Tag: Amazon

Socialist Alternative is al een aantal weken ter plaatse in Bessemer om de strijd tegen Amazon op te bouwen. Dit artikel is gebaseerd op onze observaties en tussenkomsten in Alabama.

Door Rebecca Green

De stemmen in de historische vakbondsverkiezingen in Bessemer, Alabama, zijn geteld. Hoewel de telling nog niet officieel is, heeft Amazon de 1.608 stemmen overschreden die nodig zijn om de vakbond niet toe te laten. Dit is een vreselijke nederlaag voor de arbeidersbeweging.

De onvoorstelbare rijkdom en macht van Amazon, die sinds de COVID is geëxplodeerd terwijl miljoenen mensen honger hebben geleden, werd in Bessemer ingezet om de eerste vakbond bij Amazon in de VS de kop in te drukken. Ze wisten dat werknemers van Amazon die zich zouden organiseren om hun belangen te verdedigen een directe bedreiging zouden vormen voor de meedogenloze winstmachine. Daarom heeft Amazon alles ingezet om de vakbonden buiten te houden. Deze nederlaag is echter niet het einde van de strijd in Bessemer, en al zeker niet het einde van de strijd tussen de werkende klasse en Amazon.

Amazon heeft deze verkiezing gestolen

Veel werkenden vragen zich na deze nederlaag af hoe dit kon gebeuren en of Amazon te groot is om het te verslaan?

De belangrijkste oorzaak voor deze nederlaag is de meedogenloze tactiek van Amazon. Het bedrijf besteedde miljoenen dollars aan advieskosten en voor een antivakbondscampagne. Het bedrijf dwong de gemeente om de verkeerslichten aan de poorten van het pakhuis te veranderen zodat vakbondsmilitanten niet met het personeel zouden praten. De directie loog onophoudelijk tegen het personeel over wat de vakbond zou doen als het de verkiezingen won. Er werd gedreigd om de vestiging te sluiten. Amazon zette druk op postbedrijf USPS om een illegale brievenbus in het bedrijf te installeren. Er werd vervolgens gelogen tegen het personeel over de uiterste datum om te stemmen, zodat iedereen vroeger zou stemmen, voordat vakbondsmilitanten met hen in discussie gingen. Er was een continue spervuur van bijeenkomsten op het bedrijf om het personeel tegen de vakbonden op te zetten. Er waren honderden sms-berichten tegen de vakbond. Dit zijn slechts enkele van de vele elementen in de strategie van Amazon om te vermijden dat er een vakbond in het magazijn zou komen.

Wat wilde Amazon zo hard beschermen? Uiteraard gaat het om de verdediging van het vermogen om enorme winsten te maken op de kap van het personeel. Terwijl Jeff Bezos 90 miljard dollar rijker werd tijdens de pandemie, stierven werknemers nadat ze Covid-19 op het werk opliepen. Werknemers gaan onderdoor aan de werkdruk. Er zijn onmenselijke productiviteitseisen met personeel dat in plastic flessen plast om een straf of zelfs ontslag te voorkomen door het barbaarse ‘Time Off Task’ (TOT) systeem in het bedrijf.

Er is geen overwinning geboekt in Bessemer, maar de campagne heeft in heel het land duidelijk gemaakt welke meedogenloze arbeidsomstandigheden en repressie heersen tegen het Amazon-personeel. Dit zal bijdragen aan een grotere woede tegen de ongelijkheid en op termijn tot meer acties om vakbonden op te zetten bij Amazon.

Er komt nog strijd in Bessemer

De Retail, Wholesale, and Department Store Union (RWDSU), die aanvankelijk door de arbeiders was benaderd om te helpen bij het opzetten van een vakbond, zal terecht in beroep gaan tegen het resultaat van het referendum. Het doet dit op basis van het feit dat Amazon vals speelt. Dit proces kan echter maanden of zelfs jaren duren. Met een personeelsverloop van 10% per maand in het magazijn, zal de vakbond in wezen vanaf nul moeten beginnen. We kunnen niet toestaan dat deze strijd alleen maar uitmondt in een achterkamerconflict tussen advocaten. Dit zal Amazon de ruimte geven om al hun nieuwe werknemers verder op te zetten tegen de vakbond en om vergeldingsacties te nemen tegen wie zich voor de vakbond uitspreekt.

Na de laatste vakbondsactie bij Amazon in de VS, werd voortrekker Bill Hough in Delaware afgedankt. Dat gebeurde amper zes maanden nadat de vakbond een nederlaag opliep. De werknemers en de RWDSU in Bessemer moeten dringend hun organisatie in het magazijn verdiepen en zich voorbereiden op de strijd tegen elke bedreiging van jobs. De gemeenschap en andere vakbonden op lokaal en nationaal niveau kunnen een cruciale rol spelen om de werknemers te steunen. In het hele land werden het voorbije weekend al solidariteitsacties georganiseerd tegen de anti-vakbondscampagne van Amazon. In Bessemer zelf was er eveneens een actie.

Amazon zal na deze nederlaag ongetwijfeld in het offensief gaan. Het bedrijf heeft honderden stembiljetten van werknemers die voor de vakbond kozen, strategisch aangevochten. Amazon wist dat dit ofwel zou voorkomen dat de stemmen in de eindresultaten opgenomen werden, zodat de overwinning groter zou lijken, ofwel dat het de strijd naar de rechtbank zou verschuiven. Het bedrijf zal dit aangrijpen om van de daken te schreeuwen dat het hele gedoe om een vakbond op te zetten al de inspanningen niet waard is.

We kunnen ze hier niet mee weg laten komen. Amazon heeft in Bessemer zijn tanden laten zien en daarmee nog duidelijker gemaakt hoe belangrijk het is dat werknemers zich organiseren om voor hun belangen op te komen. De arbeidersbeweging heeft een doortastende en strijdbare strategie nodig om het verhaal dat Amazon en de grote bedrijven in elkaar flansen, tegen te gaan. Dit betekent dat we dringend lessen moeten trekken uit deze nederlaag.

Met een syndicalisatiegraad van slechts 11% in het hele land, en zelfs maar 6% in de private sector, was de overgrote meerderheid van het personeel van Amazon in Bessemer nooit voorheen lid van een vakbond en nam het nog nooit deel aan een vakbondsactie. Veel werkenden weten niet wat een vakbond is. Dat is niet hun schuld, maar het weerspiegelt de extreme zwakte van de Amerikaanse vakbondsleiding in de afgelopen decennia, vooral in het Zuiden waar de “right-to-work” wetgeving een geschiedenis van militante arbeidstradities heeft ondermijnd. Amazon heeft hier gebruik van gemaakt en had, met al zijn geld en ervaring inzake strijd tegen vakbonden, de ruimte om veel werknemers ervan te overtuigen dat een vakbond alleen maar een deel van je loonstrookje afpakt en je er niets voor teruggeeft.

In werkelijkheid zijn vakbonden de belangrijkste organisaties die werkende mensen hebben om collectief voor hun belangen op te komen tegen de bazen. We moeten een hele nieuwe generatie arbeiders informeren over het belang van vakbonden vandaag en over de rijke traditie van vakbondsactivisme die ons het weekend, de 40-urige werkweek, het minimumloon en ontelbare andere sociale verworvenheden heeft opgeleverd.

Terwijl de strijd in Bessemer naar de rechter gaat, moet elke arbeider rechtstreeks worden aangesproken om hen ervan te overtuigen de vakbond in de toekomst te steunen. Om het meest effectief te zijn, wordt dit best geleid door Amazon-werknemers zelf.  Dit kan door alle werknemers waarvan de vakbond contactgegevens heeft op te bellen, huisbezoeken af te leggen, collega’s te ontmoeten voor en na hun shift en alle mogelijke gelegenheden te gebruiken om de vakbond op de werkplek bespreekbaar te maken. Dit kan gepland worden in vergaderingen met voortrekkers die volgende stappen in de campagne bespreken.

Het belang van organisatie

Het Amazon-personeel in Bessemer werkt onder slopende omstandigheden. Het was een moedige stap om de strijd aan te gaan met Bezos. Het is de verdienste van de RWDSU dat ze het initiatief namen waar anderen dat niet deden en probeerden de eerste Amazon-vakbond in het land erkend te krijgen. Dit betekende bovendien dat de strijd aangegaan werd met de antivakbondswetgeving in het zuiden van de VS. Aan de poorten van Amazon werd 24 uur per dag campagne gevoerd in de twee maanden voor het referendum. Dit gebeurde voornamelijk door zwarte RWDSU-militanten, waarvan velen syndicaal actief werden in de pluimveefabrieken op het platteland van Alabama.

De vakbond heeft veel zaken goed aangepakt. Er werd een verband gelegd tussen de klassenstrijd en de Black Lives Matter-beweging, toen de voornamelijk zwarte werknemers eisten dat Black Lives Matter ook op de werkvloer van toepassing zou zijn. Ze zorgden ervoor dat de wereld toekeek, trokken figuren aan als Killer Mike en Bernie Sanders en ontwikkelden een indrukwekkende mediastrategie die leidde tot tienduizenden artikelen over de vakbondsactie.

Het zou een fatale vergissing zijn om de rol van de georganiseerde arbeidersbeweging volledig af te wijzen, of te beweren dat de bestaande vakbonden te slap zijn om nog effectief te zijn als strijdmiddel. Deze vergissing legt de nadruk op de vorm van de organisatie in plaats van op de kracht van de organisatie van de leden om de vakbonden te veranderen. Vakbonden in de regio Birmingham en de Labor Council hebben de handen ineengeslagen om steun te mobiliseren voor de arbeiders van Bessemer Amazon. Hun samenwerking heeft grote stappen voorwaarts gezet in het opbouwen van blijvende solidariteit onder de arbeiders, en wijst in de richting van hoe de georganiseerde arbeidersbeweging een leidende rol kan spelen in het aangaan van grotere gevechten in het hele land.

In de toekomst zullen er in de arbeidersbeweging en onder de arbeiders echte debatten worden gevoerd over hoe vakbonden kunnen worden gevormd en erkend. Het is van cruciaal belang dat we de lessen uit deze historische campagne, zowel de sterke als de zwakke punten, bekijken. De antivakbondsstrategie van Amazon is de voornaamste reden voor het verlies, maar we moeten ook nagaan wat de RWDSU anders had kunnen doen. Er was een algemeen gebrek aan actieve betrokkenheid van Amazon-werknemers bij het ontwikkelen van de strategie van de vakbond, een te grote afhankelijkheid van een mediastrategie, en een te lage prioriteit voor het ontwikkelen van een duidelijk pakket economische eisen, zoals een beginloon van 20 dollar, langere pauzes, uitbetaling van overuren voor diensten van meer dan acht uur, en een einde van het TOT-systeem, waar de vakbond voor zou vechten als ze zou winnen. De vakbondsleiding was over het algemeen ook te optimistisch over de waarschijnlijkheid van een overwinning, waardoor de indruk ontstond dat bijeenkomsten van werknemers om de strategie en de te volgen weg te bespreken niet nodig waren.

Deze nederlaag toont dat aandacht in de massamedia en zelfs een “all-out”-aanpak door vakbondsorganisatoren geen vervanging kan zijn voor echte organisatie op de werkvloer. Er waren belangrijke momenten waarop het schaamteloze bedrog van Amazon aan de kaak had gesteld kunnen worden waarbij het zelfs kon gebruikt worden om de organisatie op de werkvloer te versterken. Zo had er een actie bij de illegale brievenbus van Amazon kunnen gevoerd worden. De anti-vakbondsboodschappen in de toiletten hadden stelselmatig kunnen verwijderd worden. De nationale leiding van de RWDSU vergist zich als het hoop stelt in nationale verzoeningsorganen in plaats van op de kracht van het personeel van Amazon zelf. De RWDSU zou beter de basis leggen voor een door het personeel zelf aangestuurde tweede ronde in de strijd.

Amazon kan verslagen worden

Dit verlies zal ongetwijfeld demoraliserend werken voor miljoenen mensen die met ingehouden adem toekeken hoe arbeiders het opnamen tegen Jeff Bezos. Dit geldt ook voor sommigen ter linkerzijde die de conclusie trokken dat het vooruitzicht om nieuwe industrieën te organiseren zinloos is. Wij zijn het daar volstrekt mee oneens. Het zou rampzalig voor ons zijn om de conclusie te trekken dat Amazon te groot is om te verslaan. Een nadere beschouwing van het werk van Socialist Alternative in Seattle zou deze theorie snel ontkrachten. De werkende mensen in Seattle hebben Amazon twee keer verslagen! De eerste keer toen Amazon meer dan een miljoen dollar in de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen stak om het socialistische gemeenteraadslid Kshama Sawant weg te krijgen. Zij voerde campagne voor een taks op de grote bedrijven, een Amazon-taks, en won de verkiezingen. De tweede keer was toen Amazon tevergeefs een felle campagne voerde tegen de Amazon-taks. Het bedrijf is een moderne reus, maar het is mogelijk om ertegen te winnen. Als de werkenden zelf in het offensief gaan, kan dit een onstuitbare kettingreactie op gang brengen.

Na de ervaring in Bessemer, waar de organisatie van het personeel van Amazon begon, moeten er snel organisatiecomités opgezet worden. Deze moeten worden aangestuurd door werknemers van elke afdeling en ploeg, die regelmatig een strategie bespreken om vakbondserkenning af te dwingen. De kracht van deze structuren kan worden gemobiliseerd om vervolgens een eerste collectieve overeenkomst binnen te halen. Amazon zal ons altijd bestrijden, maar wij kunnen hen in aantal overtreffen met een sterk, democratisch comité van arbeidersleiders die iedereen op de werkplek bij de strijd betrekken.

De logistieke industrie is de afgelopen decennia enorm gegroeid. Amazon zelf explodeerde onder de pandemie omdat mensen gedwongen werden meer op hun bezorgdiensten te vertrouwen. De ramp in het Suezkanaal toonde indirect ook de potentiële macht van het personeel in de logistieke sector: slechts één schip veroorzaakte een potentiële economische crisis en sneed in de winst van veel grote bedrijven. In veel steden berust Bezos’ fijnmazige winstgevende imperium op slechts enkele logistieke lanen. Acties en protest op strategische knooppunten in het wereldwijde logistieke netwerk kunnen militante arbeiders een enorme macht geven om echte toegevingen van de miljardairs af te dwingen.

Is een wetswijziging het antwoord op wat er in Bessemer gebeurde?

Ter linkerzijde leggen velen een verband tussen deze nederlaag en de noodzaak van een wetswijziging. De PRO-wet, een voorstel dat in het Huis van Afgevaardigden al is goedgekeurd en nu naar de Senaat gaat, zou vakbonden de mogelijkheid geven om antivakbondswetgeving aan de kant te schuiven, bijeenkomsten van werknemers te organiseren, legale solidariteitsstakingen te organiseren en inmenging van de bazen bij syndicale verkiezingen te verbieden. Als deze wet er komt, zou het de belangrijkste stap vooruit zijn sinds decennia. We moeten er dus zeker voor vechten. Het gevaar bestaat echter dat de vakbondsleiders te veel nadruk leggen op dit wetsvoorstel als wondermiddel en tegelijk om de eigen zwakheden en hun verzet tegen een strijdbare benadering te verdoezelen.

Meer nog: het is net de twijfelende houding van de vakbondsleiding die aarzelt om strijd aan te gaan, die de PRO-wet de das kan omdoen. In het Huis van Afgevaardigden was de stemming erg nipt. Er is een gevaar dat het wetsvoorstel niet door de Senaat geraakt, tenzij er massale mobilisatie van de vakbonden in het hele land komt. Door protestacties, bijeenkomsten en acties op de werkplek te organiseren, kan de druk opgevoerd worden. Als de grote vakbonden hun leden mobiliseren om dit wetsvoorstel af te dwingen, zou het een enorme stap vooruit zijn. Dan zou niet alleen dit voorstel wet worden, de vakbondsleiding zou bovendien aantonen dat ze bereid is om jaren van conservatieve opstelling te doorbreken.

Bezos, dit is nog maar het begin

In het hele land hebben meer dan duizend Amazon-werknemers al contact gezocht met vakbonden om zich te organiseren. De Teamsters zeggen dat ze al met honderden werknemers in Amazon warenhuizen in Iowa hebben gesproken over het oprichten van een vakbond. Ze zeggen dat ze het anders zullen aanpakken dan in Bessemer, en dat ze in plaats van op de nationale verzoeningsorganen te vertrouwen zullen overgaan tot stakingen om Amazon aan de tafel te krijgen. Amazon-personeel in Italië staakte wegens de arbeidsomstandigheden. Amazon mag in Bessemer de vakbonden een nederlaag hebben toegebracht, maar de geest zal hiermee niet terug in de fles verdwijnen.

Amazon zal deze nederlaag aangrijpen om vergeldingsacties tegen vakbondsgezinde personeelsleden in Bessemer en daarbuiten op te voeren. Fors verzet hiertegen moet nu al voorbereid worden. Elk ontslag op deze basis moet onmiddellijk tot strijd leiden.

De bazen willen ons laten geloven dat Amazon te groot is om te verslaan en dat het moeilijk is om vakbondsrechten af te dwingen. Sommigen zullen hierdoor gedemoraliseerd zijn. Veel anderen zullen vooral kwaad zijn, niet alleen bij Amazon overigens. Overal zien werknemers af en ze vonden hoop in deze vakbondscampagne omdat ze zelf ook vakbonden nodig hebben. Amazon heeft het geld om dit te bestrijden, wij beschikken over de mensen en zullen veel sterker zijn in de volgende ronde. Jeff Bezos is gewaarschuwd: dit is nog maar het begin!

De strijd om een vakbond te mogen opzetten bij Amazon in Bessemer, Alabama, is één van de belangrijkste gebeurtenissen in de Amerikaanse arbeidersbeweging de afgelopen decennia. De 5.800 arbeiders van de vestiging van Amazon in Bessememer hebben een krachtig voorbeeld van moed en solidariteit gesteld dat nog jaren gevoeld zal worden. Het zal andere personeelsleden van magazijnen inspireren om zich te organiseren, vakbonden op te richten en terug te vechten tegen grote bedrijven als Amazon.

Door James Graham (Socialist Alternative, VS)

De ogen van het hele land zijn nu al weken gericht op Bessemer. Er is heel wat media-aandacht en steun voor deze strijd, ook van bekende figuren als Danny Glover en Bernie Sanders. Nog belangrijker is de steun van gewone werknemers en vakbonden, die begrijpen dat een overwinning de arbeidersbeweging als geheel weer in een strijdbare positie kan brengen na tientallen jaren van nederlagen en achteruitgang. Onze beweging moet alles op alles zetten om dit initiatief te steunen en zich klaar te maken om in Amazon’s magazijnen en andere ongeorganiseerde werkplekken in het hele land vakbondswerkingen te organiseren.

Essentiële werknemers zijn niet vervangbaar

De astronomische winsten van Amazon komen voort uit het werk van de honderdduizenden werknemers die wereldwijd producten verpakken, verplaatsen en distribueren. Onder COVID-19 waren meer mensen gedwongen om op Amazon te vertrouwen voor de levering van essentiële goederen, wat betekende dat meer personeel werden aangenomen, de productie werd opgevoerd en Amazon-oprichter Jeff Bezos alleen al in het afgelopen jaar 80 miljard dollar extra in zijn zakken stak. Dit cijfer weerspiegelt de enorme toename van de inkomensongelijkheid in de afgelopen decennia. Onder COVID-19 is dit nog erger geworden. Zo hebben de 10 rijkste mensen ter wereld tijdens de pandemie genoeg verdiend om voor iedereen ter wereld een vaccin te kopen en te garanderen dat niemand in armoede zou vervallen.

De toenemende ongelijkheid houdt nauw verband met de aftakeling van de vakbonden in de VS de afgelopen decennia. Het lidmaatschap van de vakbonden is gedaald van een hoogtepunt van 30% van de werkenden in 1950 tot ongeveer 11% nu en slechts 6% in de private sector. Vakbonden zijn de meest effectieve manier voor arbeiders om te vechten voor betere lonen en arbeidsomstandigheden. Dat is de reden waarom ze worden aangevallen door de bazen en miljardairs. Deze aanvallen gebeuren al zo lang als vakbonden bestaan.

Werkende mensen voelen elke dag de impact van economische ongelijkheid in hun leven. Terwijl miljoenen mensen in de rij staan voor voedselbanken, betaalt Jeff Bezos bijna niets aan inkomstenbelasting. Hij is een perfecte vertegenwoordiger van de miljardairsklasse die in een heel andere wereld van rijkdom en voorrechten leeft terwijl miljoenen mensen lijden.

De logistieke industrie is de afgelopen decennia enorm gegroeid en is uitgegroeid tot een absoluut centraal onderdeel van de Amerikaanse economie. Als de miljoenen werknemers die in pakhuizen zoals die van Amazon werken, stoppen met werken, stopt de economie letterlijk met functioneren. Dit geldt nu nog meer door de enorme toename van het online winkelen. Maar hoewel tientallen miljoenen werknemers in de logistiek en andere sectoren plotseling als “essentiële werknemers” worden beschouwd, worden zij nog steeds grotendeels als wegwerpartikelen behandeld. We hoeven niet verder te kijken dan de rampzalige reactie van Amazon op het coronavirus en het totale falen om de gezondheid en veiligheid van zijn werknemers adequaat te beschermen, die afgelopen juni geen gevarenvergoeding kregen, niet voldoende betaald verlof kregen en niet de nodige persoonlijke beschermingsmiddelen kregen. Het toegenomen vertrouwen van werknemers in hun essentiële rol in de samenleving staat in schril contrast met hun mishandeling op de werkplek en daarbuiten, terwijl de miljardairs schaamteloos rijk worden op hun kap.

Waarom Bessemer, waarom nu?

Het was slechts een kwestie van tijd voordat een vakbondsactie rechtstreeks bij Amazon aan de deur zou kloppen. Weinigen hadden echter voorspeld dat dit in Alabama zou gebeuren, een staat met één van de meest verregaande anti-vakbondswetten van het land. Als je echter onder de oppervlakte kijkt, is het gemakkelijk te zien waarom.

De werknemers van het magazijn in Bessemer kwamen eind vorig jaar bij elkaar en begonnen zich te organiseren in de vakbond voor detailhandel, groothandel en warenhuizen (RWDSU), een vakbond die diep geworteld is in Alabama en die onlangs de plaatselijke werknemers van pluimveefabrieken in een vakbond verenigde. Maandenlang, in de herfst en winter, stonden arbeiders en vakbondsmensen 24 uur per dag bij de poorten van het magazijn, om te praten met arbeiders die in hun 10- tot 12-urige ploegendienst producten van Amazon ophaalden, verpakten en verstuurden. Uiteindelijk verzamelden ze bijna 3.000 handtekeningen om een referendum te kunnen opstarten die op 29 maart werd afgesloten.

Ondanks de zwakte van de vakbonden in het Zuiden in vergelijking met de rest van het land, is er een indrukwekkende geschiedenis van arbeiders- en socialistische organisaties, met name in de regio Birmingham waar Bessemer onderdeel van is. Het Amazon-magazijn is gebouwd op land dat aan het bedrijf was verkocht door U.S. Steel, dat een aantal fabrieken in het gebied exploiteerde en waarvan de arbeiders vanaf de jaren ’30 en ’40 georganiseerd waren in een machtige vakbond als onderdeel van het Congress of Industrial Organizations (CIO).

De CIO had in die decennia een sterke staat van dienst als het ging om het bestrijden van racisme. Black Lives Matter is de afgelopen jaren naar voren gekomen als één van de belangrijkste strijdpunten, waarvan de impact ook in de arbeidersbeweging van nu voelbaar is. De overgrote meerderheid van de arbeiders in het Amazon-magazijn is zwart, net als een meerderheid van de bevolking van Bessemer en Birmingham. De Black Lives Matter-beweging afgelopen zomer had ook invloed op de campagne en heeft arbeiders die genoeg hebben van de extreme uitbuiting waarmee ze te maken hebben, geïnspireerd om de beweging naar de werkvloer te brengen. Zwarte arbeiders worden bijzonder zwaar uitgebuit en onderdrukt door het kapitalisme. Racisme is een belangrijk instrument dat de kapitalisten gebruiken om zwarte arbeiders overmatig uit te buiten en verdeeldheid te zaaien in de arbeidersklasse om hun systeem in stand te houden. De vakbondsactie van Amazon bouwt voort op de woede van de BLM en wijst op de uitbuiting van alle Amazon-arbeiders.

Arbeiders vs. bazen

De bazen van Amazon en andere grote bedrijven geven alleen om winst. Het leven en welzijn van de arbeiders kan hen niet schelen. Er is echter niets fundamenteel anders aan de werkomstandigheden in het magazijn van Bessemer dan in andere Amazon-faciliteiten: pauzes voor sommige arbeiders zijn er niet omdat het 15 minuten kan duren om van de ene kant van de gigantische faciliteit naar de andere te lopen, het aantal verwondingen is tot drie keer hoger dan het gemiddelde voor alle soorten magazijnen, en er is een constante, invasieve bewaking en controle om arbeiders te dwingen zich aan de slopende quota te houden.

De rabiate campagne van Amazon om de vakbonden uit te schakelen heeft alle mogelijke smerige trucs gebruikt. Dit komt neer op niets minder dan een poging om de stem van een in meerderheid zwarte beroepsbevolking in het diepe zuiden te onderdrukken, iets waar de heersende klasse in de regio natuurlijk al een lange geschiedenis van heeft.

De anti-vakbondsboodschappen van Amazon zijn meedogenloos gericht op de economische angsten en zorgen van de werknemers, zoals dreigementen dat Amazon gedwongen zou worden om het magazijn te sluiten en te verhuizen, een belachelijke bewering gezien de omvang en strategische locatie van het magazijn. Er zijn ook leugens en oneerlijke beweringen over hoe een eerste collectief akkoord de reeds bestaande lonen en uitkeringen in gevaar zou brengen.

Alabama is één van de 28 “recht-op-werk”-staten, wat betekent dat werknemers geen vakbondscontributie hoeven te betalen op werkplekken waar een vakbond actief is. In werkelijkheid zijn deze wetten een regelrechte aanval op het recht van werknemers om sterke vakbonden op te richten die collectief kunnen onderhandelen en sterke contracten kunnen afdwingen om de lonen, de arbeidsomstandigheden en de rechten op het werk te verbeteren. Vakbonden moeten de logica van het misnoemde “recht-op-werk” ten stelligste aanvechten en het belang verdedigen van ieders financiële en andere bijdrage aan de vakbond om ervoor te zorgen dat een zo groot mogelijke eenheid onder de werknemers wordt bereikt. Een succesvolle vakbondsactie in Alabama, opgebouwd rond duidelijke eisen, zou een enorme sprong voorwaarts betekenen voor het vertrouwen van werknemers in het Zuiden in het bijzonder. Deze werkenden gaan al tientallen jaren gebukt onder de verschrikkelijke vertakkingen van de “recht-op-werk”-wetten en zwakke vakbonden.

Dit is vooral belangrijk om een vijand te verslaan die zo sterk en machtig is als Amazon, met zijn immense rijkdom en middelen. Om werknemers voor de vakbond te winnen, zal een sterk economisch programma moeten worden opgesteld met duidelijke eisen, zoals een minimumloon van 20 dollar per uur, uitbetaling van overuren voor shiften van meer dan acht uur, langere pauzes, kortere shiften en afschaffing van “Time Off Task” (TOT). En om die eisen zelf in een eerste collectief akkoord te krijgen, zijn een sterke basis en georganiseerde groepen werknemers in de vakbond nodig, die zich inzetten om die strijd direct op de werkvloer te voeren. Amazon zal zich zelfs tegen de kleinste verworvenheid verzetten, en alle opties zullen op tafel moeten liggen om hen te dwingen iets op te geven, inclusief acties als demonstraties, vertragingen, stakingen en zelfs stakingen.

Of er nu gewonnen wordt of niet in Bessemer: overal bij Amazon vakbonden opzetten

Een overwinning in Bessemer zou nationaal en internationaal een schokgolf teweegbrengen en een enorme vertrouwensboost betekenen voor personeel van Amazon, logistieke werknemers en de vakbeweging als geheel. Zelfs bij verlies of een slepende juridische strijd zou een economische opleving als gevolg van de stimuleringsmaatregelen en de toegenomen vaccinatie een gunstige situatie kunnen creëren voor de arbeidersbeweging, omdat arbeiders doorgaans meer gaan strijden als er minder angst is voor werkloosheid en er meer economische stabiliteit is. Als het parlement het wetsvoorstel aanneemt waardoor het gemakkelijker wordt om vakbonden op te richten, zou dit een absolute ommekeer betekenen voor de arbeidersbeweging. Om het wetsvoorstel in zijn volle vorm aangenomen te krijgen, zal massale druk van onderaf nodig zijn.

De woede en vastberadenheid zijn vandaag aanwezig om een brede verspreiding van vakbonden bij Amazon op gang te brengen. Een overwinning in Bessemer kan een vonk zijn om het vuur verder te verspreiden. Een nederlaag zou een grote tegenslag zijn, maar de geest is uit de fles. Als werkenden samenkomen, kunnen ze een sterke campagne voeren tegen mastodonten als Amazon, zelfs in het diepe zuiden van de VS.

Er zijn al duizenden Amazon-arbeiders in het hele land die contact opnemen met de RWDSU en andere vakbonden om hun magazijnen te organiseren. Het krachtige voorbeeld van deze vakbondsactie zal nog jaren tot de verbeelding blijven spreken. Zelfs indien er geen overwinning is, komt er ongetwijfeld snel een tweede Bessemer. De revolte in de ‘red states’ van het onderwijspersoneel (drie jaar geleden begonnen in West Virginia) was een startschot voor de heropleving van de arbeidersbeweging in het zuiden. Deze heropleving zet zich door, ook in Alabama. We kunnen daar veel lessen uit trekken om de heropbouw van een strijdbare arbeidersbeweging verder te versterken. Socialist Alternative zal er alles aan doen om daar een actieve rol in te spelen.

De ogen van de werkende mensen in het hele land zijn gericht op Bessemer, een voorstad van Birmingham, Alabama, waar werknemers van het Amazon Fulfillment Center stemden voor de erkenning door een vakbond. Meer dan 5.800 dappere arbeiders nemen het op tegen een goliath van de moderne tijd: Amazon en de rijkste man ter wereld, Jeff Bezos.

Door Joshua H. Koritz (Socialist Alternative, VS)

Amazon opende het Fulfillment Center pas in april 2020. Meteen al werd het personeel geconfronteerd met shiften van 12 uur, elektronische bewaking die elke beweging van de werknemers tot op de seconde volgt, en nauwelijks pauzetijd. Werknemers meldden dat ze op het werk instortten, waarna ze direct bedreigd werden door ploegbazen. Enkele maanden na de opening namen werknemers contact op met de RWDSU (Retail Wholesale and Department Store Union) om een campagne te starten om een vakbond op te richten.

Sinds oktober heeft de RWDSU de poorten van het magazijn dag en nacht bemand om werknemers bij hun vertrek aan te spreken. Duizenden Amazon-werknemers van het Bessemer Fulfillment Center willen zeggenschap over hun arbeidsomstandigheden en sturen nu hun stembiljetten op. Het referendum over het opzetten van een vakbond begon op 8 februari en duurt tot 29 maart. Op BAmazonUnion.org staat daar meer informatie over.

Waarom een vakbond?

Ook in Alabama is het startloon van 15 dollar niet voldoende. Veel werkenden willen 20 dollar per uur, langere pauzes, een einde aan ‘Time off Task’ (TOT, de automatische registratie via camera’s als een werknemer niet snel genoeg werkt) en overuren betaald aan anderhalf keer het loon voor elke shift die langer dan 8 uur duurt.

Het oprichten van een vakbond zal deze verbeteringen niet onmiddellijk in de praktijk brengen, maar het zou de werknemers wel de mogelijkheid geven om samen voor deze eisen te strijden. Het is logisch dat een collectieve strijd voor hogere lonen sterker staat dan als individuele werknemers opslag vragen. Werkenden die zich organiseren en verenigen, is de beste manier om te strijden voor betere lonen en arbeidsvoorwaarden.

In het magazijn van Bessemer zou het een enorme overwinning zijn als er een vakbond wordt opgericht. Maar dat zou slechts de eerste stap zijn. Daarna zou de strijd voor een eerste collectieve arbeidsovereenkomst nog maanden of jaren kunnen duren. Zelfs nadat een overeenkomst is afgedwongen, doen grote werkgevers zoals Amazon er alles aan om elke druppel uit de werknemers te persen en overeenkomsten te negeren of te verdraaien. Vakbonden zijn alleen zo sterk als de leden bewust, actief en betrokken zijn.

De keuze van Amazon voor Bessemer als één van hun grootste magazijnen in het land was geen toeval. Ze dachten dat de overwegend zwarte bevolking in het gebied, waar het armoedepercentage meer dan twee keer zo hoog is als het nationale gemiddelde, eerder geneigd zou zijn de zware arbeidsomstandigheden te accepteren. Ze hadden het mis. Minstens 70% van de werknemers van het Fulfillment Center zijn zwart, net als de belangrijkste werknemers in de campagne. Na de opstand van Black Lives Matter tegen racistisch politiegeweld afgelopen zomer, is de boodschap nu dat Black Lives Matter ook op het werk van belang is. Een meerderheid van de werknemers in het magazijn is vrouw. Vrouwen, en zwarte vrouwen in het bijzonder, hebben door de pandemie meer kans op essentiële jobs en hebben wereldwijd en in de VS vooropgelopen in de strijd tegen de bazen. Het bestrijden van racisme en seksisme, zowel op individueel als op systemisch niveau, is een cruciale taak voor de arbeidersbeweging en de klassenstrijd in zijn geheel. Alleen door dit te doen en tegelijkertijd duidelijk te laten zien dat als arbeiders zich verenigen over raciale, sekse-, religieuze en andere scheidslijnen heen, kunnen we een beweging opbouwen die sterk genoeg is om het op te nemen tegen Amazon en alle andere bedrijven ten voordele van alle arbeiders.

We zullen pas later weten hoeveel miljoenen Amazon uitgeeft om werknemers ervan te overtuigen ‘neen’ te stemmen. In februari werd bekend dat Amazon 3200 dollar per dag per consultant betaalde aan een gespecialiseerd antivakbondsbedrijf. We weten niet hoeveel consultants ingezet worden, maar wel dat het er minstens tien zijn.

Net zoals Amazon elke beweging van zijn werknemers op de voet volgt, volgen ze ook elke mogelijke sympathie voor vakbonden van nabij. Leden van Socialist Alternative ter plaatse in Bessemer hoorden het verhaal van een werkneemster die naar een bijeenkomst met 30 collega’s werd gebracht. De verantwoordelijke vroeg wie er ooit bij een vakbond was geweest. Deze werkneemster zei dat ze eerder lid was van de RWDSU en vond dat die goed werk leverden. Ze werd onmiddellijk uit de vergadering weggeleid, haar identiteitsplaatje werd gescand en ze werd nooit meer voor een dergelijke vergadering uitgenodigd.

Werknemers krijgen dagelijks anti-vakbondssms’jes te lezen, anti-vakbondsborden in elk wc-hokje, en ze worden benaderd met advertenties op websites en sociale media. Amazon heeft ook werknemers uit andere staten geïmporteerd die fel tegen de vakbondsbeweging zijn, om de plaatselijke werknemers ervan te overtuigen dat een vakbond niet nodig is. In de anti-vakbondsberichten blijft Amazon leugens en verkeerde informatie verkondigen, met schandalige beweringen over bijdragen en dat er met een vakbond niets meer te winnen valt.

De vakbondsactie in Bessemer is al een inspiratiebron voor werknemers in de rest van het land. Alleen al bij Amazon is er potentieel voor tientallen vakbondsacties. Dat is precies waarom ze hier zo hard tegen vechten. Miljoenen arbeiders zouden worden aangemoedigd en geïnspireerd om op hun eigen werkplek vakbonden op te richten als ze zien dat arbeiders in Alabama het met succes kunnen opnemen tegen het machtige Amazon.

Campagne om zich te organiseren

Gezien het enorme belang van deze belangrijke klassenstrijd, heeft Socialist Alternative besloten om niet gewoon toe te kijken. Een groep organisatoren van Socialist Alternative helpt met het coördineren van actiegroepen in Birmingham en Bessemer. In samenwerking met BLM Birmingham, DSA Birmingham, RWDSU, en andere lokale vakbonden zoals die van leraren, ijzerwerkers, staalwerkers en elektriciens, zijn we dagelijks actief in arbeidersbuurten met affiches en petities. Daarbij valt de overweldigende steun voor vakbondsacties op. Bovendien kennen veel mensen wel iemand die bij Amazon werkt. 1% van de bevolking van Birmingham en 2% van die van Bessemer werkt in het magazijn van Amazon. In het naburige West Blocton is dat zelfs 4%¨van de bevolking. Personeelsleden van Amazon zeggen dat ze zich gesterkt voelen omdat de lokale gemeenschap achter hen staat.

Socialist Alternative koppelt dit aan regelmatige verslaggeving van de vakbondsactie met updates via sociale media en op onze website.

De aandacht voor de campagne blijft groeien. Er kwam steun van andere prominente vakbonden, bekende acteurs en zelfs van de president. Verschillende parlementsleden bezochten Bessemer. De recente oproep om Amazon te boycotten ging viraal. Dat toont een bereidheid van miljoenen mensen om de campagne te steunen. Socialist Alternative en de vakbond zien in een boycot echter geen effectieve manier om vandaag de strijd te voeren. (Hier enkele argumenten: https://www.facebook.com/SocialistAlternativeUSA/posts/10159007647648934)

Op 20 maart worden overal in steden solidariteitsdemonstraties met de arbeiders in Bessemer georganiseerd. Afdelingen van Socialist Alternative helpen deze mee op te bouwen en moedigen iedereen aan om mee te doen. Vakbondsleden kunnen resoluties in hun delegatie of vakbondsafdeling laten stemmen. De strijd kan gevolgd worden via BAmazonUnion.org op Twitter, Instagrap en Facebook. Langs dezelfde weg kunnen solidariteitsbetuigingen worden opgestuurd.