Your cart is currently empty!
Category: Foto’s
-
Nationale staking van 29 maart: foto’s

We publiceerden al verslagen en reacties vanop de staking van 29 maart. Hieronder enkele fotoreportages die een beeld geven van de mobilisatie. Leden van LSP namen deel aan de piketten samen met hun collega’s of in solidariteitsgroepen die piketten bezochten in Vlaanderen, Brussel en Wallonnië.
Brussel
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/zLPL6gvh2xn5ukpc8]Luik
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/aLU43s2Mzmb5Sdsu7]Solidariteitsactie van de Actief Linkse Studenten in Luik
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/62NP9pFdV5gchBJV7]Regio van het Centrum
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/xQpmsSFpYcASZzUJA]Antwerpen
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/sFBvGocQ1357xUn39] -
Strijdbare internationale vrouwendag bevestigt actiebereidheid

Eén jaar geleden vond op 8 maart 2020 de laatste grote betoging voor de lockdown plaats. Dat was de betoging met 10.000 aanwezigen in het kader van de internationale vrouwendag. Het protest was een pak groter dan verwacht, erg levendig en strijdbaar. Campagne ROSA vormde een delegatie met een duizendtal aanwezigen. Dit jaar zag het protest er noodgedwongen anders uit, maar de strijdbaarheid en actiebereidheid zijn duidelijk niet verdwenen.
In tien steden riep Campagne ROSA op tot protestacties: staande acties op pleinen in het kader van de huidige coronamaatregelen. In een aantal steden nam Campagne ROSA het initiatief, elders maakten we afspraken met andere organisaties zoals het Collectief 8 Maars. De grootste acties waren er in Gent en Brussel.In Gent voorzag Campagne ROSA reeds dat het Sint-Pietersplein te klein zou zijn, waardoor de acties over drie pleinen verspreid werden. Alles samen waren er daarop minstens 750 aanwezigen. Elders in Gent hield het Collectief 8 Maars acties met 450 aanwezigen.
In Brussel verzamelden wij aan het Centraal Station, waar er ruim 500 aanwezigen waren, met onder meer een sterke toespraak door het actiecollectief ‘De Zorg in actie’. Er waren verder ook acties op het Schumanplein en aan de Munt. Achteraf namen we ook deel aan een actie voor de Begijnhofkerk waar mensen-zonder-papieren een politieke bezetting houden.
In Antwerpen riep Campagne ROSA op naar het St-Jansplein, één van de drie pleinen waar actie gevoerd werd. Op dit plein waren er minstens 150 aanwezigen met deelnemers van ABVV, ACV, PVDA en anderen. In Luik en Leuven waren er telkens 250 aanwezigen, in Brugge 120 (waarvan er 27 ter plaatse lid werden van Campagne ROSA!), Aalst 60 en verder telkens enkele tientallen in Kortrijk, Dendermonde en Torhout.
Nationaal mobiliseerde Campagne ROSA meer mensen dan vorig jaar, toen we een blok met 1000 betogers vormden. Wat zou dit niet geweest zijn zonder de gezondheidscrisis?
Een belangrijk element in ons pamflet was dat strijd nodig is en loont. Aan de UGent werd een principiële beslissing over de verhoging van de laagste lonen naar minstens 14 euro per uur afgedwongen op basis van een vastberaden campagne waarin betrokkenheid van personeel en studenten centraal stond. Voor het schoonmaakpersoneel werd bekomen dat de uitbestedingsvoorwaarden aangepast zijn. Indien de grote schoonmaakbedrijven daar niet op ingaan, zal insourcing terug op de agenda staan. Deze overwinning is belangrijk: ook aan de Antwerpse universiteit werd gisteren actie gevoerd voor een hoger minimumloon voor het schoonmaakpersoneel en degelijke arbeidsvoorwaarden. De universiteit daar laat uitschijnen dat het moet kiezen tussen betere voorwaarden voor schoonmaakpersoneel of investeren in onderwijs. We mogen ons niet aan die poging tot verdeeldheid laten vangen!

Dat strijd meer dan nodig is, bleek heel hard in de aanloop naar 8 maart. Zo was er het geval van homofoob geweld in Beveren. De gezondheidscrisis raakt vrouwen harder met loonverlies en een toename van huishoudelijk werk. Er is bovendien een forse stijging van geweld: vorig jaar kreeg de hulplijn 1712 maar liefst 85% meer oproepen rond partnergeweld. De afgelopen dagen raakte bekend dat verkrachters in Gent een bijzonder lichte straf kregen. Op het systeem moeten we niet rekenen! Strijd en organisatie is nodig!
In De Standaard merkte Elise van Campagne ROSA op: “Concrete eisen die we stellen zijn bijvoorbeeld gratis maandverband en tampons op scholen, een minimumloon van 14 euro per uur en een 30-uren werkweek. Het zijn eisen die we al langer hebben, maar die nog altijd niet zijn doorgevoerd.” Zoals Elise nog opmerkte in het VRT-journaal zorgt de gezondheidscrisis er bovendien voor dat er een vervrouwelijking van werkloosheid en armoede is.
Campagne ROSA zal verder organiseren en strijden. We staan het sterkst met jou er bij! Neem komende zaterdag deel aan de online conferentie van Campagne ROSA: ‘Bread and Roses’ dag en sluit aan!
Foto’s uit Brussel:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/Dxq2no6oecLgHSFy5]Foto’s uit Gent:
Foto’s uit Leuven:
Foto’s uit Brugge:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/Rdq2mebNfwp8uDoKA]Foto’s uit Antwerpen:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/aom4yjZiisRNPJUP8]Foto’s uit Torhout:
Foto’s uit Aalst:
Foto’s uit Luik:
Foto’s uit Dendermonde:
-
Collectieve actie is een recht, geen misdaad. Na actiedag de strijd opvoeren!

Op initiatief van het ABVV werden gisteren verschillende bijeenkomsten georganiseerd naar aanleiding van de beslissing van de Luikse rechtbank om 17 vakbondsmilitanten te veroordelen wegens hun deelname aan een collectieve actie. De datum was niet willekeurig gekozen: het was de Internationale Dag van de Mensenrechten, een ideaal ogenblik om het stakingsrecht te verdedigen en collectieve actie te voeren.
De ogen waren vooral gericht op Luik, aangezien het ook de dag was waarop de advocaat van de 17 vakbondsleden, waaronder huidig ABVV-voorzitter Thierry Bodson, beroep indiende tegen de veroordeling. Om hem te verwelkomen tijdens de laatste meters van zijn reis naar de rechtbank, was er een indrukwekkende erehaag van 700 activisten. Met rode rook natuurlijk. De avond ervoor werd een korte video met de slogans: “Vakbondsleden, geen criminelen! Mobiliseren voor onze fundamentele vrijheden” geprojecteerd op de gevel van het gerechtsgebouw in Luik. De beelden, die op grote schaal op sociale netwerken verspreid geraakten, gaven een laatste impuls aan de mobilisatie.
Tijdens een korte interventie op de actie herinnerde Thierry Bodson aan het belang van het stakingsrecht: “We zijn veroordeeld omdat we aanwezig waren bij een collectieve actie tijdens een dag van interprofessionele staking. We hebben het recht om te staken, het recht om actie te voeren, het recht om te betogen, het recht om de openbare ruimte te bezetten, dat is belangrijk en dat staat vandaag op het spel. Het is niet alleen een probleem voor de vakbonden. Het is een probleem voor alle sociale bewegingen. Als een burger deelneemt aan een actie op de openbare weg die niet is toegestaan, dan riskeert hij een gevangenisstraf. Niet meer, niet minder. Het is een autoritaire staat die zich dat kan veroorloven. Onze veroordeling is een politieke uitspraak. Het is gênant als je het zegt. We willen geen straf met uitstel. We willen vrijgesproken worden, duidelijk en eenvoudig.”
Er waren soortgelijke bijeenkomsten in Brussel (met ongeveer 200 deelnemers), Namen (ongeveer 100), Verviers (ongeveer 100), Doornik … In Bergen sloten vakbondsleden en sympathisanten zich aan bij de actie naar aanleiding van de derde hoorzitting in het proces rond de moord op de kleine Mawda. Dat was belangrijk: ons sterkste wapen tegen racisme, politiegeweld en de criminalisering van sociaal protest is natuurlijk solidariteit. Langs Nederlandstalige kant bleef het protest helaas beperkt tot symbolische acties die werden gelivestreamd op sociale media.De actiedag werd voorbereid door een aantal algemene vergaderingen in werkplaatsen op 1 december mag slechts het begin zijn. De veroordeling van de 17 ABVV’ers is een zeer verontrustende evolutie in de richting van de criminalisering van sociale acties. Het zijn onzekere tijden, maar één ding weten we al: de bazen en hun politieke marionetten zullen proberen ons de kosten van de gezondheidscrisis en de economische crisis te laten dragen. Zeker sinds het succesvolle actieplan eind 2014 zullen de bazen en hun politici er alles aan doen om ons stakingsrecht aan te vallen. Toen werd immers de kracht van de arbeidersbeweging aangetoond. De liberale MR werkt nu aan een wetsvoorstel om het stakingsrecht te ‘regelen’, onder meer om wegblokkades te verbieden. Het is dan slechts een kwestie van tijd vooraleer de eis van rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden opnieuw op tafel komt, een oude eis van extreemrechts die als doel heeft om de vakbonden te overspoelen met klachten en vervolgingen voor elke verstoring als gevolg van een stakingsactie.
Ons antwoord moet aangepast zijn aan de inzet. De acties van gisteren mogen slechts de eerste stap zijn in een echte informatie- en mobilisatiecampagne die opbouwt naar grotere acties, inclusief stakingen, om te reageren op elke aanval op het stakingsrecht en ons recht om collectieve actie te voeren.
Foto’s van de acties:
Luik
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/uJ2chRs8NNYnrmVx7]
Brussel
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/yqEMyTWPbXKq8DRy9]
Bergen
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/1PiBSp4ZmU5HtNo27]
Namen
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/kMmL5m8UwvKkssBS7]
-
Met geslaagd protest in Antwerpen wordt actieweek tegen geweld op vrouwen afgesloten

Campagne ROSA organiseerde vandaag op de Groenplaats in Antwerpen een protestactie tegen geweld op vrouwen. Met 50 aanwezigen was er een goede opkomst. De actie was coronaproof: met krijt waren kruisjes op de grond aangebracht. De Groenplaats is bovendien ruim genoeg om afstand te bewaren. Heel wat voorbijgangers waren geïnteresseerd door wat er zich afspeelde.
Slogans werden afgewisseld met enkele speeches en een open micro waar gretig gebruik van werd gemaakt. Behalve sprekers van Campagne ROSA werd onder meer ingegaan op de nood aan meer middelen voor opvang, de situatie van vrouwen met een handicap, verzet tegen homofobie, geweld en veiligheid bij het spoor en andere thema’s. De sprekers van ROSA klaagden de toename van geweld aan en legden het verband met hoe het kapitalisme functioneert.
Video van de actie: [lees verder onder de video]
Deze actie vormde het sluitstuk van wat een actieweek tegen geweld op vrouwen werd. Gezien de gezondheidscrisis was een grote nationale betoging niet mogelijk. Vorig weekend was er in Brussel een actie van het platform Mirabal, gekoppeld aan enkele lokale acties dezelfde dag. Woensdag waren er in 11 steden acties van Campagne ROSA. Last but not least volgde nu dus een actie in Antwerpen waarmee het totaal aantal aanwezigen op de ROSA-acties op 480 komt.
Een volgende stap is de opbouw naar 8 maart, de internationale vrouwendag. Er is enthousiasme om daar een grote actiedag van te maken. Hoe we ons daarop kunnen voorbereiden, is het voorwerp van een online vergadering van Campagne ROSA komende woensdag 2 december om 19u30.
Artikels in de lokale media:
Foto’s door Liesbeth:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/BRehPyV2Kh8zTmnj6]
Live video vanop de actie:
-
Campagne ROSA voerde in 11 steden actie tegen geweld op vrouwen

In tegenstelling tot de voorbije jaren, maar om evidente redenen, was het niet mogelijk om een grote nationale betoging van enkele duizenden mensen te organiseren. Dat was echter geen reden om 25 november, de internationale dag tegen geweld op vrouwen, zonder protest voorbij te laten gaan. Na acties afgelopen weekend volgden op 25 november acties van Campagne ROSA in 11 steden. Zaterdag volgt nog een actie in Antwerpen.- Lees hier ons interview met Emily, coördinatrice van Campagne ROSA, over 25 november
- Hier vind je enkele foto’s van acties doorheen de wereld
De gezondheidscrisis maakte geen einde aan geweld tegen vrouwen. Het zorgt integendeel voor een gevaarlijke piek van seksistisch en LGBTQI+-foob geweld. Op en rond 25 november zijn er internationaal acties. Zo waren er verschillende acties van het platform Mirabal afgelopen zondag (in het bijzonder in Brussel, Antwerpen en Luik). Campagne ROSA nam aan deze acties deel. We pleitten daarnaast al langer voor acties op 25 november zelf, waarbij we opteerden voor corona-proof acties in verschillende steden.

Lokale acties maken een grotere deelname mogelijk terwijl de gezondheidsmaatregelen toch strikt nageleefd worden. Daarnaast biedt het de mogelijkheid om verschillende thema’s in de strijd tegen geweld op vrouwen en LGBTQI+-personen in het voetlicht te plaatsen.
Op woensdag 25 november waren er acties van Campagne ROSA in 11 steden, komende zaterdag volgt Antwerpen als 12de stad. Alles samen waren er meer dan 430 deelnemers aan de acties. In Brussel waren er zes verschillende acties doorheen de dag, met als hoogtepunt een concentratie aan Brussel-Centraal met ongeveer 150 aanwezigen. Daarnaast waren er 100 aanwezigen in Gent, 50 in Luik, 45 in Brugge, 20 in Aalst, 17 in Leuven, 15 in Deinze, 14 in Torhout, 13 in Dendermonde, 8 in Eeklo en 5 in Kortrijk.In Brussel hadden de verschillende acties elk een specifiek thema. Aan de ULB werd actie gevoerd tegen victim blaming en tegen de verkrachtingscultuur, waarbij nadruk werd gelegd op het instemmingsrecht. Aan het Maximiliaanpark was er een actie uit solidariteit met vrouwen-zonder-papieren en de strijd voor regularisatie van alle mensen-zonder-papieren. Er waren ook acties bij het Sint-Pietersziekenhuis en aan het centrum voor seksueel geweld. In twee middelbare scholen in Brussel maakten jongeren en hun leerkrachten protestborden waarop ze geweld, pesterijen en dagelijks seksisme aan de kaak stellen. Het hoogtepunt van de dag was de bijeenkomst in het Centraal Station, waar de toespraken vooral gingen over de ernst van vrouwenmoorden in België, verzet tegen de voorstelling van onze lichamen als koopwaar en tegen de lage lonen die het vrouwen onmogelijk maken om financieel onafhankelijk te zijn en dus een gewelddadige situatie gemakkelijker te kunnen verlaten. De dag eindigde voor het fresco van Ishane Jarfi in het centrum van Brussel, een jong slachtoffer van homofoob geweld in 2012 in Luik. Getuigenissen benadrukten de vele problemen die LGBTQI+-personen in deze samenleving ervaren als je anders bent of een stoorzender vormt. Dat versterkt immers de neiging om het systeem in twijfel te trekken.

In Luik vond de bijeenkomst plaats op de voetgangersbrug van Guillemins, die hulde brengt aan de feministische heldin Anne-Josèphe Théroigne de Méricourt, een Luikse revolutionaire die deelnam aan de Franse Revolutie. Ook vandaag hebben we een revolutie nodig: een revolutie tegen alle vormen van discriminatie en tegen het systeem dat deze discriminatie voedt en nodig heeft om de overheersing van een kleine minderheid over de overweldigende meerderheid te waarborgen: het kapitalisme!
Discriminatie bestrijden met solidariteit
Seksisme is een krachtig instrument van verdeeldheid en activisten van Campagne ROSA benadrukten overal het belang van eenheid van onderdrukte en uitgebuite mensen in de strijd tegen seksisme, onderdrukking en kapitalisme. Solidariteit is onze beste wapen tegen discriminatie.

We danken alle deelnemers aan de acties, met inbegrip van de verschillende plakploegen die zich bij onze bijeenkomst aan Brussel-Centraal voegden of de groepen Koerdische vrouwen die in Brussel en Luik mee protesteerden.
De enige schaduwzijde van de dag kwam er in Leuven. Enkel daar kwam de politie tussenbeide om een perfect verantwoordelijke bijeenkomst te verstoren. Campagne ROSA kreeg er een boete van 750 euro. We aanvaarden dit uiteraard niet en zullen campagne voeren rond een betwisting. Binnenkort volgt er praktische informatie, maar ondertussen nodigen we iedereen uit om bij te dragen aan ons solidariteitsfonds dat ons in staat stelt om verder actie te voeren.
Campagne ROSA is na dit succes uiteraard niet van plan om stil te vallen. We kennen al de volgende belangrijke datum: 8 maart, de internationale vrouwendag. We willen de eerste stappen zetten voor een strijdbare campagne en nodigen je uit om deel te nemen aan onze online vergadering op woensdag 2 december die aan dit onderwerp zal worden gewijd.
Fotoreportages:
Brussel:
Bijeenkomst aan het Centraal Station – Foto’s door Dominique Botte
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/3Ky8eGwRZSkuYUPD6]
Actie aan de ULB:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/LR5KGH6iehYw7meJ7]
Actie aan het Sint-Pietersziekenhuis:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/nNEvC13tDf2i74J2A]
Actie aan de herdenkplaats voor Ihsan Jarfi:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/5BgKubpntbCwL9o57]
Gent: foto’s door Jean-Marie Versyp :
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/dhK7jvXTXzgAq5MS6]
Luik: foto’s door Nico en Jérémiah
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/PimDBiy82JGyeQXt8]
Brugge: foto’s door Pol
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/1i3Mo6B9XMtNTP899]
Leuven
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/o9oUk6N2ApQushxC8]
Torhout
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/PQbqUTYNmVgm9oij7]
Dendermonde
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/hscgEaXzpSCnTc4MA]
Eeklo
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/MyNnpdbmiZqp63fS9]
Aalst
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/4xjeV9cC6dK2SbSH8]
-
Protest tegen geweld op vrouwen

Vandaag vonden in enkele steden de eerste acties plaats in het kader van de internationale dag tegen geweld op vrouwen. Die valt op woensdag 25 november. In de huidige context van gezondheidscrisis is een grote nationale betoging niet mogelijk. Er zijn gelukkig heel wat lokale initiatieven voor kleinere acties. Vandaag was dit onder meer het geval in Brussel en Antwerpen, telkens met ongeveer 100 aanwezigen.
Hierbij een video vanop het protest in Brussel:
Hieronder een reeks foto’s van het protest in Antwerpen, georganiseerd door het 8 maart collectief. Op de actie aan het Justitiepaleis werden de namen van vermoorde vrouwen in ons land voorgelezen en was er ook aandacht voor de internationale strijd, met onder meer een strijdlied uit de beweging in Mexico en een sterke Koerdische aanwezigheid.
Campagne ROSA ondersteunde deze actie en organiseert zelf ook een kleine actie komende zaterdag om 14u op de Groenplaats. Woensdag zijn er acties van Campagne ROSA in Brugge, Kortrijk, Torhout, Deinze, Aalst, Dendermonde, Eeklo, Gent, Leuven, Brussel en Luik. Klik hier voor de actiepagina van Campagne ROSA.
Foto’s door Liesbeth:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/o4jB24Q4ko64xWnQ7] -
Antifascistisch protest tegen Gouden Dageraad én tegen extreemrechts bij ons

Bijna 200 mensen kwamen zaterdagnamiddag samen aan het Centraal Station in Brussel voor een antifascistisch protest dat werd ondersteund door een twintigtal vakbonden en organisaties. De actie kaderde in de mobilisaties gericht op de laatste zitting in het proces tegen de Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad.Door Marina
Op woensdag 7 oktober wordt verwacht dat er een uitspraak in dat proces komt. De antifascistische beweging en brede lagen van de Griekse bevolking eisen dat de 68 beklaagden, allemaal leden en militanten van Gouden Dageraad, veroordeeld worden voor hun misdaden. Ze hopen tevens dat Gouden Dageraad op zich veroordeeld wordt als criminele organisatie.
Het was de tweede actie in Brussel in het kader van het proces tegen Gouden Dageraad. Twee weken geleden was er een eerste actie aan het Europees Parlement. De actie van deze zaterdag had als doel om een link te maken met de Belgische antifascistische beweging, in het bijzonder na de autokaravaan van het Vlaams Belang vorige week.
Naast de centrale eis van de Griekse antifascisten, toonden de aanwezigen hun verzet tegen het Vlaams Belang en de verdelende, racistische en seksistische retoriek van extreemrechts. Er werd tevens op gewezen dat het Vlaams Belang nauwe contacten onderhield met Gouden Dageraad. Extreemrechtse ideeën kunnen vandaag een opgang kennen op basis van afkeer tegen het systeem in crisis. Extreemrechts biedt echter geen antwoorden, enkel geweld en haat.
Op de actie aan het Centraal Station was er een open micro. Er werd gesproken door woordvoerders van organisaties die de oproep ondertekenden, waaronder Blokbuster en campagne Solidarity, maar ook door werkenden zonder papieren, de nieuwe ABVV-voorzitter Thierry Bodson en Mamadou Bah, zelf een slachtoffer van geweld door Gouden Dageraad in Griekenland.
De actie was erg dynamisch en onder de 200 aanwezigen waren er veel jongeren en vrouwen. Het protest zal doorgaan. Extreemrechts kan immers enkel door mobilisatie en strijd teruggedrongen worden.
Foto’s door Liesbeth:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/46hRV9jeDXG8HB2p7]Foto’s door Marina:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/zFHRCdNfqALx6Bho8] -
#JusticeForSanda. Protest komt op straat

Wat met Sanda gebeurd is, is onmenselijk. En dat de Reuzegommers hun dure advocaten na 20 maanden plots extra onderzoek vragen om het proces te vertragen, toont hoe de zelfverklaarde elite er opnieuw alles aan zal doen om er zomaar vanaf te komen. We kunnen er na de symbolische straffen van de KULeuven geen vertrouwen in hebben dat de ‘elite’ nu wel gestraft zal worden voor hun daden in plaats van een voorkeursbehandeling te krijgen. Consistente actie zal lang nodig zijn willen we echte gerechtigheid en geen nieuwe Sanda’s.
Artikel overgenomen vanop actieflinks.be
Het is enkel onder druk van het groeiende protest met vrijdagmiddag een actie aan de rechtbank van Hasselt met een 50-tal aanwezigen en dezelfde avond een grote actie met honderden studenten in Leuven, dat nu is aangekondigd dat de universiteiten strengere maatregelen zullen treffen tegen de Reuzegommers. De breed gedragen afkeer en woede tegenover die ‘elitaire’ haatclubs verhoogt de druk, acties zorgen ervoor dat deze afkeer en woede georganiseerd worden. Net zoals elke procespartij zich organiseert, moeten wij dat ook doen op ons terrein: dat van de jongeren en werkenden. We kunnen niet vertrouwen op de KULeuven, die maandenlang weigerde op te treden of het op zachte ‘taakstraffen’ hield. We kunnen evenmin vertrouwen op het gerecht. Hoeveel rechters of universiteitsbestuurders komen zelf uit die elitaire Reuzegom-kringen?
Reuzegom geldt als een opleidingsclubje voor rechtse en elitaire mannen. Vaste waarden in zo’n opleiding zijn het leren vernederen van anderen, maar ook racisme, seksisme en het mishandelen van dieren zijn vaste kost. Twee maanden na Sanda’s dood gingen de Reuzegommers een dakloze met migratieachtergrond toezingen met ‘Handjes kappen, de Congo is van ons’. Clubjes waarin een rechtse elite wordt opgeleid met ranzigheid zijn niet nieuw, maar actie is nodig om te vermijden dat ook dit straks weer vergeten wordt, al dan niet in een diepe doofpot.
Dergelijke clubs en de zelfverklaarde elite die er lid van is, worden gekenmerkt door de afkeer die ze hebben van gewone jongeren en werkenden. Jongeren en werkenden hebben dan ook niets te winnen bij het bestaan van dergelijke clubs, maar toch worden ze mee gefinancierd met ons geld. Al jaren wordt bespaard op ons onderwijs en leiden rechtse politici daar de aandacht van af met verdeel-en-heerstactieken die hen aangeleerd worden in hun clubjes: N-VA’ers Jambon, Francken en De Wever of CD&V’er De Crem leerden dat bijvoorbeeld binnen het KVHV. Een van de Reuzegommers is ondertussen al collega N-VA-medewerker van Francken en co. Voor ons is het duidelijk: investeer in onderwijs en stop de subsidiëring van elitaire haatclubs.
Het protest moet doorgaan. We mogen de druk niet lossen. In de klimaatbeweging werd elke week actie gevoerd door scholieren. Het is mogelijk om jongeren bijeen te brengen en bijvoorbeeld elke vrijdag een actiedag rond #JusticeForSanda te houden. Dat kan bijvoorbeeld door op vrijdag tijdens een pauze op school een foto te nemen met boodschappen voor #JusticeForSanda waarbij zoveel mogelijk jongeren betrokken worden. Aan universiteiten en hogescholen kunnen we actie opzetten tegen de erkenning van elitaire haatclubs wanneer de raden van bestuur vergaderen. Contacteer de Actief Linkse Studenten en Scholieren via Facebook of Instagram, als je mee actie wil organiseren op jouw school, hogeschool of universiteit.
Reportage door TV Limburg van de actie in Hasselt:
Beeld van de actie in Leuven (op de Facebook van Campagne ROSA)
Fotoreportage van de actie in Hasselt door Liesbeth:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/WgR2cNLb7ZwxUYNx7] -
Protest na dodelijk politiegeweld en doofpotoperatie

Vorig weekend voerden campagne Solidarity en Blokbuster een eerste actie in Charleroi uit protest tegen het dodelijk politiegeweld en de doofpotoperatie die erop volgde. Vrijdagavond volgde een actie in Luik met een 70-tal aanwezigen en vandaag in Brussel met 120 aanwezigen.
Protest is belangrijk omdat het de druk verhoogt. We kunnen niet vertrouwen op onderzoeken binnen het politie-apparaat zelf, waaronder het Comité P dat onderdeel is van dat apparaat. We kunnen niet vertrouwen op de politieke verantwoordelijken die zelfs zo ver gaan om te verklaren dat ze hun verantwoordelijkheid ‘vergeten’ zijn. Jambon werd 11.000 euro per maand betaald om te weten wat er op zijn kabinet gebeurde, niet om het te vergeten. Mogelijk was hij te verblind door dingen die er niet waren (zoals die ‘dansende moslims’ na de aanslagen in Brussel) om te zien wat er wel was? Of was een Slovaakse dode in een cel in Charleroi niet relevant voor de voormalige minister van Binnenlandse Zaken? Neen, op het establishment moeten we niet rekenen om klaarheid in deze zaak te brengen of om sancties uit te spreken. Een onafhankelijk onderzoek is er één onder controle van de familie van het slachtoffer, de arbeidersbeweging, de antiracismebeweging …
In de VS was er massaprotest nodig om de moordenaars van George Floyd gearresteerd en vervolgd te krijgen. Het zal hier niet anders zijn: protest is nodig om ervoor te zorgen dat het establishment niet wegkomt met een tweede doofpot. Er moeten sancties zijn voor de agente die de Hitlergroet bracht en voor de agenten die het slachtoffer richting dood stuurden. De politieke verantwoordelijke voor het optreden van de politiediensten op dat ogenblik was Jan Jambon. Zijn partijgenoten zien in die vaststelling een ‘politiek spel’, alsof alles steeds om hen draait. Wij zien geen politiek spel, wij zien een dode door een optreden van een politiedienst waar Jambon politiek verantwoordelijk voor was. Dat is geen spel, het is bloedernstig.
Vandaag hield Jambon een persconferentie die vooral tot doel had om zijn eerdere leugen recht te zetten: nu moest Jambon erkennen dat hij wel degelijk van de zaak wist. Daarnaast had de persconferentie tot doel om zijn positie als minister-president veilig te stellen. Een elegante uitweg door hem aan te stellen als minister van vergeten zaken, zat er duidelijk niet in en dit ondanks bewezen capaciteiten. Excuses, laat staan een oproep tot sancties voor de betrokken agenten, vielen er niet te horen. Jambon beperkte alles tot een communicatiefout waarmee hij naar eigen zeggen vooral zichzelf in de nesten werkte. Ook nu was Jambon teveel met zichzelf bezig om oog te hebben voor het slachtoffer en zijn familie.
Tien jaar na de dood van Jonathan Jacob is er opnieuw een dode gevallen in een politiecel. Opnieuw was er geen aangepaste medische hulp, maar harde en dodelijke repressie. Als er onvoldoende middelen zijn voor degelijke zorg, blijft inderdaad enkel repressie over. De logica moet veranderen: investeer in zorg en onderwijs, niet in repressie. Investeer in publieke openbare ruimte en ontspanningsmogelijkheden. In tegenstelling tot repressie biedt dat een antwoord als er tot in Blankenberge gevochten wordt om de oasen in een sociale woestijn.
Dit alles vereist een breuk met het huidige systeem, waarin de sociale tekorten toenemen terwijl het establishment met alles denkt weg te komen. In een klassensysteem is de dood van een gewone werkende mens een detail dat al gauw vergeten is, de dood van een aspirant lid van een elitaire studentenclub iets dat tot taakstraffen leidt en een gevecht op het strand met Brusselse jongeren iets wat wel meteen bestraft wordt. Klassenjustitie is onderdeel van een klassensysteem, verzet hiertegen is nodig. Strijd tegen racisme, betekent opkomen voor sociale eisen en solidariteit om deze af te dwingen. Er is nood aan een andere samenleving waarin de belangen van de werkenden en hun gezinnen centraal staan. Dat is waar wij voor opkomen, doe mee en sluit je aan!
Fotoreportage van de actie in Brussel (door Liesbeth):
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/XWcX17TVVzpwFgWVA]Foto’s vanop de actie in Luik vrijdagavond:
























