NL Socialisme

Category: Sociaal

  • “Abnormale” bisschop is homofoob

    De Naamse bisschop Léonard werkte zichzelf in de kijker met een aantal opvallende uitspraken rond onder meer holebi’s. Die omschreef hij als “abnormaal”. Dat ouderwetse standpunt kon uiteraard op heel wat kritiek rekenen. Maar ook op politieke steun uit extreem-rechtse hoek. Vanuit het Vlaams Belang kwam een mededeling dat men “blij” is met de “duidelijke uitspraken” van Leonard.

    Leonard deed heel wat abnormale uitspraken over holebi’s. Zo stelde hij: “Ik zie dat zoals Freud: het [homoseksualiteit] is een tijdelijke fase in de ontwikkeling van de seksualiteit. Homo’s hebben een blokkade die hun normale psychologische ontwikkeling verhindert, wat hen abnormaal maakt.” Dat Leonard niet van deze wereld is, of toch alleszins niet van deze eeuw, maakte hij ook duidelijk met zijn uitspraak over condooms: “Het condoom is een Russische roulette. Het geeft een illusie van absolute veiligheid aan de bevolking.”

    De door het Vlaams Belang opgestarte “Beweging voor Christelijke Solidariteit” verklaarde: “De katholieken hebben begrip voor de situatie waarin homoseksuelen zich bevinden, maar niet voor homoseksualiteit. Dit blijft tegennatuurlijk en abnormaal en moet dan ook bestreden worden.”

    Dergelijke uitspraken leidden terecht tot heel wat protest. Zelfs indien ons land zich vooraan bevindt in het doorvoeren van een aantal wettelijke hervormingen, zien we nog altijd tal van discriminatievormen, vooroordelen en homofobe reacties. Dat gebeurt zowel in familieverband, op school, op de werkplaatsen,…

    Discriminatie en onderdrukking blijven een realiteit. De cijfers spreken voor zich: 12,4% van de jonge homo’s heeft reeds aan een zelfmoordpoging gedacht (tegenover 5,9% van de heterojongens). Onder lesbo’s gaat het om 25% tegenover 5,4% voor heteromeisjes. Uit een Europese studie blijkt dat 80% van de holebi’s onder de 25 jaar wel eens het slachtoffer is geweest van verbaal geweld en vaak ook fysiek geweld tijdens hun schoolperiode. En dat louter omwille van een andere seksuele geaardheid.

    Op 7 april werd in Namen geprotesteerd naar aanleiding van de uitspraken van Leonard. Die herhaalde echter nogmaals zijn standpunt. De bisschop stelde dat hij holebi’s niet abnormaal vindt, maar homoseksualiteit wel. Dat standpunt werd niet weerlegd door de kerkelijke autoriteiten.

    De strijd tegen homofobie is een strijd tegen het neoliberale systeem dat leidt tot tekorten en verdeeldheid onder de vele slachtoffers van het systeem. Als er tekorten zijn, wordt gezocht naar zondebokken. Al wie een beetje “anders” is, valt daarbij op: wie een andere huidskleur heeft maar even goed wie een andere seksuele geaardheid heeft.

    Door op te komen voor een socialistisch alternatief waar de behoeften van de arbeiders en hun gezinnen centraal staan, kunnen we de ruimte creëren om in de praktijk komaf te maken met racisme, homofobie, seksisme,…

  • De jacht op mensen zonder papieren gaat door

    Eind maart besliste een Brugse rechter de uitwijzing van een Kazachs gezin, dat al 7 jaar in Blankenberge woont, tijdelijk op te schorten. Hij oordeelde op basis van de goede schoolresultaten van zoon (eerste jaar middelbare school) en dochter (tweede jaar handelsingenieur) en redeneerde dat een uitwijzing schade zou kunnen toebrengen aan de schoolloopbaan van de kinderen. Het gezin mag nu blijven tot 3 maanden na de uitspraak van de Dienst Vreemdelingenzaken.

    Eline

    Minister van Buitenlandse Zaken Patrick Dewael aarzelde niet om de rechter terecht te wijzen. Volgens hem hebben we hier te maken met ‘juridische nonsens’: “In dit geval is die magistraat niet bevoegd. De Raad van State, die wel bevoegd is, heeft het uitwijzingsbevel rechtsgeldig verklaard. De Brugse rechter had zich onbevoegd moeten verklaren en wij gaan daarom in beroep.” Hij vindt ook dat de gemeentebesturen actiever zouden moeten meewerken aan het daadwerkelijk verjagen van deze mensen uit hun gemeenten. Zo kreeg de gemeente Blankenberge de voorbije jaren 15 brieven van het Ministerie in verband met het Kazachs gezin.

    Een algemene regularisatie heeft volgens Dewael simpelweg geen draagvlak in het parlement, maar ook een eenmalige individuele regularisatie is volgens hem uit den boze aangezien deze de indruk zou kunnen geven dat ‘illegaliteit loont’.

    Dat illegaliteit zou lonen lijkt nogal onwaarschijnlijk als men de dagelijkse situatie van deze mensen zonder papieren in de discussie betrekt. Gebukt, in eigen land, onder de verstikkende excessen van het kapitalistische systeem, hebben deze mensen de moed gehad al hun lief en leed achter te laten om een enorm onzekere toekomst tegemoet te gaan met als enige resultaat een situatie waarin ze, in een vreemd land, volledig van de buitenwereld worden geïsoleerd.

    Van bij hun aankomst wordt hun wanhoop op kille wijze beantwoord met een genadeloze behandeling als waren zij de criminelen verantwoordelijk voor hun situatie. Als zij tot de meerderheid behoren die uitgewezen wordt, rest er hen slechts weinig keuze, aangezien terugkeren naar land van herkomst dikwijls helemaal geen optie (meer) vormt. Kiest men te blijven in ons land vervalt men op dat moment in die fameuze ‘illegaliteit’ en wordt men definitief als crimineel bestempeld, een manier van denken die trouwens versterkt wordt door het gebruik van de term ‘illegaal’. Is men daar eenmaal beland, wordt men op handige wijze misbruikt door bedrijven die deze opportuniteit maar wat graag aangrijpen om de autochtone lonen onder druk te zetten. Deze mensen zijn namelijk reeds op zulk een wijze uitgebuit dat zij niet veel eisen meer zullen stellen in verband met hun loon en werkomstandigheden. Op gebied van huisvesting zijn het dan weer de huisjesmelkers die zoveel mogelijk opbrengst uit de situatie trachten te halen.

    Daartegenover stelt de overheid de noodzaak aan een gecontroleerde, economische migratie om zo enkel ‘nuttige’ buitenlanders naar ons land te lokken. Dit alles impliceert natuurlijk opnieuw een verhoogde druk op onze binnenlandse loon- en werksituatie, aangezien een grote, gedirigeerde toestroom aan allochtone werkkrachten op de Belgische arbeidsmarkt (in tegenstelling tot de kleine invloed van ‘willekeurige’ vluchtelingen) een daadwerkelijk voelbare daling van de Belgische lonen en sociale rechten tot gevolg zal hebben. Dit eerst in bepaalde geviseerde sectoren, maar via deze weg later ook in andere sectoren.

    Dit alles toont nog maar eens duidelijk dat er in dit systeem op een onverantwoorde en onmenselijke manier met onschuldigen wordt omgesprongen ten voordele van een zeer kleine groep van mensen die het grootste deel van de rijkdommen van deze planeet onbeschaamd voor zichzelf blijft opeisen. De verdeel-en-heerspolitiek heeft nog lang niet zijn houdbaarheidsdatum bereikt. Zolang we de dagdagelijkse propaganda, ingelepeld door de traditionele media, blijven aanvaarden, zal hier ook geen einde aan komen. Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons!

  • VB: meer robocops, minder mietjes

    Ex-politiecommissaris en VB’er Bart Debie werd veroordeeld tot 3 jaar cel met uitstel. Aanleiding hiervoor zijn het buitensporige geweld en de vervalste PV’s die de rode draad vormden in zijn carrière bij de politie. Het Vlaams Belang liet alvast weten zeker geen afstand te doen van dit soort incidenten, wel integendeel.

    Jarmo Van Regemorter

    Volgens Dewinter heeft de Vlaamse politie nood aan meer “robocops” (zoals Debie) en minder “mietjes”. Volgens Dewinter moet de politie dus steeds spontaan kunnen overgaan tot het lastig vallen van allochtonen en het opmaken van ongefundeerde, valse PV’s.

    Met een criminele flik als ‘veiligheidsspecialist’ binnen het VB, wordt meteen duidelijk wat die partij juist bedoelt met ‘een harde aanpak van de criminaliteit’: aan flikken van het VB is alles geoorloofd en allochtone gezinnen worden vogelvrij verklaard.

    Het VB laat Debie dus allesbehalve vallen. Integendeel, hij wordt openlijk als voorbeeld naar voor geschoven van wat volgens het VB een strenge aanpak van de criminaliteit is. Nochtans zal Debie niet in beroep gaan, omdat dat waarschijnlijk enkel tot een nog zwaardere straf zou leiden en waarschijnlijk zou het hem dan onmogelijk gemaakt worden om te kandideren op een lijst van het VB. In dat geval zou de partij waarschijnlijk wel een manoeuvre bedenken om hem toch in dienst te houden, zoals dat eerder reeds met Rob Verreycken gebeurde, die naar het Europarlement gestuurd werd om er voor de extreem-rechtse Europese fractie te werken.

  • Onduidelijkheid over stemtest blijft aanhouden

    De Standaard schrijft vandaag terecht dat de “genuanceerde versie van ‘Doe de Stemtest’” op VRT discussie uitlokt. De verantwoordelijke redacteur Kris Hoflack stelt dat werd gekozen voor een “breed spectrum, met name: alle partijen die in alle provincies lijsten indienen”. Tiens, waarom kan CAP dan niet in de Stemtest?

    De Standaard schrijft letterlijk: “Intussen is ook veel gediscussieerd over welke partijen in de stemtest worden opgenomen en welke niet. Uiteindelijk is gekozen voor een ‘breed spectrum’, met name: alle partijen die in alle provincies lijsten indienen. ‘Omdat het journalistiek onverantwoord zou zijn om de nieuwe partij van Jean-Marie Dedecker uit te sluiten’, stelt Hoflack.

    “Dat betekent dat niet alleen de Lijst Dedecker maar ook de kleine linkse PVDA in de stemtest wordt opgenomen, boven op de ‘traditionele’ partijen (CD&V, SP.A, Open VLD), Vlaams Belang, Groen! en de kleine kartelpartijen (Spirit en N-VA). Dit tot grote woede van CAP, de nieuwe linkse partij van ex-SP.A’er Jef Sleeckx, die wel uit de boot valt.

    Maar volgens Hoflack moet ergens de grens worden getrokken. Hij benadrukt dat de VRT-nieuwsdienst, ondanks de krappere budgettaire mogelijkheden, grote inspanningen levert om een zo volledig en gedifferentieerd mogelijk verkiezingsaanbod te brengen.”

    Er moet dus ergens een grens getrokken worden en zelfs indien CAP aan de andere kant van de grens komt, wordt het uitgesloten. CAP dient in alle provincies lijsten in en voldoet dus aan de voorwaarden die werden genoemd door Hoflack. Blijkbaar is hij niet consequent met de grens die hij trekt.

    In een e-mail aan een CAP-kandidaat stelde de hoofdredacteur het duidelijker: CAP heeft volgens de VRT onvoldoende nieuwswaarde en met de andere partijen wordt een voldoende “representatief product” aangeboden. Wat een verschil met Nederland of Frankrijk waar alle partijen aan bod komen op televisie. In Frankrijk is er zelfs een regel die bepaalt dat bij de presidentsverkiezingen alle kandidaten evenveel aan bod moeten komen! Daar zijn het niet de journalisten die bepalen of een partij “nieuwswaarde” heeft of “representatief” is. Neen, dat oordeel wordt er aan de kiezers overgelaten…

    Uiteraard volstaan regels niet om een eerlijk beeld te krijgen in de media en de beste manier om een nieuwe formatie echt bekend te maken, is door die formatie aan de basis uit te bouwen. Maar de schandalige houding die de VRT inneemt tegenover CAP en de weigering om deze formatie in de Stemtest op te nemen, tart alles.

  • “Harde kern” duikt weer op. En opnieuw, en opnieuw,…

    De strijd bij VW-Vorst heeft geleid tot een nieuw begrip. Voortaan worden strijdbare syndicalisten omschreven als de “harde kern”. Sommige kranten probeerden even verder te gaan (zo schreef Gazet van Antwerpen letterlijk over “rode knokploegen”). Verschillende directies hebben lessen getrokken uit de mediacampagne tegen wat wij de “rebellen” van VW noemen. Bij de MIVB-stakingsacties van vorige week werd er reeds op ingespeeld door de directie.

    Een woordvoerster van de MIVB stelde dat er vorige vrijdag enkel gestaakt werd door de “harde kern”. De stakingsaanzegging bij de Brusselse vervoersmaatschappij liep dezelfde dag af en de vakbondsleiding kondigde aan dat het de staking niet zou erkennen. Eerder deed de ABVV-metaalcentrale al hetzelfde bij de staking van een onderaannemer van Ford-Genk. Was er daar ook een te harde kern actief?

    De houding van de vakbondsleiding bij het niet erkennen van die stakingen is natuurlijk schandalig. Het zal alleszins haar autoriteit op de werkvloer niet versterken, het kan enkel de roep voor vakbondsdemocratie versterken. Bovendien leidt het er ook niet toe dat er minder sociale conflicten zijn. De goed-nieuws-show die de traditionele partijen ons proberen voor te schotelen, wordt op het terrein brutaal doorprikt. Zo waren er de spontane acties bij het spoor, een uitbarsting van woede op de Brusselse luchthaven, stakingsacties bij een onderaannemer van Ford en vorige vrijdag bij de MIVB.

    Dat zijn relatief veel spontane acties op korte tijd. Bovendien komen de acties ongelegen voor de regering die volop in verkiezingscampagne zit en zich liever beperkt tot grote beloften inzake tienduizenden nieuwe jobs. Na de 200.000 jobs van de VLD en de 260.000 jobs van de SP.a kunnen we ons enkel afvragen wie nog meer te bieden heeft.

    Als we de officiële media en de traditionele partijen mogen geloven gaat alles uitstekend: de economie doet het goed, de werkloosheid daalt, er komen nieuwe jobs bij,… Je zou je afvragen waarom er dan nog zoveel spontane acties zijn.

    Bij de MIVB wist de directie hoe dat kwam. Na Volkswagen wordt ook de MIVB getroffen door een harde kern. Bij het spoor zagen we dat ook al en elders duikt de inmiddels beruchte harde kern ook steeds meer op.

    Zelfs de vakbondsleiding lijkt er geen weg mee te kunnen. Bij de acties van de arbeiders van de MIVB had een vertegenwoordiger van het ACOD (Alex Vonck) een verklaring voor het niet-erkennen van de acties: “De een staakt tegen het akkoord dat donderdag is gesloten, de andere om de veiligheid, nog een ander om de arbeidsomstandigheden. Het is willekeurig en verwarrend.” Teveel ongenoegen is te verwarrend! In het depot Haren werd het busverkeer ernstig verstoord, de directie moest toegeven dat één bus op drie niet reed…

    De “goed-nieuws-show” die men ons probeert te verkopen, is slechts één kant van de realiteit vandaag. Het klopt dat er aan de top heel wat positief nieuws valt te rapen. De topmanagers van de Bel-20 bedrijven kregen vorig jaar bijvoorbeeld gemiddeld 22% loonsopslag. Aan de andere kant is er echter een opeenstapeling van sociale problemen, frustratie, stress, werkdruk en werkonzekerheid,…

    De “harde kern” bestaat niet uit kleine groepjes van “rode knokploegen”, het is een snel uitbreidende groep van arbeiders die het niet langer nemen om harder te moeten werken voor lagere lonen terwijl een kleine toplaag met alle middelen en luxe gaat lopen.

  • Bart Debie veroordeeld voor geweld

    De Vlaams Belang’er Bart Debie is veroordeeld wegens geweldplegingen en vervalsingen van PV’s toen hij nog politiecommissaris was in Antwerpen. Hiermee wordt de gewelddadige reputatie van de "flik Debie" bevestigd. Het VB laat hem echter niet vallen. Dewinter stelde dat de politie meer nood heeft aan "Robocops" in plaats van "mietjes". Hij hoopt zelfs dat de aandacht rond de veroordeling van Debie hem een parlementszitje zal opleveren.

    Bart Debie werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie jaar met uitstel. Dat betekent dat hij schuldig is bevonden, maar dat de gevangenisstraf pas effectief wordt als hij nogmaals betrapt wordt op gelijkaardige feiten. Wel effectief is de 7.500 euro die Debie aan de slachtoffers moet betalen en de 1.250 euro boete.

    Debie was schuldig aan buitensporig geweld en het vervalsen van PV’s. Hij tekent hoger beroep aan tegen het vonnis, maar dit vonnis maakt alvast duidelijk dat de vele geruchten over politiegeweld door Debie en co wel degelijk gegrond waren. Bovendien maakt het de positie van Debie als "veiligheidsspecialist" van het VB zowat onhoudbaar.

    Of wil de partij van de "harde aanpak van criminaliteit" die harde aanpak laten uitstippelen door iemand die zelf veroordeeld is? Een dergelijke hypocrisie zou niet nieuw zijn bij het VB, maar het verhoogt de geloofwaardigheid van de partij zeker niet… Dewinter denkt daar anders over. Hij ziet in Debie een voorbeeld: alle agenten zouden moeten zijn zoals Debie. Bij een harde aanpak kan er wel eens over de schreef worden gegaan, vindt de VB-leiding.

    Volgens Dewinter is er nood aan meer figuren als Debie bij de politie, "liever wat meer Robocops dan mietjes". Zo stelde Dewinter het letterlijk… Bij welke categorie hij Debie daarbij rekende, liet hij niet weten maar we vermoeden dat Dewinter bedoelde dat brutaal politiegeweld en valse PV’s deel uitmaken van wat zij zien als een gespierd politie-optreden. De boodschap is duidelijk: als het van het VB afhangt, mogen VB-flikken zich alles permitteren. De anderen zijn natuurlijk volksverraders en moeten hard aangepakt worden! De Turkse slachtoffers van Debie en co die mekkerden over hoe hun rechten werden geschonden, krijgen uiteraard ook geen aandacht van het Belang.

    Of Debie in hoger beroep zal gaan, is onduidelijk. Hij vreest wellicht dat er in hoger beroep een zwaardere straf zou kunnen worden uitgesproken. Daarbij wordt in VB-kringen vooral gevreesd dat bij de veroordeling ook een verlies van de burgerrechten en politieke rechten zou worden uitgesproken in hoger beroep. Dat zou het onmogelijk maken voor Debie om te zetelen. Mogelijk zal het VB dan wel een andere oplossing voor Debie vinden. Net zoals het eerder een andere oplossing vond voor Rob Verreycken (toen die na een reeks incidenten te ver was gegaan). Verrecyken kon naar het Europees parlement om er voor de nieuwe extreem-rechtse Europese fractie te werken. Achter de schermen blijft de geweldenaar gewoon voor de partij werken. Mogelijk moet Bart Debie straks ook naar achter de schermen moeten worden gehaald…

    Vooral de uitspraken van de VB-leiding rond onwettige optredens van de politie zijn veelzeggend. Brutaal politiegeweld is volgens de partijleiding toelaatbaar. Moest dat geweld gericht zijn tegen pakweg een betoging voor Vlaamse autonomie, dan zou natuurlijk een andere versie klinken. Dan zou het geweld een "kaakslag voor Vlaanderen" zijn. Maar zolang het geweld tegen migranten of andersdenkenden gericht is, wordt alles met de mantel der eigenliefde bedekt door het VB.

    De cartoon is een parodie op de film "Dirty Harry". Deze cartoon werd gepubliceerd op marxisten.blogspot.com

  • Van batibouw tot passiefhuizen. Welk huisvestingsbeleid?

    Batibouw 2007 heeft op 4 maart de deuren gesloten. Dit druk bezochte woningbouwsalon heeft dit keer alle records van opkomst verbroken met niet minder dan 360.000 bezoekers.

    Thierry Pierret

    De bouwsector in dit land draait erg goed. De groei is voor een groot deel toe te schrijven aan de winsthonger van investeerders. Die willen een maximum aan kleine nieuwe appartementen opkopen en verkopen om grote winsten te maken op die operaties. Er wordt vooruitgelopen op de demografische evolutie die voorziet in een toename van het aantal eenoudergezinnen en alleenstaanden in de samenleving. Bovendien hebben de lage rentevoeten heel wat gezinnen aangezet tot het kopen, bouwen of verbouwen van een woning.

    Een interessante markt

    De immobiliënprijzen kenden de afgelopen jaren een spectaculaire stijging. In 2006 bereikten de gemiddelde prijzen van huizen en appartementen respectievelijk 160.000 euro (+ 7,6%) en 147.000 euro (+ 8,3%). Dat blijkt uit cijfers van ERA, een netwerk van immobiliënkantoren. Deze situatie spoorde de banken aan om steeds soepelere kredietformules te hanteren om kandidaatkopers te verleiden.

    Sommige banken voorzien zelfs in de mogelijkheid van terugbetalingen op 40 jaar om zo een lagere maandelijkse afbetaling te bekomen. Dat is bovendien voordelig voor de banken omdat ze hun winstmarge verhogen door een groter totaal aan rente te incasseren. Bovendien wordt een dergelijke lening vaak verbonden aan andere producten of verzekeringen bij dezelfde instelling.

    “Groen” bouwen: luxe of noodzakelijkheid?

    De middelen om te besparen op het energieverbruik krijgen vandaag heel veel aandacht. Zo zijn er de “passiefhuizen” die bijna geen gebruik maken van externe energie. Enige probleem is natuurlijk dat de bouw van dergelijke woningen 20% meer bedraagt dan bij klassieke woningen. De fiscale stimulans die werd goedgekeurd op de ministerraad van Leuven zal wellicht enkel voordeling zijn voor wie het zich kan permitteren om groen te wonen. De inzet is nochtans belangrijk: huisvesting en de bouwsector staan in voor 25%van de broeikasgassen.

    De Groenen hadden terechte kritieken op de beperkte maatregelen van de regering. Ze stellen voor om subsidies te geven voor de isolatie van woningen, waarbij de subsidies worden betaald door de besparingen op het vlak van energie die het resultaat zijn van de isolatie. De groenen stellen dat dit een financiële nuloperatie zou zijn voor de overheid en ook voor de gezinnen.

    Anderzijds willen de Groenen echter de financiering van de subsidies laten gebeuren door een hergroepering van bestaande energiefondsen, met inbegrip van de fondsen voor de sluiting van kerncentrales. Dat fonds zou bijgevolg opnieuw moeten worden opgericht met het geld van de belastingbetalers.

    Voor een socialistische huisvestingspolitiek

    Huisvesting is voor heel veel huishoudens de grootste uitgave. Het is zelfs de belangrijkste factor voor inclusie of uitsluiting in de samenleving. Het speelt ook op ecologisch vlak een cruciale rol. Redenen genoeg om op het vlak van de huisvesting afstand te nemen van de wetten van de markt.

    Uiteraard stellen we niet voor om alle gezinswoningen te nationaliseren. Wel vinden we dat de bouwsector moet genationaliseerd worden en dat er een nationale planning nodig is om te komen tot betaalbare en degelijke huisvesting. Dat kan in eerste instantie gestimuleerd worden door de massale bouw van degelijke en betaalbare sociale woningen waarbij rekening wordt gehouden met ecologische factoren.

    Enkel dan kan ervoor worden gezorgd dat huisvesting niet langer een belangrijke oorzaak van armoede is en kan tegelijk iets worden gedaan aan de uitstoot van gassen.

  • Voor een regularisatie van alle mensen-zonder-papieren !

    Recent haalden enkele verklaringen van geneesheren en verpleegkundigen die in het gesloten centrum van Vottem hebben gewerkt de media. Ze verklaarden dat de meest elementaire rechten in het centrum nog minder nageleefd worden dan in (andere) gevangenissen.

    Jean Peltier

    De campagne CRACPE (die acties organiseert tegen gesloten centra) schreef hoe in deze “deportatiecentra” het verzet van de asielzoekers tegen hun uitwijzing wordt gebroken, “zo worden elke dag personen die rebelleren in isolement en in de cel gestoken. De avond voor de uitwijzing worden de personen systematisch in de cel geplaatst. Personen bij wie de wanhoop tot zelfmoordpogingen leidt, bevinden zich eveneens in de cel…

    “De uit te wijzen mensen worden aan de polsen gehandboeid en soms ook volledig vastgebonden voordat ze gedwongen op het vliegtuig worden geplaatst, soms met een helm om de slagen te dempen… Slagen worden toegebracht op het lichaam, zoals vele medische verklaringen en klachten bevestigen…

    “Eind november 2006 hebben vier cipiers de plaatsing van opgesloten zieke personen en psychologisch zieke personen in de cellen, zonder enige vorm van zorg, gedurende enkele dagen, zelfs weken, aangeklaagd. In maart getuigden twee verpleegkundigen over de injecties van gevaarlijke neuroleptica en het mondelinge toedienen van tranquillisers om de ‘inwoners’ te kalmeren.”

    De gesloten centra vormen geen uitzondering op het Belgische migratiebeleid. Het quasi stopzetten van de legale migratie en de toenemende beperkingen op het asielrecht duwen de mensen die vluchten voor dictatuur, oorlog, ellende,… in toenemende mate in de illegaliteit, de onzekerheid op de (zwarte) arbeidsmarkt en in de armen van de huisjesmelkers.

    De gesloten centra hanteren volledige willekeur, wat de angst opdrijft en alle mogelijkheden van verzet breekt. De gesloten centra en de uitwijzingen ‘vermenselijken’ is een illusie. De enige oplossing voor de mensen-zonder-papieren is een algemene regularisatie zodat ze uit de clandestiniteit en de onzekerheid kunnen treden, elementaire rechten kunnen krijgen en, door de schuld van het gevoerde beleid, geen drukkingsmiddel meer kunnen betekenen voor de lonen, de werkzekerheid en de arbeidsvoorwaarden van wie wel papieren heeft.

    maandag 15 april. Actie tegen de opsluiting van kinderen zonder papieren. 15u voor de poorten van het gesloten centrum Merksplas.

    Zondag 22 april 2007, betoging tegen het gesloten centrum van Vottem. Samenkomst: 14u, rue des Glacis (citadel van Luik)

  • Politici doen alles voor wat TV-tijd

    Dat de verkiezingen er aan zitten te komen, wordt ook duidelijk op het beeldscherm. Wie dacht dat de politici naar de studio’s trokken voor diepgaande debatten komt echter bedrogen uit. In de ‘Debby en Nancy’-show op Eén zaten Yves Leterme en Johan Vande Lanotte afgelopen weekend wat te keuvelen over wie ze op een verlaten eiland zouden toelaten.

    Uit deze verkiezingsstunt kunnen we onthouden dat Leterme aan Vande Lanotte toegeeft als die liever 20 jaargangen van het blootblad Playboy zou meenemen dan de Bijbel. Vande Lanotte gaf dan weer toe aan Leterme als die liever de paus op een verlaten eiland zou aanvaarden dan Fidel Castro. Wie nu nog niet weet op wie te stemmen, kunnen we geen ongelijk geven.

    Tijdens de uitzending kwamen we politiek gezien niets te weten, maar daar ging het natuurlijk niet om. Bij gebrek aan fundamentele politieke meningsverschillen tussen de traditionele politici, is het logisch dat er meer aandacht is voor “de mens achter de politicus”. Wat heeft Leterme met zijn geit? Kiest Vande Lanotte voor Inge Vervotte of Freya Van Den Bossche? Dat soort discussiepunten moet aangename televisie opleveren en het levert de politici in kwestie een uitzonderlijke zendtijd aan.

    Leterme en Vande Lanotte proberen beide een profiel aan te meten van degelijke bestuurders die zich op ernstige wijze met het staatsbelang bezig houden. We wisten natuurlijk al langer dan vandaag dat imago voor traditionele politici belangrijker is dan de inhoud. Dat werd nu nogmaals bevestigd.

    Wat doe je als politicus als je eigenlijk weinig te zeggen hebt aan de meerderheid van de bevolking (tenzij dat ze zullen moeten besparen)? Dan probeer je een reddingsboei te vinden in de media. In een show optreden en daar wat de clown uithangen, is altijd goed voor het imago. Dat moeten Yves Leterme en Johan Vande Lanotte hebben gedacht toen ze deelnamen aan de ‘Debby en Nancy’-show. Let op: geen kwaad woord over Debby en Nancy hoor. Maar Yves en Johan stonden er wat ons betreft toch met hun broek op de enkels te genieten van de media-aandacht en de prime time TV-kijkers.

    Hoog tijd voor een andere politiek!

  • Veiligheidsspecialist VB voor rechter…

    Veiligheidsspecialist Bart Debie van het Vlaams Belang moet vandaag voor de correctionele rechter komen. Niet als aanklager of om te getuigen in een zaak. Neen, de veiligheidsspecialist zou zelf voor onveiligheid hebben gezorgd toen hij nog in functie was als Antwerpse flik. De beschuldigingen zijn niet min: machtsmisbruik, geweld, verduistering,… Debie riskeert tot 4 jaar cel.

    Postjes pakken bij het VB

    Er zijn in het VB momenteel enige discussies over de verdeling van de parlementaire mandaten na de komende verkiezingen van 10 juni. Voor een aantal parlementsleden zit er geen nieuwe termijn in. Dat was bijvoorbeeld het geval voor Guido Tastenhoye die inmiddels uit het leven stapte. In Limburg moet Marleen Govaerts plaats ruimen. Ze kondigde aan niet langer kandidaat te willen zijn, “Mijn familie lijdt onder die onduidelijkheid. Daarom hak ik zelf de knoop door. Ik begrijp dat er ruzie is, dat zal wel in alle partijen zo zijn, maar ik verdraag het niet langer. Ik wil het niet zo ver laten komen als bij Guido Tastenhoye”, verklaarde ze aan De Morgen.

    De bal ging aan het rollen toen een Turkse familie klacht indiende tegen Debie en enkele collega’s. Aanvankelijk werd weinig geloof gehecht aan hun verhaal omdat de politie de verdediging van haar personeelsleden opnam. Toch was toen al duidelijk dat er iets fout zat.

    In 2003 kwam de Turk Bilen Uludogan tussen als enkele dronkelappen vernielingen aanbrengen. De dronkaards vielen hem aan, waarop Bilen de politie belde. Met zijn broer en schoonbroer achtervolgde Bilen de dronkaards om hen aan de politie over te leveren. De politie arriveerde en besloot onmiddellijk dat de Turken de agressors waren en sloeg hen in de boeien. Ze werden opgepakt en naar het kantoor gebracht. Vooraleer hen iets gevraagd werd, sloeg de overste van de agenten de arrestanten. Die overste was commissaris Bart Debie…

    Eén van de Turken werd tegen een radiator gegooid en kreeg een bottine van een agent tegen het hoofd. Hij moest uiteindelijk naar het ziekenhuis.

    Nadien blijkt dit geen alleenstaand feit te zijn geweest. Tussen 1999 en 2003 waren er minstens 27 slachtoffers van Debie en drie ondergeschikten. Er zijn klachten over geweld, racisme, illegale huiszoekingen, het stelen van geld, vervalsing van PV’s,…

    Het lijkt erop dat als het VB de criminaliteit hard wil aanpakken, de partij best in eigen rangen kan starten. Debie riskeert een celstraf tot 4 jaar. Jammer genoeg wordt voor een medebeklaagde geen straf geëist. Het lijkt er ook op dat de politie de mededaders niet wil aanpakken. Hierdoor kan Debie natuurlijk de schijn wekken dat het om een afrekening gaat nu hij zijn politieke voorkeur op een andere manier duidelijk maakt als VB-gemeenteraadslid.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping