Tag: Marc Goblet

  • ABVV-topman Goblet bereid om te mobiliseren voor de 8 van Goodyear en spoorman Jordan Croeisaerdt

    jordan_meeting

    Vrijdagavond zat de grote zaal van de ACOD (Algemene Centrale van de Openbare Diensten) in de Congresstraat in Brussel overvol. Er was een meeting voor de verdediging van het stakingsrecht. Het initiatief kwam oorspronkelijk van het steuncomité dat opgezet werd tijdens de staking van de schoonmakers van BM&S en dat opnieuw actief werd in de verdediging van de vervolgde spoorman Jordan Croeisaerdt. Maar de meeting werd uiteindelijk in handen genomen door de sectoren LRB (Lokale en Regionale Besturen), Spoor en Onderwijs van ACOD-Brussel. Onder de sprekers uiteraard Jordan zelf, maar ook drie ex-werknemers van Goodyear-Amiens, professor arbeidsrecht en advocaat bij Progress Lawyers Jan Buelens en tenslotte ook Marc Goblet, de algemeen secretaris van het ABVV.

    Verslag door Eric Byl, foto’s door PPICS

    Er waren 250 tot 300 militanten op de meeting. Ze luisterden eerst naar Jordan Croeisaerdt, een treinbegeleider en afgevaardigde van ACOD Spoor die een dwangsom opgelegd kreeg van alles samen 1700 euro. Hij kreeg deze dwangsom naar aanleiding van de staking op 6 en 7 januari laatstleden. Hij legde uit wat de echte redenen voor deze aanval zijn: een poging om een delegee die consequent voor zijn collega’s en zijn beroep opkomt te intimideren en weg te krijgen. Dit is het resultaat van het kapitalistische winstbejag. Daartegen is verzet nodig, indien nodig met burgerlijke ongehoorzaamheid, maar vooral met mobilisatie.

    Na Jordan was het de beurt aan een vertegenwoordiger van de delegatie van Goodyear. Acht voormalige werknemers van dit bedrijf werden op 12 januari 2016 door de correctionele rechtbank van Amiens veroordeeld tot negen maanden effectieve gevangenisstraf en vijftien maanden met uitstel. Het heeft geleid tot een golf van solidariteit in heel Frankrijk en daarbuiten. Op enkele weken tijd ontstonden 110 steuncomités doorheen het land. Op 31 maart is er een grote betoging in Parijs om te protesteren tegen de nieuwe asociale voorstellen in het kader van een herziening van de arbeidswet. Het verzet tegen de nieuwe arbeidswet wordt mee getrokken door de jongeren en zorgt ervoor dat de sfeer in Frankrijk begint te kantelen. De ex-arbeiders van Goodyear zijn daar blij mee, de regering Hollande-Valls is immers een echte pest voor de werkenden. Hun beroep tegen de veroordeling van begin januari komt voor op 19 en 20 oktober. Ze willen zo breed mogelijk mobiliseren voor deze gelegenheid.

    Jan Buelens legde uit dat “militeren neerkomt op het uitoefenen van fundamentele rechten zoals de vrije meningsuiting, de vrijheid van vereniging en het recht op collectieve actie. Inbinden op die rechten, betekent in de praktijk dat een autoritair regime wordt gevestigd, een regime dat enkel de belangen van de overheid en de werkgevers dient.”

    goblet01Tenslotte herinnerde Marc Goblet aan de frontale aanval van Charles Michel die de sociale partners opriep om een akkoord te sluiten over de uitoefening van het stakingsrecht. Wat de werkgevers voorstellen, is onaanvaardbaar. Ze willen een verbod op blokkades van snelwegen en industriezones, wat volgt hierna? Zal het straks illegaal zijn om een bedrijf te blokkeren? Ze willen dat de vakbondsverantwoordelijken hun eigen militanten aan de politie aangeven bij ‘incidenten’. Tenslotte willen ze een of andere vorm van responsabilisering van de vakbonden, waarmee ze bedoelen dat de vakbonden geen effectieve acties meer mogen voeren. We volgen Goblet als hij stelt dat de voorstellen van de werkgevers onaanvaardbaar zijn, maar we hoorden nog geen voorstel van syndicale strategie voor als de regering dit dossier in handen neemt.

    Vervolgens was de zaal aan het woord gedurende een uur. Het waren vooral de meest strijdbare militanten die gemobiliseerd waren voor de meeting, de tussenkomsten waren dan ook erg links en vrij kritisch. Sommige tussenkomsten hadden niet echt betrekking op de discussie. Anderen benadrukten vooral de beperkingen en zwaktes – de afwezigheid van bepaalde sectoren of het bestaan van rechtse strekkingen in het Europees Vakverbond (EVV). Dit liet Marc Goblet en anderen toe om zich te verschuilen achter de autonomie van de centrales, het gebrek aan strijdbaarheid van bepaalde sectoren en zelfs van bepaalde vakbonden in het EVV. Wij probeerden vooral om met deze meeting tot concrete mobilisaties te komen. Het zorgde ervoor dat Marc Goblet zich niet alleen voorstander verklaarde van een ABVV-aanwezigheid op de Franse betoging van 31 maart, maar ook bevestigde dat het ABVV een initiatief binnen het EVV zal nemen voor een Europese mobilisatie ter verdediging van de syndicale rechten. Marc Goblet stelde bovendien dat hij positief staat tegenover een oproep van het ABVV naar de militanten en delegees om op 4 april aanwezig te zijn op de solidariteitsactie tijdens het proces van Jordan in het Justitiepaleis. Hij voegde er wel aan toe dat de vraag hiervoor moet komen door de betrokken centrale. Een militant van ACOD Spoor stelde de vraag direct aan de aanwezige verantwoordelijken van ACOD Spoor. Wellicht zal de vraag er de komende dagen effectief komen.

    De verdediging van democratische rechten en syndicale vrijheden gebeurt doorheen mobilisaties rond concrete zaken. Het feit dat de zaal overvol zat voor deze meeting en dat nationaal ABVV-verantwoordelijke Marc Goblet het podium deelde met Jordan en die van Goodyear waarbij hij zich engageerde om hun zaak te verdedigen, zijn belangrijke stappen. Nu is het aan ons: laat ons zoveel mogelijk mobiliseren naar de actie van 4 april. Afspraak om 9u aan het Justitiepaleis (Poelaertplein, Brussel).

    Solidariteitsmeeting // PPICS

  • Verdeeldheid aan de top beantwoorden met strijdbare eenheid aan de basis

    De zakenkrant L’Echo, tegenhanger van De Tijd, publiceerde op 3 augustus een interview met Marie-Hélène Ska (ACV) die over Marc Goblet (ABVV) zei: “Ik ben alles waar hij een afkeer van heeft: een vrouw, ik heb gestudeerd, ik lees dossiers. Ik denkt dat dit op zijn zenuwen werkt.” Goblet reageerde meteen op Twitter: “Klopt niet. Waar ik niet van hou, is dat de belangen van de werkenden aan die van CD&V worden verbonden.”

    Artikel door Ben (Charleroi) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

    Er waren al langer spanningen, de vorming van een regering met CD&V maar zonder PS was natuurlijk het belangrijkste element. De ACV-leiding was bang om na het vorige actieplan verder te gaan. Dat CD&V in de problemen kwam, speelde ongetwijfeld mee. De ABVV-leiding zou liefst de PS zo snel mogelijk terug aan de macht krijgen, Goblet trok mee de kaart van de ‘Gemeenschappelijke Actie’ met PS en de mutualiteit.

    Ondanks het gewicht van de ACV-leiding is er aan de basis onder de militanten en delegees een bereidheid om de strijd tegen deze regering verder te zetten. Net zoals in het ABVV verschijnt het eerste mobilisatiemateriaal van ACV naar 7 oktober relatief vroeg. En laat er geen twijfel over bestaan, ook in de ABVV-leiding is er een probleem met verantwoordelijken die de PS of SP.a als enige alternatief verdedigen of die stellen dat nieuwe stakingsacties niets zullen opleveren (een uitspraak van BBTK-voorzitter De Deyn begin februari).

    De vakbondsleidingen vormen stelselmatig een rem. Als er vandaag druk staat op het gemeenschappelijk vakbondsfront is dit vooral een kwestie van de leiding. Dat de sociale verkiezingen van 2016 dichterbij komen, zal dit fenomeen wellicht erger maken. Tegenover de verdeeldheid aan de top, moeten we de eenheid van onderuit uitbouwen.

    En er zal nood zijn aan een eigen politiek verlengstuk. Gevraagd naar de politieke figuren die haar het sterkste inspireren, verwees Marie-Hélène Ska naar Verhofstadt en Dehaene (Le Soir, 1 augustus). De nauwe banden van Goblet met de PS zijn eveneens bekend. Zullen zij die strijdbare leiding vormen die we zo hard nodig hebben?

    Een strijdbare leiding zal het resultaat van strijd zijn en moet voortkomen uit de basis van de vakbonden, de werkenden en delegees die zich op het terrein organiseren. De ervaringen van personeelsvergaderingen om over de te volgen strategie te beslissen en die maken dat we doorheen ons collectief werk sterker staan, tonen de weg naar een strijdbaar syndicalisme dat verenigend werkt.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop