Category: Partijnieuws

Op 1 mei werd geprobeerd om de groeiende kloof tussen de SP.a en de vakbondsmilitanten te verbergen. Het Generatiepact is amper verteerd. Bijgevolg deden de vakbondsleiders en partijleiders er alles aan om die kwestie te vermijden. Er werd verbaal wat uitgehaald naar het patronaat. Hetzelfde patronaat dat steevast cadeau’s krijgt van de regering waarin de SP.a zelf zit.

De 1 Mei-optochten werden overstemd door het slechte weer. Hierdoor was de opkomst wellicht heel wat lager dan vorig jaar. In een aantal steden waren er ook vernieuwingen doorgevoerd aan het parkoers. In Geraardsbergen werd er even gedacht aan het afschaffen van de optocht, maar uiteindelijk kwam er toch een sterk ingekorte versie. In Mechelen werd naar een hippe winkelstraat verhuisd om samen te komen.

Antwerpen: het nieuwe justitiepaleis als symbool…

In Antwerpen werd zelfs gekozen om te vertrekken van bij het nieuwe justitiepaleis. In haar toespraak durfde Kathleen Van Brempt dat justiepaleis zelfs voorstellen als een symbool voor de vele werken in Antwerpen. De vele werken van de ploeg van burgemeester Janssens uiteraard. Het justitiepaleis als symbool nemen, kan wel tellen. Over de artistieke uitstraling ervan zijn de meningen verdeeld. Maar over het schandaal van de prijs ervan zeker niet. De gemeenschap zal miljoenen extra moeten betalen omwille van fouten bij de aanbouw van het paleis. Bovendien zal nog extra moeten betaald worden omdat de regering het gebouw niet wou opkopen en in één keer in de begroting plaatsen. Dat zou de reputatie van sluitende begrotingen van begrotingsminister Vande Lanotte ondermijnd hebben…

Dus ja, het Justitiepaleis was misschien wel een goed symbool voor de SP.a. Een duur gebouw betaald op onze kosten en gericht op het “aantrekkelijk” maken van de wijk errond. De huisprijzen swingen daar de pan uit. Dat is wat men “prestigeprojecten” kan noemen: enkel een oppervlakkig beeld telt terwijl de meerderheid van de bevolking ervoor opdraait.

Op de betoging in Antwerpen werd zoals overal elders een pamflet verspreid van het nieuwe initiatief van Jef Sleeckx en co. Het pamflet werd in een aantal syndicale groepen op de betoging uitgedeeld door delegees zelfs. De groep van de BBTK ontbond vooraleer de Grote Markt werd bereikt om zo te vermijden dat de eretribune van de SP.a moest worden gepasseerd. Het bleef bij erg beperkt protest, maar onderhuids was dat veel sterker aanwezig.

Brugge: neo-nazi verjaagd

Vlak na de Brugse 1 Mei-optocht zagen onze leden zowaar een neo-nazi die een ‘nationaal-solidaristisch’ pamfletje kwam uitdelen op zijn eentje… Het hoeft geen verbazing te wekken dat onze kameraden onmiddellijk op de neo-nazi afgingen om deze te verjagen. Na een korte woordenwisseling droop de neo-nazi al gauw af. De organisatoren van de optocht en het feest achteraf hadden blijkbaar geen ordedienst voorzien om met dit soort gevallen af te rekenen. Gelukkig waren er nog de linkse socialisten…

Oostende: Vande Lanotte en Verboven verbroederen

Op de 1 Mei optocht in Oostende moest het toonbeeld gezet worden van de verbroedering tussen SP.a en ABVV. Op de tegengestelde standpunten in zowat alle dossiers waar de ABVV-leden zich mee moeien, werd natuurlijk niet ingegaan. SP.a-voorzitter Vande Lanotte had ABVV-voorzitter Verboven zelfs uitgenodigd om in Oostende mee op te stappen. Dat heeft qua publiciteit en media-aandacht meer effect, moeten de reclamejongens gedacht hebben.

Aalst-Geraardsbergen: verkapte aanval op initiatief van Sleeckx

In Aalst was er een kleinere optocht dan vorige jaren. In de toespraken werd op verkapte wijze verwezen naar het initiatief van Sleeckx. Er werd gesteld dat diegenen die de kloof tussen partij en vakbond willen vergroten na het Generatiepact, zich van vijand zouden vergissen.

Er werd gesteld dat niet de SP.a de vijand is, maar de rechterzijde. Nuja, met een rechts beleid van een regering met de SP.a zal een strijd tegen de rechterzijde zich ook tegen de SP.a moeten richten. Of moeten we voor een politiek verlengstuk voor de beweging tegen het Generatiepact rekenen op een partij van waaruit aanvankelijk zelfs radicalere voorstellen kwamen dan de uiteindelijke aanvallen in het Generatiepact? De ABVV-spreker stelde dat het beleid van de SP.a in oktober zal beoordeeld worden. Vreemd genoeg bedoelde hij niet oktober 2005 (beweging tegen Generatiepact)…

In Aalst verkochten we 71 nummers van ons maandblad en dat werd aangevuld met 29 extra nummers die we verkochten in Geraardsbergen op een kleine optocht met minder dan 100 deelnemers.

Pamflet voor een andere politiek goed onthaald

Het pamflet van de initiatiefgroep voor een andere politiek werd overal goed onthaald. Onze militanten hebben meegeholpen aan de verspreiding ervan in Oostende, Kortrijk, Menen, Brugge, Gent, Aalst, Geraardsbergen, St Niklaas, Antwerpen, Turnhout, Herentals, Mechelen, Leuven, Diest, Tienen, St Truiden en Brussel. Langs Franstalige kant deelden we een eigen pamflet uit in La Louvière, Charleroi, Brussel, Luik en Verviers.

De banden tussen vakbond en SP.a waren een discussiepunt. De leiding wou die discussie niet naar voor brengen. Nadat er vorig jaar meningsverschillen naar voor kwamen tussen SP.a en ABVV over de algemene sociale bijdrage, werd nu geprobeerd een zo sterk mogelijke eensgezindheid naar voor te brengen. Tevergeefs. De eensgezindheid aan de top wordt niet gedragen door de basis.

LSP/MAS: ondanks de regen toch een goede tussenkomst

De regen zorgde voor een lagere opkomst dan vorig jaar. Dat zorgde ervoor dat het ook voor ons moeilijker was om tussen te komen op de betogingen. Normaal verkopen we wel wat kranten en materiaal aan omstaanders, maar die waren nu erg dun gezaaid.

Toch verkochten we ruim 600 exemplaren van onze krant in 21 steden, een 100-tal minder dan vorig jaar. In West-Vlaanderen waren we aanwezig in Oostende, Brugge, Kortrijk en Menen. Samen verkochten we daar 90 exemplaren van Socialistisch Links. In Oost-Vlaanderen verkopen we traditioneel goed in de regio Aalst. In Ninove was er geen optocht meer, maar in Aalst en Geraardsbergen verkochten we 100 nummers. Met Gent en Sint-Niklaas erbij komen we aan 180. In de provincie Antwerpen waren er militanten aanwezig in Antwerpen, Mechelen, Turnhout en Herentals. De cijfers van onze verkoop in deze provincie zijn nog niet volledig bekend, maar we zitten nu op 57. In Vlaams Brabant en Limburg tenslotte kwamen we tussen in Leuven, Diest, Tienen en St Truiden. Traditioneel verkochten we daar niet zoveel, dit jaar 39 nummers.

In Brussel waren we aanwezig op de betoging van UDEP en het feest van het ABVV. Samen verkochten we daar 99 exemplaren van ons Franstalig en Nederlandstalig blad. In Henegouwen waren we aanwezig in Charleroi en La Louvière. We verkochten er 68 nummers van onze krant, iets meer dan vorig jaar. In La Louvière zijn we bezig met het opzetten van een nieuwe afdeling en geleidelijk aan versterken we onze inplanting in Henegouwen. In de provincie Luik tenslotte waren we aanwezig op de vele activiteiten in Luik en op de betoging in Verviers. Samen verkochten we daar 93 nummers van onze krant.

In totaal verkochten we 627 nummers van ons blad en haalden we zo’n 440 euro strijdfonds op. Bedankt aan alle militanten van LSP-MAS om zich hiervoor in te zetten.

Het afgelopen weekend kwamen in Leuven zo’n 180 leden en sympathisanten van onze organisatie bijeen om te discussiëren over de noodzaak van een socialistische alternatief. Het werd een erg gevuld weekend waarna de aanwezigen enthousiast terug naar huis trokken om de strijd tegen het kapitalisme te organiseren.

Geert Cool

Openingsmeeting: van defensieve strijd naar offensieve strijd

Op zaterdagvoormiddag werd Socialisme 2006 op gang getrokken met een korte meeting waarop werd gesproken over een aantal belangrijke campagnes en activiteiten waarin we de afgelopen maanden betrokken waren. Zo sprak Simon Van Haeren, voorzitter van de Actief Linkse Studenten, over de beweging tegen de onderwijsbesparingen die worden voorgesteld door minister Frank Vandenbroucke.

Aisha Paulis had het over de anti-oorlogsbeweging en het falen van de VS om stabiliteit en democratie te brengen in Irak. Nu wordt duidelijk dat de oorlog daar niet om ging en dat de anti-oorlogsbetogers die in 2003 massaal op straat kwamen gelijk hadden. Marijke Decamps stelde het vrouwenwerk van onze organisatie voor en de noodzaak van een gezamenlijke strijd van mannen en vrouwen voor een betere levensstandaard. 40 jaar na de staking van de vrouwen van FN-Herstal voor “gelijk loon voor gelijk werk” blijft deze slogan actueel.

Op het weekend waren er ook internationale kameraden aanwezig. Kevin Mc Loughin van onze Ierse zusterpartij sprak over de strijd die gevoerd werd bij Gama en Irish Ferries. Gama is een bouwbedrijf dat Turkse arbeiders tewerkstelde tegen schandalige condities en zonder de volledige lonen uit te betalen. Wij organiseerden samen met de arbeiders het verzet tegen deze uitbuiting en slaagden erin het bedrijf tot toegevingen te dwingen waardoor de Turkse arbeiders nu gelijke lonen en gelijke rechten hebben als Ierse arbeiders. Bij Irish Ferries werd actie gevoerd tegen de dreiging om het bedrijf over te hevelen naar Cyprus om goedkopere buitenlandse arbeidskrachten te kunnen inzetten. Daar werd massaal tegen betoogd in heel Ierland, en ook in deze beweging speelde onze organisatie een rol.

Vanuit Frankrijk kwam Alex Rouillard naar het Socialisme-weekend. Hij sprak uiteraard over de enorme beweging van de afgelopen weken. In Frankrijk werd wekenlang geprotesteerd tegen de voorstellen om jonge arbeiders extra hard uit te buiten. De beweging tegen het jongerenbanenplan CPE was een bijzonder belangrijke beweging en omvatte zowel jongeren als (iets) oudere arbeiders. We zien geleidelijk aan dat we van defensieve strijdbewegingen tegen het regeringsbeleid naar offensieve bewegingen gaan. Dat is erg belangrijk, maar er zal ook een politiek instrument voor nodig zijn.

De meeting werd afgesloten door Els Deschoemacker, de nationaal organisator van LSP/MAS. Els stelde dat de levensstandaard van de arbeiders daalt, terwijl er gesproken wordt van recordwinsten en schandalig hoge lonen voor topmanagers. Voor die topmanagers zal de koopkracht de afgelopen tien jaar wel niet gedaald zijn, voor de meerderheid van de arbeiders is dat echter wel het geval. De gemiddelde koopkracht ging er op 10 jaar tijd met 2% op achteruit! De wil om tegen de gevolgen van het neoliberaal beleid te vechten, is aanwezig. Dat zagen we onder meer bij de bewegingen in Frankrijk, Duitsland (tegen de verlenging van de arbeidsduur), Engeland (anderhalf miljoen stakers tegen de pensioenbesparingen in de openbare diensten),… Om die wil om te strijden beter te kunnen kanaliseren en een politiek verlengstuk aan te bieden, is de discussie over een nieuwe arbeiderspartij van cruciaal belang. Het zou het idee van collectieve strijd vestigen, waardoor ook een antwoord zou worden geboden aan racisme, seksisme, zinloos geweld,…

Commissies

Na de middag waren er twee keer zes verschillende discussies op hetzelfde ogenblik. Hierdoor wilden we de mogelijkheid bieden aan de aanwezigen om met een iets kleinere groep de discussie aan te gaan. Dat verlaagt de drempel om zelf ook een bijdrage te leveren, wat wij enorm belangrijk vinden. Een partij zoals LSP is immers een collectief orgaan, het is het samengaan van tal van strijdbare militanten met een schat aan ervaring.

De een eerste reeks commissies gingen over volgende thema’s: Het Generatiepact: wie kan de maatschappij stilleggen, wat zijn de gevolgen van het Generatiepact en welke lessen trekken we eruit; Hoe kan een planeconomie vandaag werken?; Spanje 1936: burgeroorlog of revolutie; Wordt China de nieuwe wereldmacht; Samen staan we sterk. Hoe socialisten vechten tegen racisme, seksisme en homofobie; Israël/Palestina: enkel socialisme biedt een antwoord.

De commissies gingen dus in op een grote diversiteit aan thema’s, voor elk wat wils. Ik ging naar de commissie over de Spaanse revolutie, waar een erg levendige uiteenzetting werd gegeven over de gebeurtenissen in Spanje in 1936. De strijd van de arbeidersbeweging voor een alternatief moest er afrekenen met een sterke reactionaire oppositie die zich verenigde rond Franco. Als Franco uiteindelijk kon overwinnen, was dit vooral door fouten van de leiding van de verschillende arbeidersorganisaties. Die hadden het potentieel om een socialistische samenleving te vestigen in Spanje, maar deze kans werd niet begrepen of toch alleszins niet gegrepen.

In de commissie over het Generatiepact kwamen vooral syndicalisten bijeen om te discussiëren over het belang van deze beweging en hoe het verder had kunnen ontwikkelen. Er werd dan ook ingegaan op de nood aan een strijdbare oppositie binnen de vakbonden. De commissie over een planeconomie bood een kennismaking aan met hoe wij onze ideeën over socialisme zien. Wat wij onder socialisme verstaan en hoe dit een stap vooruit kan betekenen. De commissie over China was aanvankelijk bedoeld als een debat, maar we kregen een negatief antwoord van de PVDA om met ons te debatteren over China vandaag. Het werd dan maar een algemenere discussie over de positie van China vandaag. De commissie over Israël/Palestina ging in op de recente ontwikkelingen na de verkiezingen in beide landen. De spanningen zijn zeker niet verdwenen en steeds meer wordt duidelijk dat alle traditionele politici geen antwoord hebben. De nood aan een arbeidersantwoord stelt zich erg duidelijk.

In de vooravond volgende nog eens zes commissies die gelijktijdig plaatsvonden. Een eerste werkgroep ging over de strijd voor gratis en degelijk onderwijs en ons standpunt over onderwijs. Er werd ook gesproken over hoe wij de beweging tegen de besparingen van Vandenbroucke zien. Op de commissie waren er zowel studenten als personeelsleden uit het onderwijs aanwezig, wat de discussie een extra dimensie gaf.

Een tweede workshop was iets theoretischer van inslag. Het ging over “Socialisme van utopie tot wetenschap”, waarbij gewerkt werd met een reeks vragen van nieuwere leden om zo een beeld te geven op de ontwikkeling van het socialisme. Ook de commissie over de theorie van de permanente revolutie bood een inleiding tot onze opvattingen gericht op een publiek van nieuwere leden.

Verder was er een debat voorzien over de anti-fascistische strijd in België. We hadden verschillende organisaties gevraagd om hieraan deel te nemen. Blokwatch vroeg echter 100 euro, wat voor ons teveel is. Het werd dan uiteindelijk meer een debat met de aanwezigen. Een erg levendig debat overigens, met verschillende controversiële punten. Het feit dat de discussie inging op zowel de anti-fascistische strijd langs Nederlandstalige als langs Franstalige kant, vormde bovendien een extra reden waarom het erg interessant was.

Tenslotte waren er enkele commissies over internationale thema’s. Enerzijds was er een commissie over de strijd tegen het neoliberalisme in Latijns-Amerika waarbij onder meer werd ingegaan op de ontwikkelingen in Venezuela en de strijd voor het vestigen van socialisme in de 21ste eeuw. Een laatste commissie handelde over het opzetten van een nieuw links alternatief in Duitsland. Een Duitse kameraad sprak er over de WASG en de discussies binnen deze formatie, onder meer in het kader van de alliantie met de PDS.Linkspartei.

Avondmeeting: voor een nieuwe arbeiderspartij!

De eerste dag van Socialisme 2006 werd afgesloten met een meeting waarop werd gesproken door Jef Sleeckx (ex-parlementair van de SP.a), een delegee uit de chemie in Antwerpen, Jean Peltier over het Franstalige initiatief “Une autre gauche”, Gaetan van onze Duitse zusterorganisatie en ten slotte Eric Byl, de algemeen secretaris van LSP/MAS.

Jef Sleeckx legde uit dat de SP.a niet meer naar de arbeiders is gericht. Twee elementen hebben dat standpunt de afgelopen maanden onderbouwd. Ten eerste was er de Europese Grondwet, een neoliberaal voorstel, dat zomaar kon passeren in het Belgische parlement. De meeste parlementsleden hadden de grondwet niet eens gelezen, maar stemden gewoon voor… Een tweede element was de beweging tegen het Generatiepact en de rol van de SP.a daarbij. Op de acties tegen het Generatiepact werd Jef meermaals aangesproken met de vraag om met iets nieuw te beginnen. Hij meent dat er voldoende ruimte is voor iets anders, een nieuwe formatie die opkomt voor een andere politiek. Daartoe zal er onder meer op 1 mei een nationaal pamflet worden verspreid in een 20-tal steden.

Een delegee uit de Antwerpse chemie had het over de noodzaak om politieke lessen te trekken uit de beweging tegen het Generatiepact. De sociale gevolgen van het Generatiepact zijn al duidelijk. Uit een peiling onder leden van de liberale vakbond blijkt dat 7 op 10 meent dat het Generatiepact gevolgen zal hebben voor hun pensionering, slechts 1 op 10 wil werken tot 65. Op politiek vlak heeft de beweging tegen het Generatiepact ons geleerd dat we alleen staan: niemand in het parlement nam het voor ons op, de media bracht heel wat vuilspuiterij over de “conservatieve” vakbonden. De beweging tegen het Generatiepact heeft aangetoond dat een alternatief links van de sociaal-democratie niet alleen mogelijk is, maar dat dit noodzakelijk is!

Jean Peltier sprak over het Franstalige initiatief van “Une autre gauche” dat net zoals de initiatiefgroep voor een andere politiek rond Jef Sleeckx, de discussie voert over een nieuwe formatie. Ook hier was de beweging tegen het Generatiepact een directe aanleiding voor het voeren van deze discussie. Het zal belangrijk zijn dat we bij de discussies over een alternatief steeds benadrukken dat dit initiatief er op nationaal vlak moet komen. Het zou overigens voor het eerst sinds decennia zijn dat een nieuwe formatie op nationaal vlak tot stand komt.

Gaetan van onze Duitse zusterorganisatie SAV had het over de vorming van een nieuwe formatie in dat land en het succes van de Linkspartei bij de vorige nationale verkiezingen. Deze nieuwe linkse formatie haalde 8,7% van de stemmen en behaalde 54 verkozenen in ht parlement. Dit toont het potentieel aan, maar om dat potentieel te benutten is een discussie over het programma en de strategie erg belangrijk.

De meeting werd ten slotte afgesloten door Eric Byl, de algemeen secretaris van LSP/MAS. Hij benadrukte dat onze organisatie zich ten volle wil inzetten voor de opbouw van een alternatief. Wij zijn nog een relatief beperkte organisatie, maar we hebben het enthousiasme en de bereidheid om mee te bouwen aan een nieuwe arbeiderspartij.

Zondag: twee plenaire discussies

Op zondagochtend werd gestart met twee plenaire discussies. Het ene was een debat tussen LSP/MAS en een parlementslid van Ecolo. Dat was een interessante confrontatie van ideeën, onder meer inzake ons standpunt over het milieu. Wij hebben heel wat kritiek op de groene partijen en de beste manier om die kritieken aan te scherpen, is uiteraard door middel van discussie en debat.

De andere discussie ging over Pakistan en Kasjmir. Daar werd gesproken door Kevin Simpson van het CWI en Geert Cool die beiden een bezoek brachten aan Pakistan en Kasjmir om er deel te nemen aan de werking van onze organisatie en er een beter beeld te krijgen van de politieke situatie in beide landen. Er werd onder meer ingegaan op ons standpunt rond de heropbouw van Kasjmir na de aardbeving, over het nationale vraagstuk in Kasjmir, de sociale en politieke situatie in Pakistan,… De aanwezigheid van een aantal kameraden die oorspronkelijk uit Kasjmir komen, versterkte de betrokkenheid bij het onderwerp.

Commissies

Na de middag volgde een laatste reeks discussies in commissies. Een eerste discussie was over de houding van syndicalisten tegenover racisme op de werkvloer, waarbij in de discussie heel wat voorbeelden werden gegeven door arbeiders uit verschillende sectoren en bedrijven. Een tweede commissie handelde over het nationale vraagstuk en het communautair opbod dat geboden wordt door zowat alle traditionele partijen. Verder was een meer theoretische commissie waarin het verschil tussen reformisme en revolutie werd uitgelegd.

De andere commissies handelden over internationale thema’s. Er was een commissie over de vergelijking tussen Vietnam en de oorlog in Irak. Daarnaast sprak Kevin Mc Loughin over de strijd om samen met migrante arbeiders op te komen voor gelijke rechten en de Ierse ervaringen daaromtrent. Tenslotte was er een commissie over de Franse beweging en de lessen die kunnen worden getrokken uit de strijd tegen de CPE.

Afsluitende meeting

Het weekend werd afgesloten met een korte meeting waarop werd gesproken door Kevin Simpson van het CWI en Eric Byl van LSP/MAS. Kevin bracht een kort verslag van de werking van het CWI op internationaal vlak en ging onder meer in op belangrijke nieuwe ontwikkelingen in de ex-koloniale wereld. Eric Byl sloot het week-end af. Hij had het onder meer over het belang van onze internationale en bracht daarbij enkele ervaringen van zijn recent bezoek aan onze afdeling in Israël. Eric stelde dat een aantal elementen in heel onze internationale terugkomen: onze politieke analyse, maar ook de energie en de bereidheid om te strijden voor een socialistisch alternatief. Daar willen we verder op bouwen in de komende maanden.

Socialisme 2006 was een enorm succes en was erg goed georganiseerd. Tal van kameraden nam een verantwoordelijkheid op om voor dit succes te zorgen. De enorme energie onder de leden en sympathisanten bleek ook op de fuif op zaterdagavond en –nacht. De bereidheid om inspanningen te leveren voor de uitbouw van de organisatie bleek ook uit de financiële oproep die 6.500 euro opleverde. De aanwezigen trokken uitgeput, maar bijzonder enthousiast naar huis om verder de strijd te voeren voor een socialistisch alternatief.

---

Klik hier voor foto’s van het weekend.

Laurent Grandgaignage

Eén jaar na het opstarten van onze regionale structuren en de uitbouw van regionale leidingen, waren er op 1 en 2 april 5 regionale congressen van LSP/MAS. Daar werd gediscussieerd over de belangrijkste maatschappelijke ontwikkelingen van het afgelopen jaar, onze tussenkomst erin als politieke partij en de taken die voor ons liggen.

Els Deschoemacker

Zowel de politieke als de organisatorische discussies waren erg geanimeerd. Dat was niet verwonderlijk gezien de objectieve situatie. Amper 4 dagen voor de congressen staakten en betoogden 3 miljoen arbeiders en jongeren in Frankrijk tegen de CPE. Dat was de grootste mobilisatie in 40 jaar. In Groot-Brittannië staakten 1,5 miljoen werknemers uit de openbare sector, de grootste mobilisatie in de openbare diensten sinds 1926! De werknemers van de lokale besturen in Duitsland legden het werk neer tegen een verlenging van hun werkweek. Ook daar was dit 14 jaar geleden!

Er werd op de congressen ingegaan op de limieten van het kapitalisme en op wat dit betekent voor de arbeidersklasse. Er werd lange tijd gesteld dat het kapitalisme een eindpunt was. Iedereen moest zich er maar naar schikken. LSP/MAS was het daar nooit mee eens. Zo legden we uit hoe de groei van extreem-rechts begin jaren 1990 al wees op een toenemend ongenoegen, ook al kwam het op een verwrongen manier tot uiting.

De antiglobaliseringbeweging bracht eerst de jongeren op straat met een meer duidelijke anti-kapitalistische kritiek. Vandaag begint ook de arbeidersklasse zich te roeren, de enige kracht in de maatschappij die dankzij haar economische en numerieke kracht in staat is de maatschappij fundamenteel te veranderen.

Wat echter nog ontbreekt, is een duidelijk beeld van een alternatief. LSP/MAS is voor een socialistische maatschappij maar beseft tegelijk dat de beweging nog haar politieke weg moet zoeken en slechts op basis van ervaring tot conclusies kan komen. Er is nood aan een nieuwe arbeiderspartij, een partij waarmee de strijd op een politieke manier kan worden aangegaan en waarin ruimte is voor discussie over het programma. Onze rol in de uitbouw van een dergelijke partij kwam uitgebreid aan bod op de verschillende congressen.

Tenslotte trokken we vooral veel lessen uit de werkig van het afgelopen jaar. Eerst en vooral dat het van een enorm belang is om onze nieuwe leden te vormen, ten volle te betrekken en te integreren in de werking en hen een rol te geven in de uitbouw van de organisatie. Ten tweede is de uitbouw van onze regionale structuren tot volwaardige leidinggevende organen een prioriteit om de partij verder te kunnen uitbouwen.

We moeten echter ook opletten dat we niet te veel opgeslokt worden in structuren waardoor we onvoldoende tijd zouden hebben om de politieke strijd aan te gaan op straat, op de werkvloer en in discussies. Het vertrouwen was aanwezig, alsook het nodige enthousiasme! Dat belooft dus voor de komende maanden!

Vorige zaterdag bracht een groep LSP-leden een bezoek aan het museum van de weerstand in Brussel. Dat museum handelt over het verzet tegen de nazibezetting tijdens Wereldoorlog 2 en bevat heel wat interessant materiaal over het anti-fascistisch verzet. Het museum is zeker een aanrader voor jonge anti-fascisten en voor al wie geïnteresseerd is in de strijd tegen het fascisme.

De rondleiding in het museum gebeurde door Michel Vanderborght, algemeen secretaris van het Onafhankelijkheidsfront (OF). Het OF groepeert weerstanders uit de Tweede Wereldoorlog die actief waren in het gewapend verzet. Het OF werd destijds opgezet vanuit communistische hoek, maar was al snel veel breder. De communistische roots komt aan bod in het museum, maar het is zeker niet daartoe beperkt.

Het museum is één groot huldebetoon aan diegenen die hebben gevochten tegen het nazisme. Velen hebben hun leven geriskeerd om ervoor te zorgen dat de nazi’s niet zomaar konden overheersen in onze contreien. Duizenden jongeren en ouderen, mannen en vrouwen, waren actief in het verzet. Dat verzet ging van sluikpers tot gewapende operaties tegen het Duitse leger. Bij de rondleiding werd daar uitgebreid op ingegaan, met de nodige anecdotes die het verhaal levendiger maakten. Het feit dat in de groep LSP-leden ook een weerstander aanwezig was, maakte dit nog concreter.

In het museum vind je informatie, beeldmateriaal, maar ook interessante stukken zoals machines waarop sluikbladen werden gekopieerd. Er liggen ook voorbeelden van wapens van verzetsstrijders, uiteraard zijn deze onbruikbaar gemaakt. Opvallend stuk is zeker de valse editie van Le Soir die tijdens de oorlog werd uitgebracht. Eén van de grootste stunts van het OF was immers de publicatie van 55.000 exemplaren van Le Soir met een ‘andere inhoud’. Deze editie werd verspreid in de kiosken via een uitgebreid netwerk van verzetsstrijders.

De rondleiding in het museum duurde enkele uren en liep wat uit omwille van de grote interesse onder de kameraden om meer te weten over dit onderdeel van een verleden dat ook ons verleden is.

Contact: Nationaal Museum van de Weerstand – Van Lintstraat 14 – 1070 Brussel – 02/522.40.41

Een andere manier om naar politiek te kijken…

Of men kan beter zeggen een manier om een andere politiek te ontdekken. Het wordt meer en meer duidelijk dat er nood is aan een andere politiek, en dit bij een steeds grotere laag van de samenleving.

Vincent Devaux

Zaterdag 22 en zondag 23 april organiseren we een weekend onder de titel “socialisme 2006”. Zoals voorgaande jaren willen we dieper ingaan op actuele thema’s. Een marxistische organisatie moet concrete antwoorden bieden op concrete problemen die ontstaan in een maatschappij louter gericht op winst.

Het centrale thema zal sterk beklemtoond worden in de meeting “voor een nieuwe arbeiderspartij” die zaterdagavond plaats vindt. Jef Sleeckx, voormalig SP.a parlementair en initiatiefnemer in Vlaanderen voor een nieuwe politieke formatie, zal het woord nemen. In deze meeting zal ook Eric Byl, algemeen secretaris van LSP-MAS, spreken en een lid van de WASG in Duitsland om de ervaring te delen van de kameraden van onze Duitse zusterorganisatie.

Er zal een verscheidenheid aan onderwerpen aan bod komen in de commissies. Iedereen kan er zijn ideeën delen of vragen stellen. “Wat betekent een geplande economie voor de huidige situatie?” “De rol van de vakbonden” “Wat met het socialisme van de 21st eeuw in Venezuela” Deze en andere onderwerpen zullen bediscussieerd worden. Er wordt ook ingegaan op onze positie over de strijd tegen alle vormen van discriminatie, of dit nu racisme, seksisme of homofobie is. We hebben ook een spreker van MRAX uitgenodigd om te spreken over de strijd tegen anti-racisme.

Zondag zullen twee meetings doorgaan die zeer dicht aansluiten bij de actuele situatie: een ervan zal een verslag zijn van een kameraad die net terug zal zijn van het Wereld Sociaal Forum in Karachi, Pakistan. Hij zal tevens een bezoek brengen aan het recent door de aardbeving getroffen en door Pakistan bezette Kasjmir. Heel Pakistan werd trouwens in de voorbijë periode geteisterd door een golf van privatiseringen. Het andere debat zal er een zijn tussen LSP/MAS en Ecolo over de energiekwestie. Welk alternatief op olie, wat te denken van nucleaire energie, de hoge prijs voor energie die de spanningen tussen verschillende imperialistische machten alleen verscherpt, en natuurlijk over het broeikaseffect.

Voor ons hoeft politiek niet noodzakelijk vervelend te zijn. Dit weekend is een mogelijkheid om onze organisatie te leren kennen in de meest ideale omstandigheden, en waarom niet, om aan te sluiten en mee te werken aan de verandering van een maatschappij die op haar laatste benen loopt en die een brute realiteit betekent voor vele mensen.

Voor het volledige programma: klik hier!

Op 22 en 23 april brengt LSP/MAS opnieuw een paar honderd jongeren en werkenden samen om, tussen de betogingen en strijdbewegingen in, tijd te nemen om te discussiëren over de belangrijkste ontwikkelingen op wereldvlak, alsook om aan de nieuwe militanten de gelegenheid te geven uit te vissen wat het marxisme inhoudt en waar het ons om te doen is.

Els Deschoemacker

Bovenal willen we onze leden en sympatisanten samenbrengen om ervaringen uit te wisselen van de verschillende strijdbewegingen van het afgelopen jaar.

De algemene stakingen tegen het Generatiepact wijzen op een toenemende strijdbaarheid en de wil om tot actie over te gaan, maar deze strijd heeft nood aan een politieke partij . De campagne van Jef Sleeckx en de oproep van LSP/MAS en anderen voor een nieuwe arbeiderspartij vormen een belangrijke politieke ontwikkeling. Er zal daarop worden ingegaan in het hoofddebat en in verschillende commissies.

Een ander discussiepunt zal gaan over de schrik die onder veel werkenden bestaat rond de tewerkstelling van buitenlandse werknemers aan lagere lonen en slechtere arbeidsvoorwaarden. Er zijn de Poolse bouwvakkers en poetsvrouwen, maar ook de Indische informatici. De winsthonger van de patroons en de grote multinationals kent geen grenzen. Iedere mogelijkheid om onze lonen en levensstandaard aan te pakken, wordt benut. Daarnaast dreigt er een toename van racisme en nationalisme, wat de arbeiders verdeelt. In het kader van deze discussie wordt o.a. gesproken door een lid van de Ierse Socialist Party die betrokken was in twee strijdbewegingen tegen dit soort praktijken.

Dit zijn slechts twee thema’s die aan bod komen. Als je ons volledig programma opvraagt, zal je versteld staan wat hier allemaal aangeboden wordt. Het is een must voor iedereen die vecht tegen het neoliberalisme en voor een betere samenleving. Maak dit weekend vrij en kom alles te weten over LSP/MAS, onze ideeën en laat je niet weerhouden al je vragen en bedenkingen ter discussie te stellen. Ons gevecht is er één voor een democratisch socialisme, waar de ervaring van iedere arbeider en jongere telt.

Voor meer info: socialisme2006@socialisme.be