Your cart is currently empty!
Category: Actief Linkse Studenten
-
Succesvol debat op KDG. “Jongeren zullen moeten strijden voor hun toekomst!”
Op maandag 27 april organiseerden we met de ALS een debat op de KDG-Hogeschool te Antwerpen met als titel: “Jongeren zullen moeten strijden voor hun toekomst”. Op het debat sprak een student van ALS en een docent die tevens schepen is voor de CD&V in Schoten.
Op de campus was er geen traditie van politieke activiteiten. Sterker nog, tot voor kort was het verboden om aan politiek op de school te doen. Onder druk van de ALS en de massale steun die we verworven bij studenten en docenten, slaagden we er in dit recht af te dwingen. We wilden van ons pas verworven recht meteen gebruik maken in de vorm van een debat om zo te bouwen aan een politieke traditie. De uitbouw hiervan is belangrijk gezien de nu al te hoge kosten van inschrijvingsgeld, huisvesting, voeding,… waarbij deze.in de komende periode waarschijnlijk nog meer zullen stijgen. Het is een van onze taken om studenten rond dergelijke thema’s bijeen te brengen en te discussiëren over hoe we ons tegen deze aanvallen kunnen verzetten.
Het debat zou gaan over een vijftal vragen met als bedoeling om via die vragen dieper in te gaan over: de stijgende jongerenwerkloosheid door de crisis en welk alternatief, de ondervertegenwoordiging van migranten in het hoger onderwijs, de democratisering van het onderwijs, de stijgende studiekosten en de toenemende prostitutie om deze kosten te betalen.
Het werd al snel duidelijk dat de docent er rechtse neoliberale standpunten op na hield. Hij verheerlijkte de gereguleerde vrije markt als de oplossing voor de huidige crisis en dacht ook via deze regulering toekomstige crisissen te kunnen vermijden. Hij kon zich vinden in het feit dat inschrijvingsgeld te duur was geworden, maar vond de prijsstijgingen van koten, studiemateriaal en voeding zwaar overroepen. Hij had er zelf bij zijn kinderen geen last van gehad, hetgeen te verstaan is omdat hij door zijn loon als schepen en docent wel voldoende zal hebben gehad om zijn kinderen te laten studeren. Dat niet alle ouders in zijn loonklasse zitten, was nog niet bij hem opgekomen. Van migranten vond hij dat er niet gediscrimineerd werd en dat zij nu eenmaal niet verder zouden willen studeren. Ik zou persoonlijk ook niet veel zin hebben om verder te studeren als ik weet dat ik dit nauwelijks zal kunnen betalen en tegelijkertijd toch zeer beperkte tot geen kansen zal krijgen op de arbeidsmarkt. Dat studenten zich moeten prostitueren om hun studies te betalen vond hij niet belangrijk genoeg om over tussen te komen. Dit alles geeft weer duidelijk aan waar de traditionele politici, zelfs in de huidige crisis, nog steeds voor opkomen.
Onze spreker van ALS legde uit dat meer regulering totaal geen oplossing zou bieden voor de huidige en komende crisissen omdat er niet geraakt word aan de echte oorzaak, namelijk de overproductiecapaciteit. Verder stelde hij de 32uren werkweek en het verbod op ontslagen bij winstgevende bedrijven voor om de huidige werkloosheid aan te pakken. Hij wees ook op trend van stijgende studiekosten gecombineerd met steeds minder publieke investeringen waardoor de toegankelijkheid en kwaliteit van ons onderwijs de voorbije jaren zwaar daalde. Daarbij legde hij ook de link naar andere openbare diensten: zoals de gezondheidszorg, het openbaar vervoer,… om het belang en de mogelijkheid van gratis en toegankelijke openbare diensten extra in de verf te zetten. Tenslotte sprak hij over hoe studenten, arbeiders en migranten zich kunnen organiseren om zo te strijden voor betere omstandigheden door o.a. in te gaan op de ResPACT betoging (28/04) en de internationale vakbondsbetoging (15/05).
Op het debat waren een 20 tal studenten en een docent aanwezig wat goed is gezien het feit dat het een eerste debat was en we nog steeds subtiel werden tegengewerkt door de directie en de studentenraad. Het debat was een mooie voorlopige afsluiter van de campagne rond het recht en de nood aan politiek engagement die we de voorbije maanden met succes op deze school voerden.
-
Betoging tegen dure studiekosten – Fotoreportage
Vandaag werd in Brussel betoogd tegen de dure studiekosten. Terwijl de Europese onderwijsministers in Leuven aan het bespreken waren hoe ze hun neoliberaal beleid verder kunnen opvoeren, betoogden in Brussel honderden studenten (4.000 volgens de organisatoren, 1.900 volgens de politie) uit alle hoeken van het land tegen de dure studiekosten. Ook de Actief Linkse Studenten onderschreven het platform van Respact, de koepel van organisaties die tot de betoging opriep. We waren met een levendige delegatie aanwezig en namen ook in diverse steden deel aan de mobilisatie. Woensdag publiceren we een verslag van de betoging, nu al een fotoreportage.
Foto’s door Liesbeth en Geert
-
KdG-Antwerpen. Debat: Studenten zullen moeten strijden voor hun toekomst
De economische crisis en het jarenlang gevoerde neoliberale besparingsbeleid zorgen er vandaag voor dat de jongeren het steeds moeilijker krijgen. De studiekosten swingen de pan uit met een stijging van 50% op 10 jaar tijd wat neerkomt op gemiddeld 10.101 € per jaar per student. Ook als de jongeren op de arbeidsmarkt komen worden ze geconfronteerd met werkloosheid en super flexibele en slecht betaalde jobs.
Met de ALS vinden we dat we ons als jongeren niet zomaar bij deze situatie kunnen neerleggen. Daarom werken we mee met de ResPACT-campagne voor gratis hoger onderwijs tegen de commercialisering ervan. Sinds 1980 daalt het budget voor onderwijs, weliswaar met ups and downs. In 1980 besteedde de regering nog meer dan 7% van het BBP aan onderwijs, vandaag is dat minder dan 5,5%. Het aantal studenten verdubbelde echter sindsdien. Op deze manier verplicht de overheid de instellingen meer en meer personeel af te danken, sociale diensten af te bouwen en private financiering te zoeken.
De instellingen zullen ook een deel van de verloren financiering bij de studenten zelf zoeken. De inschrijvingsgelden voor MaNaMa’s (MasterNaMaster) kunnen al oplopen tot 25.000 euro. De invoering van het leerkrediet beperkt nog meer de toegang tot hoger onderwijs. Hiermee kan de financiering van onderwijsinstellingen ingetrokken worden voor een deel van de studenten die moeilijkheden hebben om direct te slagen. Zij kunnen herinschrijving ontzegd worden, of dubbel inschrijvingsgeld gevraagd worden om hun studies verder te kunnen zetten. Deze maatregel is rampzalig voor studenten die werken of afkomstig zijn uit een zwakker sociaal milieu en meer moeilijkheden hebben om te slagen. Het zijn de eerste stappen naar de invoering van inschrijvingsgelden van 1.500 € tot 7.000 € voor een eerste bachelor zoals in Groot-Brittannië of Nederland. In onze kapitalistische samenleving probeert men alles te reduceren tot producten die verkocht kunnen worden. In een dergelijk systeem kunnen enkel diegenen met rijke ouders het zich permitteren te studeren.
Als jongeren dan stoppen met studeren worden ze geconfronteerd met een overvolle arbeidsmarkt. Indien ze al een job vinden, stemt deze vaak niet overeen met hun diploma en is deze zeer flexibel (dag- of weekcontracten, interim) en slecht betaald. Zo is de werkloosheid onder jongeren sinds vorig jaar gestegen met 31,2% en dit zal met de nieuw afgestudeerden die er deze zomer bijkomen en de huidige economische situatie er alleen maar verder op verslechteren.
Met de Actief Linkse Studenten voeren we de campagne tegen de besparingen en voor een democratisch onderwijs dat toegankelijk en betaalbaar is voor iedereen ongeacht sociale afkomst, origine, geloofsovertuiging enz. Weliswaar is het recht om die politieke campagne te voeren niet vanzelfsprekend. Enkele weken terug werd ons verboden aan politiek te doen op de campus Sociaal Agogisch Werk van de KdG. Uiteraard legden we ons hier niet bij neer en startten we een campagne voor vrije meningsuiting: het recht om aan politiek te mogen doen en het recht van andere studenten om op de campus te komen (zo voert de ALS vaak gemeenschappelijk campagne met studenten van andere hogescholen, universiteiten). Deze actie met petitie heeft een enorm succes gekend onder de studenten en docenten. Het resultaat was dat er verschillende gesprekken tussen de ALS en de directie zijn doorgegaan. De directie heeft moeten toegeven dat ze verrast was van de impact van ons campagnevoeren en dat ze de dynamiek die daaruit voortkwam niet zomaar naast zich neer konden leggen. Het departement vergaderde verder met de andere departementen rond deze kwestie en besliste een kader te creëren hoe ze met organisaties als de onze in de toekomst zullen omgaan. In de praktijk houdt dit in dat we (voorlopig) onze slag hebben thuisgehaald.
Om meteen van ons pas verworven recht gebruik te maken, plannen we een debat: “Studenten zullen moeten strijden voor hun toekomst”. Bedoeling zal zijn om in discussie te gaan over politiek engagement onder studenten: de noodzaak ervan en de mogelijkheden die ertoe geboden worden. In een periode van economische crisis zullen de studievoorwaarden en -kosten immers precairder worden. We willen debatteren over hoe de strijd voor betere omstandigheden aan te gaan.
Een ALS-lid zal in discussie gaan met één of meerdere docenten/studenten van de KdG-Hogeschool. De moderatie zal door een neutrale student of docent verzorgd worden. Na het debat willen we de aanwezigen de mogelijkheid bieden vragen te stellen en/of hun eigen visie naar voor te brengen. Het geheel zou een uur duren.
Afspraak: Maandag 27 april, om 12u45, lokaal 113a, campus Sociaal Werk van de KdG (Brusselstraat 23, Antwerpen, aan ’t nieuw Justitiepaleis). Sprekers: Hannes van de Actief Linkse Studenten – 2 docenten van de richting sociaal werk en orthopedagogie
-
Besparingen in de praktijk: het leerkrediet
Sinds dit academiejaar werd in het Vlaams hoger onderwijs stilzwijgend het leerkrediet ingevoerd. Het gaat om een maatregel die de studiemogelijkheden van studenten ingrijpend beperkt. Minister Vandenbroucke stelt het voor als een “sociale maatregel”, om verspilling te beperken. De realiteit is echter anders. We spraken erover met enkele ALS-studenten van de Universiteit Gent die zich verzetten tegen het leerkrediet.
“Het leerkrediet werd ingevoerd in het kader van de liberalisering van het hoger onderwijs en het financieringdecreet van Vandenbroucke. Elke student krijgt aan het begin van zijn studies 140 studiepunten, plus een eerste bonus van 60 punten voor een beginner, waarmee hij een opleiding kan volgen. Aan het begin van het jaar worden er steeds 60 punten afgetrokken die je terugkrijgt als je in één keer slaagt. Alle studiepunten waarvoor je niet slaagt, verlies je. Aan het einde van je masteropleiding verlies je 140 punten, waardoor je in het beste geval nog 60 punten overhoudt om een bijkomende opleiding te volgen.
“Als je geen studiepunten meer overhoudt, mag de instelling je weigeren of je verplichten om dubbel inschrijvingsgeld te betalen. Ondermeer de UGent en de KULeuven gaven reeds aan dit strikt te zullen toepassen. Universiteiten en hogescholen krijgen geen financiering voor studenten die geen studiepunten meer hebben.
“Vooral voor werkstudenten en studenten uit een sociaal zwakker milieu, die het moeilijker hebben in het hoger onderwijs te presteren, is dit een ramp. Er bestaat geen enkele tegemoetkoming of uitzondering voor deze studenten. Bovendien zet het de deur open naar verdere verdoken verhogingen van de inschrijvingsgelden. Het is dus absoluut geen sociale maatregel, maar een besparing op kap van de studenten, die de toegang tot het hoger onderwijs vooral voor de zwaksten in de samenleving beperkt: voor een student met rijke ouders is dubbel inschrijvingsgeld immers helemaal geen probleem.”
-
ALS roept op tot deelname aan betoging Respact op 28 april
De Actief Linkse Studenten nemen actief deel aan de Respact-campagne voor de vermindering van de studiekosten. Deze campagne organiseert een nationale betoging op 28 april, de openingsdag van de Europese top van ministers van onderwijs. Deze top heeft als doel het proces van de commercialisering van het onderwijs in Europa, het Bologna-proces, nog verder door te duwen.
Stop het neoliberaal Bologna-proces
Met het Bologna-proces beslisten alle Europese regeringen het Amerikaans model voor hoger onderwijs aan te nemen, om hiermee te kunnen concurreren. Het Amerikaans onderwijs werkt volledig volgens de principes van de vrije markt waarbij de instellingen met elkaar concurreren om middelen. Het gevolg is dat er twee soorten onderwijsinstellingen bestaan: de elite-instellingen voor de rijken (Harvard, Yale, …) waar je moet toegelaten worden en astronomisch hoog inschrijvingsgeld moet betalen, en daarnaast de instellingen voor de meerderheid die minder kwalitatief onderwijs aanbieden daar ze niet over voldoende middelen beschikken, en minderwaardige diloma’s afleveren. In dergelijk marktsysteem worden middelen vooral geïnvesteerd in opleidingen en onderzoeken met hoge winstverwachtingen voor de privé.
Meer publieke middelen: 7% van het BBP
Sinds 1980 daalt het budget voor onderwijs -met ups and downs- constant. In 1980 besteedde de regering nog meer dan 7% van het BBP aan onderwijs, vandaag is dat minder dan 5,5%. Het aantal studenten verdubbelde echter sindsdien. Op deze manier verplicht de overheid de instellingen meer en meer personeel af te danken, sociale diensten af te bouwen en private financiering te zoeken.
De instellingen zullen ook een deel van de verloren financiering bij de studenten zelf zoeken. De inschrijvingsgelden voor manama’s kunnen oplopen tot 25.000 euro. De invoering van het leerkrediet beperkt nog meer de toegang tot hoger onderwijs. Hiermee kan de financiering van onderwijsinstellingen ingetrokken worden voor een deel van de studenten die moeilijkheden hebben om direct te slagen. Zij kunnen herinschrijving ontzegd worden, of dubbel inschrijvingsgeld gevraagd worden om hun studies te kunnen verderzetten. Deze maatregel is rampzalig voor studenten die werken of afkomstig zijn uit een zwakker sociaal milieu en meer moeilijkheden hebben om te slagen.
Het zijn de eerste stappen naar de invoering van inschrijvingsgelden van 1500€ tot 7000€ voor een eerste bachelor zoals in Groot-Britannië of Nederland. In onze kapitalistische samenleving probeert men alles te reduceren tot producten die verkocht kunnen worden. In dergelijk systeem kunnen enkel diegenen met rijke ouders het zich permitteren te studeren.
Het is niet aan ons hun crisis te betalen
Geen van de vier traditionele partijen is bereid 7% van het BBP te voorzien voor onderwijs. In tegendeel, ze geven miljarden uit om de aandeelhouders van banken en bedrijven te redden, en willen ons de factuur voorschotelen. Besparingen in publieke uitgaven worden al aangekondigd voor na de verkiezingen, het budget voor onderwijs zal waarschijnlijk niet bespaard blijven. We moeten ons voorbereiden om de strijd te voeren zoals de studenten in Italië, Frankrijk, Spanje en elders in Europa dit doen. Het is door massaal op straat te komen, schouder aan schouder met de werkenden, dat we de crisis kunnen laten betalen door de verantwoordelijken, de kapitalisten.
ALS steunt de verkiezingscampagne van LSP
Om gratis en degelijk onderwijs af te dwingen, moeten we bouwen aan democratische strijdinstrumenten waarbij we opkomen voor een gezamenlijke strijd met de arbeiders. We hebben ook nood aan een politieke kracht die onze eisen opneemt. De eis van 7% van het BBP voor onderwijs komt prominent naar voor in de campagne van LSP. Op de LSP-lijsten staan kandidaten die niet alleen met woorden deze eisen verdedigen, maar ook op het terrein consequent bouwen aan een krachtsverhouding.
ALS-site tijdelijk buiten gebruik
Wegens technische problemen is de ALS-site tijdelijk buiten strijd. Het is niet mogelijk om op de site artikels te lezen. Er wordt sowieso gewerkt aan een nieuwe site, maar we zijn daar nog niet mee klaar. Tijdelijk is er een blog die je hier kan zien.
-
ALS-overwinning verkiezing studentenraad VUB
Ook dit jaar werd de kandidaat van de Actief Linkse Studenten verkozen voor de studentenraad van de VUB. Hélène haalde een goede derde score (op 10 kandidaten) en kreeg met haar 520 stemmen de steun van 28,5% van de studenten die een stem uitbrachten.
In tegenstelling tot liberale kandidaten die vooral studentikoos campagne voerden (“we geven u een pint in ruil voor een stem”) voerde de ALS de inhoudelijk en linkse campagne tegen besparingen en vooral tegen de plannen om het inschrijvingsgeld te verhogen (link naar ons pamflet).
Wij benadrukten de noodzaak om een linkse oppositie uit te bouwen en ons voor te bereiden op de besparingsrondes die ook het onderwijs zullen treffen eenmaal de verkiezingen van 7 juni voorbij zijn.
Onze boodschap kon op veel steun rekenen. We kregen ook onverwachte steun van kandidaten voor de Raad van Bestuur en andere kandidaten voor de studentenraad die het niet eens zijn met besparingen in het onderwijs en op de kap van de studenten.
We zullen dan ook – zoals destijds met de acties tegen het financieringsmodel van Vandenbroucke – met deze studenten proberen samen te werken en oppositie te voeren voor een sociaal en investeringsbeleid ten voordele van studenten.
We zullen ook – zoals in het verleden – verder samenwerken en de studenten oproepen om samen te werken met de vakbonden om te strijden tegen besparingen op de rug van het personeel.
We bedanken iedereen die een bijdrage geleverd heeft bij onze campagne (door onze mails door te sturen bijvoorbeeld) en dus ook tot de verkiezing van onze 2 kandidaten.
-
Studentenverkiezingen VUB: stem voor de Actief Linkse Studenten
Vanaf morgen zijn er studentenverkiezingen aan de VUB. De Actief Linkse Studenten komen op met een strijdbaar alternatief. ALS-VUB komt op tegen het neoliberale onderwijsbeleid en verzet zich tegen een mogelijke stijging van de inschrijvingsgelden tot het niveau dat thans in de buurlanden steeds meer de norm wordt. We publiceren het pamflet dat in de campagne wordt gebruikt voor de campagne van Hélène Lemblé en Antoine Struelens (kandidaat voor de studentenraad VUB en Universitaire Associatie Brussel).
GEEN VERHOGING VAN DE INSCHRIJVINGSGELDEN !
In 1980 besteedde de overheid nog 7% van het BBP aan onderwijs. Sinsdien is dat gedaald tot ongeveer 5,5 % van het BBP. Door het nieuwe financieringsdecreet van Vandenbroucke ontstaat een gebrek aan overheidsmiddelen en wordt de concurrentiedruk tussen instellingen aangewakkerd. Dit zal ervoor zorgen dat universiteiten hun middelen ergens anders gaan zoeken.
aangewakkerd. Dit zal ervoor zorgen dat universiteiten hun middelen ergens anders gaan zoeken.Vandaag mag een Master-na-Master al tot 25000€ kosten. Dit is een stap in de richting van een algemene verhoging van de inschrijvingsgelden zoals in Engeland en Nederland waar een eerste bachelor tussen 1.500€ en 7.000€ kost. Dit zorgt ervoor dat velen niet meer kunnen gaan studeren en dat diegenen die het wel doen afstuderen met een enorme schuldenlast.
De meeste politieke partijen zijn voorstander van het verhoging van de inschrijvingsgelden, alleen durven ze dit nu niet zeggen omdat de 120.000 studenten nog moeten stemmen op 7 juni. Bereid je maar voor op de verhoging van de inschrijvingsgelden. Je kan gaan bijklussen en sparen. Of je kan ook ons steunen en mee strijden tegen de verhoging van de inschrijvingsgelden. Door strijd van de studenten verhoogde het inschrijvingsgeld aan de VUB tussen 1986 en 1996 niet. Pas toen de studenten ingedommeld waren, durfde de VUB ook haar inschrijvingsgelden te verhogen.
Wij roepen alle studentenvertegenwoordigers op om samen met ons te strijden voor meer publieke middelen voor het onderwijs en tegen de verhoging van de studiekosten. Wij eisen een gratis en kwaliteitsvol onderwijs voor iedereen.
Wij verdedigen een gratis en kwaliteitsvol onderwijs voor iedereen.
BETAALBARE EN KWALITEITSVOLLE RESTO’S EN KOTEN !
Dit jaar werden de maaltijdprijzen nogmaals verhoogd nadat deze in 2003 al eens fors verhoogd werden (toen met 85% voor beursstudenten en 40% voor gewone studenten). De kotprijzen swingen de pan uit en voor veel studenten is dit een grote hap uit hun maandelijks budget en de huurtoelagen worden steeds kleiner.
Sociale voorzieningen zijn een recht en moeten voorzien worden van middelen zodat iedereen toegang heeft tot kwaliteitsvolle koten en resto’s. Abonnementen voor het openbaar vervoer aan voordeeltarief moeten niet beperkt worden maar moeten worden uitgebreid naar alle studenten. Wij willen gratis openbaar vervoer (bus, trein, metro) voor alle studenten.
Dergelijke maatregelen zijn nodig om het probleem van de dalende koopkracht van de studenten aan te pakken. Want bijklussen om te kunnen studeren vermindert drastisch de kansen op slagen.
STEM OP DE ACTIEF LINKSE STUDENTEN !
De Actief Linkse Studenten hebben al enkele jaren ervaring met het voeren van verschillende campagnes aan de VUB. Zoals tegen de verhoging van de maaltijdprijzen in 2003. We hebben ons verzet tegen de afbouw van het budget voor sociale toelagen en de verhoging van de prijzen van de studentenwoningen. Sinds 2003 hebben we elk jaar een verkozene in de studentenraad. Dat heeft ons toegestaan om, in samenwerking met vakbonden, de beweging tegen het plan Vandenbroucke in gang te zetten en om de protesten tegen dit financieringsdecreet uit te breiden van een oorspronkelijk Brussels initiatief naar een nationale beweging. De betogingen in Brussel, Antwerpen en Gent (allemaal steden waar we met ALS mee een belangrijke rol hebben gespeeld) resulteerden in het afdwingen van bepaalde financiële toegevingen (de overbruggingskredieten,…) voor verschillende instellingen, waaronder de VUB.
Stem daarom op een kandidaat die in staat is om de belangen van studenten te verdedigen. Met deze positie kan ALS dit soort campagnes voeren en toekomstige besparingen tegen gaan door middel van mobilisatie en organisatie.
Stem electronisch door volgende url in te tikken : http://www.vub.ac.be/SR/verkiezingen/studentenverkiezingen/indexnl.html
-
Antwerpen. Politierepressie aan de Karel de Grote hogeschool
Naar aanleiding van de conferentie rond de internationale vrouwendag en de anti-NSV betoging, wilden we met de ALS afgelopen woensdag een campagnedag houden op de Karel de Grote-hogeschool te Antwerpen. We hadden de voorbije weken al verschillende malen met succes op andere hogescholen en de UA dergelijke campagnes gevoerd. Deze campagnes verliepen telkens vlot en zonder problemen. Enkel op woensdag 4 maart op KdG SAW verliep het anders…
Na in enkele lessen te hebben gesproken en de stand te hebben opgezet, werd er door het departementshoofd geëist dat we onze actie zouden staken. Omdat hier uiteraard geen enkel zinnig argument voor kon worden gegeven, deden we gewoon voort. Vervolgens dreigde het hoofd ermee de politie te bellen, maar ook hiermee maakte ze niet veel indruk. We vermelden het dreigement van de directie tijdens onze volgende speeches in de aulas en het bleek dat we op zeer veel steun en sympathie van de studenten konden rekenen.
Na een tijdje kwam de politie dan toch opdagen en ze verplichtten de ALS leden die niet op de campus ingeschreven waren het gebouw te verlaten. Na een korte discussie met de politie besloten we om het hier voorlopig bij te laten en naar een andere school te trekken. Dit wilde echter niet zeggen dat we ons zomaar bij de gang van zaken zouden neerleggen.
Het departementshoofd had aangehaald dat er niet aan politiek mag gedaan worden op de school. Verder zei ze dat studenten van andere scholen niet het recht hebben om op de campus te komen. Beide standpunten zijn totaal absurd. Het is van fundamenteel belang dat studenten onder elkaar over politiek kunnen discusiëren. Ook diegenen die actief aan politiek willen doen en zich organiseren moeten hier alle kansen toe krijgen.
De regel dat studenten niet op de campus mogen komen als ze niet zijn ingeschreven wordt normaal nooit toegepast: zo kunnen studenten van de Universiteit Antwerpen aan studententarief eten op KdG en vice versa. Enkel nu het de directie goed uitkomt om ons buiten te krijgen en houden, wordt dit argument boven gehaald. De ALS is een organisatie die het steeds opneemt voor de rechten van de studenten en het is onze plicht om ons zwaar tegen deze regels te verzetten.
Veel steun voor actie ALS
Eerst stuurden we een mail naar alle studenten en docenten van de school. Hierin gaven we een verslag van de vorige actie plus een oproep om onze petitie te tekenen. Een petitie voor het recht om aan politiek te mogen doen en het recht van andere studenten om op de campus te komen. Vervolgens zetten we met 9 ALS’ers op vrijdag 6 maart een stand aan de deuren van de school. Dit terwijl een lid van ons, dat wel in de school is ingeschreven, de school volplakte, overal flyers verspreidde, in de lessen sprak en de petitie liet rondgaan. Bij deze actie kon hij rekenen op de actieve steun van enkele medestudenten.
Zowel de stand buiten als de actie binnen hadden groot succes. Op slechts enkele uren tijd werden ruim 250 handtekeningen opgehaald waaronder heel wat van docenten. Gezien het lage aantal studenten dat op vrjdag les heeft, betekent dit dat 4/5 van alle aanwezige studenten tekende. We ontvingen mails van docenten waarin ze openlijk hun steun voor onze actie uitspraken en die ons beloofden dat ze de directie gingen aanzetten om onze eisen in te willigen. Er was er zelfs een die spontaan onze flyer in zijn les aan het voorlezen was en zijn studenten aanzette om hierover te discusiëren.
De bal ligt nu in het kamp van de directie. Het zou een schande zijn moesten zij de mening van de studenten en docenten naast zich neerleggen, maar toch is dat zeker niet uit te sluiten. Daarom dat we vanaf maandag campagne zullen voeren op de andere campussen van KDG om ook hier steun te verwerven. We gaan hoe dan ook voort met onze acties tot we krijgen waar wij, en alle studenten, recht op hebben. Zoniet wordt de klok wat betreft studentenverworvenheden zowat met een halve eeuw teruggedraaid, om terug in situaties van voor mei 68 te belanden. En dat nota bene voor de directie van een sociale hogeschool.
-
Maxi-auditorium, mini-financiering!
Het nieuwe prestigeproject van de Universiteit Gent, de beruchte monovolume, kreeg de voorbije maanden langzaam maar zeker vorm in de Sint-Pietersnieuwstraat. Het bouwen van nieuwe infrastructuur is op zich een goede zaak, maar een mega-auditorium doet vragen rijzen over het studentenbeleid van de Ugent.
In deze kolos zal vanaf volgend academiejaar aan een aantal vakgroepen van de faculteit Letteren & Wijsbegeerte onderdak verschaft worden, maar opmerkelijker nog is dat het een auditorium zal bevatten waarin groepen tot 1000 personen les kunnen volgen. Naast een hele welles-nietesdiscussie over de al dan niet noodzakelijkheid van dit project, is ook de kostprijs allesbehalve onbesproken: nog voor er één steen gezet was, had men er al 3 miljoen euro tegenaan gesmeten.
De belangrijkste oorzaak voor de bouw van de monovolume is ongetwijfeld de enorme aangroei van het aantal studenten in de instelling, op 15 jaar tijd bijna verdubbeld, waardoor de huidige auditoria simpelweg niet langer volstaan. Mensen die het voorbije semester vakken als politicologie, historische kritiek, statistiek,… volgden, en week na week de les vanop de trappen mochten volgen, zullen weten waarover ik spreek.
Uitbreiding van het aantal studenten is een positieve zaak, het probleem is echter dat hiertegenover geen groeiende financiering staat waardoor studeren steeds duurder wordt. In het financieringsplan van Vandenbroucke werd bepaald dat één van de belangrijke parameters om geld te krijgen de samenwerking met het bedrijfsleven was. Hierdoor krijgt een associatie als de UGent naar verhouding minder geld dan de KUL, hoewel het studentenaantal er praktisch even groot is. Met ALS willen wij er vooral op wijzen dat het hele onderwijs ondergefinancierd wordt en dat een auditorium waar 1000 studenten kunnen opeengestapeld worden, een uitdrukking is van dit gegeven.
Een uitbreiding van het studentenbestand met een ondermaatse financiering zorgt voor slechter onderwijs, daar bovenop komt nog dat de inschrijvingsgelden steeds stijgen, omdat men het geld wel van ergens moet halen!
Het personeelsbestand van de Ugent volgt de evolutie van het aantal studenten, maar in beperkte mate. Vaak is 1 professor, eventueel bijgestaan door enkele assistenten, verantwoordelijk voor enkele honderden studenten. Soms wordt in dergelijke grote groepen een studentenbegeleiding gevoerd, maar veel vaker is de enige optie voor de student in kwestie een mail naar de prof sturen, om in het beste geval na een week antwoord te krijgen. Wij pleiten voor de opleiding en aanwerving van meer arbeidskrachten in hogescholen en universiteiten, de enige garantie voor een kwalitatief hoogstaand onderwijs. Elkeen met ook maar enige notie van pedagogie weet dat kleine groepen een veel betere leeromgeving zijn, toch zien we in het hele onderwijs de omgekeerde tendens. Ook op administratief vlak is het tekort aan voldoende personeel duidelijk merkbaar.
De complexiteit die het bachelor/mastersysteem met zijn vele minores en keuzevakken met zich meebrengt, kan amper door het huidige personeelsbestand gedragen worden, waardoor bijvoorbeeld examenroosters pas zeer laat in het semester gekend zijn.
Ingrepen zoals de Bolognahervormingen en het beruchte plan Vandenbroucke, die van universiteiten steeds meer prestatiegerichte ondernemingen willen maken, helpen allesbehalve mee aan een oplossing voor dit in de toekomst ongetwijfeld steeds nijpender probleem. Universiteiten dienen zich steeds meer met lucratief wetenschappelijk onderzoek bezig te houden, waardoor onderwijs op de achtergrond dreigt te komen.
ALS pleit voor een socialere politiek, en wil onder andere via steun aan de actie Respact de noodzaak aan gratis en kwaliteitsvol onderwijs opnieuw op de agenda schuiven. Studeren is een afgedwongen recht, nu wordt het steeds meer iets dat moet afgekocht worden. Wij pleiten voor een studentenloon, dat jongeren zou moeten helpen om te overleven in een steeds duurder wordende onderwijsomgeving, die op zich steeds dualer wordt. Het is dan ook noodzakelijk om te vermijden dat meer en meer studenten hun studies met werken, soms zelfs prostitutie, moeten combineren, vaak met nefaste gevolgen voor de studieresultaten.
De strijd voor beter onderwijs kan evenwel niet los gezien worden van de bredere arbeidersstrijd tegen het kapitalisme, dat ons opnieuw in een overproductiecrisis stortte. Het wordt tijd dat iedereen die afhankelijk is van een loon, en niet een handvol geprivilegieerden, kan beslissen over de te volgen productiemethode.
Een collectieve strijd van studenten, arbeiders, gepensioneerden… is dan ook noodzakelijk, om in de toekomst te voorkomen dat de door het kapitalisme veroorzaakte crisis door ons betaald moet worden, zoals onder andere nu al het geval is met de uitkoop van banken.
Met ALS zijn we voor de volledige nationalisatie van de banksector en andere sleutelsectoren van de economie om geen hypotheek te laten leggen op onze toekomst. Laten we onze toekomst veilig stellen, sluit aan bij ALS!
-
Antwoord op de kritiek van het LVSV op ResPACT
Naar aanleiding van de stijgende studiekosten en de aanvallen op de financiering van het hoger onderwijs werd door een 30-tal organisaties het ResPACT-platform opgericht dat opkomt voor een kosteloos hoger onderwijs. De Actief Linkse Studenten waarschuwen al geruime tijd voor de evolutie van het hoger onderwijs richting een eliteonderwijs naar Angelsaksisch model voor de rijke “happy few”. Daarom ondersteunen wij dit platform dat zowel de enorme directe als indirecte studiekosten aan de kaak stelt.
Mathias en Michiel, ALS-Gent. Dit artikel verschijnt in de ALS-krant "Actief Links"
Het Liberaal Vlaams Studentenverbond (LVSV) liet uit een reactie op deze campagne (link naar het artikel op de LVSV-site) blijken dat zij niet akkoord gaan met het programma van dit platform en er een volledig andere visie op hoger onderwijs op nahouden. Voor onze liberale vrienden moet het onderwijs blijkbaar niet ten dienste staan van de ganse bevolking maar de dictaten volgen van de vrije markt en ten dienste staan van de winsten van het patronaat. De toename van studenten zou volgens het LVSV de kwaliteit van het hoger onderwijs namelijk ernstig in gevaar brengen. Het LVSV vreest dat als “niet iedereen uit de boot valt, de boot zal zinken met iedereen aan boord”. De economische crisis toonde echter al aan dat liberalen niet de beste stuurlui zijn; in plaats van eenvoudigweg de boot groter te maken verkiezen zij een soort “Ark van Noah”, enkel toegankelijk voor zij die het kunnen betalen.
Deze logica past perfect in het neoliberale gedachtegoed dat ook onze minister van onderwijs Frank Vandenbroucke aanhangt en onder andere de drijfveer is achter de bolognaprocessen. In de neoliberale logica is iedere euro die geïnvesteerd wordt in onderwijs een euro die niet gaat naar lastenverlagingen en andere cadeaus voor het patronaat. Terwijl er afgelopen maanden met honderden miljarden werd gesmeten om de schulden van het casinokapitalisme in te lossen, zijn ze bij het LVSV zo hypocriet om te stellen dat extra middelen voor onderwijs daarentegen van geen respect getuigen voor de belastingbetaler.
Laat het duidelijk zijn dat het hoger onderwijs voor ons een volledig andere weg dient in te slaan. Onderwijs moet toegankelijk zijn voor iedereen en moet dienen om de talenten en kwaliteiten van iedereen te kunnen ontplooien. Dit doe je in de eerste plaats door het onderwijs volledig af te schermen van de belangen van het bedrijfsleven en door de geproduceerde maatschappelijke rijkdom terug richting maatschappij te doen vloeien. Het is inderdaad ook een kritiek van onze kant uit op het ResPACT-platform dat het niet verduidelijkt waar die 7% van het BNP voor onderwijs vandaan dient te komen. De kleine belastingsbetaler zou hier inderdaad juist van moeten profiteren in plaats van ervoor te moeten opdraaien. Ter financiering hiervan verdedigen wij dan ook een vermogensbelasting op grote fortuinen, een harde aanpak van de fiscale fraude, afschaffing van de notionele interestaftrek, etc. In 2007 bedroegen de winsten van de grootste Belgische bedrijven zo’n 77 miljard en de uitgaven voor hoger onderwijs ongeveer 1,2 miljard. Er is dus zeker geen geld tekort, we moeten het enkel uit de juiste zakken halen!
De economische crisis heeft duidelijk het failliet aangetoond van het neoliberale “laissez-faire”-dogma De maatschappij brengt gigantische rijkdommen voort die niet worden ingezet om te voldoen aan de behoeften van de meerderheid van de bevolking. In plaats daarvan worden er de winsten van het patronaat mee aangespekt en hun schulden mee opgekocht.. Op 29 januari betoogden 2,5 miljoen arbeiders en studenten in Frankrijk omdat ze niet willen opdraaien voor de crisis van het kapitaal. Ook in België zal het patronaat proberen om arbeiders en studenten de crisis te laten betalen en ze zal daartoe verdere aanvallen lanceren. Daarom roepen wij op om op 28 april mee te betogen tegen de commercialisering van het hoger onderwijs; voor 7% van het BNP.