LSP heeft van in het begin deelgenomen aan de vergaderingen van het MDF (Mouvement pour les Droits Fondamentaux), dat verschillende organisaties en personen samenbrengt in het verzet tegen het verbod van de hoofddoek op school. Net als in Gent en Antwerpen, waar we in samenwerking met andere organisaties actie hebben gevoerd aan de scholen, zijn we in de vergaderingen van het MDF tussengekomen vanuit de wil om bij te dragen aan de opbouw van een beweging tegen het hoofddoekenverbod op de scholen. Van daaruit vonden we het dan ook positief dat de eis van de publieke herfinanciering van het onderwijs ter hoogte van 7% van het BNP naar voor werd gebracht omdat dergelijke eis het mogelijk maakt de eenheid op te bouwen, zowel met de leerkrachten, de leerlingen als met hun gezinnen.
We denken echter dat het MDF, om eenheid te kunnen bouwen met een bredere laag van jongeren en arbeiders, een aantal politieke punten van haar platform moet verduidelijken en enkele van haar methodes moet wijzigen. Het MDF besliste immers over te gaan tot een verbod voor politieke partijen om vlaggen mee te dragen tijdens de actie van 11 november. Dit toont ons dat het MDF bereid is de rechten van enkelen te beperken om te vechten tegen een andere discriminatie, net als de schooldirecties niet hebben geaarzeld om het verdelen van pamfletten te verbieden na reeds de hoofddoek te hebben verboden. We aanvaarden deze methodes niet en denken dat ze contraproductief zijn.
Het argument dat door de leden van het MDF naar voor werd gebracht, is de angst dat de media hen associëren aan een radicale linkse politieke partij of nog aan de islamitische extremistische stromingen. Volgens ons is het echter niet door een verbod op vlaggen dat we de houding van de media kunnen veranderen, maar wel door het uitbreiden van de beweging naar bredere lagen van jongeren en arbeiders. Het verbod aan kleine linkse partijen om zichtbaar aanwezig te zijn heeft tot gevolg dat de actie van 11 november van geen enkele politieke partij zichtbare steun zal verkrijgen gezien alle traditionele partijen, zowel in Vlaanderen als in het Franstalige deel van het land, het hoofddoekenverbod op school steunen. Het gebrek aan een brede partij die zich baseert op de beste tradities van de arbeidersbeweging – solidariteit, de strijd tegen elke discriminatie, .. – vloeit voort uit feit dat er geen partij meer bestaat die de belangen van jongeren en arbeiders verdedigt, met inbegrip van de arbeiders uit de migrantengemeenschap en hun gezinnen. De enigen die dit vandaag nog op het politieke terrein doen, zijn de kleine linkse partijen. Hen weigeren zich te laten kennen, komt neer op het verhinderen dat oplossingen gevonden worden voor het racisme en het seksisme dat dagelijks opnieuw door het kapitalisme worden gecreëerd. Het zal de beweging nog meer isoleren.
Een verbod op vlaggen is ook niet de manier waarop we kunnen vermijden dat extremisten naar de actie komen. Dat kan enkel door te werken met een platform dat politieke klaarheid schept over onze verschillen met hen. Zoals we steeds duidelijk hebben gemaakt in onze tussenkomsten in de vergaderingen, is het voor ons belangrijk dat een duidelijke benadering van de kwestie van de keuze van vrouwen zowel in de titel als in de inhoud van de platformtekst naar voor wordt gebracht, zoals dat uiteindelijk wel in het pamflet is gebeurd. Wij verdedigen een echte keuze voor vrouwen: noch verbod, noch het opleggen van de hoofddoek. We denken dat het platform in staat moet zijn die mensen samen te brengen die vechten tegen het opleggen van de hoofddoek met hen die vechten tegen de racistische aanval die het hoofddoekenverbod op school is.
Dit zijn de redenen waarom LSP beslist heeft niet langer deel te nemen aan de vergaderingen van het MDF, noch aan haar actie op 11 november. We denken dat om deze beweging te kunnen uitbreiden het MDF de plaats moet laten aan fundamentele discussie en haar methodes moet veranderen. Voor ons is het gebruik van deze methode niet een kwestie van “gewone vlaggen”. We denken niet dat het verdedigen van de democratie mogelijk is met bureaucratische en niet-democratische methoden. We verdedigen de democratie omdat zij aan ons (het geheel van de arbeidersklasse) de beste voorwaarden biedt om ons te organiseren en om tot een correct programma te komen.