Category: Publieke sector – algemeen

PDF van het tweetalige pamflet

AAN ALLE PERSONEELSLEDEN VAN DE FOD FINANCIEN

Als personeelslid van de FOD Financiën bent u jarenlang slachtoffer van personeelsgebrek, stijgende werkdruk en almaar toenemende stress.

Bovendien hebt u nauwelijks zicht op uw plaats in de organisatie. Uw loopbaanperspectieven zijn volstrekt onduidelijk. Uw functieomschrijving raakt maar niet geregeld.

Uw plaats van tewerkstelling is allesbehalve gegarandeerd. Mutaties, bevorderingen en benoemingen slepen al jaren aan.

Uw vergoedingen, premies en toelagen hangen aan een zijden draadje.

Uw brevetten dreigen een maat voor niets te zijn.

Uw taak als dienstverlener aan het publiek wordt met de dag moeilijker.

Steevast vertelt het management u dat al die problemen verholpen zullen worden door een grote hervorming. Zich verschuilend achter de regering van (s)lopende zaken, past het management ondertussen een salami-tactiek toe, waardoor op sluipende wijze al uw rechten ondergraven worden. Na al die jaren van onzekerheid weet u dan ook steeds minder waar u aan toe bent.

Dit kan zo niet verder!

Het gemeenschappelijk vakbondsfront ACOD, ACV, VSOA roept u dan ook op tot actie door een WERKONDERBREKING op dinsdag 8 februari van 11 tot 11u45

ALLEMAAL SAMEN

• voor uw standplaats!
• voor uw klasseringsregels!
• voor uw vergoedingen, premies en toelagen!
• voor uw brevetten!
• voor uw recht op mutatie!
• voor uw recht op benoeming en bevordering!
• voor meer vast benoemd personeel!
• voor de verambtelijking van de bedienden der hypotheken!
• voor minder werkdruk en stress!
• voor betere openbare dienstverlening!

Vandaag kwamen enkele honderden betogers van de gemeentediensten, OCMW, ziekenhuizen,… van het Brusselse gewest bijeen voor een betoging naar het kabinet van minister-president Picqué (PS). De betogers protesteerden tegen de lamlendige houding van de Brusselse autoriteiten waardoor het personeel ter plaatse blijft trappelen. “De werknemers hebben er genoeg van en zullen dit laten weten doorheen de acties”, stelde ACOD-LRB op voorhand.

“Vorig jaar moest er al een akkoord zijn voor 2009-2010. Maar er was niets…”, verklaarde een vertegenwoordiger van de liberale vakbond. De houding van de Brusselse overheid wordt duidelijk als we kijken naar het ziekenhuispersoneel. Daar is er niemand vast benoemd geworden sinds 1996. Nochtans voldoen veel personeelsleden, wellicht een kwart van het personeel of 1500 personeelsleden, aan alle voorwaarden. De situatie verschilt van dienst tot dienst, maar het zit wel overal vast en er is overal een tekort aan middelen. Het is nodig om daar iets aan te doen en om zich te organiseren in een gezamenlijke strijd. Zoals het spandoek van ACOD-Brugmann stelde: “Zij organiseren onze miserie, wij organiseren onze strijd.”

LSP was aanwezig met een groep militanten en de reacties op de voorpagina van ons blad “Tijd om op straat te komen”, werd goed onthaald.

Erkenning van de syndicale delegatie, een nivellering naar boven van de barema’s voor conciërges, arbeiders en bedienden, een euro meer op de maaltijdcheques en de verhoging van terugbetaling voor vervoer ‘van en naar het werk’ van 50% naar het wettelijk voorziene 75%. Dat zijn de vier eisen waarrond de circa 85 personeelsleden van “De Molenbeekse Huisvesting” gisteren in staking gingen.

Verslag en foto’s door Eric

Dat het menens is, kon men aflezen aan de talrijke deelname aan het piket. Alleen al gisterenochtend waren ze met meer dan 50 bedienden, conciërges, loodgieters, timmerlui, kuispersoneel etc. Intussen blijft het werk liggen en al beseft het personeel dat dit een pak inhaalwerk betekent, op de stakingsbereidheid heeft dat geen effect. Er zou wel een arbeidsreglement bestaan, maar de vakbondsafgevaardigden krijgen dat maar niet te pakken. Een staker vertelde ons dat de directie er methodes op na houdt van de vroege twintigste eeuw. De algemene directeur is een naar de PS overgelopen voormalige FDF politicus. Vandaag zal hij wellicht enkele personeelsleden individueel op het matje roepen, maar de vakbondsafgevaardigden zullen hun recht om daarbij aanwezig te zijn naar verluidt ter harte nemen. Ze gaan ervan uit dat meer stakingsdagen zullen moeten volgen.

De Maatschappij "Le Logement Molenbeekois" bestaat al meer dan honderd jaar en is op een na de grootste openbare vastgoedmaatschappij van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Ze beheert maar liefst 3.300 sociale huurwoningen, bijna 9% van de 38.700 Brusselse sociale woningen, goed voor 10% van het woningenbestand van Molenbeek. De maatschappij heeft een wachtlijst van maar liefst 6.000 aanvragen.

Sarkozy is vastberaden om het protest tegen zijn asociale regeringsplannen te breken. Alle mogelijke middelen worden boven gehaald. De mediapropaganda werkte niet langer, tot 70% van de Fransen steunde de acties. Het inzetten van provocateurs die de betogingen een gewelddadige reputatie moesten geven, volstond evenmin. Vervolgens werd overgegaan tot het gewelddadig opbreken van stakersposten aan de olieraffinaderijen. Als het van ACOD-Overheidsdiensten afhangt, zal er alvast geen brandstoftoevoer via ons land gebeuren.

De Franse regering wil het protest aan de raffinaderijen breken. Een van de methoden daarbij bestaat uit het gewelddadig opbreken van stakersposten. Bij een dergelijk politie-optredenaan de raffinaderij van Grandpuits in de buurt van Parijs vielen drie gewonden onder de arbeiders. Zowel aan de raffinaderijen als aan opslagplaatsen wordt actie gevoerd. Om het effect hiervan te beperken, wil de Franse regering nu ook brandstof aanvoeren via de buurlanden.

ACOD-Overheidsdiensten heeft aangekondigd dat het dergelijk transport over de binnenwateren in ons land zal tegenhouden. De vakbond verklaart zich solidair met het terechte protest van de Franse vakbonden. De algemeen secretaris van ACOD-Overheidsdiensten, Hilaire Berckmans, verklaarde in een persbericht: “De blokkade van brandstoffen is een belangrijk wapen voor onze Franse kameraden. De Franse overheid wil dat doorbreken door zich in het buitenland te bevoorraden. Voor stookolie en benzine wordt daarbij onder meer naar België gekeken. Als ACOD Overheidsdiensten zou vaststellen dat het Agentschap Waterwegen en Zeekanaal daaraan meewerkt, zullen wij onmiddellijk tot een werkonderbreking oproepen langs de Schelde en de Leie.”

Dit is een schitterend voorbeeld van internationale solidariteit met onze collega’s in Frankrijk. Sarkozy stuurt aan op een harde confrontatie met de Franse arbeiders en hun gezinnen. Het is belangrijk dat wij kant kiezen en onze solidariteit tonen met de Franse beweging tegen de besparingsmachine in Europa. Een overwinning in Frankrijk zou ook ons versterken in de strijd tegen de besparingen van de komende regering.

Op 30 juli werden drie contractuele personeelsleden van de Luikse intercommunale Tecteo afgedankt. Als reactie hierop ging het personeel meteen over tot een staking. Twee weken lang werd actie gevoerd. Eind vorige week werd een voorstel van de directie om een transparantere procedure te volgen bij ontslagen goedgekeurd op een personeelsvergadering. Het voorstel werd met 169 tegen 128 stemmen goedgekeurd, het wantrouwen blijft dus zeer groot. We spraken met Christine Planus, ACOD-delegee bij Tecteo.

Interview door Simon Hupkens

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Socialisme.be over vorige acties bij Tecteo:

• Opnieuw staking bij Tecteo (11 augustus 2010)
• Staking beëindigd, problemen blijven (8 oktober 2009)
• Strijd gaat verder (28 september 2009)
• Tweede stakingsdag: bezoek aan de PS… (24 september 2009)
• Woede omzetten in strijd (21 september 2009)
• Directie van Tecteo echt niet opgezet met LSP-pamflet (vervolg en zeker nog niet het einde) (8 september 2009)
• Directie niet opgezet met pamflet (27 augustus 2009)
• Woede neemt toe, nood aan mobilisatieplan (20 augustus 2009)

[/box]

De staking is beëindigd. Heeft de directie geluisterd naar de eisen van het personeel?

Christine Planus: “We hebben afgedwongen dat de procedure voor ontslag wordt geformaliseerd. Voorheen kreeg een personeelslid na een waarschuwing twee maanden om zijn of haar werk te verbeteren en was er een willekeurige procedure. Nu is er een periode van drie maanden voorzien en een geschreven procedure waarbij iedere beslissing moet worden beargumenteerd. Dat beschermt de contractuelen beter tegen een beleid met willekeurige afdankingen.”

Het ontslag van de drie personeelsleden waartegen werd gestaakt, is niet ingetrokken?

CP: “Neen, de directie bleef vasthouden aan haar standpunt voor die drie. Dat is waarom we de discussie wilden open trekken over de principes die moeten worden nageleefd bij een ontslag. Er was sprake van de mogelijkheid om de drie opnieuw aan te werven, maar dan wel onder minder goede voorwaarden en daar waren de drie zelf niet in geïnteresseerd. Er is een ACOD-lid onder de drie en we zullen met hem naar de rechtbank trekken, maar dat blijft beperkt tot de duur van de opzegperiode (en dus de opzegvergoeding).”

Veel werknemers dachten dat deze afdankingen een manier waren om te vermijden dat er zou worden gereageerd op besparingsplannen uit angst voor ontslagen. Wat denkt u daarvan?

CP: “Deze ontslagen in volle vakantieperiode waren zeker geen toeval. Het was belangrijk om stevig te reageren. Het is bij onderhandelingen met de directie duidelijk dat ze nieuwe aanvallen voorbereiden. We vroegen een eenheidsstatuut van arbeiders en bedienden, een maatregel die het bedrijf niets kost, maar dat werd geweigerd. Dat doet ons vermoeden dat de directie nog steeds wil overgaan tot afdankingen en dat ze daarbij zo kort mogelijke opzegtermijnen wil. Er is ook sprake van een fusie met ALG. We weten dat dit enkel zou dienen om te besparen en daarbij personeel aan de deur te zetten. Als we vragen hoe de directie denkt om het personeel te behouden, komen er enkel vage antwoorden. We blijven dus wantrouwig.”

Sinds enkele dagen heeft het personeel van de Luikse intercommunale Tecteo opnieuw het werk neer gelegd. Aanleiding is het ontslag van drie collega’s die aan de deur werden gezet zonder veel motivatie. De directie van Tecteo staat gekend voor haar minachtende houding tegenover het personeel en ook nu bleek dit opnieuw. De drie werden ontslagen met vage redenen als “onproductief” of “opstandig”.

Artikel door Simon Hupkens. PDF van het pamflet dat LSP heeft uitgedeeld aan Tecteo (in het Frans)

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Socialisme.be over vorige acties bij Tecteo:

• Staking beëindigd, problemen blijven (8 oktober 2009)
• Strijd gaat verder (28 september 2009)
• Tweede stakingsdag: bezoek aan de PS… (24 september 2009)
• Woede omzetten in strijd (21 september 2009)
• Directie van Tecteo echt niet opgezet met LSP-pamflet (vervolg en zeker nog niet het einde) (8 september 2009)
• Directie niet opgezet met pamflet (27 augustus 2009)
• Woede neemt toe, nood aan mobilisatieplan (20 augustus 2009)

[/box]

In volle vakantietijd werd snel tot ontslag overgegaan en daarbij werd vermeden dat de syndicale delegaties de verdediging van de drie zouden kunnen opnemen. De collega’s van de drie gingen in staking, zij zien in het ontslag een nieuw onderdeel van een terreurstrategie van de directie die nog steeds gefrustreerd is omdat een besparingsplan vorig jaar niet kon worden doorgevoerd na vastberaden verzet van het personeel.

Dezelfde vastberadenheid blijkt ook nu in de acties. Gisterenmorgen was er een personeelsvergadering in Ans. De arbeiders waren zelfverzekerd, ze kennen de kracht van collectieve actie. Aan de personeelsvergadering werden we erg open onthaald, er werd veel gediscussieerd en de solidariteit is groot. “Ze pakken natuurlijk eerst de contractuelen aan”, stelde een personeelslid. “Die kunnen makkelijker ontslagen worden.” Een ander personeelslid zegt: “We moeten ook eens terugkijken naar wat voorafging. De contractuelen kregen dezelfde regels als de statutairen op het vlak van disciplinaire maatregelen. Er is een hele reeks mogelijkheden op het vlak van waarschuwingen en dergelijke alvorens tot ontslag wordt overgegaan. Nu wordt die procedure niet toegepast. Waarom?”

Woordvoerders van de syndicale delegatie brengen verslag uit van de gevoerde onderhandelingen. Voortaan zou iedereen die als “onproductief” wordt beschouwd gedurende twee maanden worden “geschorst”. Er zou pas ontslag volgen indien de productiviteit van de werknemer niet verbetert. De directie wil ook de aanwezigheid van de syndicale delegatie bij gesprekken over ontslagen toelaten. Voor de drie ontslagen werknemers stelde de syndicale delegatie voor om naar de rechtbank te trekken. Er werd gesteld dat het moeilijk zou zijn om meer uit de brand te slepen en dat het werk misschien best zou worden hervat.

Dat botste op weerstand onder het personeel. De arbeiders waren niet opgezet met dit resultaat. “Het enige dat we dus zouden afgedwongen hebben, is dat we twee maanden voor een ontslag worden gewaarschuwd?”, riep een arbeider. Velen schudden met het hoofd, anderen toonden hun verzet niet meteen. Er werd overgegaan tot een stemming. Wie terug aan het werk wou, moest langs de ene kant gaan staan, wie wou verder staken aan de andere kant.

Het resultaat van de stemming was duidelijk en overweldigend: een grote meerderheid was voor het verderzetten van de staking. Onder de indruk van de strijdbaarheid aan de basis, bracht de syndicale delegatie hierop de eis naar voor van een volledige reïntegratie van de drie ontslagen arbeiders. Dit werd op applaus onthaald.

“Maar we moeten opletten”, stelde een delegee. “We moeten gemboliseerd blijven en ervoor zorgen dat de beweging wordt uitgebreid. We gaan niet zomaar naar huis, we moeten de site heel de dag blokkeren.”

Toen we vertrokken, waren verschillende groepen arbeiders zich aan het organiseren om de ordewoorden te verspreiden doorheen het personeel van de intercommunale. De zogenaamde ‘socialisten’ die het management van de intercommunale vormen, zullen op hun tellen moeten letten.

De Vlaamse regering wil dat 70 miljoen euro bespaard wordt bij de VRT. Dit zal de programmatie en de tewerkstelling niet ten goede komen. De onderhandelingen tussen vakbonden en directie zitten muurvast, de Vlaamse regering houdt voet bij stuk. In 2011 zou de dotatie van 300 miljoen euro met 31 miljoen euro afnemen, dat is meer dan 10%. De besparingen bij de VRT zijn geen alleenstaand gegeven, de Vlaamse regering wil in totaal 1,2 miljard euro besparen.

De vakbonden stelden terecht: “Waarom moeten openbare diensten, werknemers en burgers betalen voor de overheidsschulden, veroorzaakt door de banken, de speculanten en de crisis ? Want dat is de echte achtergrond van gans het besparingsdebat.”

Als de publieke middelen voor de openbare omroep verder afnemen, zal ongetwijfeld meer naar private financiering worden uitgekeken. Nu komt reeds 32% van de inkomsten uit de private sector. Het resultaat is een commerciële ingesteldheid en reclame op radio en televisie. Het is steeds moeilijker om een verschil te zien met de volledig commerciële media. Naarmate de entertainmentindustrie verder oprukt, is er steeds minder ruimte voor een kritische benadering. Nochtans zou dat de opdracht van een publieke omroep moeten zijn.

Het besparingsplan van de Vlaamse regering (van CD&V, SP.a en N-VA) zet 300 jobs op de helling. Op 9 juni, vlak voor de verkiezingen, werd daarom gestaakt door het personeel. Alle traditionele politici haalden uit naar de stakers, enkel radicaal-links betuigde steun. De verantwoordelijke minister voor deze besparingsoperatie is Ingrid Lieten (SP.a).

Wij denken dat verzet tegen het besparingsplan bij de VRT nodig is en best kan gekaderd worden in een algemeen verzet tegen de geplande besparingen in de openbare diensten. Ook bij De Lijn zal er worden gesnoeid en in het onderwijs is het al niet veel beter. Door samen te strijden tegen de besparingen, staan we sterker! Bovendien kan het misschien eens positieve mediaberichtgeving over een staking op de openbare televisie en radio opleveren.

Alle traditionele partijen komen met oproepen om na de verkiezingen fors te besparen. Dat gebeurt op de kap van onze lonen, uitkeringen en openbare diensten. Op regionaal niveau wordt het besparingsbeleid al duidelijk met een zoektocht naar 65 miljoen euro bij de VRT. Ook bij het openbaar vervoer wordt het besparingsmes boven gehaald. Een stakingsaanzegging op 9 juni toont de andere kant van het besparingsverhaal in deze kiescampagne.

Met een verkiezingscampagne waarin nadruk wordt gelegd op de besparingen na de verkiezingen, kunnen we ons aan het ergste verwachten. In die zin is de mogelijkheid van een staking bij de VRT op 9 juni een belangrijk gegeven in de verkiezingscampagne. LSP verzet zich tegen de politiek om ons de crisis te laten betalen. We krijgen daar geen media-aandacht voor. Met een staking van de VRT op 9 juni zou het verzet tegen de anti-sociale besparingslogica alsnog een platform krijgen. Dat juichen we toe.

Door 65 miljoen te besparen zal verder geraakt worden aan de dienstverlening. De directie zoekt niet zozeer te besparen op de zware managementstructuren maar wil bij het personeel en de programmatie beknibbelen. Dat betekent minder kwaliteit en nog meer eenheidsworst op televisie en radio. Er wordt gevreesd dat tot 300 jobs moeten verdwijnen, de directie rekent op vrijwillige vertrekkers. De vervroegde verkiezingen leverden alvast één gekende vertrekker op: Siegfried Bracke.

Een nieuwe besparingsronde bij de VRT zal de publieke omroep enkel verder ondermijnen. De verschraling van de media rukt verder op en dit ten koste van iedere vorm van degelijke duiding en originaliteit.

LSP ondertekende eerder een oproep tegen de geplande besparingen (zie hier voor deze oproep). We pleiten ook voor alternatieve media vanuit de arbeidersbeweging als antwoord op de nieuwsindustrie die in handen is van de grote bedrijven en haar traditionele politici. We hebben eigen media nodig als spreekbuis voor onze bekommernissen: het verzet tegen de aanvallen op onze levensstandaard, protest tegen besparingen die onze openbare diensten ondermijnen,…

De brandweer is kwaad en zal de komende maanden een sensibiliseringcampagne voeren in de stations. Aanleiding voor het ongenoegen is het gebrek aan een duidelijk statuut. Er waren beloften in die richting, onder meer naar aanleiding van de gasramp in Gellingen, maar er is nog altijd niets van in huis gekomen. Het feit dat deze discussie blijft aanslepen, zorgt er voor dat een aantal vroegere maatregelen stilaan uitdoven of dat er geen aanpassingen komen van onder meer de lonen. De brandweer gaat er dus op achteruit. Er is een pamflet gemaakt met een uitgebreidere toelichting van het gemeenschappelijk vakbondsfront. We publiceren deze toelichting

Toelichting bij het syndicaal pamflet

De brandweer staat dagdagelijks in voor brandbestrijding, het helpen van drenkelingen, het bevrijden van personen, vervoeren van zieken en gekwetsten, brandvoorkoming, vrijmaken van wegen, helpen bij overstromingen en rampen, het onschadelijk maken van wespennesten en nog veel meer.

Het personeel van de brandweer, zowel de beroeps als de vrijwilligers zetten iedere dag hun beste beentje voor om deze dienstverlening te voorzien. Dit uit zich in een zeer positieve waardering van de bevolking. 97% van deze bevolking draagt de brandweermannen en vrouwen hoog in het vaandel.

Nochtans gaat het alles behalve goed met de brandweer. Sinds 2007 werd naar aanleiding van de commissie Paulus die in het leven werd geroepen na de ramp van Gellingen, een nieuwe wet gestemd die de brandweer moet hervormen om te komen tot de snelste adequate hulp. Voor het personeel zou dit betekenen dat er een duidelijk en eenduidig statuut komt. Sinds 2007 werd het personeel hoopvol gestemd voor een degelijke rechtspositie.

Na enkele jaren van stilstand kwam er begin vorig jaar de zones tot stand en poogde de voormalige minister van Binnenlandse zaken aan de hand van Task Forces te inventariseren en tot actieplannen te komen en werden de vakorganisaties enkele malen informeel gehoord, zonder evenwel echte structuur in dit overleg. De Task Forces kregen te samen met Financiële middelen ruim een half jaar de tijd om te komen tot een actieplan.

De vakbonden kondigden toen al nakende punctuele problemen aan omwille van het uitblijven van de hervorming:

• Het brandweerpersoneel werd uitgesloten van de verhoging eindejaarstoelage door het feit dat zij niet meer worden beschouwd als gemeentepersoneel.
• De maatregelen verlof voorafgaand aan het pensioen namen stilaan een einde. Tot eind december konden lokale besturen deze mogelijkheid verlengen voor een periode tot 2013
• Er bestond alles behalve duidelijkheid omtrent de arbeidstijd voor de brandweer
• Het statuut kon aanleiding zijn voor het maximaliseren van de gelijkwaardigheid tussen beroepsbrandweerpersoneel en de vrijwilligers

Er werd echter ‘geheroriënteerd’ door de nieuwe minister.

De hervorming blijft uit en moet plaats maken voor een ‘stap voor stap’ aanpak. De minister van binnenlandse zaken is hierbij duidelijk haar zeven mijlslaarzen vergeten aan te trekken.

Een en ander zou element van debat worden met de sociale partners, maar de radiostilte is oorverdovend. Het werk van de Task Forces geeft klaarblijkelijk niet de verhoopte resultaten en wordt alleszins niet gecommuniceerd.

Punctuele problemen zijn nog steeds niet opgelost en worden nog nijpender:

• Het principe van toekenning van de verhoging eindejaarstoelage werd toegezegd , maar de praktijk leert dat op verschillende plaatsen men niet wil investeren in het brandweerpersoneel
• Het verlof voorafgaand aan het pensioen is een nog nijpendere problematiek geworden
• Arbeidstijd werd met een wet diverse bepalingen voor de vrijwilligers een vergiftigd geschenk
• en de grote verscheidenheid in de verschillende korpsen maakt het aankaarten van problemen en verzuchtingen aartsmoeilijk.

De besturen goochelen ondertussen vaak met de nakende hervorming om het toekennen van rechten en middelen te ontwijken.

Een bittere pil om dragen voor mensen die dagdagelijks toegewijd hun job uitoefenen met het risico op eigen leven. Dit is niet de manier waarop men omgaat men mensen die in de bres springen om de veiligheid van de bevolking mee te garanderen.

De brandweer staat steeds paraat, dag en nacht, 24 op 24. Het gemeenschappelijk vakbondsfront vraagt de bevolking nu om hun steun, om de verschillende verantwoordelijken te sensibiliseren om werk te maken van een goede ondersteuning van de brandweer.

Wij vragen de bevolking om aan te tonen dat niet alleen 97% van de bevolking tevreden is van de brandweer, maar ook 100% van de bevolking achter het brandweerpersoneel staat.

Er zullen in de komende weken dan ook postkaarten worden verdeeld in verschillende stations in verschillende provincies, met de vraag aan de burgers om dit in te vullen en zo hun steun te betuigen.

Het kaartje is gericht aan minister Turtelboom en heeft een duidelijke boodschap: maak werk van de brandweer, zorg voor hen zodat de burger op beide oren kan slapen.

Tevens dringt het gemeenschappelijk vakbondsfront aan bij minister Turtelboom voor een transparante en gestructureerde dialoog, oplossingen voor de prangende punctuele problemen en willen we de boodschap brengen dat een hervorming zonder een degelijke en aantrekkelijke rechtspositie niet kan.

Ten slotte wil het gemeenschappelijk vakbondsfront ook wijzen op de verantwoordelijkheid op het lokale niveau. Daarom wordt ook een open brief gelanceerd gericht aan al de burgemeesters en bezoeken we symbolisch de verschillende provinciegouverneurs in de komende weken met de boodschap dat ook zij verantwoordelijkheid dragen in deze problematiek.