Tecteo. Staking beëindigd, problemen blijven

Vrijdagochtend kwam een einde aan de staking bij Tecteo. Een vergadering van de ACOD-leden in het ABVV-gebouw van Luik keurde met ruime meerderheid een opschorting van de staking goed. Het akkoord dat de vakbondsleiding had gesloten met de directie werd aanvaard. Het gaat om een uitbreiding van een eerder voorakkoord tussen de directie, regionale ABVV-leiders en in aanwezigheid van de lokale bonzen van de PS. Een bijeenkomst van het ACV kwam tot de conclusie dat het akkoord “te mager” was en dat de acties worden verder gezet inden dit in gemeenschappelijk vakbondsfront gebeurt, wat net het geval is. Het werk werd bijgevolg hervat, maar wel met gemengde gevoelens.

“De directie wilde aanvankelijk dat het personeel meer zou werken en minder zou verdienen. [Uiteindelijk] zullen de arbeiders meer werken en evenveel verdienen.” Dat is hoe de regionaal intersectorieel secretaris van de ACOD, Joël Thone, het akkoord samenvatte. Dit akkoord kwam er na 11 dagen “staking tot de finish” (1). Die samenvatting klopt maar gedeeltelijk voor de financiële kant van het akkoord. Er blijven heel wat openstaande vragen achter de toegevingen. Dat is blijkbaar ook de mening van de directeur van Tecteo, Stéphane Moreau, die verklaarde tevreden te zijn met het akkoord: “Zelfs indien dit akkoord ons 3 miljoen euro per jaar kost [het is onduidelijk op welke basis hij die berekening maakt], dan nog blijft het belangrijkste overeind: de filosofie van het plan.” (2)

Is dit akkoord dan een syndicale overwinning of een reden voor de directie om tevreden te zijn?

Meer werken om een beetje meer te verdienen… maar toch nog minder dan voorheen

Laat ons eens kijken naar de stelling dat de arbeiders “evenveel” zullen verdienen. De baremieke premie wordt volledig hersteld, het stelsel om tijdens de loopbaan een consistente loonsverhoging te kennen na 20 jaar dienst (tot de baremieke schaal C) wordt opnieuw hersteld en ook de dertiende maand blijft behouden. In het eerste plan van de directie werd dat laatste gekoppeld aan een positieve evaluatie.

Dit zijn zeker positieve punten, maar anderzijds blijft de jaarlijkse premie van 250 euro ingetrokken. Hetzelfde geldt voor de hospitalisatieverzekering van het actuele personeel, de gepensioneerden moeten op dat vlak 50% inleveren.

Waarover weinig twijfel bestaat, is het voorstel om “meer te werken”. Er is niet de minste toegeving van de directie: er wordt van 36 naar 38 uur per week gegaan (aan hetzelfde loon). En ook de twee dagen verlof wegens omstandigheden blijft ingetrokken.

Het financiële plaatje waarop nadruk werd gelegd door de syndicale onderhandelaars blijft dus beperkt en staat ver af van wat een overwinning kan worden genoemd.

Het statuut en de werkgelegenheid

Het andere punt waarover de meeste controverse bestond, was het behoud van het statuut van het personeel. Het personeel bestaat uit agenten van een openbare dienst en de directie wil geleidelijk aan privatiseren. Zo werd voorzien in het opzetten van een privaat filiaal in de vorm van een naamloze vennootschap. Dat project zal effectief doorgaan, maar het doel van dit nieuwe filiaal wordt beperkt tot de ontwikkeling van hernieuwbare energie. Er komt dus geen algemeen filiaal dat op termijn de rest van Tecteo kan opslorpen. De 229 werknemers in de sector Resa (de distributie van elektriciteit) worden niet naar dit nieuwe filiaal overgeplaatst met een privaat contract, ze behouden hun statuut als ambtenaar. Ze kunnen evenwel in onderaanneming worden toegewezen aan het private filiaal.

Op het vlak van het statuut werd dus een overwinning geboekt. Maar het is onduidelijk hoe lang het zal duren vooraleer de kwestie opnieuw op tafel zal liggen. Bij een volgende herstructurering zal de discussie worden verder gezet. Misschien zal dit wel eerder het geval zijn. De overplaatsingen van Resa naar het nieuwe filiaal zullen volgens het akkoord immers gebeuren “na een discussie over het organigram van Resa”. De directie was al wekenlang bezig met het hertekenen van dat organigram. Wellicht zullen de syndicale delegaties weinig informatie krijgen over de werkzaamheden hieromtrent, maar het kan wel een grote invloed hebben op toekomstige beslissingen. Heel wat concrete elementen uit het akkoord moeten nog verder worden besproken door directie en vakbonden.

Een laatste en niet onbelangrijk positief punt: er is een garantie van tewerkstelling in heel de structuur van Tecteo. Alleen blijft ook hier de vraag: tot wanneer? Bovendien ontbreekt het aan middelen om een dergelijke garantie af te dwingen. Wat als de directie alsnog een nieuwe herstructurering “onvermijdelijk” acht?

Gemengde gevoelens

In vergelijking met het eerste besparingsplan van Moreau en het bijhorende arbeidsreglement, heeft de strijd van de afgelopen weken ertoe geleid dat heel wat maatregelen werden ingetrokken. Dat toont aan dat strijd loont. Maar in vergelijking met de situatie voor de zomer (het nieuwe plan werd ingevoerd op 7 september), blijft er een achteruitgang voor het personeel.

De stemming op de ACOD-bijeenkomst gebeurde zonder veel enthousiasme en met heel wat wantrouwen tegenover de directie met haar arrogantie en manoeuvres. Er blijven ook heel wat vragen over de onderhandelingen tussen directie en syndicale delegaties. De staking heeft een aantal nieuwe problemen opgeworpen, met onder meer een bezorgdheid rond de toekomst van het pensioenfonds.

De centrale vraag is: was het mogelijk om Moreau en co nog meer toegevingen te laten doen? Op die vraag komen we terug in een volgende artikel waarin we zullen ingaan op de syndicale strategie van ACOD en ACV.

Noten

1. La Meuse, 2 octobre 2009
2. La Meuse, 5 octobre 2009