Staking bij Tecteo beëindigd

Op 30 juli werden drie contractuele personeelsleden van de Luikse intercommunale Tecteo afgedankt. Als reactie hierop ging het personeel meteen over tot een staking. Twee weken lang werd actie gevoerd. Eind vorige week werd een voorstel van de directie om een transparantere procedure te volgen bij ontslagen goedgekeurd op een personeelsvergadering. Het voorstel werd met 169 tegen 128 stemmen goedgekeurd, het wantrouwen blijft dus zeer groot. We spraken met Christine Planus, ACOD-delegee bij Tecteo.

Interview door Simon Hupkens

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Socialisme.be over vorige acties bij Tecteo:

• Opnieuw staking bij Tecteo (11 augustus 2010)
• Staking beëindigd, problemen blijven (8 oktober 2009)
• Strijd gaat verder (28 september 2009)
• Tweede stakingsdag: bezoek aan de PS… (24 september 2009)
• Woede omzetten in strijd (21 september 2009)
• Directie van Tecteo echt niet opgezet met LSP-pamflet (vervolg en zeker nog niet het einde) (8 september 2009)
• Directie niet opgezet met pamflet (27 augustus 2009)
• Woede neemt toe, nood aan mobilisatieplan (20 augustus 2009)

[/box]

De staking is beëindigd. Heeft de directie geluisterd naar de eisen van het personeel?

Christine Planus: “We hebben afgedwongen dat de procedure voor ontslag wordt geformaliseerd. Voorheen kreeg een personeelslid na een waarschuwing twee maanden om zijn of haar werk te verbeteren en was er een willekeurige procedure. Nu is er een periode van drie maanden voorzien en een geschreven procedure waarbij iedere beslissing moet worden beargumenteerd. Dat beschermt de contractuelen beter tegen een beleid met willekeurige afdankingen.”

Het ontslag van de drie personeelsleden waartegen werd gestaakt, is niet ingetrokken?

CP: “Neen, de directie bleef vasthouden aan haar standpunt voor die drie. Dat is waarom we de discussie wilden open trekken over de principes die moeten worden nageleefd bij een ontslag. Er was sprake van de mogelijkheid om de drie opnieuw aan te werven, maar dan wel onder minder goede voorwaarden en daar waren de drie zelf niet in geïnteresseerd. Er is een ACOD-lid onder de drie en we zullen met hem naar de rechtbank trekken, maar dat blijft beperkt tot de duur van de opzegperiode (en dus de opzegvergoeding).”

Veel werknemers dachten dat deze afdankingen een manier waren om te vermijden dat er zou worden gereageerd op besparingsplannen uit angst voor ontslagen. Wat denkt u daarvan?

CP: “Deze ontslagen in volle vakantieperiode waren zeker geen toeval. Het was belangrijk om stevig te reageren. Het is bij onderhandelingen met de directie duidelijk dat ze nieuwe aanvallen voorbereiden. We vroegen een eenheidsstatuut van arbeiders en bedienden, een maatregel die het bedrijf niets kost, maar dat werd geweigerd. Dat doet ons vermoeden dat de directie nog steeds wil overgaan tot afdankingen en dat ze daarbij zo kort mogelijke opzegtermijnen wil. Er is ook sprake van een fusie met ALG. We weten dat dit enkel zou dienen om te besparen en daarbij personeel aan de deur te zetten. Als we vragen hoe de directie denkt om het personeel te behouden, komen er enkel vage antwoorden. We blijven dus wantrouwig.”