Category: Lokaal – Oost-Vlaanderen

  • Protest tegen homofoob geweld in Gent: LGBTQI+strijd meer dan ooit nodig!

    Vrijdag hield Campagne ROSA samen met LGBTQI+ organisaties Casa Rosa en Verkeerd Geparkeerd een solidariteitsactie tegen LGBTQI+foob onder de stadshal. Vorige week werd in Gent een holebikoppel afgevoerd naar het ziekenhuis nadat ze door hun buren werden aangevallen met een fietsslot. De mannen hadden al heel wat homofobe pesterijen te verduren gekregen van de bewuste buren, maar de politie en gerecht weigerden in te grijpen.

    Verslag door Koerian. Zie ook de fotoreportage die we gisteren al publiceerden

    Met de actie reageerden we tegen LGBTQI+foob geweld en lieten we zien dat de meerderheid van de mensen dergelijke discriminatie walgelijk vindt. Anderzijds eisten we ook fundamentele oplossingen voor de discriminatie van LGBTQI+ personen: meer investeringen in onderwijs, voor een degelijke seksuele opvoeding en broodnodige investeringen in vluchthuizen, een degelijke gezondheidszorg en betaalbare sociale woningen. Ervoor vond een actie plaats die onder de naam (A)Wake een permanent monument voor de LGBTQI+ gemeenschap eiste.

    De mood was strijdbaar. Mario, een van de partners die slachtoffer werden van het voornoemde geweld, getuigde over de verschrikkelijke pesterijen die hij en zijn man te verduren kregen. Elise ging verder in op het programma van ROSA en op welke manier het besparingsbeleid LGBTQI+ personen extra hard raakt. Boris maakte duidelijk dat de strijd LGBTQI+ fobie geen excuus kan zijn voor een racistische agenda. Discriminatie is een structureel en maatschappelijk probleem en valt niet terug te brengen tot één bevolkingsgroep.

    Het Gentse stadsbestuur kan een rol in spelen in de strijd tegen discriminatie. Schepen van gelijke kansen Tapmaz kwam verkondigen dat Stad Gent al veel gedaan heeft in het kader van hun LGBTQI+ charter. Het is echter het paars-groene bestuur dat het aanbod sociale woningen de laatste legislaturen liet inkrimpen. Bovendien zijn het net zij die via gerichte investeringen in vluchthuizen, wijkgezondheidscentra en stadsscholen een concreet verschil zouden kunnen maken voor LGBTQI+ personen in Gent.

    Alle betogers waren het erover eens dat Pride opnieuw een protest hoorde te worden en onderstreepten dit met de slogan ‘Stop gaybashing, stop pinkwashing’. De oproep van Boris om een strijdbare Gentse Pride te organiseren vond een grote weerklank.

    [divider]

    Toespraak van Elise (campagne ROSA) op de actie in Gent

    “Met campagne ROSA willen we strijden tegen alle vormen van onderdrukking (seksisme, racisme, lgtbqi+fobie): daarom leek het ook voor ons belangrijk om deze actie hier te organiseren. De voorbije gebeurtenis toont immers aan dat lgbtqi+fobie zeker nog niet verdwenen is uit onze samenleving. Ik denk dat het belangrijk is om lessen te trekken uit de geschiedenis en uit internationale acties tegen lgbtqi+fobie en ook punten aan te halen die gelijk zijn met de strijd tegen seksisme, tegen racisme om daaruit te leren en zo te kijken hoe wij de situatie dan wel kunnen verbeteren.

    “Eerst en vooral: vandaag geven politici graag de indruk dat de rechten van de LGBTQI+ personen (net als die voor vrouwen), noodzakelijk voortkomen uit ‘Verlichte Westerse waarden’. Maar als we naar de geschiedenis kijken, is het duidelijk dat dit niet het geval is. Rechten hebben we nooit zomaar cadeau gekregen (ook niet in het westen)! Integendeel, alles wat we nu hebben is er alleen maar gekomen doordat mensen op straat zijn komen en zich georganiseerd hebben die actie hebben gevoerd, en waarbij er zelfs mensen waren die bereid zijn geweest hun leven –figuurlijk maar ook letterlijk – te geven in de strijd voor die rechten. Daarom denk ik dat een actie zoals deze nu, ook gelegenheid zijn om de strijd die mensen gestreden hebben te gedenken maar ook om duidelijk te maken dat ook wij opkomen voor onze rechten en ons welzijn. Want wereldwijd  zien we aanvallen op die rechten: kijk naar politici zoals Trump en Putin, maar kijk ook naar het besparingsbeleid dat vandaag wereldwijd gevoerd wordt en in de praktijk ook onze rechten in gevaar brengen, ons welzijn in gevaar brengt: actie en strijd zijn vandaag nodig!

    “Tweede punt dat geldt voor vrouwenstrijd en voor de LGBTQI+gemeenschap is dat we merken dat formele rechten niet noodzakelijk reële gelijkheid betekenen. Er zijn rechten gewonnen voor LGBTQI+ personen: het huwelijk opengesteld same seks koppels, het is verboden te discriminatie obv genderidentiteit en seksuele geaardheid, adoptie is mogelijk… Hetzelfde geldt voor de lgbtqi+ gemeenschap, we hebben wel die rechten verkregen, maar als we kijken naar de realiteit, moeten we constateren dat die rechten niet volstaan!

    • Zelfmoordcijfers onder LGBTQI+jeugd zijn zeer hoog.
    • Het aantal klachten wegens LGBTQI+fobie is sinds 2014 met 30% gestegen, het geweld neemt toe.
    • Ook op wereldvlak wordt om de drie dagen een persoon vermoord omdat die transgender is.
    • De moeilijkheden/discriminatie die LGBTQI+ personen ondervinden bij het zoeken naar een woning, naar een job zijn opvallend.
    • 40% van de holebi’s in Vlaanderen voelt zich niet veilig op school, 25% kreeg al te maken met lgbtqi+foob geweld…

    “Er is meer nodig dan wettelijke gelijkheid om reële gelijkheid te bewerkstelligen, en daarvoor is ook nodig om actie te voeren.

    “Derde punt. Laat ons heel duidelijk zijn: in deze strijd voor de emancipatie van de LGBTQI+gemeenschap, kunnen we het niet permitteren ons te laten verdelen! Vandaag zien we effectief dat er sprake is van seksisme, maar ook racisme, bifobie, transfobie etc. binnen de LGBTQI+ gemeenschap zelf. Dergelijke fenomenen zijn een reflectie van wat in de samenleving leeft, wat door de media en verschillende politici gepropageerd wordt. Denk aan politici zoals Theo Francken die ‘lgbtqi+friendliness/vrouwvriendelijkheid’ inzetten in een racistisch discours, die de ene minderheid (de LGBTQI+ers) gebruikt om andere personen te stigmatiseren (personen met een moslim-geloof), MAAR die tegelijkertijd besparingen doorvoeren op zaken die zeer belangrijk zijn voor LGBTQI+personen en die echt kunnen helpen om een verschil te maken naar de toekomst toe: de zorgsector, op onderwijs (tekort aan aandacht), op openbare diensten etc. cruciaal voor het welzijn van lgbtqi+ en voor iedereen. Dat wil zeggen: die besparen op het welzijn van LGBTQI+ personen. Het is heel belangrijk dat we breken met de verdeeldheid die er vandaag is binnen de LGBTQI+gemeenschap en binnen de samenleving als geheel. .

    “De afgelopen decennia is de productie enorm gestegen, dat wil zeggen dat ook de winst enorm gestegen is. Er is genoeg geld om te investeren in het welzijn van die klasse die de productie mogelijk maakt, namelijk de werkende klasse. Het is niet zo dat investeren in lgbtqi+welzijn betekent dat we dan maar moeten besparen op vrouwenrechten, het is niet zo dat geld voor vluchtelingenwerk noodzakelijk betekent dat lgbtqi+gemeenschap het dan maar met minder moet doen. Simpel gezegd komt het erop neer dat we niet tekorten moeten verdelen, maar moeten verzekeren dat de meerwaarde die geproduceerd wordt, die wij allemaal samen produceren, niet in de zakken van de grote bedrijven of in belastingparadijzen verdwijnt.

    “Maar dit mogelijk maken, vergt een gezamenlijke strijd tegen diegenen die de winsten naar zich toe trekken en die verdeel-en-heersstrategieën zoals LGBTQI+fobie, seksisme, racisme, gebruiken om de aandacht af te leiden van de reële machtsstructuren in de samenleving. We moeten ons niet laten verdelen maar ons verenigen en opkomen voor onze rechten en investeringen die ons allemaal ten goede komen: holebi-hetero, vrouw en man, trans en cisgender, vluchtelingen en Belgen!!

    “Actie is nodig, strijd is nodig – en die strijd heeft jullie nodig! Daarom roep ik op: neem uw rol in de strijd tegen LGBTQI+fobie, maar ook tegen seksisme, tegen racisme, tegen alle vormen van discriminatie en onderdrukking en organiseer u, kom mee naar de Antwerpse Pride morgen en maak er een strijdbaar initiatief van, sluit aan bij Campagne ROSA, om die strijd samen met ons te voeren ZODAT geweld zoals Mauro en zijn partner ervaren hebben, niet meer mogelijk is!”

  • Foto’s van het protest tegen LGBTQI+foob geweld in Gent

    Gisteren was er een geslaagde actie tegen homofoob geweld in Gent. Aanleiding was een geval van geweld waarbij twee mannen in het ziekenhuis terechtkwamen. Ze werden aangevallen omdat ze homo zijn. De afgelopen jaren zijn veel rechten afgedwongen, maar strijd blijft nodig. De eerste stappen van de LGBTQI+beweging bestonden uit straatprotest, vandaar ook onze slogan: ‘Pride is a protest’. Collectief reageren om aan te geven dat homofoob geweld niet aanvaard wordt, is belangrijk. Campagne ROSA nam samen met Verkeerd Geparkeerd en Casa Rosa het initiatief voor een protestactie met open micro. Vlak voordien was er ook nog een actie ‘Geen knieval voor homogeweld’. De mooie opkomst en vastberaden sfeer om in te gaan tegen elke vorm van LGBTQI+fobie waren opmerkelijk.

    Enkele foto’s door Jean-Marie:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/V9LEgtVwWSNkehJZ9]

  • Ivago. Personeel protesteert tegen zware rondes in hitte

    Maandag brak bij Ivago een spontane staking uit. De directe aanleiding was de hitte en de extra zware rondes omdat meer dan een maand geen glas of papier opgehaald is in het centrum. Onderliggend zijn er eigenlijk dezelfde problemen als bij de staking drie jaar geleden: een compleet gebrek aan respect.

    Verslag door Thomas

    Simpele zaken zoals water of zonnecrème worden afgebouwd: vroeger kreeg iedereen 1,5 liter water ‘s morgens en nog eens ’s middags. Nu is dat nog slechts 1 liter voor volledige dag. Zonnecrème is van factor 50 naar factor 30 verminderd. De afbouw van deze zaken en daarenboven nog dagelijkse vernederingen of kleineringen vanwege management en directie hebben de emmer na drie jaar opnieuw doen overlopen. In november was er ook al een eendaagse staking die wees op de onderliggende problemen.

    De vervanging van de ene wereldvreemde manager door een andere heeft dus drie jaar de zaken wat kunnen bekoelen, maar nu is ook zijn krediet op en steken dezelfde problemen de kop op. Dit zal niet opgelost worden door een nieuwe stoelendans. De problemen gaan verder: de winstlogica die bij Ivago heerst en gestimuleerd word door het Gentse stadsbestuur die in Ivago enkel een melkkoe ziet voor haar winst. Deze winstlogica zorgt ervoor dat van het personeel het onmogelijke en nog wat extra gevraagd wordt. Daarom vinden we het zeer goed dat een ACV-delegee aan het piket vandaag stelde dat het personeel eist dat burgemeester Termont een einde maakt aan de toestanden binnen Ivago.

    Of de directie al begrijpt wat de problemen zijn en hoe deze aan te pakken, is niet zeker. Normaal zouden er deze namiddag opnieuw onderhandelingen zijn, maar verscheidene delegees waren niet overtuigd dat de directie met oplossingen zou afkomen. Gewoon in rondjes praten zoals al even bezig is zal geen oplossing zijn. Het is jammer dat er opnieuw een staking voor nodig is maar hopelijk wordt er deze keer iets aan de problemen gedaan en niet enkel aan de symptomen. Daar zal de Gentse politieke meerderheid een rol in moeten spelen.

    De woede is groot bij het personeel: er waren slecht enkele werkwilligen. De meeste arbeiders hebben de ervaring van de staking van drie jaar geleden en willen niet zonder oplossingen terug aan het werk gaan. De steun van andere openbare diensten die nu al of binnenkort met dezelfde winstlogica geconfronteerd worden, zou een belangrijke steun zijn voor de arbeiders. Maar ook de steun van de Gentse publieke opinie die de mannen van Ivago hebben concretiseren, zou de druk op het stadsbestuur verhogen.

  • Dendermonde: vuilophaling in staking tegen wanbeleid en pestgedrag


    Wat vorige week donderdag begon als een spontane staking bij de vuilophaaldienst Verko in Dendermonde, mondde uit in een georganiseerd verzet. LSP was aanwezig om onze solidariteit met de werknemers van Verko aan het piket te betuigen. We zagen strijdbare vakbondsafgevaardigden en militanten die opkomen voor de rechten van al hun collega’s, ook diegenen die ervoor kiezen toch uit te rijden.

    Door Sander, Dendermonde

    De werknemers protesteren tegen de aanhoudende pesterijen door een leidinggevende. Volgens de stakers zouden er al meer dan 40 klachten lopen en hebben reeds meerdere mensen hun ontslag ingediend door het aanhoudende wanbeleid en pestgedrag. Een vakbondsafgevaardigde zei ons dat de reacties op sociale media binnenstroomden van collega’s die eerder al hun ontslag gaven. Het gaat onder meer over favoritisme, het niet geven van vaste contracten aan mensen die een te goed contact met de vakbondsafgevaardigden onderhouden, het niet naleven van beloofde vakantie, het geven van zware routes aan wie niet tot het clubje van de directeur behoort en het toedekken van fouten door de beschermelingen van de hierboven vermelde leidinggevende. Ook werd er melding gemaakt van seksuele intimidatie door een beschermeling van de directeur, die met de mantel der liefde zou worden toegedekt. De stakers eisen de onmiddellijke overplaatsing van hun leidinggevende en geen gevolgen voor de mensen die tijdelijke contracten hebben en er toch voor kiezen in solidariteit met hun collega’s het werk neer te leggen.

    Onze regering heeft de mond vol van werkbaar en leefbaar werk, maar laat niet na om tegelijk de openbare diensten af te bouwen. Bedrijven als Verko huren hun gebouwen van vastgoedmagnaten tegen woekerprijzen. De werkdruk stijgt, steeds minder mensen krijgen een vast contract en wie zich durft verzetten tegen deze wantoestanden krijgt als extraatje een nog moeilijkere werksituatie, een ontslagbrief of geen verlenging van een tijdelijk contract. De geleidelijke privatisering van openbare diensten moet een halt worden toegeroepen. Onze belastingen worden gebruikt om de huur van infrastructuur te betalen die feitelijk openbaar bezit hoort te zijn en het subsidiëren van bedrijven die enkel uit zijn op winst en niet het welzijn van de bevolking! Dit alles om een rijke elite nog rijker te maken op de rug van werknemers en inwoners. Wij roepen op tot solidariteit met de werknemers van Verko!

  • Ontsporing in Moscou

    Na protest komt er een alternatief op tram 4 in Ledeberg

    Wat moet je doen als jouw tram van de ene op de andere dag verdwijnt? Voor de inwoners van Ledeberg en Moscou werd dit plots werkelijkheid. Op 21 november stonden zij voor een lege halte. Tram 4, die vertrok vanuit de wijk Moscou, werd van het spoor gehaald en omgeleid. De tramsporen werden omwille van de slechte staat van de wegen te gevaarlijk geacht om er nog overheen te rijden.

    Door Janne (Gent)

    Jarenlange desinvestering zorgde ervoor dat kwetsbare mensen plotsklaps werden afgesneden van het centrum. De inwoners langs deze tramlijn werden slecht geïnformeerd en een degelijk alternatief werd niet voorzien. Bovendien zouden de werken nog tot 2021 duren en was er geen garantie op een even frequente verbinding.

    De LSP-afdeling Gentbrugge/Ledeberg kon dit niet langer met lede ogen aanzien en trok naar de wijk om deze kwestie deur aan deur te bespreken met de inwoners. Tijdens die discussies werd duidelijk dat het probleem dieper zat. Niet alleen de tram kwam aan bod als heikel punt; ook de verloederde straten, het parkeerprobleem en het gebrek aan plaatsen in de buurtscholen zorgen al jaren voor heel wat ellende. Terwijl men in het centrum pronkt met populaire massaevenementen, allerhande prestigeprojecten en citymarketing, blijven arbeiderswijken zoals Ledeberg achtergesteld.

    De roep om actie werd steeds groter, dus werd samen met een paar enthousiaste buurtbewoners het wijkcomité ‘Ledeberg: ook stad?’ in het leven geroepen. De gebeurtenissen rond de tram vormden een vertrekpunt om te reflecteren over hoe we de wijk verder kunnen uitbouwen; hoe we een duidelijk signaal kunnen geven dat Ledeberg ook stad is. Samen met een aantal andere initiatieven werd er op 8 januari een eerste succesvolle bijeenkomst georganiseerd ter voorbereiding van een betoging.

    De gesprekken van de voorbije weken en de aankondiging van de actie maakten het stadbestuur en De Lijn dermate angstig dat er toegevingen werden gedaan. Zo werd de garantie gegeven dat men tijdens de werken een volwaardig alternatief zal voorzien en dat ook na de werken tram 4 even frequent zal blijven rijden. Dankzij de samenwerking met de wijk en de dreiging van een betoging konden we deze overwinning vieren.

    Hier laten we het echter niet bij. Het Gentse stadsbestuur en bovenlokale overheden moeten hun verantwoordelijkheid nemen en meer investeren in veilige wegen, gebruiksvriendelijk en goedkoop openbaar vervoer, in scholen en in andere sociale diensten. De middelen in de samenleving zijn voorhanden, maar vloeien via het huidig beleid naar privé winsten.

    Dit is slechts een start van een verdere samenwerking met de inwoners van Ledeberg. Samen zullen we verder strijden voor een leefbare wijk!

  • Gent: geslaagde betoging voor meer en goedkoper openbaar vervoer

    Foto door Jean-Marue Versyp

    Zaterdag 23 september kwamen ongeveer 150 mensen op straat in Gent voor meer en goedkoper openbaar vervoer in de stad. De campagne ‘meer en goedkoper openbaar vervoer – dàt is pas een plan’, een initiatief van LSP Gent lanceerde de betoging. Tijdens de campagne merkten we een groot ongenoegen over de staat van het openbaar vervoer. Er rijden te weinig bussen en trams naar randgemeenten en de haven, tijdens spitsuren zitten ze propvol, er is amper een nachtnet… We kregen dan ook een goede respons. Openbaar vervoer moet het eerste alternatief zijn op de auto voor een leefbaar Gent.

    Met deze betoging gaven we een duidelijk signaal aan het Gentse stadsbestuur dat investeringen in het openbaar vervoer noodzakelijk zijn, dat we hen geen blanco mobiliteitscheque geven. 16 jaar gratis openbaar vervoer in Hasselt realiseerde een vertwaalfvoudiging van het aantal reizigers, een dergelijke stijging zou in een ware revolutie betekenen in de manier waarop Gentenaars zich verplaatsen. Een stad kan initiatief nemen voor meer en goedkoper openbaar vervoer en zo ook druk zetten op het besparingsbeleid van de Vlaamse regering. Volgende afspraak 10 oktober: staking bij de openbare diensten, voor meer investeringen en dus een betere dienstverlening.

    Verslag door Koerian, foto’s hieronder door Jean-Marie

    Betoging voor goedkoper en meer openbaar vervoer // Jean-Marie Versyp

  • Gent: betoging voor meer en goedkoper openbaar vervoer

    Op zaterdag 23 september wordt in Gent betoogd onder de titel: “Stad Gent, neem initiatief. Voor meer en goedkoper openbaar vervoer.” De betoging is een vervolg van een campagne opgezet door LSP. We spraken met organisator Bart Vandersteene.

    Interview door Koerian uit maandblad ‘de Linkse Socialist’

    Waarom voeren linkse socialisten campagne rond openbaar vervoer?

    “Jezelf op een efficiënte manier verplaatsen, is een basisbehoefte. Iedereen verplaatst zich dagelijks: naar school, naar het werk, naar de supermarkt, naar familie of voor een uitstap. Een gemiddeld Belgisch gezin geeft maar liefst 11% van zijn budget uit aan transport. 19% van de Belgen zijn echter vervoersarm. Zij worden gehinderd in hun verplaatsingen, veelal door een gebrek aan budget. Vervoersarm zijn zorgt er niet enkel voor dat je sociaal leven beperkt wordt, het vermindert bijvoorbeeld ook je jobkansen.

    “In de huidige samenleving wordt een grote nadruk gelegd op individuele transportmiddelen. De machtige automobiel- en petroleumindustrie bepalen in grote mate hoe onze mobiliteit wordt georganiseerd. Ze praatten ons met gigantische reclamebudgetten aan dat een auto een verlengstuk van onze identiteit is. Tegelijkertijd worden alternatieven in de vorm van publiek openbaar vervoer afgebouwd en geprivatiseerd. Maar de wegen slibben dicht, alle automobilisten samen staan in België 111.465 uren per dag stil. De huidige organisatie van onze mobiliteit legt een enorme druk op het milieu en de publieke ruimte.

    “Wij denken dat de basismobiliteit het best gegarandeerd wordt via een uitgebreid, divers en gratis aanbod van openbaar vervoer: treinen, metro, trams, bussen, taxi’s en publieke systemen van autodelen. Hiervoor zijn verregaande investeringen nodig. Maar die kunnen wel een enorme maatschappelijke return genereren.”

    Is het openbaar vervoer dan zo slecht in Gent?

    “Investeringen in het Gentse openbaarvervoersnet blijven al jarenlang uit. De laatste jaren werd er hier en daar zelfs bespaard op het aanbod. Trams en bussen slenteren aan amper 10 à 13 km/u door het centrum, er is amper vervoer naar randgemeenten of tewerkstellingszones als de Haven, waar 60.000 mensen werken. Tijdens spitsuren zitten trams en bussen overvol. Bovendien werden de prijzen op 1 februari 2014 en 2016 fors duurder: je betaalt nu al drie euro voor een enkele rit. Het openbaar vervoer in Gent is te duur en ontoereikend als je een ommekeer wil teweegbrengen in de manier hoe mensen zich verplaatsen.

    “Meer en goedkoper openbaar vervoer zorgt ervoor dat iedereen op zijn werk raakt, dat jongeren na een avondje stappen veilig thuis raken, dat senioren uit Destelbergen hun Wondel-gemse vrienden ongehinderd kunnen bezoeken. Een uitgebouwd en vlot bediend park & ride systeem aan de rand van de stad kan bezoekers overtuigen om niet met de auto tot in het centrum te rijden.”

    Waarom werd voor zaterdag 23 september gekozen als datum?

    “Het is een symbolische datum. Dat weekend zou het referendum over het mobiliteitsplan zijn doorgegaan, indien het genoeg geldige ondertekenaars had gehaald. Mobiliteit is in eender welke stad een erg belangrijk thema, maar in Gent is er extra aandacht vanwege het debat over dit plan.

    “Het mobiliteitsplan werd in de debatten vaak gereduceerd tot het circulatieplan, wat het verkeer in het stadscentrum drastisch beperkt. Maar het plan gaat over een volledige visie over mobiliteit voor de middellange termijn. Daarin is geen uitbreiding van het openbaar vervoer vervat. Het parkeerplan maakte parkeren niet enkel binnen de kleine ring, maar ook in de meeste volkse wijken een pak duurder. Het historisch centrum is inderdaad rustiger geworden, maar daarbuiten blijven de problemen zich opstapelen: files, tekort aan parkeerplaatsen, luchtverontreiniging, … Zolang er geen geloofwaardig alternatief wordt voorzien, zal de grote meerderheid van mensen afhankelijk blijven van de auto.

    “Als de leefbaarheid van de hele stad en al haar inwoners voorop staat, dan moet de eerste stap een uitbreiding van het openbaar vervoer zijn.”

    Van waar de ondertitel ‘Stad Gent neem initiatief’?

    “Het Gentse bestuur legt de verantwoordelijkheid voor het gebrek aan investeringen in het openbaar vervoer terecht bij de Vlaamse regering van N-VA, CD&V en Open VLD. Wij veroordelen vanzelfsprekend de besparingen die op Vlaams niveau gebeuren. Deze zijn echter niet nieuw en werden ook uitgevoerd met de SP.a in de voorbije regeringen. Maar elk lokaal bestuur kan zelf initiatief nemen. Er worden al gratis abonnementen gegeven aan -14-jarigen, waarom dit systeem niet uitbreiden naar alle Gentenaars? Hasselt voorzag zestien jaar lang gratis openbaar vervoer met een vertwaalfvoudiging van het aantal reizigers tot gevolg. Wij eisen van het stadsbestuur dat ze mobiliteit voor iedereen toegankelijk maakt. Zijn er daar in de stadsbegroting van ongeveer 1 miljard euro geen middelen voor? Laten we dan een mobilisatie opzetten om meer middelen af te dwingen door ze te zoeken waar ze zitten.

    “Burgemeester Termont beweerde op de nieuwjaarsreceptie van de Stad dat de belangrijkste wegen voor de Gentenaars de luchtwegen zijn. Maar dit mobiliteitsplan zal geen echte oplossing bieden voor de concentraties van fijn stof in de stad. Eén bedrijf op het Gentse grondgebied is op haar eentje verantwoordelijk voor ongeveer 1,5 procent van de volledige Europese uitstoot van fijnstof en 5,8 procent van de Europese zware metalen.

    “De komende weken zullen we intensief mensen aanspreken rond dit thema, aan stations, op bussen en trams, aan scholen en in de wijken. We zullen steun vragen voor onze campagne maar ook de fundamentele discussie aangaan. Als we leefbare steden willen creëren en efficiënte, veilige mobiliteit willen kunnen garanderen voor iedereen dan is een andere visie en organisatie van onze samenleving nodig. Eén waar niet de winsten centraal staan maar de behoeften van de meerderheid van de bevolking.”

    zaterdag 23 september om 17u aan de Stadshal in Gent. Facebook evenement

  • Meer en goedkoper openbaar vervoer? Stad Gent neem initiatief

    Foto: Wikimedia

    De laatste tijd is er heel wat te doen rond mobiliteit en openbaar vervoer in Gent. De stad kampt met heel wat verkeersproblemen. Hoewel er door opeenvolgende overheden zwaar werd bespaard op openbaar vervoer stopt het verhaal daar niet. Het stadsbestuur kan – net als Hasselt – zorgen voor meer en goedkoper openbaar vervoer in de stad en zo zelfs een tegengewicht bieden aan de besparingen op De Lijn.

    Opiniestuk door Koerian Verbesselt, eerder verschenen op dewereldmorgen.be

    Besparingen

    De laatste legislaturen van de Vlaamse regering werd voortdurend bespaard op openbaar vervoer. Momenteel wordt er een budget van amper 1,03 miljard uitgetrokken voor De Lijn, voor 518,8 miljoen reizigers. Die besparingen zorgen voor een dalend aantal reizigers sinds 2011. Terwijl minister Weyts pocht met een hogere kostendekking (lees hogere prijzen en minder subsidies) laten steeds meer mensen het openbaar vervoer links liggen. Dit alles niet zonder de stille hoop dat extra kostendekking de weg naar privatisering opent.

    Dat er ook in Gent een tekort is aan investeringen in openbaar vervoer mag geen geheim heten. Er gaat namelijk veel meer mis dan de te kleine tramcapaciteit en de vele werken aan de haltes die in het artikel worden aangehaald. Er is een gebrek aan openbaar vervoer naar de rand van de stad en de grote tewerkstellingszones, zoals de haven. In het centrum halen bussen en trams amper 10 à 13 kilometer per uur. Nachtbussen zijn erg schaars.

    Hasselt: stedelijk initiatief is mogelijk

    Wanneer gevraagd wijst Gents schepen van mobiliteit Filip Watteeuw dan ook terecht op de wurggreep waarin De Lijn in Gent vandaag verkeert, maar daar eindigt het verhaal niet. Het Gentse stadsbestuur is perfect in staat zelf initiatieven te nemen in de richting van meer en goedkoper openbaar vervoer. In feite doet ze dit zelfs al door een gratis busabonnement te voorzien voor -14 jarigen. De Lijn voorziet in ruil extra bediening op spitsuren. Waarom dit systeem niet uitbreiden naar alle Gentenaars? Het zou Gent een stevige onderhandelingspositie opleveren bij De Lijn.

    Hasselt bewees al dat een stad meer en zelfs gratis openbaar vervoer kan voorzien. In de 16 jaar dat dit systeem in voege was, vertwaalfvoudigde het aantal reizigers. Een dergelijke stijging van het aantal gebruikers zou in Gent een ware mobiliteitsrevolutie veroorzaken, die op haar beurt een voorbeeld kan vormen voor de rest van Vlaanderen. De stad heeft een begroting ten belope van ongeveer een miljard euro, het is een kwestie van prioriteiten. Zoals Watteeuw zelf zegt in de krant DeMorgen dat de kansen voor het openbaar vervoer de agenda zouden moeten bepalen, niet de boekhouding.

    Voor een leefbare stad

    Als we willen dat de gepensioneerde Rosa uit Wondelgem haar vriendin in Melle kan bezoeken, als we willen dat Jan vanuit Heusden op zijn werk in de haven raakt, dat Pieter en zijn vriendjes op een veilige manier naar school kunnen fietsen en dat Sarah zelfstandig en veilig thuis raakt na een nachtje stappen; dan zijn investeringen in openbaar vervoer noodzakelijk.

    Een keuze voor meer en goedkoper openbaar vervoer, is bovendien een keuze voor een meer leefbare stad. Vandaag worden de vele wijken in de 19de eeuwse gordel ei zo na vergast. Fietsen is door het drukke autoverkeer nog steeds onveilig. De dure parkeerplaatsen zitten stampvol en nemen heel wat publieke ruimte in. De enige oplossing voor deze problemen is mensen een werkbaar alternatief op de auto aanbieden, een manier om hun stalen ros op stal te laten. Treinen, bussen en trams zijn de meest efficiënte manieren om voor iedereen duurzaam vervoer te voorzien.

    Gent hoeft niet machteloos toe te kijken terwijl het openbaar vervoer jaar na jaar slechter wordt, het kan zelf investeren en zelf de noden van de stad invullen, het kan er zelf voor zorgen dat er meer dan 2,3 kilometer tramsporen worden aangelegd op één legislatuur. Als dit stadsbestuur het meent met het creëren van een leefbare publieke ruimte in Gent, dan zal ze moeten investeren in plaats van vingerwijzen.

    Vandaag bouwt de Vlaamse regering de dienstverlening af om in het ongenoegen van de reizigers een basis voor privatisering te vinden. Een Gentse mobiliteitsrevolutie kan een tegenvoorbeeld bieden, kan tonen hoe publiek openbaar vervoer in ieders mobiliteitsnoden kan voorzien. Actie in Gent kan bovendien de druk op deze besparingsregering in die mate opvoeren dat ze tot investeringen wordt gedwongen.

    Op zaterdag 23 september organiseert de campagne ‘Meer en goedkoper openbaar vervoer – dàt is een plan’ een betoging voor meer en goedkoper openbaar vervoer in Gent. Verzamel met ons om 17u onder de stadshal, en dwing meer investeringen in bussen en trams af. Facebook evenement

    Koerian Verbesselt is verantwoordelijk voor de campagne ‘Meer en goedkoper openbaar vervoer – dàt is een plan’.

     

  • Meer en goedkoper openbaar vervoer, dát is een plan. Voor een leefbaar Gent voor iedereen

    Het verkeer in Gent zit in de knoop. We staan om de haverklap in de file, ademen ongezonde hoeveelheden fijn stof in en vinden amper parkeerplaats. Fietsen is, zeker op drukke momenten, nog steeds onveilig. Trams en bussen zitten propvol tijdens de spitsuren. Ondertussen betalen we al drie euro voor een gewoon ticket.

    Wij willen een leefbaar Gent. Een stad waarin iedereen zich vlot kan verplaatsen, waar het aangenaam wonen en leven is. Vandaag is de Gentenaar al te vaak afhankelijk van de auto voor verplaatsingen. Zo’n ambitie staat of valt echter met de drastische uitbouw van alternatieven op het autoverkeer, in eerste instantie van het openbaar vervoer.

    Beter openbaar vervoer is nodig

    Een uitgebreid, betrouwbaar, goedkoper en sneller openbaar vervoer is nodig. Het garandeert het recht op mobiliteit voor mensen met een beperking, ouderen en andere minder mobiele Gentenaars. Het is de belangrijkste voorwaarde voor een efficiënt P&R systeem voor onze bezoekers. Mobiliteit is een basisbehoefte. Op collectieve basis kan deze het goedkoopst en meest efficiënt worden georganiseerd.

    Stad Gent, neem initiatief!

    Een stadsbestuur dat actie onderneemt voor meer en goedkoper openbaar vervoer, het kán. In Hasselt werd het busgebruik gedurende 16 jaar gratis en kwam er een grote uitbreiding van het aanbod. Het resultaat: een vertwaalfvoudiging van de gebruikers. Deze positieve maatregel overleefde jammer genoeg de eindeloze besparingsdrift niet.

    Het Gentse bestuur legt het gebrek aan investeringen in het openbaar vervoer terecht bij de Vlaamse regering van N-VA, CD&V en Open VLD. Maar dit betekent niet dat ze machteloos moet toezien. Ze bewijst zelf dat ook stedelijke besturen actie kunnen ondernemen. Gentse jongeren onder de 14 jaar krijgen vandaag een gratis Buzzy pass, betaald door de stad. In ruil zorgt De Lijn voor een uitgebreide dienstverlening tijdens spitsuren. Dit kan worden uitgebreid naar alle Gentenaars.

    Wij eisen dat het stadsbestuur een prioriteit maakt van meer en goedkoper openbaar vervoer. Kom op 23 september met ons op straat om dit af te dwingen.

    Wij willen:
    – een verdubbeling van het aanbod en de frequentie van het openbaar vervoer
    – goedkopere bussen en trams; dag en nacht
    – een park&ride systeem voor onze bezoekers dat efficiënt is en gratis wordt aangeboden
    – een stedelijk auto- en fietsdeelsysteem met een uitgebreid aanbod in elke wijk
    – een prioritaire uitbouw van veilige wandel-en fietsinfrastructuur

     

    -> Facebook evenement

  • Gent. Meer en goedkoper openbaar vervoer: dàt is pas een plan

    Foto: Wikicommons

    Midden april werd het Gentse mobiliteitsplan nationaal nieuws. De invoering van het circulatieplan, waarbij o.a. het doorgaand verkeer uit de stad wordt geweerd, heeft voor veel controverse gezorgd. In een recente peiling spraken 46% van de Gentenaars zich uit tegen het plan, 45% was voor. Heel waarschijnlijk volgt er in september een referendum.

    Artikel door Bart Vandersteene uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

    De stad Gent en haar bewoners kampen met dezelfde mobiliteitsproblemen als de inwoners van alle steden. Het verkeer draait in een knoop, met files in en rond de binnenstad, traag verkeer op de toegangswegen van en naar de randgemeenten, grote parkeerproblemen in het centrum en de woonwijken en ontoereikend openbaar vervoer.

    De discussie over het circulatieplan heeft alle aandacht naar zich toe getrokken. Maar het is slechts een onderdeel van een veel breder mobiliteitsplan waarbij de huidige bestuurscoalitie van SP.a/Groen en Open VLD zich het ambitieuze doel stelt om een leefbare stad op mensenmaat te creëren. Het plan telt meer dan 200 pagina’s en heeft een tijdshorizon tot 2030. Het biedt volgens de verantwoordelijke schepen Watteeuw (Groen) “creatieve, vooruitstrevende oplossingen waarbij leefkwaliteit en bereikbaarheid hand in hand gaan.”

    Met man en macht verkoopt het stadsbestuur het mobiliteitsplan als de enige weg naar een leefbare stad en veilig verkeer. Zo’n ambitie staat of valt echter met de drastische uitbouw van alternatieven op het autoverkeer, in eerste instantie het openbaar vervoer. En net dat ontbreekt volledig in dit plan. Zolang de afhankelijkheid van de auto niet wordt aangepakt, kan er geen fundamentele daling van het autoverkeer plaatsvinden.

    De oppositie van N-VA en CD&V heeft geen alternatief op dit plan. Hun kritiek klinkt dan ook extra hol wanneer je weet dat N-VA-minister Ben Weyts verantwoordelijk is voor de besparingsoperatie bij De Lijn die de tarieven verhoogde en het aanbod verminderde.

    Waar we nood aan hebben is:

    • een verdubbeling van het aanbod en de frequentie van het openbaar vervoer
    • gratis bussen en trams, dag en nacht
    • een park&ride systeem voor onze bezoekers dat efficiënt is en gratis wordt aangeboden
    • een stedelijk auto-en fietsdeelsysteem met een uitgebreid aanbod in elke wijk
    • een prioritaire uitbouw van veilige fietsinfrastructuur

    Dikwijls schermt het stadsbestuur met het excuus dat het openbaar vervoer een bevoegdheid is van de Vlaamse regering. Dit klopt niet volledig. Het was alvast in Hasselt geen argument om gedurende 16 jaar gratis openbaar vervoer aan te bieden. Dankzij deze maatregel en een uitbreiding van het aanbod verachtvoudigde het aantal gebruikers.

    Zolang mobiliteit niet op een andere, collectieve manier wordt georganiseerd, zal een mobiliteitsplan zoals dat in Gent vooral bestaan uit het verplaatsen van de problemen. Men probeert gedragsverandering af te dwingen door het inbouwen van een financiële drempel. Je kan nog steeds parkeren in het stadscentrum, je kan een 2e of 3e bewonerskaart krijgen voor je gezin, zolang je er genoeg geld voor kan neertellen. Het is de uitdrukking van een onvermogen van de klassieke partijen om de problemen bij de wortel aan te pakken en het bevestigt wat velen al lang weten: als je geld hebt, kan en mag alles.

    Het kapitalisme heeft een samenlevingsmodel gebouwd rond de afhankelijkheid van de auto om ons efficiënt te kunnen verplaatsen. De auto- en petroleumindustrie maken er enorme winsten door. Daarvoor worden we van jongs af aan bestookt met reclame die beweert dat de auto een essentieel onderdeel is van wie we zijn. In België wordt deze afhankelijkheid nog extra gestimuleerd door de bedrijfswagens, een eenvoudige manier voor werkgevers om geen belastingen of sociale zekerheid te betalen op een deel van ons loon. Deze loonsubsidie is goed voor 4,5 miljard euro per jaar, terwijl de NMBS het jaarlijks met minder dan 3 miljard euro moet doen.

    De maatschappelijke kostprijs van het huidige verkeer ligt vele malen hoger dan een efficiënt systeem van openbaar vervoer, trein, lightrail, tram, bus, deelauto’s en fietsen.

    Het huidig aanbod aan openbaar vervoer is onvoldoende om een ommekeer teweeg te brengen in het gedrag van de Gentenaars. En zonder deze ommekeer zal van propere lucht en een leefbare stad geen sprake zijn.

    Zal Gent, niet enkel de binnenstad, binnen enkele jaren minder verkeersproblemen kennen door dit plan? Zal de parkeerdruk in de woonwijken verminderen? Zal de luchtkwaliteit door dit plan verbeteren? Zal iedereen zich vlot en efficiënt kunnen verplaatsen? Op al deze vragen moeten we helaas “neen” antwoorden.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop