NL Socialisme

Category: Media

  • 5G samenzweringstheorieën zoeken antwoorden op de verkeerde plaats

    Foto: Pixabay

    Een jaar geleden doken samenzweringstheorieën over de schade van 5G Wi-Fi op, maar ze slaagden er niet in om significant door te sijpelen. Nu mensen worstelen met de situatie waarbij de pandemie hun leven op hun kop gezet heeft, zijn deze samenzweringstheorieën sterker verspreid en hebben ze geleid tot duizenden verhalen die worden gedeeld in talloze online forums en sociale media.

    Een reactie door Niamh Ní Bhranghaile, Socialist Party (Ierland)

    Deze samenzweringstheorieën zijn verkeerd en gevaarlijk. Ze trekken de zorgen en de energie van de mensen weg van de echte problemen in de wereld en van degenen die daar verantwoordelijk voor zijn.

    Wat is 5G?

    5G is de vijfde generatie draadloze communicatietechnologieën die cellulaire datanetwerken ondersteunen. Het zal uiteindelijk de huidige 4G Lange Termijn Evolutie (LTE) verbindingen vervangen of veranderen. 5G-communicatietechnologie ontstond parallel met het concept van het “internet van de dingen.” Samen maken ze het mogelijk om apparaten en alledaagse objecten in real-time met elkaar te verbinden. Deze technologie zal de basis vormen voor “slimme” huizen en steden – waarbij er aanzienlijke problemen op vlak van privacy en gegevensbescherming zijn.

    5G werd in 2019 geïntroduceerd en werkt op drie verschillende spectrumbandbreedtes – laag, midden en hoog. Dit zal de snelheids- en capaciteitsproblemen van 3G en 4G, die alleen op lage spectrumbandbreedtes (sub-1GHz) werken, verlichten. 5G zou 1000 keer de snelheid van 4G bieden, maar geen lange afstandsdekking of goede muurpenetratie vanwege de hoogfrequente kenmerken. Daarom zullen grote aantallen masten moeten worden gebouwd om een duidelijke 5G-ontvangst te bieden. Voor de uitrol van 5G internet worden heel wat 5G antennes geplaatst en hoewel het geen kolossale structuren zijn, zijn ze wel imposant genoeg om de aandacht van de lokale bevolking te trekken.

    Is het veilig?

    Zoals bij alle draadloze communicatiesystemen zal 5G werken met behulp van elektromagnetische golven. Het belangrijkste biologische effect van de elektromagnetische straling van mobiele telefoons is een stijging van de temperatuur. Er bestaat bezorgdheid dat er mogelijk een verband bestaat tussen langdurige blootstelling en kanker, met enig bewijs uit epidemiologische en dierstudies, maar deze blijven controversieel en worden sterk betwist. Zoals hierboven aangehaald, belooft de 5G-mobiele technologie een vertienvoudiging van de datatransmissiesnelheid door te werken op bandbreedten met een hoog spectrum. De fysiologische effecten van elektromagnetische straling met een hoog spectrum zijn niet uitgebreid bestudeerd. Dit heeft geleid tot een grote internationale herziening van de relevante richtsnoeren voor stralingsveiligheid, waarvoor men het erover eens is dat er onvoldoende gegevens beschikbaar zijn. Er moet echter opgemerkt worden dat de Wereldgezondheidsorganisatie en het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) in 2011 elektromagnetische straling in verband met het gebruik van draadloze telefoons als “mogelijk kankerverwekkend” voor de mens heeft aangemerkt.

    Het gebrek aan gegevens en de losse omgang met de veiligheid van elektromagnetische straling met een hoog spectrum moet dringend worden aangepakt, al was het maar om aan te tonen dat het inderdaad veilig is. Een internationale oproep aan de Europese Unie van 180 wetenschappers uit 35 landen, gaf uiting aan hun bezorgdheid en eiste terecht dat de potentiële gevaren van 5G-internet voor de menselijke gezondheid volledig worden onderzocht. De Internationale Commissie voor Bescherming tegen Niet-Ioniserende Straling, die richtsnoeren geeft voor de productie van mobiele zendmasten, was echter onvermurwbaar van mening dat er geen bewezen nadelige gevolgen voor de gezondheid zijn die aan een normale 5G-installatie worden toegeschreven. Zij hebben een nieuwe reeks richtsnoeren opgesteld voor de 5G-frequentie, waarbij het gebruik wordt beperkt tot 100 kHz – 300 GHz. Echte bezorgdheid binnen de wetenschappelijke gemeenschap over 5G moet worden onderscheiden van samenzweringstheorieën, die in wezen gebaseerd zijn op onwaarheden en in strijd zijn met de wetenschappelijke methode van kennisverwerving.

    Samenzweringstheorieën

    5G is voortdurend onderhevig geweest aan samenzweringstheorieën, specifiek met betrekking tot de schade aan de menselijke gezondheid en het milieu. Zo werd het in verband gebracht met de dood van honderden vogels in Nederland, wat later als bedrog werd geclassificeerd. Een meer populaire samenzweringstheorie suggereert dat 5G het immuunsysteem onderdrukt. Deze samenzweringstheorie is op grote schaal verspreid op sociale media, voornamelijk op anti-5G Facebook-pagina’s die doorgaans worden beheerd door anti-vaccinatie-campagnevoerders. Rondom dit verhaal zijn er ook enkele samenzweringstheorieën die betrekking hebben op 5G en het Coronavirus.

    Een van de theorieën noemt 5G de bron van het Coronavirus. Dit verhaal is in januari op Facebook verschenen en identificeert een vrouw die haar 5G mobiele telefoon achter prikkeldraad gebruikt bij een ingang van een wooncomplex in Wuhan, het epicentrum van de uitbraak van het Coronavirus, als de bron van de pandemie. Zij geloven dat tijdens de lockdown in China meer mensen gebruik maakten van 5G internet, wat de ziekte en het ziekteverloop verergerde. Dit is duidelijk belachelijk en heeft wederom geen wetenschappelijke basis. De introductie van 5G in Wuhan was in augustus 2019, bijna 18 maanden nadat Engeland zijn eerste Londense testgebied voor de technologie had gelanceerd. Iran heeft ondertussen een ongelooflijk hoog aantal coronavirusgevallen gezien, ondanks de geringe 5G-dekking. De samenzweringstheoretici geloven dat naties in een race zijn om 5G-technologie te gebruiken om technologisch wereldleider te worden, waarbij de menselijke gezondheid niet van belang is.

    Een andere samenzweringstheorie beweert dat 5G COVID-19 veroorzaakt. Zij geloven dat 5G masten worden gebruikt om het Coronavirus vrij te laten om te ontvolken. De leiders van de New World Order, met Bill Gates als initiatiefnemer, zouden die operatie orkestreren. De aanhangers van deze theorie leggen een verband met Windows Microsoft, waarvan zij beweren dat het doelbewust gevoelig is gemaakt voor virussen om antivirussoftware te verkopen. Ze stellen dat Gates nu een ontvolkingscampagne voert om een vaccin te verkopen. Een andere samenzweringstheorie gelooft dat het Coronavirus een afleiding is en dat de media en de overheid medeplichtig zijn aan het in diskrediet brengen van anti-5G-campagnevoerders.

    Sociale media

    Terwijl de coronaviruspandemie voortduurt, proberen mensen wanhopig om hun leven te reorganiseren. Een groot deel van de wereld is afgesloten en veel mensen moeten zich isoleren vanwege een virus dat tienduizenden mensen de dood injaagt. Het is begrijpelijk dat mensen extreem kwetsbaar zijn voor verkeerde informatie en gevoelig zijn voor nepnieuws en bepaalde samenzweringstheorieën als een manier om dingen uit te leggen. In deze context is het geen wonder dat Coronavirus / 5G samenzweringstheorieën zich als een lopend vuurtje hebben verspreid. Een studie van de New York Times vond 487 Facebook-groepen, 84 Instagram-accounts, 52 Twitter-accounts en tientallen andere berichten en video’s die de samenzweringstheorieën verspreidden.

    De Facebook-groepen worden gebruikt om foto’s te delen van schijnbaar uitgebrande mobiele telefoonapparatuur en om anti-vaccinmateriaal te verdelen. Dit heeft geresulteerd in de dood van een man die zichzelf chlooroquine had voorgeschreven, het product dat online werd aangeprezen en door Trump werd gepromoot als een wondermiddel voor COVID-19. Op Instagram heeft een netwerk van 40 accounts zijn publiek bijna verdubbeld tot 58.800 volgers. YouTube is ook gebruikt om samenzweringsvideo’s te delen, die meer dan 5,8 miljoen keer zijn bekeken. Misleide beroemdheden en online influencers, waarvan sommigen later hun steun hebben ingetrokken, hebben deze samenzweringstheorieën nog verder verspreid onder hun miljoenen volgelingen. De samenzweringstheorieën zijn nu op Facebook te vinden in meer dan 30 landen.

    De samenzweringstheorieën hebben zich het snelst verspreid via WhatsApp-groepen, voornamelijk lokale groepen die ironisch genoeg zijn opgericht om de gemeenschap tijdens de pandemie te ondersteunen en van informatie te voorzien. Deze gemeenschappen zien elke dag meer mensen lijden en sterven aan COVID-19 en zo krijgen de samenzweringstheorieën meer aandacht. Nu de verwarring en het verdriet omslaan in woede, zijn de 5G-masten voor sommigen een doelwit geworden. In Groot-Brittannië zijn er meer dan 30 daden van brandstichting en vandalisme geweest en nog eens 80 incidenten waarbij telecomtechnici werden lastiggevallen op het werk.

    Traditionele media

    Naarmate de belangstelling op de sociale media groeide, zagen de traditionele media de mogelijkheid om er zelf voordeel uit te halen. Ze zagen een kans om de wanhoop van mensen uit te buiten om hun nieuws te verkopen door deze samenzweringstheorieën te voeden. De Daily Star publiceerde op 24 maart een artikel met de titel “Coronavirus: angst dat 5G wifi netwerken kunnen fungeren als ‘versneller’ voor ziekte.” Het verhaal, dat als exclusief wordt bestempeld, is volledig gebaseerd op citaten van niet-wetenschappers.

    In het Verenigd Koninkrijk hebben vier van de grootste netwerkproviders, EE, O2, Three en Vodafone, samen een verklaring uitgebracht waarin ze mensen oproepen om hun masten niet te beschadigen of hun ingenieurs niet aan te vallen. Ze vroegen om maatregelen tegen sociale media platforms die gebruikt worden om 5G samenzweringstheorieën te verspreiden. De Britse overheid ging daarop in en werkt samen met sociale media giganten Facebook en YouTube om alle informatie met betrekking tot de samenzweringstheorie te verwijderen. Het moet echter gezegd worden dat geen van deze overheids- of bedrijfsinstellingen betrouwbaar is als het gaat om informatie of gezondheid. We moeten op onze hoede zijn voor een precedent dat wordt geschapen om de standpunten die zij afkeuren, met inbegrip van antikapitalistische politieke opvattingen, aan te pakken.

    Ondertussen zijn er nog geen gevolgen voor de traditionele media die deze samenzweringstheorieën verspreiden. Ze wisten dat deze theorieën ongegrond waren en toch hebben ze deze verspreid. Waarom? Vanwege winstbejag. De traditionele zijn private bedrijven met winstoogmerk en ze zullen alles drukken wat er maar te koop is. Dit houdt niet op bij het promoten van leugens en samenzweringstheorieën – ze houden regelmatig waarheden achter en onderdrukken die naargelang het past in het kraam van het kapitalistisch systeem waarvoor ze uiteindelijk propaganda-instrumenten zijn.

    Het probleem is het systeem

    Terwijl de wereld op zoek is naar antwoorden en oplossingen voor de pandemie die door het coronavirus wordt veroorzaakt, hebben de traditionele media zonder enige wroeging gebruik gemaakt van de wanhoop van de mensen om ongefundeerde samenzweringstheorieën laten gedijen. Maar samenzweringstheorieën geven geen waarheidsgetrouwe antwoorden. De echte boosdoener en het gevaar voor de gezondheid en het welzijn van de mensen is het roekeloze, op winst gerichte kapitalistische systeem zelf. De wereldwijde voedselindustrie creëerde de context van kwetsbare dierlijke en menselijke populaties waarin dit virus voor het eerst is ontstaan; het neoliberale beleid heeft onze gezondheidssystemen decennialang massaal ondergefinancierd en ondermijnd; de meeste regeringen hebben de noodzakelijke maatregelen uitgesteld omdat hun eerste zorg niet de volksgezondheid is, maar de winsten van het bedrijfsleven.

    Het is waar dat dit een systeem is dat de belangen van een kleine elite verdedigt ten koste van de overgrote meerderheid, maar het deze elite heeft niet de volledige controle. De ramp die de Covid-19 pandemie is en de economische crash die zich momenteel voltrekt, is een voorbeeld van het uit de hand lopen van het systeem – maar het werkt op basis van zijn eigen interne wetten en logica. Op dezelfde manier doodt het de planeet, niet vanwege een slinkse samenzwering van een groep kapitalisten, maar omdat het systeem bovenal gedreven wordt door winstbejag op korte termijn. Zoals het met de dag duidelijker wordt, is dat soort systeem een bedreiging voor het leven op de planeet. We moeten ons richten op het stoppen van dit systeem om het te vervangen door een democratische socialistische samenleving, waar de rijkdom en de middelen in handen zijn van de gemeenschap en democratisch worden gecontroleerd door de arbeidersklasse.

  • Sociale onrust bij Franstalige persgroep L’Avenir

    Journalisten in actie tegen achtergrond van schandaal rond Publifin-Nethys

    Begin maart besliste het personeel van de groep L’Avenir om twee dagen te staken. Aanleiding was het ontslag van drie medewerkers. Dit gebeurde na jaren van spanningen tussen het personeel van de krant en de eigenaar, Nethys. Ondoorzichtige besluitvorming, controle op de redactie en streven naar winstgevendheid ten koste van de kwaliteit: de directe of indirecte afhankelijkheid van de bedrijfswereld staat haaks op de verspreiding van informatie. De beste manier om de greep van het kapitaal over de media te bestrijden, is door eigen onafhankelijke media te ontwikkelen die opkomt voor de belangen van de werkenden.

    Door Sebastien (Luik)

    Het personeel van L’Avenir is al bijna vijf maanden in actie. Er werden overwinningen geboekt na een stakingsdag in februari (14 februari), er verscheen een dossier over het beheer door eigenaar Nethys (15 februari) en daarna waren er intensieve onderhandelingen op 16 en 17 februari. In afwachting van een audit door het parlement van Federatie Wallonië-Brussel werd het werk na de staking begin maart hervat “als teken van openheid.”

    Nethys, of de dictatuur van de aandeelhouders

    De zaak is zowel verwerpelijk als illustratief. Het dossier dat L’Avenir opmaakte, was verhelderend en scherp. Eind 2016 brak het schandaal Publifin-Nethys los. Er waren vergaderingen waar de aanwezigen 500 euro per minuut voor kregen. Er was een corrupt systeem waarvan de ‘socialist’ Stéphane Moreau de spil was. Hij is bovenal CEO van Nethys, dat in 2014 de groep L’Avenir kocht.

    Net als andere kranten volgde Vers L’Avenir die affaire op de voet en haalde dit regelmatig de voorpagina. Volgens Moreau werd de affaire zelfs iets te sterk opgevolgd. Hij drong er bij de redactie op aan om over alles te schrijven “behalve over hemzelf of Nethys.” De eigenaar vermeed nadien elke communicatie met de krant. Dat was zo tot in de zomer van 2018. De redactie kreeg dan plots te maken met een “directeur van de redacties” die aangesteld werd op aangeven van Nethys. “Een manier voor [hen] om een pion aan te stellen aan het hoofd van redactie die sinds de affaire-Publifin als vijandig werd bestempeld,” stelde journalist Philippe Leruth. Het duurde niet lang voor de vijandigheid tot verdere maatregelen leidde: drie journalisten die erg nauw betrokken waren bij de berichtgeving over dossiers verbonden met Nethys werden ontslagen.

    Magnaten die actief zijn op politiek vlak en in de bedrijfswereld krijgen een steeds grotere greep op de media. Een handvol multinationals controleert de informatieverspreiding. In 2009 was de Belgische media in handen van amper zeven groepen. In 2003 werd al op deze ontwikkeling gewezen door onderzoeker Geoffrey Geuens van de ULG in zijn boek “Tous pouvoirs confondus. État, Capital et Médias à l’ère de la mondialisation.”

    Werkenden hebben eigen media nodig

    De journalisten van L’Avenir voeren een voorbeeldige strijd. Ze zijn de luis in de pels van de directie en de eigenaars. Het verloop van het sociaal conflict werd uit de doeken gedaan in de krant zelf. Dat is een unicum, benadrukt de Vereniging van journalisten. Het personeel besliste tot alle acties op algemene vergaderingen, waar quasi unaniem gestemd werd. Het gebeurde niet op initiatief van “enkele aanstokers” zoals de directie laat uitschijnen.

    Als de elite spreekt over vrijheid van media, hebben ze het over de vrijheid van de kapitalisten om de media in handen te nemen en er controle op uit te oefenen, zodat er uiteindelijk sprake is van het muilkorven van media. Er is nood aan media die vertrekken van de belangen van de werkenden en hen voorbereiden op strijd tegen dit systeem dat enkel uit is op de winst en daarom onze levensstandaard bedreigt. Er is momenteel amper media vanuit de arbeidersbeweging. Wij proberen met onze bescheiden middelen een andere stem te laten horen.

  • Beantwoord rechts getrol met het neerhalen van neoliberale heilige huisjes

    Door –wiki-vr *illustrator : JNL – User created, FAL, Link

    De laatste weken vormden een dieptepunt in politiek fatsoen en een hoogtepunt in van de pot gerukte uitspraken door zogenaamde “toppolitici”. Helaas was dat vanwege de N-VA-politici helemaal de bedoeling. Ze hadden net een massale betoging van 70.000 rond de pensioenafbraak, een pensioenkrant op een miljoen exemplaren van de vakbonden en bedroevend nieuws over de economische groei achter de kiezen.

    Artikel door Peter (Leuven)

    Het ging ook niet meer zo goed met die groei in Duitsland en dat was voor de N-VA-top toch ooit een gidsland, tijdens het interbellum. Het geknoei met de begroting door Johan Van Overtveldt begon nu zelfs voor Bart De Wever – specialist Vlaamse Identiteit die van economie enkel begreep wat Vlaamse patroons hem hadden ingefluisterd in restaurant ‘t Fornuis – wat te flagrant te worden. Een N-VA-politicus werd geacht karikaturen te maken van de standpunten van de tegenpartij, niet er zelf een te worden.

    Net die onderwerpen kwamen op het voorplan waarover het nooit mocht gaan tijdens de verkiezingscampagne! En zo’n campagne begint de dag na de vorige stembusgang bij de Vlaamsnationalen. Een dag dat je geen campagne hebt gevoerd, niet hebt geschoffeld en geschoffeerd om de rijkste 1% uit de wind te zetten, is voor Bart De Wever en Theo Francken een dag dat je niet hebt geleefd. Marketing is alles als je sociaal-economische programma niet wordt gesmaakt door de meerderheid van de bevolking.

    Stel dat de kiezer er achter zou komen dat alle werkenden en werklozen, wat ook hun kleur of geloof, door de regering-Michel en BDW worden geviseerd. Drama. Karel Van Eetvelt, de Caligula van de neoliberale vrijemarkteconomie en gewezen Unizo-brulboei die van asociaal gedaas zijn beroep mocht maken, als voorzitter van de VDAB voorstellen!? Nog zo’n springerig N-VA-ideetje. Dan weet je dat de Inquisitie voor iedereen zal gelden. Een serieel pester van werkenden en werklozen tot VDAB-topman benoemen. Dan weet je dat de gekken stilaan het neoliberale gekkenhuis hebben overgenomen.

    Het pensioen met punten? Bart De Wever snapt niet dat een mens daartegen op straat komt. Hij snapt het écht niet. Waarom zouden we de hoogte van ons pensioen niet uitbesteden aan neoliberale politici en laten afhangen van het volgende begrotingstekort of de volgende economische crisis? Als het crisis is, komt u toch graag rond met enkele honderden euro minder op uw oude dag. Zoals in Duitsland, economisch gidsland, waar de pensioenen in vrije val zijn sinds het puntensysteem.

    De neoliberale experts hadden het zo gezegd. En De Wever vindt het zo normaal als het opkomen en ondergaan van de zon. Wenst u een oude dag in totale financiële onzekerheid, stem N-VA, Open VLD of CD&V.

    10 suggesties om het rechtse getrol dat de aandacht van de echte profiteurs en uitbuiters moet afleiden naar de zondebok van de dag (vluchteling, syndicalist, Waal, werkloze, zieke,…) te counteren. Omdat de aanval nog steeds de beste verdediging is.

    1. Vraag of ze blij zijn dat ze nu tot 67 jaar kunnen werken met deze regering. Gaan al hun verwachtingen daarmee in vervulling?

    2. Heb je aan één indexsprong nog niet genoeg? Moeten het er werkelijk 2 of 3 worden zodat je over je hele loopbaan een gezinswagen én een levenslang abonnement op Flair of Heavy Metal Magazine aan het patronaat cadeau doet?

    3. In Engeland hebben ze de spoorwegen ook geprivatiseerd in de plaats van erin te investeren. En daar wil de belangrijkste oppositiepartij ze nationaliseren onder werknemerscontrole. Zeg langs je neus weg dat dat misschien wel een goed idee is voor de hele economie. Antwoord op de rechtse trol door zijn heilige huisjes onderuit te halen.

    4. Zeg dat die meer dan 200 miljard euro die de grote bedrijven in België jaarlijks in de belastingparadijzen parkeren wel eens mogen gebruikt worden om jobs, degelijke lonen en gratis openbaar vervoer voor iedereen in te voeren. En voor het optrekken van de pensioenen tot een leefbaar niveau. Superrijke fiscale vluchtelingen kunnen ze niet hard genoeg aanpakken!

    5. Die taksvluchtelingen van multinationals, zo in de watten gelegd door de opengrenzenlobby van het kapitaal – de regering-Michel, mogen ook een extra belasting betalen als ze regeringen steunen die oorlogen voeren in het Zuiden en daardoor mee de vluchtelingenstromen veroorzaken. Het draagvlak voor solidariteit creëer je door de multinationals aansprakelijk te maken voor de miserie en armoede die ze wereldwijd veroorzaken. Voor elke vluchteling een taks op Katoennatie van Fernand Huts en al die andere gabbers die de werkende mens kloten, met hun eeuwige geëmmer over onze te hoge loonkost en het opvoeren van de werkdruk en flexibiliteit. Geef toe, u wou dat u er zelf was opgekomen.

    6. De rechtse trol vindt dit allemaal maar niets. Hij zal afkomen met Di Rupo en de schuld van de sossen. Zeg dat de rijken rijker maken en de armen armer niets met echte sossen te maken heeft. Echte sossen belasten en onteigenen het kapitaal – bv. als ze met delokalisatie dreigen (maar niet alleen dan) – omdat het ons geen vooruitgang meer biedt.

    7. De rechtse trol vindt het vervelend dat u buiten het aanvaardbare kader van de markteconomie treedt. Dat maakt hem of haar lastig. Vooral als ze voor dit getrol partijpolitiek betaald worden. Sommigen zullen over Venezuela beginnen, of China. Zeg dat daar te weinig en niet teveel socialisme het probleem is. En te weinig democratie en permanente afzetbaarheid in de bedrijven en wijken. Weg met bureaucratische dictaturen en halfslachtige nepoplossingen.

    8. China is een meer en meer kapitalistische dictatuur waar Bart De Wever graag handelsakkoorden mee afsluit zonder te reppen over democratische of mensenrechten. Vraag uw doordeweekse rechtse trol of dat misschien ook het ideale model van de N-VA is voor de arbeidsrelaties in België? Hehe. Hun voorstel voor rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden – vroeger enkel een idee van het neofascistische Vlaams Belang – is toch geen voorteken op dat vlak, mogen we hopen?

    9. Nee, armoede in de steden, economische vertraging en stagnatie, duurdere rekeningen, dure woningen,… zijn geen gevolg van de aanwezigheid van vluchtelingen. We hebben die zaken te danken aan de neoliberale afbraak en het crisisbeleid van het kapitaal. De arbeidersbeweging opzoeken, lucht veel meer op dan jezelf te laten meeslepen door de laatste verdelende Twitter- of Facebook-uitlating van de loopjongens en -meisjes van de rijkste 1%.

    10. De vakbond die zich het hardst verzet tegen het asociale regeringsbeleid van de regering-Michel – het ABVV – wint duizenden leden erbij. In 2016 viel de N-VA terug naar 40.316 leden. Sinds het begin van de regeerperiode won het ABVV er in Vlaanderen 28.000 bij! Bijna driekwart van het ledenaantal van dat neoliberaal en verdelend partijtje – dat nochtans een veel betere pers krijgt dan het syndicale militantisme. Dank u, persmagnaten die er wel bij varen, zal BDW denken. Maar let op, een aantal van uw lezers, beste persmagnaten, kijken er blijkbaar stilaan doorheen, door uw liberale propaganda.

    De ACV-top betaalt de prijs voor het als eerste lossen van de rol van het sociaal verzet, ondanks de strijdbaarheid van veel van haar militanten. The revolution will not be televized, zeker niet tijdens de Afspraak op de VRT, die nu al liet weten dat ze niet op de afspraak zal zijn. Ze zal wel gestreamed worden op internet, vermoeden wij. Maar nog beter: doe er zelf aan mee.

  • Columniste van De Standaard vergoelijkt staatsterreur tegen Palestijnen

    Naar aanleiding van de massale protesten van de Palestijnen in Gaza en het dodelijke en doelgerichte geweld van de Israëlische soldaten – gericht tegen mannen, vrouwen en kinderen – schreef Mia Doornaert een hatelijke, racistische column die deze methodische slachtpartij vergoelijkte als een “mensenofferritueel” vanwege de Palestijnse autoriteiten. Weg was elke discussie over het rechtmatig gebruik van dodelijk geweld. Weg elk begrip voor de onleefbare situatie van de Palestijnen in de vernederende “openluchtgevangenis” Gaza.

    Lezersbrief die Peter (Leuven) naar De Standaard stuurde

    Uit deze column sprak geen enkel inlevingsvermogen in de motieven van tienduizenden mensen om te protesteren. Enkel een poging om ze te ontmenselijken en gedachteloos voor te stellen als de pionnen van de politiek van Hamas en volgelingen van de “sharia” die deze laatste in Gaza zou hebben ingevoerd. Geen woord van kritiek echter op VS-bondgenoot Saoedi-Arabië die wordt vermeld in datzelfde artikel, inrichter van een barbaars fundamentalistisch regime, met tal van sjeiks die optreden als sponsor van fundamentalistisch terrorisme in de regio en wereldwijd. Misschien omdat dit de lezer zou bevooroordelen tegen de goede “Amerikaanse vrienden” van Mia Doornaert en de rol van het onderdrukkende VS-imperialisme in de regio?

    Toen de samenwerking met Dyab Abou JahJah als columnist van De Standaard werd stopgezet werd daarvoor als reden opgegeven: “Aan het brede debat zijn grenzen, en die liggen voor ons bij het ondersteunen van geweld zonder onderscheid.”

    Tijdens de recente Gazaprotesten werden meer dan 50 mannen, vrouwen en kinderen barbaars maar methodisch door sluipschutters van het Israëlische leger gedood. Vindt u dat een vergoelijking van dit “geweld zonder onderscheid”, zeg maar bloedige maar moedwillige staatsterreur, deel moet kunnen uitmaken van het democratische debat in uw krant? Denkt u niet dat dit soort pleidooien van Mia Doornaert als hatelijke, racistische ophitserij en stemmingmakerij zullen overkomen bij veel van uw lezers? Niet alleen bij lezers met een migratieachtergrond, maar bij al uw lezers met een greintje menselijk gevoel? Mogen we u met aandrang vragen wat u zal ondernemen om dit goedpraten van dodelijk geweld tegen mannen, vrouwen en kinderen “zonder onderscheid” in uw kolommen te vermijden?

  • Facebook-schandaal. Mogelijkheden en beperkingen van sociale media

    De Facebook-pagina van Socialisme.be

    Cambridge Analytica, een databedrijf in handen van miljardairs die Trump steunen, kocht informatie over gebruikers op Facebook op en gebruikte dit als onderdeel van een programma om kiesgedrag in de Amerikaanse presidentsverkiezingen te voorspellen en te beïnvloeden. Facebook wist dat de gegevens opgehaald werden en ondernam daar niets tegen.

    Reactie door Sarah Wrack, hoofdredacteur van weekblad ‘The Socialist’

    Vertegenwoordigers van Cambridge Analytica verklaarden aan undercover journalisten van Channel 4 dat ze een reeks verkiezingen in de wereld beïnvloed hebben door valse omkoopbeschuldigingen te lanceren, prostituees naar rivaliserende kandidaten te sturen en door samen te werken met vroegere spionnen.

    We moeten uiteraard erg sceptisch staan tegenover de suggestie dat Trump of de Brexit het haalden bij verkiezingen omwille van advertenties – hoe gericht die ook waren. Maar de veiligheidsinbreuken die naar voor komen, zijn erg schandalig.

    Wat in essentie achter de overwinningen van zowel Trump als de Brexit zat, was een verwerping van het kapitalistische establishment dat de werkenden en jongeren niets anders aan te bieden heeft dan aanvallen op de levensstandaard en hoop op een betere toekomst.

    De afwezigheid van een massaal socialistisch alternatief dat de woede kan kanaliseren en zowel een verklaring biedt voor waarom het leven van de 99% zo hard is als een programma aanbiedt van hoe we de strijd kunnen organiseren, speelt een grote rol.

    In deze situatie vormt het grote geld van de big business een doorslaggevende factor. Bijna elke Amerikaanse verkiezing werd gewonnen door de kandidaat die het meeste geld uitgaf en toegang had tot de gevestigde media en alle mogelijke middelen. Dit schandaal is daar geen uitzondering op.

    Facebook-oprichter en topman Mark Zuckerberg moest voor een parlementaire commissie verschijnen. Er is in Londen een onderzoek in de kantoren van Cambridge Analytica. Facebook stuurde zelf ook al onderzoekers naar die kantoren, maar zij werden gestopt door de autoriteiten. De conservatieve verantwoordelijke van het parlementair comité stelde niet geheel ten onrechte: “Er was bezorgdheid dat de mensen van Facebook informatie of bewijsmateriaal dat essentieel is voor het onderzoek zouden verwijderen.”

    Het gebrek aan bescherming van persoonlijke gegevens haalde terecht alle voorpagina’s van de kranten. We moeten ingaan tegen alle grote bedrijven die private informatie zonder duidelijke toestemming willen gebruiken voor hun eigen doeleinden (en winsten). Sommigen waren erg geschokt omdat ze geen idee hadden wat voor een organisatie Facebook is en hoe weinig vertrouwen we er in kunnen stellen.

    Naar aanleiding van dit schandaal is het nuttig om te kijken hoe Facebook en sociale media werken en de bredere impact ervan, in het bijzonder op de arbeidersbeweging.

    Verandering in algoritmes

    Facebook doet erg geheimzinnig over de wijze waarop zijn algoritmen functioneren (het computerproces dat bepaalt wie welke bijdragen ziet). Wel is het duidelijk dat er recent veranderingen waren. Facebook stelt dat dit een reactie was op de vraag van mensen naar “meer betekenisvolle” interacties, in het bijzonder met vrienden en familie.

    Zuckerberg verklaarde begin dit jaar dat het doel van het bedrijf was om ervoor te zorgen “dat tijd die op Facebook doorgebracht wordt goed bestede tijd is.” Dat klinkt leuk. Uiteraard zijn de meeste mensen blij dat ze via sociale media in contact staan met anderen. Een van de voordelen is dat het mensen toelaat om zich betrokken te voelen bij het leven van anderen in een steeds meer vervreemde, drukke en stressvolle wereld.

    Maar met ‘betekenisvol’ bedoelt Facebook tegelijk ook ‘apolitiek.’ Het nieuwe algoritme benadeelt pagina’s, tenzij die grote bedragen betalen om posts te stimuleren (adverteren). Het bedrijf stelt dat dit een poging is om ‘vals nieuws’ te bestrijden. Maar behalve het feit dat het duidelijk gaat om extra inkomsten, promoot dit ook het idee dat organisaties minder waarheidsgetrouw of betekenisvol zijn dan individuen. Dat klopt niet. Het hangt immers af van welk soort organisatie. Mensen die samenkomen om hun zeg te doen, omdat ze samen sterker staan, vormen een democratisch proces dat net de betrouwbaarheid versterkt.

    Facebook maakt verkeerde inschattingen van wat mensen willen. Het probeerde de indruk te wekken dat het betekenisvolle interacties wilde aanmoedigen en experimenteerde met een volledig aparte tijdlijn voor bijdragen van pagina’s, waarbij de gebruiker een nieuw tabblad moest openen om bijdragen te zien die niet van individuen kwamen. Het experiment liep in zes landen maar wel al gauw gestopt omdat de gebruikers weinig verrassend stelden dat ze minder interessante en minder gevarieerde inhoud te zien kregen.

    Deze ontwikkelingen bevestigen dat Facebook – net als alle platformen (lees: bedrijven) die sociale media aanbieden – niet voor iedereen even open is. Het is geen wondermiddel voor evenwichtige, onpartijdige informatieverstrekking. Facebook is een groot bedrijf waar de bazen beslissingen maken over hoe informatie verzameld en terug verspreid wordt. De klassenbelangen van die bazen (Zuckerberg is de vijfde rijkste persoon ter wereld) hebben duidelijk een impact op die beslissingen.

    De toplui van Silicon Valley zijn deel van de kapitalistische klasse – ook al neigen ze naar oppositie tegen Trump en staan ze eerder voor een liberale vleugel. Arbeidersrechten, zoals de strijd voor een minimumloon van 15 dollar per uur en vakbondsrechten, staan niet op hun agenda.

    Afsluiten

    De recente campagne van Tamil Solidarity tegen censuur door Facebook bevestigt dat het platform zeker niet radicaal of open is. Tamil Solidarity is een erg levendige organisatie geleid door jonge Tamil vluchtelingen die opkomen voor Tamils doorheen de wereld.

    Op 9 februari werd de erg actieve en groeiende Facebook pagina van Tamil Solidarity op willekeurige wijze afgesloten, zonder waarschuwing en zonder mogelijkheid voor de campagne om de pagina terug te brengen of om in beroep te gaan tegen de beslissing.

    Zoals Tamil Solidarity in een eerste reactie stelde: “Het lijkt erop dat het optreden van Facebook er komt na een haatcampagne door Singalese nationalisten, aanhangers van de Sri Lankese staatsrepressie. Maar er moet toch een procedure zijn waarbij Facebook beschuldigingen van ongepaste inhoud – in dit geval een compleet valse beschuldiging – beoordeelt alvorens zo’n drastische beslissing wordt genomen?”

    Hoe ziet die procedure er uit, wie voert het onderzoek en aan wie zijn deze mensen rekenschap verschuldigd? Wat is hun politieke en klassenachtergrond? Van een aantal vragen kunnen we het antwoord voorspellen, maar de meeste antwoorden zijn helemaal onbekend.

    Als een pagina van een relatief kleine campagne afgesloten wordt als het een kwestie op de agenda zet, wat is er dan mogelijk tegen een massabeweging, zeker als deze opkomt voor socialistische en revolutionaire verandering? Het afsluiten van pagina’s of van toegang tot sociale media in het algemeen, kan zowel door de mediabedrijven als door de overheid gebeuren. Tijdens de revolutionaire beweging in Egypte in 2011 werden sociale mediasites, zoals Facebook, geblokkeerd door de autoriteiten.

    Tijdens de recente massabeweging in Iran werden verschillende websites, waaronder het sociaal netwerk Instagram, regelmatig geblokkeerd en steeds gecontroleerd door de overheid. Facebook en Twitter zijn in Iran verboden sinds 2009.

    Deze voorbeelden geven aan waarom we niet enkel op sociale media kunnen vertrouwen om ons te organiseren. We moeten actief zijn in het reële leven met bijeenkomsten waar we elkaar fysiek spreken en met fysieke publicaties.

    Potentieel

    Sociale media bieden echter ook enorme mogelijkheden voor socialisten en activisten om zich te organiseren en om nieuws te verspreiden dat niet aan bod komt in de gevestigde media. We kunnen gratis pagina’s op Facebook opzetten en berichten plaatsen over stakingen, acties, geschiedenis van de arbeidersbeweging of socialistische analyses van gebeurtenissen. Deze berichten kunnen tienduizenden mensen bereiken. Sociale media speelden een belangrijke rol in heel wat strijdbewegingen in de wereld.

    Dat is zeker een van de redenen waarom het establishment er zo op uit is om het huidige schandaal te gebruiken om een vorm van regulering op te leggen. In deze discussies is het de taak van socialisten om controle door de bevolking te eisen op gelijk welke regulering.

    Voor werkenden en jongeren geeft Facebook een stem, tenminste op hun eigen profiel, om standpunten te delen en publiek in debat te gaan op een manier die er doorgaans niets is voor de meeste mensen. Facebook kan tegelijk een krant, sociale club, televisie, foto-album, telefoon en dagboek zijn. Een op de drie minuten die online doorgebracht wordt, speelt zich op sociale media af. Het is dan ook belangrijk om hierop aanwezig te zijn.

    Maar onder het kapitalisme kunnen alle goede ideeën uitgebuit en omgevormd worden om aan de winstlogica te voldoen en uiteindelijk om controle over de samenleving uit te oefenen. Enkele commentatoren merkten op dat het experiment met aparte tabbladen voor individuen en voor pagina’s had kunnen leiden tot een verdubbeling van de verkochte adverteerruimte.

    Toegang tot Facebook is dan wel gratis, maar om met een bericht van een pagina een groot bereik te behalen, moet steeds meer betaald worden. Er wordt van uitgegaan dat video’s waarvoor geen advertentiegeld betaald is gemiddeld 12% bereiken van wie een pagina geliked heeft (en dus aangegeven heeft om de inhoud te willen zien). Bij berichten die enkel uit tekst bestaan, is het bereik gemiddeld beperkt tot 5%.

    Socialisme.be op Facebook

    We wijzen op de beperkingen, maar moeten er ook naar streven om de obstakels voor arbeidersorganisaties en linkse socialisten te overstijgen door zo efficiënt mogelijk gebruik van Facebook en andere sociale media.

    We moeten alle mogelijke opties bekijken, maar er is vooral veel mogelijk door hulp van lezers. Facebook beweert dat het berichten van individuen laat voorgaan op die van organisaties om de ontwikkeling van netwerken in het reële leven aan te moedigen. Wij kunnen daar voordeel uit halen met onze leden die steeds opnieuw aantonen dat ze bereid zijn om inspanningen te leveren en door hun banden met strijd van werkenden en jongeren.

    Om onze pagina te stimuleren, is het belangrijk dat onze lezers deze pagina liken en “als eerste weergeven” aangeklikt is zodat je de berichten ook effectief te zien krijgt. Vraag alle mogelijke sympathisanten of geïnteresseerden om hetzelfde te doen. Probeer regelmatig bijdragen te liken, delen of er een reactie op te schrijven. Tag ons in berichten die je als individu of met een andere pagina maakt. Dat zijn allemaal manieren om ervoor te zorgen dat meer mensen bijdragen zien waardoor ons bereik toeneemt.

  • Neutraal internet in VS afgeschaft: bedreiging voor vrije uitwisseling van informatie

    Op 14 december stemde de Federal Communications Commission (FCC) ermee in om internetproviders Comcast en Verizon de mogelijkheid te geven om bepaalde aanbieders van webcontent een voorkeurbehandeling te geven. Onder de huidige regels is er neutraal internet waardoor Comcast geen snellere verbinding aan eigenaars van websites kan aanbieden (en daar uiteraard een prijs voor kan vragen). Dit beleid van gelijke toegang is bedreigd door de afschaffing van de neutraliteit van het internet.

    Artikel door Sarah Champernowne, Socialist Alternative (VS)

    Vorige aanvallen op de neutraliteit van het internet tijdens de ambtstermijn van de regering-Obama werden ingetrokken na massale woede. Maar de FCC onder Ajit Pai – een door Obama aangesteld lid die door Trump tot voorzitter van de FCC werd benoemd – wil de regels weg. Het doel is om meer controle te geven aan private internetaanbieders. Dit bedreigt de toegankelijkheid van informatie op het internet.

    Wat is neutraal internet?

    Neutraal internet is een beleid waarbij aanbieders van internet enkel controle uitoefenen op de kwaliteit en verspreiding van het mechanisme (breedband) waarmee inhoud van websites op het internet komt. Ze beslissen niet welke websites toegang hebben tot die breedband. De FCC wil de rol van bedrijven als Comcast wijzigen van “internetaanbieders” tot “informatiediensten”, waarbij de mogelijkheid ontstaat van een snellere dienst voor bepaalde sites.

    De intrekking van het neutraal internet zal het wettelijk mogelijk maken om betere kwaliteit aan te bieden voor bedrijven als Netflix of Fox News die meer zouden betalen voor de snellere optie. De consument of de gemeenschap zouden daar niets over te zeggen hebben. Deze beperking gaat in tegen de vrije verspreiding van informatie en benadeelt sites die niet met grote bedrijven verbonden zijn zoals blogs of onafhankelijke nieuwssites. Als dit tot het extreme doorgetrokken wordt, kan het leiden tot openlijke censuur tegen bepaalde soorten inhoud.

    Geen vertrouwen in grote bedrijven

    Bedrijven die de neutraliteit van het internet aanvallen, zoals Verizon, CenturyLink en Comcast, zijn gespecialiseerd in de fysieke netwerken die ervoor zorgen dat breedband en internetnetwerken functioneren. Zij zouden veel voordeel halen indien ze de toegang tot die kabels naar hun hand kunnen zetten en bepaalde inhoud kunnen onderdrukken. Wij stellen daartegenover de nood aan publieke breedband: wij hebben het betaald en aangelegd, wij moeten het controleren.

    Aan de andere kant zijn er grote technologiebedrijven die de neutraliteit van het internet openlijke verdedigen. Het gaat onder meer om Google, Facebook en Netflix. Sommige van die bedrijven zijn zelfs betrokken in ‘activisme’ waarbij in juli een online actiedag werd gehouden. Hun standpunt heeft weinig met democratisering van informatie te maken, maar omdat hun winsten als producenten van inhoud en als zoekmachines bedreigd zijn door het intrekken van het neutraal internet. We mogen deze bedrijven niet zien als een bondgenoot in de strijd voor democratische controle op onze systemen van informatie-uitwisseling.

    Google lag recent nog onder vuur omdat de zoekalgoritmes aangepast werden waarbij linkse sites benadeeld werden als onderdeel van een campagne tegen “fake nieuws.” Bedrijven als Hulu en YouTube zeggen voor neutraal internet te zijn, maar hebben recent een deel van de voorheen gratis aangeboden inhoud overgeplaatst naar betaalde diensten als Hulu Plus en YouTube Red. Zij komen op voor hun eigen vrijheid om controle uit te oefenen (en winsten te maken) op de inhoud die we te zien krijgen. We mogen niet toelaten dat private monopolies onze toegang tot informatie controleren.

    Voor neutraal internet, voor publieke breedband!

    De aanvallen door de FCC moeten gestopt worden. Het intrekken van de neutraliteit van het internet is onaanvaardbaar. Communicatie moet een publieke dienst zijn. De strijd mag zich beperken tot de eis dat bedrijven stoppen met aanvallen op het neutraal internet. Hoe kunnen we immers verwachten dat die bedrijven niet opkomen voor de eigen winsten?

    Zolang het aanbieden van internet in private handen blijft, zal de strijd voor neutraal internet en algemene toegang moeten opboksen tegen de machtige belangen van de kapitalistische winsten. Om deze strijd te winnen en het internet toegankelijk te houden, moeten we bouwen aan een beweging die ook werkenden vanuit de hele communicatiesector verenigt. We moeten ervoor opkomen dat het aanbieden van internet op lokaal en nationaal vlak in publieke handen komt, gecontroleerd en beheerd door de gemeenschap. Dan kan internet aangeboden worden als openbare dienst en verdwijnt het winstmotief waarmee de toegang vandaag beperkt wordt.

  • Journalisten die de mist ingaan: Britse correspondente over de “meltdown van Labour”

    De Britse media gaan zwaar uit de bocht in hun strijd tegen Corbyn. Het pakt echter niet: in de peilingen gaat Corbyn er steeds verder op vooruit. Op Knack.be komt de Britse correspondente Lia van Bekhoven niet verder dan het herhalen van de propaganda van de gevestigde media…

    De Britse correspondente van de VRT, Lia van Bekhoven, gaat met een opiniestuk op Knack.be serieus de mist in. Het stuk is getiteld: “De meltdown van Labour: ‘Jeremy weet dat hij het niet kan’.” Volgens van Bekhoven kan Corbyn een “electorale afstraffing op 8 juni” niet meer afwenden. Het stuk werd op 30 mei gepubliceerd, op een ogenblik dat Corbyn in de peilingen een groot stuk van de achterstand op de Tories had ingelopen.

    Reactie door Geert Cool

    Toch wel opmerkelijk dat er wordt gesproken over de “meltdown” van een partij die op enkele maanden tijd groeide tot één van de grootste van West-Europa. Voor Corbyn voorzitter werd, telde de partij 292.505 leden. Momenteel zijn dat er meer dan een half miljoen. Dat is een pak meer dan de 150.000 leden van de conservatieve Tories, meer nog: Labour telt meer leden dan alle andere Britse partijen samen. De meetings van Corbyn trekken overal veel volk. En in de peilingen heeft Corbyn een forse achterstand ingehaald. Alle recente peilingen geven aan dat de Tories van Theresa May hun meerderheid in het parlement zullen kwijtspelen. Waar haalt van Bekhoven het dan om te spreken over de meltdown van Labour, terwijl we eigenlijk de meltdown van de Tories zien plaatsvinden? Waarom schrijft ze dat Corbyn op weg is om “Labour op de electorale klippen te storten” terwijl de partij meer zetels zal hebben dan voor de verkiezingen?

    Misschien is de journaliste teveel afgegaan op wat in kringen van gevestigde media en het establishment gezegd en vooral gehoopt wordt. “Buiten de eigen parochies waar hij voor preekt, wordt Corbyn gezien als zwak, inefficiënt en zelfs lachwekkend,” schrijft van Bekhoven. Elk televisieoptreden van Corbyn leverde hem extra stemmen op, zijn ‘parochies’ omvatten immers de meerderheid van de bevolking. Zelfs bij de conservatieven groeit de kritiek op May. Dat is niet verwonderlijk: de laatste peilingen geven aan dat de Tories zetels zullen verliezen. Een aantal parlementsleden ziet hierdoor een parlementair mandaat nodeloos met drie jaar ingekort. De premier die eerst beloofde geen vervroegde verkiezingen te zullen organiseren, maar dit vervolgens wel deed, heeft gegokt en kan daar wel eens een zware prijs voor betalen. In de perceptie van veel Britten is May, althans diegenen die niet tot haar ‘parochies’ behoren, geen ‘sterke en stabiele’ figuur, maar een labiele en wereldvreemde besparingspolitica.

    Volgens van Bekhoven is Corbyn enkel populair bij de eigen leden. “Je kunt op handen gedragen worden door een half miljoen partijleden, maar dat garandeert geen succes bij 45 miljoen kiezers.” Het is een beetje bizar om op deze manier de interne partijstrijd te ontkennen: de rechtse Blairisten in Labour zijn ziedend over de steun die Corbyn krijgt. Ze zien nog liever May winnen dan Corbyn, het beleid van May ligt dan ook meer in de lijn van wat Blair deed. May stemde met Blair voor de oorlog in Irak, Corbyn stemde tegen en betoogde met miljoenen Britten tegen de oorlog. May wil net als de rechterzijde van Labour hard besparen, Corbyn wil dit stoppen. De explosie van voedselbanken en de aanvallen op de levensstandaard van de gewone Britten, maken dat de boodschap van Corbyn aanslaat. Dat is de echte reden voor de groeiende steun voor Labour die in de peilingen steevast terrein op de conservatieven heeft ingelopen. Schreef van Bekhoven haar opiniestuk dat op 30 mei gepubliceerd werd te vroeg in de campagne waardoor ze de belangrijkste trend ervan niet opmerkte?

    In tegenstelling tot wat van Bekhoven beweert ligt Corbyn nu voor onder jongeren en in enkele regio’s, waaronder Wales en Londen. Op 22 mei verscheen de eerste peiling waarin Labour de Tories in Wales voorbijstak, dat is 8 dagen voor het verschijnen van het opiniestuk waarin nog gesteld wordt dat Labour in geen enkele regio en onder geen enkele bevolkingsgroep beter zou scoren dan de Tories. Hierdoor vallen de beweringen in het opiniestuk onder de noemer ‘alternatieve feiten.’

    De kritieken op Corbyn in het opiniestuk zijn opmerkelijk apolitiek. Zo wordt gesproken over de “beperkte kennis en al even beperkte interesse” van de “onwaarschijnlijke popster van links” onder wiens “chaotische leiderschap een samenhangende strategie en effectief partijbestuur weggesmolten zijn.” De ‘samenhangende strategie’ en het ‘effectief partijbestuur’ van de Blairisten smelten inderdaad weg. Vooral omdat deze neoliberale strategie onpopulair is bij steeds bredere lagen van de bevolking die doorheen deze kiescampagne kennis maken met een alternatief op de neoliberale eenheidsworst die ze jarenlang voorgeschoteld kregen. De gevestigde media dachten dat ze Corbyn het genadeschot zouden geven door zijn programmavoorstellen breed uit te smeren. “Onverkiesbaar”, “radicaal”, … luidde hun oordeel. De realiteit draaide anders uit: de voorstellen bleken razend populair en deden de kiescampagne kantelen. Waarom zou enkel een neoliberale strategie ‘samenhangend’ zijn?

    Het realiseren van het kiesprogramma van Corbyn zal niet evident zijn. Van Bekhoven merkt terecht op dat Labour verdeeld is met een groep parlementsleden en ‘prominenten’ die Corbyn’s bloed lusten. Zo verwijst ze naar Neil Kinnock die meent dat Corbyn “het gewoon niet kan.” Kinnock was van 1983 tot 1992 partijleider en won geen enkele parlementsverkiezing. Kon hij het gewoon niet? Ook wijst van Bekhoven terecht op de vrees onder veel kiezers dat Labour het kiesprogramma uiteindelijk niet zal realiseren. Er zal inderdaad nog veel strijd nodig zijn na de verkiezingen: zowel in Labour als tegen de rest van het establishment. Maar dat was duidelijk niet het punt dat van Bekhoven wilde maken in haar opiniestuk.

  • Hoe reageren tegen racisme op sociale media?

    Foto: Flickr/rachel-johnson

    Op 10 januari kondigde de Roularta-groep (Knack, Trends, Sport Magazine, …) aan dat de mogelijkheid van commentaren onder artikels op de site uitgeschakeld werd. Aanleiding was “de vaak respectloze aard van de reacties die een constructieve dialoog onmogelijk maakten.” Op hetzelfde ogenblik ontstond er in Vlaanderen een discussie over racistische berichten op sociale media na de dood van Kerim Akyil, een jonge Belg van Turkse afkomst die omkwam in de aanslag op discotheek Reina in Istanbul. Is dit alles een correcte weergave van wat leeft in de samenleving? En hoe kunnen we ertegen reageren?

    Artikel door Nicolas Croes uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

    “De meest vijandige stemmen (…) maken het meeste lawaai”

    Eerst en vooral moeten we natuurlijk opmerken dat schijn vaak bedriegt. De ‘spiegel’ van de samenleving op de sociale media en commentaren onder artikels toont een wel erg vervormd beeld. De groep-Roularta erkent dit in zijn persbericht: “De creativiteit van enkelingen bleek grenzeloos en sommigen bleven de ruimte onder artikels vervuilen aan de hand van – soms meerdere – valse profielen die we wegens gebrek aan tijd en middelen onmogelijk konden bestrijden.” Er werd opgemerkt dat de veelheid van anonieme aanvallen het idee wekt van een radicalisering van de publieke opinie, zelfs indien het om een relatief beperkt aantal mensen gaat. Door stelselmatig te reageren, hopen ze op een sneeuwbaleffect. Roularta stelde vast: “Op die manier wil een klein deel van de bevolking laten geloven dat haar waarden de publieke opinie weerspiegelen, waardoor bepaalde radicale standpunten aanvaard worden.” Dat klopt, maar de mediagroep zou beter erkennen dat ze zelf met het oog op de commercie regelmatig olie op het vuur gooit.

    Extreemrechtse militanten specialiseren zich in deze methode. Een blik op de Facebookprofielen van de meest uitgesproken racistische commentaargevers bevestigt dit al gauw. In 2013 publiceerde het regionale dagblad ‘Midi Libre’ in Frankrijk een interview met een voormalig lid van de extreemrechtse groep Unité Radicale die tekst en uitleg gaf bij het internet-activisme van de groep. Er werden valse accounts aangemaakt, waarbij er zelfs valse ‘moslimprofielen’ aangemaakt werden om mensen te beledigen of om de komst van de islamitische republiek in Parijs aan te kondigen. “Ik weet dat er bij het Bloc Identitaire en het FN gelijkaardige methoden gebruikt worden, de essentie van onze methoden kwam overigens van hoe hun militanten gevormd werden,” verklaarde het voormalig lid van Unité Radicale.

    Een recent onderzoek van Amnesty International over het onthaal van vluchtelingen in 27 landen geeft cijfers die de toestand nuanceren. Volgens deze studie waren 82% van de Franse ondervraagden voorstander van het opvangen van asielzoekers en 63% meende zelfs dat de overheid hen moet helpen. Dat gaat in tegen het beeld van een land waar de familie-Le Pen de toon zet. Jean-François Dubost, verantwoordelijke van Amnesty in Frankrijk, verklaart de cijfers als volgt: “De meest vijandige stemmen tegen de opvang van vluchtelingen maken het meeste lawaai. De meerderheid die wel openstaat voor vluchtelingen is een stille meerderheid geworden.” (Le Parisien 19 mei 2016)

    Aan ons om lawaai te maken!

    We moeten hieruit niet de conclusie trekken dat de haat op sociale media geen gevaar vormt. Bij gebrek aan een alternatief op basis van solidariteit en strijd, vormen de enorme ongelijkheid en de onzekerheid over de toekomst die inherent zijn aan dit systeem een gemakkelijke voedingsbodem voor rechtse populisten en voor extreemrechts. Die laatsten maken gebruik van de afwezigheid van een sterke sociale beweging die zich niet richt tegen de zondebokken (moslims, vluchtelingen, werklozen, …) maar tegen de echte verantwoordelijken voor wat fout loopt in deze samenleving: de grote aandeelhouders, topmanagers en hun politieke marionetten.

    Van de gevestigde politici moeten we geen antwoord op racistische vooroordelen verwachten. Zij zijn immers met handen en voeten gebonden aan het gevoerde beleid dat leidt tot sociale problemen en een grotere openheid voor onder meer racisme. Zoals het rapport van Oxfam over ongelijkheid opmerkte: “Heel wat superrijken gebruiken hun macht, invloed en connecties om politiek te wegen en ervoor te zorgen dat de regels op hun lijf geschreven worden.”

    We zullen zelf antwoorden moeten bieden en deze moeten vertrekken van collectieve actie waarmee we de hoop op een betere toekomst vestigen en de strijd hiervoor organiseren. Als dit niet gebeurt, laten we ruimte voor de individuele wanhoop en de frustraties die zich soms laten opmerken op sociale media of nog in een proteststem voor extreemrechts.

    We moeten tegelijk niet aarzelen om ook onze stem te laten horen. Deze krant, onze websites en onze sociale media bieden daar heel wat nuttige argumenten voor. Maar de beste manier om een andere stem te laten horen en het zelfvertrouwen van racisten, seksisten, homofoben en andere reactionairen te breken, blijft het verdedigen van een boodschap van solidariteit en eenheid in strijd tegen het besparingsbeleid en de ellende die eigen is aan dit systeem. Collectieve en concrete acties op straat kunnen de kracht van ons aantal tonen.

    Dat blijft overigens een zwakte van extreemrechts. Het Vlaams Belang, het FN of Wilders kunnen met momenten dan wel sterk scoren in de media of in de verkiezingen. Maar ze zijn niet in staat om hun aanhangers in grote aantallen op straat te brengen. Dat is een uitdrukking van het dunne laagje ijs waarop ze ontwikkelen. Aan ons om het ijs te breken.

  • 7 schokkende stellingen over ‘fake nieuws’ (van nummer 4 zal je schrikken!)

    Als een leugen niet beantwoord wordt, is het evenzeer een voorbeeld van ‘vals nieuws.’

    Het lijkt wel een nieuw fenomeen: vals nieuws op het internet om clicks te halen en via reclame op een website inkomsten te verwerven. In de Amerikaanse presidentsverkiezingen speelde dergelijk vals nieuws een belangrijke rol. Enkele bedenkingen bij dit fenomeen.

    1/ Vals nieuws is geen nieuw fenomeen, maar zo oud als propaganda

    Vals nieuws is niet ontstaan met het internet. Valse berichten zijn doorheen de geschiedenis vaak verspreid met het oog op politieke doeleinden. Denk bijvoorbeeld aan Benjamin Franklin die in 1782 een vals exemplaar van een krant in Boston liet maken waarin werd geschreven dat Amerikaanse troepen zakken vol geld en goederen van de Britse koning hadden gevonden waarbij er ook schedels van soldaten en burgers gevoegd waren. Hij stuurde de krant naar vrienden die het verder verspreidden waarop het bericht in andere kranten werd overgenomen. ‘Vals nieuws’ is geen monopolie van satirische programma’s of jongeren die een centje willen bijverdienen op het internet: het is doorheen de geschiedenis meermaals gebruikt. Als journalist Patrick Cockburn deze week in The Independent schreef dat er vooral propaganda uit Aleppo komt, is het bovendien duidelijk dat de grens tussen ‘nieuws’ en ‘propaganda’ wel eens vaker erg dun is.

    2/ Dit fenomeen is zeker niet beperkt tot sociale media

    Gevestigde media haalden in hun berichten over het fenomeen van valse media uit naar het internet en sociale media als bron van vals nieuws. Ze wijzen erop dat een bedrijf als Facebook meer moet doen om vals van echt nieuws te scheiden. Laat ons dit standpunt beantwoorden met één voorbeeld uit de krant van deze week. Maandag schreef De Standaard naar aanleiding van de aanslagen in Istanboel: “De arrestaties komen er ook na de dubbele aanslag in Istanboel in het weekend waarbij volgens een nieuwe balans 44 mensen zijn omgekomen. De radicale Koerdische organisatie TAK, een afdeling van de PKK, heeft daarvoor de verantwoordelijkheid opgeëist.” Volgens De Standaard is TAK dus een afdeling van de PKK. De groepering TAK werd de afgelopen maanden terug actief en was naar eigen zeggen een afsplitsing van de PKK omdat die organisatie voor een vredesproces ging. Dictator Erdogan wil er alles aan doen om de Koerdische bevolking te bestrijden en daar een rechtvaardiging voor te vinden teneinde de Turkse bevolking tegen de Koerden op te zetten. Daarom wordt elke aanslag meteen toegeschreven aan ‘de Koerden’ met een amalgaam van TAK, PKK en Koerden in het algemeen. We hebben geen sociale media nodig om dergelijke leugens ook in onze kwaliteitspers te lezen. Welke bronnen heeft De Standaard gebruikt voor die bewering?

    De Standaard 12 december

    3/ Ook wat je niet te lezen krijgt, is soms nieuws

    Het beeld dat we van de wereld krijgen via het nieuws in de gevestigde media is beperkt tot de thema’s waarvan die mediakanalen denken dat ze voldoende nieuwswaardig zijn. Vorig weekend waren er aanslagen met een grote dodentol in Turkije, Egypte, Somalië, … We kregen enkel over de aanslag in Turkije een beetje nieuws, bovendien ingekleurd naar de versie van de Turkse overheid (zie punt 2 hierboven). Van de andere aanslagen hoorden we amper iets. Weet iemand hier hoe het zit met de oorlog in Jemen? Wist je dat de grootste democratie ter wereld, India, een vreselijke oorlog voert tegen de bevolking van Kasjmir waarbij honderden mensen verblind zijn door gasaanvallen door de politie? Neen? Zolang je maar weet hoe het mogelijk was dat Koen Wauters tegelijk in het Sportpaleis optrad én een (niet zo) live show op VTM presenteerde, zijn we al tevreden.

    Niet nieuwswaardig bij ons.

    4/ Boe!

    Zo, ben je geschrokken zoals aangekondigd in de titel? Neen?! Och, dat doet er niet toe. Je hebt op de link geklikt en bent hier toch beland ook al is deze titel een wel bijzonder flauw mopje. Moest het niet zijn dat deze website geen reclame bevat, dan hadden we onze financiële buit nu al binnen. ‘Clickbait’ of het verzinnen van titels die aanzetten om te klikken, is natuurlijk niet nieuw. Vette titels werden ook in het verleden al gebruikt om kranten of magazines te verkopen. Dat is nu niet anders. Zolang er maar geklikt wordt op basis van titels, zijn de eigenaars van mediasites al tevreden. Ze verkopen immers advertenties aan prijzen die afhankelijk zijn van het aantal kliks. Een beetje spectaculaire titel levert meer bezoekers op en dus meer inkomsten. De algoritmes van onder meer Facebook zorgen ervoor dat een veel geklikt en gedeeld artikel hoger komt in onze nieuwsfeed waardoor het proces nog versterkt wordt. Commerciële logica bepaalt dus wat we te zien krijgen en de gevestigde media passen zich daaraan aan.

    5/ Onbeantwoorde leugens: de kracht van dagelijks vals nieuws

    De voorbije weken voerde N-VA campagne op het internet met stellingen als ‘de koopkracht stijgt het snelst in vijf jaar.’ Cijfers weerleggen dit: de koopkracht daalt in België het snelst van de hele EU. De loonstop, indexsprong en stijgende taksen en lasten voor de gewone bevolking zorgen daarvoor. Kranten hebben in kleine berichten geschreven over de echte cijfers van de koopkracht. Maar ze hebben het niet gewaagd om dit te verbinden met de campagne van N-VA. Als de leugens niet beantwoord worden, is er toch ook sprake van vals nieuws?

    Gelukkig verscheen er hier op socialisme.be een antwoord op de leugens van N-VA:

    http://www.socialisme.be/nl/42493/volgens-n-va-neemt-koopkracht-toe-cijfers-tonen-daling-van-reele-lonen-met-09

     

     

    6/ Als het uitgangspunt aan de essentie voorbijgaat

    Nemen we om het even welke staking van spoorpersoneel en bekijken we daarbij hoe dit in de gevestigde media aan bod komt. Een terugkerend fenomeen daarbij is de verdwaalde reiziger. Wie ondanks de propaganda in de media toch niet weet dat er op een bepaald ogenblik een treinstaking zal zijn en alsnog probeert om een trein te nemen, moet al veel doen om op dat ogenblik niet in minstens één mediakanaal opgevoerd te worden. Waarom wordt een staking steeds belicht vanuit het oogpunt van de ‘overlast’? Waarom horen we bij grote betogingen in Brussel soms meer over de ‘verkeershinder’ dan over de redenen van de betoging? Het uitgangspunt van wat ‘nieuws’ is, staat niet los van de maatschappelijke orde en de belangen van de eigenaars van mediakanalen die onderdeel zijn van het establishment. Wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Wat ons als ‘objectief’ wordt voorgehouden, is ideologisch gekleurd.

    Hoofdpunt in hun nieuws: betoging zorgt voor verkeershinder.

     

    7/ Er kan iets aan gedaan worden!

    Al wie al eens op een actie geweest is of deelnam aan een staking, weet dat de wijze waarop hierover al dan niet bericht wordt in de gevestigde media steevast verwrongen is. Als dit gebeurt met dingen die we zelf meegemaakt hebben, hoe zit het dan met alle andere nieuws? Het vertrouwen in de gevestigde media is terecht erg beperkt en neemt af. Het fenomeen van ‘vals nieuws’ kon in de Amerikaanse presidentscampagne enkel een impact hebben door het gebrek aan vertrouwen in de gevestigde media. We zullen dat niet oplossen door illusies te verspreiden in de gevestigde media. We kunnen beter bouwen aan eigen mediakanalen: websites, tijdschriften, kranten, … Met socialisme.be en maandblad ‘De Linkse Socialist’ dragen we daaraan bij. Uiteraard zijn wij niet neutraal: we vertrekken vanuit het perspectief van de arbeidersklasse en bouwen aan een kracht die opkomt voor socialistische maatschappijverandering. Waarom zou je je informatie enkel halen uit media die de gevestigde kapitalistische samenleving verdedigen en er onderdeel van zijn? Neem een abonnement op maandblad ‘De Linkse Socialist’ zodat je ook een andere stem hoort.

  • [Archieftekst] Revolutie 2.0: mogelijkheden en beperkingen

    Foto credit: Socmed - Flickr - USDAgov.jpg
    Foto credit: Socmed – Flickr – USDAgov.jpg
    In de zomer publiceren we elke zondag een verwijzing naar een artikel uit onze rijkgevulde archieven. We beginnen met een artikel dat in 2011 verscheen in het kader van een ‘revolutie-special’ op socialisme.be. 2011 was het jaar van de revolutionaire golf in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Dictators als Ben Ali in Tunesië en Moebarak in Egypte verdwenen onder druk van massabewegingen. Dit werd in het westen vaak voorgesteld als bewegingen die, zeker in het geval van Egypte, mogelijk werden door nieuwe communicatiemiddelen zoals de sociale media. Wat zijn de mogelijkheden en de beperkingen van sociale media voor revolutionairen vandaag? Een aanzet in deze discussie met het artikel waarnaar we hieronder verwijzen.

    -> Archiefartikel uit 2011 door Jean L (Luxemburg)

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping