Burgemeester Leuven uit de bocht omtrent actie voor vrouwenrechten
Campagne ROSA organiseerde succesvolle, omwille van corona bewust statische, kleinschalige en coronaproof acties in meer dan 10 steden op 25 november. Met afstand houden, mondmaskers, handgel en meer verantwoordelijkheidszin dan menig bedrijf waar de afstandsregels en de persoonlijke bescherming dikwijls veel minder worden gerespecteerd.
Een groot succes met meer dan 400 mensen die overal in het land meededen en het groeiende bewustzijn rond seksisme en geweld tegen vrouwen onderstrepen. Opmerkelijk dat de lokale overheden daar enkel in Leuven moeilijk over deden: in de plaats van wat empathie te tonen voor de actie – zelfs rechtse stadsbesturen vonden het niet gerechtvaardigd om onze kleinschalige, goed voorbereide acties op te breken – laat staan het thema van geweld op vrouwen indachtig enig inlevingsvermogen aan de dag te leggen en in te schatten of er reëel gezondheidsgevaar was, greep het Leuvense stadsbestuur – helaas als vanouds – naar repressie en een zware coronaboete van 750€.
Overigens: afgelopen weekend speelden 22 goed betaalde voetballers van Oud Heverlee op Leuvens grondgebied tegen Sint-Truiden. Zonder de afstandsregels te hoeven respecteren, elkaar begroetend en omhelzend zonder strenge gezondheidsmaatregelen. Daar was de politie, wat een verrassing, niet bereid om de boel stil te leggen. Omdat de commerciële belangen daar groter zijn en een burgemeester die citymarketing belangrijker vindt dan investeren in sociale woningen daar nu eenmaal gemakkelijker voor zwicht, dan voor een campagne voor vrouwenrechten? De politiecommissaris die een organisator van Campagne ROSA een boete van 750€ aansmeerde, ging de voetballers niet gelijkaardig van het veld halen en hen vroom uitleggen dat, aangezien het hier een evenement in de publieke ruimte betrof, er geen individuele coronaboete van 250€ maar één van 750€ van toepassing was. “Alsof een café de coronamaatregelen niet zou respecteren”, aldus de commissaris. Een café dat regels zou overtreden, of een linkse campagne, is duidelijk nog iets anders dan de Jupiler Pro League, waar social distancing voor bemiddelde voetballers niet vandoen is.
Repressief in het beperken van grondrechten als het recht op vrije meningsuiting en het recht op actievoeren. Zo kennen we helaas het sociaaldemocratische stadsbestuur van Ridouani en daarvoor Louis Tobback al langer: zelfs buiten coronatijden mag je hier geen kranten verkopen of flyers verdelen zonder het stadsbestuur daar een maand op voorhand van in te lichten. Anders dreigt er een fikse GAS-boete.
In de pers, op de VRT-nieuwssite, stelde het kabinet van burgemeester Ridouani: “Er werd Campagne ROSA voorgesteld om in december actie te voeren, maar daar wilden ze niet op ingaan”. We wreven even onze ogen uit toen we deze passage in het artikel zagen. Het is niet juist dat de stad ons dit voorstel deed. En evenmin dat Campagne ROSA zoiets zou hebben afgewezen. Het kabinet van de burgemeester bedient zich hier van een onwaarheid om een situatie die er bedenkelijk uitzag voor een “progressief stadsbestuur” terug in haar voordeel te keren. Ten koste van het vertellen van flagrante onjuistheden over Campagne ROSA en het minimaliseren van de strijd voor vrouwenrechten.
Campagne ROSA eist de intrekking van de boete van 750€. We roepen onze sympathisanten op om protestmails te sturen naar de burgemeester en om Rosa te steunen om deze boete, als ze niet kan worden aangevochten, financieel te dragen. Doe mee en organiseer je, tegen seksisme en het systeem dat het voortbrengt.
Persbericht Campagne ROSA
Campagne ROSA organiseerde woensdag coronaveilige acties tegen seksistisch en LGBTQI+foob geweld in 11 steden.
Het Leuvens stadsbestuur verbood de actie, dreef ze de dag zelf uiteen en deelde een corona PV van €750 uit.
Campagne ROSA roept burgemeester Ridouani op de boete in te trekken en en zich publiek te excuseren bij alle vrouwen en LGBTQI+personen die dagelijks met geweld worden geconfronteerd.
Campagne ROSA organiseerde gisteren in 11 steden over hele land succesvolle en coronaveilige acties tegen seksistisch en LGBTQI+foob geweld. Deelnemers stonden op vooraf gemarkeerde plekken, met telkens twee meter afstand. Er was voldoende handgel en er waren extra mondmaskers voorzien. Het Leuvense stadsbestuur besloot de actie te verbieden.
Elise Craeghs, Campagne ROSA: “De beslissing van burgemeester Ridouani is hallucinant. Geweld tegen vrouwen vormt volgens de VN een schaduwepidemie. Ook in België werden dit jaar al 21 mensen het slachtoffer van femicide. Een protest tegen seksistisch geweld verbieden, zeker in die context, is spuwen in het gezicht van de tienduizenden vrouwen die dagelijks worden geconfronteerd met geweld.”
Op de dag zelf liet het zich van haar meest repressieve kant zien. De politie stopte de actie en deelde een corona PV van €750 uit.
Anja Deschoemacker, Campagne ROSA: “De acties van Campagne ROSA zijn coronaveilig, dat hadden we in juni al getoond met onze mobilisatie in het kader van de BLM-beweging. Gisteren verliep dan ook overal vlekkeloos. Zelfs het rechtse gemeentebestuur in Aalst zag geen graten in onze actie, terwijl de zelfverklaarde progressieven in Leuven naar repressie grepen. Wij roepen burgemeester Ridouani op de boete in te trekken en en zich publiek te excuseren bij alle vrouwen en LGBTQI+personen die dagelijks met geweld worden geconfronteerd.”
SAMEN TEGEN RACISME, SEKSISME EN ASOCIAAL BELEID: JOBS, GEEN RACISME!
Een extreemrechtse aanslag in Nieuw-Zeeland kostte 50 mensen het leven. De dader was geïnspireerd door de Noorse terrorist Anders Breivik en was actief op allerhande extreemrechtse websites en discussiefora. Van ‘edgy memes’ tot bloedige moorden, bleek slechts een kleine stap. In Nederland won de extreemrechtse populist Thierry Baudet de verkiezingen. Dat hij geen moeite doet om zijn racisme en seksisme te verbergen, is tekenend voor het zelfvertrouwen van extreemrechts.
Ook bij ons was er vorig jaar veel aandacht voor extreemrechtse chatgroepen op het internet. Die waren georganiseerd in onder meer de groep Schild & Vrienden, die zich niet beperkte tot het internet maar ook tot activiteiten en gewelddaden overging. Enkele jongeren die daarbij betrokken waren, staan straks op kieslijsten van Vlaams Belang (zoals Dries Van Langenhove) of zijn nog steeds actief bij N-VA. De racistische of openlijk fascistische memes werden afgedaan als onschuldige ‘humor’.
Extreemrechts probeert zich sterker te organiseren. Eind vorig jaar was er de mars tegen Marrakech met ruim 5.500 aanwezigen. Het Vlaams Belang richt zich specifiek op jongeren, zowel scholieren als studenten. Een reeks avonden onder de noemer ‘Schild en Pint’ trok telkens een groot aantal jongeren aan. Leerkrachten gaven in diverse media aan dat ze regelmatig op extreemrechtse sympathieën onder hun leerlingen botsen. Internetgroepen versterken deze radicalisering.
Het Vlaams Belang wil hierop meesurfen om zo het uitgedunde partijkader terug op te bouwen. Daarom werd niet getwijfeld om Dries Van Langenhove in te lijven en een parlementair zitje aan te bieden. Midden maart nodigde Filip Dewinter de Britse straatvechter Tommy Robinson uit om zijn eigen kiescampagne op gang te trekken.
Strijd tegen racisme en extreemrechts blijft meer dan nodig. Als extreemrechts zich ook buiten het internet kan organiseren, aarzelt het niet om tot geweld of intimidatie over te gaan. Daarom organiseren wij wanneer mogelijk steeds een tegenbetoging als bijvoorbeeld de extreemrechtse studenten van NSV in een studentenstad betogen. Dit jaar liet NSV op zich wachten, mogelijk om dichter bij de verkiezingen te vallen? Er is een betoging op 9 mei in Leuven. Wij roepen op om daartegen te protesteren en geen ruimte aan extreemrechts te laten.
De mars tegen Marrakech in december toonde het gevaar. Bovendien zal het VB in vergelijking met de verkiezingen van 2014 vooruit gaan: toen stond de partij op een historisch dieptepunt. Een systeem dat leidt tot steeds meer tekorten heeft verdeeldheid nodig. Racisme, seksisme en homofobie zitten in het kapitalisme ingebakken. Om er een einde aan te maken, moeten we ons tegen het systeem richten. In onze strijd voor een andere samenleving is alles wat ons verdeelt een obstakel. Racisme verzwakt onze strijd voor hogere lonen en meer openbare diensten. Het is dan ook in het belang van de hele arbeidersbeweging dat we actief ingaan tegen deze verdeeldheid.
Oproep platform Undivided Against Racism
Op 9 mei houdt NSV! (Nationalistische Studenten Vereniging) hun jaarlijkse betoging opnieuw in Leuven. Deze groep, de onofficiële studentenafdeling van het Vlaams Belang, is een racistische, seksistische en islamofobe organisatie. Een deel van hun leden kan je ook terugvinden in de neofascistische Schild & Vrienden, waarvan oprichter Dries Van Langenhove de verkiezingslijst van Vlaams Belang Vlaams-Brabant trekt. De ideologie van extreemrechts wint de laatste jaren in aandeel en gelijk hiermee neemt hun agressie toe: de aanslag op de moskee in Christchurch was geen geïsoleerde gebeurtenis.
Wij van Undivided Against Racism gaan deze rechtse betoging niet zomaar laten voorbijgaan. We laten niet toe dat zij en hun ideeën genormaliseerd worden. Hun verdelende zogenaamde oplossingen blijven niet onbeantwoord. Op dezelfde dag organiseren wij een betoging in solidariteit met iedereen die in de ogen van extreemrechts minderwaardig is: migranten en vluchtelingen (of ze nu vluchten van oorlog, armoede of klimaatverandering, of ze papieren hebben of niet), moslims (in België of elders), met arme mensen, gekleurde mensen, mensen met een beperking, vrouwen en LGBTQ+.
Extreemrechts teert op sociale problemen en ontevredenheid, maar ze hebben hier geen oplossingen voor: niet voor oorlog, niet voor armoede, niet voor klimaatverandering en niet voor sociale problemen zoals werkloosheid, dakloosheid, lage lonen en lage pensioenen. Om deze redenen komen wij op straat. Niet enkel tegen discriminatie, maar ook voor een samenleving die tegemoetkomt aan de noden van iedereen.
In samenwerking met:
LAG – Leuven Anarchist Group
Leuven Feminist Society
LSP – Left Socialist Party (Links Socialistische Partij)
PVDA – Partij van de Arbeid
COMAC
Jong Groen
IDSP – Intercultural Democratic Student Platform
IMSAL – International Muslim Student Association of Leuven
DiEM25 – Democracy in Europe Movement 2025
Europese Lente
ALS – Active Left Students (Actief Linkse Studenten)
Blokbuster
ROSA – Resistance against Oppression Sexism and Austerity (Reageer tegen Onderdrukking Seksisme en Asociaal Beleid)
Syndicalisten TEGEN Fascisme (Union Members Against Fascism)
Solidarity for All
Betoging tegen de haatmars van NSV vorig jaar in Gent. Foto: Liesbeth
Extreemrechts gaat in het offensief. De ‘Mars tegen Marrakech’ van 16 december was de grootste extreemrechtse betoging in ons land in jaren. Het werd gevolgd door een betoging in Ninove op 3 januari met opnieuw meer dan 1.000 aanwezigen. Telkens kwam het initiatief van het Vlaams Belang en het in september nog als neonazistisch ontmaskerde Schild&Vrienden. Telkens werd de mobilisatie versterkt door de opstelling van N-VA: Francken gaf expliciete steun aan de ‘Mars tegen Marrakech’ en in Ninove werd een N-VA’er die een coalitie zonder extreemrechts mogelijk maakte meteen uit de partij gezet. Die sanctie werd voorheen niet bovengehaald tegen leden van Schild&Vrienden in N-VA.
Als extreemrechts een groter zelfvertrouwen heeft, dan leidt dit steeds tot geweld tegen andersdenkenden. De mobilisaties van extreemrechts zijn nog beperkt, zeker in vergelijking met vakbondsbetogingen of de klimaatmars, maar ze worden groter. Als we daar niet op reageren, dan zal extreemrechts proberen om al wie er anders uitziet of anders denkt het zwijgen op te leggen. We mogen dat niet laten gebeuren! Actief verzet is nodig.
Om het niet over haar rampzalig asociaal beleid inzake koopkracht of pensioenen te moeten hebben, vestigde N-VA alle aandacht op het niet-bindend en bijzonder vaag Migratiepact. Het doel was duidelijk: het publieke debat volledig op vluchtelingen en afkeer ertegen richten. Zo hoopt N-VA de verkiezingen van mei te winnen. Het onderliggende ongenoegen bij brede lagen van de bevolking rond de dalende koopkracht (denk aan de gele hesjes) of de klimaatramp (met onder meer de grote klimaatmars van december) wordt genegeerd en afgeleid. Nochtans zijn het niet de vluchtelingen die aan onze sociale zekerheid prutsen of die weigeren om ernstige klimaatmaatregelen te nemen: dat gebeurt door de gevestigde politici die de belangen van de grote bedrijven verdedigen. Rechts beweert dat vluchtelingen onze welvaart bedreigen, terwijl deze dreiging veroorzaakt wordt door de inhaligheid van de 1% rijksten. Het beleid van oorlog en neokoloniale plundering, dat verdedigd wordt door rechts en extreemrechts (herinner de slogan ‘Handjes kappen, de Congo is van ons’ van Schild&Vrienden), is de oorzaak van de vluchtelingencrisis. In die hoek vinden we de oorzaak, niet de oplossing.
Tien jaar na de recessie van 2008 dreigt een nieuwe economische crisis. Ondertussen raakte het systeem steeds meer gediscrediteerd. Na jaren van besparen is er onder de werkenden en hun gezinnen geen vertrouwen in een betere toekomst. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er politieke instabiliteit is en dat populisten als Trump of Bolsonaro daarop inspelen. Met een retoriek van verdeeldheid en het zoeken van zondebokken hebben de gevestigde partijen het extreemrechts wel erg gemakkelijk gemaakt. Dit betekent niet dat brede lagen van de bevolking ‘rechtser’ geworden zijn. Er is geen brede steun voor een beleid van sociale afbraak om cadeaus aan de grote bedrijven uit te delen. De jarenlang opgeklopte verdeeldheid tegen migranten moeten we beantwoorden door samen op te komen voor sociale vooruitgang: hogere lonen, meer openbare diensten, betaalbare huisvesting, leefbare uitkeringen.
Er zal ongetwijfeld geprobeerd worden om de alliantie van Vlaams Belang, Schild&Vrienden, NSV en KVHV die aan de basis lag van de ‘Mars tegen Marrakech’ en de betoging in Ninove verder te zetten. De jaarlijkse haatmars van NSV (Nationalistische Studentenvereniging) in studentensteden stond onder druk en leek zelfs te verdwijnen. Daar kan dit jaar verandering in komen als NSV erin slaagt zijn partners mee te krijgen voor een betoging in Leuven. De afgelopen jaren was de anti-NSV betoging telkens een pak groter dan wat extreemrechts op de been kreeg. Om daar ook dit jaar in te slagen, zal een stevige campagne nodig zijn.
De vakbonden hebben daar een rol in te spelen. Zij vormen de grootste sociale kracht in het land. Als extreemrechts sterker wordt, is dit een bedreiging voor al wie ingaat tegen het besparingsbeleid. Schild&Vrienden maakte dit al duidelijk door stakersposten te intimideren en in te breken in het ABVV-lokaal in Gent om een vlag te stelen. Dit is geen toeval: een offensieve strijd rond eisen als een minimumloon van 14 euro per uur, minimumpensioen van 1.500 euro per maand, arbeidsduurvermindering tot 30 uur per week zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen, een massaal programma van publieke investeringen in infrastructuur en diensten, … maakt immers duidelijk dat de verantwoordelijkheid voor onze dalende levensstandaard niet bij vluchtelingen ligt, maar bij de inhaligheid van de superrijke elite. Extreemrechts stelt zich voor als iets nieuw, radicaal en buiten het systeem. Zo kan het inspelen op ongenoegen onder de bevolking. Nochtans staat het voor het verderzetten en opvoeren van de huidige orde en de chaos ervan.
Racisme, seksisme en homofobie zijn obstakels in onze strijd voor een andere samenleving. We mogen er geen ruimte aan laten. Daarom roepen we op tot mobilisatie tegen extreemrechts. De NSV-betoging die in maart in Leuven zal plaatsvinden – de exacte datum wordt pas later bekend – is een volgende afspraak voor extreemrechts. We mogen dit niet laten passeren. Blokbuster roept iedereen op om aan een anti-NSV betoging te bouwen waarmee we duidelijk maken dat jongeren de neonazistische nonsens van Schild&Vrienden niet aanvaarden en dat werkenden zich niet laten verdelen.
Om van de anti-NSV betoging een succes te maken, hebben we iedereen nodig. Wij willen de mobilisatiecampagne nu al opstarten zodat de antifascisten niet opnieuw voor een verrassing komen te staan zoals met de anti-Marrakechmars of de betoging in Ninove. We pleiten voor een strijdbare antifascistische betoging met verenigende sociale eisen tegen alles wat ons verdeelt. Werk met ons mee, contacteer ons!
De volgende actie is in Gent op dinsdag 25 september.
In Leuven betoogden vrijdag een 150-tal mensen tegen racisme, discriminatie en tegen het gewelddadige fascisme van groepen als Schild&Vrienden. Gezien er slechts een korte mobilisatie aan voorafging, vooral via sociale media maar vanwege Blokbuster, Rosa en LSP ook op straat, was dat een goed resultaat en een signaal dat er in Leuven geen plaats mag zijn voor racisme en verdeeldheid tussen werkende mensen. De eenheid van werkenden en jongeren is nodig om het gewelddadige racisme, seksisme, antisyndicalisme, haat tegen holebi’s,… van S&V te stoppen en om samen in verzet te gaan tegen het neoliberale beleid.
In de betoging waren er delegaties van PVDA, Comac, Jong Groen, Solidarity for All, Blokbuster, LSP en liep ook de lijsttrekker en huidige schepen van SP.a Mohamed Ridouani mee met een aantal mensen van zijn partij. Tonen dat je tegen racisme bent is positief, maar helaas greep de SP.a de open micro op het einde niet aan om uit te leggen hoe racisme kan worden bestreden en welke maatregelen daarvoor nodig zouden zijn. Bovendien zorgt ook het beleid van het stadsbestuur voor tekorten op vlak van sociale woningen (met duizenden op de wachtlijsten), groeiende armoede onder Leuvenaars (de armoede binnen de ring ligt boven het nationale gemiddelde van 15%) en daarmee voor een voedingsbodem voor populistisch en extreemrechts.
Helaas werd ons met Blokbuster en LSP in de mobilisatie tegen racisme en Schild&Vrienden afgelopen woensdag aan het station gevraagd door de politie om te stoppen met flyeren, op straffe van een Gasboete. En dit op basis van een gemeentereglement dat stelt dat je 30 dagen op voorhand een aanvraag daarvoor moet doen bij het stadsbestuur! Het is absurd en schandalig dat de mobilisatie tegen extreemrechts door SP.a-burgemeester Tobback en zijn meerderheid wordt ondermijnd op basis van regels die het grondwettelijke recht op vrije meningsuiting en drukpers volledig dreigen uit te hollen.
We zullen niet alleen tegen uiterst-rechts blijven campagne voeren, maar ook tegen autoritaire tendenzen binnen de traditionele partijen die de democratische rechten van de arbeidersbeweging uithollen. Zal mogelijk toekomstig burgemeester Ridouani dit ondemocratisch gemeentereglement terug afschaffen? Indien niet, dan zullen we daar met linkse partijen, vakbonden,… actie tegen moeten voeren.
In de betoging liep verbijsterend genoeg, maar niet met zichtbare partijsymbolen, naar verluidt ook een kleine NVA-delegatie mee. Dat is ontzettend hypocriet gezien S&V niet volledig uit de partij wordt gezet. Enkel waar het handhaven van leden van deze groepering niet mogelijk bleek, werden ze gevraagd om van de kieslijsten te stappen. Een deel van de Hitler-verheerlijkers en gewelddadige racisten blijft gewoon lid en kandidaat voor de NVA. Daartegen moeten we campagne blijven voeren, net als tegen de asielpolitiek van Theo Francken – minister voor “verdeel en heers” – en tegen de besparingen op pensioenen, lonen,… van deze regering van de rijkste 1%.
Op het einde waren er o.a. speeches van Sander van Comac, die verwees naar de grote neonazibetoging in Chemnitz in Oost-Duitsland en terecht stelde dat we in de strijd tegen fascisme enkel op onze eigen kracht kunnen steunen. “Wij zijn met meer”. Daarnaast waren er solidariteitsoproepen met de vluchtelingen in het Maximiliaanpark en sprak PVDA-lijsttrekker Line De Witte over de parallellen met het fascisme in de jaren ’30, de snelle verandering van toon van de NVA die geen “heksenjacht” wil tegen gewelddadige racisten en de nood aan “een andere maatschappij”. Namens Blokbuster en LSP verwees Peter Delsing naar de uitspraken van de rector van de KU Leuven, die er blijkbaar geen fundamenteel probleem mee heeft als Dries Van Langenhove – leider van S&V – in Leuven zou komen studeren. We benadrukten dat zo’n neofascistische groepering een onmiddellijk gevaar inhoudt voor andersdenken, moslims, linkse meetings, etc. en dat een brede campagne zou nodig zijn om de ontwikkeling van S&V in Leuven te stoppen.
Net als tegen het NSV, de studenten van het Vlaams Belang, kan stelselmatige massamobilisatie de ruimte voor fascisten beperken en verhinderen dat er een klimaat van intimidatie en geweld tegen minderheden en links ontstaat. Het is ook nodig om de tekorten rond sociale woningen en goed betaalde jobs te bestrijden door op te komen voor een maatschappij in dienst van de behoeften van allen, niet de winsten van een kleine minderheid.
Foto door Peter van Solidarity for AllIn het voetbal wordt over een hattrick gesproken als een speler drie keer scoort in eenzelfde wedstrijd. Het antifascistisch verzet tegen pogingen van extreemrechts om een boodschap en praktijk van haat en geweld op straat te brengen, heeft de voorbije maand een hattrick gescoord. Voor de derde keer op rij waren de antiracisten met veel meer dan wat extreemrechts op straat kon krijgen. Daarmee is het gevaar natuurlijk niet geweken, maar een stevige solidariteitsbeweging is wel een stap in goede richting. Eerder werd in Gent (21 februari) en Zeebrugge (6 maart) betoogd, gisteren was Leuven aan de beurt.
Gisteren leek Leuven een belegerde stad. Wellicht vroegen velen zich af of het terreurniveau plots en erg lokaal naar niveau 4 opgetrokken was. Een parkeerverbod in tal van straten, verschillende delen van de stad die afgezet waren, een indrukwekkende politiemacht, een politiehelikopter, … zetten de toon. Meteen was er een ‘framing’ van het protest als een clash tussen extreemrechts en ‘extreemlinks’. De realiteit zag er anders uit. Terwijl zowat 100 tot 150 extreemrechtse militanten hun boodschap van haat op straat brachten – met overigens regelmatig boegeroep door omstaanders – trok een diverse, levendige en strijdbare solidariteitsbetoging door een ander stuk van de stad. Rellen waren er niet, wat overigens de mediawaarde van de acties nooit ten goede komt (maar de mediakritiek laten we voor andere gelegenheden).
Waarom was het belangrijk om op straat te komen? Omdat we de straten niet aan extreemrechts mogen overlaten. Hun pogingen om zich te versterken kunnen leiden tot een groter zelfvertrouwen en bijhorende acties. Wat dit betekent, zagen we al in verschillende buurlanden. Het aantal gewelddaden tegen vluchtelingencentra in Duitsland nam sterk toe. In het Franse Calais deden extreemrechtse geweldenaars zich voor als politie-agenten om vluchtelingen fysiek aan te vallen. Terzijde: in Antwerpen waren er blijkbaar extreemrechtse geweldenaars die zich niet als agent hoefden voor te doen toen ze vluchtelingen fysiek aanvielen en chanteerde, ze waren het namelijk al. Dergelijk geweld zullen we niet stoppen door er enkel over te klagen, mobilisaties op straat maken het voor extreemrechts moeilijker om zich te organiseren en dragen bij tot het isoleren van hun boodschap van haat.
Extreemrechts voelt zich gesterkt door de context. Het feit dat ook de gevestigde partijen de verantwoordelijkheid voor de crisis naar vluchtelingen doorschuiven, speelt daar een rol in. De gevestigde partijen doen dit bij gebrek aan sociale antwoorden op de sociale problemen. Problemen als oorlog, armoede, tekorten op vlak van werk of huisvesting, … worden versterkt door het huidige beleid. Voor onze noden en behoeften zijn er geen middelen, maar om oorlog te voeren in Syrië wel. Daarmee zal de Belgische regering mee verantwoordelijk worden voor de drie oorlogen die het grootste aantal vluchtelingen opleveren: Afghanistan, Irak en Syrië. Er worden zelfs plannen gemaakt om tot 9 miljard euro in oorlog te investeren, onder meer voor de aankoop van F35-gevechtsvliegtuigen. Neen, het zijn niet de vluchtelingen die onze welvaart ondermijnen. Daar zorgt de rechtse regering voor, onder meer met het besparingsbeleid dat onze levensstandaard keldert om steeds nieuwe en grotere cadeaus aan de grote bedrijven te kunnen uitdelen.
Tegenover de dreiging van extreemrechts is eengemaakte mobilisatie en solidariteit nodig. De betoging in Leuven bood daar een mooie aanzet tot. De opkomst lag met 400 aanwezigen boven de verwachtingen en er was een gemengd publiek met niet alleen jongeren maar ook iets oudere betogers. Er was in een positieve sfeer samengewerkt door onder meer Comac, Solidarity for All, Blokbuster en ALS, … Op de betoging zagen we ook Steunpunt Antifascisme en een groepje Koerdische activisten. Enkele syndicalisten namen traditiegetrouw de ordedienst mee in handen. Aan het eindpunt werd een open micro gehouden zodat iedereen kon spreken.
Deze mobilisatie was belangrijk om duidelijk te maken dat de boodschap van solidariteit een breder gehoor vindt dan de dit jaar wel erg kleine groep extreemrechtse betogers. We kunnen hierop verder bouwen. Extreemrechts heeft al een volgende actie aangekondigd, op 16 april in Lommel. Blokbuster wil nagaan of het mogelijk is om ook daar een solidariteitsactie tegenover te zetten. En natuurlijk blijft er de algemene context van het besparingsbeleid en de oorlogszuchtige koers van deze regering. De betoging van 24 april tegen de aankoop van gevechtsvliegtuigen en tegen deelname aan de oorlog in Syrië, wint aan belang.
Doorheen deze acties kunnen we onze krachten versterken en discussies aangaan over alternatieven op dit systeem in crisis dat steeds meer sociale problemen oplevert. De polarisatie van extreemrechts tegen vluchtelingen is uiteraard geen oplossing, het maakt de problemen groter en vormt een obstakel voor onze strijd voor een betere toekomst voor iedereen. Dat is een strijd waarin we op de kracht van ons aantal moeten rekenen en dus elke vorm van verdeeldheid als kiespijn kunnen missen. Wat is dan wel een alternatief? Een samenleving waarin niemand nog moet vluchten omdat oorlog, armoede en ellende naar de prullenmand van de geschiedenis verwezen zijn. Het potentieel voor zo’n samenleving is aanwezig, de middelen zijn er. Maar de 1% rijksten zullen die niet vrijwillig onder de democratische controle en het beheer van de gemeenschap plaatsen, we zullen ervoor moeten strijden en ons daartoe organiseren. Acties tegen extreemrechts en de opbouw van solidariteit zijn voor ons onderdeel van een strijd voor een socialistische samenleving.
Op 17 maart is er in Leuven een solidariteitsmars tegen extreemrechts. Blokbuster is verheugd dat andere organisaties mee op deze kar springen om tot een nieuwe solidariteitsmars te komen na eerdere gelijkaardige initiatieven in Gent en Zeebrugge. We willen de straten niet aan extreemrechts overlaten! Betoog mee op 17 maart in Leuven. Hieronder de oproep van Gastvrij Leuven.
Op 17 maart organiseert het extreemrechtse NSV! een racistische haatmars door de straten van Leuven. Ze roepen op om de grenzen te sluiten en zo mensen die het moeilijk hebben aan hun lot over te laten. Ze geven vluchtelingen de schuld voor alles wat misgaat in de maatschappij. Ze maken zo van slachtoffers daders en zetten mensen tegen elkaar op. In Gent vond op 21 februari een gelijkaardige betoging van het extremistische Voorpost plaats. 1.000 Gastvrije Gentenaars gaven een straf antwoord met een solidariteitsmars tegen haat, racisme en seksisme.
Tegelijk duikt steeds meer institutioneel racisme op: de regering en lokale besturen nemen stigmatiserende maatregelen zoals het merken van vluchtelingen met onuitwisbare inkt. ‘GastvrijLeuven’ – een platform van verschillende organisaties – roept alle Leuvenaars op om donderdagavond 17 maart mee op te stappen in een lokale en diverse solidariteitsmars.
Waarom op straat komen?
Solidariteitsmarsen, vrijwillige inzamelacties en initiatieven voor particuliere opvang hebben bewezen dat de solidariteit in de samenleving groot is, ook al blijkt dit niet uit het politieke discours dat we via de media elke dag horen. Daarom is het belangrijk dat die solidariteit zichtbaar wordt wanneer extreemrechts met haar haatpropaganda op straat komt. Zo niet zullen extreemrechts en hun gewelddadige methoden meer en meer vrij spel krijgen. In Duitsland leidde dit al tot brandstichtingen in asielcentra, in Frankrijk tot aanvallen op vluchtelingenkampen! Met een solidariteitsmars tonen we dat we open staan voor solidariteit en bieden we een alternatieve boodschap die een tegengewicht biedt aan extreemrechts.
Wie zijn de vluchtelingen?
35.000 mensen vluchtten in 2015 naar België. Individuen of gezinnen op vlucht voor oorlog en terreur, op zoek naar een betere toekomst. Hun landen en huizen zijn verwoest door conflicten die niet door hen werden veroorzaakt. Ze worden afgeschilderd als profiteurs of potentiële terroristen en criminelen maar zijn zelf slachtoffers van een vuile oorlog waar onze regering aan participeert.
Waar komt racisme vandaan?
De maatschappij wordt steeds harder. Sociale voorzieningen worden afgebouwd. Er moet telkens opnieuw bespaard worden op onze sociale zekerheid, gezondheidszorg, openbare diensten en onderwijs. Ondertussen krijgen multinationals tal van fiscale voordelen en investeert onze regering in oorlogstuig. Door een tekort aan sociale woningen moeten nieuwkomers in concurrentie gaan met Belgen op de huizenmarkt. In een dergelijk klimaat van crisis en sociale tekorten ontstaat er een voedingsbodem voor racistische propaganda en zelfs neofascistische tendensen. Het begint met de vluchtelingen, dan zullen het de zieken zijn, dan de mensen met een handicap en de werklozen, en we zullen allemaal verliezen.
Ook seksisme is een hardnekkig probleem in de hele maatschappij, niet enkel bij migranten of vluchtelingen. In de strijd tegen seksisme en vrouwenrechten heeft racisme geen plaats.
Welk alternatief?
Gastvrij Leuven komt op voor een sociaal alternatief op de huidige oorlogs-en besparingspolitiek. De vluchtelingencrisis wordt gebruikt om het falende sociale beleid achter te verstoppen. Dit pikken wij niet. Niet de vluchtelingen maar de besparingen zijn de oorzaak voor de sociale tekorten. Er is voldoende rijkdom in de wereld om iedereen een kwaliteitsvol leven te bieden. Wij staan voor een open gemeenschap en een menswaardige toekomst voor iedereen!
CROWDFUNDING: voor elke meter haat die NSV in onze stad wil verspreiden, antwoorden wij met het veelvoud aan euro’s solidariteit. Het geld zal naar de vluchtelingen gaan. Elke meter telt, dus steun Gastvrij Leuven via: http://www.worldofcrowdfunding.com/1-euro-solidariteit-meter-onverdraagzaamheid
Aan het station bleek dat er zeer weinig treinen reden. Op de informatieschermen stonden enkel regionale L-treinen aangekondigd. IC-treinen naar Brussel, Luik of Hasselt reden niet. Een zwakte was wel dat er geen piket stond aan het station. Ook bij de grootste stelplaats van De Lijn in Leuven was dat niet het geval. In het busstation was er heel wat bedrijvigheid, maar in hoeverre het om bussen van De Lijn of van pachters ging, was niet duidelijk.
Aan Bpost stond een piket om de collega’s te informeren. De aanwezige militanten wisten te melden dat de krantenrondes werden gereden, maar dat de postbedeling beperkt zou zijn. Er was ’s nachts immers geen vrachtwagen uit het verdeelcentrum Brussel X aangekomen. Daar stond een blokkade.
Bij de gevangenis Leuven Centraal hoorden we dat er slechts vijf werkwilligen van de dagshift waren binnengegaan. Die bemanden samen met de directie de dienst.
Militanten van verschillende overheidsdiensten informeerden de collega’s aan het Vlaams Administratief Centrum. Ze deden dit onder de slogan ‘Laat je niet bij de neus nemen’. Op het Martelarenplein voor het station kwamen tenslotte 70 tot 80 militanten samen van de piketten en van sectoren onderwijs en lokale besturen. Daar werden appels aan de voorbijgangers uitgedeeld onder het motto: ‘Zelfs uw appeltje voor de dorst kan u vergeten’.
Extreemrechtse studenten van NSV (Nationalistische Studentenvereniging) probeerden afgelopen maandag in Leuven een bijeenkomst van de Actief Linkse Studenten in samenwerking met LSP, te verstoren. Onder het mom dat ze kwamen ‘discussiëren’, wilden ze de meeting verstoren en de aanwezigen filmen.
Het is een gekende strategie van extreemrechts. Door politieke tegenstanders te intimideren willen ze uiteindelijk activiteiten van andersdenkenden onmogelijk maken. We zagen dit eerder al in andere steden. In Antwerpen werd in 2009 ook begonnen met enkele NSV’ers die stelden dat ze wilden ‘discussiëren’ op een openbare activiteit waarna een filmpje werd verspreid om te tonen wie er aanwezig was. Het ontaardde echter al snel tot een gemaskerde fysieke aanval (zie: http://blokbuster.be/nl/?p=6067). Als we extreemrechts niet meteen stoppen, gaan ze telkens een stap verder. Met discussiëren heeft dat niets te maken, het gaat enkel om intimidatie. Toen we hen vriendelijk meedeelden dat ze niet welkom waren op de bijeenkomst, reageerden de NSV’ers overigens bijzonder gepikeerd. Ze beweerden dat ze als fascisten toch ook ‘economisch links’ zouden zijn (waarvan we onthouden dat ze zichzelf als ‘fascist’ beschouwen) en begonnen te duwen. Enkele ALS-pamfletten die nog in de gang lagen, verdwenen in de vuilbak.
Dat ze niet kwamen om te discussiëren, bleek overigens uit de reactie die NSV zelf publiceerde. Zonder een woord over de situatie in Griekenland te zeggen, wordt meteen overgegaan tot het tonen van beelden, met de GSM gemaakt, van de aanwezigen. Extreemrechts heeft op het vlak van inbreuken op de privacy van linkse militanten een kwalijke reputatie. Destijds beschikte het over een heuse eigen inlichtingendienst in de vorm van KOSMOS (Kring voor Onderzoek naar Socialistische en Marxistische Ondermijning van de Samenleving). Midden jaren 1990 probeerde Kosmos in ALS te infiltreren om informatie los te weken.
NSV-militanten hebben nu zonder toelating van de aanwezigen videobeelden gemaakt die publiek verspreid worden. Dit is een inbreuk op de privacy en we zullen niet nalaten om daar klacht voor in te dienen.
Daarnaast mobiliseren we verder naar de anti-NSV betoging van 12 maart in Gent. Dat wordt meteen de eerste grote anti-Pegida actie in ons land en de start van de campagne naar de volgende anti-Pegida mobilisatie op 13 april. Dan wil Pegida immers in Gent betogen. Tegenover hun haat en tegenover de dreiging van terreur komen wij op voor solidariteit.
De meeting over Griekenland was trouwens zeer succesvol. 34 aanwezigen luisterden geboeid naar wat vertegenwoordigers van Syriza en Bart Vandersteene van LSP te zeggen hadden over de mogelijkheid om te breken met het Europese besparingsbeleid. Het leidde tot een interessant democratisch debat, met heel wat vragen vanuit de zaal. De opkomst van linkse anti-besparingspartijen zet extreemrechts onder druk. Zo boeten de neonazi’s van Gouden Dageraad in Griekenland duidelijk aan belang in. De frustratie daarover reikt blijkbaar tot bij hun Leuvense aanhangers.
NSV’ers met hun vlag voor een betoging van een paar jaar terug
Het is triest gesteld met neofascistisch rechts in Vlaanderen. De voorlopige electorale achteruitgang van de moedergans, Vlaams Belang, heeft daar veel mee te maken. Net als de opmars van de rechtse N-VA, die de fascistische studentenclub NSV – door de aanwezigheid van een resem eveneens zeer rechtse en aangebrande figuren – wat in verwarring zal brengen. Voor wie moeten de traditioneel met het Vlaams Belang gelinkte NSV’ers nu kiezen? Voor nationalisten die hun separatisme en dus Moeder Vlaanderen dumpen (de N-VA) om de Belgische – nog dikwijls Franstalige – bourgeoisie gedwee te dienen (wat een aantal meer opportunistische NSV’ers doen) of… als een kip zonder kop achter de kletterende electorale mislukking Vlaams Belang blijven aanlopen?
Het is een splijtend dilemma. Maar helaas biedt de voedingsbodem van een kapitalisme in crisis steeds weer een levenslijn aan neofascisten als het NSV, hoe bijna terminaal verzwakt ze in verschillende studentensteden vandaag ook zijn. Werkloosheid, weinig perspectief op een degelijke, goed betaalde job voor jongeren, opgezweepte anti-moslim gevoelens, terreurdreiging, … Zolang het kapitalisme bestaat, en verder de dieperik inglijdt met elementen van de jaren ’30 die terugkomen, kan de arbeidersbeweging en de antifascistische beweging niet op haar lauweren rusten.
Dinsdag voerden we met militanten van ALS en LSP campagne aan Alma 1 in Leuven. We stonden daar met ons pamflet voor de meeting over Griekenland en Syriza komende maandag, met een spreker van Syriza en Bart Vandersteene voor LSP (maandag 2 maart, 20u in MTC 00.12, op het Hogeschoolplein). Op dat moment stonden aan de Alma ook twee fascisten van het NSV publiciteit te maken voor hun betoging op 12 maart in Gent. In Gent zelf werden deze Vlaamse helden amper al gesignaleerd, wat maakt dat het er niet goed uitziet voor hun mobilisatie op de 12e. Maar gelukkig werden er in het verre Leuven… nog wel 2 militanten bereid gevonden om voor die betoging te mobiliseren. Geen skinheads of andere veroordeelde neonazi’s, vaste koek op de doorsnee NSV-betoging, maar keuriger uitgedoste extreemrechtse studenten.
We riepen de studenten op om de fascistische pamfletten desgewenst in de traditionele vuilnisbak te werpen en maakten hen duidelijk dat het NSV geen afgeborstelde organisatie is, maar in het verleden steevast borg stond voor geweld tegen linkse meetings en activisten. De Leuvense NSV’ers probeerden te “argumenteren” met ons. Maar met figuren die linkse organisaties – zoals blijkt uit heel hun staat van dienst – met geweld willen monddood maken, gaan we niet in discussie. Daar mobiliseren we op brede schaal tegen – zoals momenteel in Gent – met een programma dat de strijd voor jobs en sociale zekerheid koppelt aan die voor een andere maatschappij, waar de winst van een kleine elite niet centraal staat – een democratisch socialisme.
Dat ze – op de wervende vuilnisbak na – werden genegeerd, was duidelijk niet naar de zin van het tweetal. Eentje geraakte duidelijk wat gefrustreerd en begon dreigementen te uiten: “Jullie meeting staat aangekondigd op Facebook. Daar staan ook namen bij…” Het was jammer dat er op dat moment geen vertegenwoordigers van de traditionele studentenorganisaties hiervan konden meegenieten. Wie weet zouden ze er in het vervolg anders over denken bij de aanvraag tot officiële erkenning van het NSV? En verder, tegen iemand van LSP die geen student meer was: “Werk jij aan de universiteit? Wat zou je werkgever ervan denken als hij wist dat je actief was bij extreemlinks.” Het anti-systeem imago dat de twee zich eventjes hadden proberen aan te meten, lag dus al snel in duigen: als het erop aankomt, blijven fascisten natuurlijk schoothondjes van de bazen en de “werkgevers”. Of het nu gaat om de Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad die gesponsord worden door de superrijke scheepseigenaars, of het meer historische voorbeeld van de Duitse nazi’s die door de grote kapitalisten in leven werden gehouden op meer penibele momenten, tot de miserabele echo’s daarvan in het Leuvense studentenleven: fascisten blijven steun en toeverlaat van de heersende klasse die ze op andere momenten beweren te bestrijden.
De meer opgewonden helft van het gezelschap wist ook te melden dat het NSV zou komen naar onze meeting over Griekenland van maandag. Weeral omdat ze “discussie wilden voeren” naar verluidt. Met hun vuisten, zoals zo vaak in het verleden? Als die discussie even diepzinning is als het zoeken naar namen op Facebook en andere persoonlijke en collectieve dreigementen, passen we daar natuurlijk voor. We zullen integendeel extra hard mobiliseren om die meeting tegen uiterst rechtse pogingen tot intimidatie te beschermen. En om in Gent op 12 maart voor de anti-NSV betoging een indrukwekkend veelvoud aan linkse betogers op de been brengen.
Op 8 december stonden er verschillende piketten in en rond Leuven. We waren met 2 ploegen van LSP-Leuven, ondersteund door enkele leden uit Gent, om met zoveel mogelijk stakers te discussiëren over de mobilisatie in hun bedrijf en het verdere verloop van de staking. Op veel plaatsen waren de piketten groter dan anders, zoals bij het spoor, en met nieuwe en jongere militanten. Bij de NMBS reden zo goed als geen treinen. Het piket bij De Lijn in Leuven verzekerde ons dat ze op de 100 buschauffeurs maar 3 of 4 werkwilligen verwachtten. Sommige collega’s, zoals ons werd verteld bij het Vlaams Administratief Centrum, deden nog niet mee, omdat ze het “geld niet konden missen”. Enerzijds toont dit aan hoe krap de marges bij velen zijn geworden. Langs de andere kant: als deze regering kan doorgaan, zullen we nog veel meer inkomen verliezen.
Bij AB Inbev lag alles plat en was er een goed bevolkt piket dat de ingang van het bedrijf blokkeerde. Militanten herinnerden zich nog de steun van LSP tijdens de acties van enkele jaren geleden, ook met een solidariteitsverklaring uit de Braziliaanse vestiging via het CWI – onze internationale organisatie – en we hadden goede en open gesprekken over wat na 15 december. Er was aan alle piketten een besef dat dit het begin is van een langere periode van strijd en dat de stakingen zullen dienen voort te gaan na nieuwjaar, als we deze Thatcheriaanse regering willen wegstaken.
Aan het Stadskantoor van Leuven was er een levendige tent met piket. De opvolging van de staking was ook hier groot. Een SP.a-mandataris uit een omliggende gemeente en tevens vakbondslid kocht ons blad en ging akkoord dat de SP.a helemaal niet links genoeg meer is. Op andere piketten kochten ook PVDA-leden en -sympathisanten ons blad en was er discussie over de verschillen en gelijkenissen tussen PVDA en LSP. Het is natuurlijk goed dat er in het parlement een tegenstem is tegen de neoliberale eenheidsworst en de PVDA is groter dan LSP. Maar LSP probeert met concrete voorstellen niet alleen de strijd te steunen maar ook suggesties te doen over strategie, tactiek en een programma van fundamentele verandering van de maatschappij. Niet alleen om electoraal een partij uit te bouwen, maar ook om in de strijd in de bedrijven, scholen,… overwinningen te boeken, de beweging politieker te maken, en met onze voorstellen te richten op de omvorming van de maatschappij – in de richting van een democratisch socialisme.
In die zin zal het nodig zijn om een nieuw opbouwend actieplan na nieuwjaar voor te leggen en te bediscussiëren, bijvoorbeeld ook op personeelsvergaderingen, en toe te werken naar een 48-urenstaking, als een staking van 24 uur deze regering niet wegkrijgt. Niet alleen om de hard rechtse maar ook om de rest van de besparingspolitiek naar de vuilnisbak te verwijzen. Daartoe zullen we onze eigen politieke instrumenten moeten uitbouwen en de beweging van onderuit democratisch organiseren. Om Michel 1 weg te krijgen en de discussie te lanceren over hoe we een alternatief op het kapitalisme kunnen bereiken.
Op 17 maart is er in Leuven een solidariteitsmars tegen extreemrechts. Blokbuster is verheugd dat andere organisaties mee op deze kar springen om tot een nieuwe solidariteitsmars te komen na eerdere gelijkaardige initiatieven in Gent en Zeebrugge. We willen de straten niet aan extreemrechts overlaten! Betoog mee op 17 maart in Leuven. Hieronder de oproep van Gastvrij Leuven.
Aan het station bleek dat er zeer weinig treinen reden. Op de informatieschermen stonden enkel regionale L-treinen aangekondigd. IC-treinen naar Brussel, Luik of Hasselt reden niet. Een zwakte was wel dat er geen piket stond aan het station. Ook bij de grootste stelplaats van De Lijn in Leuven was dat niet het geval. In het busstation was er heel wat bedrijvigheid, maar in hoeverre het om bussen van De Lijn of van pachters ging, was niet duidelijk.
