Category: Op de werkvloer

  • Syndicalist RTBF Namen: “Het huidige beleid stemt overeen met de klassenbelangen van de burgerij”

    greveDe regionale staking van 8 december in Brussel, Vlaams en Waals-Brabant waren succesvol. Veel syndicalisten stelden dat ze geen dergelijke mobilisatie meer zagen sinds 20 jaar. ACOD-Namen stuurde een solidariteitsdelegatie om de acties te ondersteunen. We spraken met Jean-Claude, een syndicalist die voor de openbare omroep RTBF werkt. We stelden hem enkele vragen over de beweging.

    door Alain (Namen)

    Denk je dat de regering fundamentele toegevingen zal doen? Of zullen we moeten staken tot de regering valt? Hoe verder na 15 december?

    “De regering zal geen grote toegevingen doen. Ze zal proberen om haar beleid op te leggen voor het einde van dit jaar. Enkel de algemene staking kan dit stoppen. We moeten ons voorbereiden op een lange beweging, ook na 15 december en in 2015.”

    Wat denk je van het argument van De Wever dat er geen alternatief is op het besparingsbeleid? En als het niet klopt, welk alternatief is dan mogelijk?

    “De burgerij heeft geen belang bij een ander beleid dan dat van besparingen. Het huidige beleid stemt overeen met de klassenbelangen van de burgerij.

    “De sociaaldemocraten hebben het over een Keynesiaanse politiek of een herstel door de vraag aan te wakkeren. Zelfs sommige liberalen zoals Paul de Grauwe gaan in die richting. Maar het is een illusie. Het patronaat heeft er geen belang bij om dit nu te doen. Enkel een uitstap uit de markteconomie en het kapitalisme kan tot verandering leiden. Het sleutelwerk van Keynes ‘Algemene Theorie van Werkgelegenheid, Interest en Geld’ kwam in 1936 uit. In die periode was er het Volksfront in Frankrijk met grote stakingsacties, er was de Spaanse republiek en Hitler was al drie jaar aan de macht. Het systeem was sterk bedreigd. Het Keynesiaanse beleid was wat de burgerij toepaste toen ze zelf bedreigd was.”

    Hoe zijn de acties voorbereid op jouw werkplaats?

    “Bij de RTBF is dit de best opgevolgde staking sinds 86-87. Zo werken er bij RTBF in Namen 94 mensen. Er waren 50 stakers en 20 mensen werden opgeëist. Dat is uitzonderlijk. De beweging wordt goed opgevolgd, de militanten zijn niet geïsoleerd.”

    Denk je dat de arbeidersbeweging naast de vakbonden ook nood heeft aan een politiek instrument? Een nieuwe arbeiderspartij waarin alle stromingen van de arbeidersbeweging aanwezig kunnen zijn met respect voor elkaars eigenheid?

    “De PS is niet goed geplaatst om een ander beleid te voeren als ze terug aan de macht komt. Zelfs indien de PS dat zou willen, zal het niet gebeuren. Het beleid van de PS in de regionale regeringen toont dat aan. Die partij is enkel iets voorzichtiger en probeert het anders te verkopen, maar de essentie van het beleid is hetzelfde.

    “Dus ja, het probleem van een politiek verlengstuk voor de arbeidersbeweging stelt zich.”

  • Audi en Autovision. Interview met delegees

    Maandag spraken we tijdens de regionale stakingsdag aan de piketten van Audi en Autovision met twee delegees van deze bedrijven.

    Interviews door Eric

    [divider]

    Aan Audi spraken we met vakbondsafgevaardigde Francis Dagrin

    “Wat speelt bij de arbeiders van Audi zijn vooral de maatregelen in de eindeloopbaan en de indexsprong.” Francis erkent de sterkte van de staking, maar wijst er ook op dat velen, vooral in de kleine bedrijven, nog overtuigd moeten worden. “Na nieuwjaar zal verdere actie gevoerd moeten worden, maar een staking tot de finish, daarvoor is het nog te vroeg. Bovendien wordt dat soort stakingen van onderuit opgebouwd en niet van bovenaf uitgeroepen.” Misschien moeten we Brussel blokkeren, dat is 25% van het BBP, dat kan deel zijn van een volgend actieplan.

    Op de vraag welk alternatief op de regeringsmaatregelen: “Eerst moeten bezien of de regeringsmaatregelen wel zullen werken.” Volgens hem leveren die niets op omdat “het beleid inzake eindeloopbaan, of het nu gaat om werkloosheid met bedrijfstoeslag, om vervroegd pensioen of om de pensioenleeftijd met zoveel werkloze jongeren geen zin heeft. De indexsprong en de loonstop zullen de koopkracht aantasten, de consumptie verminderen en de werkloosheid nog verder doen oplopen. Mensen zijn wel bereid tot inspanningen als die ook opleveren, maar niet als die niet werken.”

    Francis pleit voor een kortere werkweek en een kortere loopbaan. Niemand houdt het tot 60 vol aan de band. Als arbeider in een private sector neemt hij de verdediging op van de openbare diensten die behouden moeten blijven en verder uitgebouwd, vooral in het transport, voegt hij eraan toe. De lonen, vindt hij, moeten opnieuw stijgen boven de index, er zit immers voldoende geld bij de bazen. Hen zou men moeten belasten. Op dit ogenblik is kapitaalvlucht niet aan de orde, er is eerder een toestroom. Het is deels een argument dat rechts inroept om het af te wimpelen, maar tegelijk moet dat wel op internationaal vlak georganiseerd worden, of toch Europees.

    De Europese ondernemingsraden zijn een eerste stap om zich over de grenzen te organiseren, maar we moeten  ook eisen stellen op dat niveau. In de jaren ’90 bijvoorbeeld werd in Duitsland door IG-Metall bij VW de 35-urenweek afgedwongen, we hebben hier toen 4 weken gestaakt om dat ook te bekomen en konden rekenen op internationale solidariteit. Toen in 2007 Audi de fabriek overnam zijn we helaas naar de 38 urenweek omgeschakeld zonder dat we daar loon voor kregen. Francis vertelde ook dat interimmers er na maximaal 3 jaar een contract van onbeperkte duur krijgen.

    [divider]

    Autovision is een leverancier van logistiek aan Audi. Hier spraken we met Hadi Sidi Amine.

    “Autovision is de belangrijkste toeleverancier van Audi, ontstaan in 2007 na de overname van VW door Audi als deel van het overnameakkoord”, aldus MWB-reservedelegee Hadi Sidi Amine. “We werken hier met 350, een 70-tal interimmers. Onze eerste managers kwamen direct van Audi waarmee we rechtstreeks verbonden zijn. Specialisten van Audi oefenen regelmatig controle uit bij ons. Het geeft ons ook wel een zekere macht. Zodra het hier stil valt, blokkeert ook bij Audi de band. De directie kan daar met moeite mee overweg, op 8 jaar tijd zijn de human resources al acht keer van samenstelling veranderd. Er wordt hier regelmatig spontaan gestaakt, meestal omwille van de arbeidscondities.”

    “Nu is er een bijkomend probleem. Het driejaarlijks contract met Audi loopt op 31 maart 2015 ten einde. Normaal worden interimmers hier na 6 maand aangeworven, maar dat gebeurt niet als het model op haar einde loopt. Dat contract kan nu telkens voor een jaar verlengd worden. De patroon beweert trouwens dat we op een tekort van  1,4 miljoen afstevenen. Dat komt omdat de prijs waarmee het contract werd binnen gehaald onrealistisch laag was. Toch is de deelname aan de staking hier totaal. Vooral de loonbevriezing en de indexsprong zijn hier onverteerbaar. Deze actie moet, maar we zouden beter Brussel blokkeren. De patroon wil ons immers de productie op zaterdag doen inhalen en aangezien hier net als bij Audi gewerkt wordt met arbeidstijdrekening, krijgen we daar geen cent extra voor. Bij Audi konden ze daar en uitzondering op afdwingen, maar niet bij ons. De meeste hier staan met hun arbeidstijdrekening nog in het negatief door volumeverminderingen eerder dit jaar.”

  • Echo’s vanop de piketten. “We zullen een revolutie nodig hebben”

    Door Eveline

    15360675434_410022084b_zAan de Brico van St Gillis spraken we met BBTK-delegee Hadeh Salah Eddime.

    “Het doel moet zijn dat de regering valt en dit door stakingen of andere middelen. We worden immers niet gehoord. De regering moet weg. Na 15 december moeten we verder gaan en de krachten bundelen. Dit is belangrijk voor de volgende generaties. Door de krachten te bundelen en jongeren, ouderen, werkenden, werklozen, privé, publiek,… na de 15de samen in actie te houden, kunnen we het neoliberale beleid stoppen. Staken heeft financiële grenzen, een alleenstaande moeder kan zich niet veroorloven om veel te staken want het loon is prioriteit. Langdurig staken is voor velen niet houdbaar.

    “Inzake alternatief is er nood aan het creëren van werk dat tegemoet komt aan de profielen van werklozen. De RVA viseert nu precaire profielen. De strijd tegen fiscale fraude richt zich op kleine zelfstandigen terwijl de grote bedrijven steeds buiten schot blijven. Een gewone werkende moet veel afgeven, een groot bedrijf niet. Er is een alternatief mogelijk. We zullen een revolutie nodig hebben om te gaan naar een beter systeem waarin de rijkdom eerlijk wordt verdeeld.

    “Op het bedrijf hielden we een algemene vergadering met een discussie over waarom we actie voeren. Er werd besloten dat mensen die uit Brussel komen, zouden thuisblijven. Die raakten moeilijk in de stad. Maar ook dat de mensen die in Brussel wonen aan het piket zouden staan, met uitzondering van de collega’s met een precair contract. We wilden de winkel sluiten en dat is gelukt. Het is een geslaagde stakingsdag, we zijn klaar voor de 15de.

    “We zullen naast de vakbond ook een arbeidersbeweging nodig hebben die alle krachten kan bundelen, niet alleen die van de werkenden. Dit kan leiden tot een volledige omvorming van het Belgische politieke landschap. We zullen uiteindelijk tegenkrachten nodig hebben. Denk aan de oprichting van coöperatieven als tussenstap. Maar uiteindelijk is de nationalisatie van de grote bedrijven nodig.”

     

     

     

     

  • Verslag vanop het piket aan de gevangenis van St Gillis

    15795549748_92f0369b07_z

    Verslag door Eveline

    Aan de gevangenis van St-Gillis was er een groot enthousiasme om de staking verder te zetten indien er geen gehoor komt na de nationale staking van de 15de. Er waren twee piketten van de drie vakbonden om de toegang te blokkeren. Van de 110 cipiers die er in de zes vleugels werken, kwamen er maar 11 opdagen. De 99 lege posten werden ingevuld door de politie.

    Aan het piket is het bewustzijn groot. Sommigen trokken eerder in hun vrije tijd naar de piketten van andere gevangenissen de voorbije weken, zowel naar Gent, Lantin of de gesloten asielcentra van bijvoorbeeld Vottem.

    Voor de iets meer dan 600 voorziene plaatsen in St Gillis zijn er meer dan 800 gedetineerden. In de gevangenis van Vorst ligt de overbevolking nog hoger. Er zijn bijna het dubbele aan gevangenen dan er plaatsen zijn. Ook andere gevangenissen in het land kennen gelijkaardige fenomenen. Deze overbevolking versterkt de stress onder de gevangenen, wat leidt tot meer zelfmoordpogingen, agressie, gijzelingen, …

    In plaats van te investeren in meer gevangenisplaatsen en meer personeel, wordt er aangeworven bij de directie en investeert de Vlaamse gemeenschap in vakken als theater, tekenen, … voor de gevangenen, terwijl er voor basiseducatie zoals Frans en Nederlands een wachtlijst is. In plaats van in basisbehoeften en veiligheid te investeren, wordt er enkel in bijzaken geïnvesteerd en wordt op de rest bespaard.

    De besparingen van de regering zijn erg concreet in het gevangeniswezen. De algemene besparingen zoals het optrekken van de pensioenleeftijd hebben grote gevolgen op de werkomstandigheden. Het is niet realistisch om tot 67 jaar zwaar fysiek belastend werk uit te voeren. Bovendien besliste de regering om nog voor 2015 fors te besparen in de gevangenissen door de cellen ’s ochtends en ’s avonds respectievelijk later en vroeger te sluiten om ochtend- en avondpremies voor het personeel te vermijden.  De gevangenen langer in overbevolkte cellen laten zitten, versterkt de frustraties bij de gevangenen en versterkt dus de onveiligheid. Bovendien heeft het een impact op de lonen van het personeel.

    Een ander punt dat tot grote zorgen leidt, is dat het huurcontract dat de regering met de gevangenis in Tilburg aanging afloopt in 2015 en wellicht niet verlengd wordt. Voor 42 miljoen euro per jaar huurt de Belgische regering nu 650 plaatsen in de gevangenis van Tilburg. Dit jaar werden al 100 plaatsen geschrapt, de rest volgt mogelijk. De regering wil miljoenen besparen, maar het zal het probleem van de overbevolking groter maken.

    Overbevolking, besparingen op het aantal collega’s, besparingen op het loon, verhogen van de pensioenleeftijd, … De cipiers hebben er genoeg van en pikken het niet langer. Als de regering hiermee doorgaat, zullen we de strijd verderzetten. In plaats van meer besparingen, hebben we meer middelen nodig, meer personeel, betere arbeidsvoorwaarden, …

  • #8dec. Interviews en foto’s vanuit Zaventem

    15792133599_872a37f029_z

    Door Mathias P. (Antwerpen)

    Met een Antwerpse ploeg trokken we op deze stakingsdag naar Zaventem. We bezochten onder meer de piketten bij Atos, Brucargo, Sabena Technics, … Hieronder enkele interviews en foto’s.

    Interview van een ACV-delegee bij Atos, een IT-bedrijf.

    Denk je dat de regering bereid is om toegevingen te doen?

    “Na het beluisteren van de debatten op de 7de dag en op basis van wat Rudy De Leeuw te zeggen had, lijkt het er niet op dat de regering van plan is om aan toegevingen te doen. Het ziet er niet naar uit dat deze regering gaat ‘moven’.”

    En na de staking van 15 december? Of moet de strijd na deze algemene staking verder gezet worden?

    “Ik vermoed niet dat de regering zal buigen na deze acties. Wat wij met het ACV wel kunnen bereiken, is dat we de CD&V onder druk kunnen zetten. We hopen erop dat als dat gebeurt CD&V in staat is om de rest van de regering tot toegevingen te dwingen.”

    En wat als dat niet het geval? Wat als CD&V niet in staat is om dit te verwezenlijken?

    “Als dat het geval is, moeten we met het ACV een eigen politiek orgaan uitbouwen en alle banden met de CD&V doorknippen.”

    En dit bewustzijn heerst ook onder de andere militanten?

    “Dit begint meer en meer door te dringen bij onze leden.”

    Als blijkt dat de 15de niet voldoende blijkt te zijn , welke acties zou u dan graag zien plaats vinden?

    “Wij zijn daar momenteel nog niet helemaal mee bezig. We hopen er natuurlijk op dat de 15de voldoende zal zijn, maar we blijven realistisch. Het probleem is ook dat we niet gewoon kunnen blijven staken. We zullen ook met alternatieve acties moeten komen. Burgerlijke ongehoorzaamheid bijvoorbeeld.”

    Interview van een ABVV-delegee bij Cargo in Zaventem

    Hoe verloopt het piket hier?

    “Zeer goed, het kan altijd beter natuurlijk. Er is grote bereidheid om te staken maar het probleem is dat er erg veel interimarbeiders zijn. Deze zijn over het algemeen gewoon thuis gebleven en er is recentelijk ook veel nieuw personeel aangenomen. Deze mensen durven nog niet echt goed te staken. Onder de andere collega’s is de bereidheid groter.”

    Hoe raken de besparingen jullie sector?

    “Het gaat hem niet zo zeer om personeelsverlies. Het gaat eerder over het afschaffen van de loonsverhogingen. Ook zou er geen verhoging meer gegeven worden op anciënniteit maar op kwaliteit. Concreet betekent dit dat er niet meer naar dienstjaren gekeken, wordt maar enkel naar hoe goed je je kapot werkt en het gat van de baas kan likken.”

    Wat verwachten jullie nu juist van de 15de. Zal het voldoende zijn?

    “Het zal zeker nodig zijn om na de 15de verder actie te voeren, zoals hier al vaker gezegd is… De regering gaat niet op haar knieën na de 15de december.”

    Zouden ze bereid zijn tot toegevingen na de 15de december?

    “Neen, ik ben er vrijwel zeker van dat ze niet bereid gaan zijn. Ze zullen wel de schijn ophouden maar er zullen geen echte toegevingen gebeuren. Als er toegevingen zijn zullen deze niet ver genoeg gaan.”

    Er werd gesproken over een vermogenswinstbelasting, wat vindt u daarvan?

    “Dat is niet voldoende voor mij, in geen geval. Tijdskrediet, index, de pensioenleeftijd, … Dat zijn allemaal aanvallen die voor mij niet aanvaardbaar zijn.”

    Hoe zie je de acties na 15 december? Hoe zou de strijd verder gevoerd kunnen worden?

    “Elke maand één staking, een nationale. Van daaruit kunnen we verdergaan naar een 48urenstaking. De provinciale acties zijn goed maar gaan niet voldoende zijn.”

  • Ter Zake: “Stakende treinpoetsers zetten voor 106e dag pikket op”

    terzake

    Gisteren bracht Ter Zake een interessante reportage over de moedige strijd bij BM&S, een onderaannemer van de NMBS die instaat voor de schoonmaak van treinen. Gisteren was daar de 106de stakingsdag tegen het ontslag van vijf collega’s. Deze strijd kreeg weinig aandacht in de Vlaamse media waardoor ze niet zo bekend is. Deze reportage is dan ook erg welkom om de moedige staking bij BM&S bekend te maken.

    Bekijk de reportage van Ter Zake

  • Actie van brandweer in Henegouwen

    pompiers07

    Afgelopen maandag werd niet alleen in Namen en Luik actie gevoerd langs Franstalige kant. Ook de brandweer van Henegouwen en Centrum betoogden in La Louvière. Ze waren met ongeveer 150 brandweerlui uit voornamelijk de kazernes van La Louvière en Bergen, maar ook uit Quiévrain, Soignies en Enghien. Tot de betoging was opgeroepen door de drie vakbondsorganisaties. Het ongenoegen richt zich tegen de hervorming van de brandweer tot een zone ‘Henegouwen-Centrum’ als gevolg van de grote hervorming die vanaf 1 januari van toepassing wordt.

    Door een correspondent

    Sinds verschillende jaren vragen de brandweerlui zelf een grote hervorming van de dienstverlening. De nood hieraan bleek onder meer bij de ramp in Gellingen in 2004 toen er ook enkele brandweerlui om het leven kwamen. Het idee van de hervorming die nu doorgevoerd wordt, komt neer op een hergroepering van de diensten in zones (die min of meer gelijklopen met politiezones). Daarmee moet de kwaliteit van de dienstverlening maar ook de veiligheid en het welzijn van de brandweerlui versterkt worden.

    Maar we hebben steeds meer de indruk dat de hervorming niet tot verbetering zal leiden omdat er een totaal gebrek aan middelen is. Zelfs met wat financiële steun van de federale regering komen we er niet.

    Op een maand voor de verandering van zones, is er nog steeds geen simulator om onze lonen te berekenen. We weten dus niet hoeveel we de komende maanden zullen verdienen. Dat geldt zowel voor de professionele als de vrijwillige brandweer. Het is een beetje als naar een nieuwe werkgever gaan zonder dat je weet wat de exacte arbeidsvoorwaarden en taken zullen zijn. Er is geen enkele informatie over opzegvergoedingen of nog over nachtpremies of verlofdagen voor vrijwillige brandweerlui. Het beheersplan die de visie op de toekomst van de brandweer in de regio beschrijft heeft het over de burgers die we beschermen als ‘klanten’ en ook andere termen uit de private sector worden opgenomen, zo is er sprake van een “bedrijfscultuur” en ook van “flexibiliteit”. Er is nog geen enkele belofte gedaan over de eventuele aanwerving van brandweerlui. En dit zijn dan nog maar enkele van onze bekommernissen over de hervorming.

    Op de actie in La Louvière trokken we naar het gemeentehuis om er de burgemeester te ontmoeten. Dat is Jacques Gobert (PS), de toekomstige voorzitter van de brandweerzone, en de toekomstige commandant voor de zone, kapitein Philippe Staquet. Er kwam geen enkel antwoord op onze vragen. Zowel de burgemeester als de toekomstige commandant werden regelmatig onderbroken door brandweerlui die er onder meer aan herinnerden dat de kapitein kolonel zal worden en zijn loon aanzienlijk zal verbeteren. Dat de commandant door een raad van burgemeesters zonder enige operationale competenties wordt aangesteld is vreemd, waarom wordt de leiding niet verkozen door de basis? Een officier die door de basis verkozen is, zou daar meer erkenning krijgen.

    De woede is dus verre van voorbij en de vakbonden beloofden om de acties op te voeren en te verharden in de komende weken.

    Foto’s : Gloma Photography

  • #1dec. Interview aan NMBS-depot in Gentbrugge

    Interview aan de poorten van het NMBS-depot in Gentbrugge met Stefan Paprocki (ACV Transcom) en Frederik Dangreau (ACOD Spoor).

    Door Thomas K

    gentbrugge1

    Wat zijn de onmiddellijke gevolgen van dit beleid voor het personeel?

    FD: Er ontstaat een personeelstekort doordat wie op pensioen gaat niet vervangen wordt. Er komt meer werk bij, het is moeilijker om verlof te vragen, enzovoort.

    SP: En veel gevolgen zitten nog in de pijplijn. Kijk maar naar de omvang van de besparing die de regering tegen 2019 wil realiseren bij de NMBS. Meer dan 600 miljoen tegen 2019, een kwart van het budget. Dat heeft overal gevolgen en de vraag is of de spoorwegmaatschappij kan overleven met zo’n hap in het budget. Er dreigt een Sabena-scenario. Weinig mensen houden er rekening mee, ook de regering niet, maar de toplui willen naast de regeringsmaatregelen ook nog eens de schulden afbouwen. Daarvoor zullen ze nog een ander stuk van het budget moeten vrijhouden. Wat schiet er dan nog over voor investeringen? Dat zal leiden tot banenverlies, uitbesteding van diensten en allerlei gevolgen voor ons depot.

    FD: Zo wordt al gespeculeerd op 6800 minder personeelsleden in de nabije toekomst.

    SP: De directie profiteert ervan dat er heel wat op pensioen moeten, en knippen in te vervangen functies is gemakkelijker dan naakte ontslagen. Maar los van alle gevolgen voor ons, als personeel, zijn er ook nog altijd de gevolgen voor reizigers. Treinen worden geschrapt, de dienstverlening gaat erop achteruit, minder kwaliteitsvol materiaal, ondermaatse stiptheid, enzovoort. Als wij tijd hebben voor herstellingen, dan doen wij dat goed. Maar als wij met minder moeten werken en alles snel moet, dan kan niemand de kwaliteit garanderen. Tot nu toe hebben wij min of meer zelf de mogelijkheid te bepalen wat aan de treinstellen hersteld moet worden. Maar steeds meer wordt dat bepaald door ‘de klant’. Zolang de eigenaar van de treinstellen deel uitmaakt van het overheidsbedrijf, is dat niet zo’n groot probleem. Maar als dat binnenkort misschien zal veranderen, en het privébedrijf op elke cent kijkt, dan bepaalt hij welk onderhoud wel zal gebeuren en welk onderhoud niet. Met minder budget is er minder onderhoud, en dat vormt voor zowel personeel als reizigers een probleem.

    Wat verandert er dan op de werkvloer?

    SP: Men suggereert een productiviteitsverhoging van dertig procent in de toekomt. Nu doet men al een aantal organisatorische wijzigingen om die verhoging te beogen, maar concrete resultaten zijn er nog niet. Hoe meer druk men zet op de middelen die nog voor handen zijn, hoe sneller men die verandering kan opleggen.

    FD: Een ander gevolg zijn slechtere loonvoorwaarden doordat lagere personeelsleden moeilijker aan een hogere functie kunnen komen. Tegen mensen die hier al twintig of dertig jaar werken moet men nu zeggen: “sorry, jullie krijgen die verbetering niet”.

    SP: Toelagen voor wie hier al langer werkt, worden sterk afgebouwd.

    FD: En ploegenarbeid is ook iets dat ons te wachten staat.

    SP: De NMBS gaat een nieuwe werkplaats ietwat verderop bouwen en we verwachten dat men er die nieuwe systemen zal uitproberen.

    FD: Zoals mensen aannemen in onregelmatige dienst.

    SP: De hoeveelheid middelen bepaalt de nood aan zulke arbeidssystemen. Heb je veel middelen, dan kun je overdag het overschot nakijken en herstellen. Zit je krap, dan moet je proberen zo veel mogelijk buiten de normale uren te repareren. Dus ’s nachts, waardoor de NMBS meer nood heeft aan onderhoudspersoneel dat ’s nachts werkt, dan personeel dat overdag werkt. Dat lijkt een rampscenario…

    FD: … maar het is wel wat we zien ontwikkelen.

    Hoe verlopen de actie daartegen?

    FD: Ik vind het allemaal goed verlopen. De delegatie aan de poort is goed zichtbaar, en dat telt voor de boodschap die we aan de werkende collega’s willen uitdragen. We hebben veel collega’s meegekregen naar de betoging van 6 november. Iedereen wordt stilaan gewaar dat er slechte dingen op komst zijn.

    SP: We hebben de moeite getroost om die maatregelen uit te leggen. We hebben gediscussieerd met de collega’s op het werk.

    FD: We hebben geregeld pamfletten uitgedeeld. Woensdag nog aan de poort. Ook onder de oudere werknemers, die soms denken: ik ben 58 en ik ben er vanaf, vind je er die bereid zijn mee aan het piket te staan. Hier staat iemand die nog maar twaalf dagen moet werken, maar hij staat hier wel uit solidariteit. Leg je de collega’s uit wat de wijzigingen in het pensioensysteem zullen betekenen, dan krijg je ze mee. Leg je hen de indexsprong uit, en dat een dag actievoeren lang niet zo veel zal kosten, dan beseffen ze weinig verliezen met enkele malen staken. Dat zijn financiële argumenten, maar het zijn belangrijke redenen waarom mensen op straat komen.

    SP: Ik neem waar dat als je met de mensen de discussie aangaat, en hen vertelt wat je met de acties kunt bereiken, je velen wel mee hebt met je verhaal.

    FD: En dan zijn er de mediaberichten van de voorbije maanden. Het is telkens zout in de wonde strooien: de bevoordeling van de rijken. Onlangs was het nog minister De Croo die overheidsmanagers opnieuw wil laten verdienen wat ze willen verdienen. Met die paar honderdduizend euro krijgt de baas al een fantastisch bedrag, maar ondertussen is het personeel hier een deel van zijn functies kwijt, is er de indexsprong, … dat is algauw enkele honderden euro’s per maand die ze verliezen.

    SP: Het zijn eigenlijk dommeriken, dat ze het personeel zo tegen zich opstoken.

    FD: En deze week zegt Jo Cornu dat de NMBS geprivatiseerd zal moeten worden. En wat ik hoor van de vrijgestelden van de vakbond die in de overlegcomités zitten, is dat hij vooral via de media communiceert en niet in comité gaat overleggen met de vakbonden. We zijn danig uitgedaagd dat we zeggen: we gaan niet meer naar de comités, zo valt niet te onderhandelen.

    Dus de vakbonden gaan een krachtsverhouding ontwikkelen voor er weer rond de tafel wordt gezeten?

    SP: Jazeker. Vandaag is de tweede stap. De betoging was de eerste.

    FD: Ik denk dat op 15 december er nog meer bereidwilligheid zal zijn onder het personeel. Er zijn er die zeggen: nu doe ik niet mee, maar de 15de zeker wel.

    Er komt ooit weer overleg. Hebben jullie dan een idee hoe al die besparingenplannen ook tegengehouden kunnen worden?

    SP: De staking moet druk zetten op de regering zodat we de besparingen onder meer in de openbare sector kunnen terugdringen. Wij staan hier gelukkig niet blootgesteld, maar nemen deel aan een algemene actie in de private en publieke sector.

    De regering zegt niet te willen toegeven. Kijken jullie verder dan deze acties?

    FD: Wij zijn alleszins van zin om de regering te laten vallen. Ergens lijkt het moeilijk om tegen de wil van de dertig procent in te gaan die op N-VA heeft gestemd, maar het duurt nog jaren voor er weer verkiezingen zijn en dan geldt die momentopname, wat de verkiezingen toch waren, niet meer zo sterk. We kunnen ze toch niet vijf jaar hun zin laten doen?

    SP: Of de regering nu valt of niet, mij maakt het niet zo veel uit, want wat van tafel moet is dat plan. Langer werken, de indexsprong, afbouw van openbare diensten: dat willen we weg. Of het nu de plannen van deze regering of een andere zijn, we zijn niets met een regering die dezelfde plannen uitvoert.

    FD: Wie treffen ze? De arbeiders- en middenklasse. De happy few springer ervan tussen. Dat is voor veel mensen zand in de ogen strooien. Dat pikken ze niet langer.

    Zal personeel van NMBS na 15 december ook apart in actie komen?

    SP: Voorlopig niet. We schakelen ons in het front in. Wat na 15 december moet gebeuren, zullen we met de andere bedrijven en sectoren overleggen.

    FD: En met het personeel zelf. Het is niet ‘de vakbond’ die alles beslist. Het zijn de mensen die de vakbond maken. Bij de NMBS werken heel wat vijftigplussers en zij horen nu dat hen wordt opgelegd dat ze een aantal jaren extra zullen moeten werken – dat is een sterke motivatie om actie te voeren. Uiteraard is er vergrijzing…

    SP: … maar dat valt perfect op te vangen. Het is een kwestie van keuzes maken. In Frankrijk betaalt men procentueel gezien nu al aan pensioenen wat wij op het toppunt van de Belgische vergrijzingen aan pensioenen zullen uitgeven. Procentueel gaat er inderdaad meer budget naar de uitbetaling van pensioenen: van twaalf procent zal dat bij ongewijzigd beleid stijgen naar vijftien procent over zo veel jaren. Maar in Frankrijk betaalt men al zo’n percentage, dus dat gaat. Het is een kwestie van politieke wil. De werkgevers willen niet meer bijdragen, dat is de kern van de zaak. Er zijn al ‘loonlastenverlagingen’ gebeurd. Er zal er nog eentje volgen en ze roepen om nog meer. Dat is de krimpende pot, zo creëer je problemen.

    De N-VA-ministers op kop zeggen: er is geen alternatief op hun beleid. Dat is dus hun politieke keuze, maar wat zal jullie keuze helpen realiseren?

    SP: Ik hoop onder meer op de twee parlementsleden van de PVDA. Zij verdedigen de stakingsbeweging in het parlement, maar we mogen niet naïef zijn: dat zijn maar twee mensen. We zullen het zelf moeten doen: met honderdduizenden mensen. We gaan niet wachten op verkiezingen, dus over meer dan vier jaar, het is nu actievoeren dat telt.

    Moet de vakbond zich inzetten voor een politiek alternatief bij de volgende verkiezingen?

    SP: We kunnen niet wachten op volgende verkiezingen.

    FD: Hoogstwaarschijnlijk zullen de partijen ook bij een val van de regering proberen om met dezelfde electorale samenstelling een nieuwe te vormen.

    Dus al die partijen hangen een zelfde visie op de economie aan?

    SP: Ja. Wat als men bijvoorbeeld met de socialisten opnieuw een regering vormt? En ze nemen de groenen erbij? Wat zal zo’n alternatieve regering doen?

    FD: … ze zullen ook besparen en het zal ook pijn doen.

    SP: Het hangt dus allemaal van ons af. Meer dan vijftig jaar geleden, tijdens de staking tegen de eenheidswet, is de regering gevallen. Die beweging was nog groter dan die van nu. De katholieken zijn onder syndicale druk in conflict gekomen met de liberalen over de uitvoering van de eenheidswet. Zij hebben hun staart ingetrokken en hebben een nieuwe regering gevormd met de socialisten. Die nieuwe regering heeft daarop echter een eenheidswet light doorgevoerd. Veel mensen overschatten het belang van welke kleur de regering heeft. De N-VA is natuurlijk brutaler dan de rest, maar stel nu dat de CD&V weer met de SP.A in zee gaat: ze voeren dezelfde plannen uit, en zullen her en der een komma verzetten. Ben je dan vooruit gekomen? We zullen het zelf moeten doen.

    gentbrugge2

  • #1dec. Verslag door een afgevaardigde bij de Vlaamse ambtenaren in Gent

    Vlaamse overheid GentVooreerst stellen dat wij het werk hebben neergelegd omdat wij als ambtenaar dubbel dreigen getroffen te worden door de maatregelen van de federale en Vlaamse regering. Als burgers treffen de besparingsmaatregelen inzake indexsprong, kinderbijslag en woonbonus ons ook. Daarnaast wordt het Vlaams ambtenaren apparaat bedreigd met afslanking (er werd aangekondigd dat er iets meer dan 1900 ambtenaren moeten afvloeien) en privatisering.

    Door een afgevaardigde van ACOD

    Men wil ook het jaarlijks evaluatie systeem hervormen. Hier is men voorstander van het “loon naar werk principe” te gaan invoeren. Indien blijkt dat men door zijn chef een minder goede evaluatie kreeg zou men het jaar daarop verloond worden op basis van deze evaluatie. Na twee negatieve evaluaties kan men dan ontslagen worden. Het spreekt als vanzelf dat hier de willekeur ligt te loeren… Bij een minder goede relatie met de chef of wanneer men een beetje kritisch is ingesteld, riskeert men dus niet alleen minder te verdienen maar tevens ook gemakkelijker ontslagen worden.

    Het stakerspiket in Gent was niet gemakkelijk te organiseren door de vele ingangen van het gebouw (7 in totaal). Na lang zoeken en na veel intimidatie te moeten doorstaan van de gebouwverantwoordelijken hebben we het plan opgevat om heel vroeg in de morgen de verschillende ingangen van het gebouw aan de parking te blokkeren. De andere ingangen werden afgezet via nadars (ijzeren hekkens), spandoeken en piketten. Ondanks dat we vooraf veel moeite hebben moeten doen om in overleg te gaan met de kameraden van ACV is het een paar dagen voor de staking toch gelukt om contacten te leggen en hadden we gisteren een mooie samenwerking tussen de drie vakbonden. Ook de studenten, de kameraden van het spoor en de gepensioneerden kwamen hun steun betuigen. Van de kleine groep werkwilligen die zich kwam aanmelden werden er slechts twee agressief. De agressie viel wel mee (we zijn in ons werk erger gewoon). De scheldtirades hebben enkel verraden op welke partij deze mensen hebben gestemd. We hebben piket gestaan vanaf 5h ‘smorgens tot 11h. Het viel ons op eens we weg waren dat de mensen het gebouw zijn binnen gegaan… Dus op 15 december staan we er een volledig dag. We beginnen deze week reeds aan de voorbereiding.

  • #1dec. Interview met ACOD-afgevaardigde bij De Lijn in Destelbergen

    Interview met Jeffrey Naessens, vakbondsafgevaardigde ACOD bij De Lijn (Destelbergen).

    door Wouter W.

    Wat is jullie motivatie om vandaag massaal in staking te gaan?

    “Naast de besparingen van de Federale Regering, zijn ook de besparingen bij De Lijn (op Vlaams niveau) een reden waarom we hier staan. Er zou in 2015 immers 35 miljoen euro moeten bespaard worden bij De Lijn (61 miljoen euro in 5 jaar). Zowel het personeel, als de gebruikers van ons vervoer zullen de dupe zijn. De werknemers verliezen een CAO die garantie op weekendwerk regelt, wat in de praktijk voor heel wat werknemers tot loonverlies zal leiden. De ticketprijzen zouden omhoog gaan tot een prijs van 3 euro per ticket (op de bus en in voorverkoop), wat de gebruikers niet zal aanmoedigen om verder van onze diensten gebruik te maken. Dit terwijl er een groot mobiliteitsprobleem bestaat.”

    Jullie hebben een groot piket, hoe goed wordt de staking opgevolgd?

    “Heel goed, bijna iedereen is in staking vandaag. Wie vandaag aan het werk is, zijn mensen die in opzeg zijn voor hun brugpensioen. Er is dus een grote bereidheid om actie te voeren tegen deze besparingen. Vanaf 16 december, de dag na de grote nationale algemene staking, kunnen we ook verder in staking gaan tegen de besparingen bij De Lijn. Afwachten dus of we van onze stakingsaanzeg gebruik zullen moeten maken.”

    Verwacht je dat de regeringen toegevingen zullen doen?

    “Wellicht hebben ze ingecalculeerd dat ze enkele toegevingen zouden moeten doen. We hebben twijfels of de regering wel zal vallen. Maar de staking is succesvol en er moet dus iets veranderen. Als Liesbeth Homans (N-VA) zegt dat ze ‘niet onder de indruk is’, dan motiveert ze me om mijn wekker de volgende keer nog een half uur vroeger te zetten. De nationale algemene staking van 15 december gaat groot zijn. We hopen op grote aanpassingen, zoals de pensioenregeling. Het is onrechtvaardig dat sommige mensen nu i.p.v. op 55, pas op 62 jaar (vervroegd) in pensioen kunnen. We merken dat jongeren iets minder wakker liggen van de besparingen op pensioenen. Dat is jammer, we willen ook hen bewust maken dat gevolgen erg negatief zijn voor de periode na hun loopbaan. Voor de werkgevers zullen kosten toenemen, voor de maatschappij ook, want meer mensen zullen in het tweede deel van hun loopbaan ziek worden door de hoge werklast op een oudere leeftijd.”

    Een regering die werknemers vertegenwoordigt, hoe zou die openbaar vervoer moeten organiseren?

    “Ten eerste zou zo’n regering het openbaar vervoer goedkoper of gratis moeten maken. We hebben schrik voor het jaar 2019, want dan komt er wellicht een volledige privatisering van het openbaar vervoer. In Nederland leidde dit al tot ticketprijzen van 7 à 8 euro. Ook voor de arbeidsvoorwaarden zou dit een achteruitgang betekenen. Openbaar vervoer moet daarom publiek georganiseerd worden. Zo kan er én een goed uitgebouwd dag- en nachtnetwerk zijn, én goede arbeidsvoorwaarden voor de werknemers én openbaar vervoer voor iedereen (niet enkel voor degene die het kunnen betalen).”

    Een vraag die dan dikwijls gesteld wordt: hoe kan je dit betalen?

    “De besparingen zijn eenzijdig gericht op de mensen die afhangen van een job. Bedrijven maken veel winst en betalen bijna geen belastingen op die winst. De notionele interestaftrek dient daarom te verdwijnen. Een vermogensbelasting kan ook middelen genereren. Het debat vandaag gaat echter alleen nog over een vermogenswinstbelasting. We zullen zien dat bedrijven plots ‘geen winst meer zullen maken’ wanneer het ingevoerd wordt. Dus meer is nodig…”

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop