Your cart is currently empty!
Category: Lokaal – Antwerpen
-
Actie: “Doel? Sluiten die boel!”
Gisteren was er in Antwerpen een actie tegen de kerncentrale van Doel. Dit gebeurde onder de slogan ‘Doel? Sluiten die boel’. Er was opgeroepen via facebook, ook al was niet helemaal duidelijk van waar het initiatief kwam. Dat bleek op de actie zelf, de volledige lokale SP.a-top – we zagen onder meer Monica De Coninck, Yasmine Kherbache, Bart Martens, Kathleen Van Brempt, ondervoorzitster Stephanie Van Houtven, … – was van de partij met vlag en wimpel. De spreker was eveneens iemand van SP.a, maar dan in de hoedanigheid van “bezorgde burger”. Er waren kleinere delegaties van andere partijen en organisaties, waaronder Groen en PVDA maar ook ’11 maartbeweging’ (een initiatief om de kernramp van Fukushima te herdenken) en enkele LSP’ers. Er werd een paar keer ‘Doel, sluiten die boel’ geroepen waarna iedereen terug huiswaarts keerde. Een betoging zat er niet in.Er komen nog enkele acties, op 12 maart onder de noemer ‘Geen Fukushima aan de Schelde’ en op 26 april in Doel zelf. Onze mening: breng energie in publieke handen, het is te gevaarlijk en te belangrijk om het aan de aasgieren uit de privĂ© over te laten!
Enkele foto’s door Liesbeth:
-
Blokbuster betoogt tegen Pegida in Antwerpen
Wij laten de straten niet aan extreemrechtse haat over. Dat is waarom we Blokbuster en Actief Linkse Studenten het initiatief namen voor een betoging tegen Pegida in Antwerpen. Een eerdere actie van Pegida in Antwerpen eind november vond zonder tegenprotest plaats, nu is er een aanzet gegeven tot antifascistisch verzet.
Verslag vanop blokbuster.be
Filip Dewinter had vrienden uit Duitsland en Nederland uitgenodigd voor een haatoptocht in de binnenstad. Onder de slogan “Grenzen toe” betoogden heel wat Nederlanders en een veroordeelde crimineel uit Duitsland, tevens voorman van Pegida in Dresden, in Antwerpen. Naar wij hoorden waren er onder de kleine 400 betogers veel Nederlanders. Voor een nationale mobilisatie van extreemrechts, duidelijk gesteund vanuit het Vlaams Belang dat de touwtjes bij Pegida volledig in handen lijkt te hebben, met internationale ondersteuning en een klimaat van discussie over migranten en vluchtelingen, was dit eigenlijk redelijk beperkt.
Blokbuster en Actief Linkse Studenten riepen op tot een tegenbetoging. Niet dat we dachten dat we vlak na de kerstvakantie een grote mobilisatie konden organiseren, maar we wilden toch iets van tegengeluid laten horen. Het opbod van haat en geweld waar extreemrechts voor staat, zal niet leiden tot meer veiligheid of vrede. Het zal integendeel zorgen voor meer haat en geweld. Het enige doeltreffende antwoord is een gezamenlijke strijd van onderuit tegen besparingen, tegen oorlog, tegen sociale ellende, … Dit kaderen wij in een strijd voor een andere samenleving waarin de bestaande middelen en rijkdom wordt gebruikt in het belang van de meerderheid van de bevolking en niet van een kleine minderheid superrijken. Wij zien antifascisme als onderdeel van een antikapitalistische strijd.
We trokken in betoging met een honderdtal aanwezigen naar het Sint-Jansplein en terug naar het De Coninckplein. Ons volledige parkoers mochten we niet afwerken, nochtans was het toegelaten. We hebben dan maar een korter parkoers gevolgd en meer tijd genomen voor een meeting achteraf. Voor de betoging werd al gesproken door Geert Cool van Blokbuster. Na de betoging sprak Tine eerst over de gebeurtenissen in Keulen en de strijd voor vrouwenrechten, een strijd waar wij al jarenlang rond actief zijn. Mathias had het over de nood aan een sociaal antwoord op sociale problemen. Rachid sprak in het Frans, hij had het onder meer over de schandalige uitspraken van De Wever over de Berbers. Racisme is ook bij gevestigde partijen aanwezig, we verzetten ons tegen elke vorm van racisme. Na Rachid was er een open micro waarop alle aanwezigen het woord konden nemen. Zo werd gesproken door een activiste met heel wat jaren op de teller. Ze vond het jammer om decennia na haar eerste acties tegen de VMO nog steeds tegen extreemrechts te moeten protesteren, maar tegelijk vond ze het hartverwarmend om jonge activisten bezig te zien. Een werknemer van De Lijn waarschuwde tegen de vele veralgemeningen over ‘bevolkingsgroepen’ die we de afgelopen dagen over ons heen kregen.
Met de actie werd ook uitdrukkelijk solidariteit betuigd met het protest tegen Pegida in Keulen op hetzelfde moment. Daar betoogden 4.000 antifascisten tegen ongeveer 500 aanhangers van Pegida. Het is maar een begin, wij gaan door met de strijd!
-> Lees ook: Waarom we vandaag tegen Pegida betoogden, een standpunt door Geert Cool (woordvoerder Blokbuster)
Foto’s door PPICS:
Foto’s door Liesbeth 
Foto’s door Bertrand
-
VB haalt omstreden voorman Duitse Pegida naar Antwerpen â doe mee met het protest!
Lutz Bachmann – op de foto met Hitlersnor – treedt zaterdag op voor het Vlaams Belang in Antwerpen. Doe mee met de tegenbetoging van Blokbuster! Komende zaterdag is er in Antwerpen een actie van Pegida Vlaanderen. Het initiatief hiervoor is strak in handen genomen door het Vlaams Belang. Niet alleen is Dewinter een van de aangekondigde sprekers op het evenement, de partij haalde ook een Duitse vriend naar Antwerpen. Terwijl het racistische 70-puntenprogramma van de partij begin jaren 1990 nog stelde dat buitenlanders niet aan politiek mogen doen in Vlaanderen, haalt de partij vandaag een omstreden Duitser naar Antwerpen om een boodschap van haat te brengen.
Artikel vanop blokbuster.be
Lutz Bachmann trad maandenlang op als voortrekker van Pegida in Dresden, waar deze racistische beweging ontstond. Dresden was ook de enige plaats waar Pegida kon uitgroeien tot een massaal fenomeen, elders bleven pogingen om dit te kopiĂ«ren beperkt tot de usual suspects van extreemrechts tot hardere neonaziâs. Ook met Pegida Vlaanderen was dit het geval. Bachmann kwam onder vuur te liggen toen de beweging tegen Pegida op gang kwam en steeds grotere betogingen op de been bracht. Het duwde Pegida in een defensieve positie, ook in Dresden, en het benadrukte verdeeldheid aan de top van deze beweging.
Protest tegen Pegida in Duitsland Bachmann had nooit een probleem met deelname aan Pegida door nazihooligans. Het feit dat hij selfies maakte terwijl hij zich als Hitler voordeed, geeft aan waarom hij daar geen probleem mee heeft. Bachmann heeft overigens een strafblad, hij werd veroordeeld wegens diefstallen en had bij een van zijn arrestaties 40 gram cocaĂŻne op zak. Hij werd veroordeeld maar vluchtte onder een schuilnaam naar Zuid-Afrika, vanwaar hij als buitenlandse crimineel werd uitgewezen. Bij de opkomst van Pegida eind 2013 en begin 2014 kon Bachmann nog niet aan verkiezingen deelnemen omdat hij zijn burgerrechten in het kader van criminele veroordelingen kwijt was.
Kortom, een uitstekende spreker voor een door het Vlaams Belang georganiseerde optocht in Antwerpen. Dat het Vlaams Belang Pegida in ons land organiseert, blijkt uit de lijst van aangekondigde sprekers komende zaterdag. Naast Filip Dewinter spreken ook Hilde De Lobel, voormalig Vlaams parlementslid en actief bij Voorpost; Chris Janssens, fractieleider van het VB in het Vlaams parlement; en Kristof De Smet, de woordvoerder van Pegida Vlaanderen die in Heist-op-den-Berg in het bestuur van de partij zat. De andere sprekers zijn Lutz Bachmann en de woordvoerder van Pegida Nederland, een wapenhandelaar, hooligan en neonazi. Voor het eerst zal âPegida Vlaanderenâ niet alleen een meeting houden op het Conscienceplein, maar is er ook een betoging voorzien. Of Bachmann effectief tot in Antwerpen zal komen, lijkt ons niet volledig zeker nu er op hetzelfde ogenblik in Keulen een optocht van Pegida NRW is gepland met naar eigen zeggen een verrassingspreker.
Blokbuster nam het initiatief voor een tegenbetoging. We wilden niet dat extreemrechts zomaar een haatmars kon organiseren. Gezien de middelen die het Vlaams Belang tegen hun optocht gooit â professioneel materiaal, buitenlandse sprekers, … â is het duidelijk dat de partij hoopt dat ze gebruik kan maken van racistische vooroordelen die versterkt werden door de vluchtelingencrisis. We mogen dit niet zomaar laten passeren. Pegida kwam in Duitsland in een defensieve positie terecht nadat het protest ertegen georganiseerd werd. Doorheen Europa is er een toename van racistisch geweld. We moeten ons organiseren om dit te stoppen voor het kan ontwikkelen. Dat is waarom de antifascistische betoging van zaterdag belangrijk is.
Met het protest tegen Pegida zullen we ons uitspreken tegen haat en terreur, tegen racisme en seksisme, tegen extreemrechts geweld en tegen oorlog. We zullen opkomen voor solidariteit en eengemaakte strijd voor een alternatief op het beleid van besparingen dat tot tekorten en sociale spanningen leidt, het beleid van militaire interventies dat oorlogen versterkt en tot vluchtelingenstromen leidt, het beleid van verdeel-en-heers dat racisme en seksisme versterkt. Doe mee! Afspraak zaterdag om 14u op het Coninckplein in Antwerpen waarna we in betoging door de buurt trekken.
-
Syndicalisten roepen op: betoog mee tegen Pegida, samen tegen verdeeldheid en besparingen
De Amerikaanse socialist Eugene Debs vatte het honderd jaar geleden al goed samen. Op zaterdag 9 januari betoogt het extreemrechtse Pegida in Antwerpen. Het probeert te profiteren van de angst na de terreuraanslagen, een angst die verder aangewakkerd werd door de rechtse regeringen in ons land. Als we niet reageren kan dit soort bewegingen zich uitbouwen en kunnen we een hele reeks reactionaire opvattingen en maatregelen verwachten.
In Frankrijk mag het Front National dan misschien in geen enkele regio een overwinning geboekt hebben, 42% van de stemmen blijft alarmerend. Ook bij ons zien we dat Vlaams Belang in de peilingen terug begint te stijgen. Zowel voor Hollande als voor de Belgische regeringspartijen zijn de verschrikkelijke aanslagen niet alleen een kans om hun asociale beleid te verbergen achter een verdeel-heerspolitiek. Ze zien evengoed de kans om het protest ertegen de mond te snoeren en een aantal repressieve maatregelen door te voeren. In Frankrijk zorgde de noodwet er al voor dat de protesten tegen de klimaattop werden verboden en syndicale strijd aan banden werd gelegd. Met de monsterscore van het FN kunnen we ons aan nog meer van dit soort maatregelen verwachten. Nu al wil men de noodwet in de grondwet inschrijven en is er het voorstel om de Franse nationaliteit af te nemen, zelfs als je met de Franse nationaliteit bent geboren. Dit laatste is een maatregel waar het FN al jaren om staat te roepen.
Volgens Pegida zijn de vluchtelingen mee verantwoordelijk voor de aanslagen in Parijs, meer nog het zijn voor het merendeel terroristen. Dat een groot deel van hen net vlucht voor de barbarij van IS en consoorten, is hen blijkbaar ontgaan. 78% van de wereldwijde terreurdoden in 2014 vielen in Irak, Nigeria, Pakistan, Afghanistan en Syrië! We horen vandaag de regering stellen dat deze vluchtelingen de sociale zekerheid onder druk zetten. Laat het nu net deze regering zijn die onze sociale zekerheid aan een snel tempo aan het afbreken is. En als dat nog niet genoeg is, wordt er nog eens 9,2 miljard begroot voor de aankoop van nieuwe gevechtsvliegtuigen. Om zeker te zijn dat de vluchtelingenstroom aanhoudt?
Vanuit N-VA-hoek werd meermaals gepleit voor een apart statuut voor vluchtelingen, een soort van tweederangsburgers met beperkte rechten. De eerste stap hierin is al gezet met de tijdelijke erkenning. Tegelijk horen we stemmen als die van professor Marc De Vos pleitten voor het sluiten van een economisch contract met vluchtelingen, met voordelige voorwaarden voor werkgevers die hen in dienst nemen. Dit zal ons enkel maar verder verdelen en de sociale zekerheid effectief onder druk zetten. Als onze regeringen zo begaan zijn met de sociale zekerheid, waarom pakken ze de grootschalige sociale dumping in de transport- en bouwsector dan niet aan?
Solidariteit en een gezamenlijke strijd tegen de besparingspolitiek!
De sociale afbraakpolitiek van onze regering biedt geen enkele oplossing of weg vooruit. Het is niet meer of minder dan een verdeel-en-heerspolitiek. Het is deze neoliberale politiek die de afgelopen jaren/decennia de basis heeft gelegd voor de opkomst van die verschrikkelijke terreur. In het Midden-Oosten heeft het westen een moeras gecreëerd waarop een schimmel als IS kon groeien. In eigen land heeft 30 jaar besparingen op sociale zekerheid, onderwijs en de verloedering van wijken zoals Molenbeek zijn werk gedaan. Een beweging zoals Pegida biedt hier geen antwoord op. Ze dient integendeel enkel de belangen van hen die profijt doen bij onze verdeeldheid. Enkel solidariteit en gezamenlijke strijd tegen deze neoliberale politiek is een weg vooruit. Door de strijd tegen de besparingen te koppelen aan gelijke rechten voor vluchtelingen en de strijd tegen racisme. Daarom roepen wij als syndicalisten op om mee te protesteren tegen Pegida in Antwerpen op 9 januari.
-
Geen progressief front in Deurne â Groen met N-VA in zee
Deurne kent een eigen politiek landschap dat gekenmerkt wordt door grote verschuivingen in kiesresultaten maar ook in partijkaarten van verkozenen. Het aantal verkozenen dat nadien als onafhankelijke zetelt, is er traditioneel groot. Het opstappen van een N-VA-verkozene deed het lokale bestuur de meerderheid verliezen. Na een lange politieke crisis in het district zijn gesprekken gestart tussen N-VA en Groen om een meerderheid te vormen.In Deurne is N-VA de grootste partij met 41% van de stemmen, daarmee komt de partij in de buurt van de 43% die het Vlaams Belang er in 2006 haalde. In 2012 hield het VB daar nog 14% over. SP.a en Groen trokken zowel in 2006 als 2012 in kartel naar de kiezer en gingen achteruit van 31% naar 24%, goed voor 3 zetels voor SP.a en 4 voor Groen. De PVDA stak in 2012 de gevestigde partijen CD&V en Open Vld voorbij, die haalden elk nog ongeveer 5% en zagen hun stemmenaantal in het district nogmaals gehalveerd. Zowel CD&V als Open Vld hebben nog een enkele verkozene.
Een belangrijk politiek punt van discussie in Deurne is mobiliteit en meer bepaald de Oosterweelverbinding. Het aanleggen van een grootschalig verkeersknooppunt in de buurt van het Sportpaleis dreigt de overlast van de Ring in Deurne-Noord nog groter te maken. Bij acties tegen de Oosterweelverbinding waren er vanuit Deurne steeds heel wat betogers aanwezig. In deze discussie staan N-VA en Groen diametraal tegenover elkaar. N-VA is de grootste voorstander van het voorstel van de BAM, Groen stond vooraan in het verzet ertegen. Uiteraard stond Groen niet alleen in dat verzet, maar de politieke benadering van de kwestie ging ter linkerzijde nooit verder dan wat Groen en de actiegroepen naar voor brengen. De PVDA mobiliseert en is een belangrijk deel van het protest, maar eisen als pakweg gratis en degelijk openbaar vervoer zijn niet te vinden in het materiaal van de linkse partij rond de Antwerpse mobiliteit. Dat is wellicht een van de redenen waarom Groen van Wouter Van Besien zich sterker kon profileren als een voortrekker van de linkse oppositie op het schoon verdiep en in de peilingen sterk vooruit gaat.
In de politieke crisis in Deurne waren er pogingen om een âprogressief frontâ te vormen van SP.a (3 zetels), Groen (4 zetels) en PVDA (3 zetels). Ongetwijfeld met het idee dat dit op termijn tot een meerderheid zoals in Borgerhout kan leiden, wie weet onder een stadsbestuur dat eveneens uit een ‘progressief front’ bestaat. Tegenover het rechtse front van N-VA en wat overblijft van CD&V en Open Vld zou het âprogressief frontâ een alternatief vormen. Dit project krijgt nu een zware slag te verwerken. Om uit de impasse in Deurne te geraken, is N-VA gesprekken met Groen begonnen. Districtsburgemeester Wouters kondigde aan dat hij bereid is om een stap opzij te zetten. âGroen is voor ons de meest logische keuze als gesprekspartner na vruchteloze gesprekken met de âverenigde oppositieââ, verklaarde hij. Meer nog, er wordt gefluisterd dat De Wever na 2018 een coalitie in het stadhuis wil waarbij Groen aan boord komt in plaats van CD&V. In het stadsdistrict Antwerpen is er zo’n coalitie van N-VA, Open Vld en Groen.
Groen bevestigt de gesprekken. âDe politieke impasse in Deurne moet doorbroken wordenâ, verklaarde lokaal voorzitter Bob Reijnders. De samenwerking met andere linkse krachten, de zogenaamde âverenigde linkse oppositieâ, van de afgelopen maanden zat volgens Groen op een doodlopend spoor. âDe voorbije maanden hebben we kunnen vaststellen dat die strategie niet werkt.â En dus ligt de weg open voor gesprekken met N-VA. âWij nemen nu dan ook onze verantwoordelijkheid op en gaan in op de uitnodiging van N-VA om samen rond de tafel te gaan zitten.â Niet dat er al een akkoord is. Reijnders: âGroen is ervan overtuigd dat er in Deurne nog veel meer ambitie aan de dag gelegd mag worden, onder meer op het vlak van verkeersveiligheid en groene ruimte. We zijn er ook van overtuigd dat het district Deurne eigen sociale beleidsaccenten moet leggen. We voelen bij N-VA de openheid om deze gesprekken eerlijk te voeren.â Van Besien stelt dat het districtsniveau niets met overkoepelende discussies zoals rond Oosterweel te maken heeft…
De voorwaarden die Groen lijkt te stellen in de onderhandelingen met N-VA komen zwak over. Door in een groot district een coalitie met N-VA te vormen, zou Groen zich profileren als de partij die midden in het bed ligt en met alle partijen een coalitie kan vormen. Een beetje zoals de CVP in vroegere tijden. Voor diegenen die grote verwachtingen hadden in een âprogressief frontâ om De Wever te onttronen, zal dit als een koude douche aankomen.
Het rechtse beleid stoppen, zullen we niet doen op basis van politieke rekenkunde en spelletjes gericht op profilering en imago-opbouw. Grote en offensieve campagnes van onderuit kunnen de politieke agenda veranderen. Dit werd rond mobiliteit al aangetoond met het succes van de acties tegen de Oosterweelverbinding waardoor mobiliteit een centraal politiek thema in de stad werd. Een offensieve linkerzijde die dit koppelt aan een programma dat verder gaat en opkomt voor een massaal programma van publieke investeringen in onder meer mobiliteit zodat gratis en degelijk openbaar vervoer mogelijk wordt, naast investeringen in leefbaarheid rond de Antwerpse ring (en ja, waarom ook niet bovenop het aan te leggen dak over die ring) zou een verademing zijn.
-
Strijdbare dag van internationale solidariteit in Antwerpen
Het was een opmerkelijke bijeenkomst in Antwerpen: jong en oud, mensen van diverse afkomsten, verschillende politieke stromingen, … samen verenigd voor een infodag over internationale solidariteit. De dag was georganiseerd door Blokbuster en Steunpunt Antifascisme en werd bijgewoond door een 70-tal mensen. Een van de sprekers, de van Kasjmir afkomstige activist Mohamed Ishaq Khan, moest verstek geven. Zijn vader is in het ziekenhuis opgenomen en dus trok Mohamed zodra hij kon naar Pakistan.Niranjan begon als eerste spreker en zei dat een internationalistische aanpak vertrekt van lokale organisatie. Door samen in onze leefomgeving in te gaan tegen onderdrukking en besparingen, zullen we betrouwbare bondgenoten vinden die ons ook kunnen steunen rond themaâs in de landen waarvan wij komen. De oorlogsmisdaden in Sri Lanka werden genegeerd door de internationale instellingen. Zes jaar na het einde van de oorlog blijft de situatie vreselijk. Verdeeldheid wordt gebruikt om te vermijden dat de onderdrukten samen zouden ingaan tegen de onderdrukkers, verenigd zijn we een kracht die niet te stoppen is en die een ander systeem kan vestigen waarin er geen plaats is voor oorlog en tekorten.
Andleeb Haider had het over vrouwenrechten in AziĂ« en hoe verschillende reactionaire regeringen en stromingen telkens weer ingaan tegen de rechten van vrouwen. Van het kolonialisme tot reactionaire groepen vandaag, telkens weer wordt tegen de meerderheid van de bevolking ingegaan. Conservatieve interpretaties van religies richten veel schacde aan onder vrouwen, dit geldt overigens voor alle godsdiensten. Van het verbod op onderwijs onder de Taliban in Afghanistan tot het feit dat vrouwen in Saoedi-ArabiĂ« geen eigen paspoort hebben of de positie van vrouwen in India (hindoeĂŻstisch) of de Filippijnen (christelijk), overal worden vrouwen voorgesteld als bron van kwaad. âPolitiek is slechts een weerspiegeling van de economische realiteit,â stelde Andleeb. âDe kapitalistische productiewijze is het centrale probleem, elk streven naar menselijke gelijkheid botst ermee.â
Orhan is een Koerdische activist. Met de escalatie van de oorlog in Syrië, nu ook met Britse bombardementen, dreigt de situatie in het Midden-Oosten verder te verslechteren. De Koerdische strijd in het noorden van Syrië, rond Kobani en het kanton Rojava, vormt een lichtpunt een regio die door de duisternis van Islamitische Staat en oorlog wordt gedomineerd. Nu al zijn er meer dan twee miljoen Syrische vluchtelingen in Turkije, het probleem dreigt enkel groter te worden. Veel mensen die uit Syrië wegtrekken, willen teruggaan. Ook de vader van het Koerdische jongetje Aylan dat op het strand van Turkije aanspoelde, trok terug naar Kobani. Het Koerdische verzet tegen Islamitische Staat kon alvast op veel enthousiasme onder de aanwezigen rekenen.
De laatste spreker was Filip van ABVV Horval in Antwerpen. Hij ging in op het asociale beleid in ons land. De besparingen treffen onze levensstandaard en zorgen ervoor dat problemen van armoede steeds meer toenemen. Werkenden worden tegen elkaar opgezet, de financiële problemen van veel mensen maken dit gemakkelijker mogelijk. Vandaag is vakantiegeld of een eindejaarspremie voor velen geen extraatje meer, maar een noodzakelijk onderdeel van het loon om rond te komen. Sommigen zouden tot 70 uur per week en zonder vakantie moeten werken om toch maar rond te komen. Tegen dit beleid zal verdere strijd nodig zijn.
Een activist van Berberse afkomst in de zaal nam tenslotte het woord. Dit was ook symbolisch van belang in een stad waar de burgemeester zich eerder dit jaar neerbuigend uitliet over de Berberse gemeenschap. Rachid vroeg wat de Belgische rechterzijde onder integratie verstaat: werk en diensten toegankelijk maken voor iedereen, of de bevolking van migrantenafkomst onderdrukken en stigmatiseren? Hij wees er nog op dat de Marokkaanse geheime diensten extra ruimte kregen voor operaties in België, terwijl het regime in Marokko dictatoriaal is.
Vanuit de zaal waren er heel wat vragen en volgde discussie, ook informeel. Daarbij werd onder meer opgeroepen naar een actie tegen Pegida in Antwerpen op 9 januari. Deze belangrijke aanvulling â de strijd tegen racistische krachten bij ons is belangrijk om tot meer solidariteit te komen â werd goed onthaald door de aanwezigen. Velen zeiden achteraf dat dit naar meer smaakt. Activisten van diverse achtergronden vonden elkaar in een gezamenlijke strijd tegen racisme, oorlog en besparingen. Wordt dus ongetwijfeld vervolgd.
Een fotoreeks door Liesbeth:
-
“Antwerp for Palestine” voert actie tegen onderdrukking Palestijnen
Na eerdere acties, met onder meer een betoging in januari, werd op zondag 29 november opnieuw actie gevoerd door âAntwerp for Palestineâ. De actievoerders wilden hun verzet tegen de onderdrukking van de Palestijnen nogmaals in de verf zetten. Er was veel volk om te luisteren naar toespraken en er werden slogans geroepen.Verslag en foto’s door Liesbeth
Het publiek was gemengd met militanten van diverse organisaties zoals Hart boven Hard, maar ook jongeren en geĂŻnteresseerden uit de buurt. Ze waren verenigd rond de boodschap van solidariteit met Palestina. De organisatoren stelden dat we ons moeten verenigen los van religie, geslacht, afkomst, … om samen het IsraĂ«lische terreurbewind tegen de Palestijnen aan te klagen. De media hebben daar vandaag minder aandacht voor, maar de problemen worden steeds erger. De actievoerders spraken zich uit tegen alle vormen van terrorisme.
We waren met enkele leden van LSP en ALS aanwezig en kregen goede reacties op ons campagnemateriaal. We nodigden de aanwezigen uit op de infonamiddag rond internationale solidariteit van volgende week zondag in Antwerpen.
Wij verzetten ons tegen de onderdrukking van de Palestijnse bevolking. We denken dat er een breuk met het kapitalisme en imperialisme nodig is om een systeem te vestigen dat iedereen een degelijke toekomst kan aanbieden en dat de rechten van alle minderheden of bevolkingsgroepen kan garanderen.
Enkele fotoâs van de actie:
-
Law and order in Antwerpen: 14-jarige neergeschoten in bijzondere jeugdzorg
Een 14-jarig Syrisch meisje werd op 10 november door het Snelle Respons Team van de Antwerpse politie neergeschoten met een kogel uit kunststof. Het meisje verbleef samen met drie broers en een zus in een jeugdinstelling. Een woordenwisseling leidde tot fysieke agressie, de begeleiders riepen er de politie bij om het meisje onder bedwang te krijgen. Dat gebeurde bijzonder brutaal: door haar neer te schieten.
Artikel door een opvoedster
Is deze gang van zaken normaal? In de bijzonder jeugdzorg is er een agressiebeleid. Uiteraard wordt eerst geprobeerd om agressie te vermijden. In levensbedreigende situaties voor hulpverleners of cliĂ«nten zelf, kan het aangewezen zijn om de jongere te fixeren (in bedwang houden) en weg te leiden in afzondering. Bijstand van de politie kan daarbij nuttig zijn. Dat moet voorzichtig gebeuren omdat ook nazorg en herstel door de hulpverleners deel uitmaken van het agressiebeleid. Er zijn tal van technieken om iemand te immobiliseren, er zijn daar opleidingen voor. Iemand neerschieten komt in de opleiding niet voor. Het maakt nazorg zo goed als onmogelijk. Bovendien leidt het tot nieuwe traumaâs en dat bij een jongere die uit SyriĂ« gevlucht is en dus al wat traumaâs te verwerken krijgt.
Kan agressie wel vermeden worden? Alle agressiegevallen vermijden, is niet mogelijk. Maar voldoende personeel dat goed opgeleid is en genoeg tijd heeft om constant bijgeschoold te worden om met traumaâs en agressie om te gaan, kan veel doen. Preventie vergt meer tijd, middelen en kennis. Om jongeren in moeilijke omstandigheden rust en veiligheid aan te bieden zodat deelname aan de samenleving mogelijk wordt, is professionele begeleiding nodig en dit liefst door op elkaar ingespeelde hulpverleners. Besparen op de sociale sector, opgedreven flexibiliteit voor het personeel en een tekort aan collegaâs zijn daar erg slecht voor. Jongeren in de bijzondere jeugdzorg een veilige omgeving aanbieden, zal niet gebeuren door de politie op hen te laten schieten. Dat het snelle respons team niet eens overleg pleegde met de hulpverleners en meteen schoot, is onaanvaardbaar.
Het waren toch de hulpverleners die er de politie bijhaalden? Dat gebeurt regelmatig, de aanwezigheid van een buitenstaander in uniform kan afschrikkend werken. Maar een gemilitariseerde politie die met zware wapens optreedt, hoort niet thuis in de hulpverlening. Het snelle respons team is in het leven geroepen om de âlaw and orderâ politiek van De Wever te tonen. Maar wat doet dit team in de hulpverlening? Een 14-jarig getraumatiseerd meisje als een gevaarlijke terrorist behandelen, is waanzinnig. Toch meent De Wever dat correct werd gehandeld. âDit team heeft Ă©Ă©n missie: als er wapengeweld is, dat met zo min mogelijk schade oplossen. Dat is exact wat ze hebben gedaan. Het meisje heeft er enkel een blauwe plek aan overgehouden.â Eigenlijk zegt De Wever hiermee dat hulpverlening, preventie, begeleiding, … minder efficiĂ«nt zijn dan brute repressie. Over de gevolgen op langere termijn wordt uiteraard niet gesproken. Het is op korte termijn goedkoper om resultaten van sociale problemen te onderdrukken dan om een sociaal beleid te voeren. Dat is neoliberalisme.
-
Wel middelen voor gemilitariseerde politiedienst, niet voor degelijk onderwijs
De Antwerpse burgemeester De Wever bespaart op zowat alles, maar zeker niet op politie. De middelen voor de politie nemen met bijna een kwart toe! Het stadsbestuur voorziet in 310 miljoen euro extra. De gevolgen laten zich meteen zien: deze week slaagde het gemilitariseerde snelleresponsteam erin om op recordtijd een gestolen GSM van een bevriende jongere terug te vinden en een uitgebreide groep agenten viel met machtsvertoon een kinderdagverblijf binnen op het Kiel. Eerder kwam het snelleresponsteam tussen om een twitterende student op te pakken. Ook worden middelen uitgetrokken voor een campagne die fietsers en voetgangers ervan beschuldigt de onveiligheid in het verkeer te veroorzaken.
De Antwerpse politie krijgt een militair aandoende uitrusting, met inbegrip van oorlogswapens. Er komt ook een nieuw gebouw dat eerder een politiepaleis zal zijn. Maar wie gewoon aangifte wil doen van een diefstal kan niet meer terecht in een wijkkantoor, die worden immers gesloten. Voor de politie wordt 310 miljoen extra voorzien, voor de tekorten aan plaatsen in kinderopvang en onderwijs gaat het om slechts 22 miljoen euro. Dat zegt veel over de prioriteiten van dit stadsbestuur. In plaats van te investeren in onderwijs en werk, wordt ingezet op repressie. Zelfs Beweging.net, het vroegere ACW waartoe ook havenschepen Van Peel behoort, merkte op dat het evenwicht zoekgeraakt is.
In plaats van te investeren in een toekomst voor de jongeren die in Antwerpen opgroeien, worden de toekomstperspectieven beperkt door een gebrek aan investeringen in onderwijs en ontspanningsmogelijkheden. Het enige wat het bestuur dan nog rest, is meer repressie. Dat is geen noodzakelijkheid, het is een politieke keuze. Een massaal publiek investeringsplan in onderwijs, sociale huisvesting, infrastructuur, openbare mobiliteit, … zou ook heel wat jobs opleveren en zou vermijden dat een groeiende groep jongeren uit de boot valt. Een dergelijk beleid vereist een breuk met het huidige besparingsbeleid en een breuk met de politieke visie die elke voetganger, fietser, jongere, vakbondsmilitant of twitteraar met een buitenlands klinkende naam meteen als verdacht gevaar dedecteert.
-
Stad richt zich tegen fietsers en voetgangers in plaats van te investeren in veilig verkeer!
De stad Antwerpen startte een campagne die officieel op verkeersveiligheid gericht is, maar in de praktijk vooral fietsers en voetgangers onder vuur neemt. Die zouden âroekeloosâ zijn en het verkeersreglement niet respecteren. Verdeeldheid zaaien, lijkt een kerntaak van dit stadsbestuur te zijn. In plaats van te investeren in degelijke fietsinfrastructuur, veilige voetpaden en gratis en degelijk openbaar vervoer, worden automobilisten en fietsers tegen elkaar opgezet, voetgangers tegen fietsers, … Onveilige infrastructuur leidt tot ongevallen en doden. De opvallende-borden-met-moraliserende-boodschappen-campagne van de stad richt zich tegen de slachtoffers van het gebrek aan investeringen om te verdoezelen dat de oorzaken van onveilig verkeer niet aangepakt worden.
Het besparingsbeleid is de oorzaak van deze ellende
Besparingen in het openbaar vervoer, zowel met een tekort aan investeringen in spoorverkeer (zowel goederen als personenverkeer) als regelrechte afbouw van de buslijnen, doen de files verder aangroeien. De schijnoplossing van SP.a om geld te geven aan automobilisten die uit de spits blijven, kan niet volgens de partij van De Wever omdat er nu eenmaal geen âgratis geldâ is. Maar aan de 4,1 miljard euro subsidies per jaar voor bedrijfswagens raken, is voor dezelfde N-VA taboe. Dit beleid subsidieert de files en de vervuiling, met alle gevolgen van dien: hogere kans op hartinfarcten, longkanker, diabetes bij kinderen en vroeggeboorten (volgens VITO). In plaats van te luisteren naar wat de Antwerpenaren willen, legt de BAM eenzijdig een âoplossingâ op: meer beton! Dit stadsbestuur dient enkel de commerciĂ«le belangen en niet die van de gewone Antwerpenaar.
De Actief Linkse Studenten verwerpen het beleid dat mensen tegen elkaar opzet om de rekening van het besparingsbeleid naar ons allemaal door te schuiven. Niet wij, maar de speculanten en de allerrijksten hebben de crisis van 2008 veroorzaakt. Hun honger naar meer winsten vertaalt zich vandaag in het neoliberale besparingsbeleid dat wel erg enthousiast gevoerd wordt door dit stadsbestuur.
STOP met besparen en investeer in de leefbaarheid van onze stad!
Er moet stevig geĂŻnvesteerd worden in de leefbaarheid van onze stad. Door op te komen voor gratis & milieuvriendelijk openbaar vervoer en deftige infrastructuur kunnen we een alternatief bieden op het fileleed en onveilige verkeerssituaties. Samen voor een collectieve oplossing, tegen het sanctioneren en stigmatiseren van de gewone weggebruikers.
