NL Socialisme

Category: Feminisme

  • UGent maakt zich op voor grootste staking in decennia

    Actie op 14 oktober

    Voor minimum €14 per uur en betere arbeidsvoorwaarden

    Op 9 maart 2020 gaat de intussen vierde editie van de UGent Women’s Strike door. De drie eisen van de campagne dit jaar zijn de invoering van een minimumloon van 14€/uur, het statutariseren van het personeel in de studentenresto’s en de kinderdagverblijven en de insourcing van de schoonmaak. De staking zou wel eens de grootste staking aan de UGent van de afgelopen decennia kunnen worden.

    door Tim Joosen, afgevaardigde ACOD-Ugent

    ACOD UGent voert al sinds mei vorig jaar campagne rond deze eisen. Sinds september 2019 liep ook een petitie, die intussen door meer dan 3.500 personeelsleden en studenten werd ondertekend. Er werden enkele succesvolle actiedagen georganiseerd: op de startdag op 14 oktober voerden zo’n 70 studenten, personeelsleden en sympathisanten samen campagne. De maanden daarop werd er campagne gevoerd in de lessen, de studentenresto’s en op de werkplaatsen.

    Hierdoor werd een breed draagvlak opgebouwd voor de eisen maar het universiteitsbestuur leek toch niet bereid om er op in te gaan. Daarom werd besloten om begin dit jaar een versnelling hoger te schakelen in de campagne: het organiseren van een staking om de druk op het bestuur op te voeren.

    Als stakingsdag werd gekozen voor 9 maart 2020. De voorbije drie jaar werd aan de UGent op 8 maart een Women’s Strike georganiseerd, tegen seksisme en voor gelijke kansen voor vrouwen en mannen. De voorbije jaren focuste die campagne vooral op eisen van onderzoekers: de ongelijke carrièrekansen van vrouwen, de carrière van onderzoekers beter combineerbaar maken met een gezinsleven etc. Voor de actie op 9 maart 2020 – 8 maart is immers een zondag – besloten de organisatoren van de Women’s Strike om de eisen van de ACOD-campagne op te nemen als centrale eisen: een minimumloon van €14/uur, het uitbreiden van de statutaire benoeming naar de personeelsleden die werken in de sociale sector (studentenhuisvesting, studentenresto’s, kinderdagverblijven etc) en het opnieuw insourcen van de schoonmaak die door onderaannemer ISS wordt georganiseerd.

    De voorbije weken gingen delegaties van ACOD UGent, Algemene Centrale ISS (de vakbond bij ISS) en de organisatoren van de vrouwenstaking rond op alle werkplekken van de resto’s, de schoonmaak en de kinderdagverblijven. De campagne en haar eisen werden besproken en er werd gepeild naar de actiebereidheid. Die was bijzonder groot: vele personeelsleden waren blij om in actie te gaan rond deze eisen. Daarop werd er een stakingsaanzegging ingediend.

    De beweging die we de voorbije maanden gezien hebben aan de UGent is uniek in vele facetten. De vakbond voert strijd om offensieve eisen: niet als verdediging tegen aanvallen op arbeidsomstandigheden en rechten, maar een offensieve strijd voor een serieuze verbetering van de werkomstandigheden. Het invoeren van een minimumloon van €14/uur zou voor de laagste lonen neerkomen op een netto loonstijging van bijna 300 euro per maand. Statutariseren zou voor het personeel in de resto’s en de kinderdagverblijven een serieuze versterking betekenen van hun rechten bij langdurige ziekte of pensioen en voor hun werkzekerheid. De insourcing van de schoonmaak zal het makkelijker maken om correcte werkomstandigheden af te dwingen en maakt dat de belangen van de personeelsleden, die instaan voor de schoonmaak, makkelijker kunnen verdedigd worden. Het eisenpakket dat de vakbond naar voren bracht, is gebaseerd op wat leeft bij het personeel.

    Uniek is ook de nauwe samenwerking tussen ACOD UGent, de vakbond van het “moederbedrijf”, en de Algemene Centrale, de vakbond van de onderaannemer in de schoonmaak. Delegees van beide centrales voeren zij aan zij campagne en organiseerden zo in de praktijk solidariteit tussen werkenden over de grenzen van hun bedrijf heen. Samen komen ze op voor de belangen van iedereen die in de gebouwen van de UGent werkt, ongeacht of ze rechtstreeks voor de UGent werken of voor een onderaannemer.

    Tenslotte is er ook samenwerking tussen de vakbond en bredere lagen van militante onderzoekers en studenten: studenten van ALS, Campagne Rosa, Jongsocialisten en Comac voerden mee actie met het personeel, en bij de organisatoren van de vrouwenstaking vinden we ook activisten terug die geen vakbondsmilitant zijn.

    De actie van 9 maart is een belangrijke volgende test voor deze campagne: een succesvolle staking kan zorgen voor een nieuw momentum om de campagne op een hoger niveau te tillen: het omzetten van de passieve steun in actieve mobilisatie. Als de staking inderdaad zo succesvol wordt als voorzien, zal het bovendien de grootste staking aan de UGent zijn in de laatste decennia. Dit zal de krachtsverhoudingen aan deze instelling fundamenteel veranderen.

  • Internationale Vrouwendag: voor socialistisch feminisme

    De Internationale Vrouwendag (IVD) heeft een lange geschiedenis achter de rug. Ontstaan in de eerste golf van het feminisme – de eerste IVD vond plaats in 1911, na een beslissing van de tweede Internationale Conferentie van Werkende Vrouwen, op voorstel van Clara Zetkin – werd ze opnieuw opgevist in de tweede golf vanaf eind jaren 1960. De laatste jaren is de dag opnieuw resoluut op de agenda gezet als een dag van strijd. In België heeft campagne ROSA daar een voortrekkersrol in gespeeld met onder meer de Gentse mars tegen seksisme op 8 maart 2017.

    door Anja Deschoemacker

    Vrouwenstrijd is ook vechten voor een sterke sociale zekerheid

    Dit jaar wil campagne ROSA gebruik maken van het feit dat 8 maart op een zondag valt voor de organisatie van een nationale betoging in Brussel. Zo willen we de dag vastspijkeren als een dag van actie en strijd voor de komende jaren. We werken daarvoor samen met de Wereldvrouwenmars, die verschillende vrouwenverenigingen en vakbonden samenbrengt.

    De centrale boodschap is – naar aanleiding van het 75-jarige bestaan van de sociale zekerheid – dat vrouwenstrijd ook de verdediging van een sterke sociale zekerheid betekent. Immers, door het bestaan van dat sociale vangnet, gebaseerd op een collectieve solidariteit, hebben generaties vrouwen zich kunnen vrijmaken en hun eigen keuzes kunnen maken en hun gezinnen alleen grootbrengen.

    We stellen vast dat vrouwen de grootste slachtoffers zijn van de afbouw ervan door alle regeringen in de laatste 30 jaar. Zo zijn vrouwen sinds de invoering van het statuut van samenwonende in 1980 de belangrijkste prooi geweest in de jacht op werklozen. Dit verlies van rechten heeft vrouwen in nieuwe deeltijdse en laagbetaalde jobs gedwongen. De combinatie van de strijd voor de individualisering van de sociale uitkeringen en voor een 14 euro bruto minimumloon kan een flink deel van de achteruitgang van die jaren inhalen.

    Campagne ROSA staat voor socialistisch feminisme

    Vandaag is het bon ton om jezelf “feminist” te noemen. Zo ook Alexander De Croo, vicepremier voor Open VLD in de vorige regering. Zijn “feminisme” heeft hem er echter niet van weerhouden met de regering de pensioenleeftijd te verhogen, de degressiviteit in de werkloosheidsuitkeringen te versterken, honderden miljoenen te besparen in de gezondheidszorg, …

    De lijst maatregelen van de vorige Thatcheriaanse regering die vrouwen hard raken is bijzonder lang. Het gaat om maatregelen die vrouwen zowel in hun inkomen als in hun werklast op de werkplaats en thuis raken. Maar De Croo is feminist zoals alle partijen die het kapitalisme verdedigen: alleen als het hen en hun vriendjes in de besturen van de grote bedrijven niets kost!

    En zelfs als het hen niets kost, zoals de discussie die zich twee jaar geleden en vandaag opnieuw afspeelt in het parlement over de verlenging van de periode waarin abortus legaal kan van 12 naar 18 weken, zijn hun “vrouweneisen” nooit een breekpunt. Ze zijn integendeel steeds iets waarover ze een koehandel kunnen opzetten. Twee jaar geleden trokken de liberale partijen MR en Open VLD zich terug uit de alternatieve meerderheid die in het parlement werd gevormd rond zo’n voorstel. Ze steunden integendeel een voorstel dat werd uitgewerkt met hun regeringspartners N-VA en CD&V en dat neerkwam op een status quo. Vandaag heeft de PS al laten verstaan dat, als CD&V bereid is tot een Vivaldi-coalitie, de PS dat voorstel uit de parlementaire besprekingen haalt om het in de regeringsonderhandelingen te bespreken (lees: te laten vallen of ernstig in te perken).

    We zijn ervan overtuigd dat de volledige emancipatie van vrouwen onder het kapitalisme niet mogelijk is. Het kapitalisme heeft baat bij zowel de laagbetaalde arbeid van vrouwen in allerhande sectoren als bij de onbetaalde arbeid van vrouwen in het gezin. Verschillende studies wijzen uit dat het omzetten van die onbetaalde arbeid in betaalde jobs wereldwijd triljoenen euro’s zou kosten.

    Steeds meer vrouwen werken buitenshuis. Nog nooit zijn er zo weinig huisvrouwen geweest als vandaag, maar de enorme aangroei van vrouwelijke werkenden in de laatste decennia ging ook gepaard met de creatie van jobs die onvoldoende loon bieden om van te leven. Het kostwinnersmodel is weg – de lonen van mannen zijn overigens ook niet meer voldoende om met een heel gezin comfortabel van te leven – en is vaak vervangen met een model van niet twee maar één en een halve kostwinner. Voor alleenstaande moeders betekent dit dat ze veel vaker dan andere groepen in de samenleving tot de armoede veroordeeld zijn. Voor samenwonende vrouwen betekent het in veel gevallen dat ze afhankelijk blijven van een mannelijke kostwinner.

    Ze blijven ook mét een job de belangrijkste voorzieners van zorg en diensten in het gezin, wat maakt dat vrouwen gemiddeld minder vrije tijd hebben dan mannen, zelfs als ze gemiddeld minder uren buitenshuis werken. De afbouw van gezondheidszorg en de privatisering van een hoop diensten als kinderopvang en ouderenzorg maken dat het aantal taken van vrouwen in de gezinnen de laatste jaren eerder stijgt dan daalt. Zieken vroeger naar huis sturen om daar te herstellen, ouderen langer thuis laten wonen, … het betekent in beide gevallen dat zorgtaken terug naar het gezin worden gestuurd en daar meestal op de schouders van vrouwen belanden.

    In realiteit moeten voor gelijkheid van vrouwen aan mannen op de arbeidsmarkt, die zorgtaken en diensten die nu het onbetaald werk van vrouwen uitmaken, uitvoerig worden gesocialiseerd: warme maaltijden op het werk en op school, wasserijen en strijkateliers, poetsdiensten, publieke kinderopvang voor elk kind, betaalbare zorgvoorzieningen en zorg aan huis voor zieken, ouderen, mensen met een beperking, …

    Als regeringen vandaag op openbare diensten en zorg besparen, dan doen ze dat om bedrijven en rijken vrij te kunnen stellen van belastingen, waardoor ze in nog grotere mate de opbrengst van de arbeid van de werkenden in eigen zak kunnen stoppen. In een kapitalisme in crisis is verder stelen van de gemeenschap en van de werkenden immers de enige manier om de winsten te laten groeien.

    Onze bondgenoot: de arbeidersbeweging

    Voor een sociaal programma dat het grootste deel van de onbetaalde arbeid van vrouwen omzet in betaalde jobs – en we willen goed betaalde jobs en degelijke werkcondities! – moet de samenleving die middelen zelf in handen krijgen en dus uit de handen van de rijke elite halen. De enige groep die daartoe in staat is, is de arbeidersklasse. Campagne ROSA staat voor socialistisch feminisme in twee opzichten: in het socialistisch programma dat nodig is om vrouwen te bevrijden van hun tweederangspositie in de samenleving en in de band met de arbeidersbeweging in de strijd voor dat programma.

    Natuurlijk is de arbeidersklasse niet vrij van seksisme. Hoe zou dat ook kunnen? In een situatie van tekorten zal er steeds een strijd zijn voor wie toegang heeft tot wat beschikbaar is en wie niet. Seksisme, racisme, LGBTQI-fobie, onderdrukkend nationalisme, … worden bovendien dagelijks door alle media de wereld in gepompt. De arbeidersklasse is zelf slachtoffer van die vooroordelen: verdeeld staat ze immers een pak zwakker. Dat is een besef dat niet altijd en overal aanwezig is, maar in periodes van opgaande strijd kan het bewustzijn daarover pijlsnel groeien.

    Het is wat vandaag onder onze ogen gebeurt in die landen waar de massastrijd al langer woedt en er lessen uit worden getrokken. In landen als Chili, Libanon, Soedan, … om er maar een paar te noemen, staan vrouwen vooraan in de massastrijd tegen de bestaande regimes en ze worden daar niet enkel aanvaard, maar luid verwelkomd. Het is de ervaring van samen te vechten tegen een gezamenlijke vijand – de heersende klasse – die de vooroordelen doorbreekt. Het is de levende ervaring van strijd, dat we verdeeld op onze donder krijgen maar dat we samen een vuist kunnen maken, die de weg kan vrijmaken voor een socialistische samenleving die alle vormen van onderdrukking en discriminatie de wereld uit kan helpen.

  • Internationale vrouwendag. Samen strijden voor overwinningen

    “Elke dag 8 maart,” was de slogan van de vrouwencommissie van ACOD in Brussel op de betoging voor een sterke sociale zekerheid op 28 januari. Inderdaad: de strijd voor vrouwenrechten beperkt zich niet tot één dag, maar moet het hele jaar door gevoerd worden.

    door Celia (Brussel)

    De afgelopen maanden was er strijd in heel wat sectoren. Zo kwamen de huishoudhulpen die met dienstencheques werken in actie tegen hun slechte arbeidsomstandigheden, lage lonen en seksuele intimidatie. Is dat een feministische strijd? Ja, want bijvoorbeeld in Brussel zijn 96% van de werknemers in die sector vrouwen, hoofdzakelijk allochtonen (98%), een kwart is ouder dan 50 jaar terwijl een groot aantal (6%) alleenstaande moeder is. (1)

    Na enkele betogingen, een staking in januari en heel wat obstakels om goed te kunnen mobiliseren, werd een loonsverhoging van 0,8% bekomen. Dat is minder dan de marge die voorzien is in het Interprofessioneel Akkoord (IPA) en minder dan wat nodig is om waardig te leven, maar het is wel een eerste overwinning behaald tegen bazen die aanvankelijk helemaal niets wilden geven. Het is nochtans niet zo dat zij geen winst maken. Sodexo was in 2018 goed voor een omzet van 20 miljard euro. Groep Daenens, een belangrijke speler in de sector, maakte in 2018 3 miljoen euro winst. Ondertussen behoren de 145.000 huishoudhulpen met 11,5 euro bruto per uur tot de laagstbetaalden van het land!

    Op hetzelfde ogenblik gaat ook de strijd in de zorgsector door. De beweging ‘La Santé en Lutte’ (Zorg in strijd) houdt vol en voert acties in onder meer Brussel, Luik en Charleroi. De acties begonnen op 8 maart vorig jaar, toen ziekenhuispersoneel zich niet langer wou neerleggen bij lage lonen, gebrek aan materiaal, lange werkdagen en dagelijks seksisme, om maar enkele van de strijdpunten te vermelden. Ook dit is een feministische strijd: ongeveer 85% van de verpleegkundigen in ons land zijn vrouwen (2). Er komt een grote betoging van ‘La Santé en Lutte’ op 29 maart. Campagne ROSA en LSP zullen er uiteraard bij zijn!

    Tenslotte nog een laatste voorbeeld. Aan de UGent wordt op 9 maart gestaakt voor een verhoging van het minimumloon tot 14 euro per uur. Aan de UGent zijn er 101 personeelsleden die minder verdienen, vooral in de restaurants en de onderhoudsploegen, plus een 200-tal in de uitbestede poetsdiensten. Twee derde van deze personeelsleden zijn vrouwen. Dat is geen toeval: meer dan 70% van de 10% laagstbetaalden in ons land, zijn vrouwen. In de restaurants is er 12 jaar anciënniteit nodig om aan 14 euro per uur te geraken! Als de strijd aan de UGent tot overwinningen leidt, zal dit elders navolging krijgen. Er wordt door vrouwen én mannen gestaakt voor sociale verbeteringen. Gezamenlijke actie en strijd is de weg vooruit.

    1. http://inegalites.be/Titres-services-la-precarite?fbc lid=IwAR1cV5_H1RHi0u_ZTybgSFYGV4LMcizC_Spp9Bm8WS7rXnf7HC7gNwdLvd4#nh1
    2. https://lasanteenlutte.org/blog/

  • Video: doe mee met de marsen tegen seksisme op 8 maart (Brussel) en 14 maart (Gent)

    Doe mee met de marsen tegen seksisme op 8 maart in Brussel en op 14 maart in Gent.
    Samen op straat voor Equal Pay – Samen voor Minimum €14.
    Help je mee deze oproepvideo te verspreiden?
    Wil je ook meehelpen flyeren, of wil je affiches of flyers om uit te delen? Aarzel niet om contact met ons op te nemen!

  • Hoe Campagne ROSA de strijd aanging met het seksisme van KVHV en Jeff Hoeyberghs

    Gesterkt door de electorale scores van het Vlaams Belang poogde het KVHV (Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond) in Gent de bakens voor ranzig seksisme aan de universiteit te verleggen met een lezing door Jeff Hoeyberghs. Met een virale video en twee acties wisten Campagne ROSA (Reageer tegen Onderdrukking, Seksisme en Asociaal beleid) en Actief Linkse Studenten en Scholieren het maatschappelijke debat rond seksisme te maken, actief verzet te organiseren en het zelfvertrouwen van extreemrechts een deuk te geven.

    Artikel door Koerian uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

    Misplaatst extreemrechts zelfvertrouwen

    De afgelopen maanden groeide het zelfvertrouwen van extreemrechts zienderogen. Dat leidde tot incidenten door een zelfoverschatting. Extreemrechts denkt dat het overal mee wegkomt, maar dat is niet het geval.

    De electorale scores van het Vlaams Belang zijn het resultaat van een anti-establishmentgevoel. De meerderheid van de bevolking is het besparingsbeleid van de klassieke partijen beu. Het VB koppelt dat gevoel aan onder meer racisme. Voor de gewone werkenden en hun gezinnen is het VB echter een vals belang: in de parlementen wordt consequent voor de belangen van bedrijfsleiders en aandeelhouders gestemd.

    Het zelfvertrouwen van extreemrechts is misplaatst: er is afkeer tegen de traditionele politiek, maar geen actieve steun voor de echte opvattingen van extreemrechts.

    KVHV Gent tracht de bakens voor seksisme te verzetten

    Toch dacht KVHV Gent, een oerconservatieve studentenvereniging, mee te surfen op die golf. Begin dit jaar trachtte ze Dries Van Langenhove uit te nodigen voor een meeting, maar dat werd na dreiging met protest verboden door het universiteitsbestuur.

    Op 4 december wilde ze opnieuw proberen de bakens van wat aanvaardbaar is te verzetten door vrouwenhater Jeff Hoeyberghs uit te nodigen voor een lezing aan de UGent. Er werd publiciteit gemaakt met ’s mans meest ranzige en seksistische uitspraken.

    De studentenvereniging is niet aan haar discriminatoir proefstuk toe. Ze kwam niet zo lang geleden al in opspraak als de kweekvijver voor Schild & Vrienden. Dries Van Langenhove en Brieuc -“dikke wijven zijn ranzig” – Suys komen allebei uit deze club. In een verder verleden nodigde het KVHV onder andere David Duke, ex-grand wizard van de KKK uit voor een lezing.

    Campagne ROSA reageert

    Eén van de taken van links vandaag is extreemrechts consequent confronteren met dat gebrek aan maatschappelijke steun, door overal waar S&V, VB, KVHV of consorten de kop op steekt een zo groot mogelijke tegenmobilisatie op poten te zetten. Campagne ROSA en Actief Linkse Studenten en Scholieren organiseerden een actie aan de lezing van Hoeyberghs. Ondanks dat de actie amper twee dagen op voorhand werd aangekondigd, tekenden meer dan 70 mensen present om te protesteren tegen het seksisme van het KVHV en Hoeyberghs. We eisten van de universiteit dat ze dit soort ranzige vrouwenhaat geen platform zou geven. De studentenvereniging krijgt geld en faciliteiten van de universiteit om haar activiteiten te organiseren. Die middelen mogen niet worden gebruikt om haat en discriminatie op te poken, en zo een grote groep studenten het gevoel te geven niet welkom te zijn aan de universiteit.

    Het zelfverzekerde KVHV plaatste een videostream van de lezing online. Daaruit bleek dat Hoeyberghs exact had gedaan waarvoor hij uitgenodigd was: vrouwenhaat verkondigen. Dat Hoeyberghs zo’n seksistische uitspraken vrijuit laat optekenen, ligt niet enkel aan het feit dat hij uit is op aandacht. Het is ook een symptoom van diepgeworteld en structureel seksisme dat nog steeds aanwezig is in onze maatschappij. Seksisme is een dagelijkse realiteit, in woorden én in daden. Wij compileerden enkele vreselijk seksistische, racistische en homofobe fragmenten van de meeting in een eigen video, waarmee we meteen de studenten opriepen in verzet te gaan en de universiteit te dwingen om sancties te nemen.

    De spreker en het KVHV beweerden dat ze enkel het vrije debat beoefenden. Dat klopt uiteraard niet. Ze normaliseren een taal- en beeldgebruik dat de vrouw als object, als ondergeschikt wezen neerzet. Dit is de ideologische basis van maatschappelijke fenomenen als geweld op vrouwen en een verkrachtingscultuur. Volgens een studie van de EU zou in België meer dan 40% van de bevolking verkrachting aanvaardbaar vinden ‘in sommige gevallen’. Gelukkig zien we onder druk van massale acties voor vrouwenrechten, overal ter wereld een verschuiving van opinies op dat vlak. Wat enkele decennia geleden nog werd getolereerd, is vandaag niet meer aanvaardbaar.

    In geen tijd ging het filmpje viraal. De Nederlandstalige en Franstalige versies werden samen meer dan 1,5 miljoen keer bekeken, ze werden opgepikt door alle grote media aan beide zijden van de taalgrens. De Franstalige versie verspreidde zich ook snel in Frankrijk en Québec. Het bevestigt wat we hierboven schreven: er is geen actieve steun voor het ranzig seksisme van extreemrechts.

    Protest

    De UGent distantieerde zich van de meeting en haar inhoud, maar ondernam geen stappen om dit soort seksisme in de toekomst te voorkomen. Verschillende studentenverenigingen vroegen via het Politiek Filosofisch Konvent (PFK, overkoepeling van politieke organisaties) sancties voor het KVHV. Het PFK nam het mildste voorstel aan: twee maand uitsluiting en een openlijke distantiëring van en excuses voor de meeting.

    Om de maatschappelijke verontwaardiging om te zetten in actie riepen we op tot een protest aan het bestuurscollege, het hoogste orgaan van de universiteit, waar we de uitsluiting van het KVHV eisten en het bestuur vroegen een discussie over seksisme te starten in alle geledingen van de instelling. Meer dan 250 studenten daagden om 8u ’s ochtends op om deze eisen kracht bij te zetten. Actievoerders mochten echter niet aanwezig zijn bij het bestuurscollege zelf, de top van de universiteit heeft liever geen pottenkijkers wanneer ze probeert zich uit netelige posities te wurmen.

    De UGent besloot de milde straf van het PFK te volgen. Het KVHV leverde heel wat politici die vandaag belangrijke posten bekleden: Theo Francken, Bart De Wever, Pieter De Crem, Liesbeth Homans, Peter de Roover, Wouter Beke etc. Waarschijnlijk wilde de universiteit haar relaties met deze excellenties en de daaraan verbonden onderhandelingspositie niet op het spel zetten. Het toont nogmaals dat we niet kunnen vertrouwen op instituten om initiatief te nemen tegen seksisme.

    De strijd gaat voort

    De video’s creëerden een breed maatschappelijk debat rond seksisme en hoe het te bestrijden. Onze video, maar in de eerste plaats ook onze acties, gaven het zelfvertrouwen van rechts om hun seksisme te spuien een flinke deuk. Met Campagne ROSA willen we dat bewustzijn versterken met een concreet programma en militante actiemethodes. We zullen blijven reageren eender waar en wanneer extreemrechts zich roert. Daarnaast schuiven we sociale en structurele oplossingen naar voor tegen seksisme. We voeren samen met ACOD campagne voor een €14 minimumloon aan de UGent en elders en riepen het universiteitsbestuur op onder andere te investeren in meer kinderopvang voor personeel en doctorandi, degelijke psychosociale begeleiding zonder wachtlijsten (voor slachtoffers van seksisme en iedereen anders die er nood aan heeft) en degelijke en goedkope huisvesting die studenten onafhankelijk kan maken van hun ouders of partners.

     

    • 8 maart: betoging op internationale vrouwendag. 14u Muntplein Brussel
    • 14 maart: Mars tegen seksisme en voor gelijk loon. 15u Stadshal Gent

  • Mobiliseer mee naar de nationale betoging op 8 maart

     

    De wereld is in beroering. Aanvallen op onze openbare diensten en lonen, vernietiging van ons milieu: op elk continent ontwikkelen zich gevechten, vaak van historische proporties, en vrouwen spelen daarin een sleutelrol. Laat ons ook in België van Internationale Vrouwendag een historische dag maken!

    NEE is NEE!

    Het Chileense lied “Een aanrander op je pad” is dankzij de massale strijd en de omvang van seksueel geweld en culpabilisering van slachtoffers een wereldwijd fenomeen geworden. In België is al één op de vijf studenten slachtoffer geweest van een (poging tot) verkrachting. De maatschappij bagatelliseert fysiek en psychologisch geweld: porno stelt “NEE” voor als onderdeel van het voorspel, films en publiciteit surfen op romantiek wanneer als het gaat om pesterijen,… Om hun winst te maximaliseren, eigenen bedrijven zich de lichamen van vrouwen toe en creëren ze onduidelijkheid rond het begrip toestemming.

    • We willen niet als objecten behandeld worden! Stop de verkrachtingscultuur!
    • Voor massale overheidsinvesteringen in gezondheidszorg en onderwijs om te zorgen voor echte seksuele voorlichting, met de nadruk op onderlinge toestemming en met inbegrip van kwesties van seksuele geaardheid en genderidentiteit.
    • Voor gratis en kwalitatieve contraconceptie en de uitbreiding van het recht op abortus. Mijn lichaam, mijn keuze!

    Om echte keuzes te kunnen maken, hebben we financiële onafhankelijkheid nodig!

    In juni vorig heeft Zwitserland de grootste mobilisatie in zijn geschiedenis tegen de loonkloof ervaren, een na te volgen voorbeeld. Lage lonen, deeltijds werk en tijdelijke contracten zorgen voor een steeds groter wordende laag van arme werkenden, vooral vrouwen. In België worden 70% van de 10% laagstbetaalde banen door vrouwen bezet. Aanvallen van opeenvolgende regeringen op de sociale zekerheid, zoals het recht op werkloosheidsuitkeringen, vooral voor “samenwonenden”, maken steeds meer vrouwen en jongeren afhankelijk van hun partner of ouders. Hoe kun je eigen keuzes maken als je de huur niet kunt betalen? Hoe kunnen we dagelijks seksisme vermijden als ons werk geen financiële erkenning krijgt?

    • Voor een minimum uurloon van 14€ bruto en een minimum maandelijks pensioen van 1500€ netto.
    • Voor de afschaffing van het statuut van samenwonende en voor uitkeringen boven de armoedegrens. Voor kindergeld dat de reële kosten dekt.
    • Voor het combineren van werk en gezinsleven: een collectieve arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en massale overheidsinvesteringen in openbare diensten om onbetaald huishoudelijk werk over te nemen.

     

    Stap mee op met Campagne ROSA op 8 maart: Facebook evenement

  • Extreem geval van seksisme: meisje verkocht voor prostitutie

    Een meisje van 16 werd door een jongerenbende “gekocht” van haar vriend, een maand lang opgesloten in een kelder, geprostitueerd en misbruikt door 160 klanten. Deze verschrikkelijke misdaad joeg de afgelopen dagen een schokgolf door het land. Campagne ROSA deelt de verontwaardiging en woede en eist oplossingen.

    Justitie en veiligheid

    Tegen de zeven leden van de zogenaamde ‘fioulbende’ werden al meer dan 200 pv’s opgemaakt door de Brusselse politie. Velen vragen zich af waarom niet eerder werd ingegrepen. Aanhoudende besparingen op justitie zorgden ervoor dat de meeste zaken niet worden opgevolgd. De tekorten zorgen ervoor dat de meeste kleine criminelen nooit voor een rechter verschijnen. De forse taal van de rechtse law & order politici blijft geblaat door hun eigen besparingen.

    Opgedreven repressie is echter geen oplossing, ook niet in dit vreselijke geval. Meer blauw op straat en een hardere justitie zal criminaliteit niet stoppen. Er is nood aan geld voor straathoekwerk en een uitgebreid netwerk van socio-culturele initiatieven voor warme en levendige wijken. De sociale controle die dat met zich meebrengt geeft veel meer veiligheid dan de gewapende letter van de wet.

    Probleemjongeren zitten in realiteit gevangen in een cocktail van armoede, onstabiele thuissituaties en verveling. Massale investeringen in onderwijs, straathoekwerk en jeugdhuizen zou zorgen voor kleinere klassen en dichtere begeleiding, een opvangnet en een aanbod van activiteiten: een structurele oplossing voor deze problematiek. Het zou zorgen dat de duizenden jongeren in quasi uitzichtloze situaties niet terechtkomen in een spiraal die hen naar de fioulbende en consorten leidt.

    Laat het net deze initiatieven zijn die door opeenvolgende neoliberale regeringen werd kapot bespaard. Beke en Jambon bouwden deze herfst nog de financiering voor sociaal werk, cultuur, socio-culturele integratieprojecten en onderwijs af. Ook de Brusselse regering investeert veel te weinig middelen op deze terreinen. Traditionele politici vormen mee de oorzaak van wat zij een veiligheidsprobleem noemen. In realiteit is het eerder een besparingsprobleem.

    Criminaliteit gedijt het best in een omgeving van armoede, werkloosheid en uitzichtloosheid. De beste garantie op veilige straten zijn degelijke jobs, een 14 euro minimumloon, hogere uitkeringen en betaalbare huisvesting. Rosa strijdt tegen deze asociale regering om deze sociale eisen te verwezenlijken.

    Objectivering

    Seksisme en seksueel geweld zijn natuurlijk niet enkel een zaak van criminelen, het is een breed maatschappelijk probleem. De reclame- en pornoindustrie stelt vrouwen voor als objecten, dingen die verhandeld en gebruikt kunnen worden. Het voedt seksisme als maatschappelijk probleem. Hoeft het te verwonderen dat mensen de meningen waarmee ze in de publieke ruimte -zowel online als offline- bestookt worden overnemen? De misdaden van de fioulbende zijn daar een extreem voorbeeld van. Campagne Rosa eist een verbod op seksistische reclame tout court en op commerciële boodschappen in de publieke ruimte.

    Geen racisme

    Vlaams Belang en ander (extreem)rechts probeert garen te spinnen bij deze verkrachtingszaak door ze te gebruiken voor hun racistische agenda. Dit is echter geen cultureel probleem. Jeffrey Epstein, Harvey Weinstein, Jan Fabre, Bart de Pauw en de ettelijke verkrachtende geestelijken waren witten die er warmpjes bijzaten. Seksisme is een maatschappelijk probleem dat in alle geledingen aanwezig is.

  • Depenalisering abortus – geen overwinning mogelijk zonder strijd

    Betoging op 28 september 2017 voor toegang tot abortus. Foto: Liesbeth

    Voor de tweede maal in twee jaar tijd lijkt het wetsvoorstel om abortus te depenaliseren en de periode te verlengen tot 18 weken het slachtoffer te worden van politieke berekening. In 2018 kozen de liberale partijen op het laatste moment toch voor een akkoord binnen de Zweedse regering, dat slechts een status quo betekende, i.p.v. verder steun te betonen aan het voorstel voor depenalisering dat op tafel lag. Vandaag is het Magnette die in Le Soir te kennen heeft dat hij “bereid is erover te praten in een regering eerder dan in het parlement” in een poging CD&V te overhalen in een paars-groen-oranje regering te stappen.

    Door Anja Deschoemacker

    Het wetsvoorstel dat de laatste weken besproken werd, kreeg de steun van PS/Spa, Open VLD/MR, Groen/Ecolo, PVDA/PTB en Défi – partijen die samen een meerderheid in de Kamer vertegenwoordigen. Maar de geschiedenis lijkt zich te herhalen. Met CD&V “in een regering praten” i.p.v. in het parlement een meerderheid te zoeken, betekent dat het wetsvoorstel op de schop gaat. Enkel PVDA/PTB lijkt op dit moment nog een stemming te verdedigen om te voorkomen dat dit wetsvoorstel geslachtofferd wordt in de vorming van een federale regering zonder N-VA.

    Het wetsvoorstel in kwestie is voor een depenalisering van abortus, een verlenging van de periode tot 18 weken en een inkorting van de bedenkperiode van een week tot 48u. Zo willen de partijen die het ingediend hebben een einde maken aan de situatie dat elk jaar honderden vrouwen voor een abortus naar het buitenland moeten trekken, een ingrijpende, maar vooral ook dure oplossing die voor armere lagen van vrouwen niet toegankelijk is. Campagne ROSA juichte dit initiatief toe, maar net als in 2018 lijkt het op een sisser uit te zullen draaien.

    Campagne ROSA steunt dan ook de PVDA/PTB in haar pogingen om het wetsvoorstel nog gestemd te krijgen vooraleer de paars-groene partijen het van de agenda halen om tot een regering met de CD&V te kunnen komen. We denken dat de enige manier om stappen vooruit te zetten in deze kwestie – zoals in andere – het organiseren is van reële druk waardoor partijen als PS en Spa en Open VLD en MR er niet zomaar komaf kunnen mee maken. Zolang de discussie beperkt blijft tot het parlement, zonder reële mobilisatie op straat, zullen dergelijke vrouwenrechten geofferd worden op het altaar van de politieke berekening.

    Campagne ROSA roept de PVDA/PTB, alle vrouwenorganisaties en andere voorstanders van depenalisering op tot de opbouw van een actieve campagne, met acties en betogingen, die de druk op de paars-groene partijen – en de electorale prijs voor hun verraad – opdrijft. Het is de enige manier om te voorkomen dat deze partijen blijven cynische politieke spelletjes te spelen met een fundamenteel vrouwenrecht, namelijk het recht om zelf over je eigen lichaam te beslissen.

  • UGent ontloopt verantwoordelijkheid: slechts lichte tik op de vingers van KVHV

    Campagne ROSA en de Actief Linkse Studenten en Scholieren organiseerden vanochtend een actie aan het bestuurscollege van de UGent als reactie op de KVHV-meeting met Jeff Hoeyberghs. Eerder deze week verspreidde Campagne ROSA beelden van die schandalige meeting. Het werd zelfs opgepikt door internationale media. De grote verontwaardiging resulteerde in een actie waar 250 à 300 mensen protesteerden tegen seksisme aan de UGent en voor de uitsluiting van het KVHV. Deze eis tot uitsluiting werd ook verdedigd door het gemeenschappelijk vakbondsfront aan de UGent en door de studentenvertegenwoordiger in het bestuurscollege.

    Reactie overgenomen vanop campagnerosa.be

    Na afloop van de vergadering van het bestuurscollege volgde pas veel later op de dag een persverklaring van de rector. Het bestuurscollege neemt geen verdere sancties tegen het Gentse KVHV na de schorsing van twee maanden die door het PFK (Politiek Filosofisch Konvent) werd beslist.

    Op zich is een schorsing al een overwinning en het resultaat van een stormachtige week van actie en algemene verontwaardiging op (sociale) media. De arrogante provocaties van het Gentse KVHV keerden als een boomerang terug in hun gezicht. Zelfs voor hen moet het nu stilaan duidelijk worden dat ze niet met alles wegkomen en dat hun pogingen om discriminatie en haat te normaliseren op actieve mobilisatie van jongeren en werkenden botsen.

    Twee maanden schorsing dus, zoals eerder beslist door het PFK (Politiek en Filosofisch Konvent) van de UGent dat onafhankelijk van het bestuur sancties mag nemen ten opzichte van lidverenigingen. Het PFK is een koepelstructuur die instaat voor de erkenning en controle op alle politiek en filosofisch georiënteerde verenigingen aan de UGent. Dat orgaan is gemachtigd om zelf sancties op te leggen aan de studentenverenigingen die er lid van zijn, maar dit betekent geenszins dat het bestuurscollege niet gemachtigd is om verdere stappen te ondernemen. Het blijft bij een tik op de vingers voor de verspreiders van seksisme en haatpraat. Het bestuurscollege van de universiteit ontloopt op een flagrante manier haar verantwoordelijkheid voor het discours dat gevoerd werd in haar aula’s.

    Video-reactie door Mai van campagne ROSA:

    Elitair netwerk

    Als de rector de uitsluiting van het KVHV weigert, is het omdat hij niet wil ingaan tegen de druk van het wijdverspreide machtsnetwerk rond het KVHV. Het is een netwerk van machtige personen in de politieke elite, in minstens drie partijen, invloedrijke figuren in de staatsinstellingen en binnen de bestuurskamers van de economie. Het is een netwerk dat tot in het bestuurscollege zit met de rechtse provocateur Siegfried Bracke. De rector wil de confrontatie met dit netwerk niet aangaan, wellicht omdat hij hoopt op een goed blaadje te blijven staan en zo goed te kunnen ‘lobbyen’ voor de UGent.

    Nadat ze de mediastorm van september 2018 rond Schild & Vrienden en Dries Van Langenhove relatief zonder kleerscheuren hadden overleefd, waanden de Gentse KVHV’ers (waaronder heel wat leden van Schild & Vrienden)  zich onaantastbaar. Na de verkiezingen waarin voormalige Gents KVHV’er Van Langenhove zelfs verkozen raakte als Vlaams Belanger was het zelfvertrouwen nog groter. Met een actie aan de meeting met Hoeyberghs en nog meer met de actie vandaag, riepen studenten en personeelsleden van de UGent de pogingen om haatpraat aan de universiteit te normaliseren een halt toe. Zo’n 250 tot 300 betogers riepen luid en strijdbaar slogans als: “Bestuur, Bestuur neem initiatief ! Geen seksisme op onze Unief” en “UGent, UGent, stop ermee! Met die subsidies voor KVHV!”

    De actievoerders eisten dat het hele bestuurscollege tot bij hen kwam om duiding te geven over de situatie. Campagne ROSA had een open brief voorbereid met de bedoeling deze vandaag af te geven. Enkel de rector kwam naar buiten en weigerde jammer genoeg het woord te nemen voor de bezorgde studenten en personeelsleden. Deze non-boodschap zorgde voor verontwaardiging onder de actievoerders. Dat het bestuurscollege zich verstopt werd niet gesmaakt en de actievoerders baanden zich een weg naar de ingang van de vergaderzaal met de slogan “Bestuur, Bestuur, kom naar hier! Wij staan hier niet voor ons plezier!”

    Extreme variant van diep ingebakken seksisme

    Campagne ROSA benadrukt dat de uitlatingen van Hoeyberghs slechts een extreme variant zijn van een diep ingebakken seksisme in de maatschappij. De verantwoordelijken voor de asociale besparingen van de Vlaamse regering zijn dezelfden die al jaren een zondebokstrategie hanteren rond vluchtelingen en mensen van migratie achtergrond. Zo houden ze de aandacht weg van hun radicaal asociale beleid. Het zijn dezelfde partijen die vandaag vinden dat seksisme onder vrije meningsuiting valt en dat tegenover vrouwenhaat een simpele distantiëring voldoende is.

    Onze strijd voor een samenleving zonder discriminatie is een strijd tegen alle vormen van asociaal beleid. Meer nog, het is een strijd voor een ander soort samenleving, waarin niet langer een kleine elite het overgrote deel van de rijkdom controleert en daarom belang heeft bij het permanent verspreiden van verdeel-en-heerspropaganda.

  • Open brief campagne ROSA: Ugent, neemt actie tegen seksisme!

    Campagne ROSA verdeelde vanochtend onderstaande open brief aan het bestuurscollege van de UGent. Op hetzelfde ogenblik protesteerden 250 studenten en personeelsleden om van de universiteit doortastende maatregelen tegen seksisme te eisen.

    Video vanop het protest:

     

    [divider]

    HET KVHV normaliseert seksisme

    Op woensdag 4 december was een brullende Jeff Hoeyberghs te gast bij de rechts-conservatieve studentenvereniging KVHV. Hoeyberghs kwam er zijn eerdere seksistische en racistische uitlatingen kracht bijzetten. Campagne ROSA organiseerde ter plekke een protestactie en we besloten de meest gortige uitspraken online te delen om te verduidelijken waarom actie nodig was en is. Dergelijk seksisme mag geen ruimte krijgen aan de universiteit of in de maatschappij.

    DIT IS GEEN debat

    Hoeyberghs en het KVHV beweren dat ze simpelweg het vrije debat opzoeken. Dat klopt uiteraard niet. Ze proberen een taal-en beeldgebruik, dat vrouwen als object, als ondergeschikt wezen neerzet, te normaliseren. Ze verdedigen een tweederangs rol voor vrouwen in de samenleving. Zolang deze bestaat zijn er scheefgetrokken machtsrelaties, die aanleiding geven tot geweld op vrouwen en een verkrachtingscultuur. Volgens een studie van de EU uit 2016 zou in België meer dan 40% van de bevolking verkrachting aanvaardbaar vinden ‘in sommige gevallen’. Gelukkig zien we onder druk van #metoo en de massale acties voor vrouwenrechten overal ter wereld een dramatische verschuiving van opinies op dat vlak. Wat enkele decennia geleden nog werd getolereerd, is vandaag niet meer aanvaardbaar.

    SLUIT KVHV UIT: geen zalen of subsidies voor discriminatie

    Het KVHV is niet aan haar proefstuk toe. Het kwam niet zo lang geleden al in opspraak als de kweekvijver voor Schild & Vrienden aan de UGent. Het KVHV verspreidt al jarenlang racisme, seksisme en homofobie aan de UGent. Voorvallen als deze zijn maar het topje van de ijsberg.

    Dat het KVHV dit soort meetings nog steeds kan organiseren met subsidies en infrastructuur van de UGent is onaanvaardbaar. De universiteit heeft dan wel een antidiscriminatieverklaring waarin ze elke vorm van discriminatie veroordeelt. Wij willen een universiteit die actief strijdt tegen elke vorm van discriminatie. Een onderwijsinstelling als de UGent, heeft een voorbeeldfunctie in de strijd tegen seksisme, ze mag zich niet beperken tot een distantiëring of een administratieve sanctie.

    ONVEILIGHEID en ONZEKERHEID voor VROUWEN

    De strijd tegen seksisme is meer dan het aan de kaak stellen van seksuele intimidatie of concrete gevallen van discriminatie. De precariteit en sociale onzekerheid ligt bij vrouwen nog steeds hoger dan bij mannen. Sectoren en jobs waar voornamelijk vrouwen werken, zijn de laagstbetaalde sectoren. Meer dan 70% van de werkenden in de groep van de 10% laagste lonen, zijn vrouwen. Vrouwen die afhankelijk zijn van hun man (of vader) raken veel sneller vast in situaties van geweld en/of misbruik.

    De zorg voor kinderen fnuikt al heel gauw de academische carrière van heel wat getalenteerde vrouwen, in het bijzonder vrouwen met een moeilijke socio-economische positie. Meer dan honderd UGent personeelsleden en tweehonderd werknemers die aan de UGent werken via onderaannemers verdienen nog steeds minder dan €14 bruto/uur.

    Strijden voor ECONOMISCHE ONAFHANKELIJKHEID van VROUWEN

    Drie jaar op rij ging aan de UGent een “Women’s Strike” door op 8 maart: een werkonderbreking om precies deze problematieken aan te kaarten. Voor de vierde editie in 2020 ligt de focus van de Women’s Strike op de Fight For €14. Samen met vakbond ACOD eisen ze een minimumloon van €14/u voor alle personeelsleden aan de UGent! Ze stellen terecht dat iedereen in staat moet zijn om onafhankelijk van een partner financieel te kunnen rondkomen, met of zonder kinderen, in een deeltijdse of een voltijdse job. Seksisme bestrijden is ook investeren in de financiële onafhankelijkheid van vrouwen.

    BRENG een BREDE DISCUSSIE OP GANG over de strijd tegen seksisme

    Campagne ROSA wil dit moment aangrijpen om een brede discussie op gang te trekken in alle geledingen van de universiteit. Een discussie over de structurele vormen van seksisme en discriminatie die aanwezig zijn in onze samenleving en dus ook in het hoger onderwijs.

    Onderwijsinstellingen hebben een voorbeeldfunctie. Er kan veel gebeuren op het niveau van een universiteit, bovendien kunnen goede initiatieven tegen seksisme andere organisaties en instellingen enthousiasmeren om hetzelfde te doen. Dit houdt in dat elke vorm van discriminatie moet worden bestreden.

    Dit voorstel kan de basis vormen voor een ENGAGEMENTSVERKLARING of CHARTER tegen seksisme.

    • Geef groepen die actief haat uitdragen (seksisme, racisme,etc.) geen plaats aan de UGent.
    • Help een omgeving creëren waarin de objectivering van het vrouwenlichaam en de typische genderstereotyperingen worden tegengegaan.
    • Verzeker de democratische en sociale toegang tot hoger onderwijs voor studenten van gelijk welke achtergrond, voor elke gezins- of financiële situatie.
    • Zorg ervoor dat de economisch en academisch secundaire positie van vrouwen aan de universiteit wordt weggewerkt.
    • Stimuleer een proactief beleid dat seksuele en reproductieve gezondheid garandeert voor de studenten en alle leden van het personeel.
    • Bied ondersteuning om de dubbele dagtaak voor vrouwen zoveel mogelijk weg te werken.
    • Garandeer een open en democratische werking van de universiteit om machtsmisbruik in de kiem te smoren

    Campagne ROSA wil aan deze uitdaging deelnemen met voorstellen en maatregelen die zo’n intentieverklaring kunnen concretiseren.

    • Start een discussie over de historische en hedendaagse rol van vrouwen in de curricula.
    • Garandeer doctoranda en onderzoeksters volwaardig zwangerschapsverlof en kinderopvang aan de universiteit. Zo vermijden we dat de dubbele dagtaak een hindernis is voor een universitaire studie of academische carrière. De recente schrapping van abortus en contraceptie uit de hospitalisatieverzekering van de UGent moet ongedaan gemaakt worden.
    • Trek het minimumloon aan de UGent op naar €14/u of €2300/maand voor alle personeel. Een grote meerderheid van de personeelsleden met een loon onder de €14/u bruto zijn vrouwen.
    • Meer en meer studenten voelen zich genoodzaakt in de prostitutie te stappen. De alsmaar duurdere hogere studies zijn daar in eerste instantie verantwoordelijk voor. Ga de strijd aan voor meer middelen voor onderwijs, 7% van het BBP voor onderwijs.
    • Voorzie voldoende kwaliteitsvolle en sociale studentenhuisvesting om zo een halt toe te roepen aan de alsmaar duurdere huisvesting.
    • Voer een actieve politiek om studenten te informeren over voorbehoedsmiddelen en SOA’s en tegelijkertijd ook gratis voorbehoedsmiddelen ter beschikking te stellen.
    • Zorg voor voldoende en ook genderneutrale toiletten. Maandverbanden en tampons kunnen gratis ter beschikking worden gesteld zodat recht op hygiëne gegarandeerd wordt.
    • Investeer in psychosociale begeleiding. Studentenpsychologen werken vandaag al met wachtlijsten: creëer tijd om slachtoffers van seksisme en andere vormen van discriminatie te begeleiden .

    Op vrijdag 13 december delen we aan het Bestuurscollege van de UGent deze open brief uit en nodigen alle betrokken uit om mee in debat te gaan over de actuele en belangrijke strijd tegen seksisme.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping