Your cart is currently empty!
Tag: antifascisme
-
Antifascistisch protest na geweld tegen Italiaanse vakbond CGIL
Blokbuster steunt de syndicale oproep om te betogen in Brussel tegen het fascistisch geweld waar de Italiaanse vakbond CGIL slachtoffer van werd. Wie aan één van ons raakt, treft ons allen. Het beste antwoord op fascistisch geweld is mobilisatie en organisatie van onze solidariteit.Extreemrechts hield vorig weekend een optocht in Rome tegen de Covid-pas die vanaf 15 oktober verplicht wordt in Italië. Militanten van de fascistische groep Forza Nuova maakten daar gebruik van om met een bende de kantoren van de vakbond CGIL binnen te vallen en te verwoesten. Later op de avond was er ook geweld tegen zorgpersoneel van het Umberto I-hospitaal in Rome. Daarmee maakt extreemrechts nogmaals duidelijk dat het een absolute vijand is van de vakbonden en alle organisaties die opkomen voor de belangen van de werkende klasse.
Achteraf werden 12 mensen opgepakt. Daaronder nationale leiders van Forza Nuova zoals Roberto Fiore, die na een dodelijke bomaanslag op het station van Bologna in 1980 naar Groot-Brittannië trok om aan een vervolging te ontsnappen. Om het geweld te stoppen, kunnen we niet rekenen op de politieke verantwoordelijken die in Italië niet aarzelen om met het extreemrechtse Lega van Salvini te besturen. Salvini veroordeelde het geweld, maar het spreekt voor zich dat regeringsdeelname door extreemrechts het zelfvertrouwen van groepen als Forza Nuova versterkt.
Massamobilisatie is nodig om de fascisten in het defensief te duwen. De oproep van de Italiaanse vakbonden tot een grote betoging op 16 oktober is bijzonder noodzakelijk. Dit wordt best gekoppeld aan eisen die de belangen van de werkenden en hun gezinnen verdedigen tegen de aanhoudende prijsstijgingen, voor betere sociale zekerheid en openbare diensten, maar ook voor een leefbare omgeving.
Het ongenoegen rond de Covid-pas wordt versterkt door de gebrekkige aanpak van de gezondheidscrisis. Het antwoord daarop bestaat uit strijd voor massale publieke investeringen in zorg en de nationalisatie van de farmasector zodat de beschermingsmaatregelen en vaccinatie onder democratisch beheer en controle van het personeel en de gemeenschap gebeuren. Enkel dan is een planmatige benadering mogelijk voor wereldwijde bescherming tegen Covid-19. Echte antwoorden op de crisis kunnen enkel vanuit de arbeidersbeweging komen. Als we daar niet offensief genoeg voor opkomen, is er meer ruimte voor extreemrechtse wanhoop en allerhande vormen van verdeeldheid (racisme, seksisme, LGBTQI+-fobie).
Het fascistisch geweld in Rome is een waarschuwing die we niet mogen negeren. Actief en strijdbaar antifascisme is noodzakelijk. Zaterdag is er een solidariteitsactie van het ABVV om 11u op het Luxemburgplein te Brussel. Blokbuster roept op hieraan deel te nemen.
-
Sophia Poznanska: het verhaal van een moedige heldin van het verzet
Het antifascistisch verzet tegen het nazisme bracht heel wat helden voort. Een nieuw boek van Anne Vanesse brengt het verhaal van Sophia Poznanska, een jonge vrouw van Joodse afkomst die in Palestina communiste werd en een belangrijke rol speelde in het Rode Orkest. Dat was een verzetsbeweging die onder het nazisme spioneerde voor de Sovjet-Unie. Ze seinden informatie door naar Moskou, de nazi’s deden er alles aan om dit te stoppen. Sophia Poznanska werd uiteindelijk opgepakt en maakte in de gevangenis van Sint-Gillis een einde aan haar leven zodat ze zeker niet zou begeven onder de martelingen van de Gestapo.door Geert Cool
Het brede publiek in ons land kent minstens enkele nazicollaborateurs bij naam, terwijl verzetsstrijders veel onbekender zijn. Daar verandering in brengen, zal enkel gebeuren als antifascisten en de arbeidersbeweging het verhaal brengen van hun eigen helden en voorbeelden. Dit boek over Sophie Poznanska moet in dat kader gezien worden. Het verwijst uitdrukkelijk naar pioniers als Gilles Perrault die in de jaren 1960 het opmerkelijke verhaal van Leopold Trepper en het Rode Orkest voor een breed publiek bekend maakte. Op het einde van dit nieuwe boek staat een interessant interview met Perrault. Zelf werd ik gevraagd om het voorwoord te schrijven over hoe marxisten terugkijken op het Rode Orkest, over de rol van enkele andere leden van het Rode Orkest, zoals de Antwerpse Vera Akkerman, en om de link met antifascistische strijd vandaag te maken.
Poznanska had een moeilijke jeugd in Polen, waar ze al op jonge leeftijd actief werd in de Hachomer Hatzaïr. Die jeugdbeweging was links-zionistisch, een stroming die ook onder Joodse migranten in Palestina sterk stond. Het zionisme was een reactie op het anti-Joodse racisme in Europa. In Palestina keerde Poznanska zich, net als onder meer Leopold Trepper, af van het zionisme. Ze stelde vast dat het ‘beloofde land’ niet het einde van de klassenstrijd betekende en was geschokt door de onderdrukking van de Arabische bevolking. Poznanska werd communiste omdat ze besefte dat het stoppen van elke vorm van onderdrukking maatschappijverandering vereist. Heel wat voortrekkers van de Palestijnse Communistische Partij moesten in de jaren 1930 uitwijken wegens repressie door de Britse kolonisten. Sophia kwam in Parijs en nadien in Brussel terecht. Daar zette ze haar activiteiten verder, onder meer in het Rode Orkest. Die verzetsgroep seinde informatie door naar Moskou, onder meer de plannen voor de nazi-invasie in de Sovjet-Unie. Sophia Poznanska speelde een centrale rol in de Brusselse afdeling van deze verzetsgroep. In 1941 werd ze opgepakt en gemarteld door de Gestapo. Ze gaf niet toe. Om zeker te zijn dat ze geen enkele info aan de nazi’s zou lossen, pleegde ze in 1942 zelfmoord in de gevangenis van Sint-Gillis.
Dit boek brengt niet alleen het verhaal van Sophia Poznanska, maar ook interessante informatie over het ontstaan van de Palestijnse Communistische Partij en over de debatten binnen de linkerzijde destijds over de strijd tegen elke vorm van onderdrukking. Er is nood aan meer boeken die de rol van helden van het antifascistisch verzet belichten en die als inspiratie kunnen dienen voor wie vandaag opkomt tegen extreemrechts, tegen onderdrukking en voor een socialistische samenleving.
- Anne Vanesse, Sophia Poznanska. Du Parti Communiste Palestinien à l’Orchestre Rouge, Editions Cimarron, 2021, 250 pagina’s. Te koop via onze Franstalige webwinkel
- Boekvoorstelling op vrijdag 5 november om 17u in ‘De Markten’ (Oude Graanmarkt 5, Brussel). Sprekers: Anne Vanesse en Geert Cool.
-
Extreemrechts niet ongenaakbaar: hoe we VB en co kunnen stoppen
De voorbije jaren maakte het Vlaams Belang een comeback. Dat was weinig verrassend: zoals schimmel op een rotte ondergrond welig tiert, kan extreemrechts garen spinnen bij een systeem dat langs alle kanten kraakt en steeds meer mensen uit de boot laat vallen. De traditionele partijen en het establishment zitten met de handen in haar. Socialistische militanten daarentegen weten dat extreemrechts kan gestopt worden.
Artikel uit maandblad De Linkse Socialist
Opgang
Als het Vlaams Belang tot 25% haalt in de peilingen komt dit niet omdat de werkenden en hun gezinnen in Vlaanderen van nature uit egoïstisch of haatdragend zijn. Het is vooral een uitdrukking van een afkeer tegenover de traditionele partijen en hun beleid, samen met angst voor sociale achteruitgang en uitsluiting. Als de arbeidersbeweging onvoldoende sterke antwoorden biedt, kunnen racistische vooroordelen maar evengoed allerhande samenzweringstheorieën een bredere ingang vinden.
De afgelopen jaren had het VB het soms moeilijk omdat er met N-VA een kaper op de kust was. De partij van De Wever stelde zich voor als een uitdager van het establishment, maar dan in een meer aanvaardbare vorm. Ondertussen is dat beeld doorprikt en komt het Vlaams Belang versterkt terug. In de federale regering-Michel was de N-VA verantwoordelijk voor een asociaal beleid van aanvallen op lonen en pensioenen, in de Vlaamse regering is dat niet anders en ook op lokaal vlak werpt N-VA zich op als deel van het establishment. Het FPOS-schandaal rond chemisch bedrijf 3M in Zwijndrecht bevestigt dit nogmaals: om de Oosterweelwerken niet in het gedrang te brengen, werd de vervuiling verzwegen. Het Antwerpse bestuur van De Wever, maar ook de Vlaamse ministers van zijn partij dragen een bijzonder grote verantwoordelijkheid hierin. Ze tonen dat de winstbelangen van de grote bedrijven voorgaan op onze gezondheid.
Niet dat extreemrechts echt anders is. Kijk maar naar de gezondheidscrisis: landen geleid door extreemrechtse of rechts-populistische figuren en partijen werden bijzonder hard getroffen. De hoogste dodentol viel in India (onder de extreme nationalist Modi), Brazilië (geleid door Bolsonaro) en de VS (waar Trump het voor het zeggen had). Niet één van hen investeerde in zorg. Bovendien werd duidelijk dat nationalistische haatspraak misschien wel stemmen oplevert, maar geen virus stopt. In ons land probeerde het Vlaams Belang zich bij het begin van de pandemie nog op te werpen als verdediger van het zorgpersoneel, maar al gauw werd ingespeeld op de toenemende frustraties en verwerping van de coronamaatregelen. Zich klaar en duidelijk distantiëren van Jürgen Conings, die dreigde met een aanslag op viroloog Marc Van Ranst, zat er niet in. Er werd integendeel mee gegaan in de soms bijzonder bizarre samenzweringstheorieën over de wanhopige extreemrechtse militair.
Hetzelfde zien we rond tal van andere kwesties: extreemrechts zaait haat, maar staat niet aan de kant van de werkenden en hun gezinnen als het op het formuleren en verdedigen van antwoorden aankomt. In plaats van de groeiende ongelijkheid aan te pakken en zich te richten tegen de superrijken, keert extreemrechts zich tegen gewone werkenden die toevallig een andere afkomst of huidskleur hebben of die moslim zijn. Naar beneden schoppen in plaats van naar boven terug te vechten, dat is waar extreemrechts voor staat. Stemmen voor extreemrechts zijn veelal een uitdrukking van wanhoop.
Een antifascistische strategie
Eerst en vooral moeten we een onderscheid maken tussen de haatzaaiers die extreemrechts organiseren en de gewone mensen die daarin trappen. Die laatsten moeten we duidelijk maken dat ze in een doodlopend straatje van meer ellende worden gelokt, terwijl het op basis van gezamenlijke strijd tegen het kapitalistisch systeem mogelijk is om overwinningen te boeken die onze levens- en werkomstandigheden verbeteren.
Voor een antwoord op extreemrechts moeten we niet kijken naar diegenen die verantwoordelijk zijn voor het falende beleid. De antifascistische strijd zullen we niet winnen in parlementaire debatten of rechtszaken, maar op straat. We zijn het niet eens met de procureur in Mechelen die met volgend argument pleitte voor de veroordeling van Voorpost-militanten met een racistisch spandoek: “Als er in 1939 wetgeving was geweest om dit te bestraffen, waardoor mensen niet geïndoctrineerd konden worden door pamfletten of spandoeken, dan was er geen Tweede Wereldoorlog geweest.” De onderliggende materiële spanningen tussen de grootmachten in de jaren 1930 konden uiteraard niet weggenomen worden met een verbod op pamfletten en spandoeken. Het enige wat de Tweede Wereldoorlog had kunnen stoppen, was een revolutionaire beweging van de werkende klasse die een einde maakte aan het kapitalisme, een systeem dat oorlog in zich draagt zoals donkere wolken regen in zich dragen.
We mogen ons niet laten vangen door valse argumenten van extreemrechts. De Gentse rector Van De Walle ging op Twitter mee in het argument dat het Vlaams Belang en Van Grieken slechts een mening vertolken, hij vroeg enkel om duidelijker standpunt in te nemen tegen geweld. De ACOD-delegatie van de UGent wees de rector terecht: racisme, seksisme en verdeeldheid zijn niet gewoon ‘meningen’, maar gaan in tegen de belangen van het personeel.
Na de veroordeling van vier militanten van Voorpost in Mechelen betoogden 600 extreemrechtse aanhangers in die stad voor ‘vrije meningsuiting’, waarbij ze slogans riepen als ‘linkse ratten, rol uw matten’. Nog geen week later haalde Tom Van Grieken alle registers boven om het recht van voetballers zoals Lukaku om hun steun aan Black Lives Matter te ontzeggen. BLM was volgens de VB-voorzitter ‘marxistisch’ en dat mag blijkbaar niet. Het argument van ‘vrije meningsuiting’ geldt maar tot waar het extreemrechts uitkomt… Uiteraard is het extreemrechts niet te doen om ‘meningsuiting’ maar om de opbouw van krachten die in staat zijn om de straten te domineren. Helaas namen de vakbonden en de linkerzijde geen initiatief voor een tegenactie in Mechelen om een veelvoud aan activisten op straat te brengen. Offensieve strijd blijft de beste manier om de invloed van extreemrechts, ook in de arbeidersbeweging, tegen te gaan.
Blokbuster stelt sinds haar oprichting, deze zomer 30 jaar geleden, dat actieve mobilisaties van antifascisten nodig zijn en een alternatief van de arbeidersbeweging gericht op het afdwingen van jobs, openbare diensten, betaalbare huisvesting … kortom van een toekomst voor alle werkenden en hun gezinnen. Er is strijd nodig om meer middelen af te dwingen, in plaats van haat te zaaien over de verdeling van de tekorten. Het kapitalisme biedt ons geen toekomst. Extreemrechts is een uitdrukking van wanhoop, een offensieve arbeidersbeweging versterkt de hoop op echte verandering in de vorm van een socialistische samenleving.
-
Samen tegen racisme en al wat ons verdeelt
Tijdens de lockdown en bij de start van de Black Lives Matter beweging zat extreemrechts in het defensief. Het coronavirus kon moeilijk aan migranten toegeschreven worden. Bovendien was er interne verdeeldheid: van een harde militaristisch lockdown tot samenzweringstheorieën die stellen dat Covid-19 niet echt is. Het conflict op het strand in Blankenberge werd aangegrepen om het publiek debat opnieuw te brengen waar het Vlaams Belang het graag heeft: bij racisme en haat.
door Kenzo (Gent)
Terecht wantrouwen tegen establishment, maar geen alternatief
Extreemrechts speelt in op het terechte wantrouwen tegenover het establishment met schijnbaar eenvoudige ‘antwoorden’. Na een verboden mars met 300 aanwezigen in Oostende op 30 augustus volgden een poging tot actie in Mechelen op 13 september en een autokaravaan van het Vlaams Belang op 27 september. Het protest was gericht tegen jongeren met een migratie-achtergrond of nog tegen de zogenaamd ‘linkse’ regering die er met Vivaldi zou komen. Eigenlijk is er altijd één centrale boodschap: racisme en haat. Dat bleek onder meer uit de slogans die in Oostende geroepen werden, zoals ‘Islamieten parasieten.’
N-VA-voorzitter Bart De Wever beweerde dat er een “Chinese Muur” tussen N-VA en het Vlaams Belang staat, maar in de praktijk is er aan de basis toenemende samenwerking. Het Vlaams Belang doet er alles aan om dit te versterken: het is de enige manier om het cordon sanitaire te doorbreken. Dat is de basis voor het pleidooi voor een ‘Vlaams Front’ tegen de federale regering. Die regering wordt als ‘links’ weggezet, alsof een regering met alle voormalige coalitiepartners van N-VA in de Zweedse regering ‘links’ kan zijn. Mogelijks was het voornaamste doel van het VB met de ‘protestrit’ naar Brussel op 27 september om een deel van de N-VA-basis mee te krijgen in een ‘Vlaams Front’ en eigenlijk achter de kar van het VB te spannen. Elke stap in die richting zal het zelfvertrouwen van extreemrechts versterken.
De N-VA zat in een onmogelijke spreidstand: de Thatcheriaanse rechtse besparingspolitici moesten zich tegelijk als anti-establishment voordoen. Migratie werd gebruikt als een afleiding om de mensen bang te maken terwijl de regering met de botte bijl door de publieke uitgaven ging. Andere traditionele partijen gaan daarin mee. Het maakt racisme mainstream. Extreemrechts beweert in te gaan tegen het establishment, maar surft op de golven die door datzelfde establishment gecreëerd zijn. Om het verschil met N-VA te maken, probeert het VB zich soms ‘sociaal’ voor te doen. Dat is natuurlijk nonsens. Wie is er verantwoordelijk voor de tekorten in de zorg of de lage pensioenen: de vluchtelingen of big business voor wie enkel de winsten tellen en die daarvoor kunnen rekenen op trouwe politieke marionetten? Extreemrechts keert zich niet tegen de echte verantwoordelijken voor het huidige asociale beleid. Terwijl links met het zorgpersoneel op 13 september in Brussel betoogde voor meer en betere zorg, trok extreemrechts in Mechelen met 150 van leer tegen vluchtelingen. Om de echte parasieten te sparen, schopt extreemrechts naar beneden!
Actie nodig
Het is belangrijk dat jongeren en werkenden in actie komen in de strijd tegen extreemrechts. De huidige crisis biedt een basis voor het Vlaams Belang om frustratie om te zetten in haat tegenover diegenen die het meest slachtoffer zijn. Sociale strijd is meer dan ooit nodig om mensen te verenigen achter een programma voor massale herinvestering in onderwijs, gezondheidszorg, deftige lonen en jobs, etc. In zo’n strijd is er geen ruimte voor racisme: dat verzwakt ons als we een krachtsverhouding willen uitbouwen tegenover de kapitalisten en superrijken.
We moeten ook actie voeren om de activiteiten van extreemrechts te beperken. Als het zelfvertrouwen van allerhande neofascisten toeneemt, dan leidt dit steeds tot meer geweld en incidenten. Antifascistische acties zijn nodig om ons numeriek overwicht op straat te gebruiken en om het vertrouwen van extreemrechts de kop in te drukken. Daarnaast is mobilisatie nodig om een alternatief te verdedigen: een oppositie tegen het huidige beleid die vertrekt vanuit de noden van de meerderheid van de bevolking.
-
Antifascistisch protest tegen Gouden Dageraad én tegen extreemrechts bij ons
Bijna 200 mensen kwamen zaterdagnamiddag samen aan het Centraal Station in Brussel voor een antifascistisch protest dat werd ondersteund door een twintigtal vakbonden en organisaties. De actie kaderde in de mobilisaties gericht op de laatste zitting in het proces tegen de Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad.Door Marina
Op woensdag 7 oktober wordt verwacht dat er een uitspraak in dat proces komt. De antifascistische beweging en brede lagen van de Griekse bevolking eisen dat de 68 beklaagden, allemaal leden en militanten van Gouden Dageraad, veroordeeld worden voor hun misdaden. Ze hopen tevens dat Gouden Dageraad op zich veroordeeld wordt als criminele organisatie.
Het was de tweede actie in Brussel in het kader van het proces tegen Gouden Dageraad. Twee weken geleden was er een eerste actie aan het Europees Parlement. De actie van deze zaterdag had als doel om een link te maken met de Belgische antifascistische beweging, in het bijzonder na de autokaravaan van het Vlaams Belang vorige week.
Naast de centrale eis van de Griekse antifascisten, toonden de aanwezigen hun verzet tegen het Vlaams Belang en de verdelende, racistische en seksistische retoriek van extreemrechts. Er werd tevens op gewezen dat het Vlaams Belang nauwe contacten onderhield met Gouden Dageraad. Extreemrechtse ideeën kunnen vandaag een opgang kennen op basis van afkeer tegen het systeem in crisis. Extreemrechts biedt echter geen antwoorden, enkel geweld en haat.
Op de actie aan het Centraal Station was er een open micro. Er werd gesproken door woordvoerders van organisaties die de oproep ondertekenden, waaronder Blokbuster en campagne Solidarity, maar ook door werkenden zonder papieren, de nieuwe ABVV-voorzitter Thierry Bodson en Mamadou Bah, zelf een slachtoffer van geweld door Gouden Dageraad in Griekenland.
De actie was erg dynamisch en onder de 200 aanwezigen waren er veel jongeren en vrouwen. Het protest zal doorgaan. Extreemrechts kan immers enkel door mobilisatie en strijd teruggedrongen worden.
Foto’s door Liesbeth:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/46hRV9jeDXG8HB2p7]Foto’s door Marina:
[embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/zFHRCdNfqALx6Bho8] -
UGent: aanhangers Schild&Vrienden en organisatoren meeting Hoeyberghs nu kandidaat voor Raad van Bestuur
Schild & Vrienden: van neonazistische praat op Discord naar de Raad van Bestuur van de UGent? UGent: Geen fascisten in de Raad van Bestuur
Reactie van de Actief Linkse Studenten in Gent
Eind april zijn er aan de UGent verkiezingen voor de Raad van Bestuur. Onder de kandidaten twee leden van KVHV: de organisatie die eerder in opspraak kwam omdat heel wat leden actief waren bij Schild & Vrienden en nadien ook nog omwille van de organisatie van een seksistische meeting met Jeff Hoeyberghs. De twee kandidaten voor de RvB zijn KVHV vice-praeses Robin Gouwy en zijn opvolger Willem De Ryckere. Daarnaast staan er voor de SoRa ook de broers Damien en Simon Segers kandidaat én Thaïs Aerts, de vriendin van Gouwy en voormalig bestuurslid KVHV Antwerpen (in de periode wanneer Filip Brusselmans daar Praeses was).
In december werd het extreemrechtse karakter van het Gentse KVHV nogmaals aangetoond. De groep nodigde Jeff Hoeyberghs uit om seksistische toogpraat te verkondigen, verpakt als een lezing aan de UGent. Toen deze meeting onder vuur kwam te liggen na protest van campagne ROSA en de Actief Linkse Studenten, ging KVHV in de verdediging.(zie: dit artikel in Het Laatste Nieuws) Een eenvoudige verontschuldiging of distantiëring van het extreme seksisme van Hoeyberghs vond KVHV overbodig. Zal de UGent aanvaarden dat er na Dries Van Langenhove opnieuw extreemrechtse haatzaaiers in de Raad van Bestuur zetelen? Figuren die flirten met uitspraken van Hoeyberghs die vindt dat “vrouwen slechte wetenschappers zijn omdat er altijd emoties mee gekoppeld worden”? Toen er breed gesteund protest tegen het seksisme van KVHV en Hoeyberghs was, reageerde de UGent erg lauw. KVHV kreeg een erg zachte sanctie: twee maanden uitsluiting tijdens de blok en de examenperiode. Door toen niet harder op te treden, is ruimte gelaten aan het KVHV om nu opnieuw naar buiten te komen met kandidaten voor de Raad van Bestuur.
De lezing van Jeff Hoeyberghs en de verdediging ervan door KVHV waren geen geïsoleerd incident. In september 2018 was er de ophefmakende Pano-reportage over Van Langenhove en zijn Schild & Vrienden die ontmaskerd werden als een racistische, seksistische en neonazistische club. In een geheime Discord-groep werd extreemrechtse propaganda gedeeld waarin werd opgeroepen om minderheden te vernederen of zelfs te doden, vrouwen werden omschreven als tweederangswezens die moeten doen wat er hen gezegd werd, en waarin gesteld werd dat de militanten zich moesten voorbereiden op een burgeroorlog. Dries Van Langenhove was zelf lid van het Gentse KVHV, dat ook voordien reeds door extreemrechts werd gedomineerd. Zo was huidig Europees Parlementslid Tom Van Den Driessche (Vlaams Belang) jaren geleden voorzitter van KVHV-Gent.
Heel wat Gentse KVHV’ers waren actief betrokken bij Schild & Vrienden. Robin Gouwy is één van hen. KVHV-voorzitter Wolfgang Van Der Veken Vyncke was dat ook. Die laatste probeerde op Terzake (Canvas) hopeloos de meeting met Hoeyberghs te verdedigen en ontkende daar betrokken te zijn geweest bij Schild & Vrienden, terwijl die groep hem zelf aanduidde als een van de aanwezigen op een interne vormingsdag.
Het is al langer duidelijk dat het KVHV geen gewone studentenclub is. Het is een extreemrechtse organisatie die stelselmatig probeert invloed te verwerven en zich uit te bouwen. Hiervoor worden alle mogelijkheden aangegrepen en wordt telkens opnieuw met provocerende activiteiten geprobeerd om de grenzen van het aanvaardbare te doen opschuiven.
Deelname aan de verkiezingen voor de Raad van Bestuur is gericht op het innemen van publieke functies om invloed te krijgen en zichzelf belangrijker te kunnen voordoen. Het was deze tactiek van Schild & Vrienden die Van Langenhove eerder in de Raad van Bestuur van de UGent bracht en andere leden in de Vlaamse Jeugdraad. Wie dacht de ophef rond Schild & Vrienden een einde hieraan maakte, vergist zich. De kandidatuur van Gouwy en De Ryckere voor de Raad van Bestuur van de UGent toont dat aan.
De grenzen van het aanvaardbare die extreemrechts wil veranderen, hebben onder meer betrekking op het verspreiden van haat tegen vrouwen, LGBTQI+-personen, andersdenkenden en al wie niet ‘Vlaams’ genoeg is. Zulke groepen moeten bestreden worden. Waarom blijft de UGent de uitbouw van KVHV faciliteren door het te erkennen als studentenorganisatie en op die basis subsidies en toegang tot universitaire lokalen te geven? Extreemrechts gebruikt dit om zich uit te bouwen en verder te provoceren.
Dat we niet op het bestuur van de UGent moeten rekenen om extreemrechts te bestrijden, zagen we in december. De rector stak zich weg achter een zachte sanctie van het Politiek en Filosofisch Konvent (PFK). De studenten en het personeel zullen zelf moeten handelen en actie voeren tegen discriminatie en extreemrechts aan de universiteit. Met Campagne ROSA en ALS gaven we in december aan hoe dit kan. We zijn van plan om deze strijd verder te zetten, werk daaraan mee: contacteer ons en sluit je aan!
Robin Gouwy sprak in de introductievideo van S&V, die door hen verwijderd werd na de Pano reportage, maar nadien nog gebruikt werd in ‘De Ideale Wereld’
Robin Gouwy en Wolfgang Van Der Veken Vyncke, vice- en praeses van KVHV, beiden aanwezig op een interne vormingsdag van S&V
-
Racisme verzwakt onze strijd. Antifascisten organiseren in verzet
Betoging tegen extreemrechtse studentenclub NSV vorig jaar in Leuven. Het zelfvertrouwen van het Vlaams Belang en allerhande groepen in de marge ervan groeit naarmate de extreemrechtse partij vooruitgaat in verkiezingen en peilingen. Het zorgt voor een toename van incidenten: van de brandstichting in het toekomstig asielcentrum van Bilzen over het brengen van een Hitlergroet in het kamp van Breendonk tot het houden van een seksistische meeting aan de UGent. Er is een gepast antwoord van antifascisten nodig!
Extreemrechts kan groeien op de algemene afkeer tegenover het gevoerde beleid en de traditionele politici. Dat wordt gekoppeld aan racisme: als er geen collectieve strijd tegen de echte profiteurs is, wordt al gauw een zondebok gevonden bij onder meer migranten. Er is maar één efficiënte manier om dit racisme en de invloed van extreemrechts tegen te gaan: door ons te organiseren rond eisen waarmee de werkenden en hun gezinnen stappen vooruit zetten. Betere sociale bescherming, hogere (minimum-)lonen, meer en betere openbare diensten (vervoer, onderwijs, zorg) of leefbare pensioenen: in de strijd voor al die zaken wordt al gauw duidelijk dat racisme ons niet helpt, maar verzwakt. De achillespees voor het Vlaams Belang is dat de partij scoort op basis van sociaal ongenoegen, maar daar zelf geen antwoord op heeft.
Laat er trouwens geen illusie over bestaan: als rechts en extreemrechts uithalen naar asielzoekers en migranten, is dat niet om het ‘eigen volk’ meer sociale voordelen te bieden. Het is een opstap om de aanvallen nadien te veralgemenen. Dat zien we met de Vlaamse regering die hard bespaart op zorg, welzijn, cultuur, openbaar vervoer en andere zaken die ook het ‘eigen volk’ treffen. Deze harde besparingsregering draagt volgens VB-voorzitter Van Grieken de stempel van zijn partij. Landen waar extreemrechts aan de macht was, bevestigen dit beeld: zo was de Oostenrijkse FPÖ verantwoordelijk voor aanvallen op de pensioenen en de arbeidsvoorwaarden en ging de Italiaanse Lega over tot massale privatiseringen.
Onder jongeren is de situatie erg gepolariseerd: groepen als Schild & Vrienden proberen zich op te bouwen en het VB doet dit ook onder eigen naam. Aan de universiteiten investeert de partij in extreemrechtse clubs zoals NSV en KVHV. Een militante basis heropbouwen in Antwerpen, is één van de doelstellingen. De afgelopen maanden kwamen VB-kopstukken als Van Grieken en Van Langenhove al spreken op meetings van NSV en KVHV. Een volgende stap wordt de jaarlijkse betoging van NSV, eind maart in Antwerpen.
Er is nood aan actief verzet. De afgelopen maanden waren er verschillende acties zoals protest tegen een VB-meeting met Salvini in Antwerpen of nog het protest tegen het seksisme van KVHV aan de UGent. Beide acties waren belangrijk: met het protest tegen Salvini doorprikten we het anti-establishmentimago van het VB dat met Europese subsidies de meest chique zaal van Antwerpen afhuurde en voor de gelegenheid Salvini met een privévliegtuig liet overbrengen. Het protest tegen KVHV aan de UGent was eveneens belangrijk: dit is de studentenclub waaruit Van Langenhove en zijn medestanders voortkomen, een club die bovendien op steun in N-VA-kringen kan rekenen en die zeker na de verkiezingen van mei uit was op wraak nadat ze in het defensief werd geduwd rond het Schild&Vrienden-schandaal. KVHV dacht zich alles te kunnen permitteren, maar is met een seksistische meeting te ver gegaan. Gelukkig was er actief protest om dit voor iedereen duidelijk te maken en om de druk op de universiteit op te voeren.
Een volgende afspraak is de anti-NSV-betoging in Antwerpen. We namen het initiatief om een antifascistisch actiecomité op te zetten om samen met al wie dit wil van die betoging een succes te maken. In de loop van de komende dagen weten we wellicht de datum voor de haatmars van NSV en dus ook voor de anti-NSV-betoging. Meest waarschijnlijk zijn 19 en 26 maart. Op een ogenblik dat het VB investeert in een hernieuwde jongerenwerking kan het belang van strijdbaar antifascistisch protest niet genoeg benadrukt worden. De inzet is groot, doe mee!
-
Extreem-rechts actief bestrijden. Antifascistische betoging tegen haatmars in Antwerpen in maart 2020!
Actie tegen Salvini afgelopen maandag in Antwerpen Pamflet om een actiecomité op te zetten voor de anti-NSV betoging van maart 2020
De verkiezingsoverwinning van het Vlaams Belang op 26 mei heeft de deur opengezet voor extreem-rechts om agressiever uit de hoek te komen. De aangebrande maar zogezegd onschuldige moppen tegen migranten zijn een uitslaande brand geworden. De brandstichting in Bilzen begin november is een duidelijke waarschuwing: indien we extreem-rechts niet van antwoord bieden, is het wachten op de eerste slachtoffers.
In maart 2020 komt deze bende in Antwerpen betogen. NSV, de studentenclub van het VB, houdt elk jaar in afwisselend Gent, Leuven en Antwerpen een haatmars. Onder de aanwezigen leden van Schild&Vrienden, veroordeelde neonazi’s, VB-politici, … Er is telkens een grotere antifascistische betoging. Nu extreem-rechts terug in het offensief gaat, moeten we er zeker staan. De exacte datum en plaats kennen we nog niet, maar we roepen nu al op voor een strijdbare antifascistische betoging.
Geen ruimte laten
Extreem-rechts trekt jongeren aan en probeert zich opnieuw op te bouwen. VB-kopstuk Dries Van Langenhove wordt ingezet om studenten en scholieren aan te trekken.
Daar zal het niet bij blijven: na elke sterke groei van het VB volgden pogingen om met straatgeweld andersdenkenden het zwijgen op te leggen. Na elke grote sprong van het VB volgden meer extreme neonazistische groeperingen. Het is belangrijk dat we ons organiseren en protesteren tegen elke vorm van discriminatie, haat, verdeeldheid en asociaal beleid. We mogen extreem-rechts niet de ruimte laten om zich onder jongeren en op straat op te bouwen. Sterk protest heeft effect: in Griekenland speelde het aanhoudend antifascistisch verzet een belangrijke rol in het terugdringen van Gouden Dageraad, dat uit het parlement is verdwenen en partijkantoren moest verkopen.
In ons protest moeten we de aandacht vestigen op de echte problemen in onze samenleving. Die worden niet veroorzaakt door vluchtelingen maar door de hebzucht van de superrijken. In een samenleving gekenmerkt door sociale tekorten voor de meerderheid van de bevolking, vindt racisme een vruchtbare voedingsbodem. Het VB maakt daar gebruik van als handelaars in verdeeldheid, met racisme, seksisme, LHBTQI+-fobie, … Zo werpt het zich op als verdediger van de belangen van de rijken, tegenover die van de werkenden, werklozen, studenten of zwakkeren in de samenleving.
Vals Belang voor werkenden en hun gezinnen
Voor de verkiezingen probeerde het Vlaams Belang zich voor te stellen als een ‘sociale’ partij die opkomt rond thema’s als pensioenen, wonen, lonen of koopkracht.
Na 26 mei blijft daar niet veel van over en is er openlijk lof voor het asociale Vlaamse regeerakkoord. In Humo verklaarde VB-voorzitter Van Grieken dat zijn partij de architect is van dat regeerakkoord. Het gaat om een akkoord dat inhakt op de kinderbijslag, De Lijn kapot wil besparen, de woonbonus laat verdwijnen, de energiefactuur niet zal laten dalen en bovendien nieuwe aanvallen inzet op ambtenaren, de culturele sector, het middenveld, nieuwkomers en werklozen. Daar heeft het VB allemaal geen problemen mee, het stoort zich enkel aan het gebrek aan meer pestmaatregelen tegen vluchtelingen.
Het VB koppelde sociale voordelen voor het ‘eigen volk’ aan harde aanvallen op nieuwkomers. Na de verkiezingen blijven alleen die aanvallen over. En die blijven niet beperkt tot nieuwkomers. Zo vindt Dries Van Langenhove dat er nog meer op de culturele sector moet bespaard worden.
Wie voorbij de slogans van het Vlaams Belang kijkt, wist al langer dat het sociale masker nergens op sloeg. Zo stemde de partij tegen een Europees minimumloon en werd in ons land voor strengere loonnormen gestemd. In Oostenrijk voerde een regering met extreem-rechts de mogelijkheid van een 12-urenwerkdag in zonder overloon.
Er is verzet nodig tegen extreem-rechts, maar ook tegen het asociale beleid dat sociale tekorten bij de bevolking opstapelt en een voedingsbodem vormt voor racisme. Om een brand effectief te bestrijden moet je de brandhaard doven. Om verdelende retoriek van extreem-rechts te doorbreken, moeten wij, de 99%, ons organiseren rond sociale eisen waar we allemaal achter staan: voor een degelijk minimum uurloon van €14/u bruto, massale investeringen in gratis en degelijk openbaar vervoer en andere sterke openbare diensten, een minimumpensioen van €1500 en investeringen die cultuur voor iedereen toegankelijk maken. Alles wat ons verdeelt, verzwakt onze strijd.
Vervoeg een wereld in verzet
Om in acties en campagnes bredere steun op te bouwen, is er perspectief op echte verandering nodig. Na decennia van neoliberaal ideologisch offensief lijkt het niet gemakkelijk om voor een andere samenleving op te komen. Alles is zodanig geïndividualiseerd dat er geen samenleving meer lijkt te bestaan. Maar het kapitalisme zit zelf in de problemen: het systeem loopt vast in crisissen op alle vlakken, van de economie over het sociale terrein tot de ecologie. Het leidt wereldwijd tot groeiend protest.
Om betaalbaar wonen, een leefbare planeet, werkende openbare diensten, goede lonen en pensioenen te garanderen, moeten we tegen het kapitalisme ingaan. We moeten opkomen voor een samenleving waarin de meerderheid van de bevolking, de werkenden en hun gezinnen, democratisch beslissen over hoe de aanwezige middelen in de samenleving gebruikt worden in ons belang. Dat is essentieel om alle brandstichters en brandhaarden in de wereld voor eens en voor altijd te stoppen.
-
Strijdbaar antifascistisch protest in Antwerpen tegen extreem-rechtse meeting
Op het Conscienceplein verzamelden maandagavond honderden antifascisten om samen te protesteren tegen de boodschap van haat en verdeeldheid van extreem-rechts. Als onderdeel van de poging om zichzelf opnieuw op te bouwen in Antwerpen, nodigde het Vlaams Belang de Italiaanse politicus Matteo Salvini uit. Het spaarde kosten noch moeite: de Italiaan werd met een privé-vlucht overgebracht en voor de gelegenheid werd de prestigieuze Handelsbeurs afgehuurd. Anti-establishment is een term die de lading niet bepaald dekt bij het Vlaams Belang! Ook de ironie van een racistische partij die een buitenlander met een privé-vliegtuig naar Antwerpen brengt, zal niemand ontgaan.Het tegenprotest was groot en strijdbaar. De politie sprak over 300 tot 350 aanwezigen. Wellicht waren we met zo’n 400. Dat is een pak meer dan op de antifascistische acties de voorbije jaren. Hopelijk is dit het begin van een hernieuwde antifascistische beweging in Antwerpen. Nadien volgde nog een Sardienen-actie op het De Coninckplein.
Er was een bont gezelschap van antifascisten: mensen van Italiaanse afkomst die enkele slogans in het Italiaans riepen en de anderen leerden hoe Bella Ciao wordt gezongen, er waren Franstalige slogans, we hoorden een paar woordjes Spaans en ook wat Engels. Er waren Koerdische en Kasjmiri activisten. We zagen vakbondsmilitanten en -verantwoordelijken, politieke activisten van diverse organisaties en horizonten, jongeren en veel ongeorganiseerde mensen die iets willen doen tegen extreem-rechts en fascisme. Het protest was aanstekelijk: de slogans werden luider en luider mee geroepen. Er werd gewerkt met een open micro: iedereen die dit wenste, kon spreken zodat diverse standpunten aan bod kwamen.
Het protest benadrukte sociale thema’s. In het verslag van Het Laatste Nieuws wordt een betoogster van Italiaanse afkomst aan het woord gelaten die het kernachtig samenvatte: “Het goeie aan dit protest is dat het de aandacht vestigt naar de zaken die echt belangrijk zijn zoals openbaar vervoer, minimumlonen en -pensioenen en investeringen in cultuur. Het gaat niet om bepaalde zaken zomaar afkraken vanavond.” Racisme, seksisme en alles wat ons verdeelt, verzwakt onze strijd voor een betere toekomst. Dat is een belangrijke reden voor antifascistisch protest.
Een vakbondsmilitant merkte op dat collega’s die openstaan voor racistische vooroordelen voor de verdediging van hun lonen, jobs en pensioenen naar de vakbonden kijken en niet naar het VB. We kunnen die collega’s overtuigen. Niet met een belerend moralistisch vingertje, maar door samen te strijden voor onze levensstandaard en onze toekomst.Het enthousiasme van deze antifascistische actie is iets waarop kan gebouwd worden. Helaas vrezen we dat dit heel hard nodig zal zijn. Er is het rechtse besparingsbeleid, onder meer van de Vlaamse regering, dat onze levensstandaard ondermijnt. Tegelijk voelt extreem-rechts zich na de verkiezingen sterker om racisme en haat te verspreiden. Dit zelfvertrouwen beperkt zich niet tot het VB: ook groepen in de marge van het Belang laten van zich horen. Het aantal incidenten neemt toe: van brandstichting in het geplande asielcentrum van Bilzen tot de zoon van een voormalig VB-parlementslid die de Hitlergroet brengt in het fort van Breendonk. We moeten ons organiseren om het zelfvertrouwen van extreem-rechts te breken door aan te tonen dat brede lagen van de bevolking hun verdeeldheid en haat niet aanvaarden.
Er dient zich al meteen een volgende afspraak in Antwerpen aan. In maart houden de studenten van het Vlaams Belang een optocht die traditioneel de hele fauna en flora van extreem-rechts bijeenbrengt. Zo’n haatmars is niet zozeer gericht op de maatpak-politici die volop Europese subsidies slurpen in prestigieuze zalen als die van de Handelsbeurs. Het is een bijeenkomst van zowel rechtse studenten als marginale biernazi’s en alle mogelijke varianten daarop. Er is een traditie van tegenbetogingen. Met Blokbuster en ALS willen we ons steentje blijven bijdragen om daaraan mee te bouwen met al wie dit wil. Dit was een enthousiast en mooi begin, laten we doorgaan met de antifascistische strijd!
-
Syndicalisten: protesteer mee tegen extreemrechts!
Maandag is er een antifascistische actie tegen een meeting van Europese leiders van extreemrechts. Onder meer Salvini komt op uitnodiging van het Vlaams Belang naar de Handelsbeurs in Antwerpen. Hieronder enkele argumenten waarom syndicalisten mee protesteren.Zij willen de eenheid breken om de zwaksten te treffen
De ongelijkheid in deze wereld neemt zeer snel toe. Armoede groeit, ook in het Westen. Imperialistische oorlogen brengen enorme migratiestromen op gang. Al deze ontwikkelingen bieden de mogelijkheid aan het Vlaams Belang om steun te vinden voor haar politiek van racisme en extreem nationalisme. Niet weinig leidt het tot geweld en intimidatie. De brandstichting in het asielcentrum van Bilzen is daar een recent voorbeeld van.
Syndicalisten voelen ook dagelijks op de werkvloer hoe de sympathie voor het Vlaams Belang en racistische ideeën groeit. Racisme leidt tot wantrouwen tussen collega’s en bemoeilijkt onze gezamenlijke strijd voor betere loon- en arbeidsvoorwaarden en tegen de besparingspolitiek van de neoliberale regeringen. Het is een sluipend gif dat het best kan bestreden worden door te pleiten voor eenheid in het verzet tegen het kapitalisme, dat enkel miserie te bieden heeft voor de 99%.
Vandaag de dag blijft de steun voor extreemrechts nog voornamelijk passief. Collega’s die VB-sympathieën hebben, vallen nog eerder te mobiliseren voor een vakbondsbetoging als dat het VB hen kan samenroepen voor één of andere haatbijeenkomst. De arbeidersbeweging wordt immers nog als het meest geloofwaardig gezien in het verzet tegen het establishment.
Dat kan echter veranderen na mogelijke nederlagen in de strijd. En vooral, de zwaksten in de samenleving dragen vandaag reeds de gevolgen van het beleid van regeringspartijen die opgejaagd worden door het Vlaams Belang.
Wij willen mobiliseren om een antifascistisch bewustzijn te ontwikkelen
De arbeidersbeweging moet zich ervan verzekeren dat ze de belangrijkste hoop op een rechtvaardigere samenleving blijft. Dat doen we door te mobiliseren rond onze eigen eisen zoals een €14/u minimumloon, 1.500 euro minimumpensioen, sterkte openbare diensten, een versterking van de sociale zekerheid, enz.
Maar net zo belangrijk is het om mobilisaties tegen extreemrechts op touw te zetten om een antifascistisch bewustzijn onder activisten en bredere lagen van jongeren en werkenden te doen groeien. En in de opbouw van een dergelijke beweging kunnen we ook effectief terrein terugwinnen op het Vlaams Belang en consoorten.
Gelaten de gebeurtenissen aanschouwen, is het Vlaams Belang een brede boulevard bieden om verder te groeien. Op de traditionele partijen en de N-VA hoeven we niet te rekenen om het VB terug te dringen. Het zal van onszelf moeten komen. Anders zullen steeds meer delen van de samenleving, de zwaksten eerst, te lijden hebben onder de uitvoering van haar programma. En uiteindelijk zal ze de aanval inzetten op haar grootste tegenstanders: de vakbeweging, antifascisten, feministen, klimaatactivisten, linkse politieke activisten enz.
Doe mee: maandag 2 december om 19u aan het Conscienceplein in Antwerpen
