Category: Petrochemie

  • Agfa Gevaert wil sociaal bloedbad in Mortsel.

    Vlak voor de zomer kondigde Agfa Gevaert reeds aan dat er eind augustus een herstructureringsplan zou komen. Het bedrijf liet in de media “lekken” dat er mogelijk 1.000 jobs zouden verdwijnen in Mortsel. Resultaat: de aandelen stegen onmiddellijk. Nu wil het bedrijf nogmaals profiteren van de aankondiging van dezelfde ontslagen om het aandeel op te drijven. Tegen 2008 zouden 893 jobs verloren gaan in Mortsel.

    Agfa Gevaert zag haar winst in het tweede kartaal van 2006 sterk groeien. De omzet steeg met 1,2% en de winst steeg met 42,6% tot 77 miljoen euro. Er was een nettowinst van 28 miljoen euro na aftrek van onder meer de reorganisatiekosten. Dat was 11 miljoen euro meer dan verwacht.

    De directie zal gedacht hebben dat dit redenen genoeg biedt om effectief een sociaal bloedbad aan te richten. Wereldwijd zouden zo’n 2.000 banen verloren gaan. In Mortsel gaat het om minstens 893 van de 4.000 jobs, waaronder 397 arbeiders, 342 bedienden en 122 kaderleden.

    Agfa Gevaert had eerder het bedrijf opgedeeld in drie afdelingen: Graphics, HealthCare en Materials. Vooral die laatste afdeling zou hard getroffen worden met tot zo’n 700 ontslagen. In de praktijk komt het er wel op neer dat erg hard gesnoeid wordt in de productie, waarbij de vraag zich stelt of de productie op zich niet volledig in het gedrang komt indien er zoveel jobs verdwijnen.

    Het nieuws van de besparingen werd eergisteren op een Europese ondernemingsraad gebracht, maar het bedrijf wou een zwijgplicht tot gisteren. Daarop werd de vergadering verlaten door de vertegenwoordigers van de arbeiders. Gisteren was er dan een speciale ondernemingsraad.

    De afgelopen jaren is zwaar gesnoeid in het personeelsbestand van Agfa. Begin jaren 1990 waren er nog 8.500 werknemers, voorheen zelfs meer dan 10.000. Als er nu nog eens 893 jobs verdwijnen, zouden er nog zo’n 3.000 overblijven.

    Op dit ogenblik is er weinig duidelijkheid over de herstructureringen. De vakbonden kondigden aan spontane acties te ondersteunen, maar pas tot actie over te gaan na een reeks onderhandelingen in september. Agfa stelt dat er geen naakte ontslagen zouden komen. Een aantal werknemers zou met brugpensioen vertrekken. Hoe de andere jobs zullen verdwijnen, is onduidelijk. Bovendien vormt het een test voor het Generatiepact, de Agfa-directie wil immers de brugpensioenleeftijd uitzonderlijk verlagen om niet tot naakte ontslagen over te gaan. De vakbonden stellen geen naakte ontslagen te zullen aanvaarden en blijven met vragen zitten over de invulling van de productie in het bedrijf.

    De aankondiging van Agfa toont eens te meer het cynisme van dit systeem. In juni was er een gerucht over jobs die verloren zouden gaan, waarop het aandeel fors steeg. Na een aankondiging van goede winstcijfers, volgt de effectieve aankondiging van het aantal jobs dat verloren gaat. Resultaat: het aandeel stijgt met zo’n 9%.

    Tegenover het jobverlies bij Agfa zal moeten worden geprotesteerd. Het is belangrijk dat er in het bedrijf zelf een front komt van alle vakbonden in alle afdelingen om samen in het verzet te gaan tegen het sociaal bloedbad dat de directie wil aanrichten.

  • Sociale onrust bij Gates, Erembodegem. Foto's.

    Gisteren (4 juli) bezochten enkele kameraden van LSP Aalst (een BBTK-delegee, iemand van het COC en een werkloze kameraad) het stakingspikket van de Gates, een rubberverwerkend fabriek in Erembodegem. We spraken er een delegee van het ACV en stelden hem enkele vragen. Sinds 3 juli om 22u hebben de arbeiders daar het werk neergelegd nadat ze geïnformeerd werden door de vakbonden over de onderhandelingen betreffende de nakende herstructurering waarbij 38 jobs bedreigd worden.

    Twee punten waren voor de arbeiders volstrekt onaanvaardbaar: de bijkomende ontslagpremie bedraagt 500 euro per dienstjaar: de vakbonden willen 1000 Euro. Een tweede punt is het feit dat de 17 personen die herplaatst worden, een proefperiode krijgen van 3 maand. Indien de werknemer zelf oordeelt dat het niet gaat, ontvangt hij de opzegtermijnen van het Paritair Comité Chemie en de forfaitaire premie van het plan maar vervallen de andere premies. Toen de kameraden het pikket om 16 uur verlieten, waren de onderhandelingen binnen nog bezig.

    Enkele foto’s:

  • Agfa-Gevaert. Directie wenst arbeiders een prettige vakantie

    De directie van Agfa Gevaert is een smerig spelletje aan het spelen. Om de koers van de aandelen op te drijven werd eind juni een herstructurering aangekondigd in de media. Er werd daarbij aangekondigd dat er mogelijk 1.000 jobs zullen verdwijnen, maar de invulling van de herstructurering wordt pas eind augustus bekendgemaakt.

    Hierdoor wordt het een onzekere zomer voor veel arbeiders van het bedrijf. Prettige vakantie? Tegelijk hoopt de directie om eventueel protest bij de definitieve aankondiging van de herstructurering te beperken door nu reeds te zeggen dat er mogelijk 1.000 mensen weg moeten. Wellicht hoopt de directie dat er dan bij een jobverlies van enkele honderden arbeiders, minder protest zal zijn.

    Dat zou wel eens een illusie kunnen zijn. Bij het Generatiepact lag Agfa Gevaert twee dagen plat: zowel op 7 als op 28 oktober. Iedere aankondiging van ontslagen zal tot verzet leiden. Dat is nu reeds duidelijk.

    De enigen die wonnen uit het georganiseerde lek in de media, waren de aandeelhouders. De ondernemingsraad waar aangekondigd werd dat zou gezocht worden naar een besparing van 250 miljoen euro, zonder nadere omschrijving van de invulling ervan, moest om 7u ‘s ochtends plaatsvinden zodat het alleszins voor de opening van de beurs was. Het aandeel van Agfa Gevaert schoot de hoogte in door het nieuws dat er mogelijk 1.000 mensen hun job zullen verliezen. Op de kap van sociale miserie stijgen de winsten sneller…

    Het najaar bij Agfa Gevaert zou wel eens bijzonder heet kunnen worden. De vroegtijdige aankondiging door de directie moet door de vakbonden aangewend worden om de basis te organiseren voor een tegenoffensief zodra de directie de concrete maatregelen zal aankondigen, wellicht op 24 augustus.

    Daarbij kan vol zelfvertrouwen de strijd aangegaan worden. Bij BASF gaf de directie toe aan de looneisen van de arbeiders, nadat die met een staking dreigden. Wellicht zal de strijd bij Agfa niet zo gemakkelijk verlopen, maar er zal strijd nodig zijn om voor het behoud van alle jobs op te komen.

  • Naar een sociaal drama bij Agfa Gevaert?

    Vandaag wordt een bijzondere ondernemingsraad van Agfa bijeengeroepen. Daarop zal wellicht aangekondigd worden dat er een zware besparingsronde komt in het bedrijf. Gazet van Antwerpen bericht vandaag dat er mogelijk meer dan 1.000 jobs zullen verdwijnen, al dan niet door een massale uitbesteding van taken aan onderaannemers. Zowat 1.000 van de 5.000 jobs zijn hierdoor bedreigd.

    Er is al enige tijd sprake van mogelijke besparingen om de "kosten" te drukken bij Agfa Gevaert in Mortsel. Begin jaren 1990 werkten er nog 8.500 arbeiders bij Agfa, maar sinds de laatste grote afdankingsronde enkele jaren geleden zijn dat er nog 5.000. Daarvan worden nu nog eens 1.000 jobs op de helling gezet.

    Recent werd bekend dat de omzet van Agfa Gevaert in het eerste kwartaal van 2006 verder gestegen is tot 810 miljoen euro, een groei met 8,1% tegenover een jaar voordien. Maar de nettowinst daalde lichtjes in het eerste kwartaal. In het eerste kwartaal van 2005 was er een nettowinst van 29 miljoen euro, in 2006 was dat ‘slechts’ 20 miljoen euro.

    Dat is de reden waarom nu gesproken wordt over afdankingen. Enkele weken geleden verklaarde topman Marc Olivié reeds: "Omdat we nog steeds worden geconfronteerd met torenhoge grondstofkosten en met erg competitieve marktomstandigheden, moeten we onze kosten substantieel verminderen." Daarbij wordt opnieuw eenduidig naar de "personeelskosten" gekeken.

    Volgens de Gazet van Antwerpen zou het bedrijf vandaag een herstructureringsplan aankondigen waarbij er in Mortsel "evenveel jobs zullen sneuvelen als destijds bij Bell." Drie jaar geleden werden bij Bell-Alcatel 1.000 arbeiders afgedankt. De mogelijkheid wordt wel opengehouden om voornamelijk te werken met de uitbesteding van diensten en jobs aan onderaannemers. Een deel van de jobs zou hierdoor behouden blijven, maar uiteraard zou dit leiden tot discussies over de arbeidsvoorwaarden en de lonen bij die onderaannemers. De directie van Agfa wil op die manier "kosten" besparen, lees: de lonen aanpakken en de flexibiliteit verder opdrijven terwijl hetzelfde werk wordt gedaan.

    Dat is ook de reden waarom Agfa het bedrijf wil opsplitsen in drie aparte entiteiten: Graphics, HealthCare en Materials. Het bedrijf is er vrij openlijk over: tegen 2008 wil het jaarlijks de kosten met 250 miljoen euro verminderen. Hoe kunnen de kosten verminderd worden zonder de productie af te bouwen? Door de arbeiders te laten opdraaien voor de besparingen. De werknemers van Agfa Gevaert zullen nu moeten inleveren om de winsten van het bedrijf op peil te houden. De aandeelhouders van Agfa kunnen alvast tevreden zijn: op de kap van de 1.000 bedreigde arbeiders steeg het aandeel van Agfa deze morgen reeds met 6,27%

    Het is nog niet duidelijk hoe hierop zal gereageerd worden vanuit de vakbonden. Maar het zal nodig zijn om in te gaan tegen de logica die de arbeiders een zware prijs wil laten betalen voor de winsten van het patronaat.

  • Op weg naar een staking bij BASF?

    Bij het chemiebedrijf BASF in Antwerpen komt er mogelijk binnenkort een staking. Aanleiding is de discussie over een nieuwe CAO op bedrijfsniveau. Deze collectieve arbeidsovereenkomst vormt al enkele weken een moeilijk punt voor de arbeiders die de afgelopen 10 weken reeds drie maal een ontwerp van CAO verwierpen. Nu stemde ruim 70% tegen het ontwerp omdat dit onvoldoende oog heeft voor een koopkrachtverhoging.

    Standpunt van de vakbonden:

    De stakingsaanzegging is ingediend.

    Nu het CAO voorstel, dat gemaakt is door het verzoeningsbureau, is verworpen met meer dan 66% zal de stakingsaanzegging volgen.Dit betekent dat de werkgever, na de indiening, een periode van 14 dagen heeft om het bedrijf af te stellen zodat iedereen kan gebruik maken van zijn stakingsrecht.

    Op 3 juli gaat de staking dan officieel van start. Uiteraard heeft iedereen, zowel gesyndiceerden als niet-gesyndiceerden, het recht om te staken. (Enkel gesyndiceerden hebben recht op een stakingsvergoeding.) De werkgever kan U niet verplichten om te komen werken. De vakbonden onderhandelen niet over minimum bezettingen van lopende installaties! De veiligheid van de omwonenden moet echter gegarandeerd blijven!. Dit betekent dat een aantal stilstaande installaties moet bewaakt blijven. Ook voor brandweer en medische dienst kunnen speciale regelingen noodzakelijk zijn.

    Spontane acties?

    De spandoeken, pamfletten, ed die de laatste dagen overal op BASF zijn verschenen zijn voor ons heel duidelijk. De onvrede over de aanslepende CAO onderhandelingen en de weigering van de directie om in te gaan op de vraag van een verbetering in het bestendig loon is erg groot.

    De onvrede is in 30 jaar nog nooit zo groot geweest!

    In de chemie worden enorme winsten gemaakt en ligt de winst per werknemer ook erg hoog. In deze sector is het hierdoor mogelijk om hogere lonen af te dwingen. Een voorstel van BASF om de lonen op te trekken met 0,25 euro per uur, werd afgewezen door het personeel omdat ze dit onvoldoende vinden. Een deel van de loonsverhoging zou bovendien slechts eenmalig zijn.

    Het is reeds voor de derde keer dat een voorstel tot CAO wordt afgeschoten door het personeel. Dat gebeurde eerder eind maart en eind mei. Toen spraken zich respectievelijk 56% en 53% uit tegen het voorstel. Nu was de meerderheid veel groter en stemde 72,7% tegen.

    In de media verklaarde het ACV, zowel ACV-Chemie als de bediendencentrale LBC, dat er maandag een stakingsaanzegging wordt ingediend om mogelijk binnen 2 weken effectief acties te ondernemen indien er dan nog geen aanvaardbaar voorstel is. Intussen kan het ook tot spontane acties komen.

    Het mag alvast duidelijk zijn dat de arbeiders niet zomaar een voorstel zullen aanvaarden, zelfs niet indien het unaniem wordt verdedigd door zowel delen van de syndicale delegaties als door de directie. De LBC-secretaris stelde terecht dat de directie “dit signaal van 72%” van de arbeiders niet mag negeren. Ook de Algemene Centrale stelt dat het personeel een loonsverhoging wil die overeenstemt met andere bedrijven in de sector, en dit niet door eenmalige operaties maar door een bestendige verhoging.

  • Staking bij Exxon Mobil in Zwijndrecht

    Bij Exxon Mobil in Zwijndrecht is het werk neergelegd naar aanleiding van de onderhandelingen over een bedrijfs-CAO voor 2006-2007. De arbeiders eisen een hoger loon, omdat ze vinden dat de lonen niet in verhouding staan tot de superwinsten van de oliemultinational. In 2005 maakte Exxon wereldwijd zo’n 36 miljard dollar winst! De arbeiders eisen nu hun deel van de koek.

    Eind januari werd een ontwerp voor de CAO door 84% van het personeel verworpen. De komende twee jaar wil het bedrijf een loonsverhoging toekennen van in totaal 80 euro per maand. Dat vinden de arbeiders onvoldoende in vergelijking met de enorme winsten die het bedrijf maakt. De hoge olieprijzen zorgen voor superwinsten in de sector. Een verdubbeling van de winsten is niet uitzonderlijk. Uiteraard wordt dat niet doorgerekend in de lonen van de arbeiders. Integendeel, de arbeiders worden gevraagd om productiever te zijn door een afbouw van de ploegenbezetting. Met minder mensen zou evenveel moeten worden geproduceerd.

    Gisteravond werd gestart met een staking die duurt tot donderdagavond. Bij ExxonMobil in Zwijndrecht werken zo’n 400 arbeiders. De staking wordt gesteund door beide vakbonden en wordt gezien als een eerste staking, waarna eventueel andere acties volgen.

    Deze staking legt de vinger op de wonde van het loondebat. Terwijl het voltallige patronaat en de traditionele partijen klagen over de "loonhandicap" in België en de noodzaak van een aangehouden "loonmatiging", zien we ieder jaar opnieuw recordwinsten voor de grote bedrijven. In de oliesector is dit nog sterker het geval door de dure prijzen. Blijkbaar willen bedrijven als ExxonMobil die winsten verder opdrijven door niet enkel alle consumenten meer te laten betalen, maar door ook de arbeiders "efficiënter" te laten werken, m.a.w. meer werken voor een zelfde loon.

  • Feest 40 jaar Bayer verstoord door vakbondsprotest

    Deze namiddag hield chemiereus Bayer een groots verjaardagsfeest naar aanleiding van haar 40 jaar aanwezigheid in Antwerpen. Op het feest was er onder meer een toespraak van premier Verhofstadt. De aanwezigheid van de toppolitici en het havenpatronaat werd echter niet door iedereen enthousiast onthaald. Voor de ingang van het gebouw voerden een 25-tal vakbondsmilitanten en LSP-leden een protestactie tegen de aanvallen op het brugpensioen.

    Op het feest van Bayer was er een select gezelschap aanwezig van lokale en nationale toppolitici en vertegenwoordigers van de grote bedrijven. Er was een "feestrede" door premier Guy Verhofstadt en nadien volgde onder meer een panelgesprek met Yves Leterme, Fientje Moerman, Leo Delwaide, André Oosterlinck en Pol Barnelis (een bestuurder van vennootschappen). Nadien volgt uiteraard een receptie en buffet.

    Voor de ingang van De Zuiderkroon, waar het gebeuren plaats vond, stonden een 25-tal betogers. Dit waren militanten van de Algemene Centrale (ABVV) en ook een 10-tal LSP-leden. Er werd geprotesteerd tegen de aanvallen op de brugpensioenen. De bedoeling was om Verhofstadt duidelijk te maken dat zijn regeringsbeleid absoluut niet aanvaard wordt door de arbeiders. De staking van 7 oktober was slechts een eerste stap in het verzet.

    Verhofstadt kwam met een grote BMW aangereden, maar durfde een confrontatie met de betogers niet aangaan. Hij verdween langs een achteringang. Andere politici gingen de confrontatie wel aan. Burgemeester Janssens (SP.a) werd uitgejouwd omwille van de betrokkenheid van zijn partij in de aanvallen op de brugpensioenen. De actievoerders draaiden zich om en stelden "wij keren de SP.a de rug toe". Ook bij lokale politici als Marc Van Peel (CD&V) of Delwaide (VLD), weerklonk protest.

    De aanwezige patroons moesten het ook ontgelden. Een arbeider stelde: "Tot je 80ste kaviaar eten, is natuurlijk niet zo moeilijk. Maar tot je 60ste aan de band staan…"

    Met deze kleinschalige prikactie werd duidelijk gemaakt dat het verzet tegen het regeringsbeleid blijft. Overal waar de regering komt, zal ze met protest worden geconfronteerd. Zelfs op een veilige bijeenkomst met haar collega’s en het toppatronaat uit Antwerpen.

  • Staking bij Degussa tegen opdrijving flexibiliteit

    Ook vandaag wordt verder gestaakt bij het chemiebedrijf Degussa in Antwerpen. Op het bedrijf werken zo’n 1.100 arbeiders en bedienden. Deze morgen stond er een groot pikket aan de poorten. Deze namiddag wordt onderhandeld met de directie.

    De staking begon woensdagavond spontaan in één afdeling, de AS-eenheid, waar de directie de ploegbezetting wil afbouwen met 2 man. In totaal zijn 8 jobs bedreigd waarbij de directie stelt dat 1 werknemer met brugpensioen kan, 3 werknemers worden gemuteerd en de 4 anderen kunnen solliciteren voor een andere functie. Woensdagavond besliste de late ploeg om de eenheid stil te leggen waarop de delegees werden verwittigd. De staking werd erkend en bleef ook donderdagochtend verder duren toen de ochtendploeg buiten bleef. Ook de rest van de afdelingen sloten zich geleidelijk aan bij de acties.

    De vakbonden stellen vast dat de directie in deze kwestie blijkbaar een principieel standpunt inneemt, waardoor de staking langer duurt dan verwacht. In een pamflet stellen de bonden: "Een staking die wij ingeschat hadden als een emotionele oprisping die 24 tot 32 uren zou duren, is uitgebreid tot een algehele fabrieksstaking van onbeperkte duur."

    Op het pikket deze morgen waren er ruim 50 aanwezigen, waaronder ook een aantal militanten van andere bedrijven in de regio. Het begrip voor de acties vanuit de AS-eenheid is enorm groot, de staking wordt gezien als een reactie op een druppel die de emmer deed overlopen. De vermindering van de minimumbezetting van 9 naar 8 functies wordt door de directie gezien als een poging om de flexibiliteit verder op te drijven.

    Maandagochtend werden werkwilligen nog binnengelaten aangezien er nog hoop is dat er uit de onderhandelingen van maandagnamiddag een positief resultaat komt. Indien dat niet het geval is en de directie vasthoudt aan haar standpunt, zal de staking deze week verder gezet worden.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop