Your cart is currently empty!
Tag: inschrijvingsgeld
-
4.175 euro inschrijvingsgeld voor buitenlandse studenten? Bezetting rectoraat ULB!
Eind vorige week voerden studenten aan de Franstalige universiteit ULB in Brussel actie. Ze protesteren tegen het feit dat het inschrijvingsgeld voor studenten uit ontwikkelingslanden verhoogt naar 4.175 euro (tegenover 835 euro voor studenten uit Franstalig België). Er waren al meerdere acties om hierover te sensibiliseren. De autoriteiten gaven daar geen gevolg aan. Een betoging afgelopen donderdag eindigde met de bezetting van het rectoraat van de ULB. Deze bezetting gaat door. Vandaag is er een algemene vergadering van de studenten voorzien.
Artikel door Julien, ALS-ULB
In een interview met de RTBF verklaarde een betrokken student: “Meer dan 4.000 euro inschrijvingsgeld is onhaalbaar. Met het huidige inschrijvingsgeld van 2.700 euro werk ik al 15 tot 20 uur per week als jobstudent bovenop mijn studies. Het leven is hier immers duur: huur, eten, kledij, … Het is moeilijk.”
De ULB hult zicht in stilzwijgen en schuift de hete aardappel door. Vicerector Marie-Soleil Frère rechtvaardigt de verhoging van het inschrijvingsgeld met het gebrek aan middelen. De financiering met gesloten enveloppe blokkeert de middelen voor het hoger onderwijs terwijl het aantal studenten toeneemt. Bovendien werden de subsidies vanuit de overheidsdienst ontwikkelingssamenwerking met ongeveer een miljoen euro afgebouwd dit jaar.
In plaats van op te komen voor meer publieke middelen, spelen de universiteiten de kaart van het neoliberalisme. Al wat kan verkocht worden, staat te koop: diensten (zoals schoonmaak, restaurants, bewaking, …) en gebouwen (onder meer aan ING, Sodexo of reisbureaus).
De vicerector denkt dat we ons vergissen en de overheid moeten aanspreken om meer middelen te eisen in plaats van actie te voeren aan de universiteit. Er zit een grond van waarheid in: de ULB is niet verantwoordelijk voor de publieke financiering van het hoger onderwijs. Maar waarom neemt de ULB geen initiatief om de studenten en het personeel te mobiliseren om meer middelen te eisen? De bestuurders van de universiteit moeten niet op zoek naar winstgevendheid maar moeten erover waken dat de infrastructuur toegankelijk is voor zoveel mogelijk studenten en dit zonder discriminatie.
We benadrukten het al tijdens de staking van het schoonmaakpersoneel op de grootste campus van de universiteit in maart: enkele een massale publieke herfinanciering van het onderwijs in belang van de studenten en het personeel kan een antwoord bieden op de problemen. Bovendien kan het de strijd verenigen. Het schoonmaakpersoneel bracht overigens een solidariteitsbezoek aan de bezetting van het rectoraat.
Binnen enkele maanden zal de ULB met verschillende onderaannemers onderhandelen over een contract voor de schoonmaak van de campussen. Het gaat om een budget van ongeveer 6 miljoen euro. De directie vroeg al een aanbesteding aan verschillende schoonmaakbedrijven. We zullen erop toezien dat de gelegenheid niet gebruikt wordt om de middelen voor de schoonmaak af te bouwen. Dit mag niet als pasmunt gebruikt worden voor een gedeeltelijke gelijkschakeling van het inschrijvingsgeld voor alle studenten. We moeten vermijden dat de ULB de middelen voor het inschrijvingsgeld voor buitenlandse studenten probeert te zoeken door te besparen op andere diensten zoals de schoonmaak.
We denken dat het noodzakelijk is dat de verschillende strijdbewegingen die de afgelopen jaren opdoken met elkaar verbonden worden: buitenlandse studenten tegen de hogere inschrijvingsgelden, schoonmaakpersoneel tegen de hoge werkdruk en het gebrek aan middelen en meer algemeen de universitaire gemeenschap tegen de vermarkting van het hoger onderwijs. Studenten en personeelsleden hebben dezelfde belangen en moeten samen opkomen voor een massale herfinanciering van het onderwijs.
-
Ugent. Verhoging inschrijvingsgeld voor éénjarige ManaMa’s en postgraduaten afgevoerd na protest
Na een aantal studentenacties aan het rectoraat heeft de Ugent de verhoging van het inschrijvingsgeld voor éénjarige Master-na-Masters (ManaMa) en postgraduaten afgevoerd. Dit betekent dat de ManaMa’s aan de faculteiten Economie, Politieke en Sociale Wetenschappen, Letteren en Wijsbegeerte gevrijwaard zijn. Tweejarige masters en de masters Data-analyse en Milieusanering worden wel nog steeds duurder. Er komen voor deze laatste wel overgangsmaatregelen voor studenten die de opleiding al hebben aangevat.Artikel door Koerian, student UGent
Eerder dit semester kondigde de Ugent aan dat het de inschrijvingsgelden voor ManaMa-opleidingen wilde verhogen, dit tot een bedrag tussen de 1730 en de 5300 euro. Bij gebrek aan financiering van de Vlaamse overheid wilde de universiteitsbureaucratie de reguliere bachelors en masters meer fondsen geven, door die voor ManaMa’s en postgraduaten af te schaffen.
De maatregel past in het project van deze regering om een elite-onderwijs te creëren, waarbij gewone studenten enkel via leningen hoger onderwijs kunnen volgen. Na het verhogen van de algemene inschrijvingsgelden, was dit een testcase voor verdere besparingen. Door telkens een klein deel van de vakgroepen en studenten aan te pakken, wil men hen tegen elkaar opzetten en veralgemeend protest vermijden.
Al gauw na het aankondigen van de maatregel werd een protestactie opgezet. Met een honderdvijftigdtal studenten werd naar het rectoraat getrokken. De actie werd vooral gedragen door studenten uit verschillende ManaMa’s. Eenmaal daar wist vicerector Freddy Mortier ons te vertellen dat er nu eenmaal keuzes moeten gemaakt worden en dat buitenlandse universiteiten onze richtingen als rommel zien, wegens te goedkoop. Een paar weken later vond na een beperkte mobilisatie een gelijkaardige actie plaats, opnieuw aan het rectoraat. De rector kwam ons vertellen dat haar handen gebonden waren door de Vlaamse regering. Zowel de vicerector als de rector maakten de visie van de universiteit op onderwijs pijnlijk duidelijk: een luxe voor zij die er het geld voor hebben. De acties waren met slogans als “Betaal onze ManaMa met geld uit Panama” strijdbaar.
Matthias Van der Heyden, studentenvertegenwoordiger in de Raad van Bestuur van de Ugent, deed na de acties een voorstel in die Raad van Bestuur om de prijsverhoging af te voeren, ofwel om de maatregel uit te stellen dan wel overgangsmaatregelen te voorzien. Toen het ernaar uitzag dat het voorstel op steun van andere raadsleden kon rekenen, liet voorzitter Sas van Rouveroij (Open VLD) het tegen de regels in, van de agenda halen. Hiertegen volgde nog een kleine actie aan het rectoraat.
Onder de studenten was er heel wat enthousiasme voor de acties en het was duidelijk dat er veel potentieel was om een beweging tegen besparingen uit de bouwen. Er was echter geen programma dat verder gingen dan het afvoeren van de prijsverhoging van de ManaMa’s. Door de link te maken met algemene besparingen op onderwijs hadden we sterker gestaan. De rector had de verantwoordelijkheid voor haar besparingen niet zomaar kunnen afschuiven op de Vlaamse regering. Bovendien was het makkelijk geweest om andere delen van de universiteit die zwaar worden getroffen door de besparingen, zoals het Ugentpersoneel en kleinere vakgroepen zoals Arabistiek en Slavistiek, mee te betrekken. De regering-Bourgeois bespaarde reeds 400 miljoen euro op onderwijs, en meer besparingen zullen volgen. Er zal daarbij kosten noch moeite worden gespaard om faculteiten, universiteiten en studenten tegen elkaar uit te spelen. Een studentenbeweging die nu al sterk staat, had een belangrijke rol kunnen spelen in de mobilisatie naar het actieplan dat vanaf 29 september door de vakbonden wordt ontrold, en waarin het personeel van de openbare diensten een belangrijke rol zal spelen.
De huidige toegeving is erg belangrijk. Het toont aan dat strijd loont. Dat zelfs relatief kleine protestacties een besparingsmaatregel kunnen terugdringen, moet studenten het vertrouwen geven om zich verder te organiseren rond offensieve eisen, voor meer investeringen in onderwijs, voor een volledige afschaffing van het inschrijvingsgeld, voor gratis koten en degelijke voorzieningen. De strijd rond deze maatregel is echter nog niet afgelopen. De ManaMa’s van de rechtenfaculteit, die veelal tweejarig zijn, zullen wel duurder worden. De kans dat de universiteit haar besparingsmaatregel toch nog, gefaseerd, doorvoert is bovendien groot. Waakzaamheid en verdere acties zullen nodig zijn.
Laat deze overwinning de basis zijn om een sterke studentencampagne op te bouwen. Een campagne die via democratische actiegroepen op elke faculteit kort op de bal kan spelen, elke poging tot besparingen tegenhoudt en een offensief en duidelijk politiek programma naar voor schuift. Een campagne die verder gaat dan protestacties, maar via muurkranten, algemene vergaderingen etc., structuren en steun opbouwt die een langdurige strijd kunnen dragen. Een dergelijke beweging die de link kan maken met scholieren en studenten en personeel aan andere universiteiten kan een grote uitdager worden voor het besparingsbeleid. Laat de betoging van 29 september en de staking van 7 oktober een startmoment zijn om een ééngemaakte strijd tegen besparingen op onderwijs af te trappen.
Een vergadering van academisch personeel van de vakgroep Conflict en Ontwikkeling heeft alvast besloten een groot piket te plaatsen op 7 oktober, waarop les zal worden gegeven over de effecten van het besparingsbeleid en waar zal worden besloten over verdere acties.
-
Volgende stap in verhoging inschrijvingsgeld: tot 5.300 euro voor Master-na-Master
Vorig academiejaar werd geprotesteerd tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld. Dat bleek slechts een eerste stap te zijn, nu wordt voor de ManaMa al verder gegaan. De Vlaamse overheid weigert om de meeste Master-na-Master (ManaMa) opleidingen te blijven financieren. Dit kadert uiteraard in het besparingsbeleid. Het tekort aan publieke financiering maakt dat universiteiten op zoek gaan naar andere bronnen. Het inschrijvingsgeld dreigt een enorme sprong te maken. Eens dit voor de ManaMa’s is doorgevoerd, kan het als precedent gebruikt worden.
Artikel door Koerian (Gent)
Officieel wordt gesteld dat er meer geld naar de reguliere bachelor- en masteropleidingen moet gaan, waardoor er geen middelen zijn voor een reeks ManaMa’s en postgraduaatsopleidingen. Bij gebrek aan financiering door de overheid dreigen deze opleidingen nu erg duur te worden. De Gentse universiteit publiceerde al de inschrijvingsgelden voor ManaMa’s in 2016-2017. (1) Afhankelijk van kortingen die richtingen aan de studenten geven, gaat het om bedragen van 1.730 tot 5.330 euro! Als alle faculteiten het voor het organiseren van de manama’s nu zonder steun van de universiteit moeten stellen, is de kans groot dat studenten de volle pot moeten betalen.
Deze maatregel past in de verdere neoliberalisering van de universiteiten en hogescholen. Vorig jaar werden de reguliere inschrijvingsgelden al fors opgetrokken, nu vormen de ManaMa’s een testcase om nog een stap verder te gaan. Het probleem van de onderfinanciering wordt naar de studenten doorgeschoven, met een element van verdeel-en-heers door eerst de ManaMa’s aan te pakken. Het enige alternatief hierop is het afdwingen van meer publieke middelen voor alle opleidingen, ook voor ManaMa’s.
In België leeft 15,5% van de bevolking in of op de rand van armoede. Voor hen is 5.330 euro neertellen voor een jaar studeren onmogelijk. Ingenieurs die zich verder willen specialiseren, farmaciestudenten die de industrie inwillen, of studenten in een van de 45 andere master-na-masteropleidingen die de Ugent momenteel aanbiedt, dreigen een zware financiële kater en schulden op te lopen tenzij ze over rijke ouders beschikken natuurlijk. Hoeveel talent zal hierdoor onbenut blijven? Ook kan dit bijdragen aan de discussie over het schrappen van richtingen. Er is de voortdurende dreiging om voor het bedrijfsleven minder interessante studierichtingen te schrappen.
De verhoging van de inschrijvingsgelden voor ManaMa’s dreigt de toegang tot het onderwijs te beperken tot wie het zich kan veroorloven. Dit ligt in het verlengde van de algemene verhoging van het inschrijvingsgeld en de meerjarenbesparing van 800 miljoen euro op het onderwijs. Het aantal studenten in het hoger onderwijs is de afgelopen jaren sterk toegenomen, het aantal personeelsleden volgde de stijging niet. Bovendien is er een grote publicatiedruk waardoor individuele begeleiding van studenten onmogelijk wordt. In plaats van te investeren in hoger onderwijs, bespaarde de regering-Bourgeois 50 miljoen euro in 2015 en dit jaar nog eens 80 miljoen. Het leidde op 18 maart tot een protestactie van het personeel. “Investeren in hoger onderwijs is investeren in de toekomst”, stelden de vakbonden op die actie. De regering doet het tegenovergestelde: besparen op onderwijs en dus besparen op de toekomst.
We gaan stilaan meer in de richting van het Angelsaksische model van hoge inschrijvingsgelden en een grote invloed van grote bedrijven. In Engeland bijvoorbeeld betalen studenten 12.000 pond per jaar aan private universiteiten. De grote meerderheid gaat een lening aan om dit te kunnen betalen. Het zorgt ervoor dat jongeren jarenlang moeten afbetalen (als ze al een job vinden!) en niet in staat zijn om bijvoorbeeld een huis te kopen. Grote bedrijven maken winsten op de kap van de studenten en de gemeenschap. Studenten gaan gebukt onder een schuldenberg. In de VS bedroeg de schuldenberg in 2014 al 810 miljard euro! Gemiddeld studeerden 7 op de 10 Amerikaanse studenten in 2012 af met een lening. Gemiddeld moest elke student 22.000 euro afbetalen. Jongeren die nog aan hun leven moeten beginnen, starten meteen in het rood met een studieschuld als blok aan het been.
Het gebrek aan publieke investeringen in onderwijs zullen de ongelijkheid verder versterken. Nu al scoort het Vlaamse onderwijs slecht inzake sociale ongelijkheid. Amper 6% van de kinderen van geschoolde arbeiders gaat studeren, 64% van hen zetten hun studies voortijdig stop. Enkel een volledig gratis en kwaliteitsvol onderwijs kan hier soelaas bieden, een onderwijs met voldoende personeel voor kwaliteitsvol onderzoek en lesgeven, waar iedereen kan studeren wat hij of zij wil.
De nieuwe verhoging van de inschrijvingsgelden voor ManaMa’s moet bestreden worden. Het is het resultaat van besparingen op onderwijs. Daartegenover plaatsen we de nood aan meer publieke middelen. Als er 9,2 miljard euro extra kan uitgegeven worden aan defensie, onder meer voor de aanschaf van gevechtsvliegtuigen, zijn er blijkbaar wel middelen. Het is een politieke keuze om wel in oorlog, maar niet in onderwijs te investeren. We verzetten ons tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld en de besparingen. Wij eisen een publieke herfinanciering van het onderwijs tot 7% van het BBP.
(1) Zie: http://www.ugent.be/nl/studeren/masteropleidingen/studiekosten/studiegeldmaster/studiegeldmanama20162017.htm
-
Na verhoging inschrijvingsgeld zullen nieuwe aanvallen op onderwijs volgen!
Artikel door Koerian, verantwoordelijke ALS-Gent, uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Tijdens het afgelopen najaar werd het inschrijvingsgeld voor de Vlaamse universiteiten en hogescholen verhoogd naar 890 euro, een maatregel die kadert in een breder besparingsplan. Het hoger onderwijs moet van minister Crevits 400 miljoen euro besparen, het secundair en lager evenveel.De besparingen treffen alle delen van de samenleving, maar onderwijs zit in de hoek waar de zware klappen vallen. Het had voor de besparingen al te kampen met een gigantisch tekort aan middelen. Onderfinanciering zorgde reeds voor extra werkdruk bij het academisch personeel en een afbouw van persoonlijke begeleiding. Het aantal personeelsleden steeg nergens proportioneel in vergelijking met het aantal studenten. Lessen in auditoria met duizend studenten zijn geen uitzondering meer. Dit vertaalt zich ook in een heel ongelijk onderwijs waarin jongeren met laaggeschoolde ouders of uit gezinnen met een moeilijker economische achtergrond steevast een achterstand hebben. Het zijn juist die groepen die baat en nood hebben aan begeleiding om hun talenten tot bloei te laten komen. Extra besparingen betekenen een ramp voor leerlingen en studenten in heel Vlaanderen.
De beslissing over waar bespaard wordt, werd gemakshalve doorgeschoven naar de universiteiten. De KU Leuven besloot al studenten met een te lage score in het eerste jaar te weren van verdere studies, de UGent denkt over een gelijkaardig systeem. In plaats van pijnpunten aan te pakken en flankerende begeleiding van studenten te voorzien worden studenten met problemen eruit gewied. Dit zijn nauwelijks verdoken besparingsmaatregelen.
Dit is nog maar het begin, de regering zal niet stoppen bij de huidige golf besparingen. Keer op keer zal deze tatcheriaanse formatie het mes zetten in de verworvenheden van de arbeidersklasse, zo ook in het onderwijs. In Nederland, waar inschrijvingsgelden grosso modo tussen de 10 en 20.000 euro bedragen heeft men onlangs de studiebeurs afgeschaft en vervangen door een studielening. De Europese besparingsregeringen zullen geld uit onze zakken blijven kloppen zolang zij aan de macht zijn. Men zal steeds verder gaan in aanvallen op onze welvaart, levensstandaard en onderwijs.
De volgende stappen in de onderwijsbesparingen zijn duidelijk, ze zijn door rechtse regeringen in onder andere Engeland en Nederland al uitgevoerd. Daar is er een eliteonderwijs dat zonder het aangaan van leningen onbetaalbaar is voor de overgrote meerderheid van de gezinnen. Men gaat ervan uit dat onderwijs een voorrecht is, een luxe, een goed waar stevig voor betaald moet worden, een privilege voor de hogere klassen. Ons onderwijs moet concurrentieel zijn, luidt het. Ook grondrechten als een gedegen opleiding ontsnappen niet aan de marktlogica.
Bij de studenten zelf echter bleef het opvallend stil. Van veel verzet was geen sprake. Nochtans begon het jaar veelbelovend, een petitie tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld haalde 20.000 ondertekenaars. Kort daarop werden aan de verschillende universiteiten actiecomités opgericht en op 2 oktober kwamen in Brussel 3.000 studenten op straat. Wat ging er mis?
Zowel voor als na de betoging in Brussel werden de besluiten van actiecomités en algemene vergaderingen van studenten genegeerd. Er werd getwijfeld, gewacht en de acties werden beperkt tot halfslachtige voorstellen waarbij ludiek het sleutelwoord was. Rondjes lopen met een fakkel of namen op een doek schrijven, kunnen echter geen degelijke campagne en sterke acties vervangen. De Vereniging van Vlaamse Studenten (VVS) koos in de praktijk voor een tactiek van onderhandelen in plaats van actievoeren.
Ook probeerden lokale studentenraden en enkele politieke verenigingen om het programma te beperken tot de grootste gemene deler, verder dan verzet tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld mocht het niet gaan. Nochtans kan een offensief programma een beweging versterken en een dynamiek creëren. Als er in Québec, Nigeria en elders gedeeltelijke overwinningen werden bekomen door bewegingen in het onderwijs was dit op basis van een radicaal programma dat ervan uitging dat het geld moet gehaald worden waar het zit om te investeren waar nodig. Zo’n radicaal programma werd door scholierenactiecomités in Gent wel toegepast, zij brachten doorheen het semester honderden leerlingen op straat.
Meer dan het niet aannemen van een programma werd getracht elke vorm van politiek te weren van acties. Verschillende malen werden politieke studentenverenigingen gevraagd geen eigen pamfletten of kleuren mee te brengen, enkele keren probeerde men zelfs materiaal in beslag te nemen. Daarenboven werden de vakbonden, zelf in strijd tegen besparingen, geweerd van acties.
Uiteindelijk kwamen er eind vorig jaar verklaringen van de VVS en haar regionale studentenraden waarin ze steun gaven aan de maatregelen voor het weren van eerstejaarsstudenten die te zwak scoren.
Het maakt dat de studentenbeweging slecht voorbereid is op de onvermijdelijke nieuwe aanvallen op het onderwijs. Strijd zal nochtans nodig zijn en zoals de scholierenacties aantoonden, is het mogelijk om jongeren te mobiliseren en hun strijd te laten organiseren. Met Actief Linkse Studenten zullen wij ons blijven organiseren tegen elke verdere aanval op ons onderwijs. Dit op basis van democratische structuren, een opbouwend actieplan en een radicaal programma. Wij zullen de strijd voeren wars van bureaucratie of achterkamerpolitiek. Bourgeois, Crevits, van ons krijg je niets!
-
Scholierenactie gepland aan nieuwjaarsreceptie CD&V
Vorig semester trokken de Gentse scholieren het verzet tegen de besparingen op gang met verschillende acties tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld. Na een succesvolle scholierenstaking in oktober, werd het jaar 2014 afgesloten met de grootste nationale betoging op 6 november en algemene staking uit de afgelopen decennia. Nooit was er zoveel vastberadenheid om zich te verzetten tegen de asociale besparingen van deze rechtse regering.De verhoging van het inschrijvingsgeld in het hoger onderwijs moet 163 miljoen euro opbrengen. Eén van de 40 nieuwe F35 gevechtsvliegtuigen kost ons allen 150 miljoen euro. Investeren in oorlogstuig blijft een grotere prioriteit dan investeren in onderwijs. De oorlogen in het Midden-Oosten hebben vooral tot vernieling, ellende en meer dan een miljoen doden geleid en tot de radicalisering van een kleine groep jongeren die vervreemd is geraakt van de samenleving.
Hoe doen we de regering luisteren?
Jammer genoeg blijken zowel de federale als Vlaamse regering vastberaden in hun besparingswaanzin. De strijd zal daarom in 2015 moeten verder gaan. Indien deze regeringen hun plannen niet willen veranderen, zal massaal protest en druk vanuit de samenleving hen moeten dwingen. Dat is wat wij van plan zijn.
De Gentse actiecomités van scholieren willen alvast opnieuw het voortouw nemen en acties opzetten. Op 24 januari houdt de CD&V haar nationale nieuwjaarsreceptie in Gent. Wij roepen de Gentse scholieren op daar mee actie te gaan voeren. Indien de CD&V luistert naar de bekommernissen van de vele jongeren en ouders die protesteren dan moeten ze stoppen met het besparen op onder andere onderwijs en deze regeringen niet verder ondersteunen.
Scholieren lanceren nieuwe beweging: SCHOLIERENACTIE
We hebben de ambitie om overal in Vlaanderen acties op touw te zetten. Een brede beweging van scholieren tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld naar 890€ en de besparingen op onderwijs is dringend nodig.
Geïnteresseerd? Doe mee met de campagne “SCHOLIERENACTIE” en zet ook op jouw school, in jouw stad, met vrienden en klasgenoten een actiecomité op. Weet je niet direct hoe eraan te beginnen? Geen probleem, contacteer ons door een sms te versturen naar: 0483042208 of bezoek de website SCHOLIERENACTIE.be
ZATERDAG 24 januari om 16u15 – afspraak aan de Muidebrug (gemakkelijk te bereiken met tram 4), vanwaar we vertrekken naar de CD&V receptie die doorgaat in de oude Eskimofabriek aan de Wiedauwkaai.
Facebook evenement
-
Gentse scholieren organiseren zich en vervoegen arbeidersbeweging
Foto: SooRa Artikel door Koerian (Gent) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Aan de kop van de vakbondsbetoging van 6 november was er een jongerenblok met opvallend veel Gentse scholieren. Meer dan 130 scholieren gingen niet naar de les om samen met 150.000 andere vakbondsmilitanten te betogen.
Al sinds begin september organiseren leerlingen op verschillende Gentse scholen zich tegen de besparingen op onderwijs. Bij aanvang van het schooljaar besloten Actief Linkse Studenten en Scholieren in Gent verschillende scholen aan te doen om de jongeren aan te spreken over besparingen in het onderwijs. Er werd consequent naar voor geschoven dat er opnieuw 7% van het BBP naar onderwijs moet gaan, en dat democratisch georganiseerde oplopende acties de enige manier vormen om die eis te verwezenlijken.
Dit resulteerde op 10 september in een relatief bescheiden betoging van ongeveer 80 jongeren. De algemene vergadering op het einde van de betoging besloot actiecomités op te richten op verschillende scholen. Deze actiecomités kwamen regelmatig samen om te bespreken wat de volgende stappen waren in de beweging tegen besparingen in het onderwijs. Ze besloten op 8 oktober een nieuwe betoging te organiseren, waarop vooral de solidariteit tussen studenten en scholieren werd benadrukt. Met 500 aanwezigen was dit een succes. Nadien werd door alle aanwezigen besloten zitacties te houden op verschillende scholen en zo toe te werken naar een scholierenstaking op 22 oktober.
Op 22 oktober bleven 800 Gentse scholieren weg uit de klas om te betogen voor een kwaliteitsvol en toegankelijk onderwijs. Actiecomités van op zes verschillende middelbare scholen en op Sint-Lucas Hogeschool tekenden present. Daarnaast waren er nog scholieren van scholen waar geen actiecomité was. Door de link met het personeel actief te zoeken stonden veel leerkrachten, ook zij zijn slachtoffer van de besparingen, positief tegenover de acties. Enkele scholen gaven zelfs toestemming aan hun leerlingen om naar de actie te komen. In een grote algemene vergadering op het einde van de actie werd unaniem besloten alle aangekondigde vakbondsmanifestaties te steunen en samen met de arbeiders een front tegen alle besparingen te vormen.
Van een kleine beweging opgezet door ALS groeide de scholierenbeweging uit tot een gestructureerd protest dat actief is in bijna elke school in centrum Gent. Van cruciaal belang hierbij waren de democratische opbouw van de beweging, het toepassen van een opbouwend actieplan, het naar voor schuiven van een radicaal programma en het zoeken van de link met het personeel.
Een strijd tegen besparingen wordt van onderuit gevoerd met respect voor diversiteit van de beweging en onderlinge meningsverschillen. Iedereen die zich tegen besparingen verzet moet de kans krijgen te participeren aan de opbouw van verschillende acties. In die zin waren en zijn de actiecomités van talloze scholieren op verschillende scholen cruciaal, net als de algemene vergaderingen die na elke actie werden en worden georganiseerd. Respect voor de verschillende meningen, eenheid in actie en diversiteit, heeft gezorgd voor een maximale betrokkenheid van alle actievoerders en heeft de slagkracht van de beweging bepaald.
De ALS hebben steeds een radicaal programma naar voor geschoven binnen de beweging. Eisen als 7% van het BBP voor onderwijs, het geld halen waar het zit, investeringen in onderwijs niet in oorlog werden door talloze scholieren overgenomen en in slogans gegoten. Ze enthousiasmeerden en politiseerden een grote groep. Ze werden gebruikt in acties die zorgvuldig werden opgebouwd. Elke actie was groter dan de vorige, naar elke actie werd massaal gemobiliseerd. In een reeks pamfletten werden scholieren bewust gemaakt van de besparingen, hun gevolgen en de mogelijke alternatieven en werden ze opgeroepen om ervoor op straat te komen.
Doorheen de beweging is er een radicalisering die ook tot uiting komt in het aantal leerlingen dat bij ALS en ook bij LSP aansloot. Onze actiemethodes werken, en jongeren trekken heel bewust de kaart van een antikapitalistische jongerenorganisatie en consequent revolutionaire partij. Tot voor een paar maand werden bijvoorbeeld stakingen in het openbaar vervoer door scholieren op hoongelach onthaald, nu staan diezelfde leerlingen zelf aan de piketten.
De link met de georganiseerde arbeidersklasse is gelegd en zal niet meer worden verbroken. Op 1 en 15 december volgen (solidariteits)acties van Gentse scholieren, omwille van examens zal de nadruk op 15 december liggen. Na de nationale vakbondsbetoging is er ook in de hoofden van de scholieren geen weg terug. Het volledige besparingsbeleid moet worden weggestaakt, een focus louter op besparingen in het onderwijs is uit den boze. Ook op komende vakbondsacties zullen scholieren aanwezig zijn als deel van de arbeidersbeweging.
De jonge geest is uit de fles en kan er niet meer worden ingepropt. De beweging van scholieren is gestart en zal niet zomaar stoppen. Honderden scholieren werden gepolitiseerd en geactiveerd, duizenden hoorden van de acties die in Gent zijn opgezet. De jeugd heeft de toekomst, en de jeugd is in strijd. Voor wie de slogan “Bourgeois, Crevits, van ons krijg je niets” al beu is gehoord, worden het harde tijden. Om het in de woorden van de scholierenactivisten zelf te zeggen “Wij zijn boos! Hoe boos? Heel fucking boos!” Via het opgezet democratisch model willen zij in één front met alle slachtoffers van de besparingen niet alleen deze regering, maar heel het beleid wegstaken.
-
Niet meer selectie, maar meer middelen voor hoger onderwijs nodig!
Betoging 6 november. Spandoek: “Scholieren tegen besparingen. Onderwijs fair, niet elitair.” Foto: SooRa (Gent) Bram Roelant van de Vlaamse Vereniging van Studenten (VVS) verraste met zijn steun aan het voorstel van de KULeuven om studenten die het te slecht doen in hun eerste jaar uit te sluiten. Meer nog, hij wil de maatregel uitbreiden tot alle Vlaamse universiteiten. Hierin volgt de VVS minister van onderwijsbesparingen Crevits.
Reactie door Koerian (*) van ALS-Gent
ALS meent dat dit een asociale maatregel is. Studenten die niet meteen de juiste richting vinden of het aanvankelijk moeilijk hebben met de overgang naar het hoger onderwijs worden zo een academisch traject ontzegd. Het zorgt voor een extreem prestatiegericht model, waarbij niet de persoonlijke ontwikkeling maar de punten van studenten centraal staan. Jongeren die in het eerste jaar wat achterop raken, om welke reden dan ook, zien hun toekomst door de neus geboord.
Cijfers van de OESO tonen aan dat het middelbaar onderwijs in België bij de meest ongelijke van alle ontwikkelde landen behoort. Amper één tiende van de kinderen van ouders die niet gestudeerd hebben, behaalt een diploma hoger onderwijs. De kans om verdere studies te volgen ligt bij kinderen uit hooggeschoolde gezinnen zes maal hoger dan bij die uit laaggeschoolde gezinnen. Een opgedreven selectie zal jongeren uit zwakkere gezinnen harder treffen. Ook jongeren die moeten bijklussen om het hogere inschrijvingsgeld te betalen zullen gemakkelijker uit de boot vallen.
In plaats van meer middelen voor hoger onderwijs te eisen zodat jongeren beter kunnen begeleid worden, wil VVS een ‘oriënteringstraject’ waarbij “de student van wie ingeschat kan worden dat hij bij een bepaalde opleiding geen grote slaagkansen heeft, die opleiding ook niet begint te volgen.” Met andere woorden, VVS pleit voor een vorm van toegangsproeven.
Het is vreemd dat de VVS, dat toch de belangen van de studenten zou moeten vertegenwoordigen, zich inschrijft in het asociale beleid van meer selectie en prestatiedruk. Deze regering wil 800 miljoen euro besparen op onderwijs. VVS protesteerde terecht tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld. Maar de besparing gaat verder dan dat, de toegankelijkheid en kwaliteit van het onderwijs zijn bedreigd. Door delen van de besparingen te ondersteunen, wordt de slagkracht van het verzet tegen de andere besparingen ondermijnd.
Een halfslachtige opstelling brengt ons nergens. De pogingen van VVS en verschillende regionale raden om het studentenprotest af te remmen door het te beperken tot ludieke acties en zelfs tot het verbieden van politieke slogans, toespraken en materiaal – voor de Gentse fakkeltocht werd zelfs getracht de vakbond te weren! – toonden dit eerder aan. Minister-president Bourgeois gaf bij de opening van het academiejaar zelf uitdrukkelijk aan dat ludieke acties geen indruk op hem maken.
ALS gaat voor een democratisch opgebouwde beweging van onderen uit. In dat licht hebben wij geholpen bij de opbouw van onafhankelijke scholierencomités op tal van scholen in Gent, zodat jongeren op een democratische manier zelf kunnen bepalen hoe en waarom ze actie voeren. Wij gaan niet enkel voor het terugschroeven van een aantal maatregelen. Een strijd tegen het volledige besparingsbeleid is nodig, een strijd die moet worden gevoerd samen met de vakbonden, met de slachtoffers van asociale maatregelen. Acties zullen hiertoe zorgvuldig moeten worden opgebouwd. Er moet met de nodige serieux worden omgegaan met de beweging. Een fakkeltocht en een fietstocht zijn leuk. Maar vandaag heeft de beweging tegen besparingen nood aan massale algemene vergaderingen, sit-ins, betogingen en staking, allen in samenwerking met het personeel van de desbetreffende instellingen. Naar deze actiemomenten moet zorgvuldig worden opgebouwd en campagne gevoerd met het oog op maximale betrokkenheid.
De beweging tegen besparingen op onderwijs is een beweging tegen elke aanval op onderwijs en voor meer investeringen, een beweging tegen elke maatregel die studenten en hun gezinnen raakt. Met Actief Linkse Studenten willen wij een democratische, degelijk opgebouwde strijdbeweging die de nodige slagkracht aan de dag kan leggen om het beleid defenitief op haar knieën te dwingen. Daarbij pleiten we voor meer middelen voor gratis en degelijk onderwijs dat voor iedereen toegankelijk is.
(*) Koerian is woordvoerder van Actief Linkse Studenten en Scholieren Gent. Die lagen aan de basis van diverse scholierenactiecomités die onder andere al een scholierenstaking organiseerden op 22/10 en mee op kop liepen tijdens de nationale vakbondsbetoging in Brussel op 6/11.
-
Antwerpse jongerenbetoging: bespaar niet op onze toekomst!
Woensdagavond was er in Antwerpen net als in andere studentensteden een actie tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld en tegen de besparingen in het onderwijs. De Actief Linkse Studenten voerden mee campagne om van deze betoging een succes te maken. We trokken samen met anderen door Antwerpen met een duidelijke boodschap: bespaar niet op onze toekomst. Hieronder enkele foto’s door MediActivista.
-
Massabetoging – foto’s van de jongerendelegatie
Een opmerkelijk groep van Nederlandstalige en Franstalige jongeren trok samen op in de massale betoging vandaag. De Gentse scholieren die op 22 oktober beslisten om het vakbondsprotest te vervoegen, waren met een groot aantal op de afspraak. Het argument van de rechtse regering dat we de besparingen moeten aanvaarden omdat het over de toekomst van de jongeren gaat, werd van antwoord gediend met een strijdbare jongerendelegatie met verschillende organisaties. Als die regering zich het lot van de jongeren zou aantrekken, dan zou ze niet besparen op alles wat jongeren belangrijk vinden.
Fotoreportage van de jongerendelegatie door SooRa (Gent)
Enkele foto’s van de jongerengroep door Emily (Namen)
-
Arbeiders, studenten, één strijd, één front!
Artikel door Emily (Namen) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Foto: Jean-Marie VersypOnze toekomst wordt bedreigd door de rechtse regering die van de armen steelt om aan de rijken te geven. Net zoals de neoconservatieven van de jaren 1980, zoals Thatcher en Reagan, willen ze ons laten geloven dat er geen alternatief is. Erger nog, er wordt gezegd dat die besparingen in het belang van onze toekomst zijn. Als de rechtse partijen toch zo bezorgd zijn om onze toekomst, waarom besparen ze dan op alles wat voor jongeren belangrijk is? Voor een degelijke toekomst zullen we zelf moeten strijden, op straat en met stakingen!
We zagen zelden een regering die zo op een confrontatie uit was als deze van Michel. We zullen met evenveel vastberadenheid ons verzet ertegen moeten organiseren. Jongeren kunnen daar een cruciale rol in spelen. Kijk maar naar het verzet in de jaren 1980 tegen de vorige rechtse regeringen. Toen organiseerden jongeren lokale comités van jongeren in strijd tegen de besparingen. Er werden massale jongerenmarsen voor werk gehouden. Zo waren er in 1984 maar liefst 40.000 betogers op deze jongerenmars. Toen al werd een collectieve vermindering van de arbeidsduur zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen geëist, alsook degelijke arbeidsovereenkomsten. De strijd voor werk is essentieel om een toekomst te kunnen uitbouwen.
De Vlaamse scholieren en studenten zijn al begonnen met het verzet tegen de besparingen in het onderwijs, en de verhoging van het inschrijvingsgeld voor het hoger onderwijs tot 890 euro in het bijzonder. Er waren verschillende betogingen, zitstakingen en in Gent was er op 22 oktober een geslaagde scholierenstaking. Deze strijd wordt georganiseerd door actiecomités in de verschillende scholen. Beslissingen over volgende acties worden genomen op algemene vergaderingen na acties zodat iedereen betrokken is en democratisch mee kan beslissen. Op de Gentse algemene vergadering na de scholierenstaking van 22 oktober werd in een bomvolle zaal beslist om de strijd samen met het personeel uit het onderwijs en alle andere werkenden verder te zetten. Een eerste afspraak is de nationale betoging van 6 november.
Jongeren: versterk het actieplan van de vakbonden! Samen sterk!
Het is een hele uitdaging om de rechtse regeringen en hun maatregelen weg te krijgen. De regeringen wegkrijgen, volstaat overigens niet, heel het besparingsbeleid moet weg. Daartoe zullen acties en stakingen nodig zijn. Dat komt niet zomaar tot stand, we moeten ons organiseren en zoveel mogelijk jongeren proberen mee te krijgen. Het houden van algemene vergaderingen op school, aan de universiteiten of op de werkplaats kan een goede aanzet daarvoor zijn. Daar kan het actieplan besproken en gestemd worden, zoals dit ook gebeurde op de algemene scholierenvergadering in Gent.
De besparingen treffen iedereen, van jong tot oud. We moeten er dan ook samen tegen ingaan. De vakbondsbetoging van 6 november is een goede gelegenheid hiervoor. Laat ons daar een sterk jongerenblok vormen. Op de provinciale en nationale algemene stakingen kunnen we het personeel vervoegen aan de stakersposten aan de scholen en universiteiten. Onze kracht is onze mogelijkheid om ons te organiseren en ons aantal. Een overwinning is mogelijk als we samen één front vormen.
We moeten ook al meteen waarschuwen: als we de harde besparingen niet wegstaken, zal er een grotere openheid zijn voor andere ‘alternatieven’ zoals extreemrechts. Dat zagen we al in Griekenland of Oost-Europa. Laten we het hier niet zover komen, alles wat ons verdeelt, verzwakt ons in de strijd voor een betere toekomst. Op 9 november zullen we alvast deelnemen aan een Europese actiedag tegen extreemrechts op initiatief van de Griekse antifascistische comités. We willen samen strijden tegen iedere vorm van verdeeldheid. Racisme, seksisme, homofobie, … zijn immers obstakels voor onze strijd voor een betere toekomst.
Laat er ons samen voor zorgen dat het actieplan van de vakbonden succesvol wordt ingevuld. Laat ons actie voeren voor een samenleving op basis van de behoeften van de 99% en niet de winsten van de 1% superrijken!
