Category: Internationaal verzet

Begin april betoogden tienduizenden jongeren en arbeiders tegen de toppen van de G20 in Londen en de NAVO in Straatsburg. Deze acties waren een uitdrukking van de groeiende woede onder een deel van de bevolking, maar tegelijk werd alles er aan gedaan om de acties van het breder wordende ongenoegen te isoleren. Dat gebeurde onder meer door reeds voor de acties alle aandacht te vestigen op mogelijke rellen. Het feit dat een kleine groep relschoppers de acties, al dan niet gestuurd, kwam verstoren, zal niet volstaan om het ongenoegen en de woede te stoppen.

Mathias (Gent)

Toen de antiglobaliseringsbeweging in het begin van deze eeuw leidde tot grote mobilisaties, stelden wij reeds dat dit een voorloper was van een bredere radicalisering onder de arbeidersbeweging. Daarom was een oriëntatie van de jongeren op de arbeidersbeweging van cruciaal belang. Tijdens de acties tegen de G20 in Londen lagen onze Britse kameraden mee aan de basis van een jongerenmars voor werk onder de titel “Youth Fight For Jobs”. Daarmee werd een actie en een boodschap gebracht die aansloten bij het groeiende ongenoegen onder bredere lagen.

Om de protestacties niet te laten isoleren, is een dergelijke oriëntatie belangrijk. We begrijpen de enorme woede onder jongeren, maar waarschuwen voor rellen en geweld die door het establishment worden aangegrepen om een kloof te slaan tussen de actievoerders en de bredere woede tegenover de bankiers en hun politieke schoothondjes. De politici zijn bang dat de afkeer tegenover de bankiers en topmanagers naar hen zal overslagen. Dat is niet verwonderlijk, het gaat om hetzelfde kleine wereldje waarbij er tal van onderlinge banden zijn, ook op financieel vlak.

De kracht van iedere beweging hangt ultiem af van de rol die de arbeidersklasse speelt. Enkel zij heeft de kracht om via stakingen, bedrijfsbezettingen, blokkades,… de kapitalisten tot toegevingen te dwingen. Topbijeenkomsten kunnen geblokkeerd worden, maar daarvoor zal er meer nodig zijn dan radicale jongeren. Als de arbeidersklasse haar materieel buiten brengt, is het makkelijker om te blokkeren. De arbeiders hebben de macht om het volledige systeem plat te leggen en verandering te bekomen. Jongeren moeten zich op de arbeidersbeweging richten om samen de strijd aan te gaan voor een ander systeem, een socialistische toekomst!

De helft van de Vlaamse scholieren tussen 16 en 18 jaar zegt niet of weinig geïnteresseerd te zijn in politiek. Jongeren trekken het zich weinig aan welke traditionele politieke partijen aan de macht zijn, veel verschil maakt het niet. De desinteresse voor de dagelijkse prietpraat is groot. Maar net zoals je je niet kan onttrekken aan de samenleving, kan je je ook niet onttrekken aan de politiek.

Standpunt van Internationaal Verzet. > pdf-versie van dit standpunt

Wij willen niet voor de crisis betalen

De crisis van het kapitalisme raakt jongeren hard. De Europese Commissie bevestigt: “De achteruitgang van de economische situatie zal belangrijke gevolgen hebben voor de levensomstandigheden van jongeren. Op het vlak van werkgelegenheid en onderwijs zullen we kwetsbaarder zijn voor uitsluiting.”

De mythe – omarmd door alle traditionele partijen – dat het neoliberalisme leidt tot rijkdom en welzijn voor ieder, is doorbroken. De kapitalisten staken het geld in hun zakken en vluchtten weg vóór het schip zonk. Nu willen ze ons laten opdraaien voor hun hebzucht. Wij willen niet voor hun crisis betalen. Daarom nemen de scholieren van Internationaal Verzet deel aan de verkiezingscampagne van de Linkse Socialistische Partij.

Nationaliseren om jobs te redden, niet hun winsten

Het gemiddeld werkloosheidspercentage onder Belgische jongeren is 21%. Jongeren zijn de eerste slachtoffers van hun crisis. Velen zijn aangeworven met tijdelijke of interim contracten. Deze jobs zijn de eerste die verdwijnen. De stijging van de werkloosheid is één van de belangrijkste gevolgen van de economische crisis en het ergste staat ons nog te wachten. En als oplossing? Niets. Voor de traditionele partijen gaat de prioriteit altijd naar de banken, naar de aandeelhouders, naar de bazen.

Meer middelen voor onderwijs

Het budget voor onderwijs bedraagt vandaag minder dan 5% van het Bruto Binnenlands Product, tegenover 7% in 1980. Dertig jaar neoliberaal beleid heeft geleid tot een forse daling van de reële middelen voor onderwijs. Hoewel vele jongeren de school verlaten zonder diploma op zak, klassen overbevolkt zijn, gebouwen bouwvallig, , … zal ons toch de rekening voor de crisis van het kapitalisme gepresenteerd worden. Besparingen in de budgetten voor onder andere onderwijs kort na de verkiezingen, zijn waarschijnlijk. Om de publieke financiering voor onderwijs op te trekken, zullen we alvast niet moeten rekenen op de traditionele partijen…

Stop de verwoesting van ons milieu

De toekomst op basis van de economische crisis en de huidige staat van het milieu, ziet er allesbehalve rooskleuring uit: jobverlies, miserie, hongersnood, milieuvervuiling, klimaatsveranderingen en het verdwijnen van dier- en plantsoorten. De planeet van toekomstige generaties is een onvoorspelbare en ontregelde wereld. Het programma van de neoliberale groenen van ‘Groen!’ is opgebouwd uit een reeks vage eisen (zoals het uitbreiden van de manoeuvreermarge van staten of het tot stand brengen van een “Green Deal” met vage inhoud) die weigeren de reële oorzaak van de milieucrisis aan te pakken: het kapitalistisch systeem.

Welk alternatief?

In Frankrijk is het de Nieuwe Antikapitalistische Partij (NPA) van Besancenot die de wind in de zeilen heeft. In Vlaanderen zal het de ultraliberale lijst van de populist Dedecker zijn. De ideologie van het neoliberalisme weegt nog zwaar op onze schouders. In Frankrijk zijn we, vóór het succes van de NPA, ook door de ervaring van Le Pen moeten gaan. Vele jongeren zullen op 7 juni voor Lijst Dedecker stemmen als reactie tegen het establishment. Helaas zal dit echter geen stem ten voordele van jongeren en werkenden zijn, maar een stem ten voordele van de echte profiteurs: de kapitalisten.

LSP verdedigt als alternatief een socialistische samenleving waar de gemeenschap de productie in handen om de noden van iedereen te vervullen, niet om de winsten van enkelen veilig te stellen. Bij de verkiezingen moeten we opkomen met een strijdpartij, maar een socialistische samenleving kunnen we niet enkel door verkiezingen bereiken.

Voor onze toekomst zullen we samen moeten vechten, jongeren en werkenden! De arbeidersklasse moet de strijd voor de controle en het beheer van de samenleving in handen nemen.

Anti-kapitalistisch milieufestival van Internationaal Verzet

Wekenlang voerden we in het Antwerpse campagne voor het anti-kapitalistisch milieufestival van Internationaal Verzet op 25 oktober. Daarbij kwamen er heel wat positieve reacties die erop wijzen dat het milieuthema hard leeft onder jongeren en dat de zoektocht naar een alternatief op het kapitalisme in crisis groot is.

Door Emiel (Antwerpen)

Tijdens het milieufestival waren er vier werkgroepen rond energie, voedselcrisis, overbevolking en klimaatveranderingen. Aan deze werkgroepen namen in totaal een 60-tal mensen deel. Op de avondmeeting waren er 80 aanwezigen die luisterden naar de sprekers van de VZW Ademloos (die opkomt tegen de Lange Wapper brug en de Oosterweelverbinding), Internationaal Verzet en LSP. Afsluitend waren er optredens met een honderdtal feestvierders die genoten van drie groepjes die kwamen optreden.

Terwijl de Antwerpse regio werd geconfronteerd met een golf van ontslagen, blijft het stadsbestuur – tegen de meerderheid van de bevolking in – vasthouden aan haar prestigeproject van de Oosterweelverbinding, een megaproject dat tot 2 miljard euro zou kosten en bovendien een gevaar inhoudt voor de gezondheid en de verkeersveiligheid. Wij steunen het verzet tegen deze brug en plaatsen daartegenover de nood om meer middelen te investeren in openbare dienstverlening ten dienste van de meerderheid van de bevolking. Waarom bijvoorbeeld met die 2 miljard euro geen gratis en degelijk openbaar vervoer organiseren of investeren in alternatieven voor containertransport zodat dit niet meer over de wegen dient te gebeuren?

Een rode draad doorheen de discussies was ongetwijfeld de impact van de economische crisis op het bewustzijn inzake milieu en ecologie. Naarmate de crisis van dit systeem duidelijker en scherper wordt, worden de arbeids- en leefomstandigheden van bredere lagen ondermijnd. De ontslagen, herstructureringen, dalende koopkracht,… zorgen ervoor dat moraliserende argumenten minder impact hebben. In de strijd voor degelijke werk- en leefomstandigheden is de strijd voor een leefbaar milieu voor ons een essentieel onderdeel. Met een kapitalisme in crisis zal de burgerij overgaan tot hardere aanvallen op deze werk- en leefomstandigheden.

De verantwoordelijkheid voor de ecologische catastrofe waar we op afstevenen, is geen individueel gegeven en bijgevolg volstaan individuele “oplossingen” niet. Het “consuminderen” door de collectieve verarming van de arbeiders en hun gezinnen die hun koopkracht zien dalen, leidt vandaag niet tot een verbetering van de ecologische situatie. In de strijd voor een leefbaar milieu richten wij ons niet tegen de slachtoffers van het kapitalisme, maar tegen het systeem zelf. In het kapitalisme staan enkel de winsten centraal, zelfs indien dit ten koste gaat van de werkenden en hun milieu. Wij willen verandering en komen op voor een socialistisch systeem waarin de behoeften van de meerderheid van de bevolking centraal staan.

Op de anti-kapitalistische milieudag van Internationaal Verzet was er een groot enthousiasme en bereidheid tot discussie over een socialistisch alternatief op het kapitalisme. Bovendien hebben we met deze dag onze werking in Antwerpen stevig op de kaart gezet en zijn we in contact gekomen met tal van jongeren waarvan een aantal reeds lid zijn geworden van LSP. Aarzel zelf ook niet om deze stap te zetten en samen met ons op te komen voor een betere toekomst: een leefbare en dus socialistische wereld!

---

Enkele reacties van aanwezigen

Drie mensen kwamen van over de Nederlandse grens naar Antwerpen afgezakt. Eén van hen was Bas (Nederland): “Het meest interessante vond ik de werkgroep over een socialistische visie op energie. Met name de spreker kon mijn aandacht trekken. De discussie was soms was technisch, maar op een heldere manier gesteld. De discussie over fijnstof bij de Oosterweelverbinding bestaat ook in Tilburg. Daar hebben ze de stad zo veel mogelijk autovrij gemaakt vanwege het hoge gehalte aan fijn stof.”

Er waren ook leden en sympathisanten van uit het hele land die inspiratie kwamen opdoen in Antwerpen.

Matthias uit Gent: “Ik denk dat de opkomst en de inhoud van de verschillende discussies een duidelijke weerspiegeling waren van het belang van het ecologische thema voor marxisten.” Pablo uit Brussel stelde meteen voor om een gelijkaardig evenement te organiseren in Brussel.

Giulano uit Brussel: “Het anti-kapitalistisch milieufestival lanceert onze nationale campagne rond ecologie. Daarbij zullen we deelnemen aan de betoging van 6 december in Brussel. Het is belangrijk om een dergelijke dag te organiseren rond een thema dat sterk leeft onder jongeren en die hen tot revolutionaire conclusies kan brengen, zoals we dat vandaag zagen. De ecologische catastrofe kan niet opgelost worden binnen het kader van een kapitalistisch systeem, omdat dit systeem enkel kijkt naar de winsten op korte termijn. De uitdagingen waar we met deze planeet voorstaan, kunnen enkel in het kader van een democratisch geplande economie worden opgelost.”

Jonas (Gent): “Ik vond dat het milieufestival goed georganiseerd was. De discussies waren interessant en wat mij opviel was dat er veel nieuwe mensen waren die ik nooit eerder zag. Dit is een teken dat onze organisatie groeit.”

Barbara (scholiere, Gent): “Ik vond het interessant. Zeker de laatste meeting over de Oosterweelverbinding toonde aan dat we ook bezig zijn de problemen concreet aan te pakken. Maar milieu moet ook wereldwijd aangepakt worden. Daarom is het belangrijk om voor socialisme op te komen.”

Uiteraard waren er ook vooral veel aanwezigen uit Antwerpen zelf. We laten enkele aan het woord.

Mara: “Als inwoonster van Merksem, ben ik erg betrokken met de discussie over de Oosterweelverbinding. De manier waarop het vandaag aangepakt wordt, is fout”

Laurent: “Ikzelf was aanwezig op de workshops rond klimaatsverandering en energie. Naast de boeiende inleidingen, merkte ik op dat er vanuit de zaal een grote bereidheid bestaat tot discussie. Aangezien ik er van overtuigd ben dat het milieuvraagstuk nood heeft aan collectieve oplossingen, is het essentieel dat ook eenieder zijn bijdrage levert tot die discussie. In dat opzicht denk ik dat de workshops zeker hun effect niet gemist hebben.”

Jarmo: “Ik ben zeer tevreden over het antikapitalistisch milieufestival. Enerzijds heeft het ons de mogelijkheid gegeven ons te profileren als consequent antikapitalistische organisatie die op een brede waaier van terreinen actief is. Tijdens de workshops en discussies werd ons standpunt van collectieve oplossingen in de plaats van eco-taksen en dergelijke, breed gewaardeerd. We waren er in staat om ons duidelijk te positioneren tegenover de voorstanders van individuele oplossingen, die stellen dat we allemaal de verantwoordelijkheid dragen voor de milieuproblematiek. Er bestond een groot draagvlak voor onze positie, die stelt dat het de verantwoordelijken van de problemen zijn die ervoor moeten opdraaien, en niet de slachtoffers. De opkomst, het enthousiasme en de wil tot discussie, tonen aan hoe je met een kleine groep, door middel van een juiste positionering, in staat kunt zijn een groot aantal mensen te mobiliseren en enthousiasmeren.”

Op 25 oktober organiseert Internationaal Verzet in Antwerpen een antikapitalistisch milieufestival met workshops, een meeting en optredens. Er wordt in de namiddag gestart met discussies over energie, klimaatverandering, overbevolking en voedselcrisis. De meeting ‘s avonds staat in het teken van de Oosterweelverbinding en andere prestigeprojecten. Nadien volgen optredens met onder meer Campina Reggae, Montezuma, Brainded Girlfriend,… Dit alles vindt plaats in jeugdhuis Kavka aan de Oudaan.

Pamflet van Internationaal Verzet Antwerpen

Vandaag zijn de milieuproblematiek en de opwarming van de aarde niet langer omstreden. De enorme impact van de vervuiling valt niet meer te ontkennen: meer milieurampen, meer milieuvluchtelingen (50 miljoen tegen 2010 volgens het ‘rapport-Stern’), de stijging van de zeespiegel,…

Welke antwoorden bieden de traditionele politici aan?

De EU-klimaatcommissie besliste recent dat 20% van de energie in Europa tegen 2020 hernieuwbaar moet zijn en dat de CO2-uitstoot eveneens met 20% moet worden verminderd. Dit is echter te weinig te laat. Ondertussen zullen de grote vervuilers, de multinationals, met rust gelaten worden of zullen ze taksen opgelegd krijgen die ze gewoon in hun prijs aan de consumenten doorrekenen.

Voor een antikapitalistisch milieuprogramma

Internationaal Verzet denkt niet dat de traditionele politici in staat zijn een echte oplossing naar voor te schuiven, aangezien de winst altijd primeert in dit systeem. Om ons echt over de milieuproblematiek te kunnen buigen, zullen we die winsthonger moeten elimineren en op zoek gaan naar een alternatief waarbij mens en milieu centraal staan. Welke concrete ecologische problemen het kapitalisme met zich meebrengt en welk programma Internationaal Verzet als antwoord naar voor brengt, komt aan bod in de workshops.

• 14-16u:
  
  > energie
  
  > klimaatverandering

• 16u30-18u30:
  
  > overbevolking
  
  > voedselcrisis

Oosterweelverbinding: prestige en winst gaan voor op milieu en koopkracht

Om 20u start een meeting over de veelbesproken Oosterweelverbinding, de brug als sluiting van de Antwerpse ring. Onder druk van het bedrijfsleven en de politici, zonder noemenswaardige inspraak van de bevolking, zal er 1 miljard euro belastinggeld nodig zijn om dit nieuwe prestigeproject te realiseren!

De gezondheid van de mensen komt in gevaar door de massa’s fijn stof die de auto’s en vrachtwagens zullen verspreiden. Internationaal Verzet pleit voor meer investeringen in gratis openbaar vervoer en oplossingen zoals een tunnel waardoor het fijn stof afgeleid en gezuiverd kan worden en het lawaai gedempt.

Doe mee

Ben je het beu om bij de pakken te blijven zitten en heb je zin om samen met ons de strijd aan te gaan tegen milieuvervuiling en megawinsten ten koste van ons klimaat? Aarzel dan zeker niet en neem contact met ons op!

Hoe kan je meehelpen?

• affiches ophangen
• flyers verdelen
• milieufestival comité starten op school
• mee voorbereiden workshops
• lid worden van Internationaal Verzet
• iets anders:

Bel ons 0499/19 33 88 of mail milieufestival@gmail.com

---

> PDF-versie van het pamflet

> PDF-versie van de affiche (tevens voorkant pamflet)

Hieronder vind je twee artikelen uit de scholierenkrant "De Verzetskrant" die momenteel wordt verspreid onder jongeren in het hele land. De Verzetskrant is een uitgave van Internationaal Verzet en omvat artikelen die geschreven zijn door en voor scholieren.

Stop racisme – 6 maart: anti-NSV betoging

Met de behoeften van de gewone mens wordt in een kapitalistische maatschappij maar weinig rekening gehouden. Enkel de winsten van het patronaat zijn belangrijk. Door de toenemende sociale onzekerheid die hierdoor ontstaat, maakt racisme opgang. De oorzaken van de problemen worden in de schoenen geschoven van migranten, vluchtelingen, werklozen… Dit komt in feite neer op een verdeel en heers tactiek waardoor hele groepen tegenover mekaar komen te staan en zo protest wordt vermeden.

Het Vlaams Belang stelt allochtonen voor als een vijandige groep binnen onze samenleving, met compleet andere belangen. Volgens het Vlaams Belang zouden bijvoorbeeld allochtonen verantwoordelijk zijn voor het ongedierteprobleem in het Europark in Antwerpen. Blijkbaar heeft de partij niet echt geleerd uit de veroordeling voor racisme een paar jaar geleden.

Racisme versla je niet met een cordon sanitair, maar met een linkse oppositie. Zolang die in België ontbreekt, zal extreem rechts alle vrijheid hebben om haar haat en verdeeldheid te blijven verspreiden. Daarom is het noodzakelijk om samen te bouwen aan een alternatief, tegen racisme, tegen sociale afbraak en tegen het neoliberale beleid. Sluit aan bij Internationaal Verzet en vecht mee tegen racisme en onrechtvaardigheid.

Vecht voor een samenleving waarin rekening wordt gehouden met iedereen en niet enkel met de winsten van een kleine minderheid!

Pieter, IV-Aalst

Betoog mee op 6 maart!

De Nationalistische Studentenvereniging (NSV) is een organisatie van extreemrechtse studenten in Vlaanderen. Er bestaat een concrete link met het Vlaams Belang. Zo komen heel wat van de huidige kopstukken (zoals Dewinter) uit de NSV.

De NSV probeert zich voor te doen als een gewone studentenvereniging voor Vlaamsgezinde studenten. In werkelijkheid zijn ze tegen abortus, euthanasie, homohuwelijken en niet bang om racistische en fascistische uitspraken te doen. Zo schreef huidig voorzitter van NSV-Hasselt Thierry Vanroy op het internet: “Eens de democratie in chaos ineenstuikt, hoop ik dat er een ijzeren fascistische hand is om over te nemen.”

Jammer genoeg blijft het niet bij woorden. NSV is niet bang om geweld te gebruiken. Een groepje NSV-leden viel bij de opening van het vorige academiejaar te Antwerpen een lid van de Actief Linkse Studenten aan toen die pamfletten aan het uitdelen was. Ook zien we een toename van racistisch geweld in België, een toename die mee gestimuleerd wordt door de retoriek van het VB en andere partijen die inspelen op het aantal migranten om de angst voor vreemdelingen te versterken.

Is het mogelijk om racisme te verslaan? Volgens ons wel. Het is noodzakelijk om ons te organiseren en te verenigen los van afkomst. De sociale ongelijkheid geproduceerd door het kapitalisme maakt racisme, werkloosheid, uitbuiting,… mogelijk. Om een einde te maken aan racisme, zal het nodig zijn om samen met jongeren en arbeiders de strijd aan te gaan voor een alternatief op het neoliberalisme en haar sociale afbraak.

Daarom zetten wij ons ook in voor de uitbouw van het Comité voor een Andere Politiek (CAP) dat een belangrijk onderdeel kan vormen in de strijd tegen racisme. CAP kan een stap vormen in de creatie van een nieuwe arbeiderspartij. Een dergelijke formatie zal van groot belang zijn in het verzet tegen de sociale afbraak. Een actief verzet dat ingaat op het passief ongenoegen, wat tot nu toe een basis vormt voor het VB. Deze beweert wel een alternatief te vormen, maar komt in feite niet op voor onze ware belangen.

Strijd mee met Internationaal Verzet en Blokbuster tegen extreem-rechts en voor een politiek alternatief!

Arne, IV-Gent

Vorige vrijdag werd er onder meer in het Don Bosco college in Gent gestaakt door de scholieren. Deze actie kwam er naar analogie met de Nederlandse acties waar er vrijdag een algemene mobilisatie was tegen het verlenging van de lestijd. De Nederlandse scholieren kwamen in actie tegen het opdrijven van de lestijd tot 1040 uur per jaar, wat zou neerkomen op soms 9 uur per dag. Ondanks het opdrijven van de lestijd, voorziet de Nederlandse regering niet in extra middelen voor onderwijs.

Artikel door Benoit Douchy op basis van een gesprek met een leerling van het Don Bosco college

Eerst en vooral moeten we benadrukken dat wij het recht van scholieren om actie te voeren en standpunten in te nemen erkennen. Wij vinden dat scholieren ernstig moeten worden genomen en dat de solidariteitsacties met de Nederlandse collega-leerlingen positief zijn. We vinden het jammer dat de officiële scholierenvertegenwoordiging zich tegen deze acties heeft uitgesproken.

De actie kwam tot stand op basis van een e-mail die werd rondgestuurd door een leerling. Daarin werd opgeroepen om te staken. Nieuwe communicatiemiddelen zoals SMS of Msn kunnen erg nuttig zijn om acties op te zetten als er niet echt een organisatie is of als de vertegenwoordigers niet erkend zijn (dat is bijvoorbeeld het geval bij veel jongerenprotest in China op dit ogenblik).

De leerlingen van Don Bosco hielden een optocht door de stad en deden ook andere scholen aan: KTA, Gito,… Vooral vanop Gito kwamen er nog leerlingen mee betogen. De scholieren trokken onmiddellijk naar andere scholen vanuit het gevoel dat ze niet geïsoleerd mochten blijven met hun actie.

Na de staking werden verschillende scholieren opgepakt en ondervraagd. De persoon met wie ik sprak, stelde dat hij zelfs zijn identiteitskaart niet had teruggekregen. Na het verhoor werden ze vrijgelaten en aangemaand om terug naar school te gaan.

De actie werd niet gekoppeld aan eisen rond het beleid in België. Dat had de actie nochtans kunnen versterken. Na 20 jaar van besparingen die zowel leerlingen en leerkrachten hebben getroffen, zien we overal in Europa de gevolgen op het onderwijs. Het zou nuttig zijn om het inspirerende voorbeeld van de Nederlandse scholierenacties te gebruiken om ook hier acties te voeren en lokale eisen op te nemen.

Het is opvallend dat er bij de Gentse acties, net zoals in Nederland, vrij repressief werd opgetreden met arrestaties. Het charmeoffensief van de Gentse “flikken”, geldt duidelijk niet op ogenblikken dat jongeren spontaan in actie komen.

Wij zijn voor het opzetten van democratische organen die de discussie onder scholieren organiseren en die het protest verder kunnen ontwikkelen. Toen er nog sprake was van een regeringsvorming, kwamen de roomsblauwe partijen al overeen om gevangenissen te bouwen voor jongeren vanaf 14 jaar. Scholieren zijn dus wel oud genoeg om in de gevangenis te belanden, maar niet om voor hun eigen mening uit te komen?

Internationaal Verzet is als scholierenorganisatie actief in Gent en we gaan de discussie aan over de gevolgen van het neoliberaal beleid. Binnen een kapitalistisch systeem worden scholieren niet aangemoedigd om zich te ontwikkelen tot kritische leerlingen die zelf beslissingen kunnen nemen en ook het onderwijs mee vorm kunnen geven. Ondanks het feit dat er dikwijls in het middelbaar onderwijs een grote kloof bestaat tussen leerkracht en leerling is het belangrijk om zich samen te verzetten als er asociale plannen zijn die geen rekening houden met de behoeften die het onderwijs vandaag kent.

De Bologna-hervormingen leiden tot een verdere vermarkting van het onderwijs en de kloof tussen het niveau van scholen neemt ook toe. Voor ons dient iedereen recht te hebben op kwalitatief onderwijs waarin praktijk zowel als theorie een centrale plaats in innemen. Nu krijgt men ofwel een volle week theorie en wordt weinig daarvan in de praktijk bewezen, ofwel krijgt men vooral praktijk en is het niveau van theoretische lessen veelal ondermaats. Met praktijk wordt hier niet bedoeld dat leerlingen als goedkope werkkrachten een stage gaan doen, aangezien dit meer te maken heeft met uitbuiting dan met onderwijs.

Om zo’n onderwijs te bekomen zullen we moeten verdedigen wat er in het verleden is afgedwongen (bepaalde graad van democratisering en investering in onderwijs) maar ook het systeem in vraag stellen die ertoe leidt dat al deze verworvenheden nu worden afgebouwd.

• Naar 7% van het bbp voor onderwijs!
• Democratische organen ook voor –18-jarigen in scholen.
• Voor het democratisch recht op verzet door scholieren
• Sluit aan bij Internationaal Verzet en organiseer je tegen de vermarkting van het onderwijs!

---

Op Youtube staat een kort filmpje van de actie in Don Bosco: klik hier.

Gisteren trokken een 100-tal scholieren en jongeren door de straten van Gent om te protesteren tegen de liberalisering van de energiesector en tegen klimaatsverandering. Het kapitalisme houdt in haar zoektocht naar steeds meer winst voor een kleine minderheid geen rekening met de ecologische behoeften van de meerderheid van de bevolking.

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Het lokale televisiestation AVS bracht een reportage over de betoging van Internationaal Verzet in Gent. Daarin wordt onder meer een interview getoond met Mirre Vercoutere van IV-Gent. Ons standpunt over ecologie wordt er goed weergegeven. Bekijk het zelf maar: http://www.avs.be/woensdag.html (vanaf 5 min. 26 in de nieuwsuitzending)
[/box]

Het huidige systeem doet ons meer betalen voor zaken als energie door een liberaliseringsbeleid. En dat net op een ogenblik dat controle van de gemeenschap meer dan nodig is om ervoor te zorgen dat het wetenschappelijk onderzoek naar hernieuwbare energie ten volle kan gevoerd worden. Daartoe zal het overigens ook nodig zijn dat wetenschappelijk onderzoek los staat van de grote ondernemingen, wat meer publieke middelen vereist voor onderwijs.

De Gentse jongeren van Internationaal Verzet trokken door de binnenstad en passeerden onder meer aan het secretariaat van de VLD. Achteraf werden verdere plannen gesmeed om met scholieren in de Arteveldestad op te komen tegen het kapitalisme.

Enkele foto’s:

Internationaal Verzet voert in het nieuwe schooljaar opnieuw campagne onder scholieren. Het jongerenblad ‘De Verzetskrant’ komt met een nieuw nummer uit waarin heel wat aandacht is voor de milieuproblematiek. We plannen enkele lokale acties en zullen ook mobiliseren naar een nationale betoging die op 8 december plaatsvindt. Hieronder vind je alvast een artikel uit de Verzetskrant.

Julien, IV-Gent

Aan het begin van dit schooljaar lanceert Internationaal Verzet een campagne om de milieuproblematiek in de kijker te zetten. Tijdens deze campagne zullen er -in geheel België acties georganiseerd worden, onder andere aan elektriciteitscentrales en multinationals.

Iedereen weet dat de milieuvervuiling alleen maar zal blijven toenemen. Toch blijken de kapitalisten en hun politici niet in staat om de crisis op te lossen. Ze zijn niet bereid om te investeren in milieuvriendelijke productiemethoden omwille van hun onverzadigbare verslaving aan winst.

Internationaal Verzet is een scholierenorganisatie die zich engageert tegen de destructieve neoliberale politiek. Dit door middel van gerichte acties, en discussies over een mogelijk alternatief dat een gezond milieu voor jongeren en arbeiders kan verzekeren. We willen ons hiervoor echter niet beroepen op de neoliberale politici, maar gaan uit van onze eigen krachten.

Jongeren zijn een groep die snel in strijd komt (zie de beweging tegen het CPE in Frankrijk). Maar om succesvol te kunnen zijn, is een zekere vorm van organisatie nodig. Het is nodig de hedendaagse productiewijze te veranderen, hiervoor moeten we de productiemiddelen onttrekken aan de kapitalisten. De milieucrisis kunnen we enkel en alleen oplossen samen met arbeiders die werken in de meest vervuilende sectoren, zoals energie, transport en zware industrie.

Neem contact met ons op, doe mee met de IV-groep in je buurt, discussieer samen met vrienden en kennissen en steun ons door kranten en stickers te verkopen.

In de documentaire ‘An Inconvenient Truth’ schetste Al Gore de omvang van de milieucrisis die aan de gang is. Waterschaarste, woestijnvorming waardoor vruchtbare grond verloren gaat, het uitsterven van diersoorten, de toename van natuurrampen… Ontwikkelingen waaronder de armere lagen van de bevolking het ergst (zullen) lijden – denk aan de tsunami in Sri Lanka en de orkaan Katrina.

Mirre (IV-Gent). Artikel uit het scholierenblad "Verzetskrant"

An Inconvenient Truth werd wereldwijd verspreid en speelde een belangrijke rol in het bewustzijn rond de klimaatopwarming, dat gepaard gaande met de steeds duidelijker wordende effecten, steeds verhoogt. Als we de media van de afgelopen periode mogen geloven, zouden de politici het probleem ernstig beginnen nemen. Tijdens de verkiezingscampagne lieten ze allen hun groenste kant zien. Als we echter een betere kijk nemen naar de oplossingen die naar voor geschoven worden, zien we dat de schuld en verantwoordelijkheid systematisch in de schoenen van de consumenten wordt geschoven. De eco-taks, een belasting op de uitstoot van C02, dure bio-producten, een verhoging van de benzineprijs,… raken vooral de arbeiders en hun gezinnen. In vergelijking met de vervuiling door de bedrijven, is de vervuiling van de gezinnen echter bijzonder beperkt.

In de plaats van individuele oplossingen, zijn alternatieven op collectieve basis nodig! Ecologie enerzijds, en de manier waarop een samenleving is georganiseerd anderzijds, zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden. Het hedendaags systeem, het kapitalisme, heeft als centraal streefdoel de zoektocht naar winstmaximalisatie. Deze zoektocht gaat ten koste van het merendeel van de bevolking, en van het milieu!

Sinds het ontstaan van het kapitalisme stapelen milieuproblemen zich op. Laten we niet de consument, maar het productiesysteem in vraag stellen. Binnen het kapitalistisch systeem is het onmogelijk om toekomstgericht te plannen. Het is enkel de winst op korte termijn die telt, niet de belangen van de gemeenschap. Het zijn de bedrijven die het meest vervuilen, maar wij die de schuld moeten dragen.

Verregaande en structurele oplossingen zijn niet mogelijk binnen het kapitalisme, zoals reeds gebleken is met het enorm beperkte kyotoprotocol. Als de voorwaarden voor dit protocol zouden voldaan zijn, dan nog helpt dit maar 3% in het tegengaan van het broeikaseffect. Het is duidelijk: een ‘groen kapitalisme’ is niet mogelijk. We zullen moeten zoeken naar internationale alternatieven en oplossingen op lange termijn. Er is nood aan meer en onafhankelijk onderzoek naar hernieuwbare energiebronnen en nieuwe technologieën in plaats van dit over te laten aan de multinationals en hun marionetten.

Daarom is er nood aan een economie die in functie staat van de behoeften van de bevolking. De bevolking moet zelf kunnen beslissen wat en hoe er geproduceerd wordt. De milieuproblematiek moet bij zijn wortels worden aangepakt en dat is ongetwijfeld het kapitalisme. We zullen met dit systeem moeten breken en de maatschappij fundamenteel veranderen. Net zoals vroeger de sociale verworvenheden als onderwijs en sociale zekerheid verkregen zijn door collectieve strijd, zullen wij als jongeren en arbeiders op straat moeten komen om een krachtsverhouding uit te bouwen en een oplossing te bieden aan de problemen van vandaag.

Begin juni kwamen de leiders van de 8 machtigste landen ter wereld samen in Heiligendamm, Duitsland. Op deze G8-top werden belangrijke thema’s als het klimaatbeleid, armoede, de situatie in Irak,… besproken. Tegen deze bijeenkomst werd massaal actie gevoerd, met op de grootste betoging 80.000 deelnemers.

Liesje Ulburghs

Zij zijn met acht, wij met miljarden

De antiglobaliseringsbeweging, die haar geboorte vond in de acties tegen de WHO in Seattle in 1999 en haar Europees hoogtepunt kende in de protesten tegen de G8 in Genua en de protesten in Göteborg in 2001, maakte opnieuw furore tijdens de voorbije G8-top.

Door middel van directe acties en betogingen uitten talloze actievoerders hun protest. Zo wierpen bij het begin van de top 10.000 activisten blokkades op. Dit leidde tot grote hinder voor de medewerkers van de 8 wereldleiders. De talloze acties en betogingen maakten duidelijk dat de leiders, veilig verborgen en beschermd door maar liefst 16.000 politieagenten en een hek van 11 kilometer, door een groeiende laag van de bevolking niet worden gezien als “hun” vertegenwoordigers.

Integendeel. Ze verdedigen een zeer kleine toplaag, de bezitters van de productiemiddelen, die de rest van de bevolking laat werken voor een schamel loon terwijl zijzelf de winsten opstrijken. Gedreven door hun zoektocht naar steeds meer en meer winst en zo de kapitalistische logica volgend, houden ze de productiekosten – dus ook onze lonen – zo laag mogelijk.

Rijken worden rijker, armen worden armer

De helft van de wereldbevolking moet rondkomen met minder dan 1,5 euro per dag. De enorme rijkdom in de wereld wordt niet gebruikt ten goede van de klasse die deze produceert. Dagelijks sterven 30.000 kinderen van honger.

De voorbije twintig jaar hebben de armste 5% van de wereld 25% van hun reële inkomen verloren. De rijkste 20% daarentegen kreeg er 12% bij. Ook in België zijn het niet de gewone mensen die beter worden van de economische groei. Arbeidscondities worden afgebroken, de koopkracht daalt. 15% van de Belgen leeft in armoede.

Dat dit gevolgen van het kapitalisme zijn, wordt door steeds bredere lagen van de bevolking begrepen. Weinigen hebben nog de illusie dat instellingen als de G8 voor verbetering zullen zorgen. Bush sprak zich al vóór de top uit tegen voorstellen om de klimaatsopwarming tegen te gaan waardoor er geen concrete doelstellingen konden worden vastgelegd. Beloften over armoedebestrijding en de ‘schuldaflossing’ van de Derde Wereld die tijdens de voorbije top in 2005 werden gemaakt, werden niet ingelost. Er werd dan maar beloofd om ze deze keer wél na te komen. Allemaal niet verbazingwekkend als je de logica kent waarmee de leiders regeren. Op de onderonsjes van de wereldelite wordt vooral onderzocht hoe de ongelijkheid in het belang van het kapitaal het best in stand kan worden gehouden, en hoe dit kan verkocht worden naar de buitenwereld.

Kapitalisme in vraag gesteld

Na de jaren 90 die getekend door de val van de Muur weinig strijd en geloof in een alternatief met zich meedroegen, stelden geradicaliseerde jongeren bij de opkomst van de antiglobaliseringsbeweging het meedogenloze kapitalisme opnieuw in vraag.

Verschillende jaren werd er massaal gemobiliseerd naar toppen (van de G8, de WHO, de EU,…) waar een heel gamma van acties en protest tentoongespreid werd. Ondanks de effectieve blokkades en de talrijke directe acties en betogingen worden deze makkelijk genegeerd en wordt er nog steeds geregeerd ten voordele van een klein kliekje rijken. Want de kapitalisten worden niet geraakt daar waar het hen pijn doet. De economische basis van het kapitalisme – de uitbuiting van de arbeidersklasse – blijft buiten schot. De krachtsverhoudingen moeten begrepen en opgebouwd worden om het kapitalisme omver te kunnen werpen.

Jongerenverzet is dikwijls een voorbode van een meer veralgemeende strijd. De opkomst van de antiglobaliseringsbeweging begin jaren 2000 werd in Europa gevolgd door een bredere beweging tegen de gevolgen van het neoliberalisme. De heropleving van de arbeidersbeweging (denk maar de discussies over socialisme in Latijns-Amerika of de bewegingen in Europa de afgelopen maanden met onder meer het verzet tegen het jongerenbanenplan CPE in Frankrijk) vormt dé kans om concrete stappen te zetten in het verenigen van radicaliserende jongeren en de arbeidersbeweging, die de economische macht heeft om een structurele verandering teweeg te brengen.

Brede oriëntatie is nodig

De antiglobaliseringsbeweging mag zich niet op zichzelf richten om de reeds overtuigden verder te overtuigen. De afgelopen jaren zagen we een groeiende oriëntatie op diverse sociale fora met workshops en discussies. Dat ging gepaard met vage thema’s en slogans waardoor zelfs de sociaal-democratie (ondanks een verantwoordelijkheid voor het neoliberaal beleid) op veel plaatsen deel kon nemen aan de fora. Er is geen nood aan vage praatgroepen of aan zogenaamd “radicale” acties (zoals van het Black Block) die afschrikkend werken bij bredere lagen. Er is nood aan een duidelijk anti-kapitalistisch programma dat via concrete actiepunten banden kan smeden tussen arbeiders en jongeren.

De aanhoudende aanvallen van de regering Merkel op de lonen en de arbeidsomstandigheden leidden in de aanloop van de G8-top tot een staking bij Deutsche Telekom. Die staking bedreigde zelfs even de organisatie van de G8-top. Jammer genoeg was er geen eenheid tussen het voornamelijk jongerenprotest tegen de G8 en de stakingsacties. Het is nochtans via gezamenlijke acties rond de concrete gevolgen van het neoliberale beleid dat de antiglobaliseringsbeweging een invulling kan geven aan vage slogans (zoals “een andere wereld is mogelijk”) en bovendien de sympathie kan winnen van brede lagen van de arbeiders.

Tegen een steeds inhaligere kapitalistische klasse, moeten we onze krachten verenigen, collectief onze rechten en verworvenheden verdedigen, en strijden voor een rechtvaardige wereld waarin geproduceerd wordt voor de behoefte van de meerderheid van de bevolking!