Your cart is currently empty!
Tag: CAW
-
Sociale sector: protest houdt aan
Wouter Beke blijft provoceren tegen de sociale sector. Eerst kondigde hij besparingen aan, vervolgens deed hij alsof zijn neus bloedde toen de besparingen concreter werden met afdankingen. Hij beweerde dat de miljoenen die de CAW’s moeten besparen gevonden kunnen worden in overhead- en managementkosten. Is de minister zo wereldvreemd dat hij niet beseft dat het chronische gebrek aan middelen die kosten al tot een minimum beperkt heeft?
De CD&V’er deed er nog een schep bovenop door recent aan te kondigen dat de Vlaamse regering wel middelen vrijmaakt voor een app rond gezond eten. Op zich is daar niets mis mee. Maar 550.000 euro uitgeven voor een app is wraakroepend als ongeveer hetzelfde bedrag bespaard moet worden bij CAW Antwerpen als onderdeel van de algemene besparing. Het betekent minder psychologische en schuldhulpverlening voor armoede. Mensen zullen hun hulpverlener verliezen, maar kunnen ondertussen wel gezonde recepten opzoeken.
De maatregelen van de Vlaamse regering zetten mensen op straat. Dat gebeurt zowel figuurlijk als letterlijk. Er vallen ontslagen. Zo verdwijnen bij de vzw Sam, de organisatie die straathoekwerk ondersteunt, een 20-tal van de 54 jobs. Daaronder ook Joost Bonte, een pionier van het straathoekwerk in ons land. De directies van de 11 Vlaamse CAW’s zien geen andere optie dan hun aanbod beperken, ook al zijn er wachtlijsten. Dit betekent dat mensen helemaal uit de boot zullen vallen. Het kan honderden mensen extra letterlijk op straat doen terechtkomen.
In Knack (18.2) schreef Ann Peuteman: “Als onze politici er niet voor zorgen dat die straathoekwerkers, psychologen en sociaal werkers sterk staan, goed worden ondersteund en de waardering krijgen die ze verdienen, zullen meer en meer mensen afdwalen in de richting van depressies, burn-outs, suïcide, verslaving, misdaad ook. Een erg efficiënte besparing lijkt zoiets niet.” Voor de extra politie en camera’s op straat zullen er nadien ongetwijfeld wel middelen gevonden worden.
De besparingen op de sociale sector zijn onderdeel van een algemeen besparingsbeleid van de Vlaamse regering. Zo moeten ook de culturele sector, de openbare omroep, De Lijn, het onderwijs, … het met minder doen. Het leidt overal tot ongenoegen. Minister-president Jambon mocht dit ondervinden toen hij tot twee keer toe werd uitgejouwd op culturele galabijeenkomsten, nochtans staan die niet bekend als traditionele broeihaarden van subversief sociaal verzet. Het doet het boegeroep op de MIA’s en de Ultimas enkel luider klinken.
In december waren er al de eerste protestacties, met onder meer druk bijgewoond protest van de sociaal assistenten. Op 5 maart is er een nieuwe gelegenheid om het verzet op te bouwen. Dan is er een betoging van de sociale sector, een uitstekende kans om al wie getroffen wordt door het Vlaamse besparingsbeleid bijeen te brengen in een collectieve actie van waaruit een actieplan kan gelanceerd worden.
-
Duizenden sociaal werkers op straat voor meer welzijn: Beke en Jambon moeten weg!
Indrukwekkend protest van de sociaal werkers vandaag. De regering-Jambon provoceert massaprotest! Vandaag kwamen duizenden sociaal werkers in actie om te protesteren tegen de zware besparingen op zorg. 27% minder bij SAM, 5% minder in de CAW, een gelijkaardige afbraak van de CLB, … “Een Beke meer!” Zo schreeuwden ze uit. De sociaal werkers zijn woedend. Genoeg is genoeg! Op naar meer solidariteit, verdere acties en het stoppen van de besparingen!
Verslag door een sociaal werker, foto’s door Els
De tekorten hebben zich de afgelopen periode al opgestapeld in de welzijnssector, o.a. door meer opdrachten zonder middelen, door geen aanpassing van de portefeuille aan de anciënniteit van de werkenden, door het tenderen van middelen, … Omdat deze vele kleine besparingen samen groot werden, begonnen verschillende CAW aan een interne besparing. Zo kunnen ze met de reeds beperkte portefeuille financieel gezond blijven. Bijvoorbeeld bij CAW Oost-Vlaanderen zouden drie opvangcentra sluiten, waaronder het gekende Klemenswerk voor mannen en Home Prins Albert. Samen gaat het om 37 plaatsen voor dak- en thuislozen. Daarnaast wordt een inloopcentrum voor diezelfde groep geschrapt. Naast de lopende besparingen per CAW zouden er nu over alle CAW nog eens 75 sociaal werkers (meer dan 52 VTE) verdwijnen. Het wordt naast een sociaal kerkhof ook een directe afbouw van hulp.
Onaanvaardbaar asociaal! Dat kleeft voor goed op Minister van Welzijn Wouter Beke. Hoe krijgt CD&V dit nog uitgelegd aan haar (misschien voormalige) sociale basis? Wat wordt het bestaansrecht voor deze partij: noch voor de gewone man, noch is het de zwaarste besparingspartij ten dienste van de bedrijven. We kunnen de CD&V uit deze regering dwingen, want ze zal zo’n beleid niet kunnen verantwoorden naar haar basis. Een val van de Vlaamse regering moet het doel worden! We kunnen de ketting breken via de zwakste schakel.
Hoe kunnen we dit mogelijk maken? Hoe gaat het verder na deze actie? Dat zijn vragen waarmee veel sociaal werkers de actie hebben verlaten. We zien alvast drie to do’s om resultaat te boeken: solidariteit versterken, acties opbouwen en de val van de regering afdwingen!
Solidariteit!
Solidariteit tussen alle deelsectoren is nodig. Samen staan we sterk. Iedereen is de dupe van deze besparingen. We gebruiken allemaal hulp en zorg doorheen ons leven. De vele fronten van verzet tegen de Vlaamse regering kunnen verenigd worden, met steun van de gezinnen die minder hulp en diensten zullen hebben als gevolg van de besparingen.
Acties opbouwen!
De hele week door zijn er acties gepland tegen de besparingen van de Vlaamse regering. Donderdag kan er nog eens stevig uitgepakt worden onder impuls van de cultuursector en de openbare omroep. 160 organisaties bundelen dan hun krachten om de besparingen te stoppen. Op de werkvloer kunnen nog meer slachtoffers van de besparingen betrokken worden in de acties: personeelsvergaderingen kunnen meer mensen betrekken. Er is nood aan een duidelijk plan van acties: waarom niet elke dag van de week een sector in actie tot de besparingen worden teruggeschroefd?
Deze regering van Beke en Jambon moet weg!
Wat willen we uiteindelijk? Die vraag moeten we ons stellen. Enkele toegevingen afdwingen of de besparingen in hun geheel stoppen? Om dat laatste te realiseren zullen Beke en de regering-Jambon weg moeten! De rijkdom om hulp en zorg in de vorm van basisdiensten te realiseren, is aanwezig in de samenleving. Bedrijven zoals INEOS krijgen miljoenen subsidies van deze regering, sociaal werkers moeten verdwijnen. De regering verdedigt de belangen van de rijken en de bedrijven. Met vertrouwen kunnen we de strijd aangaan voor een andere samenleving. Eén waar de gecreëerde rijkdom wel verdeeld wordt en waar welzijn een garantie is. Daarom moet eerst deze regering weg. Dan kunnen we met de beweging verdere stappen vooruit afdwingen!
Video vanop de actie: ‘Weg met Jambon – welzijn voor iedereen’
-
Een Beke meer in plaats van een Beke minder! Weg met Jambon I
Pamflet van LSP voor de actie van de CAW vandaag
Besparen op wie het meeste zorg nodig heeft: een schande!
De lijst met besparingen van de Vlaamse regering lijkt wel eindeloos: cultuur: -6%, culturele projectsubsidies: -60%, SAM vzw: – 27%, CAW: -5%, VDAB: 8% minder personeel, VAPH: -41,6 miljoen, CLB: – 11 miljoen, … Ook de thuiszorg zal minder snel groeien en de rusthuizen krijgen veel minder geld om de torenhoge werkdruk te verminderen. Vorige week werden er al verschillende acties door o.a. SAM vzw en de CAW om deze besparingswoede te stoppen.Genoeg is genoeg!
De besparingen raken rechtstreeks mensen in de meest precaire en moeilijke situaties. Mensen die vandaag dreigen uit de boot te vallen, zullen nog langer moeten wachten op hulp. Hulpverleners kregen de voorbije jaren steeds meer opdrachten zonder extra middelen. De besparing zal de werkdruk nog verder verhogen, wat de kwaliteit van de hulpverlening in gedrang brengt.Haal het geld waar het zit… Miljarden winsten onbelast
‘Er moet bespaard worden,’ is een vals dogma dat steeds naar voren geschoven wordt. Vandaag willen we laten horen dat er wel genoeg middelen zijn in de samenleving, maar dat die door het toedoen van de afgelopen en de huidige regeringen opgaan in winsten voor grote bedrijven en rijken. Volgens een studie van het Europees parlement loopt België jaarlijks 30,4 miljard belastinginkomsten mis van grote bedrijven. Volgens cijfers van FOD Financiën zouden 853 bedrijven samen 221 miljard hebben uitstaan in belastingparadijzen. Beeld u eens in wat we zouden realiseren moesten deze miljarden geïnvesteerd worden in onder meer zorg, onderwijs en welzijn.Kunnen we dit winnen? Ja!
Vandaag in actie komen is belangrijk om te tonen dat er op de werkvloer geen draagvlak is om deze besparingen te aanvaarden. De directies van de CAW gaan zelfs over tot een collectieve sluiting. Maar wat als vanaf volgende maand alles wordt doorgevoerd? Zo ver willen we het toch niet laten komen? Er lijkt geen uitweg, en toch is er één!Na deze actie kunnen er opbouwende acties gepland worden, met bijvoorbeeld regelmatige werkonderbrekingen en opeenvolgende stakingen. Zelfs sommige directies zullen begrijpen dat dit nodig is. Bij elke actie kunnen meer collega’s overtuigd worden om deze acties mee te voeren en te dragen. Ook de solidariteit in de samenleving opbouwen is cruciaal: iedereen maakt ooit wel eens gebruik van de zorg!
Bovendien kunnen acties in de andere sectoren gebundeld worden met onze acties. Zo kunnen we deze Vlaamse regering onder druk zetten en tot toegevingen dwingen. Als we de besparingen willen stoppen en omkeren, dan lijkt er geen andere weg dan deze regering doen vallen! Hoe doe je dat? Door via acties het maatschappelijk draagvlak voor het besparingsbeleid te kelderen. Er is een groot potentieel voor solidariteit.
Strijd loont! Dat leert de geschiedenis ons. Laten we nu opnieuw geschiedenis schrijven voor al wie welzijn en zorg kan gebruiken: de overgrote meerderheid van de bevolking! Dit blijvend afdwingen vereist een breuk met het systeem dat enkel gebaseerd is op winst waardoor een steeds grotere groep uit de boot valt. LSP komt op voor een democratisch socialistische samenleving.
-
5% minder CAW: een sociaal drama. Weg met deze Vlaamse regering!
Vlaamse regering doen vallen, kan deze besparingen stoppen!
Vandaag werden de CAW (Centra Algemeen Welzijnswerk) bij Minister Beke geroepen. Daar kregen ze te horen dat ze het vanaf 1 januari 2020 (binnen 1 maand!) met 5% minder subsidie moeten doen. Concreet gaat het om 52 VTE of ongeveer 70 sociaal werkers die verdwijnen. Dit is een ramp! Want de afgelopen jaren werden de CAW al als een vuilbak volgestouwd met bijkomende opdrachten zonder extra middelen. De lage lonen en de enorme werkdruk worden nu nog eens overgoten met een besparing via de hakbijl.
Door een sociaal werker
Aan het kabinet van Minister Beke voerden sociaal werkers vandaag actie om duidelijk te maken dat ze dit niet accepteren. Enkele directies riepen mee op om de stem van de werkvloer te laten horen. Genoeg is genoeg! ‘Beke meer’ in plaats van een ‘Beke minder!’ De mensen in de meest precaire en moeilijke situaties zullen de dupe zijn van deze besparingen. De hulpvragers zullen ook langer moeten wachten.
‘Er moet bespaard worden!’ is een vals dogma dat steeds naar voren geschoven wordt. Sociaal werkers lieten vandaag horen dat er wel genoeg middelen zijn in de samenleving, maar dat die door het toedoen van de afgelopen en de huidige regeringen opgaan in winsten voor grote bedrijven en rijken. Ten aanzien van de gigantische privéwinsten is het peanuts wat de CAW kosten. Sterker nog: de CAW dragen vooral bij aan de samenleving door welzijn te versterken. Uiteraard binnen de limieten van dit systeem en de toenemende uitbuiting van mensen.
Hoe verder? De Vlaamse regering heeft beslist dat ze deze en vele andere besparingen doorvoert. Dan zal deze regering wegmoeten om de besparingen te stoppen! De acties van de verschillende sectoren kunnen verenigd worden in een gezamenlijke strijd die deze val mogelijk maakt. Op 3 december volgt een eerstvolgende staking. Het is nu dat we in actie moeten komen! Dit kan door de acties op te bouwen tot de regering zwicht en het geld gaat halen waar het zit. De rijkdom in de samenleving is aanwezig, nu nog in de handen van iedereen!
-
Interview. Verzet tegen de vermarkting van het sociaal werk opbouwen!
Interview met twee sociaal werkers uit Antwerpen.
De laatste weken was het sociaal verzet niet uit de media weg te krijgen. Van de luchtverkeersleiders tot de stakende cipiers stuit de besparingsijver van de regering op hevige tegenwind. Maar ook in sectoren waar men traditioneel minder actie voert, bereikt het ongenoegen een kookpunt. In Antwerpen wil Fons Duchateau (N-VA), OCMW-voorzitter en schepen van onder meer sociale zaken, een aantal sociale voorzieningen uitbesteden aan de private sector. Sociaal werkers protesteren daartegen en roepen op tot een actie aan de gemeenteraad op maandag 30 mei. We spraken met Sanne, pas verkozen als vakbondsafgevaardigde voor het ABVV bij CAW Antwerpen, en Hannes die bij CAW werkt en lid is van het Sociaal Werk Actie Netwerk (SWAN).Interview door Mathias (Antwerpen) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Fons Duchateau beweert in de Gazet Van Antwerpen dat de sociale sector in Antwerpen niet in staat is om een aantal sociale problemen op te lossen. Wat vinden jullie daarvan?
Hannes: Die bewering is een grove belediging voor onze collega’s. Het klopt dat er in Antwerpen een 200-tal chronisch dakloze mensen zijn die zeer moeizaam uit hun situatie geraken. Niet verwonderlijk gezien de wooncrisis in onze stad. Er is een nijpend tekort aan sociale woningen, de wachtlijsten groeien en lopen op tot maar liefst zeven jaar. Het tekort laat zich ook voelen op de privémarkt waar men woningen van slechte kwaliteit aanbiedt tegen woekerprijzen.
Is de commercialisering die Duchateau voorstelt een oplossing voor het probleem?
Hannes: Door de schuld bij het CAW te leggen, maken ze ons verantwoordelijk voor de gevolgen van het structureel probleem op de woningmarkt. En dat terwijl de politiek weigert hier iets aan te doen. De N-VA zelf stelt dat men in Antwerpen de norm van 10% sociale woningen haalt en dat dit volstaat. Men zet enkel in op renovaties waardoor 10% van het totaal aantal sociale woningen op dit moment leeg staat.
Sanne: Zo’n commercialisering zal de problemen niet doen verdwijnen, integendeel. Duchateau wil deze maatregel op heel korte termijn doordrukken en houdt helemaal geen rekening met de sociale sector. Hij richt zich op de markt, maar weet eigenlijk niet hoe dit te bereiken. Er is een gebrek aan informatie. Bij de projecten zoals De Vaart [een dagcentrum voor daklozen] die in 2017 uitbesteed zouden worden, leidt dat tot onzekerheid bij personeel en cliënten. Dat heeft nu al nefaste gevolgen voor de begeleiding.
De gevolgen op langere termijn zullen dan niet mis zijn…
Sanne: De continuïteit komt onder druk. Het opbouwen van een vertrouwensband met je doelgroep is een werk van jaren. Het uitbesteden van zo’n opdracht kan dat in één klap wegvegen en er dreigt een pak ervaring en expertise verloren te gaan. Ook de werkgelegenheid zal daar onder leiden. Het CAW heeft al besloten om voorlopig enkel te werken met tijdelijke contracten. In Antwerpen is het CAW de tweede grootste werkgever voor sociaal werkers na het OCMW. Als de plannen erdoor komen, dreigen de vele studenten sociaal werk in Antwerpen de komende jaren geconfronteerd te worden met een dramatische arbeidsmarkt.
Wat hopen jullie te bereiken met deze eerste actie?
Sanne: We hopen een tegenkracht op te bouwen tegen de plannen die op tafel liggen. De argumentatie van Duchateau moet ontkracht worden. Niet alleen onder het personeel maar ook de cliënten. Een commercialisering zal niet leiden tot betere kwaliteit of begeleiding maar juist tot de verschraling van het aanbod. De gevolgen zijn verregaand.
We zijn trouwens niet de enigen die geraakt worden. In de gehandicaptensector staat men al een stuk verder met soortgelijke plannen. Bovendien worden ze daar geconfronteerd met aanvallen op de loonvoorwaarden. Hun vakbonden mobiliseren mee voor deze actie als begin van een actieplan. We moeten een gemeenschappelijk front vormen, dan staan we sterker tegen deze aanvallen.
Hannes: SWAN verwerpt het idee van een commercialisering van de zorg volledig. Het probeert bewust hulpverleners, studenten, academici en burgers te organiseren tegen de besparingen in de sociale sector. Maar we willen onszelf ook de vraag stellen hoe we als sector de mensen beter kunnen begeleiden en hoe we oplossingen kunnen aanbieden. Kortom, we willen een alternatief.
Het doel van onze sector mag niet zomaar een beheersing van de sociale problemen zijn. We moeten de mensen helpen deze te overstijgen. Maar dat kan enkel als er structureel ook de ruimte voor wordt gecreëerd. Dat betekent investeren in sociale woningen, alternatieve woonvormen, het optrekken van het leefloon en de uitkeringen boven de armoedegrens, …. Deze actie kan een opstap zijn in de strijd voor zo’n maatregelen.
Is zo’n beleid van investeringen in sociale voorzieningen te bereiken onder de huidige regering en het gemeentebestuur?
Sanne: Nee! Duchateau heeft zijn beslissing al genomen. Er is weinig respect voor overleg en eigenlijk zelfs niet voor de hulpverleners. Door het gebrek aan informatie en de onzekerheid kunnen sommigen hun werk niet meer naar behoren uitvoeren. Ze willen af van het emancipatorisch model en de marktwerking centraal zetten.
Hannes: Sommigen stellen dat we moeten wachten tot de gemeenteraadsverkiezingen in 2018. Maar dan laat je net de ruimte aan het stadsbestuur om haar plannen door te drukken. Dit moet het begin zijn van een opbouwend verzet tegen de vermarkting. We moeten daarbij bruggen slaan naar andere sectoren op Vlaams niveau. We moeten gaan naar een algemeen verzet tegen de neoliberale regering en haar plannen.
Veel succes met jullie strijd!
=> Protestactie: vanavond om 18u30 voor de Antwerpse gemeenteraad. Facebook evenement
