Category: Internationaal verzet

Op dag X kwamen miljoenen mensen op straat om te protesteren tegen een totaal onrechtvaardige oorlog, op de internationale actiedag op 15 februari 2003 kwamen wereldwijd naar schatting 30 miljoen mensen op straat. Nog nooit was er zoveel protest geweest, veel mensen zijn zich er van bewust dat de redenen voor de oorlog compleet fictief waren.

Marc Puyol

De echte reden (het uitbouwen van het Amerikaans imperialisme) was deze keer veel te doorzichtig. Dit had belangrijke gevolgen: de wereldwijde protest zorgde ervoor dat de (burgerlijke) media veel aandacht besteedde aan de anti-oorlogsbeweging, die hierdoor een positief imago kreeg. Maar er was ook de recuperatiepoging van de traditionele burgerlijke partijen. We zagen Stevaert en Co verschijnen op de anti-oorlogsbetogingen verschijnen. Dit terwijl ze wel wapentransporten via de haven van Antwerpen toelieten.

Toch kon dit massale protest de oorlog niet verhelpen. Dit bewijst alweer dat de machthebbers van deze wereld en de burgerij zich niets aantrekken van de publieke opinie. Velen waren dan ook ontgoocheld dat het protest de oorlog niet belette. Maar enkel een beweging van Amerikaanse jongeren en arbeiders kan een kracht ontwikkelen die deze bezetting kan stoppen, zoals de beweging tegen de oorlog in Vietnam heeft aangetoond.

Nadat het een tijd wat stiller was, zien we de beweging nu terug volop opkomen. De woede bij de Amerikaanse bevolking groeit bij elke bodybag die terug aankomt in de VS. En de bevolking begint ook te beseffen dat de bezetting gebeurt met hun geld. De anti-oorlogsbeweging groeit hier elke dag, "Bring the troops back home" en "Troepen uit de golf" zijn veel gehoorde slogans in de VS. Het is vooral in de landen die de waanzinnige oorlogspolitiek van de administratie van Bush steunen, waar de beweging het grootst zal zijn. Toch is het belangrijk dat ook in België de anti-oorlogsbeweging wordt uitgebouwd, ter ondersteuning van de beweging in de VS en Groot-Brittannië.

Om dit te bereiken mogen we ons niet afscheiden samen met andere kleine radicale groepen. We moeten ons richten naar de brede lagen van de bevolking. Enkel zo kunnen we de beweging verder uitbouwen. Dit betekent niet dat we onze standpunten moeten verloochenen, het is belangrijk dat we binnen de beweging in discussie gaan over een anti-kapitalistisch alternatief. Want het is duidelijk: kapitalisme zonder oorlog is een utopie. Dit werd al meermaals aangetoond in Vietnam, Irak, Afghanistan, Kosovo,

Als Iranese arbeiders zijn we ons land ontvlucht omdat we daar onder immense druk gezet werden door de regering om geen oppositie te voeren tegen de dictatuur. We hebben geen recht op een degelijk leven, nog op onze eigen ideeën te ontwikkelen. Het probleem is dat de Belgische regering enorm onduidelijk blijft over onze asielaanvraag. We weten niet wat er verder met ons zal gebeuren. Verschillende vluchtelingen verblijven hier al jaren zonder een verblijfsvergunning, en hebben kinderen die in België geboren werden. Vaak spreken deze kinderen zelfs geen Perzisch. Als deze mensen naar Iran teruggestuurd worden, dan zullen ze op de meest brutale wijze vermoord worden. Opposanten worden in Iran opgehangen, onthoofd of de ogen uitgestoken.

We bevinden ons in een uitzichtloze situatie. We krijgen geen uitkering van het OCMW, en we mogen niet werken. Wat kunnen we doen? Het is voor heel de wereld overduidelijk dat de Iranese regering zijn voeten veegt aan de mensenrechten en de democratie. Maar de voorbije jaren heeft België een goede economische relatie met Iran opgebouwd. Dat is de reële reden waarom wij allemaal een negatief advies kregen, en de Belgische regering haar ogen sluit voor die bittere waarheid. Nu proberen we ons te organiseren, en voeren we actie om deze gruwelijke situatie onder de aandacht van een breder publiek te brengen."

Ramin Atashgar, Iranese scholier, lid Internationaal Verzet Gent

Op zaterdag 20 maart vindt er naar aanleiding van 1 jaar Dag X, het begin van de oorlog in Irak, opnieuw een betoging plaats in Brussel tegen de bezetting van Irak. Deze betoging kadert in de internationale actiedag tegen de bezetting van Irak en ook in andere hoofdsteden over heel de wereld gaan er diezelfde dag betogingen door, vooral in de VS en in Groot-Brittannië worden massale betogingen verwacht.

Jasper Rommel

Dag X: wereldwijd protest

Die dag is het precies 1 jaar geleden dat wereldwijd miljoenen mensen op straat kwamen om te protesteren tegen de "war for oil" van Bush en Blair. In heel België liepen scholen en universiteiten leeg. Een maand voordien, op 15 februari kwamen wereldwijd meer mensen samen op straat dan ooit gezien is. De wereldwijde betogingen hadden zo’n grote impact dat de burgerlijke pers zelfs begon te spreken over een derde wereldmacht: de publieke opinie. De arbeiders, studenten en scholieren zeiden een duidelijke neen tegen een oorlog die enkel in het belang van de burgerij en de imperialistische grootmachten was. Het was voor iedereen duidelijk dat er geen steun was van de bevolking voor de oorlog.

Internationaal Verzet heeft telkens een belangrijke rol gespeeld in de protesten van vorig jaar. We waren steeds sterk vertegenwoordigd en slaagden erin om in verschillende scholen en universiteiten duizenden jongeren te mobiliseren naar Dag X. Bij de vorige nationale betoging tegen de bezetting in Brussel, die van 20 september, waren Internationaal Verzet en LSP duidelijk sterk vertegenwoordigd. Dit kwam o.a. doordat wij de enigen waren die echt gemobiliseerd hadden. Ondanks het feit dat het anti-oorlogsplatform zelfs geen affiches had verspreid, kwamen er toch 2000 arbeiders en jongeren naar Brussel.

Verzet bij Iraakse bevolking groeit!

Het verzet tegen de bezetting begint terug te groeien. In Irak zijn er nog steeds bijna elke dag aanslagen tegen Amerikaanse doelwitten. Dit toont aan dat zelfs na de arrestatie van de Saddam Hoessein het verzet nog steeds groeit! Logisch ook, als je ziet wat er concreet aan het gebeuren is in Irak. En het verzet blijft niet beperkt tot kleine groepen Saddam-getrouwen en aanslagen. Wekelijks wordt er bericht over betogingen van de Iraakse bevolking voor werk, gepensioneerden die hun pensioen opeisen,…De bezetting van Irak is nu al bijna een jaar bezig en de levenskwaliteit van het Iraakse volk is nog verslechterd. Er is nog steeds geen stromend water, elektriciteit,… en van alle platgebombardeerde wegen zijn nog maar enkele kilometers opnieuw aangelegd. Hierdoor wordt duidelijk wat de belangen waren van de bezetters. Niet de "vrijheid" van het Iraakse volk, maar wel de Iraakse olie verdelen onder de imperialistische grootmachten.

Bring the troops back home…

Bush mag dan wel zeggen dat de oorlog afgelopen is, maar sinds het zogenaamde "einde" van de oorlog stierven al meer Amerikaanse soldaten dan in de oorlog zelf. De Amerikaanse bevolking blijft dit niet pikken. Steeds meer mensen in de VS beginnen ook te beseffen dat deze oorlog en bezetting een fortuin kost, waar de gewone Amerikaanse belastingbetaler voor zal mogen opdraaien. "Bring the troops back home" en "Troepen uit de Golf" zijn dan ook de nieuwe slogans van de antibezettingsbeweging. Met Internationaal Verzet zullen we ons de komende periode inzetten om mee een anti-bezettingsbeweging op te bouwen in België. Samen met onze zusterorganisaties in de VS, Groot-Brittanië en in meer dan 35 andere landen mobiliseren we de bevolking tegen oorlog en uitbuiting. Door wereldwijd protest tegen de plundering van Irak kunnen we de beweging in de VS en Groot-Brittanië om de troepen terug naar huis te brengen ondersteunen. Wij roepen dan ook op om mee te komen betogen tegen deze barbaarse bezetting. Mobiliseer mensen uit je omgeving, richt een anti-bezettingscomité in je school of buurt op en contacteer ons. De betoging zal vertrekken op 14.00 uur aan het Noord-Station in Brussel. Tot dan!

Richard Fournaux, de burgemeester van Dinant (cdH, de Franstalige christen-democratie) staat aan de wieg van een politieverordening die de samenkomst van meer dan 5 personen tussen 10 uur ‘s avonds en 6 uur ‘s morgens verbiedt.

De gemeenteraad rechtvaardigt haar beslissing door te stellen dat deze samenkomsten "de openbare orde storen door hun spelen, door hun geroep, en door hun gebruik van alcoholische dranken, enz." De personen riskeren een gevangenisstraf van één dag minimum! In een artikel getiteld "Dinant zal nooit Chicago worden" verklaart de burgemeester dat wanneer "gratuit geweld voorkomt bij jonge volwassenen die zich niet begrepen voelen en die, in naam van de vrijheid van meningsuiting en van bewegingsvrijheid, rebelleren tegen de gebruiken geankerd in het verleden, het toegelaten is de juiste en rechtvaardige grenzen te herdefiniëren." Het is dus op basis van deze fijnzinnige analyse van de situatie dat hij de aanval inzet op de vrijheid van vreedzame samenkomst. De PS-burgemeester van Seneffe gaat in de richting van een avondklok voor de jongeren onder de 14 jaar door uit te leggen dat hij rekening moet houden met een gevoel van onveiligheid van zijn medeburgers. Ducarme verklaart geïnteresseerd te zijn in een gelijkaardige formule in Brussel… Het zijn altijd de kinderen van de armste families die zullen geviseerd worden. Het is altijd gemakkelijker de werkloosheid en de armoede te criminaliseren dan ten strijde te trekken tegen de economische oorzaken die deze problemen teweegbrengen.

Céline Moulin

De nieuwe slavendrijvers

IEDERE DAG werken tienduizenden interimarbeiders in de Belgische bedrijven. Het zijn meestal rechteloze arbeiders aangeworven met weekcontracten: het minste protest leidt tot het niet verlengen van het contract. We ontmoetten een interimarbeider die ons vertelde over zijn arbeidscondities. Aangezien hij moet werken om te kunnen leven, verkiest hij anonimiteit. We noemen hem René.

Interview door Guy Van Sinoy

Als we schrijven dat interimarbeiders superuitgebuit zijn, denken sommigen dat we overdrijven. Kun jij ons vertellen over je ervaringen?

René: "Een slechte ervaring waarover ik je kan vertellen, speelde zich af bij Mamma Lucia, een bedrijf in het industriepark van Nijvel dat industriële lasagna’s bereidt. Het eerste wat opvalt als je het bedrijf binnenkomt, is dat de meerderheid van de arbeiders interimmers zijn – wat illegaal is. Eigenlijk staat de wet enkel interimwerk toe om contractuele arbeiders te vervangen die ziek zijn of op verlof, of ook voor uitzonderlijk werk. Bij Mamma Lucia is de uitzondering de regel!

"Ten tweede weet je wel wanneer je binnenkomt, maar niet wanneer je terug het werk kunt verlaten. Er zijn geen vaste uren (wat ook illegaal is gezien de uurroosters vastgelegd moeten worden in het arbeidsreglement dat beslist wordt door de Ondernemingsraad, nvdr). Als je in de namiddagploeg zit, begin je om 14u. Maar je kan eindigen om middernacht, of zelfs om 2u of 4u ‘s nachts, afhankelijk van de productiebehoeften."

Dat betekent dus soms werkdagen van meer dan 12 uur?

René: "Ik ben wel eens meer dan 14 uur na elkaar op het bedrijf geweest, maar zij rekenen niet op die manier. Mijn werk bestond erin klaargemaakte maaltijden die uit de machines komen te verpakken. Als de productiemachine vertraging oploopt, moeten we in de cafetaria wachten, maar zijn we niet betaald. Het kan gebeuren dat we een uur en een kwart in de cafetaria moeten blijven, zonder dat dit wordt beschouwd als arbeidstijd."

Het is een bedrijf uit de voedingssector. Wat is het uurloon?

René: "Het uurloon schommelt rond de 10 euro. De ploegenpremies zijn minimaal: na 22u. bedraagt de ploegenpremie 15%."

Waaruit bestond het werk?

René: "De klaargemaakte maaltijden komen van de lopende band en wij moeten ze met de hand in plastic verpakkingen steken, die nadien in een etiketteermachine verdwijnen. Het is behoorlijk stresserend werk omdat we het ritme van de band moeten volgen, rechtstaand met masker, laarzen en handschoenen."

Is er geen vakbond aanwezig in het bedrijf?

René: "Ik heb nooit een delegee gezien. Ik veronderstel dat het syndicale gewicht zeer zwak moet zijn, zoniet onbestaande, aangezien de meerderheid van de arbeiders interimmers zijn. Zonder de bedienden te tellen die in de bureaus werken, schat ik dat er een 100-tal arbeiders moeten zijn, waarvan 2/3 interimmers."

Gezien de arbeiders in contact komen met voedingsmiddelen veronderstel ik dat de interimmers een medisch onderzoek moeten ondergaan om te zien of ze geen besmettelijke ziekten hebben – dat is wettelijk voorzien.

René: "Ja, dat is mogelijk, maar ik heb nooit een medisch onderzoek moeten ondergaan. Ze vroegen me enkel om propere handen te hebben!"

Waar vinden we die pizza’s en lasagna’s in de handel?

René: "Je zult lachen, want het is hetzelfde product dat verpakt wordt onder verschillende merknamen: Mamma Lucia, Carrefour, GB. We stoppen de lopende band, veranderen het soort etiketten en zetten dan de band terug in werking."

Je werd per week tewerkgesteld?

René: "Het is zelfs nog erger, omdat ze dagcontracten opstellen. Tijdens een week worden 4 dagcontracten opgesteld, omdat we dikwijls op vrijdag niet werken. Het is echt flexibiliteit op volle toeren!"

Op 1 en 2 december wordt in Maastricht de OVSE-top gehouden. Vertegenwoordigers uit 55 landen komen daar samen. Ook de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Colin Powell zal aanwezig zijn.

Het hoofdpunt op de agenda is de ‘strijd tegen het terrorisme’. Onder deze noemer voerde de Amerikaanse regering oorlog in Afghanistan en Irak. Onder dezelfde noemer duurt de onrechtmatige bezetting van Irak voort.

Inmiddels is er een een platform opgericht: Enmasse. Enmasse organiseert zondag 30 november vanaf 13u00 een demonstratie in Maastricht. In een verklaring stellen zij: "Wij spreken ons uit tegen de Amerikaanse oorlogscampagne en de steun die verschillende Europese landen, waaronder Nederland, hieraan geven. (…) Daarom roepen wij op tot een massale demonstratie op zondag 30 november. Voor een vreedzaam Europa in een vreedzame wereld. Voor het behoud van burgerrechten en democratie."

Colin Powell is één van de centrale figuren in de regering-Bush die de oorlog in Irak naar voor bracht. Hij is mee verantwoordelijk voor de groeiende wereldwijde onstabiliteit als gevolg van de oorlog. Hij is ook mee verantwoordelijk voor het beleid van de regering-Bush die de werkende bevolking in de VS doet opdraaien voor de enorme kosten van de oorlog en de bezetting.

Redenen genoeg dus om te betogen. De Linkse Socialistische Partij roept samen met haar Nederlandse zusterorganisatie Offensief op om mee te betogen. Een kleine delegatie van LSP trekt daarom zondag naar Maastricht.

Jeroen Weyn

Bij de start van het nieuwe schooljaar hebben we met Internationaal Verzet de draad weer opgepikt. Met een aantal belangrijke acties voor de boeg, zoals "Get in Shape" en de betoging tegen de bezetting van Irak, zijn we vanaf de eerste schooldag stevig tussengekomen aan de meeste grote middelbare scholen. In alle steden waar we IV-comités hebben (Antwerpen, Brussel, Mechelen, Gent, Sint-Niklaas, Kortrijk, Luik, …) werden de afgelopen maand meetings georganiseerd om de meest geïnteresseerde scholieren samen te brengen en te informeren over het nieuwe project van Internationaal Verzet. Op deze meetings bleek pas hoe sterk we vandaag staan. In zowat elke stad kwamen nieuwe scholieren opdagen en ook veel van onze contacten waren aanwezig.

De grote interesse voor IV is een duidelijk gevolg van de radicalisering die er vandaag bij veel jongeren optreed. Zij willen vechten tegen oorlog en uitbuiting en zoeken een organisatie waarmee ze dat kunnen doen. We willen hierop inspelen en deze jongeren enerzijds de mogelijkheid tot actie aanbieden met o.a. "Get in Shape", of de betoging van 27 september tegen de bezetting van Irak, maar anderzijds willen we hen ook een duidelijk antikapitalistisch perspectief aanbieden. Op de meetings van afgelopen maand werden niet enkel de komende acties besproken, maar reikten we de aanwezige jongeren een argumentatie aan waarmee ze op hun eigen school en in hun buurt andere jongeren konden overtuigen van de noodzaak tot actie tegen racisme, militarisme en kapitalisme.