, op hun eigen niveau, en dat deze strijd zich over het hele land verspreidt.
Dit is een historische massabeweging tegen racisme en politiegeweld, maar ook tegen sociale ellende, werkloosheid en armoede. Kortom, tegen het gebrek aan toekomstperspectieven onder het kapitalisme. Alain Mandiki (LSP Namen) herinnerde tijdens de actie aan de woorden van Fred Hampton, lid van de Black Panthers Party en burgerrechtenactivist in de VS: “Je bestrijdt racisme niet met racisme, maar je bestrijdt het met solidariteit.” De kapitalisten en hun politici vrezen onze eenheid in de strijd tegen ongelijkheid. Ze willen ons verdelen en tegenwerken op basis van onze huidskleur, onze afkomst, ons geslach, …
Racisme is ook in België een dagelijkse realiteit. Het Vlaams Belang krijgt 27% van de stemintenties in de laatste peiling en als je de resultaten van de extreemrechtse lijsten in Wallonië optelt, komt dit op 5 tot 10%! Discriminatie op de arbeidsmarkt, op de werkplek, op de huurmarkt … maar ook etnische profilering door de politie, intimidatie, pesterijen en racistisch politiegeweld zijn dagelijkse kost. Dit politiegeweld leidt ook tot doden. Wij eisen gerechtigheid voor Semira, Mawda, Mehdi, Adil en vele andere slachtoffers van racisme en onderdrukking. We hebben sociale antwoorden nodig op sociale problemen: geen repressie door de politie, maar een plan voor massale investeringen in onderwijs, gezondheidszorg en degelijke jobs. Doe de rijken betalen voor de crisis!
Zestig jaar na de onafhankelijkheid is de publieke ruimte nog steeds niet gedekoloniseerd. LSP roept op om geen standbeelden en straatnamen als eerbetoon aan kolonisten en racisten te aanvaarden in onze publieke ruimte. De misdaden van het kolonialisme moeten erkend worden. In dit verband steunen wij uiteraard de petitie die door JOC-Namur is opgezet om een standbeeld van Leopold II weg te halen. Laten we naar onze geschiedenis kijken door de ogen en de strijd van de meerderheid van de bevolking: de uitgebuitenen en onderdrukten. Het debat over de standbeelden is een stap, niet het doel. Waar er tekorten zijn, is er sprake van discriminatie. We eisen betaalbare huisvesting en degelijks jobs van minstens 14 euro per uur voor iedereen: dat is ook de strijd tegen discriminatie. Malcolm X zei: “Er is geen kapitalisme zonder racisme.” We hebben een samenleving nodig die geen verdeeldheid zaait, een samenleving zonder onderdrukking of uitbuiting. Laten we strijden tegen de kapitalistische hebzucht en voor een maatschappij gebaseerd op internationale solidariteit: een socialistische maatschappij.
Laten we ons organiseren om racisme te bestrijden door middel van solidariteit! Solidariteit tussen alle onderdrukte gemeenschappen in deze kapitalistische samenleving. Solidariteit tussen alle werknemers, werkenden en werklozen, ongeacht hun afkomst, in een gemeenschappelijke strijd voor echte jobs en degelijk lonen. Eenheid in de strijd stelt ons in staat om dit kapitalistische systeem van uitbuiting en imperialisme effectief te bestrijden en zo de wortels van het racisme uit te roeien.
-
Mensen-zonder-papieren in actie voor regularisatie. Racisme bestrijden met solidariteit!

Op zaterdag 20 juni kwamen enkele honderden mensen in Brussel en Luik bijeen ter gelegenheid van de Wereldvluchtelingendag om de regularisatie van mensen-zonder-papieren te eisen. Hieronder het pamflet dat door LSP-activisten op deze twee bijeenkomsten is verspreid.
Geïnspireerd door de zwarte jongeren in de VS is er een explosie van woede over de hele wereld. Duizenden mensen komen op straat om “Black Lives Matter” te laten horen. Een historische antiracistische beweging groeit, een beweging die niet alleen het politiegeweld aanklaagt, maar ook de sociale ellende, het gebrek aan betaalbare woningen en het gebrek aan fatsoenlijke jobs … Meer in het algemeen: de vele onrechtvaardigheden die het systeem waarin we leven met zich meebrengt. De regularisatie van mensen-zonder-papieren moet deel uitmaken van deze strijd!
Sinds het begin van de lockdown hebben mensen-zonder-papieren de weg vrijgemaakt voor sociale mobilisatie. De woede onder deze mensen is enorm. Er zijn geen concrete maatregelen genomen door deze regering: er is geen massale screening, geen versnelling van dringende medische hulp om toegang te krijgen tot de gezondheidszorg, en zelfs geen tijdelijke verblijfsvergunning voor mensen-zonder-papieren. Nochtans had dit kunnen helpen om de hele bevolking tegen het virus te beschermen, zoals in Portugal of Italië is gebeurd.
De overheid heeft meer dan 10 jaar lang een oogje dichtgeknepen terwijl het aantal mensen zonder wettelijke verblijfsvergunning in België bleef groeien: er zijn nu tot 150.000 mensen-zonder-papieren op Belgische bodem. Het is duidelijk een politieke beslissing van alle regeringen: een geschenk voor de Belgische bazen door een reservoir van goedkope en betrouwbare arbeidskrachten op te bouwen. Veel mensen-zonder-papieren werkten tijdens de lockdown in essentiële sectoren. Als we zoveel mensen zonder rechten en toegang tot de gezondheidszorg laten, is dit een gevaar voor de volksgezondheid.
Om de regularisatie af te dwingen, moeten we volgens ons, LSP-activisten en mensen-zonder-papieren, onze beweging koppelen aan brede lagen van de arbeidersklasse. Dan kunnen we samen strijden tegen wat ons verdeelt: racisme en sociale afbraak.
We moeten samen strijden, ongeacht onze afkomst of huidskleur, om een zo breed mogelijke beweging op te bouwen op basis van een sociale agenda. We zullen ook banden moeten smeden met alle organisaties in de sociale sector die vandaag zeer hard worden aangevallen, maar ook met de gezondheidssector. De vakbonden moeten de werkenden-zonder-papieren organiseren en de regularisatiebeweging ten volle steunen, want de arbeidersbeweging is slechts zo sterk als haar zwakste schakel.
Het beleid van sociale afbraak en de stigmatisering van vluchtelingen en mensen-zonder-papieren creëren een ideale voedingsbodem voor racisme in de samenleving. Extreemrechts en de N-VA voeden het al jaren. De asociale politiek van de traditionele partijen draagt een directe verantwoordelijkheid voor de explosie van racisme. Zoals Malcolm X zei: “Er is geen kapitalisme zonder racisme.” Racisme en discriminatie worden door kapitalisten gebruikt om te verdelen en te regeren om zo de winsten van de rijkste 1% te garanderen. Arme landen zijn ten prooi gevallen aan het neokolonialisme en slachtoffers die naar hier vluchten, worden overgeleverd aan extreme uitbuiting.
- Onmiddellijke regularisatie van alle mensen-zonder-papieren.
- Annulering van de opschorting van de registratie van vluchtelingen en alle asielaanvragen en de invoering van een versnelde procedure voor de regularisatie van iedereen.
- Afschaffing van een onmenselijk beleid van detentie en massale uitzetting, alle migranten moeten alle rechten genieten.
- Laten we de oorzaken bestrijden die mensen ertoe aanzetten te vluchten: oorlog, terrorisme, uitbuiting en milieuvernietiging. Stop het neokolonialisme! De grondstoffen en de rijkdom moeten aan de gemeenschap toebehoren, niet aan de kapitalisten. Kwijtschelding van publieke schulden.
- Voor een massaal plan van overheidsinvesteringen: sociale huisvesting, gratis kwaliteitsonderwijs, fatsoenlijke jobs met een minimumloon van 14€/uur, gratis en degelijke gezondheidszorg.
- Een alternatief voor het kapitalisme: een socialistische samenleving gebaseerd op de behoeften van de meerderheid van de bevolking en niet op de winsten van een handjevol mensen. Dit kan opgebouwd worden door de nationalisatie onder controle van de gemeenschap en het democratisch beheer van de belangrijkste sectoren van de economie.
Enkele foto’s van de acties in Brussel en Luik
Brussel






Luik














-
Ook in België massaal protest. Racisme en verdeeldheid bestrijden met solidariteit!

Brussel Afgelopen weekend werd massaal geprotesteerd tegen racisme. Na het massaprotest in de VS en andere landen, volgde ook ons land. Er waren verschillende acties op zaterdag en zondag, met een grote bijeenkomst in Brussel als hoogtepunt. Daar waren meer dan 10.000 aanwezigen op het Poelaertplein.
Dit protest toont aan dat het racistisch politiegeweld in de VS woede opwekt, maar ook dat de massale beweging in de VS inspirerend is. Honderden zelfgemaakte bordjes namen de slogans over. De omvang van het protest werd verder aangewakkerd door racisme bij ons. Er waren heel wat verwijzingen naar dodelijk politiegeweld in België. Maar het gaat veel verder dan dat. Ons land scoort bijzonder slecht op alle statistieken over ongelijkheid op basis van afkomst. Onderwijs, huisvesting, werk … op al die vlakken is discriminatie schering en inslag en worden bestaande ongelijkheden verder versterkt in plaats van gedicht. Het besparingsbeleid van de afgelopen jaren maakt dit enkel nog erger.

Antwerpen Het was belangrijk dat het ongenoegen hierover op straat kwam. Collectieve actie is essentieel om uitdrukking te geven aan wat leeft onder de bevolking. Het is een methode om met mensen die ons ongenoegen delen samen te komen en onze eigen boodschap te bepalen. De kracht van collectieve actie maakt bovendien dat dit het vertrekpunt kan zijn voor nieuwe acties en zelfs een blijvende beweging. Racisme – zoals seksisme – moet niet alleen aangeklaagd worden, maar moet eveneens bestreden worden! De huidige acties over de hele wereld vormen inspiratiebronnen laten we ons organiseren en ook in België een beweging uitbouwen tegen racisme.
Het was voorspelbaar dat er kritiek zou komen op de moeilijkheden om de afstandsregels na te komen. Daarmee wordt de aandacht afgeleid van de redenen voor het protest. Tegelijk moeten we uiteraard rekening houden met gezondheidsmaatregelen: het winstbejag dat eigen is aan het kapitalisme maakte dat de autoriteiten bijzonder laat en ontoereikend waren in hun antwoord op de coronacrisis wat de gevolgen van de gezondheidscrisis erger maakte. De meeste aanwezigen waren zich terecht bewust van de gezondheidsmaatregelen en droegen een mondmasker. De afstandsregels daarentegen waren moeilijker na te komen omwille van de bijzonder grote opkomst, die nochtans geen verrassing was.
Emmanuel André, de voormalige woordvoerder in de strijd tegen het coronavirus, merkte dit op: “Als racisme niet bestond, dan zouden 10.000 mensen in Brussel er niet aan moeten herinneren dat we allemaal gelijk zijn. Aan die mensen vraag ik om gedurende 15 dagen de afstandsregels strikt na te komen en om hun strijd heel hun leven door te zetten.” Dat lijkt ons een uitstekende raad in de strijd tegen zowel het coronavirus als het virus van racisme.
Na de acties van dit weekend is de vraag hoe we onze strijd tegen racisme verder kunnen opvoeren. Dit is een historische massabeweging tegen het structurele racisme en politiegeweld maar ook tegen de sociale miserie, de werkloosheid, de armoede; kortom, tegen de uitzichtloosheid onder het kapitalisme. Malcolm X zei: “You can’t have capitalism without racism”. Hij legde uit dat het kapitalistische systeem gebaseerd is op uitbuiting en discriminatie. De kapitalisten en hun politici zijn bang dat we ons zouden verenigen om te strijden tegen ongelijkheid. Daarom verdelen ze ons en zetten ze ons tegen elkaar op, op basis van huidskleur, afkomst en gender …
In België is racisme ook een dagelijkse realiteit. De discriminatie op de arbeidsmarkt, op de werkvloer, op de huurmarkt. Aanhoudingen door de politie op basis van huidskleur, intimidatie, pesterijen en racistisch politiegeweld. Ook in België leidt dit politiegeweld tot moord. We eisen ook gerechtigheid voor Semira, Mawda, Mehdi, Adil en vele anderen die het slachtoffer zijn van racisme en repressie. Sociale problemen vereisen sociale oplossingen: geen politierepressie, maar massale publieke investeringen voor onderwijs, gezondheidszorg en degelijke jobs. Laat de rijken de crisis betalen!
We kunnen racisme bestrijden met solidariteit door ons te organiseren! Solidariteit tussen alle verschillende onderdrukte gemeenschappen in deze kapitalistische maatschappij. Solidariteit tussen alle werkenden en werklozen, ongeacht hun afkomst, die samen strijden voor echte jobs en degelijke lonen. Als we in eenheid strijden kunnen we dit systeem van uitbuiting, racisme en imperialisme bestrijden en daarmee de wortel van racisme wegnemen.
- Geen straffeloosheid voor de moordenaars van George Floyd.
- Stop het racisme en het politiegeweld.
- Stop de verdeel- en heersstrategie van de regering en de kapitalistische partijen.
- Samen strijden voor degelijke jobs, een minimumloon van €14/u & betaalbare huisvesting.
- “Geen kapitalisme zonder racisme.” We moeten strijden tegen het kapitalistische systeem van economische uitbuiting.
- Voor een socialistische maatschappij, zonder gulzige miljardairs, gebaseerd op het gemeenschappelijke bezit van de rijkdom. Een maatschappij die niet hoeft te verdelen om te kunnen heersen. Een maatschappij zonder uitbuiting en discriminatie.
Lees ook:
- Get organized! Racisme en verdeeldheid bestrijden met solidariteit
- Heel het kapitalistisch systeem is schuldig
- Online meeting deze woensdag: ‘Why you can’t have capitalism without racism’.
Foto’s van de actie in Brussel:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/hbXG77Gr8ro71sVm7]Foto’s van de actie in Antwerpen (door Liesbeth):
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/GgqEZY6kJsZ5UfndA] -
#JusticeForGeorgeFloyd. Solidariteit komt ook in ons land op straat

Naar aanleiding van de zoveelste racistisch geïnspireerde moord door de politie in de VS zijn er al dagenlang massale protesten bezig. Het was de moord op George Floyd, een Afro-Amerikaanse man die 9 minuten lang gestikt werd met een knie in zijn nek, die de vonk gaf.
Verslag door David, foto’s door Jean-Marie

Het verzet in de VS leidt ook tot solidariteitsacties, van Berlijn tot Londen maar ook in Gent. Op initiatief van Campagne ROSA, Blokbuster en de Actief Linkse Studenten en Scholieren is er 1 juni een actie doorgegaan op het Sint-Pietersplein. Er waren afspraken gemaakt met de politie, zelfs indien toelating niet mogelijk was.
Op anderhalve meter van elkaar werden de Corona-maatregelen gerespecteerd, mondmaskers werden uitgedeeld en ontsmettingsalcohol was er voor iedereen aanwezig. Het was een groot succes, het was een strijdbare actie met 500 aanwezigen. Het Sint-Pietersplein stond vol en slogans werden luid mee gescandeerd.
Het laat zien dat er een enorme verontwaardiging is rond het politiegeweld. In de VS, maar evengoed in België is dit een probleem met Adil en Mawda die nog vers in het geheugen zitten. De strijd is nog niet gestreden, en solidariteitsacties zoals deze zijn een goede aanzet om de strijd verder te bouwen. Tegen politiegeweld, tegen racisme en tegen het systeem dat het in stand houdt: het kapitalisme.
- All Four! De onmiddellijke arrestatie en berechting van de moordenaars van Floyd. Stop de repressie tegen actievoerders.
- Sociale oplossingen voor sociale problemen. Investeer in onderwijs, gezondheidszorg en degelijke lonen in plaats van politierepressie. Belast de rijken in plaats van te schieten op de armen.
- Malcolm X zei: “Geen kapitalisme zonder racisme.” We moeten strijden een kapitalistisch systeem van economische uitbuiting voor de meerderheid en winsten voor een kleine minderheid, willen we duurzame verandering bekomen.
Video vanop de actie:
Foto’s door Jean-Marie:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/LWFFvywCLshwmEgQA] -
UGent: staking voor hoger minimumloon en betere arbeidsvoorwaarden

Druk bijgewoond stakingspiket aan de UGent Aan de UGent was er vandaag een opmerkelijke staking. Er werd gestaakt voor een hoger minimumloon van minstens 14 euro per uur, het statutair benoemen van personeel en de insourcing van de poetsdienst. Zowel personeelsleden van de UGent als van onderaannemer ISS legden het werk neer op initiatief van ACOD en de Algemene Centrale. Ze kregen steun van de Women’s Strike UGent en heel wat studenten. Het leverde een bijzonder groot stakingspiket op aan het rectoraat deze middag. Lees hier ons eerder artikel in aanloop naar de staking.
ACOD-delegee Tim Joosen gaf deze morgen tekst en uitleg bij de staking:
Campagne ROSA en Actief Linkse Studenten organiseerden solidariteit met de staking. Ze trokken met een groep studenten van de Blandijn naar het rectoraat. Ze riepen slogans als “UGent, wat een schande. Neem het poetswerk weer in handen” en “Bestuur, bestuur, 14 per uur!”:
Mai van campagne ROSA deed een oproep om na deze geslaagde stakingsdag verder te mobiliseren naar de vierde Gentse Mars tegen Seksisme. Die vindt komende zaterdag plaats in het kader van Equal Pay Day.
Het rectoraat probeerde het effect van de staking te minimaliseren en verklaarde dat er weinig deelname aan de staking was. ACOD UGent antwoordde:
“De UGent beweert dat slechts een kwart van het personeel bij de studentenvoorzieningen staakt, en dat “6 van de 8 resto’s” open zijn. We weten niet waarop het bestuur hun cijfers baseert. Ten eerste zijn er 13 resto’s en cafetaria’s aan de UGent, geen 8. Eén daarvan is Resto Sint-Jansvest, die niet meer actief is. Van de overige 12 zijn de resto’s De Brug, Coupure, Rechten, Blandijn, Ledeganck, PPW, Ardoyen en Kantienberg gesloten door de staking (8 van de 12). 4 resto’s gingen wel open (UZ, Boudewijn, S5, diergeneeskunde), zij het niet met volle bezetting. De Kantienberg is later toch open gegaan, nadat niet-stakers van andere locaties naar daar werden gebracht (onder meer vanuit de enkele werkwilligen in De Brug). Blijkbaar zou de directie De Brug ‘s avonds, nà de staking ook willen openen. Dan nog zien we niet hoe men aan de cijfers komt die men aan de pers gaf. Misschien moet de UGent eens uitleggen waar de resto’s naar toe zijn die ze “vergat”, en hoe het komt dat men met slechts 25% stakers toch de overgrote meerderheid van de resto’s dichthield? Trouwens: veel werkwilligen steunen wel degelijk de actie, maar staakten niet om persoonlijke redenen…
“De UGent beweert dat slechts 15 van de 190 mensen in de schoonmaak staakten. Nochtans waren er dubbel zoveel mensen van ISS aanwezig op de actie aan het rectoraat. Wél is het zo dat er de voorbije dagen een zeer intensieve intimidatiecampagne heeft plaatsgevonden onder het personeel van ISS: mensen werden herhaaldelijk opgebeld, afgedreigd, er werden onwaarheden verteld, en er werd duidelijk gemaakt dat wie zou staken daar gevolgen van zou dragen (deeltijdse werknemers die een voltijds contract wensen, prioriteit bij vervangingen etc). We wisten dat dit een effect had, en dat dit zorgde voor een lagere stakingsdeelname bij ISS. Blijkbaar is de UGent trots op dat soort praktijken, en gebruikt ze dit nu als argument tegen de staking: is dit het soort werkgever die de UGent wil zijn? Voor alle duidelijkheid: er is een gigantische steun bij het personeel van ISS voor de eisen van de staking, de niet-deelname had bij de overgrote meerderheid te maken met angst, niet omdat men de actie niet steunde.
“Als dit een examen was geweest, zouden we zeggen: “terugkomen in september”. Jammer dat een universiteit zich zo verlaagt tot het bewust verspreiden van valse informatie.”
Overigens was het opmerkelijk dat UGent vandaag nog een lastminute oproep deed voor extra jobstudenten om een studentenrestaurant te kunnen openhouden. Moest er effectief zo weinig stakingsdeelname geweest zijn als de UGent aan de VRT liet uitschijnen, dan was dit uiteraard niet nodig geweest.
Tenslotte een reeks foto’s door Jean-Marie:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/F5bbQ6FdFiX15sUa6]
-
Internationale vrouwendag: grote betoging in Brussel tegen seksisme

Het slechte weer of het coronavirus hielden duizenden betogers niet tegen om in Brussel de straat op te trekken naar aanleiding van internationale vrouwendag. Voor het vierde jaar op rij zijn er in ons land strijdbare acties op 8 maart. Campagne ROSA, die in 2017 de eerste mars tegen seksisme organiseerde, speelde ook dit jaar een actieve en belangrijke rol. Op de betoging in Brussel vormde campagne ROSA een delegatie met een duizendtal deelnemers op een actie waaraan in totaal ruim 10.000 mensen deelnamen.Nu 8 maart op een zondag viel was het nuttig om te gaan voor een grote nationale betoging. Met 10.000 aanwezigen werd het potentieel bevestigd. Ongetwijfeld was een grotere opkomst mogelijk geweest indien alle omstandigheden hadden meegezeten: de afgelopen dagen werden we via alle media plat gewaarschuwd voor het coronavirus en werden zelfs enkele evenementen afgeblazen. Bovendien zat het weer tegen.
Een centraal thema op 8 maart was de verdediging van de sociale zekerheid. Die bestaat dit jaar 75 jaar en is essentieel als collectief sociaal vangnet. Het collectief karakter van sociale bescherming staat regelrecht tegenover de neoliberale besparingspolitiek die steeds meer sociale risico’s op de kap van individuen afschuift, met een grotere rol voor directe familie en vaak voor vrouwen.
Internationale vrouwendag ontstond in 1910 vanuit de socialistische beweging, op een ogenblik dat deze groeide en nog een sterke marxistische invloed kende. Het paste in de ontwikkeling van internationale strijddagen rond offensieve eisen, zoals 20 jaar voordien de strijd voor de achturendag op 1 mei. Vandaag staat een nieuwe generatie op om de strijd verder te zetten. Het asociale beleid van de afgelopen jaren ondermijnt de sociale zekerheid en dwingt steeds meer werkenden in laagbetaalde en deeltijdse jobs. De eis van een hogere lonen en minimum 14 euro per uur is dan ook essentieel om stappen vooruit te zetten. Gecombineerd met het individualiseren van sociale uitkeringen en een forse extra publieke investering in openbare diensten en sociale zekerheid, zou dit een groot verschil maken in het leven van werkende vrouwen én mannen.
Hieraan gekoppeld is er een opmars van protest tegen seksisme in alle domeinen van de samenleving. “My body, my choice,” riepen duizenden betogers op internationale vrouwendag. Er is een impact van de wereldwijde golf van feministisch protest, met verwijzingen naar acties in andere landen en “solidariteit met vrouwen in de hele wereld”. Op het podium van de Wereldvrouwenmars werd na afloop van de betoging aandachtig geluisterd naar de toespraak van Ginger Jentzen van Socialist Alternative, onze Amerikaanse zusterorganisatie. De strijd tegen seksisme is internationaal!
Seksisme en verdeeldheid zitten ingebakken in het DNA van het kapitalisme, een systeem gericht op een grote concentratie van rijkdom bij een handvol superrijken aan de top gecombineerd met een verdeling van sociale tekorten en spanningen onder de rest van de bevolking. Dit werkt seksisme, racisme, LGBTQI+fobie in de hand. De strijd tegen seksisme en voor gelijke rechten is dan ook een gevecht tegen het kapitalisme zelf.
Campagne ROSA komt, net als de eerste initiatiefnemers van de internationale vrouwendag meer dan 100 jaar geleden, op voor socialistisch feminisme: voor een samenleving zonder onderdrukking en uitbuiting waarin de werkenden en hun gezinnen democratische controle hebben over de productiemiddelen zodat sociaal nuttige doelstellingen centraal staan in plaats van de winsthonger van een kleine elite. De maatschappelijke kracht die zo’n verandering kan bekomen, is de arbeidersbeweging.
Campagne ROSA maakte op 8 maart kennis met heel veel nieuwe mensen. Nog veel anderen kijken naar campagne ROSA om verder in actie te gaan nadat ze zagen hoe we ingingen tegen het seksisme van KVHV en Jeff Hoeyberghs aan de UGent of nadat ze ons in actie zagen op 8 maart. Dat komt goed uit: we hebben namelijk enkele voorstellen.
- Morgen, 9 maart, is er aan de UGent een staking rond verschillende eisen, waaronder die van een minimumloon van 14 euro per uur. Aan de UGent en bij onderaannemers zijn er enkele honderden personeelsleden die minder verdienen. Dat wordt niet aanvaard en er wordt gestaakt door vrouwen én mannen. Op de middag, van 12 tot 14u, is er een actiemoment aan het rectoraat. Iedereen welkom! https://www.facebook.com/events/527330224606760/
- Volgende week, op 14 maart, is er in Gent de vierde mars tegen seksisme. Dit jaar wordt deze mars gericht op de eis van €14 euro per uur minimumloon, zeker op ‘Equal Pay Day’ (de dag tot wanneer vrouwen moesten werken om aan het gemiddelde jaarloon van mannen in 2019 te komen). De afspraak voor deze mars is om 15u aan de stadshal in Gent. https://www.facebook.com/events/1158042081041511/
- Op 28 maart tenslotte is er de conferentie van campagne ROSA waarop we de tijd willen nemen om enkele discussies te voeren om sterker onderbouwd de strijd te voeren. Er zijn tal van sprekers rond thema’s als strijd tegen seksisme, voor abortusrechten, vrouwen en voetbal, strijd voor vrouwenrechten in Rusland, LGBTQI+-rechten, … Van 10u tot 19u in Brussel. Facebook evenement: https://www.facebook.com/events/949620828768439/
Sluit aan bij campagne ROSA zodat we sterker staan om te reageren tegen onderdrukking, seksisme en asociaal beleid!
Enkele fotoreportages:
Foto’s door Liesbeth:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/tUwGvNq5CYpHvJta8]Foto’s door Smilla:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/48WuYQaM5c7rWvag9]Foto’s door Nico:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/E2SBNdtvKVpwUEyS7]Foto’s door Arvid:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/AgvHUJBjfYNvP63D7] -
Duizenden klimaatbetogers in Brussel

Vandaag was er een stevige klimaatbetoging in Brussel. Vervoegd door Greta Thunberg trokken ongeveer 5000 aanwezigen door Brussel. Greta Thunberg klaagde aan dat de klimaatcrisis niet als crisis wordt behandeld. Ze benadrukte de dringendheid om maatregelen voor het klimaat te nemen en stelt net als vele anderen vast dat het politieke establishment hier niet toe bereid is.De reden hiervoor beperkt zich niet tot ‘slechte wil’ van politici. Het zit veel dieper: het kapitalistische systeem is niet in staat om een antwoord te bieden op de problemen die het veroorzaakt. Evidente collectieve klimaatmaatregelen zoals publieke investeringen in meer, beter en gratis openbaar vervoer worden niet eens overwogen. Het establishment komt niet verder dan pogingen om ons een schuldgevoel aan te praten, terwijl de grote bedrijven, die meteen ook de grote vervuilers zijn, ongemoeid worden gelaten. De historische klimaatbeweging toont de woede hierover en brengt de wapens van massamobilisaties en stakingen terug op de agenda als manier om het beleid te veranderen.
Vandaag was de betoging opnieuw groter. Wie dacht dat het protest zou overwaaien, vergist zich. De jongeren die vorig jaar wekenlang op straat kwamen, zijn niet gerustgesteld. Integendeel! Maar het is wel duidelijk dat er een strategie voor de beweging nodig is: methoden om bredere lagen van de bevolking te overtuigen en mee te trekken.
Om tot overwinningen te komen, moeten we ons organiseren. Dat kan best met actiecomités en open vergaderingen waarmee we initiatieven nemen en de discussie aangaan over eisen, methoden en acties om de beweging uit te breiden. Onze eisen moeten aansluiten bij de noden van de werkenden en hun gezinnen: gratis en degelijk openbaar vervoer, energie in publieke handen, meer publieke middelen voor wetenschappelijk onderzoek onder de controle van de gemeenschap en een rationale planning van de economie. Dergelijke eisen kunnen we helaas niet zomaar realiseren: ze gaan in tegen het DNA van het kapitalisme, een systeem waarin enkel de winsten van een kleine minderheid tellen. De strijd voor een ecologisch en sociaal rechtvaardige toekomst, is er één voor een andere samenleving. Wij komen op voor een socialistische samenleving.
Enkele foto’s van de actie vandaag door Fabian:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/W7wWxG2AXMTHcycC9]



Op 14 juni zal ‘De Zorg in Actie’ voor het kabinet van minister De Block actie voeren onder de slogan ‘We keren hen de rug toe’. Dat gebeurt met volgende eisen:








