Category: Op de werkvloer

  • De Post: stakingsgolf tegen plannen directie

    Postbaas wil ritme van 1.000 – 1.500 jobs minder per jaar aanhouden

    Eind oktober maakte de directie van De Post bekend hoe het bedrijf zich zal voorbereiden op de totale “vrijmaking” of “liberalisering” van de postmarkt in 2011. Deze veranderingsprojecten, die reeds aan de gang zijn sinds 2003, hebben de dienstverlening, sociale rol en werkonstandigheden van het postpersoneel niet verbeterd. Integendeel!

    Een correspondent

    Sinds de aanstelling van Johnny Thijs als nieuwe postbaas in januari 2002 en de aanstelling van Bernard Delvaux als tweede man in januari 2004 (Delvaux was voorheen verantwoordelijk voor de reconversie BEST bij Belgacom, goed voor een verlies van 5.000 jobs), zijn de “hervormingen” op kruissnelheid gekomen.

    Voor de periode 2008-2012 voorziet de directie voor het verkoopnet – retail:

    • 650 postkantoren en 650 postpunten. Dit betekent dat nog eens 650 kantoren zouden sluiten! En Thijs stelde dat slechts 300 kantoren winstgevend zijn…
    • Voor pakjes en express werd de samenvoeging van kilopost en taxipost aangekondigd
    • Op 4 februari wordt een nieuwe tariefverhoging voorzien: priorzegels zullen voortaan 0,54 euro kosten

    Voor Mail wordt het logistieke netwerk “geoptimaliseerd”. De huidige mailkantoren zullen omgevormd worden tot:

    • 150 operationele platforms waarin de distributie activiteiten voorbereid worden en vanwaar de rondes die complexe (?) activiteiten bevatten zullen vertrekken. Met complexe activiteiten bedoelt men pensioenen, aangetekende zendingen, zendingen tegen terugbetaling…
    • 1500 distributiedepots van waaruit de eenvoudige uitreikingsactiviteiten zullen georganiseerd worden. (zza: zendingen zonder adres).

    De 5 nieuwe sorteercentra zullen meer en meer briefwisseling sorteren volgens het principe van de rondesortering. Daardoor zal het voorbereidingswerk van de postbodes verminderen. De vrijgekomen tijd zal niet gebruikt worden om de werkdruk te verlagen, maar om een nieuwe aanval in te zetten op de postbodes. Die zouden vervangen worden door postbezorgers die aan een (nog) lager loon en met minder sociale voordelen zouden werken.

    Thijs verweet de concurrenten eerder dat ze zich enkel op de rendenbale delen van de postmarkt richten met het gebruik van extreem goedkope arbeidskrachten die in de sociale uitverkoop worden geplaatst. De Post doet net hetzelfde. Van hypocrisie gesproken!

    De rondesortering vermindert niet alleen het voorbereidend werk, het zal ook gevolgen hebben voor de nachtdiensten. Die zouden op een asociaal uur (0u05, 3u, 4u) moeten beginnen werken met een gedeeltelijk verlies van de nachtpremie. Bovendien zijn dat uren waarop je best niet afhankelijk bent van het openbaar vervoer om op je werk te raken. M.a.w. geen eigen vervoer = geen job!

    Deze voorstellen zorgden reeds voor stakingen in de nachtdiensten in het Brusselse: vooral te Brussel 1 Stad, maar ook te Brussel 2 Laken, Brussel 3 Schaarbeek, Brussel 4 Etterbeek, Brussel 7 Anderlecht, Brussel 8, Sint-Jans-Molenbeek, Ganshoren, Sint-Agatha-Berchem, Koekelberg en Brussel 21 Sint-Joost-Ten-Node. Er waren ook stakingsacties in Antwerpen 1, Schilde, Nijlen, Luik X,…

    In haar laatste reclamecampagne stelt De Post: “Wie Anders?” Wij stellen ons de vraag: Wie anders dan het personeel is het slachtoffer van de zoveelste herstructurering? Onder het motto van een volumedaling op de briefwisseling worden besparingen opgelegd. De briefwisseling tussen particulieren neemt effectief af, maar het totale volume aan briefwisseling neemt toe door geadresseerde reclame en buitenlandse post.

    In het eerste semester van 2007 steeg de omzet met 4% tot 1.137 miljoen euro. Het leverde Thijs als gedelegeerd bestuurder een premie van 100.000 euro op, dus de cijfers zullen hem wel bekend zijn. Terwijl Thijs 100.000 euro premie kreeg, kondigde hij al aan dat hij ook de komende jaren 1.000 tot 1.500 jobs minder wil bij De Post. Bovendien zal bespaard worden op de lonen door postbezorgers in te zetten. En we durven gerust wedden dat de eindejaarspremie van de gewone postmensen niet in de buurt zal komen van de premie van Thijs.

  • Betoog mee op 6 december: STOP DE VERMARKTING VAN HET ONDERWIJS!

    Na de betoging in Gent vorige week, wordt komende donderdag in Brussel betoogd tegen de plannen van onderwijsminister Vandenbroucke in het hoger onderwijs. Die plannen zouden leiden tot een hoger inschrijvingsgeld voor bepaalde opleidingen en minder middelen voor "niet rendabele" richtingen (zoals kunstonderwijs of humane wetenschappen). Dit kadert in een neoliberale afbraak van ons onderwijs. Protest hiertegen is nodig en we roepen dan ook op om donderdag mee te betogen.

    Pamflet van de Actief Linkse Studenten

    [box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

    Minister wil betogers omkopen…

    Minister van onderwijs Vandenbroucke liet de directies van de hogescholen weten dat hij bereid was om hen 7 miljoen euro extra te beloven, op voorwaarde dat ze de betoging van 6 december niet meer zouden steunen. Deze halfslachtige poging zal natuurlijk niet tot het verhoopte resultaat leiden. Afspraak op donderdag 6 december om 13u30 aan het station van Brussel-Noord!

    > Afbeelding van een mail hieromtrent
    [/box]

    Reeds sinds het begin dat minister Vandenbroucke zijn plan voorstelde, ontstond er bij studenten en personeel veel verontwaardiging. De vakbonden organiseerden regionale betogingen in Brussel, Antwerpen en Gent. ALS speelde naar de studenten toe een belangrijke rol in het op gang trekken van de beweging. In het begin van dit schooljaar stemde het Vlaams parlement het nieuw financieringsplan van Vandenbroucke. Enkele weken later betoogden personeel en studenten van kunsthogescholen met 600 om het schreeuwend tekort aan middelen aan te kaarten. Ook werden petities opgestart die rondgingen in de kunsthogescholen en in de richtingen humane wetenschappen. Vandaag roepen vakbonden en studentenorganisaties op voor een nationale betoging van heel het hoger onderwijs in Brussel.

    Alle Europese Regeringen beslissen om het hoger onderwijs om te vormen tot een model dat moet kunnen concurreren met het Amerikaanse. Het Amerkaans onderwijs werkt volledig volgens de principes van de vrije markt waarbij instellingen met elkaar concurreren om middelen. Het gevolg is dat er twee soorten onderwijsinstellingen bestaan : de elite-instellingen (Harvard, Yale, MIT,…) waar je moet toegelaten worden en een astronomisch inschrijvingsgeld moet neerleggen om te kunnen studeren voor de rijken en daarnaast vele instellingen voor de gewone mensen die minder kwalitatief onderwijs aanbieden omdat ze niet over voldoende middelen beschikken of minder aanzien hebben waardoor het afgeleverde diploma minder waard is.

    Typisch in zo’n marktstelsel is dat de middelen vooral geïnvesteerd worden in opleidingen en onderzoek met hoge winstverwachtingen. Kunstonderwijs en onderwijs in de humane wetenschappen vallen buiten de prijzen en worden dan ook in veel mindere mate gefinancieerd. Wij verzetten ons tegen de vermarkting van het hoger onderwijs en het financieringsmodel van de Vlaamse Regering.

    PUBLIEKE MIDDELEN VOOR ONDERWIJS

    Sinds 1980 daalt het budget voor onderwijs – met ups and downs – constant. In 1980 besteedde de overheid nog meer dan 7% van het BBP aan onderwijs, vandaag is dat minder dan 5%. Terzelfdertijd is de studentenbevolking meer dan verdubbeld. Doordat de overheid de instellingen steeds meer verplicht om private financiering te zoeken, wordt onderzoek meer en meer gesponsord door bedrijven. Een deel van de verloren financiering zullen de instellingen echter ook moeten zoeken bij de studenten. Voor banaba’s en manama’s zal je binnenkort 5.600 tot 25.000 euro neer moeten tellen. In de ons omringende landen betaal je vandaag al minstens 1000 euro om je in te schrijven, in Engeland zelfs meer dan 4000 euro.Wij eisen een volledige financiering van het hoger onderwijs door middel van publieke middelen en verzetten ons tegen elke verhoging van de inschrijvingsgelden.

    ONDERWIJS IS GEEN KOOPWAAR

    In onze kapitalistische samenleving probeert men alles te herleiden tot producten die kunnen verkocht worden. Dankzij de strijd van onder meer de vakbonden zijn sociale voorzieningen zoals onderwijs, gezondheidszorg … officieel een recht voor iedereen. Ook studenten uit minder begoede milieus hebben dus recht op onderwijs. Door van onderwijs een product te maken dat dient gekocht te worden, voert men een extreme ongelijkheid in. Wie rijke ouders heeft, kan zich in zo’n systeem dure studies permitteren. Wie armere ouders heeft, mag gaan werken om zijn studies te kunnen betalen of een lening afsluiten bij de bank. Door van onderwijs een koopwaar te maken, kunnen bedrijven – o.a. banken – veel geld verdienen aan uw studies.

    Voor ons is degelijk onderwijs een recht voor iedereen.

    VOOR EEN GRATIS EN DEGELIJK ONDERWIJS !

    Met ALS zijn wij altijd al voor deze eisen opgekomen, maar gaan zelfs verder. Wij komen op voor degelijk en democratisch onderwijs dat GRATIS moet zijn! Alle inschrijvingsgelden moeten afgeschaft. Het recht op onderwijs geldt voor iedereen, en moet dus toegankelijk zijn voor jongeren van alle komaf. De financiering van het onderwijs moet volledig publiek zijn; als eerste maatregel moet er dringend opnieuw 7% van het BBP naar onderwijs gaan. Iedereen moet het recht hebben zich ten volle op zijn studies te concentreren zonder er nog extra jobs bij te doen om studies, kot, eten, … te betalen. Gratis onderwijs betekent meer dan het afschaffen van de inschrijvingsgelden. Ook handboeken en sylabussen moeten gratis ter beschikking gesteld worden.

    Studentenkoten moeten uit de handen van de privé komen om een goedkope en aan studies aangepaste huisvesting te kunnen verzekeren. De privatisering van studentenresto’s moet gestopt worden en meer financiële middelen krijgen om goedkope en degelijke maaltijden te kunnen voorzien voor studenten en personeel. Verder is er nood aan gratis en degelijk openbaar vervoer.

    Op deze manier kan iedereen de mogelijkheid krijgen zich ten volle op zijn studies te richten en kan iedereen zich reëel naar individueel vermogen ontwikkelen.

  • Gent: betoging tegen de plannen van Vandenbroucke voor het hoger onderwijs

    Met een hels kabaal betoogden gisteren enkele duizenden studenten en personeelsleden in Gent om te protesteren tegen de hervormingen die onderwijsminister Vandenbroucke wil doorvoeren in het hoger onderwijs. Die hervormingen kunnen onder meer leiden tot een forse stijging van bepaalde inschrijvingsgelden (waarna de rest zal volgen). Bovendien zouden er minder middelen zijn voor richtingen die niet zo interessant zijn voor de bedrijven.

    Verslag door Thomas

    Uiteraard waren de Actief Linkse Studenten aanwezig op de Gentse betoging. We roepen ook op om deel te nemen aan de nationale betoging volgende week donderdag (6 december, 13u30 Brussel-Noord).

    Weliswaar was deze actie veel kleiner dan de betoging van 10.000 studenten enkele jaren geleden, maar dat betekende daarom niet dat er minder potentieel aanwezig was. Integendeel! De eisen die her en der te bespeuren vielen, getuigden juist van een groter bewustzijn. Onze eis om het onderwijs te financieren met een bedrag dat op zijn minst 7% van het BNP bedraagt, vond opnieuw ingang onder brede lagen van de studenten. Verder werd het beeld gedomineerd door de eis om het plan Vandenbroucke naar de prullenmand te verwijzen.

    Ook de Actief Linkse Studenten waren aanwezig. We konden gemakkelijk de stickers, die speciaal werden gemaakt voor de strijd tegen het plan Vandenbroucke, aan de studenten verkopen. Hierdoor liepen heel wat studenten met deze stickers rond, wat iets anders is dan de overvloed aan kleurige fluitjes die kort voor de betoging werden uitgedeeld. We spraken bovendien mensen aan die langs de zijlijn stonden en probeerden om interessante contactpersonen op te halen om zo de organisatie verder uit te bouwen en de strijd voort te zetten. Er was soms verrassend veel openheid voor linkse ideeën.

    De fluitjes en de aanwezige muziekinstrumenten zorgden ervoor dat de betoging aan niemand onopgemerkt voorbijging. Maar net als de vorige betoging ontbrak het opnieuw aan een duidelijke leiding en richting voor de beweging. De organisatoren hebben de mogelijkheid niet benut om duidelijk concrete eisen naar voor te schuiven en reduceerden zo de betoging tot een lokale variant van de manifestatie die nog op 6 december in Brussel moet doorgaan. Dit heeft echter een mogelijke weerslag op het aantal studenten dat alsnog naar Brussel zal afzakken. Ook de beperkte tijd om de studenten op te roepen voor de betoging speelde in ons nadeel.

    De Gentse betoging klonk strijdbaar, maar men geraakte niet verder dan het in brand steken van een pop die de minster van onderwijs moest voorstellen. De uitnodiging om naar Brussel te komen voor een nieuwe betoging werd ook niet door iedere student gehoord.

    Het plan om aan het einde van de betoging het Gravensteen tijdelijk te bezetten, om zo met onze eisen in de kijker te staan, werd op het einde vermeden. Enkele linkse studenten en sympathisanten zijn dan maar overgegaan tot het kortstondig bezetten van een gebouw van de Artevelde hogeschool en een zitactie. Op dat moment had de betoging echter reeds aan al haar kracht verloren.

    De media-aandacht voor deze betoging was beperkt, het had nochtans een mooie afwisseling kunnen zijn voor de communautaire crisis die de sociale en economische conflicten overschaduwt.

  • Gent: betoging tegen de plannen van Vandenbroucke voor het hoger onderwijs

    Gisteren betoogden enkele duizenden studenten en personeelsleden in Gent om te protesteren tegen de hervormingen die onderwijsminister Vandenbroucke wil doorvoeren in het hoger onderwijs. Die hervormingen kunnen onder meer leiden tot een forse stijging van bepaalde inschrijvingsgelden (waarna de rest zal volgen). Bovendien zouden er minder middelen zijn voor richtingen die niet zo interessant zijn voor de bedrijven. Vorig jaar publiceerden we een brochure over de neoliberale aanvallen op het onderwijs en meer specifiek over de plannen van Vandenbroucke. Uiteraard waren de Actief Linkse Studenten aanwezig op de Gentse betoging. We roepen ook op om deel te nemen aan de nationale betoging volgende week donderdag (6 december, 13u30 Brussel-Noord).

    Fotoreportage

  • Belangrijke betoging op 15 december. Handen af van onze koopkracht en sociale zekerheid!

    De drie grote vakbondskoepels roepen op tot een nationale betoging op 15 december. Wellicht is het een primeur dat betoogd wordt tegen het beleid van een regering die nog niet gevormd is. Maar de situatie is dan ook ernstig: de afgelopen jaren is onze koopkracht fors afgenomen. De kloof tussen arm en rijk neemt toe. En wat willen de roomsblauwe partijen (als ze er al in slagen om een regering te vormen)? Nog meer cadeaus geven aan het patronaat en besparen op onze koopkracht en onze sociale zekerheid!

    De afgelopen weken was er al heel wat druk op de vakbondsleidingen om in actie te komen. Op informatiebijeenkomsten over de geplande aanvallen op de sociale zekerheid of rond de koopkracht, was de opkomst telkens groter dan verwacht. De neoliberale partijen raken niet uit het communautaire gekibbel, maar ze zijn het wel roerend eens over het neoliberale beleid van aanvallen op de werkenden en hun gezinnen.

    Eerder was er reeds een militantenconcentratie van het ABVV en onder meer een betoging van het ACV in Charleroi. Dat krijgt nu een vervolg met een nationale betoging op zaterdag 15 december om 10u30 in Brussel. De betoging zal rond drie centrale thema’s handelen:

    • voor een sterke en federale sociale zekerheid
    • voor meer koopkracht
    • voor een meer evenwichtige fiscaliteit

    Die aspecten zijn inderdaag belangrijk. De aanvallen op de sociale zekerheid worden voorbereid: zo zijn de roomsblauwe partijen het eens om bij de pensioenen de loopbaanvereiste centraal te stellen, de werklozen harder aan te pakken,… De retoriek rond het splitsen van de sociale zekerheid is er telkens op gericht om harder te kunnen te besparen op onze kap. De discussie over de koopkracht is eveneens essentieel: de aanhoudende prijsstijgingen zorgen ervoor dat onze koopkracht wordt ondermijnd en tegelijk wordt duidelijk dat de index niet volstaat. In plaats van iets te doen aan de lonen, kiest de (mogelijk nieuwe) regering ervoor om extra cadeaus te geven aan het patronaat: 3 miljard euro eisten de liberalen voor het patronaat!

    Rond deze punten is een informatie- en mobilisatiecampagne nodig zodat de betoging van 15 december geen eindpunt is. Twee jaar na het goedkeuren van het Generatiepact (op 15 december 2007) zal de vakbondsbetoging een nieuw signaal van verzet zijn tegen het neoliberale beleid van de traditionele partijen. De politieke discussie die duidelijk werd op 15 december 2005 zal daarbij eveneens aanwezig zijn. Ondanks het falen van de roomsblauwe partijen om tot een regeerakkoord te komen, blijft de oppositie grotendeels afwezig. Om onze eisen af te dwingen, beschikken we over geen enkele politieke formatie in het parlement. De kwestie van de nood van een nieuwe arbeiderspartij zal blijven naar voor komen, ook op de betoging van 15 december.

    Een initiatief als CAP moet daar gebruik van maken. Het Comité voor een Andere Politiek is mee een resultaat van de discussie over een politiek verlengstuk tijdens de beweging tegen het Generatiepact. Sindsdien zijn een aantal stappen vooruit gezet, maar de test wordt natuurlijk gevormd door de praktijk. En op dat vlak zal de betoging van 15 december ook van groot belang zijn voor CAP.

    Wij roepen alle leden, sympathisanten en lezers op om deel te nemen aan de betoging van 15 december. We hopen dat deze betoging wordt aangegrepen om een informatiecampagne op te starten zodat onmiddellijk opnieuw in actie kan worden gegaan zodra concrete maatregelen worden aangekondigd door een volgende regering.

    Eisenplatform en affiche van de vakbonden

    Voor een sterke en federale sociale zekerheid

    • alle uitkeringen welvaartsvast, in overleg met de sociale partners
    • de laagste uitkeringen uit de armoede
    • niet de werkloze, maar de werkloosheid bestrijden
    • betaalbare en kwaliteitsvolle gezondheidszorg
    • een grotere bijdrage van andere inkomens
    • een gewaarborgde financiering van het Zilverfonds voor de pensioenen
    • geen splitsing van de sociale zekerheid, ook niet gedeeltelijk

    Voor méér koopkracht

    • indexatie van lonen en uitkeringen
    • een hoger minimumloon
    • tweejaarlijkse vrije onderhandelingen over lonen
    • een krachtig werkgelegenheidsbeleid
    • actief optreden tegen onverantwoorde prijsstijgingen
    • lagere tarieven voor gas en elektriciteit: afroming monopoliewinsten
    • betaalbare mazout: betaling in schijven en uitbreiding Stookoliefonds
    • verlaagde accijnzen voor benzine en diesel
    • betaalbare huisvesting: meer sociale woningen, matiging huurprijzen
    • actieplan voor energiebesparing, toegankelijk voor allen

    Voor een méér evenwichtige fiscaliteit

    • geen nieuwe lastenverlaging voor bedrijven
    • stop de lekken in de vennootschapsbelasting (zoals via notionele intrestaftrek)
    • zwaardere belasting op inkomens uit vermogen
    • geen afbouw meerwaardebelasting op obligatiefondsen
    • stop de verwaarlozing van de fiscale administratie
    • behoud van de belastingverminderingen voor niet-actieven
    • belastingverlagingen moeten naar de lagerbetaalde werknemers gaan
    • uitstel voor een tweede belastingaanslag dit jaar
  • Spontane actie bij Volvo Cars in Gent

    Bij Volvo Cars in Gent hebben een aantal arbeiders uit de nachtploeg enkele uren spontaan het werk neergelegd uit protest tegen de onwetendheid waar ze zich reeds enkele weken in bevinden. Volgend jaar moeten er maar 199.000 tot 203.000 wagens gemaakt worden (tegenover 240.000 dit jaar en een capaciteit van 270.000 wagens). Er zouden een aantal scenario’s klaarliggen om dit verlies op te vangen.

    Een correspondent

    De Belgische directie heeft voorgesteld om een herbalans door te voeren (de lijnen vertragen en het werk herverdelen) en ‘individuele’ werkloosheid in te voeren: Vandaag stempelt de éne, morgen de andere en overmorgen nog een andere. De vakbonden hebben reeds laten weten dat ze absoluut niet kunnen akkoord gaan met dit systeem, omdat niet iedereen dan evenveel zou stempelen, sommigen zelfs totaal niet. Vooral de mensen die lijngebonden zijn worden hierdoor getroffen.

    De vrees bestaat ook dat de directie op die manier hoopt dat veel arbeiders zo uit eigen initiatief het bedrijf zouden verlaten, zodat als er later toch nog een grote herstructurering volgt, minder (of zelfs geen) afscheidspremies moeten betaald worden.

    Indien de eindassemblage op volle capaciteit draait, kan ze de vooropgestelde productiecijfers halen met een tweeploegensysteem. Bij de meeste arbeiders begint het besef te groeien dat er inderdaad meer aan de hand is. In het verleden is het nog gebeurd dat de productie drastisch daalde en toen is er een tijdlang met een 4-dagenweek gewerkt en de 5de dag doppen.

    De zwakke dollar doet Volvo Cars echter de das om (de VS is de belangrijkste markt voor Volvo) en het ziet er naar uit dat Volvo Cars op zoek moet naar drastische oplossingen om de verkoop aan te zwengelen. Zo doen de geruchten de ronde dat sommige modellen in de toekomst wel eens in de VS in de fabrieken van Ford van de band zouden kunnen lopen (Volvo Cars is in handen van het Amerikaanse Ford).

    De vrees dat de nachtploeg in de eindassemblage binnenkort wordt afgeschaft is dan ook niet onterecht. De vakbonden stelden daarom de eis om zo snel mogelijk met iemand van de Zweedse directie te spreken. Donderdag komt één van de verantwoordelijken voor de wereldwijde productie van Volvo Cars toelichting geven, maar er werd al meteen bij gezegd dat er tegen dan nog niet is beslist welk scenario er zal volgen voor de Gentse fabriek en dat hij “misschien” een datum zou kunnen meedelen wanneer er wel een beslissing volgt. De kans bestaat dat de arbeiders geen genoegen nemen met zo weinig nieuws.

  • Geen uitverkoop van het hoger onderwijs! Betoging op 6 december

    Bij de start van het nieuwe academiejaar voerde het kunstonderwijs actie tegen het financieringsmodel van de Vlaamse Regering. Nu wordt op 6 december een betoging tegen de financieringsplannen van het hoger onderwijs georganiseerd. Wij steunen deze betoging voor een democratischer, beter gesubsidieerd onderwijs dat meer kansen voorziet aan iedereen om degelijke studies te volgen.

    Kim Wauters, artikel uit de ALS-krant

    Het breder kader is de omvorming van het hoger onderwijs tot een model dat kan concurreren met het Amerikaanse onderwijssysteem. Dat is de reden waarom het nieuwe financieringsmodel, ingevoerd door Vandenbroucke, niet subsidieert per ingeschreven student, maar wel per afgestudeerde. Zo wordt de concurrentie tussen de onderwijstinstellingen aangewakkerd. In het kader van dit concurrentiemechanisme werd er overgegaan op het bachelor-master systeem want als alle instellingen in Europa en Amerika hetzelfde model gebruiken, kunnen ze immers makkelijker in concurrentie treden.

    Tegelijkertijd daalt de overheidsfinanciering voor het onderwijs. Van 7% van het BNP in 1980 tot ongeveer 5% vandaag. De onderwijsinstellingen worden steeds meer afhankelijk van privésubsidies: enerzijds via bedrijfsponsering, anderzijds via verhogingen van de inschrijvingsgelden. In verschillende ons omringende landen betaal je minstens 1000 euro om je in te schrijven, in Engeland is dit zelfs meer dan 4000 euro.

    Door van onderwijs een product te maken dat dient gekocht te worden, voert men een extreme ongelijkheid in. Wie rijke ouders heeft, kan zich in zo’n systeem dure studies permitteren. Wie armere ouders heeft, mag gaan werken of een lening aangaan bij de bank om zijn studies te kunnen betalen. Door van onderwijs een koopwaar te maken, kunnen bedrijven – o.a. banken – veel geld verdienen aan uw studies.

    6 december: 13u30 Brussel Noord. Betoging

  • Janssen Pharmaceutica: vertrouwen in directie nog steeds zoek

    Voor het eerst in haar geschiedenis kreeg Janssen Pharmaceutica af te rekenen met een staking die een volledige week duurde. Dat geeft aan hoe diep de kloof is tussen arbeiders en directie. Een voorstel van de verzoener kreeg niet de steun van een meerderheid, 54% stemde tegen. Aangezien de twee derden niet werd behaald, werd de staking beëindigd. Maar dat lost de vertrouwensbreuk niet op.

    Het eerste sociaal plan werd massaal weggestemd: 92% van de werknemers stemde toen tegen de voorstellen van de directie waarop het tot een staking kwam. De werknemers verzetten zich vooral de geplande ontslagen en de loonsstop van 3 jaar voor de overblijvers. Een bedrijf dat miljoenen euro winst maakt om bij te dragen aan de 3 miljard dollar winst (per kwartaal!) van de moedergroep, die moet afdanken en de lonen van de werknemers wil aanpakken. Dat werd niet begrepen door de werknemers en daarbij ging het niet enkel om de centen, maar ook om het respect tegenover de werknemers.

    De sociaal bemiddelaar werd ingeschakeld en kwam met een nieuw voorstel dat niet werd verdedigd noch verworpen door de vakbonden toen het ter stemming werd voorgelegd aan de werknemers. In het sociaal plan wordt het aantal naakte ontslagen met 25 verminderd (tot 290). De premies voor vrijwillige vertrekkers wordt opgetrokken van 11.000 tot 15.000 euro. De loonsstop blijft, maar er komt de komende drie jaar twee keer een premie van 750 euro bovenop het loon.

    Dat zijn stappen vooruit tegenover het vorige sociaal plan, maar het ongenoegen bij de werknemers zit dieper. Er heerst het gevoel dat ze na jarenlange inspanningen voor het bedrijf nu als wegwerpproducten worden behandeld. Dat verklaart waarom na een week staking, ondanks het enorme inkomensverlies dat dit betekent, nog steeds 54% tegen het sociaal plan stemde.

    Met deze uitslag is de staking beëindigd, maar het collectief conflict niet. Voor de verderzetting van de staking was 66% tegenstemmers nodig. Dat werd (relatief nipt) niet behaald. Maar veel vertrouwen in de directie is er niet: een meerderheid verwierp ook een beter sociaal plan dan wat de directie zelf wou geven. Dat maakt dat de sfeer bijzonder gespannen zal blijven op de werkvloer.

  • Opnieuw acties bij Bayer/Lanxess

    Afgelopen woensdag was er bij Bayer/Lanxess in Antwerpen opnieuw een actiedag. Het personeel voerde de druk op bij de bijzondere ondernemingsraad die op dezelfde dag plaatsvond. De poorten van het bedrijf werden afgezet waardoor onderaannemers en vrachtvervoerders het bedrijf niet binnen raakten. Deze week wordt verder onderhandeld.

    Het ongenoegen over de geplande herstructureringen is erg groot, zeker onder het medisch en veiligheidspersoneel. De brandweer voerde eerder reeds actie rond de veiligheid op het bedrijf en in de haven. In de plannen van de directie zou er hard gesnoeid worden op de veiligheid en dat is natuurlijk bijzonder gevaarlijk.

    Woensdag was er een nieuwe bijzondere ondernemingsraad en dat ging gepaard met een spontane actiedag waarbij de poorten werden dichtgehouden. Tientallen vrachtwagens konden het bedrijf niet binnen. Zowel op rechteroever als in Kallo op linkeroever werden de onderaannemers de toegang geweigerd.

    De bijzondere ondernemingsraad werd verschillende keren opgeschort omdat de gesprekken te moeizaam verliepen. De vakbonden vinden dat de directie te weinig oog heeft voor hun verzuchtingen en eisen. Na de actie moest de directie verklaren dat het de “ongerustheid” van de arbeiders “begrijpt” en dat het zal proberen om het banenverlies te beperken. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

    > Verslag op ATV

  • ACV-delegee Janssen Pharmaceutica: “Het gaat niet alleen om centen, maar ook om mensen”

    Bij Janssen Pharmaceutica wordt reeds enige dagen gestaakt. Er is een staking van onbepaalde duur naar aanleiding van de beslissing van de directie om ruim 600 jobs te schrappen. Een sociaal plan in dat kader werd door 92% van de werknemers verworpen. De actiebereidheid is groot: de werknemers zijn het beu en willen respect. We spraken op het piket in Beerse met ACV-delegee Luc Van der Schoot.

    Interview door Emiel Nachtegael

    De staking bij Janssen Pharmaceutica komt er nadat er geen overeenstemming werd gevonden over een sociaal plan om ruim 600 jobs te schrappen. In Beerse staat een uitgebreid stakingspiket aan de poorten van het bedrijf. Ook de CAP-bus is van de partij en is aan de stakers overgedragen als solidariteitsbus om het piket te versterken. Woensdagnamiddag spraken we in de bus aan het piket met ACV-delegee Luc Van der Schoot.

    Wat was de directe aanleiding voor deze staking?

    “Het sociaal plan en de CAO die aan de werknemers werden voorgelegd, werd ruimschoots onvoldoende bevonden door de werknemers. Het aantal ontslagen en het feit dat de CAO voorziet in een loonstop van 3 jaar, waren onaanvaardbaar. Er heerst een gevoel dat we ons niet willen laten bedotten door de werkgever. De actiebereidheid was groot: 92% van de stemgerechtigden keurde het plan af.

    “Met de syndicale vertegenwoordigers voelden we het protest aan de basis aan. We hebben het sociaal plan niet verdedigd, noch afgekeurd. Het was aan de basis om een duidelijk signaal te geven. En dat duidelijk mandaat van de werknemers is er ook gekomen bij de stemming.

    “De opkomst daarbij was erg hoog: 88% van de werknemers ging stemmen. Als je de inactieven en zieken meerekent, kwam zowat iedereen stemmen. En daarvan sprak 92% zich uit tegen het sociaal plan! Het was een bijzonder representatieve stemming onder alle bedienden en arbeiders. Ook de onderzoekers stemden mee en ook diegenen die zeker waren dat ze hun job niet zouden kunnen verliezen. Toch was er een grote afwijzing, onder meer omwille van de wijze waarop de directie tewerk gaat. Het gaat niet alleen om centen, maar ook om waardigheid en respect voor de werknemers. Vandaar dat het sociaal plan, dat beter was dan een sociaal plan vijf jaar geleden, zo massaal werd weggestemd. Ook bij de onderzoekers speelt dat een rol, onder meer op het vlak van motivatie op een ogenblik dat het management ver verwijderd staat van het wetenschappelijk onderzoek.”

    De stakingspiketten draaien goed, maar is een piket wel nodig op een ogenblik dat 92% zich uitspreekt tegen het sociaal plan?

    ”Met 92% die zich uitsprak tegen het sociaal plan konden we gerust zijn bij het organiseren van stakingspiketten. Er kwamen geen werkwilligen opdagen. Integendeel, elke dag komen er spontaan mensen naar het piket om hun steun te betuigen en om duidelijk te maken dat we ons niet laten doen.

    “Het stakingspiket is nodig om te vermijden dat de directie leveringen doet van geneesmiddelen. Uiteraard laten we wel toe dat geneesmiddelen voor levensbedreigende aandoeningen de deur uit kunnen. Maar zelfs daar probeerde de directie misbruik van te maken. Het probeerde in een levering van dergelijke geneesmiddelen ook andere tussen te proppen. Dat kunnen we natuurlijk niet aanvaarden. Als de directie het zo wil spelen, zal het zelf de verantwoordelijkheid moeten dragen als we alles tegenhouden.

    “Op de piketten is er veel volk. De mensen willen een waardigheid en erkenning voor hun job. Dat is niet evident en het is zelfs moeilijk om met deze staking in de media te raken. Toen bekend werd dat BV Greet Rouffaer tien ribben had gebroken bij ‘Sterren op het IJs’ verdrong dit de staking bij Janssen van de voorgrond in de media. Daar werden wel wat vragen bij gesteld op het piket hier.”

    In de media konden we de winstcijfers van het moederbedrijf J&J lezen (2,55 miljard dollar in het derde kwartaal en 3,08 miljard dollar in het tweede kwartaal – bij Janssen zelf werd er vorig jaar 200 miljoen euro winst gemaakt). Janssens is niet echt een bedrijf in moeilijkheden?

    “Die winstcijfers waren olie op het vuur. J&J kondigt aan uit te willen breiden naar de Aziatische en Afrikaanse landen, maar heeft geen geld voor de tewerkstelling in België? We geloofden het niet.

    “Daarenboven was er ook veel ongenoegen over de manier waarop er gecommuniceerd is vanuit de directie. Zo kreeg iedereen een brief met zogezegd een uitleg wat het sociaal plan inhield. In de feiten zette de directie tussen de lijnen door druk op de werknemers om het plan maar te aanvaarden. Er werd gedreigd om van nul te herbeginnen met de onderhandelingen, zodat het mogelijk tot een slechter akkoord zou komen.”

    Hoe zal het nu verder gaan?

    ”Het is een staking van onbepaalde duur. De directie lijkt niet te willen toegeven, maar de werknemers zijn vastberaden: we eisen respect op voor het werk dat we doen. We zijn trots op wat we hier maken in dit bedrijf, maar vanuit de directie mag er ook wel wat respect zijn voor ons. Daarom vinden we dat het aantal naakte ontslagen moet verminderen. We willen een verbetering en uitbreiding van de regeling bij vrijwillig vertrek en een verhoging van de vertrekpremies. We willen ook een CAO met inhoud voor de overblijvers. Wat nu voorligt, is een loonstop waarbij enkel de index en baremieke verhogingen worden toegekend. Dat volstaat niet voor ons.”


    Enkele foto’s

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop