De afgelopen weken is de campagne TegenGAS opgezet om de enorme woede tegenover de willekeurige Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS) in actie om te zetten. Er waren al enkele eerste protestacties in Gent en Antwerpen. Ondanks het breed gedragen verzet tegen de GAS-boetes beslissen diverse besturen om de toepassing ervan uit te breiden. Met 18 nieuwe GAS-ambtenaren in Antwerpen, kan burgemeester De Wever nu al rekenen op 368 van dergelijke sanctionerende ambtenaren.

Artikel uit de maarteditie van ‘De Linkse Socialist’

Vaak wordt gesteld dat de GAS-boetes toch moeten kunnen om overlast te bestrijden. Zo stelde De Wever dat er meer GAS-ambtenaren komen om problemen als sluikstorten aan te pakken. In plaats van gratis en degelijke (lees: meer frequente) huisvuilophaling in te voeren en daaraan gekoppeld meer publieke vuilbakken te plaatsen, beslist het bestuur om meer GAS-boetes uit te schrijven. Zouden 18 extra straatvegers in de strijd tegen sluikstort niet efficiënter zijn dan 18 GAS-ambtenaren?

De afbouw van openbare dienstverlening leidt tot meer overlast en een gebrek aan ontspanningsmogelijkheden. De afgelopen decennia werden vuilzakken een pak duurder, verdwenen vuilbakken uit de straten zodat we toch maar de dure zakken zouden gebruiken, was er geen geld voor infrastructuur voor jongeren,… Dat beleid wordt vandaag onverkort verder gezet onder het mom dat er geen geld is. Het is gemakkelijker om hangjongeren aan te pakken dan om werkloosheid te bestrijden. In plaats van de sociale behoeften aan te pakken, wordt de gewone bevolking gecriminaliseerd. Dat is waar GAS-boetes tot dienen.

De GAS-boetes getuigen van een grote willekeur. Het is de GAS-ambtenaar – die in sommige gevallen slechts een opleiding van 40 uur of een week heeft genoten – die beslist wat al dan niet ‘overlast’ vormt. De leidraad voor het optreden van de GAS-ambtenaar is het gemeentelijk politiereglement, waarin lokale politici zonder aarzelen zaken zetten die regelrecht ingaan tegen pakweg de internationale mensenrechten. Recht op collectief actievoeren? Wordt erkend in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Maar het wordt meteen weerlegd in tal van politiereglement, zoals dat van Hasselt waar je zelfs geen flyer mag uitdelen zonder toelating van de burgemeester of tal van reglementen die bepalen dat je zelfs voor een publieke bijeenkomst in een zaaltje toelating aan de gemeente moet vragen.

De campagne TegenGAS koppelt verzet tegen de willekeur van de GAS-boetes met een sociaal programma waarmee meteen echte antwoorden worden geboden op overlast en allerhande sociale problemen. Werk hieraan mee!

Laura Nys, militante bij TegenGAS en winnaar Emile Zolaprijs met het essay "Gesluierde Vrouwen"

Anja Deschoemacker, verantwoordelijke voor vrouwenwerk LSP

Na het verschijnen van de ophefmakende documentaire “Femme de la rue” in juli sprak Minister van Binnenlandse zaken en Arbeid en Gelijke Kansen Joëlle Milquet (cdH) van een hardere aanpak van vrouwendiscriminatie. Ze suggereerde onder meer de veelbesproken gemeentelijke administratieve sanctie (GAS-boete) als instrument in haar strijd tegen seksisme. Vanuit TegenGAS en LSP vinden we dit geen goed idee. TegenGAS bracht afgelopen weken via verscheidene acties en publicaties een hele reeks argumenten tegen het gebruik van GAS: het risico op machtsoverschrijding, een verstoord evenwicht tussen repressie en preventie, het creëren van rechtsongelijkheid, omkering van de bewijslast, willekeur, en last but not least: het gaat om pure symptoombestrijding.

Door seksisme in het rijtje te zetten bij andere gedragingen die gesanctioneerd kunnen worden door een GAS-boete, individualiseert Milquet niet alleen een fenomeen dat een maatschappelijk probleem is, maar reduceert ze seksisme ook tot een of andere vorm van overlast waarvoor GAS boetes doorgaans worden ingeroepen. Nochtans is seksisme diep ingebed in onze maatschappij en is repressie hiervoor geen oplossing.

Wat wél een oplossing is, is het wegwerken van de socio-economische ongelijkheid tussen man en vrouw, die aan de basis ligt van veel vormen van seksisme door de scheve machtsverhouding die hierdoor ontstaat. De fameuze brutomaandloonkloof bedroeg in 2012 maar liefst 22%, hoofdzakelijk te wijten aan het deeltijdse werk van vrouwen. Vrouwen lopen een hoger risico op armoede dan mannen, wat nog meer geldt voor alleenstaaande ouders die in meerderheid vrouwen zijn. De meerderheid blijft hangen in typische “vrouwensectoren” die vaak lage loonsectoren zijn en waarin dan bovendien de hogere functies vaak door mannen worden ingenomen. Om vrouwen toe te laten op de arbeidsmarkt een betere positie te veroveren, zou een collectieve arbeidsduurvermindering zonder loonverlies, gecombineerd met een betaalbare openbare dienstverlening inzake kinderopvang, maar ook inzake het collectief organiseren van een publiek alternatief op de huishoudelijke onbetaalde arbeid (was- en strijkateliers met een degelijk statuut en loon voor het personeel, kwaliteitsvolle maaltijden op school en op de werkplaats…) een enorme stap voorwaarts betekenen. De dubbele dagtaak van vrouwen zal zonder die maatregelen steeds hun positie op de arbeidsmarkt beperken.

Dit zijn slechts enkele problemen waarmee vrouwen worstelen. We hadden ook nog de prostituees kunnen vernoemen (waarvan uit een Frans onderzoek blijkt dat tussen de 92 en de 95% van hen de sector willen verlaten, waarin ze dikwijls terect komen als gevolg van armoede). Of partnergeweld en het gebrek aan financiële onafhankelijkheid waardoor veel vrouwen een slechte gezinssituatie niet kunnen ontvluchten. Kortom, TegenGAS en LSP zijn het absoluut akkoord met Milquet als ze zegt dat “de strijd tegen seksisme en vrouwendiscriminatie nog lang niet gestreden <is>” (DS 09/02/2013). Maar we denken niet dat dit met GAS-boetes tegen individuele gevallen van seksisme zal worden bestreden.

Bovendien valt op dat Milquet voor reclamebedrijven, die dagdagelijks een objectiverend en seksistisch beeld van vrouwen de wereld insturen, dan enkel “zelfregulering” wil opleggen. Het voornaamste is volgens ons echter de hypocrisie van Milquet en haar collega’s in de regering: enerzijds wordt met de wet op seksisme en de GAS-boetes de idee gewekt dat ze het menen met seksismebestrijding, maar anderzijds wordt een politiek van besparingen, loonmatiging en onderfinanciering van alle openbare diensten en zorg aan personen gevoerd, waarvoor zeker vrouwen een hoge prijs betalen. Symptomen bestrijden en tegelijkertijd de sociaal-economische basis voor de alledaagse uitingen van seksisme versterken, kan nooit werken! Daarom zullen tegenGAS en LSP de komende weken en maanden hun acties tegen de GAS-boetes verderzetten, evenals de strijd tegen het besparingsbeleid dat o.a. vrouwen stappen terug doet zetten op het vlak van financiële onafhankelijkheid en seksisme versterkt, evenals de strijd tegen groepen als de fout benoemde pro-lifebeweging die verworven rechten als het recht op abortus onder druk willen zetten.

Na een lokale actie in Gent volgde gisteren een lokale actie van TegenGAS in Antwerpen. Een 50-tal aanwezigen verzamelde op het door GAS-boetes belaagde Coninckplein. Dat is een plein waar je een GAS-boete kunt krijgen als je een blikje drank opent of gewoon op een bankje gaat zitten. Ondertussen worden er in Antwerpen iedere dag gemiddeld 60 boetes uitgedeeld, in totaal waren er vorig jaar maar liefst 22.000!

Pieter

Na een lokale actie in Gent volgde gisteren een lokale actie van TegenGAS in Antwerpen. Een 50-tal aanwezigen verzamelde op het door GAS-boetes belaagde Coninckplein. Dat is een plein waar je een GAS-boete kunt krijgen als je een blikje drank opent of gewoon op een bankje gaat zitten. Ondertussen worden er in Antwerpen iedere dag gemiddeld 60 boetes uitgedeeld, in totaal waren er vorig jaar maar liefst 22.000!

Verslag door Geert. Foto’s en video door Jean-Marie

De voormalige GAS-baas in Antwerpen klaagde deze week over de nadruk die op kwantiteit wordt gelegd. Tegelijk werd erkend dat de diarree aan GAS-boetes een “nieuwe markt” opent voor advocaten en juristen. Met 22.000 boetes per jaar valt er een centje te verdienen voor zowel de stad als de juristen en advocaten die zich op het verweer tegen GAS-boetes gooien. De gewone bevolking daarentegen is sowieso de pineut.

Een 50-tal actievoerders verzamelden op het Coninckplein om te protesteren tegen de toenemende repressie die jongeren, activisten en armen treft. Wie niet voldoende geld heeft om een huis met grote tuin te kopen en zich ter ontspanning op een pleintje begeeft, loopt steeds meer risico op een GAS-boete. Wie zijn of haar mening tegenover het asociale beleid wil tonen, loopt eveneens risico op een boete. Voor de rijken en de elite gelden andere regels. Zij mogen processen-verbaal vervalsen, frauderen, jarenlang informatie in de doofpot steken, jongeren met psychische problemen in de cel doodkloppen,…

TegenGAS wil het verzet tegen dit beleid versterken met acties en campagnes. De symbolische actie op het Coninckplein was een eerste stap. We zullen nog acties en campagnemomenten plannen. Er is een vergadering voorzien komende woensdag (6 maart) om 19u30 in café Multatuli (Lange Vlierstraat, zijstraat Nationalestraat).

---

Video

---

Foto’s

Het voormalige hoofd van de dienst GAS-boetes in Antwerpen is voor zichzelf gaan werken met een adviesbureau dat onder meer bijstand geeft voor wie het slachtoffer werd van een GAS-boete. De website TegenGAS.be stelde dat dit een bittere nasmaak laat. Vandaag reageert Strybosch in De Standaard op de discussie rond de GAS-boetes. Daaruit blijkt dat ook de voormalige GAS-baas vindt dat het stelsel te ver gaat.

Strybosch vindt het jammer dat actiegroepen zoals TegenGAS reageren op het feit dat ze nu voor zichzelf gaat werken en stelt dat we “niet zo persoonlijk” moeten reageren. Voor alle duidelijkheid: het is niets persoonlijk, het is het systeem van GAS-boetes dat totaal fout is.

En dat wordt eens te meer bevestigd door wat Strybosch verklaart. Ze erkent dat de GAS-boetes in Antwerpen uit de hand zijn gelopen. “Eigenlijk had je de keuze tussen een aantal dossiers op kwalitatief goede manier afhandelen, of heel veel dossiers minder kwalitatief afwerken. Helaas kwam er in Antwerpen steeds meer druk van hogerhand om meer te presteren, ten koste van de kwaliteit.” Bovendien erkent Strybosch dat de wet voor veel interpretatie vatbaar is. Met andere woorden: er is druk om zoveel mogelijk GAS-boetes uit te delen, los van de discussie over de inhoud. Waarbij het stelsel zelfs voor juristen die mee schreven aan de GAS-regels te ver gaat. Qua vernietigende kritiek op de Antwerpse GAS-boetes kan dat tellen!

Bovendien wordt erkend dat de vele GAS-boetes leiden tot een “nieuwe markt” voor advocaten en juristen. Met 22.000 GAS-boetes in Antwerpen in 2012 gaat het om een uitgebreide markt. Zo wordt het althans gezien door juristen en advocaten zelf, waaronder dus ook de voormalige GAS-baas die met een eigen adviesbureau op die ‘markt’ wil inspelen. De diarree van GAS-boetes – er zijn er in Antwerpen gemiddeld 60 per dag! – betekent dat gewone mensen voor alles en nog wat een boete kunnen krijgen. Voor juristen en advocaten betekent die willekeur een potentiële bron van inkomsten. Een ‘groeimarkt’ die veel kansen biedt.

Wij aanvaarden deze logica niet. Het stelsel van de GAS-boetes leidt tot willekeurige repressie waarbij de zwakste lagen in de samenleving het eerst worden geviseerd. Dat de voormalige GAS-baas vandaag erkent dat er iets grondig fout is met het stelsel, onderstreept het belang van protest zoals van de campagne TegenGAS.

TegenGAS-actie deze avond: 17u30 Coninckplein, Antwerpen

De sneeuw en regen konden niet verhinderen dat een 150-tal Gentse jongeren gisteren op straat kwam om te protesteren tegen het asociale beleid van GAS-boetes. Het ongenoegen tegenover de willekeur van deze boetes die het falen van het gevoerde beleid moeten verdoezelen, is erg groot. Ook de stad Gent voelt deze druk en zag zich genoodzaakt om een officiële mededeling te verspreiden waarin het ‘antwoordt’ op de argumenten van TegenGAS. Deze campagne nodigt het stadsbestuur dan ook uit om het debat op een publieke wijze aan te gaan.

Foto’s en video vanop de actie door Jean-Marie

Gisteren werd in Brussel geprotesteerd tegen de GAS-boetes. Er werd onder meer ingegaan tegen de poging om betogingen en verzet op straat de kop in te drukken met GAS-boetes. Zo werd een protestactie tegen een bijeenkomst van superrijken begin oktober repressief aangepakt met tientallen arrestaties waarbij ook GAS-boetes werden opgelegd. Een reeks organisaties, met de JOC (Franstalige tegenhanger van KAJ) vooraan, protesteerde. Na een bijeenkomst met een 150-tal aanwezigen, trok een kleine 100 aanwezigen in betoging door de stad. De Actief Linkse Studenten en LSP waren er uiteraard bij met een stevige delegatie. Enkele foto’s.

Foto’s door Pavel

Foto’s door Rachid (Brussel)

De GAS-boetes (Gemeentelijke Administratieve Sancties) hebben al heel wat stof doen opwaaien. Boetes voor het gooien van sneeuwballen haalden zelfs de internationale media. De verschillende gemeentelijke regelgevingen vormen een woud waarin zelfs een ervaren boswachter de weg verliest.

Artikel uit de februari-editie van ‘De Linkse Socialist’

Willekeur troef

Het systeem van GAS-boetes geeft de ambtenaar die boetes uitschrijft (en dat zijn niet alleen mensen die daar specfiek toe aangesteld werden) de ruimte om ‘creatief’ en vol willekeur met sancties om te gaan.

In de pers verschijnen er om de haverklap voorbeelden van gemeentebesturen die op willekeurige basis GAS-boetes uitschrijven voor tal van vormen van ‘overlast’, het ene al absurder dan het andere. Onder jongeren heerst het gevoel dat het je reinste pestgedrag is.

Er speelt echter ook een belangrijk element van repressie mee. En dat is niet alleen tegen jongeren gericht: een prikactie door Geneeskunde Voor Het Volk, een campagnemoment van Occupy Antwerpen, een actie van jongeren tegen het afschaffen van een skatepark, een pamflet van Rood! uitdelen aan de Antwerpse gemeenteraad, een actie van LSP aan de Kazachse ambassade,… Sociaal protest wordt steeds meer gekortwiekt door GAS-boetes of de dreiging ermee.

In december heeft de federale regering de regelgeving nog verstrengd. De minimumleeftijd voor een GAS-boete werd verlaagd tot veertien jaar en het maximumbedrag opgetrokken tot 350 euro. Met dergelijke repressiemogelijkheden worden jongeren bijzonder hard geraakt. Jongeren die samenkomen op een plein en daar ‘rondhanggedrag’ vertonen, een koppel dat op de rugleuning van een bankje zit, een sneeuwballengevecht in het park,… Het past blijkbaar allemaal niet in het beeld dat onze politici van de samenleving hebben.

Anderzijds verhinderen dezelfde politici wel dat jongeren ‘jong kunnen zijn’. In plaats van te investeren in jeugdhuizen of andere plaatsen waar jongeren kunnen samenkomen, schaffen ze subsidies af, breken ze skateparken en andere jeugdvoorzieningen af.

Ook andere zwakke groepen in de maatschappij worden geviseerd. In Brussel worden GAS-boetes tegenwoordig ook uitgedeeld aan tippelende prostituees en aan mensen die er beroep op doen. In navolging van de reportage ‘Femmes de la rue’ worden vrouwonvriendelijke opmerkingen bestraft met een GAS-boete. Dit alles gebeurt in het teken van de strijd tegen prostitutie en voor vrouwenrechten. Linkse socialisten strijden dagelijks voor vrouwenrechten, maar verzetten zich tegen deze repressieve manier van optreden. Vrouwenrechten zullen nooit met boetes verkregen worden en seksisme moet aan de wortel aangepakt worden. Prostitutie is een symptoom van een maatschappij waarin mensen zover gaan dat ze hun eigen lichaam te koop aanbieden. Hoe denken de politici trouwens dat die vrouwen de GAS-boetes gaan betalen? In plaats van de loonkloof tussen mannen en vrouwen, werkloosheid en armoede in het algemeen aan te pakken duwen ze deze vrouwen enkel nog meer in de miserie.

GAS: gevolg van een gefaald beleid

Alle traditionele partijen gaan akkoord met dit beleid. Sommigen vinden dat het wat te ver doorgeslagen is. Maar nooit wordt de tegenstelling opgeworpen tussen repressie en symptoombestrijding aan de ene kant en echte duurzame sociale oplossingen aan de andere kant. Als er asociaal gedrag in de samenleving is, moet de vraag gesteld worden wat de oorzaak ervan is.

In crisistijden is het gemakkelijker om het falen van het beleid te maskeren door de problemen af te schuiven op zondebokken. De verantwoordelijkheid van wat fout loopt, wordt zo doorgeschoven naar diegenen die tevens de eerste slachtoffers van de crisis zijn. In plaats van oplossingen voor sociale problemen te zoeken, worden de slachtoffers van die problemen gestraft.

De GAS-politiek leidt tot verontwaardiging. Het is een zoveelste voorbeeld van hoe met twee maten en gewichten wordt gemeten. Fiscale fraude wordt niet aangepakt, diamantfraudeurs gaan vrijuit of krijgen fiscale amnestie. Een sneeuwbal gooien leidt gemakkelijker tot een straf dan een miljoenenfraude. De elite past de regels in haar eigen voordeel aan. Alsof een jongere op een skateboard een probleem is voor de samenleving.

Uiteraard zorgen sluikstorten en wildplassen voor overlast en moet dit aangepakt worden. Maar dat gebeurt niet met willekeurige boetes. In sommige wijken is er een concentratie van sociale problemen. Naarmate meer bespaard wordt op onze levensstandaard wordt pakweg een vuilniszak stilaan een luxeproduct (alleszins toch qua prijs). In wijken waar jongeren amper toekomstperspectieven hebben, worden vrouwen sneller lastig gevallen en zijn er meer vormen van kleine criminaliteit. Ligt dat aan cultuur en attitude of eerder aan de concentratie van werkloosheid en armoede?

Echte oplossingen bestaan uit goed betaalde jobs en dus een degelijk inkomen en toekomst voor iedereen, collectieve diensten, goedkope vuilnisophaling, voldoende openbare vuilnisbakken en toiletten, ontspanningsmogelijkheden voor jongeren,…

Wij geven TegenGAS, help mee!

Om onze eisen kracht bij te zetten hebben we het platform TegenGAS opgericht. Deze campagne wil de verontwaardiging tegen de GAS-willekeur bundelen en de verontwaardiging omzetten in actie. We nodigen jongeren (en ouderen) uit om campagnes en acties tegen de GAS-boetes op te starten.

Bezoek de website TegenGAS.be. Je kan er ook jouw ervaring kwijt. Je kan er informatie vinden omtrent de juridische kant van de zaak, hoe in beroep tegen een GAS-boete enz. Bovendien helpen we je op je school, met jeugdbeweging/huis of in je wijk een lokale groep van TegenGAS op te zetten.

Brussel. GAS-boetes wegens betoging. Protestactie op 18 februari

De Actief Linkse Studenten voeren samen met anderen campagne tegen de GAS-boetes. Er komt in Brussel een actie op 18 februari op initiatief van de anti-repressiecampagne van de Franstalige KAJ. In oktober werden betogers opgepakt toen ze protesteerden tegen een banket van superrijken in de hoofdstad. Enkele betogers kregen nadien een GAS-boete. We spraken met Antoine van de ALS op het Atheneum Charles Janssens.

Door Julien, ALS-verantwoordelijke in Brussel. Foto hiernaast: een groep betogers in de cel

Dag Antoine, kan je jezelf even voorstellen?

“Ik ben Antoine en zit in het laatste jaar op het atheneum van Charles Janssens in Brussel. Ik ben lid van de ALS-afdeling op mijn school. Ik kreeg een GAS-boete omdat ik deelnam aan een betoging tegen het ‘banket van de rijken’ en omdat ik mee betoogde tegen hun besparingsbeleid. Die boete kan me tot 135 euro kosten.”

Wat is dat, zo’n administratieve sanctie?

“Een Gemeentelijke Administratieve Sanctie (GAS) is een boete die in het leven werd geroepen tegen overlast. In oktober, in volle verkiezingsperiode, werd de toepassing ervan uitgebreid tot jongeren vanaf 14 jaar en werden de maximale boetes opgetrokken tot 350 euro. Een GAS-boete is een maatregel waarmee jongerenacties tegen de neoliberale politiek gemakkelijk de kop kunnen ingedrukt worden.”

Waarover ging die actie waarvoor je een GAS-boete kreeg?

“Op 11 oktober hielden de ‘Vrienden van Europa’, een van de grootste Europese lobbygroepen van industriëlen, een bijeenkomst met aansluitend een luxebanket waarvoor ook tal van kapitalistische personaliteiten waren uitgenodigd. Het ging onder meer om Soros, Davignon, Baroso en Van Rompuy. Verschillende verantwoordelijken voor het besparingsbeleid kwamen samen om te schrokken terwijl gewone mensen honger lijden.

“We kwamen samen voor het Egmontpaleis, waar het banket zou plaatsvinden. Maar daar vernamen we dat het banket was verplaatst naar de Cercle de Lorraine. We trokken bijgevolg naar daar in een spontane betoging.”

Wat denk je van de omvang van de repressie?

We betoogden vreedzaam tegen het besparingsbeleid. We trokken naar de Cercle de Lorraine maar hadden zeker niet de bedoeling om daar binnen te vallen. Er daagden echter robocops op waarop we maar in betoging vertrokken. De politie omsingelde ons en pakte 145 betogers op. We werden vast gezet en pas enkele uren later vrijgelaten, het was intussen 2 uur ’s nachts. De autoriteiten gingen frontaal in de aanval tegen een democratisch recht: het recht op vrije meningsuiting.

In de brief die ik van de politie kreeg, staat dat ik artikel 30 van het Politiereglement van de stad Brussel niet had nageleefd. Dat artikel verbiedt deelname aan een betoging die de openbare orde verstoort. Het klopt dat we een betoging hielden en dat het verkeer van de kleine ring even plat lag, maar dat duurde nog geen twee minuten. De politie deed niets om ons te stoppen toen we de kleine ring overstaken. Het was pas later dat ze ons tegenhielden en daarbij overigens het verkeer heel wat meer hinderden. In de brief wordt uiteraard ook niet vermeld dat we urenlang vast zaten in een cel en daarbij geen water of voedsel kregen, we hadden zelfs geen toegang tot sanitair.

Het gaat om overdreven en schandalige repressie. Om even een vergelijking te maken. In Belfast waren er een maandlang rellen met heel wat schade en 70 gewonden bij de politie. Op het einde van de maand bleek dat in totaal 106 mensen waren opgepakt. Wij betoogden vreedzaam, er was geen enkele uitspatting en de politie slaagde er toch in om op één avond meer mensen op te pakken…

Ken je nog voorbeelden van repressie tegen jongeren?

Uiteraard. Zo is er de combitaks. Die uitvinding werd destijds ook toegepast op zowat 400 jongeren die in Gent werden opgepakt na een antifascistische actie. Het gaat zogezegd om een vergoeding voor het inzetten van politiewagens van de plaats van arrestatie naar de cel. Uiteindelijk werd deze combitaks in Gent ingetrokken na protest. Een ander voorbeeld van politiegeweld: in juni 2012 was er in Elsene een betoging van de reactionaire en extreme rechterzijde, met ook militanten van Nation. Er was een tegenbetoging die gewelddadig de kop werd ingedrukt. Twee antifascisten moesten naar het ziekenhuis, terwijl extreemrechts onder bescherming van de politie ongehinderd kon betogen.

Zullen de Actief Linkse Studenten en Scholieren hier campagne rond voeren?

Zeker en vast! We moeten deze aanval bekend maken en aanklagen. Na de aanvallen op het onderwijs – die doorgaan met onder meer nieuwe voorstellen van minister Marcourt – wordt een directe aanval op jongeren ingezet met willekeurige boetes. Er worden zelfs GAS-boetes gegeven voor jongeren die wat met de sneeuw speelden!

We beginnen met een actie op 18 februari om 18u voor het stadhuis van Brussel. We zullen daar mee voor mobiliseren en protesteren tegen de willekeurige pestboetes die ons worden opgelegd.

Betoging : maandag 18 februari om 18u aan het stadhuis van Brussel

>> Facebook evenement

Op 11 november protesteerden een honderdtal jongeren aan de trappen van de Sint-Pieterskerk in Mechelen. Enkele weken voordien werden drie scholieren urenlang opgesloten in het politiecommissariaat omdat ze een broodje aten op de trappen van de kerk. Daarbovenop zouden ze beboet worden met een GAS van 100 euro. De laatste weken werd in de media meermaals bericht over de ridicule redenen op basis waarvan gemeenten GAS-boetes kunnen uitdelen. Men is van plan het beleid te evalueren en wellicht zullen een aantal van de meer absurde en ‘humoristische’ voorbeelden verdwijnen. Maar dit raakt niet aan de kern van de zaak.

Artikel door Sam (Gent) uit de december/januari-editie van De Linkse Socialist

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

De GAS-kraan

Enkele voorbeelden van hoe je een GAS-boete kunt oplopen. (bron: stampmedia)

• “Het is verboden op een openbare plaats ijskegels aan de buitenkant van de daken te laten hangen.” Dendermonde
• “Het is verboden door geluiden, gebaren of tekens, al dan niet gebruikmakend van een voorwerp, voertuigen op de openbare weg te doen vertragen, te doen stoppen of aan te klampen zonder wettige reden of toelating. Een afwijking op dit verbod kan toegekend worden door de burgemeester, die voorwaarden kan opleggen.” Antwerpen
• “Het is verboden het zicht van op de openbare weg naar de uitstalramen van winkels en handelshuizen te hinderen alsook het uitzicht vanuit de vensters van woningen en gebouwen op de openbare weg.” Brasschaat
• “Het is verboden personen te doen schrikken.” Lokeren
• “De organisator brengt de burgemeester minstens 48 uur op voorhand op de hoogte van de openbare vergaderingen die niet in openlucht plaatsvinden.” Borgloon
• “Het is verboden, heimelijk of zonder noodzaak te kloppen of te bellen aan de deuren of vensters van de woningen.” Dendermonde
• “Het maken van een open vuur in de woning is verboden.” Lede
• “Behalve voor Sinter-klaas, Zwarte Piet, de kerstman en de paashaas is het verboden het gelaat geheel of gedeeltelijk te bedekken.” Hasselt

[/box]

Dat de GAS-boetes pestboetes zijn, betwist men door te wijzen op het feit dat de kosten voor de gemeentelijke administratie hoger liggen dan de inkomsten. Men schat de kostprijs bij het innen van een GAS op een bedrag tussen de 75 en 120 euro, terwijl de gemiddelde GAS-boete 62,5 euro opbrengt. Volgens Tom De Schepper van de VVSG, Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten: “is dat de prijs die gemeenten en steden betalen voor een betere leefbaarheid.” Het is echter een illusie te denken dat je met zo’n sanctiebeleid een leefbare stad creëert. Maar het blijft natuurlijk wel een goedkoper beleid dan te investeren in preventie.

De meest leefbare steden zijn diegenen waar de welvaart en levenskwaliteit van alle inwoners het hoogst ligt. De minst leefbare steden zijn die waar een aanzienlijk deel van de bevolking elke dag opnieuw een overlevingsstrijd moet voeren en waar criminaliteit en wetteloosheid dus welig tieren.

Het is door het aanpakken van de sociale problemen dat men overlast echt kan oplossen. Een waardige job en een degelijk inkomen, kwaliteitsvol en betaalbaar wonen, een aanbod van zinvolle tijdbesteding,… dit zijn de beleidsmaatregelen die de bevolking verwacht. Daarom organiseren wij ons als jongeren met eisen zoals investeringen in sociale woningen, buurtwerking, sociale voorzieningen, degelijke jobs, kinderopvang, financiering van jeugdhuizen –en bewegingen, …

Op 26 november organiseerden de Actief Linkse Studenten en Scholieren een actie aan de Gentse gemeenteraad. Met deze actie wilden de ALS het toekomstig stadsbestuur reeds interpelleren over hun bestuursakkoord. Iedereen heeft de mond vol over het progressiever karakter van dit akkoord. Wij lezen er echter dat men “de werking van de GAS-ambtenaren wil versterken” en “de administratieve sancties wil uitbreiden”. Met deze actie wil de ALS in Gent een voorbeeld stellen dat hopelijk in vele steden en gemeenten kan worden gevolgd. Wij willen een toekomst waar jongeren het recht hebben om jong te zijn, om actie te voeren en hun mond mogen open doen. Daarvoor moeten we ons organiseren en protesteren tegen een beleid waar GAS-boetes blijkbaar het logische gevolg van zijn.