Category: Column

  • Bart De Wever: Tournée Néolibérale

    Foto: Flickr/10413717@N08Beste Bart De Wever,

    Na de hele heisa om Donald Trump en zijn aan nazi-Duitsland ontleende inreisverboden, werd het voor u een pak moeilijker om in de media te komen. Hoe kon u zo’n chaotische rechtse provocateur nog overklassen? Met welke onhaalbare maatregel moest u de politieke concurrentie nu weer het nakijken geven en de nieuwscyclus naar u toetrekken, op een moment dat Trump van “onhaalbare provocaties” een angstwekkende realiteit maakte? U moest het op uw Schoon Verdiep allicht even overpeinzen, zoals een meesterstrateeg zijn nieuwe “geniale zet” voorbereidt. Politieke marketing is alles als de regering consequent de levensstandaard blijft neerhalen, de economische groei zakt en de staatsschuld de lucht in blijft gaan.

    Inmiddels weten we hoe uw meesterlijk plan zich verder ontvouwt. U en uw partij blijven fervent voorstander van besparingen. U zou wat graag meehuilen tegen noodzakelijke loonsverhogingen voor de werknemers in het kader van het loonakkoord. Wat sowieso slechts kruimels zijn. Maar u bijt halsstarrig op uw lip. Stel dat daar kiezers van u tussenzitten? Nee, als u in de nasleep van Trumpiaanse chaos in de media komt, dan liever met de Tournée Minerale. Over hoe u er vroeger als bijna-alcoholist bijna aan onderdoor ging. Ja! Drama alweer verzekerd. En daar kicken de media op. Alweer een “aangrijpend” verhaal over een persoonlijke helletocht, niet over de Middellandse Zee maar in de armen van Vrouwe Alcohol, en zelfoverwinning. Dat veel liever dan de gebruikelijke Tournée Néolibérale voor de patroons en rijkste 1%. Of publiekelijk pissig doen over dat beetje loonopslag voor de werkers in het loonakkoord. Laat dat maar over aan beruchte bolwerken van zelfbeklag als Karel Van Eetvelt (Unizo) en Agoria.

    Vreemd genoeg zijn het in die kringen enkel loonsverhogingen voor de werknemers die jobs kosten, en nooit de veel steilere loonsverhogingen voor de patroons. Begrijpe wie kan?! Als je dan toch van een brede ASO-vorming hebt genoten, van bijna alle voordelen van de Westerse beschaving, als je werkelijk alle ontplooiïngskansen hebt gehad… en je komt niet verder dan de eeuwig herhaalde mantra dat “de loonkost te hoog is”… Wat zegt dat dan over ons opvoedingsproject en culturele peil?

    In een Knack-interview – voor het overige toch een kritische periodiek – laat u de wereld bloedserieus geworden: “Het is gemakkelijker nee te zeggen tegen het eerste glas dan tegen het tweede”. Werkelijk, een ervaringsdeskundige. Verder laat u de verbijsterde reporter noteren dat u “duidelijk over de grens van wat een dokter alcoholisme noemt” balanceerde. Daar zaten we echt op te wachten. Om naast uw besparende ook uw bezopen kant te leren kennen. De dramatiek van zondeval en wederopstanding door persoonlijke ijver en wilskracht. Het recept achter elke afgezaagde Hollywood-film – een kapitalistisch sprookje.

    Dat u als politicus hoeveelheden drank achterover kapte die een volwassen os meteen zouden vellen, kan ons geen moer interesseren. Wat mij en de werkende klasse nogal interesseert, is dat u onze pensioenleeftijd tot 67 jaar hebt opgetrokken en ons loon een indexsprong hebt opgelegd, terwijl u zichzelf lazarus dronk met uw patronale vrienden. Of zoals de mateloos gefascineerde reporter, als betrof het een sociale enquête van Emile Zola zelve, het uit zijn toetsenbord tokkelt: “Je moet het niet onderschatten: alcohol is werkelijk overal. (…) Zeker in mijn beroepsgroep wordt dat bijna letterlijk naar je mond gebracht. (…) We hebben ook een cultuur in Vlaanderen waarbij mensen verwachten dat je meedrinkt.” En dat je binnenkort meer van je medicatie zelf mag betalen, als de NVA-voorzitter je oefenend voor de volgende halve marathon straalbezopen van het voetpad drumt. Met dank aan de besparingen in de gezondheidszorg. Waarover de reporter geen kritische vraag wist te verzinnen, terwijl die omtrent het thema Tournée Minerale toch bijna in zijn neus beet? Had De Wever het kwaliteitsmedium vooraf afgedreigd dat hij hen “nooit meer” een interview zou bezorgen, als zijn verleden als zuipschuit niet dramatisch genoeg in hun kolommen zou worden neergepleurd?

    De human interest niet-berichtgeving die ook de “kwaliteitspers” in zijn ban heeft, laat elk zinnig mens best aan zich voorbijtrekken. Als we aan het einde van de neoliberale rit nog wat in onze portefeuille willen overhouden, ten minste. De uitgemolken dieetkuur van Bart De Wever? De zoveelste halve of hele marathon langs geprivatiseerde stadsdiensten van de van het zweet gutsende NVA-voorman? De neut teveel van de burgemeester, die we toch geen alcoholisme mogen noemen omdat hij – als teken van superieure wilskracht – nog kon stoppen wanneer hij wou?

    Welk drama wordt het morgen, meneer De Wever? “Hoe ik mijn levensbedreigende verslaving aan pindanootjes overwon”. “Hoe ik de mojito uit de oorschelp van Liesbeth Homans lepelde tijdens mijn studententijd”. “Hoe ik van mijn hoestsiroopverslaving afkickte en een nieuw leven begon als tegenstander van de sociale zekerheid”. Eerlijk gezegd, wij willen en kunnen het niet meer horen! Stop met die onzin over dieet- en andere kuren, fetisjen en verslavingen. Neoliberale politici hebben maar één taak: afkicken van een besparings- en privatiseringsdrift waarvan je je voor minder in de drank zou smijten. De enige levensreddende kuur die daarbij kan helpen, zijn de goede zorgen en omkadering van de strijd voerende arbeidersbeweging.

    (pd)

  • Eindejaarskwis: ja, dat was 2016

    Foto: Flickr/pagedooley

    Temidden van de kerstboomverlichting, het vrolijk op je bek gaan op de ijspiste van de kerstmarkt en de heilsdronk op het ongetwijfeld revolutionaire jaar 2017 ligt er een wereld van beschouwingen, vooruitzichten, terugblikken en overpeinzingen. Die gaan we hier allemaal even terzijde laten liggen om ons te concentreren op de essentie van de eindejaarsperiode: binge drinken, gevolgd door binge dansen en politiek niet-correct lachen met onze rechtse en neoliberale tegenstanders. ‘t Is dat ze het zélf niet anders zouden hebben gewild. We moeten de zaken benoemen zoals ze zijn. Als de NVA de cijfers vervalst van de Nationale Bank – over dat andere schandaal, Theo’s Twittergate, is de jury nog aan het beraadslagen – dan zullen we hen voortaan de “professionele leugenaars van de politiek” moeten noemen. Of erger. In alle media, ja zelfs op Facebook.

    Als Maggie De Block (Open VLD) met haar besparingen in de ziekenhuizen de gezondheidszorg torpedeert, zullen we het probleem moeten benoemen. Als neoliberale chaos met voorbedachte rade. Als Johan Van Overtveldt een begroting zo lek als een Zwitserse gatenkaas indient, zullen we niet halsstarrig wegkijken – wat conservatieven onveranderlijk doen – maar de brede massa’s mobiliseren tegen zijn agenda in dienst van de rijkste 1%. Met z’n allen in het verweer voor de universele waarden, en vooral ook belangen, van de werkende klasse. Daarom: vooruit met de eindejaarskwis 2016. Een jaar waarin kapitalistische cowboys nog steeds veel wonnen… maar waarin strijdvaardige Indianen toch al een paar stevige pijlen in de kont van het overjaarse winstsysteem wisten te mikken. Als we ons zo mogen uitdrukken. Doet u mee?

    1/ Het afgelopen jaar was niet meteen een opsteker voor sommige “westerse waarden”. Eén traditie met stevige wortels in de arbeidersbeweging – de 38-urenweek – werd voorbereid op afschaffing door de regering Michel. De tax shift draaide, wat een verrassing, uit op een stevige bonus voor de bazen. Daar bovenop kregen we de Panama Papers in onze maag gesplitst: belastingen zijn een volkssport waar menige patronale Scrooge van vindt dat ze op hem niet van toepassing zijn. De besparingen in de gezondheidszorg lokten eind november een indrukwekkende mobilisatie uit van de sector. Maar toch kwam er geen veralgemeend actieplan van de vakbonden om deze regering effectief te stoppen. Welke vakbondsleider legde – niet gevolgd door de anderen – wel nog de mogelijkheid van een actieplan en algemene staking op tafel als antwoord op de afbraak van de regering? 

    a) Marc “Ik ga het zeggen” Leemans (ACV)

    b) Rudy “Zou ik het wel zeggen” De Leeuw (ABVV)

    c) Marc Goblet (FGTB)

    d) Etienne “Ik zeg altijd vanalles over om het even wat, da’s beroepsmisvorming” Vermeersch (Filosofisch Verbond Voor Niet Altijd Gefundeerde Meningen)

    Antwoord: c

    2/ 2016 was het jaar waarin vals nieuws op internet viraal ging. “President Obama opent discobar op Guantanamo Bay”; “Duitse schaakfederatie nomineert Anke Van dermeersch (Vlaams Belang) voor Eva Braun Trofee”; “Imam uit Zaandam geeft slechte haver aan paard van Sinterklaas”; “Imam uit Zaandam geeft Mia Doornaert slechte haver”. Allemaal volledig verzonnen, natuurlijk. Zelf hebben we een zeer gevoelige bullshit meter. Maar dat kan van het Stalen Ros van de Anti-Moslim Brigade Mia Doornaert niet worden gezegd. De barones bleef ook in 2016 ongenuanceerd “dé islam” op één hoop gooien met een heleboel slechte dingen. Welke complete hoax ofte van de pot gerukt en verzonnen verhaal deed de feiten minnende journaliste in Mia Doornaert – ja, da’s lang zoeken – definitief overstag gaan? Welk vals nieuwsitem werd door Mia zomaar verder getweet? 

    a) Haar volledige oeuvre op de website van De Standaard

    b) Het foutieve online artikel “Paul Goossens, ex-Mei ’68’er en aanhanger van Piketty, eet kat van buren op na die in de microgolfoven te hebben geroosterd”

    c) Het compleet verzonnen artikel “30% van de rechtse journalisten wordt betaald door de CIA, 19% door de Mossad – aan weed verslaafde Belgische Staatsveiligheid scoort slechts 5% (‘hey man, wij zijn te stoned om om het even wie om te kopen…’)”

    d) Een vervalst You Tube filmpje waarin zogezegd “fanatieke moslims” een kerstboom omver duwen uit zogezegd anti-christelijke gevoelens (Mia is hot voor kerstbomen)

    e) Het veeleer onwaarschijnlijke artikel “Karl Marx en Friedrich Engels: twee collectivisten onder mijn bed”

    Antwoord: d

    3/ 2016 was het jaar waarin de NVA haar eigen bestaansreden – tenzij dat het treiteren van de werkende klasse en het verrijken van 1%’ers als Fernand Huts is natuurlijk – bulderlachend overboord gooide. Hendrik Vuye – een soort academicus, tevens NVA parlementair – en Bart De Wever – een soort Romeins keizer, tevens gevoelsmens als het hem uitkomt – konden niet meer samen door één Vlaamsnationale deur. De reden? Vuye dacht dat separatisme – en niet alleen maar het pluimen van de werkende mens – de kerntaak van de NVA is. Oh boy. Daar was de Romeinse keizer van het Schoon Verdiep niet mee opgezet. Vuye bevond zich nog sneller bij de uitgang van zijn partij dan een buitenwipper die binnenkort de bevoegdheid heeft om Liesbeth Homans te fouilleren wanneer die waggelend, struikelend en “Waar zitten die armen hier?” schreeuwend een bruin café binnenvalt.

    Wat stond er op de beruchte NVA-debatfiches – waarvan Vuye het bestaan bevestigde – nadat Homans een dronken spektakel van zichzelf had gemaakt tijdens de show “Nacht van de Televisiesterren” met Luc Alloo?

    a) Luc Alloo is een rode linkie-winkie en absoluut geen Tele Romeo. Laten we mekaar geen Lallende Liesbeth noemen.

    b) Openbare dronkenschap is geen levenshouding die wij als NVA aanbevelen. Maar het is ook geen misdaad tegen de menselijkheid. Zoals de talloze stakingen en betogingen van de vakbonden tegen de regering Michel.

    c) Het PS profitariaat is duizend keer erger dan deze ode aan Bacchus, Duvel en Dionysos

    d) Iedereen weet dat Lallende Liesbeth de privé-militie is van AB Inbev. Haar industriële drankverbruik is een stevige bonus voor de sector en creëerde reeds 100.000 jobs. Ze kan ook niet de hele dag met neoliberaal beleid de armen pesten. Dat zou pas onmenselijk zijn.

    e) System Error. Beep beep slurp slurp. Please reboot your neoliberal message. Major Malfunction. Heading For a Crash. Burps.

    Antwoord: e

    4/ Terwijl Bernie Sanders stadions met tienduizenden aanhangers liet vollopen, richtten de mediagroepen in de VS een camera op elke middelvinger van de rechtse populist Trump. Achteraf kwamen we te weten waarom ook Clinton gezinde media daar gretig aan deelnamen. Het was de strategie van het Clinton kamp om de meer geflipte kandidaten bij de Republikeinen als verkiesbaar te laten voorstellen door bevriende journalisten. Zo dacht de oorlog stokende en aan big business verkleefde vleugel van de Democraten de verkiezingen op zijn duimpje te winnen. Een kleine misrekening. De markt voor links-liberale, pro-establishment ideetjes bleek een elitaire zeepbel die de wereld een geföhnde versie van een rijke circusaap, Donald Trump, opleverde. Wie van de volgende figuren werd door Trump NIET als kandidaat voor zijn regering naar voren geschoven?

    a) Een rijke miljardair die publiek onderwijs haat, op Onderwijs

    b) Een stevig in de slappe was zittende Goldman Sachs bankier, als Secretaris voor Handel

    c) Een met de tanden klapperende piranha uit de moerassen van Texas, als Secretaris van Binnenlandse Zaken

    d) Een minder rijke maar extra pathologische generaal, Dolle Hond bijgenaamd, op Defensie

    e) Nog een architect van de crisis van 2008, annex bankier, op Financiën, in dit kabinet van plutocraten

    Antwoord: c. Voorlopig werd nog geen levensechte piranha gesolliciteerd door Trump. Al wil generaal Mattis zo’n dier wel in de visbokaal van het Witte Huis zien ronddartelen. “Ik kick op de gevechtsscènes met de roze zalm. In het belang van de natie, Donald.” (draait met de ogen, toont serie gouden en verrotte tanden, en grinnikt onheilspellend)

    5/ Het afgelopen jaar zagen we een opvallende opstoot aan bedenkelijke opiniepeilingen. Zo pakte de nieuwszender – what’s in a name – VTM bijna wekelijks uit met spectaculaire en onthullende “enquêtes”. Gelukkig was er telkens de filosoof Etienne Vermeersch om deze peilingen, steevast door Dany Verstraeten himself afgenomen in taverne “Bij Jules en Josiane” te Edegem, in het juiste perspectief te plaatsen. Wat wist Etienne Vermeersch te vertellen over de grote Islam-enquête, die Verstraeten exclusief afnam bij de 3 moslims die elke week bij Jules en Josiane een wafel met slagroom komen eten? (Waarbij Jules op bevel van VTM, en met zichtbare tegenzin, zich als “salafist” moest uitdossen achter zijn tapkast, om de peiling een “meer waarheidsgetrouw karakter” te geven)

    a) “Woehaa. Deze peiling is volslagen onzin. Maar dat levert vast sensationele titels op. En ik wil toch dat ze me de volgende keer opnieuw vragen voor filosofische duiding?”

    b) “Kan je Rik Torfs niet vragen, gasten? Die praat graag over zaken waar hij niets van afweet, zoals de principes en methodes van het opinieonderzoek.”

    c) “Het torpederen van de meerwaardebelasting is een gemiste kans voor de CD&V. Dat toont deze peiling nog maar eens aan.”

    d) “Online opiniepeilingen zijn vanuit filosofisch standpunt de voorbode van groot maatschappelijk onheil. Volstrekt onbetrouwbaar en ethisch verwerpelijk. Het gaat er enkel om om meer kijkers te verwerven of meer lezers een rad voor de ogen te draaien, met sensationale maar ongefundeerde flauwekul.”

    e) “Moslims zijn gekenmerkt door weinig kennis van de islam. En ik ken geen bal van opinieonderzoek.”

    Antwoord: e (eerste stuk, de rest hebben we zelf verzonnen)

    6/ In augustus begonnen Bart De Wever en de NVA een kruistocht tegen de boerkini. Ondergoed waar niemand tot dan het bestaan van vermoedde. Maar dat in NVA kringen op een schare van ingewijden kon rekenen. Persoonlijk vinden wij niet dat vrouwen zich moeten bedekken om “bescheiden” te zijn. Wij denken dat alleen maar van Lallende Liesbeth Homans. Maar dit terzijde. Als vrouwen zelf daarvoor kiezen, is dat echter hun recht. Ieder zijn keuzevrijheid, dus. Wij gaan zeker niemand opleggen om iets al dan niet te dragen op een strand, zoals de kledingpolitie van de NVA. Al is het wel onze grote wens om Bart De Wever ooit als een soort derderangs operettedictator – in Napoleon laarzen en met de helmboswuivende kuif van zijn favoriete Romeinse legergeneraal – de vogeltjesdans te zien uitvoeren. Die man doet toch al alles om de aandacht van de economische plundering van de werkende mens onder Michel I af te leiden. Waarom dan niet de vogeltjesdans in zwembroek, met autoritaire Napoleon laarzen aangegespt, en met de driftig wuivende helmbos van een Romeinse legergeneraal op z’n hoofd?

    Maar ter zake: hoeveel boerkini’s heeft de NVA deze zomer aan de Belgische kust geteld, om de aandacht van hun geknoei met de begroting en de nieuwe besparingen in onder meer de gezondheidszorg af te leiden? 

    a) Werkelijk geen één. Maar daar dienen racistische symbooldossiers ook niet voor.

    b) Bart De Wever lag tijdens de zomer twee weken in de duinen van het strand van Sint-Anneke om een boerkini te spotten. Twee weken! Hield er enkel een pak bevuild door duivenstront, zweverige veldkennis van de cocaïne in het stedelijke rioolwater, en een politieke zonneslag aan over.

    c) Jan Jambon werd in november in boerkini gesignaleerd op de betoging van de militairen in Brussel. Alwaar deze laatsten werden natgespoten door een overijverig waterkanon. Jambons commentaar achteraf: “Als we als NVA de statistieken van de Nationale Bank mogen vervalsen, waarom zou ik mijn uitwaaierende bikinilijn dan niet mogen verdoezelen. Doh.”

    d) Zuhal Demir poseerde met de enige waargenomen boerkini tijdens een fotosessie in het parlement. Waarna ze het stakingsrecht frontaal aanviel. Cultureel verward zijn is niet alles.

    Antwoord: a

    7/ Jeremy Corbyn, de linkse Labour leider, werd door de rechterzijde veel verwijten gemaakt. Dat hij geen respect toonde voor het volkslied, geen das droeg, niet bereid was om in Syrië te gaan bombarderen zoals beschaafde mensen. Tevens dat hij geveinsd zou hebben dat geprivatiseerde treinen in Engeland steevast overvol zitten. Terwijl Corbyn volgens de internationale pers nog heel veel plaats had! ‘t Scheelde geen haar of Traingate deed de monarchie wankelen. De neoliberale Blair aanhangers konden dan ook niets anders dan de poten onder de stoel van zo’n herverdelende peacenik weg te zagen. Hoe heet de beweging rond Corbyn, die helaas met bureaucratische methodes andere linkse stromingen buiten de Labour Party probeert te houden, in de plaats van een open discussie over strategie en programma met alle antineoliberale krachten aan te gaan? 

    a) De “Het draait niet om programma of klasseonafhankelijkheid, dit is 2016” Liga

    b) De “Jeremy or bust” Tendens

    c) De “Waarom zouden we de oorlog stokende en privatiserende blairisten uitdrijven, als we dat met de antineoliberalen buiten de Labour Party makkelijker kunnen doen” stroming

    d) Momentum

    e) Democracy But Not Now Please!

    Antwoord: d

    8/ Het afgelopen jaar brak de Pvda met pieken tot 18% langs Waalse kant door in de peilingen. Zelfs in die mate dat de PS zich ten tijde van de stemming over het CETA vrijhandelsverdrag even herinnerde dat ze socialisten waren. Ja, dat was effe schrikken. Bart De Wever stelde dat hij zich bij buitenlandse diplomaten nader moest verklaren voor de aanwezigheid van “communisten” in zuidelijk België. Hij liet dat klinken als een soort Zika-virus op steroïden. Voor zijn eigen kruiperige handelsmissies naar de Chinese stalinisten – “Oh, wat hebt u een grappige opvatting over arbeidersrechten, helaas kunnen we dit in België nog niet volledig toepassen” – moest hij zich dan weer niet verantwoorden. Aan welk amusementsprogramma op TV – je weet wel, dat flikkerende scherm dat je niet in je broekzak kan steken – namen zowel Bart De Wever als Pvda-woordvoerder Raoul Hedebouw deel? 

    a) Dagelijkse kost: klassenstrijd tussen de casserollen, met Jeroen Meus

    b) De Ideale Wereld: een democratisch geplande economie, of neoliberaal verval waarvan we de statistieken NVA-gewijs vervalsen?

    c) De Slimste Mens ter Wereld

    d) De Veruit Lompste Mens ter Wereld (met een gastoptreden van illusionist Johan Van Overtveldt, rekenwonder uit de school van Chicago)

    e) Komen Eten voor de rijkste 1% ook daarmee gaat lopen, als het van BDW, Michel en hun kliek afhangt

    Antwoord: c. Economische nationalisatie en planning, bijvoorbeeld van Caterpillar waar duizenden hun job verliezen, werd door de Pvda helaas nog niet als antwoord op de crisis naar voren gebracht.

    9/ In december lanceerde de Pvda een oproep voor een “progressief kartel” in Antwerpen voor de gemeenteraadsverkiezingen, naar de SP.a en Groen toe. Dat de weg naar zo’n kartel niet noodzakelijk over rozen loopt, werd duidelijk uit een interview met één van de mogelijke kartelpartners in het rechtse zakenblad Trends, eveneens in december. Welke weinig verlichte – we mogen zelfs zeggen dat het licht volledig uit was – verdediger van de werkende klasse stelde in Trends dat “staken maatschappelijk nefast” is?

    a) Monika De Coninck (SP.a)

    b) Luc Van den Bossche (SP.a)

    c) Kristof Calvo (Groen)

    d) Meyrem Almaci (Groen)

    e) Mieke Vogels (Groen)

    Antwoord: c. De Antwerpse SP.a’ster De Coninck sprak zich toen ze Federaal Minister voor Werk was sterk uit tegen stakingen. Luc Van den Bossche noemde staken om de vijf minuten “onverantwoord”. Je bankrekening vullen in raden van bestuur was als sociaaldemocraat wel verantwoord. Mieke Vogels, Antwerps lid van Groen, pleitte recent nog voor de privatisering van de zorg en noemde dat “21e eeuws”. Maar het was dus Kristof Calvo die “staken maatschappelijk nefast” noemde. Meyrem Almaci, Groen-kopstuk in Antwerpen, vond die reactionaire prietpraat geen struikelblok. Een progressief en antineoliberaal programma, is het werkelijk met deze krachten dat we het gaan uitbouwen?

    10/ Cultuur! Dit is het moment waarop Theo Francken naar zijn kerststal grijpt. Anderen grijpen naar een goed boek, een CD, of een theatervoorstelling. Of andere culturele uitingen die de regering Michel nog niet heeft wegbespaard. Cultuurbarbaren. 2016 was een jaar waarin de muzikale helden ons bij bosjes ontvielen. David Bowie, Leonard Cohen, Prince,… Geniale artiesten zijn dikwijls hun tijd ver vooruit. Ze voorvoelen de ontwikkelingen in de maatschappij en drukken die veelgelaagd en zwanger van betekenis uit in hun kunst. In welke song voorspelde de briljante songwriter Prince het drama met de kerststal van Holsbeek, waarbij Jozef en Maria uit het gemeentehuis dreigden te worden verwijderd en de lokale NVA opriep om massaal met kerststallen naar het gemeentehuis te komen? 

    a) Another Lonely Christmas in Holsbeek

    b) Lady Cab Driver, breng zo snel mogelijk mijn kerststal naar het gemeentehuis

    c) Baby, I’m a Star boven de kerststal van Holsbeek

    d) Sometimes It Snows op mijn normen en waarden

    e) You Got the Looksaus met Kebab, dat bevalt NVA Lubbeek ook niet hoor

    f) Let’s Go Crazy en naar het gemeentehuis met onze os en ezel

    g) I Would Die 4 de kerststal van Holsbeek

    h) Controversy (is all Theo Francken ever needs)

    Antwoord: h

    Prettige feesten aan alle arbeiders!

    (pd)

  • Van Rode Neuzen tot Warmste Week: tussen liefdadigheid en solidariteit

    Na de campagnes opkomen voor meer structurele middelen? Steun de campagne van de Witte Woede!

    wittewoedeDe Rode Neuzencampagne van VTM, Q-Music en Belfius zit erop. Er werd ruim 4 miljoen euro opgehaald voor betere opvang van jongeren met psychische problemen. Ondertussen maken we ons op voor de Warmste Week van Stubru. Ook daarmee wordt geld opgehaald voor het goede doel, waarbij iedereen kiest voor welk goed doel.

    Deze campagnes laten een dubbel gevoel achter. Enerzijds is het mooi om te zien hoeveel gewone mensen zich inzetten voor mensen die zorg nodig hebben. Anderzijds is het vreselijk hoe deze inzet gebruikt wordt voor commerciële doeleinden waar zelfs de regeringen gebruik van maken met een kleine financiële steun, eigenlijk een aalmoes, terwijl ze net overgaan tot harde besparingen in de zorg. De federale regering bespaart 900 miljoen euro op zorg, maar tegelijk wordt graag een graantje meegepikt van het commerciële succes van de inzamelacties. Deze liefdadigheid wordt bovendien gebruikt om een verdere ontwikkeling van echte solidariteit af te blokken. Een logische volgende stap na het inzamelen van geld voor zorginstellingen is immers gezamenlijk protest tegen diegenen die verantwoordelijk zijn voor het gebrek aan middelen…

    Veel initiatieven om geld op te halen komen van gewone mensen die soms direct, soms indirect geconfronteerd worden met de tekorten op vlak van zorg. De lijst van goede doelen van de Warmste Week wordt gedomineerd door zorginstellingen: van armoedebestrijding over onderzoek naar ziektes tot instellingen voor mensen met een beperking. Daarmee ligt de campagne in de lijn van de Rode Neuzen van VTM, Q-Music en Belfius. Het wijst op reële tekorten die er niet op beteren met het huidige regeringsbeleid.

    Maar dan komt diezelfde regering bij deze fundraisers af met beperkte bijdragen om zichzelf op te werpen als sociaal en meelevend. Moest het beleid echt sociaal zijn, dan zou het zich niet beperken tot aalmoezen en liefdadigheid maar overgaan tot een drastische publieke investering in de volledige zorgsector. De middelen hiervoor zijn er, we moeten ze alleen durven zoeken waar ze zitten: niet op de energie- en waterfactuur van gewone mensen, maar bij de superrijke elite die de afgelopen jaren ondanks de crisis verder uitgelopen is op de gewone bevolking. Voor Belfius, één van de initiatiefnemers van de Rode Neuzencampagne, is dat toch geen geheim? Tussen haakjes: Belfius was in de eerste helft van dit jaar goed voor een nettowinst van ongeveer 250 miljoen euro.

    Auteur Saskia Van Nieuwenhove formuleerde het op scherpe wijze in De Morgen: “Diezelfde politici die de hakbijl hebben bovengehaald, snoeien in de sociale zekerheid, in de plenaire tegen meer middelen voor kwetsbare kinderen stemden, steeds de terugbetaling van een psycholoog voor kwetsbare jongeren op de lange baan schuiven, … staan allemaal op de commerciële zender propaganda te voeren met een Rode Neus op. Bevoegd minister Vandeurzen beklemtoont in de camera het belang van laagdrempelende zorg voor kwetsbare kinderen en jongeren. Applaus op de volkstribune. De propaganda-machinerie heeft gewerkt. Dat nét die politici kiezen voor een beleid waar budgetten verdwijnen bij jeugdwerking en laagdrempende opvanginitiatieven voor jongeren beseffen de meeste mensen niet. Dit is geen aanval op al die mensen die Rode Neuzen verkopen. Solidariteit zal ik altijd omarmen. Maar aan de hele show wens ik echt niet mee te doen.”

    Het is cynisch dat het establishment methoden zoekt om in te spelen op de goedheid en de solidariteit van gewone mensen om zelfs daar munt uit te slaan. Menselijke verhalen doen het altijd goed. Met fundraisers wordt er een feelgood-kantje aan toegevoegd. Het recept voor uitstekende kijk- en luistercijfers. De adverteerders zullen tevreden zijn.

    Het wordt nog cynischer als de rechtse regering van de gelegenheid gebruik maakt om zichzelf een socialer imago aan te meten zodat we haar besparingen zouden vergeten. ‘Vergeet die 900 miljoen euro besparingen in de sociale zekerheid, hier is ons aalmoes voor de zorgsector.’ Vorig jaar kwam zelfs het Vlaams Belang op Studio Brussel een actie voor het goede doel toelichten. En neen, het was geen actie waarbij Filip Dewinter in Griekenland bootvluchtelingen een ‘warme week’ ging bezorgen.

    Met dit standpunt willen we de vele acties van gewone mensen niet afbreken. Integendeel: deze tonen dat solidariteit voor bredere lagen van de bevolking evident is en iets waarvoor honderden mensen zich met hart en ziel inzetten. Ze tonen overigens ook een creativiteit waar professionele reclamebureaus het tegen moeten afleggen. De Zuid-Amerikaanse schrijver Eduardo Galeano stelde over het verschil tussen liefdadigheid en solidariteit: “Ik geloof niet in liefdadigheid. Ik geloof in solidariteit. Liefdadigheid is zo verticaal. Het gaat van boven naar beneden. Solidariteit is horizontaal. Het respecteert de andere. Ik kan heel wat leren van andere mensen.”

    De vraag die we moeten stellen, is hoe we solidariteit en strijd voor een betere zorgsector het efficiëntst kunnen voeren. De vele acties voor onder meer de Warmste Week van Studio Brussel en eerder de Rode Neuzencampagne kunnen bijdragen aan bewustwording en bekendmaking van de problemen en tekorten. Laat er ons gebruik van maken om tegelijk ook te wijzen op een andere campagne die onze steun verdient: de nieuwe Witte Woede van het personeel uit de zorgsector dat op straat komt om meer middelen te eisen en de besparingswoede van minister De Block en co te stoppen. Op 24 november was er een grote betoging met meer dan 20.000 aanwezigen. Op 22 december volgt een kleinere actie om de winterperiode te overbruggen. Deze massale acties voor de zorgsector kunnen niet altijd op evenveel goodwill van de media rekenen. Hier zien we geen hypocriete ministers die ermee wegraken als ze een aalmoes geven. Neen, dit is niet voor de show en de commercie maar voor de toekomst van de zorgsector.

    Ons sociaal verzet moet ervoor zorgen dat het te heet wordt onder de voeten van diegenen die de hakbijl in de sociale zekerheid, de zorgsector en onze levensstandaard zetten.

  • [Column] Europese Commissie in tranen na Brexit

    Satirische column door (pd) vanop links-socialisme.blogspot.com

    eukleenexDe Financial Times, huisblad van het financiekapitaal en de rijkste 1%, bracht daags na de historische Leave stem tegen de EU een prangende reportage over de stemming die dit resultaat bij leden van de Europese Commissie teweegbracht. De Europese Commissie is, dat is u welbekend, een neoliberale economische stormram. Een schijnbaar ongevoelige pletwals die – in de woorden van de “onregelmatige marxist” (voor het slapen gaan hoeft de nationalisering van de productiemiddelen niet perse) Yanis Varoufakis – een boontje heeft voor “fiscale waterboarding”. Kortom: de betere geselaars van al wie het aandurft om de neoliberale dogma’s in twijfel te trekken.

    Voor voorzitter Juncker en de Europese Commissie waren de Griekse werkenden en jongeren die “nee” tegen de besparingen durfden stemmen proefkonijnen voor economische en sociale dwangmaatregelen. Yep, desnoods gingen ze de Griekse banken overkop laten gaan, en naar de duivel met de jongeren, arbeiders en gepensioneerden die dachten dat een menswaardig bestaan misschien niet teveel gevraagd was.

    De Europese Commissie is op economisch vlak voor weerspannige EU-lidstaten wat Jihadi John is (of was?) voor IS tegenstanders: de koelbloedige beul die Ongelovigen hun – figuurlijk – verdiende loon geeft. En altijd wacht ons binnen 5 jaar het paradijs van Economische Groei, Werkgelegenheid en Investeringen. Investeringen die ondertussen helaas in Luxemburg of Panama blijven liggen, al snurkend. Omdat u en ik nog steeds te hoge lonen hebben – zeggen die gepamperde 1%‘ers ons – en ons in een te grote sociale zekerheid blijven wentelen. Tegen wil en dank. Waarom doen we het kapitaal al dat leed eigenlijk aan? Voor de Europese Commissie, en Bart De Wever, meer dan een retorische vraag. Een zaak van fiscale waterboarding, of een op een stakerspost gericht waterkanon.

    Wie dacht dat het doorsnee lid van de Europese Commissie zoals Hannibal Lecter geen gevoelens heeft, heeft het mis. Weten we nu dankzij de Financial Times in een post-Brexit artikel. Ze barsten daar van de gevoelens. Voor zichzelf.

    Wij lezen, enigszins verbaasd, in het anders zo onderkoelde vakblad van de kapitalist en beursgokker: “Britse stafleden van de Europese Commissie, de uitvoerende arm van de EU, begonnen te snikken nadat het duidelijk werd dat hun land de EU zou verlaten. De emotionele onrust ging verder dan enkel de ambtenaren van het Verenigd Koninkrijk. (…)  ‘Er is 1 winnaar vandaag, en dat is Kleenex’ zei een EU-vertegenwoordiger.” Na Griekenland kon je jezelf redelijkerwijs de vraag stellen of de apparatsjiks van de Europese Commissie sociopaten in driedelig maatpak zijn. Neoliberale machines zonder het minste greintje gevoel voor de werkende mens in Griekenland of elders. Maar nee, die inschatting was verkeerd. Ze stromen letterlijk over van gevoel, zoals de Dijle na een nachtje plensregen. Ze kunnen zelfs nog steeds huilen. Maar dan alleen wanneer hun eigen asociaal gedrag – economisch terrorisme in het geval van Griekenland – en elitaire verwaandheid in een referendum worden afgewezen. Wie had dat ooit durven denken?

    Maar de Financial Times was nog niet klaar met haar stuk psychologische onderzoeksjournalistiek bij de politieke elite. Die wij, om eerlijk te zijn, in onze vaderlandse pers een beetje missen. Ter hoogte van het Shumanplein waren er duidelijk meerdere emotionele dammen tegelijk gebroken. “Terwijl de resultaten binnenrolden, veranderde de stemming en begonnen de tranen te vloeien”. We moeten teruggaan, zo u wil, naar de geschriften van Hugo De Ridder – die ooit schreef over Keien in de Wetstraat – om journalistiek van hetzelfde inzichtgevende en emotioneel compleet realistische gehalte terug te vinden. Wat is er toch met de vaderlandse journalisten gebeurd? En heus niet alleen omwille van de onophoudelijke stroom aan antisyndicale artikels.

    We gaan het gewoon zeggen. Wat Emile Zola was voor het beschrijven van de impact op de Franse arbeiders van de winstbeluste elites van die tijd, dat is de Financial Times voor het verwarde en getormenteerde gevoelsleven van de huidige rijkste 1%. Lees maar mee: “Voor Brusselse diplomaten van het hele spectrum van de EU was het resultaat van het referendum, in het beste geval, een diepe schok en, in het slechtste geval, traumatiserend.” En wij die dachten dat alleen de Griekse werkenden en armen, waarvan sommigen zichzelf vanop hun ballustrades een gewisse dood inwierpen, de macabere slachtoffers waren van het neoliberalisme in zijn wrange nadagen. Bij de Europese Commissie – die voor die ellende verantwoordelijk was – lopen er dus ook een paar rond die zich vanwege een toekomst zonder rijkelijke onkostenvergoedingen “getraumatiseerd” voelen. Iedere klasse zijn kopzorgen.

    Temidden van grote verwarring, onvoorspelbaarheid en bergen Kleenex, zijn er altijd die opstaan om aan schijnbaar onverzettelijk onheil het hoofd te bieden. Mensen zoals Ambiorix, Old Shatterhand en Winnetou, of… Commissievoorzitter Juncker. De anders zo ijzige Juncker, die nu meteen klaarstond om het leed van zijn functionarissen ter harte te nemen. Zo schrijft de FT, nu in HR alsook EHBO modus: “Het gevoel van verwarring werd enkel marginaal verzacht door de toezegging van Jean-Claude Juncker, voorzitter van de Commissie, om alles in zijn macht te doen om de Britse personeelsleden te helpen ‘in dit moeilijke proces’”. (!) De Griekse, Spaanse of andere werknemers moesten niet veel rekenen op hulp, voor hun “moeilijke proces”. Toen was het taaltje van Juncker niet therapeutisch, maar bitter strijdvaardig. De Commissie geeft geen zier om de “schokkende” en “traumatiserende” gevolgen van haar afbraakbeleid. De winsten van het kapitaal, volstrekt logisch vindt ze, gaan voor op de belangen en het welzijn van de werkende klasse. En daarvoor vechten die 1%‘ers. In maatpak, maar met de handschoenen reeds lang afgelegd.

    Er hing ook pure Hamlet in de lucht, niets minder, in de getergde Commissieorganen. “Toen Juncker door de BBC werd gevraagd of de exit van Groot-Brittannië het einde van de EU zou inluiden, antwoordde hij met één woord – ‘Neen’ – alvorens weg te stappen. Verantwoordelijken van de Commissie in de propvolle mediaruimte barstten los in een volgehouden ronde van applaus.” Zo moet de kapitein van de Titanic zich dus hebben gevoeld, dat schip kon ook niets overkomen. Net zo blijkt eenmaking op basis van kapitalistische natiestaten in crisis een illusie. Enkel de arbeidersbeweging kan Europa eenmaken, door te breken met het winstsysteem.

    De dag na het referendum was er al sprake van enige Griekse (sic) katharsis onder de neoliberale godjes, groot en klein, van de Commissie. Qua theatrale wending jammer genoeg tenietgedaan door de afknapper dat het allemaal de schuld was van de “Britse media”: “In de loop van vrijdagochtend maakte berusting en vervolgens een gevoel van verzet zich meester van functionarissen van verschillende landen, die inzicht probeerden te krijgen in wat er gebeurd was – de woorden ‘verbijsterd’ en ‘compleet geschokt’ kwamen regelmatig terug. Een traanrijke verantwoordelijke van de Commissie gaf de schuld voor het resultaat aan de Britse media.”

    Kleenex James! My Kleenex, please!

  • [Column] Eindejaarskwis

    Eindejaarskwis van satirische inslag, overgenomen vanop links-socialisme.blogspot.com

    kwisU staat te springen om de eindejaarsdis te overmeesteren en in allerlei vormen en gedaanten, smaakvol begeleid door een kabbelend beekje geestrijke drank, naar binnen te spelen. Misschien hebt u zelfs zin om te dansen. Veel en wild te schudden en bewegen. Wij kunnen dat standpunt zeker begrijpen. We sympathiseren er zelfs een beetje mee. Het was tenslotte in veel opzichten – en hoewel er ook deugddoend verzet de kop opstak – een kwaadaardig en rampzalig jaar. Weer één teveel voor het winstsysteem en zijn afgrijselijke rat race wat ons betreft. En dan hebben we het niet alleen over de schepsels die in de haartooi van miljardair en presidentskandidaat Donald Trump hun tenten hebben opgeslagen. Ook een vorm van Occupy Wall Street, dachten wij eerst! Of zou Trumps geliberaliseerde schedelbegroeiing ook een van de effecten van de klimaatopwarming zijn: een soort nucleair alarm voor de mensheid? Samen met de ijskappen smelt ook de “rede” bij de rechtse politici steeds sneller weg.

    De Amerikaanse presidentsverkiezingen en de inlandse avonturen van de regering Michel zullen het komende jaar blijven aantonen dat kennis macht is en onwetendheid – voor werkenden en jongeren – soms huiveringwekkend gevaarlijk. We kunnen dus maar beter weten wat er wérkelijk in 2015 gebeurd is, en wat zeker niet, om de lessen daaruit te trekken voor toekomstige strijd. Laat dit nu een van de taken zijn van onze eindejaarskwis: neoliberale tegenstanders en andere saboteurs van onze diensten en koopkracht in het belachelijke trekken en aantonen dat in zwelgende wanhoop en passief cynisme wegzinken zeker geen stap vooruit is, om vervolgens wild te gaan dansen, drinken en bewegen. In de richting van het democratisch socialisme, natuurlijk.

    Hier zijn onze vragen. Speelt u mee?

    1/ In het begin van het jaar brak de ACV top het vakbondsfront en werd Marc Leemans en het voorliggende akkoord met de patroons bijna weggestemd. Leemans wist zijn leden op een congres eind april ook te melden dat ze “nog niet rijp waren” voor medezeggenschap naar Duits model, waarbij de vakbonden zelf verantwoordelijk worden voor besparingen, herstructureringen en ontslagen. Laat ons hopen dat we van dit soort “rijpheid” voor altijd gespaard blijven. In het najaar waren er opnieuw 100.000 betogers tegen de tax shift en de besparingen op 7 oktober. Maar, hoe weten we dat?

    a. De NVA heeft de koppen geteld
    b. De politie liet infiltranten meelopen met vakbondssjaaltjes, en met een doctoraatstitel in de Euclidische wiskunde
    c. De media heeft ze gefilmd, die 100.000, toen ze aan Brussel Zuid, zo leek het toch in het avondnieuws, allemaal stonden rel te schoppen. De objectieve berichtgeving was weer in topvorm.
    d. De Staatsveiligheid had daar wel genoeg volk om de zaak te screenen. Wat van dat handvol salafisten in Molenbeek helaas niet kan worden gezegd.
    e. Jan Jambon, minister van Binnenlandse Zaken en Stigmatisering van hele Gemeenschappen, is achteraf de straten komen opkuisen. Hij zou gevloekt hebben dat “hier wel 100.000 man gepasseerd is, verdorie, zie mij hier nu staan. ‘t Zal niemand verbazen dat het weer de rooien en groenen waren”.

    Antwoord: b, de politie heeft de betoging geteld: 100.000 personen – 20.000 infiltranten, uitgedost met vakbondssjaaltjes en modieuze anarchistische outfits gekocht op online webwinkels als Zalando (Online Shoes and Fashion), Trois Suisses en Ici Paris XL (voor de fijne luchtjes).

    2/ In 2015 maakten we de opmars en val mee van het ooit linkse Syriza in Griekenland. De Syriza leiding dacht dat ze het EU-establishment kon week maken met doorvoelde argumenten en pleidooien. De Griekse arbeidersklasse toonde, tegen de mediatieke en economische chantage in van het kapitaal en haar verenigde opiniemakers, dat ze bereid was om “neen” tegen de besparingen te zeggen in een memorabel referendum: Oxi! Tsipras draaide als reformist zijn kar en capituleerde. Hoe heette de Nederlandse sociaaldemocraat die de Griekse bevolking namens de EU afdreigde, als de loontrekkenden en armen er niet zouden plooien naar de lugubere besparingsdictaten?

    a. Al Capone Uit het Vuistje
    b. Don Corleone van Boven de Moerdijk
    c. Guus Godfather III (ja, die over het schandaal met de banken)
    d. Patrick Janssens
    e. Jeroen Dijsselbloem
    f. Willem Van Oranje

    Antwoord: e

    3/ Volgend jaar wordt in de VS een nieuwe president, de machtigste man of vrouw ter wereld, verkozen. Dit jaar mochten we de illustere kandidaten voor het presidentschap reeds aanschouwen. Bij de Democraten is er keuze tussen een aantal bordkartonnen vertegenwoordigers van het establishment, Hilary Clinton (een uit satijn en prikkeldraad opgetrokken voorpost van de elite) en de linkse Bernie Sanders.

    Bij de Republikeinen hebben ze het residentiële gekkenhuis het veld in gestuurd om de natie te besturen: de narcistische flippo en miljardair Donald Trump; Ben Carson, een man die portretten van zichzelf met Jezusfiguren laat schilderen en meent dat de Apocalyps nakend is; de immer verbaasde, presidentiële lama Jeb Bush (die niet had gelezen dat lama’s uit respect voor de kiezer het presidentschap niet kunnen ambiëren). Volgens de peilingen staat nog steeds de rechtse bling bling versie van een gorilla uit de Antwerpse Zoo, Donald Trump, op kop. Welke bevolkingsgroep heeft de grofgebekte Trump tijdens de campagne nog niet beledigd?

    a. Mexicaanse migranten
    b. Moslims
    c. Gewonde ex-oorlogsveteranen
    d. Progressieve journalisten
    e. Vrouwelijke journalisten van Fox News
    f. De lama naast hem
    g. Black Lives Matter activisten
    h. De Russische president Poetin

    Antwoord: h. In dit stadium heeft de mannetjesputter Trump president Poetin nog niet beledigd, “maar als die klojo denkt dat hij de VS in het Midden-Oosten opzij kan duwen, dan zal hij het aan mijn verdomde kernkoppen mogen uitleggen. Alle 5400!” Hopelijk komt de dierenwereld in zijn kapsel snel in opstand tegen deze kapitalistische waanzin.

    4/ Wat was de reactie van NVA-kopstuk Bart De Wever toen het Snelle Respons Team van de Antwerpse politie een 14-jarig Syrisch meisje in een instelling met een plastieken kogel in de buik schoot?

    a. “Je mag die mannen hun speelgoed niet afnemen”
    b. “Ik zou zelf ook hopeloos in de war geraken als ik als volwassen man, als topfit onderdeel van een team tot de tanden gewapende en op crisissituaties getrainde mannen, de duimen dreigde te leggen tegen een verward, beschadigd en zwak meisje van 14 jaar. Het was tenslotte geen caféruzie.”
    c. “Wat zouden de heren in Brussel hebben gedaan?”
    d. “Wat zouden de heren van Zichem hebben gedaan?”

    Antwoord: c

    5/ Onder welke schuilnaam – alleszins niet de naam waaronder iedereen haar kent – viel Fientje Moerman (Open VLD) in een lezersbrief het “verwende” spoorwegpersoneel aan, waarbij er – in een stijl die veeleer aan autoritair aangebrande tijdperken deed denken – werd op aangedrongen om “die NMBS-augiasstal uit te mesten”?

    a. Augusta Ricochet
    b. Rexana, Prinses van de Neoliberale Duisternis
    c. Rebecca Vanden Broucke
    d. Rebecca Incognito (als ze reactionair strijd voert)
    e. Maggie Thatcher aan de Lije

    Antwoord: c

    6/ In 2015 begon de NVA – een verrassing voor sommigen – steeds meer te neigen naar een licht afgeborstelde versie van het Vlaams Belang. Je zou zweren: soms lijken die NVA’ers op Vlaams Belangers die langer over hun carrièreplanning hebben nagedacht. Welk van de volgende programmapunten van het neofascistische Belang werd nog NIET door de NVA overgenomen:

    a. Rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden, zodat hun financiële ruggengraat kan worden gebroken
    b. De eis voor opvang van vluchtelingen in de eigen regio
    c. Een aparte sociale zekerheid voor vluchtelingen
    d. Migranten moeten de westerse waarden onderschrijven (behalve als ze in een Volkswagen met sjoemelsoftware rondrijden: dan zijn ze uitstekend geïntegreerd in de ethiek van de rijkste 1%)
    e. Migranten moeten zoals elk fatsoenlijk mens een bankrekening in het buitenland hebben (en alleen daar)
    f. Voor buitenlanders die hier grote multinationals uitbaten, is het land nog niet vol. Ze mogen profiteren van de gratis lastenverlagingen en worden gepamperd met de miljarden van de notionele intrestaftrek (je zou er veel mensen mee kunnen opvangen en jobs, jobs, jobs creëren). Hoe minder de gepamperde aandeelhouders bijdragen en hoe meer champagne ze achterover kappen, hoe beter de maatschappij zal draaien volgens de neoliberale kerk. Hik. Burp.

    Antwoord: e, dit klopt niet. Migranten mogen van de NVA wel een bankrekening in België hebben. Zodat ze de facturen van de tax shift op tijd kunnen betalen.

    7/ Even een luchtige noot: in november werd op VTM de nieuwe poplegende K3 – ons aller industrieel erfgoed en ook leuk voor de kinderen – verkozen na een nagelbijtende finale. Ook wij hebben – chips etend, aan de buis gekluisterd – in eer en geweten onze stem uitgebracht, waarna die door de rijken (Gert Verhulst) in de vuilnisbak werd gezwierd. Ondanks dat – wat verwacht je nog van de rijken? – zouden ook wij bij deze plechtige gelegenheid officieel afscheid willen nemen van Karen, Kristel en Josje en de nieuwe zangtalenten Klaasje, Marthe en Liesbeth Homans (nee, Hanne natuurlijk!) in onze armen willen sluiten. Liesbeth Homans zouden wij nooit in onze armen kunnen sluiten, omdat die stoute heks de arme kindjes en hun papa’s en mama’s te graag pest.

    Soit, hier is onze luchtige kwisvraag: welk van de K3 liedjes heeft een duidelijk links-socialistische inslag, maar is desondanks voorbij het alziende oog van Studio 100 baas Gert “Iedereen zou rijk mogen worden” Verhulst geglipt?

    a. Tienduizend genationaliseerde bedrijven onder arbeiderscontrole
    b. Van Afrika tot in Amerika speelt de burgerij een reactionaire rol
    c. K3 loves een opbouwend syndicaal actieplan
    d. Waar zijn die algemene stakingen?
    e. De 3 biggetjes zijn dikke kapitalisten
    f. Als het binnen regent (is er dringend nood aan een marxistische analyse van de maatschappij)

    Antwoord: f – Klaasje, Marthe en Hanne moeten ergens beginnen met hun maatschappijkritiek. Waarom dan niet met het Woningvraagstuk en de “Toestand van de arbeidersklasse in Engeland”, een klassieker van Engels die duidelijk aan de basis lag van het doorleefde en misleidend springerige “Als het binnen regent” van de nieuwe K3’tjes. Alweer een geheide hit, in onze opinie, die de toenemende verkrotting en de onderfinanciering van sociale woningbouw – door de NVA-heks Homans! – aanklaagt.

    8/ Te oordelen naar de activiteiten waarmee het Antwerpse Snelle Respons Team te pas maar vooral te onpas in het nieuws kwam, kampt deze elite-eenheid met een schrijnend tekort aan, euh, zware misdaad in de Antwerpse metropool. Het is tenslotte al een tijdje geleden dat The Scabs van Guy Swinnen nog een concert gaven in de stad. Wat doen de mannen van het Snelle Respons Team als ze niet mogen uitrukken?

    a. Ze lezen wijdogig de verzamelde werken van Friedrich Nietzsche: Supermannen en liefhebbers van uniformen altegader
    b. Ze oefenen als heavy metal groep urenlang headbangend het repertoire van Alice Cooper in, inclusief zijn bloedstollende vampierenact. Je kan tenslotte niet élke dag als volleerde Rambo’s in kinderkribbes binnenvallen.
    c. Ze spelen schaak met Liesbeth Homans als hun Zwarte Koningin, Bart De Wever als Loper (voor de rijkste 1%), Zuhal Demir als Pion van het inhalige patronaat, en Sigfried Bracke als het Paard dat de minimumdienstverlening tijdens treinstakingen moet garanderen
    d. Ze doen rekoefeningen. Zodat ze veel gespierder lijken dan meisjes van 14 jaar.
    e. Ze doen Madonna na. Zodat tieners van 14 jaar zich volstrekt geconsterneerd zouden afvragen waarom zingende travestieten bij de Antwerpse politie niet gewoon worden verboden. Op zo’n moment komt de vraag wat de heren in Brussel zouden hebben gedaan zelfs niet bij je op. Brrr.

    Antwoord: wij vermoeden “d”. Bart De Wever vreest dat ze in hun kazerne Madonna nadoen en daarover foto’s posten op Instagram en Twitter. Zo’n politionele karaoke zou voor Antwerpse ambtenaren in strijd zijn met de antiek-Romeinse gedragscodes en herenmoraal. Behalve dan op schranspartijen van de elite zelf. Hebt u Unizobaas Karel Van Eetvelt al eens swingend “Like a Neoliberal Prayer” horen ten beste geven tijdens zo’n society feestjes? Even kinky als zijn belastingsvoorstellen en ook niet voor de kinderen! “Damn!” zou Trump zeggen.

    9/ Moet er nog humor zijn na de wanstaltige verschrikkingen van terreur en oorlog van Parijs tot Syrië? Misschien wel. Want humor helpt de mens om zich te verzoenen met de absurditeit van het menselijke bestaan. En het neoliberale geloof is, net als alle andere fundamentalismen, zéér absurd. En op wereldvlak zeker even schadelijk.

    Om ons deze keer tot de religieuze fundamentalisten te beperken: er ontstond enige verbazing toen sommigen vernamen dat het “brein” – beter: de geflipt loshangende hersenkwab – achter de Parijse aanslagen uit de middenklasse kwam en eigenlijk een verwend en arrogant rotjong was. Van de armen zijn veel opiniemakers bereid zich alles voor te stellen. Maar van iemand die zoals hen ook wel eens in een quad over het asfalt heeft geslipt, mogelijkerwijs in een hemd van Yves Saint Laurent? Daar krabben ze zichzelf van in het haar.

    Welke van de onderstaande slogans – haatgepredik van het zuiverste water, dat nochtans zonder de minste duiding wordt afgedrukt in de meeste persorganen – zijn NIET afkomstig van de extreme patroons van Unizo of Voka, en hun letterlijke interpretatie van de neoliberale dogma’s, maar wel degelijk van de islam-fundamentalisten?

    a. “Beperk de werkloosheidsuitkering van Ongelovigen in het Marktprincipe in de tijd. Milton Friedman is the king!”
    b. “Bezorg de tegen het Winstprincipe zondigende vakbonden rechtspersoonlijkheid en stuur er deurwaarders op af als ze staken. Zo kunnen we ze financieel onthoofden.”
    c. “Drijf de werkdruk op! Een om zich heen grijpende epidemie van burn out kan enkel wijzen op de door ons voorspelde Apocalyps, die een zuiverend tijdperk van Creatieve Destructie inluidt. Enkel de Ware Gelovigen/Kapitalisten zullen overblijven!”
    d. “Beloof 100 euro extra in het Hiernamaals”
    e. “Geef de verdoemde NMBS-structuren in private handen, zodat de Enige en Ware Karel Van Eetvelt van Unizo er een eurocentje aan kan bijverdienen. En de massa’s nog meer giften mogen betalen voor Gods ondoorgrondelijke spoorwegen.”

    Antwoord: Sorry, een strikvraag. Dit zijn alleen maar uitspraken van geradicaliseerde Unizo- en Voka-leden. Sommigen onder hen infiltreerden de regering Michel en kregen hun radicale, Thatcheriaanse training in het Verenigd Koninkrijk. De bedroom tax van Liesbeth Homans! Samenwerking met de headhunters van Saoedi Arabië – sorry voor de woordspeling, Bart De Wever – en andere fundamentalistische wahhabieten wordt niet geschuwd. Is er al een meldpunt voor wie deze koppensnellende en dictatoriale sjeiks in de Antwerpse haven met prominente NVA’ers ziet rondlopen? Dringt een waarschuwende badge zich hier niet op? Uiterlijke signalen van radicalisatie: produceert stoom uit de oren, stampt met de voeten en blaast vervaarlijk tussen de tanden als de kranten een staking aankondigen. Wordt ook wel “een Zuhal Demireke doen” genoemd in de kinderpsychologie.

    10/ Naar aanleiding van de aangekondigde spoorstaking werden niet alleen bij de openlijk rechtse pers alle zeilen bijgezet om de strijd van het spoorpersoneel te diskrediteren. Ook in grote delen van de links-liberale pers werd de objectiviteit al snel wegens hinderlijk opzij gezet en werd er driftig in antisyndicale “argumenten” gegrossierd. Het is maar een idee, maar wordt het niet eens tijd voor een eigen, democratisch gecontroleerde syndicale krant? Zo lokte het conflict bij het spoor in De Morgen in een editoriaal, naast andere stakingsbrekende pareltjes, deze gevleugelde vergelijking uit: “Net zoals religieuze radicalen het verpesten voor hun hele geloofsgemeenschap, lijken de geradicaliseerde spoorbonden het te verbrodden voor iedereen die zich op een eigentijdse manier sociaal of syndicaal wil engageren.” Naar welke niet nader omschreven “religieuze radicalen” verwees de auteur van dit prangend “J’accuse” van de spoorbonden?

    a. Jezus Christus van Nazareth
    b. Priester Daens (ook een “ouderwetse” voorstander van arbeidersstrijd en stakingen)
    c. Franciscus van Assisi (zong voor de vogeltjes, volgens sommigen een meer “eigentijdse vorm” van syndicale actie)
    d. De boeddha (die voerde ook zelden beslist actie, hij zat er maar gewoon en mediteerde vruchteloos over een betere wereld – een beetje zoals het gros van de commentatoren in de establishment media).
    e. Bernadette Soubirous (volgens menig opiniemaker zullen de vakbonden pas écht modern zijn als ze als actiemethode massale bedevaarten naar de grot van de Heilige Bernadette vastleggen, om in het diep-Franse Lourdes te gaan hopen op een mirakuleuze genezing van het kapitalisme, liever niet onder hun eigen elitaire neus in Brussel)
    f. Osama Bin Laden
    g. Abu Bakr al-Baghdadi (IS-leider en volgens sommige analisten vanuit zijn hoofdkwartier in Raqqa een uitmuntend specialist inzake de Belgische spoorwegen, alsook de jarenlange pogingen tot liberalisering, privatisering en andere vormen van sociale ontwrichting door de opeenvolgende regeringen)

    Antwoord: a, de heiland himself, folks. Jezus heeft de pret van de Farizeeërs ook verbrod. En hij joeg de handelaars, die zich op een meer “eigentijdse” manier sociaal wilden engageren, uit de tempel. Hopelijk houden de spoorwerknemers de moderne hipsters van de besparingspolitiek – zo eigentijds als exploderende armoedestatistieken – nog zeer lang buiten de tempel van de openbare spoorwegen.

    Prettige feesten aan alle arbeiders!

    (pd)

  • [Column] In de propagandabunker van de N-VA…

    Satirische column door (pd) vanop links-socialisme.blogpost.com

    Bart De Wever, de NVA kopman die telegeniek – de tong halverwege de knieën bengelend – een halve marathon uitloopt, de ultieme communicatiestrateeg die desnoods zijn hele familie gedwongen zou uithuwelijken om toch maar glimmend in de boekjes te staan… Die Bart De Wever, dus, die zijn gezicht in minstens 1001 bestudeerde standjes kan wrikken, heeft in de verste verte geen mening over de Tax Shift. Ja, daar staat u van te kijken, van de man die over vanalles en nog wat, en zijn grootmoeder, iets te vertellen heeft.

    Officieel heette de reden dat de grote leider en communicatiestrateeg op vakantie was. Ja hallo. Zoals eerder dit jaar, toen hij mediatiek van de Alpen ging glijden zeker. “Op skivakantie”, begeleid door een half leger de berg afsuizende body guards. Moest er eens een terrorist van een besneeuwde boomtak op de communicatiestrateeg vallen. Eveneens meegereisd: een reeks streng voorgeselecteerde en ideologisch ingebedde journalisten, die wonderwel door de NVA screening waren geraakt: “geen softdrugs, geen verleden bij de maffia (behalve de energiemaffia), geen lidmaatschap van een vakbond, geen on-Vlaamse sympathieën voor kunst of het verenigingsleven (behalve de patronale verenigingen), geen kritische vragen (cfr. Sigfried Bracke in zijn beste dagen)”.

    Sinds De Wever de NVA eigenhandig met de haren van onder de kiesdrempel heeft gesleurd, door een volgehouden, nooit aflatende aanwezigheid van zijn menselijke kant, die van zijn nageslacht en aangetrouwde familie in Dag Allemaal en andere boekjes, aangevuld met het mediatieke Gouden Kalf en de doorbraak in de Slimste Mens op de VRT (er werden geen kritische vragen gesteld over het neoliberalisme, wegens niet geestig en vermakelijk genoeg), denkt de NVA kopman dat de media en hoe hij de boodschap verpakt alles zijn. Vergeet de realiteit. Het “framen” (de realiteit, doorgaans eenzijdig, inkaderen), het lanceren van one liners, het polariseren met de Vijand, de debatsleutelwoordjes, het weigeren in debat te treden met té vervelende tegenstanders, en het in de media met industriële precisie doorsluizen van steeds dezelfde verhaallijn (of “narrative”, als u het ongeluk hebt in de publiciteit te werken) zal alles oplossen en de stemmers bij de volgende stembusgang – ook al is hun koopkracht inmiddels gedecimeerd – weer blindelings op de op onze portemonnee inbeukende grapjassen van de NVA doen stemmen. Terwijl de rijksten en de grote bedrijven financieel gepamperd worden zonder voorgaande.

    Als het met de BTW-verhogingen en andere aanslagen op onze koopkracht, de afbraak van onze openbare diensten en pensioenrechten zo doorgaat, zal De Wever – tegen zijn zin – permanent op vakantie moeten, vreest de NVA partijleiding inmiddels. Kwestie van door de media niet met onpopulair beleid geassocieerd te worden. Het zou een originele zet zijn en er zijn tegenwoordig vast goedkope vliegtuigreizen naar Beieren, Tirol of de Kaaimaneilanden. Maar zal de kiezer die sublieme mediastrategie wel begrijpen?

    Wat weinigen vermoeden, is dat Bart De Wever – onder het mom van zijn “vakantie” – samen met enkele strategen uit de NVA leiding (zoals de meesterstrateeg Sigfried Bracke) in de luwte reeds op een mediatiek tegenoffensief zit te broeden. De luwte is in dit geval: een NVA propagandabunker in groot Antwerpen, permanent bemand door 2 rechtenstudenten op interimcontract, met tegen de muur een geschilderd portret van journalist Carl Huybrechts samen met Bart “Napoleon” De Wever, een Romeinse kalender, enkele pas gebruikte marteltuigen van Liesbeth Homans (waaronder haar beruchte doe-het-zelf “facelift”), het dieetboek van de burgervader waarin zelfs een mankende pony zich kan herkennen, en voldoende opgestapelde blikken met bonen en volgepropte zakken met aardappelen om een Derde Wereldoorlog te overleven. Een ondergronds “mediaobservatie- en sturingscentrum”, waar je struikelt over de met stof bedekte computers op de vloer, de stinkende asbakken, de lege bierflesjes Jupiler, de half opgegeten zakken met chips en eindeloze stapels met kranten, magazines, buurtblaadjes, verfrommelde P Magazines, de Osservatore Romano, met dartspijltjes doorboorde exemplaren van Het Kapitaal van Karl Marx, the Economist, volledige jaargangen van Flair, Sport Magazine en Knack,… You name it, het ligt er. Geturfd en gesorteerd.

    Het NVA Media Observatie- en Sturings Centrum (kortweg “MOSC”) – kunnen we hier wel meedelen – bevindt zich ter hoogte van de Antwerpse gemeente Wijnegem. Een 20-tal satellietantennes piepen onopvallend doorheen de bemoste bunker, ooit deel van de oude fortengordel rond Antwerpen. Die fortengordel was, net als de NVA, ook meer vorm dan inhoud: de gemiddelde loontrekkende scheurt er gegarandeerd zijn broek aan. Wijnegem situeert zich dicht genoeg bij het centrum van de wereld – Antwerpen stad en haar burgemeester zelve – maar ligt toch genoeg verdoken in het groen om geen argwaan van Elio Di Rupo, Rudy De Leeuw of Marc Leemans – dikwijls de minst opmerkzamen onder de “linkse tegenstanders” nochtans – op te wekken.

    Sinds het debacle van de Tax Shift en de aankondiging van een nieuwe, grote vakbondsbetoging op 7 oktober draait de NVA bunker op volle toeren. De 2 rechtenstudenten – Janis (“Ik kan het ook niet helpen dat de mensen mij nu verwarren met Varoufakis”) en Dirk (“Ik voel me politiek meer verwant met de SP.a, maar het betaalt en ik ben toch middenklasse met ambitie”) – beleven drukke tijden. Ze zitten driftig te tokkelen op hun computer, checken om de 30 seconden hun smart phone, geen enkel online forum blijft gespaard. Briefings met de laatste ordewoorden flitsen van hun laptop of tablet in een fractie van een seconde naar honderden “medewerkers”, een leger van IPad gebruikers dat dagelijks de online krantenrubrieken, Facebook, Twitter en soms zelfs de occasionele dating site (“ik ga niet uit met sossen, vuile profiteurs”) overspoelt. “Wekelijks hebben wij een gesloten vergadering met Bart en Sigfried in onze bunker,” vertelt Janis, de niet-Varoufakis. “Daarop bespreken we de hete onderwerpen van de week, waarop we moeten reageren, en hoe. De Wever is een briljante communicatiestrateeg. Hij weet perfect hoe hij welk publiek moet bespelen. We moeten op elke zucht van negatieve sfeerschepping rond de NVA of Bart zelf reageren. We hebben zelfs tijdsobjectieven: in heel Vlaanderen verschijnt er niets online dat negatief is over Bart of de NVA zonder dat het binnen de 5 minuten flagrant wordt tegengesproken. Bart wil dat nu naar 3 minuten krijgen, en op termijn naar 30 seconden. Maar hij wil er wel geen nieuw personeel voor aannemen in onze bunker. (klinkt teleurgesteld) We denken dat dat onze werkdruk aanzienlijk zal verhogen…”

    Dirk, die net 10 kwade lezersreacties achter mekaar heeft gepost op de site van Het Laatste Nieuws, treedt zijn collega glimlachend bij: “Kijk, dit is de lijst met scheldwoorden die Bart vorige week nog heeft goedgekeurd en ondertekend voor onze lezersreacties op Het Laatste Nieuws: ‘tamzakken, luieriken, sossen, profiteurs, jaloerse tikken, idioten, wereldvreemden, vakbondssaboteurs, complete debielen.’ Maar nog veel straffer, kijk wat hij heeft doorstreept: ’nuffige vijgen, delinquente domoren, ellendelingen, kontlikkers en over het paard getilde, hufterige klojo’s’. Zo scheldt een doorsnee Vlaming die Het Laatste Nieuws leest niet, zei Bart ons. ‘Hou het in Het Laatste Nieuws kort en populair, niet meer dan 4 of 5 zinnen met 1 of 2 kernideeën. ‘t Is de schuld van de sossen en we willen hier toch geen Griekse toestanden, zeker. Maak er geen komedie van Shakespeare van. In De Standaard, De Tijd en De Morgen doen we het anders, gasten: dat publiek heeft meestal een diploma en wordt afgestoten door primair gescheld. Gebruik argumenten, zeg dat socialisten ons de staatsschuld hebben nagelaten, dat we hier geen Grieks bankroet willen, maak indruk met je verbale scherpte. Ontwikkel desnoods iets wat van ver op een redenering lijkt. Dat werkt bij intellectuelen. Zeg daar niet gewoon dat het allemaal de schuld is van de Marokkanen. Wat we in de populaire media natuurlijk wel doen. Zeg dat de Berbergemeenschap vanuit een achtergrond van landelijk wantrouwen tegen de stad ernaar neigt om de staat niet te erkennen. Maak er iets zijdelings sociologisch onderbouwd van, zo jagen we de intellectuele kiezer niet weg.’” Veelzeggend draaien Janis en Dirk met hun van ontzag fonkelende ogen, terwijl ze vergenoegd achterover leunen: “Die man is briljant. We zijn blij dat we in zijn ideologische bunker mogen werken, ook al zijn er hier geen vakbondsrechten en worden de overuren niet betaald. Maar we hebben hier in ons MOSC geen vakbond nodig. We blijven liever onafhankelijk, zoals Friedrich Nietzsche. We zijn blij dat we er het verhoogde inschrijvingsgeld van bijna 900 euro aan de universiteit mee kunnen betalen.”

    Vanuit het MOSC werd de Mars op het Stadhuis bekokstoofd, toen de NVA de manager-sociaaldemocraat Patrick Janssens tijdens de gemeenteraadsverkiezingen uit het Schoon Verdiep stootte. Die Mars bestond uit 5 man en een paardekop, maar het ging om de symboliek. De nieuwe Caligula is daar, en hij neemt zijn GAS-boetes mee. Janis en Dirk beweren trouwens bij hoog en bij laag dat de NVA-afdeling van Antwerpen tijdens die verkiezingen nog eens 200.000 extra exemplaren van het personality magazine “Patrick” heeft laten bijdrukken en bussen bij de Antwerpse kiezers. Toen die de SP.a burgemeester met de billen van zijn bloedeigen, pasgeboren zoon – zelfs Bart De Wever is in Dag Allemaal nooit zo laag gevallen om “menselijk” te lijken – zagen pronken, was de SP.a campagne er, begrijpelijkerwijs, volledig om zeep. Het MOSC is in NVA kringen ook legendarisch omwille van de “Workshops Mediatraining” gegeven door Sigfried Bracke. Tijdens de workshops van juni leerde Bracke de NVA parlementairen reeds hoe ze vragen over de Tax Shift kunnen omzeilen, debatsleutelwoordjes kunnen pluggen, en hoe ze kunnen leren om “ernstig in de leegte te staren, alsof ze een parlementaire wedde verdienen”. Dat laatste beschouwt de mediatrainer als zijn sterkste troef.

    Het is inmiddels klokslag 14 uur in de namiddag, op een dinsdag, en het wekelijkse spannende moment in de NVA bunker is weer daar. Janis en Dirk gaan hun nieuwe lijst met aliassen en bijnamen doorsturen naar Bart De Wever en Sigfried Bracke. “Het middenveld en de vakbonden hebben hun ledenaantallen. Wij hebben een leger van honderden reageerders op elke webpagina met meer dan 5 regelmatige bezoekers.” Janis breekt zich nog het hoofd over “RonnyDePonny”, “AlphonsDeSpons” en “TreesDeMeeneemChinees”, voor de sites van populaire kranten en weekbladen. Dirk is nog niet helemaal tevreden over zijn vondsten “BéeLastingontduiking”, “TanteChampagne”, “Opa1Percent”, “DeCrashVan2008” en “VokaTuur”. De NVA propagandisten hebben zo hun redenen om nauwgezet af te wegen. Vorige week werden de aliassen “ReleaseMe1945”, “BennyBouillabaisse1968” en “NachtwakerStaat2020” wegens historisch en politiek té gevoelig geschrapt door De Wever.

    Het draaiboek in de NVA bunker ligt voor de komende weken al klaar: vergeet de helfie die de elektriciteitsfactuur, de kost van kinderopvang, openbaar vervoer, diesel en wat nog allemaal de hoogte in duwt, zet in op ritueel slachten, de migrantencrisis en de Berbers. ‘t Is de schuld van de Syrische vluchtelingen dat de grote bedrijven amper nog hun belastingen betalen. Wie vlucht voor IS, is een “profiteur” die tegen beter weten in niet door terroristen wil worden onthoofd. En als u durft te betogen of staken, dan wil u Griekse toestanden die de welvaart zullen torpederen. De besparingen op lonen en sociale zekerheid zijn er, volgens de NVA, net om de welvaart terug op te krikken. En dat is allemaal de schuld van de sossen. Dat refrein zal u de komende weken duizendvoudig mediatiek in de maag gesplitst krijgen. En het zal allemaal gelanceerd worden vanuit een verlaten bunker in Wijnegem, bevolkt door twee rechtenstudenten, met de NVA mediageneraals Bart De Wever en Sigfried Bracke die achter de schermen de touwtjes stevig in handen houden. Denk dus twee keer na, als u de komende weken met VokaTuur of TanteChampagne in discussie gaat: het zouden Janis en Dirk kunnen zijn. Doe ze de groeten, op de betoging van 7 oktober.

  • [COLUMN] “Project deradicalisering” van de federale regering

    Satirische column door (pd) overgenomen vanop http://links-socialisme.blogspot.be/

     

    U had het misschien nog niet gemerkt, maar we zitten sinds een aantal maanden met een radicaal rechtse regering. Snijden in de voorzieningen en het inkomen van werklozen, werkenden, jongeren en gepensioneerden die dachten van hun rustige oude dag te genieten? De regering-Michel doet er alles aan om onze manier van leven in het gedrang te brengen. De harde kern, die regelmatig in doorrookte (niet van een Arabische waterpijp) achterkamertjes samenkomt, zit op een doelloos spoor van radicalisering en doorgeslagen neoliberalisme, waarvan de wortels nog maar zelden door onze media in kaart zijn gebracht. Dit in schril contrast met dat andere extremisme, van islamfundamentalistische snit, van wiens oorzaken, gevolgen, hoofd- en zijwegen,… de gemiddelde burger inmiddels volledig doordrongen is. Wie is er vandaag geen expert in Islamitische Staat, fundamentalistische snuff video’s en terreurdreiging niveau 1 tot 4 – en terug? Die heeft duidelijk de krant niet gelezen, ligt in een coma, of heeft de knop van het TV-nieuws, wegens teveel onthoofdingen die op elkaar beginnen te lijken, gewoon uitgezet. Nochtans is het belangrijk om de voedingsbodem en mogelijke oplossingen voor de radicalisering van neoliberale politici van nabij onder de loep te nemen.

    Met kansarmoede heeft het volgens de kenners niets te maken. “Ze creëren meer kansen voor zichzelf door die van anderen te sluiten,” aldus Marion Van Lan, sociologe aan de Universiteit Groningen, waar ze neoliberale politici aan laboratoriumonderzoek onderwerpt. Onderzoek dat zeker vandaag, met de aanhoudende aanslagen op onze levensstandaard, broodnodig is. “Het zijn narcistische types met een franje van schizofrenie. Velen zijn ook serieus borderline zonder het zelf te beseffen.” Van Lan sprak gisteren in de Commissie “Deradicalisering van de neoliberalen” waar ze zich hevig kantte tegen té simplistische modellen, als zou de radicalisering van politici simpelweg het gevolg zijn van de kapitalistische crisis. “We mogen niet teveel in hokjes denken. Iedere geradicaliseerde neoliberaal kende zijn eigen traject. Van Bart De Wever weten we dat hij teveel in de verkeerde frituren zat, met een van de samurai saus druipende berepoot in de ene hand en een boek van Edmund Burke in de andere. Zoiets kan een nefaste invloed op de karakterontwikkeling hebben.”

    De feiten zijn er nochtans. En dikwijls wordt de NVA, zeg maar de neoliberale Thatcher 4 Belgium, met de vinger gewezen. De radicalisering uitte zich niet alleen in plotse veranderingen van het uiterlijk. Al waren die er wel. Bart De Wever met zijn bijna levensbedreigende vermageringskuur (samengevat in zijn dieetboek met collega saladist Carl Huybrechts – een literaire bijbel voor kook- en andere fanaten). Er is ook de verontrustende transformatie van Liesbeth Homans, die zich de expressieloze look van een kampbewaakster op speed aanmat, en industriële hoeveelheden donkere oogschaduw begon te gebruiken. Van bikinibabe tot genadeloze neoliberale strijdster… Het zal je dochter maar wezen. Ideologisch verblind, zoveel is duidelijk, in haar jihaat tegen gewone werkenden, werklozen, vakbonden en andere Ongelovigen die er zelf voor hebben gekozen. Om niet tot de rijkste 1% te behoren. “Een schandaal en meestal hun eigen schuld,” vindt de uitgesproken Antwerpse NVA’ster. “We kunnen de 99% armsten niet blijven pamperen met lonen waar je mee rondkomt en een ontspoorde sociale zekerheid, die haar gebruikers verhindert om op eigen benen te staan. Ja, dan bedoel ik ook de rolstoelpatiënten die het ongeluk hadden om één of allebei hun benen te verliezen. Ze kunnen tenslotte nog altijd op hun eigen stompjes staan.”

    Naast de fysieke omwenteling zijn er ook andere tekenen waaraan de omgeving een doorschietende neoliberaal kan herkennen. Zoals een onstuitbare vloed aan extreme uitspraken tegenover vrienden, familie, op Facebook, ja zelfs in de media. “We moeten ervoor zorgen dat de werklozen hun rekeningen niet meer kunnen betalen.” Dat zegt de openlijke sadiste en Thatcher kloon Zuhal “bekeerde Vlamingen zijn altijd de hevigste” Demir. “Het ABVV is de gewapende arm van de PS.” Dixit Bart De Wever, de Ché Guevara in de weelderige achtertuin van de rijkste 1%. Dan ben je toch beter af met een halsstarrig grijnslachende tuinkabouter met puntmuts – Theo Francken, ben jij dat? – als kloeke afschrikking. Zoekt u nog meer symptomen van ontspoord en antikatholiek – word eens wakker, CD&V – denken? “De VNV collaborateurs met Hitler hadden hun redenen.” Aldus de gevaarlijk radicaliserende Jan Jambon, die het ondanks zijn extreme uitspraken tot Minister van Binnenlandse Zaken heeft geschopt. Zet op dit ongeleide projectiel alsjeblief een bataljon professionele Deradicaliseerders. “Komaan Jan, Hitler was er ver en vér over. Wij kunnen je misschien helpen. Mogelijk zelfs aan een echte job(knipoog). Wat is er in ‘s hemelsnaam mis met de mooie tradities van centrumrechts? Leo Tindemans, Manu Ruys, Rika De Backer,… Willy Claes en Louis Tobback. Jij hebt nood aan positieve rolmodellen, Jan! Nee nee, OK… niet Nelson Mandela. ‘t Is al goed.”

    “Ik was bijna naar Engeland getrokken om tegen de mijnwerkers te vechten.” (Bart De Wever)

    Veel radicale neoliberalen leerden elkaar kennen in obscure, pet- en lintdragende organisaties, zoals de studentenclub KVHV. Bart De Wever, vandaag schaduwpremier, vertelt: “Wij keken vroeger graag naar filmpjes over de Falklandoorlog, terwijl wij joelden en onze favoriete clubliederen zongen. Het was de tijd van voor You Tube en internet. Soms was het een hels gerommel met die oude VHS video cassettes, daar in ons Verbondslokaal. Wij dachten echt dat Milton Friedman ons vanuit de hemel kon zien en onze gebeden voor een volledig vrijgemaakte aanbodzijde kon horen. Niemand had die belemmerende hoge loonkost, sociale zekerheid en vakbonden nodig.” De NVA-kopman analyseert voortdurend. En altijd in naam van de Zwarte Steen – of was het het Zwart Geld van LuxLeaks en SwissLeaks? – die elke diepgelovige neoliberaal, én diamantair, ooit tijdens zijn leven moet hebben bezocht. Al was het maar om onbezorgd in een wellness modderbad te ploeteren, samen met andere steunpilaren van de samenleving. Bart heeft nog steeds dezelfde missie als toen: doen alsof de meerderheid “dankbaar” moet zijn dat ze financieel gepluimd wordt door het kapitaal. Hij gaat verder: “Toen ik Thatcher met haar valse permanent in een Britse tank zag zitten, wist ik het zeker: dit wil ik later ook doen.” Zou het effectief? Een andere NVA-hooggeplaatste, die anoniem wenst te blijven, bevestigt: “Toen is het idee van militairen voor de kathedraal eigenlijk spontaan gegroeid. Als student plasten Bart en ik er soms tegen, nu zetten we er liever para’s voor. Alleen de werkende mens wordt nog zeiknat. (grijnst)

    Hoe wordt iemand een strijder voor het extreem neoliberale kapitalisme? De Wever vertelt honderduit: “Margaret Thatcher en Ronald Reagan waren onze idolen bij het KVHV. Het scheelde echt geen haar of ik was in Engeland mee tegen de mijnwerkers gaan vechten. Telkens wanneer Thatcher een schip van de Argentijnen kelderde, slaakte Liesbeth (Homans – nvdr) een gilletje dat ik hier niet ga nadoen. Ja, toen had ze soms nog gevoelens. Zij het meestal nogal militaristische.”

    Driemaal daags keerde de jonge Bart De Wever zich al biddend – de verzen van Edmund Burke en Milton Friedman prevelend – naar Londen, het Mekka van de zakenwereld. “Ik was serieus teleurgesteld toen ik hoorde dat de Falklandoorlog al gedaan was en de mijnwerkers reeds verslagen. Ik wou begin jaren ’90 nog mijn valiezen pakken om eigenhandig de extreemlinkse Anti-Poll Tax beweging te stoppen, waarover Thatcher helaas is gestruikeld. Maar eerlijk gezegd: ik stond te dik. En ik was niet zeker dat ik als neoliberale strijder nog terug het land zou inmogen. Stel dat ze mijn nationaliteit zouden afnemen, wegens deelname aan een buitenlands conflict. Of mijn naam op de vliegtuiglijst hadden gescreend, goed voor twee plaatsen in Business Class. Daar hadden Liesbeth en Theo persoonlijk en onze Verbondskas collectief voor gespaard. Dan was ik voor altijd veroordeeld om in Engeland, met zijn legendarisch slechte keuken, te blijven. Ik was wel voor het Ene en Ondeelbare neoliberale geloof, en there is no alternative, maar de Belgische frietkoten vaarwel zeggen, daar voelde ik weinig voor.”

    Bart “Al-Berepoot”, Liesbeth “Al-Kampbewaakster” en Theo “Al-Tuinkabouter” zwoeren daar en toen, in dat bedompte KVHV-lokaal, dat ze van Lommel tot de Borinage, van Oostende tot de Duitssprekende kantons,… een “asociale woestijn” zouden creëren. Een door Karel Van Eetvelt, Unizo imam, klaaglijk tot het gebed opgeroepen kalifaat, voor diamantairs met een lekke boekhouding. Zonder een Franstalig ABVV, dat met z’n halve bolsjevisme – want dat was het – naïeve werkende Vlamingen op sleeptouw zou nemen. Vlamingen die diep van binnen eigenlijk niets liever willen dan hun koopkracht en sociale zekerheid volledig gekelderd te zien. Een Vlaams paradijs waar kinderen van werklozen niet langer constant op café zitten te zuipen en te kaarten. Maar les krijgen in sociale vaardigheden (“Vandaag breken we de sociale zekerheid af, jongens en meisjes”) van Liesbeth Homans en Zuhal Emir – sorry Demir – zelve.

    De jonge KVHV’ers sloegen liters Westmalle achterover, bestudeerden gezamenlijk pauselijke Encyclieken, zongen middeleeuwse liederen en wisselden van partner na het gebed (door dronkenschap, maar soms ook niet). Een occasionele dandy rookte pijp. Bart De Wever: “Na de vorming kuiste ik de vloer van ons Verbondslokaal, die er bijna altijd smerig bijlag. Studenten zijn, dat is bekend, soms echte varkens. Wij van het KVHV, hoewel een toekomstige elite, waren ook niet rein en proper op onszelf. En dus schrobde ik geregeld de vloer van deze superieure elite schoon. Op mijn blote knieën. Je mag nooit een inspanning van de arbeiders vragen die je zelf niet bereid bent te doen. Ik pas dit principe vandaag nog toe in de besparingspolitiek. Ik heb ooit gekuist, nu mogen de arbeiders blijven betalen.”

    Volgens Marion Van Lan heeft deze saneringspolitiek zijn wortels in overaccumulatie van kapitaal en een historisch dalende tendens van de winstvoet. “Dit zorgt – alle studies wijzen dat uit – voor een vervreemding van hun eigen menselijkheid, vanwege de politici die het winstsysteem beheren.” Een sociale pathologie die vandaag nog maar moeilijk in te dijken is. Van Lan: “Wie al 30 jaar slecht – dat wil zeggen neoliberaal – bezig is, gaat dat gedrag morgen niet veranderen.” Ziet de wetenschap nog wel oplossingen voor de vervreemding en radicalisering van de burgerlijke politici? Zij die als ware gekken een collectieve verarming blijven organiseren, onze maatschappij sociaal en economisch ontwrichten, en daarmee geweld, uitsluiting en terrorisme in de hand werken. “Ja,” zegt Van Lan beslist. “Er is een tweede actieplan van de vakbonden in België nodig. Een militantenconcentratie, personeelsvergaderingen, een grote nationale betoging. Maar met meerdere vertrekplaatsen, aangezien ik heb gehoord dat de vorige betoging in Brussel echt een overrompeling was. En met als sluitstuk in mijn opinie een algemene 48-urenstaking. De wetenschap is bijna unaniem dat deze geteste methodes de barbaren van de neoliberale staat kunnen doen wankelen en zelfs doen vallen. Jejoen Bontinck, u welbekend, wou bewegen zoals Michael Jackson. Ik zeg: laat ons bewegen met een tweede actieplan. Zodat wij binnenkort ook niet meer hoeven te kijken naar al hun leeghoofdige televisie, bijna even waanzinnig als de rituele onthoofdingen van IS. Het komt er volgens de brede literatuur op aan om solidair onze levenswijze verdedigen. In de straten van Brussel en ver daarbuiten!” Marc Leemans en Rudy De Leeuw mogen dus op beide oren slapen: alleen een tweede, opbouwend actieplan zal volgens de kenners de radicalisering van onze politici kunnen tegenhouden en de levensstandaard van de meerderheid veiligstellen. “Wie zich slap opstelt, krijgt van de Thatcherianen steeds meer kletsen.” Aldus een gedreven Van Lan. De gebeurtenissen van de laatste weken lijken haar alvast gelijk te geven. Als de vakbonden beslissen om de weg naar verdere actie en algemene staking te plaveien, houdt niets de Commissie “Deradicalisering van neoliberale politici” nog tegen om een positief advies te verstrekken en de brede mobilisatie in scholen, universiteiten, wijken en bedrijven mee op gang te trekken.

  • [Column] Gratis is een keuze

    Reactie door Jon op de blog https://consequentlinks.wordpress.com

     

    euroRoland Duchâtelet wilt de NMBS kopen voor één euro. Hij zou het allemaal “veel efficiënter” maken, er zou niet meer gestaakt mogen worden, en “iedereen betaalt wat hij of zij moet betalen”.

    Momenteel krijgt de NMBS 3 miljard euro subsidies per jaar en haalt ze 1 miljard uit eigen inkomsten. Roland Duchâtelet zou er een winstgevend privébedrijf van maken, waardoor de overheid (en dus de belastingbetaler) “flink wat geld zou besparen”. Ik durf dat te betwijfelen. De tickets zouden een pak duurder worden: zonder subsidies zou alles minstens 4 keer zo duur moeten worden. Een retourbiljet Leuven-Gent zou dan geen 24,20 euro kosten, maar zo’n 100 euro. Vermoedelijk zou het treingebruik daardoor dalen. Ook zou het aanbod verder dalen: enkel de drukste, meest rendabele lijnen zouden behouden blijven. Uiteindelijk gevolg? Meer autogebruik, nog meer files, en al de ecologische, economische en psychosociale schade die dat met zich meebrengt.

    gratisIk heb een ander voorstel. Laat ons de subsidies voor de NMBS verhogen van 3 naar 4 miljard, zodat ze geen eigen inkomsten meer nodig hebben. Maak alle treinen gratis!

    De notionele intrestaftrek alleen al kost de belastingbetaler meer dan 6 miljard euro per jaar. Bij de invoering van de maatregel in 2006 werd de kostprijs begroot op 500 miljoen euro, maar dat bleek dus een enorme onderschatting. Weggesmeten geld, want tewerkstelling levert het niet op. Het kan dus niet zo moeilijk zijn om een miljardje te vinden voor de NMBS, als er de politieke wil voor is.

    Gratis treinen, het zou veel geld en zinloos werk besparen. Geen ticketautomaten meer nodig. Een groot deel van het loketpersoneel zou andere, nuttigere dingen kunnen doen (mogelijk bij een andere overheidsdienst). De treinbegeleiders zouden zich kunnen concentreren op het nuttige deel van hun werk: de reizigers begeleiden naar hun bestemming. Ze zouden wellicht veel minder te maken krijgen met agressie. De Ticket Control Teams (TICO) kunnen worden afgeschaft. Zwartrijden zou niet meer bestaan, dus ook geen boetes en alle administratie daarrond. Enzovoort. Al dat uitgespaard overbodig werk kan omgezet worden in betere dienstverlening en een uitgebreider aanbod.

    Het onderscheid tussen eerste en tweede klasse zou kunnen verdwijnen, want iedereen betaalt toch hetzelfde tarief van nul euro. Uit hoffelijkheid zouden we natuurlijk wel kunnen afspreken dat we bij de eerste klasse plaatsen voorrang geven aan zwangere vrouwen, bejaarden, enz.

    “Gratis bestaat niet”, zegt de huidige regering. “Gratis is een keuze”, zeg ik. We kunnen zeker een aantal dingen “gratis” maken, en het is een politieke keuze wélke dingen we “gratis” maken. Momenteel wordt er de keuze gemaakt om grote bedragen aan belastingen op bedrijfswinsten “gratis” te maken. Waarom zouden we geen andere keuze kunnen maken, en bijvoorbeeld heel het openbaar vervoer “gratis” maken? Waarom niet?

  • Eindejaarskwis

    darkside

    De traditionele eindejaarskwis van onze satirische huisblog

    De champagne wordt weer driftig ontkurkt, vuurwerk knalt feestelijk over de daken. De gevulde kalkoen, truffels en kaviaar vallen royaal uit de kast bij de superrijken. Wij doen gewoon ons best om er iets speciaals van te maken. Jawel, de feestdagen en het nieuwe jaar staan weer voor de deur, als waren het een politiek correcte Sint en Piet, evenwaardig walsend over de daken.

    2014 was een jaar van opleving van strijd in België, na wat voor velen een communautaire ijstijd leek. Jazeker meneer De Wever, er waren twee democratieën. Die van het besparende parlement en een nieuwe, nog zeer prille en ontluikende: die van de werkende mensen en jongeren die op straat kwamen, staakten en vergaderden. En die frenetiek surften! Niet op de Middellandse Zee, zoals het verwende maar immer klagende kapitaal, maar op internet. Op zoek naar informatie, verslagen en suggesties voor hun strijd. Op de nationale stakingsdag, 15 december, lag socialisme.be – de LSP site – even volledig plat door een indrukwekkende toestroom van internetsurfers. Mensen die meenden dat er meer tussen hemel en aarde moest zijn dan de massagebus voor werkwilligen van Unizo en de berg onverkochte koffiekoeken van de rechtse studentenclub KVHV voor anti-stakers. Als dat maar geen gat in de begroting opleverde, van die rechtse koekenbakkers!

    Ondertussen – terwijl grote delen van de traditionele pers steen en been klagen – schoot de oplage van De Linkse Socialist met rasse schreden de hoogte in. In november werd de gedrukte oplage van ons maandblad verdubbeld, maar op basis van de betoging van 6 november – volk, amai! – werd dat nummer nog steeds een gewild collector’s item. Een beetje zoals de gitaren van Bobbejaan Schoepen, maar dan in kleur, plooibaar en stukken handiger op stakingsacties.

    Ook in 2014 liet géén enkele van de redacteurs van De Linkse Socialist zich courant omkopen door de mannen in het blauw, noch door rijke aandeelhouders als Warren Buffett… Zelfs rijke suikertantes die – ondanks onze perspectieven – nog niet hebben verleerd om op de beurs te speculeren, werden vriendelijk maar kordaat wandelen gestuurd als ze op café een cappuccino met slagroom wilden aanbieden aan sommige van onze redacteurs: “Nee dank u, tante. Ik moet nog een artikel over het tweede actieplan schrijven.” Geloof ons vrij: in tijden van massabetogingen en algemene stakingen zijn die onkreukbaarheid en reële onafhankelijkheid in de tea room geen overbodige luxe! Maar, wat weet u nog echt, en wat slechts van horen zeggen over 2014? Gelukkig is er onze traditionele eindejaarskwis om uw geheugen en klassebewustzijn in deze feestelijke dagen op te frissen.

    1/ Tijdens de sociale acties aan Agfa Gevaert in maart bracht de Antwerpse rapster Slongs Dievanongs een eerbetoon aan de geëngageerde schrijver Lode Zielens. Daarmee werd eindelijk de klassenstrijd binnengebracht – en hoe – in de Antwerpse artistieke scène. Die we veruit de belangrijkste artistieke scène ooit – misschien gerekend zonder Venetië tijdens de Renaissance, Berlijn voor 1933 en het Parijs van Juliette Gréco – moeten noemen. Na de volkszangers De Strangers, die een eerder rechtse reputatie hadden, en meer apolitieke maar verdienstelijke zangeressen als La Esterella een culturele ontwikkeling die opvallend is. (Wie kent er overigens nog de Woodpeckers? Of het geniale “Theo Plastron” van Theo Van Den Bosch? – You Tube!) Maar we dwalen af. Hoe heette de song waarmee de fantastische passionara Slongs intussen menig stakingspiket en massabetoging al rappend een hart onder de riem stak? Zelfs in die mate dat een tweede actieplan tegen de regering Michel zo goed als onvermijdelijk wordt?

    a) “Wor bleft die massapartaai van de waarkende mens?”

    b) “Koareltje Van Eetvelt, zwaansde gaai weral? (f*cket off mè aw Unizo massagebus ver stoakingsbrekers)”

    c) “Nog ni te laat”

    d) “Wor bleft die massagebus ver de actievoerders?”

    e) “Edde gaai na nog ni genoeg? Fuck de 1% raaikste oitbuiters y’all.”

    Antwoord: c

    2/ In Syrië en Irak bediende de terreurgroep Islamitische Staat zich van barbaarse onthoofdingen om gevoelens van angst en intimidatie onder haar vijanden te creëren. Wat was de reactie van het imperialisme hierop?

    a) Het vroeg aan de bevriende sjeiks in Saoedi-Arabië om even te dimmen met hun onthoofdingen (de ene onthoofding is de andere niet, de ene fundamentalist – met oliedollars – is sympathieker dan de andere)

    b) Het VS-imperialisme zei dat het de door IS bedreigde massa’s in de regio op multi-etnische basis zou bewapenen, zolang ze niet in conflict lagen met die andere fijne bondgenoot in de regio, Turkije (staatsterrorist tegenover de Koerden en iedereen die zijn hoofd boven de korenmaat steekt)

    c) Obama liet – stilaan verveeld in zijn “bacon and eggs” starend – een nieuwe lading drones bestellen

    d) Pieter De Crem kocht zich een nieuw maatpak met ijdele – en volstrekt ridicule – streepjes en toeterde rond dat de vijandelijke elementen door het Belgische leger in de pan zouden worden gehakt

    Antwoord: d

    3/ De nieuwe rechtse federale coalitie werd met heel wat koosnaampjes bedacht in de pers. En vond er af en toe eentje uit voor zichzelf. Welke koosnaampjes zagen we de revue passeren?

    a) De kamikazeregering

    Vrij vertaald: een regering die zichzelf in de prak rijdt in de klassenstrijd. Massabetogingen van werkenden, studenten, scholieren,… en algemene stakingen in opbouwend actieplan zullen haar plat op de bek doen vallen (wij voegen even toe wat de burgerlijke pers uit beleefdheid vergat).

    b) De Zweedse coalitie

    Dit koosnaampje was de tegenzet van de rechtse bandieten op de kamikazeregering: sociale kaalslag als gezinsoptie bij IKEA. For the record: de Zweedse coalitie ligt in het originele Zweden inmiddels op z’n gat.

    c) De verenigde coalitie van asociale beenhouwers en rechtse sadisten die onze toekomst verknallen (en die van onze kinderen)

    d) De Thatcher coalitie: bourgeois arrogantie in een Porsche die vol onbegrip zijn GAS-boete neersmijt

    Antwoord: a, b en d – c had nochtans ook gekund

    4/ Hoe luidde de slogan die de scholierenactiecomités populair maakten onder de revolterende jongeren?

    a) “Bourgeois, Crevits, van ons krijg je betogingen en stakingen aan je rekker tot je op je smoel valt.”

    b) “Bourgeois, Crevits, van ons krijg je een flexibele job die eindigt met massaontslag voor al je ministers en gemeenschapsdienst voor Theo Francken bij kapperszaak ‘Les cinq frères d’Antoine’ in Matonge, waar niemand ooit van terugkwam zonder dat alleen het haar op zijn hoofd een stevige makeover kreeg.”

    c) “Bourgeois, Crevits, van ons krijg je niets”

    d) “Bourgeois, Crevits, van het kapitaal krijg je een Porsche onder je reet omdat je ons onderwijs afbreekt. Daarom schoppen wij keet tot jullie kapitalistische zootje verbleekt.”

    Antwoord: c

    5/ Wat hadden de Vlaamse collaborateurs met het nazisme volgens NVA-minister Jan Jambon?

    a) Een antisemitische overtuiging die je in zijn historische context moet zien

    b) Een autoritair, de democratische rechten van de werkers kapotslaand trekje, dat je tegen de historische en culturele achtergrond moet vatten

    c) Ze hadden hun redenen

    d) Ze hadden de arm schuin geheven op massabijeenkomsten, omdat ze zo gemakkelijker bij dat verrekte pluisje boven de stoof geraakten – zeker niet omdat het zwartzakken voor Vlaanderen waren

    Antwoord: c

    6/ Wat vond Bart De Wever het afgelopen jaar “op het randje van het criminele”?

    a) De Zwarte Pieten discussie

    b) Elke Pietendiscussie tout court

    c) Bijna alles wat niet in het NVA-programma staat

    d) Samenspannen met Duitsland tijdens Wereldoorlog 2 (minister Jambon, die het Vlaams Blok in de villawijken rond Antwerpen nog mee uit de grond heeft gestampt in zwarte legerlaarzen, is – wellicht uit eigenbelang – van het bijna-criminele karakter van de collaboratie nog niet overtuigd)

    e) Belastingontduiking door de 1% in Luxemburg

    f) Het colloquium van partijgenoot Koen Degroote over Joris Vanseveren (zeker geen Zwarte Piet, maar veeleer een Spierwitte Piet uit de jaren ’30, die daarvoor zijn redenen had en socialisten, democraten en marxisten met zijn roe in de zak stak)

    g) Het feit dat socialisten en vakbondsleden hem wegzetten als “vijand van de arbeiders”, terwijl het regeerakkoord volgens De Wever – SM-gewijs – wel degelijk zijn knallende liefde voor de werkende klasse uitdrukt

    Antwoord: g

    7/ De regering-Michel blijkt bij het begin van haar regeerperiode reeds de meest onpopulaire regering ooit: slechts 20% steun volgens de peilingen. Alleen de collaborateursconnectie met de heer Dolf tijdens Wereldoorlog 2 deed het slechter, vermoeden we. Zeg nu nog eens dat betogen en staken voor een aanzienlijk betere wereld niets uithaalt. Zo’n mensen zijn duidelijk nog niet mee met het programma.

    Voor de professionele volksbedriegers van de NVA was die graad van weerzin echter nog niet genoeg. In Antwerpen deed een lokale NVA-schepen een heldhaftige poging om – tegen beter weten in – ook de kleine ondernemers tegen zichzelf in het harnas te jagen. Welke vorm van ondernemerschap moest, volgens dit genie van ‘t Schoon Verdiep, wegens “imagoverlagend” met een startvergunning van 6000 euro worden beboet?

    a) Het massale misbruik van interimarbeid door grote en kleinere bedrijven

    b) De verkoop van loombandjes aan kinderen onder de 12 jaar (stel dat ze er een industrieterrein mee afsluiten, de “war room” van Jan Jambon kleurrijk mee decoreren, of ander kattenkwaad met die bandjes uitsteken? – Bart De Wever is “op alles voorbereid” vanwege “tegenstanders onder de min 12-jarigen”)

    c) Nieuwe nachtwinkels, internet shops, shoarma en durumketen waar nog minder Nederlands wordt gesproken dan tijdens een seminarie “Modern Management & Fiscal Prudence” van Voka, in samenwerking met de Rotary Club en de Luxemburgse banken

    d) Het hemeltergende gesjacher met NVA-lidkaarten op menige Antwerpse straathoek. Die dan achteraf niets blijken waard te zijn! Behalve voor de rijkste 1%. Weg met deze imagoverlagende overlast.

    e) SM-clubs waar zelfs Liesbeth “De Neoliberale Tepelklem” Homans niet meer wordt toegelaten. In die kringen geldt ondertussen: “Tepelklemmen helemaal toppie, Liesbeth. Maar met die neoliberale shit ga je in onze club véél te ver. Je wil de mensen echt pijn doen!” Als zelfs overtuigde masochisten de grens trekken bij het wilde kapitalisme… Waarom zouden wij het dan niet doen?

    Antwoord: c

    8/ Bart De Wever, schaduwpremier en professioneel uitvinder van one liners – soms lijkt het zijn enige vruchtbare tijdverdrijf – vond het sneu dat de NVA tijdens de laatste maanden steeds meer de zwarte piet kreeg toegespeeld voor het regeringsbeleid. Met welk fictief personage werd de NVA volgens De Wever op een onrechtvaardige manier vergeleken?

    a) Pinokkio

    Ze gingen de pensioenleeftijd niet verhogen. Right?

    b) Oom Scrooge

    Voka is de baas van de NVA. Maar dat betekent niet dat de partij extreem vrekkig zou zijn of de werkende klasse het brood uit de mond zou willen stoten. Veel liever zouden ze 10 broden tegelijk uit onze mond stoten. En daarmee een voedselbank voor het kapitaal oprichten.

    c) Robin Hood

    Euhm nee, wacht. Een weggevertje. Daarmee wordt De Wever helemaal niet vergeleken. Hij rooft liever bij de werkenden en armen om aan de superrijken te geven… Ook al is meer dan 80% van zijn volksgenoten in de Vlaamse democratie voor een knoert van een vermogensbelasting. Hey Nottingham! De omgekeerde Robin Hood is daar! Hij komt de boeren en werklieden stropen om te geven aan Marcus Judokus Coucke, de Graaf van een Miljard Dukaten!

    d) Darth Vader

    Een metalig wauwelende robot uit Star Wars, die even sinister uit de hoek komt als Liesbeth Homans binnen en buiten de SM-club (waar ze niet meer binnen mag)

    e) Calimero

    ‘t Is allemaal de schuld van de socialisten, woehoe… Woehoehoe… De rooien die minstens sinds het Stenen Tijdperk de zaken danig hebben verkloot. En voor rechtschapen burgers veel rommel hebben achtergelaten. Mogelijk zelfs sinds de big bang! Maar dat wordt nog onderzocht door het net niet weggesaneerde KNMI. Waarom is de hele wereld toch tegen ons? Kunnen we nog ergens een cultuurhuis of kindercrêche schofferen? Wordt er kaviaar en levenselixir van dominante vrouwen geslurpt in de “war room” van Jan Jambon, onze Napoleon uit Legoland? En waar zat de Napoleon uit Legoland tijdens de algemene staking? In primeur: op het toilet van het Parlement, met een imposante hoeveelheid WC-rollen die dienst deden als bouwstenen voor zijn hoogstpersoonlijke generaalstent. Dat belooft voor het tweede actieplan! Een zwarte generaal in papier maché!

    f) Liesbeth Homans

    O nee, wacht! Deze vrouwelijke versie van Caligula is géén fictief personage. Zegt men. Ze bestaat naar verluidt echt en zal koleriek, maar expressieloos als altijd, deurwaarders inzetten tegen stakingspiketten om dat te bewijzen.

    Antwoord: d

    9/ De beste film van 2014 was ongetwijfeld de VTM saga “Ik ken meneer Jambon”. Een dramaserie van eigen bodem, geïnspireerd door de stiptheidsacties van de Federale Politie in het najaar. Een lid van de 1% – het kan ook de 1% zotten zijn – klom voor de camera’s uit zijn wagen om een politieagent in uniform voor “Vakbondsdelegee!?” te verwijten, licht verwijfde, Mr. Bean-achtige duwtjes uit te delen aan de bonkige agent, en met zijn smart phone – het kan ook een extremely silly phone zijn – filmbeelden te proberen schieten van de “Vakbondsdelegee!?” in blauw uniform én met imposante snor. Zelden zo’n revolutionaire splitsing in het staatsapparaat meegemaakt. Het leek even Pantserkruiser Potemkin helemaal opnieuw. De egotrippende, elitaire mafkees werd uiteindelijk door de muitende troepen afgevoerd. Hoe heet de heersende klasse-onnozelaar waar dit soort grensoverschrijdend gedrag – da’s het minste wat je ervan kan zeggen – allemaal mee is begonnen?

    a) Michel Verschueren, manager van Anderlecht maar niet van zichzelf – zie ook: “Stakers zijn luieriken”

    b) Caligula, slavenhouder uit het Oude Rome.

    Liet zijn tegenstanders uit het klootjesvolk ontelbare keren omgekeerd aan hun sandalen aan het Viaduct over de Tiber hangen, alleen nog maar als ze langer dan 2 seconden naar zijn wilde haardos durfden te kijken. Dat was het handelsmerk van Caligula.

    c) Friedrich Nietzsche

    Filosoof van wrede slavenhouders (zoals Caligula), tsaren, bankiers en uit barbaarse inteelt voortgekomen aristocraten. “Onze Lodewijk heeft een echt voorname air, maar zijn ogen staan zo dicht bij elkaar! Bijna een Cycloop!” Maakte zijn lezers wijs dat ze uniek en uitzonderlijk waren, terwijl de meesten gewoon omhooggevallen kleinburgers – of omlaag gevallen aristocraten – waren. Eens ze intens overtuigd waren van hun unieke kwaliteiten, probeerde Nietzsche hen schuimbekkende vijandigheid tegenover de “rode vodden” (niet de vrolijke jurkjes van Lou Salomé, maar de socialistische kranten) aan te praten en een wilde hang naar een gewelddadig, autoritair en genocidair bonapartisme. Augusto Pinochet is klein bier bij wat deze uiterst-rechtse malloot voor ogen stond. Klein detail in de geschiedenis van Nietzsche, volgens zijn postmoderne apostelen (maar dat zeggen sommige neonazi’s helaas ook van die andere genocide, de holocaust): praatte de afslachting van miljoenen Congolezen goed als de noodzakelijk “barbaarse methodes” om de westerse elites – en hun semi-artistieke zondagsschilders – in het zadel te houden.

    d) Jean-Marie Dedecker

    Een brulboei die ze helaas niet in Oostende konden houden, dobberend aan een of andere liberale pier, met enig zeewier in de neusgaten. Moest op een bepaald moment zijn eigen partij oprichten, die naar de judokeizer zelve werd vernoemd: Lijst Dedecker. Over die naam was er weinig discussie. LDD liep op de klippen in een wereld van exploderende ego’s en NVA, die andere arrogante zeepbel die meer vorm dan inhoud door onze collectieve strot wist te rammen.

    Antwoord: Sorry! Dit was de niet zo pertinente lolvraag. Geen goede antwoorden en punten te verdienen. Doe ze nog eens vol op de arbeidersstrijd, en het nieuwe jaar. Wij zijn hier Ben Crabbé niet.

    10/ Wie dacht dat het met de hardvochtigheid van de nieuwe regering nog zou meevallen, kreeg in december een nieuwe waarschuwing. De coalitie besliste om jongeren onder de 21 jaar zonder diploma het recht op een uitkering te ontzeggen. Je kan niet meer beweren dat die kostuum-en-das-creaturen de klassenstrijd niet bloedernstig nemen. Wat zal het gevolg zijn van deze verregaande maatregel?

    a) De meeste Vlaamse charmezangers zullen vanaf nu helemaal zelfbedruipend zijn

    b) De Vlaamse charmezanger Bart De Wever is een nog groter onmens dan we al konden bevroeden

    c) De Zwarte Generaal in papier maché, Jantje Jambon, zal binnenkort – naast muitende politierevoltes die met de vakbonden sympathiseren – met massale revolutionaire jongerenbewegingen worden geconfronteerd. En zal nog meer tijd tussen de WC-rollen op het Parlement doorbrengen. “Spuuglelijk Belgisch behang hier! Ach, de VNV-collaborateurs hadden zeker hun redenen!”

    d) De NVA-dominatrix Liesbeth Homans, die de vaderlandse SM-scène op lugubere wijze de stuipen op het lijf jaagt met haar tepelklemmen manie, zal 1 euro-maaltijden aanbieden aan elke werkloze jongere. Daarna volgt misschien een 1 eurojob, 1 eurovakantiegeld en een 1 europensioen (en een begrafenis voor 10 cent). Voorwaarde is dat je jonger bent dan 21 jaar en aan haar Darth Vader tepelklem – zo heet haar laatst door Electrabel geïnstalleerde machinerie – een stevige draai durft te geven. Doe het niet, gasten. Doe het niet. In de gevangenis krijg je meer vezelrijk en voedzaam voedsel. Organize and fight, tegen deze barbaarse regering.

    Antwoord: c

    Prettige feesten aan alle arbeiders!

    (pd)

  • Jambon stuurt zijn stoottroepen uit

    De dominante anti-stakingsberichtgeving van de laatste dagen schreeuwt wanhoop uit: vragen ‘of de staking goed overkomt’, ‘welke schade ze berokkent aan de economie’ of ‘welke hinder je mag verwachten’, steken de oorzaken van het immense protest in sneltreinvaart voorbij.

    Miljoenen getroffen gezinnen en arbeiders zien hoe de werkgeversorganisaties de fundamentele krachtsverhoudingen van deze economie proberen te ontkennen. De Belgische elite en zonen voelt tijdens de staking pas hoe het de werknemer was die jaren hun rijkdom produceerde. Dat nu net zij – die met werkzekerheid geboren worden – met een ‘werkbond’ deze principes aanfluiten, toont aan dat Michel I paniekvoetbal speelt en in de blessuretijd haar kinderen het veld op stuurt.

    De jeugdige stoottroepen van (extreem)rechts roepen niet enkel op om de staking niet te dogen, ze sporen de politie actief aan om de piketten te breken. In een adem verwijten ze – via virtueel online protest – de bonden vooroorlogse methodes. Niet enkel is het ondenkbaar dat conservatief rechts een fractie van haar beweerde aanhang op straat zou krijgen, ze pleit tevens voor het agressief breken van elk ander standpunt. Met de twee online initiatieven – Wij staken niet en de werkbond – tonen jong Open VLD en KVHV van zoon Jambon glashelder hun heimwee naar de tijd van Daens en Woeste aan: champagne houdt werknemers in het gelid, de echte werkwillenden staan in de kou aan het piket.

    GEWAPEND ARMPJE

    Door schaamteloos de term werkwillenden te kapen, solliciteren ze openlijk voor een rol in de clubjes der ongelijkheid. Als gewapend armpje van het VBO en VOKA verdedigen zij het tekort aan werk. Hun ‘stabiel werkgelegenheidspeil’ betekent immers niet meer dan een neoliberaal werkbare balans tussen werkloosheid en tewerkstelling. Een leger inzetbare werklozen zet de loonkost onder druk én houdt de arbeider onder de knoet.

    Het is duidelijk dat N-VA en Open VLD niet om een rechtvaardige fiscaliteit en samenleving te doen is. Maar eerder eentje waarin kinderen van de elite kunnen studeren en een eigen ‘vakbondje’ oprichten. Hun schreeuw voor het ‘recht op werk’ tijdens een stakingsdag, staat in schril contrast met de duizenden, die elke andere dag uit winstbejag aan de poort worden gezet.

    STAKEN OM TE WERKEN

    Wie de voorbije maandagen naar zijn bedrijf kwam, merkte dat het een nieuwe generatie van jonge vakbondsmilitanten is die de piketten aan deze poorten bemant. Wie op 6 november de scholieren zocht, vond lege schoolbanken. Het is niet toevallig dat zij het voortouw namen in één van de indrukwekkendste optochten van de voorbije dertig jaar. Het zijn zij, niet de werkbond, die vandaag het recht op arbeid verdedigen voor de 24,1% van hun werkzoekende generatiegenoten.

    Het debat over de generatieclash is vandaag hopeloos achterhaald: het waren opnieuw scholieren die op 22 oktober de stakingsbeweging inleidden. Ze legden – met een scholierenstaking tegen de besparingen op onderwijs en de verhoging van het inschrijvingsgeld – het Gentse gemeenschapsonderwijs plat.

    Niet ieder kind wordt als junior Jambon en mini De Croo geboren. Niet iedere student komt in deze wereld met een aangeboren jobzekerheid in de politiek. Ondersteunt het KVHV ook de online campagne van 20 000 leerwillige studenten die de petitie tekenden tegen de blokkade van het verhoogde inschrijvingsgeld op hun studiekansen?

    Jongeren die solidair willen opkomen voor een samenleving waar werk en welvaart rechtvaardig worden verdeeld, vind je maandag eerder op straat dan op Facebook. Zij maken maandag duidelijk dat we klaar zijn voor een breed gedragen verzet voor een sociaal en solidair maatschappelijk model waarbij de kleine elite aan de poort zet.

    • Mathias, 25 jaar, verantwoordelijk voor Actief Linkse Scholieren & Studenten.
    • David De Beukelaer, 31 jaar, hoofdredacteur van Gents stadsmagazine Dzjoef
0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop