Category: Blokbuster

Een eerder artikel van Blokbuster over een nazi-bijeenkomst in Waasmunster deed het nodige stof opwaaien. Zoals we schreven was er vorige zaterdag een belangrijke bijeenkomst van neo-nazi’s uit Europa en de VS. In ons artikel schreven we dat het een bijeenkomst was van Blood&Honour en de Amerikaanse nazi-organisatie ‘National Alliance’. De bijeenkomst zou plaatsvinden in een zaal die uitgebaat wordt door een gemeenteraadslid van het Vlaams Blok.

Geert Cool

Ons artikel deed binnen extreem-rechtse middens heel wat stof opwaaien. De organisatoren kregen schrik en ook de uitbater van de zaal zag het commercieel niet echt zitten dat het al te bekend zou worden dat die nazi’s er zouden kunnen vergaderen. Hierop werd een excuus verzonnen om de bijeenkomst te weren uit de zaal (onder het mom dat er tegelijk een doopfeest zou plaatsvinden). De organisatoren zelf beweren dat uit "veiligheidsoverwegingen" naar een andere zaal werd uitgeweken.

Eén van de organisatoren schreef op een internetforum: "Al jaren lang worden er aktiviteiten georganiseerd in het Vlaamse dorpje Waasmunster. Dit is tot nu toe altijd goed gegaan, totdat de NA het ging publiceren op hun webstek. Het gevolg ervan is dat de media en dus ook de antifa ervan op de hoogte waren van de lezing van afgelopen zaterdag georganiseerd door Blood and Honour in samenwerking met de echte National Alliance uit amerika. Doordat jullie zo stom zijn geweest om het te publiceren hebben wij met een grote groep 2 dagen lang op wacht moeten ligen om eventuele aanvallen van links tegen te houden. En dan komen jullie zelf nog niet eens opdagen."

Volgens een bericht in de ‘Gazet van Antwerpen’ van gisteren waren er zo’n 120 aanwezigen op de bijeenkomst. De krant schreef ook: "Zowel de plek waar de bijeenkomst aanvankelijk gepland was, als de zaal waar de deelnemers samenkwamen, werden afgeschermd door een eigen, uitgebreide veiligheidsdienst. Mannen in zwarte kleren, walkie-talkies en gsm’s waren ingehuurd om te beletten dat de pers in de buurt zou komen." De krant neemt ook delen van het artikel van Blokbuster en LSP over, maar laat na de bron te vermelden.

Wij hadden beslist om de bijeenkomst bekend te maken omdat het volgens ons wijst op een nieuwe ontwikkeling: een poging van de marginale neo-nazi’s om zich ook politiek te vormen. Totnutoe is Blood&Honour in België vooral een (erg beperkt) groepje dat zich beperkt tot het organiseren van concerten en het zwartmaken van concurrerende neo-nazi’s. Naar eigen zeggen heeft Blood&Honour in Vlaanderen 7 leden. Niet direct een grote bedreiging dus, ware het niet dat geprobeerd wordt vanuit deze kringen om een grotere impact te krijgen.

Eerder dit jaar waren er een aantal aanvallen op een alternatief jeugdhuis in Turnhout waarbij rake klappen vielen en waar leden van Blood&Honour bij betrokken waren. De bijeenkomst in Waasmunster had als doel om wat meer ideologische achtergrond te verstrekken aan de neo-nazi’s. Het feit dat dit in een zaal van een Vlaams Blok gemeenteraadslid in Waasmunster plaats zou vinden, is wellicht geen toeval.

We beslisten echter om geen actie te organiseren omdat Waasmunster niet gemakkelijk bereikbaar is en omdat we eerder de aandacht wilden richten naar een betoging op maandag 28 juni in Sint-Niklaas. Met TW in hetzelfde weekend en een nationale vergadering van de leiding van LSP/MAS, zou een actie een te groot risico betekend hebben.

Het feit dat wij een artikel publiceerden was alvast voldoende voor de neo-nazi’s om twee dagen lang paranoia rond te lopen in Waasmunster… Eén van hen deed zijn beklag op een internetforum: "voor jullie is het zeker lullig om daar twee dagen "in de struiken te liggen" op wacht voor een stel debielen van de antifa". Het artikel was ook voldoende om de toegang tot de zaal ontzegd te worden…

We zullen alvast verder de bewegingen van de neo-nazi’s in België opvolgen om waar nodig op verschillende manieren duidelijk te maken dat deze neo-nazi’s geen enkel maatschappelijk draagvlak hebben. Deze marginale ratten horen thuis in de riolen en moeten bestreden worden, zodat ze zich niet kunnen organiseren om een fysieke bedreiging te worden voor alle andersdenkenden.

Het zit er zwaar op onder de Nederlandse neo-nazi’s. Verschillende groepuscules van neo-nazi’s die enkel gescheiden worden door persoonlijk conflicten rollen er al vechtend over straat. In minstens één geval was dit zelfs bijzonder letterlijk te nemen… Op een recent concert met een nazi-band kon deze band niet spelen nadat een groep woeste aanwezigen de bandleden in elkaar had geslaan.

Het conflict heeft een grotere impact gekregen door de verdeeldheid binnen de traditionele extreem-rechtse scène. Een deel daarvan heeft een iets grotere impact gekregen door zich te baseren op de erfenis van Pim Fortuyn. Zo kan de onbeduidende Michiel Smit van zijn positie als gemeenteraadslid in Rotterdam gebruik maken om het Vlaams Blok op te vrijen en zijn beweging ‘Nieuw Rechts’ naar voor te brengen als een belangrijke factor binnen extreem-rechts. Filip Dewinter en het Blok waren er overigens snel bij om Smit te steunen en brachten zelfs een bezoek aan Rotterdam.

Dat is opvallend gezien de jarenlange contacten met andere organisaties. Meer bepaald was de ondervoorzitter van het Vlaams Blok lange tijd ook de ondervoorzitter van de ‘Nederlandse Volksunie’ (NVU). Roeland Raes onderhield vanuit zijn positie als NVU-ondervoorzitter uiteraard erg nauwe contacten met de leiding van deze partij, die lange tijd bij een veteraan uit de rechtse beweging lag: Joop Glimmerveen. Met het afvoeren van Roeland Raes uit het Vlaams Blok is ook zijn rol in de Nederlandse beweging tot een einde gekomen.

De afgelopen periode is een ernstig conflict ontstaan binnen de NVU waarbij een deel van de oude leiding zich radicaal gekant heeft tegen enkele ‘nieuwe’ figuren als Constant Kusters. Kusters, niet bepaald een groot licht, was een tijdlang naar voor geschoven als het nieuwe opkomende ‘talent’ van de NVU. Glimmerveen is echter in conflict gekomen met Kusters die hij verwijt een egotripper zonder politieke inhoud te zijn. Of iets sterker uitgedruk: Kusters wordt verweten dat hij verantwoordelijk is voor "Het corrumperen van het nationaal socialisme door zijn gedrag. Liegen, bedriegen, roddelen, stelen en verdeeldheid zaaien.". Glimmerveen is uit de NVU gestapt waardoor Kusters het daar nu alleen voor het zeggen heeft.

De wederzijdse spanningen leiden tot allerhande verwijten en komen het sterkst tot uiting in de ‘discussies’ tussen de groeperingen "Nationale Alliantie" en NVU. Kusters en de NVU verwijten de Nationale Alliantie dat ze figuren in haar rangen telt die informatie hebben doorgegeven aan de politie. De Nationale Alliantie verwijt de NVU exact hetzelfde en doet er nog een schep bovenop, de NVU’ers zijn volgens een anonieme site uit NA-kringen zowaar ‘jodenratten’. Eén ding hebben beide groepen wel gemeen: Nieuw Rechts van Michiel Smit vinden ze niet leuk… Volgens Kusters is Smit een jodenvriend en bovendien homo.

In maart kwam het zelfs tot een fysieke confrontatie tussen beide groepen. De NVU organiseerde een concert waarop o.a. de Sloveense nazi-band Skullkrusher een optreden gaf. De bandleden van die groep gaven een interview met een extreem-rechts magazine waarin ze zich uitspraken tegen Combat 18. Aanhangers van de Nationale Alliantie grepen dit aan om Skullkrusher tijdens hun Nederlandse optreden eens zwaar aan te pakken. De bandleden werden weggejaagd in elkaar geslagen. De NVU deed alsof haar neus bloedde en zei achteraf dat het concert "geslaagd" was… Wellicht bedoelden ze dit nogal letterlijk.

De ruzies binnen extreem-rechts in Nederland leiden ertoe dat alle verschillende groeperingen zo radicaal mogelijk willen overkomen, wat meteen een serieuze hinderpaal is voor een electorale doorbraak. Zowel het Vlaams Blok als het Franse FN proberen al te openlijke nazi’s wat op de achtergrond te houden, wat bij een aantal rechtse groeperingen in Nederland tot kritiek leidt omdat het Blok zo te veel toegevingen zou doen. Het dilemma waarmee de extreem-rechtse groupuscules in Nederland geconfronteerd worden is enorm: enerzijds gaf de score van Pim Fortuyn indertijd aan dat er mogelijkheden zijn voor grote electorale scores op basis van een populistisch discours, anderzijds lijkt geen enkele van de groupuscules bereid om zich te beperken tot populistische slogans en proberen ze zo radicaal mogelijk over te komen. Hierdoor wordt de aandacht vooral verschoven naar de interne twisten, waarbij er blijkbaar slaande argumenten zijn…

De ontwikkelingen binnen de neo-nazistische beweging in Nederland kunnen op termijn gevolgen hebben voor de neo-nazi’s in België. Naarmate deze meer naar de marge van het Blok worden verdreven, kan de invloed van de openlijke nazi-groupuscules uit Nederland groter worden in deze kringen. We hopen alvast dat ze zich daarbij ook vooral zullen richten op het afmaken van concurrerende groepjes neo-nazi’s.

De veroordeling van 3 met het Vlaams Blok verbonden VZW’s voor racisme leidde tot heel wat discussie over strategieën tegen extreem-rechts. De Vlaams Blok-leiding wentelde zich in een slachtofferrol en alle opiniepeilingen wezen uit dat het proces geen verandering bracht in de electorale steun voor het Blok.

Geert Cool

Het is logisch dat het proces op zich niet direct een fundamenteel verschil maakt. Er is immers niets gewijzigd aan de voedingsbodem voor extreem-rechts. Met Blokbuster hebben we steeds gesteld dat het niet volstaat om via allerhande institutionele wegen het Blok te bestrijden. Het is nodig om iets te doen aan de oorzaken waarom voor hen wordt gestemd. Met een groeiende werkloosheid, toenemende onzekerheid en stuntelende traditionele partijen die geen antwoorden hebben op de sociale problemen moeten die oorzaken niet ver worden gezocht.

Terwijl het proces daar geen enkele verandering in brengt, vormt de veroordeling wel een bedreiging voor het Blok. Het kan immers een eerste stap zijn naar een stopzetting van de partijfinanciering, iets wat het Blok nodig heeft om op het passieve ongenoegen in de samenleving in te spelen. Daarnaast wordt het moeilijker voor het Blok om zich als “aanvaardbaar” en “deftig” naar voor te brengen. De campagne voor de verkiezingen is “zacht”, met een eis zoals “minder lasten” die door zowat alle partijen wordt gedeeld.

De campagne van het Blok om nieuwe lagen aan te trekken was reeds langere tijd duidelijk. Op 1 mei organiseerde de partij niet langer een grote manifestatie, zelfs geen gezinsdag, maar een beperkte actie aan een standbeeld van een patroon… Vlaams Blokker Freddy Van Gaever kwam naar buiten met uitspraken dat de werklozen profiteurs zijn. Tegelijk rekent de partij erop dat ze onder werklozen haar enorme electorale steun kan behouden. Dit maakt duidelijk dat het Blok – in zijn huidige vorm – op termijn zal worden kapotgereten door de klassentegenstellingen in de samenleving en de bewegingen die rond deze tegenstellingen zullen ontwikkelen.

De veroordeling van het Blok zal een tijdelijke terugslag voor de partij betekenen op het vlak van openingen bij conservatieve rechtse politici. Behalve uiteraard bij diegenen die reeds met één been in het Blok staan. Hierdoor leek het Blok zelfs even uit haar lood geslagen. De partij kondigde aan in Antwerpen een kliklijn tegen illegalen te zullen openen, maar moest dit voorstel al snel laten varen omdat het teveel deed denken aan de praktijken van de nazi’s indertijd. Hierop luidde het dat dit idee “maar om te lachen” was… Het was eerder een uitdrukking van een zoeken naar een balans tussen enerzijds het bevestigen van een radicaal imago en anderzijds het uitbouwen van een aanvaardbaar imago.

Wij hadden geen veroordeling nodig om het Blok racistisch te noemen en in te gaan tegen de verdeel-en-heersstrategie van het racisme. Wij voeren campagne om samen op te komen tegen werkloosheid, tegen verloedering van onze wijken, tegen het opdrijven van de flexibiliteit op de werkvloer, tegen privatiseringen,… Door samen een actief verzet uit te bouwen, kan het Vlaams Blok worden aangepakt.

Dat het Vlaams Blok geen normale partij is, wordt de laatste weken gestaafd door een reeks in het weekblad HUMO over ex-SS’ers die actief zijn of waren in het Vlaams Blok. In het dossier werd wild met anti-semitische, negationistische en nazistische citaten en one-liners gespuid door André Van Hecke, Wim Wuyts, Willy (en vrouw) Levecke en last but not least André Colen. Enkele van deze heren zouden na de reeks een proces wegens negationisme aan hun been krijgen. Blokbuster zet alvast de opmerkelijkste citaten op een rij.

Reinhart Van Simaeys

André Van Hecke, voorzitter van vzw Hertog Jan van Brabant, ex-redacteur van het neonazistische magazine ‘Periodiek Contact’ (bestemd voor oud-oostfronters, met geregeld een gratis vierkleurenposter van SS-officieren), begroet de HUMO-journalist met de volgende one-liner: "Meneer Antonissen, twee s’en in uw naam, dat is een goed begin!". Direct het startschot volgen enkele verbijsterende uitspraken:

"Ik ben zeer tevreden dat ik op mijn achttiende voor de SS heb gekozen. Het heeft me op andere ideeën gebracht: ik heb geleerd mijn leven zélf in handen te nemen."

"Het woord negationisme bestaat niet, wij zijn revisionisten, wij hierzien de geschiedenis: we zoeken de fouten, gooien ze eruit en vertellen de waarheid."

Van Hecke blijkt bovendien bloed aan zijn handen te hebben. Toen HUMO naar zijn rol vroeg in de 2e wereldoorlog, antwoordde hij zonder schroom:"Wij werden ingezet tegen de partizanen. Wij bestreden het onwettige leger van de Russen…" Vervolgens licht hij toe wat voor een ‘schorremorrie’ die partizanen wel waren: "Als wij bij wijze van vergelding burgers gijzelden en op transport naar kampen zetten gaven ze er niet om, zolang zij maar niet aangehouden werden."

En als kers op de taart had Van Hecke nog een onthulling te doen:

"Ik zal u eens wat vertellen. Hertog Jan Van Brabant (Hitleriaanse beweging voor oud-nazi’s) had veel sympathisanten bij het Vlaams Blok, maar: als ze eenmaal verkozen waren, dienden ze hun ontslag in of betaalden ze hun lidgeld niet meer… Ik kan tien, twintig namen van Vlaams Blokkers noemen." Daar stokt het echter en uiteindelijk geeft hij geen namen vrij, maar dit geeft eens te meer aan dat fascistische opvattingen in de leiding van het Vlaams Blok geen uitzondering zijn.

Ook Wim Wuyts, die mee aan de wieg van het Vlaams Blok stond, is een rasechte fascist. Hij valt direct met de deur in huis: "Ik ben een Hitleriaan." Dit liet hij al blijken in zijn tijd als auteur bij ‘Periodiek Contact’, waar hij zijn symphatie voor Adolf Hitler liet uitschijnen, en tijdens de oorlog waar hij redactiesecretaris bij ‘De SS-man’ was. Trots laat Wuyts weten dat Heinrich Himmler ‘De SS-man’ "het beste blad van het Westen vond". Hij blijkt in ieder geval de beste te zijn in het spuien van schokkende citaten.

"We hebben ons niet vergist. Onze leer, het nationaal-socialisme, was een voorbeeld voor allen. Het was de ideale maatschappij."

De Humo-reporter antwoordt hierop dat het niet zo ideaal was voor de Joden. Hierop begint Wuyts een enorme tirade tegen de Joden.

"Kent u de Joden? Ik wel. De Jodenvervolging is een overtrokken feit. Eerst hadden ze het over zes miljoen slachtoffers, later over vier miljoen, twee miljoen, één miljoen, uiteindelijk hebben de Russen alle overlijdensaktes in Auschwitz opgesteld: achtenzeventigduizend!"Gemakshalve gaat Wuyts voorbij aan de andere kampen, de razzia’s en moordpartijen."En hoe zijn die in het kamp gestorven? Dat moet je grondig onderzoeken, je mag niet alles door de bril van de joden bekijken. Maar zij zijn de enigen die je in de discussie hoort. Voor hen komt het erop aan de Duitse staatskas te plunderen."

Het echtpaar Levecke heeft nog sterkere beschuldigingen in petto. Beiden zijn ex-SS’ers, waarbij Willy spijt lijkt te hebben van zijn verleden, maar zijn vrouw des te minder:"In de gaskamers zijn joden verbrand die waren omgekomen door honger en uitputting."Arme Willy moet lijdzaam toezien hoe zijn vrouw verdergaat; nadat ze het Verdinaso-lied nog eens voor de gelegenheid had gezongen (Ziet gij in het oosten het morgenlicht ten teken van vrijheid en zonne-Wij binden den strijd aan op leven en dood-Hier zijn de Dinaso-colonnen-Ten strijd voor ‘t dinaso, voor arbeid en brood- Dietsland in orde: het Jodendom dood!) heeft ze nog een ver(r)assende beschuldiging in petto:

"U weet toch ook dat Hitler de joden op een bepaald moment heeft aangemaand Duitsland te verlaten. Sommigen zijn ook weggevaren, maar ze mochten de havens van de neutrale landen niet binnen- ze bleven buitengaats dobberen. Onverrichterzake zijn ze naar Duitsland moeten terugkeren. Dan vraag ik u: wie heeft er schuld aan de jodenvervolging?"

Verder zei Alex Colen, vader van Alexandra, dat hij als SS’er niets afwist van de Jodenvervolging, hij zou het pas 5 jaar na de oorlog gehoord hebben. Nochtans werden al veel vroeger uitgebreide artikels over de holocaust gepubliceerd. Meer zelfs, de SS-Vlaanderen schreef zelf in 1941 dat er nood was aan"een ijzeren vijst, de zweep van het concentratiekamp".

Deze week tenslotte sprak Gerda van Peer, ex-verpleegster bij het Duitse rode kruis. Daarin besprak ze onder andere over samenkomsten bij het Vlaams Blok waar tal van Nazis blijken rond te lopen (zie het artikel van Blokbuster hierover) en waarschuwt ze ons als iemand die het kan weten: "Als het Blok aan de macht komt, maken we hetzelfde mee als toen, dat geef ik je op een briefje. Het eerste wat ze zullen doen is: de media uitschakelen. Televisie, radio, cinema, kranten; alles zullen ze platleggen. En in de plaats komt propaganda. Daarna zullen ze, met honderden kleine maatregelen, de dingen naar hun hand zetten. Sommige mensen zeggen: laat het Blok eens meeregeren, geef hun de kans te zien wat ze kunnen. Ik hoop dat ze dat nooit doen – ik ben bang van het Blok."

Al deze compromiterende uitspraken bewijzen eens te meer dat het Vlaams Blok geen normale partij is en dat er wel degelijk een basis is om die partij racistisch te noemen, zoals zelfs het Hof van Beroep in Gent moest vaststellen.

De hoge scores van het Front National langs Franstalige kant leidt tot spanningen binnen de radicaal-rechtse scène in Brussel en Wallonië. Het FN van Féret beschikt niet over een stevig partijkader en wordt eigenlijk ondanks zichzelf groot. Reeds van bij haar ontstaan was het FN een kleine partij en leed de partij onder het feit dat een groot aantal extreem-rechtse figuren zich eerder bij traditionele partijen als de liberalen en de christen-democraten aansloot (denk maar aan de groep rond de ‘zwarte baron’ De Bonvoisin en Vandenboeynants, of de aanhangers van Nols bij de liberalen).

Het FN heeft nooit een stevige basis ontwikkeld, maar haalt nu in de peilingen degelijke resultaten. Ondanks het ontbreken van een partijwerking in veel regio’s, haalt het FN tot 8% in de peilingen. Dit is vooral op basis van de naambekendheid van de Franse collega’s van Jean-Marie Le Pen.

Het potentieel electoraal succes van het FN van Féret leidt echter tot tal van discussies binnen extreem-rechts. Een aantal figuren ziet hun kans gekomen om de lege doos van het FN mee op te vullen om zichzelf van een parlementaire mandaat te voorzien.

Eén van hen is Grégory Bourguignon, tot voor kort de nummer drie van ‘Nation’. Bourguignon werd uit ‘Nation’ gezet omwille van gesprekken met Féret. Naar verluidt zou dit een symbolische uitsluiting zijn om ook andere leden die met het FN spreken over eventuele samenwerking te waarschuwen. ‘Nation’ kwam bij de vorige verkiezingen zelf op en hoopte een verkiezingsdoorbraak te maken. Toen dit uitbleef en de minder actieve groep ‘Front National’ wel goed scoorde leidde dit bij sommigen wellicht tot de idee dat er beter in het FN kon gewerkt worden. Het is dan ook niet duidelijk of de overstap van Bourguignon van ‘Nation’ naar het FN geïnspireerd is door een persoonlijke ambitie om verkozen te worden, dan wel om via het FN een stevigere basis uit te bouwen.

Meer info vind je op de site van Résistances

Vorige donderdag betoogden we met 700 anti-fascisten door Antwerpen. Een aantal van hen liet ons weten wat zij ervan vonden. Wie ook een reactie kwijt wil, kan dit steeds mailen naar de redactie van www.socialisme.be: lsp_mas@hotmail.com.

"Na een campagne van 2 maanden, waarbij we met de 2 Antwerpse afdelingen van LSP de laatste 2 weken ELKE dag naar scholen, universiteiten, drukke plaatsten in de stad,… trokken om het initiatief zo wijd mogelijk te verspreiden, was de voldoening zeer groot om te zien dat we 700 enthousiastelingen op de afspraak kregen! Dat het idee door een zekere laag van jongeren werd gedragen, hadden we al langer door: op 10 dagen haalden we, door te spreken in lessen, 450 euro aan strijdfonds op. Maar dat in een stad waarbij 33% procent van de mensen op het Blok stemt, de tegenbetoging nog altijd 3 keer meer volk op de been brengt als de betoging van extreem-rechts zelf, had ik enkel durven hopen. Dit bewijst dat Antwerpen helemaal niet verloren is en dat er meer dan ooit nood is aan een actieve oppositie tegen de afbraakpolitiek van het stadsbestuur!"

Jan Vlegels, voorzitter LSP Antwerpen, afdeling Noord

"Toen we met een delegatie van Turnhout in het station van Berchem aankwamen viel me al direct op dat er zeer veel nieuwe gezichten waren aan de start van de anti-NSV betoging. Ook de omvang was opvallend: 700 mensen is niet niets. Het is immers niet evident om mensen te overtuigen om mee te betogen, er was dus goed gemobiliseerd voor deze betoging. Spijtig dat er weinig arbeiders meeliepen. Er werd immers niet enkel geprotesteerd tegen de NSV’s maar ook tegen het asociale beleid van de huidige regering: een beleid van werkloosheid, besparingen en dergelijke meer. We moeten echt samen strijden voor een ander systeem waar het hoofddoel niet de winst is. Er waren weinig mensen die met de NSV-betoging meeliepen, slechts 1/3 van ons. Het verschil is dat wij 3 keer zijn vergroot en zij op hetzelfde aantal zijn gebleven in vergelijking met de vorige keer (NSV-betoging in Antwerpen in 2001). Bij de NSV-betoging liepen dan ook nog kopstukken van het Vlaams Blok mee, o.a. Filip Dewinter als dat geen bewijs is dat het NSV geen banden heeft met het Vlaams Blok. Na onze betoging hebben we een succesvolle meeting gehouden waar we onze alternatieven naar voor brachten en we hebben geen confrontatie gezocht met de NSV-betoging zoals sommige kranten beweren. Er waren namelijk 3 betogingen, de 3de actie was van anti-fascisten die dachten de NSV-betoging te kunnen blokkeren en een confrontatie wilden aangaan zonder daartoe de krachtsverhouding te hebben.

Arvid, arbeider uit Turnhout

"Het was de eerste keer dat ik deelnam aan een anti-NSV betoging en het was indrukwekkend. 700 mensen die betogen tegen fascisme en tegen het asociale beleid. De positieve reacties bij de wijkbewoners waren veelzeggend! De betoging was strijdbaar ingesteld: migranten en Belgen samen tegen het asociale beleid. De meeting daarna ging op hetzelfde elan verder: Geert Cool legde op enthousiaste manier uit wat fascisme is en hoe het te bestrijden, daarna kwam Jan Vlegels aan de beurt over de problemen in het onderwijs en sprak Nikei De Pooter namens LSP. Na de meeting volgde een krachtig meegezongen "Internationale" als afsluiter van een geslaagde avond.

Benjamin, scholier, LSP Dilbeek

In navolging van de parlementairen langs Waalse zijde (MR en PS), pleit sinds kort ook VLD-minister Patrick Dewael voor een volledig verbod op het dragen van de hoofddoek in het gemeenschapsonderwijs. Hiervoor haalt Dewael een aantal valse argumenten aan die ogenschijnlijk progressief lijken, maar in feite het racistische karakter van zijn voorstel verbergen.

Boris Van Acker

Hij doet zich voor als de reddende engel die het opneemt voor onderdrukte moslimmeisjes. Hij stelt dat moslimmeisjes door het dragen van de hoofddoek verhinderd worden zich te emanciperen en dat ze door de moslimgemeenschap enkel als "te bewaren lustobjecten voor hun toekomstige echtgenoot" beschouwd worden. Hij haalt voorbeelden aan van intimidatie en gruwelijke verkrachtingen van moslimmeisjes die weigeren hun hoofddoek te dragen.

Daarmee stigmatiseert hij de gehele moslimgemeenschap, als zijnde oerconservatief en seksistisch. Hij haalt die voorbeelden volledig uit hun context en gaat op geen enkele manier in op de maatschappelijke achtergrond. Dat de allochtone gemeenschap in onze maatschappij te kampen heeft met sociale ongelijkheid en hoge werkloosheid, gaat volledig aan hem voorbij. Minister Dewael is immers van mening dat migranten zelf de oorzaak zijn van het bestaande racisme.

Internationaal Verzet stelt dat emancipatie van de moslimvrouw niet bevorderd wordt door een beperking van het recht op godsdienstvrijheid. Een verbod op de hoofddoek zal enkel leiden tot een verdere isolatie van migranten in onze samenleving. Wanneer moslimmeisjes geen hoofddoek meer zullen mogen dragen, zullen zij ongetwijfeld naar een oplossing zoeken door (in het beste geval) toe te treden tot een katholieke school, waar het verbod niet van kracht is, of een moslimschool, waar het dragen van een hoofddoek dan weer verplicht is. Dit betekent in beide gevallen een grotere concentratie en afscheiding van de allochtone gemeenschap.

HYPOCRIET BELEID

Als Dewael effectief naar integratie en emancipatie zou streven, dan zou hij moeten denken aan manieren om die vrouwen meer onafhankelijkheid te geven. Gelijke lonen voor mannen en vrouwen, creëren van jobs voor iedereen, massale sociale woningbouw en een vrij toegankelijk gratis onderwijs zou veel meer bijdragen tot de zelfstandigheid van moslimmeisjes en -vrouwen, en ook de integratie van de allochtone gemeenschap algemeen. Maar dat past natuurlijk niet in Dewaels neoliberale ideeëngoed. Hij vindt de afschaffing van de hoofddoek een veel efficiëntere oplossing, zij het niet voor de migranten, maar voor het in stand houden en versterken van het kapitalistisch systeem.

De grootste vrees van de heersende klasse is natuurlijk de verenigde strijd van de arbeidersklasse, het gezamenlijk strijden via stakingen en betogingen voor een betere levensstandaard. De VLD past met dit voorstel de "verdeel en heers"-strategie toe. Creëer racisme en seksisme in de maatschappij en je staat weer een stapje verder van solidariteit. Wij moeten hier een halt toe roepen! De jongeren van Internationaal Verzet streven naar een eengemaakte strijdbeweging tegen het kapitalisme!

Wat volgt na het verbod op religieuze symbolen? Logischerwijze een verbod op politieke symbolen (in Frankrijk wordt, na de invoering van het verbod op de hoofddoek, dit debat reeds gevoerd). Langzamerhand wordt ons recht op vrije meningsuiting steeds verder afgebouwd, en dit gebeurt recht evenredig met de verdere invoering van reclame op school. Multinationals mogen hun greep op ons onderwijs steeds verder verstevigen en jongeren aanzetten tot het kopen van de juiste merkkledij, de nieuwste GSM en de beste schoonheidsproducten.

Ze houden ons steeds op de hoogte hoe je er het mooist, hipst, slankst en rijkst uit kan zien. Een eigen persoonlijkheid en een eigen mening moeten maar liefst zo snel mogelijk afgeschaft worden. Hoe kan het onderwijs instaan voor het vormen van kritische, autonoom denkende jongeren als die allemaal moeten voldoen aan een door de staat vooropgesteld ideaal, waar geen enkele afwijking op wordt toegelaten?

I.V. VOERT ACTIE

Het is overduidelijk dat de strijd om het behoud van het recht op het dragen van de hoofddoek niet enkel de migrantengemeenschap aangaat. Het is de voorbereiding van een verdere aanval op de rechten en vrijheden van iedereen, om kritiekloos en ongestoord verder te kunnen gaan met de commercialisatie van het onderwijs.

Wat kunnen we doen? Het is onze taak om racistische en discriminerende aanvallen, zoals die van Dewael, af te slaan. We moeten een beweging uitbouwen die een alternatief biedt op het kapitalisme. Dit systeem is er een van globalisering, uitbuiting en sociale ongelijkheid. Racisme, seksisme en nationalisme worden misbruikt door de heersende klasse om dit in stand te houden. Verzet hiertegen, ongeacht religieuze, etnische of seksuele verschillen, vanuit een klassenstandpunt, is de enige mogelijkheid tot het effectief bestrijden van deze verdeeldheid en het behalen van overwinningen!

In Gent is op 23 januari een actie doorgegaan tegen het hoofddoekenverbod. De leden van Internationaal Verzet zijn er in geslaagd met relatief weinig mankracht en op heel korte tijd een 50-tal autochtone en allochtone jongeren op straat te brengen tegen het racisme van de VLD. Deze campagne was een hele uitdaging voor de jongeren van Internationaal Verzet Gent. Met de succesrijke mobilisatie naar de scholierenstaking op Dag X, hadden we ervaring met campagne voeren. Maar deze keer lag het onderwerp gevoeliger. Daar waar het verzet tegen de oorlog in Irak en het Amerikaans imperialisme iedereen leek aan te belangen, werden we nu geconfronteerd met een onderwerp dat sterk minderheidsgebonden leek.

We stonden voor de opdracht deze campagne uit z’n isolatie te trekken en om duidelijk te maken dat het niet enkel aan de moslimgemeenschap alleen is om tegen deze maatregel te ageren. Met een pamflet (dat de link tussen beperking van de vrije meningsuiting en commercialisatie van het onderwijs duidelijk maakte, onder de slagzin "reclame mag, een eigen mening niet") wisten we de kloof te overbruggen tussen autochtone en allochtone scholieren. Met deze campagne vonden we ingang in concentratiescholen en konden we de discussie aangaan met migrantenjongeren over een alternatief op het kapitalisme.

EENHEID IN STRIJD

Het resultaat was een eenheidsactie tussen verschillende gemeenschappen waarbij vele aanwezige moslimmeisjes hun appreciatie uitdrukten voor het initiatief, dat tot hun verbazing door autochtone jongeren was gelanceerd. Een aantal drukten enthousiast hun bereidwilligheid uit mee te willen werken aan de uitbouw van I.V., wat de bestaande kloof tussen de verschillende gemeenschappen overbrugt. Dit toont in de praktijk aan op welke manier we ons kunnen verzetten tegen de verdeel en heers strategie van de heersende klasse, hoe we iedere vorm van onverdraagzaamheid kunnen doen verdwijnen en plaats kunnen maken voor solidariteit.

Dat deze campagne veel potentieel heeft, en in alle opzichten een verrijking kan betekenen voor onze antikapitalistische organisatie, is ongetwijfeld duidelijk geworden.

MALCOLM X stelde: "You can’t have capitalism without racism". Hij bedoelde hiermee dat het kapitalisme racisme nodig heeft om te overleven. Racisme is niet iets dat is uitgevonden door het Vlaams Blok, maar bestaat al zolang het kolonialisme en kapitalisme bestaan. In het kapitalisme telt enkel de winst van een kleine groep supperrijken. Zij gebruiken alle mogelijke middelen om hun positie veilig te stellen en de bevolking verder te onderdrukken. En racisme is een van deze middelen.

Nikei De Pooter

Voor de Tweede Wereldoorlog kon je in de geschiedenisboeken op school lezen dat zwarten in Afrika minder verstandig waren dan Europeanen. De heersende klassen hadden op dat moment een argumentatie nodig om de directe militaire overheersing van Afrika aan de bevolking te kunnen verkopen. De eerste concentratiekampen werden niet door Hitler in Nazi-Duitsland gebouwd, maar door het koloniale Engeland in Zuid-Afrika.

Vandaag is de retoriek van de burgerij veranderd. Haar vertegenwoordigers in het parlement spreken niet meer openlijk over de minderwaardigheid van andere rassen, maar zullen op een meer geraffineerde manier racisme gebruiken om strijd tegen hun anti-sociale politiek af te wenden van de reële oorzaken.

Het kapitalisme is een systeem gebaseerd op uitbuiting. Op uitbuiting van de arbeiders in het Westen, maar evenzeer op uitbuiting van de arbeiders in de neokoloniale wereld. Dit leidt tot spanningen op racistische basis. De kloof tussen arm en rijk zorgt ervoor dat mensen vluchten. In West-Europa wordt bovendien het racisme tegenover vluchtelingen aangewakkerd door de armoedige omstandigheden waarin ze zich bevinden, waardoor ze ook geen normaal leven kunnen leiden. Dit is mede een gevolg van de werkloosheid en dikwijls de illegaliteit waarin vluchtelingen terechtkomen.

Deze onzekere positie van vluchtelingen wordt door sommige delen van de burgerij gebruikt om hen aan hongerlonen en in mensonwaardige omstandigheden te werk te stellen. Dit zorgt voor een neerwaartse druk op de lonen. Daardoor worden ze door bredere lagen van de bevolking gezien als concurrent. Mensen worden bang gemaakt dat immigranten hun werk afnemen. Ze worden gestimuleerd om naar beneden te trappen, tegen diegenen die het nog slechter hebben.

Wij moeten erop wijzen dat dezelfde bedrijven die hier arbeiders ontslaan tevens miljarden winst maken op de kap van de neokoloniale wereld. Vandaar dat we rond de vluchtelingenproblematiek de slogan naar voor schuiven: pak de multinationals aan, niet hun slachtoffers!

Racisme is een van de elementen van de veel beproefde verdeel- en heersstrategie van de burgerij. Net zoals de burgerij er alles aan zal doen om werkenden op te zetten tegen werklozen ("ze zijn toch allemaal profiteurs"), ambtenaren tegen arbeiders uit de privé, hetero’s tegen homo’s, mannen tegen vrouwen,…

Het Vlaams Blok is de partij die door de burgerij gebruikt wordt om racistische standpunten bespreekbaar te maken. Het enige antwoord op deze verdeel- en heersstrategie is het naar voren schuiven van de noodzaak van gemeenschappelijke strijd. De achterstelling van migranten kan enkel opgelost worden op basis van een strijd voor de verbetering van de leef- en arbeidscondities van alle arbeiders.

Met moralistische argumenten zal men slechts weinigen overtuigen om geen racistische opmerkingen te maken. Dit zal enkel gebeuren als in een reële strijd getoond wordt dat arbeiders, jongeren en migranten dezelfde belangen hebben. We moeten het idee naar voor schuiven dat de fundamentele breuklijn vandaag niet de tegenstelling Belg/migrant is, niet de strijd van het ene volk tegen het andere. De fundamentele tegenstelling is die tussen de arbeidersklasse en de bazen – en de migranten maken onlosmakelijk deel uit van de arbeidersklasse!

Het Vlaams Blok en andere neo-fascistische organisaties in Europa baseren zich op het passieve verzet van de bevolking. In iedere strijd die zich ontwikkelt, op iedere stakingsactie,… wordt de behoefte aan eenheid en de reële breuklijn in de samenleving voelbaar. Eens dit verzet in actie wordt omgezet smelt de steun voor extreem-rechts als sneeuw voor de zon. We hebben het voorbeeld van Frankrijk, waar er zich in 1995 een massale strijd ontwikkelde tegen de aanval op de sociale verworvenheden – en de pensioenen in het bijzonder – door de rechtse regering-Juppé.

In deze massabeweging kreeg het Front National van Le Pen serieuze klappen. Uiteindelijk splitste het Front National in 2 delen, en leek ze van het politieke toneel verdwenen. De beweging bracht de zogenaamde "gauche plurielle" aan de macht. Een coalitie van groenen, sociaal-democraten en de PCF. Deze "linkse" regering privatiseerde echter 3 maal meer dan de rechtse regering voor haar. Ze voerden m.a.w. een even asociaal beleid. Jospin zijn rechtse politiek versterkte de voedingsbodem voor extreem-rechts. Dit leidde ertoe dat het FN weer kon hergroeperen en tijdens de presidentsverkiezingen van 2002 bijna uit het niets naar de tweede ronde kon doorstoten.

We merken dus dat om extreem-rechts en racisme te bestrijden het niet voldoende is om te vechten tegen het asociale beleid. Het is tegelijkertijd noodzakelijk om te bouwen aan een geloofwaardig links alternatief dat bereid is om in te gaan tegen de neoliberale afbraakpolitiek en het kapitalisme. Als de arbeidersklasse er niet in slaagt om de leiding van een beweging in handen te nemen, en geen consequent links alternatief naar voor schuift, zullen er zich allerlei nationalistische en racistische afwijkingen beginnen te manifesteren.

Een voorbeeld hiervan is de situatie in Irak, waar de beweging zich vandaag laat verdelen langs etnische en religieuze lijnen. De Koerden tegen de Turkmenen, de sjiieten tegen de soennieten,… Deze verdeeldheid zal leiden tot een verdere degeneratie van Irak, en een verslechtering van de levensomstandigheden van de meerderheid van de Iraakse bevolking. Als er geen perspectief wordt geboden om samen te vechten tegen armoede en uitbuiting, zal er onderling gevochten worden om de kruimels die de burgerij laat vallen. Bouw daarom samen met ons aan een strijdbare socialistische wereldpartij!

Zoals uit de getuigenis van Ramin blijkt, voert de Belgische regering een harde uitwijzingspolitiek tegenover de Iranese asielzoekers. Deze dwingt veel Iraniërs tot de illegaliteit. Kleine flexibele jobs in het zwart, die onderbetaald worden, zonder enige sociale bescherming, dat is de toekomst die hen aangeboden wordt door onze regering. Hele delen van de kapitalistische economie komen in de illegaliteit terecht, wat ook druk zet op de lonen en arbeidsvoorwaarden in de legale sectoren.

Is een overwinning mogelijk?

De sans papiers kunnen enkel een overwinning behalen als ze de steun kunnen verkrijgen van een groter deel van de bevolking, zeker in de georganiseerde arbeidersbeweging. De Iraniërs kunnen enkel op dat perspectief van strijd rekenen, en niet op de traditionele politici die mee verantwoordelijk zijn voor het asielbeleid. Het is duidelijk dat de vluchtelingen opgevoerd worden als zondebok voor de economische crisis. Het zijn nochtans niet de vluchtelingen en migranten die onze sociale rechten aanvallen op vlak van onderwijs (afbraak van de restaurants, dure huurprijzen,…), die overgaan tot ontslagen (3.000 jobs weg bij Ford, duizenden jobs die zullen verdwijnen bij de Post, het spoor, Cockerill,…), die bedrijven sluiten, die de openbare diensten privatiseren, die de pensioenleeftijd verhogen of die besparingsplannen opleggen.

Economische of politieke vluchtelingen?

De landen van de ex-koloniale wereld, de zogenaamde Derde Wereld, zijn verplicht om hun markten open te zetten voor Westerse bedrijven. Multinationals hebben enkel als doel om winst te maken en spelen een belangrijke rol in het ondersteunen van reactionaire regimes, de politiek van leegroven van de natuurlijke rijkdommen en de enorme uitbuiting van de arbeidskrachten (afwezigheid van sociale bescherming, lange arbeidsdagen, kinderarbeid,…).

De grote machten twijfelen er niet aan om hun economische en politieke dominantie met alle mogelijke middelen op te leggen. De imperialistische interventie van de VS in Irak, of van Frankrijk in Ivoorkust, zijn daar voorbeelden van. Wij weigeren dan ook om een onderscheid te maken tussen politieke en economische vluchtelingen aangezien het de politiek van de kapitalistische machten is die leidt tot miserie en bloedige conflicten waardoor mensen vluchten.

De kloof tussen rijk en arm was nog nooit zo diep. De wetenschap en techniek waren nooit zo ontwikkeld als vandaag. Normaal zou dat ertoe moeten leiden dat voorzien wordt in alle elementaire behoeften. Het kapitalisme bewijst haar failliet, er is nood aan een socialistische wereld waar de productie democratisch wordt gepland in functie van de behoeften.

Niet toevallig vlak na de stemming over de kieshervorming maakte het Vlaams Blok een verruimingsoperatie van de partij bekend. Een eerste fase is met het opzetten van het "comité stop vreemdelingenstemrecht" door Frank Vanhecke, Filip Dewinter, Anke Vandermeersch en de verruimers: Ward Beysen van het Liberaal Appel en CD&V-parlementslid Johan Weyts! Johan Weyts valt de "eer" te beurt om samen met Blok-voorzitter Vanhecke ondervoorzitter van het comité te worden… Het comité vermeldt als contactadres het adres van het Vlaams Blok secretariaat in Brussel.

Naar verluidt zou nadien bekend gemaakt worden dat Ward Beysen, ooit een voorstander van het cordon sanitaire en nooit een Vlaams-nationalist geworden, in alliantie met het Blok naar de verkiezingen zou trekken.