Het verhaal van de staking bij Plastiflex:
Bij Plastiflex in Beringen-Paal werken 65 mensen, waarvan twee derde reeds meer dan 20 jaar. Op 12 augustus 2010 kondigt de directie de sluiting van het bedrijf aan, en laat ze meteen alle sloten van het bedrijf vervangen.
De directie meldt dat ze geen geld voorzien heeft voor een sociaal afdankingsplan, en hangt op 9 september voor iedereen een bericht van 4 weken economische werkloosheid uit. De werknemers gaan daarop in staking: ze vrezen dat het bedrijf wordt leeggehaald terwijl zij werkloos moeten toekijken.
Twee weken later is er nog geen akkoord met de directie, maar komt deze met de vakbonden overeen om een sociaal bemiddelaar aan te stellen. Groot is de verbazing dan ook, wanneer twee uur later…
…aan de fabriekspoorten een deurwaarder verschijnt met een bevelschrift.
Miele, de grootste klant van Plastiflex, heeft nog tijdens de onderhandelingen met de vakbonden, een verzoekschrift bij de rechtbank ingediend om haar “eigendommen” te komen halen. Het verzoekschrift staat bol van de leugens en overdrijvingen, maar in de procedure van het eenzijdige verzoekschrift heeft men geen recht op wederwoord. Ons beroep hiertegen komt op 23 november voor de rechtbank.
De deurwaarder krijgt onvoorwaardelijke hulp van uw politie…
Hoewel het “eigendom” dat Miele voor de rechter in het verzoekschrift opgaf, in de koffer van een personenwagen past (of zelfs gewoon al lang weg is), eist de deurwaarder dat twee vrachtwagens worden geladen. Bij al de aanwezigen roept dit vragen op: wie controleert wat wordt meegenomen? De politie zegt eenvoudigweg dat dit haar taak niet is, en roept onnodig veel versterking op uit andere politiezones.
Zij die protesteren tegen het laden van de vrachtwagens worden met geweld door agenten afgevoerd. De werknemers staan machteloos, niemand luistert naar hen.
… omdat uw burgemeester hen hiervoor de opdracht gaf.
Een gerechtsdeurwaarder heeft immers niets te zeggen aan de politie; deze moet enkel toezien op de openbare orde. Enkel de burgemeester is baas van de politie, maar hij was die bewuste dag niet bereikbaar… toch alleszins niet voor de arbeiders bij Plastiflex.
Blijkbaar geldt de scheiding der machten niet in Beringen als bedrijven hier om vragen; ze worden daarentegen met alle middelen geholpen om hun personeel als afval te dumpen.
Voor ons is het duidelijk: de kleine werkman telt in Beringen niet mee!