Category: Lokaal – Oost-Vlaanderen

  • Eerste actie tegen verhoging inschrijvingsgeld

    Gentse scholieren protesteren tegen hoger inschrijvingsgeld en besparingen op onderwijs.
    • 10 september moet het begin van een brede beweging worden om besparingen te stoppen.
    • Investeer in onderwijs niet in wapentuig, naar 7% van bbp voor onderwijs.

    De geplande besparingen in het hoger onderwijs verontrusten de Actief Linkse Scholieren en Studenten zeer. Een besparing van 800 miljoen euro op onderwijs, het verhogen van het inschrijvingsgeld naar 900 à 1000 euro, het verlagen van het budget voor leerlingenbegeleiding, … Deze asociale maatregelen betekenen een regelrecht gevaar voor onze toekomst.

    De ALS roepen de Gentse scholieren op om een eerste actie te houden op woensdag 10 september om 14u aan het rectoraat van de UGent. Koerian, woordvoerder van ALS-Gent, legt uit:

    “De Gentse scholieren kunnen niet wachten tot alles in kannen en kruiken is. Ze moeten nu reeds een duidelijk signaal geven en aansluiting zoeken met zowel het personeel van de UGent als met de huidige studenten, die beide evenzeer de dupe zijn van de besparingen. Met deze eerste actie nemen de Gentse scholieren het voortouw om een brede beweging op te bouwen.”

    Besparingen worden door de regering in vorming afgedaan als onvermijdelijk. In realiteit zijn ze echter een van politieke keuze! Er wordt wel 6 miljard gevonden voor de Joint Strike Fighters om dure en mensonterende oorlogen te voeren, maar voor het onderwijs zijn er geen middelen genoeg? Koerian stelde:

    “6 miljard euro spenderen aan wapentuig terwijl er bespaard wordt op onderwijs lijkt wel een cynische grap. In plaats van te besparen, moet er geïnvesteerd worden in onderwijs. Wij eisen een onderwijs met middelen aangepast aan de noden van vandaag. Een terugkeer naar minimum 7% van het BBP voor onderwijs lijkt ons noodzakelijk en de enige mogelijkheid om gratis en degelijk onderwijs voor iedereen te garanderen.”

    10 september, 14u aan het rectoraat in Gent: scholierenprotest tegen de hogere inschrijvingsgelden!

  • Neen aan de verhoging van het inschrijvingsgeld! Actie in Gent op 10 september

    Pamflet van de Actief Linkse Scholieren. PDF

    scholierengentDe plannen van de nieuwe Vlaamse regering lezen als een open oorlogsverklaring aan de jeugd van Vlaanderen! De komende vijf jaar zal de regering maar liefst 800 miljoen besparen in het onderwijs. Wil je de volgende jaren verder studeren, dan zal je dat stevig voelen in je portefeuille. Het jaarlijkse inschrijvingsgeld zou tot 900 à 1000 euro worden opgetrokken. Dat is bijna een verdubbeling!

    Als we hier niet op reageren, zal dit slechts een begin zijn. De huidige verhoging is nog niet doorgevoerd of er wordt door sommigen al gepleit om in één klap naar 1500 euro te gaan! Ook de studiebeurzen liggen onder vuur. André Oosterlinck, voorzitter van de associatie van de KU Leuven, wilt deze vervangen met studieleningen. In de VS dreigt dat systeem in elkaar te storten om dat afgestudeerde studenten, niet in staat zijn die schulden, gemiddeld €22000, terug te betalen.

    Hoger onderwijs is vandaag geen luxe maar een noodzakelijkheid. Dat is ook waarom de afgelopen jaren het aantal studenten in Vlaanderen sterk toenam. De budgetten stegen echter niet mee. Met alle gevolgen van dien: overvolle klassen, overwerkt personeel, slechte infrastructuur,… De aangekondigde besparingen zullen die problemen niet oplossen maar juist verergeren. We pleiten dan ook voor bijkomende investeringen.

    De aanvallen op het onderwijs kaderen in een breder besparingsbeleid dat onder het mom van de crisis door ons strot wordt geramd. Dat zo’n neoliberaal beleid geen oplossing biedt, werd in de rest van Europa al duidelijk. Het resultaat: onbetaalbaar hoger onderwijs, massale jongerenwerkloosheid, verarming van de bevolking, enz. Zij die verantwoordelijk waren voor de crisis, de banken en de 1% rijksten, kunnen zich ondertussen verder verrijken. De traditionele politici zijn bereid om onze toekomst op te offeren om de winsten van de 1% veilig te stellen.

    Willen we een toekomst dan zullen we ervoor moeten strijden!

    Enkel massaal verzet van onderuit kan deze besparingslawine een halt toeroepen. In Canada werd een verhoging van het inschrijvingsgeld tegen gehouden door massale betogingen en andere protestacties. Laat ons dat voorbeeld volgen! Ben je ook tegen de verhoging van de inschrijvingsgelden? Wil je ook mee in strijd gaan voor een democratisch en gratis hoger onderwijs? Neem dan deel aan de actie van ALS op 10 september en help mee een beweging op te bouwen door op jouw school een actiecomité te beginnen!

    ACTIE AAN HET RECTORAAT op WOENSDAG 10 SEPTEMBER om 14u naast de Vooruit, St-Pietersnieuwstraat 25. Facebook evenement

    WIJ EISEN:

    • GEEN VERHOGING VAN HET INSCHRIJVINGSGELD!
    • VERHOGING VAN HET ONDERWIJSBUDGET TOT 7% VAN HET BBP!
    • VOOR GRATIS EN DEGELIJK ONDERWIJS!
    • ONDERWIJS IS GEEN MAATSCHAPPELIJKE KOST, MAAR EEN VERRIJKING.
  • KVHV liegt om linkse studenten te beschuldigen

    Door Koerian

    De rechtse studentenclub KVHV (Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond) liet zich deze zomer meermaals van zijn meest reactionaire kant zien.

    Het begon met een snoepreisje voor de Gentse afdeling naar Hongarije waar de vrienden van Jobbik werden bezocht. Jobbik is een fascistische partij: ze heeft een geschiedenis van haat tegenover Joden en zigeuners waarbij grof geweld niet wordt geschuwd. Zelfs het Franse extreemrechtse Front National vindt de Hongaren te extreem om mee samen te werken. Zo niet de Gentse KVHV die zich in Boedapest liet rondleiden door een vertegenwoordiger van Jobbik. (zie het artikel van het AFF hierover). Vlak na de verkiezingen haalde het Gentse KVHV de media met zijn aanwezigheid op het overwinningsfeest van de N-VA waar enkele KVHV’ers overmoedig ‘Cyaankali voor het FDF’ scandeerden.

    In verband met de besparingen in het onderwijs liet Antwerps KVHV-voorzitter Wouter Jambon zich ontvallen dat een verhoging van de inschrijvingsgelden en een meer elitair onderwijs niet slecht zouden zijn. Later werd daar nog een schepje bovenop gedaan door te stellen dat minder gegoede studenten altijd voor de rijke studenten kunnen werken. Kortom mensen die hun studies niet kunnen betalen zijn lui. (zie ons eerder artikel).

    Gesterkt door de aandacht voor hun reactionaire standpunten, besloten de conservatievelingen nog een stapje verder te gaan. Deze conservatieve katholieken zijn blijkbaar het achtste gebod vergeten en gebruikten een leugen om de Actief Linkse Studenten te beschuldigen. Op 4 augustus werd op de gevel van het Sint-Barbara College te Gent volgende zin aangebracht: “De Vlaming zal pas vrij zijn als de laatste N-VA’er wordt opgeknoopt met de ingewanden van de laatste pro-abeidsnul [sic].” Jan de Backer, dit jaar nog praeses van het KVHV te Gent getrooste zich de moeite om bij de politie te verklaren ondergetekende, penningmeester van de Actief Linkse Studenten te Gent, betrapt te hebben. “Ik heb daar, 4 augustus, 5 uur ’s ochtends, Koerian (…) herkend, hij heeft speciaal haar en een kenmerkend gezicht.” Ook zou daar volgens zijn verklaringen iemand met dreadlocks van ALS Gent aanwezig zijn geweest. Voor alle duidelijkheid: ik was elders op dat ogenblik en kan dat bewijzen en binnen ALS is er niemand met dreadlocks. Bovendien ontgaat de betekenis van de genoemde slogan op het Sint-Barbara College ons, wie of wat bedoelen ze met ‘pro-arbeidsnul’? ALS voert onder meer campagne met slogans als ‘Jobs, geen racisme’ – zijn wij dan ook ‘pro-arbeidsnullen’?

    Het is evident dat de beschuldiging na het verhoor naar alle waarschijnlijkheid wordt geseponeerd. Het doel van het KVHV is niet zozeer vervolging – daarvoor is hun leugen al te doorzichtig – maar wel intimidatie van politieke tegenstanders. Het uiten van valse beschuldigingen bij de politie is daar onderdeel van. Dit is trouwens niet de eerste keer. In maart van dit jaar beschuldigden ze COMAC er publiek en valselijk van hun verbondshuis te hebben beklad. Het zwartmaken en het trachten te laten veroordelen van politieke tegenstanders, waar hebben we dat nog gehoord?

    Actief Linkse Studenten gaat voor een eerlijk, open, rechtvaardig en links alternatief op de crisis en op extreemrechts. Een sociaal beleid als antwoord op sociale problemen en massaprotest als manier om ons programma naar voor te brengen. Op aansturen van Griekse antifascistische comités zal dan ook een betoging tegen extreemrechts worden gehouden in Brussel op 9 november. Het KVHV illustreerde deze zomer eens te meer dat acties als deze broodnodig zijn.

    [divider]

    UPDATE DOOR DE REDACTIE VAN SOCIALISME.BE. Volgens het KVHV is de klacht niet ingediend wegens de graffiti op het Sint-Barbaracollege maar wegens een ander geval van vandalisme op dezelfde dag. Dat was ons ontgaan, we hadden geen weet van andere graffiti en houden ons ook niet bepaald bezig met het bijhouden van alle gevallen van graffiti in het Gentse. Feit blijft dat de auteur van bovenstaand stuk op de datum waarop de KVHV-voorzitter hem in Gent meende op te merken niet eens in die stad aanwezig was. Ofwel heeft de KVHV-voorzitter last van visioenen ofwel liegt hij.

    Ook doet het KVHV lacherig over de terminologie die we inzake populistisch en extreemrechts hanteren. Nochtans zijn we daar heel duidelijk in: partijen als Jobbik of Gouden Dageraad beschouwen we als neofascistisch. We maken overigens een onderscheid tussen deze partijen en bijvoorbeeld het Vlaams Belang en het Front National. Het KVHV en N-VA zijn populistisch rechts, bij het KVHV weegt het reactionair-rechtse conservatieve aspect sterker door, ook al zijn er elementen die verder gaan (zo waren er minstens in het verleden neofascisten in het KVHV actief). Dat alles is op zich overigens niet vreemd voor een dergelijke kleinburgerlijke formatie. We gaan op deze site voorzichtig om met termen als fascisme omdat we de vreselijke geschiedenis van het fascisme niet willen minimaliseren door gratuit gebruik van deze term.

  • Betoging Gent voor Gaza

    Verslag door Michael, foto’s door Jean-Marie

    Vrijdagnamiddag kwamen in Gent honderden mensen op straat in een solidariteitsbetoging voor Palestina. Na de nationale betoging afgelopen zondag bracht deze betoging Gentenaren op straat tegen de oorlog in Gaza. Militanten van LSP kwamen tussen in de betoging met het maandblad “De Linkse Socialist” en het pamflet dat je hier kan lezen. Discussies met de betogers en de mensen die aan de kant van de weg de betoging steunden, illustreerden de diepgaande woede tegenover de Israëlische staatsterreur en de goedkeuring die het daarvoor krijgt van het imperialisme.

    LSP en haar internationale organisatie CWI onderlijnen de noodzaak aan massale strijd van onderuit: massamobilisaties van de Palestijnse arbeidersklasse naast massamobilisaties van de Israëlische arbeidersklasse zijn de enige middelen om tot een duurzame oplossing te komen. LSP en het CWI benadrukken dat de beweging zich moet baseren op de gemeenschappelijke belangen van de arbeidersklasse: jobs, sociale zekerheid en veiligheid zijn enkel af te dwingen op basis van sociale strijd van de vakbonden en arbeiders.

    We steunden de betoging in Gent en roepen op naar nieuwe betogingen en acties, zelfs indien we niet altijd het platform onderschrijven. Het Gentse platform onderschreven we niet. Het omvatte onder meer steun aan de nationale regering van Fatah en Hamas. Wij denken niet dat die formaties een oplossing kunnen bieden. De 100 jaar geleden vermoorde Franse sociaaldemocraat Jean Jaurès merkte terecht op: “Het kapitalisme draagt de oorlog in zich zoals donkere wolken het onweer in zich dragen.” Op kapitalistische basis is geen blijvend einde van de bloedvergieten te verwachten. Enkel een socialistisch perspectief voor de Palestijnse en Israëlische bevolking kan een einde maken aan werkloosheid, armoede en winstbejag waardoor beide bevolkingsgroepen vreedzaam kunnen samenleven in een onafhankelijk democratisch socialistisch Palestina naast een democratisch socialistisch Israël met de twee hoofdsteden in Jeruzalem en een garantie op democratische rechten voor alle minderheden als onderdeel van een strijd voor een socialistisch Midden-Oosten en regionale vrede.

    De schokkende horror die in Gaza wordt aangericht, mogen we niet aanvaarden. Laat ons de breed gedragen woede hieromtrent organiseren in massale acties. Massaal protest in ons land en andere delen van de wereld kunnen een goede stimulans zijn om ook in Palestina en Israël het massaverzet uit te bouwen en de discussie aan te gaan over alternatieven op dit systeem van bloedvergieten en barbarij.

    Videobeelden vanop de betoging:

  • Gaza. Foto’s van de actie in Gent

    Afgelopen donderdag was er in Gent een protestactie  tegen de Israëlische staatsterreur in Gaza. Betogers en militanten van diverse achtergronden verzamelden aan het stadhuis waar er enkele toespraken waren. We publiceren hieronder enkele foto’s – een eerste reeks door Jean-Marie en een tweede reeks foto’s door Thomas.

  • Gent gaat voluit voor GAS-waanzin

    gasgentGisteren verscheen in ‘De Morgen’ een opiniestuk door David in naam van TegenGAS en Mathias in naam van GASvrij Gent. Ze nemen het Gentse GAS-beleid op de korrel.

    Lees dit opiniestuk hier online

  • Equal Pay Day. Verslag van Gents debat over loonkloof

    Verslag door Thomas K

    Meer foto's van het debat
    Meer foto’s van het debat

    De organisatie van Equal Pay Day op 18 maart 2014, was voor LSP Gent vorige week vrijdag een aanleiding tot debat met syndicale inslag over de loonkloof tussen mannen en vrouwen. Er waren bijna dertig aanwezigen onder wie een aantal delegees en militanten van de vakbonden.

    De leden van het paneldebat waren Bart Leybaert, gewestelijk secretaris van de socialistische bediendenvakbond BBTK Waasland, Sofie De Graeve, coördinatrice bij het Vrouwenoverlegcomité (VOK), en Anja Deschoemacker, die kwam spreken als lid van de vrouwencommissie van LSP. Ilke Jaspers van het ACV kon niet aanwezig zijn op het paneldebat.
    Volgens het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, dat zijn resultaten baseert op cijfers van onder meer het Federaal Planbureau en andere overheidsinstellingen, bedraagt de totale loonkloof tussen mannen en vrouwen 23%. Equal Payday, een organisatie van Zijkant en het ABVV, is symbolisch op die dag in 2014 gesitueerd waarop vrouwen evenveel hebben verdiend als hun mannelijke collega’s in heel 2013.

    Op de vraag hoe vooruitgang kan worden geboekt in de gelijke behandeling van vrouwen en mannen op de arbeidsmarkt, antwoordde Bart Leybaert dat veel afhankelijk is van de houding en inzet van de vakbonden. Uit studie over de recente economische ontwikkelingen komt naar voren dat de verschillen tussen arm en rijk enkel maar toenemen en dat na de mannen uit de klassieke industrie nu ook veel vrouwen het slachtoffer worden van de crisismaatregelen.

    Sofie De Graeve had het onder meer over een noodzakelijke mentaliteitswijziging op alle niveaus van de maatschappij – zowel politiek, economisch als sociaal. Vrouwen verdienen niet enkel minder dan mannen, ze zien sneller hun carrière gefnuikt en lijden in veel gevallen onder een hoge werkdruk die het moeilijk maakt om persoonlijke keuzes te maken. In die zin is de loonkloof niet enkel een syndicaal probleem maar een bredere, maatschappelijke kwestie.

    Anja Deschoemacker koppelde de campagne voor een gelijk loon aan de een oproep voor een breder programma van sociale hervormingen. Vrouwen maken in meer dan de helft van de gevallen geen “vrije” keuze als ze een deeltijds betrekking aannemen of hun baan opgeven om het huishouden te kunnen doen. De onderwaardering van vrouwen en zogenaamde “vrouwenjobs” of –sectoren (waar de mannen die er tewerkgesteld zijn vaak ook minder verdienen dan hun collega’s in “mannensectoren”) is systematisch en roept om systeemverandering.

    De themadag Equal Payday komt ook geregeld in de pers aan bod. Redacties publiceren soms spectaculaire cijfers over de dichting van de loonkloof. Is er vooruitgang geboekt? Volgens Bart Leybaert kan wie dat wil met het begrip “vooruitgang” goochelen. Het verschil op de uurlonen is bijvoorbeeld gedaald, maar uit studies komt naar voren dat de lonen van veel mannen gedaald zijn door besparingen. Vooruitgang is er maar heel beperkt, vond ook Sofie De Graeve.

    Het blijft volgens haar een gevecht om het thema op de agenda te zetten. Door hun relatie met neoliberale partijen die niet de gelijkheid en solidariteit maar de vrije markt vooropstellen, hebben ook bepaalde vrouwenorganisaties een dubieuze houding. Anja Deschoemacker vond het de taak van de vakbonden om socialistische keuzes te maken. Solidariteit met de arbeidsklasse, niet opdat de kloof zou dichten door mannen die op hun loon inleveren, maar door alle inkomens op te trekken en iedereen van een degelijke job te voorzien.

    Verscheiden opvattingen waren uit de zaal te horen over de rol van de vakbonden in dit debat. Hoewel binnen de vakbonden het potentieel duidelijk aanwezig is om het thema van gelijk loon voor gelijk werk op de agenda te zetten, zijn er ook tegengestelde tendensen aanwezig die eenduidige actie bemoeilijken. Zo heeft de sp.a bijvoorbeeld nog altijd veel invloed over het ABVV, maar levert zij wel de minister van werk in de federale regering die geregeld met de eisen van de vakbond botst.

    Ook is er nog steeds nood aan de opleiding en ondersteuning van vrouwelijke militanten en delegees, vooral in de kleine bedrijven waar veel vrouwen werken maar waar vakbonden minder sterk staan. Bart Leybaert verdedigde het werk van de vakbonden, ook al vond hij ook dat zij nog heel wat werk aan de winkel hadden.

    Sofie De Graeve zei dat het debat in de media te eenzijdig op de kloof gericht is en de bredere problematiek wat vergeet, maar was blij dat de campagne er is. Zonder Equal Payday zou de publieke opinie nog minder over discriminatie tegen vrouwen debatteren. Tot slot toont de loonkloof volgens Anja Deschoemacker een afhankelijkheidsrelatie van vrouwen aan, zij het aan mannen, hun familie of kapitalisten. Socialisme kan de loonkloof beëindigen door mensen in hun behoeften niet langer te laten afhangen van de beperkingen van een loon.

  • Gents stadsbestuur bespaart op kap van gewone Gentenaar

    Pamflet ‘Nieuwe Vooruit’ van LSP-Gent. PDF-versie

    Progressieve façade maskeert asociaal beleid

    In de tweejaarlijkse rangschikking van de Financial Times haalt Gent de top-20 van steden waar investeerders best naartoe trekken. Maar zal de stad binnenkort ook nog leefbaar zijn voor de gewone Gentenaar? De begroting die het stadsbestuur begin november afwerkte, belooft alvast weinig goeds.

    In tegenstelling tot Antwerpen, waar men de botte bijl hanteert, beweert het Gentse stadsbestuur ‘enkel de scherpe kantjes eraf te vijlen’. Het stadsbestuur probeert haar progressieve façade in stand te houden onder druk van de sociale verwachtingen die ze creëerde. Zo zal in Gent het maatschappelijk middenveld (de vzw’s, ngo’s, etc) minder geraakt worden door besparingen dan in Antwerpen, komt er een verhoging van belastingen op leegstand en tweede verblijven en zal er ook een grotere teruggave van het mobiliteitsbedrijf aan de stad gevraagd worden. Dit is echter vooral camouflage om de echte speerpunten van de begroting, besparingen en belastingverhogingen, te verbergen.

    Gent wordt duurder voor inwoners

    In haar begroting kiest het stadsbestuur namelijk voor een arsenaal aan ‘kleine’ prijsverhogingen. De opvallendste is die van de vuilniszakken. Die gaan van €1,5 naar €1,75 voor de gele zakken en de prijs voor PMD verdubbelt zelfs. Voor brandweerhulp worden “niet-noodzakelijke diensten”, zoals het weghalen van een wespennest, plots betalend. Verder gaan de prijzen ook omhoog voor parkeren (zonder compenserende investeringen in openbaar vervoer), buitenschoolse opvang, identiteitskaarten, reispassen en rijbewijzen, museumbezoeken, trouwen etc.

    Alles bij elkaar geteld, betalen we zo een flinke duit extra. Sp.a, Open VLD en Groen stellen dat dit enkel de “logische indexering van de retributies” zijn. Nochtans worden de middelen van het OCMW of het onderwijs niet opgetrokken volgens diezelfde “logische indexering”.

    De besparingslogica wordt het duidelijkst in de afvalverwerking. Private investeerders hebben geen zin om hun winsten te zien dalen en dus zal Ivago in totaal €5 miljoen besparen. Over de eerste €2 miljoen is al duidelijkheid: €1 miljoen door het optrekken van de prijzen van de vuilniszakken en €1 miljoen door het afvloeien van 14 jobs tegen eind 2014. Waar verder zal gesnoeid worden is niet exact te voorspellen. Maar waarschijnlijk komen er prijsverhogingen voor containerparken (die nu al een dag minder per week open zullen zijn), beperktere ophaling, prijsstijgingen voor GFT-ophaling, etc. Prijsverhogingen zullen sluikstorten in de hand werken, maar daar staan GAS-boetes voor klaar. Zo worden gewone mensen dubbel gestraft en kunnen de private partners zich verder verrijken.

    [divider]

    Investeringen in openbare diensten broodnodig

    Ook de middelen voor stadsdiensten en personeel volgen de “logische indexering” niet. In de stedelijke kinderopvang komt wel meer personeel maar meer dan een doekje voor het bloeden is dit niet. Er worden 220 plaatsen gecreëerd, terwijl er 1.000 extra gesubsidieerde plaatsen nodig zijn. Hoewel de stad er prat op gaat niemand rechtstreeks te ontslaan, zullen er toch 435 personeelsleden minder zijn tegen 2019. Hoe men zo de dienstverlening ongewijzigd kan houden, zoals het bestuur beweert, is ons een raadsel. Nu al is de werkdruk voor vele stadsdiensten onhoudbaar.

    Een eerste gevolg is de sluiting van een aantal dienstencentra. Zo zullen velen niet meer in hun buurt naar stadsdiensten kunnen gaan, erg problematisch voor ouderen of personen met een beperking. Door de besparingen op openbaar vervoer zal dit het aantal auto’s op de weg en de verkeersknoop rond Gent alleen maar versterken.
    De slotsom van deze begroting is dat voor het grootste deel de tekorten zullen betaald worden door de gewone Gentenaar via talloze prijsverhogingen en een verlies aan kwaliteit in de dienstverlening. Voor LSP is dit onaanvaardbaar.

    Wij willen een echte sociale stad, en willen en zullen mee verder bouwen aan een linkse oppositie om de rekening voor de crisis terug naar afzender te sturen.

    [divider]

    Stop de prestigeprojecten! Betaalbaar wonen voor iedereen

    In 2011 waren er 7.892 sociale huurwoningen te kort in Gent. Tegenover de €42,4 miljoen voor de lopende en nieuwe ‘stadsvernieuwingsprojecten’ staat een miserabele €1,5 miljoen voor onteigeningen, sloop en bouw van nieuwe sociale woningen. Met een schamele €500.000 zal de stad kleinschalige projecten voor sociale woningbouw “stimuleren”.

    Opnieuw trekt het stadsbestuur duidelijk de kaart van grootschalige prestigeprojecten eerder dan te investeren in wat nodig is voor gewone Gentenaars. Zogenaamde ‘stadsvernieuwing’ leidt er hoofdzakelijk toe dat mensen met een laag of gemiddeld inkomen wijken uitgejaagd worden omdat de private investeerders vooral inspelen op de verwachtingen van bemiddelden (dure lofts en luxeappartementen). Een echt sociaal stadsbestuur zou massaal moeten investeren in betaalbare (sociale) huurwoningen. Dit zou niet enkel goed zijn voor sociale huurders maar ook de prijzen drukken voor iedereen.

    [divider]

    LSP strijdt mee voor een GAS-vrij Gent

    De Gentse gemeenteraad schrapte eind januari de bepaling “hinderlijk spel” uit het Gentse GAS-reglement. Een schijnmaatregel die helemaal niet tegemoet komt aan de eisen die van het platform GASvrij Gent. Verschillende Gentse organisaties eisten via diverse acties namelijk een volledige afschaffing van GAS in Gent. Het controversiële GAS-systeem blijft in Gent echter volledig intact: “Ik blijf het systeem verdedigen”, stelde burgemeester Daniël Termont recent.

    Op de Gentse nieuwjaarsreceptie weigerde het stadsbestuur de nieuwjaarswensen van GASvrij Gent in ontvangst te nemen. “Hier geen GAS voor sneeuwballen” argumenteerde de burgemeester, die enkele weken later “hinderlijk spelen” nog snel uit het reglement moest schrappen. Absurditeit en willekeur zit nu eenmaal ingebakken GAS-systeem, en daar kan men ook in Gent niet aan ontsnappen.

    Besparingsbeleid biedt geen oplossing voor overlast

    Volgens Burgemeester Termont hebben we zonder het GAS-systeem voor veel problemen geen oplossing meer. Wanneer we het Gentse besparingsplan bekijken stellen wij inderdaad ook vast dat dit stadsbestuur weinig oplossingen heeft voor de toename aan sociale problemen in de stad. Indien men echt iets wil doen aan overlast als sluikstorten en wildplassen, dan zou men beter investeren in meer publiek sanitair en goedkope, milieuvriendelijke vuilnisophaling.

    Het recept achter de Gentse begroting is er één die sociale problemen zoals overlast alleen maar zal doen toenemen. Afgelopen zomer piekte de Gentse jongerenwerkloosheid het hoogst in 7 jaar. In plaats van werk te maken hiervan, maakte het stadsbestuur een einde aan het JOBKOT van Vzw Jong dat honderden jongeren naar vast werk probeert te begeleiden.

    LSP ondersteunt de oproep van GASvrij Gent voor een sociaal alternatief op het repressief GAS-beleid. Een echt sociaal stadsbestuur heeft geen nood aan pestboetes en repressie wanneer het werk maakt van echte oplossingen voor werkloosheid, armoede en sociale uitsluiting.

    [divider]

    Crisis en besparingen bedreigen de positie van vrouwen

    De Belgische bevolking kreeg van de regering Di Rupo al €18 miljard besparingen te verduren. Na de verkiezingen zullen verdere, structurele aanvallen volgen. Vrouwen worden vaak het hardst getroffen door deze besparingen.

    Door de jarenlange onderfinanciering kampen de zorgsector, de kinderopvang en het onderwijs met lange wachtlijsten. Vaak komt zo de zorg voor kinderen, bejaarden en zieken in de gezinssfeer terecht.

    Doordat huishoudelijk werk en de opvoeding van kinderen vaak niet te combineren zijn met voltijds werk, blijven vrouwen oververtegenwoordigd in deeltijdse jobs waarmee geen leefbaar pensioen opgebouwd wordt. Vrouwen verdienen gemiddeld nog steeds 22% minder dan mannen.

    Door de lagere lonen en een stijgende levensduurte, lopen vrouwen zonder partner een veel hoger armoederisico. Ook de 8.954 eenoudergezinnen in Gent dreigen sneller in armoede te verzinken.

    Degelijke, betaalbare sociale diensten zijn absoluut noodzakelijk om deze ongelijkheid te overkomen. Toch kondigde het stadsbestuur aan slechts 220 extra plaatsen te creëren in de kinderopvang terwijl er 1.000 extra gesubsidieerde plaatsen nodig zijn. Gent haalt daarmee het Vlaamse streefdoel niet om voor 50 op 100 kinderen opvang te organiseren.

    Daarenboven zijn slechts 28% van de plaatsen in Gent inkomensgerelateerd en zullen in september 150 kleuters geen plaats hebben in één van de Gentse scholen. Waar blijft het sociale, leefbare en kindvriendelijke Gent dat ons beloofd werd door het stadsbestuur?

    BAAS IN EIGEN BUIK!

    LSP vecht voor een echte vrije keuze In België is de zogenaamde “pro-lifebeweging” de laatste jaren aan een opmars bezig. Ze spreekt zich expliciet uit voor het afschaffen van het recht op abortus en bepleiten ‘traditionele waarden’ binnen een ‘traditioneel gezin’.

    Jaarlijks organiseren ze een mars en wekelijks protesteren ze aan diverse abortuscentra in Vlaanderen, waar ze vrouwen aanklampen, intimideren en beschuldigen van moord. Wat aanvankelijk begon met een handvol fanatici is in Gent uitgegroeid tot groep van een 20-tal. Met LSP-Gent liggen we mee aan de basis van een buurtactiecomité dat zich verzet tegen de acties van deze groep.

    LSP verdedigt het recht op een werkelijke vrije keuze voor vrouwen. Enerzijds verdedigen wij het recht op abortus en haar uitbreiding. Maar tegelijk verdedigen we ook het recht op het krijgen van kinderen, zonder daarbij te moeten verarmen. Daarvoor is een kinderbijslag nodig die echt de kosten ouderschap dekt, een plaats voor ieder kind in kwaliteitsvolle kinderopvang, degelijk onderwijs en openbare diensten die de huishoudelijke taken verlichten. Op 30 maart organiseert de antiabortusbeweging opnieuw een betoging in Brussel. Ook dit jaar zal LSP, samen met andere organisaties, een tegenbetoging opzetten ter verdediging van het recht op vrije keuze.

    BETOGING PRO-CHOICE: ZONDAG 30 MAART, 14u BRUSSEL (Poelaertplein)

    Equal Pay Day. Vechten voor goede lonen voor iedereen!

    Ondanks de wet van ’75 voor gelijk loon verdienen vrouwen in België nog steeds gemiddeld 22% minder dan mannen. Pas op 20 maart 2014 hebben vrouwen het loon verdiend dat hun mannelijke collega’s op 31 december 2013 verdienden.

    De loonkloof neemt ook toe met de leeftijd doordat vrouwen vaker beroep moeten doen op arbeidsonderbreking en oververtegenwoordigd zijn in deeltijds werk. 44% van de vrouwen werk deeltijds en slechts 11% van hen doet dit vrijwillig.

    Vrouwen zijn ook oververtegenwoordigd in sectoren die in het verlengde liggen van de huishoudelijke taken zoals de schoonmaaksector, de ziekenzorg en het onderwijs. Net die sectoren die onder grote druk staan door afdankingen en het drukken van de lonen.

    In de doorstroom naar hogere functies spreekt men van een glazen plafond: vrouwen maken slechts 30% uit van de kaderleden, en slechts 3% van de directieleden.

    Facebook evenement

    Een oplossing die vaak naar voren wordt geschoven is dat vrouwen een betere studiekeuze moeten maken en beter moeten onderhandelen over hun loon. Lage lonen zijn echter een gemeenschappelijk, maatschappelijk probleem en geen individueel probleem. Individueel onderhandelen kan misschien als manager, maar in de zorg-of de dienstenchequesector heeft dit weinig zin.

    De strijd tegen lage lonen voor vrouwen zal niet gewonnen worden door het afnemen van de rechten van mannelijke werknemers. We willen allemaal “mannenlonen” en “mannenpensioenen”! LSP meent dat we de strijd samen moeten voeren voor degelijke lonen en publieke diensten voor iedereen. Dit is de enige weg vooruit indien we een einde willen maken aan de loonkloof.

    DEBAT: Gelijk werk = gelijk loon?
    Met: Ilke Jaspers (ACV), Bart Leybaert (ABVV), Sofie De Graeve (VOK), Anja Deschoemacker (LSP)
    Vrijdag 14 maart, 19u30. Geuzenhuis, Kantienberg Gent

    [divider]

    Masereelfonds,Victoria Deluxe, Actief Linkse Studenten en de Linkse Socialistische Partij nodigen uit:
    INFO- EN DEBATAVOND OVER DE VS
    een natie die stilaan loskomt van de kapitalistische ideologie
    Bart Vandersteene, woordvoerder LSP
    Lode Vanoost, redacteur De Wereld Morgen
    proberen ons deze avond een antwoord te geven op de vraag wat er aan de hand is in de Verenigde Staten, het land dat voor velen gezien wordt als het machtsbastion van kapitalisme en imperialisme.

    woensdag 26 maart om 19u30 bij Victoria Deluxe, Dok Noord Gent

  • Ook Gent richt sociaal bloedbad aan

    De gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 zorgden voor een gele golf. De N-VA ging overal fors vooruit en kwam in tal van steden en gemeenten aan de macht. In Gent lukte dat minder: de neoliberale voddenman Siegfried Bracke strandde met 17% net voor de collega-liberalen van Open Vld maar een straatlengte achter de roodgroene alliantie van Termont. Het beeld dat het Gentse beleid anders is, werd nadien hoog gehouden. Maar het blijkt niet met de realiteit overeen te stemmen.

    Net zoals in andere steden gebeurde, kondigde ook het Gentse bestuur een besparingsplan aan. Waar in Antwerpen 1.400 jobs geschrapt worden, gaat het in Gent om 435 jobs. Daarmee komt het bestuur tegemoet aan wat de N-VA van Bracke voor de verkiezingen eiste. Het aantal geschrapte jobs mag dan al liggen dan in Antwerpen, sociaal is het uiteraard niet. Zelfs indien de jobs via natuurlijke afvloeiingen verdwijnen, betekent dit dat er geen nieuwe jobs zijn voor jongeren. Sociaal knippen in werkgelegenheid kan niet, het is steeds asociaal.

    Burgemeester Termont verklaarde: “Het is een typisch Gentse begroting, misschien wel eigenwijs en eigenzinnig, zoals we zijn.” Wat er eigenwijs en eigenzinnig is aan hetzelfde besparingsbeleid als in andere steden, ontgaat ons volledig. Termont had voor zijn coalitie de liberalen niet nodig maar hield hen toch aan boord. De begrotingsonderhandelingen maken meteen duidelijk waarom: Termont speelde groenen en liberalen tegen elkaar uit waarbij het uiteindelijke resultaat als ‘compromis’ kon voorgesteld worden. Met nog wat mooie woorden over ‘eigenwijsheid’ en ‘eigenzinnigheid’ erbij moeten we vervolgens vergeten dat het wel degelijk een asociaal besparingsplan is.

    Tegenover het sociaal bloedbad staan symbolische maatregelen als een verhoging van taksen op leegstand, reclamefolders, bankautomaten en -loketten, tweede verblijven,… Dat studenten ook onder de taks op een tweede verblijf vallen, maakt het samen huren van een huis om de kosten te drukken moeilijk. Verder gaan de prijzen voor musea en zwembaden omhoog en ook de prijs van vuilzakken en van parkeren stijgt opnieuw. Vooraan kost een zak restafval 1,75 euro in plaats van 1,5 euro. Voor de privatisering was dat 8 frank (voor de jongere lezers: 0,20 euro). Kortom, naast enkele symbolische maatregelen zijn het vooral de gewone werkenden en studenten die extra moeten betalen en tegelijk minder diensten krijgen (of hoe denkt het bestuur evenveel diensten aan te bieden met 10% minder personeel?).

    Het zogenaamde progressieve bestuur aarzelt evenmin om publieke ruimte aan de private sector uit te verkopen. Voor infrastructuurwerken wordt graag beroep gedaan op intercommunale TMVW. Zo werd de bouw van het Ghelamco-stadion mee mogelijk door een financiële inbreng van 18,5 miljoen euro van TMVW. Dat dit niet gericht is dienstverlening aan de bevolking is duidelijk, vooral de commerciële kant van het verhaal interesseert TMVW.

    Het enige waarin het Gentse besparingsbeleid van het Antwerpse of Kortrijkse verschilt, is inzake het imago van de bestuurders. Maar met dat imago zijn de Gentenaars niet veel als ze een vuilzak kopen en daarvoor 1,75 euro moeten neertellen. Niet alleen bevestigt SP.a haar gehechtheid aan een asociaal besparingsbeleid, ook Groen is voortaan (net zoals bijvoorbeeld in Mechelen) medeplichtig. Hoog tijd voor een linkse oppositie!

  • Gent. Stadspersoneel voert actie tegen besparingen

    Thomas K

    Maandagavond vond in Gent een bijeenkomst van de gemeenteraad plaats. Dat gaf aanleiding tot protest van de drie vakbonden voor de publieke diensten. De vakbonden zeiden dat het “progressief stadsbestuur” door 9 miljoen extra te besparen zal korten op banen, arbeidsvoorwaarden, degelijke statuten en publieke diensten. Maar het bestuur zwijgt over de concrete gevolgen. Ze vrezen ook dat het bestuur eenzijdige saneringen en interne reorganisaties binnen de stadsdiensten wil opleggen ten koste van het sociaal overleg.

    De actie moest de gemeenteraadsleden om dringende duidelijkheid vragen over alle zaken die op het spel staan en de manier waarop het bestuur de besparingen zou willen doorvoeren. Met deze actie werd de start gegeven aan een sensibiliseringscampagne.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop