NL Socialisme

Category: ISA Nieuws

  • Verslag van de ISA-school. Massale opstanden tegen het morbide kapitalisme

    De wereld beleeft turbulente gebeurtenissen die elkaar in een razend tempo opvolgen – economische en politieke crises, oorlogen en massale opstanden. Zo vatte Sonja Grusch de huidige mondiale processen samen in haar inleiding tot de plenaire openingsdiscussie over Wereldperspectieven op de ISA-kaderschool, die vorige week in België werd gehouden.

    Verslag door Per Ake Westerlund

    Afgelopen week konden meer dan 250 ISA-leden uit meer dan 20 landen en alle continenten elkaar eindelijk face-to-face ontmoeten voor een week van discussies en uitwisseling, na twee jaar van covid. Ontmoetingen als deze zijn van onschatbare waarde, ook al heeft ISA in 2020 en 2021 met groot succes de hindernissen van de pandemie overwonnen door drie zeer succesvolle Virtuele Marxistische Universiteiten te houden. Vanwege de Europese migratiemuren en de covid-regels konden kameraden uit verschillende landen alleen via Zoom deelnemen, samen met honderden andere leden over de hele wereld.

    Wereldperspectieven

    De discussie over de wereldperspectieven werd ingeleid door Sonja Grusch en Andre Ferrari, leden van de internationale leiding van ISA uit respectievelijk Oostenrijk en Brazilië. In dit verslag worden enkele van de punten uit deze zeer rijke en brede discussie gepresenteerd; voor een vollediger analyse bevelen we specifieke artikelen en verklaringen aan.

    Sonja gaf een opsomming van de meest recente belangrijke gebeurtenissen die het karakter van de periode onderstrepen, zoals de NAVO die meer wapens naar Oekraïne stuurt, de Russische raketaanvallen op Odesa, de massale opstand en nu pogingen tot staatsrepressie in Sri Lanka, de ECB die voor het eerst in 11 jaar de rentetarieven verhoogt, de algemene staking in Tunesië, enz.

    Ze besprak de oorlog in Oekraïne, waarbij ze benadrukte dat ISA opkomt voor de onafhankelijkheid van Oekraïne, inclusief rechten voor minderheden, en dat onafhankelijke organisatie en politiek van de arbeidersklasse nodig zijn. Deze oorlog maakt deel uit van de nieuwe koude oorlog en het inter-imperialistische conflict. De uitkomst is nog niet duidelijk, maar een overwinning van één van beide partijen zal een versterking van de reactionaire imperialistische blokken betekenen.

    De oorlog heeft ook verwoestende gevolgen voor de urgente klimaatcrises, met de terugkeer van meer olie, gas en kernenergie.

    Andre citeerde in zijn inleiding de Italiaanse marxist Antonio Gramsci: ‘De crisis bestaat juist in het feit dat het oude sterft en het nieuwe niet geboren kan worden; in deze tussenperiode verschijnt een grote verscheidenheid aan morbide symptomen.’

    Onder die symptomen rekende Andre de opkomst van extreemrechts, de voedsel-, energie- en financiële crises die 1,2 miljard mensen treffen. Vervolgens bracht hij verslag uit van de groeiende strijd en opstanden, waarbij hij zich concentreerde op recente gebeurtenissen in Sri Lanka, het “epicentrum van de wereldwijde crisis” en Ecuador. In veel landen nemen de vakbondsstrijd en stakingen toe, met recent grote vakbondsbetogingen in Londen en Brussel. Hij benadrukte ook de strijd voor abortusrechten als een belangrijke politieke kwestie.

    De eerste bijdrage in de discussie was van Sammy uit Duitsland, die wees op de klimaatbeweging daar als één van de meest geavanceerde ter wereld. Miljoenen namen in 2019 deel aan klimaatstakingen van Fridays For Future. Op 21 september 2021 betoogden opnieuw 700.000 mensen. De klimaatbeweging is geen homogeen gegeven, het gaat van antikapitalisten tot mensen die verbonden zijn met de groene regeringspartij in Duitsland.

    Twee interessante kenmerken ontwikkelen zich nu in de klimaatstrijd, waarbij in een aantal landen “occupy”-groepen worden gevormd in universiteiten. Zij plannen bezettingen in november, tijdens COP27, die in Egypte wordt gehouden. Anderzijds benaderen klimaatactivisten vakbonden om hen te betrekken bij stakingen en protesten, te beginnen met een door de FFF aangekondigde stakingsdag in september.

    Abortusrechten, socialistisch feminisme en politiek in de VS

    Strijd van vrouwen en aanvallen op vrouwenrechten was het thema dat Jasmine uit Oostenrijk aansneed. Zij bracht verslag uit van de massale strijd in Turkije, tegen het feit dat het land het Verdrag van Istanboel voor de rechten van de vrouw verliet met het argument dat het “homoseksualiteit normaliseert.” Ze wees op de betoging van 200.000 mensen tegen vrouwenmoorden in Chili. Ook in Ierland, Groot-Brittannië, Israël en andere landen is fel gereageerd op vrouwenmoorden. Polen heeft verschillende golven van massaprotesten tegen abortusverboden gekend. Jasmine liet ook zien hoe vrouwen het voortouw namen in veel belangrijke gevechten, zoals in Myanmar, en in de strijd van arbeiders in belangrijke sectoren.

    Kailyn uit de VS onderstreepte de ernst van het besluit van het Hooggerechtshof om Roe vs Wade af te schaffen en ze wees op de initiatieven die door Socialist Alternative zijn genomen. In 22 staten zijn wetten en voorstellen in voorbereiding om het recht op abortus af te schaffen, en in sommige gevallen ook hulp of zelfs informatie over abortus. De rechtervleugel heeft zijn agenda doorgedrukt tegen de publieke opinie in, waar de steun voor Roe al tientallen jaren rond de 50% ligt met 20-30% tegen.

    De protestgolven, eerst toen het voorstel uitlekte en daarna toen het besluit werd genomen, hebben enkele honderdduizenden bijeengebracht, maar zijn van korte duur geweest. Democraten maar ook officiële vrouwenorganisaties en Planned Parenthood hebben zich op de verkiezingen van november gericht als middel om de abortusrechten te verdedigen.

    Socialist Alternative nam het initiatief voor heel wat betogingen en protesten in de VS. In tegenstelling tot de Democraten eist Socialist Alternative een federale wet en federale abortusklinieken. In Seattle heeft het socialistische gemeenteraadslid Kshama Sawant voorgesteld om van de stad een vrijplaats voor abortusrechten te maken, zonder dat de politie het recht heeft om op te treden namens andere staten. Dit moet worden gefinancierd met een verhoogde Amazon-belasting. Twee dagen na deze discussie werd dit besluit in Seattle aangenomen!

    Elders, bijvoorbeeld in Houston, Texas, eisen leden van Socialist Alternative dat gemeenteraden en raadsleden dit voorbeeld volgen. De strijd voor abortusrechten zal worden voortgezet en ook worden gekoppeld aan sociale eisen voor leefbare lonen.

    Het verband tussen de strijd tegen onderdrukking en de arbeidersstrijd werd onderstreept door Anja van het Internationaal Comité van  ISA. Het is belangrijk dat we ons socialistisch feminisme voortzetten en verder ontwikkelen.

    Kelly uit de VS wees op een nieuwe interessante opiniepeiling, waaruit blijkt dat alle grote instellingen behalve de georganiseerde arbeiders het vertrouwen van de Amerikanen hebben verloren. De steun voor Biden is lager dan die voor Trump op hetzelfde moment tijdens zijn presidentschap. De Democratische Partij staat op het punt een aanzienlijk verlies te lijden in de midterm verkiezingen, als gevolg van de crisis in de gezondheidszorg, huisvesting en inflatie. Zij zouden enkele zetels kunnen redden door te beloven de aanvallen op abortusrechten terug te draaien. Hun crisis blijkt echter uit het feit dat 70% van de Democraten niet wil dat Biden zich kandidaat stelt voor de verkiezingen in 2024. En de Republikeinse Partij staat nog steeds onder controle van Trump.

    Neo-koloniale wereld

    In een uitgebreide bijdrage ging Serge Jordan in op uiterst belangrijke processen in neokoloniale landen. De wereld telt momenteel 100 miljoen vluchtelingen, het hoogste aantal ooit, waarvan 80% in ‘ontwikkelingslanden’. Hij gaf verschillende voorbeelden van de resultaten van de huidige crisis, zoals houtkachels die een comeback maken in Libanon en hoe 19 mensen stierven in de rij voor voedsel of brandstof in Sri Lanka.

    Vorig jaar was de toename van de wereldwijde schulden groter dan op enig ander moment sinds de Tweede Wereldoorlog. Nu zal de schuldencrisis zich verdiepen wanneer de rentevoeten worden verhoogd. Door de energiecrisis zijn de stroomonderbrekingen erger dan ooit, bijvoorbeeld in India en Pakistan. Ook in Zuid-Afrika en in Bangladesh, waar de regering onlangs beweerde dat het land volledig geëlektrificeerd was. Afrika wordt opgeschrikt door militaire staatsgrepen in verschillende landen, waarbij generaals in Soedan eerst een burgerregering beloven en vervolgens de macht verder concentreren in de handen van de militaire junta.

    Dit is ook bedoeld om de lagere rangen van de officieren onder controle te krijgen, een laag die soms openstaat voor het protest, zoals in Sri Lanka opnieuw blijkt. Militaire staatsgrepen onderstrepen hoe de ‘democratie’ er niet in slaagt de door het IMF en regeringen geëiste besparingen door te voeren. In Tunesië kreeg president Saeed eerst steun voor zijn machtsgreep in augustus vorig jaar, maar hij werd nu geconfronteerd met een algemene staking tegen zijn beleid.

    Serge waarschuwde er ook voor dat wanhoop en vervreemding groepen arbeiders en armen tegen elkaar kunnen opzetten, zoals onlangs is gebeurd in Haïti en in de Blauwe Nijl-staat in Soedan. Dit onderstreept de noodzaak van een op klassen gebaseerde gemeenschappelijke strijd met duidelijke en socialistische eisen.

    Latijns-Amerika

    In Brazilië leven 38 miljoen mensen in onzekere arbeidsomstandigheden. Dit voorbeeld van de crisis en de realiteit waarmee arbeiders te maken hebben, werd gegeven door Julia van de Braziliaanse afdeling van ISA. Zij benadrukte ook hoe zowel de prijzen als het geweld sterk zijn gestegen. In deze situatie heeft PT-leider Lula, die voor ligt in de opiniepeilingen voor de komende verkiezingen, zich naar rechts gedraaid. De PT wil niet deelnemen aan de strijd tegen Bolsonaro en nog minder de macht grijpen na een protestbeweging te midden van deze crisis.

    Tegelijkertijd kondigt Bolsonaro nu al aan dat hij een verkiezingsnederlaag niet zal accepteren. Hij bereidt zich voor op een mogelijke staatsgreep om aan de macht te blijven, zo meldden zowel Julia als Andre. LSR, ISA in Brazilië, pleit ervoor dat de linkse partij PSOL een eigen kandidaat stelt in de eerste ronde van de verkiezingen en voor massale strijd als manier om Bolsonaro te weerstaan en een socialistisch alternatief voor Lula te vormen.

    Een overzicht van de gebeurtenissen in Latijns-Amerika werd gepresenteerd door Mauro uit Mexico. Hij ging in op de massabewegingen in Chili en Ecuador in 2019 en in Ecuador dit jaar. Op basis van bewegingen werden er linkse regeringen verkozen, die evenwel al gauw naar rechts draaiden. Dat was onder meer het geval met Pedro Castillo in Peru. Mauro deed verslag van de telecomstaking in Mexico die dezelfde week begon. 60.000 werknemers namen deel aan de eerste staking in het bedrijf sinds 1985, dat eigendom is van Carlos Slim, de rijkste man van het land.

    Inflatie en recessie

    De wankele wereldeconomie was een hoofdthema in de discussie. In de jaren 2007-2021 was de gemiddelde dollarinflatie 2,8%, en nu is het meer dan 9% in de OESO, meldde Claire uit Engeland, Wales en Schotland. Ze legde uit hoe de prijsexplosie ideeën als de ‘Moderne Monetaire Theorie’ heeft blootgelegd, die beweerden dat geld drukken geen probleem was, maar een oplossing. Nu leidt inflatie tot hogere rentetarieven die een recessie zullen veroorzaken.

    Boris uit België gaf een zeer duidelijk beeld van hoe de stijging van de inflatie de druk van de werkenden op de vakbondsleiding opvoert om tot actie over te gaan. België heeft een uniek systeem van indexatie en bovendien een hoge syndicalisatiegraad. In juni namen 70.000 mensen deel aan een nationale vakbondsbetoging en er is een staking aangekondigd voor november. Dit moet in elke vakbond en op elke werkplek worden voorbereid. Politiek heerst instabiliteit en kan de mogelijkheid niet uitgesloten worden dat het establishment geen andere mogelijkheid meer zal hebben dan de linkse partij PVDA/PTB in regeringen op te nemen met het argument om het rechtse populisme te stoppen.

    De prijsstijgingen werden ook door Kevin uit Ierland onderstreept als een belangrijke kwestie. Hij drong aan op voorbereidingen voor sociale explosies in meer landen, tegen de hoge prijzen maar ook tegen onderdrukking. Gebeurtenissen in de VS geven aan dat abortus en kwesties van onderdrukking een basis zullen zijn voor verzet en strijd en zeer belangrijk voor ISA. De voorbereidingen omvatten het opbouwen van onze organisaties en partijen en het helpen van arbeiders en jongeren om zich te organiseren.

    Tom van ISA in Engeland, Wales en Schotland illustreerde de politieke crises in veel landen met de val van Boris Johnson. Hij liet zien hoe stakingen en protesten een grote rol speelden in deze crisis, bijvoorbeeld toen 115.000 leden van de Communication Workers Union in een referendum met 96,7% voor staking stemden, bij een opkomst van 77%. Daarnaast was er uiteraard de breed gesteunde beweging bij het spoor.

    Andy van het International Executive van ISA gaf nog voorbeelden van hoe methoden van de arbeidersklasse een opgang kennen in strijd. Zelfs in landen met een zwakke of bijna geen traditie van een arbeidersbeweging heeft de arbeidersklasse in recente massale strijd haar buitengewone gewicht en rol in de samenleving laten zien, bijvoorbeeld in Myanmar en Wit-Rusland.

    China

    Twee kameraden spraken over belangrijke ontwikkelingen in China. Het land bevindt zich in de ernstigste crisis sinds 30 jaar. Xi Jinping’s zero covid beleid heeft ertoe geleid dat 400 miljoen mensen opgesloten zaten en hun huis niet meer uit mochten. Dit gaat over het vergroten van de controle, en “het voorbereiden op een oorlogseconomie en -maatschappij,” zoals een commentator zei.

    Deze politiek heeft grote negatieve gevolgen voor de economie, die al te lijden had onder de ineenstorting van de vastgoedsector. Er zijn 13 miljoen onafgewerkte appartementen in China. Sinds enkele dagen is er een ‘hypotheekstaking’ met mensen die weigeren woonleningen te betalen voor onafgewerkte woningen die ze niet kunnen betrekken. Dit zijn protesten die de hele banksector kunnen treffen. De Chinese economie volgt nu het pad van Japan, dat decennia van stagnatie heeft gekend.

    De machtsstrijd aan de top van de CCP, in afwachting van Xi Jinping die zich wil laten kronen als heerser voor het leven , wordt opener, waarbij anti-Xi facties zich zorgen maken over het beleid inzake zero covid, de confrontatie met het VS-imperialisme en over het economisch beleid.

    De oorlog

    De oorlog in Oekraïne was natuurlijk een ander centraal thema in de discussie. De oorlog heeft invloed op alle gebeurtenissen in de wereld, als onderdeel van de koude oorlog tussen het Amerikaanse imperialisme en het Chinese imperialisme. Tom van de VS stelde dat ISA opkomt voor het recht van de Oekraïense arbeidersklasse om zich te verdedigen, en onderstreepte de rol van het VS-imperialisme. Zelenski eist meer wapens en de VS en andere westerse mogendheden sturen aanzienlijke delen van hun raketten en andere wapens. Hij bekritiseerde linkse krachten die hebben gecapituleerd en nu het zenden van wapens steunen, zoals Podemos in Spanje.

    Vilgot uit Zweden merkte op dat Zweden nu toetreedt tot de NAVO, zonder echt debat of een referendum. Alle partijen in het parlement steunen een verhoging van de militaire uitgaven tot 2% van het BBP en er is geen sterke georganiseerde oppositie. De Zweedse regering heeft ook ingestemd met de eisen die Erdogan heeft gesteld als voorwaarden om in te stemmen met de toetreding van Zweden en Finland tot de NAVO, voornamelijk gericht tegen de democratische rechten van de Koerden. De toetreding van Zweden en Finland tot de NAVO betekent een versterking van de militaire alliantie, niet in het minst aan de grens met Rusland.

    Conclusies

    Danny Byrne van International Executive maakte een aantal slotopmerkingen. Hij begon met te wijzen op de korte afstand tussen mondiale en nationale gebeurtenissen in deze periode. Zowel inter- imperialistische conflicten als nationalisme staan in deze periode centraal. Het einde van de neoliberale globalisering, werd geïllustreerd door een citaat uit de Financial Times. Die krant merkte op: “Politici en generaals staan terug aan het roer en zakenmensen zijn in verwarring” op het World Economic Forum in Davos dit jaar.

    De afgelopen drie jaar waren er binnen ISA heel wat discussies over het proces van deglobalisering, geopolitieke spanningen, de nieuwe Koude Oorlog en het einde van de neoliberale globalisering. Dit waren controversiële thema’s in sommige debatten in ISA. Marxisten moeten uitgaan van mondiale processen en het risico vermijden empirisch te zijn en gebeurtenissen geïsoleerd te bekijken.

    Wat de oorlog betreft, moeten marxisten een klassen- en internationalistisch standpunt innemen en de oorlog in de eerste plaats inter- imperialistisch opvatten. In Oekraïne leggen we de nadruk op de noodzaak van arbeiderszelfverdediging.

    Danny sprak ook over de politieke crisis, met het recente aftreden van de Italiaanse regering. Rechtse partijen zullen waarschijnlijk winnen in de komende verkiezingen. Trump en Bolsonaro laten zien hoe rechtse leiders bereid zijn staatsgrepen te plannen om aan de macht te blijven. De vraag is hoe we hen kunnen bestrijden.

    Een methode die in Turkije wordt verwoord als ‘iedereen samen tegen Erdogan’, in Hongarije als ‘iedereen tegen Orban’, is ook in India en andere landen aanwezig. Maar fronten die alle oppositiepartijen samenbrengen zullen geen programma hebben dat crisissen kan oplossen en dus niet in staat zijn om rechts tegen te houden. Het zijn massamobilisaties en opstanden die rechtse staatsgrepen kunnen blokkeren, zoals in Bolivia en Peru.

    De arbeidersklasse heeft behoefte aan organisatie en een socialistische politiek, en er moeten nieuwe voortrekkers worden gevormd. Golven van opstanden en verzet hebben de kracht van de massa’s laten zien. Deze heeft politieke leiding nodig om overwinningen op kapitalisme en imperialisme te behalen.

  • Financiële oproep ISA. Historisch crisis van kapitalisme: help ons een socialistisch alternatief opbouwen

    Dit jaar is tot nu toe gekenmerkt door enorme crises van het rampzalige en chaotische kapitalistische systeem. Er is nog geen einde in zicht voor de Covid-19-pandemie, terwijl we al geconfronteerd worden met een brutale oorlog in Oekraïne, nieuwe spanningen tussen de VS en China, de hoogste inflatie in decennia, een rechts offensief tegen vrouwenrechten en LGBTQ+ personen en een verdieping van de voortdurende economische crisis waar werkenden en armen het zwaarst onder gebukt gaan.

    De grootste bedrijven ter wereld maakten 5 biljoen dollar winst en de rijkste mensen plannen hun volgende ruimtereis. Tegelijkertijd worden delen van de planeet geconfronteerd met warmteniveaus die in meer dan een eeuw niet zijn voorgekomen en met nieuwe en steeds ergere milieurampen.

    De verschrikkingen van de oorlog in Oekraïne veranderen nu al de manier waarop het mondiale kapitalisme zichzelf in de toekomst ziet. Kapitalistische regeringen investeren historische bedragen in militarisering, zo hebben de Zweedse en Duitse sociaaldemocratische regeringen hun militaire uitgaven verhoogd tot 2% van het BBP. In plaats van deze destructieve maatregelen hebben we massale investeringen nodig in klimaatbescherming, gezondheidszorg, sociale voorzieningen en onderwijs.

    De vrees voor een kernoorlog is terug, nu de wapentechnologie en de vernietigingskracht veel groter zijn dan op het hoogtepunt van de vorige Koude Oorlog. Landen die sterk afhankelijk zijn van granen en andere basisgoederen uit de oorlogsgebieden worden geconfronteerd met een catastrofale voedselcrisis, vooral in delen van Afrika en het Midden-Oosten. Groeiende tekorten als gevolg van crises in de toeleveringsketen en de toenemende trend van neoliberale vrijhandel in de richting van protectionisme, nationalisme en ontkoppeling van de productie maken de ellende en rampspoed voor de werkende klasse en de armen nog erger.

    In de Verenigde Staten, het rijkste land ter wereld, vindt meer dan één massaschietpartij per dag plaats. Ondervoeding van zuigelingen, veroorzaakt door tekorten aan babyvoeding, dwingt moeders tot het delen van moedermelk. Miljoenen vrouwen lopen het risico hun recht op abortus te verliezen en rechts heeft het gemunt op LGBTQ+-jongeren en hun ouders.

    De Chinese staat beperkt eveneens de toegang tot reproductieve gezondheidszorg en zet zijn repressieve “zero covid”-beleid voort met massale lockdowns die leiden tot jobverlies zonder sociaal vangnet, wat vooral migranten hard treft. Tegelijkertijd worden andere werknemers in hun fabrieken opgesloten en gedwongen te werken. De lockdowns gaan gepaard met tekorten aan voedsel, medicijnen en andere levensbehoeften.

    De polarisatie neemt wereldwijd toe, zoals blijkt uit de gevaren van extreemrechts en rechts-populisten die in vele delen van de wereld toenemen. Rechts gebruikt de gerechtvaardigde woede van de arbeidersklasse en de armen om verdeeldheid, zoals racisme, seksisme, homofobie en xenofobie, te stimuleren .

    Er is echter ook een stemming onder de werkende bevolking voor radicale verandering en massale ontgoocheling over de heersende bedrijfspolitici, wat bijvoorbeeld blijkt uit een reeks linkse overwinningen in Latijns-Amerikaanse verkiezingen of de brede steun voor de linkse alliantie onder leiding van Mélenchon in Frankrijk. Terwijl grote bedrijven en kapitalistische regeringen proberen hun crises af te wentelen op gewone mensen, vechten de arbeidersklasse en arme mensen terug.

    Werkenden in Sri Lanka hielden de eerste algemene staking in 42 jaar tegen het corrupte en onderdrukkende regime van Rajapaksa, als onderdeel van een militante en moedige massabeweging die delen van de regering ten val heeft gebracht en ondertussen ook de president. Extreme prijsstijgingen, bruut optreden van het regime en een economische ineenstorting hebben miljoenen mensen op de been gebracht om fundamentele verandering te eisen.

    Werknemers in ziekenhuizen in Sjanghai hebben geprotesteerd en zijn in staking gegaan tegen de brutale behandeling door de Chinese dictatuur, terwijl arbeiders die in de fabrieken opgesloten zaten, in opstand kwamen en slaags zijn geraakt met de politie.

    Arbeiders in Turkije protesteren en staken tegen de sterke stijging van de kosten van levensonderhoud, en in Iran strijden arbeiders tegen de besparingen en de verwaarlozing door de regering, die onder meer de instorting van het Metropol-gebouw hebben veroorzaakt, waarbij tientallen mensen om het leven kwamen.

    ISA in actie

    Tegenover de erger wordende milieucrisis en het complete falen van het systeem om zelfs maar bescheiden stappen te zetten hiertegen, eisen wij massale publieke investeringen in een socialistische groene new deal om wereldwijd miljoenen degelijke jobs te creëren, waarbij de rijkdom van de miljardairs in beslag wordt genomen om een echte strijd tegen de klimaatverandering te financieren. In november 2021 mobiliseerde International Socialist Alternative honderden leden uit alle continenten naar Glasgow om te protesteren tegen de COP26 klimaatconferentie. Een van onze belangrijkste eisen is om vervuilende multinationals en de belangrijkste sectoren van de economie (energie, transport & mobiliteit, financiën, landbouw, gezondheidszorg) in democratisch publiek eigendom te brengen om een ecologisch en socialistisch economisch plan uit te voeren dat de economie reorganiseert om de mens en de planeet te dienen.

    We bouwden hierop verder met een internationale delegatie die de Zweedse ISA-afdeling versterkte tijdens de protesten rond de conferentie Stockholm+50 in juni. Die VN-klimaattop was bedoeld om “50 jaar wereldwijde milieuactie te vieren,” wat in schril contrast staat met de realiteit waar milieurampen steeds vaker voorkomen, de opwarming van de aarde toeneemt en de greenwashing door de elites steeds intenser wordt. Het gastland, Zweden, heeft in deze periode 75 procent van zijn klimaatdoelstellingen niet gehaald. ISA hielp de betogingen in Stockholm organiseren om de beste lagen van klimaatactivisten en jongeren die boos zijn over deze kwestie te bereiken en hen te winnen voor de noodzaak van socialistische verandering om klimaatverandering tegen te gaan.

    Bovendien hebben we protesten, betogingen en andere solidariteitsacties georganiseerd en eraan deelgenomen tegen de oorlog in Oekraïne. Het gaat om een oorlog waarin de basisbehoeften van miljoenen mensen worden opgeofferd door imperialistische wereldmachten.

    Socialisten in Rusland, die zich al lang verzetten tegen de reactionaire regering van Poetin, reageerden onmiddellijk door tussenbeide te komen in de spontane anti-oorlogsprotesten in Rusland. 15.000 mensen, ook socialisten kregen te maken met arrestatie, Verschillende hebben nu korte perioden in de gevangenis doorgebracht. Eén van hen in het bijzonder, Dzhavid Mamedov, werd, nadat hij twee maanden gevangenisstraf had uitgezeten alleen omdat hij zich tegen de oorlog had uitgesproken, strafrechtelijk vervolgd en riskeerde mogelijk een lange gevangenisstraf. Een zeer doeltreffende internationale solidariteitscampagne heeft ertoe bijgedragen dat Dzhavid nu in veiligheid is. De genomen maatregelen hebben ervoor gezorgd dat de socialisten in Rusland kunnen blijven werken en zich kunnen voorbereiden op de toekomst.

    We zijn ook doorgegaan met het ontwikkelen van de campagne voor Solidariteit tegen Repressie in China & Hongkong en het organiseren tegen de brute CCP-dictatuur in China, die lijnrecht ingaat tegen de belangen van alle arbeidersklasse en arme mensen in de regio en wereldwijd.

    Onze leden in Zuid-Afrika hebben meegewerkt aan de strijd en de staking van de arbeiders van Clover tegen fabriekssluitingen en ontslagen, en eisen in plaats daarvan een loonsverhoging, het wegsturen van de hebzuchtige MILCO/CBC-eigenaars, en het democratische publieke eigendom van Clover.

    In Brazilië zijn onze leden op straat gekomen tegen het autoritaire en reactionaire Bolsonaro-regime. Er kan geen sprake zijn van een compromis met de instellingen die hem in de eerste plaats aan de macht brachten, dergelijke “gematigde strategieën” zijn gedoemd te mislukken. In plaats daarvan roepen we op tot een verenigde en onafhankelijke beweging van de arbeidersklasse om Bolsonaro en alles wat hij vertegenwoordigt te bestrijden op straat, op de werkvloer, op school en op de universiteiten.

    In de VS hebben onze leden een actieve rol gespeeld in de recente golf van arbeidsorganisatie, met name bij Starbucks en Amazon, bij het organiseren van protesten om vrouwenrechten te verdedigen tegen de aanval van het Hooggerechtshof op abortus, en bij het verdedigen van LGBTQ+ rechten tegen rechtse politici en hun gewelddadige extreemrechtse aanhangers.

    Afgelopen december versloegen we opnieuw een ondemocratische poging van grote bedrijven en de rechtervleugel om gemeenteraadslid Kshama Sawant uit Seattle af te zetten, de enige marxistische gekozen vertegenwoordiger in de VS. Onze solidariteitscampagne toonde opnieuw aan dat als we vechten, we kunnen winnen!

    Meer dan 1.500 vrijwilligers in Seattle kwamen naar buiten om Socialist Alternative te helpen met organiseren en campagne voeren. Onze campagne haalde een nooit gezien bedrag van een miljoen dollar op aan donaties van 11.000 mensen uit de werkende klasse. Dit was noodzakelijk in de politieke strijd tegen de miljardairs en de rechterzijde. Een strijdbare beweging wordt niet gebouwd op marxistische ideeën alleen, er zijn middelen nodig om actie te kunnen voeren.

    We hebben steun nodig om de strijd verder op te bouwen, doneer aan ISA

    We kregen massale steun van gewone werkenden die onder steeds moeilijker omstandigheden leven. Het is duidelijk dat er geen uitweg is onder dit systeem. We moeten ons organiseren in de strijd voor een socialistisch alternatief.

    Om onze werking te versterken en een grotere impact te hebben, willen we deze zomer 75.000 euro ophalen. Dat is in het kader van het eerste fysieke internationale evenement van ISA sinds het uitbreken van de Covid-19-pandemie.

    Het kapitalisme is een wereldwijd systeem en daarom hebben we een wereldwijde strijd nodig. Voor ons is het dan ook een prioriteit om een sterke internationale organisatie op te bouwen met centrale middelen om ons werk over de hele wereld op te bouwen en te coördineren. Deze financiële oproep zal gaan naar het opbouwen van campagnes, het mobiliseren van onze krachten, en een rol spelen in belangrijke gevechten van werkenden in vele landen.

    De echte macht ligt vandaag in handen van grote bedrijven. Van beslissingen die worden genomen op bestuursvergaderingen en bedrijfsconferenties over bedrijfslobbywerk en donaties aan de kapitalistische partijen tot het privaat bezit van de massamedia, inclusief de sociale media: de politieke en financiële macht zit vandaag niet bij de werkenden. De arbeidersklasse moet haar eigen kracht opbouwen.

    ISA is volledig afhankelijk van bijdragen van haar leden en sympathisanten. Steun ons om onze doelstelling te bereiken en onze wereldwijde werking in de komende periode te versterken. Doneer 5, 10, 50, 200, 1000 of meer euro. Doe dit op BE86 5230 8092 4650 van LSP/PSL met als mededeling ‘steun ISA’.

  • Internationaal klimaatprotest voor systeemverandering

    Foto door Natalia Medina

    Op 2 en 3 juni was er in de Zweedse hoofdstad Stockholm een VN-klimaattop onder de titel ‘Stockholm 50+’. De VN vierde hiermee de vijftigste verjaardag van haar ‘Conferentie over het menselijk leefmilieu’, de eerste VN-klimaattop. In Stockholm zouden geen beslissingen genomen worden, het moest een feestelijke gebeurtenis worden. Wat er te vieren viel, is nochtans niet meteen duidelijk na 50 rampzalige jaren voor ons klimaat. International Socialist Alternative nam met een internationale delegatie deel aan het klimaatprotest.

    door Koerian uit maandblad De Linkse Socialist

    De politici die in Stockholm vierden, hebben de afgelopen decennia vooral de winsten van de grote vervuilers veilig gesteld. Onze gezondheid en het leefmilieu gingen ondertussen op de schop. Amper 10% van de klimaatdoelen die werden gesteld, werden ook gehaald. Zweedse politici zagen de top als een kans om hun industrie te promoten. De Zweedse minister van milieu poseerde er met de CEO’s van grootvervuilers als Volvo, Volvo CE, SSAB en NCC.

    Met 30 jonge socialisten uit zes landen trokken we naar Stockholm om samen met Rättvisepartiet Socialisterna, onze Zweedse afdeling, campagne te voeren voor, tijdens en na het protest dat georganiseerd werd door Fridays for Future.

    Investeer in klimaat, niet in oorlog

    Meer nog dan deze top stond in Zweden de oorlogstrom op de voorgrond. De Zweedse regering diende, zonder daarbij haar bevolking te consulteren, een aanvraag tot lidmaatschap bij de NAVO in. Dit zou Zweden niet alleen dwingen haar militaire uitgaven op te drijven. Turks president Erdogan, die een NAVO-veto heeft, eist dat Zweden Koerdische activisten uitlevert. De aanwezigheid van de NAVO-vloot in Stockholm, maakte de militaristische dreiging erg zichtbaar. Onze centrale eis was dan ook ‘investeer in klimaat, niet in oorlog’.

    De focus op het eventuele NAVO-lidmaatschap, zorgt voor een neergang in de klimaatbeweging. Fridays for Future riep op tot een scholierenstaking tijdens het protest. Een paar duizend jongeren nam hieraan deel, een fractie van wat de betogingen in 2019 op de been kregen. Nochtans is dit niet onoverkomelijk. Dezelfde bedrijven en politici die winnen bij oorlog, dragen bij tot klimaatverandering. Een neen aan NAVO-lidmaatschap betekent dat er meer geld vrijkomt voor investeringen in klimaat.

    Ons klimaat, niet hun winsten

    Binnen het kapitalisme zijn er geen oplossingen voor de destructie van ons klimaat. Zolang een kleine groep rijke aandeelhouders de vervuilende industrieën controleert, zullen die niet klimaatneutraal worden. De middelen om dit te doen zijn er. Een rapport van Oxfam toonde dat de pandemie elke 30 uur een nieuwe miljardair creëert. Energiemultinationals maken woekerwinsten op kap van de oorlogsslachtoffers in Oekraïne en de werkenden in eigen land. Om een ecologische apocalyps te voorkomen, moeten we grote bedrijven in publieke handen nemen.

    Willen we een toekomst voor de planeet, dan moeten we bouwen aan een beweging die die conclusies trekt en populariseert. Fridays for Future heeft de grote verdienste het stakingswapen te populariseren binnen de klimaatbeweging. Met ISA willen we helpen bouwen aan een dynamische klimaatbeweging, waarin jongeren en werkenden op democratische manier een actieplan en programma ontwikkelen. Dit kan op heel wat enthousiasme rekenen, getuige de honderden jongeren die zich aansloten bij het ISA-blok op de betoging en de 250 mensen die aangaven geïnteresseerd te zijn om zich verder te organiseren bij Rättevisepartiet Socialisterna.

  • Seattle: hoe Kshama Sawant en Socialist Alternative (weer!) wonnen

    Voor de vierde keer heeft Kshama Sawant, voortrekster van Socialist Alternative en gemeenteraadslid in Seattle, een verkiezingsoverwinning behaald. Deze keer nam ze het op tegen een racistische en rechtse afzettingscampagne gesteund door het grootkapitaal. Deze overwinning bevestigt de benadering van klassenstrijd bij verkiezingen, een voorbeeld van succesvolle onafhankelijke campagne en vol lessen voor de werkenden en de socialistische linkerzijde.

    Door Bryan Koulouris en Calvin Priest

    Dit was de moeilijkste verkiezing die we hebben meegemaakt sinds Kshama in 2013 aantrad. Seattle had nog nooit een verkiezing in december meegemaakt, een timing die bewust door de afzettingscampagne was bedacht om de opkomst onder arbeiders, huurders, jongeren en gekleurde mensen te verlagen. Een kiesfonds van big business met de Orwelliaanse naam ‘A Better Seattle’ stak honderdduizenden dollars in het voortdurend bestoken van kiezers met leugens en bedrog in tv-, web- en mailadvertenties. Ondertussen werd de solidariteitscampagne van Kshama toegang tot advertenties geweigerd door Google, YouTube en Hulu.

    Het kiesfonds van big business was niet de enige die oneerlijke informatie verspreidde over Kshama en de rechtse afzettingscampagne. De media, in het bijzonder de veelgelezen Seattle Times, voerden de afgelopen acht jaar een constante campagne van misleidende en achterbakse aanvallen op Kshama en onze beweging. Ze deden dit omwille van onze capaciteit om overwinningen te behalen die de heersende klasse en het politieke establishment woedend maken. Het Hooggerechtshof van de deelstaat heeft, zonder hoorzitting over de aanklachten, in het voordeel van de rechtse afzettingscampagne beslist, met als resultaat dat regelrechte leugens op het stembiljet verschenen als het laatste wat iemand zag voordat hij ging stemmen.

    De rechtbanken stelden hun oordeel op onverklaarbare wijze drie maanden uit, waardoor de rechtse campagne de opkomst kon beperken door een nooit geziene decemberverkiezing te organiseren. Doorgaans is de opkomst bij uitzonderlijke verkiezingen een pak lager dan bij normale verkiezingen in november. Dezelfde rechtbank verwierp minder dan zes maanden eerder een poging om een referendum te houden over de afzetting van de burgemeester van Seattle, Jenny Durkan, nadat zij illegaal opdracht had gegeven tot het inzetten van traangas tegen vreedzame demonstranten van Black Lives Matter, wat resulteerde in meer dan 18.000 klachten. Zoals de ernstige aanvallen op abortusrechten en het racistische rechtssysteem ook duidelijk laten zien, staan de kapitalistische rechtbanken niet aan de kant van de werkende mensen en de onderdrukten.

    In de acht jaar dat Kshama verkozen is, is haar leiderschap en het werk van Socialist Alternative in Seattle een baken geweest voor hoe marxisten werkende mensen en de onderdrukten naar cruciale overwinningen kunnen leiden. Van het feit dat Seattle in 2014 de eerste grote stad werd met een minimumloon van 15 dollar per uur tot de succesvolle Amazon Tax van 2 miljard dollar in 2020 en de historische overwinningen op het gebied van huurdersrechten, hebben ons marxistische kantoor in de gemeente en de arbeidersbeweging in Seattle niet alleen invloed gehad op het leven van de inwoners van de stad, maar ook op dat van miljoenen werkenden in de rest van het land. Nu hebben we een sterk mandaat om onze strijd tegen rechts en de heersende klasse moedig voort te zetten.

    Sterke polarisatie en volgende stappen

    Zoals in veel grote steden, rijzen de huurprijzen in Seattle de pan uit. Tijdens deze campagne hebben we meer dan 15.000 handtekeningen verzameld voor huurcontrole, terwijl Kshama’s kantoor en Socialist Alternative huurders hielpen zich te organiseren om met succes huurverhogingen in specifieke gebouwen tegen te gaan. We wonnen dit jaar ook historische huurdersrechten die een nationaal precedent hebben geschapen. We gaan de strijd voor betaalbare woningen van goede kwaliteit in Seattle opvoeren, en we hopen dat deze broodnodige beweging zich over het land kan verspreiden, net zoals onze overwinning voor het minimumloon van 15 dollar per uur dat in 2015 deed. Zoals altijd zullen we te maken krijgen met een vastberaden tegenstand van de grote bedrijven op de verhuurmarkt, het Democratische establishment, pro-kapitalistische rechtbanken, rechtse populisten en mogelijk zelfs staatsrepressie. Maar onze eerdere verwezenlijkingen tonen hoe een strijdbare benadering deze obstakels kan overwinningen.

    De grote bedrijven slaagden er niet in om onze socialistische gemeenteraadszetel in te pikken, ondanks het feit dat ze in 2019 alles uit de kast haalden bij de verkiezingen, waarbij Amazon alleen al meer dan 3 miljoen dollar uitgaf. Deze keer hebben ze samengewerkt met een rechts verzet tegen de Black Lives Matter-beweging, en ze zijn er nog steeds niet in geslaagd om Kshama en onze beweging te verslaan. Daar zullen ze niet mee ophouden. Toenemende leugens, rechtszaken, en zelfs staatsrepressie kunnen volgen tegen Socialist Alternative. We zagen een verhoogde polarisatie in deze verkiezing met losgeslagen rechtse elementen die onze vrijwilligers lastig vielen met geweld en bedreigingen. Voormalig voorzitter van de politiebond Ron Smith dreigde het raadslid “in de boeien te slaan” toen agenten in Seattle campagne voerden voor de afzetting van Kshama.

    In november is er voor het eerst in meer dan 30 jaar een openlijke Republikein verkozen als City Attorney (advocaat die de stad vertegenwoordigt). Dit zal rechts aanmoedigen. Naarmate de regering-Biden er niet in slaagt om de werkende mensen echte vooruitgang te bieden, kan er meer ruimte ontstaan voor rechts populisme. Onze overwinning toont hoe we dit fenomeen effectief kunnen bestrijden.

    Helaas proberen veel linkse kandidaten en activisten de rechtse gevestigde politici tegen te werken door de verschillen met het Democratische establishment te verdoezelen. Dit laat alleen maar meer ruimte voor de rechtervleugel om zich op te werpen als het “anti-establishment” alternatief voor business as usual politiek, zoals Trump en anderen deden op nationaal niveau. Sommige andere activisten leunen op “woke” slogans zonder concrete eisen te stellen die het leven van mensen uit de arbeidersklasse kunnen verbeteren. Geen van deze benaderingen is effectief.

    Terwijl wij met Socialist Alternative het afgelopen jaar campagne voerden voor populaire eisen als huurcontrole, huurdersrechten en het uitbreiden van de Amazon Tax voor de dringend noodzakelijke betaalbare huisvesting, repte geen enkele ‘woke’ progressieve Democratische kandidaat over deze thema’s. In plaats daarvan gingen ze in het defensief tegenover de rechtse aanvallen. Het resultaat was niet alleen dat de Democratische kandidaten verloren, sommigen zoals Lorena Gonzalez werden zelfs met een overweldigende marge verslagen.

    Socialisten kunnen tegengas geven tegen rechts door onverbloemd te strijden tegen alle vormen van onderdrukking en dit te verbinden met strijd voor eisen die de werkende mensen ten goede komen. We moeten bereid zijn om de gevestigde en ‘progressieve’ politici te ontmaskeren als ze geen oplossingen bieden voor de werkende klasse, terwijl we ons organiseren voor duidelijke eisen zoals huurcontrole, hogere lonen, belasting voor de rijken, een socialistisch groen banenplan …

    Campagne van onderuit

    De media in Seattle en een groot deel van links benadrukken de enorme campagne van onderuit van Socialist Alternative in hun commentaar op de overwinningen van Kshama. We zijn uiteraard erg trots op onze ongekende inspanningen om mensen te overtuigen om te stemmen en om onze campagne financieel te ondersteunen, waarbij we een miljoen dollar ophaalden. Dit alles vloeit direct voort uit onze dynamische revolutionaire socialistische benadering.

    Er is een actieve massabeweging nodig om de kapitalisten te verslaan. Passieve steun voor socialistische ideeën of specifieke eisen van de werkende klasse zijn niet genoeg om overwinningen te behalen die ons leven positief beïnvloeden en de bankrekeningen van de miljardairs een klap kunnen toebrengen. In plaats daarvan moeten we ondubbelzinnig strijden voor de behoeften van werkende mensen, jongeren en onderdrukten, zodat zij voor zichzelf een actieve rol zien om alles op alles te zetten om te winnen. Dit komt deels tot uitdrukking in de strijdbare eisen van een campagne, zoals onze strijd voor huurcontrole, waarvoor we in het offensief zijn gegaan ondanks het feit dat de solidariteitscampagne in essentie een verdedigingscampagne was. We zijn ook in het offensief gegaan tegen deze rechtse aanval om te benadrukken hoe cruciaal het is voor werkende mensen dat we de enige stem in het stadhuis behouden die bereid is voor ons te vechten.

    Meer dan 1.500 mensen in District 3 van Seattle boden zich op de een of andere manier aan als vrijwilliger, velen van hen vulden “beloftekaartjes” in om de verkiezingen te bespreken en minstens drie stemmen onder vrienden, familieleden of collega’s te winnen. Bovendien richtten we ons niet alleen op waarschijnlijke kiezers: de opkomst onder 18- tot 25-jarigen was bij deze verkiezingen opvallend hoger dan bij de algemene verkiezingen in november! Dit werd mogelijk gemaakt door meer dan 1.700 nieuwe kiezersregistraties en een oriëntatie op studenten die normaal gesproken niet stemmen bij lokale verkiezingen. Stemregistraties zijn vooral van cruciaal belang voor huurders, die vaak gedwongen worden te verhuizen door torenhoge huisvestingskosten. Die stemregistratie is belangrijk omdat er in Seattle via de post wordt gestemd.

    In tegenstelling tot linkse verkiezingscampagnes die overwinningen beloven op basis van stemmen, vertelden we elke sympathisant dat we hen nodig hadden om meer te doen dan alleen stemmen. We vroegen iedereen die we ontmoetten minstens drie keer of ze wilden doneren aan de campagne, waarbij we de nadruk legden op de uitgaven van de rechtse partijen en bedrijfsleiders. We hebben alle records van Seattle gebroken en van meer dan 5.000 donateurs uit het district steun ontvangen.

    Terwijl veel progressieve campagnes zich richten op “waarschijnlijke” kiezers, stimuleerden wij de opkomst in de volkswijken en meer gemarginaliseerde gemeenschappen. In een blok met voornamelijk mensen van Oost-Afrikaanse afkomst was de opkomst bijna tien keer zo hoog als bij de verkiezingen van november. We hadden campagnemateriaal in acht talen en we hebben ons speciaal gericht op veel gemeenschappen die vaak Engels als tweede taal spreken. Bovendien beschikten we over mobiele printers en stembussen zodat werkenden en jongeren ter plaatse konden stemmen waar we hen aanspraken.

    Al deze organisatorische prestaties waren nodig om te winnen, en ze vloeien allemaal voort uit de marxistische oriëntatie op de werkende klasse. Veel activisten waren ook onder de indruk van de discipline van onze campagne, die ook voortvloeit uit onze revolutionaire politiek: we weten dat er een hechte organisatie nodig is om alle krachten van het kapitalisme tegenover ons effectief te verslaan. Dit was een campagne van strijd, gericht op het omzetten van passieve steun in een actieve strijd tegen de grote huisbazen, grote projectontwikkelaars en bedrijfsleiders die het politieke establishment domineren. Onze politieke boodschap was een doorslaggevende factor in de manier waarop we wonnen.

    De klassenvijanden bij de naam noemen

    Het kantoor van Kshama doet dit al meer dan acht jaar en ook in deze campagne deden we het: de geldschieters van de rechtse afzettingscampagne met naam en toenaam vermelden. Terwijl veel progressieve en zelfs socialistische campagnes vaak vermijden om de discussie te polariseren tegen onze klassenvijanden en misleiders van de beweging, waren wij trots op de tegenstanders die we maakten.

    In een vroeg stadium vertelden we de waarheid over het feit dat het afzettingsreferendum een rechtse campagne was, ook al maakte dit sommige mensen boos. Twee van de aanklachten van de afzettingscampagne waren een aanval op de Black Lives Matter-beweging en de 20 miljoen mensen op protesten die gerechtigheid eisten voor George Floyd. De andere ging over het gebruik van onze socialistische raadszetel om de succesvolle Tax Amazon beweging op te bouwen. Maar al te vaak worden progressieven defensief als ze worden aangevallen door het politieke establishment. Wij deden het tegenovergestelde en vertelden de mensen dat Kshama en onze beweging niets te verbergen hadden, geen spijt hadden, en dat deze beschuldigingen rechts waren. We wezen op de steun van de grote bedrijven voor de afzettingscampagne, en hun motivatie om onze herverkiezing in 2019 ongedaan te maken. We wezen er ook op dat de rechtbanken niet aan de kant van de werkende mensen staan en op de ondemocratische aard van het afzettingsproces.

    Het rechtse karakter van de afzettingscampagne was van bij het begin duidelijk. We gebruikten de term ‘rechtse afzettingscampagne’ ook op basis van ons politiek perspectief over hoe de campagne zich zou ontvouwen. De rechtse campagne weigerde aanvankelijk donaties van beruchte rechtse figuren, zoals de miljardair en Trump-aanhanger Martin Selig. We wisten echter dat ze meer en meer zouden leunen op die rechtse steun bij gebrek aan voldoende diepe basis in Seattle. Nadat we maandenlang hadden gezegd dat de afzettingscampagne rechts was, begon hun campagneleider, die niet tegen harde vragen van progressieve verslaggevers kon, wekelijks op rechtse talkshowradio te verschijnen voor erg meegaande interviews. De rechtse donateurs (meer dan 130 Trump-donateurs en meer dan 500 Republikeinse donateurs) begonnen zich achter de campagne te verzamelen. Uiteindelijk aanvaarde de afzettingscampagne alsnog een donatie van Selig zelf! Het gebruik van de term “rechtse afzettingscampagne” in een vroeg stadium positioneerde onze campagne om de afzettingscampagne te schandaliseren en een laag van eerder onbesliste kiezers ervan weg te trekken.

    We voorspelden ook dat de afzettingscampagne haar toevlucht zou nemen tot het onderdrukken van kiezers als enige mogelijke weg naar de overwinning. Dit maakten we helemaal duidelijk met de tactiek ‘put up or shut up’: we verzamelden zelf meer dan 3000 handtekeningen om het referendum over de afzetting van Kshama in november te kunnen organiseren. Meer nog: Kshama tekende zelf prominent de petitie. Zo ontmaskerden we hoe de rechtse campagne bewust probeerde om te vermijden dat de verkiezingen op 2 november zouden plaatsvinden. In die verkiezing zou de opkomst het hoogst zijn: dat waren normale verkiezingen waarbij onder meer over het burgemeesterschap en tal van andere functies in de stad en de regio gestemd werd. Onze tactiek hielp om geen enkele onduidelijkheid te laten bestaan over het feit dat de afzettingscampagne de opkomst zo laag mogelijk wilde houden. Het versterkte onze stelling dat de afzettingscampagne rechts was, ondanks tegenwerpingen van tal van rijke liberalen.

    Terwijl we de strijd tegen de afzettingscampagne moesten voeren, bleven we ons ook richten op het opbouwen van bewegingen van werkenden en huurders, zelfs indien dit onze campagne doorkruiste. Kshama Sawant en Socialist Alternative mobiliseerden voor historische wetgeving rond huurdersrechten in 2021 en leidden een strijd tegen de verhoging van huurprijzen in Rainier Court, een appartementsblok buiten het district van Kshama. We verzamelden meer dan 15.000 handtekeningen voor huurcontrole en hielden op een regenachtige dag een actie met honderden mensen hiervoor, terwijl we tegelijk tegen de afzettingscampagne streden. De klassenstrijd houdt niet op, wij nemen geen pauzes voor electorale overwegingen. We weten bovendien dat een zelfverzekerde stemming van toegenomen bewegingen de electorale vooruitzichten voor socialisten helpen.

    Misschien wel het belangrijkst voor de klassenstrijd, en ook het meest controversieel, was de rol van Kshama en Socialist Alternative in de door de achterban geleide staking van bouwvakkers in de staat Washington. Dit was een staking die de vakbondsleiders niet wilden, en die plaatsvond nadat de arbeiders vier voorlopige akkoorden verwierpen die door de leiding verdedigd werden. De vakbondsleiders hielden ondoeltreffende piketacties die geen enkele werf stillegden. Na een paar dagen begonnen de arbeiders hun eigen militante acties te organiseren, onder leiding van de basis. Kshama en haar kantoor speelden een actieve rol in deze staking, tot grote ergernis van enkele vakbondsleiders. Het resultaat was geen onverdeelde overwinning, maar het maakte wel de weg vrij voor toekomstige strijdbewegingen. Kshama deed voorstellen in de gemeenteraad op basis van eisen van de bouwvakkers, onder meer de eis dat de bazen de torenhoge parkeerkosten van hun personeel betalen als ze op werven in Seattle werken.

    Socialisten en vakbonden

    We zijn trots dat meer dan 20 lokale vakbondsafdelingen de solidariteitscampagne van Kshama steunden. Dit werd mee mogelijk door 600 steunbetuigingen van mensen uit de arbeidersbeweging in Seattle. Hoewel er in Seattle enkele strijdbare vakbondsleiders zijn, steunden vele anderen onze campagne slechts schoorvoetend onder druk van onderaf. Soms was er zelfs na officiële steun aan onze campagne nog heel wat werk om de vakbonden zo ver te krijgen dat ze effectief middelen in de strijd zouden investeren.

    Dit is een microkosmos van waar de arbeidersbeweging op dit moment helaas staat. Strijdbare vakbonden zijn hard nodig nu miljardairs rijkdom vergaren terwijl de planeet brandt. De arbeidersbeweging is populairder dan ooit en er komen tekenen van strijd. Maar in vrijwel elke strijd tijdens ‘Striketober’ hielden vakbondsleiders de strijd tegen terwijl de arbeiders op het terrein een meer vastberaden strijd wilden. Net als in het verleden kunnen socialistische activisten een grote rol spelen in de arbeidersbeweging als we een duidelijke weg voorwaarts bieden om te winnen. Dit betekent dat we er niet voor terugschrikken om de leiders van de arbeidersbeweging te bekritiseren wanneer zij fouten maken of de arbeidersklasse ronduit verraden.

    Socialist Alternative was er trots op afgelopen zomer een resolutie in te dienen bij de nationale conventie van de Democratic Socialists of America (DSA), waarin werd betoogd dat de arbeidersleiders het belangrijkste obstakel zijn dat de beweging tegenhoudt. Hoewel onze resolutie uiteindelijk niet werd aangenomen, is dit perspectief door de gebeurtenissen wel juist gebleken. Hoewel Kshama voortdurend aanwezig is in de strijd van arbeiders in Seattle, is er in de loop der jaren grote druk op haar uitgeoefend om haar kritiek op de vakbondsleiders af te zwakken. Socialisten hebben echter de plicht om in elke beweging de weg naar de overwinning te wijzen, zelfs als dit tot scherpe debatten leidt.

    Ook wanneer zij het niet eens zijn met Socialist Alternative, hebben strijdbare vakbondsleiders geen angst voor kritiek wanneer zij waarde hechten aan een open en eerlijk debat in onze beweging. Veel vakbondsleiders, zelfs van bonden die de solidariteitscampagne steunden, waren het niet eens met onze benadering in de staking van de bouwvakkers, de stemming over een collectief akkoord bij UPS en ons verzet tegen het contract met de politiebond waar heel wat verzet tegen was vanuit de bevolking.

    Sommige van de meest conservatieve vakbondsleiders, met name in de bouwsector, steunden openlijk de afzettingscampagne. Ze hielpen zelfs een kiesfonds op te zetten om te proberen Kshama af te zetten en doneerden aan dezelfde kiesfondsen als de gehate bouwbazen, de Associated General Contractors of America. We hebben deze misleiders bij naam genoemd en duidelijk aangegeven dat we het er niet mee eens zijn. Heel wat vakbondsfunctionarissen waren het scherp oneens met onze aanpak. Het is echter een principe voor ons dat we de waarheid vertellen aan de werkende klasse, en we zullen het opnieuw doen.

    Helaas staat de strijdbare benadering van Socialist Alternative in de wederopbouw van de arbeidersbeweging in contrast met de benadering van een groot deel van links. Zo werd de campagne van India Walton voor het burgemeesterschap van Buffalo ondermijnd door de vakbondsleiding, die haar zittende tegenstander met overweldigende meerderheid steunde. In plaats van agressief steun te verwerven bij de achterban om zich te verzetten tegen de conservatieve vakbondsleiders, trok haar campagne zich terug uit die strijd en slaagde ze er niet in voldoende polarisatie te creëren tegen het Democratische establishment. In plaats daarvan richtte Walton zich in de laatste weken van de campagne op het aanprijzen van de gevestigde Democraat en lieveling van big business Chuck Schumer.

    Schandalige rol van Democratische verkozenen

    Kshama doet openlijk mee als lid van Socialist Alternative, en ze staat erom bekend dat ze pleit voor een nieuwe massale arbeiderspartij en een duidelijke breuk met de Democraten. Op deze basis hebben we niettemin de overweldigende steun van lokale Democratische activisten in het 43e wetgevende district gewonnen, met een meerderheid van 83%. Seattle is enigszins uniek in die zin dat er in de lokale structuren van de Democratische Partij daadwerkelijk activisten zitten, en dat we daar in de loop der jaren enige steun voor socialistische ideeën hebben gevonden. Dit is niet het geval in de meeste Democratische partijen in steden, die vaak lege hulzen zijn zonder activisten omdat deze partijafdelingen enkel bestaan voor de behoeften van carrièregerichte politici.

    Kshama en Socialist Alternative waren trots op de steunbetuigingen van Bernie Sanders, Noam Chomsky en andere nationale figuren, samen met de diepe wortels die we hebben in District 3 en de rest van Seattle.

    Ondanks onze sterke steun van Democratische kiezers en activisten aan de basis, kregen we te maken met stilzwijgen van de meeste Democratische verkozenen (met een paar uitzonderingen op staats- en provinciaal niveau). Het is beschamend dat geen enkel Democratisch gemeenteraadslid Kshama steunde tegen de rechtse afzettingscampagne, zelfs niet de progressieve Democraten zoals Tammy Morales en Teresa Mosqueda. Dit ondanks herhaalde pogingen van onze campagne en inspanningen te goeder trouw om met progressieven samen te werken waar we het eens zijn. Tegelijkertijd heeft Kshama nooit kritiek achtergehouden wanneer die gerechtvaardigd was, en we denken dat meer DSA-afgevaardigden hetzelfde zouden moeten doen wanneer ze geconfronteerd worden met progressieve Democraten die er niet in slagen om consequent achter de werkende mensen te staan.

    De progressieve Democraten hebben het slecht gedaan bij de verkiezingen in november in Seattle. Mensen uit de arbeidersklasse hebben genoeg van de ‘woke’ modewoorden van politici die geen verband houden met concrete eisen zoals huurcontrole en het belasten van de rijken. De gevestigde Democraten grepen de opening, gesteund door miljoenen dollars van bedrijven in kiesfondsen. Terwijl de voorstanders van big business, zoals de gekozen burgemeester Bruce Harrell, leunden op “law and order” om de huisvestingscrisis van Seattle aan te pakken, slaagde de door de arbeidersbeweging gesteunde progressieve Lorena Gonzalez er niet in om ook maar de schijn van een alternatief op te werpen en eindigde met een reeks wanhopige stappen die op haar terugsloegen. Gonzalez vermeed niet alleen elke verwijzing naar huurcontrole of andere eisen van de arbeidersklasse, ze slaagde er ook niet in om de Black Lives Matter beweging te verdedigen tegen de pro-politie, anti-protest hysterie die opgeklopt werd door kiesfondsen. Ze weigerde ook om de steun van de grote bedrijven en de massale steun van de kiesfondsen aan haar tegenstander te onthullen, waarschijnlijk omdat ze de grote bedrijven zelf niet tegen zich in het harnas wilde jagen. Harrell won met een ruime meerderheid.

    Lessen voor DSA

    Helaas verloren beide door de DSA gesteunde kandidaten in Seattle in de verkiezingen van november. Nicole Thomas-Kennedy werd verslagen door een Republikein (Seattle’s eerste republikeinse verkozene in 30 jaar) voor het ambt van stadsadvocaat, en dit werd gedeeltelijk aangewakkerd door het rechtse verzet tegen de BLM. Nikkita Oliver, een leider van de beweging die door Kshama werd gesteund, verloor ook haar verkiezingsstrijd, dit keer van een gevestigde Democraat. Helaas voerde Nikkita Oliver geen campagne over huurcontrole, belasting voor grote bedrijven of andere eisen van de arbeidersklasse, maar leunde ze op negen vage slogans.

    Wat er in Seattle is gebeurd, met het contrast tussen de verkiezingsuitslag van november en die van december, is duidelijk in tegenspraak met de bewering van sommigen in de socialistische beweging dat onafhankelijke politiek buiten de Democratische Partij een ‘doodvonnis’ is. De twee door de DSA gesteunde kandidaten die zich als Democraten verkiesbaar stelden, verloren, en de onafhankelijke marxist, Kshama Sawant, won. Hoewel politieke onafhankelijkheid niet noodzakelijkerwijs resulteert in electoraal succes, toont dit wel dat als Democraat kandidaat zijn geen gemakkelijker weg is voor socialistische verandering. Dit beperkt zich niet tot verkiezingen – het vermijden van het tegenwerken van grote bedrijven en het politieke establishment tijdens verkiezingen wordt vrijwel altijd voortgezet met het falen om bewegingen op te bouwen en te strijden na verkiezingen. Ons enige marxistische raadslid in Seattle heeft meer belangrijke historische verworvenheden voor werkende mensen binnengehaald, zoals het minimumloon van 15 dollar en de Amazon Tax, dan welke andere zelfbenoemde socialistische gekozene ook, inclusief die met de middelen en platforms van een nationale positie.

    Uiteindelijk is de Democratische Partij een barrière voor arbeiders, onderdrukten en jongeren die de maatschappij willen veranderen. Kshama stelt zich onafhankelijk van de Democraten op om een lichtend voorbeeld te zijn dat een arbeiderspartij mogelijk en noodzakelijk is. In plaats van hervormingen te beloven als ze gekozen worden, wijst Socialist Alternative altijd naar de bewegingen die onmisbaar zullen zijn om overwinningen te behalen.

    De burgemeestersverkiezingen in november in Buffalo laten zien dat socialisten geen ‘kortere weg’ naar succes hebben door mee te doen aan de voorverkiezingen van de Democratische Partij. India Walton won de voorverkiezing van de zittende burgemeester, maar werd in de algemene verkiezingen verslagen door diezelfde zittende burgemeester via een write-in actie!

    DSA worstelt met het vinden van een manier om gekozen functionarissen verantwoordelijk te houden, zoals blijkt uit het recente verraad van Jamal Bowman en het voortdurende debat hierover in DSA. Dit moet een voortdurende discussie zijn, en eenvoudige organisatorische antwoorden zullen niet voldoende zijn. Een diepgaande analyse en een plan van aanpak is nodig voor socialisten om effectief gebruik te maken van gekozen posities om succesvolle strijd op te bouwen en de weg te effenen voor een nieuwe massapartij van de arbeidersklasse. Socialist Alternative wil graag onze bijdrage aan dit belangrijke debat in DSA en breder links verdiepen, en ons werk en onze ervaring in Seattle geven ons uniek inzicht in deze discussie.

    Op weg naar de eindoverwinning

    Hoewel het aantal straatprotesten momenteel afneemt, is de samenleving diep gepolariseerd en liggen massale gevechten in het verschiet. Socialistisch links kan groeien als we de weg wijzen voor de arbeidersbeweging en de strijd tegen de groeiende rechts-populistische dreiging.

    In concreto worden abortusrechten rechtstreeks bedreigd. Socialisten moeten het voortouw nemen in de strijd voor de verdediging en uitbreiding van reproductieve rechten. Als links zich in 2022 afzijdig houdt van de arbeiders- en vrouwenbewegingen, zullen zij door Democraten en bureaucraten in impasses en nederlagen worden geleid. In plaats daarvan zullen socialisten gedurfde en concrete voorstellen moeten doen om de strijd te verbreden tot vastberaden acties om het kapitalistische systeem te ontwrichten.

    Het zijn niet alleen verkiezingen, maar klassen- en sociale strijd, die de basis kunnen leggen voor een nieuwe partij voor de werkende mensen. Arbeiders produceren alles, verdelen alles, bouwen alles, maken alles schoon, genezen de zieken, onderwijzen de kinderen, en leveren alle diensten. Dit systeem kan niet bewegen zonder ons. We kunnen het stilleggen en een nieuwe wereld opbouwen, gebaseerd op de behoeften van de mensheid en de planeet, niet op de hebzucht van enkelen. Internationaal hebben we een wereld nodig die gebaseerd is op solidariteit en democratie, waarin de grote bedrijven en de grondstoffen van de wereld democratisch eigendom zijn en gecontroleerd worden door de gemeenschap. We kunnen een socialistische wereld bekomen als we ons organiseren, en deze verkiezing is een belangrijke maar kleine bijdrage aan dat proces.

    Zoals Kshama zei bij de aankondiging van onze overwinning: “Als een kleine revolutionaire socialistische organisatie hier in Seattle de rijkste bedrijven ter wereld kan verslaan, keer op keer, dan kun je er zeker van zijn dat de georganiseerde kracht van de bredere arbeidersklasse de maatschappij kan veranderen.”

  • Kshama Sawant: “De rijken deden hun uiterste best tegen ons. We hebben ze verslagen. Nogmaals.”

    Hieronder een vertaling van de toespraak van Kshama Sawant op de persconferentie van 10 december, waarin de overwinning in het referendum werd geclaimd en meteen werd aangekondigd dat alle betwiste stemmen zullen bekeken worden.  

    “Felicitaties aan het personeel van Starbucks voor hun succesvolle vakbondsactie. Het is een teken van de dingen die komen.

    “Voormalig Starbucks CEO en inwoner van Seattle District 3, Howard Schultz, had vandaag een zeer slechte dag. Van het actief verzet van het personeel van Starbucks tot onze overwinning hier in Seattle: het was allemaal slecht nieuws voor de kapitalistische klasse.

    “Uit de telling van de stembiljetten van gistermiddag bleek dat onze socialistische campagne in Seattle een voorsprong van 232 stemmen heeft.

    “Het lijkt erop dat we de gecombineerde inspanningen van het grootkapitaal, de rechtervleugel, de media, de rechtbanken en het politieke establishment – die probeerden onze socialistische raadszetel met alle mogelijke middelen te verwijderen – hebben verslagen.

    “Met andere woorden, de rijken en hun vertegenwoordigers in de politiek en de media deden hun uiterste best tegen ons, en wij hebben ze verslagen. Nogmaals.

    “Hoe hebben we dit gedaan? We wonnen omdat we niet terugdeinsden.

    “We hebben ons niet teruggetrokken in ons gemeenteraadskantoor. In plaats daarvan gingen we in het offensief, en we wonnen een aantal van de meest cruciale overwinningen voor de rechten van huurders dit jaar.

    “We hebben ons niet teruggetrokken uit de strijd voor arbeiders – we hebben onze middelen en onze volledige inzet ter beschikking gesteld van de moedige leiding van de bouwvakkers van de Pacific Northwest Carpenters’ union. We hebben dit gedaan ondanks het feit dat de leiding van hun vakbond op beschamende wijze niet wilde vechten en ons kantoor openlijk aanviel en ons ten onrechte beschuldigde van inmenging.

    “Als steun verlenen aan arbeiders in hun pogingen tegen de bazen te vechten bemoeienis is, dan pleit ik schuldig. Ik ben een bemoeial.

    “Er zijn ook goede en moedige vakbondsleiders, en we moeten met hen samenwerken. De arbeiders hebben geen andere keuze dan opnieuw een strijdbare arbeidersbeweging op te bouwen. Als sommige conservatieve vakbondsleiders dat in de weg willen staan, kunnen we ons daar niet door laten tegenhouden.

    “We hebben geen duimbreed toegegeven in onze socialistische verkiezingscampagne om de racistische, rechtse, door het grootkapitaal gesteunde recall te verslaan. We hebben ons verzet tegen eindeloze aanvallen van de media, met name de Seattle Times.

    “Opnieuw hebben we ons verzet tegen enorme hoeveelheden geld van het bedrijfsleven. Een miljoen dollar. Ik heb het niet alleen over het geld van de PAC’s [electorale fondsen], maar ook over de enorme bedragen die rechtstreeks naar de recall-campagne zijn gegaan, met meer dan 500 rijke Republikeinen, 850 miljonairs, meer dan 100 CEO’s en directeuren van bedrijven, en een virtuele who’s who van rijke vastgoedbelangen.

    “We hebben het schandelijke optreden van het Hooggerechtshof van de staat Washington overwonnen, dat niet alleen toestond dat deze onrechtvaardige afzettingscampagne doorging, maar ook hun uitspraak uitstelden, waardoor de afzettingsverkiezingen in december konden worden gehouden en arbeiders, huurders en gekleurde mensen hun rechten werden ontnomen.

    “En we moeten duidelijk zijn, de onderdrukking van de kiezers had een reëel effect. In 2019 hadden we ook een sterke campagne om te gaan stemmen – hoewel niet zo sterk als deze keer – en was er een opkomst van 60% in ons district. Deze keer is dat slechts 53%. Als de kiezers niet schaamteloos waren onderdrukt, hadden we met een veel grotere marge gewonnen. Het zou niet eens nipt geweest zijn.

    “Maar zelfs deze keer, in de stromende regen van december en een ongekende verkiezing na een periode van vakantie, was de uitslag van deze stemming helemaal niet nipt onder mensen van de werkende klasse, mensen van kleur en jongeren. In alle kiesdistricten met een duidelijke meerderheid van werkende mensen, hebben we met enorme marges gewonnen. Meerderheden van 70 procent, 80 procent en hoger.

    “Dit is bij elke verkiezing zo geweest. Werkende mensen steunen onze socialistische politiek met een enorme marge.

    “Dit kwam niet alleen tot uiting in de stemmen, maar ook in onze 1.500 vrijwilligers en onze recordbrekende fondsenwerving.

    “Deze overwinning zou niet mogelijk zijn geweest zonder de enorme zelfopoffering van onze vrijwilligers, van socialisten, van werkende mensen. We hebben urenlang campagne gevoerd in de stromende regen, de kou, harde wind, in de regenachtigste november in de geschiedenis van Seattle. En het was niet alleen hun zelfopoffering, maar ook de politieke helderheid van hun socialistische ideeën die hen tot het uiterste dreef om deze historische overwinning voor de arbeidersklasse te behalen.

    “Uiteindelijk was de onderdrukking van kiezers niet genoeg. Het is dan ook geen verrassing dat de redactie van de Seattle Times meer onderdrukking van kiezers wil, en er niet voor terugschrikt om openlijk dit Trumpiaanse standpunt in te nemen.

    “Als de heersende klasse de wetten in dit land wil veranderen, zogenaamd in het belang van de democratie, zouden ze moeten beginnen met de afzettingswet. In plaats van een systeem dat de rechtbanken toestaat om gevestigde politici te beschermen tegen terugroepacties en de weg vrijmaakt voor het terugroepen van politici uit de arbeidersklasse. Ze zouden het zo moeten maken dat ALLE politici democratisch teruggeroepen kunnen worden, in plaats van deze volslagen aanfluiting van de democratie die zojuist heeft plaatsgevonden.

    “Progressieve Democraten hebben terrein verloren in de gemeenteraad. Sara Nelson’s verkiezing zal de grote bedrijven aanmoedigen. Ze zal het excuus geven dat veel Democraten in de Raad willen proberen de politiek van Seattle naar rechts te slepen. Dat kunnen we niet toestaan.

    “Er zijn ongetwijfeld grote verschillen tussen mij als socialist aan de ene kant en de liberale raadsleden Teresa Mosqueda, Tammy Morales en Lisa Herbold aan de andere kant. Maar ik dring er sterk op aan dat zij en ons socialistisch bureau eensgezind optreden als de progressieve vleugel van de gemeenteraad, om terug te vechten tegen de aanvallen van de grote bedrijven, en in het offensief te gaan voor de arbeiders.

    “Als het doel van de liberale Democraten was om ondubbelzinnig te vechten voor de werkende mensen, dan zou ik me graag daarbij aansluiten. Ik zou ze ontmoeten om een strategie uit te stippelen voor hoe we in het offensief kunnen gaan voor huurcontrole, betaalbare huisvesting, om te vechten tegen institutioneel racisme in deze stad.

    “Maar de keuze is aan hen. En geen enkele hoeveelheid lieve woordjes en bloemen van onze kant zal hen die keuze doen maken. Want als de geschiedenis een leidraad is, zullen de wakkere progressieve Democraten zich in plaats daarvan schikken naar de nieuwe big-business-burgemeesters bewind van Bruce Harrell, en kijken hoe ze de grote bedrijven in de komende maanden kunnen paaien.

    “Het is al aan het gebeuren. Raadslid Mosqueda heeft zich schaamteloos aangesloten bij het overgangsteam van burgemeester Harrell. Dit zegt veel. De andere progressieve Democraten maken ook allerlei aanwijzingen dat ze van plan zijn die weg in te slaan.

    “Als werkende mensen, moeten we de echte lessen trekken uit deze strijd.

    “Eén van die lessen is dat de Democraten in de gemeenteraad van Seattle niet aan jouw kant staan – ze staan niet aan de kant van de werkende klasse. In het beste geval zijn het wakkere progressieve liberalen die je soms vertellen wat je wilt horen als ze de druk voelen, maar ze praten uit de andere kant van hun mond tegen de grote bedrijven.

    “Niet één van de progressieve gemeenteraadsleden, in feite niet één van de acht Democraten, zei één woord tegen deze rechtse terugroepactie, ondanks de enorme inzet van deze strijd voor de arbeidersklasse. Dat zou je alles moeten zeggen wat je over hen moet weten.

    “Maar het is meer dan dat. In plaats van zich achter onze bewegingen te scharen, hebben ze ons bij elke stap bestreden. Gonzalez en andere Democraten gebruikten bureaucratische middelen in een poging om onze Tax Amazon beweging vorig jaar te stoppen. Nog maar twee maanden geleden steunde niet één van deze progressieven mij zelfs maar bij het indienen van het voorstel om aannemers te laten betalen voor de parkeerkosten van bouwvakkers, wat één van de belangrijkste eisen van de bouwstaking was. Daarbovenop dreigde Gonzalez als voorzitter van de Raad mij het zwijgen op te leggen tijdens het Zoom-gesprek. Dit zijn slechts een paar van de vele voorbeelden.

    “Ik wou dat dit niet waar was, maar het is wel zo. Het is een keihard feit dat we meer socialisten in de gemeenteraad nodig hebben die vechten voor de werkende mensen. En wat nog belangrijker is – we moeten onze bewegingen opbouwen. Dat is hoe dingen zullen veranderen. Ik weet dat sommigen dit niet graag horen, maar het is mijn politieke plicht om het te zeggen.

    “We hebben eenheid nodig, maar de eenheid die we nodig hebben is met de arbeidersklasse, jongeren, en de onderdrukten. We hebben eenheid nodig met iedereen die bereid is om te vechten voor huisvesting als een mensenrecht, voor een socialistische Groene New Deal, en om een einde te maken aan racisme en seksisme. Eenheid met het politieke establishment betekent maar één ding: het betekent verraad.

    “Als ik mijn mond zou houden wanneer de Democratische politici de werkende mensen verraden, zoals ze in 2018 hebben gedaan met de volstrekt beschamende intrekking van de eerste Amazon-taks, dan zou ik zelf de werkende klasse verraden.

    “Want zie je, dat is wat het betekent als je je niet uitspreekt. Door te kiezen wat te zeggen en wat weg te laten, kiest een verkozene kant. Als ik de Democraten niet zou ontmaskeren wanneer ze de belangen van werkende mensen uitverkopen, dan zou ik zelf deel van het probleem worden, deel van het verraad.

    “Deze Democraten in de gemeenteraad, kunnen andere keuzes maken. Ik zou willen dat ze dat deden, en ik hoop dat ze dat zullen doen, maar ik reken er niet op. En dat zouden jullie ook niet moeten doen. In feite doe ik een beroep: het is tijd voor actie. Het is tijd om te vechten voor huurcontrole. Het is tijd om een strijdbare arbeidersbeweging te herbouwen. Het is tijd voor toegankelijke zorg voor iedereen. We hebben werk vandaag – we hebben geen tijd voor illusies in de politici van de bazen, hoe mooi ze ook spreken. Wat we wel of niet winnen zal gebaseerd zijn op de eenheid die we opbouwen met de arbeidersklasse – op de kracht van onze beweging.

    “Het grootkapitaal heeft in de verkiezingen van november in Seattle vrijwel de overwinning behaald, evenals grote overwinningen op nationaal niveau. Waarom?

    “Omdat, terwijl de kiesfondsen van het bedrijfsleven de ‘law and order’-kandidaten steunden, de progressieve Democraten overweldigend faalden om campagne te voeren over kwesties van de arbeidersklasse. Waarom boden Democraten als Lorena Gonzalez niets aan de werkende klasse? Waarom hebben zij niet gevochten voor huurcontrole, voor uitbreiding van de Amazon Tax om betaalbare woningen te bouwen, of voor andere eisen van de arbeidersklasse? Waarom hebben ze de verkiezingen laten bepalen door de rechtse tegenreactie op Black Lives Matter? Waarom hebben ze de steun van het grootkapitaal aan hun tegenstanders niet genoemd, de 2 miljoen dollar aan bedrijfsgeld waarmee deze verkiezingen werden gekocht?

    “Het verkiezingsfiasco van Gonzalez kwam er omdat ze nooit strijdbare eisen stelde. Ze voerde de hele tijd een defensieve campagne en was niet bereid erop te wijzen dat haar tegenstander de favoriete kandidaat van het grootkapitaal was. Ze deed dit omdat ze zelf de grote bedrijven niet tegen zich in het harnas wilde jagen.

    “Het is omdat de Democratische Partij geen partij van de werkende klasse is, maar eerder een partij van de miljardairs. Zelfs haar progressieve vleugel wil uiteindelijk vrede sluiten met het grootkapitaal, en zich beperken tot het aanbrengen van grotendeels symbolische veranderingen binnen het status quo.

    “De Democraten zijn duidelijk anders dan de steeds reactionairder wordende miljardairspartij van de Republikeinen. Maar dat is niet genoeg.

    “Ik ben een marxist. Dat wil zeggen, ik ben een wetenschappelijk socialist. Dat betekent dat ik mij niet inlaat met het wensdenken of het politieke impressionisme dat de handelswaar is van de liberalen. Ik baseer mij – zoals al mijn kameraden in Socialist Alternative – op de materiële werkelijkheid, op het historisch materialisme – dat is de studie van de geschiedenis door een wetenschappelijke lens. We kunnen het ons niet veroorloven om niet te leren van de fouten en overwinningen van de arbeidersklasse in het verleden. Daar is gewoon geen tijd voor.

    “Eén van de conclusies die Karl Marx trok uit zijn studie van de klassenstrijd, was dat de arbeidersklasse haar politieke onafhankelijkheid, haar eigen kandidaten en haar eigen politieke partij nodig heeft – zij kan haar politieke partij niet delen met de kapitalisten.

    “Het is hoog tijd dat we de balans opmaken van de Democratische Partij – die door en door een mislukte, verrotte partij is. Het is nooit een partij van de arbeiders geweest. Franklin D Roosevelt’s New Deal was een product van een militante arbeidersbeweging, geleid door socialisten en socialistische ideeën, die hem geen andere keuze lieten. Roosevelt zei tegen de kapitalisten van zijn tijd dat hij de beste vriend van het Amerikaanse kapitalisme was.

    “We hebben gezworen de grootste campagne op te zetten die Seattle ooit heeft gezien, en dat is precies wat we hebben gedaan. Maar we zijn nog niet klaar. Er zijn nu ongeveer 600 stemmen die worden aangevochten, omdat er handtekeningen ontbreken of omdat ze op een andere manier onopzettelijk onvolledig zijn gelaten. Onze socialistische campagne van onderuit zal een systematische, allesomvattende inspanning leveren om ervoor te zorgen dat de stem van elke werkende persoon telt in deze verkiezing, net zoals we de afgelopen weken hebben gevochten om dat te doen. We zullen deze campagne ter bescherming van de kiezers vandaag beginnen, direct na deze persconferentie.

    “We hebben nu een echte kans voor ons om huurcontrole te winnen. Deze overwinning laat zien dat er in dit district, in Seattle en daarbuiten grote steun is voor controle op de huurprijzen. We hebben deze zomer meer dan 15.000 handtekeningen verzameld voor huurcontrole, terwijl we tegelijkertijd deze rechtse afzettingscampagne afsloegen. We moeten volgend jaar in het offensief gaan om dit voor elkaar te krijgen. Net zoals onze herverkiezingsoverwinning in 2019 het momentum creëerde dat we nodig hadden om de historische Amazon Tax te winnen, is het verslaan van deze afzettingscampagne de wind in onze vleugels om de wetgeving in Seattle te veranderen en de Democraten in Olympia te dwingen het verbod op huurcontrole voor eens en voor altijd op te heffen.

    “Tot slot heb ik een boodschap voor de werkende mensen. Deze overwinning is te danken aan de politieke ideeën en de duidelijkheid van Socialist Alternative, net als al onze eerdere verkiezingsoverwinningen, net als het minimumloon van 15 dollar en de Amazon Tax en de rechten van huurders. Punt. Als je serieus bent over het vechten voor verworvenheden voor werkende mensen, moet je serieus overwegen om lid te worden van Socialist Alternaitve. Je bent het aan jezelf verplicht, je bent het aan de arbeidersklasse verplicht.

    “Als een kleine revolutionaire socialistische organisatie hier in Seattle de rijkste bedrijven ter wereld kan verslaan, keer op keer, dan kun je er zeker van zijn dat de georganiseerde kracht van de bredere arbeidersklasse de maatschappij kan veranderen.

  • ‘Battle of Seattle’: strijd tussen kapitaal en socialisten

    Seattle is een stad in crisis. In de laatste tien jaar zijn huisprijzen er gestegen met 93%, de huurprijzen werden het laatste jaar alleen al verhoogd met 25%. Nochtans is Seattle een stad met een enorme rijkdom. Amazon, Starbucks en Microsoft hebben er hun hoofdkwartier. Tussen hun wolkenkrabbers kamperen duizenden daklozen in geïmproviseerde tenten en woekert een drugsepidemie. De ongelijkheid is er schrijnend en erg zichtbaar.

    Artikel door Koerian uit de december-januari editie van De Linkse Socialist

    Concrete overwinningen door socialistische strijd

    De kracht die de afgelopen acht jaar de grootste rem was op deze trend, is Socialist Alternative en haar verkozen city council member (best te vergelijken met een schepen in België), Kshama Sawant.

    Sawant vocht consequent en compromisloos tegen ongelijkheid en armoede. Ze leidde de beweging die in 2013 een minimumloon van 15 dollar per uur afdwong in Seattle (vanaf 2022 wordt dat 17 dollar). Recent slaagde ze erin om een taks op grote bedrijven in te voeren waarmee op tien jaar tijd 2 miljard dollar wordt opgehaald voor COVID-steunmaatregelen en sociale huisvesting. Dit jaar won Socialist Alternative belangrijke verworvenheden voor huurders. Er moet nu zes maanden vooropzeg worden gegeven aan huurders en wanneer een verhuurder de huur met meer dan 10% opslaat moet hij drie maanden huur betalen als steun aan de uitgaande huurder. Nu vechten Kshama en Socialist Alternative voor een bevriezing van de huurprijzen in Seattle. In november slaagden Sawant en Socialist Alternative erin de verhoging van de huur in een appartementsblok met voornamelijk arme senioren tegen te houden en stonden ze zij-aan-zij met stakende schrijnwerkers.

    Bernie Sanders sprak zijn steun aan de campagne van Kshama Sawant uit. “Eens te meer doen de rijken een machtsgreep om de zetel van Kshama Sawant te veroveren. Ze doen dit omdat Kshama durft op te komen voor de werkende mensen. We moeten ons verenigen om deze afzetting te stoppen.”

    De kapitalistische klasse vecht terug

    Dit wekt natuurlijk de woede van vastgoedbonzen, bedrijfsleiders en rechts in de stad. Drie maal op rij zijn ze er niet in geslaagd Sawant te verslaan in reguliere verkiezingen. In 2019 gooide Amazon 1,5 miljoen dollar in de strijd om Sawants zetel, zonder succes.

    Nu proberen ze Sawant te verslaan door middel van een ondemocratische afzettingsprocedure. Sawants deelname aan Black Lives Matter protesten werd aangegrepen om valse beschuldigingen te uiten. De inwoners van District 3 in Seattle stemmen of Sawant aan mag blijven of wordt vervangen door iemand die later wordt geselecteerd door de rest van het gemeentebestuur. De afzettingscampagne wordt gesteund door geld van Amazonkaders, Trumpdonoren en huisjesmelkers.

    Gigantische campagne van gewone werkenden

    In plaats van de vraag op de stembrief voor de algemene verkiezingen in november te stellen, besloot de afzettingscampagne een speciale verkiezing te organiseren die afloopt op 7 december. De kapitalistische klasse hoopt dat gewone werkenden in de vakantieperiode tussen Thanksgiving en kerst vergeten om te stemmen. Zo willen ze slagen in wat ze al acht jaar proberen: de meest consequente vertegenwoordiger van de arbeidersklasse in de VS afzetten. Ze sluiten hiermee aan bij een golf aan ‘voter suppression’ tegen linkse kandidaten over het hele land.

    Dit is een belangrijke complicatie voor de campagne om Sawant aan te houden. De grote uitdaging werd het debat polariseren en zorgen dat de verkiezing niet stilletjes passeerde.

    Tot nu toe is de campagne daarin geslaagd. Door middel van een grassrootscampagne met meer dan 700 vrijwilligers waren er bij het ter perse gaan van deze krant al meer dan 18.000 mensen aangesproken aan hun deur of op een stand. Onze activisten benadrukken dat deze verkiezing niet draait om de aanklachten op de stembrief, maar om een strijd tussen de rijke elite en de werkende klasse.

    Omdat dit een verkiezing per post is, kunnen mensen zelf hun stembrief afdrukken. In een poging de ‘voter suppression’ te stoppen, doet de campagne er alles aan om zoveel mogelijk werkenden te laten stemmen. De campagne registreerde al meer dan 1.300 mensen om te stemmen. Om de campagne te financieren, werd meer dan 900.000 dollar aan kleine giften opgehaald onder werkenden.

    Dankzij de tijd en inzet van gewone werkenden is dit in veel opzichten de grootste politieke campagne in de geschiedenis van Seattle. Er zijn nu al 16% van de stemgerechtigden gaan stemmen, 4 maal meer dan op hetzelfde punt in de vorige verkiezingen. Veel zal afhangen van hoe het momentum van de campagne opnieuw oppikt na Thanksgiving.

    De campagne van Kshama Sawant is gebaseerd op honderden vrijwilligers die deur aan deur trekken. Foto: briefing van de activisten voor zo’n groot campagnemoment op 27 november, vlak na Thanksgiving.

    Nationale dimensie

    Het belang van deze verkiezing kan niet worden onderschat. Ze heeft een nationale dimensie. Toen de campagne in 2013 een 15 dollar minimumloon won, volgden heel wat andere steden onder druk van de arbeidersklasse. Het bevriezen van de huurprijzen zou hetzelfde effect hebben. Het programma en de strijdmethodes van Sawant en Socialist Alternative in Seattle zijn een voorbeeld voor heel wat bewegingen in de VS. Wanneer rechts erin slaagt Sawant af te zetten, zullen ze vertrouwen winnen om ondemocratische afzettingsprocedures als wapen in te zetten tegen links.

  • Rusland: zes socialistische feministen opgepakt tijdens solidariteitsactie voor Afghaanse vrouwen

    SocFemAlternative en Sotsialisticheskaya Alternativa (Socialistisch Alternatief) organiseerden op maandag solidariteitsacties met Afghaanse vrouwen.

    De oproep voor de acties werd door 1715 mensen geliket. Daarin stond onder meer: “Afghaanse vrouwen strijden al meer dan 40 jaar voor hun rechten tegen het imperialisme, het fundamentalisme en het kapitalisme. Wij zijn solidair met de vrouwen die hebben geprotesteerd en die vaak strijd moesten leveren tegen zowel de Taliban als de imperialistische bezetters. Zij zijn moedig in hun strijd tegen de algemene armoede, geweld en wanorde. De Afghaanse vrouwen hebben onze solidariteit nodig. Wij roepen allen die het ermee eens zijn op hun solidariteit te betuigen met de Afghaanse vrouwen die strijden tegen het fundamentalisme en de imperialistische inmenging, in hun strijd voor democratische vrijheden en een seculiere staat!”

    Er waren piketacties in drie steden, waaronder Moskou en Sint-Petersburg. Vandaag is er zelfs tegen zogenaamde ‘eenpersoonspiketten’ (waarbij telkens één iemand met een protestbord naar buiten treedt) repressie, terwijl dergelijke acties zogenaamd legaal zijn en geen toestemming van de staat vereisen. Zes van onze leden werden zonder pardon weggesleept door de politie. Vier van hen zijn aangeklaagd wegens overtredingen waarop boetes staan van maximaal 200 euro. Twee van de zes, waaronder Kseniia Bezdenezhnykh (onze kandidaat bij de komende parlementsverkiezingen), werden een nacht vastgehouden en kwamen dinsdag voor de rechter op beschuldiging van feiten waarop maximale straffen van dertig dagen cel of 3400 euro staan.

    Het absurde van de hele situatie is dat de Taliban in Rusland officieel een ‘terroristische organisatie’ zijn. Rusland wil nu echter een akkoord sluiten met de Taliban-regering. Vrouwenrechten in zowel Afghanistan als Rusland zijn daaraan ondergeschikt.

    Stuur protestberichten naar de Russische ambassade om te eisen dat alle aanklachten tegen Kseniia Bezdenezhnykh en de vijf anderen worden ingetrokken. Stuur dit naar amrusbel@skynet.be met kopie aan info@socialisme.be.

  • Kapitalisme is globaal, onze strijd ertegen ook!

    De neoliberale globalisering kwam in een stroomversnelling na de ineenstorting van de Sovjet-Unie begin jaren 1990. Het maakt dat het onmogelijk is om het globale karakter van de kapitalistische economie te negeren. Internationale bevoorradingsketens zijn een essentieel kenmerk van onze economie geworden en de verstoring ervan kan tot enorme verliezen leiden.

    Artikel door Eugenio (Brussel) uit maandblad De Linkse Socialist

    Dat bleek recent met de blokkade van het Suez-kanaal die resulteerde in een geschat verlies van 9 miljard dollar per dag. Dit incident maakte duidelijk hoezeer de wereldeconomie onderling verbonden is, maar ook hoe kwetsbaar zij is en hoezeer zij niet in staat is doeltreffend op een crisis te reageren. De onderlinge concurrentie en de enorme ongelijkheden zorgen bovendien voor een versterking van inter-imperialistische conflicten, in het bijzonder tussen China en de VS.

    De economie is lang niet het enige aspect dat mondiaal verbonden is. Van de klimaatcrisis tot de Covid-19-pandemieën wordt onze samenleving voortdurend geconfronteerd met uitdagingen die de landsgrenzen ver overschrijden. Moderne communicatietechnologieën en transportmiddelen hebben ons vermogen tot interactie en coördinatie op wereldschaal vergroot. Desondanks zijn gevestigde supranationale instellingen, zoals de VN en de WHO, niet in staat gebleken concrete oplossingen aan te dragen voor de vele crises van dit systeem in verval.

    Er is wereldwijd een toename van verzet. In 2019 was er een golf van massabewegingen, die slechts tijdelijk gestopt werd door de pandemie. De afgelopen maanden waren er nieuwe bewegingen zoals het boerenprotest in India, het verzet tegen de staatsgreep in Myanmar, de beweging tegen de asociale maatregelen van de rechtse regering-Duque in Colombia, strijd tegen dictatuur in Wit-Rusland … Om te winnen moeten de werkende klasse en de jongeren zich internationaal organiseren en een politiek alternatief verdedigen.

    Internationalisme is instinctief sterk aanwezig in het protest. Klimaatstakingen, Black Lives Matter of de feministische golf trokken meteen de hele wereld rond. In Myanmar werden symbolen en slogans van het protest in Hongkong en Thailand overgenomen. Jongeren en werkenden die een alternatief zoeken, doen dit op internationaal vlak.

    LSP is internationaal georganiseerd. Het is de Belgische afdeling van International Socialist Alternative. De voorbije maanden hebben we veel tijd gestoken in het internationaliseren van onze werking, onder meer met bijeenkomsten van jongeren en syndicalisten uit verschillende landen. Met jongeren uit verschillende landen plannen we een aanwezigheid op de protestacties rond de COP26 in Glasgow.

    “De arbeiders hebben geen vaderland”

    Internationalisme is niet nieuw voor de arbeidersbeweging. De wortels ervan liggen diep verankerd in de geschiedenis van de arbeidersklasse en haar strijd tegen de overheersing van het kapitaal. In hun Communistisch Manifest van 1848 legden Karl Marx en Friedrich Engels uit dat de belangen van de kapitalisten in essentie nationaal zijn, met de natiestaat als basis voor de politieke en economische macht, terwijl de arbeidersklasse uiteindelijk internationaal is aangezien de bevrijding van de werkende klasse verbonden is met het breken van de kapitalistische machtsstructuren. Strijd ontwikkelt zich in eerste instantie op het nationale terrein, in de strijd tegen de eigen kapitalistische klasse, maar verspreidt zich al gauw over de nationale grenzen. Deze conclusie werd nog versterkt door Lenins analyse van het imperialisme en vooral door de ervaring van de Russische revolutionaire beweging van 1917.

    De wereldwijde dominantie van het financiële kapitaal en de territoriale verdeling van de wereld onder de meest geavanceerde kapitalistische economieën tonen de onderlinge afhankelijkheid van kapitalistische elites. Dit is geen harmonieus proces: er is concurrentie en strijd om toegang tot grondstoffen en markten. Waar dit in het verleden tot wereldoorlogen leidde, zorgt de dreiging van wederzijdse vernietiging vandaag voor de ontwikkeling van een ‘koude’ oorlog tussen de VS en China en voor confrontaties met marionetten, zoals in Syrië of Libië.

    Socialisten vertrekken van klassensolidariteit tussen de arbeiders en onderdrukte lagen in heel de wereld. Het betekent dat we ons verzetten tegen het VS-imperialisme, maar ook tegen het repressieve en imperialistische Chinese regime. We kiezen niet het ene imperialistische kamp tegen het andere, maar komen internationaal op voor een democratisch socialistische samenleving. Elke socialistische verandering moet internationaal gebeuren om te slagen. ‘Socialisme in één land’, zoals gepropageerd onder het stalinisme, was steeds nonsens.

    Onderdrukten aller landen, verenigt u!

    In de traditie van internationale solidariteit van de werkende klasse en in de strijd tegen het mondiale kapitalisme, is LSP georganiseerd in een wereldwijde revolutionaire organisatie, International Socialist Alternative (ISA), die actief is in meer dan 30 landen. We beperken ons niet tot uitwisselingen en contact, maar bouwen aan een gezamenlijke organisatie die in staat is om arbeiders en onderdrukten wereldwijd te verenigen rond een marxistisch perspectief en een bijhorend overgangsprogramma dat de dagelijkse bekommernissen verbindt met de nood aan socialistische maatschappijverandering.

    Er zijn internationale evenementen zoals de Virtual Marxist University (VMU), de zomerschool van ISA die vorig jaar 1500 mensen bijeenbracht en dit jaar eind juli plaatsvindt. Met deze zomerschool willen de beste ervaringen en scherpste inzichten collectief delen en nieuwe generaties activisten inspireren. We beperken ons uiteraard niet tot discussies, maar bouwen aan instrumenten voor solidariteit en organisatie van de klassenstrijd.

    Zo lanceerden we Campagne ROSA op internationaal vlak om onze socialistische feministische werking binnen de arbeidersbeweging te versterken. We hebben solidariteitscampagnes opgezet met de massale opstanden in Myanmar en Colombia. Daarnaast hebben we oog voor activisten die in bijzonder moeilijke omstandigheden opkomen voor verandering, zoals in China en Hongkong.

    Solidariteit tegen repressie in China en Hongkong

    Deze internationale campagne van ISA is direct verbonden met het ondersteunen van de werking van onze leden in China en Hongkong. ISA is de enige internationale revolutionaire organisatie die actief is onder de dictatuur van de Chinese ‘Communistische’ Partij.

    Die werking is gevaarlijk voor onze leden en sympathisanten. In Hongkong worden de beperkte democratische rechten volledig afgebouwd. Dit jaar was de herdenking van het bloedbad op het Tiananmanplein verboden en werd gedreigd met straffen die zwaarder zijn dan die tegen de studentenleiders in 1989.

    Internationale solidariteit is belangrijk om het verzet tegen de dictatuur onder de aandacht te brengen en tegelijk de propaganda van zowel de dictatuur als het VS-imperialisme te weerleggen met een klassenstandpunt dat vertrekt van verzet tegen alle vormen van onderdrukking en imperialisme.

    De campagne ‘Solidariteit tegen repressie in China en Hongkong’ voerde op 31 mei actie in 38 steden over heel de wereld voor de vrijlating van politieke gevangenen. Er kwamen solidariteitsmoties, onder meer van de vakbond NIPSA in Noord-Ierland. In Brussel voerden we actie aan het Hongkong Trade Office.

    Revolutionaire solidariteit met de arbeiders van Myanmar

    Deze campagne om de massale opstand tegen de militaire staatsgreep in Myanmar te steunen, is een belangrijk instrument voor revolutionairen over de hele wereld om de ontwikkelingen in Myanmar te volgen. Opmerkelijk in deze langdurige beweging is de voortrekkersrol van de werkende klasse en de vakbonden, onder meer in de textielsector, het onderwijs en de zorg. Na vijf maanden van betogingen en stakingen blijft het onrustig in het land. De arbeidersbeweging moet initiatieven nemen om het protest te coördineren naar een revolutionaire grondwetgevende vergadering die de kwestie van machtsovername stelt. Zoniet dreigt het gevaar van burgeroorlog. Met onze solidariteitscampagne kwamen we in contact met zowel syndicalisten als jongeren uit Myanmar en in de diaspora. We organiseren solidariteit en voeren tegelijk discussie over hoe we het militaire regime weg kunnen krijgen.

     

    Colombia Resiste

    Op initiatief van de Latijns-Amerikaanse afdelingen van International Socialist Alternative werd de campagne ‘Colombia Resiste’ opgezet. Daarmee willen we onze steun aan de massale opstand in Colombia betuigen. Tegelijk vestigen we de aandacht op de verschrikkelijke repressie door het rechtse regime, waarbij honderden activisten ‘verdwijnen’ na willekeurige arrestaties. Het regime zet bovendien paramilitaire krachten in tegen de betogers. Internationale solidariteit is nodig!

  • ISA: internationale meeting voor een socialistisch alternatief!

    Op zondag 25 juli besluit International Socialist Alternative een interne zomerschool, die noodgedwongen online plaatsvindt, met een publieke meeting.

    Het kapitalisme bevindt zich in een historische crisis. We gaan een ‘tijdperk van wanorde’ binnen, dat wordt gekenmerkt door toenemende polarisatie, instabiliteit en ongelijkheid. Miljardairs hebben hun rijkdom tijdens de pandemie met 5 biljoen dollar vergroot, terwijl arbeiders 3,7 biljoen dollar hebben verloren.

    In het afgelopen jaar zijn miljoenen mensen de straat opgegaan in bewegingen tegen racisme, politiegeweld, oorlog en staatsgeweld. Massabewegingen en revoluties zijn overal ter wereld uitgebroken, van Colombia tot Myanmar. Jongeren uit de arbeidersklasse hebben het voortouw genomen in protest tegen racisme, seksisme en de klimaatcrisis. Het is nu meer dan ooit duidelijk dat het kapitalistische systeem geen antwoorden biedt voor werkende en onderdrukte mensen.

    In meer dan 30 landen op elk continent bouwt International Socialist Alternative aan een wereldpartij om uitbuiting en onderdrukking bij de wortel aan te pakken: het kapitalistische systeem. Kom naar onze bijeenkomst voor een socialistische wereld om te luisteren naar activisten van over de hele wereld en om meer te weten te komen over hoe je bij ISA betrokken kunt raken!

    Er is een livestream op Facebook en YouTube in het Engels en het Spaans. Via Zoom is er vertaling naar onder meer het Nederlands.

    Zondag 25 juli om 19u!

    Registreer je hier als je wil deelnemen via Zoom of een herinnering wil krijgen voor het begin van de meeting: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSeazVMfzu8ZxhBsH0dgb0x56sOdkzogCDmMuYcg70dsstKRaA/viewform?usp=send_form

    Laat op het Facebook-evenement weten dat je komt: https://www.facebook.com/events/1115070825647767

    Enkele sprekers:

  • Onze strijd is internationaal! Steun International Socialist Alternative financieel

    Financiële oproep van International Socialist Alternative

    Beste kameraden en vrienden,

    De periode die we zijn binnengetreden – de “Age of Disorder” – brengt een enorme polarisatie van de samenleving met zich mee en stelt de arbeidersklasse en de onderdrukten voor vele gevaren over de hele wereld. De Covid-19 pandemie legt de brutale ongelijkheden bloot die door het kapitalisme zijn gecreëerd. Het virus blijft vele delen van de wereld teisteren, vooral in Latijns-Amerika, Afrika en Azië, met dramatische tekorten aan zuurstof en vaccinvoorraden die het dodental onnodig doen stijgen. Veel geavanceerde kapitalistische landen daarentegen hebben vaccins opgepot en gebruiken die voorraden om aan ‘vaccinimperialisme’ te doen. Sinds het aantreden van Biden is de nieuwe koude oorlog tussen China en de VS geenszins afgezwakt, wat onder meer tot uiting komt in oplopende spanningen rond Taiwan met een daadwerkelijke dreiging van een militair conflict. Daarbovenop lijden de arbeidersklasse en de onderdrukten onder regionale oorlogen en conflicten en onder de verergering van de klimaatcrisis, waarbij de meest kwetsbare groepen over het algemeen het hardst worden getroffen.

    Tegelijkertijd biedt deze periode echter een groot scala aan mogelijkheden voor de arbeidersklasse als geheel en voor onze revolutionair socialistische organisatie. Van de opstand in Wit-Rusland tot de massale opstanden in Myanmar en Colombia en de opstand van het Palestijnse volk wordt de arbeidersklasse meer en meer wakker en neemt ze het voortouw. De methode van de algemene staking komt steeds meer centraal te staan, mensen bespreken strategieën en tactieken in volksvergaderingen en op de meeste plaatsen overwinnen deze bewegingen etnische en sektarische tegenstellingen die door de heersende klassen zijn gezaaid. International Socialist Alternative (ISA) is actief in meer dan 30 landen over de hele wereld en komt tussen in deze bewegingen om samen met kameraden ter plaatse en via solidariteitscampagnes de strijd te ondersteunen en onze politieke voorstellen te verdedigen.

    Wat is onze politieke focus? De ISA-werking in een notendop

    Onze afdeling in Israël-Palestina is op een zeer genuanceerde manier tussengekomen in het verzet tegen het conflict, dat gekenmerkt wordt door herhaalde ongelijke oorlogen en aanhoudend staatsterrorisme tegen het Palestijnse volk. Wij roepen op tot een socialistische Palestijnse staat met Oost-Jeruzalem als hoofdstad en een socialistische transformatie van Israël als onderdeel van een socialistische confederatie in het Midden-Oosten. Alleen een massale strijd voor nationale en sociale bevrijding kan een uitweg bieden. De Palestijnse jongerenopstand en algemene staking geven aan hoe deze strijd kan worden ontwikkeld en uitgebreid naar alle Palestijnse gemeenschappen binnen de grenzen van 1967 en 1948 en in de hele regio.

    Via solidariteitscampagnes op sociale media kon ISA tussenkomen in de opstanden in Myanmar en Colombia en legden we contacten ter plaatse.

    In de context van de aanvallen op de democratische rechten in Hongkong en de toenemende repressie in China heeft ISA, samen met onze afdeling in China-Hongkong-Taiwan, de campagne ‘Solidariteit tegen Repressie in China en Hongkong’ opgezet. Het doel van deze onafhankelijke campagne, die zich keert tegen beide partijen in de koude oorlog tussen de VS en China, is het verspreiden van bewustzijn over wat er werkelijk gebeurt in China en Hongkong, om solidariteit te mobiliseren van gewone mensen, arbeiders en jongeren.

    Andere aandachtspunten van ons recente werk zijn de solidariteitscampagne van Kshama Sawant tegen de rechtse poging om haar af te zetten in Seattle, de acties van Youth Against Racism & Inequality (YARI) in Ierland, of nog ons werk op het terrein in Bessemer, Alabama, waar we hielpen om de strijd voor vakbondsrechten bij Amazon te voeren. Daarnaast hebben we ons socialistisch-feministisch werk verder versterkt door het te integreren in onze dagelijkse praktijk en specifiek met de internationale en lokale ROSA-campagnes. In november plannen we een internationale interventie op de acties in het kader van de klimaattop in Glasgow. In onze campagne benadrukken we de noodzaak van publiek bezit van de sleutelsectoren, democratische planning en de noodzaak van echte stakingen om onze eisen kracht bij te zetten.

    We hebben jullie steun nodig: onze middelen komen van onderop om het op te nemen tegen het systeem!

    Om gevechten en bewegingen tegen de heersende klassen te winnen, hebben de werkenden en onderdrukten nood aan hun eigen organisaties, structuren en financiële middelen. Wat dat laatste betreft vertrekken we natuurlijk van een ongunstige positie. Forbes meldde recent dat de gezamenlijke rijkdom van de miljardairs met 5 biljoen dollar is toegenomen tijdens de pandemie.

    Als we collectief en doortastend optreden, kunnen we hen echter verslaan. Dat toonden we met de gemeenteraadsverkiezingen van 2019 in Seattle. De kandidaat van Socialist Alternative, Kshama Sawant, werd herkozen ondanks dat kiesfondsen van grote bedrijven en superrijken 4,1 miljoen dollar uitgaven om de gemeenteraad op te kopen. Amazon alleen gaf meer 1,5 miljoen dollar uit. Het grote geld haalde het niet, dankzij een hard bevochten campagne van duizenden vrijwilligers, werkenden en gewone mensen, die bovendien de steun kreeg van een aanzienlijke meerderheid van de vakbonden in Seattle en van tal van andere organisaties en individuen.

    We doen een oproep om de werking van ISA financieel te steunen. Dit zal ons enorm helpen om ons politieke werk te versterken en te verbeteren in de strijd voor een betere toekomst voor ons allemaal.

    We willen tevens iedereen bedanken die ons reeds heeft gesteund. Dank voor de talrijke abonnementen op onze publicaties, donaties en steun aan onze campagnes. Dit is allemaal essentieel voor onze politieke werking.

    Nu lanceren we een internationale financiële oproep met een doel van 150.000 euro. Deze oproep zal deel uitmaken van onze zomerschool in juli: de Virtual Marxist University (VMU) die plaatsvindt van 20 tot en met 25 juli. Vorig jaar woonden meer dan 1500 mensen dit evenement bij, waarmee het de grootste bijeenkomst van de ISA tot dan toe was. Dit jaar hopen we het nog groter te maken. De financiële oproep zelf zal deel uitmaken van de slotbijeenkomst van de VMU die publiekelijk zal uitgezonden worden op zondag 25 juli om 19u.

    150.000 euro is een ambitieus doel, dat onze ambitieuze plannen weerspiegelt om in deze nieuwe en explosieve periode wereldwijd in de strijd tussen te komen.

    Het is noodzakelijk voor ons om op deze manier geld in te zamelen om de kosten te dekken van het produceren van onze publicaties en ander materiaal, om de reiskosten te dekken van onze internationale organisatoren, internationaal solidariteitswerk, om bewegingen en strijd in verschillende delen van de wereld te steunen, om apparatuur te betalen die we nodig hebben om ons werk uit te voeren en om onze kantoorruimtes te huren, naast vele andere dingen.

    International Socialist Alternative onderscheidt zich van traditionele politieke organisaties door het feit dat wij geen financiële steun ontvangen van grote bedrijven of rijke donateurs, noch van de kapitalistische staat. Onafhankelijkheid op deze manier is erg belangrijk – wij komen op voor de belangen van gewone mensen uit de arbeidersklasse, niet voor die van de rijke elite. Wij zamelen geld in via donaties van mensen zoals jij, die ons steunen en het eens zijn met onze ideeën.

    Doe een gift van 10, 20, 50, 100 of 200 euro om ons op weg te zetten om onze doelstelling te halen. Je kan doneren via overschrijving op BE86 5230 8092 4650 van LSP/PSL met als mededeling ‘ISA’.

    Bij voorbaat dank, in solidariteit.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping