Gisteren werd het kabinet van de Brusselse minister-president onder gespoten door kwade brandweerlui uit de hoofdstad. Het was niet de eerste actie om de eisen en de arbeidsomstandigheden van het brandweerpersoneel te verdedigen. Er was eerder reeds een actie rond het uitblijven van de erkenning dat brandweerlui een “gevaarlijk beroep” uitoefenen. Hoewel er op dat vlak nog geen echte vooruitgang is, was er gisteren een ander centraal thema op de betoging.

Verslag en foto’s door Stephanie R en Nico M (Brussel)

Eric, een Brusselse brandweerman, legt uit: “De aanwerveringen, benoemingen en promoties zijn het voorwerp van een kaderwet die het percentage van Nederlandstalige en Franstalige brandweerlui binnen de dienst bepaalt. Het probleem is dat die kaderwet kan wegvallen bij gelijk welke andere politieke meerderheid. Meestal is er wel één van de twee gemeenschappen die denkt dat ze ons moet vertegenwoordigen. De brandweerlui die op pensioen of brugpensioen vertrekken worden nu niet vervangen door jongeren. De bevoegde overheid, het gewest, moet iets ondernemen om daar verandering in te brengen.

“Bovendien gaat het om opgestapelde problemen met verregaande gevolgen. Het feit dat er geen nieuwe brandweerlieden bijkomen, maakt dat de vorming van nieuwe mensen niet ideaal verloopt: de ouderen die hun ervaring moeten doorgeven zijn immers al vertrokken of als er een plotse aanwervingsgolf zal komen, wat nodig is, zal dit het aantal brandweerlieden in opleiding erg groot maken. We hebben het dan nog niet over de problemen voor de veiligheid van de bevolking. Zonder aanwervingen zal er binnenkort een camion minder zijn voor interventies.”

De strijd van de brandweerlieden vindt plaats tegen de achtergrond van een economische crisis waarbij miljarden aan de banken werden gegeven. Dat geld kwam uit de kas van de gemeenschap en nu zitten alle overheden met problematische begrotingen. Het is enkel een vraag wanneer dit zal leiden tot forse besparingen op de publieke uitgaven. Dergelijke besparingen komen er op een ogenblik dat er reeds middelen te kort zijn voor essentiële openbare diensten als onderwijs, gezondheidszorg of de brandweer.

Het “verantwoord federalisme” waarbij de besparingen worden verdeeld over alle overheden, betekent dat alle diensten kunnen geraakt worden. Er is nood aan een algemene strijd om de kwaliteit en de toegang tot de openbare diensten te verdedigen.

Vandaag zijn er heel wat problemen bij de brandweer omwille van de taalverschillen. De kaderwet van het Brusselse parlement leidt vaak tot discriminatie bij de aanwervingen of promoties aangezien er met quota’s wordt gewerkt. Dat werkt verdeeldheid in de hand. Waarom wordt aan de brandweerlieden die worden opgeleid geen degelijke taalopleiding aangeboden tijdens de werkuren om hen zo tweetaligheid bij te brengen. Dat zou logisch zijn en de veiligheid ten goede komen.

De betoging van de brandweerlieden gebeurde spijtig genoeg niet in gemeenschappelijk vakbondsfront. De liberale en Nederlandstalige christelijke bonden betoogden, de socialistische en Franstalige christelijke bonden volgden niet. De vakbonden moeten hun banden met de traditionele partijen verbreken om samen in actie te komen en hun eenheid in strijd voor reële verbeteringen te benadrukken.

De afgelopen jaren werden reeds tal van openbare diensten uitverkocht aan de private sector. Electrabel levert Suez monsterwinsten op. Belgacom werd bekend van de toplonen voor managers (Didier Bellens was goed voor meer dan 2 miljoen euro per jaar!) en de miljardenwinsten. Het personeel betaalde de rekening: van de 26.500 personeelsleden voor de privatisering, bleven er er in 2008 nog ongeveer 17.000 over.

Door Bart Vandersteene

De privatiseringen en liberaliseringen hebben de gemeenschap geen goedkopere prijzen opgeleverd. We betalen vandaag meer voor minder diensten. Een blik op de energierekening volstaat om dat vast te stellen.

Ondanks de crisis van het kapitalisme wordt vandaag opnieuw naar neoliberale recepten gegrepen om de overblijvende openbare diensten te ontmantelen en klaar te stomen voor privaat winstbejag. Dat de politici die vandaag besparingen aankondigen, zelf jarenlang rijkelijk beloond werden voor hun mandaten in verschillende raden van bestuur van banken, verzekeringsgroepen en grote bedrijven, wordt amper vermeld. Het zijn dezelfde politici die zich nu van de crisis bedienen om de snelheid van de afbouw van de openbare diensten op te drijven.

Zo liggen De Post en de NMBS in de vuurlinie. Maar ook andere openbare diensten moeten besparen: De Lijn, VRT, TEC, RTBF, onderwijs,… De regeringen mogen dan anders zijn samengesteld in de verschillende landsgedeelten, de besparingspolitiek is dezelfde.

De Post: van dienst aan de bevolking naar melkkoe voor de privé

Bij De Post staakten al duizenden postbedienden tegen de stelselmatige verhoging van het werkritme en het tekort aan personeel. Honderden postkantoren sloten, de tarieven verhoogden en op een paar jaar tijd verdwenen 8.000 jobs.

Binnenkort volgt de volgende fase in de ontmanteling van De Post als openbare dienst. De postbedeling zal dan gebeuren door tijdelijke postbestellers, huismoeders, studenten,… aan 8,43 euro bruto per uur. Het proefproject met deze McPostbodes werd in de koelkast gestopt, het project zelf blijft evenwel overeind.

Het doel van de directie: meer winst maken door studenten en huismoeders een hongerloon te geven voor werk dat vroeger werd gedaan door vaste, weliswaar te weinig betaalde, statutairen. De privépartners in De Post kunnen zich in de handen wrijven: het rendement wordt ieder jaar groter. Dat dit ten koste gaat van het personeel en de dienstverlening is voor hen niet belangrijk.

NMBS – voorbereiding op liberalisering leidt tot sociaal bloedbad

Meer dan ooit is er nood aan een efficiënt, uitgebreid en goedkoop openbaar vervoersnetwerk om de verkeersproblemen te kunnen oplossen. De NMBS werd de laatste jaren onder druk van de Europese liberaliseringsgolf opgesplitst in verschillende entiteiten.

De goederendivisie B-Cargo maakt verlies en volgens de liberale logica volgt dan een grote saneringsronde. Er dreigen 900 van de 5.700 arbeidsplaatsen verloren te gaan en een uitverkoop aan een buitenlandse firma. Eerst rendabel maken op kosten van de gemeenschap en nadien de vette brokken verkopen aan de privé, dat is de doelstelling van elke liberalisering.

Ook voor de gebruikers zullen de besparingen voelbaar worden. In 2009 werd een vervoersbewijs reeds 6% duurder. Ook de komende jaren zal een forse stijging van de prijzen het openbaar vervoer minder aantrekkelijk maken als alternatief op het autoverkeer.

Vlaamse regering: schijn van sociale maagdelijkheid

Sommigen stelden het Vlaamse regeerakkoord voor als iets sociaal en dat ondanks de rechtstreekse vertegenwoordiging van de patroonsorganisaties Unizo en Voka via Peeters en Muyters.

N-VA voorzitter Bart De Wever ergerde zich daaraan. In Knack stelde hij nog op 9 september: “Ik heb me enorm gestoord aan sommige reacties op het Vlaamse regeerakkoord van onder meer de werkgeversorganisaties VBO en Voka. Die deden alsof alle Vlaamse middelen naar een sociaal beleid zouden worden gedraineerd. Niets is minder waar. (…) Het grootste gedeelte van onze investeringen gaat naar de economie.” Bij de VRT moet 40 miljoen worden bespaard bovenop de eerder aangekondigde besparing van 71 miljoen. Bij De Lijn wordt dit 80 miljoen euro. In De Morgen van 28 september verklaren topmensen van de vervoersmaatschappij dat deze besparing onmogelijk kan worden doorgevoerd “zonder aan de dienstverlening te raken”. Bij de VRT verklaarde ACOD-afgevaardigde Luk Vandenhoeck: “De vorige besparing zou op alle niveaus worden doorgevoerd, maar op het niveau van de managers hebben wij daarvan nog altijd niets gezien.”

PS-Ecolo-CDH: trouw aan liberale logica

In Franstalig België zijn de besparingen gelijkaardig. Ecolo geeft een groene tint aan de maatregelen, maar er verandert in essentie niets aan de inhoud. Er wordt bespaard op personeel in alle diensten en op werkingsmiddelen. Bij de TEC (vervoersmaatschappij) kunnen de prijzen volgend jaar tot 4,6% stijgen. De RTBF moet op drie jaar 23,5 miljoen euro besparen. In het Franstalig onderwijs is CDH-minister Simonet moeten afstappen van haar intentie om de werkweek te verlengen. In de plaats daarvan komen er besparingen op zijn Vlaams: een hele waslijst aan kleinere maatregelen die uiteindelijk hetzelfde resultaat opleveren: 50 miljoen euro besparen.

Jobs, lonen en pensioenen onder vuur

Op een totaal van 80.000 federale ambtenaren zouden er de komende jaren 15.000 niet vervangen worden bij pensionering. Daar zal het niet bij blijven, er wordt een offensief op de ambtenarenpensioenen voorbereid. De pensioenen van ambtenaren zijn hoger dan in de private sector als compensatie voor de lagere lonen.

Dat wordt nu als bliksemafleider gebruikt om de aandacht af te leiden van de gigantische bedrijfswinsten, bonussen voor topmanagers en cadeaus aan de bedrijven en de rijken. In de plaats van daaraan te raken, wordt met de vinger gewezen naar de ambtenarenpensioenen.

De ambtenarenpensioenen zijn niet te hoog, die in de privé zijn te laag. In de plaats van 900 miljoen euro te investeren die volgens professor Jos Berghman nodig is om een einde te maken aan armoede onder Belgische gepensioneerden, worden de ambtenarenpensioenen onder vuur genomen.

Eengemaakte strijd nodig

Bij deze besparingsronde probeert de politieke elite om eengemaakt verzet te vermijden. Ook de vakbondsleiding lijkt weinig te doen om het verzet te organiseren. De postacties waren daar een voorbeeld van: het was enkel omdat de basis tot actie overging dat de vakbondsleiding volgde en bleef volgen. Er kwamen geen ordewoorden.

Iedere verdere afbraak versterkt de liberale extremisten. Het kwaliteitsverlies als gevolg van de besparingen wordt gebruikt als argument voor meer privatiseringen. Zo pleitte Ruben Mooijman van de economieredactie van De Standaard op 10 oktober voor de volledige privatisering van De Post, B-Cargo, Brussels Airport, Belgacom, Fortis, … Hij stelde dat met de opbrengst hiervan de begroting enkele jaren kan gered worden. Dat tegelijkertijd tienduizenden jobs zullen verdwijnen en de diensten duurder zullen worden noemt hij een “dogmatische vakbondshouding”.

Eengemaakte strijd is niet alleen noodzakelijk, het is ook mogelijk. Het personeel wordt op alle niveaus geraakt net zoals de gebruikers van de diensten. Het is mogelijk om een beweging op gang te brengen waarbij alle slachtoffers samen in actie komen tegen de verdere afbraak van onze diensten en arbeidscondities. Daartoe is er nood aan een politieke en een strijdbare syndicale leiding.

Het verdedigen van de openbare diensten betekent ook dat er kritiek moet zijn op het huidige functioneren. Te vaak zijn deze diensten een speelbal van de traditionele partijen die hun vrienden een mooi betaald postje aanbieden en een onefficiënt beheer stimuleren. Er is een gebrek aan controle vanuit de gemeenschap op de bureaucratische neoliberale kliek die het voor het zeggen heeft.

Openbare diensten moeten onder de controle van de werknemers en de gebruikers staan. Dat zijn diegenen die belang hebben bij een goed functioneren van de openbare diensten. Daarom pleiten wij voor nationalisaties onder arbeiderscontrole en -beheer. De openbare diensten zijn opgebouwd met het belastingsgeld van generaties arbeiders en hun gezinnen. De liberalen willen onze openbare diensten verder ontmantelen en doorverkopen. Hierna zullen andere sectoren volgen, onder meer de gezondheidszorg. Wij hebben er alle belang bij om dit proces te stoppen. Daarom steunen we het verzet van de postmensen, leraars, buschauffeurs,… Samen staan we sterk in de verdediging van onze jobs en onze openbare diensten.

Vrijdagochtend kwam een einde aan de staking bij Tecteo. Een vergadering van de ACOD-leden in het ABVV-gebouw van Luik keurde met ruime meerderheid een opschorting van de staking goed. Het akkoord dat de vakbondsleiding had gesloten met de directie werd aanvaard. Het gaat om een uitbreiding van een eerder voorakkoord tussen de directie, regionale ABVV-leiders en in aanwezigheid van de lokale bonzen van de PS. Een bijeenkomst van het ACV kwam tot de conclusie dat het akkoord “te mager” was en dat de acties worden verder gezet inden dit in gemeenschappelijk vakbondsfront gebeurt, wat net het geval is. Het werk werd bijgevolg hervat, maar wel met gemengde gevoelens.

“De directie wilde aanvankelijk dat het personeel meer zou werken en minder zou verdienen. [Uiteindelijk] zullen de arbeiders meer werken en evenveel verdienen.” Dat is hoe de regionaal intersectorieel secretaris van de ACOD, Joël Thone, het akkoord samenvatte. Dit akkoord kwam er na 11 dagen “staking tot de finish” (1). Die samenvatting klopt maar gedeeltelijk voor de financiële kant van het akkoord. Er blijven heel wat openstaande vragen achter de toegevingen. Dat is blijkbaar ook de mening van de directeur van Tecteo, Stéphane Moreau, die verklaarde tevreden te zijn met het akkoord: “Zelfs indien dit akkoord ons 3 miljoen euro per jaar kost [het is onduidelijk op welke basis hij die berekening maakt], dan nog blijft het belangrijkste overeind: de filosofie van het plan.” (2)

Is dit akkoord dan een syndicale overwinning of een reden voor de directie om tevreden te zijn?

Meer werken om een beetje meer te verdienen… maar toch nog minder dan voorheen

Laat ons eens kijken naar de stelling dat de arbeiders “evenveel” zullen verdienen. De baremieke premie wordt volledig hersteld, het stelsel om tijdens de loopbaan een consistente loonsverhoging te kennen na 20 jaar dienst (tot de baremieke schaal C) wordt opnieuw hersteld en ook de dertiende maand blijft behouden. In het eerste plan van de directie werd dat laatste gekoppeld aan een positieve evaluatie.

Dit zijn zeker positieve punten, maar anderzijds blijft de jaarlijkse premie van 250 euro ingetrokken. Hetzelfde geldt voor de hospitalisatieverzekering van het actuele personeel, de gepensioneerden moeten op dat vlak 50% inleveren.

Waarover weinig twijfel bestaat, is het voorstel om “meer te werken”. Er is niet de minste toegeving van de directie: er wordt van 36 naar 38 uur per week gegaan (aan hetzelfde loon). En ook de twee dagen verlof wegens omstandigheden blijft ingetrokken.

Het financiële plaatje waarop nadruk werd gelegd door de syndicale onderhandelaars blijft dus beperkt en staat ver af van wat een overwinning kan worden genoemd.

Het statuut en de werkgelegenheid

Het andere punt waarover de meeste controverse bestond, was het behoud van het statuut van het personeel. Het personeel bestaat uit agenten van een openbare dienst en de directie wil geleidelijk aan privatiseren. Zo werd voorzien in het opzetten van een privaat filiaal in de vorm van een naamloze vennootschap. Dat project zal effectief doorgaan, maar het doel van dit nieuwe filiaal wordt beperkt tot de ontwikkeling van hernieuwbare energie. Er komt dus geen algemeen filiaal dat op termijn de rest van Tecteo kan opslorpen. De 229 werknemers in de sector Resa (de distributie van elektriciteit) worden niet naar dit nieuwe filiaal overgeplaatst met een privaat contract, ze behouden hun statuut als ambtenaar. Ze kunnen evenwel in onderaanneming worden toegewezen aan het private filiaal.

Op het vlak van het statuut werd dus een overwinning geboekt. Maar het is onduidelijk hoe lang het zal duren vooraleer de kwestie opnieuw op tafel zal liggen. Bij een volgende herstructurering zal de discussie worden verder gezet. Misschien zal dit wel eerder het geval zijn. De overplaatsingen van Resa naar het nieuwe filiaal zullen volgens het akkoord immers gebeuren “na een discussie over het organigram van Resa”. De directie was al wekenlang bezig met het hertekenen van dat organigram. Wellicht zullen de syndicale delegaties weinig informatie krijgen over de werkzaamheden hieromtrent, maar het kan wel een grote invloed hebben op toekomstige beslissingen. Heel wat concrete elementen uit het akkoord moeten nog verder worden besproken door directie en vakbonden.

Een laatste en niet onbelangrijk positief punt: er is een garantie van tewerkstelling in heel de structuur van Tecteo. Alleen blijft ook hier de vraag: tot wanneer? Bovendien ontbreekt het aan middelen om een dergelijke garantie af te dwingen. Wat als de directie alsnog een nieuwe herstructurering “onvermijdelijk” acht?

Gemengde gevoelens

In vergelijking met het eerste besparingsplan van Moreau en het bijhorende arbeidsreglement, heeft de strijd van de afgelopen weken ertoe geleid dat heel wat maatregelen werden ingetrokken. Dat toont aan dat strijd loont. Maar in vergelijking met de situatie voor de zomer (het nieuwe plan werd ingevoerd op 7 september), blijft er een achteruitgang voor het personeel.

De stemming op de ACOD-bijeenkomst gebeurde zonder veel enthousiasme en met heel wat wantrouwen tegenover de directie met haar arrogantie en manoeuvres. Er blijven ook heel wat vragen over de onderhandelingen tussen directie en syndicale delegaties. De staking heeft een aantal nieuwe problemen opgeworpen, met onder meer een bezorgdheid rond de toekomst van het pensioenfonds.

De centrale vraag is: was het mogelijk om Moreau en co nog meer toegevingen te laten doen? Op die vraag komen we terug in een volgende artikel waarin we zullen ingaan op de syndicale strategie van ACOD en ACV.

---

Noten

1. La Meuse, 2 octobre 2009
2. La Meuse, 5 octobre 2009

Er is geen geld meer om de pensioenen te betalen van de gepensioneerden uit de lokale besturen (steden, gemeenten, ocmw’s, provincies en zuivere intercommunales). De spreekbuis van de patroons (Vereniging Vlaamse Steden en Gemeenten) sprak al onmiddellijk van inleveringen bij de gepensioneerden zelf en daarnaast een herziening van het pensioenstelsel. Is hiermee de aanval ingezet op de ambtenarenpensioenen? Natuurlijk. Als het lukt om hier een afbraak te realiseren dan zal een domino-effect ontstaan en zullen ook de ambtenaren uit andere openbare diensten de sigaar worden.

Lezersbrief door Marc Van Hecke, voormalig secretaris ACOD-LRB, gewest Dendermonde

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Discussieer mee op Socialisme 2009

Zondag 25 oktober. 10u30-12u30. Werkgroep: Handen af van onze openbare diensten en onze pensioenen. Met vakbondsafgevaardigden bij het spoor en De Lijn.
[/box]

Eerst toch even iets over de pensioenstelsels. In ons land kennen we drie soorten van pensioen. Het werknemerspensioen, het ambtenarenpensioen en het zelfstandigenpensioen. Om de publieke opinie zand in de ogen te strooien wordt steeds uitgepakt met de ‘enorm hoge pensioenen’ van ambtenaren. De realiteit (dat zijn cijfers van Eurostat, de vereniging die statische gegevens verzamelt van landen binnen de Europese Unie) is dat het gemiddeld ambtenarenpensioen ongeveer 50% bedraagt van het loon, bij werknemers is dat slechts gemiddeld 33%. Zeggen dat de ambtenarenpensioenen te hoog zijn, is dus een pertinente leugen. Ze zijn, in tegenstelling tot werknemers of zelfstandigenpensioenen, leefbaar. Waar regering en patroons steeds zwaaien met cijfers over de te hoge loonkosten in België in vergelijking met de ons omringende landen, wordt in alle talen gezwegen over de pensioenen waar België op de onderste trap van de ladder staat.

Hoe komt het dat de pensioenkas van de lokale besturen leeg raakt?

De reden ligt – heel eenvoudig – in de afbraak van het ambtenarenstatuut. Net zoals bij werknemerspensioenen zijn ambtenarenpensioenen gebaseerd op het repartitiestelsel, eenvoudig gezegd betekent dit dat de actieven van vandaag betalen voor de gepensioneerden van vandaag.

Maar, zal je zeggen, het aantal ambtenaren in de lokale sector is nu hoger dan vroeger, dus zou het geen probleem mogen zijn om de pensioenen te betalen. Hoewel dit klopt, is er een groot verschil. De uitbreiding van de tewerkstelling in de lokale sector gaat tegelijk gepaard met een afbouw van de statutaire tewerkstelling. Moesten alle tewerkgestelden in de lokale sector vastbenoemden zijn, dan was er geen enkel probleem. Maar vandaag zijn nog slechts vier op de tien ambtenaren vastbenoemd. En contractuelen dragen af in de kas van de werknemerspensioenen (en niet in die van ambtenaren) zodat het draagvlak (namelijk het aantal in dienst zijnde vastbenoemden) steeds kleiner wordt.

De privatiseringen van de lokale sector ondermijnen mee het systeem van de ambtenarenpensioenen van de vastbenoemden. Zo zijn in Vlaanderen de meeste openbare ziekenhuizen gefusioneerd met private ziekenhuizen wat betekent dat niemand nog vastbenoemd wordt. Voor de duizenden vastbenoemden die nu in die nieuwe instellingen werken zal er niemand meer komen om nog voor hun pensioen af te dragen.

Ook de overheid zelf speelt een vuile rol in de afbraak van de statutaire tewerkstelling. Zij hebben van de lokale besturen een proefterrein gemaakt van verschillende soorten van tewerkstelling die op een of andere manier worden gesubsidieerd of waarvoor er kortingen zijn op de sociale zekerheidsbijdragen. Hierdoor is het voor een lokale overheid veel interessanter om een contractuele medewerker aan te werven waarvan de kost een heel stuk lager ligt dan die van een vastbenoemde. Bovendien zijn vele van deze functies tijdelijk en is de werkzekerheid van deze categorie van personeelsleden een stuk kleiner dan die van vastbenoemden.

In feite is het de sinds jaren volgehouden politiek van alle overheden om de statutaire tewerkstelling af te bouwen, die de fundamentele oorzaak is van de tekorten die vandaag ontstaan. De lokale besturen zijn de eerste in de rij, maar de kans is groot dat binnenkort anderen in hetzelfde schuitje raken.

Daarom is het van essentieel belang dat niet geraakt wordt aan de ambtenarenpensioenen. In het verleden waren de reacties van ambtenaren heel fors toen aan hun pensioenstelsel werd geraakt. Het is daarom nodig dat nu ook de reactie op gang wordt getrokken om te vermijden dat een sneeuwbaleffect ontstaat in de verdere sociale afbraak van het ambtenarenstatuut.

In feite is wat hier gebeurt, vergelijkbaar met de aanvallen die men op de sociale zekerheid wil lanceren. Telkens werden cadeaus gegeven aan de patroons (vermindering van sociale zekerheidsbijdragen) die zorgden voor een gat in de kas van de sociale zekerheid. Voor die tekorten laat men dan uiteindelijk de werknemers opdraaien. Op dat vlak is de logica van deze regering steeds dezelfde.

Daarom is het noodzakelijk om de fabels door te prikken die men ons wil laten geloven. Een aanval op de ambtenarenpensioenen van het personeel van de lokale sector is uiteindelijk een aanval op elk van ons.

Boerenbedrog

En tenslotte komen we hier op de woordbreuk van de regering en de plaatselijke bestuurders. In elke collectieve arbeidsovereenkomst die de voorbije twintig jaar is afgesloten beloven de lokale mandatarissen om de contractuele tewerkstelling als een uitzondering te beschouwen en de statutaire (vaste benoeming) als de regel te aanvaarden. Zij hebben ons belogen en bedrogen. Net zoals de bankiers! Maar tegelijk hebben zij hun eigen lonen opgetrokken. En dit kan niet. Deze woordbreuk moet afgestraft worden.

De afgelopen dagen waren er diverse acties van het personeel van de intercommunale Tecteo in het Luikse. Vrijdag was er een actie aan de zetel van Tecteo om te protesteren tegen de aanvallen op de arbeidscondities en lonen (met onder meer een arbeidsduurverlenging van 36 naar 38 uur per week voor hetzelfde loon) alsook tegen de poging van de directie om een filiaal te openen dat een privatisering zou voorbereiden. Vandaag vond een personeelsvergadering plaats waar beslist werd om zeker nog tot vrijdag te staken en morgen een betoging te houden.

Artikel op basis van de verslaggeving op onze Franstalige site. In dit archief vind je onze eerdere artikels over Tecteo

De directie van Tecteo is al maanden bezig met een zware aanval op het personeel. De arbeids- en looncondities worden onder vuur genomen en iedere discussie hierover wordt geweigerd door een bijzonder arrogante directie. Dat er bij deze directie een grote invloed is van regionale kopstukken van de PS verandert niets aan de patronale arrogantie, integendeel. Tecteo wil nu ook een NV opzetten binnen de groep Tecteo, een privaat bedrijf dat deel zou uitmaken van een publieke intercommunale dus. De bedoelingen zijn duidelijk: van Tecteo geleidelijk een volledig privaat bedrijf maken. Hierna zullen andere intercommunales volgen.

Tegen de plannen van de directie waren er in de zomer eerder symbolische acties. De afgelopen weken werd overgegaan tot stakingsacties. Vorige week werd het werk algemeen neergelegd bij Tecteo en ook dat leverde zure reacties op bij de PS’ers die anti-stakingsuitspraken deden die eerder vanuit MR-hoek zouden verwacht worden. Tecteo wordt geleid door PS’er en cumulard Stéphane Moreau.

Vandaag werd een personeelsvergadering gehouden over een voorstel tot voorakkoord dat werd gesloten tussen de directie en de leiding van ACOD-Luik. Een eerste voorstel werd afgelopen vrijdag afgekeurd door het personeel. Ook het tweede voorstel met slechts beperkte toegevingen door de directie werd afgewezen. De stakingsactie heeft de directie voor het eerst tot toegevingen gedwongen, maar deze voldoen absoluut nog niet aan wat het personeel wil. Alleszins wordt wel duidelijk dat het overgaan tot stakingsacties de krachtsverhoudingen heeft gewijzigd in het voordeel van de arbeiders.

Tecteo staat onder meer in voor de voorziening van teledistributie en internet. Duizenden gezinnen, administraties en bedrijven werden al geraakt door onderbrekingen van hun internettoegang. Dat verhoogt de druk op de directie en de politieke verantwoordelijken. De onderbrekingen maken geen deel uit van het syndicale actieplan, maar het verhoogt de druk wel en de vakbonden verzetten er zich niet tegen. Om de strijd verder uit te breiden, zal het er echter vooral op aankomen om de solidariteit te vergroten. Dat kan door banden aan te gaan met het personeel van andere intercommunales, verschillende delegaties bezochten reeds de acties en bijeenkomsten van het Tecteo-personeel. Een stakingsdag in alle intercommunales en openbare diensten zou een krachtig wapen zijn tegenover de directie en de PS. Het zou bovendien een goede gelegenheid zijn om een regionale solidariteitsbetoging te houden.

De onderhandelingen tussen de directie en de vakbondsleiding van ACOD. Het ACV wordt buiten de gesprekken gehouden, alles blijft binnen de "familie" met enerzijds de PS en anderzijds de ACOD-leiding. Dat bevordert de samenhang en de solidariteit onder het personeel niet (het ACV vertegenwoordigt vandaag 15% van het personeel en is dus geen marginale factor). Bovendien is er een gebrek aan betrokkenheid van de gewone werkenden bij deze onderhandelingen.

Het voorakkoord tussen de bazen van Tecteo (Moreau en Gilles), de ABVV-leiders (Goblet en Thone) en de PS (met de burgemeesters van Luik en Seraing alsook de ministers Marcourt en Daerden) omvatte een aantal toegevingen van de directie, maar dat bleek onvoldoende. Tecteo bleef onder meer vasthouden aan de arbeidsduurverlening en de verhoging van de brugpensioenleeftijd. De leiding van PS en ACOD waren verrast toen de arbeiders vrijdagochtend dit voorakkoord met een overweldigende meerderheid verwierpen. Dat dit als een verrassing kwam, bleek onder meer uit de berichten op de nieuwssites van La Meuse en Le Soir die vrijdagochtend het einde van de staking en het ondertekenen van het voorakkoord aankondigden. Ook op de nieuwe vergadering van het vakbondsfront deze morgen werd een aangepast voorstel tot akkoord van tafel geveegd.

LSP is de afgelopen weken systematisch aanwezig geweest op de acties van het personeel van Tecteo. We hebben onder meer pamfletten verspreid en artikels gepubliceerd op onze website. Dit materiaal werd bijzonder aandachtig gelezen door onder meer het personeel van Tecteo (maar ook door de directie van het bedrijf dat onder meer reageerde in een interne mail aan alle personeelsleden).

De strijd bij Tecteo is belangrijk omdat dit een laboratorium is voor andere aanvallen in de publieke sector, tot nu toe een sector met een grotere werkzekerheid. Als de voorstellen van de directie van Tecteo er door geraken, zullen andere sectoren volgen. Het belang van deze strijd gaat dan ook verder dan de intercommunale zelf. Daarom denken wij dat de strijd moet worden uitgebreid naar de volledige openbare sector en met een zo groot mogelijke betrokkenheid van de bevolking.

Het is ook in dat kader dat LSP de solidariteit wil versterken, onder meer door andere linkse organisaties te betrekken bij de acties. Zo werd een gezamenlijke verklaring opgesteld die ook werd ondertekend door PC, LCR, PVDA en CAP. Jammer genoeg werd daarin de eis van de nationalisatie onder arbeiderscontrole van sectoren zoals energie niet opgenomen, maar het is toch een nuttige stap om met verschillende linkse organisaties samen op te komen voor de belangen van de arbeiders.

Hieronder publiceren we enkele foto’s van verschillende acties: de actie aan de zetel van Tecteo afgelopen vrijdag en nadien de personeelsvergadering van deze ochtend.

Actie aan de zetel van Tecteo

De Raad van Bestuur had een traiteur gebeld omdat ook de kookploeg in staking was. De traiteur moest evenwel rechtsomkeer maken na een discussie met het personeel. De bestuurders moesten het bij een koffie houden.

Stéphane Moreau, algemeen directeur van Tecteo, raakt ongerust in zijn ivoren toren

Personeelsvergadering deze ochtend

"Moreau vergif"

"Luikse PS = PS van Charleroi, met de goedkeuring van Di Rupo"

Dinsdag was de tweede stakingsdag voor de arbeiders van Tecteo. De stakers begonnen er vroeg aan. Rond 8u stonden ze met een honderdtal aan het gemeentehuis waar ze wilden spreken met burgemeester Willy Demeyer. Die is niet alleen burgemeester van Luik maar ook voorzitter van de Luikse federatie van de PS. Het wachten bleef maar duren, de burgemeester was niet in zijn bureau. Toevallig werd hij wel opgemerkt in een café (en neen, je hebt het goed gelezen: het was Demeyer en niet Daerden). Toen werd een officiële ontmoeting beloofd voor in de namiddag.

Verslag door Jean Peltier

In afwachting van die bijeenkomst gingen groepen arbeiders over tot het blokkeren van enkele straten in het stadscentrum van Luik en nadien in Ans, waar een deel van het materieel van het bedrijf wordt geblokkeerd.

Tijdens de ontmoeting met Demeyer beperkte die er zich toe om enkel te beloven dat hij de bekommernissen van de arbeiders en de vakbonden zou overmaken aan de directie van Tecteo. Dat is heel vriendelijk, maar de directie van Tecteo weet intussen best wel wat de bekommernissen van de arbeiders zijn. In werkelijkheid heeft Demeyer dus neits gezegd.

Bij het onderhoud met de burgemeester liet die zich meteen ook van zijn kleinste kant zien. Na de toelichting door de afgevaardigden van de ACOD vroeg de burgemeester aan de ACV-delegee Jean-Marie Kaddès wat de eisen van zijn vakbond waren. Kaddès bevestigde dat het dezelfde eisen zijn als die van de ACOD en dat hij bezorgd is wegens de politieke consensus rond de besparingen bij Tecteo. Er waren vertegenwoordigers van de vier traditionele partijen op de Raad van Bestuur waar de plannen werden goedgekeurd. Demeyer kreeg het even op zijn heupen en zei aan Kaddès dat hij beter voor zijn eigen winkel zou spreken en dat hij als PVDA’er zich niet met anderen moest moeien. De burgemeester vergiste zich: Kaddès was bij de laatste verkiezingen geen kandidaat voor PVDA maar voor CAP. En wat is er mis met een syndicalist die een politiek engagement aangaat? Demeyer probeerde de aloude tactiek uit om strijdbare syndicalisten meteen in een verdomhoekje te drummen om niet op de inhoud te moeten antwoorden. De voorzitter van Tecteo, Moreau, is duidelijk niet de enige “rotte appel” binnen de PS.

Een journalist van Le Soir schreef een standpunt van een anoniem “socialistisch kopstuk” neer waarin deze stelde dat het “probleem Tecteo” er één is van “problemen met de geestelijke gezondheid en intellectuele capaciteiten in de syndicale delegatie”. Daarmee wordt de houding van de PS tegenover syndicalisten meteen duidelijk gesteld.

Tecteo-voorzitter en waarnemend burgemeester van Ans, Stéphane Moreau, weet intussen niet wat zijn personeel nu eigenlijk wil. In de media verklaarde hij dat hij het niet begrijpt: “Wat willen ze nu eigenlijk? Het plan is van toepassing sinds 7 september, er werden doelstellingen opgemaakt en die moeten worden behaald.” Aangezien hij ongetwijfeld mee leest, kunnen we het hem nog eens proberen duidelijk te maken: de forse besparingsplannen op het personeel werden niet aanvaard door de werknemers. Dit plan wil alle lasten op de kap van het personeel afwentelen en de directie weigert iedere onderhandeling met het personeel.

Moreau beweert dat hij niet weet waarom actie wordt gevoerd, maar hij is er wel snel bij om zich tegen de acties uit te spreken. “Dit is een afrekening. En daartoe wordt het personeel gegijzeld – het loon van het personeel wordt ondermijnd door bewegingen die nergens toe leiden en die de situatie enkel maar verergeren en uiteindelijk kunnen leiden tot het uitbreiden van de maatregelen in het plan.” Dergelijke taal doet denken aan een patroon die twijfelt over de hernieuwing van zijn lidkaart van de MR omdat die partij niet patronaal genoeg is. Maar Moreau is wel degelijk PS’er en niet van de minste, de man heeft 28 mandaten waaronder deze van burgemeester van Ans. Deze “socialist” is zo “modern” dat hij syndicalisten ziet als gijzelnemers. Dat hij zijn personeel twee uur per week langer willen laten werken voor hetzelfde loon en hun inkomen zelfs met 1.000 tot 2.000 euro per jaar wil zien dalen terwijl de druk en de intimidatie worden opgedreven, dat heeft natuurlijk niets met het “gijzelen” van het personeel te maken.

Als kers zijn blauwe taart, waarschuwt Moreau nog: “Als de doelstellingen niet worden gehaald, zullen er in de gemeenten ontslagen vallen. Als het niet goed gaat bij Tecteo zullen er geen dividenden zijn en dus zullen er snel herstructureringsplannen volgen met 350 ontslagen in de gemeenten.” De syndicalisten die voor hun arbeids- en looncondities opkomen zijn dus niet alleen “gijzelnemers”, ze zijn ook verantwoordelijk voor de ontslagen in de regio.

Deze stakingsdag was verhelderend voor heel wat arbeiders. De verklaringen van Moreau, het “anonieme socialistische kopstuk” in Le Soir en de houding van de burgemeester hebben duidelijk gemaakt dat er van de PS niets mag worden verwacht. Deze partij beschouwt arbeiders die actie voeren als “gijzelnemers” die worden gemanipuleerd door “mentaal gehandicapte” syndicalisten.

Fotoreportage vanop de acties van Tecteo

Nico

Woensdag protesteerden de arbeiders van Tecteo aan de hoofdzetel van de PS in Luik. Enkele foto’s.

Ondanks de algemene woede van het personeel, is het besparingsplan van Tecteo-directeur Stéphane Moreau, van toepassing sinds 7 september. In de Luikse intercommunale wordt hierdoor overgegaan van een 36- naar een 38-urenweek (zonder loonsverhoging!), premies worden beperkt of afgeschaft, er komt een evaluatieprocedure naar het model van de privésector, enkele lokale vestigingen gaan dicht,… De verontwaardiging is groot en verre van geluwd.

Door Jean Peltier. Hier vind je onze eerdere artikels over Tecteo

Intussen dient zich al een nieuwe herstructurering aan. De komende maanden zullen meer dan 250 arbeiders worden overgeplaatst. In een aantal sectoren werkt de directie discreet aan een lijst van over te plaatsen personeelsleden. Dat is allesbehalve bevorderlijk voor de sfeer op de werkvloer. Bovendien zou een nieuw filiaal onder de vorm van een naamloze vennootschap worden opgezet. Dat opent de weg van een aanpassing van het statuut van publieke intercommunale naar een private groep. Dat is ongetwijfeld het uiteindelijke doel van Moreau, die overigens namens de PS tal van mandaten uitoefent (het gaat om maar liefst 28 mandaten waarvan 10 betaalde!). Tegenover de pletwals van de directie kwam er een syndicale reactie, maar dit bleef tot nu toe erg beperkt.

Van “gerichte acties” naar een staking

Sinds het begin van de zomer stapten een honderdtal ACOD-leden over naar het ACV. Daarmee protesteerden ze tegen het gebrek aan antwoord van de ACOD op de besparingsplannen. De ACOD organiseert een grote meerderheid van het personeel, maar het ACV nam reeds op 11 augustus een standpunt in tegen de besparingen en organiseerde een aantal korte werkonderbrekingen alsook ludieke acties.

De eerste algemene vergadering van ACOD-leden was pas voorzien op de dag dat de besparingen zouden worden ingevoerd! Op die vergadering werd het voorstel om te staken meteen van tafel geveegd en werden “gerichte acties” buiten het bedrijf voorgesteld. Daarmee wil de ACOD de situatie op het bedrijf bekend maken en de directie onder druk zetten. Er waren reeds verschillende protestacties van militanten bij onder meer de Waalse Feesten of de opening van het nieuwe station Luik-Guillemins.

Na een maand van dergelijke acties is het resultaat erg beperkt. De situatie bij Tecteo werd effectief vermeld in de media, maar dat heeft weinig indruk gemaakt op de directie van Tecteo. Recent verklaarde Moreau nog aan het personeel dat hij “van niemand bang is”.

Het ACV heeft opnieuw een stap vooruit gezet door vanaf 14 september over te gaan tot drie stakingsdagen per week. Maar het gewicht van deze vakbond blijft beperkt. Het is dan ook essentieel dat het ACOD volgt en ook over gaat tot stakingsacties. Dat is vandaag een beslissend middel om een betere krachtsverhouding uit te bouwen tegenover de directie.

Nood aan solidariteit

Een positief punt is zeker de steun van delegaties van andere intercommunales uit het Luikse – CILE (water), ALG (gas), AIDE (waterzuivering), Intradel (afvalophaling),… – op de syndicale bijeenkomsten. Dit is geen toeval, in deze intercommunales voelt het personeel de druk van de aanvallen bij Tecteo. Hun directies ontkennen dat ze van plan zijn om gelijkaardige besparingen door te voeren of het statuut van het personeel aan te pakken, maar het personeel vreest terecht dat Tecteo slechts een testcase is.

Het zal er op aankomen om in de andere intercommunales echte solidariteitsacties te voeren. Dat zou het personeel van Tecteo een hart onder de riem steken, maar het is ook noodzakelijk om de eigen arbeids- en loonsvoorwaarden te verdedigen. Daarnaast zou het ook nuttig zijn om de banden met de leraars aan te halen. Die zitten misschien wel in een andere situatie, maar ze worden het slachtoffer van dezelfde logica: langer werken voor een beperkter loon.

---

Actie van Tecteo-arbeiders bij de opening van het station Luik-Guillemins

Foto’s door Nico

Maandagochtend trok een groep LSP-leden in Luik naar het gebouw van Tecteo-Voo in Ans waar een algemene vergadering van de ACOD-leden plaats vond. Ons maandblad werd goed onthaald. We verkochten eerder al aan andere vestigingen van het bedrijf, maar ook nu gingen er nog eens 28 exemplaren van de hand. We verdeelden ook tientallen pamfletten aan arbeiders die ons pamflet nog niet hadden ontvangen. We werden met open armen onthaald door de personeelsleden, maar niet door de directie.

Door Jean Peltier

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Lees ook:

• Directie Tecteo niet opgezet met LSP-pamflet (27 augustus)
• Tecteo. Woede neemt toe, nood aan mobilisatieplan (20 augustus)
• Staking bij Tecteo in Luik omdat 20 miljoen euro op de kap van de arbeiders wordt bespaard (3 juli)
  [/box]

  Toen we onze pamfletten hadden verspreid en alle personeelsleden binnen waren, zagen we tot onze verbazing drie politiewagens aankomen met in totaal niet minder dan 11 agenten (sommigen in uniform anderen in burger). Ze onderwierpen ons aan een identiteitscontrole met het argument dat het uitdelen van pamfletten en verspreiden van kranten verboden is op de openbare weg. We wezen op het grondwettelijk recht van vrije meningsuiting, maar dat maakte weinig indruk op de ordehandhavers. De wet van Papa (Ans is de thuisbasis van de familie Daerden, Michel Daerden wordt in de volksmond “papa” genoemd) gaat uiteraard voor op de regels van België.

  Het grote machtsvertoon leidde tot enkele vragen. Als de politie van Ans (die in totaal een honderdtal manschappen telt) zo maar even 11 agenten kan mobiliseren voor vijf mensen die een pamflet uitdelen, hoeveel volk sturen ze dan af indien een diefstal wordt vastgesteld? 40, 50 of 60?

  In Ans wordt het uitdelen van een pamflet blijkbaar gelijk gesteld met een terroristische daad waarbij een stapeltje pamfletten een dermate groot gevaar voor de publieke veiligheid vormt dat een groot aantal ordetroepen moet worden ingezet.

  Of was er, geheel toevallig, een band tussen de heer Stéphane Moreau, de directeur van Tecteo, en de heer Stéphane Moreau, de burgemeester van Ans? Het zou ons uiteraard verbazen, maar misschien heeft de heer Moreau, burgemeester van Ans, aan de politieverantwoordelijke van de zone Ans gevraagd om dringend een brigade te sturen naar een groepje ordeverstoorders die hadden plaats gevat voor het bedrijf van de heer Moreau, directeur van Tecteo?

  Wat er ook van zij, we begrijpen dat Stéphane Moreau, de directeur van Tecteo en de burgemeester van Ans, tegenwoordig wat zenuwen kent. Het besparingsplan dat de directie van Tecteo aan haar personeelsleden wil opleggen, leidt immers tot protest. Het besparingsplan omvat onder meer de overgang van een 36 naar een 38-urenweek (voor hetzelfde loon), afschaffing of vermindering van premies, aanval op het statuut,…

  De persconferenties van het ACOD afgelopen maandag en van het ACV op dinsdag kregen heel wat aandacht in de lokale media. Ook de eerste acties werden opgemerkt. Dinsdag verdeelde het ACV pamfletten tijdens de doortocht van de Ronde van Spanje door Luik. Zaterdag had het ACOD zichzelf uitgenodigd voor de Fêtes de Wallonie in Seraing. Een dertigtal werknemers van Tecteo en sympathisanten (waaronder LSP-leden) verdeelden er pamfletten aan de aanwezigen. Ze reageerden ook toen provincieraadslid André Gilles, overigens ook een directielid van Tecteo, in de openingstoespraak de notabelen toesprak (met uiteraard ook Moreau) en diegenen die de “moed” hadden om de “openbare sector te verdedigen” aanmoedigde. De verklaringen van André Gilles zorgden voor heel wat woede onder personeelsleden die dagelijks zien hoe een publieke intercommunale op het vlak van methoden – en binnenkort misschien ook van structuren en statuut – afglijdt naar de privésector. Toen André Gilles zijn overigens erg lange toespraak beëindigde, keerden de actievoerders hun rug naar de spreker en zorgden ze ervoor dat ze het applaus overstemden. Effect gegarandeerd bij een tribune van PS-kopstukken.

  We begrijpen dat Moreau en zijn naaste medestanders wat zenuwachtig beginnen te worden. Dat zal de personeelsleden van Tecteo en de militanten van LSP overigens niet tegenhouden om verder op te komen tegen het besparingsplan, de afbraak van de openbare dienst en de arrogantie van een directie die zich “socialistisch” durft te noemen terwijl het evenzeer patroons zijn als in de privé.

Gisterenochtend verdeelden LSP-leden een pamflet aan enkele vestigingen van de intercommunale Tecteo in Luik en Ans. Er waren tal van reacties, waaronder ook enkele verbazingwekkende. Bij Tecteo ligt al enige tijd een fors besparingsplan op tafel: de directie wil 22 miljoen euro besparen op de kap van de arbeiders.

Verslag door Jean Peltier

Ons pamflet legde uit dat het plan dat voorligt een grote sociale achteruitgang betekent voor de arbeiders van Tecteo. Bovendien is het evident dat directies van andere intercommunales deze aanval zouden zien als een uitnodiging om hetzelfde te doen. Het pamflet – waarvan je een vertaling hieronder kan lezen – eindigde met de nood aan verzet tegen dit onaanvaardbare plan.

We kregen heel wat respons op dit pamflet. Verschillende en arbeiders en syndicale militanten belden ons om ons te bedanken voor dit pamflet en voor het feit dat we de situatie bij Tecteo opvolgen. Velen kwamen op onze site alle artikels over Tecteo lezen.

Niet iedereen was even opgezet met ons pamflet. De directie van Tecteo zag zich verplicht om te reageren met een bericht dat via intranet naar alle personeelsleden werd verstuurd. Hieronder vind je de tekst van dat bericht.

“Bericht aan het personeel.

“Er is vastgesteld dat er op woensdag 26 augustus 2009 voor de sociale zetel een pamflet werd uitgedeeld door een extreem-linkse politieke partij met daarin lasterlijke beweringen tegenover onder meer de algemene directie.

“De informatie in dit pamflet is leugenachtig, verzonnen en schadelijk voor het imago van onze intercommunale. De directie kan zich enkel maar verbazen over gebruikte methode en betreurt ten stelligste dit initiatief dat puur politiek is.

“Om de werknemers van onze intercommunale objectief te informeren over het nieuwe arbeidsreglement en de sectoriële context waarin Tecteo evolueert, zal een persoonlijk informatiemoment worden georganiseerd in de loop van 31 augustus tot 4 september.”

Deze reactie is opvallend gezien het feit dat ons pamflet enkel een vaststelling maakte van de geplande besparingen en de gevolgen hiervan op de inkomens en het statuut van het personeel. Mogelijk was de directie vooral geschokt door het stukje waarin we de vraag stelden wat de opoffering van de heer Moreau, directeur van de intercommunale, zou zijn. Daarin wijzen we erop dat de directeur van Tecteo tal van mandaten heeft in de regio en bij de PS waarbij hij over een meer dan comfortabel inkomen beschikt.

Iedereen wacht alleszins vol ongeduld op de “objectieve informatie” over de geplande besparingen. Zal de directie daarbij overigens de ruimte geven aan de syndicale delegaties om de belangen van de werknemers te verdedigen? Dat zal immers nodig zijn tegenover de politiek van sociale afbraak die de directie voorstelt.

---

Neen aan het plan-Moreau

Pamflet van LSP-Luik

Op 13 augustus keurde de raad van bestuur van Tecteo een plan goed waarmee het 22 miljoen euro wil besparen op de kap van de werknemers en dat ondanks jullie verzet, zoals uitgedrukt op de vergadering van het ACV en door de delegatie van het ACOD.

Dit plan is een enorme sociale achteruitgang voor de arbeiders van Tecteo. Als alle maatregelen opgeteld worden – 38 uren werken in de plaats van 36, het optrekken van de leeftijd waarop verlof voorafgaand aan het pensioen mogelijk is van 58 naar 60 jaar, aanpassing van de loonschalen op het einde van de loopbaan (waarbij loonsverhogingen worden beperkt), afschaffing van premies, invoering van een jaarlijkse evaluatie waarbij premies kunnen worden ingetrokken – dan komen we al snel tot een gemiddeld loonsverlies van 4.400 euro bruto per jaar per werknemer!

Naast het grote loonverlies wil de directie ook het statuut van de benoemde persoonsleden ter discussie stellen, onder meer via de jaarlijkse evaluaties en de mogelijkheid om mensen af te danken op basis van negatieve evaluaties.

Dit plan is catastrofaal voor de werknemers van Tecteo. Maar niet enkel voor jullie. Hiermee wordt ook een boodschap gegeven aan andere patroons, in de eerste plaats bij de intercommunales en nadien in alle openbare diensten en ook in de privébedrijven. Morgen kunnen zij aan hun personeel zeggen: “Kijk maar naar Tecteo, een overheidsbedrijf met sterke vakbonden, daar was het personeel redelijk en werden toegevingen aanvaard. Om concurrentieel te blijven, vragen we jullie ook om meer te werken voor minder loon.”

Eind juli werd vastberaden gereageerd met een staking en een optocht door de stad. Vandaag is er ook een reactie nodig.

We willen jullie uiteraard niet zeggen wat jullie moeten doen, maar om dit onaanvaardbare plan tegen te houden zal er volgens ons meer nodig zijn dan persberichten en symbolische acties. Een echte mobilisatie door de syndicale delegaties zou de heer Moreau en co wel eens kunnen doen nadenken, zeker indien de mobilisatie:

– de directie pijn doet in de portemonnee, onder meer door echte stakingsacties;

– oproept tot solidariteit bij andere arbeiders in de regio aangezien het plan van Tecteo ongetwijfeld zal dienen als voorbeeld voor gelijkaardige besparingsmaatregelen elders;

– publiekelijk ingaat tegen die managers en aandeelhouders die beweren “socialist” te zijn, maar zich even grof gedragen als de patroons in de privé.

En u, meneer Moreau, waar zijn uw opofferingen?

Moreau gebruikt alle mogelijke middelen om zijn geplande aanval op de inkomens door te voeren. Intussen zorgt hij goed voor zichzelf. Moreau is goed voor 70.000 euro bruto per maand. Hij verdient op zijn eentje evenveel als de halve Waalse regering samen. Hij heeft 16 mandaten, waaronder die van waarnemend burgemeester van Ans, directeur van Tecteo en haar filialen (waaronder internetbedrijf Voo), directeur van het Congrespaleis van Luik, bestuurder bij het Luikse gasbedrijf ALG, de Luikse intercommunale voor het water CILE,… Naast zijn vergoedingen zijn er ook de voordelen in natura. Je mag er van op aan dat hij niet zal besparen op de eigen premies en zitpenningen. Met dergelijke bedragen wordt het moeilijk om het verschil te zien tussen een PS-voorzitter van een intercommunale en een MR-patroon in de privé.

---

Lees ook

• Tecteo. Woede neemt toe, nood aan mobilisatieplan (20 augustus)
• Staking bij Tecteo in Luik omdat 20 miljoen euro op de kap van de arbeiders wordt bespaard (3 juli)

“Behoud van ons statuut en onze loopbaan”. Dat was de centrale slogan op een spandoek waarmee de leden van de raad van bestuur van Tecteo werden onthaald op 13 augustus. De raad van bestuur moest stemmen over een plan waarmee 20 miljoen euro zou worden bespaard op de kap van het personeel. Achter het spandoek een honderdtal personeelsleden van hoofdzakelijk het ACV. Die vakbond sprak zich uit tegen de aanvallen op het personeelsstatuut en de arrogantie van de directie van de intercommunale die wordt gecontroleerd door de PS.

Door Jean Peltier

De directie wil dat het personeel voortaan twee uur per week langer werkt. Tegenover de overgang van 36 naar 38 uur staat geen enkele loonscompensatie. De leeftijd waarop verlof voorafgaand aan het pensioen mogelijk is wordt opgetrokken van 58 naar 60 jaar. De schalen op het einde van de loopbaan worden aangepast om loonsverhogingen te vermijden. Premies worden afgeschaft. Er komt een jaarlijkse evaluatie waarbij twee negatieve evaluaties kunnen leiden tot het niet-toekennen van de eindejaarspremie. Dat zijn de voorstellen waarmee de directie van Tecteo naar haar personeel stapte. Tecteo is een Luikse intercommunale die onder meer actief is op het vlak van het beheer van de elektriciteitsdistributie.

Deze voorstellen zorgden eerder reeds voor een grote woede onder het personeel dat een weeklang staakte begin juli (zie ons artikel van 3 juli). Hierna volgde een voorakkoord waarin de voorstellen grotendeels werden overgenomen en dat aanvaard werd door de vakbonden. Het personeel kon dit niet appreciëren en op vergaderingen van de christelijke (CSC) en de liberale (SLFP) bonden stemde een meerderheid tegen het voorakkoord. Bij de socialistische vakbond was pas een consultatie van de leden voorzien op 7 september, maar de bond zag zich verplicht om nu reeds aan te kondigen dat ze tegen de plannen is.

Het ACV nam haar verantwoordelijkheid voor acties en zette een “verwelkomingspiket” op aan de raad van bestuur. “Deze maatregelen stellen het statuut van het personeel op onaanvaardbare wijze in vraag”, stelde ACV-delegee Jean-Marie Kaddes. “Het ongenoegen onder het personeel is groot, het is jammer dat het ACOD zich niet bij de actie heeft aangesloten. Wat ons betreft, is dit niet het einde van het verhaal. Zelfs indien de raad van bestuur het plan goedkeurt, zullen de acties verder gaan. We zullen zowel naar het gerecht stappen als op de werkvloer verder actie voeren om de toepassing van deze maatregelen te verhinderen.”

Woede aan het piket

Onder de betogers is er effectief een grote woede. Een militant legt uit wat de omvang van de besparingen is voor het personeel: “Gemiddeld zullen we allemaal 4.400 euro bruto per jaar verliezen. Dat is heel veel en het zal iedereen raken, zeker diegenen met de laagste lonen. Voor de directie zijn dit slechts cijfers om te besparen. Het feit dat we van 36 naar 38 uur zouden gaan per week komt overeen met een daling van de loonmassa met 6%. Het afschaffen van een reeks premies en de aanpassingen van de loonschalen moeten 1,8 miljard euro opbrengen. Ze proberen echt alle mogelijkheden om te besparen op onze kap. ER wordt bespaard op de deelnamepremies, de hospitalisatieverzekering, de maaltijdcheques,… Ook op de overuren wordt bespaard: deze overuren zouden niet meer uitbetaald worden maar moeten worden opgenomen via recuperatie op een ogenblik dat het de directie uitkomt. Er werd zelfs beslist om de jaarlijkse premie aan de gepensioneerde personeelsleden af te schaffen. Zij zullen gemiddeld 750 euro netto per jaar verliezen.”

Een ander personeelslid benadrukt de willekeur die steeds meer heerst: “De aanwervingsexamens zijn afgeschaft. Dat liet voorheen toe om een reservepool te hebben waaruit mensen werden aangeworven of een promotie konden krijgen als een verantwoordelijk vertrok. Vandaag is het de directie die alle beslissingen neemt over het aanwerven en de promoties.”

De aanvallen zijn des te erger als je weet wie de beslissingen neemt. “Stéphane Moreau zal zelf niet in zijn eigen zakken zitten”, stelt een militant die wijst op het inkomen en de mandaten van de directeur van Tecteo. “Hij verdient 70.000 euro bruto per maand. Hij verdient evenveel als de helft van de Waalse regering. Hij heeft 16 mandaten, waaronder de functie van waarnemend burgemeester van Ans, directeur van Tecteo en haar filialen (waaronder internetbedrijf Voo), directeur van het Congrespaleis van Luik, bestuurder bij het Luikse Gasbedrijf ALG, de Luikse intercommunale voor het water CILE, zelfs bij de brandweer is hij bestuurder. Naast zijn vergoedingen zijn er ook de voordelen in natura. Je mag er van op aan dat hij niet zal besparen op de eigen premies en zitpenningen.”

“Dat soort figuren noemt zichzelf dan socialistisch. Dat wil niets zeggen, ze gedragen zich op exact dezelfde manier als de patroons in de privé.” Deze mening hoorden we meermaals op het piket.

Nood aan een mobilisatieplan

De woede onder het personeel bleek heel sterk op het piket. Dit bleek ook toen ’s nachts de banden van een 40-tal auto’s van Tecteo in Sprimont werden leeg gelaten. “Ik zeg niet dat dit een goede zaak is, maar ik begrijp hun wanhoop”, verklaarde de voorzitter van de ACOD-delegatie hierover. “Alle personeelsleden zijn gedegouteerd. Ze vinden het erg dat de directie met alle mogelijke middelen een project wil doorvoeren dat wordt verworpen door de arbeiders.” Dat klopt, maar de vakbonden moeten iets doen met de woede en de wanhoop onder het personeel. Waarom werd het voorakkoord door de vakbonden aanvaard waarbij alle acties werden afgeblazen? Waarom voorzag het ACOD pas op 7 september een vergadering van haar leden terwijl de raad van bestuur die over het project zou beslissen al eerder bijeenkwam. Het ACV diende op dinsdag reeds een stakingsaanzegging in, maar het ACOD reageerde daar niet op en kondigde niets aan om haar leden te mobiliseren.

Het is nog altijd mogelijk om het besparingsplan tegen te houden. Maar dan zal er wel nood zijn aan een actieplan waarmee het personeel wordt gemobiliseerd. Het actieplan moet verder gaan dan persberichten en symbolische acties. De beste manier om de directie tot toegevingen te dwingen, is door haar te raken waar het pijn doet: in de portemonnee. Dat kan onder meer door echte stakingsacties. Verder moet opgeroepen worden tot solidariteit bij andere arbeiders in de regio. Indien het plan bij Tecteo er door geraakt, zullen andere intercommunales ongetwijfeld volgen. Het is ook noodzakelijk dat alle vakbonden zich publiekelijk uitspreken tegen de managers en aandeelhouders die beweren “socialistisch” te zijn, maar geen haar beter zijn dan de patroons in de privé.