Category: De Lijn

Afbouw stoppen met campagne voor massale publieke investering in gratis en degelijk openbaar vervoer

Wat reizigers en personeel al langer wisten wordt nu ook bevestigd met cijfers. Het aantal reizigers daalde op 2 jaar tijd met 7 miljoen naar 544 miljoen, het aantal overvolle voertuigen steeg van 543 naar 615, amper 51% reed op tijd en de klachten over de gevolgen van de besparingen bij de Vlaamse ombudsman schoten de hoogte in. Directeur-generaal Kesteloot stelde vorige week in De Standaard terecht dat extra besparen niet meer mogelijk is. Maar daar tegenover plaatste hij dan wel een prijsverhoging. Iedere besparing op kap van het personeel treft ook de reizigers en vice versa. Het is onderdeel van een neerwaartse spiraal.

Reactie door een buschauffeur, overgenomen vanop libreparcours.net

De directie van De Lijn doet er alles aan om de slechte cijfers onder de mat te vegen. Nochtans blijkt ook uit een eigen enquête van De Lijn dat de tevredenheid bij de reizigers afnam van 77% naar 63%. De directie stelt dat dit toe te schrijven is aan de onzekerheid over de geplande wijzigingen. En nog: “daarbij werden de ondervraagden ongetwijfeld sterk beïnvloed door de beeldvorming in de pers.” Volgens de Vlaamse ombudsman daarentegen is de stijging van het aantal klachten toe te schrijven aan de gevolgen van de besparingen. Vorig jaar steeg het aantal klachten met 3.000 tot 34.629.

De cijfers geven inderdaad een vertekend beeld. De hoofdbrok van de besparingen op de dienstverlening kwam pas in de loop van het jaar. In Antwerpen, de grootste entiteit, gebeurde dat pas in september. De gevolgen van de laatste besparingsronde zijn dus nog maar gedeeltelijk zichtbaar in deze cijfers.

Besparingslogica leidt tot negatieve spiraal

In de beheersovereenkomst 2010-2015 formuleerden de Vlaamse regering en De Lijn heel wat mooie doelstellingen. Zo moest het aantal reizigers tegen 2015 met 15% stijgen, het aantal overvolle trams en bussen moest halveren en de stiptheid moest fors vooruit gaan. Dat klinkt mooi, maar zonder de nodige middelen blijft het bij holle woorden.

Vandaag gaat het de andere kant uit en dreigt De Lijn door de besparingslogica in een negatieve spiraal te geraken. Iedere besparing leidt tot ofwel een afbouw van de dienstverlening en/of een daling van het aantal reizigers. Het resultaat is doorgaans een daling van de inkomsten, waarop nieuwe besparingen volgen.

Het einde van de besparingen is nog niet in zicht. Zo moet het personeelbestand bij de bedienden en technische diensten met 6% omlaag tegen 2014 en blijven de middelen voor exploitatie bevroren, ondanks de stijgende kosten. Omwille van deze onderfinanciering door de Vlaamse regering wil Kesteloot nu een prijsverhoging.

De directeur-generaal van De Lijn wil een stijging met 4,6% van de inkomsten uit bijdragen van de reizigers. Hoe dat exact ingevuld wordt, laat hij aan de Vlaamse regering over. Die zou in principe tegen Pasen een beslissing nemen, maar dat is weinig realistisch omwille van de meningsverschillen. Het principe van een grotere bijdrage door de reizigers wordt niet betwist, wel is er discussie over welke reizigers meer moeten betalen. CD&V en N-VA willen een bijdrage voor 65-plussers die vandaag gratis reizen. N-VA wil overigens nog verder gaan en alle sociale abonnementen afbouwen. SP.a wil het gratis vervoer voor 65-plussers en de sociale abonnementen behouden en wil de factuur naar de andere reizigers doorschuiven. De reizigers werden bij de vorige besparingsronde getroffen door een vermindering van de dienstverlening. En nu zouden ze voor die afgebouwde dienstverlening meer moeten betalen.

Hoe ‘rendabel’ is rendabel genoeg?

Alle traditionele partijen gaan mee in de idee dat de kostendekkingsgraad fors omhoog moet. De kostendekkingsgraad is het aandeel van de bijdragen van reizigers in de volledige kost van de dienstverlening. Momenteel bedraagt deze 15,3%. Dat betekent dat de prijzen voor de reizigers moeten stijgen en/of dat er verder bespaard moet worden. Mobiliteit wordt niet als een basisrecht en openbare dienst gezien, vanuit de dominante neoliberale logica moet De Lijn een rendabel bedrijf zijn. Dat betekent dat de kostendekkingsgraad omhoog moet, maar wanneer zal het genoeg zijn? Als de reizigers de volledige kost betalen?

Om een aantal snelbussen vanuit Limburg naar Antwerpen en Brussel te behouden, heeft De Lijn daar een prijsverhoging doorgevoerd om 90% van de kosten te dekken vanuit de bijdragen van de reizigers. Hierdoor is de prijs voor een jaarabonnement op deze snelbussen opgelopen tot bijna 2.000 euro! Even terzijde: de overheden in dit land geven meer uit aan het subsidiëren van bedrijfswagens dan aan De Lijn. Dat is een politieke keuze.

Voor een massale investering in gratis en degelijk openbaar vervoer!

Als de Vlaamse regering en De Lijn de doelstellingen uit de beheersovereenkomst tegen 2015 willen behalen, moet met de besparingslogica gebroken worden. Het ziet er echter niet naar uit dat de gevestigde partijen en hun managers hun ingebakken neoliberale dogma’s zomaar zullen laten varen.

Nochtans zijn de doelstellingen in de beheersovereenkomst niet ambitieus genoeg. Openbaar vervoer is niet alleen een dienstverlening waarmee mobiliteit voor iedereen toegankelijk moet zijn, het is ook een ecologische noodzaak. Volgens het Europees Milieuagentschap leidt vervuiling door vrachtwagens en personenwagens in ons land alleen op tot een gezondheidskost van 2,8 miljard euro per jaar! Volgens het agentschap sterven jaarlijks 350.000 Europeanen vroegtijdige door de uitstoot van fijn stof en stikstof. Luchtverontreiniging leidt jaarlijks tot drie miljoen extra ziektedagen in Europa.

We moeten breken met de besparingslogica die leidt tot een negatieve spiraal van afbouw van dienstverlening en verhoging van de tarieven waardoor reizigers afhaken en vervolgens de dienstverlening opnieuw wordt afgebouwd. Deze logica leidt uiteindelijk tot een privatisering van het openbaar vervoer waarbij mobiliteit een commerciële aangelegenheid wordt om de winsthonger van kapitaalgroepen te dienen.

Zoals de Amerikaanse filosoof en professor Noam Chomsky terecht opmerkte: “Als je iets wil privatiseren en met de grond gelijk maken, is het een standaard methode om het eerst te onderfinancieren zodat het niet meer degelijk werkt, mensen ontevreden zijn en een privatisering aanvaarden. Dat gebeurt met de scholen. Ze krijgen te weinig middelen, waardoor ze niet goed werken. En dan aanvaarden mensen een vorm van privatisering om uit de chaos te geraken.” Dit is een goede omschrijving van wat er met ons openbaar vervoer gebeurt.

Om deze ontwikkeling te stoppen, zal het niet volstaan om de regeringen vriendelijk te vragen om de neoliberale logica achterwege te laten. Er is nood aan een brede campagne van personeel en reizigers om vanuit het ongenoegen tegenover de gevolgen van het besparingsbeleid op te komen voor een alternatief.

Enkel een massale investering in gratis en degelijk openbaar vervoer kan een reële weg vooruit aanbieden. In Tallinn, de hoofdstad van Estland, is het openbaar vervoer sinds begin dit jaar gratis. Wie geregistreerd is als inwoner van de stad kan gratis op de bus en de trein. In januari daalde het gebruik van auto’s met 10% en steeg het gebruik van het openbaar vervoer met 10%. Ook bij ons zijn er voorbeelden zoals in Hasselt. De wijze waarop mobiliteit en transport worden georganiseerd, is een kwestie van een politieke keuze. Laten we de wegen verder vol slibben met vervuilende wagens en camions waarbij de gemeenschap met de kosten op vlak van infrastructuur, gezondheid,… wordt opgezadeld? Of investeren we in de uitbouw van het openbaar vervoer – zowel goederentransport als personenvervoer, zowel treinen als bussen – door het aanbod uit te breiden en het voor iedereen toegankelijk te maken?

Een dergelijke campagne kan reizigers en personeel verenigen en biedt een antwoord op de verdeel-en-heersretoriek van de directie van De Lijn en de Vlaamse regering die reizigers en personeel kunstmatig tegenover elkaar plaatsen, terwijl ze beiden de dupe zijn van het besparingsbeleid.

We gaan binnenkort het vierde besparingsjaar bij De Lijn in. Eind dit jaar zullen er 350 jobs minder zijn. De reizigersaantallen beginnen af te nemen, de dienstverlening gaat er met rasse schreden op achteruit, de werkdruk wordt onhoudbaar. Tegelijk wordt ook bij het spoor bespaard op dienstverlening.

Pamflet van Libre Parcours PDF

Na de besparingen in 2010 en 2011 beloofde minister Crevits dat er niet meer gesnoeid zou worden. Niets is minder waar. Dit jaar moet er 60 miljoen euro bespaard worden als gevolg van de onderfinanciering en blunders met de facturen van private pachters. De dotatie voor 2013 wordt nogmaals met 4,4 miljoen euro verlaagd. De stijgende kosten worden bovendien niet gecompenseerd. De komende jaren zullen de regeringen opnieuw miljarden zoeken om te besparen. Het openbaar vervoer zal daarbij eens te meer in het vizier liggen. Daar zijn alle regeringspartijen (zowel federaal als regionaal) het over eens. De besparingen leiden tot een vicieuze cirkel van afbraak. De slechtere dienstverlening en dalende reizigersaantallen maken het de Vlaamse Regering gemakkelijker om bij komende besparingsronden nogmaals bij De Lijn te passeren.

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Steun van Vlaams Belang?

Het VB verklaarde deze betoging te ondersteunen. Dat is vreemd. Op 29 februari 2012 pleitte VB-kopman Dewinter in het Vlaams Parlement nog voor hardere besparingen op het openbaar vervoer. Hij stelde toen verontwaardigd dat “aan de linkse hobby’s in (…) het openbaar vervoer” niet werd geraakt. Van een anti-vakbondspartij voor wie het openbaar vervoer “een linkse hobby” is, moeten we geen oprechte steun verwachten…
[/box]

Als er een bank in de problemen komt, dan vinden de regeringen zonder veel moeite miljarden. Als het gaat om de verdediging van de winsten van een kleine elite, gelden andere regels dan voor de bescherming van een openbare dienstverlening aan de gewone bevolking of voor de bescherming van het personeel. Meer nog, het openbaar vervoer (en onze levensstandaard en sociale bescherming in het algemeen) wordt opgeofferd om de factuur van hun crisis te betalen.

Naar een actieplan!

De afgelopen weken waren er verschillende ‘reizigersvriendelijke’ acties in combinatie met overleg over de besparingen. Hier en daar werden wat harde kantjes van de maatregel weggevijld. Maar de besparingen zijn ondertussen wel doorgevoerd met alle gevolgen vandien.

Met verschuivingen van middelen zouden we een kleine stap vooruit kunnen zetten, zo is de 13 miljoen euro voor externe consultancy overbodig en kan dit geld beter aan degelijke dienstverlening of aan de broodnodige investeringen in technische diensten worden besteed. Maar hiermee alleen zullen we er niet komen.

We juichen het toe dat de vakbonden vandaag een actiedag organiseren en ook proberen om reizigers bij de acties te betrekken. We hebben met personeel en reizigers inderdaad dezelfde belangen.

Om extra middelen af te dwingen, is georganiseerd verzet van personeel en reizigers nodig. Het zal er op aankomen om van deze betoging een beginpunt te maken om het verzet te organiseren. Daartoe zal er een degelijk actieplan nodig zijn, een actieplan dat wordt bediscussieerd op personeelsvergaderingen en gekoppeld wordt aan informatie- en mobilisatiebijeenkomsten met en door reizigers. Om in strijd te gaan, moeten we een maximale betrokkenheid van personeelsleden bekomen. Dan is het ook gemakkelijker om een publieke campagne te voeren onder reizigers en naar de publieke opinie toe. Op de media zullen we daarvoor niet moeten rekenen.

De besparingen bij De Lijn zijn geen alleenstaand gegeven. Er zijn tekorten op zowat alle vlakken: van kinderopvang over plaatsen op school, sociale huisvesting tot bejaardenzorg. In alle openbare diensten wordt gesnoeid. Onze levensstandaard wordt onder vuur genomen door aan onze lonen, index en uitkeringen te morrelen. Alle fabels over lastenverlagingen en looninleveringen die jobs opleveren, werden doorprikt bij Ford Genk. Daar heeft het personeel 12% ingeleverd om een paar maanden later op straat gezet te worden.

De besparingslawine wordt steeds groter naarmate ze op dreef komt. Het komt erop aan om ze te stoppen vooraleer we ook hier Griekse toestanden kennen.

Op 1 september gingen in Antwerpen de besparingsplannen, onder de noemer ‘Antwerpen Tramstad’ in. Ondanks de ‘goed-nieuws-show’ van De Lijn, hebben we ondertussen kunnen kennis maken met de gevolgen. Langere reiswegen, afgeschafte buslijnen, overvolle bussen en trams, bussen die niet komen opdagen,…

Oproep Antwerpenaren tegen besparingen

Aangezien Antwerpen een tramstad moet worden volgens De Lijn, worden heel wat buslijnen afgeschaft of aan elkaar gekoppeld. Gevolg is niet alleen dat er veel tijd verloren gaat door overstappen, maar ook de reiswegen worden soms een pak langer. Wij zijn niet principeel tegen het vervangen van bus door tramlijnen, maar dan moet dit wel een verbetering zijn. Ondanks de titel ‘Antwepen Tramstad’ zien we dat op verschillende lijnen de tramfrequentie verminderd is en, door het beperken van buslijnen tot aan de rand van de stad, trams dagelijks overvol zitten. De vakbonden verwoorden het in hun pamflet als volgt: ‘Kippen in een legbatterij hebben in verhouding recht op meer plaats dan een reiziger in tram en bus!’. Alsof dit nog niet genoeg is, zien we dat door de besparingen bij oa de technische diensten, de voertuigen en het materiaal steeds minder in orde zijn. Meer dan eens komt bus of tram niet opdagen omdat er niet genoeg rijvaardige voertuigen zijn.

Het is onbegonnen werk om alle getroffen lijnen op te noemen. Zoals het eveneens onbegonnen werk is om alle actiegroepen/petities/acties rond een bepaalde lijn op te sommen. De vakbonden bij De Lijn hebben het afgelope jaar geprobeerd met overleg en ‘reizigersvriendelijke’ acties de besparingen tegen te houden. Maar zowel de Vlaamse regering als De Lijn zelf hadden hier geen oren naar. Aangezien dit niet gelukt is, zal wordt er op woensdag 28 november een betoging georganiseerd, gekoppeld aan een staking. De reizigers worden eveneens opgeroepen om mee te betogen. Het wordt dan ook tijd dat personeel en reizigers hun krachten bundelen en samen de strijd aangaan voor een degelijk en kwaliteitsvol openbaar vervoer.

Politici zullen weer roepen dat het een schande is dat het openbaar vervoer staakt en de reiziger gegijzeld wordt. Over hypocrisie gesproken! Het zijn net deze politici die verantwoordelijk zijn voor de besparingslogica en de achteruitgang van het openbaar vervoer. Door hun beleid zijn er een pak reizigers die nooit meer op het openbaar vervoer kunnen rekenen.

Een stad als Antwerpen (en bij uitbreiding heel de provincie) heeft recht heeft op een snel, efficiënt en betaalbaar openbaar vervoersnetwerk met zoveel mogelijk milieuvriendelijke voertuigen. Enkel op deze manier kan de mobiliteitsknoop worden opgelost. Uiteraard heeft dit zijn prijs, err moeten dan ook duidelijke keuzes gemaakt worden. Banken krijgen zonder veel moeite, miljarden euro’s toegestopt. De winsten die ze maken houden ze wel voor zich. Zo moest de Belgische regering onlangs nogmaals 2,9 miljard extra toestoppen aan Dexia. Meer dan 3 maal het volledige jaarbudget van De Lijn!

Wij willen de reizigers dan ook oproepen om mee te komen betogen samen met het personeel en vakbonden. Het zal enkel zijn door ervoor te vechten dat we een rem kunnen zetten op de besparingen en extra middelen afdwingen. Laat deze betoging een startpunt zijn waar personeel en reizigers zij aan zij vechten voor degelijk openbaar vervoer.

Afspaak: Woensdag 28 November, 14u Rooseveltplaats

Antwerpen. 28 november om 14u op Rooseveltplaats

Oproep van de drie vakbonden. Facebook-evenement

Het aanbod van tram en bus in de provincie Antwerpen wijzigde grondig in september (In Mechelen sinds 15 augustus). De gewijzigde dienstregeling in de provincie Antwerpen wordt door een groot aantal reizigers als een achteruitgang ervaren. Duizenden mensen hebben hun reisgewoonten moeten aanpassen. Wie naar de Antwerpse binnenstad wil, moet in veel gevallen overstappen. Door de slechte doorstroming van tram en bus wordt de overstap bovendien onbetrouwbaar, waardoor de totale reistijd langer wordt. Zij moeten nu vaak op een tram overstappen die al behoorlijk vol zit. Kippen in een legbatterij hebben in verhouding recht op meer plaats dan een reiziger op tram of bus!

Ook in de Kempen en de Mechelse regio is het kommer en kwel. Verschillende buslijnen werden geschrapt of grondig hertekend. In een aantal gevallen werd een belbusgebied ingesteld, maar dat kan onmogelijk alle noden lenigen. Veel reizigers ondervinden dan ook dagelijks moeilijkheden bij hun verplaatsingen.

Niet enkel de reizigers lijden onder de besparingen, het personeel uiteraard ook. Chauffeurs worden geconfronteerd met te krappe rijtijden – lees: te laat rijden – wat zorgt voor stress en mogelijk onveilige situaties. Op verschillende lijnen betekent dit dat chauffeurs quasi continu achter het stuur zitten. Zonder enige onderbreking, amper tijd voor een sanitaire stop, zonder tijd om iets te eten. Met de toegenomen verkeersdrukte in het achterhoofd, is het ontoelaatbaar dat chauffeurs uren aan een stuk achter het stuur zitten. In het goederenvervoer mag een chauffeur nooit langer dan 4,5 uur onafgebroken rijden. We stellen ons dan ook ernstig vragen bij de veiligheid. Ook bij de ondersteunende diensten staat omwille van de besparingen het water aan de lippen. In de diensten exploitatie, lijnwinkel en belbuscentrale om er enkele te noemen, is er een duidelijk personeelstekort. Dit heeft uiteraard gevolgen qua dienstverlening. Reizigers worden geconfronteerd met langere wachttijden of krijgen dikwijls zelfs geen verbinding. Ook in de technische diensten kampt men met personeelstekort en komen de onderhoudsbeurten van de voertuigen onder druk. Zo gebeurt het dat ritten niet gereden worden bij gebrek aan rijvaardig materiaal. Bovendien zijn er in zowel administratie als technische diensten interimkrachten aan het werk zonder enige werkzekerheid en worden al een aantal jaren aan het lijntje gehouden. Onbegrijpelijk.

De vakbonden bij De Lijn Antwerpen waren de voorbije weken bijna dagelijks in overleg met De Lijn waarbij gezocht werd naar mogelijkheden om verbeteringen aan te brengen aan de diensten. Links en rechts resulteerde dit in kleine aanpassingen. Op andere plaatsen houdt De Lijn echter halsstarrig vast aan het uitgewerkt model. Na 2 maanden is bij velen dan ook de spreekwoordelijke bobijn af. Het ziekteverzuim stijgt, anderen nemen ontslag. Dit gecombineerd met een bestaand personeelstekort zorgt voor een niet langer houdbare werkdruk. De personeelstekorten kunnen niet langer worden opgevangen met alle gevolgen vandien. Zo worden er dagelijks ritten geschrapt bij gebrek aan personeel wat dan weer zorgt voor gefrustreerde reizigers die in confrontatie gaan met chauffeurs die onder moeilijke omstandigheden hun job doen. Dit verhoogt het risico op agressie.

De maat is vol! Op woensdag 28 November organiseren de vakbonden om 14u een optocht van de Rooseveltplaats naar Zurenborg. Wij nodigen de reizigers uit om hieraan deel te nemen. Personeel en reizigers samen in de weer voor degelijk en kwaliteitsvol openbaar vervoer. Wij vragen extra middelen om, in het belang van zowel personeel als reizigers, noodzakelijke aanpassingen te doen om zo een kwaliteitsvol en gegarandeerd openbaar vervoer in de provincie Antwerpen in stand te houden.

Het is aannemelijk dat het bus- en tramverkeer op 28 november verstoord zal zijn. Door deze actiedag tijdig aan te kondigen hopen wij op het begrip van de reizigers

Op een verkiezingsdebat van het Gents Milieufront (GMF) gisteravond lanceerde Rood! een nieuwe affiche en pamflet rond openbaar vervoer. Op de affiche wordt meer en beter openbaar vervoer geëist. Er wordt uitgehaald naar de besparingspartijen in de Vlaamse regering (en hun lokale kopstukken) die de recente besparingen bij De Lijn doorvoerden. “Met Daniël, Siegfried en Hilde: bussen afgeschaft, samen in de file”, staat op de affiche.

Pamflet van Rood!-Gent. PDF

Spitsuur in Gent? files! Van Gent naar Drongen? Niet na 21u30! Naar het werk of school? Bus Volzet! Zaterdagavond? laatste trein Eeklo om 20u26!

Sinds 17 mei rijdt er tijdens de week geen bus of tram na 23u, op vrijdag en zaterdag is het gedaan om 1u. Een concertje meepikken in de stad, een gezellige avonduitstap, neem maar best de auto. Want met de bus kom je wellicht niet meer thuis. De afbouw van het aanbod gaat trouwens verder. Er is de verminderde frequentie van diensten naar Drongen en ook enkele regionale lijnen naar Deinze en Nevele mochten het bekopen.

Deze besparingen worden verkocht als “noodzakelijk” door de financiële crisis. Nochtans is het openbaar vervoer van essentieel belang in een stad. Het verkeer dat Gent ’s morgens binnen rijdt en dat ’s avonds opnieuw een uitweg zoekt, slibt nu reeds dicht. “Er kan geen auto meer bij”, stelde Dominique Van Den Eeckhaut, verkeerscoördinator van de politie. Onder meer daardoor is Gent koploper inzake fijnstof in België.

De stad beweert dat zij niet verantwoordelijk is, dat de oorzaak bij de Vlaamse overheid en De Lijn ligt. Maar de politieke partijen die de besparingen doorvoeren zijn dezelfde als de partijen die in Gent het beleid voeren.

Op de ROOD! lijst staan David De Beukelaer (5), Kim Deracourt (8) en Frederik De Groeve (16), de drie initiatiefnemers van Gentenaars Tegen Besparingen (GTB). De GTB-kandidaten organiseerden ludieke acties en een betoging tegen de afbouw van het openbaar vervoer in Gent. Via acties, campagne, mobilisaties en betogingen kan er druk gezet worden op het bestuur. Onder deze druk zocht het stadsbestuur naar een oplossing voor de nachtbussen. Deze zijn nu uitverkocht aan brouwerij De Coninck en beperkt tot 1u30. Het biermerk hoopt een serieuze cent meer te verdienen door de nachtbussen te sponsoren. Het contract loop slechts anderhalf jaar. De toekomst van de weinige nachtbussen ligt nu in handen van een commercieel bedrijf. Wanneer het hen te weinig opbrengt is het binnenkort volledig gedaan met nachtbussen in Gent.

In plaats van een degelijk alternatief aan te bieden wordt de autogebruiker dikwijls met het vingertje gewezen. Maar de overheid is indirect de grootste promotor van de auto. Ploegenwerk en nachtwerk werd fiscaal aantrekkelijker gemaakt voor de werkgevers. Doe het maar zonder auto. Er zijn te weinig plaatsen in de kinderopvang of de kleuterscholen in de eigen buurt. ROOD! pleit voor een drastische uitbreiding van het openbaar vervoer, als enige duurzame stimulans om de auto thuis te laten.

ROOD! wil dat de overheid investeert in openbaar vervoer in plaats van het te privatiseren. Enkel door een uitbreiding van het openbaar vervoer kan het mobiliteitsprobleem op een sociaal en ecologisch verantwoorde manier worden aangepakt. ROOD! stelt voor om van de uitbouw van het openbaar vervoer een absolute prioriteit te maken in Gent. Het stadsbestuur moet er bij de Vlaamse en Federale regering op aandringen om het woon-werkverkeer via het openbaar vervoer te stimuleren.

ROOD! eist:

• Een drastische verlaging van de ticketprijzen
  
  Mobiliteit is een basisrecht, geen luxeproduct.

• De verdubbeling van het aantal lokale treinen
  
  in de buurtstations Gentbrugge, Wondelgem, Drongen, Dampoort,…

• De heropening van het station Gent Sint-Denijs-Westrem
• Vlottere aansluiting van bus en tram op de trein
• Het herinvoeren van de laatavondbussen tijdens de week
• Drastische verhoging van de frequentie van bus en tram zodat je nooit meer dan 5 minuten moet wachten tijdens de week, en 10 tijdens het weekend
• Het introduceren van kleine, wendbare bussen die op vaste trajecten door het centrum een snel en permanent aanbod bieden
• De opstart van een treinverbinding naar Gent Noord (Zeehaven)
  
  Zo wordt de haven toegankelijk met het openbaar vervoer en kunnen mensen uit Zelzate en de kanaaldorpen naar Gent met de trein

• Een forse uitbreiding van P&R locaties met een frequente tramverbinding in Drongen, Ledeberg, Sint Amandsberg, Zwijnaarde, …
• Een inhaaloperatie voor het aanleggen van veilige fiets-en voetpaden

Op 1 september gaan in Antwerpen de besparingsmaatregelen bij De Lijn in. Er zullen niet enkel verschillende buslijnen verdwijnen. Andere worden ingekort of hebben een langere reisweg. Ondanks de campagne “Antwerpen Tramstad” worden de frequenties van verschillende tramlijnen verlaagd ondanks het feit dat busreizigers nu veel meer zullen moeten overstappen op de tram en De Lijn zelf aankondigt dat er capaciteitsproblemen zullen zijn. De berekening van de capaciteit gaat er overigens van uit dat we met 7 op een vierkante meter kunnen staan…

Oproep ‘Antwerpenaars tegen besparingen bij De Lijn’

Met "Antwerpenaars tegen besparingen bij De Lijn" hebben we in het voorjaar al een eerste actie gedaan om dit besparingsplan aan te klagen. Ondertussen zijn we gaan samenzitten met de vakbonden bij De Lijn (ACOD-TBM, ACV-OD en ACLVB) en hebben we samen een platformtekst opgesteld met de bedoeling om onze acties verder te zetten en te verbreden, met mogelijk een betoging op 6 oktober.

Om dit alles aan te kondigen zullen we op zaterdag 1 september een actie houden om de besparingen aan te klagen en de campagne "Antwerpen Tramstad" te doorprikken. Afspraak om 10.30u op de Antwerpse Rooseveltplaats.

---

Platformtekst “Antwerpenaars tegen de besparingen bij De Lijn”

De Lijn moet 60 miljoen euro besparen en ook in Antwerpen en omgeving zullen we dit voelen. Heel wat buslijnen sneuvelen of worden aangepast. Zo verdwijnen vanaf 1 september buslijnen 9, 14, 28, 123 en 660. Daarnaast zullen heel wat buslijnen die vanuit de rand naar de stad komen een merkelijk langer parcours volgen – bijvoorbeeld de lijnen 640 of 418 – of beperkt worden tot de rand van de stad, oa Berchem station en Luchtbal. Tegelijk zien we dat heel wat tramlijnen een lagere frequentie zullen hebben. Nochtans is de slogan van De Lijn: “Antwerpen Tramstad”

De Lijn ondersteunt de actie ‘ik kyoto’ en we horen de Vlaamse Regering verklaren dat de uitstoot van schadelijke broeikasgassen tegen 2020 met 30% achteruit moet door oa maatregelen op… mobiliteit. Wij kijken dan ook raar op dat De Lijn voor maar liefst 60 miljoen bespaard en de dienstverlening inkrimpt. Het lijkt ons logisch dat er wordt geïnvesteerd – in plaats van bespaard – in openbaar vervoer om de mobiliteits- en milieuproblematiek aan te pakken.

We horen het stadsbestuur verklaren dat de bussen de stad uit moeten. Maar wij vragen ons af waarom de auto’s en het doorgaand verkeer dan wel dwars door de stad kunnen? Enkel in de stationsbuurt zijn er maar liefst 11 grote betaalparkings; en daarbij wordt er nog één extra gepland met maar liefst 400 parkeerplaatsen. Voor wie het geen probleem vormt om te betalen voor een dure parkeerplaats is de stad toegankelijk met de wagen. De rest kan zich verwachten aan een lange bus- of tramrit. Het lijkt ons dan ook niet overdreven te stellen dat er nood is aan een snel, efficiënt en betaalbaar openbaar vervoernetwerk in en rond de stad met zoveel mogelijk milieuvriendelijke voertuigen. Op deze manier kan het individueel personenvervoer beperkt worden zonder dat mensen moeten inboeten op hun mobiliteit.

Openbaar vervoer is – ook ‘s nachts – een basisdienstverlening, die voor iedereen toegankelijk moet zijn en op maat van gebruikers en personeel gemaakt is. Mobiliteit moet dan ook door de overheid georganiseerd worden. Een oplossing via verdere privatisering of publiek-private samenwerking is een stap achteruit. Wat als de privé-investeerder na afloop het contract niet verlengt? Wat als de privé-investeerder zich gaat moeien met de trajecten en frequenties om meer winst te kunnen maken en/of in functie van haar eigen marketingstrategie?

We zijn er ons van bewust dat een goed openbaar vervoernetwerk in publieke handen een serieuze bijdrage van de belastingbetaler vereist. Maar de maatschappelijke kost van milieuvervuiling, gezondheidsproblemen, verloren uren in de file,… is ettelijke malen groter. Daarom eisen wij van De Lijn, de Vlaamse regering en de Stad Antwerpen dat er geïnvesteerd wordt in ons openbaar vervoer. Wij zijn niet tegen hervormingen, zolang dit maar ten goede komt van gebruikers en personeel.

In de eerste plaats betekent dit een bijsturingvan de huidige besparingsplannen, welke een afbouw van het openbaar vervoer inhouden. Daarnaast denken wij dat in samenspraak met het personeel en de gebruikers de bevoegde overheden een plan moeten opstellen dat uitgaat van de mobiliteitsbehoefte in Antwerpen en (verre) omgeving in plaats van een hervorming die start met besparingen. Dit plan hoort uit te gaan van een geïntegreerd mobiliteitsbeleid.

Wij eisen dan ook:

• Het annuleren en terugdraaien van het huidige besparingsplan.
• De nodige bijkomende middelen om degelijk, efficiënt en betaalbaar openbaar vervoer in en rond de stad mogelijk te maken.
• Het stopzetten van elke vorm van verdere privatisering.
• Wij zijn voorstander van democratische prijzen met de nodige correcties.
• De nodige structuuraanpassingen en maatregelen vanwege het stadsbestuur om de doorstroming te bevorderen.
• Om de veiligheid en het aanbod te garanderen is voldoende personeel bij De Lijn noodzakelijk.

Het verzet tegen de besparingen bij De Lijn gaat door. Zowel reizigers als personeel worden getroffen door de neerwaartse spiraal waarbij de dienstverlening wordt afgebouwd. Ze hebben er dan ook alle belang bij om samen in actie te komen tegen de besparingen. Dit jaar wil De Lijn 60 miljoen besparen, dat gebeurt in verschillende fasen op lokaal vlak. Tegelijk wordt van de besparing gebruik gemaakt om private partners binnen te halen en om de prijzen voor bestaande dienstverlening (de snelbussen uit Limburg) drastisch op te drijven. Hieronder een artikel dat verscheen in ‘Tribune’, het blad van ACOD.

Tribune, blad van ACOD

Besparingen bij De Lijn stuiten op algemeen protest

De Lijn moet dit jaar – alweer – voor 60 miljoen euro besparen. Dit betekent drastische vermindering van het aanbod aan bussen en trams in quasi heel Vlaanderen voor de reiziger, en voor het personeel betekent dit een verlies van tewerkstelling voor 600 voltijdsen.

Minder aanbod zal voor gevolg hebben : minder reizigers en dus minder inkomsten, en dit op het ogenblik dat de minister van De Lijn verwacht haar reizigersinkomsten te verhogen en een reizigerswinst (in aantal) van 10% te maken. bovendien wenst de Vlaamse regering een hogere “kostendekkingsgraad”.

Brouwerij werpt zich op als openbare dienstverlener.

Het laatavondvervoer wordt sterk afgebouwd en voor het behoud van het nachtnet worden naar onze mening oplossingen gezocht waarbij de deontologie ver zoek is. Nieuwe vormen van publiek-private samenwerking werden aangegaan om het nachtnet te behouden met ondermeer de brouwerij Duvel-Moortgat.

Wij trekken de aandacht op een opmerkelijk citaat van directeur-generaal Roger Kesteloot die zegt : “ik juich toe dat de maatschappelijke rol en duurzame mobiliteit bij vrijetijdsbesteding verzorgd wordt door brouwerij De Koninck” De ACOD/TBM juicht dit niet toe, integendeel zelfs. De bevoegde minister ontloopt eens te meer haar taak en verantwoordelijkheid om haar maatschappelijke rol te vervullen, en laat dit nu gemakkelijkheidhalve over aan het initiatief van een cafébaas ! Dit is onverantwoord.

Voorlopig neemt de brouwerij nog genoegen met het recht om als publiciteit het uitzicht en interieur van de bussen naar eigen smaak te bepalen als ruil voor haar geleverde diensten, maar wat zal het volgende zijn ? Dat een brouwerij het traject en de halteplaatsen gaat bepalen in functie van de cafés waar het eigen bier geleverd wordt ?

Creatieve acties trekken de aandacht en stimuleren het debat

In landelijke gebieden zal De Lijn de dienstverlening meer en meer beperken tot schoolvervoer en woon-werkvervoer, ten minste indien je tussen 9u en 17u werkt. In Mechelen worden alle stadslijnen afgeschaft en vervangen door een centrumpendel en in Antwerpen verdwijnen er maar liefst 1.000 busritten per dag van en naar het centrum, maar ook in WVL, OVL en Limburg wordt duchtig de schaar gezet in dienstritten, waarbij alle logica ver zoek is.

Gelukkig komt het verzet tegen de besparingen vanuit diverse hoeken zeer goed op gang. De ACOD/TBM lanceerde eerder een opgemerkte affichecampagne, een stickeractie en diverse petities, al dan niet in gemeenschappelijk vakbondsfront. Maar her en der laten ook de reizigers duchtig van zich horen. Zo was er ondermeer in Dendermonde een actie aan de gemeenteraad en werd een comité opgericht met het oog op verdere initiatieven. In Mechelen organiseerden de vakbonden samen met tientallen Mechelse busgebruikers een recordpoging “busvullen” om de te kleine capaciteit van de pendelbussen in de verf te zetten.

In Antwerpen zette het burgerinitiatief “Antwerpenaars tegen de besparingen bij De Lijn” een ludieke actie op touw onder de noemer “Langer wachten op bus en tram? Dan maken we het best gezellig!”. Een bushalte werd voor de gelegenheid omgebouwd tot een knus salon.

In Limburg en elders knokken de openbaar vervoer gebruikers voor het behoud van de snelbuslijnen, maar ook in het Waasland, de Kempen, … waren er al acties van reizigers al dan niet in samenwerking met het Lijnpersoneel. Kortom de belastingbetaler verweert zich in heel Vlaanderen !

Het meest opvallende initiatief tot nu toe was ongetwijfeld de optocht in Gent van het collectief “Gentenaars tegen Besparingen” (GtB), met meer dan 400 aanwezigen. Ook de ACOD had haar medewerking verleend aan deze actie. GtB kon rekenen op heel wat media-aandacht en zet haar campagne verder met opvallende ludieke acties. Het leverde hen alvast gesprekken op met het Gents stadsbestuur. De Antwerpse tegenhanger “Antwerpenaars tegen de besparingen bij De Lijn” werkt momenteel aan een platformtekst om in september samen met andere organisaties – waaronder de vakbonden – een optocht te organiseren. Wordt vervolgd…

Als de bus een bank was … dan was hij al gered!

Er zal natuurlijk meer nodig zijn om de verantwoordelijke overheden zodanig onder druk te zetten dat de besparingsplannen herzien worden. Maar de verschillende actievormen en -comités die in Vlaanderen de voorbije maanden zijn ontstaan, tonen wel aan dat alerte bus- en tramgebruikers in samenwerking met de vakbonden in staat zijn om de publieke opinie wakker te schudden. Dit is de voorbode van meer!

Artikel een samenwerking van ACOD/TBM en Jan Vlegels, ACOD onderwijs -“Antwerpenaars tegen de besparingen bij De Lijn”

Minister Crevits leek verbaasd over het feit dat België de Europese ranglijst van tijdverlies door files aanvoert. Gemiddeld staan Belgen 55 uur per jaar stil op de weg. De minister kondigde aan dat ze verkeerslichten op elkaar wil afstemmen en… dat ze pleit voor investeringen in het openbaar vervoer. Dat is een opmerkelijke bocht, totnutoe bleef de minister doof voor het protest tegen de besparingen die ze oplegt. Regiosecretaris Rita Coeck van ACOD-TBM schreef hierover een opmerkelijke open brief aan de minister.

---

Mevrouw de minister,

Met aandacht keken wij naar uw reactie, tijdens het TV1 journaal van 21 juni 2012, op de publicatie van een Europese ranglijst die aantoont dat wij gemiddeld 55u per jaar, per bestuurder, stilstaan op onze wegen.

Opmerkelijk daarbij was dat van alle belangrijke steden in Europa, Brussel en Antwerpen in de top drie van filevorming staan. Voor onze verplaatsingen doen wij meer en meer beroep op de wagen, ook voor korte afstanden en dit probleem zal alleen maar toenemen tenzij hiervoor inspanningen worden gedaan.

TV1 stelt dat u zich zal richten op het op elkaar afstemmen van verkeerslichten en dat u pleit voor investeren in een sterk openbaar vervoer.

Voor de ACOD/TBM en het Lijnpersoneel is het bemoedigend dat u deze concrete conclusie maakt, want dat is exact waar wij u aanhoudend sinds uw aantreden als verantwoordelijke minister hebben van willen overtuigen. Jammer genoeg moesten hiervoor eerst deze pijnlijke cijfers op tafel komen waaruit blijkt dat wij in Vlaanderen één van de slechtste van de Europese klas zijn.

Weet echter dat onder uw bevoegdheid vandaag een bewuste keuze wordt gemaakt om het openbaar vervoer drastisch af te bouwen en dat duizenden busritten dit jaar nog zullen verdwijnen. Dit houdt bovendien een banenverlies in van 600 voltijdse bij De Lijn. Besef ook dat u met de toepassing van het decreet basismobiliteit een loopje neemt en dat wij u hiervoor vandaag verantwoordelijk wensen te stellen.

Wij herinneren u eraan dat u zich ongevoelig blijft opstellen voor alle acties die wij als huisvakbond bij De Lijn daaromtrent al voerden. U kan er echter niet meer naast kijken, dat bovenop onze acties het ene burgerinitiatief na het andere wordt opgestart om een halt toe te roepen aan uw beleid.

Niet alleen het personeel van De Lijn maar ook de reiziger laat ondertussen duchtig van zich horen. In Mechelen organiseerden busgebruikers een recordpoging “busvullen”, in Dendermonde voerde men actie aan de gemeenteraad en werd een comité opgericht, in Limburg en elders knokken reizigers voor het behoud van hun snelbuslijnen. De opvallendste burgerinitiatieven zijn zeker “Antwerpenaars tegen de besparingen bij De Lijn” die acties op touw zetten onder de slogan: “Langer wachten op bus en tram? Dan maken we het best gezellig!”. Het collectief “Gentenaars tegen besparingen” kon rekenen op heel wat media-aandacht en het leverde hen ernstige besprekingen op met het stadsbestuur.

Kortom, mevrouw de minister, de belastingbetaler verweert zich in heel Vlaanderen. Wanneer de volgende golf besparingsmaatregelen bij De Lijn tegen het einde van deze zomer effectief zullen uitgevoerd worden, zal het algemeen protest enkel maar toenemen. Uit wanhoop beroept De Lijn zich voortaan op Duvel-Moortgat om het nachtnet te kunnen behouden en zo de duurzame mobiliteit bij vrijetijdsbesteding te verzorgen. Hiermee ontloopt u eens te meer uw verantwoordelijkheid, want mevrouw de minister, het is niet aan een brouwer maar aan u om deze rol te vervullen.

Dit gezegd zijnde, hopen wij dat u de oplossingen die u in het TV journaal openbaar heeft gemaakt ook daadwerkelijk gaat uitvoeren.

Wij nemen uw woorden zeer ernstig, zoals wij deze ook ernstig namen in 2010 toen u het Lijnpersoneel overtuigde dat u ging snoeien om te groeien. Het snoeien hebben wij gemerkt, het groeien blijft echter uit. Wij betreuren dat sinds uw aantreden, het vervoeraanbod en de dienstverlening er bij De Lijn enkel op achteruit zijn gegaan. Dalende cijfers in reizigersaantallen en inkomsten bij De Lijn zijn hiervan het directe gevolg.

Vandaag dringen wij er nogmaals formeel op aan, om uw verantwoordelijkheden als Vlaams minister van mobiliteit en openbare werken op te nemen en prioriteit te geven aan duurzame mobiliteit. Dit betekent voor ons volle inzet op openbaar vervoer en betere doorstroming in Vlaanderen zodat wij en de Vlamingen in het algemeen, in de nabije toekomst niet alleen effectieve, maar deze keer ook positieve evoluties bij het openbaar vervoer kunnen waarnemen.

Tot op heden zagen wij van u duidelijk twee gezichten, één voor de media, het andere als uitvoerder van het “echte” beleid voor mobiliteit. Dit kan in de nabije toekomst de sociale vrede bij De Lijn ernstig in gevaar brengen. Bij de opmaak van de exploitatiebegroting 2013 voor De Lijn, zullen wij zeker op uw uitspraken van heden terug komen.

In naam van het Lijnpersoneel en de Vlaamse openbaar vervoergebruiker, rekenen wij op u voor een toereikend exploitatiebudget voor De Lijn.

Met vriendelijke groeten

Rita Coeck

Bron: http://www.acod-tbm.be/antwerpen/joomla/index.php?option=com_content&task=view&id=2241&Itemid=44

De gevolgen van de besparingen bij De Lijn worden stilaan duidelijk. In Mechelen verdwijnen bijna alle stadsritten. In Antwerpen zullen er vanaf 1 september 1.000 bussen per dag minder van en naar de stad rijden. In Gent verdwijnt het laatavondaanbod volledig. Ook elders zijn er tal van lijnen die verdwijnen. Het verzet hiertegen groeit aan.

In maart voerde LSP al een actie in Dendermonde, een stad die hard geraakt wordt door de afbouw van de dienstverlening van zowel het spoor als De Lijn. Op die actie bleek al dat er een breed gedragen ongenoegen is. De vakbonden voerden verschillende acties, onder meer in Mechelen. In Antwerpen was er een vakbondsactie aan Berchem-station waar de busreizigers werden gevraagd om op de tram over te stappen, zoals de directie dit vanaf 1 september wil opleggen. Veel reizigers waren geschokt en steunden het protest. De directie beweert dat alle reizigers alternatieven hebben, maar dan wel met langere reistijden en minder comfort.

In Gent werd de campagne “Gentenaars tegen de besparingen” opgezet, ook LSP neemt daaraan deel. Op 10 mei is er een betoging onder de noemer “Afslanken of Lijnen”. In de oproep wordt terecht gewezen op de cruciale sociale rol van het openbaar vervoer. “Voor jongeren en ouderen, mensen met een beperking, minder bedeelden of die gezinnen of alleenstaanden die proberen door het leven te gaan zonder eerste of tweede auto is openbaar vervoer een noodzaak. Degelijk, frequent en betaalbaar openbaar vervoer is ook de enige oplossing voor de verkeersknoop waar we ons in België, meer dan ons lief is, in bevinden.”

De besparingen op het openbaar vervoer zijn een politieke keuze die wordt verdedigd door de partijen van de Vlaamse regering. Het is het resultaat van een beleid waarbij wij moeten opdraaien voor de cadeaus die aan de grote bedrijven en banken werden gegeven. Deze logica zal leiden tot verdere besparingen. Na de dienstverlening zal de discussie ongetwijfeld opnieuw over de tarieven gaan.

In Brussel liggen de prijzen al een pak boven die van De Lijn, een eenmalig ticket kost er 2,5 euro. Een prijsstijging zal leiden tot minder reizigers, ook dat is een onderdeel van een neerwaartse spiraal. Begin dit jaar verklaarde Roger Kesteloot, topman van De Lijn, in DSWeekblad nog: “Het eenmalige biljet kan echt niet duurder zonder dat reizigers afhaken. En ook onze behoorlijk goedkope abonnementen zullen niet beletten dat mensen De Lijn vaarwel zullen zeggen als de prijzen stijgen.”

De besparingsmaatregelen zullen elkaar versterken en leiden tot een verdere afbouw van het openbaar vervoer. De protestacties die nu op lokaal vlak plaatsvinden, zijn belangrijk als eerste stap om tot een gecoördineerd verzet te komen. Daarbij moeten we reizigers en personeel verenigen in onze gezamenlijke strijd voor openbaar vervoer met voldoende personeel dat in veilige omstandigheden kan werken en met een degelijk aanbod voor de reizigers. Laat ons samen strijden voor gratis en degelijk openbaar vervoer!

donderdag 10 mei. 19u Groentemarkt GENT. Betoging tegen de besparingen bij De Lijn

Na twee besparingsjaren bij De Lijn, moet nu nog eens 60 miljoen bespaard worden. Nu de plannen in alle provincies bekend zijn, blijven de reacties niet uit. Dit besparingsplan betekent dan ook een zware beperking van de dienstverlening en regelrechte afbraak van het openbaar vervoer. En dat op een moment dat de wegen dichtslibben, de benzineprijs de hoogte ingaat en Joke Schauvliege verklaart de uitstoot van schadelijke broeikasgassen met 30% te willen verminderen tegen 2020 met onder meer maatregelen… op mobiliteit!

Artikel door een buschauffeur

In Gent wordt het laatavondvervoer zo goed als volledig afgebouwd, in meer landelijke gebieden wordt de dienstverlening beperkt tot schoolvervoer en woon-werkvervoer, tenminste indien je van 9 tot 17u werkt. In Mechelen worden alle stadslijnen afgeschaft en vervangen door een centrumpendel en in Antwerpen verdwijnen er maar liefst 1000 busritten per dag van en naar het centrum…

Een negatieve spiraal van afbouw openbaar vervoer wordt ingezet!

Doordat de reizigersaantallen in 2011 voor het eerst sinds lang niet meer stegen, worden de steeds stijgende kosten ook niet meer gecompenseerd. De Lijn is immers gebaseerd op een groeimodel. Daarbij komt nog dat een aantal compensaties, zoals die voor de sterke stijging van de sociale abonnementen, niet werden betaald door de Vlaamse regering en dat door een rekenfout de kosten voor de exploitanten niet daalden, maar stegen met 6%. Wat nog maar eens duidelijk maakt dat de privatisering van de helft van de lijnen niet zorgt voor meer efficiëntie.

Bij het laatste besparingsplan van de Vlaamse regering werd gesteld dat De Lijn gespaard wordt. Niets is minder waar, er werd herbevestigd dat de kostendekkingsgraad met 0,5% of een goeie 10 miljoen per jaar moet stijgen vanaf 2013. De groei van het aantal reizigers viel in 2011 al stil door de voorgaande besparingen. De nieuwe besparingen zullen wellicht leiden tot een afname van de reizigersaantallen. Zo komen we in een negatieve spiraal en wordt de afbraak van het het openbaar vervoer de komende jaren alleen maar voort gezet. Indien de Vlaamse regering een goed uitgebouwd openbaar vervoer wil, moet ze daar de nodige middelen tegenover sellen.

Nood aan een actieplan dat personeel en reizigers betrekt!

De vakbonden bij De Lijn hebben dan wel een akkoord over een soort van sociaal plan met garanties inzake de naleving van (lokale) afspraken, inkomensgaranties en geen naakte ontslagen. Dit betekent niet dat ze akkoord (moeten) gaan met de besparingen. Het zal er op aankomen om het verzet effectief te organiseren. Hiervoor is een goed uitgewerkt actieplan nodig dat gedragen wordt door het personeel en de reizigers zoveel mogelijk betrekt.

De affichecampagne van de ACOD en de petitie van het gemeenschappelijk vakbondsfront in Antwerpen zijn een goede aanzet. Door personeelsvergaderingen te organiseren, kan het personeel actief betrokken worden bij het verzet. Met wijkcomités tegen de besparingen is het ook mogelijk om reizigers te organiseren. Zo werd na een actie in Dendermonde beslist om een actiecomité op te richten om de acties verder te zetten. Waarom zouden de vakbonden en personeel dit niet actief ondersteunen en waar nodig zelf oprichten. Op deze manier kunnen we tot een echt front van reizigers en personeel komen. Op traditionele partijen en/of een organisatie zoals BTTB (Bond van Trein, Tram en Busgebruikers) zullen we niet moeten rekenen: zij zijn niet fundamenteel tegen besparingen en willen in het beste geval enkel ‘anders’ besparen.