Category: ISA Nieuws

De herverkiezing van Kshama Sawant is onzeker nadat 4,1 miljoen dollar is uitgegeven om socialistische en progressieve kandidaten te verslaan.

Door Ty Moore, Socialist Alternative (VS)

De strijd om Kshama Sawant te herverkiezen was een krachtige campagne van onderuit. Ondanks het feit dat Amazon meer financiële vuurkracht tegen Kshama Sawant en Socialist Alternative inzette dan tegen welke andere kandidaat ook – waardoor het de duurste, meest gepolariseerde en meest gevolgde verkiezingen in de geschiedenis van Seattle werd – lagen de resultaten van de eerste telling op de avond van de verkiezingen te dicht bij elkaar om te weten wie won. Dat is op zich al een verwezenlijking na een ongekende campagne tot vijandige overname van de gemeenteraad van Seattle. Aangevoerd door Amazon dat 1,5 miljoen dollar in de campagne stak, werd door de grote bedrijven in totaal 4,1 miljoen dollar uitgegeven in een poging om alle zeven de verkiezingen te winnen. Dit is bijna vijf keer zoveel als het vorige record aan bedrijfsinvesteringen in politieke campagnes in de stad.

De eerste resultaten geven Sawant 46% van de stemmen en Amazon-kandidaat Egan Orion 54%, maar met slechts de helft van de getelde stembiljetten verwachten we dat het stemmenaantal voor Kshama de komende dagen aanzienlijk zal stijgen, omdat de late stemmen worden geteld. Na de voorverkiezingen van 6 augustus zijn de stemmen van Kshama tijdens het tellen met 4 procentpunten gestegen en alles wijst op een nog hogere stijging in deze verkiezingen. In Sawant’s eerste overwinning in 2013, duwden de later getelde stemmen haar percentage met 4,5 punten omhoog. Dat was toen genoeg om te winnen en zou het nu ook zijn. Vrijwilligers van de campagne waren op de verkiezingsavond optimistisch over de mogelijkheid om te winnen. Het kiesstelsel in de deelstaat Washington houdt in dat kiezers hun stembiljet vanaf drie weken voor de verkiezingen kunnen opsturen. Onder de eerste kiezers is er steeds een groter aandeel van rijkere en oudere kiezers. Op de dag van de verkiezingen worden enkel de eerst uitgebrachte stemmen geteld. De laatste biljetten worden pas geleidelijk geteld. Daaronder is een groter aandeel van werkenden, mensen met een migratie-achtergrond en jongeren.

Dit jaar kan de laatste vloedgolf van late stemmen bijzonder groot zijn, aangewakkerd door de woede over Amazon en de ongeëvenaarde inzet van onze campagne, onder meer om mensen ertoe aan te zetten effectief te stemmen. Op de verkiezingsdag zelf was het erg druk aan de stembussen. Soms moesten mensen wachten om te stemmen omdat de bussen moesten leeggehaald worden om plaats te maken.

Slechts 20.926 stemmen zijn geteld op de 74.772 stemgerechtigden die in District 3 zijn geregistreerd, oftewel 28%. Met een verwachte opkomst van meer dan 50% hebben we onder de resterende stembiljetten 55-56% nodig om te winnen. Daarnaast beginnen we een campagne om afgewezen stembiljetten alsnog recht te laten zetten. Bij elke verkiezing wordt ongeveer 2% van de biljetten niet geteld omdat de kiezers niet goed ondertekend hebben of andere fouten. Die kunnen nadien gecorrigeerd worden. We maken een goede kans om met een extra inspanning een deel van deze kiezers te bereiken om hun correcte handtekeningen in te dienen.

Het verslaan van Kshama was de hoogste prioriteit voor de grote bedrijven deze verkiezing en als zij in District 3 falen zal het een vernederende nederlaag zijn voor de miljardairs in de stad. De door Amazon gesteunde kandidaten lijken overal verloren te hebben, met uitzondering van District 4 waar de kandidaat van de Democratic Socialists, Shaun Scott, op 42% na de eerste telling. Het was een indrukwekkende eerste campagne van Shaun Scott, maar mogelijk zal het niet lukken om die 42% op te trekken tot de helft van de stemmen.

Een campagne van leugens en verdraaiingen

Een golf van verontwaardiging ging door Seattle in de laatste drie weken van de verkiezing. Dit was na de geldbom van 1 miljoen dollar die Amazon op 14 oktober op de stad liet vallen. Het bracht Amazon’s totale bijdrage aan het kiesfonds (PAC) van de Kamer van Koophandel in Seattle op 1,5 miljoen dollar, en de uitgaven van de grote bedrijven in het kader van PAC’s in totaal op 4,1 miljoen dollar.

Nationale politici protesteerden tegen Amazon, gevolgd door een golf van nationale media-aandacht. De redactie van de Wall Street Journal klaagde: “Bernie Sanders tweette deze week dat Amazon’s uitgaven in Seattle ‘een perfect voorbeeld’ vormde ‘van de out-of-control hebzucht van de bedrijven die we zullen stoppen’. Elizabeth Warren heeft Amazon veroordeeld omdat ze ‘de verkiezingen voor de gemeenteraad van Seattle in hun voordeel probeerde te kantelen’ en voegde daaraan toe dat ‘ik een plan heb om veel geld uit de politiek te halen’.”

Danny Westneat van Seattle Times waarschuwde dat de gok van 1,5 miljoen dollar van Bezos een averechts effect kan hebben. “De verkiezingen waren een referendum over de prestaties van de gemeenteraad.” Een peiling van Elway/Crosscut toonde aan dat 67% van de kiezers eerder wil stemmen voor iemand die verandering wil. Westneat ging verder: “Maar nu zouden de verkiezingen wel eens een referendum kunnen worden over Amazon en de macht van de grote bedrijven.” (23 oktober)

Terwijl zeker de massale uitgaven van Amazon zeker een averechtse uitwerking hadden op veel kiezers, had de stortvloed aan advertenties, pamfletten en betaalde campagne-voerders natuurlijk ook wel een effect. Er werd 1,5 miljoen dollar uitgegeven aan de kandidaat van de grote bedrijven tegen Sawant. Onze leden en vrijwilligers kwamen herhaaldelijk de discussiepunten tegen die door deze rijkelijk gefinancierde aanvallen in de laatste weken werden verspreid.

Naast de ongeëvenaarde bedrijfsuitgaven was er ook nog eens sprake van een niet aflatende propagandapropaganda in de gevestigde media. De Seattle Times stond vooraan in een lange campagne om Sawant en andere zogenaamde ‘linkse ideologen’ de schuld te geven van de mislukte “prestatie van de gemeenteraad” in het aanpakken van dakloosheid en de wooncrisis in Seattle, de grootste zorg voor de kiezers. De krant onderschreef de door de bedrijven gesteunde kandidaten in de zeven verkiezingen, waarbij die kandidaten voorgesteld werden als kandidaten van de ‘verandering.’

In werkelijkheid maakt de wooncrisis in Seattle deel uit van het wereldwijde falen van het kapitalisme, dat huisvesting behandelt als een handelswaar voor miljardairspeculanten en niet als een fundamenteel mensenrecht. Werkenden zijn terecht boos over het gebrek aan actie van de stad, de staat en de federale autoriteiten om de crisis aan te pakken. Maar de schuld hiervoor ligt volledig bij een politiek establishment dat medeplichtig is aan de macht van het bedrijfsleven, niet bij activisten en politieke voortrekkers zoals Kshama Sawant die oproepen tot controle van de huurprijzen en het belasten van het grootkapitaal om een massale uitbreiding van kwalitatief goede sociale woningen mogelijk te maken.

De door Amazon gekozen tegenstander van Kshama was Egan Orion, een kandidaat van big business die zich ‘progressief’ voordeed om stemmen te winnen. Orion verspreidde affiches in de hele stad om te zeggen dat hij niet gefinancierd werd door kiesfondsen van de grote bedrijven, ook al werd zijn campagne met dergelijke kiesfondsen betaald en heeft hij hen zelfs bedankt voor hun steun. Orion stuurde pamfletten naar alle brievenbussen in het district met leugens over Kshama.

In het district hebben aanhangers van Orion meer dan 1.000 affiches van Kshama Sawant vernield. In de laatste twee weken werden meer dan 200 borden overspoten met verwijten en andere borden werden gewoon vernietigd. Deze poging tot intimidatie van kiezers heeft veel inwoners geschokt. Het hield de Sawant-campagne echter niet tegen om verder offensief naar buiten te treden.

Cruciaal voor het weerleggen van de leugens en aanvallen tegen onze campagne was het opbouwen van een wijdverbreid publiek bewustzijn over deze poging om de verkiezingen te kopen. We deden dit door middel van duizenden gesprekken aan de deuren en op de straathoeken, waarbij honderden van onze leden en vrijwilligers betrokken waren.

Hoewel de meeste kiezers en jongeren van de arbeidersklasse de leugens en de verdraaiingen van de gevestigde media doorzien, wijzen de eerste resultaten ook op een historisch hoge opkomst in de rijkste wijken van Seattle. Ze weerspiegelen de snel veranderende samenstelling van de bevolking in District 3 en Seattle als geheel, met veel werkenden en mensen met een migratie-achtergrond die sinds onze laatste verkiezingscampagne de stad verlaten hebben wegens torenhoge huurprijzen.

Doorgaans laten Republikeinse kiezers de gemeenteraadsverkiezingen in Seattle gewoon passeren en zijn er zelfs geen pogingen van Republikeinen om zich kandidaat te stellen. Dat was dit jaar anders. De Republikeinse Partij steunde van kandidaten die door Amazon en de Kamer van Koophandel werden verdedigd, ook al omschrijven al die kandidaten zich als Democraten!

Meer in het algemeen, ervaart Seattle zijn eigen lokale variant van de rechts-populistische golf die Trump aan de macht bracht. De bezorgdheid van de middenklasse over de groeiende economische onzekerheid en het sociale verval wordt uitgebuit door het grootkapitaal en de rijken, die een felle strijd voeren tegen de opkomst van socialistische ideeën en bewegingen die grenzen stellen aan hun rijkdom en macht. Door de angst voor snelgroeiende daklozenkampen in Seattle, criminaliteit, drugs en zogenaamde ‘linkse ideologen’ zoals Sawant in het stadhuis, kwamen het afgelopen jaar groepen als “Speak Out Seattle” en “Safe Seattle” naar voren als een uitgesproken conservatieve minderheid.

Zoals we in mei vorig jaar verklaarden: “Deze groepen werden indirect gesteund en gefinancierd door Amazon en het grootkapitaal als een populistische stormram om de beweging voor gerechtigheid op het gebied van huisvesting terug te dringen en de “Amazonbelasting” te verslaan…. In 2017 gaf Jeff Bezos 350.000 dollar uit om burgemeester Durkan te kiezen. Zes maanden later, in juni 2018, onder enorme druk van het grootkapitaal, trok zij samen met de meerderheid van de gemeenteraad de Amazonbelasting in… Deze capitulatie, vooral door de meer liberale vleugel van de raad, demoraliseerde links en moedigde het grootkapitaal en de rechtse krachten die achter hen gemobiliseerd werden aan.”

Debat over de linkerzijde in Seattle

In de nasleep van de nederlaag rond de Amazon-belasting, probeerde een de facto alliantie tussen het grootkapitaal, een deel van de vakbondsleiders en de meeste lokale politici van de Democratische Partij om Sawant te verslaan en om de verkiezing van de Democratic Socialists of America van Shaun Scott in District 4 te blokkeren.

De brede coalitie rond de campagne voor de Amazon-taks, waarin het kantoor van Sawant en Socialist Alternative een centrale rol speelden, won aanvankelijk unaniem de belasting op de 3% grootste bedrijven van Seattle. Deze belasting moest dienen om betaalbare huisvesting en hulp aan daklozen te financieren. Onder druk van het grootkapitaal en een goed gefinancierde campagne, werd deze coalitie uit elkaar gespeeld en de gemeenteraad trok de belasting slechts een maand later in met een stemming van 7 tegen 2.

Links-liberalen en pro-business stemmen wijten deze nederlaag aan de ‘verdelende’ benadering van Sawant en Socialist Alternative. Ondanks vakbondssteun voor de campagne voor een Amazon-taks , probeerden conservatieve vakbondsleiders uit de metaal en de bouw om de campagne af te doen als “een taks op jobs”. Ze vreesden immers dat Amazon kwaad zou zijn en de bouwsector in Seattle onder druk zou zetten.

In de voorverkiezingen van 6 augustus was de arbeidersbeweging openlijk verdeeld, was er geen steun van collega gemeenteraadsleden of andere prominente politici van de Democraten. Hierdoor haalde Sawant slechts 37%. “Geen enkele zetelende kandidaat heeft een voorverkiezing met zo’n laag percentage overleefd,” merkte Danny Westneat in de Seattle Times op (7 augustus).

Als Sawant en Socialist Alternative de benadering van de meeste liberale en vakbondsleiders hadden gevolgd om te proberen een directe confrontatie met Amazon te vermijden, dan zou de intimidatiestrategie van Jeff Bezos waarschijnlijk succesvoller zijn geweest en zou hij erin geslaagd zijn om de gemeenteraad te kopen.

Het wijdverbreide wantrouwen van de arbeidersklasse ten opzichte van de macht van de grote bedrijven leidt niet automatisch tot organisatie in een coherente strijd. In feite zijn er in de meeste verkiezingen in de VS geen uitdagers vanuit de arbeidersklasse, gezien de dominantie van de grote bedrijven op Democraten en Republikeinen. Zelfs in Seattle, waar de lokale organisaties van de Democratische Partij onder invloed van Sanders en andere linkse figuren naar links zijn opschoven, heeft dit niet geresulteerd in sterke kandidaten van de arbeidersklasse of socialisten voor de verkiezingen.

Socialist Alternative baseerde haar electorale strategie op het vertrouwen dat de werkende klasse en de jongeren in Seattle in staat zijn om Amazon en de grote bedrijven te verslaan, indien ze verenigd en strijdbaar zijn. Cruciaal in deze strategie was het potentieel voor de druk van de arbeidersklasse van onderaf om progressieve en arbeidersleiders van de zijlijn te duwen en samen met ons de strijd aan te gaan tegen het opkopen van de gemeenteraad door de grote bedrijven. Leden van Socialist Alternative zorgden voor de marxistische ruggengraat van deze strategie. Hun energie, zelfopoffering en politieke vaardigheden bouwden misschien wel de krachtigste verkiezingscampagne aan de basis in de geschiedenis van Seattle op.

Meer dan 1.000 vrijwilligers hebben ons geholpen om op meer dan 225.000 deuren te kloppen en 200.000 telefoontjes te plegen. Een record aantal van 7.500 werkende mensen heeft financiële steun  aan onze campagne gegeven. Binnenkort publiceren we een uitgebreider verslag van deze historische inspanning.

De strijd voor eenheid tegen Amazon

In de voorverkiezingen van 6 augustus slaagden kandidaten gesteund door Amazon en big business er in om in alle zeven de verkiezingen door te stoten naar de tweede ronde, waar er telkens progressievere tegenkandidaten waren. Met de dreiging dat de Kamer van Koophandel een vijandige overname van het stadhuis zou organiseren, kreeg onze oproep tot maximale eenheid tegen de grote bedrijven snel gehoor bij activisten aan de basis. We oefenden zo druk uit op de grotere politieke spelers.

Het zorgde voor meer publieke steun voor Sawant, alsook voor Shaun Scott. Progressieve leiders en groepen die bij de voorverkiezingen zwegen, spraken zich nu wel uit. De schandalige poging van conservatieve vakbondsleiders om Egan Orion te laten steunen door de Labor Council mislukte nadat meer dan 300 vakbondsleden een open protestbrief tekenden. Tegen de laatste weken hadden 22 vakbonden Sawant gesteund, dat is een aanzienlijke meerderheid van de vakbondsafdelingen die zich uitspraken over de strijd in District 3. Een gezamenlijk evenement ter bevordering van een Green New Deal voor Seattle werd georganiseerd met Sawant, Morales, en Scott, een belangrijk voorbeeld van de linkse eenheid die grotendeels afwezig was in de voorverkiezingen.

In een grote nederlaag voor het door het bedrijfsleven gesteunde democratische establishment, dat de stadspolitiek lang heeft gedomineerd, steunden lokale afdelingen van de Democratische Partij zowel Shaun Scott als Kshama Sawant in september (zij hadden Morales in de voorverkiezingen al gesteund). Deze overwinning, het resultaat van een energieke inspanning aan de basis, werd gekoppeld aan een publieke veroordeling van het feit dat geld van de bedrijven via kiesfondsen gelieerd aan de Democratische Partij in de campagne werd gepompt.

Dit alles legde de basis om met onze campagne een centrale factor te worden in een eengemaakt verzet toen Amazon op 14 oktober een miljoen dollar in de campagne dropte. Naast afdelingen van de Democratische Partij, organiseerden we zelf twee dagen later een protestactie aan de kantoren van Amazon. Een week later was er een protestactie door personeel van Amazon.

Dit brak de dam. Een golf van nationale media-aandacht volgde. Veelbetekenend is dat zelfs Lorena Gonzalez en Teresa Mosqueda – de liberale leden van de gemeenteraad die zich in de voorverkiezingen publiekelijk hadden uitgesproken tegen Sawant – zich genoodzaakt voelden om tijdens de bijeenkomst tegen Amazon het woord te voeren en hun steun voor zowel Sawant als Scott aan te kondigen. Een golf van andere progressieve leiders van de Democratische Partij volgde.

Wat de uitkomst van de stemming uiteindelijk ook is, het is duidelijk dat de brutale poging van Jeff Bezos om de gemeenteraad van Seattle te kopen op langere termijn een averechtse uitwerking zal hebben. Wij zijn er tegenin gegaan met een goed voorbereide strategie gericht op een eenheidsfront om de woede van de werkende klasse te mobiliseren in een verenigde kracht. Dit duwde ook twijfelende werkenden en liberale leiders naar een alliantie met de socialisten in de strijd tegen het grootkapitaal. Deze eenheid zal de komende maanden en jaren nog meer vruchten afwerpen voor de arbeidersklasse van Seattle. De rol van Socialist Alternative, met onze duidelijke analyse, strategie en een politiek zelfbewust lidmaatschap, was absoluut essentieel om deze bredere krachten te bewegen tot gezamenlijke actie.

Nu de golf van socialistische verkiezingscampagnes in het hele land zich blijft uitbreiden, zou onze ervaring in Seattle een ontnuchterende waarschuwing moeten zijn voor de meedogenloosheid van het grootkapitaal. Tegelijkertijd zijn er rijke lessen te trekken uit de manier waarop we hebben gevochten, de basis hebben gelegd voor verdere overwinningen van onze klasse en mogelijk zelfs hoe we terug zijn gekomen om een overwinning te scoren op de rijkste man ter wereld bij deze verkiezingen.

Op 7 november zijn er gemeenteraadsverkiezingen in Seattle. Dat lokale gebeuren kreeg de afgelopen weken nationaal belang. Verschillende nationale media, waaronder Teen Vogue (zie: een opiniestuk van Kshama in Teen Vogue) of The Nation, brachten artikels over de strijd in het derde district van Seattle. Nationale politici als Elizabeth Warren en Bernie Sanders spraken zich op Twitter uit over die kiesstrijd. De reden voor deze aandacht is de harde strijd tussen de kandidaten van Jeff Bezos, de rijkste man ter wereld, en zijn bedrijf Amazon aan de ene kant, en progressieve kandidaten aan de andere kant.

Vooral in het derde kiesdistrict pompt Amazon veel middelen. Daar is de progressieve kandidaat Kshama Sawant van Socialist Alternative, het raadslid dat niet boog voor de chantage van Amazon om een taks op grote bedrijven in te trekken. Die taks was noodzakelijk om middelen te genereren voor investeringen in betaalbaar wonen. Een bijdrage aan de gemeenschap leveren, is echter niet wat Bezos en Amazon voor ogen hebben.

De wraakcampagne van Amazon is echter zo arrogant dat het tegenstand oproept. Het bedrijf stak meer dan 1 miljoen dollar in de campagne. Het maakt voor iedereen duidelijk dat er een strijd is over wie de stad bestuurt: Amazon of de bevolking. De campagne van Kshama Sawant vecht op alle mogelijke manieren terug. Er werd al een recordbedrag aan giften uit het district zelf opgehaald: Kshama telt meer donateurs in het district dan haar tegenkandidaat, Egan Orion, er in totaal telt. Dat mensen die geregistreerd staan als donateur voor Trump nu geld pompen in de campagne van Orion is ook veelzeggend. Kshama profileert zich als de kandidaat die niet te koop is.

De campagne van Kshama wordt vooral op straat en aan de deuren gevoerd. Er zijn veel campagnemoment, met enkele grotere momenten waarbij tientallen activisten tegelijk de straat optrekken om kiezers te overtuigen. De nationale aandacht en de vele steunberichten helpen daar natuurlijk bij.

Sarah Nelson, van de vakbond van vliegpersoneel, schreef een betoog om voor Kshama te stemmen: “Ondanks verzet door sommige van de machtigste bedrijven ter wereld, werd Seattle de eerste grote stad die het minimumloon van 15 dollar per uur invoerde. Dit werd mogelijk gemaakt door toenmalig pas verkozen raadslid Kshama Sawant. Van daaruit verspreidde de maatregel zich naar tientallen steden, staten en provincies in Noord-Amerika met ongeveer 22 miljoen werkenden die 68 miljard dollar aan loonsverhogingen afdwongen dankzij de strijd voor 15 dollar.” Nelson ziet in deze strijd de voorbode van de hernieuwde opgang van arbeidersstrijd met de afgelopen periode onder meer de golf van onderwijsacties en de staking bij GM.

Het establishment wil de opgang van strijdbare socialisten en van een zelfbewuste arbeidersklasse stoppen. Daartoe richt het zich tegen woordvoerders als Kshama Sawant. Niet enkel Amazon mengt zich in deze campagne, ook vastgoedontwikkelaars en anderen pompen geld in zogenaamde ‘kiesfondsen’ (PAC’s). Dat zijn anonieme fondsen die in tegenstelling tot individuen niet beperkt zijn door een plafond voor giften. De fondsen besteden vervolgens het opgehaalde geld naar eigen goeddunken. Alles samen hebben PAC’s van grote bedrijven tot 4 miljoen dollar bijeengebracht voor de verkiezingen in Seattle.

De uitkomst van de kiesstrijd in het derde district is onzeker. De vele middelen worden uiteraard gebruikt om leugens en twijfel te zaaien. Bovendien is het district zelf slachtoffer van de gentrificatie van de stad: armere mensen worden verdreven om plaats te maken voor luxe-projecten. De strijd om de zetel te behouden in het derde district wordt op het scherp van de snee gevoerd. Socialist Alternative werpt zich in deze strijd vanuit het besef dat het van nationaal belang is. Een overwinning op Amazon zou de opgang van nieuwe linkse boegbeelden en socialistische campagnes in heel het land versterken. Een groeiende interesse in socialistische ideeën in de VS, het hol van de kapitalistische leeuw, zal niet enkel in dat land gevolgen hebben.