Your cart is currently empty!
Category: Syndicale rechten
-
Econocom dankt hoofddelegee af. Interview met Laurent Vanhaelen
Volgend jaar zijn er sociale verkiezingen. Dit betekent ook dat het afdanken van delegees vandaag goedkoper is. De ‘soldenperiode’ voor delegees maakte bij Econocom, een multinational in de informaticasector, een slachtoffer. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt bij het bedrijf. In 2015 werd de hoofddelegee aan de deur gezet met een dreiging tot ontslag wegens zware fout. In 2016 werden drie andere delegees afgedankt. Dit jaar werd een syndicaal afgevaardigde die al tien jaar in het bedrijf werkte afgedankt op basis van een procedure wegens zware fout. Eind juli was de hoofddelegee aan de beurt: Laurent Vanhaelen van de CNE (Franstalige tegenhanger van LBC). Laurent werd vijf opeenvolgende keren verkozen in de sociale verkiezingen. Na 19 jaar in het bedrijf wil de directie hem aan de deur zetten. Op 30 juli en 23 augustus waren er acties voor de kantoren van Econocom. Vandaag wordt eveneens actie gevoerd. Wij spraken met Laurent.
Interview door Nico M (Brussel)
Socialisme.be: Er zijn zes delegees op drie jaar tijd afgedankt bij Econocom. In de motivering wijst de directie expliciet naar het syndicaal werk. Is er een oorlog bezig tegen de afgevaardigden van het personeel?
Laurent VH: “Ja. Een van de ingeroepen redenen in de ontslagbrief is dat enkel vakbondswerk zou doen. Ik kan de baas niet verplichten om me taken te geven. Er is een expliciete vraag geweest om me taken te geven, maar dat werd stelselmatig geweigerd sinds 2012. Los van het feit dat dit geen geldige reden tot ontslag is, toont het aan dat het vakbondswerk geviseerd wordt.“Gezien er geen geldige reden voor dit ontslag is – er wordt geen ernstige fout ingeroepen omdat ze er geen konden vinden – is de directie bereid om te betalen voor mijn ontslag. Ze kopen het verwijderen van een delegee af. Er is echter meer: een van de redenen die ingeroepen wordt voor mijn ontslag, is mijn aanwezigheid op een actie bij een klant van Econocom: de MIVB waar op 6 juni een actie plaatsvond.”
Socialisme.be: Waarom werd toen actie gevoerd bij de MIVB?
Laurent VH: “In de bedrijven waar Econocom actief is, maakt het steeds meer gebruik van steeds meer onzekere contracten. Wij eisen gelijke arbeidsvoorwaarden voor iedereen. Maar we ontvingen slechts een paar vage antwoorden op onze eisen. Om te tonen dat we het ernstig menen, zijn we voor de MIVB pamfletten gaan uitdelen. Wij eisen dezelfde hospitalisatieverzekering, dezelfde mobiliteits- en bedrijfswagenvoorwaarden en hetzelfde minimumsalaris voor iedereen. De directie antwoordde dat dit niet mogelijk was omdat de betrokken werkenden ofwel zelfstandig waren of voor een andere onderneming werkten. Wij pleiten ervoor dat ze dan moeten aangeworven en gelijk betaald worden.”
Socialisme.be: Enkele jaren geleden al was er strijd tegen het inzetten van schijnzelfstandigen door Econocom. Dat probleem houdt gewoon aan?
Laurent VH: “Op de actie van 6 juni verdeelden we een pamflet dat drie jaar geleden al gebruikt werd! Na die actie van 6 juni kregen alle aanwezigen een aangetekend schrijven met een reeks verwijten over deze actie. De reactie van de patroon was bijzonder scherp. Maar dat was niet het enige wat speelde: op 27 mei, een dag na de politieke verkiezingen, dankte de directie een delegee af die pas zes maanden eerder een syndicaal mandaat had opgenomen. Een patroon die de sociale vrede wil handhaven, dankt geen delegees af. Dat is geen manier om met een syndicale delegatie te werken.
“Econocom breekt de sociale bescherming, de verworvenheden, de contracten, … af en doet beroep op schijnzelfstandigen of consultants die zogezegd als interim werken. Zo heeft het bedrijf ‘Digitalent’ opgezet, een entiteit die voor 100% in handen van Econocom is, maar buiten de overlegstructuren valt. Er is geen ondernemingsraad (OR) en zelfs geen Comité Preventie en Bescherming op het Werk (CPBW). Beetje bij beetje wil de directie het personeel vervangen door andere mensen, die voortaan door Digitalent aangeworven worden. Met verborgen interimstatuten en schijnzelfstandigen wordt de concurrentie aangegaan met het bestaande personeel. De delegee die in mei werd afgedankt, had zich onder meer tegen deze praktijk uitgesproken.”
Socialisme.be: De economische situatie verslechtert. Het zwakke economische herstel na de crisis van 2008-2009 komt niet ten goede aan de werkenden en de vertragingen in China en, dichter bij huis, in Duitsland, kondigen nieuwe problemen aan met mogelijk verder jobverlies en herstructurering. Bereidt deze jacht op vakbondsmensen de weg niet voor om het verzet te verzwakken?
Laurent VH: “Ik deel je analyse. Het management van Econocom probeert syndicalisten voortdurend bang te maken met bedreigingen maar ook met vernederingen. Zodra we onze werkomstandigheden proberen te verdedigen, zegt de directie dat we in het verleden leven. Het is echter wel degelijk deze patroon die bijna letterlijk personeel in dienst wil nemen op basis van statuten die vergelijkbaar zijn met die van de horigen uit de Middeleeuwen. Met veel verschillende entiteiten binnen hetzelfde bedrijf, zoals Digitalent bijvoorbeeld, legt het management een concurrentie op tussen het personeel binnen de groep zelf, en dit met de medeplichtigheid van het management van de verschillende entiteiten. Daarna zijn het de werkenden die de prijs betalen voor de slechtere arbeidsomstandigheden.
“Bij Econocom is het personeelsbestand in 2015-2016 gehalveerd: van 800 tot ongeveer 400 werkenden. Maar de moeilijkheden liggen niet achter ons. Econocom levert IT-diensten aan zakelijke klanten. Veel medewerkers van Econocom werken in bedrijven die klant zijn van Econocom. Dit is een uitdaging voor het vakbondswerk, aangezien collega’s naar verschillende bedrijven worden gestuurd, is het uiterst moeilijk om ze te bereiken, te ontmoeten en zelfs te kennen! Econocom is ook een bedrijf dat de IT-projecten van zijn klanten financiert. Vandaag de dag, met lage of zelfs geen rentevoeten, zijn bedrijven niet op zoek naar fondsen om hun eigen IT-sector te financieren. Dat is een situatie die uiteindelijk problemen kan opleveren voor het zakenmodel van Econocom.
“Nu is het zeker dat de aanvallen op de vakbondsdelegatie aan de vooravond van de sociale verkiezingen ook bedoeld is om toekomstige kandidaten te ontmoedigen om de resterende afgevaardigden te bedreigen, zodat zij zich niet verzetten tegen aanvallen op onze statuten, contracten en salarissen.”
[divider]
Hieronder een voorbeeld van een solidariteitsmotie voor syndicale delegaties die de strijd voor de re-integratie van Laurent willen steunen. De motie werd onder meer getekend door ACOD-LRB Brussel.
Solidariteitsmotie met Laurent Vanhaelen, CNE-afgevaardigde Econocom
Wij eisen dat Laurent Vanhaelen, afgevaardigde sinds 19 jaar en 5 opeenvolgende mandaten (secretaris van de ondernemingsraad en afgevaardigde in de Europese ondernemingsraad), opnieuw in dienst wordt genomen bij Econocom.
Het brute ontslag van Laurent – waarbij de procedure niet is gerespecteerd en waarbij geschreven staat dat de vakbondsactiviteiten de reden zijn voor het ontslag – is een antisyndicale aanval die deel uitmaakt van de guerrillaoorlog die Econocom al jaren voert tegen zijn vakbondsvertegenwoordigers: vier andere afgevaardigden zijn de afgelopen drie jaar ontslagen. De directie heeft geen respect voor de vakbondsorganen, ze schrijft letterlijk de vakbondstijd op de loonstrook (wat het moeilijk maakt om die loonstroken te geven aan een bank of een eigenaar …), ze voert persoonlijke aanvallen, stuurt aangetekende brieven met kennisgevingen aan de afgevaardigden, …
Bedrijven zoals Econocom gebruiken het feit dat 2020 een jaar van sociale verkiezingen is en dat de beschermingskosten momenteel het laagst zijn, om zich te ontdoen van militante afgevaardigden zoals Laurent. Dit is een ernstige schending van de vakbondsrechten: de werkgever wil de vakbond volledig buiten spel plaatsen en ontmoedigt toekomstige kandidaten om zich kandidaat te stellen bij de volgende verkiezingen. Als gevolg daarvan worden alle vakbondsactiviteiten van de afgelopen decennia op losse schroeven gezet.
We eisen de re-integratie van Laurent en zullen ons blijven verzetten tegen zijn ontslag. Bovendien zullen we blijven strijden voor onze syndicale vrijheden, de vrijheid om ons mandaat uit te oefenen en het recht op collectieve onderhandelingen. Wie één van ons aanvalt, valt de hele vakbondsbeweging aan!
-
Protest tegen afdanking delegee bij Econocom in Zaventem
Deze morgen verzamelden een 70-tal syndicalisten van het gemeenschappelijk vakbondsfront voor de zetel van Econocom in Zaventem. Dat is een multinational in de informaticasector. De hoofddelegee van de CNE (Franstalige tegenhanger van LBC), Laurent Vanhaelen werd op 25 juli immers afgedankt en dit zonder de procedure na te leven.
De redenen die voor het ontslag worden ingeroepen, zijn allemaal verbonden met het syndicaal mandaat van Laurent. Hij is sinds 19 jaar vakbondsafgevaardigde bij Econocom en haalde bij de laatste sociale verkiezingen het hoogste aantal stemmen. De directie probeert al enkele jaren om de vakbondstraditie in het bedrijf te breken om zo het personeel te verzwakken.
Volgend jaar zijn er opnieuw sociale verkiezingen. Het einde van een lopend mandaat wordt vaak door bazen aangegrepen om strijdbare delegees aan de deur te zetten. Op dat ogenblik zijn de ontslagvergoedingen immers lager.
Het gaat om een ernstige aanval op de vakbondsrechten. De bonden eisen de re-integratie van Laurent. Solidariteit is hierbij belangrijk. Steun je solidariteitsberichten via Messenger:
https://www.messenger.com/t/section.syndicale.cne.econocom
-
Syndicale rechten bedreigd, ook in België
Vlak voor de zomervakantie kwam het Antwerpse Hof van Beroep met een uitspraak in de zaak tegen lokaal ABVV-voorzitter Bruno Verlaeckt. De uitspraak in eerste aanleg werd bevestigd: Verlaeckt werd schuldig bevonden aan het ‘kwaadwillig belemmeren van de weg’ maar werd geen sanctie opgelegd. Kortom: dit is een principiële veroordeling die de deur opent om in de toekomst elke collectieve actie op de openbare weg repressief te vervolgen.
De vervolging en veroordeling volgden op een staking in 2016 waarbij stakersposten aan de Antwerpse Scheldelaan werden opgesteld. De politie kwam tussen om de stakersposten te verwijderen en pakte enkele militanten, waaronder Bruno Verlaeckt, op. Op het lokale televisienieuws verklaarde burgemeester De Wever toen dat dit optreden niet zou plaatsgevonden hebben indien er honderden aanwezigen waren geweest op de stakersposten. Daarmee bevestigde hij het politieke karakter van het politie-optreden.
De uitspraak in de zaak-Verlaeckt is geen toeval: in heel het land is er een tendens om vakbondsmilitanten te vervolgens wegens het “kwaadwillig belemmeren van de weg” tijdens stakingen. Een rapport van het Internationaal Vakverbond over syndicale rechten in 2018, wijst er wat België betreft op dat 18 ABVV-leden hiervoor vervolgd werden. Met arrestaties en vervolgingen wegens deelname aan stakingen komt België in een lijstje met landen als Algerije, Bangladesh, Cambodja, Myanmar, Turkije en Zimbabwe.
Het vervolgen van voortrekkers van collectieve acties is een gevaarlijke tendens. Het schept een precedent waarmee in de toekomst iedereen die oproept tot een actie een veroordeling kan oplopen. Het doel is duidelijk: vakbondsverzet de kop indrukken. Een besparingsbeleid voeren, gaat nu eenmaal vlotter als er niet tegen geprotesteerd wordt.
Op de rechters moeten we niet rekenen om deze aanval op democratische rechten af te slaan. In eerste aanleg verklaarde de wereldvreemde rechter dat een wegblokkade leidt tot files, wat steeds een “potentieel gevaarlijke omstandigheid” vormt. Die rechter moet vanuit zijn justitiepaleis eens meer naar het verkeer op de Antwerpse ring kijken… Benieuwd of er een vervolging komt van de opeenvolgende regeringen die met hun falend mobiliteitsbeleid voor dagelijks fileleed zorgen!
We moeten onze rechten zelf verdedigen. Het recht op collectieve actie is net als andere democratische verworvenheden afgedwongen omdat gewone werkenden en hun gezinnen ervoor op straat kwamen. Dat is hoe we onze rechten zullen behouden en uitbreiden: door er gebruik van te maken en een krachtsverhouding op te bouwen waaraan de rechterzijde, inclusief rechters, niet voorbij kan.
-
Opnieuw protest tegen vervolging Antwerpse ABVV-voorzitter
Vandaag werd in Antwerpen opnieuw geprotesteerd tegen de vervolging van ABVV-voorzitter Bruno Verlaeckt. Die werd naar aanleiding van een staking in 2016 strafrechtelijk vervolgd omdat de stakersposten gezien werden als het ‘kwaadwillig belemmeren’ van de weg. Voor het eerst in jaren werd in 2016 een Antwerps stakingspiket aangevallen door de politie. Daar bleef de provocatie niet bij: nadien werden Bruno en een militant uit de chemiesector voor de rechtbank gesleurd. In eerste aanleg werd de militant vrijgesproken, maar was er voor Bruno een principiële veroordeling. Dat hield in dat de rechter van oordeel was dat er een strafrechtelijk feit gepleegd was, maar dat er geen sanctie werd opgelegd.
Zo’n principiële veroordeling is natuurlijk een precedent. In dit geval was er dan wel geen sanctie opgelegd, in alle volgende gevallen zou dit uiteraard wel het geval zijn. Het zet de deur open naar een algemeen verbod op stakersposten, ook al wordt het recht op collectieve actie uitdrukkelijk erkend in ons land en ook in tal van mensenrechtenverklaringen. Wij merkten bij deze veroordeling in eerste aanleg op dat er nood was aan een massale campagne voor het recht op protest en het recht op syndicale actie. Zie: https://nl.socialisme.be/75102/principiele-veroordeling-van-recht-op-protest-massale-campagne-nodig
Een massale campagne is er niet gekomen, maar deze morgen waren er aan het Hof van Beroep aan de Waalse Kaai in Antwerpen toch honderden vakbondsmilitanten verzameld om naar aanleiding van de behandeling in beroep opnieuw te protesteren. Eens te meer kwamen er militanten uit heel het land omdat er een groot besef is dat een veroordeling van Bruno Verlaeckt in dit proces een precedent zou zijn. Het gaat niet louter om de interpretatie van wetsregels: dit is een politieke zaak. Als het stadsbestuur en de rechterzijde erin slagen om syndicaal verzet te criminaliseren en daarvoor groen licht krijgen van de rechters, dan zal dit leiden tot een forse toename van repressie tegen al wie ingaat tegen het beleid. Ook indien er in deze beroepsprocedure uiteindelijk een vrijspraak komt, blijft waakzaamheid geboden. De beste manier om aanvallen op ons recht op collectieve actie af te wenden, is door gebruik te maken van onze rechten en te gaan voor zo sterk mogelijk sociaal verzet tegen elk asociaal beleid.
Uitspraak op 26 juni.
-
Commscope Kessel-Lo: directie kan het niet laten…
Staking begin januari Woensdag werd ook bij Commscope gestaakt. In januari publiceerden we een artikel over dit bedrijf toen er gestaakt werd tegen het ontslag van een delegee. De collega’s namen niet dat de delegee omwille van zijn syndicaal werk werd afgedankt. Er werd enkele weken gestaakt. Het ontslag volgde toen kort na de goed opgevolgde staking van 14 december. Ook nu werd de staking goed opgevolgd bij de arbeiders die toonden dat ze zich niet laten intimideren door provocaties van de directie.
Die directie kon het niet laten en ging over tot nieuwe provocaties. Net als bij de staking tegen het ontslag van een delegee kwamen leden van de directie kijken wie er allemaal aan het piket stond. Er kwam een gerechtsdeurwaarder met dwangschriften om de toegang tot het bedrijf te vrijwaren. Nochtans maken blokkades en piketten integraal deel uit van het stakingsrecht. De politie was aanwezig en keek gewoon toe hoe de fundamentele rechten van werkenden geschonden werden.
Vindt de nieuwe Leuvense burgemeester, Mohamed Ridouani (SP.a), het belangrijker vriendjes te zijn met directies als die van Commscope die delegees aan de deur zetten en de rechten van werkenden aanvallen dan met de werkenden die opkomen voor koopkrachtverhoging en meer respect? Eerste schepen David Dessers (Groen) bracht zelf bezoeken aan piketten. Binnen de meerderheid is er blijkbaar geen duidelijkheid over welke positie wordt ingenomen en waarom het beleid van de vorige burgemeester, die zich expliciet verzette tegen dwangschriften en het inzetten van de politie daarbij, niet wordt verdergezet. Wordt Ridouani op de volgende gemeenteraad gevraagd om te verduidelijken waarom hij als hoofd van de politie piketten laat intimideren door zijn korps?
Ridouani deed eerder anti-vakbondsuitspraken naar aanleiding van stakingsacties bij het spoor. Hij stelde: “Het negatieve imago van de spoorvakbond straalt af op de hele linkerzijde, inclusief de SP.a.” Als dit de nieuwe wind is die SP.a wil laten waaien, is het eerder nog verder naar rechts dan terug naar links…
De arrogantie van de directie bij Commscope moet een halt toegeroepen worden. Als ze er mee blijven wegkomen om personeel te behandelen zoals dit nu gebeurt, zal dit navolging krijgen bij andere directies. Bij een volgende actie of algemene stakingen zou het goed zijn om vanuit de vakbonden en de linkerzijde een extra aanwezigheid aan het piket bij Commscope te organiseren om zo het werk van eventuele deurwaarders onmogelijk te maken en het personeel te steunen.
-
CommScope (Kessel-Lo): staking tegen afdanking ACV-delegee
Bij CommScope in Kessel-Lo wordt al sinds 19 december gestaakt. Daar zat weliswaar een collectieve sluiting in de feestdagen tussen. Chris Corten, hoofdafgevaardigde van het ACV, is er ontslagen. Dat gebeurde omdat er zogezegd klachten tegen hem waren van collega’s. Het overgrote deel van zijn collega’s is echter bereid om ondertussen al zes dagen loon in te leveren om zijn job te beschermen. We denken dus dat het eerder is omdat hij zijn werk als afgevaardigde te goed deed waardoor de directie hem nu aanvalt en een voorbeeld wil stellen.
Dat de directie niet hoog oploopt met de vakbonden en sociaal overleg, toonden ze ook al tijdens deze staking. Ze dienden een eenzijdig verzoekschrift in om de blokkade aan de poort weg te krijgen, een rechter ging hierop in en er is nu een maandlang een dwangsom van 1.000€ voor iedere wagen die tegengehouden wordt. Bij het begin van iedere schift komen ook steeds enkele directieleden opvallend buiten staan om de enkele werkwilligen te intimideren niet te lang aan het piket te blijven of toch zeker niet overtuigd te raken door hun collega’s en ook het werk neer te leggen. Ze zouden ook de bedienden het werk van de arbeiders laten doen om toch productie te hebben.
De directie lijkt niet geneigd om snel naar een oplossing te gaan. Ze wil zelfs niet spreken met Chris Corten. Die krijgt enkel te horen dat er een officiële klacht tegen hem is, maar van wie of over wat weten hijzelf of het ACV niet. De solidariteit en vastberadenheid van de collega’s en andere delegees, ook van de andere vakbonden, is groot. Er kwamen al solidariteitsbezoeken van afgevaardigden uit bedrijven in de buurt. In een gesprek dat we met Chris hadden, werd het idee opgeworpen van een sectorale staking in de regio indien de directie niet toegeeft. Dat lijkt ons de beste tactiek om de directie van CommScope verder onder druk te blijven zetten, zowel aan het eigen bedrijf maar ook via andere acties. Het ontslag van een hoofdafgevaardigde bij één bedrijf, zet de deur open voor gelijkaardige maatregelen elders. Daarom moet zo’n ontslag meteen regionaal en/of sectoriaal opgenomen worden, desnoods moet er een nationale actie komen. ‘An injury to one, is an injury to all!’
-
Principiële veroordeling van recht op protest: massale campagne nodig!
Het kwam als een verrassing: de rechtbank heeft Antwerps ABVV-voorzitter Bruno Verlaeckt principieel veroordeeld wegens ‘kwaadwillige belemmering’ van de weg. Zijn ‘persoonlijk aandeel’ in dit ‘misdrijf’ bestaat uit zijn voorzitterschap van het Antwerpse ABVV en het feit dat hij aanspreekpunt voor de politie was. De tweede beklaagde, ABVV-militant Tom Devoght, werd vrijgesproken omdat zijn persoonlijk aandeel in de belemmering van de weg niet aangetoond was. Het principiële karakter van de uitspraak blijkt uit het feit dat geen straf wordt opgelegd, Bruno Verlaeckt wordt enkel veroordeeld tot betaling van de helft van de proceskosten.
Door Geert Cool
‘Kwaadwillige belemmering’ van de weg
De rechter oordeelde dat artikel 406 van het Strafwetboek over ‘kwaadwillige belemmering van de weg’ wel degelijk in het kader van vakbondsacties kan toegepast worden, ook al was dat bij de voorbereiding van het artikel destijds uitdrukkelijk uitgesloten. De rechter stelde dat er grenzen zijn aan de vrijheden van meningsuiting en betoging, maar ook aan het stakingsrecht. Meer bepaald werd zwaar getild aan het feit dat geen toestemming was gevraagd en de blokkade niet op voorhand was meegedeeld aan de politie. Dat is natuurlijk absurd: het recht op collectieve actie omvat ook niet-aangevraagd protest. Moeten we aan de overheden waartegen geprotesteerd wordt vragen of dit protest mag en welke vorm het mag aannemen?
Achteraf merkte Miranda Ulens van het ABVV terecht op dat deze redenering erg gevaarlijk is omdat elke vorm van protest tot een veroordeling kan leiden. Ze wees op de acties van ouders, leerkrachten en kinderen aan de scholen. Ook daar wordt een deel van de straat bezet. Als dit spontaan gebeurt, kan het volgens de rechtbank die Bruno Verlaeckt veroordeelde tot een straf leiden. De rechter stelde dat het opwerpen van een blokkade leidt tot files, wat steeds een “potentieel gevaarlijke omstandigheid” is. Waar blijft de veroordeling van de regeringen in ons land die met hun mobiliteitsbeleid de dagelijkse files op onder meer de Antwerpse en Brusselse ring organiseren?
De zaal was opnieuw te klein voor de vele aanwezigen die het recht op protest kwamen verdedigen. ABVV-militant Tom Devoght werd vrijgesproken omdat zijn persoonlijk aandeel in de wegblokkade niet bewezen was. De rechter merkte op dat hij enkel verzet pleegde tegen het politie-optreden en slechts als ‘onruststoker’ kan gezien worden. Er waren volgens de rechter geen foto’s of camerabeelden waaruit een persoonlijke rol in de wegblokkade kan opgemaakt worden. Opmerkelijk: het persoonlijk aandeel van Bruno Verlaeckt in de blokkade werd volgens de rechter aangetoond door het feit dat de lokale ABVV-topman betrokken was bij voorbereidende vergaderingen en ter plaatse het aanspreekpunt was. Hij zou aangezet hebben tot de blokkade en deze georganiseerd hebben. Dit is een gevaarlijk precedent waarbij strafrechtelijke verantwoordelijkheid wel bijzonder breed wordt geïnterpreteerd. Oproepen tot een actie volstaat om als crimineel weggezet te worden. Stop de criminalisering van sociaal verzet!
Er zijn twee grote problemen met dit vonnis: (1) het toepassen van artikel 406 Strafwetboek waarbij belemmering van het verkeer tijdens een collectieve actie tot een veroordeling kan leiden en (2) het feit dat een verantwoordelijke functie uitoefenen en betrokken zijn bij de organisatie van een actie leidt tot een vorm van ‘objectieve strafrechtelijke aansprakelijkheid.’ Na de uitspraak kondigde advocaat Jos Van der Velpen aan dat er tegen deze principiële uitspraak een principieel hoger beroep komt.
Doel: vakbondsverzet monddood maken
Het doel van het politie-optreden tegen de stakers op 24 juni 2016 was duidelijk: vakbondsprotest tegen het beleid van de rechtse regering de kop indrukken. Het proces dat volgde, was eveneens van politieke inslag. Het dossier bleef lange tijd liggen, maar werd uiteindelijk toch opgediept om tot een principiële rechtszaak te komen. Wie had daar belang bij? Uiteraard het politieke establishment en het rechtse Antwerpse bestuur van De Wever (N-VA) in de eerste plaats. Nu laat een rechtbank zich hiervoor lenen. De rechter erkende overigens dat de redelijke termijn werd overschreden, maar stelde dat dit in deze zaak de beklaagden niet benadeeld heeft.
De rechterzijde wil vakbonden die braaf “meedenken in de logica van het bezuinigingsbeleid,” merkte Bruno Verlaeckt na afloop van het proces op. Hij voegde eraan toe dat een aanval op het recht op protest al diegenen treft die door de vakbonden verdedigd worden: werkenden, uitkeringstrekkers, gepensioneerden, … Het monddood maken van vakbondsverzet, en dus van de vakbonden zelf, mag niet aanvaard worden.
Uiteraard is hoger beroep noodzakelijk. Dit moet gekoppeld worden aan een syndicale strategie van mobilisatie voor het recht op collectief protest. Bij de zittingen in hoger beroep kan gemobiliseerd worden, maar misschien kan het protest ook directer tegen de politieke architecten van de repressie en het bijhorend proces gericht worden: het Antwerps stadsbestuur en meer bepaald de N-VA.
Achteraf werd terecht opgemerkt dat het ABVV deze veroordeling en de inbreuken op het recht op protest niet aanvaardt. Om onze rechten af te dwingen, zullen we ze moeten gebruiken. Daarvoor kunnen we enkel op onze eigen krachten rekenen: mobilisatie en brede betrokkenheid in de opbouw van een krachtsverhouding waar het Hof van Beroep niet aan voorbij kan.
[divider]
Stream Media bracht een live verslag van de reacties na het vonnis:
-
Protest tegen criminalisering sociale actie
Deze morgen verzamelden enkele honderden vakbondsmilitanten aan het Vlinderpaleis in Antwerpen. Het zal niet de laatste actie voor het justitiepaleis zijn: vandaag was de inleidende zitting, de effectieve pleidooien volgen in juni. Aanleiding was de zaak tegen twee ABVV-militanten die vervolgd worden wegens deelname aan een syndicale actie. De twee worden verweten dat ze de weg ‘kwaadwillig blokkeerden’ en riskeren daar zware straffen voor, inclusief gevangenisstraf. (zie ons eerder artikel hierover)Op de actie deze morgen waren er militanten uit verschillende sectoren en regio’s, er waren ook Franstalige militanten en enkele ACV-leden. Deze aanval op het recht op sociaal verzet belangt immers iedereen aan. Als dit passeert, kan straks elke vorm van verzet tegen het asociale beleid afgedaan worden als misdrijven. Dat is uiteraard ook de bedoeling van de rechtse regering: actieve oppositie op straat monddood maken.
Verzet tegen deze aanval op het recht op collectieve actie is noodzakelijk. Als de zaak in juni gepleit wordt, moet er een grote mobilisatie komen die nationaal door alle vakbonden wordt gevoerd. Wie aan één van ons raakt, treft ons allemaal. Tegenover deze aanval op onze rechten is solidariteit in actie ons sterkste wapen.
Enkele foto’s:
-
Stop criminalisering sociale actie! Antwerps ABVV-voorzitter vervolgd wegens protest tegen rechtse regering
Solidariteit met de vervolgde kameraden: vrijdag 13 april om 8u aan het justitiepaleis te Antwerpen (Bolivarplaats)
Het antwoord van de rechtse regering op het democratisch recht op collectieve actie: repressie. Foto van het politie-optreden op 24 juni 2016. Tijdens een staking in juni 2016 haalden de autoriteiten de grote middelen boven om enkele stakersposten te breken. Het doel was om de blokkades op de Antwerpse Scheldelaan weg te krijgen. De repressie van toen krijgt nu een staartje: twee ABVV-militanten, waaronder de voorzitter van ABVV Antwerpen, Bruno Verlaeckt, moeten voor de rechter verschijnen. De tenlastelegging: ‘kwaadwillig belemmeren van het verkeer.’
De politieke verantwoordelijkheid voor het politie-optreden, de repressie en de daaropvolgende vervolging ligt bij het door de N-VA gedomineerde stadsbestuur. De voorbije dagen kwam de rechtse N-VA nog in de media met een voorstel om partijen die tegen mensenrechten ingaan te kunnen verbieden. De partij is evenwel selectief in de keuze van mensenrechten die aanvaard worden: het democratisch recht op collectieve actie, een internationaal erkend mensenrecht, hoort er duidelijk niet bij. Europese rechtspraak bevestigt dat het plaatsen van stakersposten onderdeel van dat democratisch recht is. In bepaalde gevallen omvat het recht ook het opwerpen van wegblokkades. Deze sociale rechten, afgedwongen door strijd van de werkende bevolking, liggen onder vuur. De rechtse regering met de N-VA van De Wever op kop wil elk verzet tegen het asociale besparingsbeleid de mond snoeren. Dat is de context van het politie-optreden op 24 juni 2016.
Als het van de N-VA afhangt, is protest tegen het gevoerde beleid enkel mogelijk indien niemand het opmerkt. Als er toch zichtbaar protest is, volgt harde repressie. Een land waar de voorzitter van een vakbond die staakt tegen het regeringsbeleid wordt opgepakt, doet eerder aan een dictatuur denken. Dat een sociaal conflict, mogelijk op aansturen van dezelfde regeringspartijen waartegen geprotesteerd werd, bovendien als een strafrechtelijke zaak wordt behandeld, is nog een stap verder. Het betekent dat protest tegen deze regering gecriminaliseerd wordt. Al wie het niet eens is met de verhoging van de pensioenleeftijd, het onderuit halen van onze lonen door de indexsprong en bijkomende taksen, de aanvallen op pensioenen en sociale zekerheid, het gebrek aan publieke investeringen in infrastructuur, zorg en onderwijs, … moet maar zwijgen en ja-knikken als het van de bende van De Wever afhangt.
Bij de repressieve operatie van 24 juni 2016 werden twee ABVV’ers opgepakt, waaronder de Antwerpse voorzitter Bruno Verlaeckt. Ze werden in februari 2018 – anderhalf jaar later – opgeroepen om komende vrijdag voor de correctionele rechtbank te verschijnen. De tenlastelegging luidt als volgt: “Kwaadwillig het verkeer op de spoorweg, de weg, de binnenwateren of op zee te hebben belemmerd.” Er wordt aan toegevoegd dat dit gebeurde “bij wijze van vakbondsactie” met het “organiseren van en deelnemen aan niet-toegelaten wegblokkades op de grote toegangswegen tot de Antwerpse haven.” Er wordt verwezen naar een artikel uit het Strafwetboek dat valt onder een hoofdstuk over opzettelijk doden en toebrengen van lichamelijke letsels. Een eerdere poging om dit artikel te gebruiken tegen een vakbondsactie werd afgewezen door het Antwerpse Hof van Beroep.
De afgelopen jaren werd de havenzone in Antwerpen meermaals afgezet in het kader van collectieve acties. Dit gebeurde door personeel dat opgeleid is om de veiligheid in deze industriezone te garanderen. De blokkades worden dermate opgesteld dat het verkeer ongehinderd rechtsomkeer kan maken waardoor er geen files ontstaan. Op 24 juni 2016 ontstonden er pas grote verkeersproblemen toen de politie met het oog op de repressieve aanpak van de stakersposten deze organisatie van het verkeer onmogelijk maakte. Door het optreden van de politie ontstonden lange files. Om het verkeer was het dus niet te doen, enkel om het breken van het stakingsrecht.
Deze methode van repressie tegen sociaal verzet is niet nieuw of modern. Het doet eerder denken aan de wijze waarop 125 jaar geleden tegen de beweging voor stemrecht werd opgetreden. Op 18 april 1893 werd de haven afgezet door rijkswacht en leger en werd vervolgens in Borgerhout op stakende arbeiders geschoten waarbij vijf doden vielen.
Met de huidige vervolging van onder meer de Antwerpse ABVV-voorzitter Bruno Verlaeckt wordt een provocatieve aanval ingezet op het stakingsrecht en het recht op actieve oppositie in het algemeen. Hierop reageren we best met mobilisatie en solidariteit. Al onze democratische rechten zijn afgedwongen door strijd en solidariteit. Dat is ook hoe we ze zullen verdedigen. Een eerste afspraak is komende vrijdag om 8u aan het Justitiepaleis aan de Bolivarplaats.
-
Vandemoortele Seneffe: Handen af van mijn delegee!
Opnieuw is er een delegee afgedankt omwille van zijn vakbondsactiviteiten. Recent gebeurde dit ook bij het Rode Kruis in Antwerpen. Nu gaat het om een delegee bij Vandemoortele in Seneffe. ABVV Horval reageerde met een stakingsaanzegging en een bredere petitie om solidariteit op te bouwen. Hieronder de oproep van deze petitie en uiteraard de vraag om ook te tekenen.
3 dagen voor kerst werd Laurent, hoofddelegee ABVV Horval bij Vandemoortele Seneffe, ZONDER REDEN ontslagen! Het enige wat hem verweten wordt, houdt verband met zijn statuut en zijn opdracht als werknemersvertegenwoordiger. Vandemoortele wil een delegee het zwijgen opleggen en gaat daarmee frontaal in de aanval tegen het vakbondswerk. Met dit sterk gebaar toont het bedrijf aan dat ze alle nieuwe vakbondseisen binnen de onderneming wil verhinderen.
Na meerdere uren verzoening weigert de directie nog steeds de re-integratie van Laurent. ABVV Horval kon niet anders dan te reageren op deze eenzijdige weigering en diende een stakingsaanzegging in! Inderdaad, wij eisen de onmiddellijke re-integratie van de werknemer!
Teken onze petitie online om jouw steun te betuigen voor Laurent en om onze vraag aan de directie kracht bij te zetten! Samen sterk!
Volg de Facebook-pagina @abvvhorval en op twitter @abvv_horval voor meer informatie over dit dossier
=> Teken de petitie op change.org
