Actualiteit van de week – internationaal & nationaal
Internationaal
Afgelopen weekeinde was er een zware bomaanslag op het ‘CIA’ -hotel in Bagdad, de zwaarste zelfmoordaanslag tot nog toe, met 6 doden en 32 gewonden. De afgelopen weken was het reeds erg onrustig in de sjiitische wijk Sadr City met betogingen van duizenden moslims en confrontaties tussen het VS-leger en soldaten van de militie van Moqtada Al Sadr. Volgens de Amerikaanse bestuurder in Irak Paul Bremer willen de daders van de aanslag ‘de aandacht afleiden van de positieve resultaten van de oorlog in Irak’. In de VS is er ondertussen een pr-campagne gestart om de Amerikaanse kiezers te overtuigen van de positieve resultaten van de oorlog in Irak. In een radio-toespraak gehouden op 11 oktober zei Bush dat ‘ de VS een duidelijke strategie hebben om van Irak een stabiel, rechtvaardig en welvarend land te maken dat geen bedreiging vormt voor de VS en de wereld’. Bush roept ook op om ‘de samenwerking uit te breiden voor de heropbouw en de stabilisering van Irak’. De EU heeft reeds € 200 miljoen toegezegd en ook België, Groot-Brittanië en Denemarken hebben al financiële steun beloofd.
Commandant Sanchez, ex-generaal van het VS-leger beweert echter dat de aanvallen tegen de VS-troepen aan precisie en intensiteit winnen. Bovendien zijn in werkelijkheid slechts 3 van de 49 door de oorlog verwoeste bruggen en is 1.5 km van het wegennet al hersteld. Nog niet de helft van de 500.000 telefoonaansluitingen zijn terug operationeel. In verschillende regio’s is er nog steeds een tekort aan electriciteit. Het is duidelijk dat het ongeduld en het verzet van de (vooral sjiitische) bevolking toeneemt en ook steeds radicalere vormen aanneemt.
Palestina: ontslag Qurei
Premier Ahmed Qurei van de Palestijnse Autoriteit boodt vorige week zijn ontslag aan na een conflict met president Arafat over de aanstelling van de Minister van Binnenlandse Zaken en hoogste veiligheidsverantwoordelijke generaal Nasser Youssef. Deze weigerde de eed af te leggen in het bijzijn van Arafat. Nasser wou de Al Aqsa-brigades die nauw aanleunen bij de Fatah-partij van Arafat aanpakken. De inval van het Israelische leger met 100 pantserwagens en tanks koste reeds negen Palestijnen het leven. Tachtig Palestijnen raakten gewond en 44 huizen werden verwoest. Bij een vergeldingsaanslag in Haifa afgelopen week werden 19 Israëli’s gedood.
In een bericht, verschenen in de LA-Times, melden VS- en Israëlische functionarissen dat Israël zijn duikboten met kernkoppen aan het uitrusten is, wat duidelijk moet begrepen worden als een waarschuwing aan het adres van de Arabische vijanden van Israël. De corrupte Arabische regimes van hun kant weten dat ze geen schijn van kans maken tegen een in militair opzicht oppermachtig Israël.
Enkel de mobilisatie van de massa’s in de Arabische landen zou het Israëlische leger kunnen verslaan. De verschillende leiders in deze landen weten dat dit ook meteen het einde van hun wankele heerschappij zou kunnen betekenen.
Na de aanval van het Israëlisch leger op een Palestijns vluchtelingenkamp in Libanon wil ook de VS sancties opleggen aan de ‘schurkenstaat’ Syrië. Na de tweede golfoorlog stelde Colin Powell ook onmiddellijk de Syrische bezetting van Libanon ter discussie. De aanval van Israël creëert ook spanningen in Libanon zelf tussen het pro-Syrische kamp en een klasse van voornamelijk zelfstandige ondernemers die afwil van de dominantie door de Syrische Baath-partij in Libanon.
Mobilisaties tegen asociaal beleid
In Nigeria heeft het massale verzet van de bevolking tegen andermaal de verhoging van de brandstofprijzen ervoor gezorgd dat de regering zich verplicht zag deze asociale maatregel terug in te trekken.
In Bolivië heeft het massaal protest van de bevolking tegen de uitvoer van aardgas via Chili naar de VS en Mexico voor confrontaties met het leger gezorgd, waarbij 31 doden vielen.De bevolking eist het aftreden van president Sanchez de Lozada Tijdens protesten van mijnwerkers vorige week vielen er ook al twee doden bij confrontaties met de politie.
Deze massale mobilisaties tonen de en de vastberadenheid aan van de georganiseerde arbeidersbeweging in Latijns-Amerika en van Afrika. We kunnen ons in de toekomst zeker verwachten aan meer verzetsbewegingen van dergelijke omvang, ook in de ‘geavanceerde’ kapitalistische landen.
Marokko: ‘versoepeling’ familiewetgeving
Koning Mohamed V heeft de familiewetgeving ‘versoepeld’: meisjes kunnen nu slechts op 18 jaar huwen (i.p.v. 15) en polygamie moet aangevraagd bij en goedgekeurd worden door een rechter. Alhoewel dit een belangrijke stap vooruit is in de strijd voor vrouwenrechten in Marokko, is het vooral de ondergeschikte economisch positie van vrouwen die hen tot tweederangsburgers maakt. Vrouwen hebben amper toegang tot het hoger onderwijs en tot de arbeidsmarkt en blijven afhankelijk van hun partner, ook als deze beslist om een tweede vrouw te huwen. Niettemin zou deze beslissing ook voor de 130.000 Marokkaanse inwoners van België en de 70.000 Belgen van Marokkaanse afkomst gevolgen kunnen hebben.
Frankrijk: Juppé veroordeeld
Ex-premier Alain Juppé (UMP) is veroordeeld tot een acht maanden voorwaardelijke en een geldboete. Samen met de ex-RPR-leider krijgen ook twee oud-penningmeesters van de RPR acht maanden voorwaardelijk. De rechter beschouwde het gebruik van illegale partijfinanciering door alle traditionele partijen als een verzachtende omstandigheid. Door zijn betrokkenheid in de illegale partijfinanciering van de RPR riskeert Juppé niet te mogen deelnemen aan de volgende presidentsverkiezingen in Frankrijk in 2007. Een wet die gestemd werd tijdens zijn premierschap bepaalt dat hij zich voor een periode van tien jaar niet meer verkiesbaar kan stellen. Huidig president Chirac ontsnapt deze keer de dans omdat hij als staatshoofd ontschendbaarheid geniet terwijl hij zich ook schuldig maakte aan corruptie toen hij burgemeester was van Parijs.
België
Werkgelegenheidsconferentie: een maat voor niets
Het eindresultaat van de werkgelegenheidsconferentie allesbehalve indrukwekkend te noemen : de regering ‘hoopt’ 60.000 extra banen te creëren, voornamelijk door het doorvoeren van een verregaande loonlastenverlaging. De andere ‘beloofde’ 140.000 jobs zouden er moeten komen door een verhoopte algemene verhoging van de economische groei. Hierbij gaat de regering uit van een zeer onwaarschijnlijk groeiscenario van minstens 2,5 % tot 3 % in de komende jaren.De hervorming van het stelsel van dienstencheques zou 25.000 banen moeten opleveren en in de sociale economie zouden er 12.000 jobs moeten bijkomen. Een algemene verlaging van de loonlasten voor alle categorieën zou 18.000 jobs moeten opleveren in de privé-sector en 5.000 in de non-profit-sector.In 2004 komt er een loonlastenverlaging van 400 miljoen euro, en vanaf 2005 zou jaarlijks 840 miljoen euro lastenverlaging toegkend worden. Door het nakende ontslag van de drieduizend Ford-werknemers wil de regering ook 80 miljoen euro bijkomende lastenverlaging uittrekken voor ploegenarbeid.
De werkgeversorganisaties zijn gematigd positief over het akkoord. De vakbonden reageren ‘ontgoocheld’.
Begroting: verkoop gemeenschapsmiddelen om budget in evenwicht te houden
De Belgische begroting stevent af op een tekort van 2,75 miljoen euro in 2004. De regering heeft beslist om de de helft van de opbrengst van de verkoop van het Belgacom pensioenfonds te gebruiken om de begroting kunstmatig in evenwicht te brengen.
Sinds 2000 heeft de regering systematisch de verkoop van overheidsbezit (en dus gemeenschappelijk) aangewend om een deficitaire begroting in evenwicht te brengen.
PS en SP.A in congres
Bij de SP.A werden Steve Stevaert en Caroline Gennez respectievelijk als voorzitter en vice-voorzitter verkozen met 95.5 % van de stemmen. Pierre Vrancken, hoofddelegee van het ABVV bij Ford Genk, smeekte het congres ‘een einde te maken aan het meedogenloze kapitalisme’. Van de partij van Stevaert zal hij alleszins niet veel steun moeten verwachten. Het enige dat Stevaert voorstelt is een algemene loonlastenverlaging en een specifieke verlaging van de lasten voor ploegenarbeid en overuren en verdere expansiesteun. Het is net dit soort neo-liberale maatregelen en geschenken aan de bedrijfsleiding en de weigering om het personeel en de bevolking te mobiliseren die de sluiting van Renault-Vilvoorde en Sabena mogelijk gemaakt hebben.
Elio di Rupo werd met 93 % herkozen tot voorzitter van de PS. Hij beloofde een nieuwe dynamiek en versterkte zijn eigen positie binnen de partij. Federaties of afdelingen die niet bijdragen tot de ‘dynamiek’ kunnen onder voogdij geplaatst worden. De budgetten worden afhankelijk gemaakt van de uitvoering van contracten. Dit betekent een serieuze beperking van de autonomie van de federaties die traditioneel bij de PS zeer groot was. Vooral de Luikse federatie van Guy Mathot (een opvallende afwezige op het congres) wordt hiermee geviseerd.
Naar het voorbeeld van de SP.A wil ook de PS een grote populaire linkse partij worden. Ze lonkt hierbij vooral naar de kiezers en de mandatarissen van Ecolo en de CDh, maar ook naar de zelfstandigen, om een ‘kijkje te komen nemen in een andere winkel’.