Op 28 oktober komt er wellicht een nationale actiedag en een grote betoging in Brussel. Het initiatief komt van beide vakbonden en is gericht tegen het ‘Generatiepact’ van de regering waarin onder meer wordt uitgepakt met maatregelen tegen de brugpensioenen, de situatie van oudere werknemers bij een herstructurering,… Eindelijk wordt het vakbondsfront hersteld en krijgt de basis waarom ze vroeg: gezamenlijke acties!
Bij het ACV werd duidelijk dat de positie van Cortebeeck om het resultaat van de onderhandelingen te verdedigen en de regeringsnota voorzichtig positief voor te stellen, niet langer houdbaar was. Cortebeeck werd teruggefloten en moet zich nu uitspreken voor actie. Hij stelde onmiddellijk dat hij de spontane acties bij onder meer Volkswagen Vorst ondersteunt en dat er nagedacht wordt over een nationale actiedag op 28 oktober.
Bij de leden van zowel ABVV als ACV is de opluchting groot. De verdeeldheid tussen beide vakbonden werd al te hard uitgespeeld door de media die er een stok vond om de vakbonden te slaan. Aan de basis was er van die verdeeldheid veel minder te merken, en dat standpunt heeft het nu gehaald.
De traditionele media zijn geschokt door het afwijzen van het Generatiepact. De Morgen zet haar campagne voor de regering verder en stelt dat een verharding van de syndicale actie "pijnlijk" is. Onder de titel "Oproerkraaiers" haalt de Gazet van Antwerpen uit naar de staking bij VW-Vorst. "Als er kan gestaakt worden, staat Vorst op de eerste rij. Daar is echt niet veel nodig. Twee te hard gebakken frieten in de bedrijfskantine zijn voldoende om de boel plat te leggen."
Het gaat nu niet om "te hard gebakken frieten" en er wordt niet lichtzinnig omgesprongen met het vakbondsprotest. De aanvallen van de regering zijn een druppel die de emmer doet overlopen. Een jarenlang neoliberaal beleid heeft de arbeidscondities zwaar aangetast en heeft geleid tot een grote jongerenwerkloosheid. Onder de jongeren beneden de 25 jaar is 18,6% werkloos. In Antwerpen is dat 30,7% en in Gent 29,2%. Dat zijn slechts uitingen van het feit dat het voor veel mensen slecht gaat.
Terwijl de jongeren werkloos zijn en de arbeidsproductiviteit ten koste van de gezondheid van de werknemers alsmaar wordt opgedreven, wil de regering de problemen aanpakken met meer van hetzelfde neoliberaal beleid. De ouderen langer laten werken en bij herstructureringen de oudere werknemers onder dwang terug tewerkstellen, zal de situatie enkel verergeren. Het maakt alvast duidelijk dat de regering de arbeiders en hun gezinnen wil laten opdraaien voor de crisis en dat op een ogenblik dat er recordwinsten worden gemaakt.
Tegelijk met de aanvallen op de oudere werknemers en een totaal gebrek aan beleid om jonge werklozen jobs te bezorgen, gaat de regering bovendien verder met haar beleid van liberaliseringen en privatiseringen. Zo wordt bij De Post onderhandeld met de Deense Post en is het duidelijk dat er jobs zullen verdwijnen. Tot wat liberaliseringen leiden, werd pijnlijk duidelijk bij de elektriciteit en het gas. Volgens cijfers van Welzijnszorg werden vorig jaar bij 2.251 gezinnen de elektriciteit afgesloten en bij 1.189 gezinnen het gas. Dat is wat een liberalisering betekent.
Het vakbondsprotest tegen het Generatiepact is belangrijk en moet zorgvuldig georganiseerd worden. Een nationale actiedag op 28 oktober is een eerste stap. Op 28 oktober moet een uitgewerkt actieplan worden voorgelegd om regionaal en sectoraal acties te voeren, waarbij die acties kunnen leiden tot een meerdaagse algemene staking.
Deze regering en het neoliberaal beleid moeten worden weggestaakt. Daarbij zal de vraag rijzen van de noodzaak van een politiek alternatief. ACV en ABVV moeten breken met hun ‘bevoorrechte partners’ die opkomen voor een neoliberaal beleid. Vanuit de vakbondsmiddens moet gewerkt worden aan een eigen politiek instrument. In Duitsland kwam het initiatief voor de WASG (Electoraal Alternatief voor sociale rechtvaardigheid) vanuit het middenkader van de vakbonden. Samen met de PDS vormde de WASG de Linkspartei en werd 8,7% van de stemmen behaald bij de recente verkiezingen. Dat toont het potentieel aan van een eigen politiek instrument. Dat potentieel is ook in België mogelijk en er moeten concrete stappen gezet worden om het potentieel te benutten.