Your cart is currently empty!
Tag: afvalophaling
-
Strijd loont. Leidinggevende Verko gedegradeerd na stakingsweek
Bij de intercommunale Verko werd een week gestaakt naar aanleiding van pestgedrag en wanbeleid van een leidinggevende. Nu kwam het nieuws van een akkoord: de eisen van de stakers worden tegemoet gekomen met een degradatie van de leidinggevende die door de stakers werd aangeklaagd. De stakers kunnen zich daarin vinden: de leidinggevende zal in zijn nieuwe functie niet meer op de werkvloer komen.
Door Sander (Dendermonde)
In de media was er heel wat aandacht voor de minderheid van werkwilligen die zich achter de leidinggevende schaarden. Dat er zo’n minderheid is, was niet verwonderlijk: de leidinggevende zette het personeel tegen elkaar op en koos er beschermelingen uit. Vaste contracten en minder zware routes werden gegeven aan degenen die geen goed contact onderhielden met de vakbondsafgevaardigden en enkel naar de pijpen van de leidinggevende dansten. Sommigen aan het piket maakten zelfs notie van seksueel onaanvaardbaar gedrag door zo een beschermeling.
We spraken maandag met een vakbondsafgevaardigde die stelde dat de leidinggevende van geluk mag spreken dat zijn ontslag niet wordt geëist. Het 19 artikelen tellende arbeidsreglement werd volgens de afgevaardigde maar liefst 40 keer overtreden door de leidinggevende. Dat arbeidsreglement werd pas aangepast door de huidige lichting vakbondsafgevaardigden.
De wantoestanden begonnen niet met de huidige discussie. Het arbeidsreglement werd van meer dan 30 artikelen, naar 19 teruggedrongen. Voorheen kon iemand die voor zijn rechten opkwam zonder pardon worden ontslaan. Dit stond in het arbeidsreglement! De bazen deden er alles aan om de vakbonden zoveel mogelijk buiten te houden. Ze lieten het arbeidsreglement nooit ondertekenen door de secretaris van de vakbond, wat nochtans wettelijk verplicht is en zonder die handtekening is het reglement zelfs niet bindend. De huidige vakbondsdelegatie maakte korte metten met deze onrechtvaardigheden.
Het is duidelijk dat de degradatie van de leidinggevende een overwinning is voor de werknemers van Verko. Een eengemaakt front tussen ACV en ABVV klaarde het om een actieplan te bekomen rond het psychisch welzijn van alle werknemers, met als eerste stap het wegwerken van de leidinggevende. We zien dus dat eengemaakte acties tot resultaten leiden. Als dit kan op een schaal van één enkele intercommunale, wat zou dit dan kunnen betekenen voor de nationale strijd tegen besparingen!? Laat het een oproep aan de vakbondsleiding zijn om het voorbeeld van de strijdvaardige vertegenwoordigers en militanten bij Verko te volgen. Met een eengemaakte en strijdbare opstelling kunnen we overwinningen voor de gehele werkende bevolking bekomen! Een zeer welgemeende dank aan alle stakende werknemers om dit nog maar eens aan te tonen.
-
Dendermonde: vuilophaling in staking tegen wanbeleid en pestgedrag
Wat vorige week donderdag begon als een spontane staking bij de vuilophaaldienst Verko in Dendermonde, mondde uit in een georganiseerd verzet. LSP was aanwezig om onze solidariteit met de werknemers van Verko aan het piket te betuigen. We zagen strijdbare vakbondsafgevaardigden en militanten die opkomen voor de rechten van al hun collega’s, ook diegenen die ervoor kiezen toch uit te rijden.Door Sander, Dendermonde
De werknemers protesteren tegen de aanhoudende pesterijen door een leidinggevende. Volgens de stakers zouden er al meer dan 40 klachten lopen en hebben reeds meerdere mensen hun ontslag ingediend door het aanhoudende wanbeleid en pestgedrag. Een vakbondsafgevaardigde zei ons dat de reacties op sociale media binnenstroomden van collega’s die eerder al hun ontslag gaven. Het gaat onder meer over favoritisme, het niet geven van vaste contracten aan mensen die een te goed contact met de vakbondsafgevaardigden onderhouden, het niet naleven van beloofde vakantie, het geven van zware routes aan wie niet tot het clubje van de directeur behoort en het toedekken van fouten door de beschermelingen van de hierboven vermelde leidinggevende. Ook werd er melding gemaakt van seksuele intimidatie door een beschermeling van de directeur, die met de mantel der liefde zou worden toegedekt. De stakers eisen de onmiddellijke overplaatsing van hun leidinggevende en geen gevolgen voor de mensen die tijdelijke contracten hebben en er toch voor kiezen in solidariteit met hun collega’s het werk neer te leggen.
Onze regering heeft de mond vol van werkbaar en leefbaar werk, maar laat niet na om tegelijk de openbare diensten af te bouwen. Bedrijven als Verko huren hun gebouwen van vastgoedmagnaten tegen woekerprijzen. De werkdruk stijgt, steeds minder mensen krijgen een vast contract en wie zich durft verzetten tegen deze wantoestanden krijgt als extraatje een nog moeilijkere werksituatie, een ontslagbrief of geen verlenging van een tijdelijk contract. De geleidelijke privatisering van openbare diensten moet een halt worden toegeroepen. Onze belastingen worden gebruikt om de huur van infrastructuur te betalen die feitelijk openbaar bezit hoort te zijn en het subsidiëren van bedrijven die enkel uit zijn op winst en niet het welzijn van de bevolking! Dit alles om een rijke elite nog rijker te maken op de rug van werknemers en inwoners. Wij roepen op tot solidariteit met de werknemers van Verko!
-
Brugse afvalophalers in staking tegen 1,5 uur per week langer werken voor zelfde loon
Terwijl de discussie wordt gevoerd over de nood aan een arbeidsduurvermindering, bijvoorbeeld een 30-urenweek of een 6-urendag in plaats van een 8-urendag, wil de afvalintercommunale IVBO het omgekeerde opleggen: een arbeidsduurverlenging. En dit zonder enige compensatie. Het personeel zou 37,5 uur per week moeten werken in plaats van 36 uur.De Morgen schrijft vandaag over een Zweeds bedrijf dat overstapt naar een zesurendag. Een topman van dat bedrijf stelde volgens de krant: “Het is bijzonder moeilijk acht uur lang geconcentreerd te blijven op een bepaalde taak. Om de klus te klaren, lassen we pauzes in om de werkdag draaglijk te maken. Maar tegelijk slagen we er amper in ons privéleven boeiend te houden. We willen meer tijd doorbrengen met ons gezin, we willen bijleren of sport beoefenen. Ik wilde zien of er een manier bestond om die zaken op elkaar af te stemmen.”
De discussie over arbeidsduurvermindering is niet nieuw. Ook in ons land pleiten tal van organisaties voor een 30-urenweek, een eis die wij delen. Momenteel werken we gemiddeld ongeveer 31 uur per week, maar deze arbeidsduurvermindering gebeurt door onvrijwillige deeltijdse arbeid. We betalen met andere woorden zelf voor een vermindering van de arbeidstijd. Nochtans is het perfect mogelijk om de algemene arbeidsduur te verminderen met loonbehoud en met evenredige aanwervingen zodat het niet gewoon betekent dat de werkdruk verhoogt. Want dat is wat het Zweedse bedrijf dat vandaag in De Morgen aangehaald werd wel doet.
Bij de Brugse afvalintercommunale IVBO wil de directie het omgekeerde doen: het personeel 1,5 uur per week langer laten werken en dit zonder enige compensatie. Het personeel legde gisteren het werk neer waardoor er geen afval opgehaald werd in Assebroek, Sint-Kruis en Sint-Michiels, Blankenberge, De Haan, Oostkamp en Zedelgem. De maatregel is onderdeel van een besparing van 2 miljoen euro, een besparing die er komt omdat de gemeenten die deel van de intercommunale vormen minder middelen hebben. Het personeel meer uren laten kloppen, zou uiteraard de deur openzetten voor een verlaging van het aantal personeelsleden.
De besparingsgolf beperkt zich niet tot het nationale of regionale niveau, ook op lokaal vlak wordt bespaard op onze kap. Op een ogenblik dat er duizenden werklozen zijn, zou een verdeling van het beschikbare werk nuttig zijn. Bovendien is een kortere arbeidsduur goed voor onze gezondheid. De directie van IVBO wil echter net het tegenovergestelde doorvoeren en meer werkloosheid en gezondheidsproblemen organiseren. Dergelijke ideeën en voorstellen verwijzen we beter naar de vuilnismand. De stakende afvalophalers verdienen onze steun!
-
Gebeurt de Antwerpse afvalophaling straks enkel door GAS-ambtenaren?
Door Jarmo Van Regemorter, woordvoerder LSP-Antwerpen
Na een resem onpopulaire en asociale besparingsmaatregelen in onder andere de sociale en culturele sector, gaat het Antwerpse stadsbestuur nog een stap verder. Het doet eerder denken aan een besparingsoperatie in Griekenland, maar u leest het goed: de stad Antwerpen wil in de komende 10 jaar de huisvuilophaling laten uitsterven.
Vuilniskarren verdwijnen uit het straatbeeld. In januari 2015 start de stad al met een pilootproject op Linkeroever en in de wijk Dam. In plaats van vuilniskarren die het huisvuil komen ophalen, zullen er zogenaamde sorteerstraten uitgebouwd worden. Dit zijn ondergrondse containers waar mensen hun huisvuil zelf naartoe moeten brengen.
Volgens schepen voor Stads- en Buurtonderhoud Philip Heylen (CD&V) mag men niet onderschatten hoe zwaar de job van huisvuilophaler is. Hij vindt het humaner om dan maar te schrappen in de werkgelegenheid. Het is onduidelijk waarom hij denkt dat de inwoners van Antwerpen de job onderschatten: ze zijn normaal gezien toch genereus met de nieuwjaarsfooien die het stadsbestuur eveneens probeert te verbieden? Ook de afvalophalers zelf voelden zich niet echt gesterkt door Heylens commentaar. Zij reden de dag dat het nieuws bekend werd niet uit. Zo bleef het vuil een dag liggen, een straatbeeld waar we maar beter aan wennen als het van het Antwerps stadsbestuur afhangt.
Uiteraard is het afschaffen van de vuilkarren een besparingsoperatie. De komende tien jaar zal de stad geen nieuwe vuilnismannen aanwerven. Bovendien zal een deel van de werkzame vuilnismannen bedreigd worden door (technische) werkloosheid als de huisvuilophaling effectief afgebouwd wordt. Daarenboven is het zelf wegbrengen van je huisvuil – omdat het niet opgehaald wordt – niet gratis: Antwerpenaren zullen herlaadkaarten moeten kopen die ze in de bibliotheek kunnen opladen. Wat dit betekent voor minder mobiele mensen legt Heylen in klare taal uit: “Die moeten nu toch ook al hun huisvuil buitenzetten?” Met een dergelijke redenering kan je natuurlijk elke asociale besparing proberen goed te praten.
Besparen op essentiële stadsdiensten bevordert op geen enkele manier de leefbaarheid in de stad. Vandaag is er – dankzij de peperdure vuilzakken – al een sluikstortprobleem in Antwerpen. Dat kan zonder vuilkarren natuurlijk enkel exponentieel toenemen. Geen probleem voor het stadsbestuur, dat dankzij deze win-winsituatie de inkomsten aan GAS-boetes nog de hoogte zal zien ingaan. Nu wordt het huisvuil dat door vergetelheid op feestdagen buitengezet werd opgehaald door GAS-ambtenaren die meteen een recordaantal boetes kunnen uitschrijven. Wordt dat straks de algemene norm?
Een sociaal stadsbestuur zou de nodige investeringen doen om de leefbaarheid en levensstandaard van de Antwerpenaren te verhogen. Dit stadsbestuur doet het tegenovergestelde: elke inwoner wordt individueel verantwoordelijk gemaakt voor zijn eigen situatie. Als de situatie waarin je je bevindt niet in de smaak valt bij het stadsbestuur, krijg je een GAS-boete. Verzet tegen een dergelijk beleid is broodnodig en onvermijdelijk.
