Category: Internationaal verzet

Op verschillende scholen in het land zijn er momenteel scholierencomités actief met de mobilisatie voor de jongerenmars voor werk. We publiceren de ervaring van Francesco Picqueur en Johan Vandenbrande, twee scholieren op het St Victor in Turnhout, die een jongerenmarscomité hebben opgezet. Dit comité houdt regelmatig bijeenkomsten op school met politieke discussies (met thema’s als ‘is Bush onverslaagbaar?’, ‘wat is de rol van het onderwijs’, ‘hoe racisme en het VB bestrijden?’,…), maar ook met discussies over de mobilisatie onder scholieren. Dit is niet altijd met de goedkeuring van de directie, zo werd de politie ingezet tegen scholieren die pamfletten uitdeelden. Maar desondanks krijgt de oproep voor de Jongerenmars een goede respons bij zowel scholieren als leraars. Hieronder leggen de twee scholieren uit waarom het nodig is om te mobiliseren naar 19 maart.

“Scholieren hebben het volste recht om voor hun toekomst te vechten. Wij beschouwen het zelfs als onze plicht, want we gaan toch naar school om later degelijk en vast werk te vinden, in plaats van onzekere en tijdelijke jobs te moeten aanvaarden?

“Spijtig genoeg is het vandaag in België voor de meerderheid van de afgestudeerde studenten onmogelijk om een redelijke job te vinden. De gevolgen hiervan zijn duidelijk zichtbaar: iedereen kent wel een afgestudeerde die werkloos is en moet leven van een schandalig lage werkloosheidsuitkering. Daarom is het belangrijk dat we ons organiseren voor de jongerenmars voor werk in Brussel op 19 maart tegen de regering en het patronaat, met hun laffe aanval op de verworvenheden van de arbeiders en op de sociale zekerheid. Van de door Verhofstadt beloofde jobs hebben we nog steeds niets gezien. Integendeel, de jongerenwerkloosheid blijft stijgen.

“De jongerenmars is een goede gelegenheid om de regering te laten zien dat ook jonge scholieren stilstaan bij de sociale problemen in ons land! We willen er ook laten zien dat we openstaan voor een democratisch socialistisch alternatief en daarvoor willen strijden. We willen ook duidelijk maken dat we ons verzetten tegen iedere vorm van discriminatie en samen met de arbeidersbeweging een antwoord bieden op het offensief van regering en patronaat. Door lokale actiecomités op te zetten in de scholen, kunnen en zullen we van de jongerenmars op 19 maart een succes maken.”

Het tijdschrift ‘EOS’ publiceerde in januari een artikel over het onderzoek naar de ontwikkeling van hoogtechnologische middelen om politierepressie gemakkelijker te maken. Het artikel meldt: "Hoogtechnologische bedrijven staan aan de poorten van het Amerikaanse en Britse leger te dringen met een arsenaal futuristische wapens die het biologische systeem van de mens treffen, zonder daarbij lichamelijke letsels toe te brengen." Volgens het artikel zouden waterkanonnen, rubberkogels, schilden en matrakken binnenkort kunnen verdwijnen.

Er worden een paar voorbeelden gegeven van mogelijke wapens die kunnen ingezet worden tegen betogingen of tegen protest. Een eerste voorbeeld is de LRAD of ‘Long Range Acoustic Device’ dat geluidsgolven op afstand kan afsturen op betogers, "Het wapen maakt een dermate irriterend geluid dat ondraaglijke oorpijn betogers onmiddellijk op de vlucht doet slaan." Dit wapen zou vandaag uitgestest worden in Irak waar het gebruikt werd om waarschuwingssignalen te versturen om "ongewenste personen" uit verboden zones te houden.

Een tweede wapen is de V-MADS of "Vehicle-Mounted Active Denial System" dat elektromagnetische straling uitzendt waarbij watermoleculen onder de huid van mensen verhitten waardoor een brandend gevoel ontstaat. Verder zijn er elektrische schokpistolen die al gebruikt worden in 400 Amerikaanse politiedistricten. Deze worden verder uitgebouwd o.a. door het voorzien van sterkere stroomstoten die op verschillende mensen tegelijk kunnen afgevuurd worden.

Verschillende mensenrechtenorganisaties spraken zich reeds uit tegen de ontwikkeling van wapens zoals de LRAD of de VMADS. Bovendien kunnen ernstige vragen gesteld worden bij de gevolgen op langere termijn voor wie getroffen wordt. Wat met de gevolgen op het gehoor? Wat zijn de langdurige gevolgen van elektromagnetische straling?

Volgens het maandblad ‘Eos’ wordt met deze ontwikkelingen geprobeerd om "gewelddadige demonstraties" te kunnen tegengaan. Uiteraard is het noodzakelijk om bij iedere vorm van verzet en protest te suggereren dat het om "gewelddadige" acties gaat teneinde een opgedreven repressie te kunnen goedpraten. Maar het is duidelijk dat de wapens die vandaag ontwikkeld worden, mogelijks niet enkel tegen gewelddadige acties zullen worden ingezet. Het zijn methoden om iedere vorm van verzet de kop in te drukken.

Elke dag op school wordt het weer onder je neus gewreven, als je maar hard genoeg je best doet en veel studeert, staat je een mooie toekomst te wachten. Je behaalt je diploma, vindt een fijne, goedbetaalde job en geraakt binnen de kortste keren aan de top!

Nele Verschelden

Wat zien we in werkelijkheid? Na hun studies belanden veel jongeren in de werkloosheid. Op dit moment zijn er volgens de RVA officieel 536.662 werklozen.Als we hierbij het aantal deeltijdse werklozen, bruggepensioneerden, schoolverlaters en mensen met een nepstatuut bijtellen, komt het aantal op meer dan 1 miljoen. In december 2003 was ongeveer 1 op 5 jongeren werkloos. In sommige Waalse steden gaat het over meer dan 30% van de schoolverlaters die in de werkloosheid belandt, in Charleroi zelfs 43% van alle vrouwelijke schoolverlaters.

Vaak wordt er ons verteld dat werklozen er zelf voor kiezen; dat ze te lui zijn om een job te zoeken en van de sociale zekerheid profiteren. Dit is een grote leugen waarbij men probeert de schuld bij de werkloze zelf te leggen. Op dit moment zijn er voor iedere vacature bij de VDAB 40 werklozen. Als je als schoolverlater geen werk vindt, moet je 9 maanden wachten op je eerste uitkering (de wachttijd), die slechts 600E/ maand bedraagt. Probeer hier maar eens je huur, voedsel, vervoer,… van te betalen.

Als je al het geluk hebt om een job te vinden, dan is dit vaak een interimjob. Hierbij worden de jongeren gebruikt door de bedrijven om de meest flexibele uren aan te nemen en de meest onaangename klusjes uit te voeren. Dit steeds op tijdelijke basis, zonder vooruitzicht op een vast contract en hier bovenop zijn ze vaak nog onderbetaald ook. Tussen 1992 en 2002 steeg het aantal interimarbeiders van 8,5% naar 20,3% van de bevolking.

Uit interne documenten van de regering bleek dat ze tegen 2007 30.000 man van de dop willen schrappen. Vooral jongeren zullen hier het slachtoffer van zijn. Deze maatregelen worden vooral genomen om zo jongeren te dwingen om het even welke job te aanvaarden om te kunnen overleven. Dit heeft tot gevolg dat ook de lonen en de arbeidscondities van oudere arbeiders naar beneden worden getrokken, omdat het patronaat de jonge en oudere werknemers tegen elkaar probeert uit te spelen door degene die aan het laagste loon wil werken, aan te nemen. Of hierdoor verworvenheden waar in het verleden voor gestreden is, tot een minimum te beperken.

Alles wat we hebben, is opgebouwd op basis van strijd. De sociale zekerheid, gratis onderwijs, algemeen stemrecht,… Onze ouders en grootouders hebben ervoor gevochten, gestaakt. Willen we de aanvallen van de regering en het patronaat afslaan, dan zullen wij dit ook moeten doen! Als jij een toekomst wil, zul je je moeten organiseren en ervoor vechten! Sluit daarom aan bij internationaal Verzet en mobiliseer mee naar de jongerenmars voor werk en tegen racisme van 19 Maart 2005!

De komende weken zullen er verschillende protestacties plaatsvinden. Op 21 februari wordt geprotesteerd tegen het bezoek van Bush aan België. Een maand later, op 19 maart, is er in Brussel een Jongerenmars voor werk.

Benjamin Vervondel

Februari: bezoek van Bush

Op 22 februari komt Bush naar België. Hij komt naar een vergadering met de NAVO. Ook zal hij de plooien proberen glad te strijken met de Belgische regering na de oorlog en de bezetting in Irak, die op dit moment nog bezig is. De situatie in Irak is trouwens compeet uit de hand aan het lopen.

Iedereen kent de beelden wel van de gegijzelde buitenlanders, de terreuracties en de Amerikaanse soldaten die hun gevangenen martelen in de Abu Graib gevangenis. Het bezoek van Bush zal niet onopgemerk voorbijgaan. Overal waar Bush komt, wordt hij begroet met massale protesten. In België zal dit niet anders zijn. Het is bijna 2 jaar geleden dat Bush Irak binnenviel. Toen (Dag X) organiseerde Internationaal Verzet massale scholierenbetogingen in België. We willen bij deze traditie aansluiten. Internationaal Verzet zal deelnemen aan de protesten en zal zelf ook mee organiseren. Het is belangrijk dat er actief wordt gemobiliseerd in en aan de scholen.

Jongerenmars voor werk op 19 maart

Op 19 maart organiseert Internationaal Verzet in samenwerking met ABVV-jongeren en ACV-jongeren een jongerenmars voor werk en tegen racisme.

We betogen voor de 32-uren week. Ook eisen we de 200.000 jobs die Verhofstadt ons beloofde. Hiermee bedoelen we geen nepjobs, maar degelijk betaalde jobs met een vast contract en het optrekken van de dramatisch lage uitkeringen. Ook eisen we gratis en degelijk onderwijs. Ook eisen we dat de scholen geherfinancierd worden zodat er terug degelijk materiaal kan worden aangekocht. Zo willen we ook dat er meer gelijkheid komt, bv. vrouwen moeten evenveel verdienen als mannen. De bedoeling is om op massale basis op straat te komen en te betogen voor werk. Dit willen we linken aan anti-racisme omdat we denken dat het belangrijk is om een eengemaakte strijd te voeren. Verdeling zou ons nodeloos verzwakken.

Wat kan jij doen?

We denken dat het verzet ook onder scholieren moet georganiseerd worden. Wij willen concrete voorstellen doen aan scholieren, bv het opzetten van een comité op je school om te mobiliseren naar de protesten tegen Bush, onder andere door het maken van affiches, het uitdelen van flyers, rondgaan met een petitie en het organiseren van vergaderingen om concrete actievoorstellen te doen. Twijfel niet om ons te contacteren om je hierbij te aan te sluiten zodat de protesten en acties een succes worden.

Eind vorige week was er een enthousiast vormingskamp voor scholieren en dit in het uniek kader van de Ardennen. Een 20-tal scholieren nam deel aan de driedaagse vorming. Er waren scholieren uit heel het land, van Luik tot Veurne. We vertrokken op dinsdagavond en kwamen vrijdagmiddag terug. Daartussen waren er twee goed gevulde dagen van intensieve vorming.

Benjamin Vervondel

De eerste discussie ging over werkloosheid en interimarbeid in het kader van het kapitalisme. Dit werd ingeleid door Amélie Roucloux uit Brussel. Bij deze discussie werd ingegaan op de hoge flexibiliteit onder interimarbeiders en de manier waarop patroons jongeren uitpersen. Er werd niet enkel een kritiek gegeven op het huidige systeem, maar ook gediscussieerd over een planeconomie als alternatief.

De tweede discussie ging over racisme en seksisme en werd ingeleid door Laura Gilles uit Gent. In deze discussie werd ingegaan op de verdeel-en-heers tactiek die niet alleen van extreem-rechts komt. Ook op de werkvloer is het soms moeilijker eenheid te verkrijgen omwille van seksisme. Een aantal aanwezige kameraden waren migranten en konden bijzonder concreet aangeven wat de problemen van racisme betekenen in hun scholen. Dit maakte het alleszins een erg levendige discussie.

’s Avonds was er nog een film die we toonden: ‘Germinal’ over een stakingsbeweging van mijnwerkers in Frankrijk in de 19e eeuw. De film werd ingeleid door Benjamin Vervondel die de noodzaak naar voor bracht van eenheid tussen scholieren en werkenden en de nood aan tussenkomsten in arbeidersstrijd. Het is belangrijk dat we als scholieren ook deelnemen aan vakbondsbetogingen en mee naar de bedrijven trekken met de oproep voor de jongerenmars.

De tweede dag werd gediscussieerd over imperialisme, oorlog en uitbuiting. Deze discussie werd ingeleid door Magda Badrakhan uit Luik. Zij legde uit wat de gevolgen zijn van het imperialisme voor bredere lagen van de bevolking. Er werd in de discussie onder meer ingegaan op de situatie van de wereldeconomie.

In de namiddag was er een discussie over het opzetten van scholierencomités voor de Jongerenmars voor werk. Dit werd ingeleid door Nikei De Pooter die voorbeelden gaf van hoe mobilisatiecomités kunnen georganiseerd en ontwikkeld worden. Daarbij willen we ons niet beperken tot het ASO, maar ook zeker in de technische en beroepsscholen een werking ontwikkelen. Een Brusselse kameraad vertelde hoe op haar school reeds een comité actief is. Deze ervaring was erg nuttig voor de andere scholieren omdat we soortgelijke initiatieven verder willen ontwikkelen in zowat alle regio’s waar we met onze scholierenwerking reeds actief zijn of een werking willen ontwikkelen.

De tweede dag werd ook afgesloten met een film, ‘La Haine’, opnieuw ingeleid door Benjamin Vervondel. In de film wordt ingegaan op de problemen van de armste lagen van de bevolking. Wij moeten jongeren een perspectief aanbieden, zodat er een alternatief is op hun uitzichtloze situatie. Er is nood aan een partij waarbij de leden echt aan politiek doen, en dus niet op zoek gaan naar postjes of extra inkomen. Echte politiek veronderstelt het opkomen voor onze rechten en het verdedigen van de belangen van onze klasse.

De vormingen gedurende dit kamp hebben de aanwezige scholieren een goede bagage gegeven om de werking van Internationaal Verzet onder scholieren verder uit te bouwen en om hiermee ook onder de scholieren van de Jongerenmars voor werk op 19 maart een succes te maken. Daarnaast was het ook erg interessant dat een aantal leidinggevende scholieren uit heel het land elkaar beter konden leren kennen om ervaringen uit te wisselen.

Op 5 en 6 januari organiseert Internationaal Verzet in de Ardennen een scholierenkamp met een reeks politieke discussies. Internationaal Verzet is een campagne tegen het kapitalisme, gelanceerd door de Linkse Socialistische Partij, Blokbuster en Actief Linkse Studenten. We willen een sterke beweging opbouwen tegen het kapitalisme en de discussie opstarten over een alternatief.

We waren actief betrokken bij de mobilisaties tegen de EU-toppen in België, maar beperken ons daar niet toe. Als radicale jongerencampagne bleven we ook na die toppen actief. Op 19 oktober 2001 organiseerden we de anti-kapitalistische scholierenstaking/betoging met 2500 betogers te Gent. Op 15 december lanceerden we International Socialist Resistance op een conferentie te Brussel waarop 600 jongeren uit heel europa aanwezig waren.

Naar een nieuwe Jongerenmars voor Werk en tegen Racisme!

In maart 2005 organiseren we de Jongerenmars voor Werk en tegen Racisme. Daarmee willen we protesteren tegen de snel groeiende jongerenwerkloosheid, de jacht op de werklozen en willen we ingaan tegen de verdeel-en-heers taktieken die gezamenlijke strijd ondermijnen. Vandaar dat we ons ook richten tegen racisme en andere vormen van verdeeldheid. Als internationalisten maken we deel uit van een internationale campagne die actief is in 36 verschillende landen, aanwezig op alle vijf continenten.

Wij roepen iedereen die wilt vechten voor een alternatief op het kapitalisme, tegen de militarisering, tegen fascisme en racisme, op om aan te sluiten bij Internationaal Verzet, naar ons winterkamp te komen en mee de beweging op te bouwen in de wijken, scholen en bedrijven!

Programma van het winterkamp

Vertrek op 4 januari met de trein van 17u37 in Brussel-Zuid richting Luxemburg. ‘s Avonds is er een gezellig samenzijn en bar.

Op 5 januari wordt begonnen met een inleiding en discussie over werkloosheid en interimarbeid in het kader van de crisis van het kapitalisme. Daarbij zal ook worden ingegaan op de geplande economie als alternatief. Na de middag volgt een inleiding over racisme en seksisme. ‘s Avonds wordt een film getoond ("Germinal").

Op 6 januari wordt gestart met een discussie over imperialisme, oorlog en uitbuiting. Na de middag volgt een discussie over de jongerenmarscampagne: hoe comités opzetten in de scholen? Tenslotte wordt ‘s avonds de film "La Haine" getoond en is er nadien een feestje.

Op 7 januari vertrekken we rond de middag terug naar Brussel.

Alle inleidingen worden gegeven door scholieren. We overnachten in een ruime fermette in de Ardennen zodat alles goedkoop kan gehouden worden. Ook zal er een eigen kookploeg meegaan om goedkoop eten te voorzien.

INFO & INSCHRIJVINGEN: TEL 02/345.61.81 – 0485/35.06.90 (Nikei) 0484/71.97.11 (Nele) – MAIL info@socialisme.be – WEB www.resist.be

Bekijk ons pamflet!

Ondanks de koude, het feit dat Londen een dure stad is en het vooruitzicht van enkele nachten op de koude betonvloer van de Millenium Dome (waar de meesten bleven overnachten), kwamen toch zo’n 20.000 bezoekers vanuit heel Europa naar Londen om er tussen 14 en 17 oktober deel te nemen aan het derde Europees Sociaal Forum. In meer dan 400 werkgroepen, discussies en plenaire zittingen werd gesproken over het verzet tegen oorlog, racisme, privatiseringen,… Op zondag namen zo’n 70.000 mensen deel aan een betoging tegen de oorlog in Irak.

Conny Dahmen

Heel wat van de jonge activisten waren van oordeel dat het niet enkel duidelijk is dat een andere wereld mogelijk is, maar wilden ook weten hoe die andere wereld er zou uitzien en hoe we die kunnen bereiken. De verwachtingen van deze jongeren werden in veel gevallen niet ingevuld. De meeste officiële sprekers hadden geen antwoord op die vragen en beperkten zich in heel wat gevallen hoogstens tot het aangeven van welke hervormingen ze willen aanbrengen aan het kapitalisme.

Een aantal sprekers waren openlijke vertegenwoordigers van het establishment. Zo zagen we onder de sprekers Gerry Adams (leider van Sinn Fein in Ierland) en Ken Livingstone (de burgemeester van Londen en lid van New Labour). De zaal was gevuld met deftige toehoorders, veelal in maatpak, terwijl de deelnemers aan het ESF niet meer binnen konden. Het Londense stadsbestuur (Greater London Authority – GLA) was de belangrijkste sponser van het ESF met een bijdrage van 600.000 euro. Op een discussie over Irak was er een spreker die samenwerkt met de door de VS ingestelde overgangsregering. Heel wat aanwezigen waren ook geschokt dat er bij de infostands voor het eerst ook commerciële stands waren, zo stond er zelfs een bank met een stand.

De financiële steun van de vakbonden voor het ESF leidde er ook toe dat de rechtse bureaucraten vanuit de bonden de discussies konden domineren. Zo sprak er een rechtse bureaucraat van IG Metall in de discussie over de arbeidstijd waarbij hij niet eens inging op de dreiging om de 40-urenweek in te voeren. Een Britse collega van UNISON stelde zelfs dat de regering-Blair “ernstige pogingen onderneemt” om jobs te creëren (en dat terwijl Blair plannen opmaakt om 104.000 jobs in de openbare diensten te schrappen!).

Het potentieel van een dergelijke bijeenkomst van duizenden anti-kapitalistische activisten kwam niet tot uiting in de zwakke eindverklaring van het ESF, waarbij enkel tot een actieweek tegen de oorlog rond 19 en 20 maart werd besloten. Een concreet internationaal actieplan tegen de Europese aanval op de rechten van arbeiders, de lonen en de sociale zekerheid kwam er niet.

Wij menen dat de beslissingen over het organiseren van het ESF op een democratische wijze moeten genomen worden door een meerderheid van de activisten. Nu zagen we dat een kleine minderheid haar belangen kon laten doorwegen onder het mom van ‘consensus’. De financiering door burgerlijke partijen en rechtse vakbondsleiders moet afgewezen worden als de antiglobaliseringsbeweging niet wil eindigen als links schaamlapje voor het establishment. Figuren zoals Livingstone die de ene dag nog radicale toespraken houden, hebben er geen probleem mee om de andere dag een neo-liberale aanval in te zetten op de arbeiders, werklozen en jongeren. Een samenwerking met mensen die de belangen van het imperialisme en de globalisering dienen, kan niet tot resultaten leiden.

Het CWI (Committee for a Workers’ International) verdedigt het standpunt dat de strijd tegen de heerschappij van het kapitaal over ons leven, moet verbonden worden met de strijd voor een socialistische wereld. Zo’n 200 leden van onze internationale, voornamelijk uit Groot-Brittannië, maar ook uit Griekenland, Duitsland, Rusland, Frankrijk, België en Nederland, namen deel aan het ESF om er een socialistisch alternatief naar voor te brengen. Op onze meeting “Socialisme – een alternatief op het kapitalisme” waren zo’n 60-tal jongeren aanwezig en in tegenstelling tot veel andere meetings op het ESF was er een levendige discussie met de aanwezigen. Op zaterdagavond hielden we onze centrale meeting met internationale sprekers, waaronder ons Ierse parlementslid Joe Higgins. Hierop waren er zo’n 150 aanwezigen. Gedurende het ESF verkochten we zo’n 750 exemplaren van onze krant en 150 mensen gaven hun naam op om samen met ons ervoor te zorgen dat een socialistische wereld mogelijk zou worden.

September betekent niet alleen een nieuw schooljaar, maar ook een nieuw werkjaar van Internationaal Verzet. Internationaal Verzet zal opnieuw werken in de scholen op basis van onze 3 peilers: antioorlog, antiracisme en antikapitalisme.

Jasper Rommel

TEGEN OORLOG

Het is duidelijk dat de toestand in Irak met de dag rampzaliger wordt. Op 28 juni werd Bush, door het groeiende verzet, verplicht om de soevereiniteit van Irak aan de voorlopige regering van Allawi over te dragen. Maar dit was slechts een schijnvertoning. De Iraakse regering is niet meer en niet minder dan een marionettenregering van het VS-imperialisme. Het verzet tegen de bezetting neemt toe. Ook de olie-faciliteiten worden nu geviseerd door aanslagen.

Hierdoor slinkt de populariteit van Bush in eigen land zienderogen. Bush heeft nog 2 keuzes. Ofwel vasthouden aan de marionettenregering, maar dat zou betekenen dat er nog meer troepen naar Irak moeten worden gezonden. Ofwel zich terugtrekken en Irak aan zijn lot overlaten. Dit zou echter een enorm gezichtsverlies betekenen voor de VS en zou het land nog verder in de chaos storten.

Wat er ook gebeurt, 1 ding is duidelijk: de VS is niet onoverwinnelijk. Ze kan met haar militair overwicht een dictatoriaal regime verslaan, maar niet haar wil opleggen tegen het massale verzet van een bevolking in. Internationaal Verzet heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in de anti-oorlogsbeweging. Door het oprichten van antioorlogscomités in de scholen en onze massale mobilisatie naar Dag X toe slaagden we erin om duizenden jongeren op straat te krijgen.

De antioorlogsbeweging in Europa weet momenteel niet goed van welk hout pijlen maken. Wij denken dat het daarom noodzakelijk is om binnen de beweging in discussie te gaan over een anti-kapitalistisch alternatief. Kapitalisme zonder oorlog is immers een utopie. Dit werd al duidelijk in Vietnam, Irak, Kosovo en Afghanistan.

TEGEN RACISME

Met de laatste verkiezingsuitslag kreeg de antiracismebeweging opnieuw een klap. Wij met Blokbuster en Internationaal Verzet hadden dit echter zien aankomen. Volgens ons kan je de opmars van het Blok niet stoppen met enkele moralistische campagnes tegen racisme.

De reden waarom veel arbeiders en jongeren voor het Blok stemmen, is omdat ze geconfronteerd worden met allerlei sociale problemen: werkloosheid, laagbetaalde interimjobs, woningnood,… Het is duidelijk dat geen enkele traditionele partij hier een antwoord op heeft. Maar ook het Vlaams Blok heeft die niet: hun antwoord is iedereen langer laten werken, het brugpensioen terugschroeven en vakbondsacties aanpakken. Wij zeggen daarentegen: “Jobs, geen racisme!”.

TEGEN KAPITALISME

Malcolm X zei “You can’t have racism without capitalism”. Jaurès, de Franse socialist, stelde: “Het kapitalisme draagt de oorlog in zich zoals donkere wolken het onweer in zich dragen”.

Met Internationaal Verzet willen we in de antioorlog- en antiracismebeweging tussenkomen om een socialistisch alternatief op de kapitalistische miskleun naar voor te brengen. Voor ons is het kapitalisme de oorzaak van militarisering, racisme, armoede,… Het heeft geen zin om tegen de uitwasemingen van het kapitalisme in te gaan zonder tegen het kapitalisme zelf te strijden. We roepen op om samen met ons te vechten tegen racisme en oorlog op basis van een antikapitalistisch en socialistisch perspectief. Sluit aan!

Politiek is meestal iets waar op school niet veel over wordt gepraat. Als er toch over wordt gesproken, beperkt men zich tot het overlopen van de partijstandpunten van de traditionele partijen. Andere scholen stellen dat ze "objectief" moeten blijven en mijden de politieke discussie op school. De meeste jongeren mogen toch niet gaan stemmen en dus "is het toch niet zo belangrijk voor hen".

Luc Wendelen

Hiertegen moeten we ingaan. Politiek bepaalt ons dagelijkse leven. Enkele gevolgen van de politiek op het leven van jongeren: niet meer dan 1 op 3 middelbare scholen kreeg van de inspectie een "voldoende" voor de schoolgebouwen, 20% van de scholen in Vlaanderen heeft nog containerklassen. Er wordt ook een heel aantal diensten afgebouwd. Waar scholen met eigen keukens een kwalitatieve maaltijd konden aanbieden voor een prijs die op de markt niet haalbaar (want niet winstgevend) was, zijn de prijzen voor de schoolmaaltijden enorm gestegen door de uitverkoop aan de privé. Bedrijven als Sodexho maken vandaag hoge winsten door de verkoop van kwalitatief minderwaardige maaltijden in de scholen. En ook op school worden we nu overspoeld met reclame.

Je kan moeilijk zeggen dat een school neutraal moet zijn tegenover de politiek, terwijl al deze dingen door de politiek worden bepaald. Of is reclame op school wel "neutraal" misschien? De LSP roept dan ook alle scholieren op om in de scholen de politieke discussie aan te wakkeren. Een ideaal middel hiervoor is een politiek debat op jouw school. Laat de politici zelf maar eens komen uitleggen waarom je nog steeds les krijgt in containerklassen, waarom je meer moet betalen voor je eten (dat slechter is dan vroeger), waarom er wordt bespaard op je jeugdhuis, waarom je zoveel moet betalen voor Rock Werchter,…

Maar even belangrijk is dat er hier een antwoord op kan worden gegeven, door een partij die wel de belangen van jongeren verdedigt in plaats van de belangen van de bedrijfswereld. Probeer daarom ook LSP mee aan de debattafel te krijgen.

Probeer een front te vormen met enkele medeleerlingen die het ook wel zien zitten dat er een verkiezingsdebat is op de school, stap naar een progressieve leerkracht en discussieer erover in je klas.

Natuurlijk zal dit niet vanzelf gaan. Het is meestal een illusie te denken dat dit van de eerste keer gaat lukken, meestal zal er meer nodig zijn om je leerkrachten, je directie,… te overtuigen tot het organiseren van een debat. Maar je kan bijvoorbeeld een petitie doen, een actie in je klas waarbij je een sticker op je mond plakt met de tekst "monddood gemaakt",…

Wanneer er een debat komt op je school moeten we proberen te vermijden dat extreem-rechts zijn racistische propaganda kan verspreiden. Maar in sommige gevallen zullen de krachtsverhoudingen in ons nadeel spelen en zullen we dit niet kunnen vermijden. Dan moeten we ernaar streven dat LSP mee aan het debat deelneemt. Het hoge stemmenaantal van het Vlaams Blok is te danken aan het asociale beleid van de traditionele partijen, waar enkel de LSP een degelijk antwoord op kan geven.

Eerder legden we de asociale maatregelen bloot die door de regering werden genomen tijdens hun weekendje Gembloux. Ze willen alle werklozen die niet kunnen bewijzen dat ze "actief op zoek zijn naar werk" van de dop schrappen. Vaak valt er juist geen werk te vinden! Velen die al lang een vaste betrekking hebben, of zij die nooit werkloos zijn geweest, kunnen zich niet inbeelden hoe moeilijk het vandaag wel is om aan een job te geraken. We vroegen aan een jongere – afgestudeerd, gemotiveerd en beschikbaar voor de arbeidsmarkt – om te getuigen.

Interview met Nicolas, industrieel ingenieur, 24 jaar

Interview door Guy Van Sinoy

Dag Nicolas. Kan je ons vertellen wat je gestudeerd hebt en welke ervaringen je tegenkwam op je zoektocht naar werk?

Nicolas: Na het middelbaar, in 1998, begon ik te studeren voor industrieel ingenieur in de elektronica: een studie die 4 jaar lang duurt. Men vertelde ons toen dat we met zo’n diploma op zak probleemloos werk zouden vinden. Na stage te hebben gelopen bij een bedrijf behaalde ik mijn diploma in juni 2002, en dit zonder gedubbeld te hebben. Omdat ik al op zoek was naar werk voor ik afgestudeerd was, had ik al een eerste sollicitatie-gesprek op 5 juli 2002.

Schitterend! Dus enkele dagen nadat je de school verliet, had je al een job!

Nicolas: Helaas niet! Dat éne onderhoud was enkel het eerste van een hele reeks sollicitatie-gesprekken die ik de afgelopen 3 maanden heb gehad. Uiteindelijk werd ik niet aangeworven. Ik heb me natuurlijk niet beperkt tot één bedrijf, te meer omdat ik nogal goed overweg kan met de Franse en de Nederlandse taal. Ik heb een hele hoop brieven geschreven. Meestal kreeg ik een beleefde brief terug dat ze mijn kandidatuur goed hadden aangekregen. Maar sommige bedrijven deden zelfs de moeite niet om een antwoord terug te sturen!

En vervolgens?

Nicolas: Gezien die eerste moeilijkheden, besloot ik om in oktober 2002 aanvullende studies van één jaar te gaan volgen om op die manier geen tijd te verspillen en om meer dan één pijl op mijn boog te hebben. Die studies – met een inschrijvingskost van 750 euro – waren niet voltijds: op die manier kon ik verder blijven solliciteren. In oktober 2003 ontving ik mijn diploma van de aanvullende opleiding en ging op zoek naar een job. Na vele maanden zoeken, werd ik aangeworven als afdelingschef, maar dat is tegengeslagen. Ik heb snel ondervonden dat door gebrek aan professionele ervaring en begeleiding door ervaren collega’s zo’n verantwoordelijkheid niet gedragen kan worden door iemand van 24 jaar oud, die juist is afgestudeerd.

En de andere afgestudeerden in de studierichting van industriële ingenieurs?

Nicolas: We waren met een 12-tal afgestudeerden in juni 2002. 10 daarvan hebben diverse jobs gevonden. De anderen niet. Maar de situatie ziet er slecht uit voor de studenten die in juni 2003 afstudeerden. Sommigen hebben op enkele maanden tijd zelfs geen enkel sollicitatiegesprek kunnen voeren.