Category: Lokaal – Oost-Vlaanderen

In de aanloop naar de anti-NSV betoging van 2 december in Gent publiceren we een dossier over de aanpak van extreem-rechts in Gent. Daarbij bestaan er heel wat illusies in de aanpak van het Gentse stadsbestuur onder leiding van burgemeester Beke. Wij zijn het niet eens met die illusies. Is er een goed beleid in Gent? Wat is het alternatief op het huidig beleid en het Blok/Belang?

Het Vlaams Blok haalde bij de laatste verkiezingen 22% van de stemmen en is daarbij de tweede grootste partij van de stad. Ze haalt haar stemmen vooral in die wijken die zijn achtergelaten door de SPa: Ledeberg, de Brugse Poort, de Bloemekeswijk, het Rabot, de Muide. De SPa liet deze wijken achter, dat is ook fysiek te zien. Waar elke wijk vroeger socialistische volkshuizen rijk was, zijn deze ondertussen allemaal verkocht. In deze buurten zijn minder voorzieningen, is er een concentratie van armoede en miserie, wordt er minder gekuist door IVAGO, enz. Het grootste deel van de stadsinvesteringen gaat naar de binnenstad, dit om het toerisme te bevorderen.

Het stadsbestuur wil vandaag ook geld van het stedenfonds gebruiken voor de aanleg van de ondergrondse parking onder het Sint-Pietersplein. Dit geld is echter bedoeld voor projecten die een sociale impuls geven. Het lijkt ons dat dit project enkel een commerciële impuls zal geven, dit ten koste van honderden gezinnen, wachtend op een sociale woning.

Het stadsbestuur kondigde in een memorandum af dat ze in de 19e-eeuwsgordel willen vernieuwen. Tegen 2030 moeten hiervoor 20.000 woningen verdwijnen. Dergelijke projecten van stadsvernieuwing zijn reeds van start gegaan in de Brugse Poort en het Rabot. De manier waarop de onteigeningen plaatsvinden is schandalig. Er wordt systematisch te weinig geboden voor de huizen en de verslagen van de schatter blijven geheim voor de huiseigenaar of huurder. Combineer dit met de torenhoge huur- en koopprijzen (een gemiddelde stijging van 20% op twee jaar tijd) en u vindt als onteigende nooit meer een woning van hetzelfde formaat of kwaliteit. Betaalbare woningen slopen terwijl 7.000 gezinnen in Gent op de wachtlijst staan voor een sociale woning is asociaal. In plaats van de winkelstraten te renoveren zou men beter investeren in de renovatie en bouw van de sociale woningen. Mensen die dit eigenlijk financieel niet aankunnen worden vandaag gedwongen op de private markt een huis te zoeken. Zo besteedt vandaag meer dan de helft van de huurders meer dan 20% van hun inkomen aan huisvesting. Eén op vijf huurders besteedt meer dan 30%. Stad Gent wil de 19-eeuwse gordel aantrekkelijker maken voor de hogere inkomens, door de sloop van woningen én het optrekken van huisvesting in een hogere prijsklasse. Op die manier vindt sociale verdringing plaats. Diegene die onteigend wordt rest niet meer dan te vertrekken uit Gent, naar daar waar huisvesting nu nog goedkoper is.

Uiteraard heeft dit consequenties. Eén daarvan is het feit dat door toenemende problemen een toenemende groep in de maatschappij geen vertrouwen heeft in de traditionele politiek. Het Vlaams Blok heeft daar gretig kunnen op inspelen. Politieke machteloosheid is volgens een studie van de Universiteit van Gent de voornaamste reden om in Gent voor het Blok te stemmen. Het Vlaams Blok protesteert en roept voor de camera. Eens deze weg is stemmen ze gerust asociale projecten mee (zoals de privatisering van de huisvuilophaling), laat staan dat ze het protest onder de bevolking zouden gaan organiseren. Het Vlaams Blok teert op de moedeloosheid van de bevolking en heeft schrik van sociale strijd. Daarin word je immers direct geconfronteerd met migranten die dezelfde problemen hebben.

Een ander effect is datgene wat je steeds krijgt bij tekort: tekort aan werk, tekort aan inkomens, tekort aan sociale huisvesting, tekort aan ruimte. Verschillende delen van de bevolking worden tegen elkaar opgezet. Racisme is daar een gevolg van en het Vlaams Blok speelt hier op in en versterkt dit gevoel. In de meeste gevallen is er eigenlijk geen tekort. Op vlak van huisvesting zijn er voldoende woningen in Gent. De leegstand als gevolg van speculatie door grootgrondbezitters verhindert een eerlijke verdeling van de huisvesting in Gent.

Het terugdringeffect van Frank Beke

Het Vlaams Blok haalde in de Vlaamse verkiezingen in 2004 21,92% van de stemmen in Gent. In 2003 haalden ze “slechts” 19,38%. Wat een achteruitgang van 2% was vergeleken met ‘99. In het algemeen haalt het Vlaams Blok in Gent scores die sinds kort onder het Vlaamse gemiddelde liggen.

Heel wat linkse intellectuelen en progressieven hadden hiermee de oplossing voor de strijd tegen het Vlaams Blok gevonden. Naast een proces dat het Vlaams Blok van haar financiële middelen zou ontdoen moest de ingeslagen weg worden verdergezet: met als voorbeeld het integraal beleid van de stad Gent en haar burgemeester Frank Beke. Men ging zelfs verder. De prijs voor de democratie werd dit uitgereikt aan Frank Beke In het juryverslag bij de prijs werd het volgende gesteld: “Gent heeft zich uitgeroepen tot cultuurstad en cultuurstad voor iedereen. Het stadsbestuur heeft een politiek gevoerd van integraal beleid, met participatie en publieke discussie, gericht ook op deelname van uitgesloten groepen en kansarme buurten. Een beleid kan de richting aangeven en een kader aanreiken. Maar er zijn ook actoren nodig, veldspelers die in de samenleving zelf projecten realiseren en die actief, weze het in tegenspraak met het beleid, deelnemen aan de maatschappelijke discussie. Het is dat samenspel van doortastend en samenhangend bestuur met tegensprekelijke discussie en actie, die een basis vormt voor samenlevingsopbouw in een multiculturele context.”

Deze uitspraak is een regelrechte kaakslag voor die Gentenaars die de afgelopen 10 jaar slachtoffer zijn geweest van het politiek van de stad Gent.

Zoals we reeds stelden geeft de Vlaams Blok-kiezer in Gent in een studie aan dat politieke machteloosheid één van de belangrijkste redenen is voor hun stemgedrag. Deze machteloosheid is volgens die studie nog gestegen tussen de verkiezingen van 2003 en 2004. De zogenaamde buurtraden en participatie-organen zijn in de praktijk slechts schaamlapjes voor het harde beleid dat wordt gevoerd. Het groeien van de politieke machteloosheid, het gevoel dat wat het stadsbestuur beslist niks heeft te maken met het oplossen van de problemen van gewone mensen doen ons besluiten dat de Prijs voor de democratie een flop is. 2 maanden na de uitreiking van de prijs toonde ‘superdemocraat’ Beke zijn ware gelaat. 100 politie-agenten in gevechtsuitrusting sloten om 6u ’s morgens een deel van de Brugse Poort af om de EGW te kunnen afsluiten bij een 20-tal vluchtelingengezinnen. In dat opzicht is het een schande voor de linkerzijde dat een deel onder hen burgemeester Beke als hét voorbeeld van democratie naar voor schuift.

Over Frank Beke zelf. Weinig bewoners in Gent zijn op de hoogte van het feit dat hun burgervader ook nog een bijverdienste heeft. Hij is namelijk waarnemer in de raad van bestuur van Dexia en bezit daar ook aandelen. Voor zijn functie krijgt hij een forfaitaire vergoeding van 20.000 € per jaar en per vergadering 2000 € (in 2003 waren er 7 vergaderingen). Een snoepje van 34.000 € ontving hij hiervoor in 2003. Dexia haalde in 2004 een brutobedrijfswinst van 1,27 miljard €. Dit bedrag zou jaarlijks kunnen dienen voor de bouw van 10.000 sociale woningen. Die worden natuurlijk niet gebouwd. Het geld gaat in de zakken van de hoofdaandeelhouders en renteniers. Het is in deze kringen dat de winnaar van de prijs voor de democratie zich bevindt, dit in tegenstelling tot het imago dat hij promoot.

De reden voor de iets lagere score van het Vlaams Blok ligt waarschijnlijk aan andere factoren. Zo is Gent een studentenstad waar een groot deel van de studenten na hun studies blijven wonen. Dit heeft een effect op de populatie en het stemgedrag. Waarschijnlijk heeft de sociale verdringingspolitiek vandaag al effect. Mensen die door de stadpolitiek de huur niet meer kunnen betalen verhuizen naar de steden rondom Gent. Ook heeft het Vlaams Blok in Gent geen figuur als Filip Dewinter of Gerolf Annemans. In 2003, waar op federaal vlak de Paarse partijen sterk scoorden, zal waarschijnlijk ook de aanwezigheid van nationale politiek figuren in Gent een rol hebben gespeeld. Premier Verhofstadt profiteerde toen van een zekere tijdelijke populariteit. De Sp.a had een nieuwe babe (Freya Vandebossche) gelanceerd die met haar voorkomen stemmen probeerde te winnen. Deze effecten bleken zeer tijdelijk. Tussen ’03 en ’04 steeg het Blok opnieuw met 2,5%. Tot daar het Beke effect blijkbaar. De politiek in Gent is in de grond niet anders dan die in de andere steden.

Naar een linkse oppositie tegen het rechtse beleid

Blokbuster en Actief Linkse Studenten, samen met de Linkse Socialistische Partij, hebben steeds constructief het debat aangegaan. Toen in 1991 de antiracistische beweging van start ging stak een groot deel van de beweging het moralistische vingertje op naar de Vlaams Blok stemmer: Racisme is slecht. En daarmee is de kous af. Blokbuster heeft toen steeds consequent de slogan “Jobs, geen racisme” gehanteerd. Blokbuster was vooral een actieorganisatie, maar bleef wel steeds de link leggen tussen sociale problemen en de groei van het Vlaams Blok.

Het Vlaams Blok is inmiddels meer aanvaard, een gesprekspartner geworden voor sommige traditionele partijen, en de antiracistische beweging is haar hoogtepunt voorbij. Na de verkiezingsoverwinning van het Blok in juni van dit jaar werd een “volksvergadering” georganiseerd om de strijd tegen het Blok te evalueren. Daar kwamen verschillende linkse bewegingen samen en deden er vaak de zotste voorstellen: Van “laat ze mee regeren en ze zullen wel falen”, multiculturele feesten, memorandums, positieve verhalen vertellen, sociale fora oprichten, alle sociale organisaties aanschrijven, visieteksten uitwerken, websites oprichten, Vlaams-Blok-vrije straten, aan kritisch onderzoek doen, fakkeltochten, feesten als het Vlaams Blok het proces tegen hun VZW’s verliezen. Er is echter één probleem: Op geen enkele manier is men er op deze manier in geslaagd verder te vissen dan de eigen linkse vijver, de vijver van de reeds overtuigden. Op geen enkele manier is er geluisterd naar de problemen van de bevolking, heeft men in een volkswijk een campagne opgezet voor de verbetering van de levenssituatie van de mensen daar.

Op geen enkele manier is ooit een Vlaams Blok-stemmer overtuigd door deze manier van aanpak. LSP heeft jarenlang geëxperimenteerd met politiek werk in de volkswijken, heeft met Vlaams Blok stemmers en migranten samen campagnes gevoerd tegen het asociale beleid. Tijdens de campagnes vielen vooroordelen weg en begrepen mensen dat ze samen veel sterker staan en dat hun echte vijand zich niet in een huisje in dezelfde straat bevindt, maar in een riante villa. Op die momenten stond het grootste deel van de linkerzijde stil en keek er naar. En toen waren het verkiezingen. LSP heeft steeds het voorstel gedaan om lijsten links van Agalev en SPa te vormen. Soms zijn die er gekomen, maar in de meeste gevallen was er geen bereidheid om een consequente linkse oppositie op te bouwen. In de discussies over deze lijstvorming kwam vaak naar boven dat een groot deel van de linkerzijde niet snapt wat de problemen van de mensen zijn en dan ook niet zoveel graten ziet in de politiek van Frank Beke. Als we het Vlaams Blok willen terugdringen hebben we nood aan een actieve oppositie. Deze zal eerst in de wijken en bedrijven moeten worden opgebouwd. Pas dan zullen we in staat zijn op electoraal vlak een volwaardige linkse oppositielijst in te dienen die ook in staat is verkozenen te halen. Dit zou voor elke serieuze anti-fascist de belangrijkste uitdaging moeten vormen, nl.het opbouwen van een politiek alternatief die in staat is op basis van bewezen diensten Vlaams Blok stemmers te overtuigen.

De LSP gaat volop deze uitdaging aan. We bouwen aan een partij die honderden en in de toekomst duizenden militanten kan organiseren die hier voor willen gaan. Onderstellen blijven we discussie aangaan met andere krachten ter linkerzijde en zijn ook bereid tot concrete samenwerking. Wij stellen echter eerst en vooral aan die krachten voor om uit de vergaderkamers van de Vooruit te kruipen en de Brugse Poort, Ledeberg, de Bloemekeswijk in te trekken, daar de eerste de beste bel in te drukken, te luisteren naar de problemen van de mensen, na te denken hoe we de mensen kunnen betrekken in een campagne waardoor ze hun eigen leven weer in handen kunnen nemen en bouwen aan echte oppositie tegen het neoliberale beleid.

Op 2 december houden we in Gent een anti-NSV betoging (meer info). Waarom organiseren we zo’n tegenbetoging? We geven hieronder enkele argumenten die antwoorden op een aantal kritieken die soms geuit worden.

Telkens de NSV een betoging aankondigt en Actief Linkse Studenten, i.s.m. met Blokbuster oproepen voor een tegenbetoging wordt de discussie over het Vlaams Blok op de spits gedreven. Wij zijn dan ook heel duidelijk: Het Vlaams Blok of racisme als fenomeen zal niet enkel bestreden worden met een betoging tegen de NSV. Daar willen we geen illusies in creëren.

Naar aanleiding van de NSV-betoging horen we uit links-progressieve, en ook nogal intellectuele hoek volgende beweringen. We zetten ze op een rijtje en geven er direct een antwoord op.

“We mogen niet tegenbetogen, anders geven we het Vlaams Blok teveel aandacht, dat verdienen ze niet.”

De strategie van het Cordon Sanitaire en die van het Vlaams Blok doodzwijgen is een argument dat vooral uit de hoek van Groen! of SPa komt. In hun analyse is de oorzaak van het Vlaams Blok en racisme immers de ‘verzuring’ van de samenleving, de ‘a(nti)politiek’. De mensen hebben teveel en zijn dan nog niet tevreden. Hoe meer het Vlaams Blok in de aandacht komt, hoe sterker de a(nti)politiek wordt, hoe groter het Vlaams Blok wordt. Tijdens de verkiezingsuitslag van juni 2004 schreeuwden politici op televisie dat dit toch niet kon! De burger is dom! Het Vlaams Blok maakt van de burger een zure peer!

Wij zijn echter van mening dat de oorzaak van het Vlaams Blok en het wantrouwen in de politiek vooral ligt in de politiek die de voorbije jaren door de burgerlijke partijen werd gevoerd. Elke partij, behalve het Vlaams Blok, zat de voorbije tien jaar in de regering en voerde er een neoliberaal beleid. Er zijn accentverschillen tussen Groen!, Spa, VLD of CD&V, zeker op ethisch vlak. Er zijn verschillen in communicatie naar de bevolking. Over één ding gaan al deze partijen echter akkoord: hun economische politiek – flexibilisering van de arbeidsmarkt – repressie t.o.v werklozen – opdrijven van de pensioenleeftijd – huisvesting overlaten aan de vrije markt door geen of veel te weinig sociale woningen te bouwen – de reële lonen doen dalen – garant staan voor de winstmaximalisatie van de bedrijven en hun aandeelhouders.

Het verschil tussen een 36-urenweek of een 40-urenweek, tussen werken tot je 55e of je 65e, als koppel beiden werken in ploegen en nog je lening voor je huis niet kunnen afbetalen, weegt meer op je leven dan de ene of andere ethische nuance over kloneren. De oorzaak van het ongenoegen in de samenleving, het wantrouwen in de traditionele politieke partijen is in eerste instantie veroorzaakt door wat die partijen zelf hebben gedaan, of eerder wat ze niet hebben gedaan: een economische en sociale politiek gevoerd die de levenskwaliteit van de meerderheid van de bevolking verbetert.

Daarnaast denken we dat het communautaire of verdeel etniciteiten-en-heers spel in de eerste plaats door de traditionele partijen wordt gespeeld. In periodes waar besparingen worden doorgevoerd wordt steevast gezocht naar een afleiding van de aandacht. De ene doet dit door een oorlog te starten, de andere door een gemeenschappelijke vijand te zoeken: de Walen zuigen Vlaanderen leeg, de werklozen zijn profiteurs, net als de migranten en vluchtelingen. Het zijn in de eerste plaats partijen als VLD, CD&V, SPa en zelfs Groen! die ideeën als deze naar voor brengen, kijken we maar naar de Vlaamse hetze tegen Di Rupo. Het Vlaams Blok brengt deze standpunten gewoon meer expliciet en op een radicaal-populistische manier naar voor.

De traditionele partijen beloven werk, in de plaats daarvan worden loonlastenverlaging doorgevoerd, winsten worden gemaximaliseerd, geen enkele job wordt gecreëerd. Dit is de oorzaak van het pessimisme onder de bevolking. Er is inderdaad weinig perspectief voor verandering. Tot de jaren ‘70 speelde de SP, onder druk van haar basis, een belangrijke rol in het doorvoeren van sociale maatregelen. Vakbonden waren strijdbaarder. Er bestonden instrumenten om sociale verandering af te dwingen. Met de verburgerlijking en verhipping van de SP.a én de omvorming van strijdvakbonden naar dienstenbonden lijken er weinig instrumenten voorhanden om de samenleving in positieve zin te veranderen.

Dat het Vlaams Blok te veel aandacht krijgt is een drogreden om te blijven zitten en niks te doen. Het Vlaams Blok, met haar miljoenen euro’s afkomstig van grote bedrijven en staatssubsidies, is best in staat de aandacht op te eisen. Ze zijn de enige partij die systematisch aan massapropaganda doen. U hebt zelf waarschijnlijk reeds de lokale ‘Vlaams Blok Krant’ in de bus gekregen. Kent u één andere grote partij die buiten verkiezingstijd informatie in uw bus steekt? Voor veel mensen is de propaganda van het Vlaams Blok de enige politieke analyse over de actualiteit die ze krijgen.

Een betoging tegen racisme zal niet het Vlaams Blok versterken, op voorwaarde dat het programma en de ideeën die in de betoging naar buiten worden gedragen een antwoord kunnen bieden op de problemen van de mensen. Met ‘Racisme is fout’ kan je niemand overtuigen. Met “racisme verdeelt onze strijd tegen de sociale problemen die de burgerij veroorzaken, waarvan een deel ook het Vlaams Blok sponsort” kan je dat wel. Dat is ook steeds de bedoeling van de Anti-NSV betoging: een antwoord bieden op het Vlaams Blok én de politiek van de traditionele partijen.

“Betogen is zo negatief: tegen, tegen, tegen. We zouden beter een groot multicultureel feest geven.”

Dat we zullen moeten afbreken om op te kunnen bouwen zijn we zeker. In de campagne naar de betoging stoppen we echter niet bij het afbreken van de huidige politiek. We moeten ook concrete alternatieven op deze politiek naar voor brengen. Rond de werkloosheidsproblematiek moeten we het idee van een herverdeling van het beschikbare werk zonder loonsverlies, met bijkomende aanwervingen naar voor brengen. Rond de huisvestingsproblemen moeten we naar voor brengen dat enkel een massale investering in sociale huisvesting de huur-en koopprijzen in België kan doen dalen. Als je een spandoek wil meedragen op de Anti-NSV-betoging stellen wij voor dat je er één maakt rond deze thema’s.

Een multicultureel feest is tof. In Gent worden elke week multiculturele feesten gegeven. De vraag is: wie overtuig je om naar zo’n feest te komen? De reeds overtuigde antiracist natuurlijk. Zelfs indien je een Vlaams Blok stemmer kan overtuigen enige sympathie te doen hebben voor zo’n feest, blijft er de vraag of je hem/haar kan doen afstappen van zijn Vlaams Blok-stem? Weinig waarschijnlijk. Aangezien een Vlaams Blok in eerste instantie een oppositiestem tegen het beleid is. Eens je de racistische vooroordelen kan doorbreken stelt zich natuurlijk direct de vraag welk politiek alternatief er is.

Een laatste argument tegen een multicultureel feest organiseren op het moment dat het NSV door de straten van Gent marcheert is het volgende. Het NSV is een kleine organisatie, ze slagen er slechts in enkele tientallen in Gent te mobiliseren. In Vlaanderen slagen ze er op hun hoogtepunt slechts in 200 mensen te mobiliseren op hun betoging. Ook het Vlaams Blok is wat mobilisatiekracht betreft relatief klein. Weinig mensen zijn georganiseerd in het Vlaams Blok. Dit is één van de grootste problemen van deze Vlaamse neofascistische partij.

Naar buiten toe heeft het Vlaams Blok het imago van de ideale schoonzoonpartij: deftig, maar ook niet op de mond gevallen. Intern bereiden deze ideale schoonzonen het moment voor waarop ze sociale strijd kunnen breken. Het grootste gevaar voor het Vlaams Blok is de mogelijkheid dat de arbeidersklasse weer in beweging komt. In Nederland, Duitsland, Frankrijk zorgen stakingen en betogingen voor werk, tegen sociale afbraak, voor meer solidariteit onder de bevolking, ook tussen de verschillende culturen in die bevolking. Ook de leiding van het Vlaams Blok bereidt het moment voor waarop op gewelddadige wijze de arbeidersklasse in beweging kan worden neergeslagen. Dat is ook de voorwaarde waarop ze hun reële programma kunnen doorvoeren. In die zin spelen gewelddadige groepen zoals het NSV een belangrijke rol. Om dit te verwezenlijken heb je getrainde leden nodig die leiding kunnen geven. De NSV speelt een belangrijke rol in de opbouw van die kaders. Hun grote probleem is dat door de systematische tegencampagnes ze moeilijk leden kunnen werven. Telkens ze op de universiteit komen zijn er tegenacties, telkens een aanvraag tot erkenning wordt ingediend, wordt die geweigerd. De opbouw van een fascistische gewelddadige organisatie wordt moeilijk wanneer je geen toegang krijgt tot de studentenwereld, wanneer je constant de hete adem van de rest van de studenten in je nek voelt en wanneer je betoging omsingeld wordt door de anti-fascistische tegenbetoging. Ook fascisten hebben een moraal die in hun schoenen kan zakken. Het geweld van de NSV is niet toevallig. Vele van de aanwezigen op hun betoging zijn ook actief in obscure neo-nazi groepen als Combat 18 en Blood and Honour, waarvan de 18 staat voor de initialen van Adolf Hitler. Hier wordt ook aan gevechtstraining gedaan, niet in eerste instantie om linkse jongeren aan te vallen, maar om later linkse vakbonden, stakingen, betogingen neer te slaan. Het aanvallen van linkse jongeren, migranten, lastigvallen van vrouwen, is in die zin slechts wat training. De NSV-betoging eindigt dit jaar wellicht aan de Overpoort. Dit betekent dat daarna enkele tientallen fascisten de uitgaansbuurt zullen intrekken. Dit zal resulteren in geweld tegen iedereen die er anders uitziet, of niet akkoord is met hun politieke ideeën. Op dat moment hoop ik dat u niet ver weg multicultureel aan het feesten bent, maar mee geweld tegen migranten en andersdenkenden probeert te voorkomen.

“We moeten de NSV tegenhouden, dat kunnen we niet via een betoging, maar enkel via directe actie en confrontatie. Als we nu eens in het geheim afspraken in de studentenbuurt en een barricade opwerpen, pas dan kunnen we de fascisten stoppen!”

De Anti-NSV betoging heeft twee doelstellingen: aan de Vlaams Blok-kiezer duidelijk maken dat zijn problemen de problemen zijn van een meerderheid, ook migranten, van de bevolking. Dat noch het Vlaams Blok noch de traditionele partijen die problemen zullen oplossen. Integendeel, er is nood aan een actieve linkse oppositie tegen het rechtse beleid. De tweede doelstelling is verhinderen dat een fascistische gewelddadige organisatie zich kan opbouwen, de studentenbuurt kan intrekken en geweld gebruikt.

Een geheime directe actie van de antifascisten is meestal een idee dat bij de anarchistische beweging leeft. Via dit soort acties zullen we duidelijk niet de Vlaams Blokstemmer bereiken. Integendeel, hij zal beelden zien van groepjes linkse gemaskerde jongeren die de straat in vuur en vlam zetten, wat verder enkele brave Vlaamse Leeuwen die willen betogen. Hij zal slogans horen als: “Vuile racisten, we komen je halen”, “IA, IA IA, viva l’anarchia”. Hij ziet beelden van het waterkanon en hoort later dat 50 antifascisten zijn gearresteerd. Met dit soort actie bereik je, net als bij het multicultureel feest, dus enkel de reeds overtuigden. Dit is ook wat de kwaal van een groot deel van de linkerzijde: telkens in dezelfde pot blijven roeren.

Kan je de NSV stoppen door geheime directe actie, zonder te betogen? Neen. Wie denkt dat zijn sterkste wapen zijn lichaam of molotov-cocktail is, onderschat het wapen van de tong en hersens. De Anti-NSV betoging gaat immers gepaard met een intense campagne en discussie. Niet enkel Blokbuster en Actief Linkse Studenten stijgen dan qua actief ledenaantal, ook het politiek bewustzijn rond het Vlaams Blok onder de studenten neemt toe. Het is om die reden dat de tegenbetoging telkens tussen de 700 à 1000 mensen op de been brengt. In die gevallen is het mogelijk om op vreedzame wijze, gewoon door onze politieke ideeën en numerieke sterkte het NSV een fysieke halt toe te roepen. Zo wordt in veel gevallen de NSV-betoging door de tegenbetoging omsingeld en is geweld geen optie. Het rest de NSV dan enkel op hun bussen te stappen en begeleid door de politie af te druipen.

Onder de linkerzijde woedt reeds een tijdje een discussie over directe actie. De hele discussie wordt geconcentreerd op de actiemethode zelf: op welke manier kunnen wij met onze beperkte groep de politie te slim af zijn? Wij zijn er van overtuigd dat de kracht van elke actie in haar al dan niet massaal karakter ligt. Voor ons is dit dan ook het vertrekpunt. Daarnaast is er nog een belangrijke factor in de discussie, nl. Het programma waarmee je actie voert. Via je programma moet je in staat zijn andere lagen dan jezelf in de maatschappij in actie te krijgen. Zo kan je via massa-actie, gebaseerd op een politiek programma, een campagne effectief winnen. Dit standpunt geldt evengoed voor acties zoals Bomspotting, acties rond dierenrechten, acties tegen de aanvallen op werklozen, enz. Dit brengt ons bij de discussie over ons programma, het belangrijkste element in de campagne naar de Anti-NSV betoging.

Op dinsdag 16 november trachtte het KVHV een debat te organiseren met het Frank Vanhecke van het Vlaams Belang en Matthias Storme, een NVA’er met uitgesproken sympathie voor het Vlaams Blok/Belang. Na protest van de Actief Linkse Studenten besloot de rector het debat niet te laten doorgaan. Het KVHV had helemaal geen meeting aangevraagd met en over het Vlaams Blok/Belang, wel een debat over de toetreding van Turkije bij de EU. De gebouwen van de Universiteitstraat werd vroegtijdig gesloten zodat het Vlaams Blok geen zaal kon innemen.

Koenraad Depauw

De Actief Linkse Studenten besloten toch te mobiliseren voor een tegenactie. Net voor de ALS campagne ging voeren voor de anti-NSV-betoging vertrouwde een naïeve KVHV’er een ALS’er toe dat het debat wel zou doorgaan. De rector had weliswaar het debat in de gebouwen van de Universiteitstraat verboden, maar de meeting zou gewoon op straat doorgaan. Rond 14u startten we de mobilisatie. We gingen spreken in één les en deden een telefoonronde naar de ALS-ers. Om 19u15 aan de Kouter stonden een 70-tal mensen klaar om actie te voeren. We besloten de Universiteitstraat af te zetten zodat hun meeting ook niet kon doorgaan op straat.

Rond 20u kwam Frank Vanhecke toe. De actie was ondertussen aangezwollen tot een hondertal deelnemers. Na het lawaai, de slogans en het boe-geroep restte Frank Van Hecke niks anders dan te vertrekken. De actieve mobilisatie had er niet enkel voor gezorgd dat er geen debat plaatsvond in de Universiteit, er vond ook geen debat plaats in de buurt van de Universiteit. Naar verluidt zijn de Blokkers uiteindelijk naar de Overpoort getrokken en hebben daar nog een interne meeting met Van Hecke gehouden.

Actief Linkse Studenten Gent mobiliseren vandaag volop naar de anti-NSV betoging. De reacties van de studenten waren ondertussen reeds fantastisch. De campagne is pas gestart, ongeveer 45 nummers van Actief Links, studentenblad van de ALS, gingen al de deur uit, duizenden pamfletten werden verdeeld, de affiches worden op intensieve wijze verspreid. Tientallen mensen contacteerden ons om mee te helpen met de campagne. Op de laatste interne ALS-vergadering waren een 30-tal personen aanwezig. Binnenkort starten we ook met het spreken in de lessen, wat een nieuwe fase in de campagne moet worden.

De overwinning op het KVHV en Frank Van Hecke was een goede opwarmer voor de anti-NSV-betoging. We zien elkaar op 2 december om 19u aan de Zuid in Gent!

Meer over het KVHV en het Vlaams Blok lees je in een vorig artikel.

Het Gentse stadsbestuur wou de politierazzia van enkele weken geleden en het asociale karakter van dit stadsvernieuwingsproject nog eens verdoezelen door er wat ambiance in te brengen. De gelegenheid was de opening van de nieuwe wijkbibliotheek door Schepen van sociale zaken en huisvesting Martine De Regge.

Kristof Bruyland

Wij legden er de nadruk op dat wij niet tegen een bibliotheek zijn, maar dat deze er pas kwam als doekje voor het bloeden nadat 89 arbeiderswoningen op een schandalig asociale manier werden onteigend. De propere stoet met de fanfare van de Vieze Gasten (initiatief van de door het stadsbestuur gesubsidieerde en door het project Zuurstof voor de Brugse Poort begunstigde Mong Rosseel) moest de boel opvrolijken terwijl de gratis wafels en koffie (denk aan de gratis worsten van Charles Woeste) de resterende buurtbewoners uit hun huis zouden lokken. Mislukt!

Buiten de fanfare waren weinig buurtbewoners aanwezig, de meeste gezichten stonden op de loonlijst van het stadsbestuur (zoals opbouwwerkers, maatschappelijk assistenten en projectontwikkelaars), kortom de professionele feestvierders, een kapitalistische versie van de middeleeuwse narren deden hun werk. Vandaar ook de tegenvallende bladverkoop.

Wij waren met een 15-tal actievoerders aanwezig bij de opening, we droegen pancartes met slogans die opriepen tot solidariteit met de getroffenen, "stop de afbraak", "betaalbare en degelijke huisvesting voor iedereen","Nog 20.000 arbeiderswoningen tegen de grond?" …

Er waren mensen aanwezig van zowel Brugse Poort als Rabot, waar het volgende stadsvernieuwsingsproject (lees sloopproject) op stapel staat. In de praktijk toonden wij aan dat een directe confrontatie op straat een grotere impact kan hebben dan een juridisch steekspel. We verstoorden met onze pamfletten en pancartes de geforceerde feestvreugde bij de opening van de bibliotheek, we doorprikten vanuit onze ervaring de voorbije twee jaar met de onteigeningen de schone "sociale" schijn van het prestige project "Zuurstof voor de Brugse Poort".

De camera’s van de regionale televisie AVS, werden tijdens de speech van De Regge op onze pancartes gericht. Het stadsbestuur had wel de mensen in de omgeving gewaarschuwd voor een gewelddadige actie, maar met onze pamfletten konden wij weldra op sympathie rekenen van enkele toeschouwers. De "ludieke" geheime actie van de krakers (die zonder samenspraak met het actiecomité werd opgezet), wekte dan weer wat sympathie op voor De Regge, die niet van haar stuk te brengen was toen ze werd beschoten met waterpistooltjes. In de media kregen zij evenveel aandacht als wij. De media-aandacht bleef beperkt. Radio 2 regionaal voerde met ons een gesprek maar had "geen tijd" (of goesting?) om er iets over uit te zenden. AVS vermelde onze actie samen met die van de krakers. In het Laatste Nieuws gaven ze een kort maar correct citaat uit ons pamflet. We werden echter wel verkeerd voorgesteld als LSM in plaats van LSP.

De aanwezigen uit het Rabot praatten verder na met ons om samen een debat rond huisvesting te organiseren. Wordt vervolgd!

Schandalig optreden van Beke tegen de zwaksten in de samenleving!

Op zaterdag 9 oktober wordt de bibliotheek in de Blazoenstraat feestelijk geopend. Met de fanfare van de Vieze Gasten, gratis wafels, koffie en thee zal Schepen Martine De Regge proberen er de ambiance in te krijgen. De nieuwe bibliotheek is zeker en vast welkom. Ze maakt deel uit van het prestigeproject “Zuurstof voor de Brugse Poort” dat onder andere ook voorziet in de afbraak van 89 arbeiderswoningen. Als Linkse Socialistische Partij en als initiatiefnemers van het actiecomité “Stop de afbraak”, een vereniging van getroffen bewoners en sympathisanten, zien wij dit feest als één van de vele propagandastunts om het project voor de wijk verteerbaar te maken. Vanuit onze ervaring met de arrogante, leugenachtige en gewelddadige manier waarop het stadsbestuur deze stadsvernieuwing probeert door te drukken, zien wij geen enkele reden om te feesten. Reeds van in het begin waarschuwden wij voor de sociale verdringing die dit project zou veroorzaken. Onze slogan was “Geen park op een sociaal kerkhof”.

Afsluiting EGW is a-sociale daad! Juist nu de winter voor de deur staat werden gezinnen met kinderen zonder gas, water en elektriciteit gezet. Zogezegd omdat ze er niet voor betaalden, terwijl Electrabel nooit rekeningen heeft aangeboden of meterstanden heeft opgenomen. Bij deze politierazzia werden met veel geweld en machtsvertoon pers, journalisten en andere pottenkijkers weggejaagd. Dit politieoptreden alleen al kost de stad meer dan de eventuele rekeningen van Electrabel. Herinneren we hier ook dat de stad dit jaar wellicht 6.8 miljoen € minder inkomsten zal hebben door de liberalisering van de nutsvoorzieningen. Een verlies dat de stad moest compenseren met hogere belastingen, afdankingen en prijsverhogingen voor de openbare diensten. Electrabel maakt elk jaar ongeveer 1 Miljard € winst. Deze diefstal van gemeenschapsmiddelen heeft nog niet tot actie geleid van het stadsbestuur. De verwarming van enkele arme en machteloze gezinnen afsluiten is natuurlijk makkelijker. We hebben niemand van het stadsbestuur ooit horen protesteren tegen de schandalige privatisering en het feit dat de gezinnen opdraaien voor de superwinsten die de aandeelhouders van Electrabel boeken.

Leugens, bedrog en de matrak, de politiek van Paars in Gent!

Want de bedoeling van de stad is duidelijk, de armere lagen die zich enkel nog een huisje in de Brugse Poort kunnen permitteren, moeten plaats maken voor de betere verdieners die meer belastingen opleveren voor de stadskas en minder “verzuurd” zijn. Schepen Karin Temmerman en projectleider Jurgen Heytens noemen dit een betere “sociale mix” creëren. Wij besparen u een overzicht van de leugens waarmee het stadsbestuur getracht heeft de mensen te doen oprotten. De medeplichtigheid van het opbouwwerk (RISO en buurtraad), waar de getroffenen niet langer welkom waren, is beschamend. Een alternatief ontwerp dat de getroffenen samen met deskundigen hadden ontworpen, werd niet eens in beschouwing genomen. Het alternatief voorzag een park en renovatie van de huizen en koste maar één vijfde van wat de stad voorstelde. Alle bezwaren en de duizenden handtekeningen werden gewoon van tafel geveegd. Maar de grofste daad van het bestuur is dat het systematisch lagere prijzen bood dan de geschatte prijs en voor de bewoners de schattingsverslagen achterhield. Zij die het meest kwetsbaar waren voor de druk van het stadsbestuur verkochten hun huis in der minne onder de marktprijs.

Platte handelaarspraktijken ipv eerlijke vergoedingen.

Diegenen waarvoor de stad herhuisvesting zocht betalen de komende 10 jaar de prijs van hun huisje terug aan de stad in de vorm van “sociale” huur. De gezelligheid van een beluik lieten ze achter voor een kleine flat! Zij betalen de prijs van meer zuurstof voor de betere inkomens. De moedigen die bleven kregen het gezelschap van krakers en jonge gezinnen, dikwijls mensen zonder papieren voor wie de beluiken een laatste toevlucht waren.

Karin Temmerman krijgt er niet genoeg van.

Bovendien heeft het stadsbestuur naarmate de “werken” in de Brugse Poort vorderden, ook in het Rabot met een gelijkaardig project “Bruggen naar het Rabot”, toegeslagen. Hier is de bedoeling opnieuw de wijk “opruimen” om plaats te maken voor het publiek dat de nabijheid van het nieuwe justitiepaleis weet op prijs te stellen. Allerhande argumenten worden gebruikt om de sloop van 80 woningen te rechtvaardigen. Argumenten die door de bewoners stuk voor stuk werden weerlegd. De slachtoffers van het beleid van het stadsbestuur moeten over de wijkgrenzen heen verenigd worden.

Het project in de Brugse Poort is een pilootproject. De komende legislaturen zal deze vorm van “stadsvernieuwing” verdergezet worden in de volledige 19e eeuwse gordel. In een memorandum uit het stadsbestuur haar wens om alle slechte woningen in Gent aan te pakken. Helaas zal deze politiek gepaard gaan met sociale verdringing, en enkel huisvesting voor degenen het kunnen betalen.

Nutteloos machtsvertoon!

Er was geen enkel argument voor het agressieve machtsvertoon van de politie bij het afsluiten van de EGW op donderdag 23/09/04. De huizen worden in januari gesloopt en de bewoning wordt eind december stopgezet. Enkele gezinnen met kinderen hadden nog twee maanden langer in degelijke woningen kunnen verblijven vooraleer ze op de straatstenen werden gegooid zonder alternatief. De huisjesmelkers krijgen er weer enkele potentiële slachtoffers bij en het stadsbestuur sluit haar ogen.

Protesteer mee tegen de politiek van de stad.

Wij vinden dit een schandalig asociaal wanbeleid en weigeren dan ook mee te doen aan de geforceerde kermis bij de opening van de bibliotheek.

Wij roepen de bewoners van de Brugse Poort op niet deel te nemen aan de parade van Beke, Temmerman en De Regge, maar vreedzaam aan de bibliotheek blijk te geven van solidariteit met de getroffenen die protesteren tegen dit a-sociale beleid.

Afspraak: zaterdag 9 oktober, 13u30 op het Fonteyneplein.

Met LSP voeren we reeds 2 jaar campagne voor het recht op degelijke huisvesting voor iedereen. Daarnaast nemen we standpunten in en voeren we acties rond vele andere thema’s. Contacteer ons als je hieraan wil meewerken.

Linkse Socialistische Partij

Tel: 09/232.13.94

email: lspgent@pandora.be

De afdeling Gent van de Linkse Socialistische Partij wil met klem protesteren tegen de plannen van het stadsbestuur om op donderdagmorgen 23 september de nutsvoorzieningen af te sluiten bij bewoners in de Brunelstraat, Sikkelstraat, Hulstboomstraat, Accaciastraat en Kastanjestraat.

Persbericht LSP-Gent

Een park op een sociaal kerkhof

Er is nu 2 jaar verstreken sinds het stadsbestuur haar plannen bekend maakte voor de afbraak van 89 woningen in het hart van de Brugse Poort voor de inplanting van een park in het kader van het project “Zuurstof voor de Brugse Poort”. In elke stap die het stadsbestuur heeft genomen in dit onteigeningsproject is gebleken wat het ware karakter is van deze Paarse meerderheid. De getroffenen werden niet of verkeerd geïnformeerd over hun rechten. Het stadsbestuur deed er alles aan om de huizen zo goedkoop mogelijk aan te kopen. Ze probeerden de gerechtelijke procedure en de daaraan verbonden wettelijke regelingen en vergoedingen te vermijden door mensen onder druk te zetten, verkeerd te informeren en uiteindelijk de tijd als hun belangrijkste wapen te gebruiken.

Door mensen meer dan een jaar aan hun lot over te laten creëerden ze een situatie waarbij de meerderheid besloot niet langer te wachten. Terecht wilden de getroffenen hun leven verder zetten en aan een nieuwe toekomst beginnen bouwen.

Ondertussen zijn er nog altijd verschillende originele bewoners die hun huizen niet verlaten hebben. De gerechtelijke procedure die in juni werd ingezet is trouwens nog helemaal niet afgerond. Voor sommigen blijft het daardoor lang wachten op hun geld, die ze soms dringend nodig hebben voor het kopen van een nieuwe woning.

De oprotpolitiek van de Stad

Onteigening en leegstand leidt in Gent meestal tot het kraken van woningen. Er is een wijd verspreidde kraakbeweging die ook vluchtelingengezinnen die zonder papieren in Gent verblijven van huisvesting voorzien. Het stadsbestuur is perfect op de hoogte van het feit dat dit soort gezinnen reeds lange tijd hun intrek hebben genomen in de onteigende woningen. Deze gezinnen zijn volop geïntegreerd in de buurt, de kinderen lopen er school. Zij zorgen er zelfs voor dat de huizen onderhouden blijven en niet staan te verkrotten, wat vele problemen met zich mee zou brengen. Het is onmenselijk om deze gezinnen op dit moment van het jaar zonder nutsvoorzieningen te zetten. De miserie en ellende waarin vele van deze gezinnen moeten zien te overleven is al groot genoeg.

Eerst werden de originele bewoners weggepest om plaats te maken voor tweeverdieners die de stadskas kunnen spekken. Bij het invoeren van de Geo-route in Gent werd er plots meer geen post bedeeld in de Sikkelstraat en Brunelstraat. Voor het stadsbestuur waren deze straten wellicht al definitief van de kaart geveegd. Vandaag zijn het de mensen zonder papieren die het leven onmogelijk wordt gemaakt, een gemakkelijk slachtoffer die zich niet kan roeren.

Deze morgen is er sinds 6u een ware machtsontplooiing aan de gang in de Brugse Poort. Personeel van het stadsontwikkelingsbedrijf en van de elektriciteitsvoorziening worden begeleid door overvalwagens en tientallen politie-agenten. Zonder voorafgaande aankondiging worden de nutsvoorzieningen afgesloten van 28 woningen. Daarnaast wordt er aangekondigd dat tegen 1 december alle bewoners de woningen moeten verlaten, aangezien er in januari zou overgegaan worden tot de sloop van de woningen.

Bart Vandersteene

Stadsbestuur kan facturen niet betalen?

Waarom sluit de Stad de nutsvoorzieningen vandaag af als de bewoning in december dient worden gestopt. Het stadsbestuur argumenteert dat de gezinnen van mensen zonder papieren die vandaag een aantal van de huizen bewonen hun rekeningen niet betalen. Aangezien de Stad eigenaar is van de woningen belanden de facturen bij hen. De vraag is hoe hoog de factuur zal zijn van deze machtsontplooing.

Had het stadsbestuur verwittigt dat binnen enkele maanden er wordt overgegaan tot sloop dan waren deze gezinnen vrijwillig vertrokken. Nu worden ze van de ene dag geconfronteerd met het afsluiten van de nutsvoorzieningen. Deze onnodige daad is het zoveelste voorval waarbij het stadsbestuur haar ware gezicht toont in het project Zuurstof voor de Brugse Poort. Repressie, dwang en dreigementen zijn hun methodes in de plaats van echte woningkansen voor de bewoners.

Burgemeester Beke blijkt niet te willen onderhandelen. Gezinnen met kinderen worden zonder elektriciteit, gas en water gezet.

In Sint-Niklaas vond maandagavond een stevige anti-fascistische actie plaats. De actie werd opgezet door enkele scholieren die vonden dat iets moest georganiseerd worden naar aanleiding van de nieuwe verkiezingsoverwinning van het Vlaams Blok. Naar aanleiding van die nieuwe zwarte zondag zijn er heel wat opvattingen over hoe extreem-rechts kan bestreden worden. Op de actie kwamen heel wat van de ideeën samen.

Verslag en foto’s door Geert Cool

Met Blokbuster en LSP vonden we het belangrijk om sterk aanwezig te zijn om ook ons standpunt naar voor te brengen. Wij denken dat het niet volstaat om enkel te protesteren tegen racisme, maar dat het ook nodig is om na te gaan waarom vandaag een verdeel-en-heersbeleid gevoerd wordt op basis waarvan racistische ideeën gemakkelijker ingang vinden. Daartegenover stellen wij de noodzaak om de werkloosheid aan te pakken, in plaats van de werklozen. Om de armoede aan te pakken in plaats van de armen. Daarom ook legden wij nadruk op een slogan als ‘Jobs, geen racisme’.

Ondanks een eerder interne oproep binnen een extreem-rechtse groep om een tegenactie te doen, hebben we hen in de verste verten niet gezien… Wellicht hadden ze door dat ze zwaar in de minderheid zouden zijn. Alleszins is het belangrijk dat ze geen poging hebben kunnen ondernemen om tegen de actie in het offensief te gaan.

Aan het begin van de actie waren er drie gesmaakte toespraken. Een opvallend gegeven: de sprekers waren alle drie lokale scholieren uit het Waasland. Jongeren die zelf de politieke discussie gaan voeren. Dat is volgens ons van enorm belang. De twee eerste sprekers waren de scholieren die het initiatief namen voor de actie: Maarten Van Houtte en Bart Foubert. De derde spreker was iemand van Blokbuster: Nick Steenbeke, een scholier uit Beveren.

Omdat de opkomst veel groter was dan verwacht, konden we wel niet anders dan een korte betoging doen. Het zou wat beperkt geweest zijn om de paar honderd aanwezigen zomaar naar huis te sturen. Hierop trokken we door de straten van Sint-Niklaas in een erg dynamische betoging. Na de betoging was er nog een bijeenkomst in een lokaal café om de discussie iets inhoudelijker te voeren. Het werd een geanimeerde discussie waarop de aanwezigen het wel eens waren dat we de discussie moeten verderzetten en moeten bouwen aan een kracht die in staat is om lokaal het verzet te organiseren.

Hieronder publiceren we een aantal foto’s vanop de actie:

Komende maandag wordt in Sint-Niklaas geprotesteerd tegen racisme. Een aantal scholieren namen het initiatief na de verkiezingen van 13 juni. Blokbuster roept op om deel te nemen aan de actie en er de discussie aan te gaan over welke anti-fascistische strijd nodig is.

Het is duidelijk dat velen zich de vraag stellen wat er kan gedaan worden tegen het Vlaams Blok. Er ontstonden reeds een aantal initiatieven: websites, lokale acties, een platform van ‘bekende progessieven’,… We hebben uiteraard sympathie voor dit anti-fascistisch verzet, maar het is duidelijk dat een inhoudelijk beperkte beweging geen stap vooruit zal maken.

Morele verontwaardiging of het overtuigen van reeds overtuigden zijn geen methoden waarmee stappen vooruit kunnen gezet worden. Het zal nodig zijn om met anti-fascisten de discussie aan te gaan over hoe we een oppositie kunnen uitbouwen tegen het huidige asociale beleid. De zogenaamde oppositie van het Blok komt daarbij voor velen als gemakkelijkste optie naar voor, maar het Blok heeft absoluut geen antwoorden op de problemen waarmee een steeds groter wordende groep van arbeiders en jongeren geconfronteerd worden.

Blokbuster zal de komende periode campagne voeren aan de zomerfestivals en zal haar campagne richten tegen de jongerenwerkloosheid en tegen racisme. Onder het motto: "pak de werkloosheid aan, niet de werklozen", willen we ingaan tegen de verdeel-en-heersmethoden die vandaag dominant zijn en waar het Blok gemakkelijk op kan inspelen.

Dat is alvast één van de discussies die we ook maandag willen voeren op de actie in Sint-Niklaas. Afspraak: 20u op het Sint-Nicolaasplein.

Op 3 juli vindt in het Waasland een internationale bijeenkomst van neo-nazi’s plaats. De bijeenkomst wordt georganiseerd door ‘Blood and Honour’ en ‘National Alliance’, een Amerikaanse nazi-organisatie. De bijeenkomst vindt plaats in Gasthoeve ‘Uylenhoeve’, Kuilstraat te Waasmunster. Deze zaal werd (tot voor kort?) uitgebaat door het 68-jarige Vlaams Blok gemeenteraadslid Frida Foubert.

Geert Cool

Dit is een affiche waarmee de neo-nazi’s hun bijeenkomst intern bekend maken.

Dat dit niet zomaar een bijeenkomst is, wordt duidelijk als we kijken naar de organisatoren en de sprekers. De organisatoren zijn niet van de minste: de National Alliance is in de VS één van de belangrijkste nazi-organisaties. De groep werd in 1974 opgericht door William Pierce, één van de ideologen van de Amerikaanse nazi’s. De National Alliance vormde een onderdeel van de ‘American Nazi Party’, die zoals de naam het laat vermoeden niet bepaald heimelijk deed over haar standpunten.

Eén van de sprekers op 3 juli is Robert S. Griffin, een Amerikaanse professor die een boek schreef over William Pierce (Robert S. Griffin, The Fame of a Dead Man’s Deeds: An Up-Close Portrait of White Nationalist William Pierce, 2001) en eveneens aanhanger is van diens nazistische opvattingen. Het boek van Griffin over Pierce wordt in neo-nazi middens hoog aangeschreven. Pierce schreef het boek ‘The Turner Diaries’ over een fictieve "Arische revolutie" in de VS. Dat boek was de inspiratiebron voor Timothy Mc Veigh, een neo-nazi die in 1995 in het nieuws kwam met een aanslag op een appartement in Oklahoma City (VS) waarbij 168 slachtoffers vielen.

National Alliance en Blood & Honour slaan handen in elkaar

De bijeenkomst op 3 juli in Waasmunster blijkt van groot belang te zijn voor de neo-nazi’s omdat ze hier de contacten tussen Amerikaanse, Zuid-Afrikaanse en Europese neo-nazi’s willen versterken. De bijeenkomst is dan ook een samenwerking van de Amerikaanse National Alliance en de Vlaamse afdeling van Blood&Honour, wellicht onder toezicht van de Europese leiding van Blood&Honour.

Zoals blijkt uit ons eerder gepubliceerd dossier over Blood & Honour is deze organisatie een potentieel gevaarlijke groepering die het geweld niet schuwt. In Vlaanderen staat Blood&Honour relatief zwak. Op een recent metal-concert in Waregem waren amper 100 aanwezigen en dan waren er nog heel wat mensen aanwezig die voor de muziek kwamen en het niet noodzakelijk eens waren met de standpunten die o.a. van het podium werden verkondigd. Sommige aanwezigen stoorden zich aan het politieke karakter van bepaalde groepen.

Blood&Honour komt niet bepaald professioneel over, maar probeert wel om een laag van neo-nazi’s te organiseren. Toen er de voorbije maanden problemen waren in Turnhout waarbij o.a. een punkoptreden in het lokale jeugdhuis werd verstoord, waren er militanten van Blood&Honour betrokken bij de rellen. Ook wordt geprobeerd ideologische vorming aan te bieden. Daar wordt de organisatie in bijgestaan door oude rotten als Bert Eriksson die begin jaren ’80 nog veroordeeld werd in het VMO-proces (waarbij de VMO verboden werd als privé-militie). Eriksson is reeds jarenlang een persoonlijke en politieke vriend van de momenteel erg zieke Karel Dillen (jarenlang voorzitter-voor-het-leven van het Vlaams Blok en tevens oprichter van het Blok). Dillen noemde Eriksson "een grote Vlaamse strijder".

Nu probeert Blood & Honour aansluiting te vinden met de zogenaamde intellectuelen van de neo-nazi beweging in de VS. Vandaar is een gezamenlijke bijeenkomst met de National Alliance voor hen belangrijk, ook het feit dat een in dat milieu gekende figuur als professor Robert S. Griffin er zal spreken is veelzeggend.

Nazi-meeting in Waasmunster

De meeting van de nazi’s zal plaatsvinden in ‘Uylenhoeve’ te Waasmunster, een locatie waar eerder reeds radicale groepen als de ‘Vlaamse Jongeren Mechelen’ activiteiten organiseerden. Er zouden drie sprekers zijn: naast Griffin (uit de VS) ook een Zuid-Afrikaanse spreker (Petrus Potgieter) en een Vlaamse spreker. Het is geen toeval dat de Vlaamse contacten aangesproken voor dit soort bijeenkomsten. Wellicht hoopt Blood&Honour dat de verkiezingsoverwinning van het Vlaams Blok leidt tot een grotere ‘tolerantie’ tegenover nazistische opvattingen. Daarmee vergissen ze zich echter, het Blok wordt electoraal groot door een populistische retoriek waarbij de scherpe kantjes er wat moeten afgeschaafd worden. De partij zit zelfs verveeld met al te openlijke neo-nazi’s in de partij omdat ze weet dat dit niet zou begrepen worden door de overgrote meerderheid van haar kiezers.

Alleszins geeft de bijeenkomst op zich aan dat de neo-nazi’s zich gesterkt voelen door de opkomst van het Blok en zich op die basis meer gaat manifesteren. Door het bekendmaken van het feit dat er een nazi-bijeenkomst plaatsvindt in Waasmunster hopen we alvast de druk te verhogen zodat dit niet zomaar aanvaard wordt.

Vlaams Blok uitbaatster

Niet geheel toevallig vindt de bijeenkomst plaats in een zaal die wordt uitgebaat door een lokaal Vlaams Blok gemeenteraadslid. De 68-jarige Frida Foubert is van beroep zaakvoerster en staat ingeschreven op hetzelfde adres als zaal ‘Uylenhoeve’. De zaak wordt ook aangeprezen door bvb. het Stormfrontforum, een internetforum waar rechtse extremisten en neo-nazi’s elkaar ontmoeten.

Foubert zit momenteel in de gemeenteraad van Waasmunster als deel van een tweekoppige Vlaams Blok fractie.