Category: Petrochemie

In de Antwerpse vestiging van chemiereus Degussa is woensdagavond een spontane staking uitgebroken naar aanleiding van een personeelstekort in één van de 14 afdelingen waar aangekondigd werd dat 8 jobs moesten verdwijnen. De staking kende snel een uitbreiding en op dit ogenblik wordt verder gestaakt. Maandagochtend wordt een groot stakingspikket georganiseerd.

Het personeel van één van de afdelingen bij Degussa ging in staking omdat het van oordeel was dat een vermindering van het personeel in deze afdeling een gevaar vormde voor de veiligheid op het bedrijf. De staking begon spontaan, maar kende snel uitbreiding. De vakbonden bij Degussa organiseren mee de acties en op vrijdag lag de productie al zowat volledig plat aangezien bleek dat toen reeds tien van de veertien afdelingen plat lagen.

Het verminderen van het aantal personeelsleden is onaanvaardbaar. Het feit dat de werknemers van de betrokken afdeling opkomen voor de veiligheid, is in het belang van alle werknemers bij Degussa. De gezamenlijke actie van de verschillende afdelingen is dan ook een correct antwoord.

Maandag worden onderhandelingen gestart met de directie. Tegelijk is er een oproep voor een groot stakingspikket op maandagochtend, zodat het personeel kan geïnformeerd worden over het belang van de acties en over de verdere strategie die zal ontwikkeld worden.

De krant ‘De Morgen’ openbaarde dat de Antwerpse vestiging van chemiereus Bayer op illegale wijze een aantal Chinese arbeiders tewerk stelt, officieel volgen de Chinezen er een opleiding om deze kennis te kunnen overdragen op de vestiging van Bayer in Shangai.

Eric Byl

Bayer is momenteel aan het investeren in China, zo is net beslist om 350 miljoen euro uit te trekken voor de vestiging in Shangai waar een gelijkaardige fabriek wordt gebouwd als die in Antwerpen. In China zouden chemie-arbeiders iets meer dan 1 euro per uur verdienen, wat uiteraard de belangrijkste reden is waarom Bayer in China investeert. De directie besliste een aantal hooggeschoolde werknemers uit China te laten overkomen om hier ervaring op te doen in het bedrijf teneinde dat later aan te wenden om het bedrijf ginder te organiseren en te leiden.

Blijkbaar had de directie wel over het hoofd gezien dat voor het tewerkstellen (zelfs indien het deels om een opleiding gaat) van Chinese arbeidskrachten een arbeidsvergunning en arbeidskaart nodig is. Bovendien werden de Chinezen niet betaald naar Belgische normen, maar naar Chinese normen. Ze kregen gedurende hun verblijf in België slechts 200 euro per maand en moesten bovendien meer uren kloppen dan de Belgische werknemers.

Het niet-naleven van de wettelijke bepalingen, kan de aanleiding vormen voor ernstige boetes voor het bedrijf. Zomaar aanvaarden dat buitenlandse werknemers aan buitenlandse arbeids- en loonsvoorwaarden hier werken, zou immers leiden tot tal van misbruiken. Vandaag is dat binnen de EU wel deels mogelijk, maar voor werknemers van buiten de EU ligt het nog moeilijker.

Uiteraard heeft de tewerkstelling door Bayer van de Chinezen in België een tweeledig doel. Enerzijds wil men de nodige know-how overdragen op de (goedkopere) Chinese werknemers, anderzijds wil men de werknemers hier onder druk zetten. Natuurlijk vroegen veel arbeiders van Bayer in Antwerpen zich af wat de bedoeling was van die Chinezen en wordt gevreesd dat een deel van de Antwerpse productie eventueel naar China zou gaan. Ongetwijfeld zou dat argument ook gebruikt worden door de directie als het besparingen wil doorvoeren op vlak van de lonen of de arbeidstijd.

Het is positief dat naar aanleiding van het uitlekken van deze feiten in ‘De Morgen’ de verantwoordelijke vakbondssecretaris zich uitsprak tegen deze praktijken.