NL Socialisme

Category: Actief Linkse Studenten

  • Jeff Hoeyberghs vs Campagne ROSA. Tweede ronde

    In december 2019 hield Jeff Hoeyberghs een toespraak voor de reactionaire katholieke studentenkring KVHV aan de Gentse universiteit.

    Hij haalde zijn meest vulgaire seksisme boven voor die gelegenheid. Onder aanmoedigend gejoel van de extreemrechtse studenten verklaarde Hoeyberghs onder meer: “Vrouwen willen wel de privileges van de mannelijke bescherming en het mannelijke geld, maar ze willen wel niet meer hun benen open doen”, “Je kunt een vrouw niet als gelijke behandelen zonder haar slaaf te worden”, “Vandaar dat wetenschappers ook meestal mannen zijn, want bij vrouwen komen daar altijd emoties tussen.” Het organiserende KVHV-Gent is niet toevallig de broeihaard waaruit onder meer Dries Van Langenhove voortkomt.

    Campagne ROSA protesteerde op 6 december 2019 voor de ingang van de seksistische meeting van KVHV-Gent

    Campagne ROSA protesteerde voor de ingang en verspreidde nadien een video met enkele van de meest walgelijke uitspraken. De video ging viraal met meer dan een miljoen views in zowel het Nederlands als het Frans. De uitspraken waren immers zo vreselijk dat duizenden mensen geschokt waren. Er volgde een actie aan de Raad van Bestuur met 500 aanwezigen om de uitsluiting van het KVHV te eisen. Het faciliteren en subsidiëren van seksisme aan de universiteit is immers onaanvaardbaar. Komt daar nog bij dat KVHV-Gent eerder al onder vuur kwam te liggen, toen bleek dat de neonaziclub ‘Schild & Vrienden’ erg nauw met KVHV-Gent was verbonden.

    Jeff Hoeyberghs schopte wild om zich heen en diende klacht in tegen twee coördinatrices van Campagne ROSA: Emily en Mai. Zij werden in december gecontacteerd door de politie met het oog op een verhoor. Het is opmerkelijk dat Hoeyberghs klacht indient tegen voortrekkers van Campagne ROSA die niet meer hebben gedaan dan protesteren tegen het walgelijke seksisme van de man. Het bekendmaken van zijn seksisme, is uiteraard geen laster. Hoeyberghs als een seksist omschrijven, is gezien zijn uitspraken niet bepaald overdreven. Voelde Hoeyberghs zich geïntimideerd door het protest (dat overigens vooral van de UGent eiste om de subsidies en faciliteiten voor het KVHV te stoppen)? Zijn eerste reactie liet iets anders uitschijnen: “Fijn dat die ‘diversiteits’wijven die van uitkeringen leven mijn praatjes gebruiken om hun aandachtsgeilheid bot te vieren. Zo komt er misschien nog eens een deftig inhoudelijk gesprek, ooit.” Dat klinkt niet als iemand die zich geïntimideerd voelt… Het klinkt evenmin als een uitspraak van een fijngevoelig figuur die elk woord zodanig wikt en weegt dat hij zich gekwetst voelt door een term als seksist.

    Protest van Campagne ROSA aan de UGent in december 2019

    Het doel van Jeff Hoeyberghs ligt voor de hand: Campagne ROSA intimideren en het zwijgen opleggen. We laten dat uiteraard niet gebeuren. Een klacht door een figuur als Hoeyberghs beschouwt Campagne ROSA als een ereteken. Tegelijk laten we ons niet in het defensief duwen: we grijpen deze klacht aan om zelf eisen te stellen. Zo voeren we woensdag actie aan het ministerie van Justitie met de eis dat de minister een richtlijn opmaakt waarin duidelijk wordt gemaakt dat rechtbanken niet mogen worden gebruikt om vreedzame acties van de vrouwenbeweging te intimideren. We vragen om de zaak tegen de coördinatrices van Campagne ROSA te seponeren. Daarnaast roepen we op om de strijd op te voeren tegen seksisme en alle vormen van onderdrukking en uitbuiting. Dat omvat verzet tegen extreemrechts, Trumpisten en andere rechtse populisten.

    De strijd tegen seksisme vereist de verdediging van gratis en kwaliteitsvol onderwijs, van degelijke lessen seksuele opvoeding op basis van wederzijdse toestemming, en het stoppen van de armoede en onzekerheid en de commercialisering van vrouwenlichamen !  Zelfs in deze periode van covid-19 crisis is het nodig om ons te organiseren en de straat op te gaan. Doe mee met de strijd tegen seksisme en tegen een systeem dat ons verdeelt om ons beter te kunnen uitbuiten, het kapitalisme.

  • Samen tegen racisme en al wat ons verdeelt

    Tijdens de lockdown en bij de start van de Black Lives Matter beweging zat extreemrechts in het defensief. Het coronavirus kon moeilijk aan migranten toegeschreven worden. Bovendien was er interne verdeeldheid: van een harde militaristisch lockdown tot samenzweringstheorieën die stellen dat Covid-19 niet echt is. Het conflict op het strand in Blankenberge werd aangegrepen om het publiek debat opnieuw te brengen waar het Vlaams Belang het graag heeft: bij racisme en haat.

    door Kenzo (Gent)

    Terecht wantrouwen tegen establishment, maar geen alternatief

    Extreemrechts speelt in op het terechte wantrouwen tegenover het establishment met schijnbaar eenvoudige ‘antwoorden’. Na een verboden mars met 300 aanwezigen in Oostende op 30 augustus volgden een poging tot actie in Mechelen op 13 september en een autokaravaan van het Vlaams Belang op 27 september. Het protest was gericht tegen jongeren met een migratie-achtergrond of nog tegen de zogenaamd ‘linkse’ regering die er met Vivaldi zou komen. Eigenlijk is er altijd één centrale boodschap: racisme en haat. Dat bleek onder meer uit de slogans die in Oostende geroepen werden, zoals ‘Islamieten parasieten.’

    N-VA-voorzitter Bart De Wever beweerde dat er een “Chinese Muur” tussen N-VA en het Vlaams Belang staat, maar in de praktijk is er aan de basis toenemende samenwerking. Het Vlaams Belang doet er alles aan om dit te versterken: het is de enige manier om het cordon sanitaire te doorbreken. Dat is de basis voor het pleidooi voor een ‘Vlaams Front’ tegen de federale regering. Die regering wordt als ‘links’ weggezet, alsof een regering met alle voormalige coalitiepartners van N-VA in de Zweedse regering ‘links’ kan zijn. Mogelijks was het voornaamste doel van het VB met de ‘protestrit’ naar Brussel op 27 september om een deel van de N-VA-basis mee te krijgen in een ‘Vlaams Front’ en eigenlijk achter de kar van het VB te spannen. Elke stap in die richting zal het zelfvertrouwen van extreemrechts versterken.

    De N-VA zat in een onmogelijke spreidstand: de Thatcheriaanse rechtse besparingspolitici moesten zich tegelijk als anti-establishment voordoen. Migratie werd gebruikt als een afleiding om de mensen bang te maken terwijl de regering met de botte bijl door de publieke uitgaven ging. Andere traditionele partijen gaan daarin mee. Het maakt racisme mainstream. Extreemrechts beweert in te gaan tegen het establishment, maar surft op de golven die door datzelfde establishment gecreëerd zijn. Om het verschil met N-VA te maken, probeert het VB zich soms ‘sociaal’ voor te doen. Dat is natuurlijk nonsens. Wie is er verantwoordelijk voor de tekorten in de zorg of de lage pensioenen: de vluchtelingen of big business voor wie enkel de winsten tellen en die daarvoor kunnen rekenen op trouwe politieke marionetten? Extreemrechts keert zich niet tegen de echte verantwoordelijken voor het huidige asociale beleid. Terwijl links met het zorgpersoneel op 13 september in Brussel betoogde voor meer en betere zorg, trok extreemrechts in Mechelen met 150 van leer tegen vluchtelingen. Om de echte parasieten te sparen, schopt extreemrechts naar beneden!

    Actie nodig

    Het is belangrijk dat jongeren en werkenden in actie komen in de strijd tegen extreemrechts. De huidige crisis biedt een basis voor het Vlaams Belang om frustratie om te zetten in haat tegenover diegenen die het meest slachtoffer zijn. Sociale strijd is meer dan ooit nodig om mensen te verenigen achter een programma voor massale herinvestering in onderwijs, gezondheidszorg, deftige lonen en jobs, etc. In zo’n strijd is er geen ruimte voor racisme: dat verzwakt ons als we een krachtsverhouding willen uitbouwen tegenover de kapitalisten en superrijken.

    We moeten ook actie voeren om de activiteiten van extreemrechts te beperken. Als het zelfvertrouwen van allerhande neofascisten toeneemt, dan leidt dit steeds tot meer geweld en incidenten. Antifascistische acties zijn nodig om ons numeriek overwicht op straat te gebruiken en om het vertrouwen van extreemrechts de kop in te drukken. Daarnaast is mobilisatie nodig om een alternatief te verdedigen: een oppositie tegen het huidige beleid die vertrekt vanuit de noden van de meerderheid van de bevolking.

  • Ongelijkheid groter in onderwijs: meer middelen nu!

    Actie tegen bezuinigingen op onderwijs in ons land enkele jaren geleden. Foto: MediActivista

    Dat het huidige onderwijssysteem ongelijkheid in de hand werkt is niets nieuws. In 2018 konden meer dan 10.000 studenten hun opleiding niet verder zetten omdat ze te weinig studiepunten hadden. In 2014 waren dat er ‘nog maar’ iets meer dan 6000. Het leerkrediet maakt van studenten mini-ondernemers die investeringen doen in hun intellectueel kapitaal. Foute investeringen worden afgestraft door de studieloopbaan te beëindigen wanneer het leerkrediet op is. Door Corona zal het aantal studenten dat dit jaar niet kon starten door het asociale studiepuntensysteem (of leerkrediet) ongetwijfeld nog hoger liggen.

    door Frede en Iben

    Studenten werden tijdens de lockdown aan hun lot overgelaten; van begeleiding was geen sprake. Ook in het basis en secundair onderwijs liepen leerlingen leerachterstand op. Bij de leerlingen die dit jaar in het eerste middelbaar startten loopt die op tot een half jaar. Dat heeft grote gevolgen. Een leerachterstand van een half jaar komt overeen met een individueel loonverlies van 2.6% en 0.86% minder kans op een job. Deze cijfers zijn vastgesteld in scholen met een eerder bevoorrecht publiek. De leerachterstand in het volledige onderwijs is wellicht veel groter.

    Om die leerachterstand weg te werken maakt de Vlaamse regering vanaf 19 oktober geld vrij voor het secundair onderwijs. De scholen krijgen per groepje van zeven leerlingen een schamele 125 euro per vier uur. Met dat geld moeten scholen een traject van bijlessen opzetten op zaterdagen en in de vakanties. Leerkrachten en begeleiders die de bijlessen geven worden verondersteld zich vrijwillig op te geven en tegen een kleine vergoeding. Heel wat leerkrachten willen er alles aan doen om hun leerlingen bij te staan. De werkdruk voor leerkrachten die al gigantisch was, wordt daarmee nog opgevoerd.

    Leerlingen wilden opnieuw naar school in september. Ze hebben namelijk nood aan sociaal contact en het afstandsonderwijs versterkt de enorme ongelijkheid in ons huidig onderwijssysteem. Er werden echter geen maatregelen genomen om de tekorten in het onderwijs aan te pakken. De verantwoordelijkheid werd volledig bij het gedrag van leerlingen en de leerkrachten gelegd. Zij moeten permanent een mondmasker dragen en leerkrachten moeten ultraflexibel zijn. Door de opgetrokken pensioenleeftijd zitten vandaag overigens veel leerkrachten in de risicogroep.

    Waar zijn de collectieve antwoorden? Er moeten meer (jonge) leerkrachten aangeworven worden om risico’s voor oudere leerkrachten te beperken en de werkdruk op leerkrachten te verminderen. Waar zijn de investeringen in openbaar vervoer om overvolle bussen te vermijden? Waar zijn de publieke middelen voor remediëring en kleinere klassen? Er moet geïnvesteerd worden in een systeem van regelmatige testing. Zo kunnen besmettingshaarden op scholen geïsoleerd worden. De universiteit van Luik toont dat dat kan, maar niet alle onderwijsinstellingen kunnen dat op eigen houtje.

    Om veilig en eerlijk onderwijs te garanderen is er nood aan kleinere klassen, om leerlingen beter individueel te kunnen begeleiden en besmettingshaarden gemakkelijker te kunnen isoleren. Personeel en jongeren moeten zich organiseren: zowel om zelf te kunnen beslissen over gezondheidsmaatregelen als om de strijd voor meer middelen op te voeren. Investeer in onderwijs, nu!

    Sluit je aan bij de Actief Linkse Studenten & Scholieren en kom op voor veilig, toegankelijk en kwaliteitsvol onderwijs voor iedereen!

  • Veilig onderwijs voor iedereen?

    Op 1 september gaan alle scholen opnieuw voltijds open. Het is pas in week 2 dat de scholen zich gaan aanpassen aan de besmettingsgraad in hun gemeente. Voor de gezondheid van leerkrachten en scholieren is dat veel te laat. Personeel en scholieren moeten zich organiseren om zelf te kunnen beslissen rond de heropening van de scholen.

    door Frede (Brugge)

    Net als bij de versoepeling van de lockdown is het draaiend houden van de economie de voornaamste motivatie om de scholen volledig te heropenen. De regeringen willen iedereen zo snel mogelijk terug naar het werk en dus moeten zeker kinderen uit het basisonderwijs opnieuw voltijds naar school. Bij de heropening van de scholen eind mei, kon één derde van de basisscholen de veiligheidsvoorschriften niet optimaal naleven. Dat zal nu niet veel anders zijn.

    Het is de ‘Belgian Pediatric Covid-19 Task Force’ (een werkgroep van kinderartsen, -psychiaters, -psychologen en -verpleegkundigen) die met een open brief opriep om van de heropening van de scholen de belangrijkste prioriteit te maken. Een element uit de brief dat uit de meeste samenvattingen verdween: “De scholen moeten de middelen, zowel logistiek als qua personeel, krijgen zodat het haalbaar is volledig open te gaan en voltijds onderwijs voor ALLE kinderen aan te bieden.” De kwestie van de middelen is cruciaal bij de heropening van de scholen. Door de jarenlange onderfinanciering van het onderwijs zijn gebouwen in slechte staat, zijn er te weinig (werkende) toiletten en wastafels, te grote groepen zitten in te kleine lokalen die soms amper verlucht kunnen worden. Het lerarentekort zorgt er tevens voor dat leerlingen onvoldoende individueel begeleid kunnen worden om leerachterstand van vorig jaar op te vangen en een enorme druk terecht komt op leerkrachten.

    De gevarenzone in

    De heropening van de scholen draagt vooral voor leerkrachten en oudere leerlingen een groot risico. Vanuit hun bubbel van vijf moeten ze zich plots naar en in een school met honderden leerlingen begeven. Het gebrekkige test- en tracesysteem voldoet niet aan wat nodig is vandaag. Een herhaaldelijke en snelle testing van iedereen die door de schoolpoort loopt, zou besmettingshaarden kunnen isoleren. Om de heropening van de scholen veilig te laten verlopen, moet er meer personeel aangeworven worden, moet er onmiddellijk geïnvesteerd worden in infrastructuur (zowel sanitair als extra klaslokalen) en moet er werk gemaakt worden van meer en beter openbaar vervoer om volgepropte bussen, trams en metro’s te vermijden.

    De start van het nieuwe schooljaar gebeurt op een ogenblik dat er relatief veel besmettingen zijn. Deeltijds afstandsonderwijs zal in de secundaire scholen vanaf week 2 wellicht geen uitzondering zijn. Net als vorig schooljaar zal het afstandsonderwijs voor veel leerlingen betekenen dat ze geen of moeilijk toegang hebben tot onderwijs. Niet iedereen heeft een rustige plek en de middelen (pc, internet) voor schoolwerk. Niet alle ouders kunnen helpen bij het schoolwerk (ze moeten zelf werken, zijn de taal niet machtig …) en niet iedereen heeft een veilige thuissituatie. Ook voor praktijklessen en stages bijvoorbeeld in het TSO, BSO of KSO is er geen oplossing.

    Er is onmiddellijk nood aan meer publieke middelen voor onderwijs, zodat dit efficiënt, fysiek dan wel digitaal, georganiseerd kan worden, naargelang de specifieke noden. Alle scholieren moeten veilig kunnen deelnemen aan kwaliteitsvol onderwijs. De enorme werklast voor leerkrachten moet verminderd worden door het beroep van leerkracht opnieuw aantrekkelijk te maken en massaal personeel voor het onderwijs aan te werven.

    Bij de start van het schooljaar moeten gezondheid en de noden van leerkrachten en scholieren voorop staan. Het uitgangspunt mag niet het winstbejag van de grote bedrijven zijn, voor wie de scholen onder meer dienen als ‘gratis’ opvang van de kinderen van hun personeel.

    Leerkrachten en scholieren moeten samen beslissen over de heropening van de scholen. Voor een democratische, gezamenlijke beslissing over de heropening van onze scholen en gelijke onderwijskansen voor iedereen! Massale publieke investeringen in onderwijs, nu!

     Sluit je aan bij de Actief Linkse Studenten & Scholieren en kom op voor veilig, toegankelijk en kwaliteitsvol onderwijs voor iedereen!

  • Alle 18! Stop de voorkeursbehandeling van de ‘elite’ #JusticeForSanda

    Op 4 september beslist de Hasseltse raadkamer of 18 leden van Reuzegom al dan niet voor de correctionele rechtbank zullen verschijnen voor hun rol in de dood van Sanda Dia tijdens hun zogenaamde ‘doop’. Wij roepen op om die dag actie te voeren aan de Hasseltse rechtbank, omdat we er geen vertrouwen in kunnen hebben dat de zelfverklaarde elite nu wel gestraft zal worden voor hun daden in plaats van een voorkeursbehandeling te krijgen.

    Reuzegom geldt als een opleidingsclubje voor rechtse en elitaire mannen. Vaste waarden in zo’n opleiding zijn het leren vernederen van anderen, maar ook racisme, seksisme en het mishandelen van dieren. Het is dan ook geen toeval dat het net Sanda was, de enige jongere met gekleurde huidskleur, die doodgemarteld werd tijdens de ‘doop’ op 5 december 2018. Alexander G. zei in zijn speech waarmee hij verkozen werd tot schachtentemmer dat Hitler, Reuzegoms “goede Duitse vriend” is. Ook bestaan er beelden van Reuzegommers die een dakloze met migratieachtergrond toezingen met ‘Handjes kappen, de Congo is van ons’. Een lied dat we dankzij Reuzegoms vrienden bij Schild & Vrienden ondertussen al kenden.Clubjes waarin een rechtse elite wordt opgeleid met ranzigheid zijn niets nieuws, maar actie is nodig ervoor te zorgen dat ook dit niet straks weer vergeten zal worden of in de doofpot wordt gedraaid, daar zijn leden en ex-leden van dergelijke clubs nogal gespecialiseerd in… Zo werd bijvoorbeeld dankzij de tegenactie van Campagne ROSA bij de KVHV-lezing met Jeff Hoeyberghs in december eind vorig jaar duidelijk met wat voor ranzig seksisme, maar ook racisme, klimaatnegationisme, LGBTQI+-fobie de KVHV’ers opgezweept worden tijdens hun zogenaamde debatavonden. Datzelfde KVHV kwam in de voorbije jaren ook in de aandacht dankzij hun rol die ze speelden in het opzetten van de extreemrechtse privémilite die Schild & Vrienden is geworden. Samen met onder andere NSV en jong NVA werd ook daar gezwaaid met verheerlijkende verwijzingen naar Hitler.

    Dergelijke clubs en de zelfverklaarde elite die er lid van is worden vooral gekenmerkt door afkeer die ze hebben van gewone jongeren en werkenden. Jongeren en werkenden hebben niets te winnen bij het bestaan van dergelijke clubs, maar toch worden ze gefinancierd met ons geld. Al jaren wordt bespaard op ons onderwijs en leiden rechtse politici daar de aandacht van af met verdeel en heers tactieken die hen aangeleerd worden in hun clubjes, NVA’ers Jambon, Francken en De Wever of CD&V’er De Crem leerden dat bijvoorbeeld binnen het KVHV. Een van de Reuzegommers is ondertussen al collega NVA-medewerker van Francken en co. Voor ons is het duidelijk: investeer in onderwijs en stop de subsidiëring van elitaire haatclubs.

    Meer dan een jaar lang kregen de Reuzegommers de tijd om alle sporen naar het bestaan van Reuzegom en hun eigen verband ermee professioneel van het internet weg te wissen. Ook het kot van Sanda, waar een ravage werd aangericht, en de plaats waar de ‘doop’ plaatsvond werden vakkundig opgeruimd. Het is duidelijk dat dit geen eerlijk proces is. Consequente actie zal het hele jaar lang nodig zijn willen we dat de Reuzegommers opdraaien voor hun daden, maar we mogen niet verbaasd zijn dat in een klassensysteem klassenjustitie voorkomt. Het moet ons net een doel geven in onze strijd voor #JusticeForSanda, namelijk om een einde te maken aan dit kapitalistische klassensysteem en alle onrecht en gortigheid die er bij komt kijken.

    => Actie op vrijdag 4 september voor de Raadkamer in Hasselt. Facebook evenement

  • Zomerkamp 2020: een fantastische editie!

    “Verzet, verzet, internationaal. Tegen het racisme van het kapitaal!” klonk het meermaals op het zomerkamp van campagne ROSA, ALS en LSP. Met 131 jongeren en werkenden discussieerden we een week lang “social distancing gewijs” over een hele reeks verschillende onderwerpen zoals dagelijks seksisme, overproductie, de russische revolutie, International Socialist Alternative, kolonialisme,…

    Door Febe en Evelynn (Brugge)

    Dat het dit jaar een speciale editie ging worden, was al snel duidelijk. Om aan de sanitaire maatregelen te voldoen, moest de praktische organisatie van het kamp, van de keuken tot de verschillende discussieworkshops, grondig worden herzien. In feite was er niet één kamp, maar drie aparte kampen, één voor de jongsten en twee voor de werkenden; de laatste twee werden nog eens gescheiden in verschillende levensbubbels van 15 kameraden elk. Een echte puzzel! Maar het kamp was absoluut niet minder de moeite waard!

    Er was een groot enthousiasme om bij te leren hoe we strijd kunnen organiseren. Dit was al merkbaar voordat het kamp begon, op het voorkamp dat traditioneel een paar van de kameraden samenbrengt die verantwoordelijk zijn voor de praktische organisatie van het kamp, waren er dit jaar maar liefst een dertigtal jonge mensen die graag aan de slag wilden gaan! En sommigen van hen zijn zelfs in 3 dagen met de fiets naar het kamp gekomen, om al te genieten van een goede balans tussen ontspanning en politieke discussies. Discussies werden afgewisseld met een bosspel, gezellige bar momenten, een feestje (met boomstronken!) en heel lekker eten!

    Dit kamp werd duidelijk gekenmerkt door de gezondheidscrisis die de omvang van het onvermogen van het kapitalisme om de vooruitgang van de samenleving te waarborgen aan het licht bracht. Tijdens het kamp werd een bijeenkomst gewijd aan dit thema, getiteld “We zullen niet betalen voor hun crisis”! Het andere sterke element van het nieuws was natuurlijk de buitengewone internationale antiracistische beweging Black Lives Matter, die in België een bijzondere connotatie kreeg met de verjaardag van de onafhankelijkheid van Congo die 60 jaar geleden werd verkregen.
    Het is onmogelijk om de inhoud van deze zes dagen van uitwisseling hier correct samen te vatten, maar laten we toch aangeven dat elke discussie actiegericht was, om ons beter te wapenen voor de campagnes die we deze zomer voeren en dat we zullen leiden tot de terugkeer naar school in deze bijzondere context van de crisis van het kapitalisme op alle fronten: economisch, sociaal en ecologisch.

    Na de lanceringsrally van campagne solidarity en de slotmeeting op zondag was iedereen klaar en enthousiast om de zomer in te gaan. Om campagne te voeren met ROSA en solidarity en te strijden tegen racisme en het kapitalistische systeem dat er nood aan heeft. Blokkeer de eerste week van juli 2021 nu al in je agenda voor het zomerkamp van campagne ROSA, ALS en LSP!

     

  • Na ongewoon schooljaar zijn gewone examens onverantwoord

    Drie op vier studenten ervaart de werkdruk dit jaar als zwaarder dan anders. De lockdown zorgde voor een golf aan extra vervangtaken, deadlines, uren zelfstudie. In juni vinden de examens gewoon plaats, ondanks de minder kwaliteitsvolle online lessen en de heel ongelijke examenkansen. Zo geven 40% van de studenten aan dat ze op hun quarantaine locatie niet eens over een stille ruimte beschikken… Het zorgt ervoor dat 28% van de studenten vrezen dat ze dit jaar niet zullen slagen.

    door Frede (Brugge)

    De enorme ongelijkheid in het Belgisch onderwijs wordt door de coronacrisis versterkt. Niet alle studenten hebben toegang tot de nodige leermiddelen en bevinden zich in een veilige situatie. De lockdown zorgt ervoor dat veel studenten moeilijkheden ervaren om structuur aan te brengen in hun dag. Zorgen om familieleden, vrienden of de eigen gezondheid bemoeilijken de concentratie.

    De druk op studenten is enorm. Ieder jaar neemt het aantal eerstejaarsstudenten dat slaagt af en slechts één op drie studenten behaalt een bachelordiploma in de bedoelde looptijd. Dit jaar zien studenten die slaagkansen nog meer afnemen. Bovendien werken ook steeds meer jongeren om hun studies te betalen.

    Hogescholen en universiteiten besloten begin maart terecht de deuren te sluiten en over te schakelen op online onderwijs. Deze overschakeling zorgt echter vooral voor meer last op de schouders van studenten en personeel. Het voorbereiden en volgen van online lessen is veel intensiever dan een normale les. Er kunnen bovendien technische problemen zijn die het lesverloop verstoren. Grote delen leerstof worden zelfstudie, het kost de studenten veel meer tijd om die leerstof te verwerken. Studenten die vragen hebben, kunnen hun docenten via mail bereiken. Maar door een gebrek aan voldoende studiebegeleiders laat een antwoord soms dagen op zich wachten.

    Om praktijklessen, stages of aanpassingen in het examenrooster op te vangen, krijgen studenten allerlei vervangtaken. Die komen bovenop de zelfstudie, weinig kwalitatieve lessen en mentale impact van de lockdown. De werktijd die vasthangt aan het aantal studiepunten per vak werd in het voorbije semester dan ook meer dan overschreden.

    Ondertussen wordt er verwacht dat studenten gewoon blijven doorgaan, ze mogen zich af en toe eens ontspannen maar moeten zich vooral goed voorbereiden op de examens. Online of op locatie, de examens blijven een momentopname die peilen naar het vermogen om leerstof te studeren en reproduceren. De persoonlijke ontwikkeling van studenten wordt hierbij niet in rekening gebracht. Studenten die geen rustige plek hebben om te studeren, omdat ze niet naar de bib kunnen of een slaapkamer moeten delen met familieleden bijvoorbeeld, hebben uiteraard ook geen rustige plek om hun examen af te leggen en zien hun slaagkansen grondig afnemen. Bij enkele online examens moeten studenten een 360° video maken van de kamer waarin ze het examen afleggen en hun microfoon permanent opzetten. Dat lokt terecht heel wat tegenstand op van de studenten.

    Veel studenten dreigen slachtoffer te worden van deze coronacrisis door het verlies van kostbare studiepunten wanneer ze niet slagen. De druk om te slagen is gigantisch: wanneer je onvoldoende studiepunten hebt, kan je een diploma hoger onderwijs immers vergeten.

    De sociale ongelijkheid in het hoger onderwijs neemt toe tijdens deze coronacrisis. Meer studenten zullen de dupe worden van een onderwijssysteem dat in het teken staat van de belangen van de grote bedrijven, niet van de reële noden van studenten.

    De examens gewoon laten plaatsvinden alsof er niets aan de hand is, mag geen optie zijn. Geen enkele student mag dit jaar buizen en zo slachtoffer worden van deze crisis! In plaats van studenten af te straffen, moet er massaal geïnvesteerd worden in studiehulp. Tijdens de zomervakantie gratis vrijwillige bijlessen aanbieden aan studenten is een eerste stap.

    Het asociale systeem van leerkredieten moet niet enkel bevroren maar ook afgeschaft worden. Investeer massaal publieke middelen in het hoger onderwijs: voor meer begeleiding, kritisch denken en zelfontplooiing van studenten!

    Studenten in financiële problemen

    Steeds meer jongeren vrezen het einde van de maand. Sinds het begin van de lockdown verloren heel wat studenten hun job en nu zit al 45% van de jongeren in geldproblemen. Daarbovenop moet nog eens 12% van de jongeren hun eigen ouders financieel ondersteunen. En dat terwijl studeren al een voltijdse job is! Enkel met een studentenloon kunnen we financiële zekerheid voor alle jongeren garanderen en zorgen we ervoor dat het inschakelen van jobstudenten door de werkgevers er niet langer voor zorgt dat de arbeidsvoorwaarden voor gewone werkenden nog meer naar beneden gehaald worden.

  • GET ORGANIZED. Racisme en verdeeldheid bestrijden met solidariteit

    Actie afgelopen maandag in Gent. Foto: Jean-Marie Versyp

    Het protest na het racistisch politiegeweld in de VS bereikt ook ons land. Dat is geen toeval: racisme is hier schering en inslag. Dodelijk racisme is ook hier bekend: op 10 april nog kwam de 19-jarige Adil om het leven toen hij aan een identiteitscontrole door de politie probeerde te ontsnappen. In 2018 kwam het meisje Mawda om nadat de politie schoot op een busje met vluchtelingen. En dan is er nog het dagelijkse racisme.

    Toename racisme

    Ongelijkheid in het onderwijs, meer kans op armoede, minder mogelijkheden om werk te vinden … Dat is de dagelijkse realiteit voor mensen met een migratieachtergrond. Op al deze vlakken is de ongelijkheid in België bij de grootste in Europa. Het besparingsbeleid maakt dit enkel nog erger. Alle werkenden en hun gezinnen worden hierdoor getroffen, maar wie het al moeilijk had nog meer. Om het falen van dit beleid weg te moffelen, profileerde N-VA zich de afgelopen jaren steeds meer rond kwesties als vluchtelingen. Theo ‘Trump’ Francken zorgde mee voor een terugkeer van het Vlaams Belang door racisme aanvaardbaar te maken.

    De opgang van extreemrechts leidt tot meer bedreigingen en openlijk racisme. Denk maar aan de jonge nazi’s van de club van VB-parlementslid Van Langenhove die op Pukkelpop zwarte jongeren intimideerden door te roepen: “Handjes kappen, de Congo is van ons.” Of nog de dreigbrief die een VB-kiezer in Aalst verspreidde na de laatste verkiezingen waarin hij mensen met een migratieachtergrond omschreef als “halve beesten”. Of nog de racistische brandstichting in een toekomstig asielcentrum in Bilzen eind 2019.

    Racisme is helaas niet op een terugweg. Tegen een achtergrond van economische recessie dreigen alle vormen van verdeeldheid nog meer uitgespeeld te worden. Nu reeds gaan heel wat jobs verloren. In plaats van de inhalige kapitalisten aan te pakken die mensen afdanken om hun winsten veilig te stellen, zal extreemrechts de verantwoordelijkheid opnieuw bij migranten of vluchtelingen leggen. Dezelfde mensen die in België, vooral in Vlaanderen overigens, nog minder kansen genieten dan in de meeste andere Europese landen.

    Solidariteit

    Zoals Fred Hampton van de Amerikaanse Black Panthers destijds opmerkte: “Je kan vuur niet met vuur bestrijden. Je moet vuur met water bestrijden. We zullen racisme met solidariteit bestrijden. We bestrijden het kapitalisme niet met zwart kapitalisme. We bestrijden kapitalisme met socialisme.”

    Solidariteit is iets wat we moeten opbouwen. Doorheen actie doen we samen ervaring op. Deze acties kunnen we aangrijpen om onze eenheid te versterken en banden te smeden met andere lagen in de samenleving die in actie komen. Denk aan het zorgpersoneel dat meer collega’s, meer middelen en betere zorg eist. Of aan de mensen-zonder-papieren die al verschillende acties deden tijdens de Covid-19 crisis en slachtoffer zijn van institutioneel en ander racisme. Solidariteit betekent dat we samen sterker staan. Een inclusieve benadering die rekening houdt met alle gevoeligheden versterkt onze strijd.

    We mogen het initiatief niet overlaten aan het establishment dat ons hier gebracht heeft. Ze zullen er snel bij zijn om ons protest ofwel te criminaliseren ofwel te recupereren om het te beperken tot louter symbolische maatregelen of vage beloften waar nadien toch niets van komt. Door ons te organiseren, kunnen we zelf onze boodschap bepalen en daar democratisch over discussiëren met al wie de strijd steunt.

    We weten wat we niet willen: racisme, politiegeweld, onderdrukking … Laten we onze acties en organisatie aangrijpen om het ook te hebben over wat we wel willen. Een degelijk leven met betaalbare woningen, toegankelijk onderwijs, goede openbare diensten, jobs met lonen waarvan je deftig kan rondkomen …  en dit voor iedereen, zonder onderscheid op basis van afkomst, huidskleur of seksuele geaardheid. Om dat te bereiken moeten we een einde maken aan dit systeem dat racisme in zich draagt, zoals donkere wolken regen in zich dragen.

    Kapitalisme en racisme zijn twee handen op één buik. Het is bij de verdeling van tekorten dat racisme ingang vindt bij een deel van de bevolking. Daartegenover is er strijd nodig om de beschikbare middelen en rijkdom in te zetten voor de behoeften en noden van de meerderheid van de bevolking, in plaats van een kleine elite van superrijken. Dat is wat een socialistische samenleving inhoudt. Voortrekkers van de zwarte bevrijdingsstrijd in de VS, zoals Martin Luther King en Malcolm X, kwamen vanuit heel verschillende standpunten tegen het einde van hun leven tot antikapitalistische conclusies. Dat maakte hen zo gevaarlijk. Laten we hun conclusies vandaag in onze strijd voor maatschappijverandering meenemen.

     

    #JusticeForGeorgeFloyd. Solidariteit komt ook in ons land op straat

    Op maandag 1 juni vonden de eerste solidariteitsacties in ons land plaats. In Gent kwam het initiatief van campagne ROSA, Actief Linkse Studenten en Blokbuster. Op 24 uur tijd werd een actie met 500 aanwezigen georganiseerd. Er waren afspraken gemaakt met de politie, zelfs indien toelating niet mogelijk was.

    Op anderhalve meter van elkaar werden de Corona-maatregelen gerespecteerd, mondmaskers werden uitgedeeld en ontsmettingsalcohol was er voor iedereen aanwezig. Het was een groot succes: het was een strijdbare actie met 500 aanwezigen. Het Sint-Pietersplein stond vol en slogans werden luid mee gescandeerd. Twee organisatoren kregen elk een GAS-boete van 350 euro. Blijkbaar is het democratisch recht op veilig protest in een erg strenge lockdown gestoken. Nochtans was de kans op besmetting met het corona-virus tijdens de actie kleiner dan op een doorsnee werkplaats of in een supermarkt.

    Op 7 juni is er een eerste nationale actie in Brussel gepland. Het potentieel is groot, maar tegelijk probeert het establishment protest voor te stellen als onveilig of een risico in het kader van Covid-19. We mogen dat niet zomaar als onbelangrijk afdoen. Brede lagen van de bevolking zijn terecht bezorgd om hun gezondheid. Het establishment is in staat om een massale militaire repressie tegen de eigen bevolking in de VS in te zetten, maar niet om die bevolking te beschermen tegen een gezondheidscrisis. Dat toont war de prioriteiten van dit systeem liggen. Onze keuze is niet die tussen protesteren of bescherming van onze gezondheid. Beiden vereisen strijd tegen het systeem.  De steun van zorgpersoneel van ‘La Santé en Lutte’ voor het protest van Black Lives Matter is belangrijk. Dat is hoe solidariteit eruit ziet!

     

    Campagne ROSA, Blokbuster en ALS mee in actie

    De antifascistische campagne Blokbuster heeft een lange traditie van protest tegen racistisch politiegeweld, zowel in de VS als hier. We deden al acties na het politiegeweld tegen Rodney King in 1991, het jaar dat Blokbuster werd opgezet. Campagne ROSA en ALS organiseerden protest tegen de seksistische meeting met Jeff Hoeyberghs aan de UGent en eerder ook tegen de racisten van Schild & Vrienden. Je kan onderdrukking niet efficiënt bestrijden, als je tegelijk wegkijkt van andere vormen van onderdrukking. De strijd tegen racisme, seksisme, LGBTQI+-fobie voeren we best samen!

    We willen samenwerken met al wie in actie komt. Er is immers debat nodig over de eisen van het protest. Daarbij doen wij enkele voorstellen.

    Zo komen we op voor een grootschalig plan van publieke investeringen in zorg, onderwijs en sociale huisvesting. Deze investeringen zouden de tekorten wegwerken en tienduizenden degelijke en maatschappelijk nuttige jobs creëren om iedereen een toekomst te geven. We komen op voor democratisch, kwaliteitsvol en gratis onderwijs en lonen die mensen in staat stellen fatsoenlijk te leven, de invoering van een minimumloon van 14 euro per uur zou een goede eerste stap in die richting zijn.

    Deze eisen botsen op de winstlogica van bedrijven. Het is die logica die mensen zoveel en zo snel mogelijk terug aan de slag wilde terwijl de pandemie nog volop woedde. Voor een toekomst die niet gekenmerkt wordt door wanhoop, ellende en onderdrukking, moeten we strijden tegen het kapitalisme en opkomen voor socialistische maatschappijverandering.

  • #JusticeForGeorgeFloyd. Solidariteit komt ook in ons land op straat

    Naar aanleiding van de zoveelste racistisch geïnspireerde moord door de politie in de VS zijn er al dagenlang massale protesten bezig. Het was de moord op George Floyd, een Afro-Amerikaanse man die 9 minuten lang gestikt werd met een knie in zijn nek, die de vonk gaf.

    Verslag door David, foto’s door Jean-Marie

    Het verzet in de VS leidt ook tot solidariteitsacties, van Berlijn tot Londen maar ook in Gent. Op initiatief van Campagne ROSA, Blokbuster en de Actief Linkse Studenten en Scholieren is er 1 juni een actie doorgegaan op het Sint-Pietersplein. Er waren afspraken gemaakt met de politie, zelfs indien toelating niet mogelijk was.

    Op anderhalve meter van elkaar werden de Corona-maatregelen gerespecteerd, mondmaskers werden uitgedeeld en ontsmettingsalcohol was er voor iedereen aanwezig. Het was een groot succes, het was een strijdbare actie met 500 aanwezigen. Het Sint-Pietersplein stond vol en slogans werden luid mee gescandeerd.

    Het laat zien dat er een enorme verontwaardiging is rond het politiegeweld. In de VS, maar evengoed in België is dit een probleem met Adil en Mawda die nog vers in het geheugen zitten. De strijd is nog niet gestreden, en solidariteitsacties zoals deze zijn een goede aanzet om de strijd verder te bouwen. Tegen politiegeweld, tegen racisme en tegen het systeem dat het in stand houdt: het kapitalisme.

    • All Four! De onmiddellijke arrestatie en berechting van de moordenaars van Floyd. Stop de repressie tegen actievoerders.
    • Sociale oplossingen voor sociale problemen. Investeer in onderwijs, gezondheidszorg en degelijke lonen in plaats van politierepressie. Belast de rijken in plaats van te schieten op de armen.
    • Malcolm X zei: “Geen kapitalisme zonder racisme.” We moeten strijden een kapitalistisch systeem van economische uitbuiting voor de meerderheid en winsten voor een kleine minderheid, willen we duurzame verandering bekomen.

    Video vanop de actie:

    Foto’s door Jean-Marie:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/LWFFvywCLshwmEgQA]

  • #JusticeforGeorgeFloyd. Solidariteitsactie in Gent op 1 juni

    Actie op 1 juni om 16u op het Sint-Pietersplein, Gent, in solidariteit met de protesten in de VS

    -Maak je eigen pancartes
    -Hou 1,5m afstand
    -Draag zeker een mondmasker!

    George Floyd werd vermoord. Het zoveelste slachtoffer van racistisch politiegeweld in de Verenigde Staten. Zwarte personen hebben 2,5 keer zoveel kans vermoord te worden door de politie in de VS dan blanken. Hoewel 12% van de Amerikaanse bevolking zwart is, is hun aandeel in mensen vermoord door politie 26% en zijn 33% van de gevangen in het land zwart.

    Honderdduizenden mensen kwamen op straat in heel de VS uit woede over deze moord. Zonder uitzondering werden zij geconfronteerd met harde politierepressie. Trump riep op met scherp te schieten op demonstranten. Zaterdag werd in Seattle zelfs een meisje van 9 in het gezicht gespoten met pepperspray. In veel steden en staten is een avondklok ingesteld. Toch gaat het verzet door.

    Dit is een voorsmaakje van hoe de overheid in de VS zal reageren op sociaal verzet na de COVID-19 pandemie, waarin de VS alleen bijna 50 miljoen mensen hun job verloren. Institutioneel racisme is altijd een manier geweest om een zondebok te creëren voor sociale problemen. Het is makkelijker een deel van de bevolking te stigmatiseren dan echte oplossingen te zoeken voor armoede en miserie. Politiekogels zijn goedkoper dan degelijke gezondheidszorg, leefbare lonen en kwaliteitsvolle publieke voorziening. Belast de rijken in plaats van te schieten op de armen!

    Hetzelfde geldt voor België, waar Mawda, Mehdi, Adil en vele anderen het slachtoffer werden van een repressief beleid. Francken en co poken liever sociale spanningen op in de armste wijken van het land dan met een sociale oplossing te komen.

    Campagne ROSA, Blokbuster en Actief Linkse Studenten en Scholieren zijn solidair met de protesten in de V.S. en eisen:

    • All Four! De onmiddellijke arrestatie en berechting van de moordenaars van Floyd. Stop de repressie tegen actievoerders.
    • Sociale oplossingen voor sociale problemen. Investeer in onderwijs, gezondheidszorg en degelijke lonen in plaats van politierepressie. Belast de rijken in plaats van te schieten op de armen.
    • Malcolm X zei: “Geen kapitalisme zonder racisme.” We moeten strijden een kapitalistisch systeem van economische uitbuiting voor de meerderheid en winsten voor een kleine minderheid, willen we duurzame verandering bekomen.

    Facebook evenement

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping