Category: Lonen

Omstreeks 5u30 bezochten vakbondsafgevaardigden van LSP-Aalst een stakingspiket van Tekni-Plex, een fabriek in Erembodegem waar zo een 150 arbeiders en 70 bedienden werken. Het was één van de fabrieken die valt onder de Algemene Centrale in het Aalsterse. Opvallend was de aanwezigheid van jonge vakbondsmilitanten die het overgrote deel van het piket uitmaakten dat op het hoogtepunt ongeveer uit een kleine 20-tal mensen bestond.

Verslag vanop marxisten.blogspot.com

Ondanks het feit dat dit één van de weinige fabrieken was in het Aalsterse waar er concreet een staking werd georganiseerd, was de sfeer strijdbaar en allesbehalve defaitistisch. Alle militanten beschouwden dit als een opwarmingsoefening…

Even na 8 uur was het tijd om richting Volkshuis te trekken waar de bussen vertrokken naar de betoging in Gent. Vier volle bussen vertrokken naar Gent. Tijdens de bustrip deelden we het LSP-pamflet uit, dat in tegenstelling met vroeger zonder de nodige giftige SP.a-commentaren werd gelezen. Waar de eis voor een arbeiderspartij nog de nodige opmerkingen opriep over het bestaan ervan in de SP.a werd dit argument geheel terzijde geschoven door de herformulering van deze concrete eis als “syndicale partij”. Het is duidelijk dat de militanten van het ABVV de SP.a niet meer zien als hun spreekbuis, eerder als het mindere kwaad bij gebrek aan beter…

In Gent sloten we aan bij de andere duizenden militanten. Het was duidelijk dat ACV en ACLVB zich voor de mobilisatie eerder tot de textiel-sector beperkten terwijl het ABVV aanwezig was met militanten uit de diverse centrales. Na de terugtocht naar Aalst was er de traditionele verbroedering onder militanten in het Volkshuis. Donderdag is er een vergadering van CNAP-Aalst (Comité voor een Nieuwe ArbeidersPartij) waar er een evaluatie opgemaakt zal worden van de actiedag.

marxisten.blogspot.com

In Leuven kwamen op 6 oktober zo’n 500 militanten van ABVV en ACLVB samen aan het station voor een militantenconcentratie gevolgd door een betoging door de stad. Onder de betogers grote delegaties van Inbev, de BTB en dan specifiek de militanten van de privé-exploitanten bij De Lijn en verschillende militanten van ABVV-metaal.

Luc

Onder de betogers was er enerzijds één duidelijk punt: de koopkracht moet omhoog. De regering moet nu eindelijk maatregelen nemen en de lonen moeten omhoog. Anderzijds was er heel wat frustratie over de manier waarop de actiedag werd georganiseerd en dan vooral de verdeeldheid binnen de vakbonden. Zo stelden veel militanten zich de vraag waarom het ACV afwezig was. Een militant van Inbev vertelde ons dat de ACV-militanten op hun bedrijf de opdracht kregen om hun collega’s op te roepen om te komen werken. Maar ook over de verdeeldheid binnen het ABVV was er onvrede. Vooral dan over de uitlatingen van Jorissen en het feit dat er niet als 1 blok naar buiten word gekomen. Veel militanten hadden dan ook een dubbel gevoel bij deze actiedag.

Ons pamflet werd bij de meeste militanten goed onthaald en er was een openheid tot discussie, ook al waren ze het niet altijd eens met al onze standpunten. Overduidelijk is dat een partij als de SP.a op maar weinig enthousiasme meer kan rekenen bij het overgrote deel van de militanten van het ABVV, een aantal secretarissen buiten beschouwing gelaten. Voor veel militanten is het dan ook eveneens duidelijk dat er een links alternatief mogelijk is.

Voor de betoging aanving was er nog een speech van Karel Stessens, de voorzitter van de ACOD. Stessens stelde dat het toch merkwaardig was dat er op enkele uren miljarden Euro’s kunnen worden vrijgemaakt om de winsten van Fortis te redden, maar dat er na 15 maanden nog steeds niets is gedaan aan de koopkracht. Daarnaast stelde hij ook dat er nood is aan sterke openbare diensten en dat daar waar privé voet aan de grond heeft gekregen de prijzen de pan uitswingen en de arbeidsvoorwaarden achteruitgingen. Stessens stelde dan ook dat er barsten in het sociale overlegmodel aan het komen zijn en dat er actie nodig is. Maar… rond concrete eisen of acties werd er weinig gezegd, buiten het feit dat de koopkracht omhoog moet. Stessens houdt dan wel een bij momenten radicale speech, als het om eisen gaat of de noodzaak voor hardere acties, is het vaagheid troef.

Mits goede voorbereiding, met een deftige mobilisatie en alle vakbonden en centrales die mobiliseren had er een veelvoud van de 500 betogers op straat gestaan. Hopelijk hebben ze het bij de vakbonden begrepen en beginnen ze al om de basis de evaluatie te laten maken van deze actiedag, met gewestelijke interprofessionele meetings waarop een echte 24-urenstaking kan worden voorbereid.

Gilles

Door Patrick

Jean Peltier

Ook in Namen begon de stakingsdag van 6 oktober vroeg. Rond 6u was afgesproken door de militanten van CGSP (de Franstalige tegenhanger van ACOD). Ik nam deel aan een stakerspost bij Electrabel in Loyers. Daar werd met een twintigtal militanten actie gevoerd, vooral door vrouwelijke militanten van een lokaal ziekenhuis.

Alain, Namen

Op de stakersposten waren er heel wat discussies over het feit dat de actie niet zo goed was georganiseerd. Aan de basis is er een grote bereidheid om de strijd aan te gaan. Sommigen vroegen zich af waarom zo lang werd gewacht vooraleer er nieuwe acties kwamen en waarom die zo beperkt waren qua omvang.

Verschillende personen probeerden de stakerspost voorbij te raken, maar dat was buiten de vastberadenheid van de militanten gerekend. Ook een gepland seminarie op de zetel van Electrabel kon niet doorgaan. Er was ook wat discussie over de verhouding tussen Belgische en vreemde arbeiders (vooral Oost-Europese arbeiders). Het is daarbij noodzakelijk om op te komen voor eenheid van de werkenden tegen iedere verdeeldheid die ons kan verzwakken.

Na het stakingspiket trokken we naar het Huis André Genot waar ons een koffie werd aangeboden voor er werd gesproken door de nummer twee van het ABVV, Anne Demelenne. Zij was ook even aanwezig op het piket aan Electrabel. Er werd beleefd geluisterd naar Demelenne, maar zonder veel enthousiasme. Demelenne feliciteerde de militanten voor hun mobilisatie en ging in tegen de belangrijkste patronale provocaties. Ze herhaalde de ABVV-eisen inzake koopkracht. Ze vroeg de aanwezigen om te wachten op verdere acties na de politieke verklaring van Leterme. Veel aanwezige vonden dat dit niet in overeenstemming was met de dringendheid van het koopkrachtprobleem, zeker op een ogenblik dat er wel miljarden zijn om de banken te redden.

Deze actiedag was een begin, er zullen verdere mobilisaties nodig zijn om regering en patronaat tot toegevingen te dwingen.

Stephan

Wat na 6 oktober ?

VLD-voorzitter Somers wil ons de les te lezen: “de regering heeft haar verantwoordelijkheid genomen”, zegt hij over de 7,5 miljard euro extra schulden die ze is aangegaan om de speculanten van Fortis en Dexia bij te springen. Betalen de ministers de factuur uit eigen zak? Njet: die betalen wij door in te leveren op diensten, lonen en uitgestelde lonen (pensioenen en andere uitkeringen).

“Nu is het aan de vakbonden (om hun verantwoordelijkheid te nemen), door de staking van 6 oktober af te blazen.”, voegt Somers toe. Als het goed gaat met de economie, moeten de managers dik betaald worden. Als ze onze bedrijven de dieperik instorten, dan is dat een “natuurverschijnsel” waarvoor we allemaal “ons steentje moeten bijdragen”.

Niet wij, maar de liberale yuppies hebben ons spaargeld vergokt

Het liberale casino is failliet geef ons geld terug!

Afschaffing van de notionele interest ; teruggave van 21 miljard euro verminder¬ing van patronale bijdragen in 5 jaar; teruggave van 1,3 miljard vermindering bedrijfsvoorheffing op ploegen en nachtarbeid

• Bruto loonsverhoging en welvaartsvaste uitkeringen
• NATIONALISEER ONZE BANKEN, zonder schadeloosstelling, tenzij op basis van bewezen behoefte
• Voor Gewestelijke Interprofessionele evaluatievergaderingen
• Voor een voorbereide Algemene 24 urenstaking

ABVV-Mechelen en Kempen had verzamelen geblazen in Mechelen om daar te protesteren tegen de dalende koopkracht. Dat was geen toevallige keuze: Mechelen is immers de thuisbasis van Open VLD-voorzitter Bart Somers die eerder provoceerde door te stellen dat acties voor meer koopkracht onverantwoord zouden zijn.

ABVV-voorzitter De Leeuw sprak de betogers toe en haalde fel uit naar Somers met wie na de betoging een onderhoud werd gevraagd in het stadhuis. Jammer genoeg lijkt De Leeuw wel zijn hoop te vestigen op een andere Mechelse politica, Caroline Gennez. Heeft hij dan niet opgemerkt wat de houding van Gennez’ partij was tijdens het Generatiepact? Of heeft hij dan een sociaal beleid gezien bij de Vlaamse regering?

De betoging trok van het station naar de Grote Markt met zowat 1500 aanwezigen. Dat was een korte optocht, maar onderweg werd heel wat lawaai gemaakt met voetzoekers. Er waren afgevaardigen en militanten uit tal van sectoren, ook al waren er amper georganiseerde stakingspiketten in Mechelen en de Kempen. De Mechelse industriezones waren bijvoorbeeld niet afgesloten.

Op het einde van de betoging kregen de aanwezigen warme tomatensoep zonder balletjes. De ondermijning van de koopkracht laat zich ook op dat vlak voelen…