Category: Lokaal – Brussel

De Vlaamse regering (N-VA, SP.a, CD&V) plant om de Brusselse ring uit te breiden van zes naar tien tot twaalf rijstroken. Dit zou impliceren dat een deel van het Laarbeekbos alsook een deel van de omliggende huizen tegen de vlakte zouden gaan. Verkeersdeskundigen waarschuwden reeds dat meer rijstroken ook meer verkeer zullen aantrekken. Op dat vlak zitten de Actief Linkse Studenten en de Linkse Socialistische Partij op dezelfde golflengte als de meesten die zich tegen de plannen van de Vlaamse regering verzetten.

Standpunt van LSP Brussel-Noord

We kanten ons echter tegen de eis van een slimme kilometerheffing omdat we denken dat deze eis asociaal is en gewone mensen die moeten pendelen met de wagen naar het werk buitengewoon hard treft, terwijl deze geen schuld treffen. De kilometerheffing zou in Nederland doorgevoerd worden vanaf 2012. Eigenlijk wordt er al een kilometerheffing doorgevoerd door het feit dat er accijnzen bestaan op brandstof. Bijvoorbeeld Groen! zou dit willen doorvoeren in ruil voor de afschaffing van de vaste verkeersbelasting (1). Een veel voorkomend argument hiervoor is dat heel wat mensen dan minder zouden moeten betalen. We moeten hierbij opmerken dat er dan ook een heel groot aantal pendelaars veel meer zal moeten betalen. Bijvoorbeeld: een wagen (met benzinemotor) legde gemiddeld 9181 km af in 2008 (2). Het voorstel zoals het in Nederland werd aanvaard wil vanaf 2012 0.03€ per kilometer belasting heffen en dit zou oplopen naar iets meer dan 0.06/km. Dit wil dus zeggen dat er gemiddeld 275 € betaald zal moeten worden in 2012 tot 550 € in 2018 in de plaats van de vaste verkeersbelasting die voor een kleinere wagen (1000-1100 CC) 126 € bedraagt (3). Dit is dus meer dan een verdubbeling voor een gebruiker van een kleine wagen die een gemiddeld aantal kilometers rijdt!

Tegelijkertijd wordt er bespaard in het openbaar vervoer zowel door de Vlaamse regering bij De Lijn als door de Brusselse regering (PS, Ecolo, CDH, CD&V, Open-VLD, Groen!) bij de MIVB (4). Hierbij wordt ook het vervoersaanbod verminderd. We vragen ons dan ook af hoe deze partijen zich op consistente wijze kunnen verzetten tegen een uitbreiding van de ring als ze tegelijk ook het aanbod aan openbaar vervoer verminderen (5)? Wordt er soms verwacht van iedereen dat ze zich niet meer gaan verplaatsen?

Veel mensen zijn gedwongen zich buiten Brussel te vestigen door een gebrek aan betaalbare woningen in Brussel en een laag aanbod sociale woningen. Je kan in de huidige maatschappij nu eenmaal niet altijd zomaar kiezen waar je precies gaat werken, wonen, in welke kinderopvang (als je er een vindt…) je de kinderen moet gaan ophalen na het werk,… We vinden met de Linkse Socialistische Partij en de Actief Linkse Studenten dan ook dat de middelen niet moeten gezocht worden bij gewone werkenden, gepensioneerden en jongeren (ook niet door een “slimme” kilometerheffing), maar bij de grote kapitalen door het aanpakken van de fiscale fraude (die hier in België geschat wordt op 30 miljard euro per jaar) en het afschaffen van de notionele intrestvoet die de staatskas jaarlijks bijna 2 miljard euro kost,… Openbaar vervoer zou degelijk en gratis moeten zijn voor iedereen. We denken echter dat dit soort problemen niet op een duurzame manier in het kapitalisme kunnen opgelost worden en voor andere problemen zullen zorgen (toename werkloosheid in automobielindustrie, bij verzekeraars en parkeerbedrijven) en denken dat dit enkel kan op duurzame wijze in een planeconomie die democratisch gecontroleerd wordt.

Wij eisen:

• Stop de uitbreiding van de Brusselse ring, breidt het aanbod aan openbaar vervoer uit!
• Geen slimme kilometerheffing, belast de grote kapitalen!
• Stop de besparingen in het openbaar vervoer, voor een gratis en degelijk openbaar vervoer!
• Voor democratische controle op alle productie en transport!

Noten

1. http://www.groen.be/actualiteit/Persbericht-slimme-kilometerheffing-in-brussel-en-in-vlaanderen-door-overleg_1248.aspx
2. http://www.gva.be/nieuws/geldzaken/aid919256/we-reden-minder-kilometers.aspx
3. http://www.autodelen.net/media/docs/tarievenverkeersbelastingeninschrijvingwagen.pdf
4. http://www.express.be/sectors/nl/logistics/mivb-heeft-akkoord-over-besparingen-personeelskosten/126258.htm
5. http://knack.rnews.be/nl/actualiteit/nieuws/belgie/nieuwe-kritiek-plannen-uitbreiding-brusselse-ring/article- 1194677997374.htm

De stad Brussel wil de linkse politieke formaties het zwijgen opleggen met een onrechtvaardig gemeentelijk reglement. Nadat de ruimte voor verkiezingsaffiches van de buitenparlementaire partijen tot homeopathische proporties herleid werd, wordt de verantwoordelijke uitgever van het kartel PC-PSL-LCR-PH een “belasting” opgelegd van 1.050 € wegens “gebrek aan burgerzin betreffende publieke netheid”.

Hij werd vorige maandag, 29 maart, gehoord door het schepencollege van Brussel. Hij heeft verklaard dat het om een typische aanval op de vrijheid van meningsuiting gaat. Als verantwoordelijke uitgever neemt hij de verantwoordelijkheid op zich voor de inhoud, maar kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor de verspreiding van de affiches. Over welke financiële middelen moet men voortaan beschikken om verantwoordelijke uitgever te zijn? Wordt de verantwoordelijke uitgever van “Metro” vervolgd voor alle kranten die in de stad op de grond worden gegooid? Wordt Coca Cola vervolgd voor de blikjes die in de goot worden gevonden?

Het linkse kartel PC-PSL-LCR-PH weigert boetes te betalen voor vrije meningsuiting en verbindt zich ertoe elke aantasting van democratische rechten te bestrijden, ook die onder het mom van gemeentelijke reglementen.

• PC – Parti Communiste
• PSL/LSP – Parti Socialiste de Lutte / Linkse Socialistische Partij
• LCR – Ligue Communiste Révolutionnaire
• PH – Parti Humaniste

Sinds 1 januari is de prijs van het water in Brussel gestegen met 8%. De riooltaks nam eveneens toe met maar liefst 40%. Na een jarenlang gebrek aan investeringen is minstens een derde van de Brusselse riolen toe aan dringende herstellingen. De retributie voor waterzuivering is met 10% gestegen.

De krant Le Soir berekende dat een gezin met twee volwassenen dit jaar gemiddeld meer dan 200 euro zal betalen, terwijl dit vorig jaar 164 euro was. Voor 2011 worden nieuwe prijsstijgingen voorzien. De prijs van het water zou nogmaals met 8% stijgen, de riooltaks met 30% en de bijdrage voor waterzuivering met 10%. Hierdoor komen we al snel aan bijna 3 euro per m³.

De politieke verantwoordelijken stellen dat de Brusselaars niet moeten klagen. In Vlaanderen en Wallonië wordt meer betaald, minstens 3,5 euro per m³. Die regionalistische opstelling verbergt de kern van het probleem: iedereen heeft water nodig, ook wie het niet kan betalen. Het is schandalig dat het water niet volledig wordt betaald en georganiseerd met gemeenschapsmiddelen. Dat zou de gemeenschap niet meer kosten en het zou het onmogelijk maken voor private “partners” zoals Aquiris om winsten te maken in deze sector.

LSP heeft van in het begin deelgenomen aan de vergaderingen van het MDF (Mouvement pour les Droits Fondamentaux), dat verschillende organisaties en personen samenbrengt in het verzet tegen het verbod van de hoofddoek op school. Net als in Gent en Antwerpen, waar we in samenwerking met andere organisaties actie hebben gevoerd aan de scholen, zijn we in de vergaderingen van het MDF tussengekomen vanuit de wil om bij te dragen aan de opbouw van een beweging tegen het hoofddoekenverbod op de scholen. Van daaruit vonden we het dan ook positief dat de eis van de publieke herfinanciering van het onderwijs ter hoogte van 7% van het BNP naar voor werd gebracht omdat dergelijke eis het mogelijk maakt de eenheid op te bouwen, zowel met de leerkrachten, de leerlingen als met hun gezinnen.

We denken echter dat het MDF, om eenheid te kunnen bouwen met een bredere laag van jongeren en arbeiders, een aantal politieke punten van haar platform moet verduidelijken en enkele van haar methodes moet wijzigen. Het MDF besliste immers over te gaan tot een verbod voor politieke partijen om vlaggen mee te dragen tijdens de actie van 11 november. Dit toont ons dat het MDF bereid is de rechten van enkelen te beperken om te vechten tegen een andere discriminatie, net als de schooldirecties niet hebben geaarzeld om het verdelen van pamfletten te verbieden na reeds de hoofddoek te hebben verboden. We aanvaarden deze methodes niet en denken dat ze contraproductief zijn.

Het argument dat door de leden van het MDF naar voor werd gebracht, is de angst dat de media hen associëren aan een radicale linkse politieke partij of nog aan de islamitische extremistische stromingen. Volgens ons is het echter niet door een verbod op vlaggen dat we de houding van de media kunnen veranderen, maar wel door het uitbreiden van de beweging naar bredere lagen van jongeren en arbeiders. Het verbod aan kleine linkse partijen om zichtbaar aanwezig te zijn heeft tot gevolg dat de actie van 11 november van geen enkele politieke partij zichtbare steun zal verkrijgen gezien alle traditionele partijen, zowel in Vlaanderen als in het Franstalige deel van het land, het hoofddoekenverbod op school steunen. Het gebrek aan een brede partij die zich baseert op de beste tradities van de arbeidersbeweging – solidariteit, de strijd tegen elke discriminatie, .. – vloeit voort uit feit dat er geen partij meer bestaat die de belangen van jongeren en arbeiders verdedigt, met inbegrip van de arbeiders uit de migrantengemeenschap en hun gezinnen. De enigen die dit vandaag nog op het politieke terrein doen, zijn de kleine linkse partijen. Hen weigeren zich te laten kennen, komt neer op het verhinderen dat oplossingen gevonden worden voor het racisme en het seksisme dat dagelijks opnieuw door het kapitalisme worden gecreëerd. Het zal de beweging nog meer isoleren.

Een verbod op vlaggen is ook niet de manier waarop we kunnen vermijden dat extremisten naar de actie komen. Dat kan enkel door te werken met een platform dat politieke klaarheid schept over onze verschillen met hen. Zoals we steeds duidelijk hebben gemaakt in onze tussenkomsten in de vergaderingen, is het voor ons belangrijk dat een duidelijke benadering van de kwestie van de keuze van vrouwen zowel in de titel als in de inhoud van de platformtekst naar voor wordt gebracht, zoals dat uiteindelijk wel in het pamflet is gebeurd. Wij verdedigen een echte keuze voor vrouwen: noch verbod, noch het opleggen van de hoofddoek. We denken dat het platform in staat moet zijn die mensen samen te brengen die vechten tegen het opleggen van de hoofddoek met hen die vechten tegen de racistische aanval die het hoofddoekenverbod op school is.

Dit zijn de redenen waarom LSP beslist heeft niet langer deel te nemen aan de vergaderingen van het MDF, noch aan haar actie op 11 november. We denken dat om deze beweging te kunnen uitbreiden het MDF de plaats moet laten aan fundamentele discussie en haar methodes moet veranderen. Voor ons is het gebruik van deze methode niet een kwestie van “gewone vlaggen”. We denken niet dat het verdedigen van de democratie mogelijk is met bureaucratische en niet-democratische methoden. We verdedigen de democratie omdat zij aan ons (het geheel van de arbeidersklasse) de beste voorwaarden biedt om ons te organiseren en om tot een correct programma te komen.

Voor de derde dag op rij vinden op en voor de trappen van het beursgebouw in Brussel protesten plaats tegen de oorlog in Gaza. Rond 16u verzamelden een paar honderd manifestanten op de trappen. Later op de avond is de groep aangegroeid tot meer dan duizend en is de Anspachlaan afgezet door de politie. Een fotoverslag.

Stephan

De afgelopen week waren er rellen in de Brusselse gemeenten Schaarbeek en Sint-Joost. Enkele honderden jongeren van Turkse afkomst raakten er slaags met de politie. In de nacht van zondag op maandag vielen reeds de eerste klappen toen een café van een Armeense uitbater kort en klein werd geslagen door een tiental aanvallers die stokken en stenen bijhadden. Buiten bevonden zich een 300-tal personen met Turkse vlaggen en symbolen van de Grijze Wolven (een extreem-rechtse Turkse formatie).

Cédric Gérôme

Vorige week woensdagavond kwamen enkele honderden betogers samen in Schaarbeek en Sint-Joost. Ze droegen Turkse vlaggen met zich mee en jongeren riepen slogans tegen de PKK (Koerdische Arbeiderspartij). Het feit dat het Turkse parlement recent groen licht gaf aan een militaire invasie in het noorden van Irak en de aanslagen van de PKK tegen het Turkse leger (waarbij 12 soldaten omkwamen in het zuidoosten van het land) zorgden voor een radicalisering.

De rechten van de Koerdische minderheid in Turkije worden met de voeten getreden. Anderzijds is er vanuit de PKK onvoldoende geprobeerd om de steun te krijgen van de Turkse arbeiders. Wij verzetten ons tegen de methoden van aanslagen die jarenlang werden gebruikt door de PKK en die mee hebben geleid tot haar isolement onder de Turkse bevolking. Dat heeft er mee toe geleid dat brede lagen van de Turkse bevolking vandaag de regering steunen in haar militaire optreden en de beslissing om mogelijk het noorden van Irak binnen te vallen. Reactionaire organisaties, zoals de Grijze Wolven, maken daar handig gebruik van om steun te winnen in de Turkse gemeenschap. Marxisten hebben altijd uitgelegd dat aanslagen en activiteiten van “individueel terrorisme” steeds de neiging hebben om de bevolking in de handen van reactionairen en de heersende klasse te drijven.

Dat geldt overigens ook voor de situatie hier bij ons. De vernielingen in cafés, het in brand steken van wagens en het inslaan van ramen en deuren van sociale woningen zullen enkel meer voeding geven aan een racistisch discours waarmee de spanningen verder worden opgedreven. Dat geeft bovendien ruimte voor diegenen die meer repressie willen en meer politie op straat. De regionale regering van Brussel heeft via haar minister-president Charles Picqué (PS) reeds laten weten dat hij het geweld betreurt en vooral omdat dit “afbreuk doet aan de inspanningen die reeds werden gedaan om een vreedzaam samenleven van verschillende gemeenschappen te garanderen in het Brusselse Gewest.” Over welke inspanningen heeft Picqué het? Alle recente studies wijzen erop dat er een enorm scherpe toename van de armoede is in Brussel. De gemeente Sint-Joost komt in veel studies prominent naar voor als de armste gemeente van het land met een officiële werkloosheidsgraad van 40%. Is het dan verwonderlijk dat frustraties leiden tot explosies van geweld?

Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest onderzoekt de mogelijkheid om tol te heffen bij het binnenrijden van de hoofdstad. Dat werd bekend gemaakt door de Franstalige krant Le Soir. Er zouden een aantal opties onderzocht worden om een tol te heffen op de toegangswegen tot Brussel. Owel 3 euro in de spits ofwel 0,5 euro gedurende heel de dag en 1,2 euro in de spits. Het feit dat de aanleg en het onderhoud van de wegen reeds met ons belastinggeld werden betaald, lijkt niet van belang te zijn.

Er zouden verschillende scenario’s zijn om tol te heffen bij het binnenrijden van de hoofdstad. Eén idee is om enkel tijdens de spitsuren tol te heffen, met name 3 euro. Daarbij stelt zich natuurlijk de vraag hoe zal bepaald worden wanneer de spits exact begint en eindigt. En wie in Brussel werkt en dagelijks 3 euro moet betalen is tijdens een normaal werkjaar al snel een goede 600 euro lichter. En dat enkel maar om te mogen gaan werken…

Een tweede scenario bestaat uit een permanente heffing op ieder moment van de dag. Telkens iemand Brussel binnen rijdt zou 0,5 euro moeten worden betaald, tijdens de spitsuren wordt dat 1,20 euro. Daarbij zou natuurlijk de kost voor de organisatie van de tolheffing hoger liggen.

Bij het idee van een tolheffing stellen zich heel wat problemen. Zo zou het organiseren en financieren van een tolheffing zou niet evident zijn. Bovendien is een algemene taks die voor iedereen gelijk is natuurlijk zwaarder voor armen dan voor rijken. In Londen werd reeds een tolheffing doorgevoerd om het verkeer uit de binnenstad weg te houden, maar dat lost natuurlijk het mobiliteitsprobleem op zich niet op. Het maakt het enkel maar duurder voor de arbeiders en hun gezinnen.

Toch is er wel wat steun voor het idee van een tolheffing in Brussel. De Groenen vinden dit een interessant idee, zo had Ecolo-minister Evelyne Huytebroeck het over "een optie die ernstig moet worden overwogen." Alleen ziet Huytebroeck wel wat praktische bezwaren, onder meer op communautair vlak. Een probleem voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is dat haar grondgebied relatief klein is waardoor een aantal toegangswegen niet op haar grondgebied liggen.

Dit soort ideeën is niet nieuw in ons land. Eerder was er het voorstel om in de Antwerpse Kennedytunnel een heffing op te leggen (een idee dat circuleerde in liberale kringen) en waren er ook de voorstellen om een wegenvignet in te voeren voor buitenlandse bezoekers die door ons land reizen. Al deze systemen lijken zich te baseren op de Middeleeuwse tradities van tolheffingen bij het binnentreden van zowat ieder dorp. Het feit dat de infrastructuur en het onderhoud van de wegen reeds jarenlang betaald wordt met ons belastinggeld lijkt totaal onbelangrijk te zijn. Een tolheffing zou nochtans betekenen dat we twee keer moeten betalen voor hetzelfde, het is een vorm van dubbele belasting.

Wij verzetten ons tegen dit soort ideeën. Een tolheffing zet bovendien de deur open om de infrastructuur van de gemeenschap te verkopen aan de private sector die winst kan maken op basis van onze mobiliteitsbehoeften. In plaats van steeds opnieuw de arbeiders en hun gezinnen te laten betalen, wordt het tijd dat er geïnvesteerd wordt in degelijke en goedkope openbare diensten. Een forse investering in het openbaar vervoer is het beste antwoord op problemen inzake mobiliteit.

Het is nu reeds 9 dagen sinds de aardbeving in Azië. Volledige regio’s zijn verwoest, dorpen zijn van de kaart geveegd. De officiële cijfers hebben het over meer dan 50.000 slachtoffers, maar dat cijfer zal omhoog moeten herzien worden. Er is immers nog geen volledig zicht op het aantal slachtoffers omdat heel wat gebieden enorm geïsoleerd zijn.

Er was geen enkel preventieplan voor een aardbeving en de hulp van de overheden is bijzonder beperkt, zeker als het vergeleken wordt met de omvang van de schade en de enorme bedragen die wel beschikbaar zijn voor imperialistische projecten zoals de bezetting van Irak.

2,5 miljoen mensen hebben geen dak boven het hoofd en duizenden mensen worden bedreigd door de honger en het gebrek aan voedsel, water en medicijnen. Er wordt gezegd dat in Kasjmir een volledige generatie verdwenen is. Zelfs de Verenigde Naties waarschuwt ervoor dat indien de hulp niet snel ter plaatse raakt, er een ramp van nooit geziene omvang zal ontwikkelen.

Diegenen die konden vluchten, voeren een overlevingsstrijd. De militaire bezetting en de corruptie van de lokale autoriteiten weegt enorm zwaar door. Hierdoor verloopt de hulpverlening niet efficiënt en is er ook geen transparantie. Het voorbeeld van de Tsunami toonde aan dat de vertrekplaats van hulp vaak wel gekend is, maar niet de aankomplaats.

Na de aardbeving werd onmiddellijk gestart met een solidariteitscampagne van de Kasjmiri gemeenschap in België. Er zijn zo’n 600 Kasjmiri in ons land, vooral in Brussel en Antwerpen. Sinds vorige week maandag wordt geprobeerd om in Brussel een urgentiecentrum op te zetten om hulp te verzamelen en informatie uit te wisselen. Er wordt van de stad Brussel toestemming gevraagd om zo’n informatiepunt op te zetten voor de Kasjmiri en de Pakistanen die in België wonen en vaak geen nieuws hebben van hun familie. Bovendien zou op deze manier de fondsenwerving goed kunnen georganiseerd worden met een zekerheid dat het terechtkomt waar het nodig is.

De stedelijke verantwoordelijken willen echter niet reageren, ze denken wellicht dat de situatie niet zo erg is en dat de vraag kan afgewimpeld worden. Sinds een week zijn we bezig met het doorlopen van allerhande bureaucratieën om toelating te krijgen, maar los van een bewijs van de traagheid van de administratie en vage beloften, hebben we niets gezien.

Iedere dag die we verliezen, weegt zwaar door. Als het om het inzetten van de politiemacht tegen een stakingspost gaat, dan zijn de autoriteiten er wel snel bij… Deze morgen trokken we nogmaals naar het stadhuis met een tiental Kasjmiri om er toelating te krijgen voor ons noodcentrum.

Er werd ons gezegd dat we wellicht moeten wachten op de bijeenkomst van het schepencollege komende donderdag… Al die uitvluchten houden geen steek. Vorige donderdag kwam het schepencollege al bijeen en was onze aanvraag al bekend.

Bovendien is er nu in Antwerpen wel toelating gekomen op basis van een gelijkaardige aanvraag. Het opzetten van een tent in het centrum van de stad lijkt ons nochtans niet zo moeilijk, het is vooral onaanvaardbaar dat er anderhalve week nodig is om hiervoor toelating te krijgen.

Het verbaast ons niet: de burgemeester en zijn kliek vertegenwoordigers van de burgerlijke partijen hebben geen oog voor de belangen van de bevolking. We twijfelen er niet aan dat de meerderheid van de bevolking voorstander is van een toelating voor het opzetten van een noodcentrum voor de Kasjmiri. Indien er geen toelating komt, zal een betoging volgen.

Op vrijdag 17 juni voerden een 60-tal militanten actie aan het Brussels gewestelijk parlement waar gestemd werd over de Europese Grondwet. De actie werd georganiseerd door ABVV-Brussel en andere organisaties die zich verzetten tegen de Europese Grondwet. Op de actie werd gesproken door de voorzitter van ABVV-Brussel, alsook door een vertegenwoordiger van de Franse CGT. Die vakbondsfederatie speelde een belangrijke rol in de neen-campagne in Frankrijk en gaf het een ander karakter: een klassenstandpunt tegen het neoliberale Europa. Er werd ook gesproken door de PS’er Dehousse en een Ecolo-parlementslid die tegen de Grondwet zijn. Een opvallende aanwezige was voormalig ABVV-voorzitter Georges Debunne (die tevens voormalig EVV-voorzitter is). We publiceren enkele foto’s.

1 Mei in Brussel

Het ABVV heeft besloten om het Feest van de Arbeid op het Rouppeplein dit jaar niet meer te organiseren. Het was nochtans een belangrijke bijeenkomst voor links in Brussel. Vanaf het begin van de namiddag installeerden massa’s organisaties en linkse politieke verenigingen hun stand. Duizenden mensen verzamelden aan het centrale podium, waar verschillende muziekgroepen optraden, terwijl de discussies rond de stands volop aan de gang waren.

Guy Van Sinoy

Albert Faust, destijds voorzitter van ABVV-Brussel en nationaal secretaris van de BBTK, nam in 1995 voor het eerst het initiatief om het 1 mei-feest te organiseren. Bernard Lavilliers gaf er een concert. Het initatief kreeg ook navolging. Enkele jaren later besloot het ABVV van Luik om hetzelfde te doen op de Place St-Paul.

De begrafenis van het 1 mei-feest is een beetje als een tweede begrafenis van Albert Faust. Het officiële motief voor de annulatie van het feest is van financiële aard (180.000 euro). Aan de pers werd uitgelegd dat deze som kan dienen om vormingen te organiseren – de vakbonden ontvangen hier nochtans subsidies voor – en… om e-mails in solidariteit te versturen naar arbeiders in strijd in andere landen. Dure e-mails zijn dat!

Uit goede bron weten we dat de verantwoordelijken van de BBTK-Brussel hun veto hebben gesteld voor de organisatie van het feest, wegens zogenaamde financiële moeilijkheden. Maar het geld om het feest te organiseren was voorzien door het interprofessioneel plan…

Sommige verantwoordelijken van de BBTK stelden het meer cru: “We zijn het beu om pamfletten met steun aan Albert Faust te zien”. Door het feest van 1 mei – dat Faust 10 jaar geleden begon – af te schaffen, maken de vakbondsleiders duidelijk wat het verschil is tussen een syndicalisme van kruideniers en een vastberaden syndicalisme. Want los van de kosten, had het 1 mei-feest de verdienste om het ABVV van Brussel in het centrum te plaatsen van alles wat een beetje links is in de hoofdstad. De sociaal-democratie werd niet opzij gezet, maar alle linkse krachten kregen er de kans om hun stem te laten horen.

Tijdens de jaren ’80, nog voor de invoering van het feest, marcheerde een magere stoet van ABVV-syndicalisten te Brussel samen met de socialistische mutualiteiten achter een groep van majoretten. De afzetting van Faust heeft de PS de gelegenheid gegeven om het apparaat van het ABVV weer in handen te nemen. Zullen we binnenkort weer majoretten te zien krijgen?