Category: Actief Linkse Studenten

De anti-racistische website Blokwatch onthulde dat Jean-Marie Le Pen op woensdag zou spreken in prestigieuze zaal van de Gentse universiteit. Die zou naar verluidt verveeld zitten met het bezoek van de man die de holocaust een detail in de geschiedenis vindt. De Gentse unief reageerde met de stelling dat er plots een dubbele boeking van de zaal bleek te zijn, waardoor de bijeenkomst niet zou kunnen plaatsvinden…

De bijeenkomst wordt georganiseerd door Tom Vandendriessche. Dat is geen onbekende in linkse middens. Midden jaren 1990 stond hij aan het hoofd van het Brugse NJSV (Nationalistisch Jongstudentenverbond) dat in het nieuws kwam met haar gewelddadige optredens tegenover andersdenkenden. Ook verschillende Blokbuster- en LSP-leden werden geconfronteerd met fascistisch geweld in Brugge.

Tijdens een campagne tegen het fascistisch geweld in Brugge begon één van de NJSV-medestanders van Vandendriessche door te slaan. Zijn naam was Jeroen Mol en hij pleegde een bomaanslag op zichzelf om Blokbuster te beschuldigen. NJSV-praeses Vandendriessche zweeg zoveel mogelijk over het incident. Toen het lokale blad ‘Het Brugsch Weekblad’ hem om een reactie verzocht, kregen ze enkel diens moeder aan de lijn die hen doorverwees naar Frank Vanhecke…

In Gent sloot Vandendriessche zich aanvankelijk aan bij de NSV en nadien bij de Vlaamse Studentenbrigades (VSB). Het kon allemaal niet radicaal genoeg zijn. Eind jaren 1990 nam hij echter deel aan de overname van het KVHV door extreem-rechts. Met verschillende VB’ers werd die organisatie in de praktijk gekaapt.

Vanuit het KVHV wordt geprobeerd ‘respectabeler’ over te komen. Daarbij wordt opgeschept over de consumptie van champagne op KVHV-bijeenkomsten, wordt nu opnieuw gevraagd dat aanwezigen op de Le Pen meeting in ‘stadskledij’ komen,… Het KVHV stelt zichzelf graag voor als een groep conservatievelingen en managers-in-spé.

Die vermomming wordt gebruikt om geregeld radicaler uit de hoek te kunnen komen. Dit komt nu opnieuw tot uiting met de uitnodiging van Le Pen aan de Gentse universiteit. De Gentse universiteit zit naar verluidt verveeld met de zaak. Anderzijds maakte een vervolgingscampagne tegen de ALS vorig jaar duidelijk dat studentenacties tegen dergelijke bijeenkomsten niet getolereerd worden door de Gentse unief. Organisaties die dat wel doen, worden met uitsluiting bedreigd.

Omwille van de mobilisatie voor de betoging tegen het economisch congres van 26 november en de anti-NSV betoging van 1 december, is het voor ons praktisch niet haalbaar om een actie op poten te zetten. Anders zouden we dat, ondanks de dreiging van uitsluiting, uiteraard doen. Nu zijn we alvast benieuwd naar de houding van de Gentse universiteit. Het argument van de dubbele boeking van de zaal is een technische oplossing voor een politieke kwestie. Het KVHV eist dat het contract wordt nageleefd en dat ze een zaal krijgt aan de universiteit. Het wordt dus even afwachten of de meeting met Le Pen al dan niet zal plaatsvinden.

Vorige woensdag organiseerden de Actief Linkse Studenten, de studentenorganisatie verbonden met LSP, een dag in het kader van de strijd tegen extreem-rechts. Er stonden verschillende workshops en twee films op het programma. ’s Avonds was er een meeting rond de betoging van 26 november tegen het economische congres van het VB, waar ook werd ingegaan op de stelling dat er een nieuwe brede linkse partij nodig was.

Jonas Van Vossole

In totaal waren er een tachtigtal studenten aanwezig op onze activiteit die doorging in studentenhuis “De Brug” van de universiteit van Gent. De antifascisme-dag begon om twee uur met workshops over de band tussen racisme en kapitalisme en over de Spaanse burgeroorlog en het verzet tegen de Spaanse fascistische dictator Franco. Daarbij werd ook dieper ingegaan op de nood aan een socialistisch programma en de rol van de arbeidersklasse om extreem-rechts effectief te bestrijden.

Nadien werden er twee films gedraaid: Land & Freedom van Ken-Loach over het antifascistische verzet in Spanje en Vlaamse Choc, een documentaire over het VB die niet mocht worden uitgezonden door de VRT.

De dag werd afgesloten door een meeting waar werd ingegaan op de huidige sociale situatie, toen op de vooravond van de algemene staking, en welke rol extreem-rechts daarin speelt. Als 51% van de kiezers van het VB de staking van 7 oktober steunde, terwijl de leiding tegen het recht op staken is, dan is het duidelijk dat extreem-rechts kan teruggedrongen worden op basis van haar sociaal programma. Dat zullen we onder meer proberen met onze betoging tegen het economische congres van het VB van 26 november in Gent.

De meeting werd afgesloten met het besluit dat een nieuwe arbeiderspartij nodig is om effectief de electorale opgang van extreem-rechts te stoppen en om een echte oppositie te vormen tegen het asociaal beleid van de huidige regering.

De Actief Linkse Studenten (ALS) vormen een strijdbare linkse studentengroep aan verschillende universiteiten en hogescholen in heel België (Antwerpen, Brussel, Gent, Leuven, Luik,…). ALS is een belangrijk aspect van de jongerenwerking van de LSP. We komen met ALS op voor de belangen en de rechten van de studenten die vandaag stelselmatig worden afgebouwd, onder meer door de invoering van het Bologna-akkoord.

Tina De Greef

We gaan ervan uit dat iedereen recht heeft op gratis en degelijk onderwijs op alle niveaus. Dat impliceert toegang tot een netwerk van sociale voorzieningen zoals studentenrestaurants, kamerverhuur, studentenbegeleiding,… Wij eisen dat hogescholen en universiteiten zich onafhankelijk opstellen tegenover privé-bedrijven. We richten ons ook tegen alle vormen van discriminatie in het onderwijs: homofobie, seksisme, racisme, discriminatie tegenover mindervaliden, etc.

Om dit te bewerkstelligen, organiseren we acties, betogingen,… en houden we ook discussies. Omdat de kapitalistische logica (= alles draait om het maken van winst) neerkomt op uitbuiting, niet alleen in de ontwikkelingslanden, maar ook in België, komen wij op voor een andere maatschappijvorm waarin de belangen van de meerderheid van de bevolking centraal staan in plaats van de winsten. We hebben dus een duidelijk anti-kapitalistisch programma.

Studenten zullen op zich de wereld niet veranderen. Vandaar hebben we een oriëntatie op die lagen van de samenleving die hun macht als producent kunnen gebruiken om verandering te bekomen, de arbeiders. Dit betekent concreet onder meer dat we samenwerken met het personeel aan de onderwijsinstellingen. Zo steunen we in Leuven het personeel van de studentenrestaurants (Alma) in hun strijd tegen de aankomende privatisering, die ongetwijfeld zal leiden tot ontslagen en een verdere achteruitgang van de kwaliteit en de sociale functie (betaalbaarheid).

Wil je samen met ons opkomen tegen uitbuiting, racisme en de afbouw van onze rechten als student? Sluit dan aan bij de Actief Linkse Studenten!

Vorig jaar heerste er in de universiteit van Luik een ongewone sfeer door de strijd tegen de verhoging van de inschrijvingsgelden en de studentenverkiezingen. Die twee campagnes kregen heel wat steun van de studenten. 300 tot 400 studenten hielden het rectoraat bezet. Wat blijft er dit jaar nog over van die beweging?

Simon Hupkens

De strijd tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld heeft geleid tot een akkoord met de directie. De verhoging werd een jaar in de koelkast geplaatst. Deze overwinning werd mogelijk door de samenwerking van studenten met verschillende politieke achtergronden. ALS heeft actief deelgenomen aan het initiatief en behaalde 4 verkozenen in de studentenraad.

Die verkiezingen waren voor ons geen doel op zich maar een instrument om onze campagne tegen de verhoging van de studiekosten te versterken. De ervaring van vorig jaar leert dat het nodig is om studenten te betrekken en te mobiliseren om resultaten te kunnen boeken.

Niet alle studenten hebben deze conclusies getrokken. Een aantal vertegenwoordigers maakt de fout om alle hoop te vestigen op de onderhandelingen met het rectoraat.

Het zou beter zijn om meer energie te steken in het uitbouwen van een beweging zodat de rector kan zien dat de eisen van de studentenraad gesteund worden door bredere lagen van de studenten. Op die manier worden studenten zich ook beter bewust van hun positie aan de universiteit, zodat ze zich kritischer opstellen tegenover het rectoraat.

In ieder geval heeft ALS niet gewacht op de onderhandelingen met de rector om de campagne van vorig jaar opnieuw te lanceren. Hoewel we op dit moment de enigen zijn die deze campagne voeren, zijn we er zeker van dat we op de steun kunnen rekenen van een groeiend aantal studenten, of ze nu georganiseerd zijn of niet.

Als de beweging op gang komt dan zullen we uiteraard niet alleen in een hoekje blijven staan maar proberen om anderen bij de organisatie en uitbouw van de beweging te betrekken.

De Antwerpse afdeling van de extreem-rechtse studentengroep NSV (de studenten van het VB) eist een sterker optreden van de autoriteiten tegen de Actief Linkse Studenten. De NSV verwijt ons een "haatcampagne" te voeren tegen de NSV, waardoor we ons niet aan de "reglementen van de universiteit" zouden houden.

In een bericht verklaart de NSV dat ALS zich niet neerlegt bij de regels waardoor de politie moest opgetrommeld worden om activisten "in te tomen" toen we gisteren campagne voerden aan de Antwerpse universiteit. Dat is een flagrante leugen. Studenten van de Antwerpse Universiteit voerden op hun eigen universiteit campagne voor hun mening. We stelden er de ALS voor en riepen op om deel te nemen aan ons anti-fascistisch festival van 29 oktober. Vanuit het bestuur van de universiteit kregen we de vraag om ons niet langer op het terrein van onze universiteit te begeven. Er werd gedreigd om de politie erbij te roepen.

Uiteraard werd niet toegegeven aan de vraag om weg te gaan van onze universiteit. Bovendien vragen we ons af in welke mate de unief een verbod op vrije meningsuiting door haar studenten kan opleggen. Zal er binnenkort een individuele opvolging zijn van ALS-leden om na te gaan of ze vlak voor of na hun lessen niet over politiek spreken met medestudenten? Wij menen dat we als studenten aan de UA daar ook onze mening moeten kunnen naar voorbrengen.

Dat was blijkbaar niet naar de wensen van de universiteit die effectief de politie liet komen. Die moesten evenwel afdruipen aangezien niets tegen ons kon worden ingebracht. We bleven campagne voeren zolang we dat zelf wensten.

Nu blijken diegenen die een censuur willen opleggen aan studenten van de Antwerpse Universiteit een bondgenoot te hebben gevonden. De NSV blijkt voorstander van een muilkorf-campagne en meent dat het tegen de regels ingaat om op te komen voor onze mening. De organisatie stelt dat ze hopen dat "de extreme studenten" zich de komende jaren aan de reglementen zullen houden.

Uiteraard zijn we het ook op dit punt niet eens met de NSV en zullen we verder blijven campagne voeren aan onze universiteit. Tijdens het campagnevoeren aan de Antwerpse universiteit kregen we gisteren overigens heel wat positieve reacties. Verschillende studenten werden lid van de ALS en anderen willen op de hoogte gehouden worden van onze activiteiten. Als meest dynamische politieke studentenorganisatie in Antwerpen, zullen we verder bouwen aan een linkse oppositie onder studenten. En dit tot spijt van wie het ons benijdt.

Al van vorige zomer bereiden regering en patronaat zich voor op een waar sociaal bloedbad. Om mensen nog harder en langer te laten werken, voor nog een lager loon moeten ze de aanval inzetten op de sociale zekerheid. Onze regering wil een politiek voeren, waar er zwaar wordt genoeid in de de pensioenen, werkloosheidsuitkeringen, en alles waar winst uit te halen valt (de Post, NMBS, delen van het onderwijs) te privatiseren.

Marijke Decamps, artikel uit de krant van de Actief Linkse Studenten

Voor een deel zijn ze hier vorig jaar in geslaagd, dan toch op vlaams niveau. Onder andere met de jacht op werklozen die haar eerste slachtoffers heeft gemaakt. Maar elke keer dat de dreiging van een meer algemene beweging vanuit de arbeidersklasse kwam, zoals de massale mobilisatie rond het IPA, trok de regering haar staart in, en durfde bijlange niet zo ver gaan als ze had gewillen.

Of ze raakte verstrikt in de eigen communautaire politieke spelletjes rond de splitsing Brussel-Halle-Vilvoorde. Maar de economie verslechterde, en de recessie loerde om de hoek. En het patronaat riep haar lakeien in de regering op een einde te maken aan BHV want er stonden belangrijke economische thema’s op de agenda. Dat wil zeggen, de begrotingscontrole eind oktober, en het eindeloopbaandebat. Vrij vertaald: “we moeten dringend de botte bijl door de levenstandaard van arbeiders en jongeren halen, want we raken achterop op onze buurlanden” We leven in een economisch systeem daar steeds diepere crisissen van overproductie zich voor doen, en waar al sinds 20 jaar met eenzelfde neoliberaal recept aan besparingen wordt tegen gereageerd. Onbetaalbare sociale zekerheid en uit de pan swingende pensioenskosten?Deze termen worden steevast naar ons hoofd geslingerd om dit neoliberalisme te rechtvaardigen.

Men spreekt vaak over het dreigende tekort in de sociale zekerheid, maar waar vorig jaar een tekort was, is er de bijna alle voorgaande jaren een overschot opgetekend. Waar is dat geld naar toe, Hoezo onbetaalbare pensioenen?

Dit alles is al betaald, maar deze overschotten zijn gebruikt om de staatsschuld af te lossen ( en de superwinsten van de banken nog eens op te krikken) of om lastenverlagingen en cadeau’s aan de grote bedrijven door te voeren. En onze pensioenen horen al tot de laagste in europa! Voor een deel is dit te verklaren vanuit het hoge aantal werklozen en bruggepensioneerden dat zogenaamd gelijkgesteld wordt en dus ook pensioensrechten opbouwt, maar waar de regering nooit het verschil voor bijgepast heeft. Wie is hier dan de grote schuldige? De arbeiders die na massaontslagen en een afgekocht sociaal plan op brugpensioen is gestuurd, of werkloos is geworden. Of de grote multinationals zoals Ford of Volkwagen die hun winsten willen veilig stellen door in werkgelegenheid te snoeien en de overgebleven arbeiders harder te laten werken? Misschien heeft deze opgedreven productiviteit wel een weerslag op de uitgaven in de gezondheidszorg?

Gezocht: een antwoord op het neoliberalisme

Het wordt tijd voor de echt moedige politiek, die politiek die het huidig economisch systeem in vraag durft te stellen en een democratisch geplande economie naar voren durf te schuiven in plaats van een systeem dat keer op keer armoede, werkloosheid en algehele ellende voor de meerderheid van de bevolking voorziet. En dit wordt meer en meer noodzakelijk, want hoe is het mogelijk dat in belgië vandaag meer dan 600.000 mensen werkloos zijn, terwijl diegene die werken bijna bezwijken onder de werkdruk. Welvaartsziekten noemen ze dat dan. Deze regering van het patronaat, welk masker het ook mag opzetten, zal geen seconde aarzelen om onze levensomstandigheden aan te vallen, het enige wat haar waarachtig angst aan jaagt (en gelijk heeft ze!) is een eengemaakte beweging van arbeiders en jongeren dit dit neoliberaal beleid in vraag stelt en op zoek gaat naar een socialistisch alternatief. Wij zullen hier mee aan bouwen!

Actief Linkse Studenten is een groep die anti-kapitalistische studenten organiseert. Wij willen discussiëren over de tegenstellingen binnen het huidige systeem en een alternatief hierop, en we willen deze ideeën ook linken aan concrete acties. Wij zijn nationaal actief (in Gent, Antwerpen, Leuven, Brussel, Louvain-La-Neuve, Bergen en Luik), zowel aan universiteiten als hogescholen.

We verzetten ons hevig tegen het Bologna-proces, dat duidelijk de privatisering van het onderwijs in Europa inhoudt. De eerste gevolgen hiervan kondigen zich al aan: de stijging van inschrijvingsgelden, privatisering van de diensten voor studenten en het onderhoud van de campus, het elite-karakter van het onderwijs,… We verzetten ons in feite tegen de privatisering van alle openbare diensten en tegen alle neo-liberale aanvallen die worden uitgevoerd door de Europese burgerij.

Zo hebben we ons in maart vorig jaar georganiseerd en samen met de vakbonden opgeroepen voor de Jongerenmars voor Werk, om op die manier te vechten tegen de aanvallen van de regering.Elk jaar organiseren we antifascistische betogingen, anti-oorlogs campagnes (vorig jaar hebben we op nationaal niveau meer dan 800 studenten gemobiliseerd tegen de komst van Bush), anti-seksistische campagnes, de strijd om de rechten van studenten te verdedigen,…

Enkel door de veralgemeende strijd van studenten en arbeiders samen, strijdbaar en democratisch georganiseerd, kunnen we – volgens ons – onze verworvenheden handhaven en onze eisen werkelijkheid zien worden.

Repressie Gentse ALS: Strijd loont!

In maart 2005 dienden de liberale (LVSV) en christen-democratische (CDS) studentenverenigingen een motie van wantrouwen in tegen de ALS in het Politiek & Filosofisch Convent, (overkoepelend orgaan van politieke verenigingen). De ALS zou met hun protesten tegen het VB het “recht op vrije meningsuiting schenden”.

De vereiste 2/3 meerderheid, die nodig was voor onze uitsluiting, werd echter nooit bereikt. Sterker nog, beide organisaties wisten nog geen gewone meerderheid te overtuigen met hun (overigens zeer zwakke) argumentatie.

Wie denkt dat deze democratische beslissing zou worden gerespecteerd slaat de bal behoorlijk mis. De verantwoordelijke voor de dienst studenten activiteiten diende een identieke motie van wantrouwen in bij het bestuurscollege (het hoogste orgaan aan de unief).

We besloten een grootschalige campagne op te starten bij de studenten en proffen (nationaal en internationaal). Organisaties zoals de Liga voor Mensenrechten en vakbonden steunden de ALS. Door deze grote druk, zag de rector zich genoodzaakt om onze uitsluiting van de agenda te halen. Toekomstige pogingen zullen we steevast beantwoorden met de meerderheid van de studenten aan onze zijde!

Verhoging van het inschrijvingsgeld in Luik

Als gevolg van de verklaring van Bologna is het inschrijvingsgeld voor bijna-beursstudenten vorig jaar in Luik gestegen met 55%. ALS besloot campagne te voeren tegen deze regelrechte aanval op de rechten van studenten.

Om het oorspronkelijke bedrag te herstellen, werkte ALS samen met CECAM, een groep studenten die zich speciaal rond dit probleem organiseerden. De campagne eindigde met de bezetting van het rectoraat gedurende een hele dag. Op die manier kon druk uitgeoefend worden om het inschrijvingsgeld terug te brengen op het oorspronkelijke bedrag. Deze overwinning van de studentenbeweging toont nog maar eens aan dat de sociale strijd en de solidariteit onder studenten zijn vruchten kan afwerpen.

Dit jaar heeft de directie van de universiteit echter opnieuw besloten het inschrijvingsgeld van bijna-beursstudenten te verhogen. Natuurlijk hebben ALS en SAEL (de “studentenvakbond” die vorig jaar in de strijd ontstond) besloten opnieuw de strijd aan te binden tegen deze schandalige verhoging die het financieel elitair karakter versterkt. We zijn reeds begonnen met het inwinnen van informatie, wat een noodzakelijke etappe is om het verzet van de studenten te organiseren.

Sinds enkele jaren wordt er een nieuwe reeks aanvallen gevoerd op het onderwijs. De idee is dat onderwijs een product is met een marktwaarde; voor een degelijke opleiding moet je dus betalen. Verder worden vele richtingen aangepast aan de noden van de bedrijven zodat er niet veel overschiet van een algemene opleiding, maar enkel een stoomcursus om in een of andere multinational te gaan werken.

Sven De Deken, artikel uit de krant van de Actief Linkse Studenten

Deze visie is niet nieuw, maar werd door een strijdbare studentenbeweging steeds op een afstand gehouden. De officiële studentenvertegenwoordiging op deze moment (vb Vlaamse Vereniging voor Studenten, VVS) is echter niet bereid hun carrière bij het ministerie voor onderwijs in gevaar te brengen, en doet dus niets. Tot het einde van de jaren ’60 was het hoger onderwijs een bij uitstek elitair milieu. Er was geen sprake van een democratische toegang tot het hoger onderwijs. Onder invloed van strijdbewegingen in de jaren ’60, de economische groei (die zorgde voor een grote behoefte aan gekwalificeerde mensen) en het bestaan van de stalinistische staten, was de burgerij gedwongen toegevingen te doen.

In deze periode werd de sociale zekerheid, ziekteverzekering, werkloosheidsuitkering, pensioensstelsels, kinderbijslag,… uitgebouwd, en werd ook het hoger onderwijs toegankelijker gemaakt voor kinderen uit de arbeidersklasse. Maar tegen het einde van de jaren ’70 ging de burgerij terug in de aanval en de eerste reeks privatiseringen werden doorgevoerd. Al deze investeringen in het onderwijs hadden natuurlijk een enorme weerslag op het overheidsbudget. Zo stegen deze uitgaven van het onderwijs van 3,2% van het BNP (bruto nationaal product) in 1960 tot meer dan 7% gedurende de jaren ’70!

Na de val van de muur leek het alsof er geen “alternatief op het kapitalisme” meer bestond. De burgerij zette een enorm ideologisch offensief in, waarbij het kapitalisme werd afgeschilderd als het enige werkbare economische systeem. In 1989 publiceerde de ERT, een geheimzinnige organisatie die de belangen verdedigt van de grootste bedrijven in Europa, een rapport waarin een aantal aanbevelingen werden gedaan om het hoger onderwijs grondig te hervormen in het voordeel van de Europese burgerij. Het voorstel kreeg algemene bekendheid toen het in 1999 werd overgenomen in de Bolognaverklaring. Bologna heeft tot doel het hoger onderwijs in Europa te privatiseren, en om te vormen naar een opleidingssysteem dat werknemers klaarstoomt voor de arbeidsmarkt. Men wil de totale studieduur beperken door een scheiding in te voeren tussen een 3-jarige basisopleiding (de bachelor) en een 1 tot 2 jarige masteropleiding. De bedoeling is om op termijn massa’s studenten te leveren die enkel de bacheloropleiding hebben gevolgd, en om de master te reserveren voor een beperkte elite.

Ook de universiteiten zelf worden met Bologna onderverdeeld in elite-universiteiten enerzijds, en een meerderheid van “vuilbakuniversiteiten” anderzijds. Je zal een onderwijs van twee snelheden krijgen, zoals in de VS. Natuurlijk zal in het hoger onderwijs na Bologna ook geen plaats meer zijn voor uitgebouwde sociale voorzieningen, studentenkoten of restaurants. De privatiseringen van deze voorzieningen die we nu al zien, zullen enkel in versneld tempo worden doorgevoerd. De student zal gestimuleerd worden om in het buitenland te gaan studeren op eigen kosten en studiebeurzen worden vervangen door studieleningen, waardoor de student zal afstuderen met een hoge schuld.

De gevolgen van het duurder worden van het onderwijs worden nu al duidelijk: meer dan de helft van de studenten in het hoger onderwijs werkt tijdens het academiejaar om zijn/haar studies te betalen. In Engeland waar de privatisering van het onderwijs al verder is doorgevoerd, zien we dat veel meisjes zich moeten prostitueren om hun studies te kunnen betalen, iets wat ook in andere landen waaronder België begint op te komen. De studiekost in het hoger onderwijs is tussen 1986 en 1999 gestegen tussen de 40% en de 60%, na aftrek van de inflatie. De budgetten die worden gespendeerd aan onderwijs blijven echter constant dalen. Op dit ogenblik geeft de Vlaamse overheid minder dan 5% van het BRP (bruto regionaal product) uit aan onderwijs, tegen meer dan 7% in de jaren ’70.

Aan de KULeuven beginnen de gevolgen van de Bolognaverklaring zich te stellen: vanaf dit academiejaar betalen niet-EHOR studenten (EHOR = Europese landen en nog 15 landen) 5000 i.p.v. 505 euro inschrijvingsgeld. Een uitzondering wordt gemaakt voor studenten uit 72 ontwikkelingslanden wiens ‘gemotiveerd verzoek’ aanvaard wordt. De universiteit begint nu met een kleine groep binnen de universiteit aan te vallen waar niet veel mensen weet van hebben om daarna alle studenten hetzelfde inschrijvingsgeld te laten betalen dus het is in ieders belang om te vechten tegen de afbraak van ons onderwijs.

De officiële studentenvertegenwoordiging vertegenwoordigt enkel haar eigen ambitie, en dus vragen wij elke strijdbare student zich aan te sluiten bij de Actief Linkse Student om samen met ons de strijd voor betaalbaar en democratisch onderwijs aan te vangen!

Wie nog niet overtuigd was van de nauwe band tussen het onderwijs en het patronaat, zal nu ongetwijfeld wel overtuigd worden. De voormalige Leuvense rector Oosterlinck – vorig jaar baron geworden – wordt immers genoemd als mogelijke opvolger voor Rudi Thomas, de gedelegeerd bestuurder van de werkgeversorganisatie Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO).

Tina De Greef

Tien jaar lang werd de KU-Leuven door Oosterlinck geleid als een echte manager. Nog steeds staat hij aan het hoofd van de Associatie KU-Leuven (een samenwerking tussen verschillende hogescholen en universiteiten), die werd opgericht in het kader van het Bologna-akkoord met de bedoeling onderwijs in Europa ‘competitiever’ te maken.

Door het Bologna-akkoord krijgt de bedrijfswereld een grotere invloed op het onderwijs. Bovendien komt er een onderwijs op twee snelheden: elite-universiteiten voor de rijken en vuilbakscholen voor de rest.

In de doelstellingen die Oosterlinck als voorzitter van het VBO wil bewerkstelligen, vinden we ondermeer een arbeidsduurverlenging en het bepleiten van een nieuw arbeidsethos. Hij stelt dat de sociale zekerheid niet als een verworven recht mag beschouwd worden, we zullen er – aldus Oosterlinck – langer voor moeten werken.

Oosterlinck wil met een nieuw ‘groot verhaal’ het imago van de bedrijfswereld verbeteren, wil vlottere samenwerking tussen universiteiten en bedrijven en bepleit een verdere absolute lastenverlaging (“wie is trouwens de bedenker van het principe dat arbeid belast moet worden?” zo vraag hij zich af).

Uiteraard verwoordt Oosterlinck hiermee de doelstellingen van het patronaat, ter onderdrukking van de arbeidersklasse. Het recht op sociale zekerheid erkent hij niet en hij wil duidelijk de winsten van de bedrijven veilig stellen. Bovendien is een inmenging van de bedrijfswereld in het onderzoek en onderwijs aan universiteiten ronduit ontoelaatbaar. Enkel door te breken met de kapitalistische logica kan deze onrustwekkende trend op lange termijn stopgezet worden.

Aan de Gentse universiteit is reeds enkele maanden een campagne bezig die erop gericht is om de Actief Linkse Studenten (ALS) uit te sluiten. De ALS legt zich daar niet bij neer en organiseert het verzet. Voorlopig is de beslissing uitgesteld en dit onder druk van onze campagne.

Geert Cool

Op dit ogenblik is het meer dan ooit nodig dat er een georganiseerd studentenverzet bestaat tegen het beleid dat erop gericht is om het hoger onderwijs om te vormen tot een “onderwijsmarkt”, die concurrentieel moet zijn. Zo zagen we reeds de verhoging van de inschrijvingsgelden voor buitenlandse studenten aan de Leuvense universiteit (het inschrijvingsgeld vertienvoudigde daar!) of de aangehouden afbouw van sociale diensten.

Een verbod op anti-fascistische acties?

De directe aanleiding voor de huidige procedure is het standpunt van ALS dat racisme niet welkom is aan de universiteit. Meer bepaald kondigde de ALS aan een actie te organiseren tegen een ‘debat’, in november 2004, georganiseerd door het extreem-rechtse KVHV, waarop Frank Vanhecke van het VB zou spreken. Uiteindelijk besloot de universitaire overheid het debat niet te laten doorgaan. Het organiseren van protestacties zou nu een inbreuk vormen op de vrije meningsuiting…Collectieve acties vormen een integraal onderdeel van de vrije meningsuiting, een verbod door middel van een uitsluiting van ALS is dus een inbreuk op de vrije meningsuiting. Bovendien wordt voorbijgegaan aan het feit dat eerder eenzelfde motie tegen de ALS werd weggestemd door de studenten zelf en dit op een bijeenkomst van het Politiek en Filosofisch Konvent (PFK), de overkoepeling van alle politieke studentenverenigingen.

Een mogelijke uitsluiting zou een precedent vormen, dat kan worden ingezet tegen iedere vorm van protest tegen de afbouw van het democratisch karakter van het hoger onderwijs.

ALS gaat in verzet

De ALS is onmiddellijk gestart met een campagne tegen haar eventuele uitsluiting. Er werd een uitgebreid argumentarium geschreven. Tegelijk werd begonnen met een solidariteitscampagne. We hebben ons ook gericht naar de studenten en de academische wereld.

Er kwam een opvallend standpunt van de professoren Brems en Voorhoof van de Gentse universiteit. Terwijl het dossier tegen de ALS ten onrechte gebaseerd is op de mensenrechten, is het alleszins veelzeggend dat de professor mensenrechten aan de UGent, Eva Brems, zich uitspreekt tegen een mogelijke uitsluiting van de ALS. Ze merkt terecht op dat zo’n sanctie een inbreuk zou vormen op ons recht om protestacties te organiseren. Dit haalt de argumentatie van het dossier tegen ALS onderuit.

Er kwam ook steun vanuit vakbondshoek, met name van ACOD-UGent en ABVV-VUB. Dat is belangrijk aangezien studenten en personeelsleden in het verzet tegen de ‘vermarkting’ van het onderwijs dezelfde belangen hebben en samen in strijd moeten gaan. Het biedt ook een antwoord op die vakbondsvertegenwoordigers (van ACV en ACLVB) die zich in de Sociale Raad lieten misleiden en voor de uitsluiting van ALS stemden. Zullen zij de syndicale eenheid voorop stellen of zich scharen aan de kant van de krachten die ALS buiten willen?

Welk anti-fascisme aan de UGent?

De aanleiding voor de procedure tot uitsluiting van de ALS is een discussie die reeds jarenlang gevoerd wordt in de studentenbeweging, met name de discussie over het al dan niet toelaten van VB-sprekers aan de universiteit. De ALS heeft steeds het voortouw genomen in het organiseren van acties tegen extreem-rechts. Dit deden we aan de Gentse universiteit onder meer toen een VB’er in de Raad van Bestuur terecht kwam in 2000. We organiseerden mee de campagne die Roeland Raes en het VB uit de Raad van Bestuur heeft gehouden.

De jarenlange inzet van de ALS heeft er tot op vandaag voor gezorgd dat neo-fascistische krachten zich niet vrij kunnen organiseren of hun propaganda kunnen verspreiden aan de universiteit. We weten wat fascisten doen als ze de ruimte krijgen om hun programma in de praktijk om te zetten. Dan gaan ze over tot intimidatie en fysieke bedreiging van alle andersdenkenden om op deze manier elke oppositie de mond te snoeren. Het is de taak van anti-fascisten om daartegen met hand en tand in verzet te gaan.

Liga voor mensenrechten: tegen uitsluiting ALS!

De professoren Brems en Voorhoof van de Gentse universiteit schreven in een brief aan de rector onder meer: “Vanuit ons academisch en maatschappelijk engagement voor de rechten van de mens en de vrijheid van meningsuiting, voelen wij ons genoodzaakt grote bezorgdheid uit te drukken over de mogelijkheid dat deze sanctie zou worden uitgesproken. Het betreft hier immers een onevenredige beperking van de vrijheid van meningsuiting en van vereniging van de ALS studenten. Met andere woorden, indien het bestuurscollege de sanctie van uitsluiting oplegt, schendt het de mensenrechten, meer bepaald art. 10 en 11 van het Europees Mensenrechtenverdrag.”

Dit werd bevestigd door de Liga voor de Mensenrechten die schreven: “De Liga meent dat een uitsluiting van de ALS niet in overeenstemming is met de vrijheid van meningsuiting en van vereniging. De Liga vraagt het Bestuurscollege dan ook de studentenvereniging ALS niet uit te sluiten.”