Your cart is currently empty!
Blog
-
Inschrijvingsgeld laten exploderen… bedankt Bologna!
En ja, Bologna komt zachtjes aan op ons af… Dit jaar is het laatste jaar voor de effectieve invoering van het Angelsaksisch “Bachelor-Master”-systeem, dat de opleiding verdeelt in 2 cyclussen. De eerste, de “Bachelor”, heeft een duur van 3 jaar, waarbij op het einde het verworven diploma geldig is voor een arbeidsovereenkomst. Het “Master”-diploma, daarentegen, zal overduidelijk gereserveerd zijn voor een kleine elite die de kosten kan dragen voor deze 2de cyclus.
Karim Brikci (ULB)
De Bolognaverklaring, helemaal bedekt met voorwendels zoals “harmonisatie” en “eenwording van het hoger onderwijs”, heeft als bedoeling het inschrijvingsgeld aan te passen aan de eisen van de vrije markt. Duidelijker gezegd: het gaat hier over de privatisering van ons onderwijs, die volgt op de privatisering van andere openbare diensten. In onze universiteiten is praktisch alles al verkocht aan de privé: de restaurants, de veiligheid, de onderaanneming van de schoonmaaksters,…
Deze inschakeling van concurrentie tussen de scholen zal verschillende gevolgen hebben. Allereerst zullen de door de ondernemingen als niet-rendabel beschouwde opleidingen in de schuif belanden. De rectoren stellen voor om zo “dwarslopende departementen” te creëren, wat wil zeggen dat we komen in een situatie waar de ene instelling zijn eigen monopolie zal hebben op het onderwijzen van het recht en een andere instelling op dat van sociale wetenschappen,… De studenten zullen zich tientallen kilometers moeten verplaatsten om een richting te kunnen volgen.
Een ander gevolg zal een forse stijging zijn van de inschrijvingsgelden. Vorig jaar, bijvoorbeeld, hebben zo’n 10.000 studenten betoogd in Amsterdam tegen het opleggen van inschrijvingsgelden gaande tot 7000 Euro!
Helaas, het gaat hier niet om een geïsoleerd fenomeen… Er is nog het voorstel van Jean Hendrix, Vincent Vandenberghe en Phillipe van Parijs. Deze 3 economisten aan de UCL hebben voorgesteld om de inschrijvingsgelden op te blazen, tot 6000 euro, met terugbetaling na de studies! Een jonge gediplomeerde zal dan in het actieve leven terechtkomen met reeds een hoop schulden.
Op 8 november 2002 heeft de Waalse minister van onderwijs Dupuis (PS) een akkoord gesloten met de rectoren over de aanpassing van de universitaire studies. Hij zal dit in een decreet gieten dat klaar zal zijn begin oktober 2003.
We moeten ons klaarhouden om te reageren en de studenten bewust te maken van deze grootschalige aanval op ons onderwijs. Zoals in Nederland en Spanje (tegen de wet over de organisatie van de universiteiten) voeren in vrijwel heel Europa studenten actie. Het is daarom dat het CWI (onze internationale organisatie), LSP en ALS (Actief Linkse Studenten) de strijd van de studenten tegen Bologna verbinden met de strijd van de arbeidersklasse tegen de privatiseringen en de neoliberale aanvallen. Wij streven naar gratis, kwaliteitsvol en toegankelijk onderwijs voor iedereen. Daarvoor is het nodig om ons te organiseren: sluit je aan!!!
-
Studenten betalen voor het neo-liberaal beleid
Jaar na jaar worden op de Vrije Universiteit Brussel (VUB) de sociale verworvenheden teruggeschroefd. De speciale gesubsidieerde koten werden al veel duurder en steeds minder studenten krijgen een beurs. Toch lokt de VUB menig student met haar naam en faam als “de meest sociale universiteit in Vlaanderen”. En ook het bestuur gebruikt nog graag die sociale retoriek. Jammer genoeg zijn hollere woorden moeilijk denkbaar.
Simon Van Haeren (VUB)
Veel studenten stonden dit jaar weer vreemd te kijken toen ze ontdekten dat hun resto 3,15€ aanrekent voor een maaltijd voor beursstudenten, in de plaats van 1.70€, en 4.20€ in plaats van 3.10€ voor de niet-beursstudenten. Dat is een prijsstijging met 85%!
Het hoger onderwijs is daarbij al bijzonder duur, ook al is onderwijs “in principe” gratis in ons land. Het is zelfs zo duur dat het scholieren uit armere gezinnen vaak verhindert aan een universitaire studie te beginnen. Jongeren uit een arbeidersmilieu beginnen witte raven te worden in de academische biotoop. De VUB is dus ook niet van plan hier iets aan te veranderen en het gevecht aan te gaan met de regering voor meer middelen. Het is eerder andersom.
In de plaats daarvan kiest ze voor de gemakkelijkste weg en dringt ze de studenten de liberale winstlogica van de regering op. Ze verschuilt zich achter het feit dat onderwijs geld kost en het restaurant verlieslatend was. Een redenering die volgens ons niet opgaat: onderwijs mag de staat geld kosten. Het zijn de belangen van de bedrijven die bij de regering bovenaan de agenda staan, niet de belangen van de studenten. Dat is het probleem.
Een tragisch voorbeeld van het neoliberaal beleid rond onderwijs: de VUB wordt verplicht aan “zelffinanciering” te doen. Daarom speelde ze op de beurs, waardoor de laatste 3 jaar de universiteit 20 miljoen Euro (800 miljoen BEF) verloor!
De VUB weigerde (heel toevallig vorig jaar) onze studentenorganisatie ALS (Actief Linkse Studenten) te erkennen. ALS vecht voor democratisch, gratis en toegankelijk onderwijs voor iedereen. Het is dus duidelijk dat er ook op dit terrein behoefte is aan een linkse oppositie tegen het rechtse beleid. Meer aanvallen tegen de studenten zullen immers volgen!
-
Internationaal Verzet opnieuw van start
Jeroen Weyn
Bij de start van het nieuwe schooljaar hebben we met Internationaal Verzet de draad weer opgepikt. Met een aantal belangrijke acties voor de boeg, zoals "Get in Shape" en de betoging tegen de bezetting van Irak, zijn we vanaf de eerste schooldag stevig tussengekomen aan de meeste grote middelbare scholen. In alle steden waar we IV-comités hebben (Antwerpen, Brussel, Mechelen, Gent, Sint-Niklaas, Kortrijk, Luik, …) werden de afgelopen maand meetings georganiseerd om de meest geïnteresseerde scholieren samen te brengen en te informeren over het nieuwe project van Internationaal Verzet. Op deze meetings bleek pas hoe sterk we vandaag staan. In zowat elke stad kwamen nieuwe scholieren opdagen en ook veel van onze contacten waren aanwezig.
De grote interesse voor IV is een duidelijk gevolg van de radicalisering die er vandaag bij veel jongeren optreed. Zij willen vechten tegen oorlog en uitbuiting en zoeken een organisatie waarmee ze dat kunnen doen. We willen hierop inspelen en deze jongeren enerzijds de mogelijkheid tot actie aanbieden met o.a. "Get in Shape", of de betoging van 27 september tegen de bezetting van Irak, maar anderzijds willen we hen ook een duidelijk antikapitalistisch perspectief aanbieden. Op de meetings van afgelopen maand werden niet enkel de komende acties besproken, maar reikten we de aanwezige jongeren een argumentatie aan waarmee ze op hun eigen school en in hun buurt andere jongeren konden overtuigen van de noodzaak tot actie tegen racisme, militarisme en kapitalisme.
-
Actievoerders tegen dure vuilniszakken dumpen afval voor Europees parlement
Sinds vrijdag 19 september telt Ierland 2 politici die in de gevangenis werden gedraaid omdat ze een asociale maatregel bestreden. Het gaat om parlementslid Joe Higgins en gemeenteraadslid Clare Daly. Beiden zijn lid van de Socialist Party, de zusterpartij van de LSP in België.
Sinds een aantal weken voerden zij campagne tegen de invoering van een extra belasting op vuilniszakken. Dit werd in de arbeiderswijken van Dublin gezien als een volstrekt asociale maatregel, die bovenop de gewone belastingen kwam. Het wordt bovendien erkend als een voorloper van de privatisering van de huisvuilophaling. De Socialist Party, die midden jaren ’90 op een succesvolle manier de Ierse regering had verslagen met een campagne tegen de waterbelasting, startte een campagne van niet-betaling in de arbeiderswijken van Dublin.
Toen de deelgemeenten in Dublin beslisten om enkel nog de vuilniszakken op te halen waarop de belasting was betaald, gingen de wijkbewoners in het tegenoffensief met blokkades van de vrachtauto’s. Alle vuilnis of niets moest worden meegenomen. Op basis van deelname aan deze blokkades werden Joe Higgins en Clare Daly nu voor een maand achter de tralies gezet. Uit een opiniepeiling blijkt dat 60% van de Ierse bevolking de Anti Bin Tax-campagne steunt. De Ierse Eerste Minister, Bertie Ahern, stak zijn goedkeuring over de beslissing van de rechtbank echter niet onder stoelen of banken.
De regering gaat een openlijke confrontatie aan met door de Socialist Party geleide arbeiderswijken, met de bedoeling deze linkse oppositie te breken. Massameetings in de wijken van Dublin lokten echter 300 tot 700 aanwezigen. Het aanzien van de Socialist Party als principiële arbeiderspartij werd duidelijk versterkt.
Om met de LSP onze solidariteit te betuigen zullen we maandag 6 oktober protesteren op het Luxemburgplein te Brussel, om 11u ‘s morgens. Het Luxemburgplein bevindt zich voor het Europese parlement en vlakbij de erse ambassade. We zullen er een protestactie houden, waarbij we de Ierse regering haar vuilnis terug zullen bezorgen. Er zal ook iemand aanwezig zijn die de afgelopen weken in Ierland aan de campagne deelnam en daarover verslag kan geven.
Voor meer info: bel 02/345.61.81
-
Een patroon op de lijst van het Vlaams Blok: Vlaams Blok Airlines
De gebuisde patroon Freddy Van Gaever, die er eerder in slaagde zijn "Van Gaever Airlines" failliet te laten gaan, blijkt niet enkel op bedrijfseconomisch vlak een laagvlieger te zijn. Eerder kon Filip Dewinter al pogen te scoren met de aanwezigheid van de gebuisde voetbalmanager op een recent congres van het Vlaams Blok. Maar nu maakte Van Gaever bekend dat hij bij de eerstvolgende verkiezingen ook kandidaat zal zijn voor het Blok.
Geert Cool
Hiermee is Van Gaever de eerste patroon die openlijk deze stap maakt. Het is algemeen geweten dat het Blok onder de patroons een aantal aanhangers kent, zeker in Antwerpen. Zo organiseerde Filip Dewinter voor de verkiezingen van 1999 etentjes waarbij 500 euro voor een bord spaghetti werd betaald, ter ondersteuning van zijn campagne. Ongetwijfeld was Van Gaever toen reeds één van de aanwezigen.
Van Gaever is een fel voorstander van de luchthaven te Deurne. In de Gazet van Antwerpen verklaarde hij in de zomer van 2002: "Bij een stad als Antwerpen hoort een luchthaven". Nochtans voeren heel wat inwoners van Deurne campagne tegen de overlast die ze ondervinden van de luchthaven. Het Vlaams Blok spreekt zich uit voor een uitbreiding van de luchthaven in Deurne, maar daarnaast zijn ze ook tegen een tweede nationale luchthaven en tegen de nachtvluchten op Zaventem. Willen ze die nachtvluchten misschien naar Deurne halen?
Het Vlaams Blok draait mee met de wind naargelang het hen goed uitkomt. In Antwerpen hoopt de partij meer respectabel te worden om zo de hoge ambities van Filip Dewinter mogelijk te maken. Eerder probeerde de partij dit reeds met het binnenhalen van ex-journalist Guido Tastenhoye. Maar in de plaats van het Blok aanvaardbaar te maken, maakte hij vooral zichzelf onaanvaardbaar – o.a. door recent in de districtsraad in Deurne een ander raadslid tegen de grond te meppen. Ook met het binnenhalen van Van Gaever wil de partij nogmaals proberen om aanvaardbaar te worden.
-
Genk: Ford zegt FOERD tegen arbeiders
Het kwam als een donderslag bij heldere hemel voor veel arbeiders. Nadat Renault de deuren sloot en 3.000 arbeiders op straat zette, was nu Ford Genk aan de beurt. Eerder werd een reeks ontslagen aanvaard door het personeel omdat extra investeringen werden beloofd. Investeringen waarbij de regering nog extra geld op tafel zou leggen: een extraatje voor de patroon. Om toch alleszins die extra investering binnen te krijgen, gingen de vakbonden akkoord met een doorgedreven flexibilisering. De fabriek in Genk is zowat de meest flexibele fabriek van Ford in Europa.
En toch moeten 3.000 van de 9.000 jobs verdwijnen! Waarom? Omwille van de loonkost zoals door het patronaat gesuggereerd wordt? Omwille van de Belgische houding ten aanzien van de oorlog in Irak, zoals door de hevigste voorstanders van die oorlog wordt gesuggereerd? Neen. De reden waarom afgedankt wordt, is de overproductie die kenmerkend is voor dit systeem. Ford heeft een overschot van wagens in Europa en moet afdanken omdat het personeel te productief is. Omdat er te snel teveel auto’s gemaakt worden, komen 3.000 mensen in Limburg in de werkloosheid terecht. Uit cijfers blijkt dat de Belgische autoproductie vandaag even uitgebreid is als een aantal jaren geleden. Nochtans werden sindsdien zowat één op de vier arbeiders afgedankt!
De aankondiging van 3.000 ontslagen geeft aan dat alle aankondigingen na Renault niets uitgehaald hebben. Bij Ford wordt nu wel de Wet-Renault toegepast waarbij de ondernemingsraad op de hoogte gebracht werd van het "voornemen" om 3.000 ontslagen door te voeren. Formeel kunnen de werknemers alternatieve voorstellen doen om dit te vermijden, maar de uitkomst van de discussie daarover staat voor de directie nu al vast.
De directie van Ford speelt een verdeel-en-heers spel waarin het ook de regering en politieke partijen betrekt. Door de dreiging van de terugtrekking van de Mondeo uit Genk te laten sluimeren, hoopt het op toegevelijkheid van de regering en verdeeldheid onder de arbeiders. Stevaert kondigde al aan dat de overheidssteun voor Ford niet zomaar mag stopgezet worden omdat aan de overblijvende jobs moet gedacht worden.
De houding van de regering versterkt de positie van de directie om verdeeldheid in de hand te werken. Aan die verdeeldheid hebben de ontslagen werknemers geen boodschap.
Om de massa-ontslagen tegen te gaan is een strijdbare vakbeweging nodig die in staat is om een actieplan op te maken om nationaal en internationaal de strijd te organiseren tegen de plannen van Ford. Het is immers niet met allerhande wettelijke procedures dat de ontslagen kunnen gestopt worden. Waarop wachten de vakbonden op enkele maanden voor de sociale verkiezingen? Waarop wachten ze om het bedrijf volledig te bezetten en zelf de productie in handen te nemen?
Daarnaast toont Ford aan hoe het huidig systeem niet leidt tot welvaart voor iedereen. Integendeel, een groeiende groep valt uit de boot. De ontslagen bij Ford zijn een gevolg van de "marktlogica" van het kapitalisme dat leidt tot overproductie. Om een einde te maken aan de massa-ontslagen en bijhorende sociale onzekerheid, moeten we opkomen tegen het kapitalisme en opkomen voor een socialistisch alternatief.
Daartoe zal een politiek instrument noodzakelijk zijn. Geen enkele traditionele partij heeft een antwoord op massa-ontslagen. Er is nood aan een nieuwe arbeiderspartij die vanuit strijdbewegingen een alternatief biedt. LSP wil daaraan meebouwen. Help ons daarbij en sluit aan.
-
Genoeg praatjes, WIJ WILLEN WERK!
Werkgelegenheidsconferentie
Op 19 september ging de Werkgelegenheidsconferentie van start. Deze conferentie zou de creatie van 200.000 jobs op 4 jaar tijd mogelijk moeten maken. Uit die conferentie zullen zoals steeds enkel maatregelen tegen de werklozen vloeien, niet zozeer tegen de werkloosheid. Die werklozen zijn geen kleine groep: Verhofstadt zelf stelt dat een zesde van de beroepsbevolking werkloos is.
Anja Deschoemacker
Er werd boos gereageerd op het voorstel tot verplichte gemeenschapsdienst voor werklozen door Rik Daems, VLD-fractieleider in de Kamer. Vakbonden en SP.a-voorzitter Stevaert waren verontwaardigd. Zelfs Yves Leterme, voorzitter van CD&V, vond het voorstel "bijzonder grof". Het idee om amnestie te bieden aan fiscale fraudeurs en tegelijkertijd "sociale fraudeurs" hard aan te pakken, werd door de meeste commentatoren als "hoogst onethisch" omschreven.
Alsof dat niet juist is wat al jaren gebeurt! En alsof op de Werkgelegenheidsconferentie ook maar één voorstel op tafel zou liggen dat werk creëert. De werkloosheid lijkt opnieuw veroorzaakt te zijn door de houding, de opleiding, de leeftijd,… van de werkloze. In realiteit wordt de werkloosheid uiteraard veroorzaakt door het feit dat het patronaat met steeds minder personeel steeds meer wil produceren met het doel steeds meer winst te maken, gecombineerd met de afbouw van de openbare dienstverlening. Als overal jobs worden afgebouwd… dan komen er werklozen bij! Daaraan zal meer controle op de werklozen en nog meer lastenverlaging niets verhelpen.
De politiek van lastenverlagingen wordt al toegepast sinds 1981. Toen telde België zo’n 350.000 werklozen. Na bijna een kwarteeuw van continue en steeds grotere lastenverlagingen, zitten we nu volgens Knack aan 580.000 werklozen, oudere en tijdelijke werklozen inbegrepen, maar zonder rekening te houden met o.a. geschorsten (vaak verplicht tot huisvrouw gebombardeerde werklozen), ondertewerkgestelden (van 13u/week kan je niet leven),…
De concrete voorstellen: meer controle op de werklozen, de omvorming van vroeger weggeknipte echte jobs tot klusjes waarin werklozen al dan niet verplicht zullen worden tewerkgesteld,… En verder zijn er alle mogelijke variaties op "het einde van de tunnel is in zicht". Het IMF voorspelt voor volgend jaar een verdubbeling van de economische groei. Spectaculair! Ware het niet dat een groei van ongeveer 2% nog steeds een verdere ondermijning van de werkgelegenheid betekent, in het beste geval een stagnatie. Vraag is ook of die groei er wel zal komen.
De enige reële oplossing van de werkloosheid ligt in het verdelen van het beschikbare werk over alle arbeiders. En dat op basis van zekere contracten met degelijke lonen en arbeidsvoorwaarden. Onze doelstelling is niet de creatie van 200.000 jobs zonder meer. In de huidige omstandigheden zullen dat 200.000 slechtbetaalde, tijdelijke, deeltijdse jobs zijn – terwijl duizenden vaste, goedbetaalde en voltijdse jobs verloren gaan. Een arbeids-duurvermindering zonder loonsverlies tot 32u per week en minder indien nodig, de uitbouw van collectieve voorzieningen en diensten met de creatie van statutaire, voltijdse jobs,… zijn noodzakelijk om de nachtmerrie van de structurele werkloosheid te eindigen.
Vandaag wordt de Amerikaanse economie – "die meer jobs genereert" – openlijk als voorbeeld genomen. In de VS moet je vaak deeltijdse en slechtbetaalde jobs combineren om aan een volledig maandloon te raken. Er wordt dan ook geschat dat het aantal armen in de VS reeds is opgelopen tot 17 à 18% van de bevolking. Geen "oplossing" van de werkloosheid op kap van de werkenden en de werklozen! Voor de opbouw van een mobilisatie voor het recht op werk voor iedereen!
-
3.000 jobs weg bij Ford Genk
Alle mooie woorden en beloftes van de regering ten spijt, gaat het helemaal niet goed op economisch vlak. Terwijl Verhofstadt aankondigde 200.000 nieuwe jobs te creëren, wordt gesproken over 8.000 jobs die moeten verdwijnen bij De Post, 10.000 bij de NMBS en nu nog eens 3.000 bij Ford Genk. Volgens de nationale bank moeten er in de openbare diensten alleen al 21.000 jobs verdwijnen!
Geert Cool
Bij Ford Genk zijn er vandaag 9.652 werknemers. Door de overproductie in de automobielsector wordt Ford gedwongen af te danken. In Europa alleen is er een productie-overschot bij Ford van 20 miljoen auto’s! Bijgevolg verliezen 3.000 werknemers hun job omdat ze te productief zijn. Dat is kapitalistische "logica"…
Door de overproductie in de automobielsector zijn de winsten van Ford sterk aan het dalen. In het tweede kwartaal van dit jaar leed Ford Europa zelfs een verlies van meer dan 500 miljoen dollar. Wereldwijd wil het bedrijf 12.000 (van de 350.000) jobs schrappen waarvan 1.700 in Duitsland, 3.000 in Noord-Amerika en 3.000 in Genk.
Cynisch genoeg had de Vlaamse regering net een cadeau van 50 miljoen euro beloofd aan Ford Genk. "Expansiesteun" noemde dit. Even cynisch: de aandelenkoers van Ford steeg gisteren met 3% op de beurs van New York. 3% is hetzelfde bedrag als het aantal werknemers dat wereldwijd zal afgedankt worden.
Op dit ogenblik wordt door een aantal personeelsleden actie gevoerd, maar de vakbonden hebben geen actieplan tegen de afdankingen. Na de sluiting van Renault werd gezegd dat dit nooit meer mocht gebeuren. Intussen hebben we Sabena gehad en nu dus Ford Genk. De directie zet de arbeiders onder druk met de dreiging om Ford Genk volledig te sluiten. Daarmee hopen ze dat de huidige ontslagen aanvaard worden en de sterk doorgedreven flexibiliteit niet in vraag zou gesteld worden. Verdeel-en-heers is het motto van Ford.
LSP spreekt zich uit tegen het schrappen van 3.000 jobs bij Ford Genk. Er is nood aan een gecoördineerd actieplan om het verzet tegen massa-ontslagen te organiseren.
-
Sri Lanka: overwinning voor gezondheidswerkers
"De dertiende dag van onze staking is geëindigd met een belangrijke overwinning!" verklaarde Saranapala Palihena, een lid van het gezamenlijk stakerscomité op 30 september.
"Vorige donderdag hadden we een bijeenkomst met de minister van gezondheid en die ging in op alle eisen van de arbeiders. Op vrijdagmorgen ontdekten we dat de werkgevers een nota rondstuurden om alle tijdelijke arbeiders te vragen om zich opnieuw kandidaat te stellen voor hun job.
"Er waren in die categorie 3.126 arbeiders in staking op een totaal van 91.000. We konden niet aanvaarden dat ze zouden vervolgd worden omwille van hun deelname aan de acties en dus ging de staking door. Maandag was er een betoging met zo’n 10.000 deelnemers aan het station van Colombo Fort. We betoogden naar het Ministerie van gezondheidszorg en zeiden dat we daar zouden blijven tot werd ingegaan op onze eis om de tijdelijke werknemers niet te ontslaan. We kwamen er aan om 14u30 en om 16u30 kregen we bericht dat iedereen opnieuw aangenomen werd!.
"Hierdoor behalen we een complete overwinning. Er komt een loonsverhoging gelijk aan dat van de dokters. En gelet op de stijging van de levensduurte zullen we elke rupee van die 40% loonsverhoging nodig hebben.
"Er werd ons gezegd dat het zes weken zou duren vooraleer de nieuwe lonen zouden ingevoerd worden. We hebben geantwoord dat we binnen zes weken opnieuw in staking zullen gaan als er gebreken zijn bij de invoering van het nieuwe loon.
"De sfeer onder de arbeiders is erg uitgelaten. De staking stond erg sterk. Het leger en de politie werden ingezet in de ziekenhuizen, wat negatief was, maar er waren geen pogingen om ons te intimideren met geweld. De LTTE (Liberation Tamil Tigers of Eelam) wilden dat onze leden in het Noorden en Oosten terug aan het werk zouden gaan opdat de politie en leger niet zouden ingezet worden. Maar de arbeiders waren vastberaden om hun recht om te staken uit te oefenen.
"Deze strijd werd geleid door een gezamenlijk comité van 51 vakbonden, zowel lokale bonden als bonden gelinkt aan partijen. In het verleden organiseerden de vakbonden verbonden aan de JVP (een partij die beweert ‘marxistisch’ te zijn, maar eerder nationalistisch is) eigen acties. Hoewel ze sterk staan in de ziekenhuizen, lukte het hen niet om nu aparte acties te ondernemen.
"Door deze overwinning is de basis gelegd voor sterkere arbeiderseenheid in iedere arbeidersstrijd in Sri Lanka. We hebben aangetoond dat met de kracht van organisatie en vastberadenheid het ook mogelijk is om stakingen te organiseren in sectoren waar het moeilijker is.
"De gezondheidswerkers hebben de regering tot toegevingen gedwongen op een wijze die niet is voorgekomen in de afgelopen 15 jaar. De regering zal moeten beseffen dat meer arbeiders ons voorbeeld zullen volgen en dat moet geluisterd worden naar de eisen van de arbeiders."
-
Succesvolle acties van dokwerkers
Maandag betoogden enkele duizenden dokwerkers in Rotterdam tegen de ‘port package’, de Europese voorstellen om de havens te liberaliseren. Met de zogenaamde zelfafhandeling, waarbij bedrijven eigen, niet-erkende, dokwerkers kunnen inzetten, worden de dokwerkers bedreigd. Er is zowel een bedreiging op sociaal vlak op vlak van loons- en arbeidsvoorwaarden als op veiligheidsvlak.
In Antwerpen verzamelden 2500 dokwerkers om naar de betoging in Rotterdam te trekken. Bij het vertrekpunt waren twee politieke partijen aanwezig: LSP en Vlaams Blok. De aanwezigheid van het Vlaams Blok, waaronder Jan Penris die tevens in het Havenbedrijf zit, leidde tot heel wat negatieve reacties van de dokwerkers. Terwijl de partij de dokwerkers voor zich probeert te winnen door ronkende uitspraken in haar pamfletten – een pamflet dat begon met de aanspreektitel "kameraden" – hebben de dokwerkers ook gemerkt dat de woorden en daden bij het Blok niet overeenkomen. In het Europees parlement heeft de partij niets gedaan tegen de liberalisering van de havenarbeid. In Antwerpen zit de partij via politieke vertegenwoordiging mee in het Havenbedrijf. Het Blok staat niet aan de kant van de dokwerkers, ze beweren dit wel, maar tegenover het havenpatronaat beweren ze dat ze aan hun kant staan.
Terecht werden de afgevaardigden van het Vlaams Blok daarop gewezen door de dokwerkers. Zolang er weinig acties waren kon het Blok zich wegstoppen achter haar retoriek en holle woorden, maar nu de dokwerkers er een aantal acties op zitten hebben, wordt duidelijk wie wel en wie niet aan hun kant staat.
Met de LSP kregen we wel goede reacties op ons pamflet, ook al is onze partij nog erg klein en niet zo bekend. We verdeelden in Antwerpen enkele honderden pamfletten. In Rotterdam waren een aantal leden van onze Nederlandse zusterorganisatie aanwezig met pamfletten.
De betoging in Rotterdam verliep grimmig, de dokwerkers zijn immers razend kwaad op de aanval die tegen hun statuut wordt ingezet. Het is belangrijk dat tegen de Europese aanval op Europees vlak door de dokwerkers wordt gereageerd, door samen in actie te komen zoals vorige maandag. De acties mogen nu niet stopgezet worden, er is nood aan een actieplan dat er ook op gericht is om tot eenheid te komen met andere sectoren waar met liberaliseringen of privatiseringen gedreigd wordt. Samen moeten we vechten voor de bescherming van ons statuut!
Hieronder publiceren we nog enkele foto’s van de betoging in Rotterdam: